15 πράγματα που έμαθα στα δύο χρόνια της Κυβέρνησης του Αλέκση

Ένα ανατρεπτικό σατιρικό χάπενινγκ το οποίο σκοπό έχει να καταδείξει τη γελοιότητα της εξουσίας και της αριστεράς

Μάνος Βουλαρίνος

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε αυτό που μόνο ως ένα ανατρεπτικό σατιρικό χάπενινγκ το οποίο σκοπό έχει να καταδείξει τη γελοιότητα της εξουσίας και της αριστεράς μπορώ να το αντιμετωπίσω. Θέλω να πω πως κανείς δεν μπορεί να είναι ΚΑΙ τόσο ανίκανος ΚΑΙ τόσο αδίστακτος ΚΑΙ τόσο αστείος όσο η κυβέρνηση του Αλέκση του Τσίπρα και του πιστού του συνεργάτη, του Καμμένου του Πάνου. Κανείς. Κατά συνέπεια αντιμετωπίζω την κυβέρνηση συνεργασίας των σοσιαλιστών του Αλέκση και των εθνικιστών του Πάνου, την εθνικοσοσιαλιστική μας κυβέρνηση, ως ένα διδακτικό καλλιτεχνικό δρώμενο.

Και η αλήθεια είναι πως αυτά τα δύο χρόνια που λαμβάνει χώρα το συγκεκριμένο δρώμενο με έχει διδάξει πολλά. Δεν εννοώ το αυτοκαταστροφικό του αντιμνημονιακού «αγώνα» ή την ευκολία με την οποία η λύσσα για εξουσία οδηγεί σε κωλοτούμπες. Ούτε μιλώ για τη διάψευση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και οποιαδήποτε άλλης υπόσχεσης του πρωθυπουργού και των παρατρεχάμενών του. Δεν νομίζω άλλωστε πως μπορεί κάποιος που η ηλικία του ξεπερνά τα 5 έτη να πίστεψε στις προεκλογικές εξαγγελίες του Αλέκση. Τα μαθήματα για τα οποία μιλάω είναι άλλα.

Πιο μικρά αλλά πιθανότατα πιο σημαντικά από τα αυτά που έτσι κι αλλιώς ξέραμε και πριν μας πέσει ο εθνικοσοσιαλισμός στο κεφάλι. Ιδού 15 από αυτά:

1) Ένας πρωθυπουργός που τα αγγλικά του είναι ίδια με τα κινέζικά μου, μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να μιλάει με αμερικάνικη προφορά σα να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στο Μπρούκλιν και παρόλα αυτά να θεωρείται ιατρικά ικανός να συνεχίσει το έργο του.

  

2) Όταν η κυβέρνηση της χώρας είναι κεντροδεξιά οι πρόσφυγες (που όπως μάθαμε έρχονται στην Ελλάδα για να λιαστούν) ζουν σε Νταχάου. Όταν η κυβέρνηση είναι αριστεροακροδεξιά ζουν σε Camps. 

3) Ο αντικαπνιστικός νόμος δεν ισχύει για κανέναν. Πολύ περισσότερο για τους υπουργούς της αριστεράς. Πολύ πολύ περισσότερο για όσους είναι υπουργοί στο Υπουργείο της Υγείας.

4) Το καλύτερο μέρος για να βρει ένας αριστερός πρωθυπουργός ανθρώπους κατάλληλους ακόμα και για τα πιο σημαντικά αξιώματα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο σκουπιδοτενεκές του Κωνσταντίνου του Ακούραστου ή Ικανού ή Μεταρρυθμιστή ή Καραμανλή. Στον συγκεκριμένο σκουπιδοτενεκέ ο Αλέκσης βρήκε και Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και πρόεδρο του ΕΣΡ.

5) Υπάρχουν άνθρωποι που όποια κι αν είναι η θέση τους ή το αξίωμά τους πάντα θα θέλουν να φαίνονται πιο ψηλοί από όσο είναι.

6) Οι μόνοι που μπορούν να καταλάβουν τι πραγματικά σημαίνει λιτός βίος είναι οι αναγνώστες του Παρί του Ματς.

7) Οι αριστεροί υπουργοί είναι οι πιο ευλύγιστοι.

8) Έχουμε τόσα πολλά νησιά που άνετα μπορούμε να προσφέρουμε 16 από αυτά στη γείτονα Τουρκία (αν αυτό το έλεγε κανένας εχθρός της πατρίδας δεν θα το πίστευα, αλλά αφού το λέει ο πατριώτης Ζουράρις δεν μπορεί παρά να είναι έτσι).15 πράγματα που έμαθα στα δύο χρόνια της Κυβέρνησης του Αλέκση

9) Ένας υπουργός μπορεί άνετα να δηλώνει την επιθυμία του για σύγκλιση με τη Χρυσή την Αυγή αρκεί να είναι αριστερός.

10) Το μόνο προσόν που απαιτείται για να γίνεις σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού σε μια κυβέρνηση είναι συνεπής παρακολούθηση των εκπομπών της Ελένης Μενεγάκη.

11) Οι σκληροτράχηλοι ΟΥΚάδες εξακολουθούν να προκαλούν τον τρόμο σε κάθε εχθρό και μπορούν να αντιμετωπίσουν μέχρι και τον βασιλιά Καρνάβαλο.

12) Το ξεμάτιασμα είναι πασέ.

13) Ενας υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν χρειάζεται να έχει την πνευματική ικανότητα να αποστηθίσει το password για τον υπολογιστή του ακόμα κι αν αυτό είναι το 123456. Επίσης δεν πρέπει να είναι μυστικοπαθής και να το κρατάει κρυφό.τοσκας

14) Οι μερακλήδες πίνουν τον φρέντο χωρίς να βγάλουν τη ζελατίνα από το καλαμάκι.

15) Πάνω από όλα μετράει το στιλ. Και μπράβο του.

    

Σε ποιον ανήκει ο πενηντάρης;

  Ο Γουόλτερ Γουάιτ του «Breaking Bad» όταν αποφάσισε να απαλλαγεί από τη μιζέρια...

AMC Networks

Μας ενδιαφέρει η ανεργία των νέων και η σύνταξη των γερόντων. Περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά και γυναίκες. Και εσύ, είσαι στα 50 και κάτι, έχεις πληρώσει τριάντα χρόνια φόρους και διαπιστώνεις ότι ανήκεις πρώτα στην οικογένεια και μετά στο κράτος

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στο «Breaking Bad» ένας πενηντάρης καθηγητής Χημείας στο Νέο Μεξικό αποφασίζει να γίνει παρασκευαστής ναρκωτικών μόλις μαθαίνει ότι ο καρκίνος κάθεται στα πνευμόνια του και μετράει μέρες. Μην έχοντας, λοιπόν, τίποτα να χάσει, αρχίζει να «μαγειρεύει» crystal meth σπρώχνοντας πρώτης ποιότητας stuff στα τζάκια της πόλης.

Ο Γουόλτερ Γουάιτ δεν το κάνει μόνο για τα χρήματα που χρειάζεται για να εξασφαλίσει την οικογένεια του -έχει έγκυο γυναίκα και ένα έφηβο γιο με προβλήματα υγείας. Το κάνει επειδή για πρώτη φορά στη ζωή του αισθάνεται ελεύθερος να κάνει κάτι έξω από τα όρια και τους κανόνες. Οταν έμαθε ότι έχει καρκίνο σκέφτηκε να μην πάρει χημειοθεραπεία. «Δεν είσαι μόνος σου, σκέψου και μας», του είπε η οικογένεια.

Αλλιώς την έχεις τη ζωή και άλλα έρχεται και σου λέει. Ο χρόνος δεν σου παίρνει μόνο τις μέρες, σου αφαιρεί και την αίσθηση της ανεξαρτησίας. Οταν ζεις με άλλους, ανήκεις και σε αυτούς. Σε μοιράζεται η οικογένεια με το κράτος. Και αυτό το αισθάνεσαι σαν καρφί στα πλευρά, όταν διαπιστώνεις ότι η ζωή σου έχει μεγαλύτερη σημασία για εκείνους, παρά για σένα. Ετσι δεν είναι οι οικογένειες; Ακόμα και το δικαίωμα στο θάνατο μπαίνει προς συζήτηση στο οικογενειακό τραπέζι. Ο Γουόλτερ Γουάιτ κάθισε και το υπολόγισε: δίδακτρα δύο παιδιών στο κολέγιο, συν τα καθημερινά έξοδα για μία δεκαετία, μας κάνουν 730 χιλιάδες δολάρια. Το πιο ακριβό πράγμα στη ζωή είναι να πεθάνεις ήσυχος.

Οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι μου που βρίσκονται στη μέση ηλικία είναι όρθιοι αυτή τη στιγμή και γυρίζουν γύρω από τον Γουόλτερ Γουάιτ και την οικογένειά του. Και αισθάνονται τόσο κοντά της που ο τρόμος τους τρυπάει το μυαλό και φεύγει ο ύπνος κάθε βράδυ. Ακόμα και αν δεν είσαι άρρωστος, φοβάσαι μη σου συμβεί. Βλέπεις τα παιδιά και μετράς το μπόι τους με χιλιάρικα, λες ότι θέλεις να τους εξασφαλίσεις όσα περισσότερα μπορείς. Μέμφεσαι τον εαυτό σου για «πολυτέλειες» που έζησε. Τον συγχωρείς και αμέσως μετά του ζητάς τα ρέστα. Αλλά δεν του έμειναν πολλά. Οι ζωές των άλλων σε σφίγγουν σαν θηλιά. Δεν σου δημιουργούν μόνο υποχρεώσεις. Σε γεμίζουν και τύψεις. Και, για φαντάσου, από όλους εκεί μέσα, εσύ έχεις τα λιγότερα χρόνια μπροστά σου. Τέτοιες ιστορίες μεταφέρουν πλέον τα τηλεφωνήματα μεταξύ φίλων της μέσης ηλικίας. Το κλείνεις και ευχαριστείς το ταβάνι, που παριστάνει τον Θεό, επειδή δεν είσαι σε αυτή τη θέση. Απλώς το ίδιο κάνει και ο συνομιλητής σου.

Το χειρότερο με τους μεσήλικες, αυτούς τους καιρούς, είναι ότι θα ήθελαν να είναι είτε δέκα χρόνια μεγαλύτεροι, για να τελειώνουν, είτε δέκα-δεκαπέντε χρόνια νεότεροι, για να το πάρουν από την αρχή. Αν βρίσκεσαι γύρω από τα πενήντα και δεν έχεις λύσει το πρόβλημα, τότε λυπάμαι φίλε, μπορεί να είσαι καλός, αλλά στις μέρες μας μετράει ποιος είναι φθηνότερος. Στη μέση ηλικία συνήθως είσαι too old for rock and roll but too young to die. Και κάπως πρέπει να περάσει ο χρόνος μέχρι να έρθει η ώρα σου.

Οι κοινωνίες δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται και τόσο για τους μεσήλικες που, παραδοσιακά, θεωρούνται η ισχυρότερη ηλικιακή ομάδα λόγω εισοδηματικής ωρίμανσης. Δεν είναι πια έτσι, τουλάχιστον εδώ. Ομως συγκινούμαστε μόνο για την ανεργία των νέων και τη σύνταξη των γερόντων. Κανένας δεν λέει κάτι για αυτούς που βρίσκονται στη μέση. Δεν θυμάμαι πολιτικό αρχηγό να ανοίγει έστω μία παρένθεση στο λόγο του. Μόνο περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά και γυναίκες. Αυτά είναι τα ηλικιακά γκρουπ πάνω στα οποία χαράσσεται η πολιτική και η επικοινωνία της. Τα παιδιά σου, η γυναίκα σου και η μάνα σου.

Και εσύ, που είσαι, ας πούμε στα 55, έχεις πληρώσει τριάντα χρόνια φόρους, ψάχνεσαι να δεις τι θα κάνεις ως ελεύθερος επαγγελματίας, γυρίζεις το κλειδί, μπαίνεις στο σπίτι και ελπίζεις να παίζει δυνατά η τηλεόραση. Τι να συζητήσεις πια; Από πού να το πάρεις και πού να το αφήσεις; Σιωπή. Μπορείς να μην ακούς ούτε τον εαυτό σου, φίλε; Ακόμα καλύτερα. Αν βάλεις τις φωνές θα είσαι κακός. Αν βάλεις τα κλάματα, θα φανείς αδύναμος. Και, για φαντάσου, πάντα σιχαινόσουν τη χημεία.     

Απαντώντας με Sex Pistols…

Του Γιάννη Παντελάκη

Λίγες μέρες μετά το Brexit, ένας κυβερνητικός βουλευτής των Τόρις σε μια στιγμή εθνικής έξαρσης, ζήτησε από το BBC να παίζει κάθε βράδυ τον εθνικό ύμνο της Βρετανίας (God Save the Queen)! Οι δημοσιογράφοι του BBC απάντησαν μ' ένα τραγούδι των Sex Pistols (God save the Queen the fascist regime)! Στην Ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση αυτή την εποχή ψάχνουν δημοσιογράφους φιλικούς προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, για να παρουσιάζουν ειδήσεις και σχόλια. Υπάρχει μια θεαματική διαφορά αντιλήψεων νομίζω.

Ο τρόπος λειτουργίας των δημόσιων Μέσων ενημέρωσης σε κάθε χώρα αποτελεί ενός είδους καθρέπτη γι αυτή τη χώρα, αποτυπώνει νοοτροπίες, αντιλήψεις και λογικές. Σ αυτόν, βλέπουμε τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν οι κυβερνήσεις τον ρόλο των δημόσιων μέσων, τις μικρές ή μεγάλες διαθέσεις τους για παρεμβάσεις, την θεσμική και πραγματική κατοχύρωση ελευθερίας έκφρασης των δημοσιογράφων, την δυνατότητα που έχουν οι πολίτες για μια αντικειμενική-στα όρια του εφικτού-ενημέρωση.

Σ αυτόν τον καθρέφτη βλέπεις χαρακτηριστικά της ίδιας της ποιότητας της δημοκρατίας-που συνδέεται απόλυτα με την ενημέρωση- που κάθε χώρα έχει ή διεκδικεί να έχει.

Στη Βρετανία οι δημοσιογράφοι του δημόσιου ενημερωτικού φορέα έχουν την δυνατότητα να σαρκάζουν έναν κυβερνητικό βουλευτή, να αγνοούν τις αντιλήψεις του και να του βγάζουν τη γλώσσα. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις θέλουν ένα ελεγχόμενο ρόλο για τους δημοσιογράφους του δημόσιου φορέα, ενώ θεωρούν αυτονόητο πως κάθε πρωί θα παίζει ο εθνικός ύμνος της χώρας. Το BBC σταμάτησε να το κάνει  το 1977.  Μας χωρίζουν 40 χρόνια, θα έλεγε κάποιος.

Η είδηση που θέλει δημοσιογράφους προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ να παίρνουν θέσεις στην ΕΡΤ, λογικά δεν ξενίζει, δεν προκαλεί εντύπωση. Και αυτό γιατί μια τέτοια κίνηση, δεν είναι ξένη με την λειτουργία της εδώ και πολλά χρόνια. Συνέβαινε και στο παρελθόν. Μέσα από έναν φορέα με εκατοντάδες-αρκετούς ικανότατους-δημοσιογράφους, επιχειρούν να καλύψουν τις όποιες ανάγκες έχουν με την πρόσληψη κάποιων άλλων που προφανώς είναι πιο αρεστοί στο ή στα κυβερνητικά κόμματα. Δεν είναι ένα καινούργιο χαρακτηριστικό αυτό, συνδέεται με τις διαθέσεις των κυβερνήσεων να εκπέμπονται φιλικά προς αυτές μηνύματα. Η σημερινή κυβέρνηση, απλά μιμείται πολλές από τις προηγούμενες. Και μάλλον τις χειρότερες εκδοχές τους

Η ΕΡΤ στην εποχή μας, είχε όλες τις προϋποθέσεις-σίγουρα τις περισσότερες από κάθε άλλη φορά-να μετατραπεί σ' έναν έγκυρο, αξιόπιστο, μεγάλο και αντικειμενικό φορέα ενημέρωσης (και όχι μόνο). Η βαθειά κρίση που κυριαρχεί στα ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα, κρίση οικονομική αλλά και κρίση αξιοπιστίας, έδωσαν αυτή την ευκαιρία ώστε ο δημόσιος φορέας να μην μετατραπεί σε BBC, αλλά τουλάχιστον σ' ένα ελκυστικό Μέσο φιλόξενο σε όλες τις διαφορετικές απόψεις και έγκυρο.

Για να εκμεταλλευτείς μια ευκαιρία ωστόσο, πρέπει να έχεις και την αντίστοιχη βούληση. Να το θέλεις. Να επιθυμείς την αυτονόμηση του Μέσου. Και η σημερινή κυβέρνηση δεν το ήθελε αυτό. Οι προσπάθειές της να ελέγξει την πληροφόρηση με κάθε τρόπο στον ιδιωτικό τομέα, δείχνουν πως ο δημόσιος φορέας δεν θα γλύτωνε από αυτή την διάθεση. Η εποχή που η ΕΡΤ θα απαντούσε σ' έναν κυβερνητικό βουλευτή με τον τρόπο που απάντησε το BBC, είναι όπως φαίνεται πολύ μακρινή. Σαράντα χρόνια ίσως, όσο και τα χρόνια που το μεν κατάργησε τον εθνικό ύμνο και η δε τον διατηρεί...

     

Προκηρύχθηκαν τέσσερα νέα προγράμματα ΕΣΠΑ

Τις προσκλήσεις – προκηρύξεις για τέσσερα νέα προγράμματα με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ, δημοσιοποίησε το υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού. Συγκεκριμένα πρόκεται για:

Βιολογικές καλλιέργειες

Νέο πρόγραμμα – πρόσκληση

Επιχειρησιακό πρόγραμμα:   Πρόγραμμα Αγροτική Ανάπτυξη της Ελλάδας

Περιοχή εφαρμογής:   Όλη η Ελλάδα

Περίοδος υποβολής αιτήσεων:     24/1/2017 – 22/2/2017

Για να δείτε τα πλήρη στοιχεία της προκήρυξης πατήστε εδώ.

Πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 24.251 θέσεις πλήρους 8μηνης απασχόλησης σε Δήμους της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης των συμμετεχόντων,

Νέο πρόγραμμα – πρόσκληση

Επιχειρησιακό πρόγραμμα:   ΕΠ Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση

Περιοχή εφαρμογής:   Όλη η Ελλάδα

Περίοδος υποβολής αιτήσεων:     24/1/2017 – 3/2/2017

Για να δείτε τα πλήρη στοιχεία της προκήρυξης πατήστε εδώ.

Κατασκευή, αναβάθμιση των οδικών αξόνων ΔΕΔ-Μ της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδας

Νέο πρόγραμμα – πρόσκληση

Επιχειρησιακό πρόγραμμα:   ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας

Περιοχή εφαρμογής:   Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

Περίοδος υποβολής αιτήσεων:     23/1/2017 – 31/3/2017

Για να δείτε τα πλήρη στοιχεία της προκήρυξης πατήστε εδώ.

Αναβάθμιση οδικών αξόνων που συνδέουν το δίκτυο ΔΕΔ-Μ με αστικά, παραγωγικά, τουριστικά και πολιτιστικά κέντρα της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδας

Νέο πρόγραμμα – πρόσκληση

Επιχειρησιακό πρόγραμμα:   ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας

Περιοχή εφαρμογής:   Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

Περίοδος υποβολής αιτήσεων:     23/1/2017 – 31/3/2017

Για να δείτε τα πλήρη στοιχεία της προκήρυξης πατήστε εδώ

Το παλιό πεθαίνει. Η χώρα ζει ωδίνες

Στη νομική υπάρχει μια ρήτρα που λέει «ένοχος ένοχον ου ποιεί». Κοινώς, δεν μπορεί να είσαι απατεώνας και να κατηγορείς τον άλλον ότι είναι απατεώνας. Όχι ότι δεν μπορείς. Στην Ελλάδα όλα τα μπορείς. Αλλά, αν η δουλειά σου είναι να υπηρετείς το λαό, είσαι υποχρεωμένος να είσαι καθαρός. Επειδή δουλειά σου είναι να είναι ο λαός καθαρός. Και ο λαός λειτουργεί με πρότυπα.

Χτες κατατέθηκαν τα πορίσματα των κομμάτων για τη διαπλοκή. Δηλαδή για το χρήμα των κομμάτων και για τη σχέση μίντια- τραπεζών- πολιτικών. Τα πορίσματα δεν μας είπαν τίποτε που δεν ξέραμε εδώ και χρόνια και που δεν ήταν γνωστό και στον τελευταίο Έλληνα.

Μας είπαν, όμως μερικά σημαντικά πράγματα:

Ότι ακόμα κι όταν υπάρχει καραμπινάτη σχέση διαπλοκής ενός μίντια με κυβερνήσεις προκειμένου ο μιντιάρχης να ευνοεί τις κυβερνήσεις για να του δίνουν δημόσια έργα, τότε φταίει ο μιντιάρχης, το Μέσο, ο τραπεζίτης αλλά κανένας υπουργός, υφυπουργός, γραμματέας καμιάς κυβέρνησης.

Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή, αν αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη στα πορίσματα θα παραπεμφθούν υπουργοί και υφυπουργοί και γραμματείς που παλιότερα υπηρετούσαν άλλες κυβερνήσεις και σήμερα υπηρετούν αυτή την κυβέρνηση.

Δεύτερον, γιατί μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια. Όσο θράσος και να έχουν οι πολιτικοί των συριζανελ σήμερα, ξέρουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους ότι δεν θα είναι ες αεί στην κυβέρνηση και… ουδείς άσφαλτος, που λέει και η αοιδός.

Τρίτον, γιατί αρκετοί από τους μιντιάρχες είναι ακόμα εν ισχύ, επομένως έχουν και στόματα για να μιλήσουν, αλλά και την ευελιξία να λιβανίσουν την παρούσα κατάσταση για να διατηρήσουν τα άλλα έργα τους.

Ότι το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει η χώρα είναι το ίδιο που την έφερε εδώ που είναι σήμερα, χωρίς σχεδόν καμιά αλλαγή. Είναι εκείνο που έχει αποδεδειγμένα διαπλακεί στο παρελθόν με μίντια, εταιρίες και αδιαφανή δανεισμό. Των σημερινών συμπεριλαμβανομένων.

Επομένως είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να οδηγήσει τη χώρα σε μια άλλη πορεία. Είναι ήδη απαξιωμένο στη συνείδηση των πολιτών εξ αιτίας της διαπλοκής του. Αν δεν ήταν, η κυβέρνηση συριζανελ θα είχε καταρρεύσει προ πολλού.

Για παράδειγμα, ο Ε. Βενιζέλος είναι καταπέλτης επιχειρημάτων και κοινής λογικής όταν σφυροκοπά την κυβέρνηση. Αλλά δεν έχει καμιά απήχηση στον κόσμο. Γιατί; Επειδή όταν ήταν στη διακυβέρνηση της χώρας οι νομοθετικές του ακροβασίες, για παράδειγμα, υπέρ πολιτικών, τραπεζιτών και άλλων αξιωματούχων ήταν προκλητικές.

Στην ίδια ακριβώς θέση βρίσκεται σχεδόν όλος ο πολιτικός κόσμος. Άλλος με τόνους ρουσφετιών σαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, άλλος με αδιαφορία για το ταμείο σαν τον Κ Καραμανλή, άλλος με ανόητη και ανεύθυνη πολιτική σαν τον Γ Παπανδρέου, άλλος με υπουργικά ρουσφέτια και ψέματα στο λαό, όπως σχεδόν όλοι όσοι υπούργευσαν εδώ και 30 χρόνια.

Κάθε φορά, λοιπόν που κάποιος από όλους αυτούς μιλάει, ο πολίτης που δεν είναι τυφλός οπαδός γυρίζει αλλού βρίζοντας: « άσε ρε μεγάλε. Σε είδαμε κι εσένα τι έκανες». Κι αυτή είναι μέχρι στιγμής η τρίχα που κρατάει τον συριζα στην εξουσία το 50% των ψηφοφόρων στην αποχή και την Ελλάδα τριτοκοσμικά οπισθοδρομική.

Μάθαμε λοιπόν, ότι το παρόν πολιτικό σύστημα αλληλοσπαράχτηκε στην επιτροπή για τη διαπλοκή, αφήνοντας τον εαυτό του απ έξω, χωρίς καμιά συνείδηση της σοβαρότητας του τι σημαίνει διαπλοκή και τι επίπτωση έχει στην οικονομία και στην τσέπη των πολιτών.

Καθένας έβγαλε το δικό του πορισματάκι, για τους δικούς του λόγους κολλήματος, κάλυψης ανομιών, διατήρησης συμφερόντων, δημιουργίας ντόρου για το πόπολο στο Κολοσσαίο. Κανένας για φώς και ωφέλεια του λαού. Έβγαλαν τον εαυτούλη τους λάδι! Όπως τον έβγαζαν λάδι και τόσα χρόνια που έκρυβαν τα πάντα, μόνο που ο Τύπος τα έβγαζε στη φόρα. Από πού τα ήξεραν οι πολίτες; Από τις καφετζούδες;

Μάθαμε έτσι, ότι και το σημερινό κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό δεν δίνει δεκάρα για τους πολίτες και τη διαφάνεια. Αν έδινε θα φρόντιζε να είναι καθαρό ώστε να γίνεται πρότυπο και οι καθάρσεις του να είναι για να καθαρίζει τα σκουπίδια από τη δημόσια ζωή και όχι εκκαθαρίσεις για να εξοντώνει τους αντιπάλους.

Έτσι, δεν θα ανεχόταν την ηθική Φλαμπουράρη με τις μετοχές της εταιρίας του, την αδήλωτη περιουσία Σταθάκη, τις μυστικές συνομιλίες Τσίπρα- Ψυχάρη, το ρίσκο της περιουσίας των μηχανικών με τον Τράπεζα Αττικής, την ίδια τη χρησιμοποίηση της Τράπεζας για πολιτικά παιχνίδια, τη συμφωνία κάτω από το τραπέζι με τον Μπόμπολα, την εύνοια των ίδιων εταιριών και των εσόδων τους, τη διαπλοκή με κεφαλαιούχους σαν τον Καλογρίτσα, τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη για τον έλεγχο των μίντια, την αδιαφανή διαχείριση εκατομμυρίων ευρώ υπέρ υμετέρων για τους πρόσφυγες, τις ρουσφετολογικές συμπαιγνίες με την τοπική αυτοδιοίκηση για χιλιάδες προσλήψεις με παράθυρα, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος με τις στρατιές των μετακλητών υπαλλήλων, την κάλυψη εκδοτών που έχουν φάει τα λεφτά εργαζομένων και παρέχουν αφειδώς στήριξη με πυχιαίους τίτλους, την καθημερινή νοοτροπία λάσπης εναντίον κάθε άλλης φωνής, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ζόφου στη χώρα.

Η κυβέρνηση, αλλά και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό στην πλειοψηφία του (γιατί υπάρχουν εξαιρέσεις), δεν κατανοούν και δεν ενδιαφέρονται για το λαό, αλλά για την εξουσία. Αν ενδιαφέρονταν για το λαό θα φρόντιζαν για τη δημιουργία κανόνων ηθικής στο πολιτικό παιχνίδι και στη χώρα. Επειδή η χώρα δεν καταστράφηκε από οικονομικές αιτίες, αλλά από απουσία ηθικής. Στη διαχείριση του χρήματος και της εξουσίας.

Αυτή η απουσία ηθικής κάνει τα πορίσματα σαν το χτεσινό, αλλά και κάθε καταγγελία να μην έχει καμιά αξία, ενώ θα έπρεπε. Αλλά, επειδή «ένοχος ένοχον ου ποιεί», καμιά καταγγελία δεν πιάνει όσο σοβαρή κι αν είναι. Κι αυτό κρατάει το λαό αιχμάλωτο σε μια βρώμικη φυλακή.

Η χώρα ζει ωδίνες. Το παλιό πεθαίνει γαντζωμένο από τις σάρκες του λαού και το καινούργιο κοιλοπονά τη μάνα του χωρίς να έχει γεννηθεί ακόμη. Αλλά, θα γεννηθεί. Είναι μοιραίο.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Η νέα εγκύκλιος του ΕΦΚΑ για τις ασφαλιστικές εισφορές

Την πρώτη αναλυτική εγκύκλιο για τον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών εξέδωσε ο ΕΦΚΑ.

Την πρώτη αναλυτική εγκύκλιο για τον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών εξέδωσε ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η εγκύκλιος έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία καθώς βάσει αυτής θα υποχρεωθούν να δώσουν απαντήσεις οι υπάλληλοι των ασφαλιστικών Ταμείων στους χιλιάδες επαγγελματίες που θα κληθούν να κατανοήσουν και, κυρίως, να πληρώσουν τις νέες ασφαλιστικές εισφορές.

Δείτε το πλήρες κείμενο της νέας εγκυκλίου εδώ

Πηγή

Ξεκινούν οι κατασχέσεις και για μικροχρέη στα ταμεία

Ολες οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ασφαλισμένων προς τα ταμεία, ανεξαρτήτως ύψους, διαβιβάζονται στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, με ορατό τον κίνδυνο των κατασχέσεων ακόμη και για μικροποσά.

Με απόφαση που υπέγραψε ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσος Πετρόπουλος στο ΚΕΑΟ διαβιβάζονται από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς όλες οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, ανεξαρτήτως ύψους και εισπραξιμότητας, οι οποίες, κατά την έκδοση της παρούσας απόφασης, δεν βρίσκονται σε καθεστώς ενεργούς ρύθμισης.

Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα μόνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 5. 000 ευρώ εντάσσονταν στο ΚΕΑΟ. Από τα τέλη του περασμένου έτους, πέρασαν τα χρέη κάτω των 5. 000 ευρώ προς το ΙΚΑ και τον ΟΓΑ. Με βάση την Υπουργική Απόφαση Πετρόπουλου περνάνε και τα χρέη κάτω των 5000 ευρώ προς τον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ.

Έτσι όλα τα χρέη προς τα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ) , άνω και κάτω των 5.000 ευρώ αποτελούν "αντικείμενο" είσπραξης από το ΚΕΑΟ.

Υπενθυμίζεται πως το ΚΕΑΟ μπορεί να προβεί ακόμα και σε ηλεκτρονικές κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς οφειλετών, εφόσον αυτοί δεν ρυθμισουν τα χρέη τους, μετά από τις προειδοποιήσεις.

Πηγή

Ερευνα ΓΣΕΒΕΕ: Στοιχεία-σοκ για τη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα

1 ΣΤΟΥΣ 4 ΦΟΒΑΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ

Σοκάρουν τα στοιχεία έρευνας της Marc για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ, καθώς αποτυπώνουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τη φτωχοποίηση των ελληνικών νοικοκυριών.

Επτά στα δέκα νοικοκυριά είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται περισσσότερο το 2016 με το τρίτο μνημόνιο να βαραίνει πάνω τους ακόμη περισσότερο εντείνοντας τις ανισότητες ενώ ενδεκτικό της κατάστασης που βιώνουν ότι ένα στα τέσσερα νοικοκυριά φοβάται ότι θα χάσει την περιουσία του λόγω χρεών, φορολογίας και οικονομικής αδυναμίας να αντεπεξέλθει.

H έρευνα της Marc που έγινε σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 νοικοκυριών για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ καταδεικνύει ότι ρυθμίσεις όπως η άρση της αναστολής πλειστηριασμών, η αύξηση των φόρων σε αγαθά ευρείας κατανάλωσης (τηλέφωνο, καπνός, αύξηση ΦΠΑ στα νησιά) οι πρόσθετες επιβαρύνσεις που προβλέπει το νέο ασφαλιστικό αναμένεται να συρρικνώσουν περαιτέρω την δυνητική κατανάλωση.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Γ. Καββαθά οι ανισότητες που είχαν διαμορφωθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης διευρύνονται και μέσα στο 2016, ενώ οι νέες ρυθμίσεις του τρίτου προγράμματος έχουν ήδη προσθέσει βάρη στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τα εισοδήματα των νοικοκυριών.

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι το 75% των ελληνικών νοικοκυριών διαβιώνει με πολύ χειρότερους όρους (ποσοτικούς και ποιοτικούς) σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα της κρίσης.

Όλα τα παραπάνω ενισχύουν την άποψη ότι η οικονομική προσαρμογή στη χώρα μας ήταν πολύ οξύτερη και βίαιη για τη «μεσαία τάξη», εγείροντας ερωτηματικά για την αναγκαιότητα συνέχισης της ίδιας οικονομικής πολιτικής, που συνδυάζει μειωμένες δημόσιες δαπάνες και αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Η έναρξη εφαρμογής του προγράμματος κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης παρά τις θετικές προθέσεις που φέρει ως ρύθμιση, αδυνατεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα της «αξιοπρεπούς διαβίωσης» και της καταπολέμησης της φτώχειας - καθώς προβλέπει μέγιστη ενίσχυση κατ’ άτομο 200€-  και ενδέχεται να οδηγήσει σημαντικό τμήμα του πληθυσμού σε μια ιδιότυπη ομηρία φτώχειας και απλήρωτης εργασίας.

Το μέτρο αυτό πρέπει να συνδυαστεί με ένα οργανωμένο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας, που θα συνδυάζει παροχές σε χρήμα και είδος, και θα διευθετεί αποτελεσματικά το ζήτημα της ιδιωτικής υπερχρέωσης.

Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ που έγινε σε συνεργασία με την εταιρεία ΜARC ΑΕ σε πανελλαδικό δείγμα 1000 νοικοκυριών, στο διάστημα 14 έως 23 Νοεμβρίου 2016 έχουν ως εξής:

Εισήδημα- οικονομική κατάσταση νοικοκυριών

Πάνω από 37% των νοικοκυριών δηλώνει ότι διαβιώνει με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα που βρίσκεται στην κατώτερη εισοδηματική κλίμακα. Στην πιο δεινή θέση είναι τα νοικοκυριά με έναν τουλάχιστον άνεργο, όπου καταγράφεται ποσοστό άνω του 50%.

Το 75,3% των νοικοκυριών παρουσίασε μείωση των εισοδημάτων το 2016 σε σχέση με το 2015, με σαφέστατη την τάση διεύρυνσης της ανισότητας υπέρ των ανώτερων εισοδηματικών κλιμακίων (στην κατηγορία άνω των 30,000€ παρουσιάζεται αύξηση στο 11,1% του πληθυσμού). Ιδιαίτερα ευάλωτα είναι τα μονομελή νοικοκυριά και όσα έχουν ένα άνεργο στο νοικοκυριό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο το 1,5% του πληθυσμού καταφέρνει να αποταμιεύσει. Σύμφωνα με στοιχεία της AMECO, η καθαρή αποταμίευση του ιδιωτικού τομέα το 2015 μειώθηκε κατά 9,5 δις. Σε πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνεται ότι τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν απολέσει το 35,9% της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων μετά την έναρξη της κρίσης.

Το 16,0% των νοικοκυριών δηλώνει ότι τα εισοδήματά του δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, εύρημα που συνάδει με το ποσοστό ακραίας φτώχειας που σημειώνεται στη χώρα (το οποίο υπολογίζεται στο 40% του ενδιάμεσου εισοδήματος, ΕΛΣΤΑΤ). Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών), το κατώφλι σχετικής φτώχειας μειώθηκε από τις 7,178 στο 2010 στις 4,512€ το 2015, ένδειξη κατάρρευσης των μεσαίων εισοδημάτων. Αν λαμβάναμε ως μέτρο σύγκρισης το κατώφλι φτώχειας του 2010, τότε περίπου τα μισά νοικοκυριά θα θεωρούνταν σήμερα φτωχά.

Ενδεικτικό της εκτεταμένης εισοδηματικής επισφάλειας  είναι το γεγονός ότι στο ενδεχόμενο μιας έκτακτης ανάγκης πληρωμής 500€, το 15,8% δηλώνει ότι δεν θα μπορούσε να την πραγματοποιήσει, ενώ το 51,4% θα κάλυπτε αυτή τη δαπάνη με μεγάλη δυσκολία.

Σχεδόν τα 2/3 των νοικοκυριών (65,3%) αναγκάζονται να κάνουν περικοπές για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πολυμελή (άνω 5 ατόμων) νοικοκυριά, τα νοικοκυριά με ανέργους και χαμηλό εισόδημα αντιμετωπίζουν σοβαρότερο πρόβλημα κάλυψης των βασικών αναγκών.

Αποθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι οι προσδοκίες των νοικοκυριών για το νέο έτος παραμένουν συντριπτικά αρνητικές, καθώς το 73,5% αναμένει επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης (μόνο το 5,1% αναμένει βελτίωση των οικονομικών του δυνατοτήτων). Τούτο συναρτάται με τις προβολές των νοικοκυριών σχετικά με την ικανότητα τους να ανταποκριθούν στις τρέχουσες και μελλοντικές υποχρεώσεις.

Ανεργία

 Το 32,6% των νοικοκυριών, δηλαδή σχεδόν 1,1 εκ. νοικοκυριά έχουν στην οικογένεια ένα τουλάχιστο άτομο σε ανεργία. Το ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας ανέρχεται στο 73,3% του συνολικού αριθμού των ανέργων. Από το σύνολο των άνεργων μελών των νοικοκυριών, μόνο το 9,5% λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα πληθυσμού, για την οποία απαιτείται να διαμορφωθεί ένα ελάχιστο πλαίσιο κοινωνικής προστασίας που θα συνδυάζει οικονομική- κοινωνική στήριξη και παροχές σε είδος, με σκοπό την επανένταξη στην αγορά εργασίας και όχι την περιθωριοποίηση.

Η οικονομική επισφάλεια δεν διατρέχει μόνο άνεργους αλλά και εργαζόμενους. Περισσότερα από 1 στα 5 νοικοκυριά (22,4%) έχουν ένα μέλος στην οικογένεια που εργάζεται για λιγότερα χρήματα από τον επίσημα καθορισμένο κατώτατο μισθό των 586€ (490,00€ καθαρή αμοιβή).   

 Εκρηκτικές διαστάσεις φαίνεται ότι έχει λάβει το φαινόμενο της οικονομικής μετανάστευσης.  Το 9,7% των νοικοκυριών δηλώνει ότι είχε ένα τουλάχιστο μέλος που μετανάστευσε στο εξωτερικό για να βρει εργασία (αυτό αντιστοιχεί σε πάνω από 400,000 οικογένειες). Ο αριθμός αυτός συγκλίνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των στατιστικών αρχών, όπου υπάρχει η εκτίμηση της μετανάστευσης περισσότερων από 500,000 Ελλήνων πολιτών από την απαρχή της κρίσης (427,000 την περίοδο 2008-2013). Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η προοπτική συνέχισης του φαινομένου, καθώς το 42% των νοικοκυριών θα εξέταζε σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, αν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για εξεύρεση εργασίας. Στις νεότερες ηλικίες 18-35 ετών, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 67,7%.

Τα νοικοκυριά που δηλώνουν εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα ως κύρια πηγή εισοδήματος παραμένουν στο χαμηλό 9% (από 12,6% το 2012), ποσοστό που αναμένεται να υποχωρήσει με την εφαρμογή του νέου υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών. Σταθερά υψηλό, αλλά οριακά μειούμενο είναι το ποσοστό των νοικοκυριών (49,2%) που δηλώνει  τη σύνταξη κάποιου μέλους ως την κυριότερη πηγή εισοδήματος. Η μικρή μείωση (έναντι 52% το Δεκέμβριο του 2014) πιθανότατα οφείλεται στην προοδευτική οριζόντια μείωση του επιπέδου των συντάξεων).

Οικονομικές υποχρεώσεις

Το 21,3% των νοικοκυριών έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία, ενώ το 58,2% των οφειλετών έχει υπαχθεί σε κάποιου είδους ρύθμιση, ένδειξη της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στα υπέρογκα φορολογικά βάρη. Ασφαλώς, οι ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν, και ιδιαίτερα των 100 δόσεων έχουν επιφέρει θετικά αποτελέσματα στη διαχείριση των φορολογικών βαρών. Συνολικά, από την έναρξη της κρίσης, πάνω από 160,000 νοικοκυριά έχουν υποστεί δέσμευση/ ή κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι φόροι ως %ΑΕΠ καταγράφουν την υψηλότερη τιμή στις χώρες της περιφέρειας.

Το 27,3% των νοικοκυριών με δανειακές υποχρεώσεις έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες (αφορά περίπου 430,000 νοικοκυριά). Εντονότερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα φτωχότερα και μονομελή νοικοκυριά (άνω του 40%).

 Το 34% των νοικοκυριών εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις φορολογικές υποχρεώσεις το επόμενο έτος, ενώ ειδικότερα, το 15,1% των νοικοκυριών με ιδιόκτητο ακίνητο δηλώνει ότι αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους για τα ακίνητα που διαθέτει (ΕΝΦΙΑ). Είναι χαρακτηριστικό ότι το 24,7% των ιδιοκτητών είναι διπλά υπόχρεοι για το ακίνητό τους: παράλληλα με την καταβολή ΕΝΦΙΑ πρέπει να καταβάλλουν και τις δόσεις του στεγαστικού δανείου.

Το 34,5% εκτιμά ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις το επόμενο έτος. 1 στα 4 νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητο σπίτι έχουν στεγαστικό δάνειο, ενώ το 31,5 % εξ αυτών των οφειλετών έχει καθυστερημένες οφειλές.

 Συνολικά, το ύψος των δανείων των νοικοκυριών ανέρχεται, με βάση στοιχεία της ΤτΕ σε 94,8 δις. Τα 67,2 δις αφορούν στεγαστικά δάνεια και τα 27,6 καταναλωτικά δάνεια. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των νοικοκυριών ανέρχονται στο 45,7%.

Από τα στοιχεία της έρευνας, προκύπτει ότι οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε ρυθμίσεις στο 40% των στεγαστικών δανείων. Ωστόσο, 1 στα 4 (24,3%) νοικοκυριά εκφράζουν φόβο ότι θα χάσουν το σπίτι τους εξ αιτίας τόσο των συσσωρευμένων υποχρεώσεων όσο και των επιπρόσθετων επιβαρύνσεων (δανειακών, φορολογικών και άλλων).

Κατανάλωση-ποιότητα ζωής

Συνεχίζεται η πτωτική πορεία της εγχώριας ζήτησης καθώς σχεδόν στο σύνολο των αγαθών και υπηρεσιών σημειώνεται αρνητικό ισοζύγιο. Σχετικά με τις τάσεις κατανάλωσης,  μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σημείωσε περικοπές στις δαπάνες ένδυσης- υπόδησης (53%), στις εξόδους (48,2%) και στα είδη διατροφής (40,2%), ένδειξη στροφής στην κατανάλωση χαμηλότερης ποιότητας αγαθών.

Αντίθετα, διευρύνθηκε ο αριθμός νοικοκυριών δήλωσε ότι αύξησε την ιδιωτική δαπάνη για τους οικιακούς λογαριασμούς, την υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη (3η συνεχή χρονιά) και την εκπαίδευση.  Αυτό συμβαίνει λόγω προφανώς της αύξησης της ιδιωτικής συμμετοχής και της μείωσης της δημόσιας δαπάνης, ειδικά στην υγεία. Η τάση αυτή διεύρυνσης της ιδιωτικής δαπάνης για την εξασφάλιση αγαθών κοινωνικού χαρακτήρα (υγεία, εκπαίδευση, λογαριασμοί κοινής ωφέλειας) αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την διατήρηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

Πάνω από τα μισά νοικοκυριά δήλωσαν ότι καθυστέρησαν να λάβουν ιατρικές συμβουλές  και θεραπείας λόγω οικονομικής αδυναμίας.  Πάνω από 1 στα 3 νοικοκυριά έχει καθυστερήσει να επισκευάσει ηλεκτρική οικιακή συσκευή, ενώ αντίστοιχα το 35% καθυστερεί να κάνει service στο αυτοκίνητο.

Αξιοσημείωτη είναι η προσαρμογή των ελληνικών νοικοκυριών στη νέα ψηφιακή εποχή και τα capital controls. Περίπου τα μισά νοικοκυριά χρησιμοποιούν πλαστικό χρήμα και e-banking για αγορά αγαθών και πληρωμή λογαριασμών, αλλά παραμένει ένα 46% που προτιμά να πληρώνει μόνο με μετρητά. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται διαφορετικό μίγμα κινήτρων σε διαφορετικές ομάδες του πληθυσμού, αλλά και συμμόρφωση των τραπεζών με τις οδηγίες της ΤτΕ και το πνεύμα μετάβασης στη νέα ψηφιακή εποχή. Σημαίνει επίσης ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού αδυνατεί να προσαρμοστεί σε αυτή την συναλλακτική συνήθεια.

Πηγή

Μια επέτειος μνημόσυνο...

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Η εμβληματική σημειολογία του προγράμματος και του απολογισμού των «100 Πρώτων Ημερών» για νεο-αναλαμβάνουσα πολιτική εξουσία, είναι αμερικανική επινόηση.

Πρακτικοί άνθρωποι οι Αμερικανοί, με έντονο επιχειρηματικό πνεύμα που το χαρακτηρίζει η τόλμη και η αποφασιστικότητα, αντελήφθησαν ότι μια νέα εξουσία εκλεγμένη από τον λαό, πρέπει να εκμεταλλευθεί όσο το δυνατόν περισσότερο τον αέρα της νίκης.

Time is money, άλλωστε. Ότι τολμηρό και με κόστος έχεις να κάνεις, καλύτερα να το κάνεις γρήγορα. Αν το αναβάλλεις για αργότερα, το κόστος θα είναι πολλαπλάσιο και η πιθανότητα απόσβεσης του κόστους πολύ μικρότερη. Το Ομηρικό “αμ έπος αμ έργον” (που το υιοθέτησαν και οι Λατίνοι, “dictum-factum”), έχει κατοχυρωμένη ανά τοις αιώνες αξία...

Εμείς εδώ, οι... περήφανοι απόγονοι του ελληνικού πνεύματος, έχουμε υιοθετήσει στην καθημερινότητα και την πολιτική πρακτική μας το “αγάλι αγάλι...” και το φιλοσοφημένο “η πολλή δουλειά, τρώει τον αφέντη”! Αναβάλλουμε για αύριο, ότι έπρεπε να είχε γίνει χθες! Και ευδαίμονες, πορευόμαστε με τις ψευδαισθήσεις μας, τις ελπίδες μας στον (όποιον...) Θεό (αυτός που πάντα “έχει” για τον περιούσιο λαό του), την βολική ηλιθιότητα μας ότι κάπως, κάπου, κάποτε “θα τα βολέψουμε”-άλλωστε εμείς δεν είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου; Ποια κυρία θα μας κουνηθεί... Κατενάτσιο, την μπάλα στην εξέδρα και... βλέπουμε!

Συμπυκνωμένη (και επαυξημένη από τις ιδεοληψίες των κυβερνώντων μας) αυτή την ιδιαιτερότητά μας, την βιώνουμε δραματικά δυο ακριβώς χρόνια σαν αύριο. Σχεδόν τα ίδια ( όσον αφορά εκσυγχρονισμούς,μεταρρυθμίσεις, δομές, λειτουργική διοίκηση αποτελεσματική δικαιοσύνη, παιδεία με γερά θεμέλια-και κυρίως: πολιτικές βασισμένες στην αλήθεια, και όχι στην ολέθρια μικροκομματική πελατειακή λογική), έκαναν και οι προηγούμενοι. Αναντίρρητα. Μόνο που τούτοι εδώ, δεν εκλέχθηκαν τον Γενάρη του 2015 για... να κάνουν μια απ' τα ίδια. Και, πάντως, όχι για ν' αποδειχθούν χειρότεροι των προκατόχων τους. Και, μάλιστα, σε καιρούς τόσο κρίσιμους, όπου οι σωρευμένες παθογένειες δεκαετιών, θα έπρεπε να αντιμετωπισθούν με διαδικασίες... fast track!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, είχε και ένα άλλο πρόσθετο επιβαρυντικό πρόβλημα: με το που ανέλαβε την εξουσία, έπρεπε να ξεκαθαρίσει μέσα του “ποιος αλήθεια είναι αυτός και πού πάει”. Να εξισορροπήσει χίλιες δυο αντιφατικές “γραμμές” (πριν λίγους μόνο μήνες υποχρεώθηκε επιφανειακά να ονομάσει “κόμμα” τον εσμό των συνιστωσών του, που δυσκολεύονταν να συνεννοηθούν ακόμη και μεταξύ τους!) και ν' αποφασίσει αν θα καταπιαστεί με την πραγματικότητα ή θα συνεχίσει να μάχεται τους ανεμόμυλους των ιδεοληψιών του.

Γνωστές, χιλιοειπωμένες και ακριβοπληρωμένες οι ολιγωρίες, οι καθυστερήσεις λόγω εμμονών, τα κοντόφθαλμα πισωγυρίσματα, η μη έγκαιρη εφαρμογή συμφωνημένων κατά το πρώτο ολέθριο 7μηνο της “πρώτη φορά αριστερά”. Μπήκαμε στην βάρκα στον Αχέροντα για τον κάτω κόσμο, και εξαίφνης ανακαλύφθηκαν οι “αυταπάτες”, οι “ανοησίες” των πάλαι ποτέ “εθνικών κεφαλαίων”. Συμφωνήσαμε , με πολλαπλάσιο κόστος, να κάνουμε ότι μπορούσαμε εξ αρχής να είχαμε κάνει ματώνοντας λιγότερο. Ο κόσμος, πίστεψε πως ο Τσίπρας “έπαθε και έμαθε-τώρα ξέρει πια τι πρέπει να κάνει...”, και τον ξαναψήφισε. Και απεδείχθη η έσχατη πλάνη, χείρων της πρώτης...

Ενάμιση χρόνο μετά τον κολασμένο εκείνο Ιούλιο, ξαναζούμε στους ίδιους ρυθμούς το ίδιο ολέθριο έργο: συμφωνίες που γίνονται με κοστοβόρες καθυστερήσεις, για να μην τηρηθούν, αλλά με περίσσια επιμέλεια να χρεωθεί το φταίξιμο ο “εχθρός”. Ένας εχθρός, που αλλάζει ανάλογα με το μικροπολιτικό συμφέρον της στιγμής, για να εφευρεθούν βολικοί “σύμμαχοι”, σε αλληλοδιάδοχους ρόλους- πότε φταίει το ΔΝΤ και είναι καλός ο Σόϊμπλε, μετά τούμπαλιν. Ράβε ξήλωνε, για ν' αγοράζουν... χρόνο! Που δεν ξέρουν και τι να τον κάνουν, με μόνη τους έγνοια πως θα παραμυθιάζεται η κοινωνία πως φταίνε...οι “άλλοι”, που δεν τους χωνεύουν γιατί είναι αριστεροί! Η έρμη δεύτερη αξιολόγηση, που μας απειλεί πάλι με grexit και την μετάλλαξή μας σε... Βενεζουέλα με δραχμή, είχαν δεσμευθεί ότι θα ολοκληρωθεί τον περασμένο Οκτώβριο. Και σήμερα, εμφανίζονται αισιόδοξοι και... τροπαιούχοι ότι “πάντως, μέχρι τον Μάρτη-Απρίλη, θα συντελεσθεί...” και θ΄αρχίσει ο εθνικός καλπασμός στην λεωφόρο της ανάπτυξης. Κι' αυτή εκ μεταφοράς, γιατί αν τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά, σήμερα βρισκόμαστε στον δεύτερο χρόνο “ανάπτυξης”! Και το ότι μια ολόκληρη χώρα ανατριχιάζει και κοντανασαίνει με τον επερχόμενο “κόφτη” σε ότι έχει απομείνει, δεν είναι για “τ' αριστερά” παλληκάρια παρά μονάχα μια ακόμη...αυταπάτη!

Να μείνουν στην εξουσία πάση θυσία (θυσία δική μας, εννοείται...), γι' αυτό μόνο νοιάζονται και πασχίζουν. Με τρόπους που κινούνται σε...50 αποχρώσεις του γκρι -στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί οι πιο μαύρες προθέσεις τους, έχουν διαφανεί από τις προσπάθειες ποδηγέτησης της ενημέρωσης, ελέγχου της Δικαιοσύνης (που, ευτυχώς, δείχνει ν' αντιστέκεται), πιο χυδαίας, σε σύγκριση με τους προηγούμενους, μετατροπής του κρατικού μηχανισμού σε κομματικό μετερίζι, όπου το έλεγχο ασκούν και επιβάλλουν κνώδαλα των κομματικών ταγμάτων...

Δυο χαμένα κρίσιμα χρόνια. Μια ακόμη (ίσως η τελευταία) χαμένη ευκαιρία. Κι' αυτοί, ετοιμάζονται να ... γιορτάσουν πανηγυριώτικα την επέτειο-μνημόσυνο της “πρώτη φορά αριστεράς”....

Ο Γκάμπριελ φεύγει από την κούρσα για τη Καγκελαρία και προτείνει Σουλτς

Ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δεν θα είναι τελικά ο υποψήφιος του κόμματος για την καγκελαρία στις επερχόμενες εκλογές. Ο Γκάμπριελ φέρεται να έχει ήδη γνωστοποιήσει την απόφασή του στα στελέχη του κόμματος.

Μάλιστα σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Die Zeit, ο Γκάμπριελ αποχωρεί και από την ηγεσία του κόμματος. Ως νέο πρόεδρο των Σοσιαλδημοκρατών αλλά και ως αντίπαλο της Άγκελα Μέρκελ στην κούρσα για την καγκελαρία προτείνει τον Μάρτιν Σουλτς, αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα.

Μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό Stern, ο Γκάμπριελ δήλωσε χαρακτηριστικά πως «αν ηγηθώ εγώ για την καγκελαρία θα χάσω και μαζί μου θα χάσει και το SPD». «Ο Σουλτς έχει σαφώς μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει», συμπλήρωσε.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο Γκάμπριελ υπολείπεται σημαντικά της Άνγκελα Μέρκελ στην κούρσα για την καγκελαρία, συμπαρασύροντας σε χαμηλά ποσοστά και το SPD. Αντίθετα ο Μάρτιν Σουλτς εμφανίζει υψηλά ποσοστά δημοφιλίας.

Όπως γράφει η Die Zeit ο Γκάμπριελ επιθυμεί και την αποχώρησή του από το υπουργείο Οικονομίας, επιδιώκοντας να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών.

Σε παλαιότερο άρθρο του το Spiegel σημείωνε ότι το γεγονός πως οι περισσότεροι Γερμανοί δεν είναι εξοικειωμένοι, λόγω της μακροχρόνιας παρουσίας του στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τον καθιστά ως έναν πιο ελκυστικό υποψήφιο.

Όπως ανέφερε το δημοσίευμα, οι Γερμανοί πολίτες «παραγνωρίστηκαν» με τη Μέρκελ ενώ ο Γκάμπριελ, όπως φαίνεται, δεν είχε τη δυνατότητα να ενισχύσει τη δημοφιλία του σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναρριχηθεί στην ηγεσία της χώρας.

Αντίθετα ο Σουλτς εμφανίζεται ως ένα νέο πρόσωπο καθώς λίγοι Γερμανοί έχουν πραγματικά πλήρη άποψη για αυτόν και διατηρεί το στοιχείο της έκπληξης που θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα στις προεκλογική κούρσα.

Η επίσημη ημερομηνία ανακοίνωσης της υποψηφιότητας των Σοσιαλδημοκρατών έχει οριστεί από καιρό και είναι η 29η Ιανουαρίου. Το πρωί της Κυριακής θα συνεδριάσουν τα ηγετικά στελέχη του κόμματος και θα καταλήξουν στο όνομα του υποψηφίου. Στις 13.00 το όνομα θα ανακοινωθεί επίσημα σε ανοιχτή εκδήλωση στα κεντρικά γραφεία του SPD. 

Πηγή        

Χανιώτης ο “αγρότης της χρονιάς” που βραβεύτηκε (video)

Ένας αγρότης που έχει μάθει να θέτει μετρήσιµους στόχους και να τους υλοποιεί, ο Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης από τις Λουσακιές Χανίων, ο οποίος εδώ και 20 χρόνια επενδύει στον ελαιώνα και τον αµπελώνα ήταν το τιμώμενο πρόσωπο μιας λαμπρής τελετής που διοργάνωσε ο όμιλος Green Box και η Agrenda, το Σάββατο, 21 Ιανουαρίου στο Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο Λουτρακίου.

Μαζί του, τα φώτα της δημοσιότητας μοιράστηκαν ο Κτηνοτρόφος της Χρονιάς Γιώργος Μαγιώνας, προβατοτρόφος από το Λιβάδι Ολύμπου και η Συλλογική Προσπάθεια της Χρονιάς, η Ομάδα Παραγωγών Φρούτων και Λαχανικών Σταφυλιού «Σύμβολο», από την Καβάλα.

Ευγενής, πρόσχαρος και υπερδραστήριος, ο Αγρότης της Χρονιάς, ∆ηµήτρης Σχοινοπλοκάκης, από τις Λουσακιές Χανίων, παρέλαβε το βραβείο του από τον εκδότη και διευθυντή της Agrenda, Γιάννη Πανάγο και εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε για την τιμή που του έγινε τον όμιλο της Greenbox αλλά και την οικογένειά του για τη στήριξη που του παρέχει από το ξεκίνημά του. Εδώ και 20 χρόνια, ο Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης επενδύει µε σύνεση στον ελαιώνα και τον αµπελώνα του. Το πιο δυνατό όπλο στη φαρέτρα του, σύµφωνα µε τον ίδιο, είναι η συνειδητή επιλογή του για 100% βιολογική καλλιέργεια. Το επόµενο βήµα του είναι η δηµιουργία του δικού του ελαιοτριβείου.

Ο Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης βγήκε Νέος Αγρότης του 2002 σε ηλικία µόλις 24 ετών, έκανε τα πρώτα του βήµατα στη γεωργία µε 62 στρέµµατα ελαιώνα, 4 στρέµµατα αµπελώνα και ένα µικρό ζωικό κεφάλαιο, το οποίο αντιστοιχούσε σε 41 ζώα και 50 στρέµµατα βοσκότοπου. Με αυτήν τη µαγιά γεννήθηκε λοιπόν η επιχείρησή του µε την επωνυµία «Κτήµα Φιλίππου» στις Λουσακιές Κισάµου, η πορεία της οποίας στο χρόνο δείχνει έναν άνθρωπο, που έχει µάθει να θέτει µετρήσιµους στόχους και να τους υλοποιεί.

Σήµερα ο δραστήριος Κρητικός αγρότης, ο οποίος αναδείχθηκε σε Αγρότη της Χρονιάς 2017, έχει 110 στρέµµατα ελαιώνα και 10,5 στρέµµατα οινοποιήσιµα σταφύλια, µια 100% βιολογική εκµετάλλευση, µε το αµέσως επόµενο βήµα να τοποθετείται στη δηµιουργία του δικού του ελαιοτριβείου.

       

Πηγή