Με επιλογή ΣΥΡΙΖΑ κι όχι της τρόικας το καθένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη!

Ευτυχώς που υπάρχει και το Ευρωκοινοβούλιο και μαθαίνουμε ότι το καθένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη είναι δημιούργημα αυτής της κυβέρνησης, που αποφάσισε με νόμο του 2015 να αφήσει απροστάτευτους τους δανειολήπτες!

Το καταπληκτικό είναι που η κυβέρνηση δηλώνει διαρκώς ψέματα ότι η τρόικα απέρριψε κάθε προστασία των κόκκινων δανείων. Ενώ οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες πήραν ήδη μπρος τρείς φορές την εβδομάδα!

Ποιος αποκάλυψε το νέο κυβερνητικό παραμύθι; Ο Πιερ Μοσκοβισί, που καταγγέλλει παράλληλα την τρόικα ότι επιβάλλει μια οικονομική πολιτική στην Ελλάδα που καταλύει τη Δημοκρατία. Αυτό, για να μη νομίζει κανείς ότι ο Γάλλος έχει λόγους να πλήξει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ο Μοσκοβισί, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη αν είναι οι θεσμοί που απέρριψαν πρόταση να δίνεται η δυνατότητα στους δανειολήπτες να εξαγοράσουν το δάνειό τους στην προνομιακή εμπορική ή κατώτερη αξία πριν αυτό πουληθεί σε funds ή σε πλειστηριασμό απάντησε ότι:

Στη σχετική νομοθέτηση μπορούσε να προβλεφθεί ότι ο δανειολήπτης θα είχε δικαίωμα να εξαγοράσει το δάνειό του πριν πουληθεί ή εκπλειστηριαστεί. Κι αυτό, γιατί «οι ελληνικές αρχές είχαν την πρωτοβουλία για τη σύνταξη, τόσο του αρχικού όσο και του αναθεωρημένου νόμου 4354/2015. Η επιλογή των μέτρων και των μεθόδων εφαρμογής επαφίετο στις ελληνικές αρχές».

Οι ελληνικές αρχές επέλεξαν τελικά να αφήσουν τους δανειολήπτες σε δεύτερη μοίρα και να ευνοήσουν τις τράπεζες και τα funds κοράκια των κόκκινων δανείων. Κι αυτή η επιλογή ήταν το αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ της τρόικας και της ελληνικής πλευράς!

Σημειώνεται, ότι η Κύπρος φρόντισε να προστατέψει τους πολίτες της, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα επαναγοράς του δανείου τους πριν αυτό πουληθεί από τις τράπεζες!

Μετά απ αυτά, ορθώνονται εύλογα ερωτήματα: Ποιοι αποφάσισαν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των  funds σε βάρος των δανειοληπτών και γιατί; Υπήρχε αντάλλαγμα σ αυτή την πολιτική; Ήταν αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης ή επιχειρηματικής κίνησης σε συνεννόηση με τις τράπεζες; Τι κέρδισε το ελληνικό δημόσιο από τη σχετική νομοθέτηση; Τι κέρδισαν οι τράπεζες; Η συγκεκριμένη νομοθεσία είναι σε όφελος των Ελλήνων πολιτών ή σε βάρος τους; Υπάρχει απάντηση;

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr

    

Suddeutsche Zeitung: Η Ελλάδα θα παραμείνει φτωχή για πολλά χρόνια μετά το τέλος του προγράμματος

Μετά από δύο έτη πολιτικής λιτότητας υπό τον Αλέξη Τσίπρα, τα τελευταία μηνύματα από την Αθήνα παρέχουν μία αφορμή για αισιοδοξία, με την οικονομία να αναπτύσσεται για δεύτερο τρίμηνο στη σειρά και το 2017 να ενδέχεται να αποδειχθεί χρονιά ρεκόρ για τον τουρισμό.

Επιπλέον η Αθήνα επανέκαμψε για πρώτη φορά από το 2014 στις διεθνείς χρηματαγορές και αυτό είναι κάτι που καταγράφεται και στο Βερολίνο, αναφέρει σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung».

Όπως σημειώνεται, ακόμη και ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών, Βόλγκφανγκ Σόιμπλε, που θα έβλεπε ευχαρίστως τον Αλέξη Τσίπρα να αποτυγχάνει, δεν ξεφορτώθηκε τον Έλληνα πολιτικό, ενώ και η επόμενη γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να αντιπαρατεθεί μαζί του.

Από πλευράς των διεθνών πιστωτών, συνεχίζει το δημοσίευμα, ο Τσίπρας παραμένει ένας άβολος εταίρος, καθώς τίποτα δεν κυλά απρόσκοπτα και πάντα υπάρχουν αντιστάσεις στην Αθήνα που πρέπει να ξεπεραστούν. Κοιτώντας ωστόσο τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία, ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει τελικά φέρει αποτελέσματα που οι διεθνείς πιστωτές δεν μπορούσαν να ισχυριστούν ότι πέτυχαν οι προκάτοχοί του.

Και με δεδομένο ότι αυτό είναι κάτι που προέρχεται από τον πλέον μαχητικό αντίπαλο της πολιτικής λιτότητας, εκτιμάται ότι θα πρέπει οι πολίτες να έχουν πεισθεί ότι δεν υπάρχει εύκολη οδός.

Όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας, υπό την πρωθυπουργία Τσίπρα επιβάλλεται μία επώδυνη μεταρρύθμιση με την οργή να ξεσπά σιωπηρά και υπόγεια και στον ίδιο και στο κόμμα, κάτι που αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει στη συνέχεια η γερμανική εφημερίδα, κοιτώντας κανείς πίσω, φαίνεται πόσο θαρραλέα και προνοητική ήταν η κίνηση του Έλληνα πρωθυπουργού να μην επιδιώξει το σχηματισμό μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού με τη συμμετοχή των προθύμων για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, αλλά προτίμησε να αναλάβει την πρωτοβουλία της συνεργασίας με το μικρό, δεξιό και λαϊκιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ. Με αυτήν την επιλογή έφερε, λιγότερο ή περισσότερο, μόνος το βάρος των αποφάσεων, ενώ σχεδόν κανείς δεν πίστευε ότι αυτός ο αξιοπρόσεκτος συνασπισμός δεξιάς – αριστεράς που στηρίζεται σε μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα άντεχε στο χρόνο.

Η γερμανική εφημερίδα συμπληρώνει ότι ένας μεγάλος συνασπισμός δεν θα παρείχε ποτέ στον Έλληνα πρωθυπουργό την ελευθερία που του ήταν απαραίτητη, ενώ το μόνον που θα προέκυπτε θα ήταν οξείες διενέξεις.

Κατόπιν σημειώνεται ότι δεν υπάρχει πλέον κανείς στην Ελλάδα που θα υποσχόταν στους πολίτες μία θεμελιωδώς διαφορετική πολιτική και που θα μπορούσε έτσι να έχει μία προοπτική επιτυχίας.

Όπως υπογραμμίζεται, οι νοσταλγοί της δραχμής έχουν σιγήσει, ενώ και το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, η συντηρητική ΝΔ, δεν μπορεί πολιτικά να καταδείξει καμία πραγματική εναλλακτική όσο το πρόγραμμα διάσωσης προδικάζει τα πάντα. Ακόμη και ο λαϊκιστής Τσίπρας που ήρθε στην εξουσία το 2015 δεν υφίσταται πλέον, εκτιμά η Suddeutsche Zeitung.

Καταληκτικά, το δημοσίευμα αναφέρει ότι είναι άσκοπο να τολμά κανείς προβλέψεις για το μέλλον του ρεαλιστή πολιτικού Τσίπρα, δεδομένου ότι κατά τα δυόμιση προηγούμενα χρόνια πολύ συχνά τον είχαν ξεγράψει βιαστικά. Εκείνο που είναι βέβαιο, προσθέτει το δημοσίευμα, είναι ότι αυτός ο πολιτικός δεν θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στην ευημερία, καθώς το δημόσιο χρέος είναι γιγαντιαίο και η χώρα θα παραμείνει φτωχή για πολλά χρόνια μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης. Ωστόσο, υπογραμμίζει κλείνοντας, το ζήτημα είναι αυτό το διάστημα να διανυθεί με ευπρέπεια και αξιοπρέπεια και ως προς αυτό ο Τσίπρας μπορεί να δώσει πολλά ακόμη.

 ΑΠΕ-ΜΠΕ  

Νέα τρύπα στον ΕΦΚΑ: Σπάνε τον κουμπαρά του ΑΚΑΓΕ για να πληρώσουν τις συντάξεις

Νέες δυσκολίες στην καταβολή των συντάξεων αντιμετωπίζει η κυβέρνηση λόγω του ελλείμματος στον ΕΦΚΑ.

Έτσι με κοινή υπουργική απόφαση, οι τρύπες που προέκυψαν στο νέο συνταξιοδοτικό σύστημα θα καλυφθούν από το ΑΚΑΓΕ, δηλαδή από τον Λογαριασμό Αλληλεγγύης Γενεών που δημιουργήθηκε για την ασφάλιση των μελλοντικών συνταξιούχων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση που υπέγραψαν μόλις επέστρεψαν από τις διακοπές, στις 22 Αυγούστου, οι υπουργοί Έφη Αχτσιόγλου και ο Γιώργος Χουλιαράκης, θα διατεθούν 395 εκατ. ευρώ στον ΕΦΚΑ ως «Επιχορηγήσεις σε Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης για κάλυψη ελλειμμάτων». Η κοινή υπουργική απόφαση δημοσιεύθηκε μία εβδομάδα αργότερα στο ΦΕΚ (Β’ 2962/29-8-2017) και όπως αναφέρει σχετικά με την δαπάνη, αυτή είναι είναι εντός των ορίων που έχουν τεθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2018-2021 (ειδικότερα και όσον αφορά στο έτος 2017 έχει τεθεί στα 395 εκατ. ευρώ) και δεν θα μετρήσει «εις βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού διότι η δαπάνη ύψους τριακοσίων ενενήντα πέντε εκατομμυρίων ευρώ θα καλυφθεί από τις πιστώσεις του Προϋπολογισμού του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών/Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (Ε.Α.Σ.) οικονομικού έτους 2017».

Παράλληλα, όπως αναφέρεται επίσης, τα 395 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν «για την κάλυψη μέρους του ελλείμματος του Κλάδου Σύνταξης του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α.)».

Η μεταφορά τους στον νέο συνταξιοδοτικό σύστημα θα γίνει σε τέσσερις δόσεις, με έκδοση επιταγών, και ως εξής:

Στις 25/9/2017 θα δοθεί το ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ

Στις 25/102017 θα δοθεί το ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ

Στις 24/11/207 θα καταβληθεί το ίδιο ποσό

Και στις 15/12/2017 θα καταβληθεί η τέταρτη και τελευταία δόση των 95 εκατομμυρίων ευρώ.

iefimerida.gr 

Επιχειρηματικότητα χωρίς κέρδος!

Του Γιάννη Παντελάκη

Η εταιρεία Apivita, τις εγκαταστάσεις της οποίας επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός χθες, δεν έχει ως αυτοσκοπό την κερδοφορία. Αλλά –υποθέτω- την κοινωνική προσφορά. Είναι κάτι σαν μη επιχορηγούμενη ΜΚΟ. Μοναδικός της σκοπός, να στηρίξει το κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα το πιο αδύναμο οικονομικά κομμάτι του. Τον περασμένο Μάρτιο, το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας πουλήθηκε στην Ισπανική PUIG προφανώς για τον ίδιο λόγο, για να προσφέρει με ανιδιοτέλεια και στις κοινωνίες άλλων χωρών! Όλα αυτά ανέφερε και περίπου υπονόησε χθες ο Α.Τσίπρας.

Στο πλαίσιο της μετάλαξής του (προϊόν πολιτικής αναγκαιότητας με σκοπό την επιβίωση), ο Τσίπρας, ανακάλυψε τελευταία την επιχειρηματικότητα. Επισκέπτεται την μια επιχείρηση μετά την άλλη. Οι επισκέψεις αυτές, δεν θα μπορούσαν φυσικά να αφορούν σε μια από τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις που δεν άντεξαν στην παρατεταμένη κρίση και την έλλειψη ρευστότητας. Αλλά κάποιες από τις πιο υγιείς επιχειρήσεις που άντεξαν και βρήκαν στρατηγικούς σύμμαχους στο εξωτερικό για να ξεπεράσουν το πρόβλημα που προκάλεσαν τα capital controls (τα οποία επιβλήθηκαν επί κυβέρνησης Τσίπρα).

Ότι ο Τσίπρας αποφάσισε να εμφανιστεί αυτή την περίοδο υπέρμαχος της υγιούς επιχειρηματικότητας, δεν σημαίνει και ότι μπορεί να υπερασπιστεί με ιδιαίτερη άνεση αυτόν τον ρόλο. Ο οποίος, σε μεγάλο βαθμό, είναι ξένος για τον ίδιο. Και λόγω πολιτικής κουλτούρας και λόγω απουσίας σχετικής επάρκειας και συγκρότησης. Έτσι, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό για την συγκεκριμένη εταιρεία «η κερδοφορία δεν ήταν αυτοσκοπός, εξαιτίας της οποίας θα θυσιάσουμε τα πάντα»! Αλλά προφανώς κάτι άλλο. Ο πρωθυπουργός, με λίγες μόνο λέξεις έδωσε ένα νέο νόημα στην επιχειρηματικότητα, αυτό το «κάτι άλλο», που μπορεί να είναι καλές προθέσεις, διάθεση για προσφορά ή κάτι ανάλογο. Και κατέρριψε τον ορισμό της επιχειρηματικότητας -κάθε είδους-που συνδέεται με το κέρδος. Υπάρχει και επιχειρηματικότητα που δεν συνδέεται με το κέρδος!

Η συγκεκριμένη επιχείρηση, που διακρίνεται στον τομέα της, πουλήθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Στην ανακοίνωσή της τότε, ανέφερε ότι με την εξαγορά του πλειοψηφικού της πακέτου από την Ισπανική εταιρεία «εξασφαλίζεται η κεφαλαιακή επάρκεια της Apivita, η οποία ενισχύεται κεφαλαιακά με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου». Με δυο λόγια, η εταιρεία πουλήθηκε για να εξασφαλίσει ρευστότητα, κάτι που συμβαίνει με πολλές ελληνικές εταιρείες που ασφυκτιούν από την απουσία ρευστού στην ελληνική αγορά.

Ο Τσίπρας, που την μια ημέρα υμνεί τον Ανδρέα Παπανδρέου και την επομένη την επιχειρηματικότητα, πρέπει παράλληλα όμως να ανταποκριθεί και σ' έναν ακόμα ρόλο. Του αριστερού. Έστω του αριστερού που υπογράφει μνημόνια, πουλάει τον δημόσιο πλούτο, κόβει αναπηρικά επιδόματα και συνεργάζεται μ' έναν ακροδεξιό. Για να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο, προσπαθεί να συγκεράσει ανόμοια πράγματα ή να διατυπώσει θέσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Όπως ότι μια επιχείρηση δεν έχει αυτοσκοπό την κερδοφορία. Κάτι έπρεπε να πει για να αιτιολογήσει την μεταστροφή του. Και λέει ανυπόστατα πράγματα.

Η εταιρεία την οποία επισκέφθηκε χθες ο Τσίπρας, διατήρησε την γραμμή παραγωγής και την έδρα της στην Ελλάδα. Αυτό είναι θετικό αφού εκτός των άλλων διατηρούνται θέσεις εργασίας.  Μια σοβαρή αιτία για την οποία οδηγήθηκε σε πώληση στην Ισπανική εταιρεία, είναι αυτή της ασφυξίας που επικρατεί στην ελληνική αγορά και για την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τίποτα περισσότερο. Αν στον πρωθυπουργό αρέσει να κολακεύει μια εταιρεία επειδή κατάφερε να διασωθεί και από την δική του πολιτική, αυτό περιγράφεται σαν σουρεαλισμός...   

liberal.gr

Επενδυτική «απόβαση» γερμανών τουρ οπερέϊτορ στην Κρήτη

Στην ελληνική ξενοδοχειακή αγορά εισέρχεται ο γερμανός τουρ οπερέϊτορ Alltours. «Ψήνεται» ένα ακόμη ντιλ με τη Vita Hotels. Τα σχέδια του διεθνούς ομίλου για την εγχώρια τουριστική αγορά και το χτίσιμο νέας μονάδας από την TUI.

Θέσεις σε στρατηγικής σημασίας ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς όπως η Κρήτη σπεύδουν να κατοχυρώσουν ο ένας μετά τον άλλο οι ισχυρότεροι γερμανικοί ταξιδιωτικοί όμιλοι.

Η πιο πρόσφατη άφιξη αφορά στον ισχυρό τουρ οπερέϊτορ Alltours ο οποίος εισέρχεται στην ελληνική ξενοδοχειακή αγορά μετά την εξαγορά ξενοδοχειακής μονάδας στη Χερσόνησο Κρήτης.

Η εξαγορά πραγματοποιήθηκε από την ξενοδοχειακή αλυσίδα Allsun Hotels του γερμανικού ομίλου και αφορά στο συγκρότημα «Zorbas Village & Aquapark». Το συγκρότημα βρίσκεται στην παραλία Ανισαράς στη Χερσόνησο και διαθέτει 223 δωμάτια σε διάταξη κρητικού χωριού. Περιλαμβάνει, επιπλέον, εξωτερική και εσωτερική πισίνα, γήπεδα μίνι ποδοσφαίρου και τένις, εγκαταστάσεις τοξοβολίας, πινγκ πονγκ, γυμναστήριο, spa και δύο εστιατόρια μεσογειακής κουζίνας. Η μονάδα που απέχει μόλις 2 χλμ. από το λιμάνι του Ηρακλείου θα υποστεί ανακαίνιση τους χειμερινούς μήνες και θα λειτουργήσει ως ξενοδοχείο της Allsun Hotels την καλοκαιρινή περίοδο του 2018.

Η επενδυτική άφιξη του Alltours στην ελληνική αγορά εντάσσεται, σύμφωνα με παράγοντες της κρητικής τουριστικής αγοράς, στη στρατηγική επιλογή του γερμανικού ομίλου να καταστήσει σταδιακά την Ελλάδα τον δεύτερο βασικό προορισμό διακοπών στα προγράμματά τους. Επισημαίνουν, μάλιστα, πως ο γερμανικός όμιλος είχε μέχρι πρόσφατα τον έλεγχο 32 ξενοδοχείων τα οποία βρίσκονται όλα στην Ισπανία (26 στη Μαγιόρκα και 6 στα Κανάρια νησιά).

Ο γερμανός τουρ οπερέϊτορ φέρεται να έχει αποφασίσει τη δημιουργία χαρτοφυλακίου ξενοδοχείων σε δημοφιλείς ελληνικούς προορισμούς. Αρχής γενομένης από την Κρήτη η οποία αποτελεί διαχρονικό best seller της γερμανικής αγοράς διακοπών.

Στο πλαίσιο αυτό, ξενοδοχειακοί παράγοντες ερμηνεύουν ως «στρατηγική» τη σχέση που έχει δημιουργήσει ο Alltours με την μέχρι πρότινος ιδιοκτήτρια του «Zorbas Village & Aquapark» εταιρεία Vita Hotels, συμφερόντων του επιχειρηματία Μιχάλη Βαμιεδάκη ο οποίος είναι και εντεταλμένος σύμβουλος Τουρισμού της Περιφέρειας Κρήτης.

Ο όμιλος Βαμιεδάκη πραγματοποίησε πριν 3,5 χρόνια εξαγορά ξενοδοχείων στην Κρήτη (ένα από τα οποία ήταν το Zorbas που εξαγόρασε ο Alltours) τα οποία αποτέλεσαν τον πυρήνα της Vita Hotels.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Alltours φέρονται να συζητά, ήδη, την εξαγορά ενός δεύτερου ξενοδοχείου από την Vita Hotels. Ας σημειωθεί πως στο χαρτοφυλάκιο της Vita Hotels παραμένουν ακόμη τρία ιδιόκτητα ξενοδοχεία. Πρόκειται για τα Elounda Breeze, Carolina Mare και Αegean Breeze.

Ένα μήνα νωρίτερα ο ισχυρότερος ταξιδιωτικός όμιλος της Ευρώπης TUI, γερμανικών συμφερόντων, εξαγόραζε την εταιρεία «Στέλλα Πολάρις Κρέτα Α.Ε», θυγατρική της «Καράτζης Α.Ε», με σκοπό να επενδύσει 300 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία ενός συγκροτήματος «Robinson Club» στην Ιεράπετρα Κρήτης.

Κινήσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν την στροφή των γερμανικών ταξιδιωτικών ομίλων σε επενδύσεις στην Ελλάδα. Επιλογή που συνδέεται με την υψηλή ζήτηση που καταγράφεται για τη χώρα μας στις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συχνά-πυκνά οι τουρ οπερέϊτορ σε άλλους προορισμούς της ανατολικής Μεσογείου.

Παναγιώτης Δ. Υφαντής

euro2day.gr

Αξιοπρέπεια και αξιακή δημοκρατία

γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης*

  

Ο Νόμος της φύσης παρέχει σε όλους τους ανθρώπους τις ίδιες αξίες και δικαιώματα. Αγαθά που είναι αλληλένδετα και αναπόσπαστα μεταξύ τους.  Για τον λόγο αυτόν όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Στην κοινή και απλή γλώσσα:  δεν υπάρχουν, δεν μπορεί, δεν επιτρέπεται να υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ των. Αξίες και δικαιώματα είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους. Η αξία μεταφράζεται σε ισότητα, αξιοπρέπεια, σεβασμό, και δικαίωμα σημαίνει να ζεις και να εκφράζεσαι ελεύθερα εντός των πλαισίων των αξιακών αρχών και νομιμότητας.

Η Δημοκρατία, αυτό το δώρο των προγόνων μας στην ανθρωπότητα, προστατεύει αξίες και δικαιώματα. Είναι η δύναμη του Λαού και η ομπρέλα προστασίας για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις. Υπό το καθεστώς της αξιακής Δημοκρατίας, ως μόνη πηγή εξουσίας, ευρίσκονται οι Θεσμοί και οι διάφοροι Φορείς της Πολιτείας, όπως π.χ. οι βάσει της καθιέρωσης της Αρχής της Διακρίσεως των Εξουσιών του μεγάλου Γάλλου Montesquieu:  η Νομοθετική, η Εκτελεστική και η Δικαιοσύνη.

Ας τα πούμε τα πράγματα πιο απλά. Χωρίς τον λαό, χωρίς τις αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα του, χωρίς την ελευθερία κάθε πολίτη να βούλεται και να βουλεύεται, χωρίς αυτή την ομπρέλα του που λέγεται Δημοκρατία και με την οποία αυτοπροστατεύεται, δεν νοείται και δεν πρέπει να υπάρχουν κρατικές Εξουσίες, Θεσμοί και Φορείς που να είναι υπεράνω της ίδιας της Δημοκρατίας, δηλαδή υπεράνω του ίδιου του  Λαού.

Η σημερινή κατάντια της Πατρίδος μας, με όλες τις παραμέτρους, διαστάσεις και συνέπειες, πρέπει να προβληματίσει όλους εμάς τους Έλληνες. Στην ουσία, το πρόβλημα της κρίσης χρέους της Πατρίδας μας δεν είναι καθαρώς οικονομικό, ως εσφαλμένως υποστηρίζεται και προπαγανδίζεται, αλλά κυρίως θεσμικό, με οικονομικές όμως διαστάσεις και συνέπειες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μεγάλη εκτροπή των κρατικών Εξουσιών και των διαφόρων Θεσμών και Φορέων η λειτουργία των οποίων όχι μόνον δεν έχει την ανάλογη απήχηση στην Δημοκρατία και εναρμόνιση με αυτήν, αλλά ευρίσκεται σε αέναη διάσταση και σύγκρουση με την ιστορική υφή αυτού του νοήματος της Δημοκρατίας. 

Εδώ και δεκαετίες, με την ανάρμοστη και ανήθικη συμπεριφορά τους, βάλλουν σφοδρώς κατά της ίδιας της Δημοκρατίας. Διάφοροι νομικοί, πολλοί άλλοι δήθεν ειδήμονες, σύγχρονοι φιλόσοφοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α. μολυσμένοι από το καρκίνωμα της υλικής επιρροής του χρήματος, παρερμηνεύουν τώρα την πραγματική  φύση του ανθρώπου, τις άξιες και δικαιώματά του. Προσβάλλουν ευθέως την δύναμη και την πηγή της Δημοκρατίας, δηλαδή αυτόν το ίδιο τον Λαό. Η υπεροψία, η αλαζονεία και ο ηθικός εκφυλισμός, τους έχει απομακρύνει από τον Ελληνικό Λαό, με τον οποίο στην πραγματικότητα ευρίσκονται  εδώ και δεκαετίες σε διαρκή διάσταση και σύγκρουση.

Ισχυρίζονται ότι η αρχή της διακρίσεως των Εξουσιών, δηλαδή η Εκτελεστική, η Νομοθετική και η Δικαιοσύνη, αλλά και οι συνακόλουθοι Θεσμοί και Φορείς των, είναι «οι πυλώνες της Δημοκρατίας». Αυτός και μόνον ο ισχυρισμός αποτελεί όχι μόνον μεγάλη εκτροπή, αλλά  ταυτόχρονα ύβρη, ασέβεια κατά της ίδιας της Δημοκρατίας. Διότι υπεράνω όλων, πυλώνας της Δημοκρατίας είναι μόνο ο Λαός.  Ως εκ τούτου, οι διάφορες Εξουσίες και Θεσμοί οφείλουν να υπηρετούν την Δημοκρατία, δηλαδή μόνο τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος είναι υπεράνω όλων. Διότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό και ελέγχονται από τον Λαό!

Δυστυχώς επακόλουθο της παρερμηνείας της Αρχής της διακρίσεως των εξουσιών  είναι  η εδώ και σχεδόν 4 τετραετίες παρεκτροπή και η υπερίσχυση της Εκτελεστικής, της Νομοθετικής, της Δικαιοσύνης και συνακόλουθων Θεσμών έναντι της Δημοκρατίας. Πρόσφατα και το πολυδιαφημιζόμενο νέο εφεύρημα του «συνταγματικού-δημοκρατικού τόξου», τις παθογένειες, δυσλειτουργίες, παραβατικότητες και συγκρούσεις των Θεσμών του τις οποίες εδώ και δεκαετίες πληρώνει βαρύτατα η ελληνική κοινωνία και η χώρα μας.

Όμως η μεγάλη κρίση που διέρχεται η Πατρίδα μας πρέπει να αντιμετωπισθεί από όλους μας με την τάχιστη αποκατάσταση της αξιακής έννοιας της Δημοκρατίας. Με ενότητα και πίστη, με σύνεση και αποφασιστικότητα, αλλά και με πολλές θυσίες από όλους μας. Άλλη λύση δεν υπάρχει, αλλά ούτε πρέπει να την περιμένουμε από εξωγενείς παράγοντες.

Από την αρχή της κρίσης χρέους η Πατρίδα μας ζει μία ανθρώπινη τραγωδία. Την μέγιστη εν καιρώ ειρήνης. Η πλειοψηφία των Ελλήνων υπέστη τεράστιες και αιματηρές θυσίες, βαρύ είναι το τίμημα που κατέβαλε και συνεχίζει να καταβάλει. Έφθασε όμως εις τα έσχατα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης του, και αυτό οφείλουν τώρα να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη όλοι εκείνοι οι οποίοι ευθύνονται εν πρώτοις και τα μέγιστα για το δράμα του Λαού μας. 

Είναι όμως θλιβερό γεγονός, ότι διάφοροι Φορείς, οι οποίοι είναι αντιμέτωποι με την πλειοψηφία του φτωχοποιημένου και  λιμοκτονούντος Ελληνικού Λαού από τα επαχθή και θανατηφόρα 3 Μνημόνια, ομιλούν ευθαρσώς ακόμη και τώρα για συνταγματικά δικαιώματα, για αξιοπρέπεια και ανθρώπινη διαβίωση. Και οι οποίοι παράλληλα αρνούνται και αντιστέκονται στην μείωση των μισθολογικών και συντεχνιακών προνομίων των, εν κατακλείδι απέχουν προκλητικά από την εργασία τους, την οποία στην πραγματικότητα πληρώνει από το υστέρημα του ο άνεργος, ο χαμηλοσυνταξιούχος και χαμηλόμισθος.

Όμως, δυστυχώς, τέτοιες συμπεριφορές, σε στιγμές που κρίνεται το μέλλον της Πατρίδος μας, δημιουργούν παράλληλα την απέχθεια και την αποστροφή των εκατομμυρίων Ελλήνων του πολύπαθη ιδιωτικού τομέα, θυμάτων της επι δεκαετίες απάνθρωπης κοινωνικής ανισότητας και σήμερα της θανατηφόρου λιτότητας.

Αυτό που πρέπει τώρα όλοι αυτοί να  γνωρίζουν και να συνειδητοποιήσουν, είναι τα κάτωθι: η πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού που μάτωσε και ματώνει και υπέστη τα πάνδεινα, και έφθασε στα όρια της έσχατης ένδειας και ανθρώπινης ύπαρξης του, ούτε ομιλεί για συνταγματικά δικαιώματα, ούτε για αξιοπρέπεια, αλλά ούτε απέχει από την εργασία του. Αν και το μέλλον του είναι τώρα τόσο αβέβαιο και ζοφερό, συνεχίζει με κάθε τρόπο και ύστατη προσπάθεια να αγωνίζεται, να εργάζεται και να ευρίσκεται διαρκώς σε αναζήτηση εξευτελιστικής αμειβόμενης  εργασίας, να καταβάλλει με θυσίες τον οβολό του στον κρατικό κορβανά, από τον οποίο όμως αμείβονται οι προνομιούχοι δημόσιοι φορείς και λειτουργοί του.

Για τους λόγους αυτούς οφείλουν τώρα μεγάλο σεβασμό απέναντι στην δεινοπαθούσα πλειοψηφία του λαού μας. Για το καλό της Πατρίδας μας, ας παύσουν επιτέλους να προκαλούν με την ανάρμοστη και προκλητική τους συμπεριφορά, και να ομιλούν για αξιοπρέπεια και συνταγματικά δικαιώματα, τα οποία εν κατακλείδι δεν είναι τίποτε άλλο από προνομιακές, συντεχνιακές παράνοιες και κομματικά κεκτημένα που υπονομεύουν αυτή την ύπαρξη του ‘Έθνους. 

*Ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης είναι αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στην Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά  στην Αθήνα.

    

Συντάξεις χηρείας και καταβολή διπλών ασφαλιστικών εισφορών, σε ν/σ που προανήγγειλε ο Πετρόπουλος

Νέα νομοθετική πρωτοβουλία, που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα και τις εκκρεμότητες που προέκυψαν σε βάρος των ασφαλισμένων (ζητήματα χηρείας, καταβολής διπλών ασφαλιστικών εισφορών, κα) προανήγγειλε ο υφυπουργός Εργασίας, Τάσος Πετρόπουλος, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου για την προστασία των εργαζόμενων, που ολοκληρώνεται σήμερα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.

Το θέμα της απαίτησης εκ μέρους του Δημοσίου, να καταβληθεί διπλή αναδρομική εισφορά από τους δημοσιογράφους οι οποίοι ήταν ασφαλισμένοι ως μισθωτοί και έκοβαν δελτίο παροχής υπηρεσιών για δευτερεύουσες εργασίες, έτσι ώστε να είναι νόμιμοι, έθιξε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Ξυδάκης, ο οποίος ζήτησε άμεση ρύθμιση «αλλιώς εξοντώνεται ένας ολόκληρος κλάδος».

«Σε όλη τη δεκαετία του 1990 και στη δεκαετία του 2000 υπήρχε μια ασάφεια εκεί.

Σύμφωνα με το νόμο Σιούφα, κάθε ασφαλισμένος είχε δικαίωμα να διαλέξει το κύριο ταμείο ασφάλισης και να μην έχει δύο πλήρεις εισφορές να πληρώνει σε δύο ταμεία.

Αυτό έγινε κατ' εξακολούθηση, όμως τώρα, μετά από 15 με 20 χρόνια, οι ασφαλισμένοι προ τού 1993 πάνε να κάνουν ασφαλιστική εκκαθάριση και ο νυν ΟΑΕΕ, πρώην ΤΕΒΕ, τους ζητάει εισφορές σε βάθος δεκαετίας και δεκαπενταετίας.

Υπάρχουν εργαζόμενοι οι οποίοι για τα 15 αυτά χρόνια καλούνται να πληρώσουν έως και 75.000, αναδρομικές εισφορές.

Πρόκειται περί ενός κυκεώνα.

Οι εξαιρέσεις που είχαν λάβει τότε, περί μη υπαγωγής στον ΟΑΕΕ, έχουν χαθεί στα αρχεία της υπηρεσίας, δεν τις βρίσκει κανείς και κάποιοι δεν τις έχουν.

Η ΕΣΗΕΑ επί χρόνια διαβεβαίωνε τους δημοσιογράφους ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν δεύτερο πλήρες ταμείο.

Αν μείνει το πράγμα ως έχει, οι μεν εργαζόμενοι θα εξοντωθούν, το δε κράτος δεν πρόκειται να λάβει τίποτα» εξήγησε ο κ. Ξυδάκης και εισηγήθηκε μια ενδιάμεση λύση, σύμφωνα με την οποία στα διαστήματα που είχε διακοπεί η μισθωτή του σχέση και είχαν μόνο το μπλοκάκι, σε αυτά να πληρώσουν.

«Αν δηλαδή σε μία δεκαπενταετία έχει σπαστά κάποιος δύο ή τρία χρόνια διαπιστωμένα, να κληθεί να πληρώσει αναδρομικά τις εισφορές του.

Διαφορετικά, αν ζητάς αναδρομικά από κάποιον που δεν είχε ιδέα, ήταν σίγουρος και όλοι τον διαβεβαίωναν ότι δεν πρέπει να πληρώνει μία δεύτερη πλήρη εισφορά, μετά από 15 χρόνια να του ζητάς 50.000 ευρώ και 75.000 ευρώ, που έχει φτάσει το ποσό, εξοντώνεις τον εργαζόμενο και το κράτος δεν πρόκειται να λάβει τίποτα» διευκρίνισε ο κ. Ξυδάκης.

Από την πλευρά του, ο κ. Πετρόπουλος χαρακτήρισε «σκανδαλώδες» το να καλείται κάποιος να πληρώσει διπλές εισφορές, ωστόσο επισήμανε πως αυτό είναι ένα φαινόμενο που αυτή η κυβέρνηση κατήργησε.

«Δεν είδα κανέναν όμως, από όλους όσους γράφουν κάθε μέρα εναντίον μας, να αναφερθεί σ΄ αυτό το παράδοξο, να “στραγγαλίζονται” άνθρωποι και να πεθαίνουν από άγχος, να απειλούνται με όλους τους τρόπους και κατά της προσωπικής τους περιουσίας.

Ούτε ένα άρθρο δεν είδα σε καμία εφημερίδα. Ούτε στο Ριζοσπάστη, ούτε στην Αυγή, για να μην λέω γι΄ άλλα.

Δεν μπορώ να ερμηνεύσω το φαινόμενο» είπε ο κ. Πετρόπουλος.

Παράλληλα προς το θέμα αυτό, ο αρμόδιος υφυπουργός ανέδειξε παρόμοιες περιπτώσεις, λέγοντας πως αυτά δεν δημιουργήθηκαν σήμερα, παρά αναδείχθηκαν μέσα από την ίδια την ενοποίηση των αρχείων που βρέθηκαν οι «κρυμμένοι σκελετοί» στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης και «βγαίνουν» με την υποχρέωση της νομιμότητας, που διέπει τη λειτουργία της διοίκησης, «και θα πρέπει να τα αντιμετωπίσει».

Εξάλλου, αναφερόμενος στο ζήτημα της χηρείας γυναικών κάτω των 55 ετών, που έθεσε ο Γ. Μαυρωτάς από το Ποτάμι, ο κ. Πετρόπουλος ανέφερε, ότι θα ενταχθεί στο νέο νομοσχέδιο-σκούπα, που θα αντιμετωπίζει τις εκκρεμότητας.

Είπε όμως, πως θα προηγηθεί μελέτη για το ποιες περιπτώσεις θίγονται και για μια σειρά κριτηρίων, ώστε να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα, όπου χρειάζεται.

Περικοπή συντάξεων ανάπηρων ευκαιριακώς απασχολούμενων

Τέλος, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Ξυδάκης, έθιξε το θέμα της περικοπής κατά 60% της σύνταξης ανάπηρων, όταν αυτοί απασχολούνται ευκαιριακώς (ακόμη και για πνευματικά δικαιώματα που αποτελούν περιουσιακό τους στοιχείο και όχι εισόδημα) και ζήτησε να ενταχθούν στην εύνοια του νόμου για τους ψυχικώς πάσχοντες και οι ανάπηροι με αναπηρία 67%, οι πάσχοντες από τετραπληγία και οι μεταμοσχευμένοι.

Απαντώντας, ο κ. Πετρόπουλος είπε, πως το συγκεκριμένο ζήτημα είναι θέμα διαχείρισης της σχετικής εγκυκλίου η οποία δεν έχει εκδοθεί ακόμα για την απασχόληση των συνταξιούχων και δεν χρειάζεται νομοθέτηση για αυτή την περίπτωση.

«Η σχετική εγκύκλιος καθυστερεί, διότι υπάρχει μια ποικιλία περιπτώσεων που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές.

Όμως, θα ήταν ασυνεπές προς τη δική μας κυβέρνηση να συμβεί να μειώσουμε συντάξεις επειδή κάποιος παίρνει πνευματικά δικαιώματα για το έργο που δημιούργησε.

Αυτό συμβαίνει γιατί έτσι ήταν, γιατί η περικοπή των συντάξεων προέκυπτε με διάφορους τρόπους και θα δούμε τα θέματα αυτά μέσα σε αυτή τη διαδικασία» είπε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός.

www.bankingnews.gr  

Η Κομισιόν κλείνει οριστικά την πόρτα της ΕΕ στην Τουρκία του Ερντογάν

Οι ενέργειες των τουρκικών αρχών καθιστούν «αδύνατο» για τη χώρα να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέφερε σήμερα ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Κλείνει -και μάλιστα οριστικά όπως όλα δείχνουν- η ευρωπαϊκή πόρτα για την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, καθώς με ομοβροντία δηλώσεων τους ευρωπαίοι ηγέτες και ευρωπαϊκή Επιτροπή χαρακτηρίζουν πλέον αδύνατη μια τέτοια προοπτική.

Οι ενέργειες των τουρκικών αρχών καθιστούν «αδύνατο» για τη χώρα να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέφερε σήμερα ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετά τη δήλωση της γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ η οποία κάλεσε να τερματιστούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Επικαλούμενος δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ την περασμένη εβδομάδα, πριν από τη δήλωση αυτή που έκανε η Μέρκελ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο εκπρόσωπος της Επιτροπής δήλωσε σε καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου: «Η Τουρκία απομακρύνεται με μεγάλα βήματα από την Ευρώπη και αυτό καθιστά αδύνατο για την Τουρκία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν τόνισε, ωστόσο, πως οποιαδήποτε απόφαση για το κατά πόσον θα σταματήσει επίσημα η διαδικασία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων εξαρτάται από τα 28 κράτη μέλη της Ένωσης και όχι από την Επιτροπή.

Σημειώνεται ότι μια ημέρα νωρίτερα, κατά τη διάρκεια του debate ενόψει των γερμανικών εκλογών η καγκελάριος δήλωσε ότι η Άγκυρα «δεν πρέπει να γίνει μέλος της Ένωσης». Η Τουρκία δεν είναι έτοιμη να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα, επανέλαβε τη Δευτέρα ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος για την καγκελαρία Μάρτιν Σουλτς ο οποίος δεσμεύθηκε να σταματήσει την προσπάθεια της Άγκυρας να γίνει μέλος της ΕΕ, αν εκλεγεί καγκελάριος.

«Τα λόγια της καγκελαρίου μιλούν από μόνα τους», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο.

«Αυτή τη στιγμή η Τουρκία δεν είναι καθόλου σε θέση να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πραγματικότητα, οι διαπραγματεύσεις αυτή τη στιγμή είναι εν υπνώσει», είπε, και πρόσθεσε πως οι ηγέτες της ΕΕ θα ασχοληθούν με το θέμα όταν συναντηθούν τον Οκτώβριο.

Άμεση ήταν βεβαίως και η απάντηση της Άγκυρας, με τον τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν να κατηγορεί τους γερμανούς ηγέτες για λαϊκισμό και να εκφράζει την ίδια στιγμή την ελπίδα ότι οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών θα βελτιωθούν. «Ελπίζουμε πως η προβληματική ατμόσφαιρα που έκανε τις τουρκο-γερμανικές σχέσεις θύμα αυτού του στενού πολιτικού ορίζοντα θα τελειώσει», έγραψε στο Twitter ο εκπρόσωπος του Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν.

Οποιαδήποτε συζήτηση για τον τερματισμό των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ενωση ισοδυναμεί με «επίθεση κατά των θεμελιωδών αρχών της Ευρώπης», δήλωσε από τη μεριά του ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Ομέρ Τσελίκ απαντώντας στην καγκελάριο της Γερμανίας

«Υψώνουν ένα Τείχος του Βερολίνου με τούβλα λαϊκισμού», έγραψε στο Twitter ο τούρκος υπουργός. Η Τουρκία «θα συνεχίσει με το κεφάλι ψηλά ως ευρωπαϊκή χώρα και ευρωπαϊκή δημοκρατία».

Η δήλωση Μέρκελ συνιστά, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, μια αλλαγή στη στάση ως προς την προσπάθεια της Άγκυρας να γίνει μέλος της ΕΕ, ενώ έρχεται να προστεθεί σε ένα ιδιαίτερα τεταμένο παρελθόν των τουρκο-γερμανικών σχέσεων τους τελευταίους μήνες. 

thetoc.gr

Ποιος θα εκλεγεί επικεφαλής της κεντροαριστεράς;

Του Γιάννη Παντελάκη

Αρχηγοί στα κόμματα, δεν εκλέγονται απαραίτητα αυτοί που διατυπώνουν τις πιο αποτελεσματικές και πειστικές πολιτικές προτάσεις. Ούτε καν, όσοι διαθέτουν επαρκέστερη συγκρότηση και υπόβαθρο. Αρχηγοί συνήθως εκλέγονται κάποιοι που από πολλούς θεωρούνται «χαρισματικοί». Και αυτό το τελευταίο χαρακτηριστικό, δεν συνδέεται πάντα με κάποια ιδιαίτερα προσόντα, αλλά με την ικανότητά τους να φέρουν σε ελάχιστο χρόνο το κόμμα τους στην εξουσία. Με όποιο τρόπο χρειαστεί. Πρόκειται για ένα ιδιοτελές και με ισχυρές δόσεις κυνισμού κριτήριο επιλογής, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Με αυτό το κριτήριο θα επιλέγει και αυτός που θα ηγηθεί του νέου φορέα της κεντροαριστεράς. Όχι στην προκειμένη περίπτωση για να οδηγήσει το κόμμα στην εξουσία, αλλά για να το βγάλει τουλάχιστον άμεσα από τη μίζερη πολιτική πραγματικότητα και να του δώσει μια στοιχειώδη προοπτική.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κ. Σημίτης, ο Κ. Καραμανλής, ο Γ. Παπανδρέου, ο Ε. Βενιζέλος και τελευταία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν εκλέχτηκαν επειδή διατύπωσαν απαραίτητα (χωρίς αυτό να αποκλείει την επάρκεια και ικανότητά τους) ελκυστικότερες προτάσεις και προγράμματα από τους συνυποψήφιούς τους. Αλλά, επειδή κρίθηκαν πως είναι ικανότεροι για να φέρουν τα κόμματά τους κοντά στην πολυπόθητη εξουσία. Το μοναδικό αυτό κριτήριο, μπορεί να έχει χαρακτηριστικά μιας πολιτικής πασαρέλας, δεν παύει ωστόσο να αποτελεί μια πραγματικότητα. Αν εξαιρεθούν ελάχιστες περιπτώσεις, οι εκλέκτορες δεν στάθμισαν ικανότητες και προγράμματα, αλλά την προοπτική σχετικά άμεσης επαναφοράς στην εξουσία ή διατήρησης της σε αυτήν.

Το 1984, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κέρδισε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (με αντίπαλο τον Κ. Στεφανόπουλο). Αυτό δεν συνέβη επειδή συγκέντρωνε τις μεγαλύτερες συμπάθειες στο εσωτερικό του κόμματος, το αντίθετο, ο Στεφανόπουλος θεωρείτο σάρκα εκ της σαρκός του κόμματος και ο Μητσοτάκης ένα σχεδόν ξένο σώμα. Προερχόταν από τον κεντρώο χώρο, είχε το βαρίδι της αποστασίας και οι προτάσεις του ήταν οικονομικά φιλελεύθερες χωρίς να συγκεντρώνουν μεγάλη απήχηση στους κόλπους της λαϊκής αλλά και Καραμανλικής δεξιάς. Κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές ωστόσο, γιατί θεωρήθηκε ικανότερος για να ξανα-φέρει το κόμμα στην εξουσία μετά από μια οκταετία του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι στη συντηρητική παράταξη, είδαν στο πρόσωπό του τον αντι-Ανδρέα.

Ανάλογη ιστορία με διαφορετικές παραμέτρους και αυτή που αφορά τον Κ. Σημίτη. Ποτέ δεν είχε μεγάλη επιρροή στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα τα χρόνια που προηγήθηκαν του 1996. Κυρίαρχος στον κομματικό μηχανισμό ήταν ο Α. Τσοχατζόπουλος, όσοι ψήφισαν ωστόσο τον Σημίτη το έκαναν γιατί έκριναν εκείνη την εποχή ότι είναι ικανότερος να διατηρήσει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Όπως και συνέβη. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα με ανάλογα χαρακτηριστικά, είναι αυτό του σημερινού προέδρου της Ν.Δ. Όσοι τον επέλεξαν για την ηγεσία του κόμματος, δεν ανακάλυψαν τα χαρίσματα του οικονομικού φιλελευθερισμού τον οποίο κατά βάσει εκπροσωπεί. Η πλειονότητα των ψηφοφόρων της Ν.Δ. δεν κινείται προς αυτή την ιδεολογική κατεύθυνση. Ψήφισαν ένα αουτσάιντερ που συγκέντρωνε ωστόσο σύμφωνα με την εκτίμησή τους, τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να φέρει το κόμμα στην εξουσία.

Αυτό ακριβώς θα αποτελέσει και το βασικό κριτήριο στις εκλογές για την ανάδειξη εκείνου που θα ηγηθεί του νέου φορέα της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Μικρή σημασία έχουν τα κομματικά ένσημα, η προϋπηρεσία, η πίστη σ' ένα κόμμα ή ακόμα η διατύπωση από έναν υποψήφιο συγκεκριμένων προτάσεων και για το νέο φορέα, αλλά ιδιαίτερα για τη χώρα.

Αυτό που θα κυριαρχήσει – στην πλειονότητα των ψηφοφόρων – είναι ένα και μοναδικό κριτήριο. Να θεωρηθεί ικανός ότι θα πετύχει εκλογικές επιδόσεις που θα φέρουν το νέο φορέα πρωταγωνιστή στις πολιτικές εξελίξεις της επόμενης ημέρας. Όσο πιο μεγάλη και ανοικτή στο ευρύτερο σώμα των ψηφοφόρων του συγκεκριμένου χώρου είναι η συγκεκριμένη διαδικασία, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά.

Η παράμετρος αυτή, συνδέεται απόλυτα με τη δομή των ιδίων των κομμάτων, αλλά και την κουλτούρα των ψηφοφόρων. Τα κόμματα στη χώρα μας είναι ουσιαστικά αρχηγικά, δεν βασίζονται σε θέσεις και προτάσεις, ούτε καν σε ύπαρξη πολλών τάσεων μέσα στο ίδιο κόμμα. Αλλά, στον ένα και μοναδικό αρχηγό ο οποίος καθορίζει σχεδόν εν λευκώ – με κάποιους συμβούλους από την αγορά- τη στρατηγική με την οποία θα πορευτεί το κόμμα. Η οργανωτική δομή των κομμάτων είναι λειψή και έχει προσαρμοστεί στις επιθυμίες των εκάστοτε αρχηγών, πολιτική δεν παράγεται με τη συμμετοχή των πολιτικών στελεχών αλλά κάποιων συμβούλων, η σχέση με τους πολίτες – ψηφοφόρους παραπέμπει σε μια περισσότερο πελατειακή σχέση.

Η κοινωνία από την πλευρά της, σ' ένα μεγάλο μέρος έχει εθιστεί σ' αυτή την πολιτική νοοτροπία που θέλει κάποιον «χαρισματικό» ηγέτη να φέρνει το κόμμα στην εξουσία ή κοντά σε αυτήν και αμέσως μετά συνήθως να απογοητεύεται από τις επιδόσεις του άλλοτε εκλεκτού της. Ο Γιώργος Παπανδρέου συγκέντρωσε πρωτοφανή ποσοστά αποδοχής το 2009 και σε ελάχιστο πολιτικό χρόνο βρέθηκε στο ναδίρ της δημοτικότητάς του. Αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η πολιτική συμπεριφορά αυτού του κομματιού της κοινωνίας συνήθως διακρίνεται από ιδιοτέλεια, η ανάληψη της εξουσίας από το κόμμα της επιλογής του, συνδέεται με προσωπικές φιλοδοξίες για τακτοποίηση στον κρατικό μηχανισμό ή αποκόμιση ανάλογων κερδών από τη συναλλαγή με την εξουσία…  

liberal.gr

Έως την Τετάρτη η προθεσμία συμμετοχής για τις Τράπεζες στο πρόγραμμα "Εξοικονομώ κατ΄ οίκον"

Την ερχόμενη Τετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου, λήγει η προθεσμία για τις τράπεζες προκειμένου να δηλώσουν συμμετοχή στο νέο πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ' Οίκον» η προκήρυξη του οποίου, όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΕΤΕΑΝ Κωνσταντίνος Γαλιάτσος αναμένεται τον Οκτώβριο.

Το πρόγραμμα, πολυαναμενόμενο από χιλιάδες ιδιοκτήτες και επαγγελματίες του χώρου της οικοδομής, παρέχει επιδοτήσεις έως και 70% (ανάλογα με το εισόδημα και την οικογενειακή κατάσταση) και άτοκα δάνεια για επενδύσεις βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων που περιλαμβάνουν αντικατάσταση κουφωμάτων, μονώσεις, αντικατάσταση της κεντρικής θέρμανσης, κα.

Μία από τις βασικές προϋποθέσεις για την προκήρυξη του προγράμματος, ήταν η έκδοση του νέου Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) η οποία εκδόθηκε με υπουργική απόφαση τον Ιούλιο. Πλέον ανοίγει ο δρόμος για επενδύσεις εξοικονόμησης ενέργειας οι οποίες αναμένεται να ξεπεράσουν συνολικά τα 500 εκατ. ευρώ (εθνικοί, κοινοτικοί πόροι και ιδιωτική συμμετοχή).

Σύμφωνα με την προκήρυξη του ΕΤΕΑΝ κάθε τράπεζα που θα συμμετάσχει, θα πρέπει να τοποθετήσει τουλάχιστον 20 εκατ. ευρώ και κατ' ανώτατο όριο 99 εκατ. ευρώ στο πρόγραμμα.

Η σουρεάλ 3η του Σεπτέμβρη

Το ΠΑΣΟΚ δεν τελείωσε πολιτικά όταν εξαερώθηκε εκλογικά. Τελείωσε όταν έγινε cult θέμα πάρτι, κομμάτι της έκθεσης για τα '80ς, ανάμνηση ταβέρνας

Του Κώστα Γιαννακίδη

Υπάρχει κάτι σουρεαλιστικό σε αυτές τις εκδηλώσεις που κάνει το ΠΑΣΟΚ κάθε 3 του Σεπτέμβρη. Τιμά βέβαια την ίδρυση του, αλλά συνάμα αναφέρεται στο Big Bang του νέου λαϊκισμού.

Κατά μία εκδοχή, το ΠΑΣΟΚ θυμάται το σημείο που, τηρουμένων των αναλογιών, έμοιαζε με τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από ποτέ. Και αν δεν το θυμάται το ΠΑΣΟΚ, δεν πειράζει, το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ θα έβλεπε με αποστροφή το νεανικό, σφριγηλό πρόσωπο του Κινήματος, εγκαλώντας το για ακραίο λαϊκισμό. Το ΠΑΣΟΚ τιμά εκείνο που καταδικάζει σε κάθε ομιλία της προέδρου, σε κάθε λέξη των ανακοινώσεων της Συμπαράταξης.

Βέβαια, ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη έχει ένα ιδιαίτερο ιστορικό βάρος, ακόμα και στις μύτες να σηκωθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας δεν μπορούν να σταθούν από δίπλα. Ομως, δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ, τη Φώφη και τα κέρινα ομοιώματα της Αλλαγής, οι ιστορικοί που προσέρχονται στις κάλπες είναι ελάχιστοι σε σχέση με το εκλογικό σώμα. Ο Τσίπρας προσπαθεί σήμερα να εμφανιστεί ως ιστορικό υποκατάστατο του Ανδρέα. Είναι γελοίο, όμως στον πυρήνα του, το εγχείρημα έχει βάση. Τι είναι, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ αν όχι ο νέος ξενιστής του κυβερνώντος λαϊκισμού;

Συνεπώς μια χαρά κάνουν όλοι αυτοί που αφήνουν το ΠΑΣΟΚ πίσω τους, αν και πρέπει να μας πουν τι θα γίνει τελικά με τα χρέη και τον ΑΦΜ. Γιατί, στην πραγματικότητα, το ΠΑΣΟΚ δεν τελείωσε πολιτικά όταν εξαερώθηκε εκλογικά. Τελείωσε όταν έγινε cult θέμα πάρτι, κομμάτι της έκθεσης για τα ’80ς, σημαδούρα στα νερά του παρελθόντος, χαμογελαστή ανάμνηση ταβέρνας.