Το συνέδριο, οι «53+» και το άνοιγμα ΣΥΡΙΖΑ

Η αναδίπλωση του κ. Αλέξη Τσίπρα, στο πλαίσιο των προτάσεων για τη συνταγματική αναθεώρηση, όσον αφορά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη βάση (τελικά, πρότεινε αυτό να γίνεται μόνο στην περίπτωση που η Βουλή αδυνατεί να εκλέξει Πρόεδρο), ερμηνεύθηκε ως συμβιβασμός έναντι της κίνησης «53+», που έσπευσαν με ηχηρό τρόπο να δημοσιοποιήσουν τη διαφωνία τους στην εκλογή ΠτΔ από τη βάση, αλλά και στην ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του. Ο κ. Τσίπρας έχει δείξει με σειρά κινήσεών του ότι δεν είναι διατεθειμένος να προχωρήσει σε ανοιχτή σύγκρουση με την ισχυρότερη εσωκομματική ομαδοποίηση, που έχει εκδηλώσει την αντίθεσή της σε μια σειρά από ζητήματα της κυβερνητικής πολιτικής, όπως, πρόσφατα, η αστυνομική επιχείρηση για την εκκένωση καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη ή η εφαρμοζόμενη πολιτική στο προσφυγικό - μεταναστευτικό.

Το δεύτερο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που θα γίνει το τετραήμερο 13 - 16 Οκτωβρίου, θεωρείται καθοριστικό για τα επόμενα βήματα του κόμματος, τη σαφή επιδίωξη του κ. Τσίπρα να καταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ βασικό πυλώνα του νέου διπολισμού, ενώ σαφώς θα επηρεάσει και την κυβερνητική πορεία. Οι «53+», αν και με σημαντικές διαφορές στις θέσεις αλλά και στο ύφος εκδήλωσης των διαφωνιών σε σχέση με την πάλαι ποτέ Αριστερή Πλατφόρμα, έχουν αναχθεί στον κεντρικό πόλο εσωκομματικής αντιπολίτευσης έναντι της προεδρικής πλειοψηφίας. Οι δύο πλευρές –«Προεδρικοί» και «53+»– προετοιμάζονται συστηματικά για τη «μάχη» του συνεδρίου, καθώς η καταγραφή δυνάμεων που θα γίνει εκεί θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις. Οσον αφορά το κόμμα, από την πλευρά των «προεδρικών» είναι σαφής η επιθυμία να γίνει άνοιγμα στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο και αυτό να σηματοδοτηθεί και με μετεγγραφές στελεχών. Ηδη, έχει αναγγελθεί η συμπόρευση με τον κ. Φώτη Κουβέλη, ενώ η συζήτηση έχει επεκταθεί και στην ένταξη προερχόμενων από το ΠΑΣΟΚ στελεχών, όπως η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Η αριστερής τοποθέτησης στη χαρτογράφηση του ΣΥΡΙΖΑ κίνηση των «53+» ουδέποτε έκρυψε τις ενστάσεις της για γενικευμένο άνοιγμα προς το κέντρο και ο τελικός συσχετισμός θα επηρεάσει τη μορφή του κόμματος την επόμενη ημέρα.

Οσον αφορά την κυβέρνηση, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ εξετάζεται σε άμεση συνάρτηση με τον ανασχηματισμό της, τον οποίο οι συνεδριακές διαδικασίες φαίνεται ότι έχουν «φρενάρει». Αναλόγως της ισχύος την οποία θα εξασφαλίσει από τις συνεδριακές διαδικασίες ο κ. Τσίπρας, θα καθοριστούν οι αλλαγές στην κυβέρνηση, που με τη σειρά τους θα καθορίσουν τις επιδόσεις της σε μια σειρά από ζητήματα, στα οποία παρουσιάζονται σημαντικές δυσλειτουργίες, όπως, για παράδειγμα, το θέμα των αποκρατικοποιήσεων.

Ενα άλλο κεντρικό ζήτημα του συνεδρίου, το οποίο θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις σε κόμμα και κυβέρνηση και θα επηρεάσει την ισχύ του κ. Τσίπρα, είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν αναφορικά με τη συνέχιση ή όχι της ύπαρξης τάσεων μέσα στο κόμμα. Αρκετά στελέχη έχουν δημοσίως τοποθετηθεί εναντίον των τάσεων, ενώ φαίνεται να ενισχύεται η άποψη ότι ένα κόμμα εξουσίας δεν μπορεί να δίνει εικόνα κακοφωνίας, που λειτουργεί ως εσωτερική υπονόμευση.

Πηγή

Σε βαθύ κόκκινο δύο στα τρία δάνεια σε καθυστέρηση

Γιατί τα στοιχεία διάρθρωσης των «κόκκινων» δανείων ανησυχούν την ΤτΕ. Παγιώνεται το καθεστώς αδυναμίας ή απροθυμίας εξυπηρέτησης. Τι δείχνουν τα στοιχεία. Προσεγγίζει τον ενεργά απασχολούμενο πληθυσμό ο αριθμός των προβληματικών δανείων.

Σε βαθύ κόκκινο βρίσκονται δύο στα τρία δάνεια σε καθυστέρηση, ενώ ο συνολικός αριθμός των δανειακών συμβάσεων, που είτε δεν εξυπηρετείται, είτε θεωρείται αβέβαιης είσπραξης, ξεπέρασε, πλέον, τα 3 εκατομμύρια,πλησιάζοντας το ύψος του απασχολούμενου πληθυσμού.

Τα στοιχεία, που προκύπτουν από την επισκόπηση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, την οποία διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος, μόνο καθησυχαστικά δεν είναι για την εξέλιξη του όγκου και της ποιότητας των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (Non Performing Exposures – NPEs) των εγχώριων τραπεζών.

Όπως σημειώνει η μελέτη, η ποιότητα του χαρτοφυλακίου δανείων συνεχίζει να επιδεινώνεται από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, λόγω της ύφεσης, της αύξησης των φορολογικών βαρών, αλλά και των επιπτώσεων από την επιβολή των capital controls.

Σε απόλυτα νούμερα τα NPEs αυξήθηκαν κατά 9 δισ. ευρώ το 2015, φθάνοντας στα 108 δισ. ευρώ για τις εν Ελλάδι χορηγήσεις, ενώ στο τέλος Μαρτίου του 2016 ανήλθαν στα 108,6 δισ. ευρώ. Το ανησυχητικό είναι ότι ενώ, κατά την περσινή χρονιά, οι πιστώσεις συρρικνώθηκαν μόλις κατά 1,7%, το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων αυξήθηκε κατά 9%.

Ταυτόχρονα, μόλις 2,8 προβληματικά δάνεια στα 100 μετατρέπονται σε ενήμερα, την ώρα που 3,5 δάνεια στα 100 ακολουθούν την αντίθετη διαδρομή. Μετατρέπονται, δηλαδή, από ενήμερα σε μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.

Την μεγαλύτερη αύξηση, πέρυσι, κατέγραψαν τα δάνεια που θεωρούνται αβέβαιης είσπραξης, τα οποία έφθασαν στο 26,2% των NPEs. Δηλαδή, ένα στα τέσσερα δάνεια, που εξυπηρετείται σήμερα κανονικά, θεωρείται ότι δεν μπορεί να εξοφληθεί, λόγω της επιδείνωσης των μακροοικονομικών συνθηκών και των προοπτικών επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

Τα δάνεια σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών (σ.σ μη εξυπηρετούμενα δάνεια) και οι καταγγελμένες απαιτήσεις αποτελούν περίπου το 30% και 44% αντίστοιχα των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.

Η εξέλιξη της διάρθρωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην ΤτΕ ΕΛΛ +0,52%. Ήδη τα 2/3 των μη εξυπηρετούμενων δανείων, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται όσα έχουν καταγγείλει οι τράπεζες, εμφανίζουν καθυστέρηση μεγαλύτερη του ενός έτους! Το αντίστοιχο ποσοστό για τα στεγαστικά διαμορφώνεται στο 70%, ενώ για τα καταναλωτικά στο 76% (σ.σ στα καταναλωτικά τα στοιχεία αφορούν σε καθυστέρηση μεγαλύτερη του εξαμήνου).

Το 40% των παραπάνω περιπτώσεων έχουν στην κυριολεξία ...ξεχάσει το δάνειο τους καθώς η καθυστέρηση εξυπηρέτησης ξεπερνά τις 720 ημέρες, με αυξητικές τάσεις. Το εν λόγω εύρημα υποδηλώνει υψηλό βαθμό παγίωσης της κατάστασης, σύμφωνα με την ΤτΕ ΕΛΛ +0,52% και αναδεικνύει τις δυσκολίες αποτελεσματικής διαχείρισης.

Ιδιαίτερα υψηλά (μεγαλύτερα του 90%) είναι τα ποσοστά των καταγγελμένων απαιτήσεων για τις οποίες δεν έχει γίνει κάποια μορφή οριστικής διευθέτησης, εξέλιξη για την οποία ευθύνεται σύμφωνα με στελέχη της αγοράς και το πάγωμα των πλειστηριασμών για περίπου ένα χρόνο.

Όσον αφορά τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου, αξίζει να σημειωθεί ότι κάτι περισσότερο από 3 εκατομμύρια φάκελοι δανείων είναι μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, επί συνόλου 9,4 εκατομμυρίων φακέλων. Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος αν συνυπολογισθεί ότι ο ενεργά απασχολούμενος πληθυσμός στην Ελλάδα είναιμόλις 3,6 εκατομμύρια (σ. σ στοιχεία δ' τριμήνου 2015).

Καμπανάκι από ΤτΕ

Στο βαθμό που οι τράπεζες δεν προβούν σε αναδιαρθρώσεις των χαρτοφυλακίων τους, (π.χ. περιορισμός του κόστους εξυπηρέτησης των δανείων μέσω της αναχρηματοδότησης υφιστάμενων δανείων με ευνοϊκότερο για τις εταιρίες επιτόκιο, κεφαλαιοποίηση δανείων), τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα αναμένεται να αυξηθούν και κατά τη διάρκεια του 2016, προειδοποιεί η ΤτΕ ΕΛΛ +0,52%, επισημαίνοντας το κίνδυνο να απαιτηθεί αύξηση των κεφαλαιακών αποθεμάτων των τραπεζών.

Ακόμη και η οικονομία αρχίσει να αναπτύσσεται, υπάρχει ο κίνδυνος με βάση φαινόμενα που παρατηρήθηκαν σε άλλες χώρες ( πχ Κύπρος) τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα να συνεχίζουν να αυξάνονται για ένα ή δύο χρόνια, θέτοντας εν αμφιβόλων την επίτευξη διατηρήσιμης κερδοφορίας από τις τράπεζες.

 Χρήστος Κίτσιος

Το μεγάλο δίλημμα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς

Ανεργία, επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, διασώσεις ανεύθυνων τραπεζών, αύξησαν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Γιατί ο «τρίτος δρόμος» των Μπλερ και Σρέντερ ήταν μόνο για τις «ηλιόλουστες μέρες». Η άνοδος της ακροδεξιάς και η μόνη επιλογή των φιλοευρωπαίων.

Γύρω στις αρχές της χιλιετίας, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία φαινόταν να βρίσκεται σε άριστη κατάσταση. Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία είχαν κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Η κάθε μια ενδιαφέρονταν λιγότερο να ενδυθεί τον μανδύα του ταξικού πολεμιστή και περισσότερο να αποκτήσει σεβασμό –και ψήφους-, ως αποτελεσματικός διαχειριστής της καπιταλιστικής τάξης και «γιατρός» των κοινωνικών διαχωρισμών.

Δεκαέξι χρόνια μετά, φαίνεται πως η σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται στην χειρότερη κρίση από την βίαιη καταστολή υπό τις δεξιές δικτατορίες της μεσοπολεμικής Ευρώπης. Τα παραδοσιακά δικομματικά συστήματα καταρρέουν σε όλη την Ευρώπη, όμως αυτή που δέχεται τα ισχυρότερα πλήγματα δεν είναι η κεντροδεξιά, αλλά η κεντροαριστερά, η οποία έχει και τους περισσότερους λόγους για να ανησυχεί για το μέλλον.

Υπάρχουν μακροχρόνιοι λόγοι για την κακοτυχία της σοσιαλδημοκρατίας. Τα εργατικά δυναμικά είναι λιγότερο συνδικαλισμένα. Οι άκαμπτες ταξικές ταυτότητες βρίσκονται σε παρακμή εδώ και δεκαετίες, μαζί με τα κομματικά συστήματα που βασίστηκαν σε αυτές. Ωστόσο, τα πρόσφατα προβλήματα της σοσιαλδημοκρατίας πηγάζουν στην μετά το 2008 οικονομική κατάρρευση και ύφεση, τη συνεχιζόμενη επίπτωση της παγκοσμιοποίησης και των αντιδράσεων της ΕΕ στις προκλήσεις αυτές.

Κατά τα θυελλώδη χρόνια, οι ενισχυμένες εκδοχές της σοσιαλδημοκρατίας, τις οποίες ο βρετανός Τόνυ Μπλερ και ο γερμανός Γκέρχαρντ Σρέντερ «πλασάρισαν» ως «τον τρίτο δρόμο» και «τη νέα μέση», αποδείχθηκε ότι είχαν ελάχιστες απαντήσεις και ακόμα λιγότερα ελκυστικά σημεία για εκατομμύρια οικονομικά ευάλωτους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς. Ήταν πολιτικές για τις «ηλιόλουστες μέρες» και όχι για τις θύελλες του σήμερα.

Η υψηλή ανεργία, η στασιμότητα ή η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, οι περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι οργανωμένες από το κράτος διασώσεις ανεύθυνων τραπεζών με κολοσσιαία ποσά από τα χρήματα των φορολογουμένων, αύξησαν τη λαϊκή δυσαρέσκεια έναντι των κεντροαριστερών κομμάτων που βρίσκονται ή βρίσκονταν κάποτε στην εξουσία. Στη Γερμανία, οι μεταρρυθμίσεις που έφερε ο κ. Σρέντερ –ο τελευταίος Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος- στην αγορά εργασίας και στο κράτος πρόνοιας, τιμώρησαν αυστηρά το κόμμα του.

Δυσαρεστημένοι οπαδοί του SPD θεωρούν τις μεταρρυθμίσεις αυτές ως απόδειξη πως οι εύποροι ηγέτες του κόμματος παίρνουν ελαφρά τη καρδία τις βασικές αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ως αποτέλεσμα, πολλοί δεν μπαίνουν πια καν στον κόπο να ψηφίσουν. Ένα ερώτημα για τις εκλογές της Bundestag του επόμενου χρόνου δεν είναι αν θα κερδίσει το SPD -δεν υπάρχει άλλωστε πιθανότητα- αλλά αν το κόμμα θα μπορέσει να εξασφαλίσει τόσες ψήφους ώστε να φτάσει έστω το ιστορικό χαμηλό του 23% που συγκέντρωσε το 2009.

Οι περιορισμοί που δεσμεύουν τις κυβερνήσεις της ΕΕ έχουν συμβάλει στις αγωνίες της σοσιαλδημοκρατίας. Τα κράτη της ευρωζώνης πρέπει να υπακούουν σε μια πληθώρα αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων, που καταρτίστηκαν μετά την οικονομική κρίση, η σχέση των οποίων με τις οικονομικές συνθήκες της περιοχές συχνά φαίνεται να είναι τυχαία.

Ωστόσο, οι κανόνες υποχρεώνουν τους σοσιαλδημοκράτες να «λατρεύουν» τους περιορισμούς τους προϋπολογισμούς και να δίνουν έμφαση στην ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα σε βάρος του δημόσιου τομέα, με τρόπο που ίσως ικανοποιεί τους «αφέντες» της ευρωζώνης και τις χρηματαγορές, αλλάαποστρέφει τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους.

Οι ίδιοι αυτοί ψηφοφόροι βλέπουν με καχυποψία τη στήριξη της ΕΕ για το παγκόσμιο ελεύθερο εμπόριο και την ελεύθερη μετακίνηση εντός του μπλοκ των 28 χωρών. Η παγκοσμιοποίηση θέτει υπό πίεση τις θέσεις εργασίας και τους μισθούς σε ορισμένες κοινότητες. Η ελεύθερη μετακίνηση μειώνει τον πληθυσμό των χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, καθώς τα εργατικά δυναμικά τους αναζητούν εργασία στα δυτικά κράτη της ΕΕ. Ταυτόχρονα, η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει την άφιξη μεγάλου αριθμού μη ευρωπαίων προσφύγων πολέμου και οικονομικών μεταναστών, συχνά από Ισλαμικές χώρες.

Η οικονομική κρίση, οι περιορισμοί της συμμετοχής στην ευρωζώνη και, πάνω απ' όλα, η άνοδος της μετανάστευσης, έχουν «κάνει χώρο» για τα αντισυστημικά κόμματα, κυρίως της συντηρητικής εθνικιστικής δεξιάς, που «κατατρώνε» τον πυρήνα του εκλογικού σώματος της σοσιαλδημοκρατίας.

Από αυτήν την άποψη, η μείωση συμμετοχής στις συνδικαλιστικές οργανώσεις στην Ευρώπη έχει ιδιαίτερη σημασία. Οι κοινωνικές μετρήσεις δείχνουν πως οι ψηφοφόροι χαμηλού εισοδήματος και χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψουν την σοσιαλδημοκρατία για χάρη της ακροδεξιάς, αν δεν είναι μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ωστόσο, σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Βρετανία, η κεντροαριστερά χάνε έδαφος και σε άλλο επίπεδο –έναντι των αγωνιστικών ακροαριστερών μειονοτήτων. H περίπλοκη δομή του Εργατικού κόμματος της Βρετανίας, που ήταν πανίσχυρο από το 1997 μέχρι το 2010, καταρρέει υπό τον έλεγχο νεομαρξιστών αγκιτατόρων που συνδυάζουν την περιφρόνηση για την κοινοβουλευτική πολιτική με μια σαγηνευτική ελκυστικότητα για τον ιδεαλισμό ορισμένων νεαρών σε ηλικία ατόμων.

Όπως η στήριξη των Εργατικών «αιμορραγεί» προς το λαϊκιστικό δεξιό κόμμα της Ανεξαρτησίας (UKIP), έτσι και στη Γαλλία οι σοσιαλιστές της Γαλλίας στρέφονται στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο –με αποτέλεσμα να μην είναι βέβαιο πως θα καταφέρει καν να περάσει στον τελικό γύρο των προεδρικών εκλογών του Μαΐου κάποιος σοσιαλιστής υποψήφιος.

Οι προοπτικές είναι το ίδιο ζοφερές και στην Πολωνία, όπου ούτε ένας υποψήφιος της Αριστεράς δεν κέρδισε έδρα στις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου.

Είναι ανοησία να υπονοείται πως η μετριοπαθής ευρωπαϊκή Αριστερά είναι ένα πολιτικό πτώμα. Όμως, το εκλογικό της σώμα είναι βαθύτατα διχασμένο. Η μια πλευρά αποτελείται από τους λιγότερο εύπορους ψηφοφόρους με συντηρητικές κοινωνικές αξίες που αισθάνονται ότι πολιορκούνται από τις πολιτικές της ΕΕ και την παγκοσμιοποίηση. Η άλλη, αποτελείται από εύπορους κοσμοπολίτες φιλελεύθερους που τους αρέσει η ΕΕ και ωφελούνται από τον «ανοικτό» κόσμο.

Στην Αυστρία, στη Γαλλία και αλλού, φαίνεται μάταιο να προσπαθεί κανείς να κρατήσει τις δυο αυτές ομάδες ενωμένες κάτω από μια κομματική «στέγη». Ως εκ τούτου, η φιλοευρωπαϊκή πλευρά έρχεται αντιμέτωπη με μια επιλογή: είτε θα διατηρήσει την διεθνικιστική της προοπτική ως θέμα αρχής και τα δυο «στρατόπεδα» θα χωρίσουν τους δρόμους τους, ή θα απαιτήσει σκληρότερες ευρωπαϊκές πολιτικές –πάνω απ' όλα στο θέμα της μετανάστευσης- γνωρίζοντας πως τίποτα λιγότερο δεν θα επαναφέρει τους «χαμένους» ψηφοφόρους της.

Πηγή

Σαφάρι σε... Instagram και Facebook ξεκινά η Εφορία -Ψάχνει για κρυμμένο πλούτο από φωτογραφίες

Ενα φιλόδοξο σχέδιο για την πάταξη της φοροδιαφυγής με την χρήση της τεχνολογίας και άντληση στοιχείων από τράπεζες, εφορίες, υποθηκοφυλάκεια, κτηματολόγιο, αλλά και social media, ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με το νέο σχέδιο «Κωδικός 24 ώρες», που αποκαλύπτει το Βήμα της Κυριακής οι φοροελεγκτές της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, του ΣΔΟΕ και των άλλων κρατικών υπηρεσιών θα θέσουν στο στόχαστρο 1.800.000 πολίτες και επιχειρήσεις για τους οποίους υπάρχουν ενδείξεις φοροδιαφυγής και θα αντλούν στοιχεία ακόμη και από το Facebook και το Instagram.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Βήματος, στο υπουργείο Οικονομικών έχουν ετοιμάσει ειδική ελεγκτική εφαρμογή η οποία προς το παρόν εφαρμόζεται πιλοτικά και από τον επόμενο μήνα θα “τρέξει” στην πλήρη της μορφή, σύμφωνα με την οποία οι ελεγκτές θα πληκτρολογούν ένα ΑΦΜ και μέσα σε 24 ώρες το ίδιο το σύστημα, χωρίς να υπάρχει ανθρώπινη παρέμβαση, θα αντλεί από πολλές και διαφορετικές πηγές πληροφόρησης αρκετά στοιχεία και θα βγάζει ένα μήνυμα: Να συνεχιστεί ή όχι ο φορολογικός έλεγχος.

Ο ελεγκτής δεν θα περιορίζεται στα στοιχεία που βγάζει αυτόματα το σύστημα αλλά θα μπορεί με τη βοήθεια της τεχνολογίας να εισέλθει στο προφίλ του φορολογούμενου στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram να αντλήσει στοιχεία για ορισμένα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί να μην φαίνονται στα επίσημα αρχεία που διαθέτει το κράτος. Ακόμη και ο πολυτελής τρόπος διαβίωσης που μπορεί να απεικονίζεται σε διάφορες φωτογραφίες, αν δεν υποστηρίζεται από τα δηλωθέντα εισοδήματα του φορολογούμενου θα αποτελούν στοιχεία για περαιτέρω έλεγχο και επιβολή προστίμων.

Η νέα εφαρμογή θα έχει πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο σε καταθέσεις του φορολογούμενου, στοιχεία από διάφορες λίστες που έχουν καταχωρηθεί σε ειδικές βάσεις δεδομένων του υπουργείου Οικονομικών, στα περιουσιακά στοιχεία του, όπως αυτά εμφανίζονται στο Ε9, το κτηματολόγιο και άλλες βάσεις δεδομένων, σε παρελθούσες φορολογικές χρήσεις και εισοδήματα, σε πρόστιμα και ποινές, σε βάσεις δεδομένων του υπουργείου Μεταφορών, του υπουργείου Ναυτιλίας, στοιχεία από το Χρηματιστήριο και τις συναλλαγές που έχουν κατά καιρούς πραγματοποιηθεί.

Τέτοιου είδους διασταυρώσεις γίνονται ήδη πιλοτικά και τα αποτελέσματα φέρονται να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά καθώς αποδεικνύεται ότι το νέο πρόγραμμα, που είναι μετεξέλιξη του συστήματος Elenxis, μπορεί να κάνει τη διαφορά στο κυνήγι κατά της φοροδιαφυγής. Το κυνήγι της φοροδιαφυγής θα δεν στηρίζεται βέβαια μόνο στα ηλεκτρονικά δεδομένα αλλά και σε επιτόπιους ελέγχους που θα πραγματοποιούν οι φοροελεγκτές, ακόμη και στις κατοικίες των υπόπτων για φοροδιαφυγή.

Σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των βάσεων δεδομένων πάνω στις οποίες θα βασίζονται οι διασταυρώσεις θα αποτελέσει το περιουσιολόγιο που θα κληθούν να συμπληρώσουν 8.500.000 φορολογούμενοι (φυσικά και νομικά πρόσωπα) από τον Φεβρουάριο του 2017.

Πηγή: Το Βήμα της Κυριακής

 

Για άσκηση οικονομικών πιέσεων στην Ελλάδα προετοιμάζεται το Βερολίνο

Μπορεί επισήμως η γερμανική κυβέρνηση να μη βλέπει την ανάγκη απομάκρυνσης από τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας, κατ’ ιδίαν όμως προετοιμάζεται για μια ενδεχόμενη αποτυχία της. Σύμφωνα με non paper του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που περιήλθε στην κατοχή του περιοδικού Spiegel, το Βερολίνο προετοιμάζεται για κάτι τέτοιο και δεν αποκλείει την άσκηση οικονομικών πιέσεων στην Ελλάδα, προκειμένου να συνεργαστεί στην αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων Ελλάδας - Τουρκίας, από κοινού με τον Frontex.

Στελέχη του υπουργείου είναι υπεύθυνα για την εκπόνηση Σχεδίου Β, αφού έχουν επιφορτιστεί με την εκτίμηση του κόστους της προσφυγικής κρίσης και των συνεπειών της στον προϋπολογισμό. Οι συντάκτες του ντοκουμέντου περιγράφουν ως «εντελώς ασαφείς» τις εξελίξεις στην Τουρκία και πιστεύουν ότι ενδέχεται να ανακύψει «νέα ανάγκη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

Ηδη καταγράφονται προβλήματα και αν όντως αποτύχει η συμφωνία θα πρέπει να φυλαχθούν αποτελεσματικά τα σύνορα, σημειώνεται στο non paper. Οι πρόσφυγες που καταφτάνουν στην Ευρώπη θα πρέπει να συγκεντρώνονται σε κέντρα υποδοχής, να καταγράφονται και να «διανέμονται» με ποσοστώσεις στις χώρες-μέλη. Γι’ αυτό τον λόγο απαιτείται η συνεργασία της Ελλάδας, «ακόμη και με την άσκηση οικονομικών πιέσεων», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Την ίδια στιγμή η βαλκανική οδός αποδεικνύεται πιο διάτρητη απ’ ό,τι αρχικά πίστευαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, που ήλπιζαν ότι το σφράγισμά της πριν από πέντε μήνες θα «έλυνε» το πρόβλημα για τις βορειοευρωπαϊκές χώρες. Mέσα σε ένα μήνα η Σερβία συνέλαβε 3.000 μετανάστες που προσπάθησαν να εισέλθουν παράνομα στη χώρα, αποδεικνύοντας ότι χιλιάδες είναι αυτοί που δεν έχουν εγκαταλείψει το όνειρο να φτάσουν στην καρδιά της Ευρώπης, αψηφώντας τα κλειστά σύνορα.

Δραματική είναι επίσης η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που προσπαθούν να περάσουν παράνομα τα σύνορα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) με την Ελλάδα, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Βαλκανικού Δικτύου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (BIRN). Μόνο στη διάρκεια ενός εικοσιτετραώρου αυτήν την εβδομάδα, οι αστυνομικές αρχές της γείτονος κατέγραψαν περισσότερες από 120 απόπειρες παράνομης εισόδου προσφύγων και μεταναστών από την Ελλάδα.

Διακινητές φαίνεται ότι βοηθούν τους πρόσφυγες παραβιάζοντας τον φράχτη που έχουν υψώσει οι Αρχές των Σκοπίων κοντά στην Ειδομένη. Τον περασμένο μήνα, η αστυνομία της ΠΓΔΜ ανακοίνωσε τη σύλληψη 19 ατόμων που κατηγορούνταν ότι είχαν συγκροτήσει σπείρα παράνομης μετακίνησης μεταναστών. Τα ίδια άτομα κατηγορούνται για ληστείες, διακίνηση ναρκωτικών και λαθρεμπόριο όπλων.

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, που προσπαθούν να διαφύγουν από τις συγκρούσεις και τη φτώχεια στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και αλλού, έφτασαν τον περασμένο χρόνο στην Ε.Ε., η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων κατέθεσε αίτηση ασύλου στη Γερμανία. Μετά τη σύναψη της συμφωνίας Ε.Ε. - Τουρκίας τον Μάρτιο ανακόπηκαν οι προσφυγικές ροές διά θαλάσσης από τη χώρα. Δεν σταμάτησε όμως η μετακίνηση από άλλες οδούς, π.χ. από τη Λιβύη στην Ιταλία. Σχεδόν 200.000 βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε Ιταλία και Ελλάδα, χωρίς τη δυνατότητα να κινηθούν βορειότερα λόγω του κλεισίματος των συνόρων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΙΟΜ), 258.186 πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν στην Ευρώπη το διάστημα Ιανουαρίου - Ιουλίου του 2016, έναντι 219.854 την ίδια περίοδο του 2015. Μέχρι τις 7 Αυγούστου είχαν καταγραφεί 3.176 απώλειες, έναντι 2.754 το διάστημα Ιανουαρίου - Αυγούστου του 2015.

Πηγή

 

Eφιαλτικό φθινόπωρο για την κυβέρνηση

Εν μέσω της θερινής ραστώνης, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ήρεμα πολιτικά νερά. Ομως με την είσοδο του φθινοπώρου, θα βρεθεί σε διακεκαυμένη ζώνη που μπορεί να οδηγήσει τον πρωθυπουργό κ. Αλ. Τσίπρα, ο οποίος επί του παρόντος «ξορκίζει» το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών, στην απόφαση για προσφυγή στις κάλπες πριν από το τέλος του έτους.

Οπως λέγεται, κλειδί για τις αποφάσεις του κ. Τσίπρα, που όπως αναφέρει σε συνομιλητές του, έχει ως plan A την εξάντληση της τετραετίας, θα είναι η δημοσκοπική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν το κυβερνών κόμμα παραμένει σε ελεγχόμενη απόσταση από τη Ν.Δ., δηλαδή κάτω των δέκα ποσοστιαίων μονάδων και με ποσοστά άνω του 20%, ο πρωθυπουργός θα επιλέξει να κερδίσει χρόνο, ευελπιστώντας στην ανάκαμψη της οικονομίας και σταδιακά του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν, αντιθέτως, διαπιστώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να εισέλθει σε τροχιά κατάρρευσης, όπως συνέβη με το ΠΑΣΟΚ τους πρώτους μήνες του 2012, θα παίξει το «χαρτί» των πρόωρων εκλογών προκειμένου να παραμείνει κεντρικός παίκτης στην πολιτική σκηνή, έστω από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Κατά τις ίδιες πηγές, το ενδεχόμενο ραγδαίας φθοράς της κυβέρνησης το επόμενο δίμηνο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποκλειστεί: Υπενθυμίζεται ότι στις τελευταίες ευρωεκλογές, τον Ιούνιο του 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ επικράτησε της Ν.Δ. με διαφορά κάτω των τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων. Ομως μετά το «καλοκαίρι του ΕΝΦΙΑ» το δημοσκοπικό του προβάδισμα σχεδόν διπλασιάστηκε. Εξάλλου, η «εύφλεκτη ύλη» για την περαιτέρω αποδόμηση της κυβερνητικής εικόνας θα είναι από τις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου παρούσα.

Τα πολλαπλά φορολογικά βάρη του τελευταίου τετραμήνου του έτους θα γίνουν απολύτως ορατά στους πολίτες. Επίσης, εάν η υστέρηση εσόδων του τελευταίου διμήνου παγιωθεί, δεν πρέπει να αποκλείεται η κυβέρνηση να αναγκαστεί να επισπεύσει την επιβολή μέτρων όπως η αύξηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα, πιέζοντας ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα και αυξάνοντας τη λαϊκή δυσφορία. Εξάλλου, η έως τώρα υπέρβαση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 δεν εδράζεται στα έσοδα αλλά στην πολιτική της στάσης πληρωμών του Δημοσίου που έχει επιλέξει η κυβέρνηση.

Παράλληλα, όμως, η κυβερνητική εικόνα μπορεί να πληγεί και από εξωγενείς παράγοντες. Η κυβέρνηση θα μπει εκ νέου στα βαθιά νερά της αξιολόγησης. Εκεί, πρέπει να ανοίξει τον φάκελο των εργασιακών. Παρότι οι παρεμβάσεις δεν αναμένονται μείζονες, το πολιτικό κόστος μπορεί να είναι υψηλό καθώς το πεδίο των εργασιακών σχέσεων είναι μεγάλης αξιακής σημασίας για τον χώρο της Αριστεράς. Επίσης, ζητούμενο παραμένει με τι όρους θα συνοδεύσει το ΔΝΤ ενδεχόμενη συμφωνία για να συνεχίσει στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ μεγάλο πλήγμα για την εικόνα της κυβέρνησης και του κ. Τσίπρα θα αποτελέσει η πιθανότητα να περάσουν κάτω από τον πήχυ στο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους. Τέλος, επιβαρυντικά για την κυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει η αναζωπύρωση του προσφυγικού στην περίπτωση κατά την οποία η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας για την ανάσχεση των ροών καταρρεύσει.

Μάλιστα, στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης αντιλαμβάνονται τις πρόσφατες κινήσεις της κυβέρνησης ως «προπαρασκευαστικές» για το ενδεχόμενο εκλογών.

Ενδεικτικά αναφέρονται η επιμονή του Μεγάρου Μαξίμου στην επίσπευση της διαδικασίας δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών, παρά τα προβλήματα που έχουν ανακύψει. Καθώς, επίσης, και η επιλογή του πρωθυπουργού να ανοίξει εκ νέου το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου.

Οπως προαναφέρθηκε, τυχόν εκλογικός αιφνιδιασμός του κ. Τσίπρα θα έχει ως στόχο όχι τη νίκη, αλλά την πολιτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ουδείς αμφισβητεί ότι στην περίπτωση κατά την οποία η χώρα οδηγηθεί στις κάλπες η Ν.Δ. θα είναι πρώτο κόμμα. Μάλιστα, ορισμένοι στην Κουμουνδούρου επενδύουν στο σενάριο ο κ. Μητσοτάκης να επικρατήσει, αλλά να βρίσκεται μακριά από τον πήχυ της αυτοδυναμίας. Σ’ αυτή την περίπτωση, όπως λέγεται, είναι πιθανές νέες εκλογές σε ένα μήνα με το σύστημα της απλής αναλογικής, οπότε είναι πιθανόν ο ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει ως κυβερνητικός παίκτης.

Επισημαίνεται, τέλος, ότι κατά πολλούς ακόμη και εάν ο κ. Τσίπρας υπερβεί τον επερχόμενο φθινοπωρινό σκόπελο, εκλογές θα διεξαχθούν το αργότερο πριν από τον Ιούνιο του 2017. Οπως αναφέρουν, σε έναν χρόνο από τώρα η όποια κυβέρνηση πρέπει να καταρτίσει τον προϋπολογισμό του 2018 και πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο και χωρίς νέα μέτρα «απλώς δεν βγαίνει».

Πηγή

Έντυπη

Κλείνουν σύντομα οι εθελούσιες στις Τράπεζες

Από την Εθνική αναμένεται να αποχωρήσουν περί τους 1.400 υπαλλήλους και από την Alpha Bank έως 500.

Σε Εθνική και Alpha Bank περνά η σκυτάλη για τα προγράμματα της εθελούσιας εξόδου τα οποία θα κλείσουν το φθινόπωρο. Από την Εθνική αναμένεται να αποχωρήσουν περί τους 1.400 υπαλλήλους και από την Alpha Bank έως 500.

Υπενθυμίζεται ότι η Πειραιώς ολοκλήρωσε το σχέδιο της την περασμένη άνοιξη με την απομάκρυνση 1.000 ατόμων, ενώ μέχρι το τέλος του μήνα αναμένεται να κλείσει το σχέδιο της Eurobank με την αποχώρηση επίσης περίπου 1.000 υπαλλήλων (πληροφορίες κάνουν λόγο για 700 απ” την τράπεζα και περί τους 350 με την πώληση της Eurolife).

Η Εθνική έπρεπε να είχε ολοκληρώσει το πρόγραμμα εθελούσιας το καλοκαίρι, ωστόσο αυτό δεν στάθηκε δυνατόν και πήρε ολιγόμηνη παράταση από την DG Comp για το φθινόπωρο

Συνολικά όμως τα προγράμματα εθελούσιας των τραπεζών παρουσίασαν προβλήματα σε σχέση με το παρελθόν καθώς οι στόχοι που τέθηκαν για τη μείωση του προσωπικού δεν φαίνεται να επιτυγχάνονται.

Και αυτό, όπως επισημαίνουν τραπεζικές πηγές, έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι ήδη το προσωπικό που ήταν κοντά σε σύνταξη και μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις ευεργετικές διατάξεις έκανε χρήση των παλαιότερων προγραμμάτων. Ως εκ τούτου τα προγράμματα που «τρέχουν» απευθύνονται πλέον σε ανθρώπους που βρίσκονται στην παραγωγική ηλικία και έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ιδιαίτερη …προθυμία συμμετοχής.

Εξάλλου μετά τις δύο τελευταίες «εξόδους» τα υφιστάμενα προγράμματα φαίνεται να ακολουθούν μια διαφορετική προσέγγιση, με στόχευση συγκεκριμένων κατηγοριών υπαλλήλων, ώστε να επιτευχθούν στο μέγιστο οι στόχοι για τη μείωση του προσωπικού χωρίς να πληγεί η λειτουργικότητα των τραπεζών.

Σύμφωνα με πληροφορίες μέχρι τώρα αυτοί που φεύγουν με τη μεγαλύτερη ευκολία είναι οι ηλικίες μέχρι 35 ετών με καλές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, οι οποίοι συνήθως αναχωρούν για δουλειά εκτός συνόρων.

Και αυτό καθώς παίρνουν αποζημίωση, η οποία στην καλύτερη περίπτωση φθάνει τα 150.000 ευρώ – και ξεκινούν μία νέα ζωή σε μία άλλη αγορά.

Πηγή

ΕΝΦΙΑ-σοκ για 600.000 ιδιοκτήτες- Θα πληρώσουν πάνω από 1.000 ευρώ

Με τα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ να βρίσκονται... καθ' οδόν το κόστος θα είναι ιδιαίτερα βαρύ για 600.000 ιδιοκτήτες που θα κληθούν να πληρώσουν φόρο που θα υπερβαίνει τα 1000 ευρώ.

Το μεγαλύτερο βάρος του φόρου θα πλήξει τη μεσαία τάξη, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Καθημερινής της Κυριακής, μετά τις  αλλαγές στις οποίες έχει προβεί το υπουργείο Οικονομικών για την ανακατανομή της φορολογικής επιβάρυνσης στα ακίνητα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό σημαίνει ότι το 8 έως 10% των ιδιοκτητών θα κληθεί να πληρώσει πάνω από το 30% του φετινού ΕΝΦΙΑ, δηλαδή περισσότερα από 800 εκατομμύρια ευρώ.

Τυχόν αδυναμία αυτών των νοικοκυριών να καταβάλουν τον φόρο που τους αναλογεί ουσιαστικά θα εγείρει αμφιβολίες για τον εισπρακτικό στόχο του φετινού ΕΝΦΙΑ, που ανέρχεται σε 2,65 δισεκατομμύρια ευρώ, προκαλώντας πιέσεις σε ολόκληρο τον προϋπολογισμό.

Δεδομένου μάλιστα ότι ο ΕΝΦΙΑ βεβαιώνεται σε ατομικό επίπεδο, θα υπάρξουν νοικοκυριά που θα κληθούν να πληρώσουν 3.000 έως 4.000 ευρώ, ποσά που πολλοί μεσαίοι αδυνατούν να καταβάλουν σήμερα, τουλάχιστον εμπρόθεσμα. Εαν δεν μπορέσουν να ανταποκριθούν στα πρόσθετα βάρη ο στόχος είσπραξης των 2,65 δισ. ευρώ θα τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Υπενθυμίζεται πως η εκκαθάριση του φετινού ΕΝΦΙΑ αναμένεται να γίνει στα τέλη Αυγούστου. Με βάση τον ισχύοντα προγραμματισμό, ο φόρος θα πληρωθεί σε πέντε δόσεις, αρχής γενομένης από τον Σεπτέμβριο.

Πηγή 

Εν μέσω πυρών η Φώφη και ο Σταύρος

Η Γεννηματά κατηγορείται ταυτοχρόνως για ταύτιση με τη Ν.Δ. και για «αριστερές» αποκλίσεις 

Ένα από τα πιο δύσκολα πολιτικά καλοκαίρια βιώνουν η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης, οι οποίοι βρίσκονται εν μέσω διασταυρούμενων φίλιων και εχθρικών πυρών, με πιέσεις προκειμένου ο «ατέλειωτος αρραβώνας» των κομμάτων τους να καταλήξει σε γάμο. 

 

Η συνάντησή τους, το πιθανότερο στις αρχές Σεπτεμβρίου, αναμένεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο, την ώρα που στενοί συνεργάτες των δύο πλευρών πραγματοποίησαν τις προηγούμενες εβδομάδες σειρά επαφών προκειμένου να διαμορφώσουν θετικό κλίμα, ώστε στην κατάληξη αυτής της διαδικασίας να υπάρξει συμφωνία. 

Ειδικά η Φώφη Γεννηματά, ως επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που με δική της πρόταση άνοιξε το παιχνίδι της συνεργασίας προτείνοντας ένα νέο πεδίο συνεργασίας με εκλογή επικεφαλής από τη βάση, δέχεται επιθέσεις και επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε εντελώς διαφορετικές θέσεις, απόψεις και επιδιώξεις, προκειμένου να μην τιναχτεί το εγχείρημα στον αέρα. 

 

Η ομάδα Βενιζέλου

Η ισχυρή βενιζελική πτέρυγα πιέζει όσο μπορεί προκειμένου να τινάξει στον αέρα οποιαδήποτε προοπτική συνεργασίας του χώρου με τον ΣΥΡΙΖΑ, με ανομολόγητο πόθο να επανέλθει στο προσκήνιο η συνεργασία με την Κεντροδεξιά. 

Την έντονη επίδραση –έως βαθμού... καθοδήγησης– που ασκεί στις αποφάσεις της ηγετικής ομάδας ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος συχνά πυκνά παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα ερήμην της πολιτικής γραμμής του κόμματος που τον ανέδειξε, επιχειρούν να αξιοποιήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛΛ. 

 

Η συνεχής ρητορική των κυβερνώντων κομμάτων είναι ότι η Γεννηματά άγεται και φέρεται από τις διαθέσεις του Βενιζέλου και κυρίως από την έντονη διάθεσή του να υπερασπιστεί μέχρι κεραίας τη συγκυβέρνησή του με τον Αντώνη Σαμαρά και να δικαιώσει τις αποφάσεις τους. Στην ίδια γραμμή –συχνά με έντονο πολιτικό τόνο– ακολουθούν επίσης ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος. 

Η πολύ συχνή έκφραση κοινών θέσεων από το ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. και το Ποτάμι απέναντι στην κυβέρνηση έχει απασχολήσει πολύ. Είναι εξαιρετικά σύνηθες φαινόμενο τα τρία κόμματα να κρατούν ενιαία γραμμή στη Βουλή, στάση που εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για παράδειγμα, σχεδόν ταυτόσημη είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ με αυτήν της Ν.Δ. στην εξεταστική επιτροπή που εξετάζει τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ, με δεδομένο ότι έχουν τον ίδιο βαθμός εμπλοκής. 

 

Οι βολές του ΣΥΡΙΖΑ 

Η πρόσφατη στάση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ έναντι των προτάσεων της κυβέρνησης για τον εκλογικό νόμο και η αρνητική, τελικά, θέση του κόμματος αξιοποιήθηκαν στο έπακρο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Βασίλη Λεβέντη, που έχει βγει δυνατά στο αντιπασοκικό μεϊντάνι εσχάτως για χάρη του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ την επικρίνουν για μεγάλη ιδεολογική κωλοτούμπα, την οποία, κατά πολλούς, δεν μπόρεσε να εξηγήσει και να τεκμηριώσει επαρκώς, με δεδομένη την πάγια θέση του κόμματος αλλά και δική της για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. 

 

Είναι ενδεικτικό ότι στελέχη που στηρίζουν δυναμικά και πλαισιώνουν τη Φώφη Γεννηματά ενισχύοντας το έργο της, όπως ο Κώστας Λαλιώτης, ο Χρήστος Πρωτόπαπας και ο Κώστας Σκανδαλίδης, διαφώνησαν έντονα με την καταψήφιση της κυβερνητικής πρότασης για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Ο λόγος είναι ότι θεώρησαν πως το τίμημα που θα πληρώσει πολιτικά το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτή την αλλαγή στάσης θα είναι πολύ πιο βαρύ από την καταγγελία της σκοπιμότητας της κυβέρνησης για την κατάθεση του εκλογικού νόμου χωρίς τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, που αφορούσαν την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών και την ψήφο στους Έλληνες του εξωτερικού. 

Η προσπάθεια να πληγεί το ηγετικό προφίλ της Γεννηματά τις μέρες εκείνες ήταν εμφανής, αφού όλοι στάθηκαν στην επιχείρηση πολιτικής ισορροπίας, η οποία με εσωκομματικούς όρους ακόμη δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς. Μέχρι και μέσα στη Βουλή ο Τσίπρας επέκρινε με σφοδρότητα την αλλαγή στάσης της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στο θέμα αυτό και στη διάσταση απόψεων με τον έτερο συνεργάτη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη Θανάση Θεοχαρόπουλο. 

 

«Όχι δεκανίκι του Μητσοτάκη» 

Όλη αυτή η σκληρή κριτική και κυρίως η έντονη διάθεση των βενιζελικών να τη ρυμουλκήσουν προς το πεδίο μιας συνεργασίας με την Κεντροδεξιά υποχρέωσαν τη Γεννηματά, σε συνέντευξή της στο «Πρώτο Θέμα» το περασμένο Σαββατοκύριακο, να τονίσει ότι δεν πρόκειται να μετατραπεί σε δεκανίκι του Μητσοτάκη. Είπε χαρακτηριστικά περιγράφοντας τους όρους για τη διαμόρφωση μιας πρότασης διακυβέρνησης: 

«Δεν έχουμε άλλον χρόνο. Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τα διάσπαρτα κομμάτια της Κεντροαριστεράς και να παρουσιάσουμε ξανά μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Είμαστε αποφασισμένοι. Ανοίγουμε τις πόρτες σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες, τους καλούμε σε μία μεγάλη, ισότιμη και ειλικρινή συνάντηση με ισχυρές δημοκρατικές διαδικασίες, με διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων, με μια νέα αντίληψη που δεν θα ακυρώνει τις ιστορικές επιτυχίες της μεταπολίτευσης και θα συνεκτιμά τα αίτια της κρίσης». 

 

Για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Μητσοτάκη σε περίπτωση νίκης της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, η Γεννηματά απάντησε ότι «κυβέρνηση διεξόδου από την κρίση χωρίς τη συμμετοχή όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων δεν υπάρχει. Δεν θα ανακυκλώσουμε την κρίση άλλη μία φορά. Αν ο στόχος του κ. Μητσοτάκη είναι να γίνει άλλος ένας Τσίπρας, ας ψάξει αλλού για δεκανίκι τύπου Καμμένου». 

 

Πιέσεις από παντού

Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ από άλλους χώρους η Γεννηματά κατηγορείται για σκλήρυνση της στάσης της απέναντι στην κυβέρνηση, στο εσωτερικό της προσάπτουν αριστερή και αντιμνημονιακή ρητορική που θολώνει το μεταρρυθμιστικό πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας. 

Οι πιέσεις λοιπόν μοιάζουν αυτήν την περίοδο κυκλωτικές, αλλά δεν σταματούν μόνο στο ασαφές πρόσωπο που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική γραμμή του. Τα επόμενα βήματα του εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς είναι ακόμη... χαμένα στη μετάφραση και η Φώφη πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα σε εντελώς αντιτιθέμενες απόψεις. 

 

Μια ισχυρή ομάδα του κόμματος, που εκφράζεται από τον γραμματέα Σ. Ξεκαλάκη, υποστηρίζει με φανατισμό ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ και να συγχωνευθούν η δομή και οι δυνάμεις του εντός του νέου πόλου που θα δημιουργηθεί. Στην αντίπερα όχθη ο Κώστας Σημίτης και πολλά πρώην στελέχη, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο και πρέπει να φτιαχτεί κάτι από την αρχή στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας σε νέα βάση. 

 

Η Φώφη Γεννηματά προς το παρόν υπερασπίζεται την αυτόνομη παρουσία του ΠΑΣΟΚ, αλλά το θέμα αναμένεται να μπει δυναμικά και στην προεκλογική περίοδο για τον νέο επικεφαλής του κόμματος, αφού είναι δεδομένο ότι όλοι οι άλλοι υποψήφιοι, εκτός της ίδιας, αντιμετωπίζουν με μεγάλη καχυποψία το ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι είναι ο μεγαλύτερος σχηματισμός, με οργανωμένη –έστω ισχνή– βάση και πρόσβαση στην κοινωνία που μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα. 

Το ζήτημα πάντως είναι στην πορεία προς τις εκλογές για τον επικεφαλής του νέου κεντροαριστερού εγχειρήματος αν θα προκύψουν και άλλοι υποψήφιοι μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Πολλά θρυλούνται για προσπάθεια του Γιάννη Μανιάτη να προωθηθεί ως υποψήφιος, αλλά και ότι το σκέφτεται ο Νίκος Ανδρουλάκης. Το ζήτημα επιχείρησε να κλείσει, χωρίς όμως αποτέλεσμα, ο Βασίλης Κεγκέρογλου ζητώντας να ληφθεί απόφαση ώστε υποψήφιοι να είναι μόνο οι επικεφαλής κομμάτων και κινήσεων. 

 

Η «προσωπική και αυθόρμητη», όπως διευκρίνισε, πρότασή του δεν πέρασε, αφού οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι την απέρριψαν. Το ζήτημα είναι ότι ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί ποια θα είναι η διαδικασία κατάθεσης υποψηφιοτήτων και αν θα υπάρξει κάποιος «κόφτης», όπως η συλλογή υπογραφών στήριξης μιας υποψηφιότητας, προκειμένου να προστατευθεί η διαδικασία από γραφικές υποψηφιότητες. 

 

Ποιοι αναζητούν εναλλακτική 

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο άνετος περίπατος της Φώφης Γεννηματά προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και η άνετη επιβολή των όρων της στη συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αποτελούν παρελθόν, καθώς το μέλλον της παράταξης έχει καταστεί μια δύσκολη στενωπός, όπου χρειάζονται γερά νεύρα, αντοχή και ψυχραιμία. 

Στην παρούσα φάση μοιάζει να αμφισβητείται έντονα η ηγετική αποφασιστικότητά της. Βολή στο πρόσωπό της αποτέλεσε και η διαρροή για το «δείπνο των οκτώ», όπου, σύμφωνα με τα «Νέα», προτάθηκε στον παρευρεθέντα Γιάννη Στουρνάρα να τεθεί επικεφαλής του εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς. 

 

Μπορεί ο επίσης παρευρεθείς στο δείπνο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να επιχείρησε να απεμπλέξει τον εαυτό του και τον Σημίτη λέγοντας σε συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά» ότι αμφότεροι είναι στρατευμένοι στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς μέσω της διαδικασίας που προωθεί η Γεννηματά. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν διαψεύστηκαν ούτε το δείπνο ούτε η συζήτηση σημαίνει ότι κάποιοι –έστω και χαλαρά ή παρασκηνιακά– αναζητούν εναλλακτική λύση. 

Πηγή

Ο Τσίπρας φτιάχνει το Ευρωπαϊκό προφίλ του και η χώρα αργοπεθαίνει...

Έξω πάμε καλά και μέσα... πεινάμε - Το σχέδιο για την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα ως παράγοντα σταθερότητας στην Ευρωπαϊκή σκακιέρα προκειμένου να καλυφθούν τα προβλήματα της ακραίας φτώχειας

«Αφού μέσα πάμε από το κακό στο χειρότερο και δεν... αρέσουμε, ας φτιάξουμε την εικόνα του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό». Αυτή είναι η νέα τακτική που αναμένεται να υιοθετήσει το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να βγει αλώβητο και από την επικείμενη 2η αξιολόγηση και να μπορέσει να κρατηθεί στην εξουσία τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2016.

Όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, η εσωτερική κατάσταση δεν προσφέρεται ούτε για τυμπανοκρουσίες, ούτε για επικοινωνιακές φιέστες.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. δεν έχει καταφέρει να εφαρμόσει σχεδόν τίποτα από όλα όσα έχει υποσχεθεί και έχει υπογράψει ενώπιον των δανειστών.

Το Φθινόπωρο τα πράγματα για τον Έλληνα πρωθυπουργό θα είναι ακόμα πιο δύσκολα, αφού οι εσωτερικές αντιδράσεις που θα δεχθεί στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σφοδρές, με δεδομένη την ακραία φτώχεια και την απόλυτη ύφεση στην οποία έχει βυθιστεί η χώρα.

Παράλληλα, δεν έχει να υποσχεθεί απολύτως τίποτα στον ελληνικό λαό. Καμία ελάφρυνση, καμία ουσιαστική παροχή.

Με δεδομένη την παραπαίουσα οικονομική κατάσταση, οι σύμβουλοι του κ. Τσίπρα θα επιχειρήσουν το προσεχές διάστημα να αναβαθμίσουν την εικόνα του σε Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο.

Ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να παρουσιάσει το προφίλ ενός παράγοντα σταθερότητας στην Ε.Ε. εκμεταλλευόμενος κατά κύριο λόγο το φλέγον ζήτημα του προσφυγικού, αλλά και την ατζέντα των ενεργειακών θεμάτων.

Στις 9 Σεπτεμβρίου αναμένεται να συναντηθεί με τους ηγέτες των χωρών της Νότιας Ευρώπης (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μάλτα, Κύπρος), τους οποίους κάλεσε στην Αθήνα.

Πάνω σε αυτόν τον καμβά θα δώσει έμφαση στη δημιουργία συμμαχιών για την αναθεώρηση της συνθήκης του «Δουβλίνο II» υπό τον φόβο της κατάρρευσης της συμφωνίας μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας.

Η προαναφερθείσα συνάντηση θα γίνει προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής που θα λάβει χώρα στα μέσα Σεπτεμβρίου στη Μπρατισλάβα.

Ας μην ξεχνάμε ότι στις 22 Αυγούστου ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με Ματέο Ρέντσι, Φρανσουά Ολάντ και Αγκελα Μέρκελ, στο ιταλικό νησί Βεντοτένε, προκειμένου οι τρεις να συζητήσουν τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η Ευρώπη μετά την έξοδο της Βρετανίας.

Η συνάντηση αυτή αναμένεται να επικοινωνηθεί από το Μαξίμου ως εξέχουσας σημασίας, αφού οι «μεγάλες» δυνάμεις θεωρούν τον Τσίπρα «υπολογίσιμο».

Κατά τον ίδιο τρόπο θα μετάσχει στη Σύνοδο Σοσιαλδημοκρατών ηγετών στο Παρίσι, ως παρατηρητής, ενώ στις 10 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της ΔΕΘ θα υπάρξουν συναντήσεις με ρώσους κυβερνητικούς παράγοντες.

Το σαφάρι των επαφών του κ. Τσίπρα θα συνεχιστεί στην Νέα Υόρκη, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου πέραν της ομιλίας του, θα επιδιώξει επαφές - μεταξύ άλλων - με τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Μπαν Κι Μουν, τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Ταγίπ Ερντογάν.

Υπενθυμίζεται ότι τον Οκτώβρη και Νοέμβρη θα γίνουν οι δύο τριμερείς σύνοδοι Ελλάδας - Κύπρου- Ισραήλ με ατζέντα τα ενεργειακά θέματα, ενώ παράλληλα ο κ. Τσίπρας θα απευθύνει ομιλία και στην διάσκεψη των αραβικών funds Αθήνα 3 και 4 Νοεμβρίου.

Όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, την περίοδο που θα πρέπει να «πληρωθεί το μάρμαρο» και να απολογηθεί η κυβέρνηση στους δανειστές για τους δημοσιονομικούς στόχους, ο κ. Τσίπρας θα βρίσκεται σε ταξίδια για να σώσει την Ευρώπη!!

Πηγή 

Νέα εμπλοκή στις τηλεοπτικές άδειες: Ενσταση του Star στο ΣτΕ -Ζητεί να φύγουν Καλογρίτσας-Σαββίδης

Δέκα ημέρες πριν ξεκινήσει η διαδικασία του διαγωνισμού για την χορήγηση τηλεοπτικών αδειών παρουσιάστηκε νέα εμπλοκή.

Την Παρασκευή η τηλεόραση του Σταρ κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας δύο πράγματα:

1. Αφ' ενός να τεθούν εκτός διαγωνισμού οι τηλεοπτικές εταιρείες των κ.κ. Χρήστου Καλογρίτσα και Ιβάν Σαββίδη. Ειδικότερα, πρόκειται για τις εταιρείες

• ΙΩΑΝΝΗΣ-ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ (Τ.Π.Κ. μ.α.ε.)
• DIMERA MEDIA INVESTMENTS LIMITED, συμφερόντων του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη.

2. Αφ' ετέρου, να ανασταλεί η διαγωνιστική διαδικασία μέχρι να συζητηθεί η έντασή του.

Σύμφωνα με το Mega στο 25 σελίδων έγγραφο των ασφαλιστικών μέτρων που κατατέθηκαν από το STAR στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αναφέρεται πως οι δύο συγκεκριμένες υποψηφιότητες δεν πληρούν τους όρους του διαγωνισμού.

Συγκεκριμένα, το Star εκτιμά πως υπάρχει η παραβίαση του όρου ότι οι υποψήφιες υπό σύσταση ανώνυμες εταιρίες θα πρέπει να δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στον τομέα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ενώ οι δύο εταιρείες δεν περιορίζονται στον τομέα των ΜΜΕ.

Μένει να φανεί αν θα καταθέσουν και άλλοι υποψήφιοι ενστάσεις και αν θα προηγηθεί η συζήτηση στο ΣτΕ της ένστασης του Star Channel.

Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός έχει προγραμματιστεί για τις 30 Αυγούστου.

Πηγή 

Υπηρέτες ίδιων αφεντάδων…

Δεν έχει σημασία τι προτιμάμε εμείς ή τι λένε οι δημο(σ)κόποι που αυτόν τον καιρό βγάζουν πρώτη και με διαφορά την παράταξη του Κούλη, μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Πάντως καλύτερα να μην ξεχνάμε ότι αυτή που προκρίνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, είναι η παράταξη  που μας έφερε εδώ που καταντήσαμε. Ούτε να ξεχνάμε ποιος είναι ο Κούλης: άλλος ένας από τους πολλούς αποτυχημένους διαδόχους των πολιτικών δυναστειών που μαστίζουν αυτόν τον τόπο. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ως υπουργός, έδωσε δείγμα γραφής.

Επειδή, εν πάση περιπτώσει, δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και διότι έχουμε διαβάσει και λίγη ιστορία, προτιμούμε αυτούς που λένε ότι θα διεκδικήσουν τις γερμανικές αποζημιώσεις -κι ας ψεύδονται-  από τους άλλους που έχουν στις τάξεις τους όλους τους απόγονους και τους επίγονους των συνεργατών των ναζί. Ούτε ο σημερινός υπουργός Δικαιοσύνης, που λέει ότι θα υπογράψει την απόφαση για το Δίστομο-κι ας μην την υπογράφει- είναι χειρότερος από τον προηγούμενο που ήταν βουτηγμένος στη βρωμιά και τη διαπλοκή και νομοθετούσε κατά τα καλά και τα δικά του συμφέροντα. Όχι, προς Θεού, ετούτος εδώ ο “αριστερός” υπουργός που μας έχει κατσικωθεί στους σβέρκους και μας κοροϊδεύει, δεν είναι χειρότερος! 

Επειδή ετούτοι εδώ ξεπουλάνε αναίσχυντα τα παραλιακά φιλέτα σε πρώην τραπεζίτες, τα λιμάνια στους Κινέζους, τα τραίνα στους Ιταλούς, τα αεροδρόμια στους Γερμανούς και πάει λέγοντας, όχι ότι τους προτιμάμε από τους προηγούμενους, αλλά εκείνοι ήταν που το δρομολόγησαν αυτό το ξεπούλημα! Γιατί να γυρίσουν, λοιπόν, στην εξουσία και για να κάνουν τι, διαφορετικό? Έτσι κι αλλιώς, ένα κουβάρι αθλίων, θαμπωμένων με τα ελέη της εξουσίας είναι όλοι τους! Ένας θλιβερός εσμός, που σιγά-σιγά ομογενοποιείται είναι, και τίποτα περισσότερο.

Επειδή ετούτοι εδώ οι ανεκδιήγητοι συνομολογούν να βγουν τα σπίτια μας στο σφυρί, χωρίς να ζητάνε τις ευθύνες των τραπεζιτών που, χρόνια πολλά, δάνειζαν ασύστολα τους ονειροπαρμένους, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να ξεχάσουμε τους προηγούμενους που ήταν ακόμα χειρότεροι, ακόμα θρασύτεροι, όταν από το ύψος των υπουργικών τους θώκων μας πρότειναν να πουλήσουμε τα σπίτια μας για να πληρώσουμε τα χαράτσια και τα πανωτόκια.  

Επειδή γελάμε με τις αστειότητές τους και με τους επικοινωνιακούς θριάμβους τους επί των αιμορροΐδων, αυτό δε σημαίνει ότι προτιμάμε τους παρανοϊκούς τηλε-βιβλιοπώλες του πρόσφατου παρελθόντος που μας δημιουργούσαν εφιάλτες, έτσι που έκοβαν ό,τι περίσσευε από την κλίνη του μνημονιακού Προκρούστη, δίνοντας το ως υγειονομικό απόρριμμα, εργολαβία στους παράσιτους κουμπάρους τους.

Εν τω μεταξύ, λοιπόν, ανάμεσα στους δύο υπηρέτες των ίδιων αφεντάδων, ναι, προτιμούμε να μας κοροϊδεύει κατάμουτρα το θρασίμι ο Αλέξης, παρά να μας χλευάζει ο ακόμα πιο αξιοθρήνητος Κούλης του Μητσοτάκουλα.

Όπως λέμε και ξαναλέμε, το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι αυτός ο συρφετός των «σωτήρων», αριστερών, δεξιών ή των σημερινών «αριστερο»-αδέξιων, που νομίζουν ότι μπορούν ακόμα να μας κοροϊδεύουν. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι απουσιάζει μια εναλλακτική πρόταση που να πείθει. 

Ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαμε να κινηθούμε στο εξωτερικό μέτωπο, έχει σκιαγραφηθεί: ναι μεν οι διεθνείς συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, αναγκαία προϋπόθεση όμως είναι, αυτές οι συμφωνίες να μην είναι παράνομες. Το πάγωμα αυτού του άθλιου προγράμματος «διάσωσης» που καταστρέφει τον κοινωνικό μας ιστό και η διερεύνηση των αιτίων που δημιούργησαν το χρέος που μας μαστίζει, είναι μια εύλογη απαίτηση. Άλλωστε, πληθαίνουν διεθνώς οι φωνές που τεκμηριώνουν ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι απότοκος μιας επονείδιστης και υποχθόνιας επιχείρησης διάσωσης ξένων τραπεζών, υπερβολικά εκτεθειμένων, εκείνη την εποχή, στο ελληνικό δημόσιο χρέος. 

Όμως, αυτή η γραμμή πλεύσης, από μόνη της, ενώ μπορεί να παραγάγει σε βάθος χρόνου αποτελέσματα, δεν μας καλύπτει απέναντι στους άμεσους κινδύνους και στην ήδη εκδηλωμένη επιθετικότητα των συνδίκων της ελληνικής πτώχευσης, που βλέπουν καθαρότερα από εμάς την οικτρή μας κατάσταση. 

Όλοι μας, ολόκληρη η κοινωνία μας, καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας τον ημίθεο Ηρακλή, να έρθει για να ξεκολλήσει το ελληνικό κάρο από τη λασπουριά.  Μόνο που πρέπει να το σπρώξουμε κι εμείς το κάρο αντί να περιμένουμε τον από μηχανής θεό που δεν υπάρχει, παρά μόνο στη νωθρή μας φαντασία: από παλιά επαναλαμβάνουμε μονότονα, ότι το μονοπάτι που οδηγεί στην εθνική ανεξαρτησία, περνάει μέσα από τη δύσβατη περιοχή της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Είναι μια προσπάθεια που για να ξεκινήσει, προϋποθέτει τη συμμετοχή όλων μας.

Αν, λοιπόν, κάτι θετικό μπορούμε να αναγνωρίσουμε στους βουλευτές των συριζανεξελοικολόγων που στηρίζουν ετούτο το καρναβάλι που μας κυβερνά, είναι που δεν το ρίχνουν. Διότι  αν το έριχναν, θα το διαδεχόταν ένα τρισχειρότερο τσίρκο αβέλτερων πολιτικών φασουλήδων και θλιβερότερων πολιτικών σαλτιμπάγκων, δεδομένου ότι εναλλακτική πρόταση που να πείθει και να διεκδικεί τα πρωτεία, δυστυχώς δεν υπάρχει στον ελληνικό πολιτικό ορίζοντα. 

Αρκεί, εν τω μεταξύ, κι όσο ετούτοι εδώ οι καρναβαλιστές παραμένουν στρογγυλοκαθισμένοι στις πολυθρόνες της εξουσίας που κέρδισαν εξαπατώντας μας, να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο, ώστε να ψάξουμε και να βρούμε τους τρόπους για να συνεννοηθούμε, επιτέλους, μεταξύ μας. Να δούμε πώς θα καταφέρουμε να ξαναχτίσουμε όλα αυτά που, χρόνια πολλά τώρα, μέσα στις ηδονιστικές μας ψευδαισθήσεις και με τις πιστωτικές μας κάρτες στο χέρι, αφήσαμε να ρημάξουν… 

Φωτοσύνθεση Loneliness

raskolnick.wordpress.com