Λαφαζάνης VS Τσακαλώτου…

Του Γιάννη Παντελάκη

Το μεσημέρι της Πρωτομαγιάς ο Παναγιώτης Λαφαζάνης πήγε σε ένδειξη διαμαρτυρίας με άλλα μέλη του κόμματός του στο Χίλτον, στήθηκαν μπροστά από τους αστυνομικούς, έγινε μια μικρή φασαρία και τελικά αποχώρησαν. Σε κάποιο όροφο του ίδιου ξενοδοχείου εκείνη την ώρα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έβαζε με τους δανειστές τις τελευταίες πινελιές στη νέα συμφωνία που κόβει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα.  Δυο πρώην σύντροφοι, βρέθηκαν απέναντι. Λαφαζάνης-Τσακαλώτος, δυο όψεις ενός νομίσματος;

Η απάντηση που βγαίνει αβίαστα είναι πως όχι. Υπάρχει μια χαοτική διαφορά μεταξύ τους, μεταξύ δυο ανθρώπων που πορεύτηκαν για πολλά χρόνια στον ίδιο χώρο, βρέθηκαν στις ίδιες πλατείες και δρόμους και οι πορείες τους πήραν διαφορετικές κατευθύνσεις από τον Αύγουστο του 2015, ούτε δυο χρόνια μόλις πριν. Η βασική διαφορά τους βρίσκεται σε μερικές λέξεις που έχουν ηθικό αξιακό περιεχόμενο, αλλά που όμως αποτελεί κυρίαρχο ζητούμενο στις ημέρες μας και παράλληλα η έλλειψη τους αποτελεί βασική αιτία πολλών παθογενειών.

Πολλοί θα θυμηθούν πως ο Λαφαζάνης έκανε επικύψεις στον Πούτιν, ετοιμαζόταν να μποϋκάρει - έτσι έλεγαν τουλάχιστον - στο Νομισματοκοπείο και ήταν υπέρμαχος της δραχμής. Και είναι ακόμα, δεν το κρύβει. Αντίθετα ο Τσακαλώτος τάσσεται υπέρ της παραμονής στο ευρώ, θέλει μια ευρωπαϊκή πορεία και δεν αμφισβητεί τη θέση της χώρας στην Ε.Ε. Ωστόσο, στο σημείωμα αυτό δεν εξετάζουμε τον βαθμό διαφωνίας σε δυο διαφορετικές πολιτικές θέσεις. Αλλά το ηθικό υπόβαθρο δυο πολιτικών που συνυπήρξαν στον ίδιο χώρο και τις παράλληλες πορείες τους.

Οσο και αν διαφωνεί κάποιος με τον Λαφαζάνη, διαφωνεί με τις πολιτικές του απόψεις και αυτό είναι θεμιτό και σεβαστό. Ο Λαφαζάνης ωστόσο δεν πούλησε την ψυχή του στον διάβολο για μια σίγουρη υπουργική καρέκλα, ένα παχυλό μισθό και αρκετά προνόμια. Ο Λαφαζάνης είχε τις προϋποθέσεις να βρίσκεται σήμερα στη θέση του Τσακαλώτου ή οποιουδήποτε υπουργού. Δεν το επέλεξε γιατί ήθελε να είναι συνεπής με αυτό που πιστεύει. Διαφωνούμε ή συμφωνούμε. Στον αξιακό ηθικό κώδικα ο Λαφαζάνης έχει μια θέση αρκετά ψηλά.

Ο Τσακαλώτος, έχει κάνει κάτι θεαματικά αντίθετο από αυτό. Οχι απλά διαπραγματεύεται και υπογράφει μνημόνια και μέτρα που κατά βάση εξοντώνουν τους οικονομικά αδύναμους τους οποίους υποτίθεται στηρίζει ιδεολογικά, αλλά προσποιείται τον ηγέτη μιας αριστερής υποτίθεται τάσης του ΣΥΡΙΖΑ (53) οι οποίοι κατά καιρούς μάλιστα κάνουν και μερικές δειλές παρεμβάσεις κριτικής προς πολιτικές της κυβέρνησης. Παρότι αποτελεί από τη θέση του έναν από τους κυρίαρχους διαμορφωτές αυτής της πολιτικής. Ο Τσακαλώτος δεν έχει πρόβλημα να δηλώνει πως θα παραιτηθεί από υπουργός αν μειωθεί το αφορολόγητο και να συμπεριφέρεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα όταν υπογράφει από τότε δυο μειώσεις του αφορολόγητου.

Οσο και αν ηχεί υπερβολικό, οι ηθικές συμπεριφορές αποτελούν και πολιτικές συμπεριφορές. Παρότι η πολιτική δεν αποτελεί και τον προσφορότερο τρόπο επίδειξης ηθικής, η εντελώς αντίστροφη κατάσταση που επικρατεί έχει μεγεθύνει ένα ήδη υπαρκτό πρόβλημα. Το οποίο έχει αποκτήσει εκρηκτικές διαστάσεις αφού αφορά τη σχέση πολιτών και πολιτικών. Ενα μεγάλο μέρος της κοινωνίας (που φτάνει και ξεπερνά το 1/3) απέχει από τις πολιτικές διεργασίες και μια βασική αιτία γι' αυτό είναι η στάση που με κομψό τρόπο θα έλεγε κάποιος ότι διακρίνεται από έλλειψη συνέπειας.

Παρότι στη συγκεκριμένη περίπτωση του Τσακαλώτου (και όχι μόνο) θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει μερικά επιπλέον χαρακτηριστικά. Καιροσκοπισμός, οπορτουνισμός και άλλα πολλά…

liberal.gr 

Οι δύο ταυτότητες του Ιβάν Σαββίδη

Για να είναι κανείς ακριβής στην κριτική που κάνει σε πρόσωπα του δημόσιου βίου- και όχι μόνο- πρέπει να κρίνει κατ αρχήν με βάση τα δεδομένα του άλλου και όχι τα δικά του. Το πρόβλημα με τον κ Σαββίδη δεν είναι οι πράξεις του, τα λόγια του και οι φιλοδοξίες του. Είναι ότι έχει ζήσει ελάχιστα σε Δημοκρατία δυτικού τύπου. Κι έτσι, εμφανίζει δυό πρόσωπα.

Άλλοτε αυτό το μοτίβο τον μπλέκει σε περιπέτειες, όπως της ΣΕΚΑΠ και των αεροδρομίων, και άλλοτε τον οδηγεί σε απρέπειες ή αφέλειες όπως η άγνοια των ορίων του ως επιχειρηματία σε σχέση με την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση, τα πολιτικά πρόσωπα και τους κανόνες του επιχειρηματικού παιχνιδιού. Άλλοτε, τέλος, τον οδηγεί στα νύχια ύπουλων πωλητών.

Κι αυτός, άλλοτε δρα και αντιδρά σαν οξυδερκής επιχειρηματίας και άλλοτε σαν αφελής πρωτάρης.

Πρώτο παράδειγμα η αγορά της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, την οποία αγόρασε χωρίς να έχει εξετάσει λεπτομερώς τα οικονομικά της στοιχεία, βασισμένος στην παράκληση Σαμαρά και στο δικό του συναίσθημα για να μην πέσει σε τουρκικά χέρια, όπως δηλώνει ο ίδιος.

Η συμμετοχή του στον διαγωνισμό για την αγορά των αεροδρομίων και ο αποκλεισμός του τελικά, παρά τις διαβεβαιώσεις Σαμαρά ότι δεν ήταν αντικίνητρο η ρωσικά του ταυτότητα, ήταν το δεύτερο πλήγμα του, όπως δηλώνει πάλι ο ίδιος.

Τα δύο παραπάνω περιστατικά, που είναι φανερό ότι τον έχουν προσβάλει σφόδρα, μαρτυρούν άνθρωπο που έχει μάθει να μην εμπαίζεται από την εξουσία. Έχει μάθει ότι κυβέρνηση και διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες έχουν- κατ αρχήν- ένα λόγο φερεγγυότητας μεταξύ τους. Μαρτυρούν επίσης άνθρωπο που έχει ζήσει σε χώρα όπου η εξουσία εξουσιάζει κανονικά και ξέρει τι της γίνεται σε επιχειρηματικό και πολιτικό επίπεδο. Δεν έχει άγνοια.

Μ αυτά τα μέτρα είναι φυσικό να έχει χολωθεί με τις ελληνικές κυβερνήσεις που θεωρεί ότι τον ενέπαιξαν. Δεν ξέρει τι είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά και οι απαιτήσεις του απ αυτές είναι οι απαιτήσεις που έχει μάθει να έχει στην ΕΣΣΔ ή στη Ρωσία του Πούτιν. Γιατί υπήρχε και η Ρωσία του Γιέλτσιν και του Γκορμπατσόφ.

Το νόμιμο και ηθικό

Είναι φανερό παρ όλα αυτά ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν έχει εμπεδώσει το μάθημα περί ελληνικών κυβερνήσεων. Και έχει ακουμπήσει τις επιχειρηματικές του βλέψεις και ελπίδες στην παρούσα των κυρίων Τσίπρα και Καμμένου. Όχι όπως ακουμπάνε οι επιχειρηματίες παραδοσιακά, που ξέρουν ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν αλλά οι επιχειρήσεις μένουν.

Ο κ Σαββίδης έχει προσκολληθεί στο άρμα του κ Τσίπρα και σέρνεται απ αυτό προκειμένου να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά του σχέδια, χωρίς ακόμα να του έχει γίνει μάθημα το πάθημα από προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η προσφορά του στον τηλεοπτικό διαγωνισμό- φιάσκο μαρτυράει ότι ακόμα αγνοεί τι είναι νόμιμο, τι ηθικό και τι δεν είναι σε μια χώρα δυτικού τύπου. Επειδή, μπορεί σε επίπεδο κυβερνητικής διαπλοκής οι κανόνες να είναι παγκόσμιοι, αλλά σε επίπεδο Δικαιοσύνης υπάρχει χάος μεταξύ της ρωσικής που ξέρει και των δυτικού τύπου δικαστηρίων και νόμων. Τόσο στην ανεξαρτησία όσο και στις αποφάσεις. Απόδειξη, ότι θεωρεί ανήθικη την απόφαση του ΣτΕ, που είναι μνημείο προστασίας της κοινής ηθικής και του Συντάγματος από όσους θέλουν να πορεύονται με την νοοτροπία ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Φυσικά και υπάρχουν επίορκοι και δέσμιοι των κυβερνήσεων δικαστές, όπως παντού στον κόσμο. Αλλά, είναι επίορκοι. Δεν είναι ο κανόνας.

Αναλώσιμες οι κυβερνήσεις

Είναι φανερό και από την εμπλοκή του με τη ΣΕΚΑΠ, και από την εμπλοκή του με τα αεροδρόμια και από την εμπλοκή του με τον νόμο Παππά και από την εμπλοκή του με τα μίντια ότι μέτρο του είναι αυτό που έχει μάθει από πάντα στην ΕΣΣΔ και στη Ρωσία: Ότι ο ισχυρότερος παράγοντας σε μια χώρα είναι η κυβέρνηση.

Αγνοεί έτσι ότι στον φιλελεύθερο καπιταλιστικό κόσμο οι κυβερνήσεις είναι το αναλώσιμο υλικό των οικονομικά ισχυρών. Είτε αυτοί εδρεύουν στη χώρα τους είτε έξω απ αυτήν. Οι επιχειρηματίες χρησιμοποιούν τις κυβερνήσεις. Δεν δένονται πίσω απ αυτές και δεν εκφράζονται γι αυτές. Δεν παίρνουν μέρος σ ένα παιχνίδι που είναι «για υποδεέστερους».

Αυτό το μάθημα δείχνει να μην το έχει μάθει ακόμα ο κ Σαββίδης. Και το αποδεικνύει ρισκάροντας το όνομά του προκαλώντας και ταυτιζόμενος με κοινοβουλευτικές πράξεις που για μια δυτικού τύπου δημοκρατία είναι ολοφάνερα διεφθαρμένες.

Η πρόσφατη ψήφιση της τροπολογίας που τον απαλλάσσει από προηγούμενα χρέη της ΣΕΚΑΠ και κάνει το ίδιο για δεκάδες άλλες επιχειρήσεις, ανοίγοντας δρόμο για τεράστιες κομπίνες, είναι απόδειξη της δικής του άγνοιας για τη λειτουργία ενός δυτικού τύπου κοινοβουλίου και της δυτικής δικαιοσύνης. Ή η περιφρόνησή του σ αυτά. Ταυτόχρονα είναι απόδειξη και του πόσο αντικοινοβουλευτική είναι μια κυβέρνηση που απαξιώνει ακόμα περισσότερο το έτσι κι αλλιώς διάτρητο κοινοβούλιο. Ο λόγος είναι απλός:

Αν δικαίως μπήκε το πρόστιμο των 38 εκατομ. στη ΣΕΚΑΠ για λαθρεμπόριο προηγούμενων διοικήσεων, ο  κ Σαββίδης έχει μόνο έναν δρόμο εάν θέλει να είναι τόσο νομιμόφρων όσο λέει ότι είναι: Να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Κακώς εμπλέκει τη Βουλή.

Εάν αδίκως μπήκε το πρόστιμο, γιατί υπάρχει αθώωση των προηγούμενων διοικήσεων, ο κ Σαββίδης έχει μόνο έναν δρόμο να ακολουθήσει: Να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Κακώς εμπλέκει τη Βουλή.

Ούτε ο κ Σαββίδης, λοιπόν, ούτε πολύ περισσότερο η κυβέρνηση έχουν δικαίωμα να υποκαταστήσουν τη Δικαιοσύνη με τη Βουλή. Αυτό είναι εκτροπή.

Ο κ Σαββίδης έχει απόλυτο δίκιο ότι  χρονοβόρα ελληνική δικαιοσύνη είναι αντικίνητρο για την επιχειρηματικότητα. Ο δρόμος της δημοκρατίας είναι ένας: Φτιάχνεις τη Δικαιοσύνη. Δεν την καταργείς δια του κοινοβουλίου. Κι αυτό δεν είναι συζητήσιμο.

Το λάθος με τα μίντια

Το πιο μεγάλο λάθος, στο οποίο ετοιμάζεται να πέσει ο επιχειρηματίας και που θα αποδειχτεί εξαιρετικά επώδυνο για τον ίδιο, είναι η εμπλοκή του με τα μίντια. Οι λόγοι είναι τρείς και πολύ απλοί για όσους ξέρουν το χώρο.

Ο ένας είναι ότι τα μίντια χρειάζονται τεράστια κεφάλαια για να λειτουργήσουν επιτυχώς και τα κεφάλαια αυτά δεν έχουν τέλος. Όπως έλεγε και γνωστός εκδότης «οι εφημερίδες και τα κανάλια είναι οι πιο ακριβές πουτάνες. Και συνήθως πεθαίνουν μετά από σένα».

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που όλα τα μίντια παγκοσμίως είναι διαρκώς χρεωμένα, και υπάρχουν χάρη είτε στις παράλληλες δουλειές των επιχειρηματιών, με τις οποίες τα τροφοδοτούν, είτε χάρη στη διαχρονική ροή από τις τράπεζες με την ανοχή των κυβερνήσεων στο όνομα του πλουραλισμού της διάδοσης ιδεών και απόψεων.

Είμαι απολύτως σίγουρος ότι κανείς από τους κυβερνήτες, τους παρατρεχάμενούς του, τους δημοσιογράφους και τους εκδότες δεν έχει πληροφορήσει τον κ Σαββίδη με ακρίβεια γύρω από αυτό το θέμα για να τον αποτρέψει Γιατί όλοι όσοι τον τριγυρίζουν τον βλέπουν απλώς σαν ζουμερό λεμόνι για στύψιμο. Όπως σχεδόν όλους τους επιχειρηματίες.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι πετυχημένοι εκδότες είναι αποκλειστικά αυτοί που έχουν ψώνιο και έχουν αφοσιωθεί στα μίντια. Δεν αρκεί να προσλάβεις κάποιους που «ξέρουν» για να σου κάνουν τη δουλειά. Δεν αρκεί καν να έχει παιδιά αν αυτά δεν αγαπάνε με πάθος αυτή τη δουλειά. Δεν αρκεί να έχεις λεφτά για να πετύχεις. Χιλιάδες λεφτάδες έχασαν περιουσίες στην τρύπα των μίντια.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι ο Ιβάν Σαββίδης θέλει μίντια για να τα χρησιμοποιήσει για τις δουλειές του, όπως αποκάλυψε ευθέως ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξή του. Επειδή, όπως είπε, « στην Ελλάδα αν δεν έχεις σχέση με μίντια δεν μπορείς να ασχοληθείς με μεγάλες επιχειρήσεις Επειδή σε πατάνε όπως θέλουν. Και υπάρχει μόνο μια λύση. Να αποκτήσεις ανοσοποιητικό σύστημα».

Απ αυτή τη δήλωση καταλαβαίνει κανείς ότι ο ίδιος δεν ξέρει τι θα πει μίντια και μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχουν μίντια και δεν θέλουν να ξέρουν για τα μίντια. Ο Τιτάν, η Χαλυβουργική, τα Ελληνικά Πετρέλαια, η Βιοχάλκο, ο Μυτιλιναίος, η Μαμιδάκη, η Aegean, η Τζάμπο, η Ελαϊς, ο Φουρλής, ο Κοπελούζος και εκατοντάδες άλλες και άλλοι αντίστοιχοι επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένων και των δεκάδων εφοπλιστών (με εξαίρεση Αλαφούζο, Κυριακού) κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να τους «πατάνε όπως θέλουν».

Απλώς διαλέγεις τον τρόπο που θα επιχειρείς: Διαπλεκόμενος με τις κυβερνήσεις και τον πολιτικό εσμό ή σαν αμιγής επιχειρηματίας. Ο κ Σαββίδης διάλεξε. Γιατί έχει καεί η γούνα του και πιστεύει ότι κολλημένος στο τέρας μπορεί να προστατευτεί απ αυτό. Κάποτε θα μιλήσει γι αυτό του το λάθος. Ως χαμένος, όμως.

Αν κάνει τον κόπο να ρωτήσει μεγάλους επιχειρηματίες των μίντια πόσα λεφτά έχουν χάσει σε βάθος χρόνου από τις άλλες τους επιχειρήσεις για να τροφοδοτούν τα μίντια, θα καταλάβει ότι η ενασχόληση είναι για εραστές, δεν είναι για παράλληλους επαγγελματίες. Κι αυτό, γιατί ο ίδιος δηλώνει ότι δεν έχει σκοπό να χρησιμοποιήσει τον Τύπο για να εκβιάσει για τις άλλες δουλειές του. Ως επαγγελματικό στέλεχος στον Τύπο εδώ και πολλά χρόνια θα συμβούλευα τον κ Σαββίδη, υπό αυτή την προϋπόθεση να μην ασχοληθεί με το χώρο. Θα χάσει έτσι κι αλλιώς.

Δύο αλληλοσυγκρουόμενες ταυτότητες

Ο Ιβάν Σαββίδης έχει δύο ταυτόχρονες και αλληλοσυγκρουόμενες ταυτότητες. Από τη μία είναι, παρά τις αποτυχίες του, ένας οξυδερκής επιχειρηματίας που ξέρει πώς λειτουργεί το επενδυτικό σύστημα, αλλά με άλλους όρους, συχνά σκληρότερους από αυτούς που ισχύουν στην Ελλάδα. Από την άλλη μοιάζει πολύ άπειρος στο να διακρίνει τι είναι αληθινό και τι είναι ψεύτικο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Μοιάζει να χει κάτι από την αφέλεια της εντιμότητας των Ελλήνων της διασποράς.

Το γεγονός και μόνο ότι πιστεύει και ακολουθεί και προτείνει ως ειλικρινή τον πλέον ψεύτη πρωθυπουργό όλων των χρόνων της νεώτερης ελληνικής ιστορίας πρέπει να προβληματίσει. Γιατί, είτε ο κ Σαββίδης τυφλώνεται από την ανάγκη του να πιστέψει σε κάποιον ηγέτη κυβερνήτη, είτε απλώς θέλει να είναι προνομιούχος δίπλα του.

Και σ αυτό το τελευταίο φαίνεται ότι υπάρχει μια σύγχυση. Είτε δική του, είτε δική μας. Στη συνέντευξή του, ο επιχειρηματίας υπερασπιζόμενος την πολιτική Τσίπρα, δηλώνει ότι «οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ποιος είναι υπέρ της ανάπτυξης της οικονομίας, υπέρ της διάσωσης της κατάστασης και ποιος υπέρ της δημαγωγίας»! Θεωρώντας ότι υπέρ της ανάπτυξης είναι ο κ Τσίπρας και υπέρ της δημαγωγίας η ΝΔ!

Δεν ξέρουμε αν έχει πληροφορηθεί ότι το κόμμα του κ Τσίπρα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι σφοδροί εχθροί των επιχειρηματιών, του κεφαλαίου, της φιλελεύθερης οικονομίας, των χαρισμάτων στους πλούσιους, ότι είναι δηλωμένοι κομμουνιστές. Και σαν τέτοιοι προστατεύουν τον δημόσιο τομέα σαν τα μάτια τους, υπερασπιζόμενοι κάθε τι δημόσιο και αφήνοντας να πεθάνει κάθε τι ιδιωτικό.

Από την άλλη, η ΝΔ είναι ο ιδεολογικός εκφραστής των επιχειρηματιών και του φιλελευθερισμού και παράλληλα με το παραχάϊδεμα του δημοσιοϋπαλληλικού «στρατού» εκφράζει και όλους όσοι πιστεύουν στην λεγόμενη ελεύθερη οικονομία. Ίσως ο κ Σαββίδης έχει θυμό μέσα του για τη μεταχείριση που του επιφύλαξε η δεξιά. Αλλά, ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος όταν στις δυτικές δημοκρατίες εναλλάσσονται οι κυβερνήσεις. Εκτός αν έχει πληροφορίες ότι δεν θα εναλλάσσονται.

Επομένως, είτε ο κ Σαββίδης δεν έχει καταλάβει την κρατικιστική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, είτε ο πρωθυπουργός μας δουλεύει όλους και ακολουθεί την πολιτική των επιχειρήσεων που λέει ο κ Σαββίδης. Στην πρώτη περίπτωση ο βορειοελλαδίτης κεφαλαιούχος μάλλον έχει πέσει θύμα του κ Τσίπρα. Στη δεύτερη έχουμε πέσει θύμα του κ Τσίπρα όλοι οι υπόλοιποι εκτός από τον κ Σαββίδη.

Εκτός αν ο κ Τσίπρας δεν έχει πολιτική. Οπότε θα χάσουμε κι εμείς και ο κ Σαββίδης. Μόνο που εμείς θα χάσουμε από το υστέρημά μας, ενώ ο κ Σαββίδης από το περίσσευμα. Κι εμάς ποσώς μας ενδιαφέρει ο κ Σαββίδης, ο οποίος έχει πολλά καταφύγια. Εμείς δεν έχουμε κανένα. Όσο κι αν κόπτεται ο επιχειρηματίας ότι ο κ Τσίπρας είναι η σωτηρία μας. Ούτε καν η δική του δεν είναι.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης   liberal.gr

Η παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιάννη Σιδέρη

Συνεδριάζει σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο των… «Χάρι Πότερ  των μνημονίων, που κατάφεραν να φέρουν δυο μνημόνια σε δυο χρόνια», κατά τον επιτυχημένο χιουμοριστικό χαρακτηρισμό του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Ποταμιού, Γιώργου Αμυρά. Ο πρωθυπουργός θα αναφερθεί στη μεγάλη επιτυχία με την «ισορροπημένη συμφωνία», που αντιμετώπισε τις «παράλογες απαιτήσεις των δανειστών», και φυσικά στα αντίμετρα που θα «απαλύνουν» τον πόνο όσων έχουν πληγεί από την κρίση.

Φυσικά ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουν. Ο Νίκος Φίλης,  αντιρρησίας για το θεαθήναι και εκ του ασφαλούς αφού παραμένει πειθήνιος, ψηφίζων τα μέτρα, δήλωσε στην «ΕφΣυν» ότι δεν είναι σίγουρος πως αυτά αρκούν για να θεραπεύσουν τον πόνο που θα συνεχίσουν να υφίστανται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. 

Ο κ Φίλης «εξηγεί» πάντως  ότι  θα ψηφίσει τα μέτρα, αφού «Στις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται, η παραμονή της κυβέρνησης της Αριστεράς στην εξουσία συνεχίζει να είναι κρίσιμη προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την επιτροπεία» . Το ίδιο θα κάνει προφανώς και ο Ευκλ.  Τσακαλώτος, παρόλο που, όπως του υπενθύμισαν χθες οι Ν. Δένδιας και Α. Λοβέρδος, είχε διαβεβαιώσει πως θα παραιτηθεί εάν υποχρεωθεί να φέρει επί πλέον μειώσεις του αφορολόγητου!

Εδώ εντοπίζεται και η πρωτοφανής  έλλειψη ηθικού ερείσματος στο πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στις χριστιανικού τύπου καλοπροαίρετες ιδιότητες  που ο αστικός μύθος έχει προσδώσει στους κάθε εποχής αριστερούς, κατ΄ αντανάκλαση των διωγμών που υπέστησαν οι προγενέστεροί τους (αν και είναι υπό συζήτηση ποια θα ήταν η συμπεριφορά των ηττημένων προς τους αντιπάλους τους, εφόσον ήταν αυτοί οι νικητές).

Ηρθαν στην εξουσία λουσμένοι από την ακτινοβολία του ηθικού πλεονεκτήματος που δημιούργησαν οι προπάτορές τους όπου γης. Ενός πλεονεκτήματος που πρέσβευε σε πανανθρώπινες αρχές και στο βωμό του οποίου  έθυαν με αυταπάρνηση τη ζωή τους (το αν παντού όπου εφαρμόστηκαν οι αρχές κατέληξαν  σε τραγωδίες, είναι άλλης φύσεως θέμα).

Κατάφεραν όμως σε δύο χρόνια και κάτι, να καταναλώσουν αυτή την ηρωική ιστορική πρόσοδο, να καταρρακώσουν τις αρχές έναντι των οποίων προέβαλαν την ηθική τους ανωτερότητα. Κατακρεούργησαν παράλληλα και κάποιες στοιχειώδεις διαχρονικές αξίες, που βρίσκονται πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς, όπως ας πούμε την ειλικρίνεια και τη μεταμέλεια.

Ηττήθηκαν αλλά μιλούν ως νικητές, σώρευσαν  αποτυχίες και τις παρουσιάζουν ως νίκες, ακολούθησαν τον κυβερνητικό δρόμο των προηγούμενων, όταν συνειδητοποίησαν ότι και ο δικός τους δρόμος, την μόνη σήμανση που είχε, έγραφε ΤΙΝΑ (There Is No Alternative). Παρόλα αυτά εξακολουθούν με ψευδόλογα να προσποιούνται ότι οι δικοί τους δρόμοι είναι διαφορετικοί και νικηφόροι!.

Δεν διανοούνται - έστω - να ζητήσουν συγνώμη για το λάθος τους.  Εξακολουθούν να κομπορρημονούν παρόλο που στον ανηφορικό δρόμο που έχουμε μπει, μας πρόσθεσαν επί πλέον βάρος, περί τα 100 δις. Δεν διανοούνται να μην ψηφίσουν τα μέτρα για τα οποία θα ήταν συνέχεια στους δρόμους και τις πλατείες αν τα έφερναν οι προηγούμενοι.

Υπάρχει η αίσθηση  πως μέσα από μια θεολογική διάσταση της πολιτικής, εξακολουθούν μεταφυσικώς να πιστεύουν  αυτό που έγραψε ο Φίλης, περί της αναγκαιότητας παραμονής της Αριστεράς στην κυβέρνηση. Εναπόκειται στην υποκειμενική ευπιστία του καθενός να το αποδεχθεί.  Για κάποιους, λίγους, θα ισχύει. Ο Τσακαλώτος και ο Σταθάκης ας πούμε (τυχαία τα ονόματα), δεν χρειάζονται τους υπουργικούς μισθούς για την διαβίωσή τους.  Ωστόσο για τους περισσότερους αυτή η ερμηνεία αποτελεί μια πρόσφορη  προσωπίδα. Οι πραγματικοί λόγοι εμμονής στην ψήφιση όσων κατήγγειλαν, είναι η διατήρηση των θώκων εξουσίας και η απόλαυση των υψηλών αποδοχών  που τους παρέχουν τα αξιώματα υπουργού και βουλευτή.

Πάντως, πέραν των επί πλέον δις που μας φόρτωσαν, αυτή η διαμετρική αντίθεση μεταξύ αξιοπρεπών διακηρύξεων και των αναξιοπρεπών πράξεων, θα είναι η παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ιστορία της χώρας. 

 Χρονοδιάγραμμα    

ΥΓ:  Το χρονοδιάγραμμα της ηττημένης πορείας, είναι: Σήμερα συζήτηση στο Υπουργικό, μέχρι την Κυριακή συνεδρίασης την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για το απαραίτητο «μασάζ». Την Δευτέρα μάλλον κατάθεση στη Βουλή. Θα εμπεριέχονται σε δυο νομοσχέδια , ένα για τα μέτρα και ένα για τα αντίμετρα, ώστε κατά την συζήτηση να γίνει το σχετικό επικοινωνιακό σώου, να καταγγελθεί δηλαδή η αντιπολίτευση για την απονιά και την απανθρωπιά που δείχνει, αφού δεν ψηφίζει μέτρα που θα απαλύνουν τον πόνο των φτωχών ανθρώπων, καθώς μόνο για τους πλούσιους και τους δανειστές νοιάζεται! Την Τετάρτη 17 Μαΐου  αναμένεται η ψηφοφορία ώστε να γίνουν νόμοι του κράτους και την Δευτέρα  22, στο Eurogroup θα επέλθει η «αναγκαία»  Συνολική Συμφωνία, που κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Τζανακόπουλο  αποτελεί προϋπόθεση για την εμπέδωση της σταθερότητας της χώρας.  

liberal.gr

Με ποιο δικαίωμα;

  

“Συνήθισαν να ξεπουλάνε σαν πόρνη την ανάσα μας και το βαφτίζουν ζωή!”

από τον Πάνο Σείκιλο 

“Αναρωτιόμουν με ποιό δικαίωμα…

Με ποιό δικαίωμα σου παίρνουν το ψωμί από το στόμα, ουρλιάζοντας ότι εσύ φταις για τα δεινά που σου φόρτωσαν; Ποιος τους είπε ότι μπορούν να με πεινάσουν, για να χορτάσουν τούτοι κι οι εδώ υπηρέτες τους;

Ήταν για λίγο, μου είπαν, θα φτιάξουν όλα, θα δω, μου είπαν, θα μου μηνύσουν όταν τελειώσουν όλα και τότε θα τελειώσουν όλα! Στάχτη τα λόγια τους, σαν μιλά η πείνα. Αλλά ξέχασα, «ζούσα πάνω από τις δυνατότητές μου.» Ας έρθουν να μου το πουν τώρα. Τώρα που ρεύμα να ζεσταθώ δεν έχω, νερό να πιω δε βρίσκω…

Σκοτώνουν εκατοντάδες από εμάς, για την πολύτιμη ζωή του καθένα από δαύτους και τους ανεχόμαστε! Από το στόμα τους βγαίνει βούρκος, σαν μου λένε τί να κάνω! Έξω έβρεχε κι εκείνοι ούρλιαζαν ότι έχει λιακάδα.

Έξω χιόνιζε σου φώναζαν και σε είχαν πείσει από καιρό να μην ανοίξεις το παραθύρι σου, να δεις με τα μάτια σου την άνοιξη… Την κρίσιμη ώρα, έβγαλαν τις μάσκες τους και σου είπαν τι να μην φας, για να το φάνε εκείνοι. Τι να μην πιεις, για να το πιουν.

Τι να παρατήσεις στα σκουπίδια, να το καρπωθούν εκείνοι.

Όταν τα άγρια δασκαλεύουν τα ήμερα, τρόπους, μη διστάσεις να πεις ότι ο κόσμος μας αλώθηκε…

Συνήθισαν να ξεπουλάνε σαν πόρνη την ανάσα μας και το βαφτίζουν ζωή! Ξεπούλησαν την πέτρα που με γέννησε, ξεπούλησαν το χώμα που πρωτοπάτησα, ξεπούλησαν το ποτάμι και το νερό μου. Στο διάβολο οι ορέξεις τους! ‘Γω το νερό μου, το ‘θελα να με δροσίσει, το χώμα μου να με σκεπάσει, την πέτρα μου να με θυμίζει, όταν δε θα ‘χει μείνει κανένας δικός μου να με θυμίζει, όταν δε θα ‘χει μείνει κανένας δικός μου να με θυμάται…

Τον ξεχασμένο από το χρόνο, λένε, τον τιμά ο αγέρας… Μα αέρας δεν έμεινε, να γεμίσει τα πνευμόνια, να φωνάξω ΦΤΑΝΕΙ!

Ρουφιάνοι με χέρια πνιγμένα στο αίμα, μιλούν για την πατρίδα, το τελευταίο τους τοτέμ, το τελευταίο τους καταφύγιο. Όπου νομίζουν ότι μπορούν, προσπαθούν να πείσουν κι όπου δεν πείθουν βγάζουν μαχαίρι. Μα ξέχασαν, οι δειλοί, ότι η ιστορία δε γράφεται με κόκκινες κηλίδες, μα με μαύρα καρβουνιασμένα χέρια και με σταχτιά ανάσα…

Είμαι αυτός που είδες στο δρόμο και προσπέρασες. Είμαι το πεταμένο κέρμα. Είμαι ο ιδρώτας του χειριστή, η τελευταία ανάσα του αδελφού. Είμαι ό,τι νόμιζες πως δεν υπάρχει, μιας και δεν κοίταξες ποτέ πέρα από το παράθυρό σου. Είμαι ο ρόγχος του τελευταίου εφιάλτη.

Αναρωτιόμουν με ποιό δικαίωμα…

Μα ξέχασα, θαρρώ, πως δικαίωμα να ψάξω το δικαίωμά τους δεν είχα. Μονάχα κούρνιασα στη φλόγα του κάδου. Και ξέχασα.”

apodyoptes.com

Γιάννης Βαρουφάκης : Μέλη της οικογένειάς μου δέχθηκαν απειλές

Ο Γιάνης Βαρουφάκης περιγράφει στο νέο του βιβλίο «Adults in the Room» ότι κοντινά μέλη της οικογένειάς του δέχθηκαν απειλές.

Μάλιστα ο δημοσιογράφος του Guardian Πολ Μέισον αναφέρθηκε στις αποκαλύψεις του πρώην υπουργού Οικονομικών λέγοντας πως «η πρώτη αποκάλυψη είναι πως όχι μόνο η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη το 2010, με το πρόγραμμα διάσωσης της ΕΕ, και όχι μόνο πως το πρόγραμμα διάσωσης είχε σχεδιαστεί για να σώσει τις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες, αλλά πως η Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί το γνώριζαν αυτό - και γνώριζαν πως κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό…

Η δεύτερη αποκάλυψη είναι πως κοντινά μέλη της οικογένειας του Βαρουφάκη δέχθηκαν απειλές, όταν με τις μάζες να έχουν τον έλεγχο των δρόμων και των πλατειών, εκείνος ξεκίνησε να συντάσσεται με αυτούς που κατήγγειλαν το πρόγραμμα διάσωσης ως ανεφάρμοστο. Η απάντηση σε αυτές τις απειλές -που έγιναν μέσω ενός ανώνυμου τηλεφωνήματος με ολιγαρχική ηρεμία- ήταν το ότι ο Βαρουφάκης άφησε την Ελλάδα για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής»

 

Οι εθελοντές του Γηροκομείου Αθηνών κάνουν έκκληση για βοήθεια!

”Είμαι εθελόντρια στο Γηροκομείο και ζω κάθε εβδομάδα τις δυσκολίες του προσωπικού και των ηλικιωμένων.

Άνθρωποι για χρόνια απλήρωτοι να φροντίζουν με λιγοστά μέσα, άτομα που οι δικοί τους ”πάρκαραν” και σχεδόν ξέχασαν εκεί μέσα. (Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι έχουν ελάχιστες ή καθόλου επισκέψεις)

Πρόκειται για ανθρώπους που οι δυνάμεις τους και οι βασικές τους λειτουργίες έχουν ατροφήσει και έχουν ανάγκη φροντίδας και καθαριότητας. Λόγω έλλειψης πόρων ακόμη και η στοιχειώδης υγιεινή είναι δύσκολο να τους προσφερθεί.

Ζητάμε όποιος μπορεί και όσο μπορεί να κάνει δωρεά πάνες νούμερο large με αυτοκόλλητο.Σε αποθήκες ειδών καθαρισμού υπάρχουν σε καλές τιμές.

Για πληροφορίες επικοινωνείτε  στο ars_incognita@hotmail.com

Ευχαριστούμε”    

nostimonimar.gr

Οδηγός αισιοδοξίας -από έναν αυτόχειρα κλόουν

Το κωμικό δεν προσφέρει έξοδο – Ε. Ιονέσκο

“Που πάνε, πες, παππού, οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν;

Μέσα στη γη μπαίνουν βαθιά ή στα ουράνια ανεβαίνουν;”

“Δεν είμαι σίγουρος”, είπε ο παππούς, “απ’ ό,τι όμως δείχνει,

στα όνειρα μας έρχονται, κι αυτά έχουν για σπίτι.”

David Lodge, Deaf sentence, μτφ Έφη Τσιρώνη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τον είχα δει από κοντά τον Ρόμπιν Γουίλιαμς, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια. Ήταν καλοκαίρι, Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ. Δούλευα σερβιτόρος στην Νάξο και ιδροκοπούσα ανηλεώς.

Κατάλαβα ότι υπήρχε κάτι που άξιζε να κοιτάξεις από τα κεφάλια των πελατών, όχι όλων, αλλά πολλών, που στράφηκαν προς τον πεζόδρομο.

Ο Γουίλιαμς φορούσε άσπρο παντελόνι και λινό πουκάμισο ίδιου χρώματος. Στα πόδια σανδάλια. Ήταν μια σπιθαμή άνθρωπος, σαν καλικάντζαρος, μαυρισμένος πολύ. Χαμογελούσε, με εκείνον τον τρόπο που σε έκανε να πιστεύεις ότι όλα θα πάνε καλά.

Δεν δημιουργήθηκε πανικός ούτε ξεκίνησαν να πέφτουν πάνω του θαυμαστές και θαυμάστριες (όπως είδα να συμβαίνει αρκετά χρόνια μετά, όταν περνούσε κάποιος Έλληνας ποπ τραγουδιστής της σειράς, με ύφος Έλβις Πρίσλεϊ.)

Οι άνθρωποι μόνο τον έδειχναν, με το κεφάλι και τα μάτια, και εξηγούσαν στο διπλανό τους ποιος είναι. Δεν είδα κανέναν να του ζητάει αυτόγραφο ή έστω να τον χαιρετάει. Μόνο τον κοιτούσαν και χαμογελούσαν.

~

Ήταν σαν μια επιδημία θυμηδίας.

Σαν εκείνη την ταινία του Disney, το Fantasia, όπου δείχνει την Άνοιξη να πετάει κι απ’ όπου περνάει να ανθίζουν λουλούδια, να πρασινίζει η γη.

Έτσι, καθώς περνούσε εκείνος ο μικρόσωμος άντρας, άνθιζαν τα πρόσωπα των ανθρώπων (και αυτό δεν είναι μεταφορά). Χωρίς να κάνει κάτι διαφορετικό ή κάτι τρελό. Αρκούσε να τον κοιτάξεις και χαμογελούσες.

Δεν ήταν αστείος ή κωμικός ή γελοίος. Έχω δει πολλούς γελοίους ανθρώπους και συνήθως αυτοί φορούν τη μάσκα της σοβαροφάνειας και την ανωτερότητας.

Ο Ρόμπινς δεν ήταν έτσι. Αυτό που εισέπραττες από το πρόσωπο του ήταν… Καλωσύνη, ναι, αυτό ήταν. Σαν να έβλεπες έναν καλό άνθρωπο, τίποτα άλλο.

                                                                     ~~{}~~

Και θυμάμαι τη χαρακτηριστική φράση του Θανάση Βέγγου: “Καλοί μου άνθρωποι!”

Σε πολλούς μπορεί να μην άρεσε ο Βέγγος ως ηθοποιός, αλλά ποιος θα τολμούσε να πει, όταν έβλεπε το πρόσωπο του, ειδικά όταν γέρασε, ειδικά σε τραγικούς ρόλους, όπως στο “Βλέμμα του Οδυσσέα” ή στο “Ψυχή Βαθιά”, ότι δεν ήταν ένας Καλός Άνθρωπος;

~

Οι μεγαλύτεροι κωμικοί (ηθοποιοί ή συγγραφείς) είναι εκείνοι που έχουν χρησιμοποιήσει την κωμικότητα για να ντύσουν ένα βαρύ πυρήνα τραγικότητας.

Καλός κωμικός είναι μόνο όποιος έχει αίσθηση της τραγωδίας.

Στην άλλη περίπτωση είναι γελοίος, κατάλληλος μόνο για επιθεωρήσεις και τηλεταινίες β’ διαλογής.

~

Δεν είναι τυχαίο που οι κλόουν των τσίρκο συνηθίζουν να ζωγραφίζουν δάκρυα στα μάγουλα τους ή έχουν το ανάποδο χαμόγελο πάντα στο πρόσωπο.

Θυμηθείτε και τον μέγιστο κωμικό όλων των εποχών, τον Τσάρλι Τσάπλιν. Η περσόνα του, ο Σαρλώ, ήταν ένας τραγικός ήρωας, κάτι σαν τον Δον Κιχώτη του Νέου Κόσμου.

Και, φυσικά, δεν χρειάζεται να πω κάτι για τον Μπάστερ Κήτον, του οποίου την εικόνα έχω οικειοποιηθεί. Απλά κοιτάξτε το πρόσωπο του πίσω από τα σίδερα. Δεν είναι αστείος, είναι τραγικός (με έναν αστείο τρόπο).

                                                                       ~~{}~~

Μια μέρα μετά την αυτοκτονία του Γουίλιαμς βάλαμε να δούμε το “Βασιλιάς της Μοναξιάς”, του εξίσου κωμικοτραγικού (και εξίσου σπουδαίου) Τέρι Γκίλιαμ.

Ο Πάρι, ο ήρωας της ταινίας, τον οποίο υποδύεται ο Γουίλιαμς, είναι οπωσδήποτε ένα τραγικό πρόσωπο, αφού η γυναίκα του δολοφονήθηκε μέσα στην αγκαλιά του, κάτι που τον οδήγησε στην τρέλα.

Κι όμως, μέσα από την τραγωδία αναβλύζει το γέλιο και -απροσδόκητα- η Χαρά της Ζωής.

Μέσα από το απρόβλεπτο του θανάτου μαθαίνουμε να χαμογελάμε, να απολαμβάνουμε αυτά που θεωρούσαμε μικρά ή δεδομένα: Το φεγγάρι, τη φιλία, το τραγούδι, τον έρωτα, την αγάπη, τη ζωή.

~

Κοιτάζω το κινηματογραφικό πρόσωπο του Γουίλιαμς και προσπαθώ να θυμηθώ το αληθινό του πρόσωπο, αυτό που είδα, τότε, από που είδε ένας εικοσιπεντάχρονος σερβιτόρος που έγραφε διηγήματα και ποιήματα κάτω από τις λάμπες του δρόμου.

Χαμογελώ και πάλι, παρότι ξέρω ότι αντικρίζω το πρόσωπο ενός αυτόχειρα κλόουν.

Ο Ρόμπινς, ακριβώς όπως λέει ο Ντέιβιντ Λοτζ, θα συνεχίζει να ζει στα όνειρα μας. Και θα μας κάνει να χαμογελάμε, αδιαφορώντας που “τη μικρή ζωή μας ύπνος την περιβάλλει”.

Αυτά είναι τα μόνα αντίδοτα στην αβάσταχτη ελαφρότητα της ζωής: Το γέλιο, τα όνειρα και η αγάπη, “τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη”.

                                                                    ~~{}~~

Ονειρικό Υστερόγραφο:

Αν υπάρχει Παράδεισος των κλόουν, φαντάζεστε τον Βέγγο να τρέχει κι από πίσω τον Γουίλιαμς να τον κυνηγά φωνάζοντας -με ξενική προφορά: “Kale mou anthrope!”

Και παραδίπλα ο Τσάπλιν, ο Μολιέρος, ο Κάρλιν, ο Αριστοφάνης, ο Παπαγιανόπουλος να σταυροκοπιέται, ο Μαρσέλ Μαρσώ να μιμείται το τρεχαλητό, ο Μπέκετ να γελάει και ο Όσκαρ Ουάιλντ να βγάζει τα ρούχα του.

Και να ζηλεύουν οι άγγελοι που ποτέ δεν γέλασαν.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τελικό Υστερόγραφο

Ένα χρόνο μετά η γυναίκα του αποκάλυψε ότι ο ηθοποιός έπασχε από Πάρκινσον και άνοια. Ο Γουίλιαμς αποφάσισε να αυτοκτονήσει πριν χάσει το μυαλό και το σώμα του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαβάστε ένα ακόμα κείμενο, για τη μνήμη, τη ζωή και την άνοια

“Χορεύοντας με τις αναμνήσεις μιας εφήμερης ζωής” http://sanejoker.info/2015/10/dancing-with-the-memories.html

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός http://sanejoker.info/  

  

Αυξάνονται οι τιμές των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων

Αυξάνονται οι τιμές των ΜΗΣΥΦΑ (μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων) που πωλούνται από τα φαρμακεία. Αυτό προέκυψε, μεταξύ άλλων, από τη συνάντηση που είχε το απόγευμα ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Ξανθός με τον πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κώστα Λουράντο.

Ο κ. Ξανθός ενημέρωσε τον κ. Λουράντο ότι δεν θα αυξηθούν οι νοσοκομειακές τιμές των ΜΗΣΥΦΑ, ενώ για τα σκευάσματα που διατίθενται από τα φαρμακεία πρόκειται να θέσει «δικλείδες ασφαλείας» με στόχο την αποτροπή του κινδύνου να αυξηθούν ανεξέλεγκτα οι τιμές. Πιο συγκεκριμένα, με απόφαση του υπουργού και αφού έχει προηγηθεί γνωμοδότηση από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, θα εκδοθεί χωριστός κατάλογος τιμών ΜΗΣΥΦΑ - εκτός του δελτίου τιμών - με ενδεικτικές τιμές λιανικής πώλησης που θα τίθενται υποχρεωτικά επί των συσκευασιών των προϊόντων ΜΗΣΥΦΑ. Επίσης, ιδρύεται παρατηρητήριο τιμών στον ΕΟΦ που θα είναι αρμόδιος να συλλέγει όλες τις τιμές ανά φαρμακευτικό προϊόν που υπάγεται στην κατηγορία των ΜΗΣΥΦΑ με στόχο να παρακολουθείται η εξέλιξη των τιμών και να μπορεί να αποτραπεί μια ανεξέλεγκτη αύξησή τους.

Δεν θα μπουν στα σούπερ μάρκετ

Σε ότι αφορά τη διάθεσή τους από τα σούπερ μάρκετ, ο υπουργός αποσαφήνισε ότι στην πρόσφατη διαπραγμάτευση με τους «θεσμούς» δεν υπήρξε καμία αλλαγή στα μέτρα που νομοθετήθηκαν πέρυσι και ότι τα ΜΗΣΥΦΑ θα συνεχίσουν να χορηγούνται αποκλειστικά από τα φαρμακεία με εξαίρεση τα σκευάσματα που ανήκουν στην κατηγορία των ΓΕΔΙΦΑ (γενικής διάθεσης φάρμακα) τα οποία αποτελούν το 13% των ΜΗΣΥΦΑ.

Σχετικά με τα γενόσημα φάρμακα, ο υπουργός Υγείας ανέφερε ότι θα δοθεί κίνητρο στους φαρμακοποιούς για την αύξηση του ποσοστού διείσδυσής τους στην ελληνική αγορά. Στα φαρμακεία που θα υπερβαίνουν έναν ελάχιστο ποσοστιαίο στόχο χορήγησης γενοσήμων (25% του όγκου των πωλήσεων) θα παρέχονται κλιμακούμενες ποσοστιαίες εκπτώσεις ( 3% για κάθε 10 ποσοστιαίες μονάδες άνω του 25%) από τις φαρμακευτικές εταιρείες. 

parapolitika.gr

Χαρτοφυλάκιο ακινήτων 1 δισ. πουλά η Τράπεζα Κύπρου

Στα τέλη Μαΐου οι μη δεσμευτικές προσφορές. Τι περιλαμβάνει το προς πώληση χαρτοφυλάκιο σε εμπορικά ακίνητα, γη προς αξιοποίηση και κατοικίες. Στα 100 εκατ. η εύλογη αξία των ακινήτων που πωλούνται στην Ελλάδα. Πώς βλέπει τον διαγωνισμό η αγορά. Οι πρώτες αντιδράσεις.

Ένα τεράστιο χαρτοφυλάκιο ιδιόκτητων ακινήτων, σε Κύπρο και δευτερευόντως σε Ελλάδα, θα επιχειρήσει να πουλήσει μέσα στο επόμενο διάστημα η Τράπεζα Κύπρου, στο πλαίσιο των ενεργειών ανάκτησης ρευστότητας και κεφαλαίων από τη διαχείριση μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Το προς πώληση χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει ακίνητα εύλογης αξίας περίπου 1 δισ. ευρώ, τα οποία περιήλθαν στην κατοχή της τράπεζας μέσω κατασχέσεων ή συμφωνιών ανταλλαγής χρέους με ακίνητα (debt for property swaps). Τα ακίνητα χωρίζονται, σύμφωνα με πληροφορίες, σε έξι μικρότερα χαρτοφυλάκια ανάλογα με τη χρήση ή τη δυνατότητα αξιοποίησής τους.

Αναλυτικότερα το προς πώληση χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει:

- Εμπορικά ακίνητα αξίας άνω του 1 εκατ. ευρώ έκαστο. Πρόκειται για εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, καταστήματα, γραφεία, αποθηκευτικούς χώρους κ.ά. σε Κύπρο και Ελλάδα. Η συνολική εύλογη αξία των παραπάνω ακινήτων εκτιμάται σε περίπου 460 εκατ. ευρώ.

- Οικόπεδα κοντά σε πόλεις: Πρόκειται για γη κοντά στις μεγάλες κυπριακές πόλεις, που προσφέρεται για ανάπτυξη εμπορικών χρήσεων ή για κατοικίες. Η εύλογη αξία τους εκτιμάται πέριξ των 233 εκατ. ευρώ.

- Οικόπεδα στην επαρχία, εύλογης αξίας περίπου 117 εκατ. ευρώ.

- Οικόπεδα κοντά στη θάλασσα, τα οποία προσφέρονται για τουριστική κυρίως ανάπτυξη, εύλογης αξίας 57 εκατ. ευρώ.

- Κατοικίες σε Κύπρο και Ελλάδα, εύλογης αξίας περίπου 78 εκατ. ευρώ.

- Εμπορικά ακίνητα αξίας μικρότερης του 1 εκατ. ευρώ έκαστο: Πρόκειται, κυρίως, για καταστήματα. Η εύλογη αξία τους εκτιμήθηκε σε περίπου 47 εκατ. ευρώ.

Το 51% του προς πώληση χαρτοφυλακίου αποτελείται από εμπορικά ακίνητα, το 41% από οικόπεδα και το υπόλοιπο 8% από κατοικίες. Όσον αφορά στη γεωγραφική κατανομή, το 89,8% του χαρτοφυλακίου αφορά σε ακίνητα στην Κύπρο και το 10,3% σε ακίνητα στην Ελλάδα, ενώ το 43% των ακινήτων είναι συγκεντρωμένα στη Λευκωσία.

Στα τέλη Μαΐου οι μη δεσμευτικές προσφορές

Όπως γίνεται αντιληπτό, πρόκειται για χαρτοφυλάκιο-μαμούθ, τόσο ως προς την εύλογη αξία, όσο και ως προς την έκτασή του. Εδώ έγκειται, σύμφωνα με την αγορά, η δυσκολία να βρεθεί ικανοποιητικός αριθμός ενδιαφερομένων για να «μπιντάρει» την απόκτησή του εν συνόλω.

Σύμφωνα με πληροφορίες, θα επιτραπεί και η κατάθεση προσφορών για κάποιο ή κάποια από τα επιμέρους χαρτοφυλάκια, πρόθεση, όμως, της Τράπεζας Κύπρου είναι να προτιμηθούν οι συνολικές προσφορές, εφόσον βέβαια κριθούν ικανοποιητικές.

Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει κατάθεση μη δεσμευτικών προσφορών στα τέλη Μαΐου, αν και δεν αποκλείεται να δοθεί μικρή παράταση καθώς η έκταση του χαρτοφυλακίου απαιτεί συμπράξεις ενδιαφερόμενων επενδυτών. Ως σύμβουλος πώλησης λειτουργεί η KPMG Λονδίνου.

Μεταξύ των αξιόλογων ακινήτων που περιλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνονται κτίρια που στεγάζουν ξενοδοχεία (Holiday Inn στην Κύπρο), malls σε Λευκωσία και Λεμεσό, ημιτελή συγκροτήματα καθώς και μεγάλες εκτάσεις για ανάπτυξη τουριστικών ή οικιστικών υποδομών.

Το προς πώληση χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει και ακίνητα στην Ελλάδα, εύλογης αξίας περίπου 100 εκατ. ευρώ. Από αυτά ξεχωρίζουν κτίρια βιομηχανικών και αποθηκευτικών εγκαταστάσεων της Alapis σε Κρυονέρι και Μοσχάτο.

Η Τράπεζα Κύπρου μείωσε, εντός του 2016, κατά 3 δισ. ευρώ ή 27% τα δάνεια σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών καθώς και τα απομειωμένα δάνεια. Η τράπεζα ίδρυσε στις αρχές του 2016 Μονάδα ∆ιαχείρισης Ακινήτων, η οποία ανέλαβε να διαχειριστεί τα ακίνητα που περιήλθαν στην κατοχή της τράπεζας στο πλαίσιο ανταλλαγών χρέους και να τα πωλήσει, επιτυγχάνοντας γρηγορότερη και λιγότερο δαπανηρή διαδικασία εκποίησης.

Στις 30 Ιουνίου 2016, η Μ∆Α διαχειριζόταν ακίνητα με λογιστική αξία 1,1 δισ. ευρώ.

Χρήστος Κίτσιος - euro2day.gr