Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

ΟΑΕΔ: Ξεκινούν οι αιτήσεις για τις παιδικές κατασκηνώσεις


Οι αιτήσεις μπορούν να γίνουν μόνο ηλεκτρονικά μέσω της διαδικτυακής Πύλης του ΟΑΕΔ και από πιστοποιημένους χρήστες      



Την Πέμπτη, 12 Απριλίου, στις 8 το πρωί, θα ξεκινήσει η υποβολή αιτήσεων από δικαιούχους και παρόχους κατασκηνωτικών επιχειρήσεων για συμμετοχή στο πρόγραμμα διαμονής παιδιών σε παιδικές κατασκηνώσεις έτους 2018. Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από τις 15 Ιουνίου έως τις 3 Σεπτεμβρίου για τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης και έως τις 10 Σεπτεμβρίου για τα παιδιά με αναπηρία.

Οι αιτήσεις μπορούν να γίνουν μόνο ηλεκτρονικά μέσω της διαδικτυακής Πύλης του ΟΑΕΔ και από πιστοποιημένους χρήστες. Οι ηλεκτρονικές αιτήσεις πρέπει να υποβληθούν από τους ενδιαφερόμενους, δικαιούχους και παρόχους, έως την 1η Μαΐου, στις 23:59. Σε όσες περιπτώσεις απαιτούνται δικαιολογητικά, αυτά να επισυνάπτονται στις ηλεκτρονικές αιτήσεις. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει υποχρέωση προσέλευσης στις υπηρεσίες για την προσκόμισή τους.

Παρά ταύτα, αν κάποιοι δικαιούχοι αδυνατούν να επισυνάψουν τα δικαιολογητικά στην αίτησή τους, μπορούν να προσέλθουν στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ για την προσκόμισή τους έως και την επομένη της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής των αιτήσεων, δηλαδή έως την 2η Μαΐου, στις 14:00. Οι πάροχοι να αποστείλουν αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο τα δικαιολογητικά έως την 1η Μαΐου, στις 23.59.

Δικαιούχοι του προγράμματος είναι εργαζόμενοι και άνεργοι με πραγματικό οικογενειακό εισόδημα φορολογικού έτους 2016 έως 28.000 ευρώ, οι οποίοι το 2017:

-είχαν τουλάχιστον 50 ημέρες εργασίας στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ ή

-έλαβαν από τον ΟΑΕΔ τουλάχιστον 50 ημέρες ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας ή

-έλαβαν επιδότηση ανεργίας τουλάχιστον 2 μηνών (50 ημερήσια επιδόματα) ή

-συγκεντρώνουν τουλάχιστον 50 ημέρες αθροιστικά από τα παραπάνω (ημέρες εργασίας, ειδικής παροχής προστασίας μητρότητας και επιδότησης ανεργίας), καθώς και εγγεγραμμένοι άνεργοι με συνεχόμενη ανεργία 4 τουλάχιστον μηνών κατά την ημερομηνία λήξης υποβολής των αιτήσεων.

Ωφελούμενοι είναι τα παιδιά των δικαιούχων που έχουν γεννηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2002 έως την 14η Ιουνίου 2012. Οι ωφελούμενοι μπορούν να διαμείνουν στην παιδική κατασκήνωση έως και δεκαπέντε συνεχόμενες ημέρες κατ’ ανώτατο όριο, συμπεριλαμβανομένων και των ημερών προσέλευσης και αποχώρησης.

Ο συνολικός αριθμός των παιδιών που θα φιλοξενηθούν σε παιδικές κατασκηνώσεις είναι 70.000, ο δε προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται στα 35 εκατ. ευρώ.

Οι δικαιούχοι, που επιλέγονται, επιδοτούνται για τη διαμονή των ωφελουμένων παιδιών τους σε παιδική κατασκήνωση του Μητρώου Παρόχων του ΟΑΕΔ. Η επιδότηση θα γίνει με τη χορήγηση επιταγής διαμονής σε παιδικές κατασκηνώσεις, η οποία έχει τη μορφή ενός μοναδικού ηλεκτρονικού κωδικού αριθμού.

Πάροχοι του προγράμματος είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και διατηρούν στην Ελλάδα επιχείρηση παιδικών κατασκηνώσεων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

Επειδή η ταυτοποίηση των παιδιών που δηλώνονται στις αιτήσεις των δικαιούχων θα γίνει μέσω αυτεπάγγελτης αναζήτησης με βάση τον ΑΜΚΑ τους, οι δικαιούχοι οφείλουν να έχουν μεριμνήσει εγκαίρως για την απόδοση ΑΜΚΑ στα παιδιά τους ή για την επικαιροποίηση των στοιχείων τους, όταν υπάρχει μεταβολή αυτών στην οικογενειακή μερίδα, και να προσέξουν ιδιαίτερα στη συμπλήρωση του σωστού ΑΜΚΑ στην αίτηση.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Προγράμματος οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν από τον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ.




































in.gr    

Eurostat: Παραμένει «πρωταθλήτρια» στην ανεργία η Ελλάδα


Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα    


Στο 20,8% διαμορφώθηκε η ανεργία στην Ελλάδα το Δεκέμβριο του 2017, σε σχέση με 21% το Νοέμβριο, ενώ το ποσοστό ανεργίας των «νέων κάτω των 25» μειώθηκε από 45,4% σε 45%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με τη Eurostat, μεταξύ Δεκεμβρίου 2016 και Δεκεμβρίου 2017 το επίπεδο της ανεργίας στην Ελλάδα, μειώθηκε από 23,4% σε 20,8%, καταγράφοντας τη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση στην ΕΕ μέσα σε ένα χρόνο.

Εξάλλου, το Φεβρουάριο του 2018 (δεν υπάρχουν στοιχεία για την Ελλάδα), το επίπεδο της ανεργίας στην Ευρωζώνη διαμορφώθηκε στο 8,5% σε σχέση με 8,6% τον προηγούμενο μήνα, καταγράφοντας το χαμηλότερο επίπεδο από το Δεκέμβριο του 2008. Στην ΕΕ η ανεργία διαμορφώθηκε στο 7,1% το Φεβρουάριο από 7,2% τον Ιανουάριο, καταγράφοντας το χαμηλότερο επίπεδο από τον Σεπτέμβριο του 2008. Ένα χρόνο πριν, το Φεβρουάριο του 2017 η ανεργία στην ευρωζώνη και στην «ΕΕ των 28» ήταν 9,5% και 8% αντιστοίχως.

Συνολικά το Φεβρουάριο καταγράφονται 17,6 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ και 13,9 εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρωζώνη.

Τα υψηλότερα ποσοστά
Τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (20,8% το Δεκέμβριο) και στην Ισπανία (16,1% το Φεβρουάριο). Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας σημειώθηκαν στην Τσεχία (2,4%), στη Μάλτα και στη Γερμανία (3,5%).

Ειδικότερα στην Ελλάδα, ο αριθμός των ανέργων το Δεκέμβριο διαμορφώθηκε στους 989.000. Το ποσοστό ανεργίας στους άνδρες διαμορφώθηκε στο 16,9% και στις γυναίκες στο 25,8%. Το ποσοστό ανεργίας των νέων (κάτω των 25 ετών) στην Ελλάδα μειώθηκε το Δεκέμβριο στο 45%, έναντι 45,4% το Νοέμβριο. Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (στοιχεία Δεκεμβρίου 2017), στην Ισπανία (35,5%) και στην Ιταλία (32,8%). Τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στη Γερμανία (6,2%), στην Ολλανδία (7,2%) και στην Τσεχία (7,5%).

Το Φεβρουάριο η ανεργία των νέων στην ευρωζώνη διαμορφώθηκε στο 17,7% και στην ΕΕ στο 15,9%.  






































in.gr

Μήνυση Στουρνάρα κατά δύο ανώνυμων μαρτύρων για Novartis



Μήνυση κατά δύο ανωνύμων μαρτύρων για την υπόθεση της Novartis κατέθεσε την Μεγάλη Τετάρτη ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, για ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμιση.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΤτΕ:

«Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας υπέβαλε σήμερα ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Αθηνών έγκληση κατά των ανωνύμων μαρτύρων υπό τις κωδικές ονομασίες "Μάξιμος Σαράφης” και "Αικατερίνη Κελέση”, για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρος, ψευδούς καταμήνυσης και συκοφαντικής δυσφήμησης, όπως αυτές προβλέπονται και τιμωρούνται αντιστοίχως από τα άρθρα 224, 229 και 363 του Ποινικού Κώδικα, ζητώντας την ποινική τους δίωξη για τις ψευδείς καταθέσεις αυτών ενώπιον της Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών, αρμόδιας για τη δίωξη εγκλημάτων διαφθοράς.

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επίσης υπέβαλε ενώπιον του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, καθ’ ύλην αρμοδίου για την εποπτεία των Εισαγγελέων Διαφθοράς, Αίτηση-Αναφορά, όπου του εκθέτει ότι η Πράξη της Εισαγγελέως Εγκλημάτων Διαφθοράς, με την οποία επέτρεψε στους ανωτέρω μάρτυρες να καταθέσουν ανωνύμως, και η έγκρισή της από τον ως άνω ανώτατο Εισαγγελικό Λειτουργό είναι αμφότερες άκυρες ως αντίθετες προς την εθνική νομοθεσία και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Στουρνάρας την περασμένη εβδομάδα είχε αναφέρει ότι δεν θα καταθέσει στην Προανακριτική για την υπόθεση της Novartis, όπως και τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα.











































kathimerini.gr

Ειρωνεία Γιλντιρίμ για Ελλάδα: Μην την μετράτε- Είναι μια χώρα όσο μια πόλη μας



Με εμφανώς υποτιμητικό τρόπο εκφράστηκε για τη χώρα μας ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ, κατά τη διάρκεια ομιλίας του που είχε ως κύριο περιεχόμενο τα τουρκικά πανεπιστήμια, ωστόσο με κάποιο τρόπο κατάφερε να καταλήξει σε αιχμές κατά της χώρας μας.

Ειδικότερα, ο κ. Γιλντιρίμ αφού αναφέρθηκε στο βαθμό προσβασιμότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, λέγοντας πως «το 2002 είχαμε 76 πανεπιστήμια, σήμερα 186 και σύντομα θα έχουμε άλλα 10. Είμαστε δεύτεροι στον κόσμο στην προσβασιμότητα στα πανεπιστήμια. Αυτό συνέβη τα τελευταία 15 χρόνια» και αφού σημείωσε ότι η Τουρκία είναι δεύτερη στο σχετικό δείκτη πίσω από την Ελλάδα, έστρεψε ακολούθως τα βέλη του προς τη χώρα μας αναφέροντας: «Μην μετράτε όμως την Ελλάδα. Είναι μια χώρα όσο μια πόλη μας. Είναι πιο μικρή και από την Κωνσταντινούπολη». «Είναι όμως γείτονάς μας και όσο παραμένει ήσυχη δεν θα έχουμε κάτι να πούμε», κατέληξε.    






































thecaller.gr

Slate: Στην οδό Αχαρνών πουλάνε κλεμμένες ταυτότητες σε χιλιάδες μετανάστες



«Οι μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα δεν έχουν παρά μια επιλογή για να φτάσουν την βόρεια Ευρώπη: την παρανομία. Στο κέντρο των Αθηνών, το εμπόριο των διακινητών ανθίζει και οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν», γράφει το έγκριτο σάιτ Slate, το οποίο κάνει ανταπόκριση από την περιοχή της Ομόνοιας, στην Αθήνα.

Με τίτλο «Η οδός των διακινητών στην Αθήνα», η δημοσιογράφος αναφέρει:

«Τετάρτη 20:15. Μόλις πέφτει η νύχτα, η οδός Αχαρνών αρχίζει να ζωντανεύει. Τα καφέ με ναργιλέδες γεμίζουν, τα αυτοκίνητα διπλοπαρκάρουν, οι τσιγγάνοι πουλάνε φρούτα και λαχανικά πάνω στο δρόμο.
Επίσης, οι λαθρέμποροι τσιγάρων προσεγγίζουν τους περαστικούς, οι μαροκινοί και ιρανοί μπαρμπέρηδες βάζουν ανατολίτικη μουσική και κουρεύουν τους πελάτες ως αργά τη νύχτα.

Ο Ουσάι, 22 ετών, από τη Συρία, έχει ραντεβού σε ένα αιγυπτιακό καφέ της Αχαρνών, που την αποκαλεί «οδό των διακινητών» ή «αραβική λεωφόρο». Ο ίδιος θα συναντήσει εκεί έναν διακινητή που θα του δείξει πολλές ευρωπαϊκές ταυτότητες. Ο Ουσάι δεν δείχνει ευχαριστημένος, φεύγει με άδεια χέρια. Καμία από τις ταυτότητες δεν έχει φωτογραφία να του μοιάζει κάπως. Συνάντησε ως τώρα πέντε διακινητές.

«Πριν από λίγες ημέρες, βρήκα μια ταυτότητα κάποιου Συριακής καταγωγής, με τόπο διαμονής την Γερμανία, που μου έμοιαζε. Ο διακινητής μου ζητούσε 1 000 ευρώ, χωρίς εγγύηση. Αν με σταματήσουν στο αεροδρόμιο θα χάσω τα 1 000 ευρώ. Οι διακινητές επωφελούνται όταν καταλαβαίνουν ότι αναζητάς εναγωνίως μια ταυτότητα. Κανονικά οι τιμές είναι 200 ή 500 ευρώ η ταυτότητα», εξηγεί ο Ουσάι στην δημοσιογράφο του Slate.

Ο Ουσάι έφτασε την 1η Ιανουαρίου 2018 στην Κω. Είναι πρώην φοιτητής Οικονομικών από την Δαμασκό της Συρίας και κατόρθωσε να φτάσει από την Κω στην Αθήνα παρά τις απαγορεύσεις που ισχύουν για τους πρόσφυγες που καταφθάνουν στα ελληνικά νησιά, μετά την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που ισχύει από τον Μάρτιο του 2016. Θεωρητικά, όσοι φτάνουν στα ελληνικά νησιά θα πρέπει να περιμένουν να εξετασθεί το αίτημα ασύλου και μετά να μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τότε, είτε θα αποκτήσουν καθεστώς πρόσφυγα στην Ελλάδα και μια άδεια για να πάνε ως το λιμάνι του Πειραιά, είτε θα σταλούν πίσω στην Τουρκία, αν θεωρηθεί «ασφαλής χώρα» για εκείνους.

Με αυτή την διαδικασία, οι υπηρεσίες ασύλου της Ελλάδας έχουν γεμίσει τα πέντε νησιά του Αιγαίου από πρόσφυγες και μετανάστες: Σάμος, Λέσβος, Κως, Χίος και Λέρος. Τα hotspots είναι ασφυκτικά γεμάτα και οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες.

Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, πάνω από 10 000 πρόσφυγες βρίσκονται ήδη στα πέντε νησιά. Ορισμένοι, όπως ο Ουσάι, κατορθώνουν να περάσουν από τα δίχτυα και να δραπετεύσουν από αυτή την κόλαση. «Τα ‘παιξα όλα για όλα, δεν μπορούσα να μείνω σε αυτές τις συνθήκες πάνω από λίγες μέρες... Αγόρασα ένα εισιτήριο πλοίου από την Κω και κατόρθωσα να χωθώ ανάμεσα στα άτομα που έφευγαν για την Αθήνα», λέει ο Ουσάι στο Slate.



[Η φωτογραφία είναι από το ρεπορτάζ του Slate]

Τώρα ο Ουσάι θέλει να πάει στη Γερμανία, όπου μένουν εδώ και πέντε χρόνια ο πατέρας του και η αδελφή του. «Πλήρωσα 2 000 ευρώ για να φύγω από τη Συρία. Για να περάσω από την Τουρκία στην Ελλάδα πλήρωσα άλλα 1 000 ευρώ. Δανείστηκα χρήματα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου», λέει.

Ο Μιλάντ, 26 ετών, έφτασε τον Δεκέμβριο του 2017 στην Ελλάδα, κρυμμένος στο πορτ μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου που πέρασε τα σύνορα στον Εβρο. Ψάχνει έναν διακινητή που θα του επιτρέψει να φύγει για την Σουηδία όπου βρίσκονται οι δικοί του από το 2015.

Το βράδυ της Τετάρτης, αφού αντάλλαξε πολλά μηνύματα με τα Abo Khaled, έναν διακινητή που κατόρθωσε να βγάλει αεροπορικώς από την Ελλάδα τα ξαδέλφια και πολλούς από τους φίλους του Μιλάντ, συναντώνται σε ένα εστιατόριο με φάλαφελ. Με έναν ναργιλέ στο χέρι, ο Abo Khaled λέει, έχοντας δίπλα τους συνεταίρους του:
«Είτε θα πάρεις χαρτιά για να ταξιδέψεις από την χώρα υποδοχής, είτε ευρωπαϊκές ταυτότητες κλεμμένες. Ο πρώτος τρόπος είναι ο πιο σίγουρος αλλά και ο ακριβότερος. Χρειάζονται περίπου 4 000-5 0000 ευρώ για να περάσεις ως την Γερμανία ή την Σουηδία».

Και προσθέτει ότι είναι καλύτερα να περιμένεις κάποιος το καλοκαίρι «όταν οι τουρίστες χάνουν τις ταυτότητές τους, και μπορεί κάποιος να χωθεί μέσα στο πλήθος για να ταξιδέψει».

Και πώς μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο διακινητής δεν θα σε κλέψει;

«Χρησιμοποιούμε γραφεία εγγυήσεων, καταστήματα που μοιάζουν φυσιολογικά, εστιατόρια, παντοπωλεία, καταστήματα τηλεφωνίας, όπου κατατίθενται τα χρήματα του υποψηφίου να ταξιδέψει. Ο διακινητής δεν παίρνει το συνολικό ποσό παρά μόνο όταν το άτομο φτάσει στον τελικό προορισμό. Αλλά αυτό το σύστημα στοιχίζει ακριβά», λέει ο Μιλάντ στο Slate.

Ο Abo Khaled τον συμβουλεύει να περιμένει το καλοκαίρι όταν οι τουρίστες θα είναι περισσότεροι στην Ελλάδα.

Και πως πληρώνει κάποιος τους διακινητές;

«Μέσω Western Union ή άλλων συστημάτων πληρωμής δεν μπορείς εύκολα να στείλεις μεγάλα ποσά. Οταν πρέπει να πληρώσεις 5 000 ευρώ, για παράδειγμα, πώς κάνεις;». Ο Μιλάντ προτιμάει στην Αθήνα την μαύρη αγορά των συναλλαγών. Βρίσκεται σε ένα μικρό παντοπωλείο. Εκεί συναντά τον  Abo Ghassan, ο οποίος από το 2006 ασχολείται με το επικερδές αυτό επάγγελμα, ειδικά από τη στιγμή που 800 000 μετανάστες διέσχισαν την Ελλάδα για να πάρουν την οδό των Βαλκανίων προς την Ευρώπη. Από στόμα σε στόμα οι μετανάστες έμαθαν για τον Abo Ghassan μέσω του οποίου στέλνουν ή λαμβάνουν χρήματα. Ο διαμεσολαβητής κρατάει το 5% από το ποσό.

Ωστόσο οι μετανάστες δεν είναι όλοι άτυχοι. Υπάρχουν και κάποιοι που καταφέρνουν να φύγουν στην Ευρώπη με την πρώτη. Οπως ο Μοχάμεντ, 25 ετών: «Αγόρασα μια ευρωπαϊκή καρτα ταυτότητας για 170 ευρώ, αγόρασα αεροπορικά εισιτήρια ως την Σουηδία, πήρα το λεωφορείο ως το Αμστερνταμ και εκεί ζήτησα πολιτικό άσυλο. Αλλά είμαι τυχερός, γιατί είμαι ξανθός με γαλάζια μάτια, μοιάζω ευρωπαίος, μιλάω τέλεια αγγλικά, βρήκα τα κατάλληλα χαρτιά», λέει.

Το παράδειγμά του απελπίζει τον Ουσάι, ο οποίος δεν έχει πια κουράγιο να περιμένει. «Θα φύγω από την οδό των Βαλκανίων, μέσω της Αλβανίας. Μια οικογένεια που ξέρω έφτασε πριν από δύο ημέρες στην Γερμανία από αυτή την οδό. Δεν ήρθα στην Ελλάδα για να μείνω εδώ για πάντα, πρέπει να βρω τρόπο να φύγω και να σκεφτώ το μέλλον μου!».

















  iefimerida.gr  

Πόσο τρελός είναι ο σουλτάνος;



Του Δημήτρη Μηλάκα

Μετά την απόδοση της τουρκικής συντεταγμένης επιθετικότητας σε βάρος της Ελλάδας στις υποτιθέμενες δυσκολίες της τουρκικής εκστρατείας στο Αφρίν και σε εσωτερικές πολιτικές ανάγκες και παιχνίδια του Ερντογάν η ελληνική ανάλυση της κατάστασης εισέρχεται σε …βαθύτερα ψυχολογικά επίπεδα και διαπιστώνει: «είναι τρελός ο Ερντογάν»…

Η εν λόγω «ανάλυση» την οποία ασπάζονται και διαχέουν στην κοινή γνώμη κυβέρνηση (και σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης) μπορεί να είναι μια εύκολη λύση ωστόσο το μόνο που αναλύει είναι την αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να κατανοήσει το εύρος και βάθος των κινήσεων του «τρελού» και να τις αντιμετωπίσει.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, καθώς εκ των πραγμάτων αυτή έχει στα χέρια της την καυτή πατάτα, ακούγονται ήδη ψίθυροι για τις λάθος εκτιμήσεις με τις οποίες καθησύχαζαν τον πρωθυπουργό οι αρμόδιοι για την βαθύτερη ενημέρωσή του. Από την μεριά της αντιπολίτευσης ειδικότερα της αξιωματικής αυτό που διαπιστώνει κανείς είναι η πρόθεσή της να απολαύσει (και να αξιοποιήσει όπως ελπίζει) το πολιτικό κόστος που μπορεί να πληρώσει η κυβέρνηση εξ αιτίας ενός ατυχήματος στα ελληνοτουρκικά.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μπορεί να διαπιστώσει ο αμερόληπτος (όσο αυτό είναι δυνατόν) παρατηρητής περιγράφει την αδυναμία συντεταγμένης ελληνικής αντίδρασης: η κυβέρνηση ψάχνει ακόμη να δει τι και γιατί συμβαίνει, η αντιπολίτευση ικανοποιείται με τη φθορά της κυβέρνησης η οποία μπορεί και ολοκληρωτική στην περίπτωση ενός ελληνοτουρκικού επεισοδίου.

Ωστόσο, για την ρηχή ανάλυση στα ελληνοτουρκικά οι ευθύνες έχουν ήδη επιμεριστεί και αποδοθεί καθώς δεν είναι έργο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η εκρηκτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στις σχέσεις με την γειτονική χώρα.

Η «τρέλα» του Ερντογάν η οποία συνοψίζεται σε γενικές γραμμές στην επιθυμία του να αλλάξει υπέρ της χώρας του την κατάσταση στο Αιγαίο είναι μια ιστορία η οποία έχει ξεκινήσει από το 1973, πολύ πριν φανταστεί ότι μπορεί να γίνει και σουλτάνος.

Με αυτήν την κατάσταση η οποία οδήγησε 2-3 φορές τις δύο χώρες μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (1974) στα πρόθυρα του πολέμου (1976, 1987, 1996) συμβιβάστηκαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι η «ισχυρή Ελλάδα» μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι προστατευμένη.

Δεν ήταν απαραίτητο να είναι κάποιος ειδικός περί των διεθνών σχέσεων για να προειδοποιήσει τη σημερινή κυβέρνηση έγκαιρα για αυτό που σήμερα αντιμετωπίζει η χώρα. Οι προθέσεις της Τουρκίας για την αναθεώρηση του καθεστώτος (συνθήκη της Λοζάνης) στα ελληνοτουρκικά έχει διατυπωθεί πολύ πριν την εμφάνιση του Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία. Και στη βάση αυτών των προθέσεων όλα αυτά τα χρόνια, από το 1973 μέχρι και σήμερα κινήθηκαν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις με αργούς ή έντονους ρυθμούς ανάλογα με τη συγκυρία.

Η σημερινή συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την ολοφάνερη (πόλεμος στη Συρία) αναδιάταξη του χάρτη στην περιοχή έχει εντείνει και επιταχύνει τις τουρκικές κινήσεις για την δημιουργία μιας νέας κατάστασης και στο Αιγαίο.

Ο Ερντογάν λοιπόν δεν είναι τρελός, είναι (ή προσπαθεί να είναι) ο Σουλτάνος που θα ανοικοδομήσει εκ νέου το οθωμανικό μεγαλείο εξασφαλίζοντας για την χώρα του το ρόλο της περιφερειακής υπερ-δύναμης στο νέο σκηνικό που κάποια στιγμή θα προβάλλει. Και σ αυτήν του την επιδίωξη οι «τρέλες» του, σ ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά εκφράζονται εκ του ασφαλούς γιατί περισσότερο από τον καθένα γνωρίζει αυτά που το πολιτικό μας σύστημα (και η ελληνική κοινωνία) δεν θέλουμε να δούμε:

— Διαλυμένη οικονομία

— Υπονομευμένες (λόγω οικονομικής δυσπραγίας και εγκληματικών επιλογών του παρελθόντος) επιχειρησιακές αποτρεπτικές στρατιωτικές δυνατότητες

— Χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος που εξακολουθεί να απολαμβάνει την …ορχήστρα παρά το γεγονός ότι το σκάφος βρήκε παγόβουνο και βυθίζεται

— Υποτέλεια (οικονομική/ πολιτική) η οποία όχι μόνο δεν προστατεύει αλλά πολλαπλασιάζει τους κινδύνους για τη χώρα

Ο Σουλτάνος θα ήταν πράγματι τρελός αν δεν εκμεταλλεύονταν την κατάσταση του αντιπάλου. Δυστυχώς για εμάς, δεν είναι…  

























topontiki.gr

H Μεγάλη Πορεία Επιστροφής των Παλαιστίνιων



 H μεγάλη επιστροφή

Tην Παρασκευή η 85χρονη Ουμ Κατάμπ Ντολάχ και τα εγγόνια της κατευθύνθηκαν προς τα ανατολικά σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ. Εκεί ενώθηκαν με το πλήθος των Παλαιστίνιων που έστησαν σκηνές κατά μήκος των συνόρων. Στην άλλη πλευρά έβλεπαν τον ισραηλινό στρατό να αναπτύσσεται.

Τουλάχιστον το 70% των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων στη Λωρίδα της Γάζας ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, που βρίσκονται πέρα από τα σύνορα και απ’ όπου ισραηλινές ένοπλες ομάδες τους εκδίωξαν πριν από επτά δεκαετίες.

Η Ντολάχ που ζει στο στρατόπεδο των προσφύγων Σάτι κατά μήκος της βόρειας ακτής της Λωρίδας της Γάζας δήλωσε στον Al Jazeera, ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μαζί με την οικογένειά της την Τζάφα το 1948, κατά τη διάρκεια των γεγονότων τα οποία οι Παλαιστίνιοι ονομάζουν Νάκμπα ή «καταστροφή».

«Ήρθα εδώ για να διεκδικήσω το δικαίωμά μου να επιστρέψω», λέει η Ντολάχ. «Θέλω να επιστρέψω πίσω στην Τζάφα. Ήμουν μάρτυρας όταν η Γη μας δόθηκε στους Ισραηλινούς με τη Βρετανική Εντολή [1917-1948] και στη συνέχεια ήμουν μάρτυρας της Νάκμπα το 1948 και βίωσε την αγριότητα του εκτοπισμού».

Χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά συγκεντρώθηκαν στους αυτοσχέδιους καταυλισμούς μόλις 700 μέτρα μακριά από τα σύνορα με το Ισραήλ. Η Ντολάχ είπε ότι αρχικά υπήρξε μια αισιοδοξία στην ατμόσφαιρα. Τα νεαρά κορίτσια ντύθηκαν με παραδοσιακά ρούχα, ενώ οι γυναίκες τραγούδησαν παλαιστινιακά εθνικά τραγούδια και ετοίμασαν μεσημεριανό γεύμα για τις οικογένειες και τα παιδιά τους.

Οι συμμετέχοντες στη διαμαρτυρία πραγματοποίησαν την μεσημεριανή προσευχή και στη συνέχεια διοργάνωσαν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Η διαδήλωση ονομάστηκε η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής και οι διοργανωτές της επιβεβαίωσαν ότι το κίνημα ήταν άοπλο.

Ωστόσο, ο ισραηλινός στρατός απάντησε με σφαίρες και δακρυγόνα σκοτώνοντας 18 Παλαιστίνιους και τραυματίζοντας πάνω από 1.400.

Η ιδέα για την Μεγάλη Πορεία Επιστροφής είχε προκύψει πριν από αρκετούς μήνες. Ο κύριος στόχος ήταν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες να βροντοφωνάξουν το δικαίωμά τους να επιστρέψουν, με βάση το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 1948.

Το εν λόγω ψήφισμα ανέφερε ότι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες «που επιθυμούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να ζήσουν ειρηνικά με τους γείτονές τους πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να το πράξουν το συντομότερο δυνατόν».

Ο Αχμάντ Αμπού Αρτέμπα, που ήταν βασικός διοργανωτής της διαμαρτυρίας για την επιστροφή των Παλαιστινίων, σημειώνει ότι είχε την ιδέα για την Μεγάλη Πορεία Επιστροφής όταν επισκέφθηκε τα σύνορα με το Ισραήλ.

«Όταν είδα την ομορφιά της κλεμμένης γης μας, τα δέντρα και τη γραφική ομορφιά, αναρωτήθηκα: γιατί παγιδευόμαστε εδώ; Σε αυτή τη φυλακή;», λέει στον Al Jazeera. Ο Αμπού Αρτέμπα έγραψε κατόπιν ένα μήνυμα στο Facebook για να μάθει αν ο κόσμος θα ενδιαφερόταν για μια ειρηνική διαμαρτυρία στα σύνορα.

Η ιδέα έλαβε σύντομα πολύ μεγάλη υποστήριξη και από τον κόσμο και από τα παλαιστινιακά  πολιτικά κόμματα στην Λωρίδα της Γάζας, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, της Φατάχ και των αριστερών κομμάτων. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της διαμαρτυρίας Ασάντ Αμπού Σαρέκ, η πορεία είχε σκοπό να στείλει ένα μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ώστε αυτή να υποστηρίξει το δικαίωμα των Παλαιστίνιων να επιστρέψουν στα εδάφη τους. «Η διεθνής κοινότητα έχει εγκρίνει πολλά ψηφίσματα και πλέον ήρθε ο καιρός να εγκρίνει τα δικαιώματα του Παλαιστινιακού λαού», δήλωσε στο Al Jazeera, ο Αμπού Σαρέκ.

Η Μεγάλη Πορεία για Επιστροφή ξεκίνησε για να διαρκέσει έξι εβδομάδες έως και την επέτειο των 70 χρόνων από την Νάκμπα στις 15 Μαΐου. Οι Παλαιστίνιοι νιώθουν ότι δεν έχουν καμιά επιλογή.

«Ζω σε ένα διαμέρισμα 70 μέτρων με τη γυναίκα, τα παιδιά και τα εγγόνια μου στη φτώχεια», λέει στο Al Jazeera, ο 58χρονος Αμπού Εζάτ αλ Μπουράι, που ζει σε στρατόπεδο προσφύγων στη Γάζα. «Δεν έχουμε μέλλον στη Γάζα. Το μέλλον μας είναι στα δικά μας εδάφη».

Η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σε ισραηλινό αποκλεισμό από εδάφους, αέρος και θαλάσσης εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Περίπου το 80% του πληθυσμού της εξαρτάται από ανθρωπιστική βοήθεια. Οι Παλαιστίνιοι χρειάζονται άδεια από το στρατό του Ισραήλ για να μπουν και να βγουν από τη Γάζα. Έχει χαρακτηριστεί η μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου.

«Δεν χρειαζόμαστε διαπραγματεύσεις ή βοήθεια από τον ΟΗΕ. Θέλουμε να επιστρέψουμε ειρηνικά στις χώρες μας χωρίς αιματοχυσίες, τανκς ή βόμβες», δηλώνει ο αλ Μπουράι. «Έχω αποφασίσει τον σωστό δρόμο. Είναι αυτός εκεί», λέει ο αλ Μπουράι, δείχνοντας τα σύνορα με το Ισραήλ.

Μετά το αιματηρό χτύπημα του Ισραηλινού στρατού οι διαμαρτυρίες στα σύνορα με τη Γάζα έχουν μειωθεί, ωστόσο, αναμένεται η ένταση να παραμείνει ή και να αυξηθεί στην περιοχή καθώς οι Παλαιστίνιοι καλούν σε περισσότερες διαδηλώσεις.

«Ο παλαιστινιακός λαός είναι αποφασισμένος να συνεχίσει τη Μεγάλη Πορεία Επιστροφής για να ελευθερώσει τη γη του και να προχωρήσει προς την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ και δεν τον ενδιαφέρει καμιά θυσία», δηλώνει ο ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς, Χαλίλ αλ-Χάγια.

Κοντά στα σύνορα οι σκηνές παραμένουν. Κάποιοι νέοι άντρες στήνουν και καινούργιες. Παράλληλα και οι δυο πλευρές προειδοποιούν για πιθανή κλιμάκωση της έντασης στις επόμενες εβδομάδες. Οι αναλυτές ήδη αναρωτιούνται αν μια βίαιη αναζωπύρωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ – Παλαιστίνης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ευρύτερη κρίση στη Μέση Ανατολή, δηλαδή στο Λίβανο, τη Συρία και το Ιράν.

Η απουσία αξιόπιστης ειρηνευτικής διαδικασίας στο παλαιστινιακό είναι εμφανής στα τελευταία γεγονότα, όπως συνέβη το 2000, όταν άρχισε η δεύτερη Ιντιφάντα αλλά και το 2014. Η ειδοποιός διαφορά σήμερα είναι από τη μία η χρονική συγκυρία αφού στις 15 Μαΐου κλείνουν 70 χρόνια από τη Νάκμπα.

Κι από την άλλη υπάρχει η απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ αγνοώντας τις διεκδικήσεις της Παλαιστίνης. Αυτή είναι μια απόφαση που πραγματικά μπορεί να βάλει φωτιά στη Μέση Ανατολή.




































tvxs.gr
  

Έχουν τα μπρόκολα ψυχή;

Δόκιμος μοναχός: “Δάσκαλε, ο σκύλος έχει βουδιστική φύση;”
Γέρος μοναχός: “Γαβ”.

~~

Μετά από μια μικρή εισαγωγή για τον Ντοστογιέφκσι και τη “ρωσική ψυχικότητα” η καθηγήτρια μας είπε ότι στην αιτιατική πτώση κλίνονται διαφορετικά τα έμψυχα απ’ τα άψυχα.

“Στα έμψυχα συμπεριλαμβάνονται κι οι κατσαρίδες ή τα μπρόκολα;” τη ρώτησα.
“Конечно (κανιέσνα-φυσικά)”, απάντησε εκείνη.
“Τότε μάλλον θα έπρεπε να μιλάμε για έμβια και όχι για έμψυχα”, της είπα.
“Γιατί;” έκανε εκείνη. “Το ίδιο δεν είναι;”

~~

Οι περισσότερες θρησκείες θα διαφωνούσαν. Με λίγες εξαιρέσεις (όπως στο βουδισμό και στον ανιμισμό) το μόνο ζωντανό που έχει ψυχή είναι ο άνθρωπος.

Νομίζω ότι κι οι γυναίκες των ανθρώπων δεν είχαν εξαρχής ψυχή, μέχρι που κάποια σύνοδος τους έκανε τη χάρη να τις εντάξει στα έμψυχα.

Ίσως η ρωσική γλώσσα να κράτησε αυτή την ιδιαιτερότητα της κλίσης των ουσιαστικών απ’ τον προχριστιανικό παγανισμό, όπου κάθε σαμάνος συνδεόταν με το ζώο-φυτό της ψυχής του.

Όμως σίγουρα ο χριστιανισμός δεν προσδοκά ανάσταση σκύλων και γάτων.

~~

Μα δεν έχουν ψυχή τα ζώα; Δες πώς με κοιτάει ο σκύλος μου, δες εκείνο το δελφίνι που μαράζωσε σαν πέθανε ο σύντροφος του.

Με την επινόηση της ψυχολογίας και του σύγχρονου κόσμου μπήκαν στην κατηγορία “έμψυχα” περισσότερα ζώα.

Πλέον έμψυχο είναι ότι έχει θυμικό παρόμοιο με το ανθρώπινο. Αν κάτι έχει συναισθήματα, νιώθει θλίψη και πόνο και χαρά, τότε μας μοιάζει αρκετά για να το κλίνουμε ως έμψυχο.

Σε κάποια πολιτεία των ΗΠΑ έγινε μια δίκη, για το δικαίωμα των ανθρώπων να βράζουν ζωντανούς τους αστακούς και τα καβούρια. Ο δικαστής αποφάνθηκε ότι τα αρθρόποδα δεν νιώθουν πόνο όπως τα θηλαστικά, οπότε μπορούμε να τα πετάμε σε κατσαρόλες με βραστό νερό.

Και πριν νιώσετε αποτροπιασμό θυμηθείτε ότι στην ίδια κατηγορία (αρθρόποδα) ανήκει το 80% των ζώων, μαζί με τις κατσαρίδες και τα κουνούπια. Όμως κανείς δεν νιώθει άσχημα όταν σκοτώνεται (ή τρώγεται) μια κατσαρίδα.

~~

Μήπως, ανθρωποκεντρικά, μπορούμε να ορίσουμε ως έμψυχο όποιο έχει ανεπτυγμένη ευφυΐα;

Τα δελφίνια, οι χιμπαντζήδες και τα χταπόδια είναι έξυπνα ζώα. Τα σκουλήκια και οι μέδουσες δεν έχουν καν εγκέφαλο. Οπότε αυτά δεν κλίνονται ως έμψυχα;

Λάθος, λέει η ρωσική γραμματική. Και οι μέδουσες είναι έμψυχα.

Και με τα φυτά (ή τους μύκητες) τι γίνεται; Σίγουρα μια μέδουσα ή ένας σπόγγος δεν είναι περισσότερο έμβιος από ένα κυπαρίσσι ή ένα αμανίτα μουσκάρια.

~~

Μήπως πρέπει να τα κρίνουμε-κλίνουμε σύμφωνα με τον χρόνο που ζουν; Ένα μπαομπάπ δέντρο είναι αιωνόβιο, ενώ ένα μανιτάρι ζει λίγες μέρες.

Μήπως κριτήριο είναι η χρησιμότητα τους για τον άνθρωπο, οικοσύστημα, τη Γαία;

~~

Τις προάλλες ήρθε ένα συνεργείο του δήμου, από σοφούς πιθήκους που έχουν facebook όπως ο υποφαινόμενος, και κλάδεψε όλα τα δέντρα της γειτονιάς.

Οι μουριές απέμειναν ακρωτηριασμένες να δείχνουν με τα κουτσουρεμένα τους κλαδιά τον ουρανό
(μελοδραματικός ανθρωπομορφισμός).

Όταν έκατσα στο μπαλκόνι για να γράψω θαύμασα μια εξαώφορη λεύκα απέναντι, που γλίτωσε απ’ τη γενοκτονία. Αυτό το δέντρο σίγουρα κλίνεται ως έμψυχο, τόσο μεγαλειώδες και όμορφο που είναι.

Έπειτα κοίταξα λίγο πιο κοντά και άκουσα το άρωμα απ’ το ζουμπούλι που φυτέψαμε σε μια γλάστρα.

Εκείνο θα ζήσει λιγότερο καιρό, μα δεν μπορώ να το φανταστώ ως λιγότερο έμψυχο από μένα ή την αιωνόβια λεύκα απέναντι.

Λίγο αργότερα έκατσα να δω ένα ντοκιμαντέρ για τους ωκεανούς με τον Τηλέμαχο. Εκεί μάθαμε ότι το 70% του οξυγόνου που αναπνέουμε εμείς οι σοφοί πίθηκοι προέρχεται απ’ το φυτικό πλαγκτόν, κάτι απειροελάχιστα σε μέγεθος φυτά που κολυμπάνε ανέμελα απ’ την Ανταρκτική ως την Τζαμάικα.

Το πλαγκτόν κλίνεται ως έμψυχο ή ως άψυχο στη ρωσική γλώσσα;

Ποιος ορίζει αν κάποιο έμβιο ον είναι πιο σημαντικό από κάποιο άλλο;

~~

Τέλος είδα τη φωτογραφία του ζευγαριού που υιοθέτησε ένα μπρόκολο (hoax).

Αρχικά γέλασα, μετά σκέφτηκα ότι υιοθετούμε ανθρώπους, σκύλους, γουρούνια, ψάρια, ακόμα και αρθρόποδα (ένα είδος κατσαρίδας είναι δημοφιλές κατοικίδιο). Φυτεύουμε και φροντίζουμε ζουμπούλια. Οπότε, γιατί να τρώμε και τα μπρόκολα, αντί να τα νανουρίζουμε;

Ίσως κι εγώ να υιοθετήσω τα εκατομμύρια βακτήρια που ζουν στο σώμα μου.

Τα βακτήρια, κυρία Τατιάνα, κλίνονται ως έμψυχα στα ρωσικά;

~~

ΥΓ: Κι έτσι γεννιέται μια καινούρια διάκριση, ένας νέος ρατσισμός, που ούτε οι πιο φανατισμένοι αντισπισιστές δεν μπορούν να κατανοήσουν ακόμα.

Γιατί να διακρίνουμε ως ανώτερα τα έμβια απ’ τα άβια;

Το ψάρι είναι πιο σημαντικό απ’ το νερό; Η πεταλούδα απ’ το χώμα; Το δέντρο απ’ το βουνό; Η γάτα απ’ τον πίνακα του Ρέμπραντ; Ο σκύλος απ’ το φωτόνιο; Ο άνθρωπος απ’ το υδρογόνο; Η Γη απ’ το μεσοαστρικό κενό; Ο θεός απ’ το χάος;

Αναρωτιέμαι… Ο θεός έχει ψυχή; Πώς κλίνεται;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός  

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *