Γιατί παραιτείσαι ρε; Χαλάς την πιάτσα…

Ενας άσημος άνθρωπος από την Θεσπρωτία, βοηθός διαιτητή, που έκανε ένα σοβαρό λάθος, έσωσε την τιμή της ελληνικής Πολιτείας. Ζήτησε συγγνώμη και παραιτήθηκε. Ολοι οι άλλοι είναι στις θέσεις τους παρά τα αίσχη του τελικού

Του Γιώργου Καρελιάς

Ο τελικός αγώνας για το Κύπελλο Ελλάδας κρίθηκε με ένα γκολ οφσάιντ. Για τους εντελώς αδαείς, ήταν άκυρο, δεν έπρεπε να μετρήσει. Ε και; Μήπως το πρώτο ήταν ή θα είναι το τελευταίο; Εδώ έχουν κριθεί παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα από διαιτητικά λάθη, σιγά που θα στάξει η ουρά του γαϊδάρου για ένα μίζερο ελληνικό Κύπελλο.

Δεν είναι, λοιπόν, αυτό το θέμα μας, δεν είναι όσα συνέβησαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά όσα αίσχη συνέβησαν ΠΡΙΝ από τον αγώνα. Και κυρίως η απαράδεκτη αφωνία που έχει πιάσει όλους τους ανευθυνοϋπεύθυνους ΜΕΤΑ το τέλος του.

Πρώτον, ένας άσημος άνθρωπος από την Θεσπρωτία, βοηθός διαιτητή, έσωσε την τιμή της Πολιτείας. Ναι, ήταν αυτός που έκανε το σοβαρό λάθος, το οποίο έκρινε τον αγώνα. Δεν γνωρίζω αν ήταν «εσκεμμένο», όπως λένε οι ηττημένοι ή ανθρώπινο. Θέλω να πιστεύω το δεύτερο, αλλά αλλού είναι η ουσία.

Δεύτερον, αυτός ο άνθρωπος δεν περίμενε κάν να γράψει την έκθεσή του ο παρατηρητής του αγώνα, να τον κρίνει και ό,τι προκύψει. Ναι, μπορεί να φοβήθηκε για το τι τον περίμενε είτε στα αποδυτήρια είτε μόλις θα έφευγε από το γήπεδο και έσπευσε να ζητήσει συγγνώμη. Ναι, αλλά το έκανε. Ανέλαβε την ευθύνη για ένα (μη) σφύριγμα και ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί. Πόσους τέτοιους, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, έχουμε δει;

Τρίτον, όλοι οι άλλοι είναι στις θέσεις τους. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτα-πρώτα η διοίκηση της περιβόητης ΕΠΟ, η οποία είναι υπεύθυνη για τη διανομή των εισιτηρίων. Για την ακρίβεια, αυτή τα δίνει στις διοικήσεις των ομάδων και εκείνες τα μοιράζουν όπου γουστάρουν. Και σε χούλιγκαν ή και σε κακοποιά στοιχεία, όπως αποδείχτηκε πριν από τον αγώνα στην πόλη του Βόλου, αλλά και γύρω από το γήπεδο. Ολα όσα έκαναν το γύρο του κόσμου (εδώ). Γι’ αυτήν τη διανομή των εισιτηρίων, εννοείται, ουδείς υπεύθυνος των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών θα ελεγχθεί. Και δεν μιλάμε για οποιονδήποτε αγώνα, αλλά για τη «γιορτή» του ποδοσφαίρου, στην οποία θα πήγαιναν οπαδοί από δύο ομάδες, κάτι που δεν γίνεται σε άλλους αγώνες.

Μετά οι άλλοι, υψηλότερα ιστάμενοι, της ελληνικής Πολιτείας. Οι οποίοι πήραν την απόφαση να γίνει ο τελικός σε ένα προφανέστατα ακατάλληλο γήπεδο, στο οποίο δεν μπορούσε να γίνει κανένας, έστω στοιχειώδης, έλεγχος. Γι’ αυτό και μπούκαραν μέσα όσοι ήθελαν και με ό,τι ήθελαν. Ποιοι είναι αυτοί οι υψηλότερα ιστάμενοι; Δεν μπορεί παρά να είναι δύο. Ο αρμόδιος για τον αθλητισμό υφυπουργός και ο υπουργός για τη δημόσια τάξη.

Ο πρώτος είναι αυτός που έπρεπε να έχει καταλάβει ότι ο τελικός μόνο στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έπρεπε να γίνει, καθώς είναι το μόνο που συγκεντρώνει τις προδιαγραφές ελέγχου και ασφάλειας. Κι αν δεν ήταν σε θέση να το καταλάβει, έπρεπε να του το είχε καταστήσει σαφές ο της Δημόσιας Τάξης συνάδελφός του.

Αλλά, θα μου πείτε, ο Τόσκας δεν μπορεί να καταλάβει ότι μέρα παρά μέρα μια χούφτα μπαχαλάκηδες ξεμπουκάρουν από το Πολυτεχνείο, πετροβολούν τη διμοιρία των ΜΑΤ, καίνε που και που κάποιο τρόλε:i και ξαναμπαίνουν μέσα σαν κύριοι. Πώς έχουμε την απαίτηση να καταλάβει πιο σύνθετα πράγματα, όπως η ασφαλής διεξαγωγή ενός αγώνα;

Από την άλλη, ο Βασιλειάδης, υφυπουργός Αθλητισμού, που πάει και στα γήπεδα ως φίλαθλος, δεν ήταν σε θέση να καταλάβει ότι δεν έπρεπε να γίνει ο αγώνας αυτός σε χώρο χωρίς στοιχειώδεις προαδιαγραφές ασφάλειας; Ή απλώς δεν μπορούσε να πει «όχι» στους ανευθυνοϋπεύθυνους της ΕΠΟ, αλλά και στις ομάδες, που «διαβεβαίωναν» ότι δεν θα ανοίξει ρουθούνι;

Ειλικρινά δεν μπορώ να πω τι από τα δύο ισχύει. Δεν αποκλείω την εκδοχή να μην είχε καταλάβει, αλλιώς γιατί να το επιτρέψει; Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση ότι πριν από μερικούς μήνες, όταν γινόταν ο ντόρος για ένα ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Παρίσι, που κρατήθηκε μυστικό, ο ίδιος άνθρωπος (Βασιλειάδης) είχε βγει στην τηλεόραση και είχε πει την… επική φράση «είναι υποχρεωμένος ο Πρωθυπουργός να δίνει αναφορά για το πού πηγαίνει;» (εδώ). Oταν δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είναι αυτονόητη υποχρέωση όλων των αξιωματούχων της Πολιτείας να δηλώνουν πού πάνε, όταν πάνε με δημόσιο χρήμα, πώς να καταλάβεις πιο σύνθετα πράγματα, όπως είναι η διεξαγωγή ενός αγώνα, που απαιτεί σχεδιασμό, μέτρα, συντονισμό, ενδεχομένως σύγκρουση με ισχυρούς επιχειρηματίες και τα παρόμοια;

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τις «διαβεβαιώσεις» ότι όλα αυτά θα παταχθούν και φτάσαμε στο αίσχος του Βόλου.

Αυτοί, λοιπόν, οι δύο υπεύθυνοι δημόσιοι άνδρες, ο Τόσκας και ο Βασιλειάδης, προφανώς αισθάνονται «δικαιωμένοι» με όσα έγιναν στο Βόλο. Που είχαμε μόνο μερικά… ψιλομαχαιρώματα και όχι νεκρό. Γι’ αυτό και ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη να πει κάτι. Να δώσει μια εξήγηση. Μια εξήγηση, βρε αδερφέ. Ούτε συγγνώμη ούτε τίποτα. Φυσικά, ούτε λόγος για παραίτηση. Αυτά είναι για τους… βοηθούς διαιτητές!

Αλλωστε, για τις εξηγήσεις και τη συγγνώμη υπάρχει και η άποψη του διασήμου καουμπόι της οθόνης Τζον Γουέιν: «Ποτέ μη δίνεις εξηγήσεις, ποτέ μη ζητάς συγγνώμη. Είναι σημάδι αδυναμίας».      





protagon.gr

Οι Γάλλοι καταψήφισαν το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ

Όσοι πιστεύουν ότι στις γαλλικές εκλογές νίκησε ο Μακρόν και έχασε η Λεπέν κάνουν κάποιο λάθος. Αν είχαν παρακολουθήσει τον προεκλογικό αγώνα των δύο υποψήφιων προέδρων θα διαπίστωναν ότι έχασε το πρόγραμμα και τα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ! Υπερβολή; Καμμία.

Με τα γαλλικά μέτρα οι πραγματικά χαμένοι στις χτεσινές εκλογές ήταν δύο: Η ακροδεξιά της Λεπέν και το ΟΦΑ ( Όπου Φυσάει ο Ανεμος) του Μελανσόν. Και οι δύο κατέβασαν μια συνθηματολογία που δεν απείχε και πολύ η μία από την άλλη σε πολλά σημεία. Και η οποία καταδικάστηκε από το γαλλικό λαό που ψήφισε. Και είδε την πλάτη εκείνων που δεν ψήφισαν.

Δεν είναι τυχαίο που η Λεπέν τις τελευταίες μέρες απευθύνθηκε στους αριστερούς και απολίτικους«ανυπότακτους» του Μελανσόν μόλις διαπίστωσε από τις δημοσκοπικές έρευνες ότι το 17% από αυτούς προερχόταν από τους δικούς της οπαδούς και ότι μπορούσε να τους πάρει πίσω! Ίσως δεν είναι τυχαίο που διπλασίασε τα ποσοστά του κόμματός της σε σχέση με το 2002 του πατέρα της.

Το 35% της Λεπέν δεν έρχεται από τα σαλόνια και τους τραπεζίτες. Έρχεται από το γαλλικό Αιγάλεω του κ Τζανακόπουλου! Επειδή η ακροδεξιά και η ακροαριστερά δεν έχουν ταξικές διαφορές. Έρχονται από την ίδια ταξική μήτρα παντού στον κόσμο. Κι αυτό το κρύβουν επιμελώς οι Τσίπρες και οι Τζανακόπουλοι, που έχουν μπερδέψει το κοινωνικό κόμπλεξ με την ταξική συνείδηση.

Τι ενώνει, όμως, τη Λεπέν με τον Μελανσόν και τους οπαδούς τους; Τα κοινά σημεία των προγραμμάτων τους!

Αποχώρηση από τις ευρωπαϊκές; Συνθήκες

Αποχώρηση από το ευρώ

Αποχώρηση από τη συνθήκη Σένγκεν

Προστατευτισμός των γαλλικών επιχειρήσεων έναντι των ξένων πολυεθνικών.

Ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών.

Καθιέρωση δημοψηφίσματος μετά από λαϊκό αίτημα

Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν τα εργασιακά δικαιώματα.

Διατήρηση της εβδομάδας των 35 ωρών.

Συνταξιοδότηση στα 60.

Καθιέρωση απλής αναλογικής σε όλες τις εκλογές.

Μείωση της φορολογίας για τα μικρότερα εισοδήματα

Πόλεμος στην υπεροψία του χρηματοπιστωτικού κόσμου.

Όχι στον άκρατο νέο- φιλελευθερισμό

Όχι στο έλλειμμα της λαϊκής κυριαρχίας

Όχι στην απολυταρχία του κεφαλαίου

Αν όλα αυτά θυμίζουν κάτι στον αναγνώστη δεν έχει παρά να ψάξει στην ελληνική πολιτική σκηνή. Εκεί, εντελώς συμπτωματικά θα βρει μια ταύτιση της θολοαριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ με θέσεις της Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ, ακριβώς όπως υπάρχει ταύτιση της γαλλικής θολοαριστεράς του Μελανσόν με τη Λεπέν.

Ίσως γιατί παντού τα άκρα κάπου συναντώνται: Στην περιφρόνηση της Δημοκρατίας και στη συρρίκνωση στα στενά όρια μιας μικρής χώρας. Ακόμα και της Γαλλίας. Την ώρα που τον πλανήτη κυβερνάει η WallStreetκαι οι μεγάλες τράπεζες με τα παγκόσμια funds.

Μ αυτά τα δεδομένα και με τόσο δελεαστικά προγράμματα και συνθήματα από τη Λεπέν προς τους οπαδούς της, προς τους αφελείς και προς το 17% των «ανυπότακτων» του Μελανσόν, τελικά τι ψήφισαν οι Γάλλοι χτες;

Γιατί οι αναγνώστες πρέπει να ξέρουν ότι το 27% του Μελανσόν δεν είναι κόμμα. Είναι κίνημα ετερόκλητων στοιχείων, συχνά ανιδεολογικών, που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Podemosαλλά και η Λεπέν ψαρεύουν στα θολά νερά του αντιευρωπαϊσμού. Χωρίς να έχουν μια απάντηση απέναντι στα παγκόσμια οικονομικά θηρία της Κίνας, της Ρωσίας, των ΗΠΑ και των «αγορών». Της παγκοσμιοποιήσης. Και πώς επιζείς σ αυτήν ή πώς την αντιπαλεύεις.

Οι Γάλλοι, λοιπόν, δεν ψήφισαν. Ένας λαός που έχει κάνει 10 επαναστάσεις σε δυο αιώνες έχει ακόμα συνείδηση μιας Δημοκρατίας αστικής και μιας Δημοκρατίας κοινωνικής που την κέρδισε στα οδοφράγματα και όχι στους καναπέδες. Ακόμα κι ο αναρχικός Μάης του ’68 «έδωσε» ένα κοινωνικό κράτος στη χώρα.

Οι Γάλλοι δεν ψήφισαν. Δεν ψήφισαν Μακρόν, για την ακρίβεια. Καταψήφισαν. Καταψήφισαν μια στείρα συνθηματολογία, γεμάτη ψέματα και καλοπιάσματα. Γεμάτη λαϊκισμό και υποκρισία. Γεμάτη βία χωρίς αντίκρισμα. Βία για τη βία και όχι για καμιά επανάσταση με αιτήματα και πρόγραμμα.

Οι Γάλλοι δεν θέλουν τον Μακρόν. Αλλά έχουν την ωριμότητα να ξέρουν ότι δεν θέλουν τη Λεπέν περισσότερο απ όσο δεν θέλουν τον Μακρόν.

Οι Γάλλοι καταψήφισαν τη βία της Λεπέν και την ψηφοθηρική ανευθυνότητα τουΜελανσόν. Καταψήφισαν το «τι Παπάγος τι Πλαστήρας». Καταψήφισαν την ανευθυνότητα και τα ευκολάκια. Και σ αυτή την ψήφο συμμετείχαν οι δεξιοί,οι κεντροδεξιοί, οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές.

Οι Γάλλοι, οι πιο σωβινιστές Ευρωπαίοι ψήφισαν δυο πράγματα ταυτοχρόνως: Όχι στην ακροδεξιά βία, ναι σε μια Ευρώπη με πιο ανθρώπινο πρόσωπό.

Μ αυτή την έννοια, ο νέος Γάλλος πρόεδρος θα έχει να αντιμετωπίσει ένα επαναστατημένο κοινό ψηφοφόρων, που δεν έχει ψηφίσει ακριβώς τον ίδιο, αλλά θα απαιτήσει από τον ίδιο να makeFrancegreatagain, αν αυτό θυμίζει κάτι στον αναγνώστη.

Επειδή, ας μη γελιόμαστε. Με εξαίρεση τους βόρειους λαούς της Ευρώπης, όλοι οι άλλοι έχουν μπουχτίσει από την πολιτική λιτότητας της Γερμανίας και από την απόπειρα δημιουργίας μιας γερμανικής Ευρώπης. Με πρώτους τους Γάλλους.Οι οποίοι δεν θέλουν άλλες σφαλιάρες από τη Γερμανία. Οι οποίοι απαιτούν να διατηρηθεί το κοινωνικό κράτος που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια. Και να γίνει σεβαστή η ταυτότητα κάθε λαού μέσα σε μια ενωμένη Ευρώπη. Των λαών και όχι των τραπεζών.

Αυτά ψήφισε η πλειονότητα των Γάλλων χτες και μ αυτά θα έρθει αργά ή γρήγορα αντιμέτωπος ο νέος Πρόεδρος και πρώην τραπεζίτης. Μ αυτά και με το 25% των ψηφοφόρων που απείχαν και που ψήφισαν λευκό ή άκυρο. Και οι οποίοι απαιτούν στην ουσία τα ίδια με τους πιο πολλούς από εκείνους που τον ψήφισαν.

Και θα τα απαιτήσουν στους δρόμους. Όπως και επί Ολάντ. Γιατί οι Γάλλοι δεν είναι Έλληνες να ψηφίζουν 62% «όχι» και να σκύβουν το σβέρκο όταν ένας Τσίπρας τους το τρίβει στα μούτρα με απανωτά «ναι σε όλα», που διαρκούν κοντά τρία χρόνια!

Οι Γάλλοι καταψήφισαν το πρόγραμμα και τα συνθήματα του κάθε Τσίπρα, των κάθε ΑΝΕΛ, της κάθε Χρυσής Αυγής και κάθε τσαρλατάνου που νομίζει ότι ο λαός τρώει σανό. Τρώει και κρέας όταν χρειάζεται.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης  -  liberal.gr            

Όσα πολιτικά οφσάιντ και αν κάνουν... (ο Σαββίδης και η διαπλοκή)

Του Γιάννη Παντελάκη

Σε Κυριακάτικη συνέντευξή του ο Καμμένος αναρωτήθηκε με έπαρση αν με άλλη κυβέρνηση θα έκλεινε ποτέ ο ΔΟΛ ή το MEGA. Μέσα από τις ανακρίβειες του -δεν έχουν κλείσει τα δυο συγκροτήματα- αναδεικνύεται μια πραγματική πρόθεση. Αφού δεν μας εξ-υπηρετούν, να τα κλείσουμε. Η λογική συνέχεια της σκέψης του (όπως και του Τσίπρα), το επόμενο βήμα δηλαδή, είναι να δημιουργήσουν τη δική τους διαπλοκή με Καλογρίτσες ή Σαββίδηδες που θα αντικαταστήσουν τους προηγούμενους μιντιάρχες.

Ξεχνάνε και θέλουν να ξεχάσουμε και εμείς μερικές σημαντικές παραμέτρους: α) παράλληλα με τις επιθέσεις που έκαναν στη διαπλοκή (με αναμφισβήτητα υπαρκτή βάση και περιεχόμενο), είχαν επιχειρήσει προσεγγίσεις για να διασυνδεθούν οι ίδιοι μαζί της. Ενδεικτικές οι μυστικές επαφές Τσίπρα με Ψυχάρη και Μπόμπλα και οι επιδιώξεις αυτών των συναντήσεων β) αφού οι προσεγγίσεις αυτές δεν είχαν το απόλυτα επιθυμητό αλλά μερικό μόνο αποτέλεσμα, στοχοποίησαν μιντιακά συγκροτήματα ως τις απόλυτες δυνάμεις του κακού γ) βρίσκονται δυόμισι χρόνια στην εξουσία και το αποτέλεσμα που έχουν πετύχει (μετά από διαβλητούς διαγωνισμούς κ.ο.κ. ) είναι η διαπλοκή να εξακολουθεί να κυριαρχεί με μοναδική διαφορά την αλλαγή κάποιων προσώπων.

Κάνουν επιπλέον και ένα λάθος όμως. Έχουν υπερεκτιμήσει την επιρροή των παραδοσιακών κυρίως Μέσων Ενημέρωσης και τον βαθμό παρεμβατικότητάς τους. Τα Μέσα αυτά, μπορεί να έχουν τη δυνατότητα αρκετά συχνά να επιχειρούν να επηρεάσουν εν μέρει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, αλλά είναι εντελώς αδύνατο να υπερβούν την πραγματικότητα. Αν ένα φιλοκυβερνητικό Μέσο φωνάζει από το πρωί ως το βράδυ για το πόσο θετικό έργο παράγει η κυβέρνηση, σ' έναν μέσο πολίτη που βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανέχεια -αποτέλεσμα και της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής- το Μέσο αυτό δεν έχει παρά ελάχιστες παρεμβατικές δυνατότητες.

Υπάρχει ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα το οποίο θα επαναλάβουμε επειδή ακριβώς είναι απόλυτα ενδεικτικό της προαναφερόμενης εκτίμησης, της μικρής δηλαδή επιρροής των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των τηλεοπτικών που αποτελούν και τον διακαή πόθο προσέγγισης από τις εκάστοτε εξουσίες. Πριν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει για πρώτη φορά την εξουσία, είχε απέναντι του σχεδόν το σύνολο των ΜΜΕ. Κι όμως κέρδισε τις εκλογές. Το ίδιο συνέβη και πριν το δημοψήφισμα, η συντριπτική πλειονότητα των καναλιών στήριζαν με τρόπο ακραίο μάλιστα στην επιλογή του «Όχι» Βγήκε το «Ναι».

Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή μεγάλες αριθμητικά πληθυσμιακά ομάδες στην πρώτη περίπτωση (εκλογές Ιανουαρίου 2015) είχαν πιστέψει το πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και κανένα τηλεοπτικό Μέσο δεν τους άλλαζε αυτή την πίστη. Και επειδή στη δεύτερη περίπτωση (δημοψήφισμα) ακόμα μεγαλύτερες ομάδες είχαν επενδύσει στην αβάσιμη εξίσωση πως ψήφος στο «Όχι» σημαίνει ψήφο εναντίον της λιτότητας και όσα Μέσα και δημοσιογράφοι έλεγαν το αντίθετο, δεν είχαν καμία τύχη να γίνουν πιστευτοί. Ιδιαίτερα όταν επιχειρούσαν να προωθήσουν τις θέσεις τους με ακραία προπαγανδιστικό τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν το αντίστροφο από το επιδιωκόμενο.

Κάτι ανάλογο με αντίστροφη φορά βιώνουμε στις ημέρες μας και αυτό θα φανεί στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση όποτε και αν αυτή γίνει. Η κυβέρνηση έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία (sic), όχι απλά δηλαδή έχει ακυρωθεί η δυνατότητά της να πείσει ότι αποτελεί εναλλακτική λύση, αλλά μετά από δυόμιση χρόνια στην εξουσία με αντικειμενικούς όρους έχει οδηγήσει ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας σε φτωχοποίηση και ανέχεια, ενώ έχει μηδενίσει και την προοπτική. Κανένας δεν πιστεύει ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Οι πολίτες που πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια καλή λύση, στην πλειονότητά τους έχουν απομακρυνθεί οριστικά από αυτόν και είτε κατευθύνονται σε άλλες κομματικές επιλογές (1/3), είτε στην αποχή (1/3) και μόνο το υπόλοιπο ενδεχομένως να τους ψηφίσει πάλι.

Με αυτά τα δεδομένα, όσα Μέσα και αν αγοράσει ο Σαββίδης που θα υποστηρίζουν την κυβέρνηση, όσα Μέσα και αν ξαφνικά αλλάξουν πολιτική κατεύθυνση συγκριτικά με το παρελθόν τους, η τύχη της κυβέρνησης είναι προδιαγεγραμμένη. Όσο και αν επιτευχθεί μια μεγάλη άλωση των ΜΜΕ κανέναν δεν μπορούν να σώσουν τελικά. Όσα πολιτικά οφσάιντ και αν κάνουν τα κόμματα που θα υποστηρίζει ο Σαββίδης, τις εκλογές δεν τις κερδίζουν. Η πολιτική μοιάζει, αλλά δεν είναι ποδόσφαιρο...  

liberal.gr             

Νίκη Μακρόν: Ανακούφιση αλλά και επιφυλάξεις από τον διεθνή Τύπο

Συγκρατημένα έναντι του νέου προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, είναι τα δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου για τα αποτελέσματα του β΄ γύρου των προεδρικών εκλογών

Η εκλογή του κεντρώου φιλοευρωπαίου Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας χθες, η επικράτησή του επί της υποψήφιας της άκρας δεξιάς Μαρίν Λεπέν, χαρακτηρίστηκε μια ήττα του λαϊκισμού κι ανακούφισε την Ευρώπη, όμως ο γαλλικός και ο ξένος Τύπος τηρεί επιφυλακτική στάση έναντι του νεότερου αρχηγού του γαλλικού κράτους.

Η εφημερίδα Le Monde είδε πολλούς «λόγους να σχετικοποιηθεί η επιτυχία» του Μακρόν: το ότι «μεγάλο μέρος των Γάλλων δεν ψήφισε "υπέρ" ενός υποψηφίου, αλλά "εναντίον" της ακροδεξιάς», αλλά και το επίπεδο-ρεκόρ της αποχής, των λευκών και των άκυρων. Ο Εμανουέλ Μακρόν θα είναι «ο πρόεδρος του οποίου η νομιμοποίηση από τις κάλπες θα αμφισβητηθεί ταχύτερα» από εκείνη οποιουδήποτε προκατόχου του.

Για την εφημερίδα Libération, δεν πρόκειται παρά για μια «νίκη υπό πίεση» αφού «η μεγάλη αποχή, παρά την απειλή (σ.σ. επικράτησης) του FN, δίνει ήδη μια ένδειξη δυσαρέσκειας έναντι του νέου προέδρου».

Η δεξιά εφημερίδα Le Figaro είδε μια εκλογική νίκη κάθε άλλο παρά πειστική, λαμβανομένης υπόψη της υψηλότερης αποχής από το 1969 και της διαίρεσης του εκλογικού σώματος σε τέσσερα μπλοκ. Η εφημερίδα προβλέπει ότι οι βουλευτικές εκλογές θα είναι δύσκολες για τον Μακρόν, ο οποίος, όπως προεξοφλεί, δεν θα έχει «περίοδο χάριτος».

Η φιλελεύθερη οικονομική εφημερίδα Les Echos χαιρέτισε την «επιλογή της ελπίδας» και το «νέο πρόσωπο της Γαλλίας, νεανικό, τολμηρό, κατακτητικό».

Για την κομμουνιστική εφημερίδα L'Humanité «ξεκινάει μια νέα μάχη» για να «αμφισβητηθούν οι φιλελεύθερες πολιτικές που εξήγγειλε ο νέος αρχηγός του κράτους.

Για την ισπανική εφημερίδα El País, «Η Γαλλία επέλεξε τον Μακρόν και αναχαίτισε τον λαϊκισμό»: «Η Γαλλία είπε όχι. Η νίκη στις προεδρικές εκλογές του Εμανουέλ Μακρόν», ενός υποψηφίου «υπέρ της Ευρώπης, φιλελεύθερου πρώην τραπεζίτη, αναχαίτισε το κύμα λαϊκιστικής δυσαρέσκειας το οποίο θριάμβευσε τον Νοέμβριο στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και προηγουμένως στο βρετανικό δημοψήφισμα». «Μετά το Brexit και τον Τραμπ, δεν υπήρξε (νίκη της) Λεπέν».

Η ελβετική εφημερίδα Le temps στάθηκε στο ότι ξεπερνώντας «την αποχή, τη ριζοσπαστικοποίηση των άκρων της δεξιάς και της αριστεράς και την αποσάθρωση των παραδοσιακών κομμάτων (...) η Γαλλία επέλεξε έναν νέο άνδρα για να αρχίσει τη μεταμόρφωσή της».

Για τη ρωσική εφημερίδα Vedomosti οι Γάλλοι επέλεξαν «τον υποψήφιο που εκπροσωπεί βασικές αρχές της πέμπτης δημοκρατίας: την διακυβέρνηση από μια ελίτ με προσόντα» και «τη δέσμευση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Ενώ η online εφημερίδα Gazeta.ru σημειώνει πως ο Μακρόν καλείται να δώσει απάντηση «στο αίτημα της αλλαγής».

Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε και αυτή τη νίκη του Μακρόν «μεγάλη ανακούφιση για την Ευρώπη», όπως και η αυστραλέζικη Sydney Morning Herald, για την οποία εξάλλου «η Γαλλία ψήφισε την αισιοδοξία».

«Καλή τύχη κ. Μακρόν, θα τη χρειαστείτε», έγραψε σε κύριο άρθρο της η βρετανική εφημερίδα The Guardian, εκφράζοντας ταυτόχρονα ανησυχία για το νέο ιστορικό υψηλό της ακροδεξιάς. «Κάθε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη και για μια φορά, ευτυχώς, οι δημοσκοπήσεις είχαν δίκιο».

Η νίκη Μακρόν κυριαρχεί και στον γερμανικό Τύπο                               

Η νίκη Μακρόν στις γαλλικές εκλογές κυριαρχεί στον γερμανικό τύπο. Έσωσε τη Γαλλία από την καταστροφή, σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Εξελέγη μεν πρόεδρος, αλλά δεν έχει κερδίσει ακόμη, γράφει το Spiegel.

Με ένα λακωνικό επιφώνημα σε ένδειξη ανακούφισης, ένα απλό «Oυφ!» κι ένα ψηφοδέλτιο με τον Εμανουέλ Μακρόν κυκλοφορεί στο πρωτοσέλιδό της η Tagesspiegel του Βερολίνου, σχολιάζοντας γλαφυρά το τελικό αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών και το 65% που απέσπασε ο ανεξάρτητος υποψήφιος του «Εn marche». Η ίδια εφημερίδα σε σχόλιο, που επίσης φιλοξενεί στην πρώτη σελίδα αναφέρει: «Η νίκη Μακρόν είναι σίγουρα μια τεράστια ανακούφιση για τη Γαλλία. Κατάφερε να διώξει μακριά τον επαπειλούμενο κίνδυνο της κατάκτησης της εξουσίας από μια επιθετική, ακροδεξιά δημαγωγό. Η εμπιστοσύνη και η αισιοδοξία θριάμβευσαν έναντι της απαισιοδοξίας και της συστηματικής ηττοπάθειας. Πρόκειται για ένα ενθαρρυντικό μήνυμα για τη δημοκρατία που πλήττεται από την κρίση που επικρατεί στο εκλογικό σώμα». Ωστόσο σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα το έργο που καλείται στο εξής να φέρει εις πέρας ο Μακρόν ως πρόεδρος δεν θα είναι εύκολο. Αντίθετα το παρομοιάζει με τους «άθλους του Ηρακλή».

«Ανάσα για την Ευρώπη» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ της Süddeutsche Zeitung, από τη γαλλική πρωτεύουσα και το «στρατόπεδο» Μακρόν, που έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. «Η νίκη του Μακρόν έδιωξε μακριά την καταστροφή» είναι ο τίτλος σχολίου στην ίδια επίσης εφημερίδα, συμπληρώνοντας στη συνέχεια όμως τα εξής:«Η νίκη του Μακρόν κάθε άλλο παρά λαμπρή είναι. Και το Εθνικό Μέτωπο δεν έχει ηττηθεί οριστικά. Εντούτοις, ο θρίαμβος του σοσιαλφιλελεύθερου υποψηφίου εναντίον της Λεπέν αποτελεί δείγμα πολιτικής ωριμότητας». Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε ακόμη μια ανάλυση της στρατηγικής που οδήγησε τον Εμανουέλ Μακρόν σε αυτήν τη νίκη. «Ήταν ένα δίδυμο των άκρων» σημειώνει η εφημερίδα αποδίδοντας την επικράτηση του ανεξάρτητου Μακρόν έναντι της ηγέτιδας του Εθνικού Μετώπου σε τρεις βασικούς παράγοντες. Πρώτον ο Μακρόν «υποστήριξε την αλλαγή», δεύτερον «οι αντίπαλοί του αποσύρθηκαν μόνοι τους από το παιχνίδι» και τρίτον η Μαριν Λεπέν εμφανίστηκε προεκλογικά «υπερβολικά ακραία», επιθετική και χρησιμοποιώντας μια ρητορική μίσους.

Πρόεδρος μεν τυπικά αλλά όχι ακόμη νικητής στην πράξη

To Spiegel Online σχολιάζει την επικράτηση του Μακρόν σε άρθρο με τίτλο «Εκλεγμένος πρόεδρος, αλλά όχι ακόμη νικητής».  Σύμφωνα με το Spiegel «Η νίκη Μακρόν είναι μια επιβεβαίωση της ανοιχτής κοινωνίας και της ενωμένης Ευρώπης. Αλλά τίποτα δεν έχει ακόμη τελειώσει: Πολλοί ψηφοφόροι τον ψήφισαν λόγω απουσίας εναλλακτικών». Όπως αναφέρει το δημοσίευμα πρόκειται σίγουρα για την αρχή μιας νέας εποχής αλλά και «για μια ηχηρή ψήφο εμπιστοσύνης υπέρ της ανοιχτής και σύγχρονης κοινωνίας». Πρόκειται για μια «δέσμευση υπέρ της ενωμένης Ευρώπης, που θέλει να ανταγωνιστεί τις άλλες μεγάλες δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια ώρα το αποτέλεσμα αποτελεί αποκήρυξη της Λεπέν και των αιτημάτων της: για προστατευτισμό, για μια ξενοφοβική Γαλλία, μια χώρα που επιλέγει τον αποκλεισμό και την έξοδο από το ευρώ». Όπως παρατηρεί το Spiegel Online το αποτέλεσμα των εκλογών και η νίκη Μακρόν αποδεικνύουν στην πραγματικότητα το τέλος των παραδοσιακών γαλλικών κομμάτων και την απογοήτευση των ψηφοφόρων από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των υποψηφίων των κομμάτων του γαλλικού κατεστημένου.

Από την πλευρά της η Handelsblatt σημειώνει ότι «ο Εμανουέλ Μακρόν στάθηκε σίγουρα τυχερός. Όπως έλεγε και ο Ναπολέων 'όλοι μας οφείλουμε κάτι στην τύχη'. Σε αυτές τις εκλογές το σκάνδαλο Φιγιόν έβγαλε τον συντηρητικό υποψήφιο εκτός αγώνα. Σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα η θητεία του Μακρόν σε καμία περίπτωση δεν θα είναι εύκολη. Πρέπει να δώσει αγώνα για να διασφαλίσει την πλειοψηφία στη νέα Εθνοσυνέλευση, που θα προκύψει από τις εκλογές του Ιουνίου, σημειώνει η Handelsblatt. Ωστόσο γνωρίζει ότι ένα μεγάλο ποσοστό των Γάλλων τον ψήφισε απλώς για να εμποδίσει τη Λεπέν «κι όχι επειδή υποστηρίζουν το πρόγραμμά του».

Mια προεδρία δίχως προηγούμενο στη Γαλλία

Σίγουρα η εκλογή Μακρόν αποτελεί τομή στην πολιτική ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. H Frankfurter Allgemeine Zeitung υπογραμμίζει από την πλευρά της ότι η επικράτηση Μακρόν έχει μια ιδιομορφία: «για πρώτη φορά η Γαλλία θα κυβερνηθεί από έναν πρόεδρο που όμως δεν έχει πίσω του τη βάση ενός κόμματος». Είναι επίσης η πρώτη φορά «που η Γαλλία θα έχει πρόεδρο, ο οποίος δεν θα ανήκει σε ένα εκ των δύο βασικών κομμάτων της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Από την άποψη αυτή μπορεί να μιλήσει κανείς για μια νέα εποχή». Ο Εμανουέλ Μακρόν θα είναι επίσης ο νεότερος πρόεδρος της Γαλλίας. Όπως σημειώνει η FAZ δεν θα είναι ωστόσο μια εύκολη προεδρική θητεία και σε καμία περίπτωση ο Μακρόν δεν θα πρέπει να επαναπαυθεί ότι κατάφερε να νικήσει την Λεπέν. Οι ανάγκες και οι φόβοι όλων εκείνων που ψήφισαν το Εθνικό Μέτωπο είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει τον νέο Γάλλο πρόεδρο, υπογραμμίζει η FAZ.

πηγή φωτογραφίας: AP/ Christophe Ena    

http://news247.gr

         

Μακρόν: Θα υπερασπιστώ τη Γαλλία και την Ευρώπη

Τη βαθιά του ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι οι Γάλλοι τον εξέλεξαν πρόεδρο εξέφρασε ο Εμανουέλ Μακρόν, στην πρώτη του δήλωση μετά την οριστικοποίηση του αποτελέσματος.

Αφού χαιρέτισε την Μαρίν Λεπέν, σημείωσε ότι έχει επίγνωση του θυμού, των προβληματισμών, αλλά και της αγωνίας των Γάλλων για το μέλλον τους.

«Είναι ευθύνη μου να ακούσω όλους τους Γάλλους, περιλαμβανομένων των ψηφοφόρων του Εθνικού Μετώπου» τόνισε.

«Θα υπερασπιστώ την Γαλλία, αλλά και την Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι» συνέχισε, διαβεβαιώνοντας παράλληλα ότι η χώρα του θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της τρομοκρατίας.

Ο Μακρόν έδωσε επίσης το σύνθημα ότι η μάχη για την ανανέωση της πολιτικής ζωής ξεκινά από αύριο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αναλαμβάνει την ευθύνη να  ξαναδώσει την αισιοδοξία στους συμπολίτες του.

«Ας αγαπήσουμε και πάλι τη Γαλλία. Ζήτω η Γαλλία» είπε κλείνοντας την ομιλία του.

Στη συνέχεια ο νέος πρόεδρος πήγε στο χώρο έξω από το Λούβρο, όπου είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς χιλιάδες οπαδοί του, αναμένοντάς τον.

«Θα κάνω τα πάντα, ώστε οι Γάλλοι να μην χρειαστεί να ψηφίσουν τα άκρα» δήλωσε ο Μακρόν.

Παράλληλα, στρέφοντας το βλέμμα στη νέα μάχη που θα δοθεί στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, ο νέος πρόεδρος υπογράμμισε την ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας πλειοψηφίας για τις απαραίτητες αλλαγές.

H ομιλία του έκλεισε με τον εθνικό ύμνο, ενώ στη σκηνή εμφανίστηκε και η σύζυγός του, η νέα Πρώτη Κυρία της Γαλλίας, Μπριζίτ Τρονιό.

Την άλλη Κυριακή η αλλαγή σκυτάλης

Ο Εμανουέλ Μακρόν θα αναλάβει καθήκοντα προέδρου την επόμενη Κυριακή 14 Μαΐου.

Τη Δευτέρα ο Μακρόν θα βρίσκεται στο πλευρό του Φρανσουά Ολάντ για την τελετή μνήμης της επετείου της γερμανικής συνθηκολόγησης της 8ης Μαΐου 1945.

Θα πρόκειται για την πρώτη συμμετοχή του εκλεγμένου προέδρου σε επίσημη τελετή, στα πρότυπα της αντίστοιχης τελετής του 2011 μεταξύ του τότε προέδρου Σαρκοζί και του νέου προέδρου Ολάντ.  

in.gr

Πώς ρυθμίζουν οι τράπεζες στεγαστικά και καταναλωτικά

Σε ποιά αναλογία παραμένουν ενήμερα τα ρυθμισμένα δάνεια ιδιωτών στην στεγαστική και καταναλωτική πίστη. Ποιά σχήματα ρυθμίσεων προτείνονται. Παραδείγματα με τις επιλογές που προσφέρονται από τις τράπεζες σε πελάτες με μακροχρόνια δυσκολία εξόφλησης. 

Το κόκκινο χρώμα, δεν περιορίζεται στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Το “κόκκινο” αδιακρίτως χαρακτηρίζει και τη λιανική τραπεζική. Δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, καταναλωτικών δανείων και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι επίσης αντιμέτωποι με ένα “βουνό” επισφαλών απαιτήσεων. Αλλωστε, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια λιανικής τραπεζικής ανέρχονται στο 38% του συνόλου των κόκκινων δανείων.

Οι ιδιώτες δανειολήπτες καλούνται, όπως οι επιχειρήσεις, να ρυθμίσουν τα δάνειά τους. Και εν πολλοίς, το κάνουν, αν και μετά τη ρύθμιση, ενήμεροι μένουν σχεδόν οι μισοί. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι τράπεζες, το ποσοστό επιτυχίας στις ρυθμίσεις είναι της τάξεως του 49%. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι μόλις ένα στα δύο στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια παραμένουν ενήμερα, έναν χρόνο μετά τη ρύθμιση.

Σε ετήσια βάση ρυθμίζεται το 15% των καταναλωτικών δανείων (δηλαδή, 1 στα 7) από το σύνολο των ικανών προς ρύθμιση πελατών και αντίστοιχα το 21% (1 στα 5) των στεγαστικών δανείων, σύμφωνα με στοιχεία 2016.

Οι ρυθμίσεις που προτείνονται

Στη στεγαστική πίστη, σε πελάτες που αντιμετωπίζουν βραχυχρόνια οικονομική δυσκολία, οι τράπεζες προτείνουν “Μείωση Δόσης” για 18 μήνες (κατά μέγιστο), βάσει διαθέσιμου εισοδήματος του πελάτη.

Σε πελάτες που αντιμετωπίζουν μακροχρόνια οικονομική δυσκολία προτείνονται τρεις διαφορετικές επιλογές.

Ειδικότερα:

1. “Αύξηση Διάρκειας” κατά 35 έτη (κατά μέγιστο) από τη στιγμή της ρύθμισης

2.“Μείωση Επιτοκίου” για την υπολειπόμενη διάρκεια του δανείου

3. “Διαχωρισμό Οφειλής”, όπου ο πελάτης επωφελείται μειωμένης δόσης καθώς διαχωρίζεται η οφειλή του σε 2 τμήματα και επομένως καταβάλλει μηνιαία δόση μόνο για το ά μέρος, ενώ το β μέρος παραμένει άτοκο και δεν απαιτεί καταβολές για 4 συνολικά έτη.

Στην καταναλωτική πίστη , σε πελάτες που αντιμετωπίζουν βραχυχρόνια οικονομική δυσκολία η προτεινόμενη λύση είναι η “Ρύθμιση Οφειλών χωρίς εξασφάλιση”, όπου ο πελάτης συγκεντρώνει τις οφειλές του από προϊόντα καταναλωτικής πίστης σε ένα νέο δάνειο τακτής λήξης, διάρκειας 10 ετών (κατά μέγιστο) και με επιτόκιο το μεσοσταθμικό επιτόκιο των προϊόντων που συγκεντρώνει στο νέο δάνειο.

Σε πελάτες που αντιμετωπίζουν μακροχρόνια οικονομική δυσκολία , υπάρχει η εναλλακτική για το παραπάνω προϊόν με τις εξής διαφοροποιήσεις:

- “Αύξηση Διάρκειας” στα 12 έτη (κατά μέγιστο)

-“Μείωση Επιτοκίου”

Αξίζει να διευκρινισθεί ότι στα παραδείγματα που ακολουθούν αναφέρονται λύσεις που προτείνονται στους πελάτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές και οι οποίες πραγματοποιούνται κατόπιν ανάλυσης των οικονομικών στοιχείων και εν γένει κοινωνικών κριτηρίων (άνεργος, οικογενειακή κατάσταση, προβλήματα υγείας κτλ). Αυτό σημαίνει ότι οι λύσεις διαφοροποιούνται και προσαρμόζονται αναλόγως την περίπτωση.

Παράδειγμα 1: Πελάτης με Στεγαστικό δάνειο που αντιμετωπίζει μακροχρόνια οικονομική δυσκολία

Δεδομένα

- Συνολική Οφειλή προς ρύθμιση: €90.000

- Διάρκεια Δανείου: 20 έτη

-Επιτόκιο Δανείου: 2,82% (συμπ. Ν.128)

-Εμπορική Αξία Ακινήτου: €80.000

- Διαθέσιμο Εισόδημα: €150

- Υφιστάμενη Δόση: €491

Βήμα 1ο: Αύξηση Διάρκειας

- Νέα Διάρκεια Δανείου: 35 έτη

- Επιτόκιο Δανείου: 2,82% (αμετάβλητο)

- Νέα Δόση: €337

Βήμα 2ο: Μείωση Επιτοκίου

Δεν πραγματοποιείται περαιτέρω μείωση επιτοκίου γιατί το δάνειο έχει επιτόκιο μικρότερο από την ελάχιστο που ορίζει η πολιτικής της τράπεζας

Βήμα 3ο: Διαχωρισμός Οφειλής

- Μέρος Α: €40.000 με επιτόκιο 2,82% και διάρκεια 35 έτη

- Μέρος Β: €50.000 με επιτόκιο 0% για 4 έτη.

Μετά την τετραετία το Β΄μέρος δανείου θα αποσβένεται επίσης τοκοχρεωλυτικά με το επιτόκιο και τη διάρκεια του Ά μέρους δανείου

- Νέα Δόση: €150 (για τα 4 πρώτα χρόνια) + €187 (για το B’ μέρος του δανείου μετά το πέρας της τετραετίας)

Παράδειγμα 2: Πελάτης με οφειλές από Καταναλωτικά προϊόντα που αντιμετωπίζει μακροχρόνια οικονομική δυσκολία

Δεδομένα

-Συνολικές Οφειλές προς ρύθμιση: €10.000

-Μέσο Επιτόκιο Καταναλωτικών Προϊόντων: 14,6 % (συμπ.Ν.128)

-Διαθέσιμο Εισόδημα: €80

- Σύνολο Υφιστάμενων Δόσεων: €191

Ρύθμιση μέσω συγκέντρωσης των καταναλωτικών οφειλών σε ένα νέο δάνειο με αυξημένη διάρκεια και μειωμένο επιτόκιο:

Διάρκεια νέου δανείου: 12 έτη

Επιτόκιο νέου δανείου: 3,6% (συμπ.Ν.128)

Δόση νέου δανείου: €85,62

Λίλυ Σπυροπούλου - euro2day.gr

Γαλλία: Πάνω από 60% δίνουν στον Μακρόν τα πρώτα exit polls

Επικράτηση του κεντρώου υποψηφίου και ρεκόρ στα ποσοστά αποχής δείχνουν τα exit polls από τέσσερις εταιρίες δημοσκοπησεων. Ποσοστά ακόμη και άνω του 90% στα υπερπόντια εκλογικά τμήματα. Οι ανοιχτές πληγές και η επόμενη μέρα.

Πάνω από 62% λαμβάνει ο Εμμανουέλ Μακρόν σύμφωνα με τα πρώτα exit polls 4 δημοσκοπικών εταιρειών στη Γαλλία, τις οποίες επικαλείται η βελγική εφημερίδα Le Soir.

Σύμφωνα με 4 δημοσκοπικές εταιρείες, η αποχή αναμένεται να φτάσει στο 26%, ποσοστό που αποτελεί ρεκόρ από το 1969!

H βελγική εφημερίδα, που δεν δεσμεύεται από την ισχύουσα στη Γαλλία νομοθεσία, η οποία απαγορεύει τη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων πριν κλείσουν οι κάλπες, επικαλείται καλά πληροφορημένες πηγές από τις γαλλικές εταίρίες δημοσκοπήσεων, οι οποίες εκτιμούν επίσης οτι ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων έχουν ψηφίσει λευκό ή άκυρο.

Μακρόν δείχνουν και τα exit polls από τα υπερπόντια εκλογικά τμήματα

Σαφέστατη είναι η επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν στα εκλογικά τμήματα της Αμερικής και των λεγόμενων γαλλικών υπερπόντιων περιοχών (Dom Tom), με βάση τα exit polls που ήδη δημοσιεύουν γαλλόφωνα βελγικά μέσα ενημέρωσης.

Οι κάλπες στις περιοχές αυτές έκλεισαν χθες και τα βελγικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν δεσμεύονται από τη γαλλική νομοθεσία που απαγορεύει τη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων πριν την περάτωση της εκλογικής διαδικασίας στη Γαλλία, δημοσιεύουν τα πρώτα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που έγιναν μετά την ψηφοφορία.

Στις ΗΠΑ και ειδικότερα στα εκλογικά τμήματα της Νέας Υόρκης, της Βοστώνης και του Σικάγου, ο Μακρόν λαμβάνει ποσοστά άνω του 90%, οπως άλλωστε και στα εκλογικά τμήματα της Οττάβας και του Μοντρεάλ στον Καναδά. Σε ότι αφορά τα Dom Tom, που ανήκουν στη γαλλική επικράτεια, στη Γουαδελούπη και στη Μαρτινίκα κινείται γύρω στο 75%, ενώ στη Γουιάνα και στον 'Αγιο Μαρτίνο γύρω στο 66%.

Πάνω απο ένα εκατομμύριο Γάλλοι ψηφίζουν στα εκτός Γαλλίας εκλογικά τμήματα. Στην Ευρώπη ψηφίζουν σήμερα, οι περισσότεροι δε εξ αυτών στο Λονδίνο, όπου ειναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους περιπου 70.000 Γάλλοι πολίτες. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών ο Μακρόν είχε λάβει στα εκτός Γαλλίας εκλογικά τμήματα ποσοστά που υπερέβαιναν κατά μέσο όρο τα ποσοστά του στη Γαλλία.

Στην Ευρώπη οι περισσότερες κάλπες κλείνουν, οπως και στη Γαλλία, στις 21.00 ώρα Ελλάδας.

Οι ανοικτές πληγές και η επόμενη ημέρα

Ανεξάρτητα του ποιος θα κερδίσει τη μάχη το σίγουρο είναι ότι ο πρώτος γύρος των εκλογών ανέδειξε το μεγάλο διχασμό που επικρατεί στη γαλλική κοινωνία, όπου το 45% των ψηφοφόρων επέλεξε να ψηφίσει υπέρ υποψηφίων που θέλουν να ανατρέψουν τους δεσμούς της χώρας με την ΕΕ. Είναι άλλωστε και η πρώτη φορά από το 1958 που στον β’ γύρο δεν πέρασαν οι υποψήφιοι των ρεπουμπλικάνων και των σοσιαλιστών, των δυο κομμάτων που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια.

Αλλωστε, ακόμα και αν χάσει η Λεπέν έχει καταφέρει να πετύχει το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων υπέρ του κόμματός της στο πρώτο γύρο, γεγονός που φανερώνει την απογοήτευση σε πόλεις με φθίνουσα βιομηχανική παραγωγή στο Βορρά και την Ανατολή της χώρας και το συντηρητικό Νότο.

Σε κάθε περίπτωση, ο σημερινός νικητής θα πρέπει να βρει τρόπο να εξασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή με τις εκλογές να διεξάγονται στον Ιούνιο, κάτι που δεν θα είναι καθόλου εύκολο για κανέναν από του δυο σημερινούς υποψήφιους. Μια δημοσκόπηση που έγινε στις 3 Μαίου, όπως μεταδίδει το Bloomberg προβλέπει ότι το En Marche του Μακρόν μπορεί να κερδίσει ως 286 από τις 577 έδρες, ωστόσο ίσως υπάρχουν νέες εκτιμήσεις σήμερα μετά τα αποτελέσματα των εκλογών.  

 euro2day.gr

Αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα τον Μάρτιο.!

Στο ποσό των 3,927 δισ. ευρώ ανήλθαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα τον Μάρτιο από 3,824 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο.

Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών που δόθηκαν στη δημοσιότητα σύμφωνα με τα οποία οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων τον Μάρτιο διαμορφώθηκαν στα 1,120 δισ. ευρώ έναντι 1,256 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο.

Αναλυτικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία οι οφειλές των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης προς τον ιδιωτικό τομέα περιορίστηκαν στα 2,297 δισ. ευρώ τον Μάρτιο έναντι 2,361 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο ενώ οι οφειλές των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ανήλθαν στα 364 εκατ. ευρώ έναντι 305 εκατ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα.

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αποδομώντας το νέο "αφήγημα" Τσίπρα για έξοδο από τα μνημόνια

Το Μαξίμου θέλει να ανοίξει πανιά μετά το δύσκολο κλείσιμο της συμφωνίας αλλά οι δανειστές ρίχνουν άγκυρα θυμίζοντας το βουνό των υποχρεώσεων που συνεπάγεται αυτή.   

«Νερό» φαίνεται πως παίρνει λίγα μόλις 24ωρα μετά την «καθέλκυση» του, το πλοίο διάσωσης του κυβερνητικού στρατοπέδου. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης να πατήσει πάνω στο δικό της success story και με «όχημα» το κλείσιμο της συμφωνίας να προσπαθήσει να συσπειρώσει βουλευτές και ψηφοφόρους, οι εκτιμήσεις ευρωπαίων αξιωματούχων δεν αφήνουν περιθώρια για μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς.

Το Μαξίμου είχε ποντάρει στο ισχυρό επικοινωνιακό χάρισμα του Αλέξη Τσίπρα για αυτό και ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε δύο φορές επί σκηνής μέσα σε δύο 24ωρα για να δώσει το σύνθημα της αντεπίθεσης με επιχείρημα την έξοδο από την έρημο των μνημονίων. Την Πέμπτη το πρωί μίλησε ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου παραδίδοντας οδηγίες προς τα μέλη της κυβέρνησης. Την Παρασκευή παρουσιάστηκε ενώπιον της ΚΟ του κόμματος για να μιλήσει εκ νέου για τα κυβερνητικά επιτεύγματα λίγες ημέρες πριν την μεγάλη μάχη στη Βουλή.

Και μπορεί για μια ακόμα φορά η επικοινωνιακή του «αύρα» να εξουδετέρωσε υποβόσκουσες φυγόκεντρες δυνάμεις, ωστόσο όπως φάνηκε οι βασικές του επιδιώξεις, προβλέψεις και ευχολόγια έγιναν γρήγορα καπνός μετά τον κάζο που του επιφύλαξαν ευρωπαίοι αξιωματούχοι αλλά και ο άσπονδος φίλος του Βόλφκραντ Σόιμπλε.

Σημείο 1: Η καλύτερη δυνατή συμφωνία;

*Ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Παρασκευή ενώπιον της ΚΟ του κόμματος στη Βουλή αναφέρθηκε στο νέο πακέτο λέγοντας «Σήμερα έχουμε μια συμφωνία που κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι είναι μια εύκολη επιλογή όμως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει τις λιγότερες δυνατές πληγές για το κοινωνικό σώμα. Αυτός είναι λόγος της μεγάλης καθυστέρησης».

Ανώτατες κοινοτικές πηγές αντέτειναν ότι οι καθυστερήσεις ήταν επιζήμιες ενώ υπογράμμισαν ότι αποτελεί ερώτημα αν θα έκλεινε επιτυχώς το πρόγραμμα αν καθυστερούσαμε και άλλο.

Σημείο 2: Τι γίνεται με το χρέος;

*Ο Πρωθυπουργός έχει συνδέσει κατ΄ επανάληψη την εκκρεμότητα με το χρέος, με την εφαρμογή των μέτρων.

Την ίδια γραμμή τήρησε και ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου λέγοντας πως χωρίς ρύθμιση για το χρέος τα μέτρα δεν θα εφαρμοστούν. Κυβερνητικές πηγές μάλιστα τόνιζαν ότι περιμένουν «λευκό καπνό» στο Eurogroup της 22ης Μαιού ή το αργότερο σε εκείνο του Ιουνίου.

Ωστόσο ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας έκοψε τη συζήτηση αναφέροντας ότι δεν γίνεται καμία προετοιμασία για οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους, Και όχι μόνο αυτό αλλά κάνοντας ένα βήμα παραπάνω είπε ότι τα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους θα εξεταστούν «μετά την πλήρη εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος» κάτι που δεν είναι και σίγουρο.

Πριν περάσει ένα 24ωρο υπήρξε νέα ψυχρολουσία από ανώτατο κοινοτικό παράγοντα που στην ίδια γραμμή με τον Γερμανό υπουργό ξεκαθάρισε ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα αποφασιστούν μόνο με επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος. Δηλαδή το 2018.

Σημείο 3: Έξοδος από την επιτροπεία και τα μνημόνια;

*Ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Πέμπτη στους υπουργούς συνέδεσε το πέρας της διαπραγμάτευσης και τη νέα συμφωνία με την έξοδο από τα μνημόνια. Είπε συγκεκριμένα : «Κάναμε αυτή τη δύσκολη πολιτική επιλογή, παίρνοντας ουσιαστικά το εξιτήριο από την επιτροπεία και το τέλος της εποχής των μνημονίων που άφησαν τεράστιές πληγές στη χώρα».

Κοινοτικοί παράγοντες προειδοποίησαν ότι έρχεται και τρίτη αξιολόγηση με πιο ελαφρύ πακέτο που θα αφορά εφαρμογή και όχι νέα μέτρα. Αλλά το πιο βασικό είναι ότι επανέλαβαν ότι δεν θα τελειώσουν όλα το 2018 (τέλος του προγράμματος) αλλά ακόμα και με επιτυχή ολοκλήρωση του χρειάζονται τρία έως πέντε χρόνια έως ότου αποδώσουν οι μεταρρυθμίσεις και αυτό απαιτεί εποπτεία.

Σημείο 4: "Προσγείωση" στην ανάπτυξη

* Η τελευταία έκθεση του Γραφείου του Προυπολογισμού του Κράτους στη Βουλή προκάλεσε εκνευρισμό σε Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών, Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται να επιτέθηκε κατά του συντονιστή του γραφείου Παναγιώτη Λιαργκόβα στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου καταλογίζοντας του ότι η αμεροληψία του αμβλύνθηκε το τελευταίο διάστημα, Μεταξύ των συμπερασμάτων που οδήγησαν σε σύγκρουση τις δύο πλευρές ήταν η εκτίμηση του Γραφείου ότι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει ανάπτυξη του ΑΕΠ κατά 2,7%,

Κοινοτικοί παράγοντες προχώρησαν στις ίδιες εκτιμήσεις. Κατά τις ίδιες πληροφορίες η Κομισιόν πρόκειται να ανακοινώσει αναθεώρηση των προβλέψεων για το ΑΕΠ από το 2,7% στο 2% εξαιτίας της στασιμότητας λόγω καθυστέρησης της αξιολόγησης.

Σημείο 5: Τι έγινε με τη μίζα και τη φοροδιαφυγή;

*Δεν είναι όμως μόνο οι «έξω» που αποδομούν το αφήγημα του αρχηγού της κυβέρνησης. Είναι και τα μέλη του υπουργικού του συμβουλίου που επιβεβαιώνουν τις κυβερνητικές ολιγωρίες.

Ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στους βουλευτές του αντέκρουσε την κριτική ότι τα πλεονάσματα οφείλονται στη βαρύτατη επιβολή φόρων.

«Στα δικά μας χρόνια διακυβέρνησης κόπηκε η μίζα και η φοροδιαφυγή» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός.

Ένα 24ωρο νωρίτερα από τα στοιχεία που απέστειλε η υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου στη Βουλή προέκυπτε ότι μόλις ένα 15% έχουν εισπραχθεί από τα βεβαιωθέντα πρόστιμα από λίστες, off shore, και εμβάσματα. Απογοητευτική είναι και η κατάσταση αναφορικά με την πάταξη του λαθρεμπορίου.

Σημείο 6: Παροχολογίας συνέχεια...

*Ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύθηκε ενώπιον των βουλευτών του πως ότι έπραξε το 2016 με το εφάπαξ βοήθημα στους συνταξιούχους θα το κάνει και το 2017 «Στο τέλος του 2017 θα πράξουμε ό,τι πράξαμε και στο τέλος του 2016» ήταν το χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του.

Κοινοτικά στελέχη εξήγησαν ότι η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα αυτό, πλην όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα από τον Απρίλιο του 2018 όταν δηλαδή τα στοιχεία επικυρωθούν και από την Eurostat.

thetoc.gr