Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Γιατί οι Γερμανοί δεν έχουν υπογράψει ειρήνη με την Ελλάδα


Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Μια απάντηση στον Guy Verhofstadt για τα «φαντάσματα του παρελθόντος»
Αμέσως μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης που μεταξύ άλλων περιελάμβαναν και το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου (1999-2008) και νυν πρόεδρος της Ομάδας των Φιλελεύθερων στο Ευρωκοινοβούλιο Guy Verhofstadt κατάγγειλε με έντονο τόνο τον Έλληνα πρωθυπουργό γιατί ξυπνάει τα «φαντάσματα του παρελθόντος» και τόνισε ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει γραμμή «αντεκδίκησης».
Είναι προφανές ότι η ελληνική διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου ενέχει αυτούς τους κινδύνους παρεξήγησης και γι΄ αυτό πρέπει να υπάρξει μια συστηματική προετοιμασία της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για τα ελληνικά δίκαια. Πρέπει λοιπόν, όχι μόνο να εξηγηθεί με λεπτομέρειες η ελληνική διεκδίκηση, αλλά και να αποκαλυφθεί η γερμανική στάση έναντι της Ελλάδας μετά την ενοποίηση, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα.
Ο κ. Verhofstadt  προφανώς δεν μπορεί να σταθμίσει το βάρος που είχε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η γερμανική κατοχή για την Ελλάδα. Η πολεμική και κατοχική εμπειρία του Βελγίου σύγκριση με την δική μας είναι επιεικώς αστεία. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι σε κάθε χωριό υπάρχει το μνημείο ενός νεαρού παιδιού που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. «Η Ελλάδα έχασε στον πόλεμο το 10% του πληθυσμού της, έναντι του 2,8% της Σοβιετικής Ένωσης και υπέστη ζημιές στο ετήσιο ΑΕΠ της τάξεως του 170%, έναντι του 135% που υπέστη η ηττημένη Γερμανία. Ανάλυση της εφημερίδας του Βερολίνου Tagesspiegel αναφέρει ότι καμιά άλλη χώρα κατοχής, όπως η Γερμανία, δεν κατέστρεψε τόσο, όσο την Ελλάδα: 130.000 άμαχοι, γυναίκες και παιδιά, εκτελέστηκαν ως αντίποινα για τις επιθέσεις των ανταρτών, 70.000 Έλληνες Εβραίοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, 300.000 έπαθαν κρυοπαγήματα και πέθαναν από πείνα, επειδή οι Γερμανοί κατάσχεσαν τρόφιμα και καύσιμα. Το 50% των υποδομών της χώρας και το 75% της βιομηχανίας καταστράφηκαν» (1).
Ο Μανώλης Γλέζος υποστηρίζει (2) ότι επρόκειτο για μια «στρατηγική αφαίμαξη»: ο στρατός κατοχής κατάσχεσε το 51% των μετοχών των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων,  κατάσχεσε και έλιωσε 19 τόνους ασημένια 10δραχμα και 20δραχμα και 49 τόνους χάλκινα νομίσματα έναντι αποζημίωσης μόλις 340 λιρών Αγγλίας, έπαιρνε το 10% της αγροτικής παραγωγής και φυσικά, το περιβόητο το αναγκαστικό δάνειο και αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς θησαυρούς.  Η ληστεία της Ελλάδος ήταν πρωτοφανής, ιδιαίτερα δε με τη χρήση πλαστών γερμανικών χαρτονομισμάτων των 50 μάρκων από τα στρατεύματα κατοχής. Μάλιστα, οι Γερμανοί στρατιώτες, αφηγείται ο Γλέζος, έδιναν το πλαστό 50μαρκο για να πάρουν τσιγάρα που έκαναν 6 δρχ. και ζητούσαν ρέστα σε επίσημα λεφτά, κάτι που είχε τρελάνει τους περιπτεράδες, κουρείς κ.ά.. Σημειωτέον ότι στην κατοχή κυκλοφορούσαν εκτός από τις δραχμές, τα νομίσματα των τριών κατακτητών και τα πλαστά!... γεγονός που υποχρέωσε την κυβέρνηση να αγοράσει τα πλαστά γερμανικά και ιταλικά χαρτονομίσματα προκειμένου να ελέγξει κάπως την κατάσταση.
Γιατί δεν υπογράφουν
Για όλα αυτά υπάρχει ένας τεράστιος λογαριασμός, που βασίζεται σε διεθνείς αποφάσεις, αλλά η Γερμανία υπεκφεύγει, υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και γι΄ αυτό δεν υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, διότι τότε θα πρέπει να καταβάλει άμεσα τα χρέη αυτά. Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο αυτή πρέπει να είναι η κεντρική επιδίωξη της Ελλάδας. Θεωρεί ότι οι Γερμανοί είναι νομότυποι και τότε θα πληρώσουν.
Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος (3), ο οποίος επισημαίνει ότι «το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά “τεχνηέντως” φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) “Συμφώνου Ειρήνης” μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος “αναβλητικής αίρεσης” (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων». Η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης»  επήλθε το 1990 και τότε υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας. Ο Παυλόπουλος υποστηρίζει πως «καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα».
Τα ζητήματα αυτά είχε θέσει ο Μανώλης Γλέζος στον Γερμανό πρόεδρο Γιοάχιμ Γκάουκ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, στον οποίο και εξήγησε γιατί οι αναφορές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για παρελθόν και ότι αυτά τα ζητήματα έχουν λήξει δεν ευσταθούν. Πρώτον , αν έληξαν, πότε έληξαν και πως; Δεύτερον, δεν μπορεί να αποτελούν παρελθόν, διότι πόλις πριν τρία χρόνια η ενιαία Γερμανία απαίτησε από την Τσεχία αποζημιώσεις για τις περιουσίες των Σουδητών Γερμανών που έφυγαν από τα εδάφη της μετά τον πόλεμο (ΣΣ: οι Γερμανοί είναι αυτοί που αναβιώνουν τα φαντάσματα του παρελθόντος, όποτε τους συμφέρει, κ. Φέρχοφσταντ). Τρίτον, πρόσφατα το γερμανικό κράτος αποφάσισε να συνταξιοδοτήσει τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ.
Όλα αυτά κατά τον Μανώλη Γλέζο αποτελούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και αναρωτιέται: Μήπως οι γερμανικές κυβερνήσεις μας εκδικούνται επειδή ανατρέψαμε στο πόλεμο τα σχέδιά τους, καθυστερώντας τα στρατεύματά τους στο Ρούπελ και στην Κρήτη, καθηλώνοντας 12 επίλεκτες μεραρχίες, με αποτέλεσμα να τους αποτελειώσει ο «στρατηγός χειμώνας» στη ρωσική στέπα; Προσωπικά πιστεύω ότι το ζήτημα της σχέσης Γερμανίας – Ελλάδας είναι περίπλοκο και πολύ παλιό και πολύ βαθύ… (ΣΣ: θα επανέλθουμε).
Τι μας χρωστάνε
Πρώτον, σε ότι αφορά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων έχει επιλυθεί από τον Φεβρουάριο του 1946, από την 19μελή Συμμαχική Επιτροπή  που όρισε τι θα πληρώσει κάθε χώρα του άξονα στις χώρες που είχε καταλάβει για τις ζημιές που έκανε. Στην Ελλάδα κατοχυρώθηκε ποσό 7,1 δισ. δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938, που σήμερα, σύμφωνα με λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος, αποτιμώνται σε 108 δισ. ευρώ.
Δεύτερον, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος είναι προσδιορίσει σε 3,5 δισ. δολάρια (του 1938). (ΣΣ: ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Αλντερπουργκ, με γραπτό υπόμνημά του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Ιούλιο 1964, είχε αναφέρει ότι η οφειλή της Γερμανίας στην Ελλάδα από το δάνειο ανερχόταν σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή σε 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα). Το δάνειο αυτό προέκυψε ως εξής: Το 1907, η Διάσκεψη της Χάγης αποφάσισε ότι τα νικημένα σε πόλεμο κράτη υποχρεούνται να διατρέφουν τα στρατεύματα κατοχής, αλλά κατόπιν πιέσεων ανθρωπιστικών οργανώσεων προστέθηκε η διευκρίνηση «εάν δύνανται»… Η Ελλάδα ήταν έτσι υποχρεωμένη να τρέφει 500.000 Γερμανούς στρατιώτες, 250.000 Ιταλούς και 60.000 Βούλγαρους, ήτοι 810.000 συνολικά! Και σαν να μην έφταναν αυτοί, οι κατοχικοί στρατοί, κατ΄εξαίρεση και μόνο από την Ελλάδα, έπαιρναν τρόφιμα για την διατροφή της στρατιάς του Ρόμελ. Αυτό το επιπλέον μεταφράστηκε στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο των 8 δισ. δραχμών που μεταπολεμικά υπολογίσθηκε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες και σήμερα αποτιμάται με τους τόκους του στα 70 δισ. ευρώ.
Τρίτον, τις αποζημιώσεις για τα 100 ολοκαυτώματα χωριών της Ελλάδας, από τα οποία έχουν αναγνωρισθεί τα 89 με 56.225 νεκρούς.
Το σύνολο των γερμανικών υποχρεώσεων υπολογίζεται ανάλογα με τις μετατροπές των ισοτιμιών και το ύψος των επιτοκίων (2,5% - 3%), αλλά και τις μεθόδους αποτίμησης που χρησιμοποιούνται από τους αναλυτές. Το Spiegel έχει κάνει λόγο για 162 δισ. ευρώ, ο μελετητής  Δημοσθένης Κούκουνας για 510 δισ. ευρώ και ο Διαμιανός Βασιλειάδης του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας για 1 τρισ. ευρώ περίπου.  
Η Ευρώπη για να προχωρήσει πρέπει όχι μόνο να κλείσει τους λογαριασμούς του παρελθόντος, ώστε τα «φαντάσματα» να εξαφανιστούν, αλλά και να ξεφύγει από την χρηματιστική αντίληψη του μέλλοντός της. Η Ελλάδα και η Γερμανία οφείλουν να υπογράψουν ειρήνη. Αυτό αφορά και το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Το 8σέλιδο paper αρχών για τη μετεξέλιξη της Ευρωζώνης που παρουσίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής είναι μια νέα αφελής προσπάθεια να ξεγελαστούν οι λαοί και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, μάλιστα ακόμη πιο αφελής και από το «Σύνταγμα» που απέρριψαν οι Γάλλοι το 2005. Έτσι, δεν πάμε πουθενά. Καλό είναι ο κ. Φέρχοφσταντ να ασχοληθεί και με τα νέα φαντάσματα που κατασκευάζονται στα υπόγεια των τραπεζιτών.  Ή θα υπάρξει πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης με όρους δημοκρατικούς και ισονομίας ή η ευρωζώνη και ΕΕ θα διαλυθούν και μάλιστα, όχι από την μικρή Ελλάδα, αλλά από τα ιδρυτικά της μέλη.
________
Μάκης Ανδρονόπουλος, «Το Γερμανικό Σύνδρομο», σελ. 260
Από την ομιλία του Μανώλη Γλέζου στην παρουσίαση του παραπάνω βιβλίου https://www.youtube.com/watch?v=2Mjmf5FmLEY
Προκόπης Παυλόπουλος, «Δεν παραγράφονται οι ελληνικές απαιτήσεις από τη Γερμανία», Ελεύθερος Τύπος, 14/1/2015.


Rebus Sic Stantibus: Αλλαγή Συνθηκών, Αλλαγή Συμβολαίου Νομικά Επιχειρήματα


Του Πάνου Παναγιώτου

Στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να αντικαταστήσει το πρόγραμμα εξαντλητικής και καταστροφικής λιτότητας  από ένα συμβόλαιο αναπτυξιακής δημοσιονομικής σύνεσης και οικονομικής και κοινωνικής ανασύνταξης, οι χώρες της Βόρειας Ευρώπης αλλά και οι ηγεσίες κάποιων κρατών της Νότιας Ευρώπης προτάσσουν το επιχείρημα που μετουσιώνεται στη φράση «pacta sunt servanda», δηλαδή ότι οι «συμφωνίες πρέπει να τηρούνται».
Πρόκειται για ένα ισχυρής νομικής βάσης επιχείρημα το οποίο υποδηλώνει τη δυσκολία υπαναχώρησης από μία συμφωνία. Ωστόσο, ένα εξίσου ισχυρό νομικό επιχείρημα για την ελληνική πλευρά συμπυκνώνεται στη φράση «rebus sic stantibus» που σημαίνει ότι η αλλαγή των συνθηκών αλλάζει το συμβόλαιο.
Από την υπογραφή της συμφωνίας που ονομάστηκε «Μνημόνιο», η οποία έδινε πρωταρχικό βάρος στη λιτότητα έναντι της ανάπτυξης, η Ελλάδα έχασε το 25% της ευμάρειας της μετρημένο ως μονάδες ΑΕΠ και απώλεσε περισσότερο από 1 εκ θέσεις εργασίας. Στο ίδιο διάστημα φορτώθηκε το μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος διεθνώς που αντιστοιχεί στο 180% του ΑΕΠ της (το χρέος της Ιαπωνίας είναι εσωτερικό) και είδε να δημιουργείται στην επικράτεια της το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας μεταξύ όλών των αναπτυγμένων κρατών του κόσμου. Παράλληλα οι υπερήμερες υποχρεώσεις των πολιτών έναντι του τραπεζικού συστήματος και του κράτους αυξήθηκαν περισσότερο από 600% και τα εισοδήματα τους σημείωσαν τη μεγαλύτερη μείωση που καταγράφηκε ποτέ εν καιρώ ειρήνης.
Επομένως οι συνθήκες που οδήγησαν στη συμφωνία του Μνημονίου άλλαξαν θεαματικά και δραματικά με αποτέλεσμα το νομικό και ιδεολογικό επιχείρημα «pacta sunt servanda» να έχει αποδυναμωθεί αντικειμενικά και ουσιαστικά και συνακόλουθα το επιχείρημα «rebus sic stantibus»: αλλαγή συνθηκών,  αλλαγή συμβολαίου, να έχει ισχυροποιηθεί και να ενισχύει αποφασιστικά τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης για την ανάγκη μίας νέα συμφωνίας.
* Ο Πάνος Παναγιώτου είναι τεχνικός αναλυτής χρηματιστηριακών αγορών, εκδότης του www.analitis.gr, διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικών Αναλυτών στην Αγγλία (www.ekta.gr)  και διευθυντής εκπαίδευσης και έρευνας της Enalos LTD στο Λονδίνο. Είναι δημιουργός λογισμικών αυτοματοποίησης της τεχνικής ανάλυσης (3F, ModiStock) και συγγραφέας χρηματιστηριακών και οικονομικών βιβλίων. Άρθρα και συνεντεύξεις του δημοσιεύονται για μιάμιση δεκαετία σε πληθώρα ΜΜΕ ενώ είναι συχνός καλεσμένος σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

Το σχέδιο για το νέο φόρο ακινήτων που θα αντικαταστήσει τον ΕΝΦΙΑ

Αφορόλογητο όριο μόνο για την πρώτη κατοικία περιλαμβάνουν τα πλάνα της κυβέρνησης για το νέο φόρο ακινήτων, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον ΕΝΦΙΑ.
Σε περίπτωση που η αξία της πρώτης κατοικίας δεν ξεπερνά το όριο, τότε αυτό δεν θα είναι δυνατό να «μεταφερθεί» και σε άλλα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία θα φορολογούνται κανονικά. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του νέου φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, για τον οποίο θα διαφανεί αν θα αγγίζει και τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα όταν ξεκαθαριστούν το ύψος του αφορολόγητου και η διάρθρωση του νέου φόρου.
Το μόνο βέβαιο είναι πως με τη δόση του Φεβρουαρίου γράφεται ο επίλογος του ΕΝΦΙΑ, ενός φόρου που στοίχισε στην προηγούμενη κυβέρνηση. Ο νέος φόρος για την ακίνητη περιουσία θα έχει ψηφιστεί το αργότερο ως τον Ιούνιο, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, προκειμένου να αρχίσει να εισπράττεται στο δεύτερο εξάμηνο, ώστε να μπουν και χρήματα στα κρατικά ταμεία.
Από ότι διαφάνηκε από τις δηλώσεις της Νάντιας Βαλαβάνη στη βουλή, το αφορολόγητο όριο που θα αποφασιστεί θα αφορά μόνο την πρώτη κατοικία. Κάτι που σημαίνει ότι τα υπόλοιπα ακίνητα του ίδιου φορολογούμενου- κτίσματα, οικόπεδα εντός σχεδίου, αγροτεμάχια κτλ.- θα υπόκεινται κανονικά σε φόρο. Επίσης, αν η αξία της πρώτης κατοικίας ξεπερνά το αφορολόγητο, θα φορολογείται και αυτή, μόνο για το τμήμα της αξίας που ξεπερνά το όριο.
Το πιθανότερο σενάριο θέλει το αφορολόγητο όριο να κυμαίνεται από 100.000 έως 200.000 ευρώ. Σύμφωνα με τα «Νέα», αν το όριο είναι στα 100.000 ευρώ θα αγγίξει περίπου 3 εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων, ενώ αν ανέβει στα 200.000 ευρώ θα αφορά περίπου 2 εκατομμύρια φορολογούμενους.
Το ύψος θα καθοριστεί από το επίπεδο των προσδοκώμενων εσόδων, ενώ καθοριστικό ρόλο θα παίξουν και οι αποφάσεις για τις αντικειμενικές αξίες, καθώς το ΣτΕ έχει δώσει προθεσμία έως τον Ιούνιο για να εξορθολογιστούν.




Πηγή 

ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ από το 2012: Η Έλενα Παναρίτη καταγγέλλει στη Βουλή την εθνική προδοσία!


Η Έλενα Παναρίτη έχει κατά καιρούς δεχτεί ιδιαίτερα σκληρή κριτική. Και εμείς την «κολλήσαμε» πρόσφατα στον τοίχο. Δείτε εδώ: Σάλος στην κυβέρνηση από τη συμπεριφορά της «ειδικού συμβούλου» Έλενας Παναρίτη
Ωστόσο, αναγνώστης μάς έστειλε το ακόλουθο βίντεο από το 2012, στο οποίο η Έλενα Παναρίτη (βουλευτής τότε του ΠΑΣΟΚ) έξαλλη σε κοινοβουλευτική επιτροπή καταγγέλλει την προδοσία που στήθηκε εις βάρος της Ελλάδας.
Όπως θα δείτε, αποκαλύπτει τι σημαίνει Αγγλικό Δίκαιο, στο οποίο υπάγονται οι δανειακές συμβάσεις, χτυπιέται και ωρύεται για την άρση της εθνικής μας κυριαρχίας και εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι τα μνημόνια μας τα κουβάλησαν για να μας πάρουν τον εθνικό και ορυκτό μας πλούτο.
Ομολογούμε ότι αγνοούσαμε αυτό το βίντεο. Και οφείλουμε μια συγνώμη στην Έλενα Παναρίτη. Συγνώμη που την είχαμε καταχωρημένη στους απέναντι, στους εχθρούς της Ελλάδας. Στα άλλα, δηλαδή πώς συμπεριφερόταν στις Βρυξέλλες, νομίζουμε ότι ο πρωθυπουργός έχει τον τρόπο να τη βάλει στη θέση της.
Δείτε το βίντεο και διαδώστε την ανάρτηση. Οι καταγγελίες που κάνει η Έλενα Παναρίτη είναι συγκλονιστικές:




Πηγή

Βαγγέλης κέρναγε, Βαγγέλης έπινε...

Στο ποσό των 703.059 ευρώ ανήλθε το κόστος του πολιτικού γραφείου που συστάθηκε τον Ιούλιο του 2013 για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με τα όσο δημοσιεύτηκαν στον ΦΕΚ 1817, της 25ης Ιουλίου του 2013, στο γραφείο που για το δεύτερο εξάμηνο του 2013 θα κόστιζε στον προϋπολογισμό του κράτους 234.353 ευρώ και το 2014 468.706 ευρώ, θα στεγάζονταν όλοι οι ειδικοί σύμβουλοι- συνεργάτες, μετακλητοί διοικητικοί υπάλληλοι και αποσπασμένοι υπάλληλοι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του Δημοσίου Τομέα, που θα λειτουργούσαν το πολιτικό γραφείο του Βαγγέλη Βενιζέλου, στη Βουλή.
Συνολικά σύμφωνα με το ίδιο ΦΕΚ στο γραφείο αυτό θα υπήρχαν 15 υπάλληλοι και  πιο συγκεκριμένα 10 μετακλητοί διοικητικοί υπάλληλοι και 5 υπάλληλοι του δημοσίου ή νομικού προσώπου του Δημοσίου Τομέα.
Το πιο τραγελαφικό είναι ότι το συγκεκριμένο ΦΕΚ το υπογράφει ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Με χρήματα των φορολογούμενων δηλαδή ο τέως αντιπρόεδρος διατηρούσε πολιτικό γραφείο. «Βαγγέλης κέρναγε, Βαγγέλης έπινε»





Πηγή

Στη φόρα τα άπλυτα του Άδωνι - Τo «χρυσό» συμβόλαιο με τους Γερμανούς


Γερή «μπάζα» φαίνεται πως έκαναν οι Γερμανοί εμπειρογνώμονες και Task Force, από τις αλλαγές στον ΕΟΠΥΥ και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας! Ο νέος υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουμπλής, υπέστη σοκ με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει ο «εκλεκτός» του Αντώνη Σαμαρά, Άδωνις Γεωργιάδης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Δ. Ευθυμιάδου στο  medispin.blogspot.gr, η περίφημη Task Force, όχι μόνο αλώνιζε στην Ελλάδα, δίνοντας καταστροφικές εντολές για τη δημόσια υγεία, αλλά έκανε και «χρυσές» δουλειές μέσω των αλλαγών στον ΕΟΠΥΥ και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Το «χρυσό» deal με την Task Force για την εκπόνηση μελετών για τις αλλαγές που θα έπρεπε να γίνουν στην ΠΦΥ και στον ΕΟΠΥΥ, υπέγραψε ο πρώην υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, κατά τη διάρκεια της θητείας του. 
Να σημειωθεί ότι ο Άδωνις, την περίοδο εκείνη και μετά τις τότε αποκαλύψεις για το χρυσό συμβόλαιο με τους Γερμανούς από την «Ελευθεροτυπία», εμφανίστηκε μαινόμενος κατά της εφημερίδας, λέγοντας πως πρόκειται για ανοικτό διαγωνισμό, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος κερδίσει και εργαστεί για την ανασυγκρότηση του συστήματος θα εισπράξει και τα χρήματα. Η αλήθεια φυσικά καμία σχέση δεν έχει με τα λεγόμενα του τότε υπουργού, καθώς η συμφωνία είχε ήδη κλειστεί και το… ρευστό, είχε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τώρα βέβαια, άπαντες μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, τόσο για τους «ύμνους» του Άδωνι υπέρ των τροϊκανών, όσο και για την ιδιαίτερη… συμπάθεια που έτρεφαν οι υπάλληλοι της τρόικας στο πρόσωπό του.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν βρήκε στα συρτάρια του υπουργείου κανένα σχέδιο δια χειρός Γερμανών και ελάχιστες πρόχειρες μελέτες. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής αναφέρει πως αυτά που δόθηκαν θα μπορούσαμε απλά ως χώρα να τα ζητήσουμε δωρεάν από τη Γερμανική κυβέρνηση και να μας τα δώσει. Ο υπουργός Υγείας είναι ιδιαίτερα εξαγριωμένος με την υπόθεση, έχοντας τονίσει σε στενούς του συνεργάτες, πως «οι Γερμανοί μας δανείζουν και μας τα ξαναπαίρνουν πίσω μέσω τέτοιων συμβολαίων».
Στο έγγραφο που υπέγραφε ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Πελοπίδας Καλλίρης, είχε αποφασισθεί σε πρώτη φάση για το έργο της ΠΦΥ και του νέου ΕΟΠΥΥ να διατεθεί 1 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά για την τεχνική υποστήριξη των Γερμανών εμπειρογνωμόνων θα δίνονταν 4,5 εκατ. ευρώ! Άλλα 10 εκατ. είχε αποφασιστεί να διοχετευθούν στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Υγεία εν δράσει», πρόγραμμα που ήταν υπό τον έλεγχο Γερμανών ειδικών με επικεφαλής τον Χ.Ράιχενμπαχ.
Με βάση την απόφαση που είχε ληφθεί, τα μέλη της Task Force θα αναλάμβαναν τη «διοικητική και τεχνική υποστήριξη της Διεύθυνσης ΠΦΥ του Υ.Υ. στο πλαίσιο της υλοποίησης/εφαρμογής των τιθέμενων στόχων στο πρόγραμμα του Κυβερνητικού Εργου, καθώς και των προτεινόμενων δράσεων στο πρόγραμμα Health in Action. Το έργο προωθείται υπό τις ανωτέρω αυστηρές προϋποθέσεις και έχει διάρκεια 24 μήνες».
Δεν είναι τυχαίο ότι επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, η Άνγκελα Μέρκελ, και τις δύο φορές που επισκέφτηκε τη χώρα μας, είχε επισημάνει τη στενή συνεργασία Γερμανίας - Ελλάδας στους τομείς της Υγείας και της διαχείρισης απορριμμάτων.  
Οι αποκαλύψεις θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας, καθώς η ηγεσία του υπουργείου Υγείας είναι αποφασισμένη να στείλει όλους τους φακέλους στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη, ενώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχουν και άλλες παράδοξες περιπτώσεις.

Δεν παραιτείται και προκαλεί ο σύμβουλος του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου


Προκαλεί το δεξί χέρι του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος.
Ο σύμβουλος και στενός συνεργάτης, του Χαράλαμπου Αθανασίου γνωστού για την νομοθετική του δράση και τις αποκαλύψεις μεταξύ άλλων για ευνοϊκή μεταχείριση καταχραστών, έχει προκαλέσει αντιδράσεις στους κόλπους της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Παρά το γεγονός ότι ο κος Λυμπερόπουλος, τελούσε διορισμένος σύμβουλος του υπουργού διατηρεί και την θέση του μέλους στο Δ.Σ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων επισημαίνει πως υπάρχει ασυμβίβαστο των δύο θέσεων.
Ο κος Λυμπερόπουλος αρνείται να παραιτηθεί ακόμα και μέχρι σήμερα.
Σε σχέση με τον διορισμό, το ΔΣ της Ένωσης σε σχετική συνεδρίαση στις 1-11-2013, δια της Προέδρου κας Θάνου απάντησε στο επιχείρημα του κ. Λυμπερόπουλου ότι αποσπάσθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου και ότι οι σύμβουλοι του Υπουργού πάντοτε ορίζονται με απόφαση του Α.Δ.Σ., τονίζοντας πως είναι γνωστό, ότι επιλέγονται μετά από έκφραση επιθυμίας (για συγκεκριμένο πρόσωπο), του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης, προς το Α.Δ.Σ.
Ως προς το θέμα του ασυμβίβαστου δε το ΔΣ ψήφισε ότι είναι αντιδεοντολογικό να συνυπάρχει και στις δύο θέσεις και ότι εναπόκειται στον ίδιο να επιλέξει τη μία εκ των δύο.
Το ζήτημα του ασυμβίβαστου τέθηκε και στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ της Ένωσης στις 30-1-2015 στο πλαίσιο τροποποίησης του καταστατικού.
Η πρόταση τέθηκε αρχικά από την Πρόεδρο, κατά τρόπο απρόσωπο, δηλαδή ως πρόταση, για την Τροποποίηση του Καταστατικού, ώστε να προβλεφθεί διάταξη για το ασυμβίβαστο των δύο θέσεων. Και το θέμα προσωποποιήθηκε από τον ίδιο τον κ. Λυμπερόπουλο ο οποίος, ρητά αντέδρασε στην πρόταση αυτή, λέγοντας, ότι, κατά την άποψή του, τέτοια διάταξη  περιορίζει το συνταγματικό δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και ότι κατέχει και τις δύο θέσεις, διότι θεωρεί ότι δεν είναι ασυμβίβαστο.
Για την ιστορία ο κ. Λυμπερόπουλος αποσπάσθηκε από το Εφετείο Αθηνών, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, αρχικά τον Οκτώβριο 2013, μέχρι 15-9-2014, για νομοπαρασκευαστικό έργο και για τις ανάγκες που θα προέκυπταν από την ανάληψη της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014 και στη συνέχεια, η θητεία του παρατάθηκε για ακόμη ένα έτος, μέχρι 15-9-2015.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως τον κο Λυμπερόπουλο καταγγέλλουν οι συνάδελφοί του στην Ένωση πως όταν δινόταν ο αγώνας τους για την αποκατάσταση του μισθολογίου τους, ενώ όλοι αναγνώριζαν τον αγώνα της προέδρου τους, ο κος Λυμπερόπουλος ήταν ο μόνος που είχε διαφορετική άποψη, σπάζοντας το ενιαίο μέτωπο που είχαν.
Μένει να δούμε αν ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, που φημίζεται για την ευθυκρισία του και την ακεραιότητά του, θα συνεχίσει να διατηρεί στην θέση του συμβούλου, έναν άνθρωπο του Αθανασίου, που εμπλέκεται στα δικαστικά τερατουργήματα που πολλάκις έχει αποκαλύψει το HOT DOC και το koutipandoras.gr

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Τα ψεύδη του Κυριάκου… Στις 614.000 κυμαίνεται συνολικά ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων


Στις 614.000 κυμαίνεται συνολικά ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων.
ΟΟΣΑ: Στοιχεία που «καίνε» την κυβέρνηση για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που παραθέτει ο ΟΟΣΑ(Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) σε σχέση με το μέγεθος του δημοσίου τομέα
αλλά και του ποσοστού των δημοσίων υπαλλήλων σε σχέση με το σύνολο του εργατικού δυναμικού για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύτηκε χθες, Government at a Glance 2013, η Ελλάδα έχει ένα από τα μικρότερα ποσοστά δημοσίων υπαλλήλων σε σχέση με όλες τις χώρες μέλη του Οργανισμού. Συγκεκριμένα, μέχρι και το 2011 – δηλαδή χωρίς να προσμετρόνται οι απολύσεις και οι αποχωρήσεις των τελευταίων δύο ετών – στη χώρα μας οι εργαζόμενοι που απασχολούνται στον δημόσιο τομέα, αντιστοιχούν στο 8% του συνολικού εργατικού δυναμικού! Τρίτη από το τέλος δηλαδή, ανάμεσα στις 34 χώρες του οργανισμού.
Προχθές ο Κυριάκος, ο σερβιριζόμενος ως νέος αρχηγός της Νέας (νεοταξικοφασιστικής) Ελλάδας,
- Ο εκτελεστής των καθαριστριών και λοιπών δημοσίων υπαλλήλων, ο θαυμαζόμενος από τον επίορκο Πρόεδρο Παπούλια, έκανε συνειδητά και εν γνώσει του άλλη μία αθλιότητα.
Σε ομιλία του στη βουλή, επανέλαβε το λεχθέν πρώτα από τον σπαραξικάρδιο του δεν υπάρχει σάλιο. Που είχε πει τότε το άθλιο προκειμένου να τους «δολοφονήσει», το ψευδές απόφθεγμα, ότι «1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι, καταδυναστεύουν 9.000.000 Έλληνες».
Ο σερβιριζόμενος ως νέος αρχηγός της Νέας (νεοταξικοφασιστικής) Ελλάδας, Κυριάκος, είπε προχθές εν γνώσει του προφανώς ως αρμόδιος, το άθλιο ψεύδος, Ότι ο αριθμός των υπαλλήλων του δημοσίου ήταν 900.000.
- Ενώ ήταν από την αρχή, 600.000 περίπου χιλιάδες.
- Μαζί με, τους ιερείς, τους δασκάλους, τους Καθηγητές των γυμνασίων και Λυκείων, τους Καθηγητές των ΑΕΙ , το ιατροφαρμακευτικό προσωπικό των νοσοκομείων κτλ, τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, την αστυνομία μας κτλ., την πυροσβεστική μας, τους υπαλλήλους της τοπικής αυτοδιοίκησης, κτλ.
Αυτό το ψεύδος είπε ο θρασύς υπάλληλος της τρόικας, ο ανάλγητος «δολοφόνος» των δημοσίων υπαλλήλων και των οικογενειών τους.
Δυστυχώς ο νέος υπουργός δεν γνώριζε προφανώς την πραγματικότητα για να κολλούσε αυτοστιγμή το κακέκτυπο αυτό αρχηγού της ΝΔ, στον τοίχο.
Ευριπίδης Μπίλλης


Γ. Βαρουφάκης στην εφημερίδα Guardian «Δεν υπάρχει plan B - Ή όλοι μαζί θα σωθούμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε»



Για όλους και για όλα μιλά ο Έλληνας υπουργός των Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης σε συνέντευξή του στην βρετανική εφημερίδα Guardian εξηγώντας πως το πρόγραμμα«διάσωσης» της Ελλάδας το 2010 δεν ήταν για τους Έλληνες αλλά για τις τράπεζες. 

«Το πρόγραμμα διάσωσης το 2010 δεν ήταν για την Ελλάδα, ήταν για την διάσωση των γερμανικών και των γαλλικών τραπεζών» λέει με περισσή δόση ειλικρίνειας ο υπουργός Οικονομικών για να συμπληρώσει: «Το κοινό στη Γερμανία παραπλανήθηκε πιστεύοντας πως τα χρήματα πήγαν στους Έλληνες, το ελληνικό κοινό παραπλανήθηκε πιστεύοντας πως αυτό ήταν η σωτηρία μας»,
Τι θα γίνει στην περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία τον ρωτά η Helen Smith, ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας στην Ελλάδα «έχετε plan B”;
Ο Γ. Βαρουφάκης είναι απόλυτος: «Συνεχώς ακούμε πως αν δεν υπογράψουμε θα έρθει ο Αρμαγεδδώνας. Η απάντησή μου είναι "ας έρθει". Δεν υπάρχει plan B. Αυτό είναι το plan B».
Και αν ω μη γένοιτο έρθει αυτή η καταστροφή τι θα γίνει τότε; ξαναρωτά η Βρετανίδα δημοσιογράφος, για να λάβει την αφοπλιστική απάντηση από τον Γ. Βαρουφάκη : «Αυτό είναι σαν να με ρωτάτε τι θα γίνει αν κομήτης χτυπήσει τη Γη. Δεν έχω ιδέα. Καμία»

«Δεν προμοτάρω με κανέναν τρόπο την εικόνα μου. Με κατηγορούν πως έχω μηχανή, αλλά αυτό το κάνω από όταν ήμουν 15 χρονών. Είμαι αυτός που είμαι» λέει ακόμη ο Γ. Βαρουφάκης, προσθέτοντας πως η πίεση που δέχεται από όταν ανέλαβε καθήκοντα είναι πολύ μεγάλη και πως πλέον δεν ο χρόνος δεν του φτάνει: Γυμναστική κάνει στις 6 το πρωί λέει και τη γυναίκα του πλέον την βλέπει σπάνια.

Μάλιστα η Βρετανίδα δημοσιογράφος τον περιγράφει
από κοντά ως μυώδη, γυμνασμένο, συμπαθή και ελαφρώς εκτός μέσου όρου, δηλαδή όλα όσα δείχνει η κάμερα, ενώ συμπληρώνει πως «αυτό που δεν δείχνει η κάμερα είναι ότι έχει ενέργεια, συγκέντρωση και ένταση. Μια ώρα κοντά του σε πηγαίνει σε διάφορα πεδία, από τον Μαρξισμό μέχρι τις χαρές της τζαζ και από την Ευρωζώνη στην ποίηση». 

«Κάποτε μου είχαν πει πως ως μαρξιστής, θα πρέπει να κάνω δυο πράγματα: να είμαι πάντα αισιόδοξος και να έχω άποψη για τα πάντα. Θεωρώ πως αυτή η συμβουλή μου κάνει», εξηγεί ο καθηγητής και υπουργός Οικονομικών:

«Στα 53 του "καταλαβαίνει τον κόσμο καλύτερα" επειδή έχει διαβάσει Μαρξ, αλλά δεν αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως Μαρξιστής» αναφέρει η Guardian. «Δεν νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις τον καπιταλισμό, χωρίς ή μέχρι να καταλάβεις τις αντιθέσεις του και εάν δεν αναρωτηθείς αν αυτή είναι η φυσική κατάσταση. Εγώ δεν νομίζω ότι είναι, γι' αυτό είμαι αριστερός» λέει ο ίδιος. 

«Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να διαχωρίσω τη θέση της χώρας από την μοίρα της Ευρώπης. Για κάποιο λόγο, πολλά πάρα πολύ άσχημα πράγματα συνέβησαν εδώ και στη συνέχεια εξαπλώθηκαν. Ο ψυχρός πόλεμος είναι ένα από αυτά. Δεν άρχισε στο Βερολίνο, άρχισε στην Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 1944» σημειώνει ο υπουργός στην συνέντευξη αυτή. 
«Τώρα έχουμε χάσει τα πάντα», τονίζει, «γι' αυτό μπορούμε να μιλήσουμε λέγοντας αλήθειες, και είναι ώρα να το κάνουμε αυτό» καταλήγει το άρθρο-συνέντευξη της βρετανικής εφημερίδας.



 

Οι ρομαντικοί. Της Ρίας Καλφακάκου


Το 1968 έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ στην Ελλάδα, και μάλιστα σε συνθήκες σκληρής δικτατορίας. Τα δύο κόμματα που προέκυψαν, το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσωτερικού, είχαν μια διακριτή θέση στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά τη μεταπολίτευση, παρόλη την αισθητή εκλογική υπεροχή του ΚΚΕ.
Στη διάσπαση ,δεν πήγαν από τη μια μεριά οι τίμιοι και συνεπείς αγωνιστές, και από την άλλη οι δογματικοί και αποστεωμένοι γραφειοκράτες. Ούτε από τη μια οι ορθόδοξοι μαρξιστές και κομμουνιστές και από την άλλη οι αναθεωρητές που αλληθώριζαν προς τη σοσιαλδημοκρατία.
Η βασική διάκριση ήταν η άποψη για την πορεία της κοινωνίας προς το σοσιαλισμό την ανάγνωση του καπιταλισμού και την σχέση κομμουνισμού και δημοκρατίας.
Το ΚΚΕ συνδεδεμένο με σχέσεις ιδεολογικής ταύτισης αλλά και εξάρτησης από τον υπαρκτό σοσιαλισμό, επέμενε στην πάλη των δύο βασικών τάξεων, αστικής και εργατικής, και στη δικτατορία του προλεταριάτου που θα απελευθερώσει την κοινωνία,  και θα σταματήσει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Το ΚΚΕ εσωτερικού ,εμπνεόμενο από τον ευρωκομμουνισμό που κύρια εξέφραζε το ισχυρό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, και έχοντας στους κόλπους του πολύ σημαντικούς διανοούμενους όπως ο Ν. Πουλαντζάς, μιλούσε για δημοκρατικό δρόμο προς το σοσιαλισμό για ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Στο σοβιετικό μπλοκ, οι περισσότερες χώρες δεν είχαν βιώσει την αστική δημοκρατία, είχαν μια ταξική διάρθρωση με κραυγαλέες οικονομικές ανισότητες και βασικά με έλλειψη των ενδιάμεσων τάξεων. Το σοβιετικό μοντέλο που έδινε τα βασικά αγαθά στους από κάτω, ήταν εύκολο να γίνει αποδεκτό από λαούς που έβγαιναν από ακραία φτώχεια.
Η Ευρώπη της γαλλικής επανάστασης και του διαφωτισμού, με κατακτημένα εργασιακά δικαιώματα , με βιωμένη για 10ετίες την αστική δημοκρατία που θεμελιώθηκε στο σεβασμό, έστω και υποκριτικό από την άρχουσα τάξη, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με κοινωνικό κράτος και ισχυρή μεσαία τάξη, ήταν δύσκολο να συμβαδίσει με το σοβιετικό μοντέλο. Οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι ένιωθαν πιο οικείο τον σοσιαλισμό που οραματίζονταν οι διανοούμενοι του ευρωκομμουνισμού.
Όμως στο τελευταίο  τέταρτο του 20ου αι. πολλά έγιναν. Ο Μπερλίνγκουερ πέθανε πριν προλάβει να εξηγήσει την ουσία του ιστορικού συμβιβασμού και οι επίγονοί του οδήγησαν το  Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα σε αδιέξοδο. Η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, και μαζί της πολλά αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα. Το εργατικό κίνημα ήταν σε υποχώρηση. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και οι ευημερούσες κοινωνίες τη δύσης, θεωρώντας τις κοινωνικές κατακτήσεις κατοχυρωμένες, υπέκυψαν στις σειρήνες του νεοφιλελευθερισμού. Η βαρβαρότητα των αγορών και ο σκληρός ανταγωνισμός σε ελεγχόμενες δόσεις , μπορεί να τόνωναν τι ς ληθαργικές κοινωνίες του κράτους πρόνοιας.
Στην  Ελλάδα του 90 , η κρίση του ΠΑΣΟΚ που συνέπεσε με την πτώση του τείχους, έφερε διάφορες πολιτικές ανακατατάξεις. Ιδρύθηκε ο Συνασπισμός, μετά από νέα διάσπαση του ΚΚΕ και ήταν ένα σημείο αναφοράς για την ελληνική κοινωνία έστω και αν το ΚΚΕ διατήρησε την εκλογική του υπεροχή .Το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Σημίτη  μαζί με τους ομόλογους μεταλλαγμένους σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης, μπόλιαζαν τον κοινωνισμό της αριστεράς  με τις φιλελεύθερες ιδέες της επιχειρηματικότητας και του υγιούς ανταγωνισμού χωρίς τις  ανασχετικές της προόδου, διατάξεις  για την προστασία των εργαζομένων.
Επιχειρησιακές συμβάσεις συνυπήρχαν με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, νέοι όροι εφευρέθηκαν όπως η ευελφάλεια άλλοι ξεσκονίστηκαν  όπως η αριστεία, και όλα φαίνονταν ωραία .
Η συμφιλίωση των τάξεων ήταν το επίτευγμα του καπιταλισμού, το τέλος της ιστορίας είχε έλθει  ,απόδειξη η πλήρης αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Λίγοι συμπαθείς  ρομαντικοί επέμεναν να μάχονται έναν καπιταλισμό που στην Ευρώπη τουλάχιστον είχε πετύχει την ευμάρεια για το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας.
Ο Συνασπισμός μέσα από λάθη μα και σωστά, με οπισθοχωρήσεις μα και προτάσεις, προχώρησε, συνδέθηκε με τα κινήματα, και με την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε  νέα δυναμική.
Η επίθεση του κεφαλαίου ήρθε με την κρίση του 2008, κρίση που το ίδιο το χρηματιστηριακό κεφάλαιο  δημιούργησε, με  τις  επί χάρτου κινήσεις  του που δεν θέλουν να έχουν καμία συνάφεια με τον παραγόμενο πλούτο.
Ο βασικός στόχος ήταν οι εργαζόμενες τάξεις και οι υπερχρεωμένες  χώρες. Με αφορμή την κρίση ήταν καιρός να πάρουν πίσω τις παραχωρήσεις τους και να τελειώνουμε επιτέλους με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η χώρα μας με τους διεφθαρμένους πολιτικούς και την απουσία εθνικής αστικής τάξης, επιλέχθηκε για πειραματόζωο και ακολούθησαν οι αδύναμες χώρες του νότου.
Σήμερα από την Ελλάδα ξεκινάει η αντίστροφη πορεία. Με συναίνεση και θέλοντας να εκφράσει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, η αριστερά διεκδικεί  τα δίκαια των εργαζομένων.
Συνθέτοντας  την αντιπροσωπευτική με την άμεση δημοκρατία, τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς  με λαϊκές πρωτοβουλίες ,τα οργανωμένα συνδικάτα με τα κινήματα, την ιδιωτική με την κοινωνική οικονομία, φτιάχνει μια νέα κοινωνία  με γνώμονα τα συμφέροντα της ίδιας της κοινωνίας.
Εμείς οι ρομαντικοί του χτες είμαστε οι ρεαλιστές του σήμερα και θα νικήσουμε.
Photo Credit: Nick Paleologos / SOOC



Άνοιξαν τον ασκό του... τρόμου στο ΠΑΣΟΚ


Η φράση «εκεί που ήσουν, ήμουνα κι εδώ που είμαι, θα ’ρθεις» του Ευάγγελου Βενιζέλου συμπυκνώνει ίσως την πολιτική τακτική του ΠΑΣΟΚ, αφού η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων στηρίζει τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης για μια νέα συμφωνία με τους δανειστές.
 
Παρ’ ότι το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, στις συνεχείς συσκέψεις του προέδρου με στελέχη όπως η Φώφη Γεννηματά, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Κ. Σκανδαλίδης και ο Λ. Γρηγοράκος έχει αποφασίσει να τονίζει συνεχώς τις κατά την άποψή τους κωλοτούμπες του Αλέξη Τσίπρα και να αναδεικνύει μια τάση προσαρμογής στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι δεν άντεξαν πολύ.
 
Μετά την ομιλία του Γ. Βαρουφάκη προχθές στη Βουλή, ανώτατα στελέχη του κόμματος (πιο… ανώτατα δεν έχει) έκαναν ενημέρωση, κατά την οποία είπαν στους δημοσιογράφους ότι η στάση του υπουργού Οικονομικών οδηγεί σε πολιτικό και κοινωνικό Αρμαγεδδώνα στην Ευρώπη, έξοδο της χώρας από το ευρώ και περαιτέρω φτωχοποίηση του λαού.
 
Επιχειρώντας, παρά τον κοινωνικό ενθουσιασμό που προκαλεί στους πολίτες η σκληρή τακτική της κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ να υποδυθεί τον ρόλο της υπεύθυνης δύναμης σε ανακοίνωσή του επέκρινε σφόδρα τον Αλέξη Τσίπρα, ότι είναι αλαζόνας και ακολουθεί κατά πόδας την τακτική του Γιώργου Παπανδρέου, υποννοώντας ότι θα έχει και την πολιτική του τύχη: «Εμφανίστηκε “μεθυσμένος” από μια μεγάλη παρεξήγηση. Από την παρεξήγηση ότι η ελληνική κοινωνία τον στηρίζει σε ρήξη με την Ευρώπη. Ενώ τον στηρίζει – μαζί με όλους μας – σε μια ουσιαστική διαπραγμάτευση που θα φέρει κάτι καλύτερο για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ο κ. Τσίπρας ας λάβει υπόψη του το εξής: Η υψηλή δημοσκοπική αποδοχή της νέας κυβέρνησης είναι αντίστοιχη με την αποδοχή που είχε μετά τις εκλογές του 2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Και ο τότε νέος υπουργός Οικονομικών ήταν αποδεκτός σε ποσοστά συγκρίσιμα με αυτά του κ. Βαρουφάκη! Ίσως αυτές οι δημοσκοπικές εντυπώσεις τον οδήγησαν σε μια πρωτοφανή αλαζονεία, στην αίσθηση ότι καθοδηγεί αμετάκλητες πανευρωπαϊκές εξελίξεις».
 
Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα. Από τη μια επιχειρεί να προειδοποιήσει ότι η χώρα οδηγείται στα βράχια και από την άλλη, σε αντίθεση με τη Ν.Δ., θέλει να πείσει ότι δεν επιθυμεί μια αποτυχία της κυβέρνησης για να δικαιωθεί, αποδοκιμάζοντας εγκαίρως τη θεωρία της αριστερής παρένθεσης. Εκτιμά όμως ότι πολύ σύντομα θα κοπάσει ο κοινωνικός ενθουσιασμός και, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσαρμόζεται στις ανάγκες διακυβέρνησης μιας χώρας όχι μόνο εντός του ευρώ αλλά και της Ε.Ε., την οποία δεσμεύει το κοινοτικό δίκαιο και οι συνθήκες που έχει υπογράψει, τόσο θα εισπράττει φθορά και δυσαρέσκεια.
 
Ο διεκδικητής του «θρόνου» Ανδρέας Λοβέρδος επιχειρεί να δώσει το στίγμα που επιχειρεί το ΠΑΣΟΚ: «Δεν θέλουμε να είμαστε δορυφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και θέλουμε να απογαλακτιστούμε από τη συνεργασία που είχαμε με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταντήσει τροφοδότης λογαριασμός για τα άλλα κόμματα. Όπου και να κοιτάξεις, βλέπεις παλαιούς συντρόφους μας».
 
Σκληρή κριτική, και μάλιστα σε υψηλότερους τόνους από την αμήχανη και παραζαλισμένη Ν.Δ., επιχειρεί το Ποτάμι, το οποίο αποδεικνύει πολιτικά αντανακλαστικά και εκμεταλλεύεται το κοινοβουλευτικό κενό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τους νεοδημοκράτες βουλευτές, απ’ την άλλη, να είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να στηρίξουν την πολιτική της κυβέρνησής τους και τον Σαμαρά και να επιχειρούν να καρπωθούν πολιτικά οφέλη από ένα τμήμα της κοινής γνώμης που βλέπει με επιφύλαξη τις διαπραγματευτικές προσπάθειες της νέας κυβέρνησης.
 
Αξιοποιώντας έτσι τον ολικό παγετό της Ν.Δ. και το μούδιασμα από την εκλογική σφαλιάρα του ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι επιχειρεί να κινηθεί στον χώρο της προηγούμενης συγκυβέρνησης με στόχο να αποτελέσει το αντίβαρο του ΣΥΡΙΖΑ, φιλοδοξώντας έναν νέο διπολισμό, ενώ προφανώς εκτιμά ότι η Κεντροδεξιά θα ακολουθήσει σταδιακά τον κατακερματισμό της Κεντροαριστεράς, αφού η συμμετοχή των ΑΝΕΛΛ στην κυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης αποσυσπείρωσης για τη Ν.Δ…



Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *