Μονιμοποιούνται 40.000 δημόσιοι υπάλληλοι

Στην ενίσχυση της μονιμότητας στο Δημόσιο, με τη μονιμοποίηση περίπου 40.000 υπαλλήλων Ιδωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου που απασχολούνται στην κεντρική διοίκηση, προχωράει η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γιώργος Κατρούγκαλος, αναμένεται να τεθεί άμεσα σε δημόσια διαβούλευση και περιλαμβάνει την ανάκληση όλων των «μνημονιακών» απολύσεων και διαθεσιμοτήτων (3.900), καθώς και την πρόσληψη περίπου 6.000 αδιόριστων επιτυχόντων του ΑΣΕΠ.

Ειδικότερα, στο επίμαχο -πρώτο- νομοσχέδιο που καταθέτει η ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης προβλέπεται η μονιμοποίηση 40.000 υπαλλήλων ΙΔΑΧ που εργάζονται στον στενό δημόσιο τομέα, στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και στους ΟΤΑ. Η ρύθμιση αφορά και δικαστικούς υπαλλήλους, ενώ από τη διαδικασία εξαιρούνται το επιστημονικό προσωπικό των Ανεξάρτητων Αρχών, το ανθρώπινο δυναμικό των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου και οι δικηγόροι που απασχολούνται με έμμισθη εντολή στο Δημόσιο. Οπως διευκρίνισε ο κ. Κατρούγκαλος, «δεν θα γίνει καμιά μετατροπή σύμβασης από ορισμένου σε αορίστου χρόνου», ενώ εξήγησε ότι η ρύθμιση έχει ως στόχο «μια ενιαία σχέση εργασίας στο Δημόσιο», που θα βοηθήσει και στη διαδικασία της κινητικότητας.

Με το ίδιο νομοσχέδιο, ο αναπληρωτής υπουργός ανακαλεί όλες τις απολύσεις και διαθεσιμότητες που έγιναν βάσει Μνημονίου και δρομολογεί άμεσα, με την ψήφιση του νομοσχεδίου πιθανότατα εντός του μήνα (σ.σ.: εξαρτάται και από τον γενικότερο κυβερνητικό σχεδιασμό όπως διευκρίνισε ο κ. Κατρούγκαλος), την επαναπρόσληψη των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, των διοικητικών των ΑΕΙ, των σχολικών φυλάκων και των καθαριστριών, καθώς και τον διορισμό 6.000 επιτυχόντων του ΑΣΕΠ. «Πρόθεσή μας ήταν να επαναπροσληφθούν στις θέσεις τους και οι Δημοτικοί Αστυνομικοί, ωστόσο δεν ήταν εφικτό χρονικά και πιθανότατα θα ρυθμιστεί μελλοντικά» επεσήμανε.

Οι περίπου 3.900 υπάλληλοι που θα επαναπροσληφθούν μέσω «μίνι κινητικότητας» θα μπορούν να επιστρέψουν στις θέσεις τους, να καλύψουν κενές θέσεις σε άλλες υπηρεσίες ή –όπως στην περίπτωση των καθαριστριών– να επιστρέψουν στον φορέα προέλευσής τους σε προσωποπαγείς θέσεις.

Ενδεχομένως και εντός της ημέρας, ο κ. Κατρούγκαλος αναμένεται να αποστείλει στις υπηρεσίες εγκύκλιο με την οποία θα τους ζητεί να του γνωστοποιήσουν τα «κενά» για την επανατοποθέτηση των «διαθέσιμων» και απολυμένων. Στη διαδικασία της «μίνι κινητικότητας», μια «πρόβα τζενεράλε», όπως είπε ο κ. Κατρούγκαλος, για τη μεγάλη κινητικότητα που θα ακολουθήσει, θα συμμετάσχουν και οι 6.000 αδιόριστοι του ΑΣΕΠ, ενώ είναι πιθανόν η όλη διαδικασία να γίνει ηλεκτρονικά για εξοικονόμηση χρόνου.

Ως προς τους αδιόριστους του ΑΣΕΠ, όπως εξήγησε ο υπουργός, όσοι από αυτούς το επιθυμούν, θα μπορούν να «απελευθερωθούν» από την προκήρυξη βάσει της οποίας θα έπρεπε να είχαν διοριστεί και να επιλέξουν άλλο φορέα που έχει ανάγκη από προσωπικό της ειδικότητάς τους, ώστε να καλυφθούν κενές θέσεις. Οσοι τελικώς επιλέξουν τη θέση της προκήρυξης, θα διοριστούν με σειρά προτεραιότητας.

Σε «τροχιά επαναπρόσληψης» βρίσκονται και 800 υπάλληλοι δευτεροβάθμιας και υποχρεωτικής εκπαίδευσης στους ΟΤΑ που είχαν συμμετάσχει σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ηδη, ο υπουργός έχει δώσει εντολή προκειμένου να εφαρμοστούν οι αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις για τον διορισμό τους.

Οπως εξήγησε ο κ. Κατρούγκαλος, η επαναπρόσληψη των 3.900 διαθέσιμων και απολυμένων και των επιτυχόντων του ΑΣΕΠ θα συνυπολογισθούν στις 15.000 προσλήψεις που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για το 2015. Στο σημείο αυτό, πάντως, δεν αποκλείεται να προκύψει ζήτημα καθώς στο μεσοπρόθεσμο προβλέπονται 11.000 προσλήψεις. «Εφόσον τεθεί ζήτημα, θα διαπραγματευθούμε, αλλά στη βάση της πολιτικής μας. Δεν θεωρούμε ότι δεσμευόμαστε από το Μνημόνιο» είπε ο κ. Κατρούγκαλος και διευκρίνισε ότι στις 15.000 δεν θα συνυπολογιστούν οι προσλήψεις από την ανασύσταση της ΕΡΤ.

Πηγή

Έντυπη

Οι τρεις στόχοι του Γιάνη Βαρουφάκη για τη διαπραγμάτευση

Τρεις παράλληλους στόχους στη διαπραγμάτευση ανέφερε στη χθεσινοβραδινή συνέντευξή του στο Mega ο Γιάνης Βαρουφάκης, τους οποίους προσδιόρισε ως εξής;

♦ Η εξειδίκευση του καταλόγου των μεταρρυθμίσεων, βάσει του οποίου θα κριθούμε ως χώρα

♦ Η διαδικασία που θα οδηγήσει έως τις 20 Απριλίου ή το τέλος Απριλίου σε μια συμφωνία Ελλάδας - Ευρώπης για την ανάκαμψη - ανάπτυξη της Ελλάδας

♦ Η ροή πληροφοριών προς την Κομισιόν για τα δημοσιονομικά και τον προϋπολογισμό, ώστε να υπάρχει αμφίπλευρη πληροφόρηση.

Στόχος της διαπραγμάτευσης, είπε ο υπουργός Οικονομικών, είναι να υπάρξει συμφωνία στις μεταρρυθμίσεις, να εξασφαλιστεί -με όποιον τρόπο προτείνουν οι εταίροι- ρευστότητα και να υπάρξει συμφωνία για μετά τον Ιούνιο για πρωτογενές πλεόνασμα, αναδιάρθρωση χρέους και επενδύσεις.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δήλωσε ότι η Ελλάδα θέλει τη ρευστότητα από τους θεσμούς για την αποπληρωμή των δανείων από το ΔΝΤ τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, καθώς και -είτε μέσω ESM- για την αποπληρωμή το καλοκαίρι των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.

Στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια

Σήμερα θα έρθει στην Αθήνα ένα μέρος των τεχνικών κλιμακίων των εταίρων προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, στο πλαίσιο της έναρξης, χθες, στις Βρυξέλλες των συζητήσεων μεταξύ της Ελλάδας και των τεσσάρων θεσμών, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών.

Και πρόσθεσε ότι τα μέλη των τεχνικών κλιμακίων δεν θα έρχονται στη χώρα όλοι μαζί, αλλά η σύνθεσή τους θα είναι ανάλογα με το θέμα της διαπραγμάτευσης και των στοιχείων που χρειάζονται.

Σύμφωνα με τον υπουργό, οι επισκέψεις στην Ελλάδα θα είναι σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, και δεν θα υπάρχουν οι εισβολές στα υπουργεία και οι συζητήσεις και διαβουλεύσεις με γενικούς γραμματείς και υπουργούς. «Το ότι η τρόικα τελείωσε, ισχύει», επισήμανε.

Όπως είπε ο κ. Βαρουφάκης, για τα τεχνικά κλιμάκια θα υπάρξει ένας σταθερός χώρος, σε αυτήν τη φάση σε κάποιο ξενοδοχείο, και εάν χρειαστεί, οι υπηρεσιακοί παράγοντες των υπουργείων θα πηγαίνουν εκεί, στο πλαίσιο της συλλογής των στοιχείων. «Θα είναι εμπειρογνώμονες που θα λειτουργούν με εμπειρογνώμονες», πρόσθεσε.

«Δεν ανακοινώνω δημοψήφισμα, αλλά δεν είναι κακή ιδέα»

Για την περίπτωση που δεν επέλθει συμφωνία με την Ευρώπη έως το τέλος Απριλίου, ο κ. Βαρουφάκης είπε ότι «εν μέσω μιας διαπραγμάτευσης δεν θα συζητήσω την αποτυχία της. Αυτό το σενάριο είναι σενάριο ήττας όλης της Ευρώπης. Είμαστε καταδικασμένοι να βρούμε λύση οι Ευρωπαίοι, αλλά δεν σκύβουμε το κεφάλι σε ανόητες πολιτικές».

Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να πραγματοποιηθεί ένα δημοψήφισμα για τη συμφωνία που θα πετύχει η κυβέρνηση. «Δεν υπάρχει πιθανότητα να αποκλείσω ένα δημοψήφισμα. Η συμφωνία που θα πετύχουμε με τους εταίρους μας θα τεθεί στο Κοινοβούλιο, αλλά δεν θα ήταν κακή ιδέα να γίνει ένα δημοψήφισμα, χωρίς να ανακοινώνω κάτι τέτοιο», πρόσθεσε.

«Ασφυκτική η πολιτική της ΕΚΤ»

Αναφερόμενος στην πολιτική που ασκεί η ΕΚΤ προς την Ελλάδα, είπε ότι αυτή είναι μια πολιτική περιοριστική στην καλύτερη περίπτωση, ασφυκτική πιο πλουραλιστικά.

Αντίθετα, πρόσθεσε, το καλοκαίρι του 2012 η ΕΚΤ ασκούσε μια πιο χαλαρή πολιτική προς την τότε κυβέρνηση, καθώς «τότε και ανέβασαν το πλαφόν των εντόκων, δεν μπήκε θέμα ELA και υπήρχε χαλάρωση».

Ωστόσο, πρόσθεσε, αυτό έχει και μια θετική πλευρά, καθώς πιέζει και τους εταίρους, λέγοντας ότι «η ΕΚΤ δεν μπορεί συνεχώς να βγάζει το φίδι από την τρύπα. Βρείτε τα επιτέλους».

Ουδέν σχόλιο για τις δηλώσεις Σόιμπλε

Ο κ. Βαρουφάκης δεν θέλησε να πάρει θέση και να απαντήσει στις πρόσφατες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Αναφέρθηκε στη συνάντησή του με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στην οποία ο Γερμανός υπουργός τού είπε ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη της γερμανικής κυβέρνησης και ο Έλληνας υπουργός απάντησε ότι «ξέρω πως δεν την είχα, αλλά θέλω να έχω του ελληνικού λαού».

Πρόσθεσε ότι «γενικότερα, έχουν κακομάθει πολλοί από τους εταίρους μας. Έχουν συνηθίσει μια σειρά υπουργών που κάθονταν στην ουρά έξω από τα γραφεία της τρόικας. Έχουν συνηθίσει να λένε "Forget it Γιάννης, Κώστας, Κυριάκος" και εκείνοι να το ξεχνούν. Καταλαβαίνω τώρα τη δυσαρέσκειά τους, αλλά θα το συνηθίσουν».

Επισήμανε ότι «είναι πολιτική μου απόφαση και στάση πολιτισμού να μην συμμετάσχω σε έναν ανταγωνισμό, που, όπως είπε ο Γκάντι, ο οφθαλμός αντί οφθαλμού οδηγεί στο να είναι όλοι τυφλοί».

Σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, η παρουσία του στο Eurogroup έχει εκνευρίσει πάρα πολλούς εντός και εκτός Συμβουλίου. Ερωτηθείς εάν υπήρξε από την πλευρά της Γερμανίας αίτημα για την αντικατάστασή του, απάντησε ότι έχει ακούσει και αυτός φήμες, αλλά δεν θέλει να τις σχολιάσει.

«Δεν θα αλλάξει ο ΦΠΑ»

Ερωτηθείς για τον ΦΠΑ, δήλωσε ότι «δεν θα αλλάξει ο ΦΠΑ. Δεν θα αποδεχθούμε υφεσιακά μέτρα και η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι υφεσιακό μέτρο». Απέκλεισε δε αυξήσεις του ΦΠΑ σε τρόφιμα, φάρμακα, παραμεθόριο, νησιά, βιβλία, εστίαση και Τύπο.

Είπε ότι ο συντελεστής 23% είναι ιδιαίτερα υψηλός και μετά τον Ιούνιο θα ξεκινήσει νέος σχεδιασμός σε τελείως διαφορετική βάση, με στόχο τη μείωση του ΦΠΑ και μια εξομάλυνση, όπως με τις μετατάξεις προϊόντων σε διαφορετικό συντελεστή. Έφερε ως παράδειγμα, ότι τα αγαθά άμεσης ανάγκης δεν πρέπει να είναι στον ίδιο συντελεστή ΦΠΑ με ένα ακριβό ρολόι.

Παράλληλα, υποστήριξε ότι δεν είναι δυνατόν ο μέσος Έλληνας, «σχεδόν πτωχευμένος οικογενειάρχης» να πρέπει να αντιμετωπίσει τη φοροεπιδρομή, την ώρα που «1.000- 2.000 οικογένειες» δεν πληρώνουν φόρους. Είπε ότι μετά τον Ιούνιο θα αρχίσει η διαδικασία με το Φορολογικό Συμβούλιο που μέσα σε έναν χρόνο θα εκπονήσει ένα μόνιμο φορολογικό σύστημα, ιδιαίτερα απλοποιημένο και δίκαιο. Έφερε ως παράδειγμα την Κροατία, όπου υπάρχει on line σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το υπουργείο Οικονομικών και υποστήριξε ότι για να γίνει αυτό στην Ελλάδα χρειάζονται 5 μήνες.

Έως τότε, «το βασικό εργαλείο της κυβέρνησης θα είναι το νομοσχέδιο για τις ληξιπρόθεσμες δόσεις» δήλωσε, και πρόσθεσε ότι από τη μεταρρύθμιση στον ΦΠΑ και τα ληξιπρόθεσμα μπορούν να εισπραχθούν 6- 8 δισ. ευρώ», ποσό που θα είναι υπεραρκετό για να υπάρξει ένα πρωτογενές πλεόνασμα εφέτος, το οποίο προσδιόρισε στο 1- 1,5% του ΑΕΠ.

Πηγή

Πώς η δικαίωση του Διστόμου σκόνταψε στις πολιτικές ισορροπίες

Ένας αγώνας 20 χρόνων για την απόδοση αποζημιώσεων στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας της σφαγής του Διστόμου, φαίνεται να δικαιώνεται μετά τη δέσμευση του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου να επικυρώσει τη δήμευση γερμανικής περιουσίας επί ελληνικού εδάφους σε περίπτωση που το ζήτημα δε λυθεί πολιτικά. Το tvxs.gr παρουσιάζει το χρονικό του πολυετούς αγώνα για την ιστορική αποκατάσταση των θυμάτων του ναζισμού στο Δίστομο και το πολιτικό παρασκήνιο που απέτρεψε μία λύση εδώ και τόσα χρόνια.

Τις εξελίξεις σχολιάζουν ο Διστομίτης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σταθάς, η νομικός Χριστίνα Σταμούληκαι το μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Αριστομένης Συγγελάκης.

Το ιστορικό του δικαστικού αγώνα για το Δίστομο

Ο δικαστικός μαραθώνιος για την αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου ξεκινά το 1995 με επικεφαλής τον νομικό, νομάρχη Βοιωτίας και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ιωάννη Σταμούλη. Ο Σταμούλης καταθέτει για πρώτη φορά ομαδική αγωγή των επιζώντων αλλά και συγγενών των 218 θυμάτων της σφαγής του Διστόμου κατά του γερμανικού δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη αλλά και για τις καταστροφές που προκάλεσαν τα ναζιστικά στρατεύματα πυρπολώντας και λεηλατώντας τα σπίτια του χωριού, στις 10 Ιουνίου του 1944.

Η δικαίωση δεν αργεί να έρθει. Δύο χρόνια αργότερα, το 1997, με την υπ’ αριθ 137/97 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, επιδικάζει αποζημίωση για ψυχική οδύνη στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας του Διστόμου. «Η τελεσίδικη κι αμετάκλητη απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς έχει επιδικάσει ένα ποσό της τάξεως των 23,5 περίπου εκατομμυρίων ευρώ σε 258 ενάγοντες, επιζώντες και συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου», θα πει η επίσης νομικός και κόρη του Γιάννη Σταμούλη, Χριστίνα. Η λογική της απόφασης ορίζει ότι το ποσό της αποζημίωσης αφορά την ηθική ικανοποίηση των συγγενών των θυμάτων και δεν κάνει δεκτές τις αξιώσεις για τις υλικές ζημιές, καθώς κρίνονται αόριστες. Η απόφαση δίνει το δικαίωμα να υπάρξει κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα, με την προϋπόθεση όμως για να γίνει εκτελεστή ως απόφαση σε βάρος αλλοδαπού δημοσίου,  να προσυπογράψει ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Η απόφαση προκαλεί την άμεση αντίδραση της γερμανικής πλευράς με εκπροσώπους του γερμανικού Δημοσίου να προσφεύγουν στο Εφετείο Αθηνών. Το Εφετείο κρίνει σωστή την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, με αποτέλεσμα η Γερμανία να προσφύγει στον Άρειο Πάγο κατά της απόφασης του Εφετείου, με το επιχείρημα της ετεροδικίας, δηλαδή υποστηρίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να δικάζεται σε ξένη χώρα για τα εγκλήματα που διέπραξε στο παρελθόν. Το αίτημα αναίρεσης της απόφασης εκδικάζεται το 2000 ενώπιον του Αρείου Πάγου, ο οποίος με την υπ΄ αριθ. 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του, και με 16 υπέρ 4 κατά, απέρριψε την προσφυγή των Γερμανών.

Η Γερμανία αρνείται να καταβάλει τα ποσά που δια της άνω δικαστικής αποφάσεως οφείλει και έτσι ο Ιωάννης Σταμούλης προχωρά σε αναγκαστική εκτέλεση κατά περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα. Το γερμανικό δημόσιο ασκεί αμέσως ανακοπή το 2002, η οποία και γίνεται δεκτή από τον Άρειο Πάγο και ως εκ τούτου η δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου πέφτει στο κενό.

Το 2004 ο Σταμούλης επικαλείται τον Κανονισμό 44/2001 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει του οποίου η ελληνική αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς μπορεί να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε. Υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Σημίτη, είναι ο Φίλιππος Πετσάλνικος, ο οποίος δεν θα πάρει την ευθύνη της ρήξης των αγαστών σχέσεων με τη Γερμανία, τη στιγμή μάλιστα που έχει προηγηθεί «μετά κόπων και βασάνων» της κυβέρνησης που υπηρετεί, η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Στο μεταξύ, τον Ιούνιο του 2006, τέσσερα μέλη της οικογένειας Σφουντούρη που ξεκληρίστηκε στη σφαγή του Διστόμου απευθύνονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, προσφεύγοντας κατά των αποφάσεων της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης καθώς και των Γερμανικών Δικαστηρίων, οι οποίες αποστερούν από τις ενάγουσες και τους ενάγοντες την ατομική έννομη αξίωση αποζημίωσης ή αποκατάστασης έναντι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Τα τέσσερα αδέλφια Σφουντούρη επιθυμούν την αναγνώριση του ότι η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τα γερμανικά δικαστήρια προσκρούουν με τις απορριπτικές αποφάσεις τους στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Και πέραν τούτου απαιτούν τον προσδιορισμό του ποσού αποζημίωσης μέσω του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο κενό πέφτει και αυτή η προσπάθεια...

Στο παράλληλο δικαστικό μέτωπο ο Γιάννης Σταμούλης ζητάει την κατάσχεση περιουσίας του γερμανικού κράτους στην Ιταλία και για την ακρίβεια τη βίλα Βιγκόνι, στη Φλωρεντία, καθώς η Ιταλία έχει στο παρελθόν αποδεχθεί παρόμοιες αγωγές Ιταλών πολιτών. Έτσι ακολουθεί ένας δεύτερος δικαστικός γύρος που διαρκεί τέσσερα χρόνια μέχρι τον Νοέμβριο του 2008 να κηρυχθεί  εκτελεστή η απόφαση της Λιβαδειάς στην Ιταλία.

Το Γερμανικό Δημόσιο προσφεύγει τότε στο Πρωτοδικείο Φλωρεντίας για να ακυρώσει την κατάσχεση αλλά το δικαστήριο απορρίπτει την προσφυγή του, με το Εφετείο της Φλωρεντίας να την απορρίπτει επίσης σε δεύτερο βαθμό.  Στη συνέχεια και ο ιταλικός Άρειος Πάγος κρίνει ότι η κατάσχεση είναι νόμιμη, με αποτέλεσμα η Γερμανία να προσφύγει το 2009 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Το Δικαστήριο τάσσεται κατά των θετικών αποφάσεων ιταλικών δικαστηρίων σχετικά με τη διεκδίκηση αποζημιώσεων για την περίπτωση του Διστόμου. Το βασικό νομικό διακύβευμα της δίκης αφορούσε το δικαίωμα στην ετεροδικία, δηλαδή το δικαίωμα της Γερμανίας να μην δικάζεται ως κράτος από δικαστήρια άλλων χωρών και επομένως να μην αναγνωρίζει τις αποφάσεις ξένων δικαστηρίων, όταν αυτά κρίνουν ότι η Γερμανία θα πρέπει να πληρώσει για τις θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης τα ιταλικά δικαστήρια παραβίασαν το δικαίωμα ετεροδικίας της Γερμανίας, εγκρίνοντας κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για να αποζημιώσουν τις οικογένειες των θυμάτων του ναζισμού στην Ιταλία, αλλά και του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που επικυρώθηκε από τον Άρειο Πάγο και επιδίκασε αποζημίωση στα θύματα του Διστόμου.

«Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η άρνηση των ιταλικών δικαστηρίων να αναγνωρίσουν την ασυλία συνιστά παράβαση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο γερμανικό κράτος» ήταν η ανακοίνωση του προέδρου του Δικαστηρίου  Χισάσι Οουάντα, κατά την ανάγνωση της απόφασης σε δημόσια συνεδρίαση στο Μέγαρο της Ειρήνης στη Χάγη. Ο ίδιος ωστ'οσο είχε τότε εκφράσει την έκπληξη και τη λύπη του για το γεγονός ότι η γερμανική κυβέρνηση αρνείται τις αποζημιώσεις και είχε καλέσει τις δύο πλευρές να διευθετήσουν το θέμα σε διμερείς διαπραγματεύσεις, διαπραγματεύσεις που από ότι έδειξε η μετέπειτα ιστορία δεν έγιναν ποτέ στα αλήθεια. Θέση για την απόφαση είχε πάρει τότε και η Διεθνής Αμνηστία η οποία σε ανακοίνωση της είχε κάνει λόγο για «μεγάλη οπισθοδρόμηση για την διεθνή προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», συμπληρώνοντας ότι «η ετεροδικία τίθεται υπεράνω των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

«Δυστυχώς μετά την έκδοση της απόφασης της Χάγης επικράτησε η άποψη ότι η υπόθεση του Διστόμου χάθηκε, πράγμα που είναι απολύτως ανακριβές», θα σχολιάσει στο tvxs.gr η Χριστίνα Σταμούλη, που κρατά το νομικό φάκελο της υπόθεσης Δίστομο και είναι και η ίδια μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Όπως εξηγεί: «Καταρχήν στη Χάγη η Ελλάδα παρενέβη ως μη διάδικος. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση της Χάγης δε δεσμεύει την Ελλάδα. Και δεύτερο και πιο σημαντικό ίσως για την ουσία της υποθέσεως είναι ότι η απόφαση της Χάγης έκρινε τρία θετικά σημεία κι ένα αρνητικό». «Τα τρία θετικά είναι ότι αναγνώρισε την πολιτειακή συνέχεια της σημερινής ενωμένης Γερμανίας, ότι οι πράξεις που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1940-1941 είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τρίτον -που από εδώ πηγάζει και η παρεξήγηση ότι η υπόθεση χάθηκε- ότι αυτού του είδους οι αποζημιώσεις τις οποίες αναγνώρισε ότι οφείλει η Γερμανία δεν κρίνονται ενώπιον δικαστηρίων αλλά πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διακρατικών διαπραγματεύσεων και συμφωνιών. Έτσι λοιπόν ουσιαστικά η Χάγη πήγε να κλείσει την πόρτα των δικαστικών διεκδικήσεων. Μόνο όμως ενώπιον των ιταλικών δικαστηρίων τα οποία δεσμεύσει η απόφαση», θα πει.

Οι υπουργοί Δικαιοσύνης που ποτέ δεν υπέγραψαν

«Η απόφαση του Αρείου Πάγου παραμένει εκτελεστή και προσωπικά είμαι έτοιμος να δώσω την άδεια για την εκτέλεσή της», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος στην ειδική συνεδρίαση της Βουλής για τις γερμανικές αποζημιώσεις, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο μια υπόθεση-σταθμό νομικών και ιστορικών διεκδικήσεων που έχει παγώσει εδώ και 15 χρόνια. Πρόκειται για την πρώτη φορά στα αλήθεια που η Ελλάδα εμφανίζεται αποφασισμένη να αξιοποιήσει το δεδικασμένο του Διστόμου, που η ίδια στο παρελθόν αποδόμησε, παρεμποδίζοντας την εκτέλεσή του.

Το ζήτημα της αποζημίωσης των θυμάτων του Διστόμου έχει διαχρονικά αντιμετωπιστεί όχι ως νομικό αλλά ως πολιτικό ζήτημα. Η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για το Δίστομο, που με συντριπτική πλειοψηφία δέχθηκε ότι η Γερμανία δεν καλύπτεται από το προνόμιο της ετεροδικίας δεν στάθηκε αρκετή το 2001 να αποσπάσει την υπογραφή του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλου για συντηρητική δήμευση περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού κράτους επί ελληνικού εδάφους.

Το ρεπορτάζ της εποχής έκανε λόγο για την τότε «ευρωπαϊκή» συγκυρία της ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, επί κυβέρνησης Σημίτη, που αποτέλεσε αποτρεπτικό παράγοντα για τον υπουργό να ανοίξει μέτωπο με το Βερολίνο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μιχάλης Σταθόπουλος υπό την πίεση των θυμάτων εξέφρασε τότε την πρόθεση του στον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη να υπογράψει την εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου της Λιβαδειάς, δίνοντας μάλιστα το περιθώριο των 45 ημερών στον τότε πρωθυπουργό ώστε να υπάρξει πολιτική διαβούλευση για το θέμα. Ο Μιχάλης Σταθόπουλος τότε αντικαταστάθηκε αιφνιδίως από τον Φίλιππο Πετσάλνικο, αν και η πρόσφατη επιτυχία του να επιβάλλει την απόσυρση από τις ταυτότητες της αναγραφής του θρησκεύματος παρά τις αντιδράσεις, τον είχαν καταστήσει έναν επιτυχημένο υπουργό για τον οποίο δεν συνέτρεχαν λόγοι αντικατάστασης.  Σημειώνεται ότι ο Φίλιππος Πετσάλνικος, σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Βόννης για το οποίο εργάστηκε και ως επιστημονικός συνεργάτης. Στη Γερμανία ήταν όπου γνώρισε και τη Γερμανίδα σύζυγο του...

Το ζήτημα της υπογραφής του υπουργού Δικαιοσύνης προς αποκατάσταση των θυμάτων του Διστόμου τέθηκε εκ νέου με τη μορφή ερωτήσεων στη Βουλή και σε μετέπειτα υπουργούς Δικαιοσύνης. Στον αγώνα για την δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου πρωτοστατεί μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Μανώλη Γλέζο, ο καταγόμενος από το Δίστομο, βουλευτής Βοιωτίας Γιάννης Σταθάς. Ο κ. Σταθάς έθεσε το ζήτημα τόσο στην προηγούμενη κυβέρνηση με επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις του προς τους αρμόδιους κατά την τελευταία τριετία, επανέφερε όμως το ζήτημα απευθύνοντας επιστολές και προς τους αρμόδιους της παρούσας κυβέρνησης.

Τον Φεβρουάριο του 2013 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, απαντώντας σε σχετική επίκαιρη ερώτηση του Γιάννη Σταθά σχετικά με τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων για τη σφαγή στο Δίστομο και παρουσία επιζώντων της σφαγής στη Βουλή, είχε δηλώσει ότι «χρεώνεται ο ίδιος προσωπικά να μείνει το θέμα ανοικτό». Είχε επίσης σημειώσει ότι πρέπει να εκτελεστεί η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου η οποία επικύρωσε την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς για τη συντηρητική κατάσχεση γερμανικής περιουσίας στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι «δεν σημαίνει πως η υποχρέωση της Γερμανίας να καταβάλει αυτές τις αποζημιώσεις είναι πέραν των ορίων της νομιμότητας. Κάθε άλλο μάλιστα. Είναι ιστορικό της χρέος». Το ζήτημα έμεινε σε επίπεδο συζήτησης στη Βουλή χωρίς να δοθεί συνέχεια.

Κάθετα αντίθετος στο ενδεχόμενο να δώσει άδεια ώστε να εκτελεστεί κατά του γερμανικού δημοσίου η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για το Δίστομο, εμφανίσθηκε ο μετέπειτα υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου απαντώντας στη Βουλή σε ερώτηση του τότε βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Βασίλη Καπερνάρου. Παρέμβαση είχε κάνει τότε και ο Μανώλης Γλέζος από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας «εφαρμογή της δικαιοσύνης».

Ο κ. Αθανασίου είχε επικαλεστεί τότε τα προβλήματα που θα δημιουργούσε στις ελληνογερμανικές σχέσεις η αναγκαστική εκτέλεση κατά του γερμανικού δημοσίου και έκανε λόγο για πολιτικό θέμα. Η παροχή άδειας αναγκαστικής εκτέλεσης «άπτεται μίας γενικότερης πολιτικής», είχε πει εκτιμώντας ότι ενδεχόμενη υπογραφή από πλευράς του θα αποτελούσε «αποσπασματική κίνηση που θα όξυνε τις σχέσεις χωρίς να δίνεται οριστική λύση στο ζήτημα».

«Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χαράλαμπος Αθανασίου με τις δηλώσεις του εκτέλεσε ηθικά για δεύτερη φορά τα θύματα του Διστόμου», ήταν το δηκτικό σχόλιο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα για το νέο τείχος που η Ελλάδα ύψωσε από μόνη της για το ζήτημα.

Ο Νίκος Παρασκευόπουλος δεν είναι η πρώτη φορά που άνοιξε το θέμα της δήμευσης γερμανικής περιουσίας. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο ίδιος είχε δώσει στίγμα προθέσεων πριν από έναν μήνα, επίσης στη Βουλή στη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. «Θα υπάρξουν διεκδικήσεις των κατοχικών δανείων και των αποζημιώσεων με την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων», είχε πει τότε. Λίγες μόλις μέρες μετά τις εκλογές, στις 6 Φεβρουαρίου, ο Γιάνης Σταθάς σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, με κοινούς αποδέκτες την Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Πάνο Καμμένο, τον Νίκο Κοτζιά και τον Νίκο Παρασκευόπουλο, ο Διστομίτης βουλευτής επανέφερε το ζήτημα στην επικαιρότητα ζητώντας την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης που δικαιώνει τα θύματα του Διστόμου. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2015 σε επιστολή του προς την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Γιάννης Σταθάς ζήτησε τη επανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων, τονίζοντας ότι αποτελεί ηθικό και ιστορικό καθήκον η συνέχεια της αποστολής της.

Ο Νίκος Παρασκευόπουλος σημείωσε ότι «περιμένει τον κατάλληλο χρόνο, τη στάθμιση των εθνικών, νομικών και πολιτικών ζητημάτων» για την εκτέλεση της απόφασης που δικαιώνει τα θύματα του Διστόμου. Επεσήμανε ωστόσο ότι ο «χρόνος εκτέλεσης της διαδικασίας» θα εξαρτηθεί από νομικά πολύπλοκα ζητήματα αλλά και από την «πολιτική διαπραγμάτευση» που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση.

«Το γεγονός ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης εμφανίστηκε θετικός να υπογράψει τη δήμευση γερμανικής περιουσίας για την αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα. Πρόκειται για μία δήλωση που με ικανοποιεί τόσο ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά πρώτα από όλα ως Διστομίτη. Περιμένουμε όμως να μπει και η υπογραφή επίσημα», σχολίασε στο tvxs.gr ο Γιάννης Σταθάς.

«Πρόκειται για μία πολύ σημαντική εξέλιξη, την οποία και χαιρετίζουμε. Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση, σε πλήρη συμφωνία με τη ρητή εντολή του ελληνικού λαού αλλά και με τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Δικαιοσύνης κατά τις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή, προχωρά στις απαιτούμενες ενέργειες για την εκπλήρωση από τη Γερμανία του ισχυρά τεκμηριωμένου και απαράγραπτου υπέρτατου ηθικού και ιστορικού της χρέους προς την Ελλάδα. Η πρωτοβουλία της Προέδρου της Βουλής να αναβαθμίσει την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Διεκδίκησης αποτελεί επίσης πολύ θετική ενέργεια και την συγχαίρουμε για αυτό. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της ανάδειξης της ιστορικής μνήμης και της απόδοσης δικαιοσύνης δεν περιορίζεται σε διμερές επίπεδο, αλλά είναι ένα ζήτημα ευρωπαϊκό και οικουμενικό», δηλώνει στο tvxs.gr το μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, Αριστομένης Συγγελάκης.

«Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει μεθοδικά και αποφασιστικά στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, χωρίς παλινωδίες και δεύτερες σκέψεις, καθώς έχει στο ζήτημα αυτό την ομόθυμη στήριξη όλων των πτερύγων της Βουλής και, κυρίως, την καθολική υποστήριξη του ελληνικού λαού. Ελπίζουμε ότι η ιστορική αναμφίβολα, συνεδρίαση θα είναι η απαρχή θετικών εξελίξεων που θα οδηγήσουν στη δικαίωση της θυσίας του ελληνικού λαού κατά την περίοδο της Κατοχής. Θεωρούμε επίσης ότι η δημοκρατική Γερμανία οφείλει να αρπάξει την ευκαιρία που της προσφέρεται για να αποδείξει ότι έχει τη βούληση να κλείσει οριστικά το μαύρο κεφάλαιο της χιτλερικής περιόδου και τις προϋποθέσεις να ηγηθεί της Ευρώπης», θα συμπληρώσει.

Μια απόφαση που στέλνει πολλαπλά μηνύματα

«Το ζήτημα της αποζημίωσης των θυμάτων των ελληνικών Ολοκαυτωμάτων αποτελεί πρωτίστως ηθικό ζήτημα», υπογραμμίζει ο Γιάννης Σταθάς. «Ακόμα και ολόκληρο το χρυσάφι του κόσμου να δοθεί στους επιζώντες και στους συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, οι χαμένες ανθρώπινες ζωές δεν ξεπληρώνονται», θα πει στο tvxs.gr.

«Τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι με την απόδοση δικαιοσύνης θα σταλεί παράλληλα ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής στους όψιμους ζηλωτές του ναζισμού στην Ελλάδα, τη Γερμανία και όλη την Ευρώπη ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν θα έρθει κάποια στιγμή η ώρα που θα κληθούν να πληρώσουν για τα εγκλήματα τους. Και αυτό αποτελεί ένα ισχυρό διάβημα υπέρ της Δημοκρατίας και της ειρηνικής συμβίωσης των λαών», θα σχολιάσει από την πλευρά του ο Αριστομένης Συγγελάκης.

«Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι το σύνθημά μας, σύνθημα που ενώνει τους Έλληνες και τους Γερμανούς δημοκράτες, είναι "Διεκδίκηση! Όχι εκδίκηση". Εμείς, οι απόγονοι των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα, επιθυμούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας κι εργαζόμαστε για τη φιλία και τη συνεργασία με τη Γερμανία και τον γερμανικό λαό, πιστεύουμε ακράδαντα ωστόσο ότι οι σχέσεις των δύο λαών πρέπει να έχουν ως θεμέλια την ειλικρίνεια, την ισότητα και τη δικαιοσύνη», λέει. «Η ώρα που θα καρποφορήσουν οι αγώνες δεκαετιών, οι αγώνες του Μανώλη Γλέζου, του Γιάννη Σταμούλη, του Ευάγγελου Μαχαίρα και των άλλων, σπουδαίων, αγωνιστών της Εθνικής μας Αντίστασης και του κινήματος διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών πλησιάζει! Αγωνιζόμαστε, αισιοδοξούμε, επαγρυπνούμε!», τονίζει ο Αριστομένης Συγγελάκης.

Όπως επισημαίνει ο Γιάννης Σταθάς, η Ελλάδα κατά τη διεκδίκηση της ηθικής και υλικής αποζημίωσης  των θυμάτων του ναζισμού δε στρέφεται σε καμία περίπτωση κατά του γερμανικού λαού. Σε αυτό το πλαίσιο, την προηγούμενη εβδομάδα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είχε συνάντηση με βουλευτές του Die Linke, οι οποίοι τον διαβεβαίωσαν ότι θα σταθούν στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων όπως και του κατοχικού δανείου. Όπως λέει ο Διστομίτης βουλευτής τα στελέχη της γερμανικής Αριστεράς τον ενημέρωσαν ότι περιμένουν το πόρισμα της ελληνικής επιτροπής για το ακριβές ποσό των γερμανικών οφειλών προκειμένου να ξεκινήσουν τις διαδικασίες από την δική τους πλευρά σε εσωτερικό κοινοβουλευτικό επίπεδο. Ο Γιάννης Σταθάς τονίζει επίσης πως σην Γερμανία δεν είναι μόνο το Die Linke που στηρίζει τις ελληνικές αξιώσεις αλλά και απλός κόσμος που συμμετέχει σε αντιφασιστικές ομάδες αλλά και συνδικάτα, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες που αναγνωρίζουν το ηθικό δίκαιο των ελληνικών αξιώσεων.

Τέλος, απάντηση στην εκδοχή που θέλει την κυβέρνηση να προχωράει στην επίσημη δήλωση ότι προτίθεται να υπογράψει τη δήμευση γερμανικής περιουσίας επί ελληνικού εδάφους προκειμένου να αποζημιωθούν τα θύματα της σφαγής του Διστόμου με στόχο να ασκήσει πολιτικές πιέσεις εν μέσω διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους, δίνει ο Αριστομένης Συγγελάκης. «Δεν θα πρέπει να εκπλήσσονται κάποιοι κύκλοι για το γεγονός ότι τίθεται τώρα το ζήτημα  από την κυβέρνηση. Οφείλουν να γνωρίζουν ότι πρόκειται για μία διαχρονική και ιστορικής σημασίας απαίτηση των θυμάτων της Κατοχής αλλά και συνολικά του ελληνικού λαού. Ένα ανεκπλήρωτο χρέος και ένας ιερός αγώνας που δεν προσφέρεται για "παρεξηγήσεις", ούτε επιδέχεται συμψηφισμούς!», σημειώνει.

«Οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι Ενώσεις Θυμάτων και το κίνημα διεκδίκησης στο σύνολό του αγωνίζονται με πείσμα για δεκαετίες διεκδικώντας δικαιοσύνη. Στα πέτρινα χρόνια της αδιαφορίας των ΜΜΕ με πίστη, αγώνα και υπομονή, κράτησαν ζωντανή τη φλόγα της ελπίδας. Είναι λοιπόν προσβλητικό και παντελώς αβάσιμο να λέγεται από κάποιες φωνές στη Γερμανία ότι πρόκειται για όψιμη επιδίωξη λόγω πολιτικών συγκυριών. Αντίθετα, η Γερμανική κυβέρνηςη πρέπει να θυμηθεί τις διακηρύξεις της περί ηθικής, συνέπειας και αμοιβαιότητας, που πρέπει να χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά των κρατών και πολύ περισσότερο των εταίρων. Ο αγώνας μας συνεχίζεται μέχρι τη δικαίωσή μας!», θα καταλήξει.

Ελένη Μπέλλου

Πηγή

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη.!

γράφει η Λίλα Μήτσουρα

Λοιπόν έχουμε και λέμε,

Το να ασκείς κριτική καλοπροαίρετα σε αυτόν που αγαπάς επιβάλλεται! Αν είναι να του λες πάντα τι καλά που τα κάνει τα λάθη που τα κάνει, τότε κλείσε το στόμα σου και πάρε τη θέση που σου αρμόζει του αιώνιου χειροκροτητή. Γίνε σαν τα σκυλάκια που έχουν κάποια αυτοκίνητα που κουνούν μόνο το κεφάλι τους σε κάθε κίνηση. Περισσότερη προσοχή θα λάβεις έτσι.

Αν φοβάσαι ότι με την κριτική που θα ασκήσεις, θα αναγκαστείς και να προτείνεις λύσεις ίσως, ή ίσως να μην έχεις τις απαντήσεις, τότε κάτσε στη γωνιά σου αμέτοχος και μη ξανατολμήσεις να μου πεις να σωπάσω και γω. Αυτός ο κόσμος δεν προχώρησε μπροστά με την σιωπή φίλε μου αλλά με την διαφορετικότητα.

Και εμείς είμαστε διαφορετικοί αλλά όχι αντίθετοι!!!! Το καταλαβαίνεις αυτό?

Πάμε τώρα στους αντίθετους. Αντιτίθενται σε κάθε ενέργεια της κυβέρνησης θεωρώντας ότι έτσι κάνουν αντιπολίτευση. Αλλά αυτό που κάνουν είναι να υποστηρίζουν ότι έκαναν στον παρελθόν οι ίδιοι γιατί φοβούνται το ξεμπρόστιασμα. Γιατί θα πρέπει να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος. Εγκληματικό όμως. Προσπάθησαν και προσπαθούν να εξαφανίσουν έναν ολόκληρο λαό. Να τους ενημερώσω λοιπόν: δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη, είτε είσαι Έλληνας νεκροθάφτης είτε γερμανός.

Στέκονται απέναντι με το σπαθί σηκωμένο και κατακρίνουν. Όμως φίλε μου απέναντι και από τους δύο μας στέκεται ο εχθρός. Με την μπότα του κατακτητή που χρόνια περιποιόταν για αυτή ακριβώς την ώρα. Και συ του ανοίγεις και την πόρτα να περάσει. Μια οικογένεια στις δύσκολες στιγμές γίνεται μια γροθιά για να εμποδίσει τον εισβολέα ή τον φονιά της .Δεν υποστηρίζει τον εχθρό!!!! Γιατί ηλίθιε, θα πατήσει και τους δύο μας.

Την προδοσία πολλοί αγάπησαν τον προδότη ουδείς!!!!

Και συ όταν υποστηρίζεις τον κύριο στο γερμανικό καροτσάκι αναπήρων, δεν είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ, μαλάκας προδότης είσαι!!!!! Εσύ είσαι ο ανάπηρος στο μυαλό και στη καρδιά. Ασυνείδητος εντελώς για την δύσκολη θέση της πατρίδας μου, ΜΟΥ  ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΣ, και είσαι και συ εχθρός μου σε αυτόν τον άτυπο πόλεμο.

Με τους διαφορετικούς συμπορεύομαι, κρατώντας από το χέρι και ας διαφωνούμε. Γιατί διαφωνούμε για το πως θα στηρίξουμε καλύτερα το κυβερνητικό έργο και τη χώρα μας. Με τους αντίθετους όμως είμαι απέναντι πλέον. Υπάρχει ένας προδότης εντός των τειχών και ένας εκτός. Έχουμε την γνώση πλέον για το ποιός είναι αυτός ο εσωτερικός εχθρός και έχουμε και την ψυχή. Το σθένος που έκανε τους πραγματικούς Έλληνες μια γροθιά.

Και αν νομίζεις εσύ ο προδότης, ότι βοηθώντας τους καταπατητές στον θάνατό μας δια της ασφυξίας, σε ενημερώνω ότι έχουμε γερά πνευμόνια για να πάρω όσο χρειάζεται οξυγόνο για να αναπνεύσουμε και να κραυγάσουμε:

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!!!!

Αποκάλυψη Στρατούλη: Στουρνάρας και Βρούτσης χάριζαν εκατομμύρια

Στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτηση έφερε το ζήτημα των τριγωνικών συναλλαγών μέσω των οποίων μεγάλες εταιρείες γλιτώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε φόρους, μιλώντας σήμερα από το βήμα της Βουλής ο αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρης Στρατούλης.  

«Στις 6/12/2013 κουβεντιάζαμε για καταπολέμηση μαύρης και αδήλωτης εργασίας και καταπολέμηση εισφοροδιαφυγής. Την υστάτη ώρα έρχεται άσχετη τροπολογία που υπέγραφαν Στουρνάραςκαι Βρούτσης. Η τροπολογία χάριζε αναδρομικά φόρους και πρόστιμα 1,2 δις ευρώ που είχε υποβληθεί σε δύο εταιρείες με διυλιστήρια, Λάτση και Βαρδινογιάννη, οι οποίοι, παρά το ότι το 2010 είχαν απαγορευθεί οι τριγωνικές συναλλαγές, είχαν προχωρήσει σε τέτοιες συναλλαγές  με ενδιάμεσες, παράκτιες εταιρείες στην Κύπρο»,  δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός απαντώντας στον βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Βασίλη Κεγκέρογλου ο οποίος κατηγόρησε την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν κάνει κάτι για να αντιμετωπίσει το ζήτημα.

 

Ο κύριος Στρατούλης υπενθύμισε πως εκείνη την φορά η τροπολογία δεν είχε περάσει γι αυτό προηγούμενη κυβέρνηση και ο νυν διοικητής της ΤτΕ επεδίωξε 5 φορές να περάσει αυτή η τροπολογία. Τελικά όντως πέρασε με την πέμπτη σε άσχετο νομοσχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη για τις απολύσεις  με τις ψήφους 142 βουλευτών Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, χωρίς δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία των 151.

 

«Εμείς είναι δεδομένο ότι θα καταπολεμήσουμε και θα τιμωρήσουμε αυτό το φαινόμενο. Δεν μας κρατάει κανείς από αυτούς στο χέρι. Δεν μας έχει χρηματοδοτήσει πολιτικούς αγώνες ούτε μίζες.», κατέληξε ο υπουργός.

Νίκος Τσιμπίδας

Πηγή

Και ο Άκης και ο Βαγγελάκης (δις) και ο Γιαννάκης

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το σύνολο σχεδόν των υπουργών Άμυνας μετά τον Άκη, ερευνάται αν είναι Άκηδες. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και ο Γιάννος Παπαντωνίου, σύμφωνα με δικογραφία που έφτασε στη Βουλή, πρέπει να ερευνηθεί αν υπέγραψαν τις συμβάσεις για τα οπλικά συστήματα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και αυτό της Άμυνας.

Σκεφθείτε το λίγο. Το σύνολο σχεδόν των Υπουργών μετά τον Άκη, κατά τον εισαγγελέα πιθανόν να είναι Άκηδες.

Σε μια χώρα που είναι ο τέταρτος εισαγωγέας όπλων στον κόσμο και δαπανά το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς σε όλη την Ευρώπη, η Άμυνα και τα λοιπά εθνικοπατριωτικά πιθανόν να μην είναι τίποτα άλλο από κονόμα.

Η πρόσφατη υπόθεση με τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τις ερωτήσεις στη Βουλή προκειμένου να προωθηθούν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, θύμισε σε όσους το είχαν ξεχάσει, πως υπήρχαν περίοδοι που η Βουλή είχε μετατραπεί σε ανοιχτή αντιπαράθεση βουλευτών και υπουργών, οι οποίοι αλληλοκατηγορούνταν ως νταβατζήδες συμφερόντων εταιρειών όπλων. “Εκβιαστές” αποκαλούσε ο Μεϊμαράκης τους βουλευτές του ΛΑΟΣ που έκαναν ερωτήσεις για τους εξοπλισμούς, “είσαστε μπροστάντζες” απαντούσε ο Καρατζαφέρης στον Μεϊμαράκη. Και βέβαια είναι αξέχαστες οι στιγμές με τον Βενιζέλο, όταν στην πρώτη Επιτροπή της Βουλής που ερευνούσε το σκάνδαλο εξοπλισμών του Άκη, βγήκε και είπε πως οι λογαριασμοί του Άκη ήταν αριθμοί τηλεφώνων. Είχε διατυπώσει μάλιστα ευθαρσώς στη Βουλή απειλή προς τη ΝΔ για τα δικά της εξοπλιστικά λέγοντας “είναι αριθμοί τηλεφώνων, πήρα και απάντησε ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος”. Μέσα στη Βουλή ο Βενιζέλος έστειλε έτσι το μήνυμα στη ΝΔ, “αν συνεχίσετε θα βγάλουμε τα εξοπλιστικά του δικού σας υπουργού”.

Όλα αυτά δημόσια και σε κοινή θέα.

Στη Βουλή λοιπόν υπάρχει δικογραφία που ζητά να ερευνηθεί ο ρόλος των τεσσάρων στους εξοπλισμούς. Το περιεχόμενο της δικογραφίας το οποίο δημοσιεύει το HOT DOC, είναι συγκλονιστικό. Όχι μόνο επέλεγαν όπλα χωρίς διαγωνισμούς υποστηρίζοντας πως ικανοποιούνται επείγουσες και επιτακτικές ανάγκες της Άμυνας, αλλά έδιναν το δημόσιο χρήμα χωρίς να υπάρχει αντίκρυσμα σε έργο. Τα υποβρύχια πληρώθηκαν από το Βενιζέλο παρότι δεν είχαν παραδοθεί τα προηγούμενα, ενώ έδινε ποσά στον Ισκαντάρ Σάφα των Ναυπηγείων χρεώνοντας άλλα εξοπλιστικά τα οποία είχαν ήδη πληρωθεί. Τα εξοπλιστικά τα οποία βάφτιζαν κατεπείγοντα για να κάνουν ανάθεση έργου και όχι διαγωνισμό ήταν τόσο επείγοντα που τέλειωναν με καθυστέρηση δεκαετιών.

Ούτε εγγυητικές τραπεζικές επιστολές δεν ζητούσαν οι αθεόφοβοι για να εξασφαλίζουν την καλή παράδοση και λειτουργία.

Ο Άκης λοιπόν, έγινε κάποια στιγμή ο αδύναμος κρίκος σε ένα σύστημα διαφθοράς μέσα στο Υπουργείο Άμυνας. Όσο και αν οι υπόλοιποι αποδειχθούν Άκηδες, δεν πρόκειται να δικαστούν γιατί με το νόμο Βενιζέλου φυσικά περί ευθύνης Υπουργών τα αδικήματα έχουν παραγραφεί.

Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση. Θα κάνει μια παραδοχή «νομιμότητας» και θα πει «ε τι να κάνουμε αυτός είναι ο νόμος»;

Από νομικής άποψης φαινομενικά δεν υπάρχει διέξοδος σε αυτό. Πολιτικά όμως υπάρχει και ίσως δημιουργήσει και νομικές διεξόδους. Η κυβέρνηση μπορεί να ξεκινήσει στη Βουλή έρευνα για τα εξοπλιστικά με βάση τις δικογραφίες. Να κληθούν μάρτυρες και να ανοίξουν λογαριασμοί όσων πολιτικών χειρίστηκαν εξοπλιστικά. Να γίνει έλεγχος όχι στο Έσχες, αλλά στο Πόθεν. Όχι στο αν ο Βενιζέλος για παράδειγμα έχει 10 εκατομμύρια και 100 ακίνητα, αλλά στο να δικαιολογείται η απόκτησή τους με την προίκα που επικαλείται.

Η διαδικασία αυτή ακόμη και αν δεν καταλήξει ποινικά, πρέπει να έχει ως συνέχεια τη δημοσιοποίηση των στοιχείων που προκύπτουν. Να μαθαίνει δηλαδή ο πολίτης, ανεξάρτητα αν υπάρχει τιμωρία, ποιός έκανε τι. Ότι ο Μεϊμαράκης έδωσε 100 εκατομμύρια για τα υποβρύχια αντί να καταγγείλει τις συμβάσεις, ότι ο Γιάννος Παπαντωνίου υπέγραψε με τον τρόπο που υπέγραψε τα εξοπλιστικά, ότι ο Βενιζέλος όχι μόνο συνέχισε τις συμβάσεις Άκη στα υποβρύχια αλλά αμνήστευσε τους Γερμανούς για φορολογικές παραβάσεις, χρέη, ποινικές ρήτρες και εγκλήματα κατά του Δημοσίου.

Να γίνεται συζήτηση στη Επιτροπή της Βουλής και να δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα αφού πρόκειται για δημόσια πρόσωπα που άσκησαν εξουσία.

Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει μια δημοκρατική κυβέρνηση για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου προς την πολιτική και τους πολιτικούς. Αν οι πολίτες δεν γνωρίζουν τι έκαναν αυτοί που τους κυβέρνησαν, δεν θα έχουν ούτε ορθή κρίση. Αν δεν έχουν ορθή πολιτική κρίση τότε είναι εύκολο να ξεγελαστούν από τους διεφθαρμένους που εμφανίζονται σωτήρες.

Είναι σίγουρο πως στη διάρκεια μιας τέτοιας διαδικασίας θα βρεθεί και ο δρόμος του χρήματος και το χρήμα. Στόματα θα ανοίξουν και πολλοί θα κελαηδήσουν. Αν γίνει αυτό τότε τα αδικήματα δεν θα έχουν παραγραφεί γιατί τα αδικήματα που αφορούν το μαύρο χρήμα δεν παραγράφονται. Άλλωστε και ο Άκης δεν καταδικάστηκε για τα αδικήματα που αφορούσαν τη θητεία του ως υπουργού γιατί είχαν παραγραφεί, αλλά για το μαύρο χρήμα που βρέθηκε στους λογαριασμούς.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι η μόνη η οποία μην έχοντας δεσμεύσεις και εμπλοκή σε όλο τον κύκλο της διαφθοράς, μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία την άπλετη αλήθεια. Και αν δεν προσφέρεις την αλήθεια τότε που μπορείς, σύντομα θα βρεθείς υπόλογος στο ψέμα το οποίο μοιραία θα επικρατήσει ως αλήθεια γιατί εσύ δεν την είπες όταν έπρεπε.

Πηγή

Piketty: «Θεραπεία σοκ» ο ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρώπη

Ο τρόπος που διαχειρίστηκε η Ευρώπη την κρίση ήταν καταστροφικός, υποστηρίζει ο Γάλλος οικονομολόγος. Προτείνει να εγκαταλειφθεί το δημοσιονομικό σύμφωνο και να γίνουν επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην καινοτομία. Μονόδρομος η δημοσιονομική ενοποίηση.

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βοηθήσει τις Βρυξέλλες να καταλάβουν πως η πολιτική της λιτότητας δεν οδηγεί πουθενά, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Spiegel ο Γάλλος οικονομολόγος Thomas Piketty, χαρακτηρίζοντας την ευρωζώνη τέρας και το δημοσιονομικό σύμφωνο καταστροφικό.

«Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να χρησιμεύσει ως θεραπεία-σοκ για όσους είναι στην εξουσία. Ξαφνικά θα καταλάβουν ότι αυτό που κάνουν δεν δουλεύει και πως πρέπει να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση» τόνισε ο κ. Piketty στους δημοσιογράφους του Spiegel, Julia Amalia Heyer και Christoph Pauly.

«Αλλά ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή το Podemos στην Ισπανία είναι πολύ πιο ακίνδυνο από την ακροδεξιά. Το Εθνικό Μέτωπο εδώ στη Γαλλία αυτήν τη στιγμή είναι πιο δημοφιλές από ποτέ. Για αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τα κατεστημένα κόμματα να συνεχίσουν να θρέφουν τους εθνικιστές. Είναι ανεύθυνο να επιπλήττουν διαρκώς τους τεμπέληδες Έλληνες ή τους Πορτογάλους» πρόσθεσε ο ίδιος.

Σε ερώτηση για το αν πιστεύει ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αναστήσει την ελληνική οικονομία ο κ. Piketty απάντησε:

«Η Ελλάδα από μόνη της δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ό,τι γίνει θα γίνει από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις Βρυξέλλες. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποδέχτηκε ήδη πριν από τρία χρόνια ότι οι πολιτικές λιτότητας ήταν υπερβολικές. Το γεγονός πως οι χώρες που επηρεάστηκαν αναγκάστηκαν να μειώσουν το έλλειμμά τους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είχε τρομερό αντίκτυπο στην ανάπτυξη. Εμείς οι Ευρωπαίοι, φτωχά οργανωμένοι όπως είμαστε, χρησιμοποιήσαμε τα αδιαπέραστα πολιτικά μας όργανα για να μετατρέψουμε τη χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία ξεκίνησε στις ΗΠΑ, σε κρίση χρέους. Αυτή έχει μετατραπεί με τραγικό τρόπο σε κρίση εμπιστοσύνης σε όλη την Ευρώπη».

Ο ίδιος επανέλαβε πως ο τρόπος που διαχειρίστηκε η Ευρώπη την κρίση ήταν καταστροφικός. Όπως επισήμανε πριν από πέντε χρόνια οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είχαν περίπου τα ίδια ποσοστά ανεργίας και το ίδιο επίπεδο δημοσίου χρέους. Αλλά τώρα, πέντε χρόνια μετά, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Η ανεργία στην Ευρώπη έχει εκτοξευτεί, ενώ έχει υποχωρήσει σημαντικά στις ΗΠΑ. Το ΑΕΠ βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 2007, ενώ στην Ισπανία και στην Ιταλία έχει βουτήξει 10% και στην Ελλάδα 25%.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», η επένδυση περισσότερων κεφαλαίων για την εκπαίδευση των νέων, στην καινοτομία και στην έρευνα πρέπει να γίνει προτεραιότητα για την τόνωση της ανάπτυξης στην Ευρώπη. Παράλληλα η Ε.Ε. πρέπει να προχωρήσει σε δημοσιονομική ένωση και σε εναρμονισμό των εθνικών προϋπολογισμών, καθώς και στη δημιουργία ενός ενιαίου ταμείου αποπληρωμής χρέους για την ευρωζώνη. 

Αλέξανδρος Μανωλάτος

Πηγή

Κρίση ρευστότητας ή κρίση λιτότητας; του Σταύρου Τομπάζου

Τα κυρίαρχα ΜΜΕ παρουσιάζουν την ποσοτική χαλάρωση του Μάριο Ντράγκι ως τον από μηχανής θεό που θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις αποπληθωριστικές τάσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία για να την οδηγήσει σε μια νέα περίοδο ανάπτυξης. Αυτή η αισιόδοξη προοπτική λειτουργεί και ως μοχλός πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση που καλείται να μη χάσει το τρένο της ανάπτυξης συγκρουόμενη με τους δανειστές.

Ωστόσο, τα 60 δισ. ευρώ το μήνα που η ΕΚΤ θέλει να ρίξει στην οικονομία δεν είναι το πρώτο μέτρο στην κατεύθυνση μιας επεκτατικής νομισματικής πολιτικής. Μέσα στο 2014, η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ γινόταν όλο και πιο επεκτατική, πράγμα που ελάχιστα επέδρασε στην πραγματική οικονομία.

Το επιτόκιο δανεισμού της ΕΚΤ μειώθηκε στο 0,15% μέσα στον Ιούνιο του 2014 (από 0,25%) και τον Σεπτέμβριο στο 0,05%. Παράλληλα, το καταθετικό επιτόκιο πέρασε στο -0,10% τον Ιούνιο και στο -0,20% τον Σεπτέμβριο.

Η ΕΚΤ ανέπτυξε ένα πρόγραμμα 400 δισ. ευρώ που προορίζονται για τις τράπεζες, υπό μορφή μακροχρόνιου δανεισμού με επιτόκιο μόλις 0,15%, με τον όρο οι τελευταίες να δανείσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δέχτηκε επίσης οι τράπεζες να τιτλοποιούν τα δάνειά τους στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (τίτλοι ABS: Asset Backed Securities) και να τα πουλούν στην ΕΚΤ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ αναλαμβάνει η ίδια τον κίνδυνο μη εξυπηρέτησης των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων απαλλάσσοντας τις ιδιωτικές τράπεζες. Τα ABS είναι μια γενική κατηγορία παράγωγων χρηματοπιστωτικών προϊόντων, στα οποία ανήκουν και τα χρηματοπιστωτικά παράγωγα στεγαστικών δανείων όπως τα CDO και τα MBS, από τα οποία ξεκίνησε η κρίση το 2007-2008 στις ΗΠΑ. Επιπλέον, μέσα στο 2014, καταργήθηκε η πολιτική για ακύρωση της επιπλέον ρευστότητας που η ΕΚΤ δημιουργεί στην οικονομία όταν αγοράζει δημόσιους τίτλους χρέους στη δευτερογενή αγορά. Προηγουμένως, η ΕΚΤ επιδίωκε οι ιδιωτικές τράπεζες να καταθέτουν στην ίδια το ποσό που εισέπρατταν έναντι των δημόσιων τίτλων που της πουλούσαν.

Όλα αυτά τα προαναφερθέντα μέτρα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, πράγμα που αποδεικνύεται και από την ίδια την πρόθεση της ΕΚΤ για την «ποσοτική χαλάρωση» των 60 δισ. το μήνα.

Αυτοτροφοδοτούμενη κρίση

Είναι, όμως, το πρόβλημα της ευρωπαϊκής οικονομίας πρόβλημα ρευστότητας των επιχειρήσεων του μη χρηματοπιστωτικού τομέα; Τα δεδομένα καταδεικνύουν ότι οι τελευταίες κολυμπούν κυριολεκτικά στα μετρητά. Στην ευρωζώνη, η ρευστότητά τους από 13% του ΑΕΠ το 2000 έφθασε στο 23% το 2014!

Οι επιχειρήσεις έχουν θεωρητικά τρεις πηγές χρηματοδότησης: τον κλασικό δανεισμό, την έκδοση μετοχών και την αυτοχρηματοδότηση από ίδια κέρδη. Στην περίπτωση της ευρωζώνης το ποσοστό αυτοχρηματοδότησής τους έφθασε το 2014 στο100%: Η παγκόσμια τάση στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν είναι η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων ούτε μέσω δανεισμού, ούτε μέσω έκδοσης μετοχών, αλλά η αυτοχρηματοδότηση πέραν του 100%, που σημαίνει κυρίως μείωση των υφιστάμενων χρεών στις τράπεζες. Στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία το ποσοστό αυτοχρηματοδότησης ξεπερνά το 100%.

Πού οφείλονται, λοιπόν, οι αποπληθωριστικές τάσεις και η οικονομική στασιμότητα αν όχι στην έλλειψη ρευστότητας; Οφείλονται στη μείωση της δημόσιας και ιδιωτικής ζήτησης και στην άρνηση των παραγωγικών επιχειρήσεων να επενδύσουν λόγω έλλειψης επενδυτικών ευκαιριών που να υπόσχονται ψηλό ποσοστό κέρδους.

Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν η ρευστότητα, αλλά οι ίδιες οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται, σε διαφορετικό βέβαια βαθμό, στις χώρες με ή χωρίς μνημόνιο. Συνεπώς, η Ελλάδα δεν θα επιβιβαστεί στο ευρωπαϊκό τρένο της ανάπτυξης που κινείται με το ρευστό του Ντράγκι, διότι τέτοιο τρένο δεν υπάρχει. Η Ελλάδα ήταν και θα παραμείνει εγκλωβισμένη στην «αυτοτροφοδοτούμενη κρίση», όσο η διαπραγματευτική δυνατότητα των εργαζομένων, που υπονόμευσαν οι μνημονιακοί νόμοι, παραμένει ασθενής.

Υπερσυσσώρευση κεφαλαίου

Το 25% του κατά κεφαλή εισοδήματος που χάθηκε τα τελευταία χρόνια στη Ελλάδα είναι απλώς ένας μέσος όρος που αποκρύβει το γεγονός ότι η εργασία πλήρωσε το μεγαλύτερο μέρος αυτός της απώλειας. Μεταξύ 2009 και 2014, η μισθωτή εργασία έχασε πέντε μονάδες στο ΑΕΠ: Από 53,8% του ΑΕΠ το 2009 πέρασε στο 48,9% το 2014. Αντίθετα, το ποσοστό κέρδους παρουσιάζει αυξητική τάση από το 2013, ενώ ο λόγος Εισοδημάτων Ιδιοκτησίας (επιχειρησιακά κέρδη, τόκοι, μερίσματα και ενοίκια) και Εισοδημάτων Εργασίας (μισθοί και εισόδημα αυτοαπασχολούμενων) παρουσιάζει αύξηση από το 2011 και έφθασε στα προ της κρίσης επίπεδα: Από 0,58 το 2010 έφθασε στο 0,83 το 2014.

Από το 2008 το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που εκδηλώνεται ποσοτικά ως μια αύξηση του λόγου Παγίου Κεφαλαίου και Προϊόντος: Αυτός ο λόγος πέρασε από το 3,61 το 2007 στο 4,79 το 2014. Αυτό σημαίνει ότι, με την υφιστάμενη αξία του παγίου κεφαλαίου, το κεφάλαιο απαιτεί την ιδιοποίηση ενός μεγαλύτερου μέρους του ΑΕΠ για να θεωρήσει μια καπιταλιστική επένδυση ως επαρκώς επικερδή.

Με άλλα λόγια, η δραστική μείωση του μεριδίου του μισθού στο ΑΕΠ είναι αναγκαίος όρος για τις καπιταλιστικές επενδύσεις. Και δεν υπάρχει διέξοδος από αυτήν την κατάσταση χωρίς απαξίωση του κεφαλαίου, δηλαδή διαγραφή μέρους της αξίας του. Το δίλημμα είναι απλό: ή απαξίωση του κεφαλαίου ή σύγχρονες ανθρωποθυσίες όπως τις ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Ρυθμίσεις στο τραπεζικό σύστημα

Η απαξίωση του κεφαλαίου δεν γίνεται όμως μόνη της: Προϋποθέτει σύγκρουση με τις λεγόμενες αγορές, διαμέσου μιας πολιτικής που υπάρχει στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αλλά δύσκολα επιβάλλεται στο πλαίσιο της υφιστάμενης συμφωνίας με τους δανειστές.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε με άδεια χέρια από τις Βρυξέλλες. Απέφυγε τη λήψη νέων υφεσιακών μέτρων, όπως η μείωση των συντάξεων και η αύξηση του ΦΠΑ, επέβαλε την ασάφεια σχετικά με τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος, διασφάλισε τη διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης προς όφελος των θυμάτων, καθώς και μια ευνοϊκή διαχείριση των κόκκινων δανείων για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Με τις αδιαμφισβήτητες παραχωρήσεις της, η κυβέρνηση κέρδισε κυρίως χρόνο.

Το θέμα είναι να αξιοποιηθεί αυτός ο χρόνος για να προετοιμαστούμε κατάλληλα για την επερχόμενη μάχη: Η αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων, ο κατώτατος μισθός, η δημιουργία θέσεων εργασίας και η απομείωση του δημόσιου χρέους είναι οι κύριοι στόχοι για κάθε πολιτική που θέλει να αμφισβητήσει αποτελεσματικά το ακραίο, νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα. Και αυτοί οι στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν σε μια διαπραγματευτική προσπάθεια με αχίλλειο πτέρνα ένα ανεξέλεγκτο τραπεζικό σύστημα, χωρίς περιορισμούς και ρυθμίσεις στη διεθνή ροή των κεφαλαίων.

 

* O Στ. Τομπάζος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

Πηγή

Γ. Ρωμανιάς: Σε νοθευμένες αναλογιστικές βασίστηκαν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων (Video)

Οι αναλογιστικές μελέτες των ταμείων στις οποίες βασίστηκαν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων επί μνημονίων ήταν νοθευμένες. Την καταγγελία αυτή έκανε ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης, Γιώργος Ρωμανιάς, μιλώντας στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega».

Πιο αναλυτικά, ο κ. Ρωμανιάς εξήγησε ότι στις αναλογιστικές μελέτες που πήρε στα χέρια του δεν είχε υπολογιστεί η περιουσία των ταμείων, ούτε οι αποδόσεις της, δηλαδή οι συντάκτες των μελετών αυτών είχαν συνυπολογίσει μόνο τις εισφορές που επρόκειτο να λάβουν τα ταμεία και τις συντάξεις που επρόκειτο να αποδώσουν.

Στην οικονομική κατάσταση των Ταμείων δηλαδή δεν προσμετρούσε η ακίνητη και ενδεχομένως η κινητή περιουσία τους, αλλά μόνον οι εισφορές.

Σύμφωνα με την εκτίμηση του κ. Ρωμανιά, επρόκειτο για μεθοδευμένη παράλειψη.