Μην αγγίζετε τον Κουρουμπλή…

Η Εξεταστική για την Υγεία αφήνει έξω τις μέρες Κουρουμπλή όταν τα στελέχη του «παλιού ΠΑΣΟΚ» ήταν στα πράγματα. Αλλά αυτό είναι το αστείο της υπόθεσης. Το σοβαρό βρίσκεται στη φάμπρικα που ανοίγει με τις Εξεταστικές

Του Κώστα Γιαννακίδη

Η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης είχε διαφημιστεί ως το τρέιλερ των συγκλονιστικών αποκαλύψεων που θα έσερναν τους ισχυρούς του τόπου σιδηροδέσμιους ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Και πράγματι, είδαμε τον Σταύρο Ψυχάρη να εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος που με δυσκολία άρθρωνε κουβέντα, αλλά και τον Θέμο Αναστασιάδη να κάνει πλάκα, λοιδορώντας την επιτροπή και τα μέλη της. Περιμέναμε, όμως, το αποτέλεσμα, βλέποντας στο βάθος Ειδικά Δικαστήρια, άσπρα γουνάκια και τραπεζίτες αλυσοδεμένους με εκδότες. Ε, λοιπόν, αυτή η Επιτροπή, στην οποία πλειοψηφούσαν, φυσικά, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν κατάφερε να βρει ούτε μία δαχτυλιά στα κρυστάλλινα ποτήρια που χρησιμοποιήθηκαν στο πάρτι της Μεταπολίτευσης. Ναι, όμως όσο συζητείτο η σύστασή της και όσο διαρκούσαν οι εργασίες της, το πολιτικό ακροατήριο άκουγε απίστευτα πράγματα, κοιτάζοντας, σαν παλιός Κνίτης, το δάχτυλο που ύψωνε η συμπολίτευση, φωνάζοντας περί ηθικής και εντιμότητας. Επικοινωνιακά η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο της: θύμισε στους ψηφοφόρους για ποιο λόγο επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έναντι του «παλιού συστήματος». Στην ουσία όμως έστρωσε έναν δρόμο με χολή, έβαλε μπροστά μια φάμπρικα που θα τη λειτουργήσουν και οι επόμενοι. Διότι αν ο Τσίπρας κάνει Εξεταστική για τα δάνεια και την Υγεία, οι άλλοι μπορούν να στήσουν ανάκριση με βασανιστήρια για την περήφανη διαπραγμάτευση και τα capital controls.

Η κυβέρνηση συστήνει Εξεταστική για την Υγεία για τα έτη 1997-2014. Η αντιπολίτευση ευλόγως ερωτά για ποιο λόγο τα προς διερεύνηση έτη δεν αγγίζουν τον βίο αυτής της κυβέρνησης. «Γιατί εμείς δεν ήμαστε σαν και εσάς» είπε ο Πολάκης. Σωστό. Η ιδιότητα του αριστερού αποτελεί τεκμήριο εντιμότητας. Και ο Παπαχριστόπουλος των ΑΝΕΛ, που είναι έντιμος εξ αγχιστείας, είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να εξεταστεί η παρούσα περίοδος αφού σκοπός της Επιτροπής είναι να διερευνήσει το «παλιό» σύστημα. Σωστό και αυτό. Μιλάμε για δύο διαφορετικές εποχές. Είναι σαν να ζητούσες από τον Λένιν να βάλει στην ίδια ζυγαριά τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης με τα τελευταία του τσάρου.

Εντάξει, λοιπόν, το ήθος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν συγχρωτίζεται με την ανεντιμότητα των προηγούμενων και ορθώς η Επιτροπή δεν ακουμπά το ημερολόγιο μετά το 2014. Γιατί, όμως, αρχίζει το έργο της από το 1997 και όχι από το 1996; Αλλωστε ο Κώστας Σημίτης έγινε Πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 1996. Για ποιο λόγο αφήνουν έξω τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του; Εδώ βγαίνει ο Τσίπρας και τον καταγγέλλει, περίπου, ως Πρωθυπουργό της διαφθοράς (κατά το «αρχιερέας της διαπλοκής» που του είχε πει ο Καραμανλής), αλλά στην Εξεταστική του χαρίζει μία ολόκληρη χρονιά.

Η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι ο λόγος για τον οποίο το 1996 θα μείνει ανέγγιχτο, κάτω από την προστατευτική λήθη, είναι η παρουσία του Παναγιώτη Κουρουμπλή, με την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα, στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Προφανώς δεν είναι μόνο ο Κουρουμπλής, αλλά και άλλα στελέχη του κρατικού μηχανισμού τα οποία τότε είχαν ως αναφορά τον Ανδρέα και, σταδιακά, αντικαταστάθηκαν από «εκσυγχρονιστές» του Σημίτη. Για να το πω απλά, δεν είναι δυνατόν, ως ΣΥΡΙΖΑ, να έχεις φορτώσει στο κάρο το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και του Ακη και μετά να διερευνάς τα πεπραγμένα εκείνης της εποχής. Αν μάλιστα δεν έλεγαν να τηρήσουν τα προσχήματα, θα έβγαζαν εκτός και την πενταετία Καραμανλή, μην τυχόν και βγει κανένα ξεχασμένο χαρτί.

Θα βγάλει κάτι η Επιτροπή; Θα βρει σκελετούς τεράτων στα υπόγεια των νοσοκομείων; Δύσκολα, ειδικά αν η Δικαιοσύνη δεν έχει τινάξει τη σκόνη πάνω από φακέλους. Θα γίνει, βέβαια, μία ωραία συζήτηση καφενείου, κατά την οποία παλαιοί διοικητές νοσοκομείων, υπουργοί, γιατροί, εν ανάγκη και νοσοκόμες, θα λένε ιστορίες κάτω από τους θριαμβευτικούς βρυχηθμούς του Παύλου του Πολάκη.

Ετσι θα πάει. Μετά μπορεί να γίνει Εξεταστική για την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, την κλιματική αλλαγή, τον Εμφύλιο. Για να έρθουν οι άλλοι και να κάνουν μία Εξεταστική-holding, για όλες τις Εξεταστικές των προηγούμενων. Παιχνίδι να γίνεται, να έχουμε να χαζεύουμε.    

protagon.gr

Τσίπρας υπέρ Τραμπ για Συρία!

O λογογράφος του Τσίπρα, με αφορμή την παρουσία του πρωθυπουργού στην Ισπανία, θυμήθηκε τον Θερβάντες και τη ρήση του πως παράλογο είναι να κοιτάς τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.

Ωραία ατάκα.

 Άστοχο, όμως, να εκφέρεται μια τέτοια αλήθεια από το στόμα του Τσίπρα. Διότι αμέσως αμέσως το πρώτο που σκέφτεται κανείς είναι ότι όσοι υπηρετούν – όπως ο Τσίπρας – τις δυνάμεις που κρατούν τον κόσμο όπως είναι, τότε αυτόματα βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από εκείνους που μάχονται για να κάνουν να ξημερώσει ένας κόσμος όπως θα έπρεπε να είναι.

Από την άλλη ο Θερβάντες, στον πρόσωπο του ήρωά του, του Δον Κιχώτη, μας άφησε κληρονομιά την ανιδιοτέλεια, τον ασυμβίβαστο ρομαντισμό και τελικά την αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά που δίνουν νόημα και πραγματική υπόσταση στην «ουτοπία» επειδή ακριβώς δεν συνθηκολογούν μπροστά στην δυστοπία.

Το ποια είναι η σχέση του Τσίπρα με όλα αυτά, φάνηκε λίγη ώρα αργότερα από την επίκληση του Θερβάντες, όταν μετά τη συνάντηση των χωρών του Νότου της ΕΕ εκδόθηκε κοινό ανακοινωθέν – η λεγόμενη Διακήρυξη της Μαδρίτης – που υπογράφεται από όλους τους προέδρους και πρωθυπουργούς που συμμετείχαν στη συνάντηση. Δηλαδή και από τον Αλέξη Τσίπρα.

Εκεί, στη Διακήρυξη της Μαδρίτης, στο σημείο 11, αναφέρονται σχετικά με τη Συρία τα εξής:

«Οι χώρες του Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταδικάζουν απερίφραστα τις αεροπορικές επιθέσεις με χημικά όπλα στις 4 Απριλίου το Ιντλίμπ (Συρία). Η επανειλημμένη χρήση χημικών όπλων στη Συρία, τόσο από το καθεστώς Άσαντ από το 2013, όσο και από το Daesh συνιστούν εγκλήματα πολέμου. Όλοι οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν για αυτή την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και θα πρέπει να τους επιβληθούν κυρώσεις στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Η επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη στρατιωτική αεροπορική βάση Ας Σαϊράτ στη Συρία είχε την κατανοητή πρόθεση να προλάβει και να αποτρέψει την εξάπλωση και χρήση χημικών όπλων και ήταν περιορισμένη και επικεντρωμένη σε αυτόν τον στόχο (…)».

Αυτή η τοποθέτηση έχει και την υπογραφή του Τσίπρα! 

Με άλλα λόγια:

    α) Ο Τσίπρας ό,τι δικαιολογία έχει επιστρατευτεί από τον Τραμπ και τη Δύση περί χρήσης χημικών από τον Ασαντ, ώστε να «νομιμοποιηθεί» η εκτόξευση πυραύλων κατά της Συρίας, την αποδέχεται, την επικροτεί και την υπογράφει!

    β) Ο Τσίπρας θεωρεί και υπογράφει πως το χτύπημα των Αμερικανών στη Συρία δεν είχε ιμπεριαλιστικό, δεν είχε δολοφονικό, δεν είχε εγκληματικό, δεν είχε γκανγκστερικό αλλά «προληπτικό» και «αποτρεπτικό» χαρακτήρα!

    γ) Ο Τσίπρας προσφέρει την… «κατανόησή του» (!) στον Τραμπ για την επίθεση που εξαπέλυσε στη Συρία, αφού – κατά τον Τσίπρα – η επίθεση του Τραμπ δεν είχε ιμπεριαλιστική πρόθεση, αλλά αντιθέτως, πέραν του ότι ήταν «περιορισμένη» και «επικεντρωμένη», είχε και την «κατανοητή πρόθεση» (ο Τραμπ) να αντιταχθεί στην εξάπλωση των χημικών όπλων!

    Αυτά τα υπέγραψε ο – και «αριστερός» – Τσίπρας!

 Ο Τσίπρας. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που η θάλασσά της γεμίζει κουφάρια από πνιγμένους πρόσφυγες λόγω του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος που διαπράττεται στη Συρία, δηλώνει «κατανόηση» προς τον Τραμπ όταν εκείνος βομβαρδίζει τη Συρία.

Ο Τσίπρας. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που το έδαφός της έχει μετατραπεί σε γκέτο και σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 60.000 πρόσφυγες λόγω του ιμπεριαλιστικού εγκλήματος που διαπράττεται και στη Συρία,  δηλώνει «κατανόηση» προς τον Τραμπ όταν εκείνος βομβαρδίζει τη Συρία.

Μάλιστα, λοιπόν: Δυο βδομάδες μετά την περατζάδα του Τσίπρα στην Αμαλιάδα για το Μουσείο (του δολοφονημένου και από τους Αμερικανούς) Μπελογιάννη, το είδαμε κι αυτό:

Ο Τσίπρας, μετά τα παζάρια με τους Αμερικάνους για δεκαετή ανανέωση λειτουργίας της βάσης της Σούδας, μετά τα παζάρια με τους Αμερικάνους για ίδρυση νέας ΝΑΤΟικής βάσης σε ελληνικό έδαφος, μετά την πρόσκληση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για να… «σώζει» πρόσφυγες, μετά τα πανηγύρια για τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τους Αμερικάνους (και το Ισραήλ) επί ελληνικού εδάφους,τώρα δηλώνει και ότι τρέφει «κατανόηση» προς τον Τραμπ, όταν ο Τραμπ βομβαρδίζει τη Συρία!         

Ακόμα και αν δεν είχαμε εκπαιδευτεί σε κάτι τέτοια με τα προ 20ετίας  «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Σημίτη, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γεγονός τόσο πρόδηλο και τόσο «στοιχειώδες Γουότσον» που ο ρεαλισμός και ο πραγματισμός του Σάντσο Πάντσα θα το περιέγραφε έτσι:  

Τέτοιο «αριστερό» αμερικανάκι δεν ματαβγήκε!  

imerodromos.gr

Έγινε η φτώχεια συνώνυμο των Ελλήνων;

  Σχεδόν 1, 5 εκατ. πολίτες βρίσκονται στο όριο της φτώχειας.

Στα όρια της φτώχειας βρίσκεται ένας μεγάλος αριθμός της τάξης του 1,5 εκατομμυρίου (με εισοδήματα 4.500 ευρώ τον χρόνο), ενώ οι νέες περικοπές στις σημερινές συντάξεις το 2019 θα οδηγήσουν σε συνολική μνημονιακή απώλεια εισοδημάτων για τους συνταξιούχους έως 70%.

Τις δραματικές αυτές επισημάνσεις διατυπώνει ο ομότιμος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης, προσθέτοντας ότι οι περικοπές που έγιναν από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν μειώσει τη μέση κύρια σύνταξη στα 700 ευρώ.

Παράλληλα, δυσοίωνες είναι οι προοπτικές για το μέλλον των συντάξεων που έχουν μετατραπεί σε φιλοδωρήματα (απώλειες έως 50%). Όπως παρατηρεί ο Σάββας Ρομπόλης, η κατάσταση με το ασφαλιστικό σύστημα θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη τη δεκαετία 2020 -2030, οπότε και θα συνταξιοδοτηθούν οι Ελληνες που γεννήθηκαν από το 1960.

Τρέμουν τα σκοτεινά σημεία για συντάξεις – αφορολόγητο

Αν παρατηρήσουμε την εξέλιξη γεννήσεων τη μεταπολεμική περίοδο, θα δούμε ότι το 1960 είχαμε μεγαλύτερο αριθμό γεννήσεων, άρα θα έχουμε μεγαλύτερο αριθμό συνταξιοδοτήσεων, που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε πόρους γι α να συνταξιοδοτηθούν συντάξεις νέων συνταξιούχων».

Σύμφωνα με τον Ρομπόλη, η «συνεχής υποχώρηση των μισθών και η επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, στις συντάξεις. Όπως διαμορφώνονται πλέον οι μέσοι μισθοί, απαιτούνται οι ασφαλιστικές εισφορές δέκα εργαζομένων για να πληρωθεί μια σύνταξη, ενώ πριν από την κρίση χρειάζονταν οι εισφορές μόνο τεσσάρων εργαζομένων. Η σύγκρουση των γενεών μεταξύ παλιών και νέων συντάξεων έχει ήδη ξεκινήσει».

Επισήμανε ότι η προηγούμενη γενιά έδινε π.χ. στο σύστημα 100 μονάδες όταν συνταξιοδοτούνταν, ενώ η σημερινή γενιά των 30-45 χρόνων θα δώσει στο σύστημα 100 μονάδες για να τις επιστραφούν 52.

Κατά τον Σάββα Ρομπόλη η οικονομικά βιώσιμη και κοινωνικά αποτελεσματική – εναλλακτική προοπτική του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα βασίζεται όχι στις διαδοχικές περικοπές των συντάξεων και τη φτωχοποίηση του πληθυσμού αλλά στην αύξηση του ΑΕΠ και της απασχόλησης (όχι βέβαια της ευέλικτης που θα προκαλέσει ετήσια αύξηση των ελλειμάτων του ΣΚΑ κατά τα επόμενα χρόνια 1,8 δισ.) τη δημογραφική ανανέωση του πληθυσμού και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας τα οποία ελλείπουν ανησυχητικά από τις πολιτικές της βίαιης αποδιάρθρωσης και αποζημίωσης της κοινωνικής ασφάλισης των δανειστών.

 Τα Νέα  

Spiegel: Επώδυνη η συμφωνία του Τσίπρα

Τι κρύβει η συμφωνία της Μάλτας.

Υπό τον τίτλο «Η επώδυνη συμφωνία του Τσίπρα», το γερμανικό περιοδικό Spiegel επισημαίνει ότι η συμφωνία της Μάλτας προκάλεσε μεν ανακούφιση, διότι ανοίγει το δρόμο για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, που θα συνιστούσε ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να αποφευχθεί στο προοίμιο των γερμανικών εκλογών η επανάληψη του ελληνικού δράματος.

Εντούτοις οι εξελίξεις είναι περισσότερο λόγος ανησυχίας, παρά πανηγυρισμών, όπως σχολιάζει «διότι η συμφωνία δεν είναι τελική. Οι επιθεωρητές θα επιστρέψουν στην Αθήνα μόλις μετά την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ στα τέλη Απριλίου και στη συνέχεια θα πρέπει να συγκληθεί εκ νέου και το Eurogroup, πιθανότατα το Μάιο».

Υπάρχει λοιπόν αρκετός χρόνος για νέες συγκρούσεις, συμπεραίνει το περιοδικό. Και αυτό διότι το Eurogroup σκοπίμως δεν ασχολήθηκε με άκρως ακανθώδη ζητήματα: «Για πόσο χρόνο θα πρέπει η Ελλάδα να πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα; Και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους; Την Κυριακή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε ότι η κυβέρνησή του θα υλοποιήσει τη συμφωνία μόνον όταν διευθετηθούν και τα δυο ζητήματα».

Θα βρεθεί η μαγική φόρμουλα;

Όπως εξηγεί το Spiegel, ο γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε πρότεινε εξαρχής να είναι δεκαετές το «μεσοπρόθεσμο διάστημα» για τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%, διότι όσο μεγαλύτερο το διάστημα αυτό, τόσο μικρότερη θα είναι εντέλει η ελάφρυνση του χρέους που θα χρειαστεί η Ελλάδα.

«Για τον Τσίπρα είναι σημαντικό να συμφωνηθούν τώρα οι προϋποθέσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Εσωπολιτικά θα ήταν μια σημαντική νίκη για την δοκιμαζόμενη πολιτικά κυβέρνησή του. Πέραν τούτου η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει επιτέλους μέρος του προγράμματος αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ».

Όπως σημειώνει το Spiegel, «στο θέμα αυτό το ΔΝΤ είναι στο πλευρό της Ελλάδας. Θεωρεί μη ρεαλιστικά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα και αναγκαία την ελάφρυνση του χρέους. Ο Σόιμπλε δεν θέλει μεν να ακούει γι’ αυτό, βρίσκεται όμως σε μεγάλο δίλημμα: έχει δεσμευτεί απέναντι στο κόμμα του ότι περαιτέρω βοήθεια προς την Ελλάδα θα υπάρξει μόνον με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Στην ιδανική περίπτωση η Ελλάδα και το υπόλοιπο της ευρωζώνης θα βρουν μια λύση η οποία θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη Γερμανία, χωρίς όμως να αποτρέπει μια πραγματική ελάφρυνση για την Ελλάδα. Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα βρεθεί η μαγική αυτή φόρμουλα».

Μέχρι να γίνει αυτό όμως η Ελλάδα καλείται να υλοποιήσει τις νέες περικοπές, γράφει το περιοδικό. Με τον τρόπο αυτό επωμίζονται ακόμη μεγαλύτερα βάρη οι εξαντλημένοι πολίτες, χωρίς όμως να αντιμετωπίζονται τα θεμελιώδη προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. «Μπορεί σε μια χώρα που έχει τις μεγαλύτερες συνταξιοδοτικές δαπάνες σε όλη την ΕΕ η μείωση των εν λόγω δαπανών κατά 1% μέχρι το 2019 να ακούγεται σαν αναγκαιότητα. Αλλά δύσκολα μπορεί να το καταλάβουν άνθρωποι όπως η 75χρονη που μετά από 35 χρόνια εργασίας παίρνει λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα. Οι ήδη 12 μειώσεις έχουν ελαχιστοποιήσει την αρχική σύνταξη των 1.600 ευρώ».

«Όργιο περικοπών»

Το Spiegel σχολιάζει ότι παρά το «όργιο περικοπών», όπως το ονομάζει, δεν κατέστη δυνατόν να γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό όμως «δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Διότι (για να γίνει αυτό) θα έπρεπε να δουλεύουν περισσότεροι άνθρωποι. Μετά από επτά χρόνια μεταρρυθμίσεων όμως ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν έχει δουλειά, την ώρα που η ανεργία στην ευρωζώνη βρίσκεται με 8% στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων ετών». Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η μείωση του αφορολόγητου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο η φορολογική επιβάρυνση που βρίσκεται ήδη σε επίπεδα ρεκόρ.

Το περιοδικό σημειώνει, τέλος, ότι «είναι ασαφές εάν και ποιος θα υλοποιήσει τελικά (τα νέα μέτρα). Για την εκλογική χρονιά του 2019 ο Τσίπρας ήθελε να αποφύγει περικοπές συντάξεων. Δεδομένου ότι έπρεπε εντέλει να συναινέσει σε αυτές, γίνεται πιο πιθανό να καλέσει ο πρωθυπουργός τους πολίτες νωρίτερα στις κάλπες. Οι πρόωρες εκλογές όμως θα ενίσχυαν ακόμη περισσότερο την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα. Ακόμη κι αν η συντηρητική και φιλική προς τις μεταρρυθμίσεις ΝΔ αποσπάσει μια σαφή πλειοψηφία, τα πράγματα θα μπορούσαν να δυσκολέψουν. Διότι οι συντηρητικοί δεν θέλουν να συναινέσουν στις νέες περικοπές. Για την περίπτωση που αναλάβουν την εξουσία έχουν ήδη προαναγγείλει ότι θα επαναδιαπραγματευτούν την πρόσφατη συμφωνία με το Eurogroup».

 Deutsche Welle  

Παραιτήθηκαν Φ. Δεληβοριάς, Π. Καλαντζόπουλος λόγω ΣΥΡΙΖΑ από το ΔΣ του ΜΕΤΡΟΝ

Με καταγγελίες ενάντια στην τετραμελή πλειοηφία του ΔΣ (τους κ. Γ. Ανδρέου, Μ. Φάμελλο, Στ. Δρογώση και Φ. Τασσόπουλο) για ειδικές σχέσεις με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και υπόνοιες για συγκάλυψη της ΑΕΠΙ, παραιτήθηκαν από το Σύλλογο Δημιουργών ΜΕΤΡΟΝ ο πρόεδρος κ  Φ. Δεληβοριάς, ο αντιπρόεδρος κ. Π. Καλαντζόπουλος και το μέλος του ΔΣ κ. Αντ. Πλέσσας. Φέρεται να τους ακολουθεί τουλάχιστον το 50% των μελών του σωματείου. Δεκάδες μουσικοί υπογράφουν κείμενο συμπαράστασης στους παραιτημένους, ενώ προαναγγέλλεται και η ίδρυση νέου σωματείου που θα εκφράζει τους 450 δημιουργούς που έχουν ενιαίο μέτωπο στο θέμα ΑΕΠΙ.

Λεπτομερέστερα, τόσο ο κ. Φ. Δελήβοριάς όσο και ο κ. Π. Καλαντζόπουλος δηλώνουν πως σε θεσμικές συναντήσεις οι τέσσερις εκφράζουν όχι την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης  αλλά  την πρόταση που μειοψήφησε. Καταγγέλλουν επίσης πως κάποια από αυτά τα μέλη συμμετείχαν, με πλήρη άγνοια της πλειοψηφίας του ΔΣ, σε συναντήσεις στο ΥΠΠΟ ή σε άλλα κέντρα αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, που είχαν ως αποτέλεσμα το νομοσχέδιο Μπαλτά, αλλά και σε συναντήσεις με τους μετόχους της ΑΕΠΙ και κυβερνητικά στελέχη, στηρίζοντας γραμμή αντίθετη από του σωματείου.

«Μετά την αποχώρηση του Φοίβου Δεληβοριά και του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε κι εμείς από τον σύλλογο» γράφουν με τη σειρά τους οι πενήντα και πλέον δημιουργοί που αποχωρούν  από το ΜΕΤΡΟΝ. Ανάμεσά τους διαπρεπείς συνθέτες και ερμηνευτές, καθώς και κληρονόμοι σημαντικών μουσικών, όπως οι Μ. Κοντοβά, Στ. Γαδέδη, Σ. Ξαρχάκος, Γ. Σπανός Ν. Κυπουργός, Δ. Γαλάνη, Ν. Ξυδάκης, Αλ. Ιωαννίδης, Σ. Μάλαμας, Μ. Ελευθερίου, Π. Παυλίδης, Ν. Αντύπας, Π. Καρασούλος,  Λ. Πλάτωνος, Μ. Πασχαλίδης, Π. Θαλασσινός, Ν. Ζούδιαρης, Αλ. Ιωαννίδης, Μπ. Στόκας, Οδ. Ιωάννου, Θ. Γκόνης, Αρ. Μπακιρτζής, Ε. Ρεμπούτσικα, Γ. Χατζιδάκις, Μ. Λοϊζου, Κ. Τσιτσάνης, Γ. Χατζιδάκις κλπ.

Η πλευρά των τεσσάρων της πλειοψηφίας δηλώνει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί αναλυτικά.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΟΙΒΟΥ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ “ΜΕΤΡΟΝ”

Με αυτή την επιστολή θα ήθελα να ενημερώσω τα μέλη του ΜΕΤΡΟΝ ότι υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου, καθώς και από το Διοικητικό Συμβούλιο.

Ο λόγος είναι ότι από την άνοιξη του 2016 και μετά, τα μέλη του ΔΣ Μανώλης Φάμελλος, Στάθης Δρογώσης και Φοίβος Τασσόπουλος κινούνται ενάντια στη συλλογική βούληση του Σωματείου μας. Από τον Φλεβάρη του 2017, το ίδιο πράττει και το μέλος Γιώργος Ανδρέου.

Εξηγούμαι:

1. Από την ίδρυση του Σωματείου, υπήρχαν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των μελών του ΔΣ, κυρίως σε θέματα στρατηγικής αλλά και στόχων. Υπήρχε μία τάση πιο διεκδικητική, αυστηρή και πιεστική απέναντι στην ΑΕΠΙ (Ανδρέου, Δεληβοριάς, Καλαντζόπουλος, Πλέσσας) και υπήρχε μία άλλη τάση που υποστήριζε μια πιο ήπια προσέγγιση (Δρογώσης, Τασσόπουλος, Φάμελλος). Μέχρι την άνοιξη του 2016 οι διαφωνίες αυτές έμεναν εντός του ΔΣ και όλοι υποστηρίζαμε προς τα έξω τις αποφάσεις της ΓΣ και της εκάστοτε πλειοψηφίας του ΔΣ. Ξαφνικά, από τον Μάρτιο του 2016 -και παρά τις διαφωνίες της πλειοψηφίας του ΔΣ-, τα μέλη Φάμελλος, Δρογώσης, Τασσόπουλος (μαζί ή ατομικά)

1α.συμμετείχαν σε επίσημες συναντήσεις των μετόχων της ΑΕΠΙ με στελέχη της κυβέρνησης ή του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζοντας γραμμή αντίθετη απ’ αυτήν του Σωματείου.

1β. συμμετείχαν –με πλήρη άγνοια της πλειοψηφίας του ΔΣ- σε συναντήσεις στο ΥΠΠΟ ή σε άλλα κέντρα αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, που είχαν ως αποτέλεσμα το 2ο νομοσχέδιο Μπαλτά. Το 2ο νομοσχέδιο, μαζί με ένα-δυο θετικά πράγματα που ζητούσε έτσι κι αλλιώς το σύνολο των δημιουργών, περιείχε σημαντικές αλλαγές και αφαιρέσεις που θεωρήσαμε οι πλειοψηφούντες πως δεν είναι προς το συμφέρον μας, αλλά μόνο προς το συμφέρον των μετόχων της ΑΕΠΙ. Και διαμαρτυρηθήκαμε γι’αυτές δημοσίως.

2. Μετά το «πόρισμα-κόλαφος» της Εrnst & Υoung για την ΑΕΠΙ και την εισαγγελική έρευνα για έξι κακουργήματα και ένα πλημμέλημα, η Γενική Συνέλευση του ΜΕΤΡΟΝ, στις 22/2/2017, κατά πλειοψηφία ζήτησε επισήμως από την Πολιτεία άμεση τοποθέτηση επιτρόπου τραπεζικού τύπου, ο οποίος θα διοικεί και θα ελέγχει την ΑΕΠΙ μετασχηματίζοντάς την σταδιακά σε οργανισμό ελεγχόμενο από δημιουργούς. Η Γενική Συνέλευση ζήτησε επίσης να διακοπεί κάθε επαφή με τους μετόχους της ΑΕΠΙ για την επόμενη μέρα, αφού οι προτάσεις και οι επιστολές τους κρίνονται πλέον ως αφερέγγυες.

Παρ’ όλ΄αυτά τα τρία μειοψηφούντα μέλη του ΔΣ, μαζί πλέον με τον Γιώργο Ανδρέου, συνέχισαν να κινούνται ανοιχτά (σε όλα τα θεσμικά ραντεβού και με δημόσιες επιστολές) ενάντια στην απόφαση της ΓΣ. Ζητούν και προωθούν την πρόταση που μειοψήφησε, με κάθε τρόπο. Δημοσίως δε, προσυπογράφουν την 1η επιστολή των 49 (αργότερα 125), που πάει κόντρα στις αποφάσεις του Σωματείου μας.

Τους παρακάλεσα είτε να συμμορφωθούν με την απόφαση της ΓΣ είτε να παραιτηθούν, έστω ένας από αυτούς ώστε να αναπληρωθεί από τον πρώτο αναπληρωματικό, τον Γιώργο Χατζιδάκι που ανήκει στην πλειοψηφική τάση της ΓΣ , ώστε η ΓΣ να εκφράζεται αυθεντικά και πλειοψηφικά και μες στο ΔΣ και να μπορούμε να προωθήσουμε ενωμένοι την πρόταση του Σωματείου μας. Το αρνήθηκαν. Τους παρακάλεσα επίσης για πρόωρες εκλογές, προκειμένου να μπορεί να διοικηθεί το ΜΕΤΡΟΝ και να εκφραστεί με ενιαία άποψη, αυτήν που θα θέλει η πλειοψηφία. Το αρνήθηκαν, επίσης.

Προσπάθησα να κρατήσω τις εσωτερικές ισορροπίες του προβλήματος εντός του ΔΣ, τώρα όμως δεν γίνεται άλλο να βλέπω το ΜΕΤΡΟΝ να χρησιμοποιείται δημοσίως και πολιτικά ως φορέας αντίθετος με αυτά που ψηφίζουν τα μέλη του.

Ξεκινήσαμε πολύ διαφορετικά, πετύχαμε με τις πρωτοβουλίες και το θάρρος μας (και με προσωπική έκθεση) τον έλεγχο στην ΑΕΠΙ, τη μείωση της προμήθειάς της από 37% σε 20 %, το Εποπτικό Συμβούλιο Δημιουργών, ένα σωρό νίκες για τους δημιουργούς που κάποτε ήταν αδιανόητες.

Αυτή τη στιγμή όμως το ΜΕΤΡΟΝ λειτουργεί αντιθεσμικά, αφού τα μέλη αυτά του ΔΣ αρνούνται να εκφράσουν και να υποστηρίξουν την απόφαση της γενικής συνέλευσης, τη στιγμή μάλιστα που την έχουν συνυπογράψει και 450 δημιουργοί.

Δυστυχώς δεν πιστεύω ότι το ΜΕΤΡΟΝ μπορεί υπό την παρούσα συγκυρία να υπερασπιστεί το συμφέρον των δημιουργών όπως αυτό έχει εκφραστεί από την πλειοψηφία της ΓΣ και την επιστολή των 450 και γι’αυτό παραιτούμαι.

Και για να είμαι απολύτως ξεκάθαρος ποτέ δεν πίστεψα ούτε πιστεύω ότι οι συνάδελφοι με τους οποίους διαφωνώ, επεδίωκαν ή επιδιώκουν τα συμφέροντα της ΑΕΠΙ ή των μετόχων, αντιθέτως και εκείνοι τις ίδιες αγωνίες με εμάς μοιράζονται. Δυστυχώς, όμως, εκτιμώ ότι με τις ενέργειες τους συνέβαλαν και συμβάλλουν σε αποτελέσματα που εξυπηρετούν την ΑΕΠΙ. Εξ ου και η τόσο ριζική μεταξύ μας διαφωνία.

Εύχομαι καλή τύχη και καλή συνέχεια σε όλους.

Φοίβος Δεληβοριάς

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ TOY ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΛΑNΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ “ΜΕΤΡΟΝ”

Με αυτή μου την επιστολή δηλώνω παραίτηση από την θέση του αντιπροέδρου και του μέλους του ΔΣ του ΜΕΤΡΟΝ. Aιτία είναι ότι η παρούσα πλειοψηφία του ΔΣ (Φάμελλος, Τασσόπουλος Δρογώσης, Ανδρέου) είναι σε δυσαρμονία με την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της 22/2/2017. Παραβιάζεται και καταστρατηγείται η βούληση της πλειοψηφίας. Σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον θα ήταν μάταιη κάθε προσπάθεια συνέχισης συνεργασίας με πρόσωπα με τα οποία διαπιστώνω αγεφύρωτες πολιτικές διαφωνίες.

Σαν ιδρυτικό μέλος έδωσα, τα τελευταία 5 χρόνια, ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου για μία επόμενη μέρα, με δίκαιη και διαφανή Συλλογική Διαχείριση. Πολλές φορές πίστευα ότι ματαιοπονώ, ότι “σπρώχνω τοίχους”. Υπήρξε όμως ένα απόγευμα που γύρισε τα πάντα. Η συνάντηση του “Μ” στο ΥΠΠΟ με τον Ν. Ξυδάκη το 2015. Πείστηκε και έδωσε εντολή να γίνει ο έλεγχος της “Ernst & Young”. Η δημοσιοποίηση του πορίσματος και μόνο, δικαιώνει τον λόγο ίδρυσης του “Μ”. Για πρώτη φορά έχουμε απτές αποδείξεις με στοιχεία πως η ΑΕΠΙ δεν διαχειρίζεται αλλά λυμαίνεται τα πνευματικά μας δικαιώματα κι αυτό συνέβη για έναν και μόνο λόγο - γιατί επιμέναμε να ρωτάμε. Όλα αυτά τα χρόνια από τη μία υπήρχε ένα εσωτερικό μέτωπο που μας έβαζε φρένο λέγοντας “μη ρωτάτε, μη σκαλίζετε…” κι από την άλλη συνάδελφοι σε θεσμικό ρόλο που επέλεγαν με την σιωπή τους να νομιμοποιούν μία απαράδεκτη διαχείριση μέσω ηθελημένης άγνοιας.

Στο κείμενο παραίτησης του ο Φοίβος Δεληβοριάς περιγράφει με ακρίβεια τις αυτόνομες και μυστικές κινήσεις το καλοκαίρι του 2016 των μελών του ΔΣ Φάμελλου, Τασσόπουλου και Δρογώση. Κινήσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την 2η εκδοχή του Νομοσχεδίου Μπαλτά (Σεπ. 2016) με πλήθος φωτογραφικές διατάξεις υπέρ της ΑΕΠΙ. Μετά το πόρισμα της Ε & Υ στην Γ.Σ. το ΜΕΤΡΟΝ πήρε απόφαση, να διακόψει επαφές με τους μετόχους, να ζητήσει επιβολή επιτρόπου και τον μετασχηματισμό της ΑΕΠΙ σε αυτοδιαχειριζόμενο ΟΣΔ. Ο Γιώργος Ανδρέου ακολούθησε την έως τότε μειοψηφία στο ΔΣ και οι συσχετισμοί ανετράπησαν. Ακολούθησε με το πρόσχημα μιάς πότε θεσμικής και πότε προσωπικής έκφρασης, επαμφοτερίζουσας στάσης η συμμετοχή, των 4 του ΔΣ, στην επιστολή των 125. Δηλώσεις αντίθετες με την βούληση της πλειοψηφίας του Μ και της επιστολής των 450+ σε δημόσιες τοποθετήσεις στην ΕΠΕΚΕ. Εν περιλήψει αυτή είναι η διαπίστωση, μιάς άγονης φθοράς με συναδέλφους με τους οποίους αδυνατώ πλέον να συμφωνήσω.

Σε αυτήν την δίνη οφείλω να επισημάνω ότι οι κίνδυνοι είναι πολλοί και όχι πάντα ευδιάκριτοι. Υπάρχει ο κίνδυνος κατάληψης της ΑΕΠΙ από ξένους ΟΣΔ μέσω της μετοχοποίησης του χρέους. Υπάρχει ο κίνδυνος σύστασης ΑΟΔ από διαχειριστές μεγάλου αριθμού δικαιωμάτων. Οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί, αλλά δεν είναι λόγοι αυτοί για να επιτρέψει κανείς την συνέχιση αυτής της προσβολής στην έννοια της Συλλογικής Διαχείρισης που λέγεται ΑΕΠΙ.

Με την παραίτηση μου ελπίζω να διευκολύνω όλες τις πλευρές να ενεργήσουν χωρίς βαρίδια ή φορτία για το κοινό καλό.

Δηλώνω, όπως έχω ξαναπεί, ότι μετά την ψήφιση του Νομοσχεδίου δεν επιθυμώ να παίξω κανέναν θεσμικό ρόλο σε όργανα Συλλογικής Διαχείρησης.

Ένας κύκλος έκλεισε.

Θα ξανασυναντηθούμε.

Εύχομαι Υγεία και Τύχη σε όλους.

Καλή Ανάσταση,

Παναγιώτης Καλαντζόπουλος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΤΩΝΗ ΠΛΕΣΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ "ΜΕΤΡΟΝ"

"Αθήνα 11/4/2017

Αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, συνοδοιπόροι,

Από το 2012, ως ιδρυτικό μέλος της “Πρωτοβουλίας Δημιουργών” και λίγο αργότερα του σωματείου “ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ” του οποίου ως σήμερα υπήρξα μέλος του ΔΣ και ως πρόσφατα και γραμματέας, υπηρέτησα με γνώση, σεβασμό, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς φόβο αλλά με πάθος τα συμφέροντα του κλάδου μας.

Οι προσπάθειές μου επικεντρώθηκαν:

α) στο να αναδειχθούν τα χρόνια, σοβαρά και παθολογικά προβλήματα του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ΑΕΠΙ που διαχειρίζεται ολόκληρο σχεδόν το Ελληνικό τραγούδι, παθογένειες που πρόσφατα αποκαλύφθηκαν και μέσα από το επίσημο πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου της Ernst & Young για τα έτη 2011-2014.

β) Στην ενσωμάτωση, με εσωτερικό Νόμο της προς ψήφιση κοινοτικής οδηγίας προς όφελος των συμφερόντων των πνευματικών δημιουργών.

Οι ενέργειες του ΜΕΤΡΟΝ με τις πρωτοβουλίες του Διοικητικού Συμβούλιου του και την συμπαράσταση των μελών του έπαιξαν κομβικό ρόλο στην αποκάλυψη της σκανδαλώδους διαχείρισης της ΑΕΠΙ και βοήθησαν, ως το σημείο που έγιναν συντεταγμένα και ομόφωνα, στην ενσωμάτωση, επωφελών για τα συμφέροντα των δημιουργών, διατάξεων στο προς ψήφιση Σ/Ν.

Εδώ και πολλούς μήνες, διαφορετικές προσεγγίσεις και απόψεις μεταξύ και των μελών του ΔΣ του ΜΕΤΡΟΝ δημιούργησαν εσωτερικά ρήγματα τα οποία απέτρεψαν την αναγκαία κατά τη γνώμη μου επίτευξη των καθαρών στόχων του σωματείου.

Επιλέγω, σε αυτή την κρίσιμη για το χώρο μας, ώρα, να μην επεκταθώ δημόσια σε λεπτομέρειες επιφυλασσόμενος φυσικά να το πράξω, αν χρειαστεί, σε μεταγενέστερο χρόνο, ακριβώς επειδή θέτω αυτή τη στιγμή σε προτεραιότητα το κοινό καλό και το υπέρτερο συμφέρον του χώρου μας.

Με σεβασμό στην αγωνία όλων όσοι στήριξαν τις προσπάθειες του ΜΕΤΡΟΝ και των μελών του ΔΣ του, παρά τις όποιες έντονες και τελικά αγεφύρωτες διαφορές κάποιων εκ των συναδέλφων, σε ζωτικά θέματα, ανακοινώνω σήμερα την παραίτησή μου από το ΔΣ του ΜΕΤΡΟΝ και από μέλος του. Τούτη την κομβική, ιστορική για το χώρο μας στιγμή, και υπό το φως των τραγικών αποκαλύψεων και εξελίξεων δεν χωρούν ισορροπίες και τακτικισμοί.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ ένα ΑΡΡΑΓΕΣ ΜΕΤΩΠΟ, όλων όσων θέλουν μαχητικά, άφοβα και με αλήθειες να διεκδικήσουν την προστασία της πνευματικής τους περιουσίας και αυτού του ίδιου του πνευματικού τους έργου απέναντι στο πλήθος των κινδύνων και των συμφερόντων που ελλοχεύουν.

ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ και σήμερα ΠΑΡΩΝ στο γεμάτο προκλήσεις έργο που μου εμπιστεύθηκαν συνάδελφοι και φίλοι τα πέντε τελευταία χρόνια, οφείλω αυτήν τη στιγμή να συνταχθώ με όσους δηλώνουν ανυποχώρητοι για την μεγάλη μάχη με στόχο ένα καθαρό τοπίο που το αξίζουμε και έχουμε κάθε δικαίωμα να το διεκδικούμε και σε αυτήν την χώρα στον τομέα της συλλογικής διαχείρισης των πνευματικών μας δικαιωμάτων.

Δεν αφήνω πίσω μου το ΜΕΤΡΟΝ αβασάνιστα και σίγουρα συνεκτιμώ τη ευθύνη αυτής μου της επιλογής. Ανάμεσα στους συναδέλφους μου που πιθανά θα παραμείνουν σε αυτό, υπάρχουν και συνάδελφοι που στο παρελθόν μου εμπιστεύτηκαν την εκπροσώπησή τους. Κρίνω όμως, ότι με τους υφιστάμενους συσχετισμούς δεν είναι δυνατόν να παραχθεί το έργο που ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ η πλειοψηφία των μελών του ΜΕΤΡΟΝ απαιτεί.

Δεν σας χαιρετώ γιατί πολύ σύντομα θα ξανασυναντηθούμε κάτω από τις ίδιες αρχές και σκοπούς που μας ένωσαν. Στο νέο, καθαρό, τοπίο που οφείλουμε όλοι με την συμβολή μας να διαμορφώσουμε, τον κυρίαρχο λόγο εφεξής θα έχουν αυτοί που δημιουργούν τον μουσικό πλούτο της χώρας μας δηλαδή, ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ και ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ!"

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕΛΩΝ ΑΠΌ ΤΟ "ΜΕΤΡΟΝ"

Μετά την αποχώρηση του Φοίβου Δεληβοριά και του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου από την προεδρία και την αντιπροεδρία του Συλλόγου μας το ΜΕΤΡΟΝ, και επειδή όσα καταγγέλλουν σε σχέση με την αντιθεσμική συμπεριφορά των μελών του ΔΣ M. Φάμελλου, Γ. Ανδρέου, Στ. Δρογώση και Φ.Τασσόπουλου, είναι πολύ σοβαρά και προσβάλλουν την απόφαση της γενικής συνέλευσης, δηλώνουμε ότι αποχωρούμε κι εμείς από τον σύλλογο.

Σε μια ιστορική περίοδο που διακυβεύεται το μέλλον του πνευματικού δικαιώματος, δεν μπορούμε να ανεχθούμε έλλειψη σεβασμού στην εκφρασμένη βούλησή μας και την ψήφο μας, δεν μπορούμε να ανεχθούμε αντιθεσμικές πρακτικές και μη ενιαίο μέτωπο διεκδικήσεων.

Τα μέλη του ΔΣ Μ. Φάμελλος, Γ. Ανδρέου, Στ. Δρογώσης, Φ. Τασσόπουλος, εκφράζουν δικές τους απόψεις, που δεν αντιστοιχούν στο πνεύμα της απόφασης της τελευταίας γενικής συνέλευσης, που περιείχε τα αιτήματά μας προς την Πολιτεία μετά το πόρισμα του ελέγχου της Εrnst & Υoung για την ΑΕΠΙ, και τη συνακόλουθη εισαγγελική έρευνα για έξι κακουργήματα. Τα τέσσερα μέλη του ΔΣ δεν υπηρετούν την πλειοψηφία των μελών και προωθούν μια στρατηγική τελείως αντίθετη απ’ αυτήν που αποφασίστηκε.

Ζητάμε  ενιαίο, αδιάσπαστο και καθαρό μέτωπο στις διεκδικήσεις μας την κρίσιμη αυτή ώρα, γι’ αυτό προχωρούμε στη σύσταση νέου σωματείου, με νέο φιλόξενο καταστατικό που θα χωράει όλους και όλες τις δημιουργούς κάθε μουσικού είδους, γενιάς και μεγέθους ρεπερτορίου, ώστε να έχουν όλοι και όλες δυνατότητα ψήφου και λόγο. Έτσι θα μπορέσουμε συλλογικά να αλλάξουμε την έως τώρα άνιση και παράνομη διαχείριση των δικαιωμάτων μας από την ΑΕΠΙ και θα είμαστε βέβαιοι ότι η εκπροσώπησή μας δεν θα νοθευτεί.

Η μαζική απήχηση της επιστολής των 450+, που εισακούσθηκε από τον πρωθυπουργό, υπογράφηκε από το 70% των μελών του σωματείου μας και στηρίχθηκε από τις ενώσεις των ξένων δημιουργών, μας κάνει αισιόδοξους ότι η ισχύς εν τη ενώσει μπορεί να αλλάξει το έως τώρα προβληματικό τοπίο μέσα στο οποίο κινούνται οι δημιουργοί του Ελληνικού τραγουδιού.

Η επόμενη μέρα για τα πνευματικά δικαιώματα και για όλα τα άλλα ζωτικά ζητήματα της τέχνης μας, πρέπει να σφραγίζεται από τη σύμπνοια όλων των δημιουργών που ζητούν διαφάνεια, δικαιοσύνη και έναν οργανισμό χωρίς τη συμμετοχή της διοίκησης της ΑΕΠΙ που ελέγχεται για κακουργήματα.

Οι δημιουργοί που ενδιαφέρονται να αποτελέσουν το νέο σωματείο μπορούν να στείλουν τα στοιχεία τους στο 450dimiourgoi@gmail.com

Αβατάγγελος Μιχάλης

Αλατάς Θανάσης

Αντύπας Νίκος

Βελισσάρης Στέφανος- Γκωτιέ

Γαδέδη Στέλλα

Γαλάνη Δήμητρα

Γεργούλας Θάνος

Γκόνης Θοδωρής

Δεληβοριάς Φοίβος

Δημοπούλου Λίνα

Ελευθερίου Μάνος

Ζευγαδέλλης Κωστής

Ζούδιαρης Νίκος

Ζουρνής Νίκος

Θαλασσινός Παντελής

Ιωαννίδης Αλκίνοος

Ιωάννου Κ. Γιάννης

Ιωάννου Οδυσσέας

Καλαντζόπουλος Παναγιώτης

Καλλίρης Θάνος

Καπερνάρος  Βασίλης

Καραμουρατίδης Θέμης

Καρασούλος Παρασκευάς

Κοντοβά Μυρτώ

Κυπουργός Νίκος

Λαμπρίδη Φωτεινή

Λιούγκος Ηλίας

Λοϊζου Μυρσίνη (κληρονόμος Μάνου Λοϊζου)

Μαθές Γιάννης

Μάλαμας Σωκράτης

Μαριδάκης Λεωνίδας

Μαχαίρας Βαγγέλης

Μήτσου Πάρης

Μπακιρτζής Αργύρης

Μωραῒτης Νίκος

Νικολόπουλος Χρήστος

Ξαρχάκος Σταύρος

Ξυδάκης Νίκος

Οικονόμου Νίκος

Παπαδόπουλος  Νίκος

Πασχαλίδης Μίλτος

Παυλίδης Παύλος

Πλάτωνος Λένα

Πλέσσας Αντώνης

Πολύζος  Γρηγόρης

Πολυκανδριώτης Θανάσης

Ρεμπούτσικα Ευανθία

Ρεμπούτσικας Πλούταρχος

Ρίζος Απόστολος

Ρούση Ρεβέκκα

Σπανός  Γιάννης

Στόκας  Μπάμπης

Τόκα Αμαλία

Τσιτσάνης Κώστας (κληρονόμος Β. Τσιτσάνη)

Φωτάκη Ελένη

Χατζιδάκις Γιώργος (κληρονόμος Μ.Χατζιδάκι)

Χριστιανάκης Γιώργος

   

 athensvoice.gr

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Πέρυσι το Πάσχα, με την Ανάσταση θα ερχόταν και «η ανάσταση της ελληνικής οικονομίας». Φέτος το Πάσχα, με τα εγκαίνια του δρόμου Κορίνθου- Πατρών «ανοίγει ο δρόμος προς το μέλλον για τη χώρα». Βλέποντας πώς ήρθε η ανάσταση της οικονομίας πέρυσι, καταλαβαίνουμε και πώς θα είναι ο δρόμος για το μέλλον από αύριο. Και η μπαρουφολογία από τα πρωθυπουργικά χείλη δεν σταματάει εδώ.

Ο δρόμος που άνοιξε χτες «περιόριζε τη Δυτική Ελλάδα στην επαφή της με το κέντρο» σύμφωνα με τον κ Τσίπρα! Ο οποίος προφανώς δεν έχει πάει παραπέρα από το κέντρο για να δει ότι η Κορίνθου – Πατρών ήταν πάντα, έτσι κι αλλιώς, ο μοναδικός δρόμος που έπαιρναν όλα τα αυτοκίνητα για να πάνε από τη Δ. Ελλάδα στο κέντρο και τούμπαλιν, ήθελαν- δεν ήθελαν.

«Το μήνυμα, που στέλνει ο συμβολισμός αυτός», κατά τον πρωθυπουργό, είναι ότι «η Ελλάδα μπορεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της»! Επειδή άνοιξε ένας δρόμος!!!

Μπαρουφολογίας συνέχεια: «Είναι μια μέρα που ολοκληρώνεται ένα έργο, το οποίο πολλοί πίστεψαν ότι δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ», είπε ο πρωθυπουργός. Όχι, θα έμενε η εθνική οδός για πάντα σκαμμένη και μισογκρεμισμένη, με τους εργολάβους να χάνουν τα δισεκατομμύρια του έργου, που στοίχισε τρείς φορές πάνω από τον προϋπολογισμό του και τους πληττόμενους δήμους να παρακολουθούν θεατές!

Εντάξει, ο λογογράφος του κ Τσίπρα και ο ίδιος ο Αλέξης δεν ξέρουν από κεφαλαιοκρατία και κέρδος, γιατί χάζευαν στις παραδόσεις της ΚΝΕ. Χάζευαν και στις παραδόσεις της λογικής στο σχολείο;

Βάθος αξιολόγησης, κωμωδία: « Είναι σημαντικό να παραδίνονται αυτά τα έργα πριν από τις γιορτές του Πάσχα ώστε να έχουμε πάνω απ όλα μια ασφαλή πασχαλινή έξοδο αναίμακτη, με μια εύκολη, άνετη και ασφαλή μετακίνηση»!

Εδώ κορυφώνεται η πονοψυχιά και το νοιάξιμο της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού για την ασφάλεια των οδηγών, που επιβεβαιώνεται και από την παντελή απουσία τροχαίας, μετρητών ταχύτητας, συστημάτων ύδρευσης και πυρόσβεσης και νοσοκομειακών στην ανολοκλήρωτη Ολυμπία οδό.

Ταυτόχρονα, όμως, δίνεται και το μήνυμα στις κατασκευαστικές εταιρίες να προτιμούν να παραδίνουν πριν το Πάσχα τα έργα, επειδή τις άλλες γιορτές και στην έξοδο του καλοκαιριού σκοτώνονται λιγότεροι άνθρωποι!

Μεγάλη Κοινωνική πολιτική με ράντζα: «Ο νομός Αχαϊας θα ωφεληθεί τα μέγιστα» γιατί η κυβέρνηση «θα προχωρήσει σε προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία της περιοχής και σε αύξηση των κονδυλίων για τη λειτουργία τους». Η αλήθεια είναι ότι ενώ τα νοσοκομεία θα χρειαστούν ίσως λιγότερο προσωπικό σε χειρουργούς και ορθοπεδικούς από τη μείωση των τροχαίων στη νέα εθνική οδό, θα χρειαστούν ίσως πολύ περισσότερους σε όλες τις άλλες ειδικότητες με τη διαρκή φτωχοποίηση του πληθυσμού και την αύξηση των κακουχιών στις πιο αδύναμες ομάδες του πληθυσμού: Τους ηλικιωμένους, τις μητέρες, τα παιδιά με προβλήματα, τους ανασφάλιστους, τους χτυπημένους από κατάθλιψη.

Οικονομικές- Τεχνικές γνώσεις μηδέν: Είπε ο πρωθυπουργός: «Τα έργα που ολοκληρώνονται έχουν πολλούς πατεράδες, ενώ εκείνα που σκαλώνουν, που βαλτώνουν, που υπερτιμολογούνται, που δεσμεύουν λεόντεια το δημόσιο, που έχουν προβληματικές συμβάσεις δεν έχουν κανέναν, γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη». Ίσως κάποιος πρέπει να του σφυρίξει ότι το έργο που μόλις εγκαινίασε ούτε σκάλωσε, ούτε βάλτωσε, ούτε υπερτιμολογήθηκε, ούτε δέσμευσε χειροπόδαρα το δημόσιο, ούτε είχε προβληματικές συμβάσεις. Και ο πιο κατάλληλος να το κάνει είναι ο αρμόδιος υπουργός κ Σπίρτζης, γνωστός ξεσκονιστής πρωθυπουργών.

Ο άσπιλος ηγέτης: «Η κυβέρνηση», είπε ο πρωθυπουργός, «προχωρά στη δημοπράτηση με απόλυτη διαφάνεια του οδικού άξονα Πάτρας- Πύργου». Η διαφάνεια αφορά στην κατάτμηση του έργου έτσι ώστε τις εργολαβίες να τις παίρνει ο μπατηρημένος «κομματικός» εργολάβος κ Καλογρίτσας.

Παρεμπιπτόντως, ο δρόμος αυτός οδηγεί στα φραουλοχώραφα όπου ξένοι εργάτες ζουν σε συνθήκες τέταρτου κόσμου και η εκμετάλλευση φτάνει στο ζενίθ. Πρόκειται για την περιοχή που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ως «από τις πιο παραγωγικές της Πελοποννήσου». Ο κ Μιχαλολιάκος δεν θα τα έλεγε καλύτερα.

Θυσιάστηκα για το παιδί μου. Στην κορωνίδα της ομιλίας του ο Α Τσίπρας, τόνισε ότι «το μέγιστο κοινωνικό όφελος που έχουν οι πολίτες είναι τα χρήματα που οι ίδιοι δίνουν μέσα από τη φορολογία να αξιοποιούνται μέχρι το τελευταίο ευρώ και να γυρνάνε πίσω σε υποδομές κοινωνικής στήριξης και σε υποδομές που θα κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη».

Ας μην ανησυχεί ο πρωθυπουργός. Εμείς τα χρήματα τα πληρώνουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη ότι πάνε για το καλό μας. Γιατί, αν συνεχιστεί η ίδια φοροεπιδρομή για 2-3 χρόνια, θα πονέσει τόσο πολύ και ο πιο αδιάφορος και αποβλακωμένος πολίτης που θα αναγκαστεί να παρατήσει την επανάσταση του διαδικτύου, να βγει έξω και να πάρει στο κυνήγι τον κ Τσίπρα και όλους τους κ Τσίπρες που του ληστεύουν το βιός.

Κι αυτό θα γίνει, γιατί δεν θα έχει πια τίποτε άλλο να χάσει. Θα μας τα έχουν πάρει όλα κυβερνήσεις και δανειστές.

Η σύραγγα Ανδρέα- Τσίπρα. Όπως είπε χτες ο ο πρωθυπουργός, «χρωστάμε σε ένα λαό που έχει κάνει τόσες θυσίες προκειμένου να μείνει η χώρα στο στενό πυρήνα του ευρώ»! Ίσως πρέπει κάποιος να του σφυρίξει στο αυτί ότι ο λαός δεν έκανε καμιά θυσία. Ληστεύτηκε εξ αρχής! Παρά τη θέλησή του. Βιάστηκε. Εξαπατήθηκε. Και εξακολουθεί και ληστεύεται για να πληρώνει τις ηλίθιες, επιπόλαιες, ανεύθυνες, άστοχες και διεφθαρμένες κυβερνητικές πολιτικές.

Και επειδή κανείς από τους παρακοιμώμενους του πρωθυπουργού δεν θα του το πεί, είναι καλύτερα να του το πει ο ίδιος ο λαός.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης  - liberal.gr

Θαυμασμός για τον Τσίπρα…

Του Γιάννη Παντελάκη

Πέρασε κάπως στα «ψιλά» η αναφορά Moscovici στο προσωπικό του ιστολόγιο, ότι από το καλοκαίρι του 2015 έως σήμερα η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έχει πάρει περισσότερα από 200 μέτρα. Ο επίτροπος, είναι φιλικός προς την Ελληνική κυβέρνηση και το έγραψε με σχετικό θαυμασμό («ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί»), αλλά και για ν’ αναδείξει την αναγκαιότητα ρύθμισης του Ελληνικού προβλήματος. Αυτό που αναφέρει ωστόσο, αποτελεί μια αλήθεια που δείχνει πόσο υπάκουη είναι η κυβέρνηση προς τους δανειστές χωρίς παράλληλα αυτό να οδηγεί σε κάποια θετικά ανταλλάγματα.

Η κυβέρνηση δικαιούται να πάρει ένα δεύτερο αρνητικό βραβείο διαπραγματεύσεων από το Χάρβαρντ μετά από εκείνο για το καλοκαίρι του 2015. Το επόμενο διάστημα από τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς και έως σήμερα-με κορύφωση την συμφωνία της Μάλτας-αποδεικνύει ένα σοβαρό έλλειμμα στην ικανότητα να διαπραγματευτεί στην λογική του αμοιβαίου οφέλους. Μετά από δεκατέσσερις μήνες (η δεύτερη αξιολόγηση είχε προγραμματιστεί να κλείσει τον Φεβρουάριο του 2016) πέτυχε το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.

Και ποιο είναι αυτό με αντικειμενικούς όρους: να υποχρεωθεί σε νέα επώδυνα μέτρα για αριθμητικά μεγάλες κοινωνικές ομάδες χωρίς να κερδίσει τίποτα. Τα λεγόμενα αντίμετρα θα εφαρμοστούν μόνο αν επιτευχθούν οι στόχοι του 2018 αλλά ακόμα και αν συμβεί αυτό δεν μπορούν να λειτουργήσουν εξισορροπητικά με την μεγάλη μείωση του αφορολόγητου ή την 15η περικοπή των συντάξεων. Στο μεγάλο ζήτημα του χρέους, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς κυβερνητικών στελεχών, θα συμβεί αυτό που περιέγραψε ο Schaeuble. Το θέμα θα συζητηθεί μετά την λήξη του προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018.

Από όποια οπτική και αν το δει κάποιος, οι διαπραγματεύσεις δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα. Αλλά η αυτή η πτυχή που αφορά στην κυβερνητική αν-ικανότητα, είναι το μείζον στην συγκεκριμένη περίπτωση. Το σημαντικό είναι πως από αυτές τις διαπραγματεύσεις αφενός μεν οδηγεί σε μεγαλύτερη φτωχοποίηση ένα τεράστιο αριθμητικά κομμάτι της κοινωνίας, αφετέρου προχωρά σε εκποίηση δημόσιας περιουσίας έναντι ενός πινακίου φακής. Το υπερταμείο ή ακόμα οι συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων επιχειρήσεων για τις οποίες είχαν δεσμευτεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα. Όταν μάλιστα, οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πως θα επαναδιαπραγματευτεί αποικιακού χαρακτήρα συμβάσεις. Όπου έγιναν επαναδιαπραγματεύσεις, το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο.

Γι’ αυτούς-και όχι μόνο-τους λόγους, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη για τους δανειστές. Ό,τι ζητούν με μικρές ή μεγάλες καθυστερήσεις το κερδίζουν. Ας θυμηθούμε μόνο την ταχύτητα με την οποία έκλεισε τους τελευταίους μήνες του 2015 όλες τις εκκρεμότητες του δεύτερου μνημονίου της προηγούμενης κυβέρνησης. Το πρόβλημα είναι πως δίνει πολλά αλλά παίρνει ελάχιστα. Και παράλληλα, έχει πετύχει κάτι μοναδικό στα χρόνια των μνημονίων. Να ακινητοποιήσει την κοινωνία ένα μεγάλο μέρος της οποίας απογοητευμένο από τις κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική και επιλέγει ενός είδους αναχωρητισμό. Τα μεγαλύτερα ποσοστά εκείνων που επιλέγουν την αποχή προέρχονται από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ… 

liberal.gr

Πρωταθλήτρια η Ελλάδα σε φόρους και εισφορές σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ

Το μέγεθος της φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών καταγράφει η έκθεση του ΟΟΣΑ για την περίοδο 2015-1016. Ανάμεσα στις 35 χώρες του Οργανισμού η Ελλάδα ήταν εκείνη που αύξησε την φορολογία, ενώ, κατά μέσο όρο, στις υπόλοιπες χώρες η φορολογία παρουσίαση μείωση 0,07 στο 36%.

Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στην Ελλάδα προέκυψε τόσο από την αύξηση του φόρου εισοδήματος (0,67 της ποσοστιαίας), λόγω της μείωσης του αφορολόγητου ποσού, όσο και από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων (0,20) και των εργοδοτών (0,19). Η επιβάρυνση, πάντως, προκύπτει κυρίως από τις εισφορές των εργοδοτών (19,9%) και των εργαζομένων (12,6%), ενώ ο φόρος εισοδήματος αντιστοιχεί στο 7,7%.

Στις χώρες του ΟΟΣΑ σημειώθηκε κατά μέσο όρο μία οριακή μείωση 0,07 της ποσοστιαίας μονάδας στο 36%. Τους υψηλότερους συντελεστές συνολικής φορολογίας σε αυτή την κατηγορία είχαν πέρυσι το Βέλγιο (54%), η Γερμανία (49,4%), η Ουγγαρία (48,2%) και η Γαλλία (48,1%), ενώ τους χαμηλότερους είχαν η Χιλή (7%), η Νέα Ζηλανδία (17,9%) και το Μεξικό (20,1%).

Αναφορικά με τις οικογένειες με δύο παιδιά, όπου ο ένας μόνο γονιός εργάζεται και έχει μέσο εισόδημα, η συνολική επιβάρυνση αυξήθηκε 0,73 της ποσοστιαίας μονάδας το 2016 και διαμορφώθηκε στο 38,3% του κόστους εργασίας για τον εργοδότη.

Στον ΟΟΣΑ, η μέση επιβάρυνση των αντίστοιχων οικογενειών μειώθηκε οριακά (0,08 της ποσοστιαίας μονάδας) στο 26,6%. Υψηλότερο φορολογικό συντελεστή από την Ελλάδα σε αυτή την κατηγορία είχαν η Γαλλία (40%), η Φινλανδία (39,2%), η Ιταλία (38,6%) και το Βέλγιο (38,6%). Τους χαμηλότερους συντελεστές είχαν η Νέα Ζηλανδία (6,2%), η Χιλή (7%), η Ιρλανδία (8,3%) και η Ελβετία (9,1%).

Η επιβάρυνση στην Ελλάδα των άγαμων μισθωτών με μέσο εισόδημα από φόρο εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές των ιδίων (σ.σ.: όχι και των εργοδοτών) διαμορφώθηκε πέρυσι στο 25,4% των ακαθάριστων μισθωτών αποδοχών τους και ήταν οριακά χαμηλότερη από τον μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ (25,5%).

     

efsyn.gr