Σε κινητοποιήσεις προχωρούν από σήμερα οι αγρότες της Θεσσαλίας

Σε κινητοποιήσεις προχωρούν από σήμερα οι αγρότες της Θεσσαλίας που συντάσσονται με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων μετά την άκαρπη συνάντηση που είχαν το πρωί της περασμένης Παρασκευής με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σταύρο Αραχωβίτη.

Οι κινητοποιήσεις ξεκινούν σήμερα από την περιοχή της Θεσσαλίας και συγκεκριμένα τον Πλατύκαμπο της Λάρισας, τα Φάρσαλα και τον αυτοκινητόδρομο Ε65 στην Καρδίτσα.

«Είμαστε να ξεκινήσουμε τις κινητοποιήσεις και να βγουν τα τρακτέρ στη Θεσσαλία με μαζική συμμετοχή των αγροτών της περιοχής ώστε τα άμεσα αιτήματα που έχουμε να υλοποιηθούν από την κυβέρνηση», δήλωσε στην ΕΡΤ ο εκπρόσωπος της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων και πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας Ρίζος Μαρούδας.

«Οι απαντήσεις που πήραμε όχι μόνο δεν μας ικανοποιούν, αλλά δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει κάνει την επιλογή της να μη στηρίξει τον πρωτογενή τομέα με μια σειρά μέτρα που είναι αναγκαία, αλλά και να στηρίξει άλλα συμφέροντα σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών», επεσήμανε.

Οι αγρότες της Λάρισας θα συγκεντρωθούν στις 11 το πρωί στη παλιά Εθνική Οδό Λάρισας – Βόλου στο ύψος της διασταύρωσης με Γαλήνη (συμβολική παρουσία των τρακτέρ) και στην πλατεία των Φαρσάλων όπου αναμένεται μεγάλη συμμετοχή των αγροτών. Εκτός από τα αιτήματα που βάζει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων - μείωση του κόστους παραγωγής, ακατάσχετο χρημάτων, κατώτερες εγγυημένες τιμές των αγροτικών προϊόντων, βαμβάκι, αφορολόγητο πετρέλαιο - προσθέτουν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με τους δασικούς χάρτες.

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών θα έχουν συνέχεια και μετά τις γιορτές και ειδικότερα το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου όπου αναμένεται να έχουν πανελλαδικό χαρακτήρα, εάν δεν δοθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Τι απαντά το υπουργείο

Τον διάλογο προτάσσει ως τον πιο πρόσφορο τρόπο για την επίλυση των προβλημάτων ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ενόψει των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Οι αγρότες ζητούν παρέμβαση της πολιτείας για τις χαμηλές τιμές σε μια σειρά προϊόντων όπως είναι το βαμβάκι και το γάλα, ετήσιο πλαφόν ακατάσχετου λογαριασμού στα 12.000 ευρώ συν 3.000 ευρώ για κάθε παιδί καθώς και αφορολόγητο πετρέλαιο.

‘Οπως τονίζει ο Στ. Αραχωβίτης στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ήδη έχουν ξεκινήσει τα μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής στο χωράφι, με την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, ενώ το επόμενο διάστημα θα ανακοινωθούν και άλλες προτάσεις που βρίσκονται υπό επεξεργασία.

Ειδικότερα αναφέρεται στη διάταξη για το ακατάσχετο των 12.000 ευρώ, την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος για τους αγρότες, την προκήρυξη της πρόσκλησης για τη βιολογική γεωργία, αλλά και του προγράμματος για τις μικρές εκμεταλλεύσεις.

tvxs.gr

Θάνος Μωραΐτης: “Δε θα είμαι υποψήφιος με το ΚΙΝ.ΑΛ στις επερχομενες εκλογές

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση μέρος των υποψηφίων βουλευτών του Κινήματος Αλλαγής, ο π. βουλευτής και υφυπουργός, στέλεχος του κόμματος Θάνος Μωραΐτης ανακοίνωσε  την αρνητική απάντηση του στην πρόταση της Επιτροπής Ψηφοδελτίων του Κινήματος Αλλαγής να συμμετέχει στα ψηφοδέλτια των προσεχών εθνικών εκλογών. 

Σε επιστολή του προς τον Γραμματέα του Κινήματος Αλλαγής  ξεκαθαρίζει τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή. 

Ολόκληρη η επιστολή: 

Από το 2014 μιλούσα και πάλεψα με πάθος για την ανάγκη ενός προοδευτικού πόλου που θα πρωταγωνιστήσει και θα γίνει ξανά κυρίαρχος στην ελληνική κοινωνία.

Πίστεψα ότι δεν αξίζει η ιστορική αποδρομή σε μια παράταξη που άλλαξε την μοίρα της χώρας και του ελληνικού λαού με τις κυβερνήσεις  ΠΑΣΟΚ  του Ανδρέα Παπανδρέου, 

άνοιξε την ευρωπαϊκή πορεία του τόπου με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, 

κράτησε την πατρίδα μακριά από την χρεωκοπία υλοποιώντας παράλληλα μεγάλες μεταρρυθμίσεις με τις κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου . 

Μια παράταξη που πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος  για να στηρίξει τη χώρα, όταν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν χέρι χέρι στις πλατείες των αγανακτισμένων βαθαίνοντας τον διχασμό στην ελληνική κοινωνία, τροφοδοτώντας αυταπάτες και μύθους στους πολίτες. Όσα ακολούθησαν δίχασαν βαθιά εσωτερικά και την ίδια την παράταξη. 

Τα δυο τελευταία χρόνια οι τολμηρές πρωτοβουλίες της Φώφης Γεννηματά, η γενναία ανταπόκριση του Γιώργου Παπανδρέου, η τολμηρή υποψηφιότητα του Γιώργου Καμίνη (που έδωσε τον Αύγουστο του 2017 υπόσταση στην εκλογική αναμέτρηση), η δυναμική συμμετοχή και μαχητικότητα του Νίκου Ανδρουλάκη είχαν ως αποτέλεσμα πέρυσι το Νοέμβριο 210.000 προοδευτικοί πολίτες να πιστέψουν ότι πραγματοποιείται μια ιστορική επανεκκίνηση της παράταξης η οποία άλλαξε την πορεία του τόπου. 

Πιστεύω ότι οι προοδευτικοί  πολίτες έδωσαν μια γενναιόδωρη και όχι αυτονόητη, ιστορική ευκαιρία για να πυροδοτήσουμε ένα big-bang στο χώρο της κεντροαριστεράς που θα ανέτρεπε το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. 

Ήμουν ένας από αυτούς τους χιλιάδες πολίτες  που πίστεψαν και πάλεψαν ώστε να καταφέρουμε να φτάσουμε στην 11η  Νοεμβρίου 2017  γιατί πίστευα και πιστεύω ακράδαντα ότι  η ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων αποτελεί προϋπόθεση για να πειστούν οι πολίτες οτι ο χώρος αφήνει πίσω τις παθογένειες του παρελθόντος. 

Ωστόσο, η ενότητα αποτελεί απλά την θεμέλια βάση του εγχειρήματος . Οι θέσεις, οι προτάσεις , το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα που θα προτάξουμε και θα εκπέμψουμε είναι το βασικό και απαραίτητο βήμα ώστε να δίνεται λόγος ύπαρξης σε έναν κομματικό σχηματισμό. Φοβάμαι ότι παρά τις καλές προθέσεις  δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε στο αίτημα των πολιτών για μια αυτόνομη πολιτική ταυτότητα.. 

Εδώ και καιρό η εικόνα που έχουν οι πολίτες  για εμάς είναι ότι ασχολούμαστε αποκλειστικά με διευθετήσεις ψηφοδελτίων  και μελλοντικών θέσεων. 

Ως προς τις θέσεις οι πολίτες διακρίνουν ένα κόμμα που δεν υπερασπίζεται την ιστορία του, που δεν  τολμά να αναφέρει το όνομα ανθρώπων που πρόσφεραν στην παράταξη. 

Οι θέσεις ετεροκαθορίζονται συνεχώς από το τι πράττει κάθε φορά είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ. Άσκοπες λεκτικές ακρότητες θυμίζουν ως νοοτροπία εποχές αντιπασοκ του 2011 από ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και θολώνουν το στίγμα μας. 

Φοβικές νοοτροπίες και απολίτικοι τακτικισμοί οδήγησαν την παράταξη που σύστησε στην ελληνική κοινωνία την έννοια της εσωκομματικής συμμετοχικής δημοκρατίας, να μην καταφέρει να εκλέξει τα εσωκομματικά της όργανα. Πορευόμαστε προς μια εκλογική μάχη χωρίς να απαντάμε σε κρίσιμα ερωτήματα ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ. 

Φυσικά αυτές οι απαντήσεις  «καίνε» και δεν είναι απλές και εύκολες. Όμως  το να κρύβεσαι πίσω από στρογγυλές και απολίτικες δηλώσεις  που χωράνε όλους και όλα, καίνε ΣΗΜΕΡΑ την ίδια μας την αξιοπιστία .  

Αυτές οι θέσεις καθίστανται και  βαθιά συντηρητικές μιας και μας οδηγούν σε «διαζύγιο» με θεμελιώδεις προοδευτικές  θέσεις και αξίες που υπηρετήσαμε υπερήφανα ως παράταξη για δεκαετίες . 

Για ακατανόητους λόγους κρύβουμε, σα να ντρεπόμαστε, σύμβολα και ονόματα που καθόρισαν θετικά με την συμβολή τους την πορεία της παράταξης και του τόπου. Δεν υπερασπιζόμαστε το συνολικό αφήγημα της παράταξης , τις μεταρρυθμίσεις , το έργο των κυβερνήσεων, την ίδια την προοδευτική μας ταυτότητα, αλλά μόνο κατά  περίπτωση και ξεχνώντας ότι η παράταξη είχε συγκεκριμένους ανθρώπους που σήκωσαν την ιστορία της… Σαν  η παράταξη να μην έχει συνέχεια. 

Το στίγμα της παράταξης ακόμα καθορίζεται (αφού αφήνεται χώρος) από πολιτικές νοοτροπίες που θεωρούν ακόμα ότι «περνάει» το  κούνημα του δαχτύλου σε μια καθημαγμένη κοινωνία.  Μιλάμε για «σανόφαγους» σε άλλα κόμματα αλλά θεωρούμε ότι οι πολίτες  μπορούν να τρώνε εύκολα το δικό μας «σανό» όταν αποφεύγουμε να δώσουμε απαντήσεις , όταν εκπέμπουμε έναν πολιτικό συντηρητισμό , όταν δίνουμε μάχες οπισθοφυλακής απλά για να τηρηθούν ισορροπίες και τακτικισμοί. 

Μια βαθιά συντηρητική νοοτροπία ότι «κάνουμε σα να μην υπάρχει ότι δυσκολεύει να απαντήσουμε». Οι χειρισμοί στην υπόθεση του Ποταμιού ήταν λανθασμένοι και πολύ φοβάμαι ότι μπροστά μας μπορεί να υπάρξουν και νέες απώλειες. Αντί να βγούμε ΜΠΡΟΣΤΑ, εγκλωβιζόμαστε καθημερινά εδώ και ένα χρόνο σ’ έναν δικό μας μικρόκοσμο. 

Δεν έχουμε αντιληφτεί το οριακό σημείο που βρισκόμαστε. Θεωρήσαμε ότι 210.000 πολίτες έδωσαν κάποιου τύπου λευκή επιταγή. Στη πολιτική μου πορεία, ακόμη και σε λανθασμένες επιλογές πολιτικής ή προσώπων, πάντα έδινα τον αγώνα με πάθος γιατί  με ενέπνεε και πίστευα ένα μίνιμουμ πολιτικό πλαίσιο το οποίο να υποστηρίξω. 

Δεν μίλησα δημοσίως εδώ και καιρό γιατί δεν ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα στον χώρο μας. Η σημερινή εικόνα ωστόσο, προσωπικά για εμένα (και πιστεύω όχι μόνο) είναι απογοητευτική και ναρκοθετεί το εγχείρημα σε όλα τα επίπεδα. Αναλαμβάνω και εγώ το μερίδιο της ευθύνης μου. Δε με αφορά η προσωπική καρέκλα. 

Το 2013 αρνήθηκα την πρόταση που μου έγινε για να συμμετάσχω στην κυβέρνηση. Το 2015 δυο φορές χωρίς αντάλλαγμα και με προσωπικό πολιτικό κόστος πηρά πολύ δύσκολες αποφάσεις γιατί έκρινα ότι η παράταξη εκείνη τη στιγμή το είχε ανάγκη. 

Στήριζα πάντα με πάθος ότι πίστευα. 

Θέλω να ευχαριστήσω την επιτροπή Ψηφοδελτίων για την τιμή που μου έκανε, ωστόσο μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα να μην αποδεχτώ την πρόταση αυτή και δε θα είμαι υποψήφιος στις επόμενες εθνικές εκλογές. 

Είναι μια πολύ δύσκολη, επίπονη απόφαση. Γνωρίζω καλά ότι είτε θα στενοχωρήσει, είτε δεν θα βρει σύμφωνους συντρόφους και φίλους με τους οποίους συμπορευτήκαμε για χρόνια υπηρετώντας προοδευτικές αξίες και θέσεις. 

Τους διαβεβαιώνω ότι η κοινή μας πορεία και ο πολιτικός μας αγώνας συνεχίζεται υπηρετώντας τους ίδιους στόχους και τις ίδιες αξίες. Ελπίζω, τα όσα αναφέρω, αλλά κυρίως τα όσα λένε οι προοδευτικοί πολίτες με αγωνία πλέον απ’ άκρη σ’ άκρη στην χώρα να σημάνουν ηχηρές καμπάνες κινδύνου και να  κινητοποιήσουν αυτούς που πρέπει ώστε να πάρουν τις απαραίτητες αποφάσεις ΤΩΡΑ και το εγχείρημα μας έστω και τώρα  να αλλάξει πορεία . 

Η παράταξή μας είναι σε οριακό σημείο. Ή αλλάζει ΤΩΡΑ πορεία και αποκτά ταυτότητα και αφήγημα ή διαλύεται οριστικά μεταξύ του διπόλου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.  

Plan B  δεν υπάρχει  για τον χώρο.

thecaller.gr

Οι «πόνοι» και οι «κλώνοι» του Σαμαρά του Αντώνη

Του  Γεράσιμου Χολέβα

Δεν χρειαζόταν η ομιλία του (ακρο)δεξιού, Αντώνη Σαμαρά, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας για να καταλάβει κανείς ποιος κυριαρχεί στο κόμμα που είναι πρόεδρος ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η ομιλία του (ακρο)δεξιού Αντώνη Σαμαρά, όμως, ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμη για πολλούς λόγους. Οι δύο πρώτοι μπορούν να γίνουν εύκολα αντιληπτοί:

Ταύτιση λέξεων – κλειδιά, ορολογίας, ηρώων (;) και πατριδοκαπηλίας με τη Χρυσή Αυγή: «εθνομηδενισμός», «λαθρομετανάστες», «έχασε τη ζωή του ο Κ. Κατσίφας για τη γαλανόλευκη». Μπορεί οι Μπαλτάκοι να μην είναι στη ΝΔ αλλά οι Γεωργιάδηδες και οι Βορίδηδες, ως «μετεγγραφές» του Σαμαρά, βρίσκονται εκεί, στη βιτρίνα του κόμματος.

«Μακεδονομαχίας» συνέχεια και «ξαφνική» υπεράσπιση από τη ΝΔ των κινητοποιήσεων μαθητών για τη Μακεδονία. «Προστάτης» των κινητοποιήσεων αυτών είχε αναλάβει ο αρχιναζί Μιχαλολιάκος (σχετική δήλωση εδώ): «μαθητές να κατεβαίνουν και να διαδηλώνουν για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Μαζικά, αυθόρμητα, ενωτικά, ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Δεν έσπαγαν. Δεν έκαιγαν. Δεν κατέστρεφαν. Δεν απειλούσαν. Απλώς ζητούσαν να ακουστεί η αλήθεια τους. Η αλήθεια μας». Τόσα και τόσα χρόνια δεν έχουμε ξαναδει τον Σαμαρά να δείχνει τέτοια «ευαισθησία» για τους μαθητές και τη νεολαία…

Πάμε τώρα στα άλλα, στα (ακρο)δεξιά «πιασάρικα» που έγιναν τίτλοι (και ειπώθηκαν από τον Σαμαρά για να γίνουν τίτλοι).

Ο (ακρο)δεξιός Σαμαράς, αυτός ο αγνός και ανιδιοτελής πολιτικός άνδρας που έφυγε κι ήρθε στη ΝΔ εμφανίζοντας τώρα τον εαυτό του σαν ιδεολογικό νου των αρχών της, χρησιμοποίησε στην ομιλία του το ΕΑΜ και τον Άρη Βελουχιώτη, επιδιώκοντας και τον συνδυασμό τους με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ!

Ο Σαμαράς μπορεί να είναι (ακρο)δεξιός, αλλά χαζός δεν είναι. Ο ίδιος και οι σύμβουλοι του γνωρίζουν καλά τι συμβολίζουν, μέχρι και σήμερα, το ΕΑΜ και ο Άρης Βελουχιώτης, ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ, στη συλλογική ιστορική συνείδηση του λαού μας.

Ήθελε, λοιπόν, ο ακρο(δεξιός) Σαμαράς να συσπειρώσει όλα τα (ακρο)δεξιά αντανακλαστικά της ΝΔ και να επαναλάβει και εσωκομματικά τα ιδεολογικά του προτάγματα, γνωρίζοντας πως δεν έχει καμία σχέση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την πορεία της κομμουνιστικής Αριστεράς (ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε σ’ ένα βαθμό να διαλύσει το βάρος της ελπίδας που φέρει η λέξη «Αριστερά» στην ελληνική κοινωνία – έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο θέμα τονίζοντας τον σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα του και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του).

Όπως είπαμε, λοιπόν, ο Σαμαράς μπορεί να είναι (ακρο)δεξιός, αλλά χαζός δεν είναι. Δεν πέταξε τυχαία εκείνο το «να κλαίνε και να οδύρονται, που έχασε το ΕΑΜ το 1944 τη “μάχη της Αθήνας”». Για να προσθέσει αμέσως μετά: «Για το πού θα βρισκόμασταν σήμερα, αν εκείνοι είχαν κερδίσει, ούτε κουβέντα, βέβαια».

Το άλλο, δε, εκείνο «χαβιάρι και φαγοπότι και Άρη Βελουχιώτη», εκτιμούμε ότι το είχε προετοιμάσει πολλές φορές μπροστά στον καθρέφτη του ο (ακρο)δεξιός Αντώνης Σαμαράς. Ήθελε κάπως να το «κολλήσει» στην ομιλία του και το συνδύασε με τα γεύματα στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος επί Τσίπρα! Δεν γνωρίζουμε τι τρώνε στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος (επί Τσίπρα) αλλά οι σύμβουλοι του Σαμαρά θα μπορούσαν να βρούνε κάτι πιο έξυπνο. Τουλάχιστον θα μπορούσαν να ανατρέξουν με μεγαλύτερη επιμέλεια στα …εγχειρίδια φασιστίλας (στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής μπορούν να το βρούνε με πιο επιτυχημένη ρίμα: «Σαμπάνια, χαβιάρι και Βελουχιώτη Άρη»).

Κάπου εδώ θα τελειώσουμε την αναφορά μας στην ομιλία Σαμαρά που τόσο απασχόλησε (για να πάρει δημοσιότητα την έφτιαξε έτσι άλλωστε ο ίδιος ο Σαμαράς), σημειώνοντας τα εξής: 

Η ομιλία σας, κύριε Σαμαρά, δεν ήταν καθόλου πετυχημένη. Δεν «έπιασε» παρά μόνο σε μια μερίδα κλακαδόρων εντός κι εκτός της αίθουσας του συνεδρίου της ΝΔ. Οι παραλληλισμοί σας, άλλωστε, της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα με το ΕΑΜ και τον Βελουχιώτη, δεν μπορούν να πείσουν ούτε τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη, που επιδιώκουν να κυκλοφορούν ως πολιτικοί σας «κλώνοι». 

Μην δείχνετε πόσο σας στριμώχνει η αναφορά (και μόνο η αναφορά!) στο ΕΑΜ και στον Άρη Βελουχιώτη. Φαίνεται και εκτίθεστε στους (ακρο)δεξιούς σας φίλους.

Από την άλλη, βέβαια, ο καθένας έχει τους «πόνους» του σε αυτή τη ζωή. Σωστό κι αυτό.

Υ.Γ: Κύριε Σαμαρά, όταν αναφέρεστε σε στίχους ψάξτε λίγο καλύτερα, γιατί όταν κάνετε λάθος δεν δείχνετε τόσο σοβαρός (ακρο)δεξιός, όσο θέλετε.  Λέμε για εκείνο το «Λευτεριά και Ρωμιοσύνη είναι αδέλφια δίδυμα», που σύμφωνα με τις …πληροφορίες σας ο Μίκης Θεοδωράκης το έκανε τραγούδι. Δεν θέλουμε να σας απογοητεύσουμε – κλείσατε τόσο δυναμικά την ομιλία σας με αυτό τον τρόπο – αλλά δεν είναι έτσι. Ψάξτε…

Κώστας Βάρναλης Ο ποιητής των φτωχών ...έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή 16 Δεκεμβρίου το 1974 σε ηλικία 90 ετών..!

«Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς, παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των κλεφτών» Κώστας Βάρναλης 

Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,

  

μες σε καπνούς και σε βρισιές

(απάνω στρίγκλιζε η λατέρνα)

όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·

εψές, σαν όλα τα βραδάκια,

να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα

πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.

Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα,

όπου μας εύρει, μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!»

Αυτές είναι η πρώτη και η τελευταία στροφή απο το γνωστό ποίημα του Κώστα Βάρναλη, με τίτλο «Οι μοιραίοι», που μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύτηκε από αρκετούς τραγουδιστές, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση να ξεχωρίζει.

Σαν σήμερα, στις 16 Δεκεμβρίου του 1974, πέθανε ο ποιητής Κώστας Βάρναλης. Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, το σημερινό Μπουργκάς της Βουλγαρίας, το 1884. Το επίθετό του, δηλώνει καταγωγή από τη Βάρνα όπου έμεναν πολλοί Έλληνες — ο πατέρας του λεγόταν Μπουμπούς.

Ο Κώστας Βάρναλης στα τέλη του 19ου αιώνα ήλθε στην Αθήνα για να σπουδάσει φιλολογία, εντασσόμενος ενεργά με το μέρος των τότε δημοτικιστών – άλλωστε όλο το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζεται από τον ιδιαίτερα κομψό και αρμονικό χειρισμό της δημοτικής, της λαϊκής γλώσσας. Το 1908 πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και άρχισε να εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση. Αρχικά στο ελληνικό διδασκαλείο του Μπουργκάς, και στη συνέχεια στην Ελλάδα, στην πόλη της Αμαλιάδας, κι εντέλει στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών. Ο Κώστας Βάρναλης διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευσης, ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος, ενώ ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνική μετάφραση κλασικών και ευρωπαϊκών κειμένων. Μετά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, στον οποίο πήρε μέρος, φοίτησε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Δημήτρη Γληνού.

Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας και κοινωνιολογίας. Τότε, ο Βάρναλης προσχώρησε στο μαρξισμό και το διαλεκτικό υλισμό, αποτυπώνοντας αυτή την προσχώρησή του στο ποίημα «Προσκυνητής». Το 1921 έγραψε στην Αίγινα την γνωστή συλλογή του «Το φως που καίει». Το 1922 δημοσίευσε επίσης τους «Μοιραίους» στο περιοδικό «Νεολαία» και τη «Λευτεριά» στο περιοδικό «Μούσα». Το 1924 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Γληνού. Όμως, το 1926 παύθηκε από τη θέση του καθηγητή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, με αφορμή ένα δημοσίευμα της Εστίας, η οποία δημοσίευσε ένα απόσπασμα από «Το φως που καίει». Τότε, ο Βάρναλης στράφηκε στη δημοσιογραφία και έφυγε για τη Γαλλία ως ανταποκριτής της εφημερίδας «Προόδου». Ο Βάρναλης στην Κατοχή συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος του ΕΑΜ. Tο 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 πήρε το βραβείο Λένιν.

Ο λυρισμός κι η ζωντάνια του ποιητικού του λόγου, έδωσαν στον Βάρναλη μιαν εξέχουσα θέση στην ελληνική ποίηση. Ήταν στρατευμένος ποιητής ο Βάρναλης, που ποτέ δεν έκρυψε την κομουνιστική του ιδεολογία; Ναι, εφόσον είχε ως επίκεντρο της ποιητικής του τον αγωνιζόμενο άνθρωπο – μακάρι κι άλλοι πλαστουργοί του λογου να ήταν στρατευμένοι σ’ αυτή την πανανθρώπινη αξία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει, εφόσον το έχει ακούσει έστω και μία φορά, τον «Οδηγητή» του Βάρναλη; Να πούμε πως το ποίημα, που παραθέτουμε παρακάτω μόνο την πρώτη και την όγδοη στροφή του, μελοποιήθηκε από τον Χρήστο Λεοντή και ερμηνεύτηκε από την Αφροδίτη Μάνου:

«Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης

ο πλαστουργός της νιας ζωής

Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης

κι ώριμο τέκνο της Οργής.

Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες!

Όχι μονάχα οι ζωντανοί

κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε

σε μια αράδα σκοτεινή».

Λικέρ 44 και άλλα ηδύποτα

Γράφει η  Αρχοντία Κάτσουρα

Βραδάκι Τρίτης, μέσα Δεκεμβρίου, και η κουζίνα είχε μυρίσει από τα πορτοκάλια της νέας σοδειάς –και τα μανταρίνια και τα ροζ γκρέιπ φρουτ, από τον κήπο.

Καιρό την περίμενε αυτήν τη μέρα. Τα άλλα υλικά τα είχε αγοράσει ήδη, τα φρούτα της έλειπαν.

Αρχισε να διαβάζει τη συνταγή:

Για την παρασκευή του ποτού χρειάζεστε:

750ml «νερό της ζωής» με τουλάχιστον 40 βαθμούς αλκοόλ (διαφορετικά, καλό κονιάκ), 44 κύβους ζάχαρη (ή 44 κουταλάκια του γλυκού όχι πολύ γεμάτα), 44 κόκκους καβουρδισμένου καφέ και ένα μεγάλο ζουμερό πορτοκάλι με τη φλούδα, πλυμένο καλά.

Εκτέλεση

Θα «φονεύσετε» με ένα μυτερό μαχαίρι το πορτοκάλι 44 ολόκληρες φορές, και στις «πληγές» του θα βάλετε από έναν κόκκο καφέ. Θα το βάλετε μαζί με τα υπόλοιπα υλικά σε μια αποστειρωμένη γυάλα που σφραγίζει και θα την αφήσετε σε ξηρό μέρος για 44 ημέρες. Πότε πότε, θα ανακινείτε τη γυάλα, ώστε να λιώσει σταδιακά η ζάχαρη.

Τη συνταγή την ήξερε απέξω, όπως και ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βρει «νερό της ζωής», αυτό το αλκοολούχο ποτό από χυμούς φρούτων που χρησιμοποιούν οι Γάλλοι για το περίφημο «Λικέρ 44». Η αλήθεια ήταν ότι εκείνη πάντα «έκλεβε» λίγο στις ποσότητες. Εριχνε μέσα στο κονιάκ λίγους κόκκους καφέ παραπάνω. Αν το πορτοκάλι ήταν μικρό, έβαζε ακόμη ένα. Σε αυτή την περίπτωση, τα «φόνευε» από 22 φορές. Και πάντα, πριν περάσουν οι 40 ημέρες, το δοκίμαζε λίγο. Να δει πώς πήγαιναν τα πράγματα.

Την τεσσαρακοστή τέταρτη, πάντως, έπαιρνε τα πορτοκάλια, τα έστυβε μέσα στο κονιάκ (που είχε γίνει ένα αρωματικό ποτό) και σούρωνε καλά το λικέρ. Μετά το έβαζε σε μια από εκείνες τις σκαλιστές καράφες που της είχαν μείνει προίκα από τη μαμά και τη γιαγιά και το τοποθετούσε στο ράφι, πλάι στα άλλα.

Οση ώρα το ετοίμαζε, μετρώντας χιλιοστόλιτρα κονιάκ, κόκκους καφέ (περίπου) και κουταλάκια ζάχαρη και μπήγοντας το κοφτερό μαχαίρι στη σάρκα του καημένου του πορτοκαλιού, έπιασε τον εαυτό της να τραγουδάει ένα παλιό ρεμπέτικο:

«Ούζο, ούζο, ούζο το βαρέθηκα/ φέρτε μου ένα λικεράκι, που το ‘ρέχτηκα», ή μήπως λέει «ένα τσιγαράκι» ή «ένα κρασάκι». Το λικεράκι τής πήγαινε καλύτερα, σίγουρα το είχε ακούσει κι έτσι, και συνέχισε: «Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε/ πάλι μεθυσμένος είσαι, μου φωνάζουνε».

Γιατί έφτιαχνε λικέρ; Μα, για να φτιάξει λικέρ. Κι ας είχε ακόμα «τσέρι» από τη μάνα της, αλλά και κάποια άλλα, αγορασμένα από νησιά, από τόπους διακοπών: φατουράδα με άρωμα περγαμόντο από την Ιθάκη, κίτρο από τη Νάξο, και κάνα-δυο ακόμα, που δεν θυμόταν από πού τα είχε πάρει. Και που ακόμα δεν έλεγαν να τελειώσουν. Εκτός από την ψημένη ρακή από την Αμοργό…

Αυτό όμως ήταν το δικό της λικέρ. Τώρα που έπιαναν για τα καλά τα κρύα -έξω ήδη έπεφτε χιονόνερο- όλο και κανένα ποτηράκι θα ‘πινε με φίλους και αδέλφια. Και που πάντα τελείωνε νωρίς, πριν έρθει η άνοιξη.

Αυτά σκεφτόταν όταν ένας γνώριμος ήχος χτύπησε στο τηλέφωνό της. Εισερχόμενο μήνυμα - Εκτακτη είδηση: Ανθρωποι δέχονταν επίθεση στο Στρασβούργο. Οι συνθήκες παρέμεναν αδιευκρίνιστες. Με πυροβόλο όπλο, με μαχαίρι, πώς;

Ανοιξε την τηλεόραση, άνοιξε τον υπολογιστή, άρχισε να διαβάζει τις εισερχόμενες ειδήσεις. Ισα που πρόλαβε να σφραγίσει τη γυάλα με το λικέρ -που ακόμα ήταν ένα μείγμα ανόμοιων πραγμάτων- και να το ανακατέψει μια φορά.

«Δεν είναι εποχές για λικέρ και άλλα ηδύποτα», σκεφτόταν με τον υπολογιστή ανοιχτό στο τραπέζι της κουζίνας και τα εισερχόμενα μηνύματα έως αργά το βράδυ να μιλούν για νεκρούς και τραυματίες. Αλλά όπως κοίταξε εκείνο το τραυματισμένο πορτοκάλι μέσα στη γυάλα, της φάνηκε ότι «έφτυσε» έναν κόκκο καφέ και χαμογέλασε. «Σε σαράντα τέσσερις ημέρες θα τα πούμε εμείς… Και δεν θα το μετανιώσεις».

O υιός Ψυχάρη, ο Μαρινάκης κι ο Αντώνης της Ν.Δ.

Λάβαμε και δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Ενωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΤΕΡ):

"Την περασμένη Παρασκευή ακούσαμε το δίδυμο Αντώνη Πανούτσου - Μάκη Προβατά στον ραδιοσταθμό «Athens Voice 102.5» να αναφέρονται στην υπόθεση του «Βήμα fm» και στις ευθύνες του τελευταίου ιδιοκτήτη του Βαγγέλη Μαρινάκη σχετικά με το κλείσιμό του.

Ο Προβατάς αυτοπροσδιορίστηκε.. ως «Ρομπέν των Δασών του Βήμα fm» ο οποίος, με την εμφάνιση Μαρινάκη, προσπάθησε να πάρουν τα οφειλόμενα οι εργαζόμενοι των 400€ του ραδιοσταθμού γιατί οι τεχνικοί είχαν διασφαλίσει, όπως είπε, τα δεδουλευμένα τους. Για τον ρόλο όμως του συγκεκριμένου στην υπόθεση του «Βήμα fm» θα αναφερθούμε εκτενώς σε άλλη ευκαιρία.

Ο Πανούτσος προσπάθησε να απαλλάξει από τις ευθύνες του τον Βαγγέλη Μαρινάκη λέγοντας, λίγο πολύ, πως ο σταθμός δεν ανήκε σε αυτόν και άρα δεν έχει καμία ευθύνη για το κλείσιμό του. Είπε πως υπεύθυνος ήταν ο Ψυχάρης και μάλιστα φάνηκε να γνωρίζει πράγματα σχετικά με την καθημερινότητα του «Βήμα fm» λέγοντας πως ο υιός Ψυχάρη ήταν αυτός που περιδιάβαινε τις εγκαταστάσεις του ραδιοσταθμού ως ιδιοκτήτης.

Η στάση Πανούτσου δημιουργεί μεγαλύτερη εντύπωση από την στιγμή που είναι υποψήφιος με το κόμμα της Ν.Δ., της οποίας, ο σημερινός αρχηγός έχει συγγενικούς δεσμούς με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Κάποιος κακοπροαίρετος, από αυτούς που δεν παίρνουν στα σοβαρά τις επιθέσεις του Δ.Ο.Μ. στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα σχημάτιζε την άποψη ότι ο Αντώνης διεκδικεί χρηματοδότηση και επενδύει στις προσδοκίες Μαρινάκη για αλλαγή Κυβέρνησης, την απαλλαγή από τις εμπλοκές του με την Δικαιοσύνη αλλά και την ολοκλήρωση του απολύτου ελέγχου στα Μ.Μ.Ε.

Γνωρίζοντας ότι ο Αντώνης είναι υπέρ της Φιλελεύθερης Οικονομίας και της Υγιούς Επιχειρηματικότητας με στόχο την επένδυση στην παραγωγή και όχι τις πελατειακές σχέσεις, τον ενημερώνουμε τα εξής :

Σαφώς ο Ψυχάρης δεν είναι άμοιρος ευθυνών! Όμως η «ALTER EGO ΜΜΕ Α.Ε.» που ανήκει 100% στον Μαρινάκη απέκτησε από τις 10/8/2017 το 99,75% των μετοχών της «ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΒΗΜΑ FM Α.Ε.». Αμέσως μετά δήλωσε στο Ε.Σ.Ρ. την αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης του ραδιοσταθμού «Βήμα fm». Εδώ παύει και η «εποχή Ψυχάρη» στον «Βήμα fm».

Η «ALTER EGO ΜΜΕ Α.Ε.» παρουσιάστηκε 3 συνολικά φορές στο Υπουργείο Εργασίας όπου δήλωσε πως δεν αναλαμβάνει τη διοίκηση του ραδιοσταθμού «Βήμα fm» γιατί έχει οφειλές πάνω από 5.000.000€ και πως θα την οδηγήσει σε πτώχευση! Επίσης ο εκπρόσωπός της εταιρείας δήλωσε πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν σκοπεύει να ασχοληθεί με τη λειτουργία ραδιοσταθμού γι΄αυτό δεν μπορεί να «απορροφήσει» τους τεχνικούς. Την ίδια στιγμή βέβαια, σε διάφορα δικόγραφα, αναφέρεται πως τα σήματα του «Βήμα fm» είναι κατοχυρωμένα στην «ALTER EGO ΜΜΕ Α.Ε.». Συγχρόνως η πρόσφατη αλλαγή καταστατικού της εταιρείας ορίζει ρητά πως μεταξύ των δραστηριοτήτων της είναι και η λειτουργία ραδιοσταθμού, εν αντιθέσει προς τους παραπάνω ισχυρισμούς.

Η «ALTER EGO ΜΜΕ Α.Ε.» προσπαθεί να πτωχεύσει εδώ και ένα χρόνο την εταιρεία του «Βήμα fm» για χρέη ύψους 350.000€ προς το Δημόσιο και άλλα τόσα προς τους εναπομείναντες εργαζόμενους. Που είναι άραγε τα 5.000.000€ που υποτίθεται πως χρωστούσε;

Αυτά τα ολίγα για την επαίσχυντη δράση Μαρινάκη σχετικά με το «Βήμα fm». Είμαστε στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου, με ένα αρχείο που αριθμεί πάνω από 250 έγγραφα, για το θέμα. Να ξέρει ο Βαγγέλης πως θα μας βρίσκει πάντα μπροστά του μέχρι να εκπληρώσει το σύνολο των οφειλών του προς τους εργαζόμενους του «Βήμα fm».

Το ΔΣ της ΕΤΕΡ"   

Πηγή

Ο βράχος και το κύμα

Του Παντελή Μπουκάλα

Και στοιχειωδώς αν παρακολουθεί κανείς τα ποδοσφαιρικά, ξέρει πως η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση στην παραγωγή αμυντικών ογκόλιθων. Από σέντερ φορ πάσχουμε. Τα σέντερ μπακ μας, όμως, είναι απροσπέλαστα, χωρίς να υστερούν σε τεχνική κατάρτιση. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος της Αρσεναλ (και έως χθες της Ντόρμουντ) και ο Κώστας Μανωλάς της Ρόμα είναι από τα καλύτερα αμυντικά δίδυμα. Αυτής ακριβώς της παράδοσης φαίνεται πως είναι συνεχιστής ο Πάνος  Καμμένος. Βράχος σωστός κι αυτός. Συντρίβονται πάνω του τα κύματα των εχθρικών επιθέσεων. Προσωποποιώντας την αποφασιστικότητα, την παραίτησή του την έχει πάντα στην έξω δεξιά τσέπη του σακακιού του ή κάποιας από τις φανταχτερές στρατιωτικές στολές που συνηθίζει. Οχι για να την επιδώσει με λεωνίδειο ύφος στον πρωθυπουργό ή και στην ίδια την Ιστορία, αλλά για να την ανεμίσει λίγο στην κάμερα κι ύστερα να την καταχωνιάσει στη μέσα δεξιά τσέπη της στολής του.

Προχθές, λόγου χάρη, παραιτήθηκε δύο φορές ή, για να είμαστε ακριβείς, είπε ότι θα παραιτηθεί. Αρχικά, πρωί ακόμα, συνέδεσε την παραίτησή του με την εισαγωγή στην ελληνική Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών. Κι όταν μεσημέριασε, διατράνωσε την απόφασή του να μας αφήσει μόνους κι έρμους, αν η Βουλή της ΠΓΔΜ υπερψηφίσει τη συμφωνία. Μιλώντας στη Λάρισα σε στελέχη της 1ης Στρατιάς είπε και τα εξής οδυνηρά για όσους εννοούν κάπως διαφορετικά τη σχέση αιτίου και αιτιατού: «Δήλωσα στα φυλάκια και στο προσωπικό που συνάντησα, στους αξιωματικούς, στους υπαξιωματικούς, ότι αν ψηφιστεί η συνθήκη των Πρεσπών από τη μεριά της ΠΓΔΜ, εγώ θα παραιτηθώ από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, αναλαμβάνοντας και όλο το βάρος αυτής της ευθύνης. Θα αποσυρθώ από την κυβέρνηση».

Σοβαρά; Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία από τη Λάρισα, πιάνοντας ανεπίτρεπτα και ανεύθυνα κουβεντολόι με τους στρατιώτες, τους δεκανείς και τους λοχίες, για να τους δείξει πόσο βράχος είναι στα εθνικά; Και για να τους πείσει πόσο άξιος της ψήφου τους τυγχάνει; Και με τέτοιον ογκόλιθο στο πλάι του, ο πρωθυπουργός αρκείται να υποδηλώνει τη «δυσφορία» του αποχωρώντας από τη Βουλή τη στιγμή που ανεβαίνει στο βήμα ο κατά τα λοιπά συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος;

Γέμισε πάλι σάρισες η μικρή οθόνη. Σάρισες από πλαστικό. Ψηφοθηρευτικές. «Για τη Μακεδονία ΜΑΣ». Πάντα. Τι άλλο. Το κατανοούν οι νεομακεδονομάχοι ότι και το πλαστικό, αν είναι γεμάτο μίσος και φανατισμό, μπορεί να πληγώσει και να ματώσει;

Θαλασσινά Χριστούγεννα

Η Αργυρώ γεννήθηκε σε ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας. Όλα τα χρόνια της τα θυμάται στο χωριό με τους κρύους και χιονισμένους χειμώνες και τα δροσερά καλοκαίρια. Εκεί μεγάλωσε, εκεί πήγε σχολείο και εκεί ερωτεύτηκε. Αν και για την εποχή που γεννήθηκε ήταν δύσκολο η επιλογή συζύγου να ήταν καθαρά δικιά της, ευτυχώς ήταν από τις τυχερές που παντρεύτηκε από έρωτα και όχι από προξενιό. Ο Στέλιος ήταν 2 χρόνια μεγαλύτερος της αλλά τον ήξερε από πάντα. Σαν παιδιά μεγάλωσαν μαζί με αμοιβαία εκτίμηση. Όταν εκείνος γύρισε από το στρατιωτικό του, η εκτίμηση έγινε έρωτας.

Το χαρτί της απόλυσης συνέπεσε με το ετήσιο πανηγύρι του χωριού. Έφτασε στο κατάμεστο χωριό του μετά από αρκετούς μήνες στην Κρήτη. Η θάλασσα ποτέ δεν τον κέρδισε και ένιωσε ασφάλεια σαν αντίκρισε τα βουνά του τόπου του. Μα πιο πολύ ενθουσιάστηκε όταν αντίκρισε την Αργυρώ που έλαμπε μέσα στα γιορτινά της ρούχα. Άγουρο κορίτσι την άφησε πριν δύο χρόνια περίπου και τώρα ήταν μια ώριμη δεσποινίδα. Δεν έχασε καιρό και αμέσως την πλησίασε. Δεν ήταν και δύσκολο μιας και τις δύο οικογένειες τους έδενε άρρηκτη φιλία. Άλλωστε ήταν κάτι που επιθυμούσαν και οι δύο πλευρές και οι πατεράδες τους τα είχαν μιλήσει καιρό τώρα. Το πανηγύρι θα σηματοδοτούσε και έναν άτυπο λόγο αν η Αργυρώ και ο Στέλιος το ήθελαν.

Όλο το βράδυ οι δύο νέοι χόρεψαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους και το χωριό τους καμάρωσε. Ήταν όμορφοι και ταιριαστοί και αυτό δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει κανείς. Ο Στέλιος και η Αργυρώ τις επόμενες μέρες ήταν συνεχώς μαζί και της έλεγε ότι είδε και έζησε στην Κρήτη. Η Αργυρώ μαγεύτηκε από τις περιγραφές της θάλασσας και του ζητούσε ξανά και ξανά να της πει για αυτήν. “Έννοια σου και θα σε πάω να την δει σαν περάσουμε τα στέφανα, θα είναι το γαμήλιο δώρο μου” Η Αργυρώ περίμενε πως και πως να γίνει γυναίκα του και να πάνε το ταξίδι που της έταξε.

Ο γάμος έγινε σύντομα αλλά σημαδεύτηκε από τον θάνατο του πεθερού της, που τον πρόδωσε η καρδιά του λίγες μέρες μετά. Όλη η ευθύνη της οικογένειας του Στέλιου καθώς και το καφενείο που είχαν, έπεσε πάνω του.

Το καφενείο – μπακάλικο ήταν ένα από τα πιο μεγάλα του χωριού και άνοιγε κάθε μέρα από τις πρώτες πρωινές ώρες μέχρι αργά το βράδυ. Η Αργυρώ βολεύτηκε πίσω από τον πάγκο του καφενείου να ετοιμάζει καφέδες και μεζέδες, καθώς ο Στέλιος σέρβιρε τον κόσμο. Η ζωή τους κυλούσε στους ίδιους ρυθμούς και μέσα στα επόμενα χρόνια είχαν προστεθεί και 3 καινούργια μέλη. Οι δύο κόρες και ο γιος τους ολοκλήρωσαν την οικογένεια τους. Δεν είχε παράπονο η Αργυρώ, ο Στέλιος την πρόσεχε και την αγαπούσε και τα παιδιά τους μεγάλωναν καλά. Η Άννα και ο Αλέξης σαν μεγάλωσαν και έφτασαν σε ηλικία γάμου βρήκαν το ταίρι τους από το χωριό. Μονάχα η Ελπίδα βρήκε τον έρωτα στα μάτια του Γιώργου, συμφοιτητή της στην σχολή που είχε περάσει στην Θεσσαλονίκη. Η Ελπίδα και ο Γιώργος παντρεύτηκαν στο χωριό αλλά αμέσως μετά θα έφευγαν για την Κρήτη την γενέτειρα του Γιώργου.

Αχ τι αναμνήσεις έφερε στην Αργυρώ το άκουσμα της λέξης Κρήτης. Θυμήθηκε την θάλασσα και την υπόσχεση του Στέλιου να την πάει. “Με την πρώτη ευκαιρία θα σε πάω στην Κρήτη να δούμε και την Ελπίδα” της είπε αλλά οι υποχρεώσεις δεν τους άφηναν ποτέ.

Τον τελευταίο καιρό η Αργυρώ άρχισε να βήχει και ο βήχας μέρα με την μέρα χειροτέρευε. Η Άννα η κόρη της δεν σήκωνε άλλη αναβολή. Πήγαν στο νοσοκομείο για εξετάσεις και εκεί επιβεβαιώθηκε ο χειρότερος φόβος τους. Καρκίνος του πνεύμονα η διάγνωση, το παθητικό κάπνισμα όλα αυτά τα χρόνια στο καφενείο έκαναν την ζημιά τους. Ο Στέλιος κατέρρευσε και σαν άκουσε την αιτία τα έβαλε με τον εαυτό του. Όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε ένα καφενείο η Αργυρώ δεν ευχαριστήθηκε τίποτα και τώρα κινδύνευε να χάσει την ζωή της.

Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και μετά σε χημειοθεραπείες. Έκλεισε το καφενείο και ήταν συνεχώς στο προσκέφαλο της. “Θεέ μου κάνε την καλά και δεν σου ζητάω τίποτα άλλο” Έλεγε και ξανά έλεγε κάθε μέρα στην προσευχή του. Η Αργυρώ μετά την τελευταία χημειοθεραπεία καταβεβλημένη όλο αυτό το διάστημα, χάιδευε τον Στέλιο που κοιμόταν δίπλα της. “ Ξύπνησες Αργυρώ μου; Είσαι καλά; Άντε να συνέλθεις και να σε πάω εκείνο το ταξίδι στην θάλασσα που σου έχω υποσχεθεί.”

Θες η θέληση της Αργυρώς να βρεθεί στην θάλασσα, θες οι προσευχές του Στέλιου, εκείνα τα Χριστούγεννα τους βρήκε και τους δύο υγιείς στην Κρήτη. Η Ελπίδα είχε μόλις γεννήσει το πρώτο τους εγγόνι και ήταν όλοι πανευτυχής. Σαν ξημέρωσε το πρωί των Χριστουγέννων ο Στέλιος πήρε την Αργυρώ και παρόλο το κρύο βρέθηκαν στην παραλία. Την πήρε στην αγκαλιά του και της είπε τρυφερά να του χαρίσει έναν χορό δίπλα στα κύματα. Άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια της τον χρωστούσε.

Σοφία Λακιώτη

Η πορεία προς τον πάτο ξεκίνησε

Του  Νίκου Μπογιόπουλου

Όλα προϊδεάζουν ότι ο βούρκος στον οποίο θα επιχειρήσουν μέσω της πόλωσης να ρίξουν τον τόπο δεν θα έχει προηγούμενο.

Οι εταίροι του νεοδικομματισμού, που χέρι – χέρι ψηφίζουν μνημόνια, που χέρι – χέρι υπηρετούν εφοπλιστές, βιομηχάνους, τραπεζίτες, τρόικα, ΝΑΤΟ και Αμερικάνους, συναγωνίζονται σε ψεύτικα λόγια και σε προσβολές κατά της νοημοσύνης του λαού.

Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στην ακροδεξιά της Νέας Δημοκρατίας για να παραστήσει τη δήθεν «Αριστερά».

Η δε ΝΔ ποντάρει στην κακοποίηση της έννοιας «Αριστερά» από τον ΣΥΡΙΖΑ για να παραστήσει τη δύναμη της «εθνικής ευθύνης».

Η «δικαίωση» και των δύο περνάει μέσα από την σύγκριση του κακού με τον χειρότερο για να υποδυθούν και οι δύο τον «καλύτερο».

Η αντίστροφη πορεία προς τις εκλογές ξεκίνησε χωρίς να αφήνει καμία αμφιβολία:

Από τη μια η νεοσοσιαλδημοκρατία των μνημονίων, του ΝΑΤΟ, της διαχείρισης ενός συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, που βαφτίζει δια των Πρεσπών «ανεξάρτητη διπλωματία»  τον αμερικανόφρονα «ρεαλισμό». Πρόκειται για μια αισχρή επανέκδοση του ΠΑΣΟΚ που φτάνει στο σημείο την ώρα που έχει ξεπουλήσει τα πάντα να πιάνει στο στόμα της το ΕΑΜ, τον Ρίτσο, τον Λαμπράκη, το Πολυτεχνείο…

Από την άλλη η νεοδεξιά των ίδιων μνημονίων, του ίδιου ΝΑΤΟ, της ίδιας αμερικανοφροσύνης και της διαχείρισης του ίδιου συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, που βαφτίζει δια των Πρεσπών «πατριωτισμό» την πατριδοκαπηλία. Πρόκειται για τον φορέα που στο εσωτερικό του βασιλεύουν οι εκπρόσωποι της εθνικοφροσύνης – σήμα κατατεθέν της αυθεντικής παράδοσης ενός κόμματος που θέλει να παριστάνει την κεντροδεξιά και την παράταξη …της δημοκρατίας.

Απέναντι στα λόγια, στο θράσος, στο ψέμα και στην τεχνητή πόλωση μεταξύ των δύο «σωτήρων», ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να αντιτάξει εκείνη τη στάση που απορρέει από την οδυνηρή εμπειρία του για τα πεπραγμένα τους.     

Χιλιάδες συνταξιούχοι απ' όλη την Ελλάδα διαδήλωσαν στην Αθήνα με το σύνθημα «Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί!»

Με το σύνθημα «Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί!» να κυριαρχεί, χιλιάδες συνταξιούχοι διαδήλωσαν στο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα ύστερα από το κάλεσμα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεις ΙΚΑ – OAEE – Δημοσίου – ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ – ΕΛΤΑ – ΟΣΕ – ΝΑΤ – ΠΣΣ Δικηγόρων – ΠΕΤΟΜ ΤΕΕ.

Συνταξιούχοι από όλη τη χώρα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, από τα Γιάννενα μέχρι την Καλαμάτα και την Ικαρία έκαναν ξεκάθαρη την απαίτησή τους «Ούτε αναστολή, ούτε αναβολή, ο νόμος του Κατρούγκαλου να καταργηθεί!». Από νωρίς το μεσημέρι συγκεντρώθηκαν στην πλ. Κλαυθμώνος και δυναμικά και μαχητικά πορεύτηκαν ως το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν λόγω του αστυνομικού φραγμού.

Στο πλευρό των συνταξιούχων παραβρίσκεται ο Χρήστος Κατσώτης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής και αντιπροσωπεία της ΕΓ του ΠΑΜΕ. Στην κινητοποίηση συμμετείχε ακόμα η Πρωτοβουλία Απόστρατων και η Πανελλήνια Ένωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος.

Στη συγκέντρωση στην πλ. Κλαυθμώνος χαιρέτησαν ο Χρήστος Μπουρδούκης πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίου, ο Παντελής Τάτσης πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, ο Σωτήρης Ραυτόπουλος πρόεδρος της ΠΟΣ – ΟΣΕ, η Γεωργία Παπαδάκου πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΠΟΣΕ – ΟΑΕΕ, η Παναγιώτα Ντελή από το Σύλλογο Συζύγων Θανόντων «ΑΞΙΑ», ο Τέλης Κάντας πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης, ο Κώστας Τζατζάνης πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ομοτίμων Μηχανικών του ΤΕΕ.

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Δήμο Κουμπούρη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ.

Ιδιαίτερη στιγμή στην κινητοποίηση το τραγούδι που έπαιξε ο Βαγγέλης Κορακάκης και το αφιέρωσε στους συνταξιούχους και τους αγώνες τους.

Οι συνταξιούχοι μεταξύ άλλων διεκδικούν:

Κατάργηση του νόμου 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου) και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

Να δοθούν άμεσα αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις και να οριστεί η κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ, από τα 360 που είναι σήμερα.

Όχι στη μείωση του αφορολόγητου και στην περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων, του ΕΚΑΣ, των συντάξεων χηρείας.

Άμεση απόδοση των Δώρων.

Ανακεφαλαιοποίηση των Ταμείων.

Να αποδοθεί σύνταξη σε όσους συνταξιούχους έχουν οφειλές στον ΟΑΕΕ με βάση τα χρόνια που έχουν πληρώσει και όχι να οδηγούνται στο σφαγείο των 360 ευρώ.

Δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία για όλους, κατάργηση – απαγόρευση κάθε εμπορευματοποίησης.

Διεκδικούμε ό,τι μας έχει αφαιρεθεί, από όλο το αντισυνταξιουχικό – αντιασφαλιστικό νομικό πλαίσιο που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις.

Να αποδοθούν άμεσα, χωρίς αιτήσεις, δικαστήρια και προαπαιτούμενα, όσα ακόμα η κυβέρνηση αυθαίρετα παρακρατεί σε κύριες – επικουρικές συντάξεις. Να εφαρμοστούν τώρα όλες οι δικαστικές αποφάσεις που προβλέπουν επιστροφές σε όλους τους συνταξιούχους.

Πηγή: 902.gr