Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Τα πάνω κάτω σε μισθούς και συντάξεις, έρχονται νέες περικοπές...


Θερμό αναμένεται το καλοκαίρι για μισθωτούς και συνταξιούχους

Σε καλοκαίρι των μεγάλων ανατροπών για μισθούς και συντάξεις εξελίσσεται το φετινό, αφού εδώ και λίγες ημέρες, τις τελευταίες του Ιουνίου και τις πρώτες του Ιουλίου, όταν και γίνονται οι πληρωμές, μισθωτοί και συνταξιούχοι αντιλαμβάνονται τις πρώτες απτές συνέπειες του τρίτου Μνημονίου.
Τις τελευταίες ημέρες περίμενε ψυχρολουσία μπροστά στα ΑΤΜ συνταξιούχους και μισθωτούς, καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις πετσοκομμένες συντάξεις και μισθούς. Ολα αυτά λόγω της ταυτόχρονης αύξησης στις εισφορές και στην παρακράτηση φόρου, των μειώσεων στο ΕΚΑΣ, καθώς και το «ψαλίδι» στις επικουρικές. Το ακόμη πιο δυσάρεστο είναι ότι οι περικοπές δεν σταματούν εδώ, αλλά οι συνταξιούχοι θα τις δουν να ξεδιπλώνονται σε όλο το εύρος τους μέσα στο επόμενο δίμηνο.
Αλαλούμ με τις συντάξεις
Ήδη τις πρώτες μειώσεις ένιωσαν στην τσέπη τους περίπου 160.000 δικαιούχοι του ΕΚΑΣ και 280.000 μερισματούχοι του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων.
EKAΣ: Όσον αφορά στο ΕΚΑΣ, με τα νέα εισοδηματικά κριτήρια, είτε κάποιοι το έχασαν τελείως, είτε έπεσαν κατηγορία και το είδαν να μειώνεται δραματικά.
Μάλιστα, η περικοπή θα μετρήσει και στη σύνταξη του Ιουνίου και για το λόγο αυτό τους επόμενους μήνες, το ποσό που αντιστοιχεί στον Ιούνιο, θα παρακρατηθεί από τους συνταξιούχους από τις επόμενες συντάξεις τους, σε δόσεις που θα απλωθούν μέχρι το Δεκέμβριο.
Ουσιαστικά, το όριο καταβολής του επιδόματος υποχωρεί στα 664 ευρώ μηνιαίες μεικτές συντάξιμες αποδοχές για τη χορήγησή του το διάστημα Ιούνιος – Δεκέμβριος 2016. Δηλαδή, όσοι ξεπερνούν αυτό το όριο δεν θα λαμβάνουν πλέον το ΕΚΑΣ. Η περικοπή αφορά περίπου 160.000 συνταξιούχους, με κάποιους από αυτούς να χάνουν 230 ευρώ τον μήνα!
Μέρισμα χηρείας: Επίσης, πάνω από 25.000 συνταξιούχοι έχασαν επίσης εντελώς το μέρισμα χηρείας από 1ης Ιουνίου.
Μέρισμα Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων: 284.000 συνταξιούχοι του Δημοσίου, έλαβαν μειωμένο από 11% έως και 63%, κάτι που μεταφράζεται σε 66 έως 88 ευρώ τον μήνα.
Με τις συντάξεις του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το Έθνος, έρχεται νέο ψαλίδι για 201.000 δικαιούχους επικουρικών συντάξεων, 6.000 υψηλοσυνταξιούχους και 10.000 τραπεζικούς υπαλλήλους, που βρίσκονται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς!
Επικουρικές συντάξεις: Οι μειώσεις επηρεάζουν περίπου 260.000 συνταξιούχους, οι οποίοι λαμβάνουν μηνιαίες συντάξιμες αποδοχές από 1.300 ευρώ μεικτά (περίπου 1.180 καθαρά) και άνω. Θα κυμαίνονται από 5% έως 40%, ανάλογα με το ύψος της επικουρικής σύνταξης. Η περικοπή θα εφαρμοστεί από την πληρωμή των συντάξεων του μηνός Αυγούστου.
Εφάπαξ: Η «διαδικασία καταβολής των κουρεμένων εφάπαξ θα ξεκινήσει τον Ιούλιο. Τονίζεται ότι τα εφάπαξ που θα χορηγηθούν, θα έχουν ενσωματώσει περικοπές που θα κυμανθούν από 15% έως 18%, σύμφωνα με τον νέο τρόπο υπολογισμού του βοηθήματος.
Ψαλίδι και στους μισθούς
Εντωμεταξύ, σοκ μπροστά στα ΑΤΜ περίμενε και τους μισθωτούς, Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα, που είδαν τους μισθούς τους μειωμένους λόγω της αυξημένης παρακράτησης φόρου και της αύξησης της εισφοράς αλληλεγγύης.
Οι αλλαγές έφεραν ψαλίδι σε μισθούς από 679 ευρώ και πάνω. Μειώσεις από 1 έως 88 ευρώ θα δουν όσοι έχουν μικρές και μεσαίες αποδοχές, ενώ αντίθετα όσοι έχουν εισοδήματα από 27.000 έως 41.000 ευρώ τον χρόνο θα δουν και κάποιες μικρές… αυξήσεις! Για μισθούς άνω των 41.000 ευρώ αυξάνεται σημαντικά η φορολογική επιβάρυνση.
Οι αυξήσεις (τα επιπλέον ποσά που καλούνται να πληρώσουν σε σχέση με το παλαιότερο σύστημα) ξεκινούν από τα 2,11 ευρώ για μηνιαία εισοδήματα 643 ευρώ (στον ιδιωτικό τομέα) και φθάνουν τα 88 ευρώ μηνιαίως για εισοδήματα των 5.000 ευρώ. Στον δημόσιο τομέα οι αυξήσεις ξεκινούν από 1,15 ευρώ για μηνιαία εισοδήματα 725 ευρώ.
Αναλυτικά οι μειώσεις:
Η αυξημένη παρακράτηση φόρου στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα
Μισθός -Μειώσεις
Χωρίς παιδιά      1 παιδί     2 παιδιά    3 παιδιά
679        13,37                 9,85             6,33
714        15,07                10,55            7,04
929         9,22                  5,7              2,18          -4,85
1.000    10,27                  6,75           3,24            -3,8
1.143    12,38                  8,87            5,35          -1,69
1.286    14,49                10,98            7,46            0,42
1.429    16,6                  13,09            9,57            2,53
1.786    19,42                15,9             12,38            5,35
2.000    1,69                   -1,83           -5,35           -12,38
2.500   -21,04               -24,55         -28,07           -35,11
5.000    88                     84,5             80,98           73,95

Η μηνιαία παρακράτηση φόρου σε μισθούς δημοσίου και συντάξεις
Μισθός -Μειώσεις 
Χωρίς παιδιά      1 παιδί     2 παιδιά    3 παιδιά
750        6,57                2,46
792      15,60              11,49           7,39
833      16,62              12,31           8,21
1.000   16,62              12,31           8,21
1.167   11,98               7,88            3,78             -4,43
1.250   13.22               9,11            5,01             -3,20
1.417   15,68              11,57           7,47              -0,74
1.500   16,91              12,81           8,7                 0,49
1.583   18,14              14,04           9,93               1,72
2.083   22,66              18,55         14,45               6,24
2.250    8,86                 4,77           0,66              -7,55
2.417   -4,93               -9,03         -13,13             -21,34
2.500  -11,82             -15, 92       -20,03             -28,24


Φωτίου: Ποια εξαπάτηση; Ήταν δεδομένο ότι θα κοπεί το ΕΚΑΣ

«Δεν είχε πει κανείς ότι το ΕΚΑΣ δεν θα κοπεί… Το ΕΚΑΣ ήταν δεδομένο πως θα κοπεί, δεν εξαπατήσαμε κανέναν σε αυτό το θέμα».
Σε αυτή της τη θέση επέμεινε το Σάββατο η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου.
Μιλώντας στο Μega η κ. Φωτίου τόνισε πως «το ΕΚΑΣ κόπηκε, και πρέπει να βρεθεί τρόπος να αναπληρωθεί. Μέχρι το τέλος του χρόνου ψάχνουμε να δούμε τι θα κάνουμε με τα αντίβαρα. Σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά τα μέτρα που θα μπορέσουν να το αντικαταστήσουν» τόνισε η υπουργός.
Επίσης, επέμεινε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία μείωση στις συντάξεις μέχρι τα 1.300 ευρώ.
Η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης ανακοίνωσε ακόμη ότι η κυβέρνηση επεκτείνει τα ανθρωπιστικά μέτρα σε πάνω από 200 δήμους.
«Δεν θέλουμε να κλείσει η Μαρίνοπουλος» τόνισε ακόμη.
Σε ό,τι αφορά την αναταραχή στη Δικαιοσύνη, μετά και τις καταγγελίες Τσατάνη, δήλωσε πως η δικαioσύνη είναι ανεξάρτητη και δεν παρεμβαίνει η κυβέρνηση. «Δεν είναι Συριζαίοι αυτοί που τοποθετούνται στην Δικαιοσύνη» σημείωσε.


Πηγή

Η κρίση «έδιωξε» μισό εκατομμύριο Ελληνες από τη χώρα

Στοιχεία-σοκ περιλαμβάνει η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα «Φυγή ανθρωπίνου κεφαλαίου: σύγχρονη τάση μετανάστευσης των Ελλήνων στα χρόνια της κρίσης».


Οπως αναφέρεται στην έκθεση -που δημοσιεύει η "Καθημερινή"- ο αριθμός των μονίμως εξερχόμενων Ελλήνων ηλικίας 15-64 ετών, από το 2008 μέχρι σήμερα, ξεπερνά τις 427.000!
«Η μετανάστευση και η φτώχεια είναι αδιαμφισβήτητα οι δύο πιο επώδυνες συνέπειες που βιώνει μια κοινωνία σε συνθήκες παρατεταμένης κρίσης», σχολιάζει στην «Κ» η κ. Σοφία Λαζαρέτου, οικονομολόγος της ΤτΕ και συγγραφέας της σχετικής έρευνας. «Το 2013, παρατηρούμε τριπλασιασμό του μέσου όρου από το 2008 και οι μετανάστες ξεπερνούν τις 100.000 άτομα, ενώ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις το φαινόμενο συνεχίζεται με αδιάπτωτη ένταση το 2014 και οξύνεται περαιτέρω το πρώτο εξάμηνο του 2015». Οπως επισημαίνει, η διαδικασία εξόδου Ελλήνων για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό είναι ακόμη σε εξέλιξη και δεν φαίνεται το πότε θα τερματιστεί. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για την τρίτη μαζική μετανάστευση που γνωρίζει η χώρα.

Στο διάστημα των τελευταίων 100 ετών, η χώρα έχει γνωρίσει άλλες δύο ίδιες φάσεις και από τη συγκριτική μελέτη τους προκύπτουν τρία βασικά χαρακτηριστικά. Και οι τρεις α) έχουν μεγάλη χρονική διάρκεια, περίπου δέκα χρόνια, β) αυξημένη ένταση ως προς την ένταση της ροής και γ) καθυστέρηση έναρξης του φαινομένου σε σχέση με τον χρόνο καταγραφής του υψηλού ποσοστού ανεργίας.

Οι περίοδοι μαζικής μετανάστευσης Ελλήνων είναι από το 1903 έως το 1917, 1960-1972 και 2010-σήμερα και σχετίζονται και στις τρεις φάσεις με οικονομικά κίνητρα με εξαίρεση μέρος του δεύτερου κύματος, τα έτη 1969-1971, που οφείλεται σε πολιτικούς λόγους (δικτατορία). «Δεν είναι τυχαίο ότι και οι τρεις φάσεις έλαβαν χώρα μετά μια έντονη υφεσιακή διαταραχή που διεύρυνε το χάσμα μεταξύ της χώρας μας και των ανεπτυγμένων κρατών και τροφοδότησε τη μαζική φυγή ανθρώπων, νέων στην πλειονότητά τους, που αναζητούσαν νέες ευκαιρίες και δυνατότητες προόδου», σχολιάζει η κ. Λαζαρέτου.

Ενδιαφέρουσα, σύμφωνα με την έκθεση, είναι η σύγκριση των δύο προγενέστερων περιόδων με το σημερινό κύμα φυγής, όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Κατά το πρώτο κύμα φυγής, κύριος προορισμός ήταν οι «υπερωκεάνιες χώρες» (ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Βραζιλία και ΝΑ Αφρική). Επτά στους δέκα ήταν ηλικίας 15-44 χρόνων, λιγότεροι από 2 στους 10 ήταν γυναίκες και στη συντριπτική τους πλειονότητα ήταν ανειδίκευτοι εργάτες και αγρότες, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, που απασχολήθηκαν στις χώρες υποδοχής συνήθως ως υπηρέτες και εργάτες. Το δεύτερο κύμα μετανάστευσης αφορούσε κυρίως νέους ηλικίας 20-34 χρόνων (7 στους 10), 5 στους 10 δήλωναν χειρώνακτες, ενώ 4 στους 10 ήταν ανεπάγγελτοι. Εξι στους 10 κατευθύνθηκαν στη Γερμανία και στο Βέλγιο και απασχολήθηκαν ως βιομηχανικοί εργάτες. Αντίθετα, η τωρινή φυγή αφορά νέους μορφωμένους με επαγγελματική εμπειρία, που κατευθύνονται κυρίως στη Γερμανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η Ελλάδα κατέχει την τέταρτη θέση στην Ε.Ε. στη μαζικότητα της μεταναστευτικής εκροής και στην αναλογία της στο εργατικό δυναμικό της χώρας, μετά την Κύπρο, την Ιρλανδία και τη Λιθουανία, και την τρίτη θέση μετά την Κύπρο και την Ισπανία όσον αφορά το ποσοστό των νέων σε ηλικία εξερχόμενων μεταναστών. Συγκεκριμένα, οι εξερχόμενοι Ελληνες, μόνο κατά το 2013, αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 2% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας, ενώ η αναλογία των νέων τής πλέον παραγωγικής ηλικίας 25-39 ετών ξεπερνά το 50% στο σύνολο των εξερχομένων.



Σαρώνουν κινητή τηλεφωνία, Ιντερνετ & ξενοδοχεία οι νέοι φόροι


Στο πότε και το πώς θα εφαρμοστούν οι νέοι αυξημένοι φόροι στη σταθερή τηλεφωνία, το ίντερνετ και τις διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία κατέληξε η κυβέρνηση.
Οπως προκύπτει από απόφαση του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, Γ.Πιτσιλή, το τέλος συνδρομητών θα επιβάλλεται από την 1η Ιανουαρίου 2017 επί κάθε μηνιαίου λογαριασμού κάθε σύνδεσης σταθερής τηλεφωνίας με πρόσβαση σε υπηρεσίες φωνής ή/ και ευρυζωνικής πρόσβασης και υπολογίζεται σε 5% επί του συνολικού μηνιαίου λογαριασμού, περιλαμβανομένου και του παγίου τέλους που εισπράττεται υπέρ της επιχείρησης, προ του φόρου προστιθέμενης αξίας.
Το τέλος εισπράττεται από τις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας από τους συνδρομητές και αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις που υποβάλλονται μέχρι το τέλος του μεθεπόμενου μήνα από την έκδοση κάθε λογαριασμού, ανεξαρτήτως του χρόνου της εξόφλησής του.
Οσον αφορά στην επιβολή φόρου επί των διανυκτερεύσεων που θα ενεργοποιηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2018, η ΓΓΔΕ διευκρινίζει ότι ο φόρος επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση του δωματίου, σουΐτας, διαμερίσματος ή ενιαίας κατοικίας σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα ως εξής:
Για τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα:
• 1-2 αστέρων 0,50 ευρώ
• 3 αστέρων 1,50 ευρώ
• 4 αστέρων 3,00 ευρώ
• 5 αστέρων 4,00 ευρώ

Για τα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα:
• 1-2 κλειδιών 0,25 ευρώ
• 3 κλειδιών 0,50 ευρώ
• 4 κλειδιών 1,00 ευρώ

Ο φόρος επιβάλλεται από τις επιχειρήσεις κατά την έκδοση του φορολογικού στοιχείου και αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις, οι οποίες υποβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης κάθε φορολογικού στοιχείου. Ο εν λόγω φόρος δεν επιβάλλεται στις περιπτώσεις δωρεάν παροχής υπηρεσιών διαμονής από τις ως άνω επιχειρήσεις.
Εντός των επομένων ημερών αναμένεται και η απόφαση για την αύξηση της φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης και τα καύσιμα. Η απόφαση θα ορίζει την αύξηση από την 1η Οκτωβρίου του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Ο ΕΦΚ αυξάνεται από τα 230 ευρώ ανά χιλιόλιτρο, στα 280 ευρώ.


Της "Πόπης" γίνεται για τις τηλεοπτικές άδειες.



Καθώς σκάνε επιταγές εκατομμυρίων ευρώ των μηντιαρχών της Κολομβίας των Βαλκανίων-στο απόηχο του κραχ του Μαρινόπουλου, της Ηλεκτρονικής, της Jetoil του Μαμιδάκη κλπ-η "αφρόκρεμα" του επιχειρηματικού κόσμου υποβάλλει φακέλους (ολόκληρους τόμους με βιβλία) για να διεκδικήσει τις 4 τηλεοπτικές άδειες που κατά πάσα πιθανότητα στην πορεία θα γίνουν 6 ακόμη και 7.
Εκτός από τους Αλαφούζο-Μαρινάκη στο παιγνίδι των τηλεοπτικών αδειών μπαίνουν και οι Καλογρίτσας, Γιώργος Κουρής, Ιβάν Σαββίδης, ενώ θεωρούν ότι θα πάρουν άδειες και οι Κοντομηνάς-Βαρδινογιάννης για Alpha και STAR αντίστοιχα.
Τελικά η Κολομβία των Βαλκανίων τις μόνες επενδύσεις που προσελκύει, ακόμη και χρεοκοπημένη, είναι τα τσοντοκάναλα.
Επειδή όμως οι ενδιαφερόμενοι έχουν αυξηθεί επικίνδυνα είναι μονόδρομος για την αλανιάρα κυβέρνηση να αυξήσει τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών χάνοντας ένα ακόμη άλλοθι για τα περί νομιμότητας στη ζούγκλα των ΜΜΕ και το πόσα
Οπου νάναι θα ξεκινήσει ένα απίστευτο μακελειό άνευ προηγουμένου με απώτερο στόχο την τηλεγκλαμουριά που θα επιτρέπει στους καναλάρχες να διεκδικούν τις πιο καλές θέσεις στις ξαπλώστρες του Nammos…
Για καθεστώς Τσίπρα κάνει λόγο ο Ψυχάρης.
Που του δέσμευσαν την περιουσία.

Δυο σενάρια…



Πραγματικό σενάριο: βρισκόμαστε στα τέλη του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει χάσει την κυριαρχία της στο πολιτικό σκηνικό, η κοινωνία είναι βαθιά κουρασμένη, διχασμένη και πληγωμένη από τα δυο μνημόνια αλλά και την πολύχρονη διαχείριση από τα παλιά κόμματα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την εξουσία ως εναλλακτική αριστερή κυβερνητική πρόταση με προτάγματα όμως που έχουν μακρινή σχέση με την αριστερά. Ψέματα, ψευδαισθήσεις, βερμπαλισμοί, λαϊκισμός, μεγαλοστομίες, ανίερες συμμαχίες και υποσχέσεις, πολλές υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα.

Φανταστικό σενάριο: βρισκόμαστε στον ίδιο χρόνο, η κυβέρνηση και η κοινωνία έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά ο άλλος διεκδικητής της εξουσίας έχει μια σαφή, συγκεκριμένη και μελετημένη εναλλακτική πρόταση. Βασίζεται σε ρεαλιστικό σχέδιο, έχει ήδη αναζητήσει συμμαχίες στην Ευρώπη με πολιτικά σχετικά συγγενικές δυνάμεις, δεν δίνει ανέξοδες υποσχέσεις, διεκδικεί μια διακυβέρνηση χωρίς τα αρνητικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων. Έχει όλες τα πλεονεκτήματα μαζί του. Αν όχι για να σκίσει τα μνημόνια, τουλάχιστον να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους. Και μ' ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να είναι μαζί του, αφού πρώτα του έχει εξηγήσει με ειλικρίνεια δυσκολίες και δυνατότητες.

Από τον Μάιο του 2014 (ευρωεκλογές), ήταν φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θ' αποτελούσε τη νέα κυβέρνηση της χώρας. Αργά ή γρήγορα, θα καλείτο να διαχειριστεί τις τύχες μας. Αυτό σημαίνει πως είχε μεγάλο πολιτικό χρόνο για να σχεδιάσει, να πάρει πρωτοβουλίες, να οργανώσει μια εναλλακτική πρόταση. Δεν το έκανε, αυτό απέδειξε η πραγματικότητα μετά τον Ιανουάριο του 2015. Όλες οι επιλογές (συμμαχίες, πρόσωπα και πολιτικές) έδειχναν πως η κυρίαρχη στρατηγική ήταν ο αυτοσχεδιασμός. Δεν είχαν προετοιμαστεί για τίποτα, παρά μόνο πώς θα κερδίσουν την εξουσία. Αυτοσχεδιασμός σε όλα τα επίπεδα. Ο Βαρουφάκης με προσωπική στρατηγική αναλαμβάνει τις διαπραγματεύσεις, κάθε υπουργός ακολουθεί τακτικές από τις οποίες απουσιάζει η ενιαία γραμμή, ο ίδιος ο Τσίπρας εγκλωβισμένος στις δικές του υποσχέσεις και βερμπαλισμούς δυσκολεύεται ακόμα και να πείσει την πρόεδρο της Βουλής –που αποτελεί επιλογή του– για το ποια νομοσχέδια πρέπει να ψηφιστούν.

Αναρωτιέμαι, πώς θα ήταν τα πράγματα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ακολουθήσει το δεύτερο σενάριο, το φανταστικό. Αν έδινε μια μάχη με ρεαλιστικούς στόχους, αν μίλαγε στην κοινωνία με όρους αλήθειας και αν, εκτός από τα οικονομικά προτάγματα, είχε ακολουθήσει μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης σε μια σειρά από ζητήματα (θεσμικά και άλλα) που θα έκανε τη διαφορά από τους προηγούμενους.

Είχε όλα τα ατού μαζί του. Να προχωρούσε σε στήριξη των οικονομικά αδύνατων, να βρισκόταν απέναντι από τα διαπλεκόμενα (με τα οποία έκανε ωστόσο μυστικές συναντήσεις και συμφωνίες), να ενίσχυε ανεξάρτητες αρχές, να εξαφάνιζε ρουσφέτια και νεποτισμό, να περιόριζε εξωθεσμικούς παράγοντες από τη συμμετοχή στην εξουσία.

Έχω την αίσθηση πως θα είχε πετύχει τουλάχιστον να κάνει διακριτές τις διαφορές του από τους προηγούμενους. Από τους οποίους σήμερα έχει πάρει τις χειρότερες εκδοχές κυβερνησιμότητας. Λαϊκισμό, παλαιοκομματισμό και ψηφοθηρία. Τις οποίες δυστυχώς αναπαράγει με αποτέλεσμα αυτό που βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις. Όχι την υποχώρηση από την πρώτη θέση (αυτό δεν αποτελεί το κύριο στοιχείο των μετρήσεων), αλλά τους ολοένα και περισσότερους πολίτες που εκφράζουν την απογοήτευσή τους για όσα συμβαίνουν. Πολίτες που σε μεγάλο βαθμό λίγο μόνο καιρό πριν είχαν εναποθέσει ελπίδες και προοπτικές...

Γερμανός του CSU σε φωτογράφο: 'Μη με αγγίζεις βρωμιάρη Έλληνα'


Θλιβερό περιστατικό μέσα στο Μαξίμου. Ο Πέτερ Ραμσάουερ επιτέθηκε σε Έλληνα φωτογράφο. Μέλη της συνοδείας του αντικαγκελάριου Ζ. Γκάμπριελ ζήτησαν κατ’ ιδίαν συγγνώμη
Φραστική επίθεση δέχτηκε Έλληνας φωτορεπόρτερ από τον πρώην υπουργό Μεταφορών της Γερμανίας, τον Βαυαρό χριστιανοκοινωνιστή Πέτερ Ραμσάουερ, μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, κατά τη χθεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
AdTech Ad



Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, όπως αναφέρει η «Αυγή», κατά τη στιγμή της φωτογράφισης του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ με τον Αλέξη Τσίπρα, ο φωτογράφος έσπρωξε τον πρώην υπουργό, ο οποίος του επιτέθηκε, λέγοντάς του: «Μη μ’ αγγίζεις βρωμιάρη Έλληνα!», στα γερμανικά αλλά και στα αγγλικά.
Άμεση ήταν η αντίδραση αξιωματούχων του πρωθυπουργικού γραφείου, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα σε Γερμανούς διπλωμάτες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα μπροστά στο περιστατικό.
Ο Γερμανός πρώην υπουργός αργότερα αρνιόταν το περιστατικό, υποστηρίζοντας πως η επαφή με τον Έλληνα φωτογράφο τού προκάλεσε… μώλωπες. Πάντως, το περιστατικό επιβεβαίωσε ο επίσημος φωτογράφος του Ζίγκμπαρ Γκάμπριελ, ενώ μέλη της συνοδείας του αντικαγκελάριου ζήτησαν κατ’ ιδίαν συγγνώμη από τον Έλληνα φωτογράφο.
Ο ίδιος ο αντικαγκελάριος, πήρε αποστάσεις από τον Ραμσάουερ.
(Πηγή: Αυγή)

Ο Μάριο Ντράγκι πέταγε τη μπάλα στην εξέδρα όταν ο Νότης Μαριάς έθετε θέμα για Deutsche Bank και Τράπεζα της Ελλάδος


Από τον περασμένο Μάρτιο είχε προειδοποιήσει ο Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Καθηγητής, Νότης Μαριάς για τους κινδύνους έκθεσης σε ομόλογα της Deutsche Bank. Σε Γραπτή Ερώτηση που είχε καταθέσει στις 2 Μαρτίου 2016 προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέφερε χωρίς περιστροφές ότι «η Deutsche Bank φέρεται να έχει εισαγάγει στις διεθνείς αγορές επισφαλή ομόλογα, γεγονός που προκαλεί την ραγδαία πτώση της χρηματιστηριακής της αξίας» και καλούσε την ΕΚΤ να δώσει πληροφορίες σχετικά με την έκθεση του Ευρωσυστήματος αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος σε αυτά τα επισφαλή ομόλογα.
Οι απαντήσεις όμως του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ήταν γενικόλογες και όχι επί της ουσίας και επί του συγκεκριμένου. Ειδικότερα στη σχετική Απάντηση της 5ης Απριλίου που απέστειλε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, αναγνωρίζει μεν την αγορά ομολόγων στα πλαίσια του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης αλλά αρνείται να δώσει περαιτέρω πληροφορίες «για λόγους εμπιστευτικότητας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι δε διευκρινήσεις που δίνει ο Μάριο Ντράγκι περί ελάχιστων κριτηρίων για να γίνουν αποδεκτές οι αγορές ομολόγων, είναι κάθε άλλο παρά καθησυχαστικές.
Τώρα που η Deutsche Bank δεν πέρασε τα stress test των ελεγκτών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και που για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο η γερμανική τράπεζα συνιστά τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ίσως ασχοληθούν περισσότεροι με το συγκεκριμένο ζήτημα.



Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Νέο 'κανόνι' στην αγορά: Προς πτώχευση και η εταιρία Mamidoil-Jetoil

Μια από τις παλαιότερες ελληνικές εταιρείες πετρελαιοειδών, η Mamidoil-Jetoil της οικογένειας Μαμιδάκη, κατέθεσε αίτημα για ένταξή της στο άρθρο 99.

Αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 φαίνεται πως κάνει άλλη μια μεγάλη ελληνική εταιρία, η Mamidoil-Jetoil της οικογένειας Μαμιδάκη. Η εταιρεία, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε εδώ και πολλούς μήνες σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας, έχασε μεγάλο μέρος από τα πρατήρια που διέθετε σε όλη την Ελλάδα, δεν μπορούσε να τροφοδοτηθεί με καύσιμα, αφού λόγω έλλειψης ρευστότητας δεν ήταν δυνατή η προπληρωμή.
AdTech Ad



Έτσι σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς και με πληροφορίες της Ημερησίας, «έχασε» εκατοντάδες πρατήρια σε Πελοπόννησο και Αττική, ενώ περιόρισε την παρουσία της στην Κρήτη. Η κατάθεση της αίτησης στο Πρωτοδικείο έγινε στις 9 Ιουνίου, ενώ η κύρια συζήτηση θα γίνει την 1η Νοεμβρίου.
Στον ισολογισμό του 2014 η εταιρία εμφανίζει συνολικές υποχρεώσεις περίπου 320 εκατ. ευρώ ενώ το προσωπικό που απασχολεί ανέρχεται σε 200 άτομα. Η Mamidoil είναι η πρώτη εταιρεία εμπορίας που καταλήγει στην κατάθεση αίτησης προστασίας από τους πιστωτές,
Το δίκτυο της εταιρείας και οι αποθηκευτικοί της χώροι, αρκετές φορές την τελευταία δεκαετία αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με επενδυτές, χωρίς όμως να καταλήξουν. Κατά το πρόσφατο παρελθόν, και πριν η εταιρεία χάσει το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου της, ενδιαφέρον για τη Mamidoil είχε δείξει μεγάλη ρωσική εταιρεία που ήθελε να επεκταθεί στην ελληνική αγορά.

Το προφίλ της εταιρίας

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας, με στοιχεία που προφανώς αφορούν... καλύτερες ημέρες για την εταιρεία:
Η MAMIDOIL JETOIL είναι μία αμιγώς ελληνική, οικογενειακή επιχείρηση. Ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 από τους αδερφούς Κυριάκο, Γιώργο και Νίκο Μαμιδάκη, με σκοπό την αποθήκευση, διακίνηση και εμπορία πετρελαιοειδών στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.
Σήμερα η εταιρεία είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών στην ελληνική αγορά, σε όγκο πωλήσεων, αλλά και σε κύκλο εργασιών.
Ελέγχει ένα δίκτυο περίπου 600 πρατηρίων με σήματα JETOIL, έχει στην ιδιοκτησία της το μεγαλύτερο εννιαίο αποθηκευτικό χώρο στα Βαλκάνια (πλην διυλιστηρίων, μέσω του οποίου εφοδιάζει το δίκτυό της στη Βόρεια Ελλάδα αλλά και προωθεί τις εξαγωγές της προς τα Βαλκάνια, διαθέτει στόλο 33 Ι.Χ. βυτιοφόρων οχημάτων για την κάλυψη των αναγκών του δικτύου της, ενώ παράλληλα διαθέτει και στόλο 7 ιδιόκτητων εφοδιαστικών πλοιαρίων για τον ανεφοδιασμό των νησιών και των διαφόρων πελατών της (ακτοπλοϊια, ναυσιπλοϊια, αλιευτικά, κλπ) με καύσιμα ναυτιλίας.
Παράλληλα, μέσω του δικτύου των πρατηρίων της εμπορεύεται λιπαντικά και γράσα με τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές. Μέσω θυγατρικών εταιρειών έχει προχωρήσει σε επενδύσεις και ανάπτυξη σε χώρες των Βαλκανίων, όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Σερβία και το Κόσοβο, η πΓΔΜ.

Αλέξης Τσίπρας: Ο «μικρός» που θέλει να γίνει αυτοκράτορας

Mε ένα κείμενό του πραγματικό «χειμαρρο» ο πρώην λογογράφος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά την περίοδο 2011-2012 και αρθρογράφος στο «Βήμα» Παύλος Παπαδόπουλος αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές για την πορεία του Αλ. Τσίπρα, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά πως «ξεκίνησε από μια ταράτσα στη Θράκη πριν από δέκα χρόνια έφτασε να σχεδιάζει τη μετάλλαξη του πολιτεύματος και τη μονιμοποίηση της Αριστεράς στην εξουσία».


Αναλυτικά το κείμενο του κ. Παπαδόπουλου στο «Bήμα»: 
«Θα τους ταράξω στις εκλογές και στα δημοψηφίσματα όπως έκανε ο Τσάβες» είπε ο Ελλην Ηγεμών («Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης» τον έχουν αποκαλέσει ορισμένοι υπερόπτες αντίπαλοί του…). Η εκμυστήρευση έγινε πολύ πριν από το δημοψήφισμα του Brexit, πριν ακόμη και από το ελληνικό δημοψήφισμα, στην αρχή της πρωθυπουργίας του, σε έναν εξ απορρήτων συνομιλητή του. «Να προσέξεις γιατί άλλο είναι τα σώβρακα και άλλο οι γραβάτες…» ήταν η απάντηση που εισέπραξε. Ο συνομιλητής του εκκολαπτόμενου εξουσιαστή ήθελε με αυτή την παραστατική παρομοίωση να μεταδώσει το μήνυμα ότι ο «τσαβισμός» δύσκολα εισάγεται αυτούσιος από τη Βενεζουέλα στην Ελλάδα. Ο γελαστός ηγεμών όμως, ακολουθώντας το παράδειγμα του καθεστώτος Τσάβες (και Μαδούρο…), δεν γνωρίζει από γραβάτες και έτσι μάλλον δεν πτοείται από τέτοιες προειδοποιήσεις. Περίπου την ίδια εποχή που έγινε αυτός ο διάλογος εξελισσόταν η διαπραγμάτευση-περίγελος με βάση τη θεωρία της σύγκρουσης της χώρας με τον τοίχο (!), την οποία είχε αναπτύξει μια… ελληνική θεότητα των «ψυχιατρικών οικονομικών» που το επώνυμό της περιέχει (ίσως όχι τυχαία…) σαφή αναφορά στην ύπαρξη των UFO.
Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος
Καθώς λοιπόν τον χειμώνα και την άνοιξη του 2015 προχωρούσε η συσσώρευση εθνικής ζημίας (σύμφωνα με την πρόσφατη εκτίμηση Ρέγκλινγκ…) ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ από την εξαέρωση των συσσωρευμένων θυσιών πέντε ετών και τη διαγραφή των προσδοκώμενων κερδών των δύο επόμενων (δηλαδή μιλάμε για 10.000 ευρώ για κάθε πολίτη…), ο νεοφώτιστος ηγέτης, στο περιθώριο μιας σύσκεψης στο γραφείο του, ευρισκόμενος σε εξουσιαστική αταραξία, εκμυστηρεύθηκε σε κορυφαίο υπουργό του.
– Εχω μια ιδέα που θέλω να συζητήσουμε.
– Πείτε μου, κύριε Πρόεδρε.
– Θα μπορούσαμε να ξαναγράψουμε ολόκληρο το Σύνταγμα από την αρχή;
– Αυτό δεν γίνεται. Δεν μπορεί να το κάνει η Βουλή. Υπάρχουν κανόνες μέσα στο ίδιο το Σύνταγμα που υπαγορεύουν με αυστηρότητα την αναθεώρησή του…
– Το ξέρω… Αλλά δεν θα ήταν γοητευτικό αν το κάναμε;
Πόσο «γοητευτικό» είναι μια χώρα να διακινδυνεύει εθνική καταστροφή και διάλυση των θεμελίων της οικονομίας της στο όνομα μιας ανύπαρκτης και προσχηματικής διαπραγμάτευσης και ο επικεφαλής της να αναζητεί «πατέντες» για να κάνει bypass στον Κοινοβουλευτισμό και να προκαλέσει μετάλλαξη στο θεμέλιο της Δημοκρατίας, δηλαδή το Σύνταγμα; Και με ποιον σκοπό; Πρόκειται απλώς για ένα αφελές παίγνιο ή για το ψυχρό (αλλά και βαθιά παράδοξο) σχέδιο εδραίωσης μιας μονολιθικής εξουσίας σε μια χώρα που μέσα στο επόμενο έτος θα έχανε ό,τι είχε απομείνει από την κυριαρχία της επί των εσόδων, των δαπανών, των συνόρων και της περιουσίας της;
Εκείνοι που παρακολουθούν και αφουγκράζονται συστηματικά, σιωπηλά και υπομονετικά τις δράσεις και τα λόγια που αντηχούν στο φθαρμένο, αλλά καλογυαλισμένο παρκέ και στα διπλά τζάμια του Μεγάρου της εξουσίας, διαβεβαιώνουν πως έχουν από σήμερα την απάντηση. Αλλά, προτού την αποκαλύψουμε, ας κάνουμε μια χρήσιμη αναδρομή στο παρελθόν.
Το Ναυτικό και η γραβάτα
Ολα ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, όταν ένας πρώην κομμουνιστής νεολαίος με πίστη στον εαυτό του μεγαλύτερη από την πίστη του στον κομμουνισμό αποδέχθηκε την πρόσκληση κόμματος της ανανεωτικής Αριστεράς.
Ηταν ένας ταλαντούχος πρόεδρος δεκαπενταμελούς που διέπρεψε στις σχολικές καταλήψεις του 1991 και ίδρυσε λίγο αργότερα τη δική του φοιτητική παράταξη, ένα πολιτικό start up που προκάλεσε «σεισμό» στο Πολυτεχνείο εξασφαλίζοντας ποσοστά άνω του 20%. Ποιος λοιπόν θα ήταν καλύτερος για επικεφαλής της Νεολαίας αυτού του αριστερού κόμματος που είχε μόλις κατορθώσει, στις εκλογές του 1996, να επιστρέψει στη Βουλή; Στη Νεολαία επήλθε η «ζύμωση» του νεολαίου με τον «άλλο κόσμο» που ήταν «εφικτός» και τις πρωτοβουλίες κατά της παγκοσμιοποίησης. Είχε προηγηθεί η ευμενής μετάταξη του νεολαίου στο Ναυτικό για την οποία φρόντισε το «σύστημα» ενός υπουργού Αμυνας-θρύλου του ΠαΣοΚ έπειτα από αίτημα των επικεφαλής του μικρού κόμματος.

Ως ναύτης, το κομματικό στέλεχος, που αρνήθηκε να γίνει «επαγγελματικό στέλεχος» (αρνήθηκε δηλαδή να πληρώνεται από το κόμμα διότι εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός), ήταν υποχρεωμένο να φορά συνεχώς γραβάτες. Οι φωτογραφίες με γραβάτα από τη θητεία στο Ναυτικό εξαφανίστηκαν αργότερα (και αν εμφανιστούν τώρα ίσως να σβηστεί η γραβάτα κατά το πρότυπο της σταλινικής επεξεργασίας του παρελθόντος).
Ο νεαρός αριστερός αστήρ ξεχώρισε γιατί δεν χαρακτηριζόταν ούτε από το βαρύ ύφος του απόμακρου διανοουμένου (που άλλωστε δεν ήταν), ούτε από την εικόνα του κακοντυμένου και απεριποίητου καπνιστή ουσιών. Πηγαία καλοσύνη, σχολικό χιούμορ, χαρά της ζωής, όχι άγχος, επώνυμα πόλο, τζελ στα μαλλιά και ποτά στα Εξάρχεια με τους κολλητούς. Επιτέλους ένα «κανονικό» παιδί ανάμεσα στα «φρικιά των κινημάτων», ένας αριστερός με εικόνα μέλους της ΠΑΣΠ (της φοιτητικής οργάνωσης του ΠαΣοΚ). Στις εσωκομματικές εκλογές του 2004 για τη διαδοχή στην προεδρία του κόμματος ο γελαστός νέος υποστήριξε τον εκλιπόντα σήμερα υποψήφιο των ανανεωτικών και όχι τον επί χρόνια ευρωβουλευτή υποψήφιο του «αριστερού ρεύματος», ο οποίος κέρδισε. Ο οξυδερκής νέος πρόεδρος όμως κάλεσε αμέσως στο γραφείο του τον νεολαίο της άλλης πλευράς.
– Θα έρθεις μαζί μου. Θα δουλέψουμε μαζί.
– Μα εγώ δεν σε υποστήριξα στις εκλογές.
– Δεν με νοιάζει. Με εσένα θέλω να ξαναχτίσω το κόμμα. Ολοι οι άλλοι είναι πεθαμένοι.
Η «υιοθεσία» και η «πατροκτονία»
Ανάμεσα στους «πεθαμένους» ήταν και όσοι σε δέκα χρόνια θα «ανασταίνονταν» ως πρωτοκλασάτοι υπουργοί του πρώην νεολαίου. Διότι ο νεολαίος είχε και διατηρεί το ταλέντο να «τζογάρει» επάνω στα συναισθήματα όλων και να ελίσσεται υποδειγματικά μεταξύ «ζωντανών» και «πεθαμένων», χωρίς διακρίσεις. Ασύγκριτη είναι επίσης η ικανότητά του να δημιουργεί «πατροθεσίες», να τοποθετεί δηλαδή στον ρόλο του πατέρα πολιτικούς, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, ιερωμένους και τεχνοκράτες πολύ μεγαλύτερης ηλικίας από τον ίδιο. Να τον υιοθετούν εθελοντικά, να τον αντιμετωπίζουν σαν παιδί τους, να θέλουν να τον προστατεύουν. Δεν είναι η πειθώ των πολιτικών θέσεων. Είναι ο καλοδουλεμένος συνδυασμός μιας ανυπόκριτης συστολής με μια εφηβική επιπολαιότητα. Ιδίως στις ηλικίες μεταξύ 55-75 η επιτυχία του είναι εντυπωσιακή. Οι «πατέρες του μικρού» νομίζουν ότι αποφασίζουν μόνοι τους να τον «υιοθετήσουν», αλλά είναι ο ίδιος που έντεχνα τους το καλλιεργεί για να εξασφαλίζει την υποστήριξή τους. Και τα παραδείγματα είναι πολλά, αφού ακόμη και πρώην πρωθυπουργός της αντίπαλης παράταξης τον αποκαλεί στοργικά «ο μικρός» και σχεδόν καθημερινά ασχολείται μαζί του θέλοντας να μαθαίνει τι κάνει. Ισως βέβαια αυτό να συμβαίνει επειδή χρειάζεται μια νέα νίκη του «μικρού» για να εξασφαλίσει την πολιτική εξαφάνιση του νυν προέδρου του συντηρητικού κόμματος που θεωρεί ιδιοκτησία του.


Ορισμένοι επιφανείς συντηρητικοί πολιτειακοί παράγοντες φτάνουν ακόμη και σε γονυκλισίες προκειμένου να εισακουστούν οι προσευχές τους και να προσέχει ο Θεός τον άθεο «μικρό». Ολοι οι «πατέρες» νομίζουν ότι τον ελέγχουν, ότι είναι το «δικό τους» παιδί και ενοχλούνται πολύ όταν εντοπίζουν έκπληκτοι άλλους «πατεράδες» να κυκλοφορούν στους διαδρόμους της εξουσίας και να αλληλοκοιτάζονται με καχυποψία. Πολύ λίγοι διαισθάνονται τον ψυχρό εκτελεστή πίσω από το αξιαγάπητο και ευαίσθητο προσωπείο. Ηδη το 2006 ο «ιδανικός υιός», που δεν είχε φτάσει ακόμη στην ηλικία του Ιησού, αξιοποιήθηκε από τον αριστερό πρόεδρο και νέο μέντορά του ως υποψήφιος για τον δήμο της πρωτεύουσας. Ο «πατήρ πρόεδρος» του τηλεφώνησε ένα καλοκαιρινό πρωινό, αλλά το κινητό του «μικρού» δεν «έπιανε» καλά.
– Πού είσαι;
– Σε μια ταράτσα οικοδομής στη Θράκη.
– Ελα στο γραφείο μου. Θα σε ανακοινώσω υποψήφιο δήμαρχο της πρωτεύουσας.(γελώντας) – Εμένα με ρώτησες;
– Δεν χρειάζεται να σε ρωτήσω.
Πράγματι, δεν χρειαζόταν να τον ρωτήσει. Ο «υιός» δεν έχασε την ευκαιρία. Ο «πατήρ» δεν ήταν τόσο άδολος. Υπό το πρόσχημα της «ανανέωσης» ήθελε να παραμερίσει άλλους εσωκομματικούς αντιπάλους του που διεκδικούσαν το χρίσμα. Και το πέτυχε, ενώ η εκλογική επιτυχία του «θετού υιού» (απέσπασε πάνω από 10%) άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο. Μετρ στις ασκήσεις επί χάρτου (αλλά όχι στη γνώση της ετερογονίας των σκοπών…) ο τότε «πατήρ» εφηύρε ένα ομοσπονδιακό μοντέλο που θα εξίσωνε και θα συνένωνε το κόμμα του με όλα τα ριζοσπαστικά «κινήματα» της Αριστεράς.
Πρόσφερε λοιπόν τη δική του θέση, τη θέση του κομματικού προέδρου, στον ευνοούμενο «υιό» και μετακινήθηκε ο ίδιος στον μεγάλο ομοσπονδιακό θρόνο. Η πατροκτονία δεν άργησε να ακολουθήσει, αφού ο «υιός» αποσπώντας τα «κλειδιά» του μοναδικού κοινοβουλευτικού κόμματος μέσα στο ομοσπονδιακό μόρφωμα (και ως «κλειδιά» εννοούμε την κρατική επιχορήγηση, τις κομματικές δομές και τις προνομίες της κοινοβουλευτικής συμμετοχής…) απομόνωσε τον μεσόκοπο μέντορα από όλους τους συμμάχους του και, χωρίς ποτέ να κάνει κάτι ανάρμοστο, απλώς τον άφησε να ηττηθεί μόνος του, από τον ίδιο του τον εαυτό, από τις οργισμένες αντιδράσεις του εξαιτίας της αντιλαμβανόμενης «προδοσίας» που υπέστη.
Οι λεγόμενες «συνιστώσες», οι οποίες οσμίζονταν τη μετατόπιση της ισχύος μέσα στο μικροσκοπικό αριστερό βασίλειο, συνέπραξαν στην «πατροκτονία» του 2008-2009, για να απομονωθούν και αυτές λίγα χρόνια αργότερα, να εκτοπιστούν και να αφομοιωθούν στο νέο «όλον». Ο νέος πρόεδρος, στην ηλικία των 40 (η οποία στη γεροντοκρατούμενη Ελλάδα θεωρείται ηλικία εφήβου), ήταν πλέον έτοιμος για τη μεγαλύτερη κατάληψη της ζωής του, αυτήν του Μεγάρου της εξουσίας.
Υπό το βλέμμα του Αντενάουερ
Βερολίνο, Δεκέμβριος 2014: Ηταν ένας από τους πιο συννεφιασμένους μήνες για τη γερμανική πρωτεύουσα. Μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα του 2014 η γερμανίδα καγκελάριος γνωρίζει ότι το Κοινοβούλιο του «απροσάρμοστου εταίρου» της ευρωζώνης δεν θα κατορθώσει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα προκληθούν εκλογές που θα τις κερδίσει ο… «μικρός πρίγκιπας» της Αριστεράς. Μελετά τον σχετικό φάκελο επάνω στο μεγάλο παραλληλόγραμμο τραπέζι του γραφείου της, εκεί που προτιμά να εργάζεται, υπό το βλέμμα του Κόνραντ Αντενάουερ αριστερά της, σε ένα πορτρέτο που φιλοτέχνησε ο Οσκαρ Κοκόσκα μια ανοιξιάτικη ημέρα του 1966 στη Villa Collina της λίμνης Κόμο, τόπο διακοπών του Αντενάουερ. Εκείνη τη συννεφιασμένη και βροχερή ημέρα έχει επισκεφθεί ανεπίσημα την Καγκελαρία μια προσωπικότητα με σημαίνουσα παρουσία στα κυβερνητικά δρώμενα του ευρωπαίου εταίρου, ιδίως μεταξύ 2009-2011, ο οποίος παράλληλα επικοινωνούσε μυστικά με τους νεοφώτιστους αριστερούς. Η κυρία Μέρκελ συνομίλησε για λίγο μαζί του.
– Εσείς τι πιστεύετε; Ο επόμενος νεαρός ηγέτης σας θα χτυπήσει τη διαπλοκή;
– Μπορεί να επιτύχει θετικά αποτελέσματα σε πολλούς τομείς.
– Εμείς θα βοηθήσουμε τη χώρα σας. Δεν μπορούμε όμως να απομακρυνθούμε από το υφιστάμενο πλαίσιο.
Το μήνυμα της καγκελαρίου μεταφέρθηκε στον παραλήπτη, αλλά αγνοήθηκε. Ισως γιατί ο «μικρός» πίστευε ότι θα εγκλωβίσει την Ευρώπη σε ατέρμονες διαβουλεύσεις σαν αυτές που συνηθίζονται στο κόμμα του. Ισως γιατί υπολόγιζε ότι θα «υιοθετηθεί» από ηγέτες εκτός Ευρώπης και θα πλεύσει σε «νέες θάλασσες», όπως δήλωσε στις 19 Ιουνίου 2015 στην Αγία Πετρούπολη. Μέσα σε εκείνους τους μήνες η υπομονετική γερμανίδα πολιτικός ολοκλήρωσε τις δικές της διαβουλεύσεις με τον υποψήφιο κηδεμόνα του «μικρού», ο οποίος τον εγκατέλειψε στα στοργικά χέρια της. Σαν άτεγκτη παιδαγωγός τον τιμώρησε και του επέβαλε… «να διαβάσει όλα τα μαθήματά του». Η συμμόρφωση δεν ήρθε σύντομα. Ακολούθησαν άλλοι δέκα μήνες παρελκυστικής και προσχηματικής «διαπραγμάτευσης» για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων, μια που ένα νέο δημοψήφισμα, αυτή τη φορά για το Grexit, δεν έφυγε από το μυαλό του ευρωπαίου «τσαβίστα».
Και εκεί που δεν ήξερε τι να κάνει για να ανατινάξει την ετοιμόρροπη συμφωνία, ένα «βαλιτσάκι» παρακολουθήσεων, ως από μηχανής θεός στην τραγωδία, εμφανίστηκε έξω από ξενοδοχείο διεθνούς αλυσίδας και άρχισε να καταγράφει από μόνο του (!) τις συνομιλίες των στελεχών του ΔΝΤ. Σύμφωνα με μια εκμυστήρευση, δύο πρόσωπα με πλούσια δημοσιογραφική εμπειρία παρέλαβαν το ευαίσθητο «υλικό» και ταξίδευσαν στο Λονδίνο για να το παραδώσουν «χέρι με χέρι» σε άνθρωπο των wikileaks.
Η δημοσιοποίηση των διαλόγων λίγο έλειψε να προκαλέσει νέους κραδασμούς στις σχέσεις της Ελλάδας με τη Δύση. Ομως οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι το ΔΝΤ ήδη γνώριζε πως τα στελέχη του παρακολουθούνταν και είχε προετοιμάσει έναν έξυπνο ελιγμό. Δεν ήταν η μοναδική πρόνοια των μεγάλων δυνάμεων, που παραμένουν πάντοτε ενεργές στην Ελλάδα. Εγκυρες διπλωματικές πηγές ομονοούν στην εκτίμηση ότι το ΝΑΤΟ, που βρίσκεται σε αυξημένη επιφυλακή μετά τις αιφνιδιαστικές πρωτοβουλίες της Ρωσίας στην Ουκρανία και στη Συρία, άρπαξε την ευκαιρία της προσφυγικής κρίσης για να επισφραγίσει ότι το Αιγαίο είναι αδιαμφισβήτητος «νατοϊκός χώρος». Σημειώνουν επίσης και το γεγονός ότι ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα θα είναι ο κ. Τζέφρι Πάιατ. Ερχεται απευθείας από το Κίεβο όπου είχε τοποθετηθεί για να συμβάλει στην αποδυνάμωση της ρωσικής επιρροής στην Ουκρανία. Προφανώς το State Department έκρινε ότι η εμπειρία του είναι χρήσιμη για τη χώρα μας. Και ίσως δεν είναι τυχαίο που οι ζωηρές κυβερνητικές φαντασιώσεις για ένα νέο δημοψήφισμα για τη δραχμή τερματίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη στην Αθήνα του αμερικανού υφυπουργού Οικονομικών κ. Νέιθαν Σιτς στις 11 Μαΐου. Μάλλον οι πανεπόπτες Αμερικανοί, γνώστες της πολυπραγμοσύνης των αριστερών Ηρακλειδών, μπόρεσαν να είναι περισσότερο «πειστικοί» από τον απότομο κ. Σόιμπλε που εκείνες τις ημέρες δήλωνε μονότονα ότι η Ελλάδα, αν θέλει, μπορεί να ανακτήσει το νόμισμά της.
Το «συμβουλευτικό» δημοψήφισμα
Αποτυγχάνοντας (προς το παρόν…) να αλλάξει νόμισμα, ο «μικρός» ανέσυρε το μυστικό σχέδιο μετάλλαξης του πολιτεύματος σε τέσσερα βήματα.
Πρώτον: Τουλάχιστον πενήντα βουλευτές προτείνουν αναθεώρηση του Συντάγματος. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία προτείνει (μεταξύ άλλων) αναθεώρηση του τρόπου εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η αριστερή «πρεμούρα» για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών μάλλον έχει υποχωρήσει αφού πολλοί υπουργοί έχουν προλάβει να συσσωρεύσουν πολλές… «ευθύνες». Δεν ισχύει το ίδιο για την επιβολή της απλής αναλογικής αφού υπολογίζεται ότι μόνο έτσι θα εξασφαλιστεί στο διηνεκές η αριστερή παραμονή στην… Κόλαση της εξουσίας (και φυσικά η απαραίτητη ακυβερνησία).
Δεύτερον: Ολες οι παραπάνω ευρεσιτεχνίες (και ό,τι άλλο σκεφτούν την τελευταία στιγμή…) θα μετατραπούν σε ένα ωραίο «συνταγματικό μπουκέτο» και θα τεθούν σε «συμβουλευτικό δημοψήφισμα» που θα προκηρυχθεί με το ακαταμάχητο πρόσχημα της «εξυγίανσης της δημόσιας ζωής».
Τρίτον: Οι κήρυκες της εξυγίανσης κερδίζουν το δημοψήφισμα και αξιοποιούν τη δυναμική της νίκης για να ψηφιστεί η απλή αναλογική με πάνω από 200 βουλευτές (προκειμένου να εφαρμοστεί αμέσως). Μέσα σε λίγες ημέρες προκηρύσσουν εκλογές απέναντι σε μια ηττημένη αντιπολίτευση του «παλιού» και της «διαπλοκής» που αντιστέκεται στην «αλλαγή». Αλλωστε, ο Τσάβες αλλά και ο Ντε Γκωλ ήξεραν ότι τα δημοψηφίσματα αναδιατάσσουν τις πολιτικές ισορροπίες και γίνονται καταλύτες για να εξασφαλιστεί αμέσως μετά μια νέα νίκη σε εκλογές.
Τέταρτον: Η νέα Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα στο πλαίσιο του «συμβουλευτικού δημοψηφίσματος», θεσμοθετεί την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό και ανοίγει τον δρόμο για μια «α λα γαλλικά» διακυβέρνηση όπου ο «μικρός» θα μπορεί να εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να κυβερνά με τα κόμματα ως προεδρικές μαριονέτες. Το σύστημα που δεν τόλμησε να θεσμοθετήσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τον εαυτό του το 1975 (ίσως γιατί θύμιζε Παλάτι…) ορέγονται τώρα οι «μικροί» αριστεροί. Δεν μπορεί να προβλεφθεί αν το σχέδιο αυτό θα εφαρμοστεί ή θα εγκαταλειφθεί στη μέση. Αυτό είναι όμως το «όνειρο καλοκαιρινής (και φθινοπωρινής) νυκτός» ενός «μικρού» με την ανομολόγητη φιλοδοξία να γίνει ο μεγαλύτερος όλων.Μεγαλεία
Το σύστημα που δεν τόλμησε να θεσμοθετήσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τον εαυτό του το 1975 (ίσως γιατί θύμιζε Παλάτι…) ορέγονται τώρα οι «μικροί» αριστεροί.Οι «θαυμαστές»
Ορισμένοι επιφανείς συντηρητικοί πολιτειακοί παράγοντες φτάνουν ακόμη και σε γονυκλισίες προκειμένου να εισακουστούν οι προσευχές τους και να προσέχει ο Θεός τον άθεο «μικρό». Ολοι οι «πατέρες» νομίζουν ότι τον ελέγχουν, ότι είναι το «δικό τους» παιδί και ενοχλούνται πολύ όταν εντοπίζουν έκπληκτοι άλλους «πατεράδες» να κυκλοφορούν στους διαδρόμους της εξουσίας και να αλληλοκοιτάζονται με καχυποψία. Πολύ λίγοι διαισθάνονται τον ψυχρό εκτελεστή πίσω από το αξιαγάπητο και ευαίσθητο προσωπείο.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *