Του Θάνου Οικονομόπουλου
Οι γιατροί, πρώτα προσπαθούν να
διαγνώσουν την ασθένεια, και μετά επεμβαίνουν για να την θεραπεύσουν.
Στα μαθηματικά -και στην ζωή-
είναι αδύνατον να λύσεις κάποιο πρόβλημα, εάν προηγουμένως δεν το έχεις
καταλάβει σε όλη του την έκταση...
Απλά πράγματα. Διατυπωμένα και
βιωμένα ανά τις χιλιετίες. Εμείς, όμως, “ο εξυπνότερος λαός του κόσμου” στην
“καλύτερη χώρα του κόσμου” αδιαφορούμε παντελώς για τέτοιες...μπαναλιτέ!
Φουσκώνουμε σαν διάνοι που αυτές τις αλήθειες τις ιχνηλάτησαν και τις
επιβεβαίωσαν στην πράξη οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, και περήφανοι τις
περιφρονούμε μεγαλοφρόνως!
Το βλέπουμε και στον δημόσιο βίο
μας, Όχι μονάχα με τούτους, οι οποίοι έχουν αναγάγει σε τέχνη και
“πραγματικότητα”, με την βοήθεια του ψεύδους και του αποπροσανατολισμού, το
εθνικό μας κουσούρι, αλλά διαχρονικά και με τους προηγούμενους. Με ελάχιστες
εξαιρέσεις...
Πρώτα βρίσκουν την “λύση”,
ανάλογα με τα μικροκομματικά και πελατειακά συμφέροντά τους, και...μετά
περιγράφουν και διατυπώνουν το πρόβλημα κατά τρόπο που να δικαιολογεί και να
αναδεικνύει την “λύση” που σκαρφίστηκαν.! Ε. Δεν είναι ν' απορείς που με
τέτοιες “πολιτικές” τα προβλήματα (από τα καθημερινά και ασήμαντα, μέχρι τα
μείζονα και τα επιτακτικά) όχι μόνο δεν λύνονται αλλά σωρεύονται και
διογκώνονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε όταν την ύστατη στιγμή επιβάλλεται ν'
αντιμετωπισθούν, η λύση τους είναι γεωμετρικά δαπανηρότερη και επαχθής. Ο
χρόνος που αγοράζεται με τις τσαπατσοδουλειές, στο τέλος πληρώνεται στο
πολλαπλάσιο.
Πόσα χρόνια συντηρείται,
αναπαράγεται και δεν λύνεται το πρόβλημα με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα
και τις...θεσμικές ενιαύσιες απεργίες τους; Η οριστική και σύγχρονη διαχείριση
των απορριμάτων με όρους περιβαλλοντικούς, όπως γίνεται σ' ολόκληρη την
Ευρώπη;Η γάγγραινα των “συμβασιούχων”; Η φοροδιαφυγή; Το λαθρεμπόριο καυσίμων
και τσιγάρων;Το ανέλεγκτο της παραβατικής δράσης των τσιγγάνων; Η παράξενη και
πανύποπτη ανοχή του κράτους στους “γνωστούς-άγνωστους” που αναβαθμίσθηκαν σε
“αναρχικούς” και “αντιεξουσιαστές”; Το “άβατο” του ... αυτόνομου κράτους των
Εξαρχείων, που με τους σημερινούς φωστήρες απέκτησε (εκτός από...ΚΕΠ!) και την
βούλα επισημοποίησης του από την κυβέρνηση; Η καταστροφική, αδιέξοδη και
αντιπαραγωγική “επιδοματική πολιτική” στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (αντί να
υπάρξει δίκαιο ενιαίο μισθολόγιο, με επιβράβευση της παραγωγικότητας), με
αποτέλεσμα να θεσπισθεί μέχρι και... “επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην
εργασία”(!!!) σε κάποιο κλάδο, το οποίο στην συνέχεια διεκδίκησαν και με
“εργατικούς αγώνες” πέτυχαν και οι άλλοι κλάδοι;
Δεν έχει τελειωμό η απαρίθμηση
των διαχρονικών παθογενειών αυτής της χώρας, που κατέληξε αντί να έχουμε ένα
σύγχρονο και λειτουργικό κράτος, να μας αντιμετωπίζει όλος ο κόσμος ως
“αποτυχημένο κράτος”. Οι κατά καιρούς κρίσεις που αντιμετωπίζουμε ως κράτος και
κοινωνία, είναι απότοκοι της ανικανότητας (στην ουσία άρνησης...) της πολιτικής
εξουσίας να λάβει μέτρα εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού. Και το σημερινό
αδιέξοδο που βιώνουμε εν απογνώσει, δεν είναι παρά το προϊόν πολλών τέτοιων
απανωτών κρίσεων. Που επισωρεύτηκαν και κατέληξαν στην παρακμή την οποία δεν
ξέρουμε πως να την παλέψουμε...
Εδώ βρισκόμαστε. Στο μη παρέκει.
Κι' αν για κάτι πρέπει να ενοχοποιηθούν και ενοχοποιούνται οι σημερινοί, είναι
ότι ενώ ήταν περιγεγραμμένο και δεδομένο μέχρι την παραμικρή πτυχή του το
τεράστιο πρόβλημα που παρέλαβαν και το γνώριζαν, οι ιδεοληψίες τους που
περιφρονούν την πραγματικότητα, οι εμμονές τους, η εξουσιομανία τους, ο
“στόχος” να κερδίσουν τον...Γ΄ γύρο του Εμφυλίου και να εγκαταστήσουν καθεστώς,
τους οδηγούν -μας οδηγούν- στον όλεθρο...
Άκουγα τον υπουργό Οικονομίας κ.
Παπαδημητρίου, να κομπάζει για τα “επιτεύγματα” της κυβέρνησης, την...
επερχόμενη ανάπτυξη, τα θετικά στοιχεία της οικονομίας (;) και να επικαλείται
τον Γενικό Διευθυντή του ESM κ. Ρέγκλινγκ, ο οποίος εκτίμησε (τίποτε
περισσότερο...) ότι η Ελλάδα θα εκδώσει ομόλογα πριν την λήξη του προγράμματος.
Γιατί, όμως, δεν σχολίασε και την εκτίμηση του κ. Ρέγκλινγκ, ότι το εξάμηνο της
“διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη το 2015, κόστισε στην χώρα 100 δισεκατομμύρια ευρώ;
Γιατί δεν αναφέρθηκε στην “επιτυχία” της κυβέρνησης (και προεκλογική της
υπόσχεση) ότι θα πατάξει την φοροδιαφυγή, ενώ βλέπουμε μόνο είναι η
υπερφορολόγηση των συνήθων “ηλιθίων”. Δεν κατηγορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ τους
προηγούμενους ότι δεν εκμεταλλεύθηκαν τις περιώνυμες “λίστες” των φοροφυγάδων,
τα “στικάκια” και τα CD, αλλά προστάτευσαν τους πλούσιους; Ωραία, δυόμιση χρόνια
κυβερνάνε, οι σημερινοί, τι έκαναν; Κάποια πρόστιμα μερικών δεκάδων
εκατομμυρίων και... πάπαλα;
Γιατί τόσα ψέμματα, τέτοια
διαστροφή της πραγματικότητας, τέτοια... “μίμηση σπουδαία και τελεία...” της
ανικανότητας των προηγούμενων επί δεκαετίες, και μάλιστα στην νιοστή;
Πελατειακή νοοτροπία, έχουν και τούτοι δω, και μάλιστα στην πιο διαστροφική
εκδοχή της: θέλουν να “πελατοποιήσουν” τους ντεσπεράντος, καλλιεργώντας τους
ταξικό μίσος “βαράμε περισσότερο τους πλούσιους!” (η τακτική της εξίσωσης επί
τα χείρω...), και ταυτόχρονα κανακεύουν τους δεδομένους “ισχυρούς”
(συνδικαλιστές, δημοσίους υπαλλήλους που απολαμβάνουν μονιμότητας, κομματικό
απαράτ κ.λ.π.) κρατώντας τους σε δυναμική ομηρία. Και δημιουργώντας την δική
τους διαπλοκή, αποπειρώμενοι και μεθοδεύοντας τον δικό τους καθεστωτικό έλεγχο
της ενημέρωσης. Φυσικά, εις βάρος του συνόλου της κοινωνίας... Και βεβαίως,
χωρίς να φταίνε “αυτοί”-πάντα φταίνε “οι άλλοι”!
Το (βλακώδες και απαράδεκτο...)
“επιχείρημα” των Πολάκηδων, Καμμένων, Μπαλαούρων, Μπαλάφηδων κ.λ.π., ου μην
αλλά και των “σοβαρών” της συγκυβέρνησης, “γιατί οι άλλοι ήταν καλύτεροι;”,
τους γυρίζει μπούμερανγκ και μάλιστα πιο επικίνδυνο. Γιατί, εκτός από την
σύγκριση, υπάρχει και η πρωτογενής κρίση. Και από το “οι άλλοι ήταν καλύτεροι”,
αναδύεται η απάντηση, “εσείς είσθε χειρότεροι...”
iefimerida.gr