Χωρίς συμφωνία επιστρέφουν από Βρυξέλλες Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου, Χουλιαράκης

Μέχρι τις 1.30 μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Αθήνας) κράτησαν οι συνομιλίες υψηλού επιπέδου στις Βρυξέλλες μεταξύ των επικεφαλής των θεσμών και Ελλήνων υπουργών με απώτερο στόχο να αρθεί το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στις διαπραγματεύσεις. Παρόλο που δεν υπάρχει συμφωνία σε κάποιο από τα ανοιχτά θέματα ο επικεφαλής του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ έγραφε σε tweet ότι έχει επιτευχθεί «καλή πρόοδος» με τις συζητήσεις να συνεχίζονται και σήμερα. Σύμφωνα με πληροφορίες οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν σήμερα το απόγευμα από τις βάσεις του καθενός μέσω τηλεδιάσκεψης και όχι στις Βρυξέλλες.

Νωρίτερα χθες Ευρωπαίος αξιωματούχος έστελνε ξεκάθαρο μήνυμα για τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε στην ελληνική οικονομία η παράταση της διαπραγμάτευσης, αφήνοντας ανοιχτό και το ενδεχόμενο επανεξέτασης των μέτρων που έχουν ληφθεί, την στιγμή που οι δείκτες της οικονομίας θα χειροτερεύουν.

Χθες από την μία διεξάγονταν επαφές στο υψηλότερο επίπεδο, με τον κ. Τσίπρα να επικοινωνεί με τον πρόεδρο της Ε. Επιτροπής Ζ. Κ. Γιουνκέρ, σε μία προσπάθεια της Αθήνας  να επιτευχθεί κάποια πρόοδος που θα μπορούσε να παρουσιαστεί στο Eurogroup της Παρασκευής, ώστε να μην λήξει η συνάντηση των υπουργών Οικονομικών με άλλο ένα ναυάγιο, την στιγμή που ο χρόνος έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα για την ελληνική οικονομία.

Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε χθες πως η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της  αξιολόγησης θα έχει καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία λέγοντας χαρακτηριστικά πως «η κατάσταση της  οικονομίας θα είναι τέτοια που όλες οι παράμετροι βάσει των οποίων ελήφθησαν οι αποφάσεις  θα πρέπει να επανεξεταστούν». Με αυτό τον τρόπο απαντούσε ουσιαστικά στο ερώτημα κατά πόσο θα μπορούσαν να βγουν αληθινά τα σενάρια που θέλουν η κυβέρνηση να μαζεύει λεφτά, έτσι ώστε να μην χρειαστεί την εκταμίευση από το κλείσιμο της αξιολόγησης για να πληρώσει τα περίπου 7 δισ. του Ιουλίου. Η απάντηση του ήταν ξεκάθαρη. «Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την οικονομική, φορολογική, καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη», είπε.

Εξάλλου, τόνισε ότι η καθυστέρηση στην υλοποίηση της συμφωνίας οφείλεται σε πολιτικούς λόγους και όχι τεχνικούς. «Οι θεσμοί μπορούν να ολοκληρώσουν την τεχνική συγγραφή της συμφωνίας εξαιρετικά γρήγορα, όμως οι πολιτικές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν είναι που δημιουργούν όλη τη δυσκολία» ανέφερε. Από την πλευρά του ο αρμόδιος Επίτροπος Π. Μοσκοβισί τόνισε πως μία συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο δεν είναι μόνο εφικτή σύντομα, αλλά και αναγκαία» γιατί όπως είπε «έτσι θα περιοριστούν τα ρίσκα που συνδέονται με την καθυστέρηση και δεν θα χαθούν και τα περσινά θετικά δημοσιονομικά αποτελέσματα».

Η χθεσινή συνάντηση συμφωνήθηκε τελευταία στιγμή ανάμεσα στον πρόεδρο του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ, τον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μ. Κερέ τον επίτροπο οικονομικών υποθέσεων Π. Μοσκοβισί, και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κ. Ρέγκλινγκ από την πλευρά των θεσμών και τον υπουργό Οικονομικών Ε. Τσακαλώτο, τον αναπληρωτή υπουργό οικονομικών Γ Χουλιαράκη την υπουργό εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, ενώ σε ανοιχτή γραμμή βρισκόταν η Ουάσιγκτον.

Σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική πλευρά προσήλθε με τις ίδιες προτάσεις που είχε αποστείλει σε επιστολή του ο κ. Τσακαλώτος την προηγούμενη εβδομάδα-αυτές  που είχαν δημιουργήσει την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις- γεννώντας ερωτηματικά για το κατά πόσο θα μπορούσε αυτή η  στάση να άρει το αδιέξοδο. Συγκεκριμένα, η πρόταση του κ. Τσακαλώτου αφορά τη μείωση της προσωπικής διαφοράς κατά 0,7% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα τη μείωση το 2019 κατά 0,3% του ΑΕΠ του αφορολόγητου και κατά 0,7% το 2020. Εναλλακτικά, κι αν οι θεσμοί επιμείνουν στην πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, η ελληνική πλευρά ζητεί αυτό να γίνει σε δύο χρόνια, το 2019 και το 2020. 

kathimerini.gr

Ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί Στουρνάρα και τραπεζίτες ότι θα... λογοδοτήσουν!

Επιστροφή σε μέρες... 2015 θυμίζει η συνεχιζόμενη επίθεση κυβερνητικών στελεχών κατά των κεντρικών τραπεζιτών της χώρας.

Εν μέσω της συνεχιζόμενης απραξίας από το μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους πάντες να προειδοποιούν ότι κάθε ημέρα καθυστέρησης στοιχίζει ακριβά στην ελληνική οικονομία, κυβερνητικά στελέχη επιλέγουν να βάλουν στο στόχαστρό τους κορυφαίους τραπεζίτες.

Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι βολές Μαξίμου, υπουργών και Κουμουνδούρου κατά του διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα.

Απόψε, ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Ρήγας το κλιμάκωσε.

Με ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο facebook, ο Πάνος Ρήγας δεν κατονομάζει μεν τον κ. Στουρνάρα, ωστόσο αφήνει αιχμές καθώς ζητά «από όσους διετέλεσαν πρόεδροι τραπεζών και κυρίως της ΤτΕ να σταματήσουν να προκαλούν».

«Στο όνομα της ανεξαρτησίας και του δημοσίου συμφέροντος δρούσαν επί χρόνια ανεξέλεγκτα και σήμερα δηλώνουν άγνοια για τα ξέφρενα πάρτυ των δανείων» γράφει στην ανάρτηση του ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και συμπληρώνει:

«Όλοι όσοι διετέλεσαν πρόεδροι τραπεζών και κυρίως της τράπεζας της Ελλάδας να σταματήσουν να προκαλούν και να προετοιμαστούν να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό».

«Το πάρτυ τελείωσε» καταλήγει η ανάρτηση του κ. Ρήγα.

iefimerida.gr 

Αναλυτής στη NYT: Τρομακτικό το ανθρώπινο κόστος από τα Μνημόνια στην Ελλάδα

Το παράδειγμα της παρέμβασης των θεσμών στην Ελλάδα και η εντύπωση που έχει προκαλέσει στους λαούς της Ευρώπης, είναι δυνατόν να εντοπισθεί και στα βαθύτερα αίτια τέτοιων σοβαρών εξελίξεων όπως το Brexit, ή η άνοδος της ακροδεξιάς: αυτό αφήνει να εννοηθεί με την εκτενή αναφορά και επιχειρηματολογία του ο γνωστός αναλυτής Άλαν Τζόνσον, σε πρόσφατο άρθρο -παρέμβαση στους Τάιμς της Νέας Υόρκης σχετικά με το Brexit (Why Brexit Is Best for Britain--Γιατί το Μπρέξιτ είναι το καλύτερο για την Βρετανία). Γράφει επίσης ότι η βούληση για έξοδο από τους κόλπους της ΕΕ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απογοήτευση των λαών για το πώς μετά την κρίση η Ένωση βαθμηδόν έχει απομακρυνθεί από την κοινωνική διάσταση μίας κεϋνσιανής προσέγγισης στις καταστατικές αρχές της. Κατά τον ίδιον, το παράδειγμα της αντιμετώπισης της κρίσης στην Ελλάδα, μόνο στις αρνητικές συνέπειες της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών, μπορεί να εγγραφεί.

Στο άρθρο ο Τζόνσον αναφέρεται στη στροφή που έχει σημειωθεί βαθμηδόν στη λειτουργία και στους απώτερους πολιτικούς στόχους των θεσμών που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ενσωμάτωση και ένωση στο εσωτερικό της ΕΕ. Κατ’ αυτόν οι "αυταρχικές" υπερεθνικές εξουσίες της ΕΕ σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη πρόταξη του συμφέροντος της αγοράς έναντι της πραγματικής ευημερίας των λαών, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, συντελούν στην αύξηση φυγόκεντρων φαινομένων, αλλά και νοσηρών αντιλήψεων για το μέλλον της ηπείρου, που νομοτελειακά οδηγούν και στην αύξηση της Ακροδεξιάς και των διασπαστικών τάσεων.

Ορίζοντας τις πραγματικές καταβολές της στροφής ετούτης, ο Τζόνσον εξηγεί πως "ήταν ο υπέρμαχος της ελεύθερης αγοράς Φρίντριχ Χάγεκ, ο διανοούμενος αρχιτέκτονας του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος διακήρυξε από το 1939 τον "διακρατικό φεντεραλισμό" στην Ευρώπη με στόχο να αποτρέψει τους ψηφοφόρους να χρησιμοποιήσουν το όπλο της δημοκρατίας για να επηρεάσουν τις διαδικασίες της ελεύθερης αγοράς. Με άλλα λόγια, όπως είχε τονίσει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής "δεν μπορούν να υπάρξει καμμία δημοκρατική απόφαση που να σταθεί απέναντι στις Ευρωπαϊκές συνθήκες".

"Οι δομές κι οι συνθήκες της Ένωσης έχουν σχεδιασθεί κατά τρόπον ανάλογο", αποφαίνεται ο Τζονσον και προσθέτει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εκλέγεται από κανέναν, διορίζεται και με υπερηφάνεια τα μέλη τους διατρανώνουν πως είναι απαλλαγμένα από οιαδήποτε υποχρέωση λογοδοσίας απέναντι στο οποιοδήποτε κράτος, ή άλλο θεσμό. Και για του λόγου το αληθές προσθέτει και τη δήλωση του τότε αντιπρόεδρου της Κομισιόν Γίρκι Κατάινεν απέναντι στην είδηση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές εκλογές: "Δεν αλλάζουμε την θέση μας με βάση τις εκλογές".

Εν συνεχεία, ο αρθρογράφος αναφέρεται εκτενώς στον αντιδημοκρατικό και αυθαίρετο θεσμικά τρόπο στελέχωσης και λειτουργίας θεσμών όπως η Κεντρική Τράπεζα, ή την συμβολική και καθόλου λειτουργική θέση του Ευρωκοινοβουλίου στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, που στο κάτω κάτω αφορούν την τύχη των λαών της Ευρώπης. Και όχι μόνον, αν κάποιος αναλογισθεί πως, όπως συμβαίνει και με τις εμπορικές διατλαντικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, τον Καναδά κι άλλες χώρες, δίνεται η δυνατότητα σε εταιρείες "να μηνύουν εκλεγμένες κυβερνήσεις, που τολμούν να υπακούσουν σ’ αυτό που θέλουν οι ψηφοφόροι τους".

"Το ανθρώπινο κόστος υπήρξε τρομακτικό", επισημαίνει ο Άλαν Τζόνσον, επικαλούμενος το παράδειγμα της Ελλάδος. "Το βασανιστήριο του πνιγμού (waterboarding) που εφάρμοσε η ΕΕ στην Ελλάδα κατέληξε στην περικοπή των προϋπολογισμών των νοσοκομείων κατά το ένα τέταρτο και κατά το ήμισυ του προϋπολογισμού για τα φάρμακα, την ώρα που τα κρούσματα HIV αυξάνονται, όπως κι οι πάσχοντες από κατάθλιψη, έχουν εκτοξευθεί οι αριθμοί των αυτοκτονιών, ενώ οι περιπτώσεις θνησιγενών τοκετών έχει αυξηθεί κατά 21%. Τέσσερα στα δέκα παιδιά στην Ελλάδα έχουν σπρωχθεί σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και έρευνες έχουν δείξει πως το 54% των Ελλήνων σήμερα βιώνουν μία κατάσταση υποσιτισμού"

Ο ίδιος επισημαίνει επίσης πως "στην ακραία περίπτωση (αυταρχισμού της Ευρώπης) νομίμως εκλεγμένες εθνικές κυβερνήσεις αποκαθηλώνονται έμπρακτα κι αντικαθίστανται με διαλεχτούς τεχνοκράτες των Βρυξελλών, όπως συνέβη με την κυβέρνηση Παπανδρέου στην Ελλάδα και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Το αποκορύφωμα είναι πως το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο νομοθέτησε κανονισμούς που επιτάσσουν ότι το δικαίωμα των εργαζομένων σε απεργία θα πρέπει να υποταχθεί στο δικαίωμα των εργοδοτών τους να επιχειρούν ελεύθερα". Ο Χάγιεκ θα πρέπει να χαμογελά ευτυχισμένος με όλα αυτά, σχολιάζει ο Τζόνσον.

Αναφερόμενος εν κατακλείδι στο ελληνικό παράδειγμα, ο δεινός αναλυτής υπενθυμίζει ως απόδειξη για τις απόψεις του—που εν μέρει αντανακλούν και την ανησυχία του για την παρελκόμενη κι αυξητική αρνητικότητα των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στο ‘ξεθωριασμένο’ όραμα της ενιαίας και κοινωνικής Ευρώπης—κι άλλες δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων για τις αρνητικές εξελίξεις που είχε παρέμβαση των θεσμών στην Ελλάδα.

"Ο Φιλίπ Λεγκράν, πρώην σύμβουλος του παλαιότερου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, είχε παρατηρήσει: καθώς ο ‘κύριος πιστωτής της Ευρώπης’ η Γερμανία, ‘έχει ποδοπατήσει αξίες όπως δημοκρατία και εθνική κυριαρχία, δημιουργώντας ένα κράτος –υποτελή".

Με βάση το αλγεινό παράδειγμα της Ελλάδας, υπονοεί ο αρθρογράφος, όλοι εκείνοι που ψήφισαν υπέρ του Brexit και όσοι ακόμη θα ονειρεύονταν μία δική τους εθνική έξοδο "οι αποτυχημένοι, οι αποκλεισμένοι και καταφρονεμένοι" (όπως τους χαρακτηρίζει) αποφάσισαν, "μέσα στην απελπισία τους , να αποτολμήσουν μία κυρίαρχη χειρονομία: να αλλάξουν τους κανόνες επιστρέφοντας στις πολιτικές του έθνους-κράτους, σε μία προσπάθεια να ισοφαρίσουν τα πράγματα. Αναζητούν καταφύγιο (…) σε μία δημοκρατική προστασία, στον νόμο του λαού, στην τοπική αυτονομία, στα κοινά αγαθά και στις παραδόσεις περί ισότητας".

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ        

FT: Ο Τσίπρας απέρριψε συμφωνία με τους Θεσμούς πριν έναν μήνα

Για απόρριψη συμφωνίας που είχε επιτευχθεί με τους πιστωτές τον περασμένο μήνα από τον Αλέξη Τσίπρα λόγω πολιτικού κόστους κάνει λόγο δημοσίευμα των Financial Times

Πριν ένα μήνα η Ελλάδα και οι Θεσμοί είχαν φτάσει σε μια τελική συμφωνία, όμως το τελικο deal δεν επετεύχθη τελευταία στιγμή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα λόγω πολιτικού κόστους και αντιδράσεων από ανώτερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό ισχυρίζεται δημοσίευμα των Financial Times με τίτλο "Η Ελλάδα αναζητά μια συμφωνία με μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και τα εργασιακά, προκειμένου να ξεκλειδώσει η οικονομική βοήθεια".

Η βρετανική οικονομική εφημερίδα αναφέρει ότι η συμφωνία προέβλεπε περαιτέρω περικοπές συντάξεων το 2019, μερικούς μόνο μήνες πριν από τις επόμενες προγραμματισμένες εκλογές.

«Το κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες θα μπορούσε να στείλει το κόμμα πίσω σε μονοψήφια ποσοστά. Ήταν μια συμφωνία που δεν μπορούσαν να καταπιούν», έχει δηλώσει στην εφημερίδα πρώην ακτιβιστής του ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενος στα στελέχη του κόμματος.

Κατά την εφημερίδα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αναμένεται στις συνομιλίες της Τρίτης στις Βρυξέλλες να πιέσει για καθυστέρηση εφαρμογής των περικοπών στις συντάξεις έως το 2020, αντιστεκόμενος παράλληλα στην απαίτηση των πιστωτών για τις μαζικές απολύσεις.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, Ευρωπαίος αξιωματούχος έχει σημειώσει ότι η μη εκταμίευση της επόμενης δόσης για την Ελλάδα εγκαίρως θα άφηνε την οικονομία της χώρας «σε τέτοια κατάσταση που όλες οι παράμετροι της λήψης αποφάσεων θα έπρεπε να επανεξεταστούν».

"Με τον χρόνο να πιέζει και την Αθήνα να πρέπει να αποπληρώσει πάνω από 6 δις. ευρώ τον ερχόμενο Ιούλιο, οι εμπλεκόμενοι στις διαπραγματεύσεις λένε πως ειναι επιτακτική μια συμφωνία τουλάχιστον στα βασικά, προκειμένου να αποφύγουμε τυχόν κρίσεις το καλοκαίρι που μας έρχεται", σχολιάζει το δημοσίευμα.

Αλλος αξιωματούχος της Τραπέζης της Ελλάδος, εξάλλου, σχολιάζει στους FT ότι αν η συμφωνία δεν κλείσει εντός του Μαΐου, τότε πρέπει να αναμένεται επιστροφή στην ύφεση κατά το πρώτο μισό του έτους.

Σημειώνεται επίσης η εκροή καταθέσεων σε ύψος 2 δισεκατομμυρίων ευρώ το πρώτο δίμηνο του έτους και το πλήγμα στην ευρύτερη οικονομία από την αβεβαιότητα και την καθυστέρηση.

Η επίτευξη τεχνικής συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τους θεσμούς είναι εφικτή μέσα στις επόμενες εβδομάδες, αλλά και απαραίτητη ώστε να περιοριστούν τα ρίσκα που προκαλούνται από καθυστερήσεις, δήλωσε στο μεταξύ ο επίτροπος Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί.      

thetoc.gr 

Τετραγώνισαν τον κύκλο του μνημονιακού κανιβαλισμού!

Μετά από τόσα βάσανα φέρνουν από το 2019 νέα μέτρα που

α) σε ό,τι αφορά τις νέες μειώσεις συντάξεων και τη νέα φορολεηλασία ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ,

β) σε ό,τι αφορά στα πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ για μια τριετία αυτό σημαίνει μέτρα περί τα 20 δισ. ευρώ!

Την ίδια ώρα οι μεν της κυβέρνησης έχουν το θράσος να μιλούν για «αντίμετρα». Οι δε της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καταγγέλλουν τα μέτρα που, όμως, έχουν δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσουν. 

Το παράδοξο, δε, είναι τούτο: Η επιχειρηματολογία ντόπιων και ξένων «σωτήρων» ήταν ότι το ένα Μνημόνιο διαδέχεται το άλλο διότι το κάθε φορά προηγούμενο δεν εφαρμόστηκε σωστά κι έτσι ήρθε το επόμενο. Μάλιστα. Τώρα όμως το τροπάρι έχει αλλάξει. Τώρα, λένε οι κυβερνώντες,  το τρέχον Μνημόνιο είναι πολύ… επιτυχημένο. Πάμε από πλεόνασμα σε υπερπλεόνασμα.

Αλλά αν είναι έτσι, κι αφού τώρα εφαρμόζεται πιστά και πολύ αποτελεσματικά το τρίτο Μνημόνιο, τότε γιατί ετοιμάζονται μέσω λεγόμενης «αξιολόγησης» να φέρουν το 4ο (ανομολόγητο) Μνημόνιο;

Συμπέρασμα: Μπορεί να μην κατάφεραν να μας «σώσουν», κατάφεραν όμως να τετραγωνίσουν τον κύκλο του μνημονιακού κανιβαλισμού. Τουτέστιν, είτε επειδή τα Μνημόνια τους «αποτυγχάνουν», είτε επειδή τα Μνημόνιά τους επιτυγχάνουν, το αποτέλεσμα είναι ίδιο: Νέα Μνημόνια!

Η όλη τακτική πρώην και νυν κυβερνώντων θα συνιστούσε τον ορισμό της γελοιότητας, αν δεν επρόκειτο για τον ορισμό του αντιλαικού παροξυσμού.

imerodromos.gr - Εφημερίδα Real News   – To σκίτσο είναι του Στάθη    

Πόρτα σε Πιτσιόρλα από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά!

Του Γιώργου Φιντικάκη

Πρόσωπο ανεπιθύμητο είναι ο Στέργιος Πιτσιόρλας για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθώς οι εργαζόμενοί του με επιστολή τους, του απαγόρευσαν την είσοδο στις εγκαταστάσεις τους!

Το μείζον αυτό θέμα έλαβε χώρα ενόψει της σημερινής επίσκεψης του υφυπουργού Ανάπτυξης στο χώρο της εταιρείας, συμφερόντων Ισκαντάρ Σάφα, προκειμένου να ενημερώσει το σύνολο των εργαζομένων για το κυβερνητικό σχέδιο διάσωσης των ναυπηγείων, αφού διαφορετικά κινδυνεύουν με χρεοκοπία.

Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) έχει καταλογιστεί με απόφαση της Κομισιόν ληξιπρόθεσμο ποσό ύψους 566 εκατ. ευρώ για παράνομες κρατικές ενισχύσεις που έλαβε η εταιρεία την περίοδο 1997 - 2002, ενώ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει καταδικάσει την Ελλάδα για τη μη ανάκτησή τους.

Ο υφυπουργός Ανάπτυξης επρόκειτο σήμερα το πρωί να επισκεφθεί το χώρο, προκειμένου να ενημερώσει το προσωπικό για το σχέδιο που κατέθεσε αρχές Μαρτίου στην Κομισιόν, όταν αργά το απόγευμα έλαβε επιστολή από την διοίκηση της εταιρείας που του απαγόρευε την είσοδο.

«Σας αρνούμαστε την επίσκεψη και την επόμενη φορά που θα σχεδιάσετε να επισκεφτείτε τις εγκαταστάσεις μας θα πρέπει νωρίτερα να μας έχετε ενημερώσει», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της εταιρείας Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ), που υπογράφεται από το μη εκτελεστικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου Αθανάσιο Θεοχάρη.

Στην πραγματικότητα, και παρ’ ότι η εταιρεία είναι ιδιωτική, εντούτοις το Δημόσιο έχει πάνω της άμεσο λόγο, καθώς αυτή βαρύνεται με 556 εκατ ευρώ κρατικών ενισχύσεων, που αν δεν ανακτηθούν, η ΕΝΑΕ κινδυνεύει με λουκέτο. Σύμφωνα πάντως με τις πληροφορίες, έστω και απρόσκλητος ο Πιτσιόρλας θα επισκεφτεί σήμερα τα ναυπηγεία.

Το σχέδιο που έχει σύμφωνα με πληροφορίες καταθέσει ο Σ. Πιτσιόρλας στην Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού στις Βρυξέλλες, και το οποίο προφανώς δεν βρίσκει σύμφωνη την διοίκηση των ναυπηγείων, προβλέπει σε χοντρικές γραμμές την είσοδο στην εταιρεία ειδικού εκκαθαριστή, που θα αναλάβει να βγάλει σε πλειστηριασμό ορισμένα assets.

Σε δεύτερη φάση, το ναυπηγείο θα χωριστεί σε δύο κομμάτια, το αποκλειστικά στρατιωτικό, και το εμπορικό, όπως επιτάσσει η απόφαση της Κομισιόν ως αντιστάθμισμα για τις παράνομες επιδοτήσεις.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες το σχέδιο είχε εισπράξει την θετική αποδοχή των Βρυξελλών. Η πρόταση Πιτσιόρλα φέρεται να αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού για τη διάσωση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας μέσω της συνένωσης των προβληματικών της μονάδων, και με στόχο την δημιουργία ενός ανταγωνιστικού κλάδου, που θα μπορεί να επιβιώσει χωρίς κρατικές ενισχύσεις και αποκλειστικό πελάτη το Πολεμικό Ναυτικό.

Εδώ και 5 χρόνια, το θέμα των κρατικών ενισχύσεων βρίσκεται υπό εξέταση από το Διαιτητικό Δικαστήριο του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC) έπειτα από προσφυγές που είχε υποβάλει η ΕΝΑΕ και ο μέτοχός της Ισκαντάρ Σάφα.

Στην πράξη, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά βρίσκονται εκτός λειτουργίας, ενώ από τις 30 Απριλίου 2014 το Πολεμικό Ναυτικό ανέλαβε το ίδιο την πληρωμή των εργαζομένων προκειμένου να ολοκληρωθεί το ναυπηγικό πρόγραμμα που είχε ανατεθεί για λογαριασμό του. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εταιρεία οφείλει στους εργαζομένους αποδοχές από τον Απρίλιο του 2012, οι οποίες μάλιστα έχουν κριθεί δικαστικά.

Η Επιστολή της ΕΝΑΕ στον υφυπουργό Στ. Πιτσιόρλα   

liberal.gr

Νομικά, δεν υπάρχουν ειδήσεις στην τηλεόραση και στα sites!

Φίλε αναγνώστη, αν νομίζεις ότι υπάρχεις σαν αναγνώστης ηλεκτρονικού Τύπου απατάσαι! Δεν υπάρχεις. Είσαι λαθραναγνώστης! Αν σε βρίσουν από χάρτινη εφημερίδα ή περιοδικό το αδίκημα παραγράφεται σε 3 χρόνια αφού είναι συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου. Αν σε βρίσουν από ηλεκτρονικά μέσα ή τηλεόραση είναι απλή συκοφαντική δυσφήμιση και παραγράφεται σε 5 χρόνια! Επειδή όλα αυτά τα Μέσα δεν είναι Τύπος! Τι είναι;;

Ο Άρειος Πάγος που έβγαλε τη σχετική απόφαση δε μας λέει! Για να ακολουθήσουμε το σκεπτικό του ανώτατου δικαστηρίου, αν ένα κείμενο είναι υβριστικό στην ηλεκτρονική σελίδα της «Καθημερινής», ας πούμε, είναι απλή συκοφαντία. Αν είναι τυπωμένο στη χάρτινη «Καθημερινή» είναι συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου!

Το ίδιο τρελό συμβαίνει και με τις ειδήσεις της τηλεόρασης, που αναπαράγουν δημοσιεύματα εφημερίδων. Τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες είναι συκοφαντίες δια του Τύπου. Τα ίδια αναπαραγόμενα από την τηλεόραση είναι σκέτες συκοφαντίες!! Άλλη τιμωρία για τα μεν άλλη για τα δε!

Και παρακάτω: Με την απόφαση αυτή κάθε δημοσιογράφος ή τεχνικός που δουλεύει σε τηλεόραση, sites ή και ραδιόφωνο δεν είναι δημοσιογράφος ή τεχνικός Τύπου! Είναι… τίποτε! Επομένως, μπορεί και να μην καλύπτεται από τις συλλογικές συμβάσεις Τύπου, τους αντίστοιχους φορολογικούς νόμους, τις ασφαλιστικές εισφορές στα κλαδικά ταμεία, τις ειδικές άδειες εισόδου και κάλυψης γεγονότων, τις διεθνείς Ομοσπονδίες και τη διεθνή νομολογία και πάει λέγοντας. Το ίδιο και οι εκδότες!

Αντιστοίχως, οι αναγνώστες των χάρτινων εφημερίδων και περιοδικών είναι επίσημα ενήμεροι από τον Τύπο. Οι αναγνώστες από το internet και οι ακροατές και θεατές ραδιοφώνου και τηλεόρασης είναι… λαθραναγνώστες!

Καλά, θα πεί κάθε σώφρων, τα’ χασε ο Άρειος Πάγος και βγάζει τέτοια απόφαση; Όχι ακριβώς. Η απόφαση μοιάζει τζάζ, και μπορεί να είναι, αλλά έχει πάτημα. Και το πάτημα είναι η νομολογία. Εδώ είναι το ζουμί.

Η απόφαση του Άρειου Πάγου βασίζεται στο τι λένε οι νόμοι ότι είναι Τύπος. Ε, οι νόμοι αυτοί είναι από την εποχή του Γουτεμβέργιου και του Έντισον. Και έχουν ψηφιστεί το 1938, το 1975 και το 1994. Όταν το internet δεν υπήρχε σαν Μέσο. Η τηλεόραση όμως υπήρχε!

Οι νόμοι, λοιπόν, αυτοί, που καθορίζουν τι είναι Τύπος, επομένως τι είναι δημοσιογραφία και αναγνώστες, θεατές, ακροατές, δεν έχουν απασχολήσει ποτέ ούτε το ελληνικό δημόσιο, που διαχειρίζεται τα κρατικά Μέσα και τα Κρατικά Πρακτορεία (τα οποία έτσι είναι νομικά στον αέρα!), ούτε τις δημοσιογραφικές οργανώσεις σαν την ΕΣΗΕΑ, την ΕΣΗΕΜΘ, την ΠΟΕΣΥ και τις υπόλοιπες σε όλη τη χώρα. Οι οποίες αγρόν αγοράζουν.

Από το 1994 έχουν γίνει κοσμογονικές αλλαγές στη διάδοση της πληροφορίας, έχουν σχεδόν πεθάνει οι χάρτινες εφημερίδες, σχεδόν όλος ο κόσμος ενημερώνεται από τα sites των εφημερίδων ή τα ανεξάρτητα και από την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να εκσυγχρονίσει τη σχετική νομολογία. Η οποία προβλέπει ότι:

«τύπος και έντυπον, επί των οποίων εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου τούτου είναι πάν ό,τι εκ τυπογραφίας ή οιουδήποτε άλλου μηχανικού ή χημικού μέσου παράγεται εις όμοια αντίτυπα και χρησιμεύει εις πολλαπλασιασμόν ή διάδοσιν χειρογράφων, εικόνων, παραστάσεων, μετά ή άνευ σημειώσεων ή μουσικών έργων, μετά κειμένου ή επεξηγήσεων ή φωνογραφικών πλακών» και ότι «ως δημοσίευσις εντύπου θεωρείται η διανομή, πώλησις, καθώς και η εις δημόσιον μέρος ή εν δημοσία συναθροίσει ή εις μέρος προσιτόν εις το κοινόν τοιχοκόλλησις ή έκθεσις παντός εντύπου…».

Μιλάμε για περιγραφή της εποχής των σπηλαίων, την ώρα που μετράμε κατεβάσματα ειδήσεων σε megaBPS και αναλύσεις σε terahertz!

Κατά τα άλλα η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο… ηλεκτρονικής πληροφόρησης ασχολείται με προγράμματα του διαστήματος και με μελέτες και διαγωνισμούς για τα … ειδησεογραφικά κανάλια, για τα οποία έχει και επιστημονική άποψη (!), ενώ ο νόμος δεν αναγνωρίζει ηλεκτρονικό Τύπο!!!

Ταυτόχρονα, οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί και διοικητικοί και οι εκδότες που δημοσιεύουν υλικό σε ηλεκτρονική οπτική μορφή νομίζουν ότι διαχειρίζονται ειδήσεις, ενώ κατά αυτόν το νόμο διαχειρίζονται αέρα κοπανιστό!!! Και κατ αυτή την έννοια ούτε οι αναγνώστες και τηλεθεατές έχουν υπόσταση. Είναι… ματάκηδες!

Αυτοί είναι οι παράγοντες που θέλουν να  ποδηγετήσουν τον Τύπο σαν κράτος, που θέλουν να τον εκπροσωπούν σαν συνδικαλιστές, που θέλουν να τον κατέχουν σαν ιδιοκτήτες. Και που θέλουν να πληροφορούν, την ώρα που δεν ξέρουν καν αν νομικά υπάρχουν!

Τελικά, τα πιο σημαντικά πράγματα τα μαθαίνει κανείς στη χώρα κατά τύχη. Σε όλους τους τομείς. Ίσως και επειδή κατά τύχη υπάρχουμε σαν χώρα.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης - liberal

  

Και τώρα τι κάνουμε;

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Τσακαλώτος δεν δεχόταν νέα μείωση του αφορολόγητου,  ήταν κόκκινη γραμμή έλεγε (12.4.2016). Ο Κατρούγκαλος, δεν διαβεβαίωνε μόνο πως δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, αλλά και πως από του χρόνου με την ανάπτυξη που θα έρθει θ' αυξηθούν (13.9.2016). Και ο Σκουρλέτης είπε πρόσφατα πως ο διαγωνισμός για την πώληση παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ είναι στημένος (29.3.2017). Όλα αυτά ωστόσο ήδη τα έχουν συμφωνήσει με τους δανειστές. Και τώρα τι κάνουμε; αναρωτήθηκαν.

Η απάντηση στην οποία όπως φαίνεται απάντησαν ομόθυμα, ήταν μια: κατασκευάζουμε νέους εχθρούς, προσθέτουμε καινούργιους στους ήδη υπάρχοντες και βγάζουμε από το χρονοντούλαπο μερικά σκάνδαλα των προηγούμενων. Κάπως έτσι θα περάσουμε τα μέτρα. Όχι από τους 153 βουλευτές (αυτοί είναι δεδομένοι και πρόθυμοι), αλλά από εκείνο το μέρος της κοινωνίας που ακόμα πιστεύει πως δίνουν αγώνες. Αυτό το λίγο περισσότερο από το 10% όπως έδειξε και η τελευταία δημοσκόπηση.

Αυτό που έπρεπε να κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη, ήταν να διαχειριστούν το ψέμα. Το δικό τους ψέμα, κανένας δεν τους υποχρέωνε να δίνουν νέες υποσχέσεις. Η κυβέρνηση βρίσκεται απέναντι από τον ίδιο της τον εαυτό, αυτόν που έδινε αφειδώς διαβεβαιώσεις εδώ και μήνες. Η δικαιολογία της αυταπάτης, έληξε το καλοκαίρι του 2015. Η επόμενη φάση χρειάζεται κάτι πιο πειστικό.

Η πρωτοτυπία τους αυτή την φορά, έγκειται σε μια μερική ανασύνθεση του μετώπου. Εκτός από την τρόικα εξωτερικού-που περιέργως έχει περιοριστεί μόνο στον Thomsen και τον Schaeuble- έχουν προστεθεί νέα ονόματα και από την τρόικα εσωτερικού. Νέοι παίκτες. Ο Σημίτης, ο Στουρνάρας και οποιοσδήποτε άλλος επιχειρεί κριτική για την κυβέρνηση παρέμβαση. Το σενάριο θέλει και μια στόχευση ωστόσο. Γιατί όλοι αυτοί θέλουν με κάθε τρόπο να ρίξουν την κυβέρνηση; Μα για να απαλλαγούν από τον ενοχλητικό Τσίπρα, όπως γράφουν τα δημοσιογραφικά παρακολουθήματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ερώτημα «γιατί είναι ενοχλητικός ο Τσίπρας», ιδιαίτερα για τους δανειστές, υπάρχει μια δυσκολία ν' απαντηθεί. Ο πρωθυπουργός, μπορεί ν αποδείχτηκε καταστρεπτικός για την χώρα του, αλλά δύσκολα να ισχυριστεί κάποιος ότι λειτούργησε με τον ίδιο τρόπο για τους δανειστές. Ήταν μάλλον ο πιο χρήσιμος συνομιλητής τους. Δέχτηκε πολύ περισσότερα απ' όσα οι ίδιοι περίμεναν, υλοποίησε ακόμα και εκκρεμότητες των προηγούμενων (του δεύτερου μνημονίου). Απλά, τώρα έφτασε η ώρα που οι δανειστές ζητούν φορτικά αυτά που ο ίδιος συμφώνησε...

liberal.gr 

Τρέχουν άρον-άρον στις Βρυξέλλες για να αποφύγουν νέο ναυάγιο

Αντί να έρθουν οι επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα, πηγαίνει η ελληνική… τρόικα –Τσακαλώτος, Αχτσιόγλου, Χουλιαράκης στις Βρυξέλλες.

Στο… και πέντε, συγκροτείται για δεύτερη φορά μέσα στις τελευταίες εβδομάδες το περίφημο Brussels Group σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί το «ναυάγιο της Μάλτας». Η κυβέρνηση θέλει να εμφανιστεί ότι διαπραγματεύεται σε «υψηλό πολιτικό επίπεδο»  για να κλείσει τις βασικές εκκρεμότητες οι οποίες ουσιαστικά παραμένουν οι ίδιες εδώ και αρκετές εβδομάδες: μέτρα, αντίμετρα, ενέργεια, εργασιακό. Ουσιαστικά, από το Σαββατοκύριακο ο πρωθυπουργός έχει εντάξει στην ατζέντα και το θέμα της ρύθμισης του χρέους, κάτι όμως που είναι αμφίβολο αν θα συζητηθεί, πόσο μάλλον να συμφωνηθεί στο περιθώριο του Brussels Group.

Και χθες, επαναλήφθηκε ουσιαστικά η ίδια ιστορία. Μέχρι και αργά χθες το βράδυ το υπουργείο Οικονομικών δήλωνε… άγνοια για τη μετάβαση Τσακαλώτου στις Βρυξέλλες παρά το γεγονός ότι η είδηση επιβεβαιωνόταν από τη βελγική πρωτεύουσα. Όσον αφορά στην υπουργό Εργασίας, τη μετάβασή της… πρόδωσε από χθες το μεσημέρι η «Διαύγεια»: «Εγκρίνουμε τη δέσμευσης πίστωσης ύψους χιλίων πεντακοσίων εβδομήντα ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος της πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου Εργασίας, για τη μετακίνηση της υπουργού κ. Αχτσιόγλου Ευτ. στις Βρυξέλλες από 4 έως 6/4 για υπηρεσιακούς λόγους.

Είναι πλέον προφανές ότι… κουαρτέτο στην Αθήνα δεν θα έρθει καθώς οι συζητήσεις θα συνεχιστούν μέχρι την Πέμπτη με τους εμπλεκόμενους στη διαπραγμάτευση να μεταβαίνουν απευθείας στην Μάλτα για το Eurogroup που είναι προγραμματισμένο για το πρωί της Παρασκευής. Από τον τριήμερο κύκλο επαφών θα φανεί ποια είναι τα περιθώρια να καταγραφεί σημαντική πρόοδος στο Eurogroup της Μάλτας. Κυβερνητικές πηγές υποστήριζαν ότι όλη η προετοιμασία για την επίτευξη της τεχνικής συμφωνίας έχει γίνει ώστε το λεγόμενο staff level agreement να ολοκληρωθεί ακόμη και σε… ώρες. Αυτό που χρειάζεται βέβαια, είναι να κλείσουν τα μεγάλα μέτωπα:

1. Να συμφωνηθεί το πακέτο των εργασιακών. Η ελληνική πλευρά θέλει να εξασφαλίσει ότι δεν θα αυξηθεί το ποσοστό των ομαδικών απολύσεων (σ.σ το βέτο θεωρείται χαμένη υπόθεση) αλλά και να παρουσιαστεί ότι αποκαθιστά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις έστω από τον Αύγουστο του 2018 (και πάλι θα είναι προεκλογικός μήνας).

2. Να κλειδώσει η επιβολή των μέτρων στο ασφαλιστικό. Η ελληνική πλευρά έχει ουσιαστικά αποδεχτεί ότι το ψαλίδισμα των συντάξεων θα ξεκινήσει από το 2019 ωστόσο προσπαθεί να αποφύγει το να έρθει ολόκληρος ο λογαριασμός από την Πρωτοχρονιά του συγκεκριμένου έτους. Η περικοπή της δαπάνης μπορεί να ξεπεράσει τα δύο δις ευρώ ποσό τεράστιο μέσα σε χρονιά εκλογών (εφόσον δεν υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα). Το ποσό που δεν θα εξασφαλιστεί από τη μείωση των συντάξεων μέσα στο 2019, προτείνεται από την ελληνική πλευρά να καλυφθεί με τη μείωση του αφορολογήτου η περικοπή του οποίου είναι συμφωνημένη.

3. Να κλειδώσει το πακέτο στα ενεργειακά κάτι που προϋποθέτει απόφαση για την πώληση συγκεκριμένων μονάδων αλλά και οριστικοποίηση του που θα καταλήξουν οι μετοχές που διαθέτει το δημόσιο στη ΔΕΗ. 

thetoc.gr

Η δίκαιη οργή του Νίκου Παππά

Είναι να απορείς γιατί κάποιοι αμφισβητούν τους λόγους για τους οποίους ο στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα ταξίδεψε στη Βενεζουέλα συνοδευόμενος από δικηγόρο, ειδικό στις offshore. Δηλαδή τι άλλο μπορεί να τους ενδιέφερε εκτός από προμήθειες τροφίμων;

Του Κώστα Γιαννακίδη

Κατά την επίσημη κυβερνητική εκδοχή ο Νίκος Παππάς είχε πάει το 2013 στη Βενεζουέλα προκειμένου να διερευνήσει την προμήθεια τροφίμων από τα σούπερ μάρκετ της φίλης χώρας.

Ακούγεται λογικό. Τότε ο Νίκος Παππάς ήταν διευθυντής στο πολιτικό γραφείο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και καθώς ήταν κυβέρνηση εν αναμονή, ήθελαν να προετοιμαστούν για κάθε ενδεχόμενο, ακόμα και για εκείνο της επισιτιστικής κρίσης (επιπροσθέτως της ανθρωπιστικής).

Η Βενεζουέλα ήταν η αυτονόητη πρώτη επιλογή. Γεωγραφικά είναι σχετικά κοντά μας, άρα τα προϊόντα μεταφέρονται γρήγορα, φρέσκα και με χαμηλό κόστος. Επίσης, όπως όλοι γνωρίζουμε από τα δελτία ειδήσεων, η χώρα αυτή έχει τεράστιο πλεόνασμα σε τρόφιμα. Το πλεόνασμα αυτό της επιτρέπει να εξάγει ή και να δωρίζει τρόφιμα ανά τον κόσμο -πόσα φασόλια να φάει πια ο μέσος κάτοικος του Καράκας; Εκ πρώτης όψεως, λοιπόν, δεν υπάρχει κάτι το περίεργο στην υπόθεση. Αν κάποιος από την Ελλάδα ψάχνει τρόφιμα, η Βενεζουέλα είναι η πρώτη χώρα στην οποία θα απευθυνθεί.

Το ρεπορτάζ του Ιάσωνα Πιπίνη στον Ελεύθερο Τύπο για το ταξίδι Παππά στην Καραϊβική. Εδώ φωτογραφιζεται στο τζετ λιβανέζου επιχειρηματία 

Εντάξει, σε αυτό συμβάλλουν και οι ιδεολογικοί δεσμοί που συνδέουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση των Επαναστατών. Μπορεί η έννοια της διεθνιστικής αλληλεγγύης να ξενίζει την άγονη και αλλοτριωμένη σκέψη σας, ωστόσο η Αριστερά των κινημάτων γνωρίζει πώς μόνο έτσι θα γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας. Να, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας χρηματοδότησε τους Podemos, της Ισπανίας, με 7 εκατ. ευρώ. Υπάρχει περίπτωση να έκοψε αντίστοιχο κονδύλι και για τους δικούς μας του ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε για πλάκα. Διότι ακόμα και αν οι Λατίνοι επιχείρησαν να κάνουν τη συντροφική κίνηση, θα προσέκρουσαν στο ηθικό πλεονέκτημα της Πρώτης Φοράς. Είναι δυνατόν να πάρει Αριστερός μαύρο, αδήλωτο χρήμα;

Υπάρχει, βέβαια, μία απορία που εκκρεμεί. Ο Νίκος Παππάς πήγε στη Βενεζουέλα συνοδευόμενος από τον κύπριο δικηγόρο Αρτέμη Αρτεμίου, που ειδικεύεται στις λατινοαμερικανικές offshore και έχει επισκεφθεί ουκ ολίγες φορές το Μαξίμου. Πας με έναν δικηγόρο σαν και αυτόν για να συζητήσεις την προμήθεια τροφίμων; Θεωρητικά πας, αφού όλο και κάποιες διατυπώσεις θα χρειάζονται, άρα θα είναι χρήσιμη η παρουσία ενός δικηγόρου που γνωρίζει τα ήθη της περιοχής. Ωστόσο ο Αρτεμίου έγραψε ένα tweet το οποίο, σε πρώτη ανάγνωση, έδειχνε ειρωνικό προς τον Νίκο Παππά: «σιγά μην πήγαμε για φασόλια και πιπεριές». Αλλά και αυτό δεν έχει το ανάστημα να σταθεί απέναντι στο ηθικό πλεονέκτημα της Πρώτης Φοράς. Πιθανότατα ο Αρτεμίου δυσαρεστήθηκε επειδή δεν κατάφερε να κάνει δουλειές, πουλώντας και στην Αριστερά τις υπηρεσίες του. Ο Αρτεμίου είναι σαν την εγχώρια διαπλοκή: θύμωσε επειδή δεν κατάφερε να πάρει αυτό που περίμενε. Μπαινόβγαινε, θα πείτε, στο Μαξίμου. Και οι ντελιβεράδες μπαινοβγαίνουν από την είσοδο της Βασιλέως Γεωργίου, δεν σημαίνει ότι κάνουν και δουλειές με στελέχη αριστερής κυβέρνησης.

Ο Τύπος της Κυριακής έγραψε ότι ο Νίκος Παππάς και ο Αρτέμης Αρτεμίου μετέβησαν σε στρατιωτική βάση όπου επιβιβάστηκαν στο τζετ λιβανέζου επιχειρηματία που ερευνάται, από τις αμερικανικές αρχές, για ξέπλυμα χρήματος και άλλες περίεργες δουλειές. Το τζετ τους μετέφερε σε νησί όπου ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, διατηρεί πολυτελές θέρετρο. Ναι, αν είσαι κακόπιστος θα βρεις και εδώ σκιές. Ομως αν κοιτάξεις καλύτερα την εικόνα, όλα φαίνονται αλλιώς. Πρώτον η ιδιότητα «λιβανέζος επιχειρηματίας» σε προδιαθέτει θετικά για την ακεραιότητα και την εντιμότητα του ανθρώπου. Δεύτερον, η στοχοποίησή του από τις αμερικανικές αρχές, μάλλον θα πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη αφού στηρίζει μία επαναστατική κυβέρνηση. Τρίτον, δεν είναι δα και κακό να φιλοξενήσει έναν πολιτικό από την Ελλάδα προκειμένου να διερευνήσουν από κοινού την προοπτική επενδύσεων στη Μεσόγειο που, ας μη ξεχνάμε, παλεύουμε να αναδειχθεί σε θάλασσα συνεργασίας των λαών.

Είναι δίκαιη η οργή του Νίκου Παππά που αρνήθηκε να απαντήσει στη Νέα Δημοκρατία. Το μόνο που είπε ο υπουργός είναι ότι η ΝΔ ανακαλύπτει τη Βενεζουέλα όποτε στριμώχνεται από αποκαλύψεις διαφθοράς. Και ναι, έχει δίκαιο. Εκείνοι έχουν Novartis, Siemens και ποιος ξέρει τι άλλο. Αυτοί, έχουν Βενεζουέλα.

protagon.gr

Εξι οι υπονομευτές, πλήθος οι υποκριτές…

Η κυβερνητική προπαγάνδα είναι σαν τα παιδιά του κόρακα της γνωστής παροιμίας. Οσο πάει και μαυρίζει. Παίρνει δυο ξένους υπονομευτές, προσθέτει τέσσερις εγχώριους, ανακατεύει και νάτος ο προπαγανδιστικός σανός έτοιμος για σερβίρισμα

Του Γιώργου Καρελιά

Απόγευμα Σαββάτου. Ντυμένος κάζουαλ, χαλαρός και χαμογελαστός ο Αλέξης Τσίπρας βγαίνει από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ενημέρωσε για την «κρίσιμη» διαπραγμάτευση. Η «κρισιμότητα» φαίνεται από μια φράση που είπε αποχωρώντας: «Θα έχουμε συμφωνία (μέσα στον Απρίλιο). Αλλά ό,τι και να σας πω, σήμερα είναι Πρωταπριλιά και δεν θα με πιστέψετε»!

Δεν πρόλαβε να φτάσει στο σπίτι του ο Πρωθυπουργός και η κυβερνητική προπαγάνδα είχε πιάσει δουλειά. Γιατί δεν έχει κλείσει η αξιολόγηση (η οποία -κατά Τσίπραν- θα κλείσει μέσα στον Απρίλη); Η απάντηση είναι πανεύκολη. Γιατί εμφανίστηκαν οι υπονομευτές. Πόσοι είναι; Ποιοι είναι; Ανάλογα με το ποιος προπαγανδιστής μιλάει και πώς το λέει, έχουμε και λέμε:

Πρώτος υπονομευτής ο Τόμσεν (εδώ). Δεύτερος ο Σόιμπλε (εδώ). Και είναι καινούργιο αυτό; Αυτοί δεν είναι μόνιμοι «υπονομευτές»; Ετσι είναι. Και γι’ αυτό, επειδή οι ξένοι υπονομευτές δεν μπορούν μόνοι τους να τα βάλουν με την αντιστεκόμενη σθεναρώς κυβέρνησή μας, χρειάζονται και εγχωρίους. Ποιοι είναι;

Ε, έχει κάπως αλλάξει η σύνθεση. Παλιότερα ήταν η «τρόικα εσωτερικού»: Σαμαράς, Βενιζέλος, Θεοδωράκης. Τώρα η υπονομευτική ομάδα, η νέα «συμμαχία των προθύμων», έχει μεγαλώσει: Μητσοτάκης, Γεννηματά, Στουρνάρας, Σημίτης. Ολοι αυτοί απεργάζονται σχέδια αποσταθεροποίησης (εδώ).

Η κυβερνητική προπαγάνδα είναι σαν τα παιδιά του κόρακα της γνωστής παροιμίας. Οσο πάει και μαυρίζει. Παίρνει δυο γνωστούς ξένους υπονομευτές, προσθέτει και τέσσερις εγχωρίους, ανακατεύει και νάτος ο προπαγανδιστικός σανός έτοιμος για σερβίρισμα.

Μπορεί να ήταν Πρωταπριλιά, αλλά ο Τσίπρας δεν είπε ψέμα. Για την ακρίβεια είπε μισό ψέμα. Η συμφωνία δεν θα κλείσει, έχει κλείσει. Αλλά πρέπει και κάπως να σερβιριστεί:

Θα πετσοκόψουν (ξανά) το αφορολόγητο, αλλά για να μην θυμηθεί τι έλεγε ο Τσακαλώτος, χρειάζεται ένας υπονομευτής. Να ο Σόιμπλε.

Θα (ξανα)τσακίσουν τις συντάξεις, αλλά για να καταπιεί τον πόνο του ο Κατρούγκαλος (εδώ), να κι ένας δεύτερος υπονομευτής, ο Τόμσεν.

Θα (ξε)πουλήσουν την ΔΕΗ (και με στημένο διαγωνισμό που λέει ο Σκουρλέτης); Τι να κάνουμε , αφού εμφανίστηκαν δυο-τρεις ακόμα υπονομευτές; Και καλά ο Μητσοτάκης είναι μόνιμος. Ο Στουρνάρας πότε έτσι, πότε αλλιώς. Οταν λέει καλά λόγια, στηρίζει (εδώ). Όταν προειδοποιεί, παρεμβαίνει ο «σοβαρός» αντιπρόεδρος, για να τον επαναφέρει στην τάξη (εδώ). Κι επειδή αυτοί δεν φτάνουν, προσθέστε μια-δυο ακόμα: η Γεννηματά και ο Σημίτης.

Θα τα καταφέρουν όλοι αυτοί να «αποσταθεροποιήσουν» τη λαοπρόβλητη και σθεναρώς αντιστεκόμενη κυβέρνησή μας; Όχι βέβαια. Οι υπονομευτές θα συντριβούν. Ολοι οι αγωνιστές βουλευτές στις θέσεις τους, έτοιμοι να ψηφίσουν ακόμα και την Εβδομάδα των Παθών, αν χρειαστεί.

Και μετά, όλοι μαζί, να πάνε να ακούσουν αυτήν την ευαγγελική ρήση: «Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας». Και όσοι δεν την καταλάβουν, να ζητήσουν από τον θεοσεβούμενο Ζουράρι να τους την εξηγήσει.

protagon.gr

   

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Fraport και η κατάντια της χώρας

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντανάκλαση της υποβάθμισης μας, από την αριστερή γκρίνια για τον δανεισμό της Fraport από την Alpha Bank για τα 14 αεροδρόμια. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί γιατί καμία ξένη τράπεζα δεν θέλησε να χρηματοδοτήσει ένα ντιλ τόσο σίγουρο...

 Του Αλέκου Παπαναστασίου

Για πολλοστή φορά, η αξιολόγηση κλείνει, η ποσοτική χαλάρωση έρχεται και η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα λίγο προτού επιστρέψει στις διεθνείς χρηματαγορές. Και ο μήνας έχει εννιά.

Oλα αυτά στην κυβερνητική φαντασία και τους ατελείς πια, αφασικούς μηχανισμούς προπαγάνδας, οι οποίοι κονιορτοποιούνται καθημερινά μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα της οικονομίας. Ο,τι λένε, διαψεύδεται πανηγυρικά. Η επιστροφή στις αγορές δεν μπορεί να γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντανάκλαση της κατάντιας της χώρας από την πρόσφατη γκρίνια για τον δανεισμό της Fraport για την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Σύμφωνα με την εξ αριστερών κριτική, οι Γερμανοί παίρνουν τα αεροδρόμια με δάνειο από την Alpha Bank, η οποία είχε ανακεφαλαιοποιηθεί με λεφτά του ελληνικού λαού, και ως εκ τούτου, πρόκειται για μία ιδιωτικοποίηση-παρωδία.

Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά δεν βλέπουμε ούτε το δέντρο ούτε το (καιόμενο) δάσος. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί γιατί απουσιάζουν από τους δανειστές της Fraport Greece μεγάλες ξένες τράπεζες.

Κανείς δεν έχει απορία γιατί –με την εξαίρεση της Alpha Bank– o ιδιωτικός τομέας δεν αναλαμβάνει εμπορικό ρίσκο για να δανειοδοτήσει μία –κατά τα άλλα– σίγουρη δουλειά. Κανείς δεν συζητά γιατί η πλειονότητα του δανείου του 1 δισ. ευρώ καλύπτεται από διακρατικές ή «θεσμικές» τράπεζες, οι οποίες αποτελούν τον λεγόμενο δανειστή της εσχάτης ανάγκης (lender of last resort), δηλαδή τον μοναδικό φορέα που θα δανείσει εκείνον στον οποίο κανείς άλλος δεν δίνει τα λεφτά του – ή το κάνει μόνο υπό την προϋπόθεση πληρωμής δυσβάσταχτων επιτοκίων.

Είναι παράδοξο.

Ενας κορυφαίος, διεθνής διαχειριστής αεροδρομίων που και λεφτά μπορεί να «σηκώσει» από τις αγορές και φήμη έχει.

Ενα πολλά υποσχόμενο πρότζεκτ που μόνο καλύτερα μπορεί να πάει.

Ενας τομέας –ο τουρισμός– με κατακόρυφη ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Ενα πλάνο ανάπτυξης υποδομών που ούτε συνταρακτικές δυσκολίες έχει, ούτε ανάγκες για νέα, βαριά υποδομή.

Ενα επιχειρηματικό σχέδιο που συνδέεται κυρίως με το ξένο ΑΕΠ –των εισερχομένων τουριστών– και λιγότερο με το μειούμενο εισόδημα των Ελλήνων.

Μία δεδομένη συμφωνία με τους περισσότερους βασικούς παράγοντες ευθυγραμμισμένους στον κοινό σκοπό. Κι ένα φιλόδοξο οικονομικό πλάνο που υπόσχεται κέρδη για όλους. Δηλαδή, ένα πρότζεκτ στο οποίο κάθε σοβαρός άνθρωπος θα έβαζε τα χρήματά του. Διότι το ρίσκο του είναι χαμηλό, ενώ το κέρδος βέβαιο!

Σκεφτείτε λοιπόν ότι για να απουσιάζουν οι διεθνείς χρηματογορές από μία τόσο προνομιακή συμφωνία, κάτι τρέχει με τη χώρα.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Την περίοδο 2010-2011 οι 4 μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι οδηγήθηκαν σε αναστολή εργασιών, καθώς οι δανειστές τους απαίτησαν επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, λόγω της αναντιστοιχίας των αρχικών οικονομικών προβλέψεων με την πραγματικότητα των εσόδων.

Αυτή η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2013, όταν η χώρα –έπειτα από γαλαντόμες παραχωρήσεις προς τους κατασκευαστές– πέτυχε την επανεκκίνηση των έργων και το άνοιγμα της «κάνουλας» του τραπεζικού δανεισμού προς τις εταιρίες. Το δανειακό προφίλ των έργων άλλαξε, αλλά εν πολλοίς οι τράπεζες –ξένες και ελληνικές– παράμειναν στους οδικούς άξονες που ολοκληρώνονται αυτές τις ημέρες. Και μάλιστα διατηρήθηκαν επιτόκια ύψους 2,5-3,2% για τα μακροπρόθεσμα δάνεια και 4-6% για τα βραχυπρόθεσμα. Και αυτό την ώρα που οι μεγαλύτερες εισηγμένες της Ελλάδας «σήκωναν» τότε χρήματα με 8-9% επιτόκιο – και πανηγύριζαν.

Λίγοι τότε κατάλαβαν ότι ήταν η επιστροφή των χρηματαγορών στα μεγάλα έργα που άνοιξε τον δρόμο και για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, η οποία κορυφώθηκε με την δοκιμαστική έξοδο του 2014. Η χώρα πλήρωσε «λύτρα» τότε (628 εκατ. ευρώ σε αποζημιώσεις, «κούρεμα» τμημάτων των οδικών αξόνων και μειωμένο «μερτικό» για το Δημόσιο) που εξασφάλισαν όμως την παραμονή μερικών από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης στα έργα.

Το αστείο είναι ότι οι αυτοκινητόδρομοι ξανακόλλησαν επί του Χρήστου Σπίρτζη –λόγω της «γενναίας» διαπραγμάτευσης του Γιάνη Βαρουφάκη – με αποτέλεσμα το Δημόσιο προκειμένου να μην χάσει την λήξη του ΕΣΠΑ, να καταβάλει νέες αποζημιώσεις μισού δισ. ευρώ στους κατασκευαστές, τις οποίες η μηχανή προπαγάνδας πλάσαρε ως «εξοικονόμηση 700 εκατ. ευρώ» – οι εργολάβοι αξίωναν πάνω από 1,2 δισ. ευρώ.

Οι άνθρωποι, δηλαδή, πλήρωσαν ξανά «λύτρα» χωρίς όμως να ανακτήσουν έστω και μέρος της εμπιστοσύνης των αγορών.

Φαντάζεται, λοιπόν, κανείς ότι, όταν η Fraport με σίγουρο σχέδιο δεν καταφέρνει να πείσει τις αγορές –κάτι που έκαναν το 2013 οι παραχωρησιούχοι των οδικών αξόνων με πρότζεκτ που συνδέονται καθαρά με το εγχώριο μειούμενο ΑΕΠ – η χώρα βρίσκεται στην εντατική και σε άκρως κρίσιμη κατάσταση.

Θα δανείζατε ποτέ σε κάποιον που βρίσκεται στο χειρουργικό κρεβάτι την ώρα που κάνει σοβαρή επέμβαση από την οποία δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση –και εάν– ξυπνήσει; Και με την χειρουργική ομάδα να αποτελείται από τον κ. Τσίπρα, τον κ. Φλαμπουράρη, τον κ. Σκουρλέτη και τον κ. Τζανακόπουλο;

Η έξοδος στις αγορές προϋποθέτει κατ’ αρχήν την έξοδο της ιατρικής ομάδας από το χειρουργείο. Διότι η μεν εγχείρηση κινδυνεύει να αποτύχει, ο δε ασθενής να κλείσει μόνιμη θέση στο Α’ Νεκροταφείο. Αλλωστε, για να παραφράσουμε και τους γνωστούς κυβερνητικούς κύκλους με το βρετανικό χιούμορ, η ιατρική ομάδα είναι πιθανόν να πιστεύει ότι «η ζωή είναι η βασική αιτία των θανάτων».

protagon.gr