Πρώην μυστικός πράκτορας αποκαλύπτει: Πώς οι ΗΠΑ εξόπλισαν τους Τζιχαντιστές στη Συρία

Μερικές φορές σημασία δεν έχει τι λέει κάποιος αλλά ποιός είναι αυτός. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του Alastair Crooke ο οποίος παρουσιάζει μια πλέον χιλιοειπωμένη παραδοχή: οι ΗΠΑ «στήριξαν» τους τρομοκράτες της αλ Κάιντα και του ISIS για να προωθήσουν τα σχέδιά τους για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το ότι όμως το λέει ο Crooke, ένας πρώην υψηλόβαθμος διπλωμάτης και πρώην (;) υψηλόβαθμο στέλεχος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών έχει ιδιαίτερη σημασία. Πόσο μάλλον που ως πηγές χρησιμοποιεί άνδρες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, της 5ης Μονάδας, που σταθμεύει σε Τουρκία και Ιορδανία και εμπλέκεται άμεσα στην εκπαίδευση των «μετριοπαθών στοιχείων κατά του καθεστώτος Assad».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η χρονική συγκυρία δημοσίευσής του: τις μέρες που η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας με επίκεντρο το Χαλέπι κλιμακώνεται και η νέα συμφωνία εκεχειρίας καταρρέει με όλη τη Δύση να κατηγορεί την Μόσχα. Και τέλος όλα αυτά τα λέει ένας Βρετανός, ένας εκπρόσωπος, δηλαδή, της στενότερης και παραδοσιακότερης συμμάχου των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Tο αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τις εκτιμήσεις του Crooke ως προς τα αίτια της κατάστασης είναι, στην παρούσα φάση, δευτερευούσης σημασίας.

Ακολουθεί όλο το άρθρο του Alastair Crooke με τις παραπομπές του:

"Sponsored links"

«Κανείς εμπλεκόμενος στην πράξη, δεν πιστεύει σε αυτήν την αποστολή ή σε αυτήν την προσπάθεια», το πρώην μέλος των Πράσινων Μπερέδων (αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων) γράφει για τα αμερικανική μυστικά και κρυφά προγράμματα εκπαίδευσης και εξοπλισμού Σύρων εξεγερμένων, «ξέρουν ότι εκπαιδεύουμε την επόμενη γενιά τζιχαντιστών, και γι αυτό τα σαμποτάρουν λέγοντας, “@#$ το, ποιος νοιάζεται;”». «Δεν θέλω να είμαι υπεύθυνος για τους άνδρες του Μετώπου αλ Νούσρα που θα λένε ότι εκπαιδεύτηκαν από Αμερικανούς», συμπληρώνει ο ίδιος.

Σε μια λεπτομερή έκθεση, υπό τον μακροσκελή τίτλο «οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις σαμποτάρουν την πολιτική του Λευκού Οίκου που αποδείχτηκε καταστροφική με τις μυστικές επιχειρήσεις στη Συρία», ο Jack Murphy ο ίδιος πρώην μέλος των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, ανακαλεί στην μνήμη του ότι ένας πρώην αξιωματικός της CIA του είχε πει πώς «τα μυστικά προγράμματα δράσης ήταν το «παιδί» του επικεφαλής της CIA John Brennan, ο οποίος ήταν ένας από αυτούς έκαναν πραγματικότητα την συριακή Task Force, και αγαπούσε πολύ όλες αυτές τις μ@#$% περί αλλαγής καθεστώτος».

Στην ουσία, ο Murphy περιγράφει μια κατάσταση κατά την οποία οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται  εξοπλίζουν δυνάμεις κατά του ISIS ενώ η CIA, εμμένοντας στην ανατροπή του Προέδρου Bassar al Assad, διεξάγει έναν ξεχωριστό και παράλληλο πρόγραμμαεξοπλίζοντας ομάδες κατά του Άσαντ.  Και όλο αυτό θεωρητικώς με εντολές άνωθεν, δηλαδή και τα δύο προγράμματα «τρέχουν» με προεδρική εξουσιοδότηση.

Η έκθεση του Murphy καθιστά σαφές ότι η CIA δεν επιθυμούσε να σταθεί απέναντι από το ISIS (παρά το ότι αυτή η αρνητική διάθεση κάμφθηκε κάπως μετά τον αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου James Foley τον Αύγουστο του 2014): «Με δεδομένη την απροθυμία της CIA να κάνει κάτι ιδιαίτερο σε επιχειρήσεις κατά του ISIS αφού είναι επικεντρωμένη στην ανατροπή του καθεστώτος Assad, η υπηρεσία πέταξε το «μπαλάκι» στην 5η μονάδα Ειδικών Δυνάμεων που έχει τη βάση της σε Ιορδανία και Τουρκία», και η οποία λειτουργεί υπό την αιγίδα των  «στρατιωτικών επιχειρήσεων» και όχι υπό τη δικαιοδοσία του «Τίτλου 50» της CIA περί μυστικών δράσεων

Η «ιστορία που δεν έχει ειπωθεί», γράφει ο Murphy, είναι μια ιστορία κατάχρησης εξουσίας όπως και γραφειοκρατικής εσωτερικής διαμάχης, η οποία συνέβαλε στη διαιώνιση της σύγκρουσης στη Συρία.

Αυτό που έχει σημασία στην μακροσκελή αναφορά του Murphy δεν είναι όμως ούτε «οι αψιμαχίες», ούτε «η κατάχρηση εξουσίας» που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της . Δεν είναι ούτε καν η αντιφατική και αυτοκαταστροφική φύση των στόχων που θέτουν οι ΗΠΑ. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η έκθεση μας λέει  αρκετά καθαρά γιατί οι προσπάθειες εκεχειρίας απέτυχαν (αν και το συγκεκριμένο θέμα δεν αναλύεται επαρκώς) και εξηγεί γιατί τμήματα της αμερικανικής Διοίκησης (ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας Ashton Carter και ο επικεφαλής της CIA Brenner) απέφυγαν επισταμένα να συμμορφωθούν με την επιθυμία του Προέδρου Obama, όπως τουλάχιστον αυτή εκφράζεται στην διπλωματική συμφωνία που επιτεύχθηκε με την Ρωσική Ομοσπονδία για την πρόσφατη εκεχειρία.

Η ιστορία είναι πολύ χειρότερη από όσο υπαινίσσεται ο τίτλος της έκθεσης του Murphy: και αποτελεί τη βάση του τρέχοντος χάους στις σχέσεις ΗΠΑ και Ρωσία και  της κατάρρευσης και της πιο πρόσφατης συμφωνίας εκεχειρίας.

«Ο  λεγόμενος  «μετριοπαθής» Ελεύθερος Συριακός Στρατός -FSA-, μετατράπηκε σε αξιόπιστο εταίρο για τη CIA, τουλάχιστον σε πρώτο επίπεδο, αφού ήταν αντικαθεστωτικός, άρα είχε τον ίδιο στόχο με τον έβδομο όροφο της οδού Langley» (ο όροφος που βρίσκεται η έδρα της CIA και όπου είναι τα γραφεία του επικεφαλής της): δηλαδή την απομάκρυνση του Assad από την εξουσία» σημειώνει η έκθεση.

Επί του πρακτέου, όμως, όπως κυνικά αναφέρει ο Murphy: «το να ξεχωρίσει κανείς τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό από το Μέτωπο αλ Νούσρα είναι αδύνατον, γιατί πραγματικά πρόκειται για την ίδια οργάνωση.  Ήδη από το 2013, οι διοικητές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού αποσκιρτούσαν μαζί με τις μονάδες τους για να ενταχθούν στο Μέτωπο αλ Νούσρα. Κρατούν δηλαδή την «ταμπέλα» του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, αλλά είναι περισσότερο για να το δείχνουν και να καλλιεργούν την εικόνα μιας κοσμικής οργάνωσης προκειμένου να διευκολύνουν τη συνέχιση του εξοπλισμού τους από τη CIA και τις σαουδαραβικές μυστικές υπηρεσίες. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός είναι περίπου μια «στολή παραλλαγής» για το Μέτωπο αλ Νούσρα που είναι παρακλάδι της αλ Κάιντα..

»Το γεγονός ότι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός «πέρασε» αμερικανικά όπλα στο μέτωπο αλ Νούσρα δεν προκαλεί έκπληξη λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η διαδικασία εξακρίβωσης στοιχείων της CIA είναι εξαιρετικά προβληματική, καθώς ουσιαστικά βασίζεται στην αναζήτηση πληροφοριών από μια βάση δεδομένων, τα οποία έχουν συλλεχθεί από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία πολλά χρόνια πριν, αφορούν στα πραγματικά ονόματα των προσώπων που αναζητάς και υποθέτεις ότι όλοι βρίσκονταν σε μάχιμη ηλικία όταν καταγράφονταν τα στοιχεία τους».

Συμπάθεια για την αλ Κάιντα

Ο Murphy υποστηρίζει ότι η διαδικασία εξακρίβωσης της πραγματικής ταυτότητας και των προθέσεων των δήθεν ανταρτών κατά του Άσαντ ήταν εξίσου προβληματική και όσον αφορά στην 5η Μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων που επιχειρεί στην Τουρκία: «Ο έλεγχος δεν ήταν παρά ένα τσεκάρισμα σε μια βάση δεδομένων και μια συνέντευξη. Οι  επίδοξοι «αντάρτες» ξέρουν να πουλάνε τον εαυτό τους στους Αμερικανούς σε τέτοιες συνεντεύξεις, αλλά ενίοτε τους ξεφεύγει και κάτι». Κάποια στιγμή ένας από αυτούς είπε σε Αμερικανούς στρατιώτες ότι δεν καταλαβαίνει γιατί ο κόσμος δεν συμπαθεί το Μέτωπο αλ Νούσρα και όπως λέει ο Murphy πολλοί από αυτούς εξέφραζαν συμπάθεια και για το Μέτωπο αλ Νούσρα αλλά και για το ISIS.

Άλλοι απλώς δεν έκαναν για στρατιώτες. «Δεν θέλουν να γίνουν πολεμιστές, αντιδρούν με δειλία τις περισσότερες φορές. Αυτός είναι ο μετριοπαθής αντάρτης» υποστηρίζει ο Murphy ότι του είπε άνδρας των Ειδικών Δυνάμεων άμεσα εμπλεκόμενος με τη διαδικασία εκπαίδευσης των «μετριοπαθών ανταρτών».

Η ίδια πηγή, αναφέρει ο Murphy, του είπε ότι ολόκληρα φορτία με όπλα και άλλον εξοπλισμό που έφτασαν από τις ΗΠΑ στην Τουρκία για να παραδοθούν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και άλλες «μετριοπαθείς» αντικαθεστωτικές ομάδες απλώς κάθονται και σκονίζονται επειδή υπάρχουν διαμάχες ανάμεσα στα κέντρα εξουσίας εντός ΗΠΑ και τις πηγές χρηματοδότησης, ενώ η εντολή για εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων δίνεται την μία μέρα και ανακαλείται την επομένη ενώ την μεθεπόμενη έρχεται νέα εντολή για εκπαίδευση μόνο των αξιωματικών τους και μετά πάλι από την αρχή.  Η εκτίμηση αρκετών ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων που υπηρετούν στη συγκεκριμένα μονάδα είναι ότι επικρατεί αμφιθυμία στο Λευκό Οίκο ως προς το τι πρέπει να γίνει όσο περισσότερο γίνεται προφανής η σύνδεση όλων αυτών με το Μέτωπο αλ Νούσρα αλλά και άλλες ακραίες οργανώσεις…

Ο Murphy γράφει χαρακτηριστικά: «Όσο συνεχίζεται αυτό το παιχνίδι, το ηθικό πέφτει. Συχνά ντυμένοι με στολές του τουρκικού στρατού, οι άνδρες των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων στην Τουρκία περιγράφουν την  δουλειά τους ως εξής: καθόμαστε στο βάθος ενός δωματίου, πίνουμε τσάι και παρακολουθούμε τους Τούρκους να εκπαιδεύουν μελλοντικούς τρομοκράτες..»

Ένας άλλος άνδρας της συγκεκριμένης μονάδας δηλώνει στην έκθεση του Murphy ότι μεταξύ όσων εκπαιδεύτηκαν από την 5η Μονάδα των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων, το 95% είτε ήδη εργάζονταν για τρομοκρατικές οργανώσεις ή ήταν συμπαθούντες των οργανώσεων αυτών και προσθέτει ότι «μια μεγάλη πλειοψηφία εξ αυτών παραδέχτηκε ότι δεν είχε κανένα θέμα με το ISIS και ότι το πρόβλημά τους ήταν οι Κούρδοι και το συριακό καθεστώς».

Κάπου μέσα στο κείμενο του Murphy είναι θαμμένο το συμπέρασμα: «αφού ηττηθεί το ISIS, θα ξεκινήσει ο πραγματικός πόλεμος. Αυτοί που ως «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» υποστηρίχθηκαν από τη CIA θα μετατραπούν ανοιχτά σε Μέτωπο αλ Νούσρα και όσοι εκπαιδεύτηκαν ως «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» από τις αμερικανικές δυνάμεις, όπως πχ ο Νέος Συριακός Στρατός, θα πολεμά τελικά μαζί με το καθεστώς Άσαντ ενάντια στο Μέτωπο αλ Νούσρα. Και οι μεν θα σκοτώνουν τους δε».

Αυτό τα λέει όλα:

οι ΗΠΑ δημιούργησαν ένα «τέρας» που δεν μπορούν να ελέγξουν ακόμη και αν το ήθελαν

(καθώς οι Asthon Carter και John Brennan συνεχίζουν να μην έχουν καμία διάθεση να το ελέγξουν αλλά επιμένουν να προσπαθούν να το χρησιμοποιούν).

Οι στόχοι των ΗΠΑ στη Συρία

Ο καθηγητής Michael Brenner, ο οποίος συμμετείχε σε μια διευρυμένη σύσκεψη Αμερικανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων ασφαλείας και μυστικών υπηρεσιών στο Τέξας, μόλις στα τέλη Σεπτεμβρίου 2016,συμπυκνώνει τους εμφανείς, τουλάχιστον, στόχους της Ουάσινγκτον στη Συρία (σημ. Περιοδικού: ακόμη και σήμερα που διπλωματικώς γίνεται προσπάθεια να προβληθεί μια άλλη εικόνα) ως εξής:

• Να ματαιωθούν τα σχέδια της Ρωσίας στη Συρία
• Να εκδιωχθεί από την εξουσία ο Assad
• Να περιθωριοποιηθεί και να αποδυναμωθεί το Ιράν και να σπάσει ο λεγόμενος «σιιτικός σταυρός»
• Να διευκολυνθεί κάποιου είδους σουνιτική οντότητα στην επαρχία Ανμπάρ του Ιράκ και στην ανατολική Συρία. Πώς θα διασφαλιστεί ότι δεν θα πέσει στα χέρια της αλ Κάιντα μια τέτοια οντότητα; Απάντηση: Η ελπίδα ότι οι Τούρκοι θα «εξημερώσουν» το Μέτωπο αλ Νούσρα.
• Να μειωθεί και σταδιακά να κατακερματιστεί το ISIS. Αν υπάρξει επιτυχία σε αυτό το θέμα, η αποτυχία σε όλα τα άλλα μπορεί να αποκρυφτεί.

Ο Jack Murphy εξηγεί με ακρίβεια γιατί αυτό το «τέρας» δεν μπορεί να ελεγχθεί: «Τον Δεκέμβριο το 2014, το Μέτωπο αλ Νούσρα χρησιμοποίησε αμερικανικής κατασκευής πυραύλους TOW προκειμένου να εκδιώξει ένα έτερο αντικαθεστωτικό μόρφωμα, το λεγόμενο Συριακό Επαναστατικό Μέτωπο,  από αρκετές βάσεις στην επαρχία Ιντλίμπ. Σήμερα η επαρχία είναι το ντε φάκτο χαλιφάτο του Μετώπο αλ Νούσρα.

Το ότι το Μέτωπο αλ Νούσρα πήρε τους πυραύλους από το σήμερα πια διαλυμένο Συριακό Επαναστατικό Μέτωπο δεν αποτελεί έκπληξη.  Αλλά ακόμη λιγότερο έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι αντιαρματικά όπλα που δόθηκαν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό βρέθηκαν στα χέρια του Μετώπου αλ Νούσρα, ιδιαίτερα σε όποιον αντιλαμβάνεται την εσωτερική δυναμική της συριακής σύγκρουσης, δηλαδή τον πόλεμο μεταξύ των ίδιων των αμερικανικών δυνάμεων με διαφορετικές αφετηρίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα «πολλοί Αμερικανοί εκπαιδευτές ενεργά να σαμποτάρουν τα προγράμματα εκπαίδευσης μέσα από καθυστερήσεις ή απραξία γνωρίζοντας πλέον καλά ότι οι υποτιθέμενοι κοσμικοί αντάρτες που καλούνται να εκπαιδεύσουν είναι ήδη μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Μέτωπο αλ Νούσρα».

Αλήθεια πως μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός των «μετριοπαθών» από την αλ Νούσρα, όπως απαιτούν οι συμφωνίες εκεχειρίας που επιτεύχθηκαν και τον Φεβρουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2016; Όλη η έκθεση και η αφήγηση του Μέρφι αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά τέτοιες διαχωρισμός γιατί «πρακτικά είναι η ίδια οργάνωση».

Οι Ρώσοι έχουν δίκιο: η CIA και το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας ποτέ δεν σκόπευαν να εφαρμόσουν τις συμφωνίες εκεχειρίας, γιατί δεν μπορούσαν.

Οι Ρώσοι έχουν επίσης δίκιο όταν λένε ότι οι ΗΠΑ δεν σκόπευαν ποτέ να νικήσουν το Μέτωπο αλ Νούσρα, όπως απαιτεί η απόφαση 2268 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που υιοθετήθηκε φέτος.

Πώς βρέθηκαν οι ΗΠΑ σε αυτό το χάος, που από την μία πλευρά ο Πρόεδρος δίνει εντολή για επίτευξη συμφωνίας εκεχειρίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία και παράλληλα το υπουργείο Άμυνας αρνείται, ουσιαστικά, να την εφαρμόσει;  Ο Murphy στην έκθεσή του κάνει λόγο για «δισταγμούς» στα στρατιωτικά προγράμματα εκπαίδευσης που απέρρεαν από το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος σταδιακά αντιλαμβανόταν ότι τα μέλη των διαφόρων «μετριοπαθών» πολιτοφυλακών είχαν άμεση σχέση με την αλ Νούσρα και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες.

Γνώριζε ή όχι τελικά ο Obama; 

Μοιάζει σαν ο Λευκός Οίκος, με κάποιον τρόπο, να μην είχε «σαφή εικόνα» ως προς το «τζιχαντιστικό τέρας» που αναδυόταν στη Συρία – παρά το ότι αυτό ήταν κοινός τόπος για τους περισσότερους εκπαιδευτές που βρίσκονταν εκεί. Γιατί συνέβη αυτό; Ο Obama πίστευε πραγματικά ότι υπήρχαν «μετριοπαθείς» που θα μπορούσαν να διαχωριστούν; Ή πείσθηκε να λέει κάτι τέτοιο, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία ενός «time out» στη CIA να επανεξοπλίσει τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις ; (Η CIA ενίσχυσε με 3.000 τόνους όπλα και πυρομαχικά τους αντικαθεστωτικούς κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας του Φεβρουαρίου του 2016 σύμφωνα με στοιχεία της γνωστής στρατιωτικής αμυντικής επιθεώρησης  IHS Janes’).

Την εκδοχή ότι ο Obama δεν πρέπει να ήταν πλήρως ενήμερος για τις πραγματικότητες στη Συρία υποστηρίζουν οι Yochi Dreazen και Séan Naylor (υψηλόβαθμοι συντάκτες για τις μυστικές και αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες του Foreign Policy) οι οποίοι σημειώνουν,  τον Μάιο του 2015, ότι ο Obama φάνηκε να επιτίθεται στη CIA και στις άλλες μυστικές υπηρεσίες της χώρας σε μια συνέντευξη στα τέλη του 2014, λέγοντας ότι συλλογικά η διεθνής κοινότητα «υποτίμησε» το πόσο πολύ το χάος στη Συρία θα μπορούσε να συμβάλλει στην ενίσχυση του Ισλαμικού Κράτους

Στο ίδιο άρθρο, ο Séan Naylor αναλύει τις ρίζες της ισχύος της CIA αναφέροντας τη σύνδεσή της με το δίκτυο εξουσίας East Coast Ivy League (σημ. Περιοδικού: οκτώ γνωστά πανεπιστήμια των βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών από όπου αποφοιτούν ανώτερα στελέχη του κρατικού μηχανισμού και των ιδιωτικών εταιρειών, όρος, επίσης, που συχνά χρησιμοποιείται για να εκφράσει τον κοινωνικό ελιτισμό της ανώτερης  λευκής αγγλο-σαξονικής προτεσταντικής κοινότητας),  την υπεροχή της στους μηχανισμούς συλλογής πληροφοριών, την άμεση πρόσβασή της στο Οβάλ Γραφείο και την σχεδόν αμέριστη (και χωρίς καμία ανάγκη αιτιολόγησης) υποστήριξής της από το Κογκρέσο. Ο Séan Naylor περιγράφει την προνομιακή θέση της CIA στον κρατικό μηχανισμό των ΗΠΑ μεταφέροντας τα λόγια του Hank Crumpton, ο οποίος έκανε επί πολλά χρόνια καριέρα στη CIA πριν γίνει συντονιστής κατά της τρομοκρατίας στο Στέητ Ντιπάρτμεντ.

Ο Hank Crumpton δήλωσε στο Foreign Policy ότι «το 1998 ο τότε διοικητής της CIA Tenet «κήρυξε πόλεμο» στην αλ Κάιντα, και το έκανε αυτός και όχι ο υπουργός Άμυνας. Δεν υπάρχει καμία άλλη υπηρεσία στο πλαίσιο των υπηρεσιών ασφαλείας που να αναλαμβάνει έτσι ηγετικό ρόλο.

Ίσως είναι αυτό που ο Obama κάποια στιγμή δήλωσε προφητικά:  «η CIA συνήθως παίρνει αυτό που θέλει».

Πιθανότατα όντως πήρε αυτό που ήθελε: δαιμονοποιήθηκε ο Putin (και δια της σύνδεσης ο Trump), το «τέρας» της αλ Κάιντα –που τώρα είναι πολύ ισχυρό για να νικηθεί εύκολα αλλά και πολύ αδύναμο για να πετύχει πλήρως- είναι έτοιμο να τυλιχθεί «σαν άλμπατρος» γύρω από το λαιμό της Ρωσίας και του Ιράν και ανάθεμα στους Ευρωπαίους των οποίων η ραχοκοκκαλιά θα σπάσει τελικά από αλλεπάλληλα αυξανόμενα κύματα προσφύγων. Κρίμα Συρία.»

Πηγή

Η κόρη του Ρίτσου γράφει για τη συνάντηση του πατέρα της με τον Παττακό

Μνήμες από το παρελθόν ξύπνησε στην κόρη του Γιάννη Ρίτσου, Έρη, η είδηση του θανάτου του δικτάτορα Παττακού.

Η Έρη Ρίτσου αφηγήθηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook τη συνάντηση του πατέρα της με τον άνθρωπο που έδωσε την εντολή να κατέβουν τατανκς στην Αθήνα και να καταλύσουν τη δημοκρατία.

Όπως χαρακτηριστικά έγραψε «ο πατέρας μου άκουγε “Παττακός” και του σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο».

 Η ιστορία:

Το 1970 δίνεται άδεια στον Ρίτσο να ταξιδέψει από τη Σάμο, όπου βρισκόταν σε κατ' οίκον περιορισμό, στην Αθήνα.

Στο Καρλόβασι όπου ζούσαμε περνούσε τις διακοπές του και ο Μιχάλης Περατικός, που την εποχή εκείνη ήταν γραμματέας, αν δεν κάνω λάθος, του συλλόγου Ελλήνων εφοπλιστών στο Λονδίνο. Ο Περατικός ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τις τέχνες και εκτιμούσε ιδιαίτερα το έργο του πατέρα μου. Με πρωτοβουλία και ενέργειες του λοιπόν ήρθε για τον Ρίτσο μια πρόσκληση να πάρει μέρος ως τιμώμενο πρόσωπο στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης του Λονδίνου, μαζί με τον Πάμπλο Νερούδα.

Η πρόσκληση μεταφέρθηκε στους δικτάτορες από τον Σύλλογο Ελλήνων Εφοπλιστών και φυσικά μια τέτοια πρόταση που έρχεται μέσω τέτοιας οδού δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν να την εξετάσουν.

Έτσι, ο Ρίτσος παίρνει άδεια να ταξιδέψει στην Αθήνα, όπου ο Στυλιανός Παττακός τον καλεί στο γραφείο του για να του κάνει συστάσεις, τί πρέπει να πει στο Λονδίνο εάν ερωτηθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Παττακός θεωρούσε τον εαυτό του μέγα θεωρητικό και φιλόσοφο και έπηξε τον πατέρα μου στις μπούρδες στην προσπάθειά του να τον αποτρέψει από το να καταφερθεί κατά της Χούντας.

Ο Ρίτσος του είπε πως αν ερωτηθεί, θα πει απλώς την αλήθεια.

-Και ποιά είναι η αλήθεια κύριε Ρίτσο; τον ρώτησε ο Παττακός.

-Αυτή που πολύ καλά γνωρίζετε, πως στην Ελλάδα υπάρχει μια στυγνή στρατιωτική δικτατορία.

Κατόπιν τούτου ο Ρίτσος πήρε το δρόμο για Πειραιά, τμήμα μεταγωγών, Καρλόβασι, και οι διοργανωτές στο Λονδίνο πήραν την απάντηση πως ο Ρίτσος αρνείται να ταξιδέψει.

Περιττό να πω πως ο πατέρας μου άκουγε «Παττακός» και του σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο, ενθυμούμενος το θράσος και τις φιλοσοφικές μπούρδες του ανόητου φασιστοδικτατορίσκου.

Πηγή

Συζητήθηκε στο ΣτΕ η προσφυγή της ΑΔΕΔΥ για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης

Επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του

Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στο Δημόσιο, συζητήθηκε σήμερα στο Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά από σχετική αίτηση ακύρωσή τους από την ΑΔΕΔΥ.

Ειδικότερα, η ΑΔΕΔΥ ζητά από το ΣτΕ να ακυρωθούν, ως αντισυνταγματικές, παράνομες και αντίθετες στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, οι αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που εκδόθηκαν κατ’ επιταγή του νόμου 4336/2015 και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης.

Συγκεκριμένα, η ΑΔΕΔΥ ζητά να ακυρωθούν οι υπουργικές αποφάσεις που προβλέπουν την σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι τον Ιανουάριο του 2022, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι παραβιάζεται σωρεία άρθρων του Συντάγματος (άρθρα 2, 5, 22, 25 και 106), καθώς πριν την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων και τη ψήφιση του εν λόγω νόμου, δεν υπήρξε, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, ειδική και εμπεριστατωμένη μελέτη, από την οποία να προκύπτει η βιωσιμότητα των ασφαλιστικών Ταμείων και ο αριθμός των απασχολουμένων οι οποίοι θίγονται από την επίμαχη ρύθμιση, αλλά ούτε προκύπτει από πουθενά.

Παράλληλα, η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει, ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή οδηγία 2900/78, καθώς εισάγονται δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος των ασφαλισμένων, με βάση το κριτήριο της ηλικίας.

Η εισηγήτρια της υπόθεσης, σύμβουλος Επικρατείας, Παρασκευή Μπραίμη, επισήμανε ότι πράγματι αυξάνονται σταδιακά από 19.8.2015 έως 1.1.2022 τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των υπαλλήλων του Δημοσίου, οι οποίοι από 18.8.2015 είχαν συμπληρώσει τα έτη ασφάλισης για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αλλά δεν είχαν συμπληρώσει το κατά περίπτωση ισχύον όριο ηλικίας καταβολής της συντάξεως.

Οι δικηγόροι, τόσο της ΑΔΕΔΥ, όσο και του Δημοσίου, ανάπτυξαν τους αντίθετους νομικούς ισχυρισμούς τους.

Το ΣτΕ επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

Πηγή

Νέον Έργον: Η αναθεώρηση

Η κυβέρνηση συνέστησε μια πολύ πρωτότυπη επιτροπή που ονομάζεται επιτροπή διαλόγου για την συνταγματική αναθεώρηση. Αυτή η επιτροπή θα ανοίξει τη συζήτηση για το ζήτημα αυτό. Αλλά ποια συζήτηση; Πού θα την ανοίξει;

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια κοινοβουλευτική διαδικασία. Το Σύνταγμα δεν αναθεωρείται σε κομματικές συνεδριάσεις, ούτε σε δημοτικές συνελεύσεις, ούτε σε λαϊκές συγκεντρώσεις, ούτε πουθενά αλλού. Διότι το πολίτευμά μας δεν είναι Λαϊκή Δημοκρατία, ούτε Εθνικο-σοσιαλιστικό, ούτε Σοβιετικό, να εμπλέκονται οργανωμένες ομάδες στην νομοθετική εξουσία. Είναι αστικό το καθεστώς μας και επομένως προσδιορίζεται από το ισχύον Σύνταγμα ο τρόπος αναθεώρησής του.

Φυσικά, τίθεται το ζήτημα της συμμετοχής των πολιτών στη διαδικασία αυτή. Αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά τον ίδιο τον ρόλο του Κοινοβουλίου. Υπό κανονικές συνθήκες, μια τέτοια διαδικασία θα έπρεπε να ξεκινήσει από μια επιτροπή της Βουλής, όπως γινόταν ανέκαθεν, η οποία θα φρόντιζε να ανοίξει τις εργασίες της απευθυνόμενη σε ένα ευρύτερο επιστημονικό κοινό. Το ζήτημα της λαϊκής συμμετοχής στη διαδικασία θεραπεύεται από την συμμετοχή στη διαδικασία των λαϊκών αντιπροσώπων, δηλαδή των βουλευτών.

Η κυβέρνηση όμως ξεκίνησε από τη δημιουργία εξωκοινοβουλευτικής επιτροπής διαλόγου. Αυτό δεν είναι δική της δουλειά. Επιτροπές διαλόγου για το Σύνταγμα θα μπορούσε να συστήσει ο Σύριζα όσες θέλει. Ο πρωθυπουργός όφειλε να υποβάλλει αίτημα στον πρόεδρο της Βουλής για σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής αναθεώρησης του Συντάγματος. Την επιτροπή αναθεώρησης συγκροτεί η Βουλή, όχι η κυβέρνηση. Δεν αναθεωρεί το Μαξίμου το Σύνταγμα.

Φαίνεται όμως πως η κυβέρνηση έχει την τάση να αφουγκράζεται το λαό, όπως θάλεγε και ο πρόεδρος του ΣτΕ και έτσι αποφάσισε να απευθυνθεί σ’ αυτόν για το ζήτημα. Με ποιον θα απευθυνθεί; Με έναν πρόεδρο επιμελητηρίου, έναν ηθοποιό και τον περιφερειάρχη Λάρισας; Τι σχέση έχουν οι άνθρωποι αυτοί με το Σύνταγμα; Υπό την έννοια αυτή θα μπορούσε να καλέσει και ένα πρόεδρο ΠΑΕ, έναν τραγουδιστή, έναν καναλάρχη  και τον πρόεδρο της ΠΑΣΕΓΕΣ. Είναι σαν να ερχόταν το 1975 ο Κ. Καραμανλής να φτιάξει σύνταγμα και να μην διόριζε επιτροπή με τον Τσάτσο, τον Μαγκάκη και τον Ηλιού, αλλά με τον Νίκο Κούρκουλο και τον Δήμαρχο Τρικάλων. Γίνεται; Όχι.

Φυσικά, οι επιτυχημένοι αυτοί συμπολίτες μας δεν μπορούν να ανοίξουν κανένα διάλογο για το Σύνταγμα, διότι δεν είναι σε θέση να το κάνουν. Πρόκειται για μια σύνθετη νομικο-πολιτική διαδικασία, που δεν εμπίπτει στη σφαίρα των ενδιαφερόντων τους. Επιπλέον, διαπιστώνουμε, πως στην επιτροπή αυτή δεν προϊσταται καν συνταγματολόγος, αλλά ένας πολιτικός επιστήμονας.

Με τούτα και με κείνα καταλάβαμε τι γίνεται: απλώς η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει και νέο μέτωπο συζητήσεων, ώστε να τραβήξει την προσοχή μας και να μην προσέξουμε τον ειρηνοδίκη πλειστηριασμών που εργάζεται πυρετωδώς. Εμείς θα κοιτάζουμε αμέριμνοι την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα ετοιμάζουν ο Αγοραστός με τον Μίχαλο.

Γεννηματά προς κυβέρνηση: Υποθηκεύσατε το μέλλον της χώρας

Για μηδενισμό των θυσιών του ελληνικού λαού, έκανε λόγο η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά από το βήμα της Βουλής, στο πλαίσιο της προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά και τη διαπλοκή. «Καταφέρατε να υποθηκεύσετε το μέλλον της χώρας», πρόσθεσε απευθυνόμενη στην κυβέρνηση.

Αναφερόμενη στην απουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα από την αίθουσα της ολομέλειας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, είπε «ο "τζάμπα μάγκας" το έβαλε στα πόδια».

Η κ. Γεννηματά κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «φόρτωσε στην πλάτη των πολιτών τα capital controls, το τρίτο μνημόνιο, καθώς και ένα νέο χρέος ύψους 86 δισ. ευρώ.

«Υποθηκεύσατε το μέλλον της χώρας, χαρίζοντας στους πιο ακραίους του νεοφιλελευθερισμού, όσα ζητούσαν από το 2009», πρόσθεσε.

Η κ. Γεννηματά έκανε λόγο για χαμηλό επίπεδο της συζήτησης στην Ολομέλεια, σημειώνοντας ότι ντράπηκε που την παρακολούθησε, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση για «τυχοδιωκτική διαπραγμάτευση και πολιτική».

Επανέφερε επίσης την πρότασή της για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, με αντικείμενο τις εξελίξεις στην οικονομία από το 2000 και μετά.

Αναφερόμενη στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, είπε ότι η Χαριλάου Τρικούπη αποτελεί το μοναδικό κόμμα που ζήτησε έλεγχο των οικονομικών του και οδήγησε στη δικαιοσύνη δικό του στέλεχος.

Πηγή

Μόνο 1,1 δισ. ευρώ (από τα 2,8 δισ. της δόσης) μας δίνει το Eurogroup

Την εκταμίευση μόνον του 1,1 δισ. ευρώ από την υποδόση των 2,8 δισ. ενέκρινε το Eurogroup. Η αποδέσμευση των υπολοίπων 1,7 δισ. ευρώ θα αποφασιστεί στην συνεδρίαση του Euroworking Group στις 24 Οκτωβρίου, υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα παρουσιάσει στοιχεία που θα πιστοποιούν ότι έχει προχωρήσει η αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου για το μήνα Σεπτέμβριο. 

Η καθυστέρηση στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου ήταν και η αιτία που το Eurogroup αποφάσισε να σπάσει τη δόση στα δυο, μετά μάλιστα από αυστηρή εισήγηση του Σόιμπλε. 

Σύμφωνα με το Reuters, η εισήγηση του Γερμανού υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν πολύ χειρότερη για την Ελλάδα. Ουσιαστικά πρότεινε να μη δοθεί ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα αν δεν εκπληρωθούν όλα τα προαπαιτούμενα. Τελικά, ωστόσο, το Eurogroup αποφάσισε να εγκρίνει μόνο το 1,1 δις ευρώ. 

Ο επικεφαλής του Eurogroup, Γέρουν Ντάισελμπλουμ είπε στη συνέντευξη Τύπου, ότι η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει την υλοποίηση του συνόλου των 15 προαπαιτούμενων, σημείωσε ότι υπάρχει πρόοδος στον τομέα των ληξιπρόθεσμων οφειλών τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ενώ πρόσθεσε ότι το Eurogroup αναμένει τα σχετικά στοιχεία για το Σεπτέμβριο - αυτά θα βγουν έως τον Οκτώβριο - για να επιβεβαιωθεί ότι προχώρησε η εξόφληση.  

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ σημείωσε ότι οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης εξουσιοδότησαν τον ESM να εκταμιεύσει 1,1 δισ. ευρώ. Πρόσθεσε ότι η επίσημη απόφαση θα ληφθεί από το διοικητικό συμβούλιο του Οργανισμού, το οποίο θα αποφασίσει και για την εκταμίευση του υπολοίπου 1,7 δισ., μόλις ληφθούν περισσότερα στοιχεία από τις ελληνικές αρχές για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες. Τέλος σημείωσε ότι ο ESM έχει ήδη εκταμιεύσει 28,9 δισ. προς την Ελλάδα, από την έναρξη του τρίτου προγράμματος.

Τσακαλώτος: Τεχνικοί οι λόγοι για το «σπάσιμο» της δόσης

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος σημείωσε ότι το σπάσιμο της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ ευθύνεται σε τεχνικούς λόγους καθώς η Ελλάδα δεν έχει ακόμη προσκομίσει στοιχεία του Σεπτεμβρίου για την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Εξερχόμενος από το Eurogroup δήλωσε πάντως ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα της συνεδρίασης και τόνισε ότι ενέκρινε την ολοκλήρωση και των 15 προαπαιτούμενων.

«Η εκταμίευση των 1,7 δισ. που αντιστοιχούν στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών θα γίνει στις 24 Οκτωβρίου» ανέφερε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Εξήγησε πως επειδή η Ελλάδα δεν έχει κάποιες σημαντικές πληρωμές στο αμέσως επόμενο διάστημα, τα 1,1 δισ. που αντιστοιχούν στην εκπλήρωση των προαπαιτούμενων θα εκταμιευθούν επίσης τότε.



Πηγή

Θεοχάρης: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι εκπρόσωποι του σάπιου και διεφθαρμένου κατεστημένου

«Σήμερα παίχτηκε και πάλι ένα θέατρο του παραλόγου»

Σφοδρή επίθεση προς την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση εξαπέλυσε ο επικεφαλής της Δημοκρατικής Ευθύνης, Χάρης Θεοχάρης, με αφορμή τη σημερινή (10/10) πολύ έντονη συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή και τη διαφθορά. 

«Σήμερα παίχτηκε και πάλι ένα θέατρο του παραλόγου. 

Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, εκπρόσωποι του ίδιου σάπιου και διεφθαρμένου κατεστημένου, επιδόθηκαν σε λεκτικές σκιαμαχίες.

Ο κόσμος όμως ξέρει πως η διαφθορά δεν είναι απλό φαινόμενο. 

Δεν καταπολεμείται με λόγια ή με την επίκληση της πολιτικής βούλησης. 

Ως μείζον συστατικό της κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας τόσα χρόνια, ως βάση της ανικανότητας υπέρβασης των προβλημάτων μας, η διαφθορά δεν καταπολεμείται με ευχολόγια ή ρητορικές κορώνες», αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ανεξάρτητος βουλευτής και πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Ποταμιού. 

«Τα κόμματα της χρεοκοπίας επιδόθηκαν σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων με ανταλλαγή επιθέτων και αποτυχημένων ευφυολογημάτων, την ώρα που ο ελληνικός λαός εξοντώνεται: 

Θηριώδης ανεργία, παιδική φτώχεια, οικογένειες πετιούνται στο δρόμο από τους πλειστηριασμούς ακινήτων για χρέη στην εφορία. 

Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στα προβλήματα αυτά είναι η μεταξύ τους διαμάχη για το ποιος θα αναδειχτεί πρωταθλητής της διαπλοκής», συμπλήρωσε. 

Καταλήγοντας, ο κ. Θεοχάρης τονίζει πως «τα προβλήματα της χώρας λύνονται με σχέδιο και επιμονή»: 

«Λύνονται κυρίως από όσους θέλουν να τα λύσουν, θέλουν να ζυμώσουν και δεν κοσκινίζουν μόνο». 

Του χρόνου τέτοιες μέρες…

Για έναν ακόμα χρόνο η χώρα θα σέρνεται περιμένοντας τι θα βγάλουν οι κάλπες στη Γερμανία. Μέχρι τότε η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου θα προσπαθεί να ελέγξει όσο περισσότερα οχυρά της εξουσίας μπορεί ή να αδρανοποιήσει άλλα

γράφει ο Γιώργος  Καρελιάς

Αν δεν επισυμβούν απρόβλεπτα γεγονότα, η πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη για τους επόμενους 12 μήνες, οι οποίοι δεν επιφυλάσσουν τίποτα το ενθαρρυντικό. Η πιο ασφαλής πρόβλεψη είναι ότι μέχρι τότε θα σερνόμαστε περιμένοντας τις αποφάσεις άλλων.

Του χρόνου τέτοιες μέρες, λοιπόν, όλα τα ευρωπαϊκά μάτια-με πρώτα από όλα τα ελληνικά-θα είναι στραμμένα στο Βερολίνο, καθώς τα γερμανικά κόμματα θα έχουν αρχίσει διαβουλεύσεις για το σχηματισμό της νέα κυβέρνησης (οι εκλογές στη Γερμανίας είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο του 2017). Θα είναι ξανά καγκελάριος η Μέρκελ; Τι θα κάνει ο Σόιμπλε; Ή μήπως θα έχουμε ανατροπή συσχετισμών κι εκπλήξεις;

Και μέχρι τότε; Ο κυβερνητικός σχεδιασμός, αν υποθέσουμε ότι μπορούμε να βασιστούμε σ΄ αυτόν, στηρίζεται σε δύο ακρογωνιαίους λίθους:

Ρύθμιση του χρέους. Το ευτυχές σενάριο θα ήταν αυτό να γίνει έως το τέλος του 2016, αλλά τώρα πλέον δεν υφίσταται. Ουδείς από τους καθοριστικούς παίκτες φαίνεται να το προωθεί. Ακόμα και το ΔΝΤ, το οποίο (υποτίθεται ότι) θεωρεί την ρύθμιση του ελληνικού χρέους προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό Πρόγραμμα, φαίνεται ότι κάνει πίσω. Ο Σόιμπλε είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε οποιαδήποτε ρύθμιση μέχρι τις εκλογές στη χώρα του. Ετσι, οι άλλοι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θα ήθελαν να γίνει κάτι νωρίτερα, αρχίζουν να κάνουν νερά, θέτοντας συνεχώς «προϋποθέσεις» και μιλώντας με πολλά «ναι μεν αλλά». Σε αυτό το πλαίσιο η αμερικανική στήριξη μπορεί να χαϊδεύει ευχάριστα τα αυτιά των κυρίων Τσίπρα και Τσακαλώτου (πόσες φορές δεν έχουν ακούσει τον Τζάκ Λιου να τους λέει τα ίδια;), αλλά δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα. Αλλωστε, σε ένα μήνα οι ΗΠΑ θα βγάλουν νέο (νέα) Πρόεδρο και δεν ξέρουμε τι θα λέει ο νέος υπουργός Οικονομικών. Ετσι, το πιθανότερο είναι ότι, πέρα από κάποιο ευχολόγιο, δεν θα ληφθεί καμιά ουσιαστική απόφαση για το θέμα που καίει την Ελλάδα. Το ΔΝΤ φαίνεται ότι «μαζεύει» τις  απειλές περί αποχώρησης (εδώ), κάποια φόρμουλα θα βρεθεί και όλα θα πάρουν παράταση έως το φθινόπωρο του 2017.

Εξοδος στις αγορές. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός προέβλεπε ότι αυτό θα γίνει σταδιακά μέσα στο 2017 και αφού θα είχε προηγηθεί η απόφαση για ρύθμιση του χρέους (εδώ), ώστε να ενταχθεί  και η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αν εκπληρώνονταν αυτοί οι δύο όροι, ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να ανακοινώσει θριαμβευτικά ότι «βγήκαμε από τα Μνημόνια» (το τρίτο-δικό του-Μνημόνιο λήγει τον Ιούνιο του 2018) και να προκηρύξει εκλογές.

Ο σχεδιασμός αυτός τώρα αλλάζει, αν δεν ανατρέπεται. Ο βασικός όρος (ρύθμιση του χρέους) παραπέμπεται στις γερμανικές καλένδες. Ετσι, η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει τώρα να «τα δώσει όλα», ώστε να κλείσει η αξιολόγηση, να πάρει τη δόση, να εύχεται την παραμονή του ΔΝΤ (χωρίς τη δική του έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο η Ελλάδα να βγει με επιτυχία στις αγορές), να βγουν όλα τα νούμερα που έχουν υπολογιστεί και να περιμένει να δει τι θα βγάλουν οι κάλπες στην Γερμανία.

Και μέχρι τότε; Η πιο ασφαλής πρόβλεψη είναι ότι η χώρα θα σέρνεται μεταξύ της ασφυκτικής στασιμότητας και της (ενδεχόμενης) θανάσιμης χρεοκοπίας. Η στασιμότητα (ίσως και υποχώρηση, με αναπόφευκτα νέα μέτρα) είναι βέβαιη, εφόσον δεν μεταβληθεί κάποια από τις ουσιώδεις παραμέτρους που περιγράψαμε. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας θα επανέλθει στα μέσα του 2018, αν η χώρα δεν έχει καταφέρει να βγει για δανεικά στις αγορές και οι Ευρωπαίοι έχουν αποφασίσει να μη δώσουν άλλα. Αν  δώσουν, εννοείται ότι η χώρα θα υποχρεωθεί να υπογράψει το τέταρτο Μνημόνιο, με ή χωρίς τον κ. Τσίπρα στην κυβέρνηση.

Μέχρι τότε η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου θα προσπαθεί να ελέγξει όσο περισσότερα οχυρά της εξουσίας μπορεί  (ΜΜΕ, δικαστές) και να αδρανοποιήσει άλλα (Εκκλησία), ευελπιστώντας ότι έτσι θα περιορίσει την ραγδαία φθορά της. Όμως, αν επιβεβαιωθεί το αρνητικό σενάριο, του χρόνου τέτοιες μέρες όλα τα σχέδια επί χάρτου θα έχουν τιναχθεί στον αέρα.

Σε αυτήν την απευκταία περίπτωση ο κ. Τσίπρας θα έχει πάθει αυτό που έχει πει ο Τσόρτσιλ: «Ο Κολόμβος, όταν ξεκίνησε,  δεν ήξερε πού πήγαινε. Και όταν έφτασε , δεν ήξερε πού βρισκόταν». 

Ο Παττακός και το «μυστρί»

Με αφορμή το θάνατο του Παττακού, όλο το χουντομάνι βγήκε επί σκηνής: Τα ναζί της Χρυσής Αυγής χέρι – χέρι με τα απριλιανά φαντάσματα, οι «δημοκράτες» απολογητές του δωσιλογισμού της Κατοχής με τους σεσημασμένους του άθλιου γκεμπελισμού περί των «δυο άκρων». Λογικό όλοι αυτοί να είναι φίλοι μεταξύ τους…

    Ακόμα λογικότερο το «φωτοστέφανο» που στολίζει τον μισανθρωπισμό τους: Η ανοησία. Αναπόφευκτο και το «εργαλείο» για να διαχύσουν το δηλητήριό τους: Η ιστορική άγνοια.

    Η ιστορική άγνοια αποτελεί λίπασμα για την πολιτική αφασία. Ο φασισμός μόνο έτσι γίνεται «ελκυστικός»: Πατώντας πάντα στο έδαφος της αφασίας και της άγνοιας.

    Το κράτος μας, με τους θύλακες της αέναης και μηδέποτε συντελούμενης «αποχουντοποίησης», έχει κάθε λόγο να καλλιεργεί την αφασία και την άγνοια, ώστε έτσι να κρατά πάντα ζεστό τον κόρφο που επωάζει τα «φίδια» του.

    Πάνω σε αυτό το έδαφος, της καλλιεργούμενης άγνοιας και της αφασίας, της ιστορικής παραχάραξης και της μαζικού τύπου πολιτικής λοβοτομής, περπατούν αυτοί που αναζητούν τον «λοχία» και αναπολούν το «μυστρί».  

    Πάνω στο έδαφος της σαπίλας που οικοδόμησε μεταπολιτευτικά η άρχουσα τάξη είναι που αναπτύσσονται οι γνωστές θεωρίες για το «πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα επί χούντας»…

    Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει χούντα  – στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο – που να μην είναι κυλισμένη στο αίμα της τρομοκρατίας, των δολοφονιών, στην αγριότητα των ανά τον κόσμο «ΕΑΤ – ΕΣΑ», στην ταξική βαρβαρότητα, στην προδοσία και τηνπατριδοκαπηλεία.

    Ας πάρουμε ένα δείγμα αυτής της βαρβαρότητας, όπως περιγραφόταν από τον ίδιο τον Παττακό:  

Ας πάρουμε ένα δείγμα και του αμερικανόπνευστου… «πατριωτισμού» τους:

Στα προηγούμενα, στον μισανθρωπισμό, στην πατριδοκαπηλεία και στον αμετανόητο σαδισμό, προσθέστε και τον βούρκο της διαφθοράς.Όσον αφορά στο τελευταίο, στο ζήτημα της διαφθοράς, της βρωμιάς και της δυσωδίας, με τους «ημέτερους» συνταγματάρχες είχαμε εκείνη ακριβώς τη διαφθορά και εκείνη την «τιμιότητα» που άρμοζε στη γελοιότητά τους:

    α) Ήταν τόσο γελοίοι όσο και οι κομπίνες τους στην υπόθεση με τα «κρέατα του Μπαλόπουλου». Ήταν τόσο αντιφαυλοκράτες όσο και οι «τακτοποιήσεις» των γαμπρών του Παττακού, των αδερφών του Παπαδόπουλου και των ίδιων των πραξικοπηματιών που «νομοθέτησαν» τον… διπλασιασμό των μισθών τους

    Προσέξτε: Μια από τις πρώτες πράξεις των χουνταίων ήταν να δώσουναυξήσεις στον… εαυτό τους. Με τον Αναγκαστικό Νόμο 5/1967, οι «Παπαδόπουλοι» φρόντισαν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού από τις 23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις 22.400 στις 35.000 δραχμές. Αυτοί ήταν που κατέβασαν τα τανκς για να σώσουν την Ελλάδα από την «φαυλοκρατία»…

    β) Ήταν τόσο «τίμιοι» και αντικομφορμιστές όσο και οι τρεις βίλες του Παπαδόπουλου: Μια στο Ψυχικό, μία την Πάρνηθα και μια Τρίτη το Λαγονήσι (η τελευταία ήταν προσφορά του Ωνάση).

    γ) Ήταν τόσο «πατριώτες» που – εκτός του μέγιστου εγκλήματος κατά της Κύπρου – το βοούν και οι ληστρικές συμβάσεις με «Litton», «Μακντόναλντ», «Τομ Πάππας» και «Ζήμενς» – πάντα η… «Ζήμενς».

    δ) Ήταν τόσο θεομπαίχτες που έφτασαν να βουτάνε λεφτά ακόμα και από το… παγκάρι! Γνωστή η ιστορία με την ανέγερση του «θαυματουργού» (καθότι… αόρατος) Ναού του Σωτήρoς. Μόνο από εκεί, από έναν προϋπολογισμό ύψους 450 εκατομμυρίων, φαγώθηκαν τα 400…).

***

    Ας σταθούμε ξανά, όμως, σε ένα μόνο από τα «καλά» της δικτατορίας, όπως το διακινούν τα φασιστοειδή μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Παττακού.

    Μιλάμε για αυτό το τόσο γελοίο όσο και «προσφιλές» τροπάρι περί του δήθεν «οικονομικού θαύματος»της χούντας των συνταγματαρχών.

    Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, να επανέλθουμε (σσ: Τα στοιχεία υπενθυμίζουμε είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1975, Πηγή: Journal of the Hellenic Diaspora Vol 2 -1975, Permanent URL:http://hdl.handle.net/10066/4929 ενώ αναλυτικότερη ενημέρωση του εξεταζόμενου ζητήματος περιέχεται στην επισκόπηση του Βασίλη Καρίφη, «Η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967 – 1974)», «greekjunda.blogspot.com»):

     1ο) Το δημόσιο χρέος από 32 δισ. δραχμές το 1966 εκτινάχτηκε στα 87,5 δισεκατομμύρια δραχμές τον Ιανουάριο του 1973 ενώ το 1974 απογειώθηκε  στα 114 δισ. δραχμές. Δηλαδή ήταν τέτοιο το έγκλημα που συντελέστηκε στην ελληνική οικονομία επί χούντας ώστε το δημόσιο χρέος υπερτριπλασιάστηκε!Το επίτευγμα της χούντας ήταν τέτοιο που δεν μπορούσε να κρυφτεί ούτε επί των ημερών της. Στο «Βήµα» της 20/10/1973, καταγράφεται ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε όσο δεν είχε αυξηθεί από την γέννηση του ελληνικού κράτους το 1821! Σε έξι χρόνια οι χουντικοί έκαναν το χρέος 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε αυξηθεί σε διάστηµα 145 χρόνων!

    2ο) Το εμπορικό έλλειμμα το 1973 έγινε τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968. Παρά τη λογοκρισία που ασκείτο στον Τύπο, ήταν τέτοια η κατρακύλα που δεν κρυβόταν με τίποτα: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν (έγραφε το «Βήμα» στο ίδιο άρθρο) υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί»…

    3ο) Στην Ελλάδα, που 1961-71 είχε το χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ (2,2%), ο δείκτης καταναλωτικών τιμών αυξήθηκε κατά 15,3% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37,8% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του επόμενου έτους, και μάλιστα σε τομείς όπως τα είδη πρώτης ανάγκης και η υγεία. Το 1973 το ποσοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%. Με δυο λόγια επί χούντας οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι. Πράγμα που επίσης δεν κρυβόταν με τίποτα. Ο Τύπος έγραφε (στο ίδιο): «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».

    4ο) Το ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών δαπανών μειώθηκε από 11,6% σε 10%, όταν οι δαπάνες για την «άμυνα» και «δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν.

    5ο) Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν ως αποτέλεσμα της οικονομικής δυσχέρειας των λαϊκών στρωμάτων από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.

    6ο) Στον αγροτικό τομέα, όπου απασχολείτο το 44% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αντί της πενταετούς πρόβλεψης του καθεστώτος για ανάπτυξη 5,2%, η αγροτική οικονομία αναπτύχθηκε κατά μόλις 1,8% στην περίοδο 1967 – 1974, σε αντίθεση με το 4,2% κατά την περίοδο 1963 – 1966. Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος.

    7ο) Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος τα οποία αυξάνονταν σταθερά: Τα φορολογικά έσοδα από 27,4% του ΑΕΠ το 1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Αυτά για τα λαϊκά στρώματα. Από την άλλη:

• Οι φόροι επί των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 10,9% την περίοδο 1972 – 73.
• Η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968 μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα φορολογικά προνόμια. Συνέπεια: Οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων επιχειρήσεων το 1971 ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει!
• Τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 (μείωση 73%!),περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους.

    8ο) Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά οχτώ φορές, μεταξύ του 1967 και 1972. Το ισοζύγιο πληρωμών από μέσο πλεόνασμα 14,6 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1960 – 66, εμφάνισε μέσο έλλειμμα την περίοδο 1967-73 ύψους 117 εκατομμυρίων δολαρίων.

    9ο) Όσο για την «ανάπτυξη» που σημειώθηκε επί συνταγματαρχών, το άρθρο του οικονομολόγου Αδαμάντιου Πεπελάση στις 2/8/1974, είναι αποκαλυπτικό και για το χαρακτήρα της «ανάπτυξης» και για το ξεπούληµα της Ελλάδας στο  ξένο κεφάλαιο. Γράφει:  

«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα. Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτικό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».

***

    Από τη μια, λοιπόν, χούντα σήμαινε φορολογικά και κάθε λογής προνόμια σε ντόπια και ξένα μονοπώλια, χαριστικές πράξεις στους φιλικά προσκείμενους στη χούντα Ωνάσηδες και Τομ Πάπες, φτηνό και φιμωμένο εργατικό δυναμικό, απαλλαγές από δασμούς και πακτωλός επιχορηγήσεων («νόμοι» 89/1967 και 378/1968) σε εργολάβους, βιομήχανους, μεγαλεμπόρους, μεγαλοξενοδόχους, επιβολή 300 ειδικών μέτρων παροχής πλήρους ελευθερίας στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να κερδοσκοπεί χωρίς κανέναν έλεγχο.

     Από την άλλη «ξεχαρβάλωμα» όλων των οικονομικών δεικτών, αποσάθρωση της εγχώριας παραγωγής, βάρη στο λαό και μια πλασματική «ανάπτυξη» που πίσω της έκρυβε αθρόες εισαγωγές, επιμήκυνση πιστώσεων και τεχνητή κυκλοφορία χρήματος, που προέκυπτε από αναγκαστικό δανεισμό κι άλλες τέτοιες υψηλού επιπέδου δημοσιονομικές αλχημείες.

    Αυτό ήταν το οικονομικό… «θαύμα» του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Τόσο «θαυματουργό» ήταν το «μυστρί» τους. Όσο ακριβώς ήταν η Γυάρος, το Πολυτεχνείο, η προδοσία της Κύπρου.

Νίκος Μπογιόπουλος

«Ζήλεψε» και η Εφορία: Βγάζει στο σφυρί 21 ακίνητα

Στον σχετικό κατάλογο περιλαμβάνονται ακίνητα κάθε κατηγορίας, από κατοικίες μέχρι επαγγελματικούς χώρους και αγροτεμάχια.

Λίστα με 21 ακίνητα τα οποία βγαίνουν στον πλειστηριασμό στις 19 Οκτωβρίου έχει συντάξει η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Στον σχετικό κατάλογο που φέρνει στη δημοσιότητα το capital.gr, περιλαμβάνονται ακίνητα κάθε κατηγορίας, από κατοικίες μέχρι επαγγελματικούς χώρους και αγροτεμάχια.

Η λίστα των ακινήτων που εκπλειστηριάζονται από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων:

Ημερομηνία πλειστηριασμού 19 Οκτωβρίου 2016

1. Διαμέρισμα β’ ορόφου στη Θεσσαλονίκη 47 τ.μ Τιμή πρώτης προσφοράς 36.800 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

2. Διαμέρισμα α’ ορόφου στη Θεσσαλονίκη 60 τ.μ Τιμή πρώτης προσφοράς 24.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

3. Αγροτεμάχιο 9.000 τμ στο Καβαλλάρι Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Τιμή πρώτης προσφοράς 200.000 ευρώ. Εκλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Λαγκαδά.

4. Διαμέρισμα α’ ορόφου στη Θεσσαλονίκη 64 τ.μ Τιμή πρώτης προσφοράς 26.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

5. Οικόπεδο 323 τ.μ. με κτίσμα 50 τμ (το 16,845% εξ αδιαιρέτου)στη Θεσσαλονίκη. Τιμή πρώτης προσφοράς 9.600 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

6. Αγρός με κατοικία στο Μαράθι Μυκόνου 601 τμ με κατοικία 94 τμ. Τιμή πρώτης προσφοράς 96.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Μυκόνου.

7. Αγροτεμάχιο 10,5 στρέμματα με 120 ελαιόδεντρα στον Άγιο Ευστράτειο Μόριας. Τιμή πρώτης προσφοράς 8.398 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης.

8. Κατοικία α΄ ορόφου 59 τμ στο Μανδράκι Θήρας. Τιμή πρώτης προσφοράς 48.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θήρας.

9. Διαμέρισμα α’ ορόφου 44 τμ με θέση πάρκινγκ στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Τιμή πρώτης προσφοράς 34.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

10. Διαμέρισμα α’ ορόφου 36 τμ στην Ξάνθη. Τιμή πρώτης προσφοράς 31.200 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Ξάνθης.

11. Διαμέρισμα α’ ορόφου 124 τμ με πάρκινγκ στη Λάρισα. Τιμή πρώτης προσφοράς 80.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Λάρισας.

12. Διαμέρισμα δ’ ορόφου 157 τμ στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης. Τιμή πρώτης προσφοράς 91.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.

13. Αποθήκη 16,8 τμ στη Θήρα. Τιμή πρώτης προσφοράς 11.200 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θήρας.

14. Κτήμα 2,7 στρεμμάτων με 56 ελαιόδεντρα (το ½ εξ αδιαιρέτου) στον Άγιο Ευστράτειο Μυτιλήνης. Τιμή πρώτης προσφοράς 144.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Μυτιλήνης.

15. Πρατήριο καυσίμων 83,4 τμ στο Μανδράκι Θήρας. Τιμή πρώτης προσφοράς 64.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θήρας.

16. Κατάστημα 65 τμ στο Μανδράκι Θήρας. Τιμή πρώτης προσφοράς 48.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θήρας.

17. Αποθήκη 12 τμ στο Μανδράκι Θήρας. Τιμή πρώτης προσφοράς 8.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θήρας .

18. Υπόγειος χώρος 160 τμ στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης (το 50% εξ αδιαιρέτου). Τιμή πρώτης προσφοράς 60.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης. Ημερομηνία πλειστηριασμού 9 Νοεμβρίου 2016.

19. Διαμέρισμα β’ ορόφου 61 τμ στις Συκιές Θεσσαλονίκης. Τιμή πρώτης προσφοράς 56.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης

Ημερομηνία πλειστηριασμού 16 Νοεμβρίου 2016.

20. Οικόπεδο με κτιριακές εγκαταστάσεις 5.000 τμ. στη βιομηχανική περιοχή Πρέβεζας. Τιμή πρώτης προσφοράς 540.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Πρέβεζας.

21. Διώροφη ξενοδοχειακή μονάδα (υπόγειο, ισόγειο και α΄όροφος περίπου 1.500 τμ) στην Πικρολίμνη Κιλκίς. Τιμή πρώτης προσφοράς 1.920.000 ευρώ. Εκπλειστηριάζεται στο Ειρηνοδικείο Κιλκίς.

Πηγή

Χάρις Αλεξίου: Αφελής πράξη το γάντι για τις καθαρίστριες, δεν περίμενα να το οικειοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ

Σε μια κάπως απρόσμενη παραδοχή προχώρησε η Χάρις Αλέξιου καθώς σε συνέντευξης της στην Athens Voice δηλώνει ότι δεν έπρεπε να επιλέξει την πλατεία Συντάγματος για να τραγουδήσει για τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.

Παραθέτω το συγκεκριμένο απόσπασμα:

Η πολιτική Αλεξίου. Αυτή η πλευρά της ήταν που την οδήγησε να φορέσει και τα κόκκινα γάντια της καθαρίστριας; Αυθεντική ή εσκεμμένη κίνηση; 

 «Α! Το γάντι αυθόρμητο αλλά και ωραίο. Κοίταξε, τη θεωρώ σήμερα μια αφελή πράξη, όχι για το γιατί αλλά για το πώς. Το να πάω να τραγουδήσω για κάποιους ανθρώπους που “διαδηλώνουν” το πρόβλημά τους το έχω κάνει πολλές φορές και θα το ξανακάνω βέβαια. Οι γυναίκες αυτές μου ζήτησαν να πάω να τραγουδήσω και το δέχτηκα. Δεν φαντάστηκα πως θα το οικειοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θεωρώ λάθος που πήγα να τραγουδήσω για μια μερίδα απολυμένων γυναικών ούτε με νοιάζει η κακόβουλη κριτική – έχω μέσα μου τη δική μου φωνή δικαιοσύνης που με ησυχάζει. Αλλά, βρε παιδί μου, δεν έπρεπε να πάω στο Σύνταγμα. Λειτουργώ αυθόρμητα και καμιά φορά και παρορμητικά. Μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με συναυλίες φιλανθρωπικού τύπου είμαι πολύ προσεχτική πλέον, γιατί έχουν δει κι εκεί τα μάτια μου...» Είστε πιο «πονηρεμένη» σήμερα; «Αναμφίβολα. Μη με ρωτήσεις τώρα να σου πω και για τα κανάλια – δεν θα πω τίποτα. Έχω δει και πολύ “House of Cards” και μάλλον βοήθησε κι αυτό» (γέλια).

Με τεράστιο σεβασμό στην ίσως πιο σημαντική ερμηνεύτρια της Μεταπολίτευσης, μου είναι λίγο δύσκολο να δεχθώ ότι υπάρχει τόση αθωότητα στις μέρες μας. Τουλάχιστον την τιμά που αναγνωρίζει δημόσια ότι έκανε κάτι λάθος.

Πηγή

Ξεκίνάει η μετακόμιση για το ΥΠΟΙΚ

Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη μετεγκατάσταση υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών στο ανακαινισμένο κτήριο του πρώην εργοστασίου Κεράνης στην οδό Θηβών. 

Με απόφαση που εξέδωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης ορίζονται οι πρώτες υπηρεσίες που θα μεταφερθούν στο νέο κτήριο και ζητείται από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες να προχωρήσουν άμεσα σε όλες τις ενέργειες της μετεγκατάστασης (μεταφορά υλικοτεχνικής υποδομής κ.ά.). 

Ειδικότερα, στην απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών σημειώνεται ότι «μετά την παραλαβή από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του κτηρίου που βρίσκεται επί της οδού Θηβών 196-198 στον Δήμο Νίκαιας - Αγ. Ιωάννη Ρέντη, πρέπει ΑΜΕΣΑ να γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες για να μετεγκατασταθούν υπηρεσίες του Υπουργείου από μισθωμένα κτήρια».

Στο συγκεκριμένο ακίνητο πρόκειται να μεταστεγαστούν σε πρώτη φάση οι ακόλουθες Υπηρεσίες (με βάση τα σχετικά έγγραφα) του Υπουργείου Οικονομικών, Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού:

- Γραφείο Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Καρ. Σερβίας 10

- Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας Κεντρικές Υπηρεσίες (Καρ. Σερβίας 8)

Περιφερειακή Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας Αιγαίου (Νικήτα 15, Πειραιάς)

Περιφερειακή Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας Αττικής (Φερών 24 Κτίριο 1), Κονδυλάκη 1 Κτήριο 2)

- Ειδική Γραμματεία Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) 

Κεντρικές Υπηρεσίες (Πειραιώς και Αλκίφρονος)

Περιφερειακή Δ/νση Αττικής- Αιγαίου (Πειραιώς και Αλκίφρονος)

- Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (νεοσύστατη Υπηρεσία)

- Δ.Ο.Υ Νίκαιας – Κορυδαλλού (Θεσπιέων 62, Κορυδαλλός).

Στην απόφαση ζητείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες να προβούν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την ανάθεση των παρακάτω κατ’ αρχήν εργασιών: 

1. Μεταφορά της υλικοτεχνικής υποδομής των Υπηρεσιών (γραφεία, αρχεία, υπολογιστές κ.λπ.) από τα κτήρια στα οποία στεγάζονται σήμερα

2. Φύλαξη του κτηρίου

3. Εγκατάσταση νέου τηλεφωνικού κέντρου για το σύνολο των προς εγκατάσταση Υπηρεσιών ή για τις επί μέρους Υπηρεσίες

4. Εγκατάσταση συστήματος ελέγχου προσέλευσης-αποχώρησης του προσωπικού

5. Καθαριότητα του κτηρίου και του περιβάλλοντος χώρου.

«Μετά την οριστικοποίηση της μελέτης χωροθέτησης των επί μέρους υπηρεσιών στο κτήριο από τη Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών, θα πρέπει να προβείτε στην ανάθεση και των λοιπών εργασιών (π.χ. σήμανση του κτηρίου, ανάθεση συντήρησης των εγκαταστάσεων του κτηρίου κ.λπ.), οι οποίες είναι απαραίτητες για την εγκατάσταση των Υπηρεσιών. Σχετικές οδηγίες θα δοθούν σε μεταγενέστερο χρόνο. Η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών και η Δ/νση Διαχείρισης Υπολογιστικών Υποδομών, στους οποίους κοινοποιείται το παρόν έγγραφο, παρακαλούνται να παρέχουν οποιαδήποτε τεχνική συνδρομή απαιτηθεί για την υλοποίηση του γενικότερου έργου της μετεγκατάστασης των υπηρεσιών στο υπόψη κτήριο» αναφέρεται στην απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών.

Πηγή