Προ των πυλών η συμφωνία με το ΔΝΤ για πρόωρη αποπληρωμή δανείων

Σε συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέσα στο Σαββατοκύριακο προκειμένου να προχωρήσει η πρόωρη αποπληρωμή των δανείων που έχει συνάψει με αυτό, προσδοκά να έλθει η Ελλάδα σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχου στο διεθνές πρακτορείο Reuters.

Τα δάνεια που έχουν συναφθεί με το ΔΝΤ έχουν επιτόκιο περίπου 5% και τώρα είναι πιο ακριβά από τη χρηματοδότηση από τις αγορές, στις οποίες τα 10ετή ομόλογα είναι περίπου στο 3,3%, σημειώνει το πρακτορείο.

«Η αποπληρωμή του ΔΝΤ θα συμφωνηθεί μέσα το σαββατοκύριακο», εκτιμά ο υψηλόβαθμος αξιωματούχος διατηρώντας την ανωνυμία του  και μιλώντας στο Reuters στο περιθώριο των εαρινών συνόδων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στην Ουάσινγκτον.

Ο αξιωματούχος σημειώνει πάντως τις ενστάσεις Γερμανίας και Ολλανδίας, οι οποίες αντιδρούν σε αυτή την κίνηση, ανησυχώντας ότι το ΔΝΤ θέλει να αποσυρθεί από τις περιοδικές αξιολογήσεις των δανειστών επί των ελληνικών μεταρρυθμίσεων.

Εκτιμά πάντως ότι οι δύο χώρες δεν πρόκειται να ανατρέψουν αυτή την εξέλιξη.

«Λαμβάνουν διαβεβαιώσεις ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει μέρος της αξιολόγησης, οπότε δεν θα εμμείνουν. (Οι Ελληνες) θα αποπληρώσουν περίπου τα μισά, 4-5 δισ. ευρώ», δήλωσε ο ίδιος αξιωματούχος.

Ο ESM, που σύμφωνα με τους κανονισμούς θα πρέπει να λάβει και αυτός το ίδιο ποσό ως αποπληρωμή, σύμφωνα με όσα  δήλωσε ο επικεφαλής του, Κλάους Ρέγκλινγκ την προηγούμενη εβδομάδα.

Πηγή

Στις ΗΠΑ «νομοθετούν» νέα κατάσταση στο Αιγαίο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Σύμφωνα με τα «μαντάτα» που έρχονται από την Ουάσιγκτον, «με ένα διακομματικό νομοσχέδιο “πακέτο”, που τοποθετεί την Ελλάδα στο επίκεντρο του στρατηγικού ενδιαφέροντος των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί γερουσιαστές Μπομπ Μενέντεζ (Δημοκρατικός) και Μάρκο Ρούμπιο (Ρεπουμπλικανός) επιδιώκουν να παγιώσουν το ενδιαφέρον της αμερικανικής διπλωματίας για την Ανατολική Μεσόγειο».

Επειδή κάποιοι παραδοσιακοί αλλά και άλλοι όψιμοι εγχώριοι οπαδοί της μετατροπής της χώρας σε αμερικανικό προτεκτοράτο έχουν ήδη αρχίσει να πανηγυρίζουν ζητωκραυγάζοντας υπέρ της ελληνοαμερικανικής στρατηγικής σχέσης, αξίζει τον κόπο να δούμε προσεκτικά ποια ακριβώς είναι η κατάσταση στην περιοχή και για ποιους λόγους θέλουν να «αλλάξουν» οι Αμερικανοί.

Το εν λόγω νομοσχέδιο, πέραν των προθέσεων της υπερδύναμης να περιγράψει «διά νόμου» τα τρέχοντα συμφέροντά της, αποτελεί ταυτόχρονα και μια έμμεση παραδοχή αποτυχίας (ή επείγουσας ανάγκης αναδίπλωσης) της μέχρι τώρα πολιτικής της στην περιοχή. Κι αυτό διότι η κατάσταση που επιδιώκει να αναθεωρήσει το νομοσχέδιο είχε διαμορφωθεί κατά κύριο λόγο από πάγιες θέσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

Η αμερικανική ανάγκη

Σε γενικές γραμμές στον Νόμο για την Εταιρική Σχέση Ασφάλειας και Ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο του 2019 μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:

● Άρση της απαγόρευσης πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία.

● Πρόβλεψη ότι μέσα σε 90 ημέρες από την επικύρωσή του ο ΥΠΕΞ θα πρέπει να υποβάλει λίστα στο Κογκρέσο με τον αριθμό των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

● Αναφορά ότι η ασφάλεια των εταίρων της Αμερικής, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, είναι σημαντική για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

● Χαρακτηρισμός της Ελλάδας ως πολύτιμου μέλους του ΝΑΤΟ και πυλώνα ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο.

● Στήριξη στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ.

● Διατύπωση της αντίθεσης από Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και ΗΠΑ σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα ανατρέπει τη σταθερότητα, θα παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στο Αιγαίο.

Αυτά λοιπόν λένε σήμερα ότι επιθυμούν να αλλάξουν στην περιοχή οι Αμερικανοί. Ωστόσο οι αλλαγές που διατυπώνονται στο προς ψήφιση νομοσχέδιο περιγράφουν την κατάσταση που οι ίδιοι διαμόρφωσαν στην περιοχή εδώ και δεκαετίες.

Προφανώς η αμερικανική ανάγκη για αναθεώρηση της πολιτικής τους στην περιοχή προκύπτει από την τρέχουσα διαδικασία αποδόμησης των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Όσο η Άγκυρα δραπετεύει από την επιρροή της Ουάσιγκτον τόσο οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη στρατιωτικής αναδίπλωσης στο ελληνικό «οικόπεδο». Η διά νόμου αλλαγή της αμερικανικής οπτικής στην περιοχή προφανώς αξιοποιείται και ως απειλή στο πλαίσιο του παζαριού που κάνει η αμερικανική διοίκηση με την Άγκυρα.

Η «τάξη» της Ουάσιγκτον

Η διαμορφωμένη μέχρι και τώρα κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι – δεν πρέπει να το ξεχνάμε – αμερικανικό έργο. Δεν πρέπει ειδικά αυτοί που σήμερα πανηγυρίζουν να ξεχνούν ότι:

1. Σε έκθεση του αμερικανικού Ινστιτούτου Rand, η οποία συντάχθηκε για λογαριασμό του αμερικανικού Πενταγώνου και διέρρευσε στον Τύπο τον Δεκέμβριο του 1992, διαβάζουμε:

«Οι ΗΠΑ ως υπερδύναμη πρέπει να προσπαθήσουν να ενισχύσουν τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας στην Ευρώπη, τη Μ. Ανατολή και την Ασία. Κάθε κίνηση προς μία νέα αμυντική ευρωπαϊκή δομή που θα εξαιρεί την Τουρκία, ή θα στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της στο Αιγαίο, θα συνεισφέρει στην αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων και θα στρέφεται εναντίον της σύγκλισης Τουρκίας και δυτικών συμφερόντων. Την ίδια στιγμή θα έθετε κρίσιμα διλήμματα στις ΗΠΑ σε σχέση με το Αιγαίο και τη Μ. Ανατολή».

2. Η «θεσμική» κατοχύρωση των όσων προέκυψαν («γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο) από την ελληνοτουρκική κρίση στις νησίδες των Ιμίων και από την αμερικανική «πυροσβεστική» διαμεσολάβηση ανατέθηκε στο ΝΑΤΟ. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ διαμόρφωσε ενιαίο αμυντικό χώρο Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο. Η δομή αυτή οδήγησε σε στρατιωτική διχοτόμηση του Αιγαίου υπό ΝΑΤΟϊκό μανδύα, δηλαδή στη στρατιωτική συγκυριαρχία Ελλάδας – Τουρκίας στο Αιγαίο υπό ΝΑΤΟϊκή επιδιαιτησία.

3. Η χώρα μας, μετά την υπογραφή σχετικής συμφωνίας το 1996 με τη Γεωγραφική Υπηρεσία των ΗΠΑ (National Imagery and Mapping Agency / NIMA / USA) συμμετέχει στο πρόγραμμα κατάρτισης ψηφιακών / διανυσματικών χαρτών (VMAP) κλίμακας 1:250.000.

Κατά τη σύνοδο της Διευθύνουσας Επιτροπής VMAP, τον Μάιο του 2001, η αμερικανική προεδρία επέβαλε στην ελληνική πλευρά την απόφαση να μην εμφανίσει τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας στον ψηφιακό χάρτη που έχει αναλάβει να καταρτίσει. Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της αμερικανικής πλευράς, η αναθεώρηση των χαρτών αυτών έγινε κατόπιν εντολής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο δεν γνωρίζει δήθεν την ύπαρξη συνθηκών που καθορίζουν τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας αποδεκτών και από τις δύο χώρες.

Επιπλέον, ως αμερόληπτος τρίτος, η Αμερική δεν επιθυμεί να λάβει θέση επί των διισταμένων εν προκειμένω απόψεων Ελλάδας και Τουρκίας.

4. Οι Αμερικανοί λειτουργώντας παρασκηνιακά υπονόμευσαν το δόγμα περί ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από απόρρητο τηλεγράφημα του ελληνικού ΥΠΕΞ την εποχή της ισχυρής Ελλάδας του Σημίτη:

«Κατά τη σημερινή επίσκεψη του Αμερικανού επιτετραμμένου προς τον κ. υφυπουργό, ο κύριος Cleverly ανέφερε ότι εδόθησαν οδηγίες να τεθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σε Αθήνα, Λευκωσία και Άγκυρα ο αμερικανικός προβληματισμός για ενδεχόμενο τυχαίο και χωρίς πρόθεση ατύχημα κατά τη διάρκεια της επικείμενης άσκησης “Νικηφόρος”». Οι ελληνικές κυβερνήσεις καθησύχασαν τις αμερικανικές ανησυχίες καταργώντας ασκήσεις και δόγμα.

5. Στις αρχές του Μαΐου του 2009, σύμφωνα με τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζέιμς Τζέφρι συναντιέται με τον στρατηγό Χασάν Ισγκίζ και του αναφέρει ότι αρκετά επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς για το καθεστώς στο Αιγαίο έχουν βάση.

6. Τον Ιούνιο του 2009 η Χίλαρι Κλίντον στέλνει εμπιστευτικό τηλεγράφημα στην Αθήνα σημειώνοντας ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν να βοηθήσουν αν η Ελλάδα «συμπεριφέρεται µε προκλητικά επιθετικό τρόπο, όπως µε το να επιλέγει για στρατιωτικές ασκήσεις νησιά τα οποία βάσει συνθηκών είναι αποστρατιωτικοποιημένα».

7. Σε τηλεγράφημα τον Ιανουάριο του 2009 ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Άγκυρα Τζέιµς Τζέφρι αναφέρει πως οι ισχυρισμοί πως µε βάση διάφορες συμφωνίες του 1930 και τη Συνθήκη του Παρισιού το Αιγαίο έχει μοιραστεί ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία είναι «ασαφείς». Σημειώνει επίσης ότι η Ελλάδα έχει «υπερβολικές διεκδικήσεις επί της υφαλοκρηπίδας, που προκύπτουν από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας». Καταλήγει ότι η διένεξη για την υφαλοκρηπίδα «αποτελεί έναν πραγματικό λόγο διεκδίκησης των δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο σε περίπτωση που βρεθεί πετρέλαιο ή φυσικό αέριο».

Απ’ όλα αυτά είναι φανερό ότι οι ΗΠΑ βιάζονται να αναδιαμορφώσουν τα δεδομένα στην περιοχή. Το ερώτημα που προκύπτει ωστόσο είναι αν και σε ποιον βαθμό η ελληνική κυβέρνηση έχει διαπραγματευτεί τη συμμετοχή της χώρας στους νέους αμερικανικούς σχεδιασμούς ή απλώς ακολουθεί τις εντολές πανηγυρίζοντας…

Τα πάνω κάτω στον ενημερωτικο τομέα της ΕΡΤ

«Ανανεώνεται η ενημέρωση της ΕΡΤ». Αυτό αναφέρει η διοίκηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ανακοινώνοντας αναδιάρθρωση και αλλαγές στον ενημερωτικό τομέα. Αλλαγές που έχουν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις καθώς γίνονται προς το τέλος της τηλεοπτικής σεζόν και κοντά σε εκλογικές αναμετρήσεις.

Συγκεκριμένα η ΕΡΤ γνωστοποιεί:

Με στόχο την ανανέωση του ενημερωτικού περιεχομένου της δημόσιας τηλεόρασης, πάντα στο πλαίσιο της παροχής αξιόπιστης και πλουραλιστικής ενημέρωσης, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ αποφάσισε την αναδιάρθρωση του ενημερωτικού τομέα.

Συγκεκριμένα, καθημερινά από τις 05:45 έως και τις 09:45 ο Μάνος Νιφλής και ο Κώστας Αλατζάς θα παρουσιάζουν αναλυτικά την πρώτη ειδησεογραφία της ημέρας. Μαζί τους στο σχολιασμό της επικαιρότητας θα είναι η Βούλα Κεχαγιά και ο Κώστας Παπαχλιμίτζος.

Ο Νίκος Μερτζάνης θα παρουσιάζει μια νέα εκπομπή καθημερινά στις 19:00 με 21:00, εστιάζοντας στην εξέλιξη των γεγονότων κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η εκπομπή «Επόμενη ημέρα» με τον Σεραφείμ Κοτρώτσο, συνεχίζεται κανονικά.

Η διοίκηση της ΕΡΤ ευχαριστεί θερμώς τον Νίκο Παναγιωτόπουλο (δείτε ΕΔΩ) για την αξιόλογη δημοσιογραφική δουλειά του, που ενίσχυσε την αναβάθμιση της πρωινής ενημερωτικής ζώνης.

Στην ανακοίνωση για την ανακατανομή των ρόλων και τα νέα πρόσωπα στον ενημερωτικό τομέα, δεν υπάρχει αναφορά στην Κατερίνα Ακριβοπούλου που πληροφορίες την θέλουν να αναλαμβάνει τη μεταμεσονύκτια ζώνη της ΕΡΤ1, με ένα μεταμεσονύχτιο τοκ σόου.

πηγή

Νέο είδος αρχαίου ανθρώπου ανακαλύφθηκε στις Φιλιππίνες

Αν και υπερκαλύφθηκε από την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας, η ανακάλυψη ενός νέου είδους «παρακλαδιού» του ανθρώπου, δεν είναι μικρότερης σημασίας. ‘Ετσι, ερευνητές ανακοίνωσαν την Τετάρτη από τις Φιλιππίνες, ότι έχουν ανακαλύψει ένα είδος ανθρώπου που ήταν άγνωστο μέχρι σήμερα στην επιστήμη.

Ο μικρόσωμος ανθρωπίνος, που βαφτίστηκε Homo luzonensis, έζησε στο νησί Λουζόν του συμπλέγματος των Φιλιππίνων πριν τουλάχιστον 50.000 έως 67.000 χρόνια. Η ανθρώπινη «ταυτότητά» του προσδιορίζεται από συνολικά επτά δόντια και έξι μικρά οστά, ενώ αποτελεί ένα συνονθύλευμα αρχαίων και νεότερων χαρακτηριστικών. Αυτή η σημαντική ανακάλυψη καθιστά το Λουζόν ως το τρίτο νησί της Νοτιοανατολικής Ασίας τα τελευταία 15 χρόνια που φέρει αναπάντεχες αποδείξεις αρχαίας ανθρώπινης δραστηριότητας. Επιπλέον, συνεχίζει να αμφισβητεί την ξεπερασμένη ιδέα ότι η ανθρώπινη γραμμή προχωρά με έναν «τακτοποιημένο» τρόπο, από λιγότερο προηγμένα σε πιο προηγμένα είδη.

Περνώντας βαθύτερα στο παρελθόν της Ασίας

Πριν από δεκαετίες, η ιστορία της Ασίας φαινόταν πολύ πιο απλή. Οι παλαιανθρωπολόγοι γνώριζαν ότι οι ανθρωπίδες, όπως ο Homo Erectus, ζούσαν πάνω σε τμήματα της σημερινής Ινδονησίας πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, εκμεταλλευόμενοι τις φυσικές βραχώδεις «γέφυρες» για να μετακινούνται. Ωστόσο, η παρουσία ανθρωπίνων μακρύτερα προς τα ανατολικά, θεωρήθηκε ότι ήταν αδύνατη, λόγω των ωκεάνιων ρευμάτων που είναι αδιάβατα χωρίς βάρκες.

Ειδικά το Λούζον φαινόταν ιδιαίτερα δύσκολος προορισμός για τους ανθρωπίνες, καθώς ποτέ δεν είχε συνδεθεί με την ηπειρωτική χώρα με χερσαίες «γέφυρες», έτσι οι αρχαιολόγοι και οι παλαιοανθρωπολόγοι πίστευαν ότι η ανασκαφή σε παλαιότερα στρώματα εδάφους δεν θα απέδιδε πολλά. Αλλά όταν ο καθηγητής Mijares ανέσκαψε για πρώτη φορά το σπήλαιο Callao το 2003, ανακάλυψε 25.000 ετών αποδείξεις ανθρώπινης δραστηριότητας, όμως δεν έσκαψε βαθύτερα από ό,τι περίπου 1,2 μέτρα.

«Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι της Νοτιοανατολικής Ασίας θα σκάψουν τα σπήλαια έως και δύο μέτρα και θα σταματήσουν» δηλώνει στο National Geographic ο αρχαιολόγος - παλαιοανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου των Φιλιππίνων.

Όλα αυτά όμως άλλαξαν το 2004, όταν οι ερευνητές αποκάλυψαν τον Homo floresiensis, έναν ανθρωπίνο γνωστό και ως «χόμπιτ», που κατοικούσε στο ινδονησιακό νησί Φλόρες πριν από 50.000 χρόνια. Αυτό έκανε τον Mijares να επιστρέψει στο σπήλαιο Callao το 2007 για να σκάψει βαθύτερα.

Η επιστημονική ομάδα ανέσκαψε πάνω από 1,5 μέτρα αργίλου, κάτω από εκεί όπου σταμάτησαν να σκάβουν το 2003, χωρίς να υπάρχουν απολιθώματα. Στη συνέχεια, βρήκαν ένα στρώμα αμμοχάλικου που σχηματίστηκε από διάφορα πετρώματα και υλικά, το οποίο περιείχε και θραύσματα οστών. Αρχικά, τα κόκαλα φαίνονταν να προέρχονται μόνο από ζώα όπως ελάφια και χοίρους. Αλλά μετά από μια προσεκτικότερη έρευνα, ένα κομμάτι ξεχώρισε: Ένα σχεδόν πλήρες οστό ποδιού, που έμοιαζε ανθρώπινο.

Το 2010, ο Mijares και οι συνάδελφοί του αποκάλυψαν απολιθώματα 67.000 ετών, τα οποία πρότειναν ότι ανήκουν σε έναν μικρόσωμο κλάδο του Homo sapiens, καθιστώντας τα ίσως το παλαιότερο σημάδι του είδους μας, οπουδήποτε στις Φιλιππίνες, μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αλλά ο Mijares υποψιαζόταν ότι θα μπορούσε πράγματι να ανήκει σε ένα νέο είδος, ίσως ακόμη και ένα ανάλογο του Homo floresiensis. Η ομάδα χρειαζόταν περισσότερα απολιθώματα για να είναι σίγουρη.

Οι συνεχιζόμενες ανασκαφές στο σπήλαιο Callao το 2011 και το 2015 αποκάλυψαν δύο ακόμα οστά, μαζί με επτά δόντια, δύο δακτυλικά οστά και μέρος ενός μηριαίου οστού. Συνολικά, τα υπολείμματα αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον τρία άτομα.

Τα μικρά αυτά απολιθώματα αποκάλυψαν ένα απροσδόκητο μίγμα πιο αρχαίων και πιο προηγμένων χαρακτηριστικών. Τα μικρά μεγέθη των δοντιών και τα σχετικά απλά σχήματά τους, για παράδειγμα, παραπέμπουν σε ένα πιο «σύγχρονο» άτομο, αλλά ο άνω προγόμφιος έχει τρεις ρίζες, ένα χαρακτηριστικό που συναντάμε σε λιγότερο από το 3% των σύγχρονων ανθρώπων. Ενώ, ένα οστό ποδιού μοιάζει με εκείνο των αυστραλοπίθηκων, μια ομάδα που περιλαμβάνει τη διάσημη «Λούσυ», η οποία διέσχισε την Αφρική πριν από περίπου τρία εκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για έναν συνδυασμό χαρακτηριστικών που οι επιστήμονες δεν είχαν ξαναδεί.

Παρά το ότι προς το παρόν διατυπώνονται επιφυλάξεις από ορισμένους επιστήμονες για το αν πρόκειται όντως για κάποιο νέο είδος, ωστόσο όλοι συμφωνούν ότι η ανακάλυψη είναι σημαντική και για έναν ακόμη λόγο: Ότι αυτός ο «Φιλιππινέζος» αρχαίος ανθρωπίνος είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιούσε εργαλεία. Ειδικότερα, ένα οστό ελαφιού που βρέθηκε στα ίδια ιζήματα με τα ανθρώπινα οστά μοιάζει με τα γνωστά λίθινα εργαλεία. Για ορισμένους επιστήμονες αυτό το κόκαλο αποτελεί ένδειξη ότι ο Homo luzonensis ήταν ικανός κατασκευαστής εργαλείων και κυνηγός.

Μια εντυπωσιακή διασπορά

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ο Homo luzonensis ή ένα άλλος ανθρωπίνος, έζησε στο Λουζόν ακόμα πιο πίσω στο χρόνο. Το 2018, ο Mijares και οι συνάδελφοί του ανακοίνωσαν την ανακάλυψη εργαλείων πέτρας και σκελετού σφαγμένου ρινόκερου ηλικίας άνω των 700.000 ετών, που δεν βρέθηκαν πολύ μακριά από το σπήλαιο Callao. Λόγω του χρονικού διαστήματος μεταξύ των υπολειμμάτων και της θέσης του εργαλείου, ωστόσο, είναι δύσκολο να πούμε αν οι χρήστες των πέτρινων εργαλείων ήταν προκάτοχοι του H. luzonensis ή αρχαιότερων «συγγενών» του.

Ένα άλλο σημαντικό μυστήριο είναι το πώς οι πρόγονοι του Homo luzonensis έφτασαν στις Φιλιππίνες. Το 2016, οι ερευνητές αποκάλυψαν εργαλεία πέτρας στο νησί Sulawesi της Ινδονησίας που χρονολογούνται μεταξύ 118.000 και 194.000 ετών, τουλάχιστον 60.000 χρόνια παλαιότερα από την γνωστή ανθρώπινη παρουσία στο νησί. Σε συνδυασμό με τις ανακαλύψεις στα νησιά Φλόρες και Λουζόν, υποδηλώνεται ότι η διασπορά ανθρωπίνων σε όλη την περιοχή δεν ήταν απαραίτητα τόσο σπάνια και τυχαία όπως πίστευαν οι ερευνητές. Ωστόσο, για τους τρόπους αυτής της διασποράς, οι οποίοι δεν μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από το κολύμπι ή ένα υποτυπώδες σκάφος, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.

Ένα πράγμα όμως παραμένει σαφές: Η Νοτιοανατολική Ασία πιθανότατα φιλοξενεί περισσότερα ανθρωποειδή από ό,τι υποδηλώνουν τα σημερινά απολιθώματα.    

πηγή

Βερεστσαγκιν, το μάταιο των μισαλλόδοξων

του Μάκη Γεφυρόπουλου

Ο ομολογουμένως τρομακτικά ρεαλιστικός πίνακας του Βερεστσάγκιν αποτυπώνει ανάγλυφα –συμφωνούν και οι κόρακες άλλωστε- τη μέγιστη αξία που έχουν για την ανθρωπότητα, έννοιες όπως έθνος, ιμπεριαλισμός, οικονομικός στραγγαλισμός, ολοκληρωτικός πόλεμος, θάνατος, σήψη, λήθη.

Πράγματι, με λίγη καλή θέληση και αρκετή ζοφερή φαντασία, μπορούμε να μετασχηματίσουμε νοητικά τον συγκεκριμένο σωρό από λείψανα, για να του δώσουμε μία πιο αισθαντική μορφή που θα προσιδιάζει στις «ανθρώπινες» καρικατούρες που βάναυσα δυναστεύουν τα πεπραγμένα της σημερινής μας καθημερινότητας.

Με λίγη μονάχα ενδελεχή παρατήρηση διακρίνουμε εύγλωττα μερικές οικείες φιγούρες. Ο πατέρας που στο όνομα της αντρικής του τιμής κακοποίησε την κόρη του βιάζοντας χωρίς έλεος την ανθρωπιά.

Ελάχιστα αιώνια «παγωμένα» βλέμματα παραδίπλα, διαπιστώνουμε με κάποια έκπληξη ότι στον ίδιο νεκρικό λοφίσκο κατοικεί και εκείνος ο «εραστής» της βίας, που εξαιτίας του παράφορου φτερωτού πάθους του δεν σταμάτησε να γρονθοκοπεί την «αγαπημένη» του, μέχρι που η γροθιά του βούλιαξε στις μωλωπισμένες σάρκες του αβοήθητου θύματός του.

Στη βάση της σηπτικής πυραμίδας τοποθετείται ο άριος Αχέροντας παλιόφιλος, που στο όνομα της ανωτερότητας της αποβλακωμένης του μωρίας, δε δίστασε να δολοφονήσει μερικά ακόμη προσφυγικά «παράσιτα» στα θαλάσσια νεκροταφεία και τις γειτονιές, βάζοντας κυριολεκτικά φωτιά στα αλλόθρησκα κεφάλια, μόνο και μόνο για προλάβει την πύρινη ομιλία του «πεφωτισμένου» εξουσιαστή του. Γεμάτο –με αίμα- πρόγραμμα.

Στην κορυφή του ηλιόλουστα αποπνικτικού οβελίσκου, συναντούμε μερικές ευμεγέθεις νεκροκεφαλές, τα οστικά αποτυπώματα των αλλοτινών οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών ελίτ δηλαδή, καθώς ακόμα και στον θάνατο η άνιση διάκριση μεταξύ των τάξεων είναι μία επιτακτική ανάγκη που ανταποκρίνεται απόλυτα στη μεταθανάτια καλένδα του μισάνθρωπου χάρου. Η ισότητα δεν έχει θέση στον παράδεισο, πόσο μάλλον στα καζάνια της επίγειας κόλασης που βιώνουμε.

Όλοι πίστευαν μετά εγωιστικής βδελυγμίας ότι θα κυριαρχούσαν για πάντα. Θριαμβολογούσαν για το μέγεθος της μανίας τους, μα στο τέλος δεν τους έμεινε τίποτα άλλο παρά η πτωμαΐνη των φιλοδοξιών τους.

Το μίσος, ο ρατσισμός, η οικονομική λαιμαργία και η έμφυλη λαίλαπα είναι θρύψαλα στον άνεμο, η τροφική δηλητηρίαση των ανυποψίαστων κορακιών που και αυτά δεν καταδέχονται παρά μερικά τσιμπήματα, από την αηδία που νιώθουν ενστικτωδώς για τα «περήφανα», μα ξεχασμένα από καιρό, φαντάσματα ενός τραγικού παρελθόντος.

Ο πίνακας σηματοδοτεί το αποκρουστικό μέλλον που αναπόφευκτα θα διαδεχτεί το αιματοβαμμένο παρόν, σε μία αέναη αλληλοδιαδοχή ονείρων, παθών και εγκλημάτων  που ζωγραφίζουν τον καμβά της ιστορίας με το άλικο χρώμα του εφιάλτη.

Ο θάνατος είναι μία κοινότοπη ανθρώπινη κατάληξη, από την οποία δεν υπάρχει διαφυγή, φέρεται να περιγράφει με μία σκωπτική διάθεση ο καλλιτέχνης. Δίκαιοι και άδικοι είναι καταδικασμένοι -ή ευλογημένοι- να ζήσουν πεθαίνοντας και αυτή είναι ίσως η μοναδική αλήθεια.

Στο τέλος, αυτό που μας διαφοροποιεί είναι ο τρόπος με τον οποίο αγωνιστήκαμε για να αλλάξουμε τα βάσανα που μας δολοφονούν αργά και βασανιστικά.

Στο τέλος, το μόνο που μετράει, έστω και στο επίπεδο του εύθραυστου φαντασιακού μας, είναι το αν θα στοιβαχτούμε στην ατέρμονη βουνίσια λήθη ως άλλες μολυσματικές καταραμένες μάστιγες ή θα περάσουμε στη μνήμη των αγαπημένων μας ως κάποιοι που ονειρεύτηκαν να αλλάξουν όχι μόνο τη ζωή, αλλά και τον θάνατο, δίνοντας με τις πράξεις τους την καταλληλότερη απάντηση στις πανανθρώπινες υπαρξιακές ανησυχίες.

Η πεμπτουσία της ζωής ενδημεί άλλωστε στην ουμανιστική καλοσύνη. Στην αλληλεγγύη. Η «αθανασία» είναι όμως το προνόμιο της καθημερινής επανάστασης που δεν ορρωδεί ούτε καν μπροστά στο τέλος της επίγειας περιπέτειας.   

Πιέσεις και παρασκήνιο για την έκδοση του Ασάνζ στις ΗΠΑ

Η πιθανότητα έκδοσης του ιδρυτή των Wikileaks στις ΗΠΑ βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης εντός και εκτός Βρετανίας. «Θα αγωνιστώ» δηλώνει ο Τζούλιαν Ασάνζ. Ο 47χρονος δημοσιογράφος συνελήφθη χθες μετά από έφοδο των βρετανικών Αρχών στην πρεσβεία του Εκουαδόρ, όπου παρέμενε εγκλωβισμένος από το 2012. Ήδη ο Ασάνζ καταδικάστηκε για παραβίαση των όρων της αναστολής του και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης ενός έτους, όμως, το πραγματικό θέμα είναι το αίτημα των ΗΠΑ προς τη Βρετανία για έκδοσή του.

Οι αμερικανικές αρχές θεωρούν τον Ασάνζ κίνδυνο για την εθνική τους ασφάλεια, εξαιτίας των πολλαπλών αποκαλύψεων και διαρροών που έχουν πραγματοποιήσει τα Wikileaks εδώ και αρκετά χρόνια.

Το κατηγορητήριο για τον ιδρυτή των Wikileaks είναι βαρύ, καθώς κατηγορείται για «κυβερνοπειρατεία», αλλά και για συνωμοσία με την Τσέλσι Μάνινγκ, όπως αποκαλύφθηκε χθες από τη διαρροή εγγράφων του αμερικανικού υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ο ίδιος ο 47χρονος δημοσιογράφος δήλωσε πως θα αμφισβητήσει και θα αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις του το αίτημα για έκδοσή του στις ΗΠΑ, όμως η ουσία είναι ότι βρίσκεται αντιμέτωπος με βαρύτατες ποινές εφόσον εκδοθεί και δικαστεί από την αμερικανική δικαιοσύνη.

Πιέσεις και αντιδράσεις για την έκδοση στις ΗΠΑ

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχει ξεκινήσει, πλέον, ένα γαϊτανάκι κινήσεων και πιέσεων για την εξέλιξη της υπόθεσης, ενώ στο επίκεντρο βρίσκεται η βρετανική κυβέρνηση.

Τόσο η πρωθυπουργός της χώρας όσο και κορυφαίοι υπουργοί της υπερασπίστηκαν της σύλληψης του Ασάνζ και δήλωσαν ότι «κανένας δεν είναι πάνω από το νόμο». Η κυβέρνηση, πάντως, δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της αναφορικά με το αν θα κάνει δεκτό το αίτημα των ΗΠΑ για έκδοση.

Ήδη οι Εργατικοί έχουν πάρει θέση για το ζήτημα, καλώντας την κυβέρνηση να μην συναινέσει το αμερικανικό αίτημα και να μην εκδώσει τον Ασάνζ.

«Οι ΗΠΑ τον θέλουν επειδή αποκάλυψε τις ακρότητες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν» έγραψε στο Twitter ο Τζέρεμι Κόρμπιν, ενώ η Dian Abbot είπε (BBC) ότι η κυβέρνηση πρέπει να μπλοκάρει την διαδικασία έκδοσης για να προστατεύσει τα δικαιώματα του Ασάνζ.

Την ίδια στιγμή η Αυστραλία, χώρα καταγωγής του 47χρονου δημοσιογράφου, ανακοίνωσε, μέσω του πρωθυπουργού Σκοτ Μόρισον, ότι δεν «έχει καμία σχέση» με το ζήτημα της έκδοσης ή όχι στις ΗΠΑ, όμως αντιτίθεται στο ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει ο Ασάνζ την θανατική καταδίκη.

Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ Λενίν Μορένο από την πλευρά του, υπερασπίστηκα για ακόμη μία φορά την απόφαση της χώρας του, μια απόφαση την οποία παρουσίασε ως «κυρίαρχη» και η οποία ελήφθη «μετά τις επανειλημμένες παραβιάσει των διεθνών συμβάσεων και πρωτοκόλλων της καθημερινής ζωής».

«Παζάρι» και με νέο άσυλο;

Ο Τζούλιαν Ασάνζ, παρά τη δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται, δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος, καθώς έχει μία δυνατή ομάδα δικηγόρων, αλλά και πολλούς υποστηρικτές.

Ήδη, μάλιστα, έχουν ακουστεί φήμες πως θα μπορούσε να ζητήσει άσυλο σε άλλη χώρα (όμως δεν είναι πολύ ξεκάθαρο το πώς θα φύγει από τη Βρετανία).

Χθες, η Μόσχα ανακοίνωσε ότι δεν έχει δεχθεί αίτημα από τον Ασάνζ για χορήγηση ασύλου, όμως, σήμερα στο παιχνίδι μπήκε και η Γαλλία.

Ο Εμανουέλ Μακρόν τηρεί σιγή ιχθύος, αλλά οι ανακοινώσεις από πλευράς γαλλικής κυβέρνησης είναι διφορούμενες.

Η Αμελί ντε Μονττσαλίν, υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας, δήλωσε ότι, παρά το γεγονός πως η Ε.Ε. έχει συγκεκριμένα μέτρα για να προστατεύει τους πληροφοριοδότες, η Γαλλία δεν έχει δεχθεί αίτημα για άσυλο από τον Τζ. Ασάνζ.

«Θα ακούσουμε τι θέλει να κάνει, όμως δεν θα δώσουμε άσυλο σε κάποιον που δεν το έχει ζητήσει» είπε χαρακτηριστικά, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να μελετήσει την υπόθεση σε περίπτωση που ο Ασάνζ ζητήσει άσυλο στη Γαλλία.

  efsyn.gr   

Της παραγραφής το κάγκελο!

του Χρήστου Ξανθάκη 

Νομίζω ότι το είχα δει στο πανηγύρι, στα Τρίκαλα, πριν από καμιά σαρανταπενταριά χρόνια. Σ’ έναν πάγκο με βρακόπανα ή κάτι αντίστοιχο, μη ζητάτε και πολλά τώρα, μωρό ήμουνα. Είχε βάλει ο έμπορος ένα ταμπελάκι για να γλυτώνει από τον γκαϊλέ του κάθε περίεργου και να μη χρειάζεται να εξηγεί τα ανεξήγητα κάθε τρεις και λίγο. Και το ταμπελάκι έγραφε: «Το ‘πιασες; Το πήρες!»

Έτσι γραμμένο, χύμα και τσουβαλάτα, για να μην μπορεί ο άλλος ο μαλάκας να λέει ύστερα ότι δεν το κατάλαβε. Σε γλώσσα κατανοητή, απ’ αυτή που μιλάει ο κόσμος, όχι από την άλλη που χρησιμοποιούν στα δικαστήρια και μπαίνεις μέσα άνθρωπος για να βγεις με ένα κεφάλι καζάνι, μεγάλο σαν αυτά του στρατού. Απλό σαν να προσθέτεις δύο συν δύο:

«Το ‘πιασες; Το πήρες!»

Τα γράφω όλα τα ανωτέρω, τα χωριάτικα και γραφικά, διότι έσκασε μύτη ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην τηλεόραση και δήλωσε ότι στην επόμενη Βουλή που θα ξεφορτωθούμε τα κουμμούνια, θα γίνει τσίτα μπόμπα Συνταγματική Αναθεώρηση και δεν θα περάσει η ερμηνευτική δήλωση για το άρθρο 86 (ευθύνη υπουργών), η οποία αφορά στην παραγραφή των υπουργικών αδικημάτων και έχει να κάνει με το αν τα αδικήματα τελούνταν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ή επ’ ευκαιρία των καθηκόντων τους.

Το ακούς, μπουρδουκλώνεσαι, αναρωτιέσαι τι διάολο ήθελες και πήγες και σπούδασες στο Φυσικό αντί να γίνεις δικηγόρος που σε έψηνε η μάνα σου, κάθεσαι λίγο σαν το χάνο μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης ή του κινητού (ανάλογα που απόλαυσες το βίντεο) και ξαφνικά εμφανίζεται ο Χαράλαμπος Αθανασίου. Και το λέει το ποίημα ο πρώην υπουργός:

«Η παθητική δωροδοκία έχει κριθεί με σειρά δικαστικών αποφάσεων των ανωτάτων δικαστηρίων ότι ανάγεται στα καθήκοντα του υπουργού και συνεπώς υπόκειται σε αυτή την αποσβεστική ημερομηνία. Δεν θα την έπαιρνε κάποιος τη μίζα αν δεν ήταν υπουργός. Πιστεύω ότι είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Δεν είναι επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του».

Το οποίον εκ πρώτης όψεως μοιάζει με ανέκδοτο που ούτε ο Σεφερλής δεν θα μπορούσε να σκαρώσει:

Πώς γίνεται ρε γαμώτι να είναι καθήκον του υπουργού οι μίζες;

Εκεί όμως που αρχίζεις να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο (ή τα πόδια σου στο πάτωμα), περνάει από μπροστά σου μια δεύτερη ανάγνωση:

Βρε κουτέ απόφοιτε Φυσικού, που τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Δεν εννοεί κανένας και ούτε μια στιγμή ότι ο υπουργός έχει καθήκον να παίρνει μίζες. Δικολαβίστικα είναι. Απ’ αυτή τη γλώσσα της δικαστικής αίθουσας που έγραψες πιο πριν. Και τα δικολαβίστικα λένε ότι αν ένας υπουργός τα έπαιρνε κατά τη διάρκεια των καθηκόντων του πάει για παραγραφή το αδίκημα, ενώ αν τα έπαιρνε επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του δεν πάει για παραγραφή. 

Κατάλαβες μπουμπούνα;

Κατάλαβα, πώς δεν κατάλαβα, αλλά να πω και κάτι δικό μου σας παρακαλώ, ως ανήρ που δεν έχει περάσει μόνο απ’ την πολιτική αλλά έχει περάσει και από την κερκίδα:

Στο γήπεδο μέσα, δεν έχει τέτοια ξεφτιλίκια!

Άμα τα έχει πιάσει ο διαιτητής, είναι πιασμάν, τελεία και παύλα. Ούτε τα πήρε λίγο, ούτε τα πήρε πολύ, ούτε ήταν καλό παιδί κι αγαπούσε τα αδέσποτα. Έτσι και τα παντελόνιασε τα φράγκα, έτσι και τον ενθυλάκωσε τον μπερντέ, γράφτηκε στο τεφτέρι. Και στο χορτάρι επάνω, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει.

Από εκεί και πέρα βεβαίως, δικαίωμά του είναι του καθενός να πουλάει την παραμύθα του. Στο Συνταγματικό δίκαιο ιδίως, περισσεύουν οι ρήτορες, οι ασημένιες γλώσσες που λένε και οι Εγγλέζοι. Όταν φτάσει όμως ή ώρα της κρίσεως, όσοι και όσες από εμάς θα διατηρούν ακόμη σώας τας φρένας, δεν θ’ ασχοληθούν με την παραγραφή, θ’ ασχοληθούν με το αν τα ‘πιασε ή δεν τα ‘πιασε κάποιος. Και οι αντιδράσεις τους θα θυμίζουν περισσότερο Θύρα 13 και λιγότερο τους κυρίους καθηγητές της Νομικής…

Υ.Γ.: Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω ότι αν δω μπροστά μου τον Κουρουμπλή, θα γίνω εγώ Θύρα 13. Μόνο τον πάτο δεν του φίλησε του Αμβρόσιου, ο αθεόφοβος!

newpost.gr

Υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ χαρακτηρίζει την γενοκτονία των Ποντίων «μύθο»

Yποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, Δημήτρης Καιρίδης, ισχυρίζεται ότι είναι μύθος η γενοκτονία των Ποντίων.

Διαβάστε τι λέει και στη συνέχεια δείτε το ΒΙΝΤΕΟ:

-Ο μύθος ότι έχουμε υπάρξει θύματα εθνοκαθάρσεων, γενοκτονίας και γενικά υπάρχει μια αύξηση των γενοκτονιών και γενοκτολαγνείας που δεν είχαμε…

Ξαφνικά εμφανίζεται ο μύθος της Ποντιακής Γενοκτονίας στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Αποφασίζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η Βουλή των Ελλήνων να αναγάγει τα δραματικά και τραγικά γεγονότα των Ελλήνων του Πόντου σε γενοκτονία.

-Χτίστηκαν καριέρες στο Κυπριακό. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε το Κυπριακό. Από το Κυπριακό, ξεκίνησε το 64 -65. Αυτός ο αμερικανός στρατιώτης, με την αμερικάνα γυναίκα, ο αμερικανοσπουδαγμένος, να βρεθεί απέναντι στους αμερικάνους και να χτίσει ένα μύθο εθνικιστικό, «η Ελλάδα στους Έλληνες» τα θυμάστε αυτά τα ωραία…

-Ο Καραμανλής το έλεγε ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική θάλασσα κι όλοι οι μεγάλοι έλληνες πρωθυπουργοί το έλεγαν στον ελληνικό λαό ότι δεν είναι μόνο ελληνική.

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ        

indicator.gr

Μια ηττοπαθής υπουργική δήλωση

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

«Δεν θα παραδώσουμε καμένη γη» [κάπως έτσι] είπε ο Τσακαλώτος -και πολλοί έσπευσαν να δουν σε αυτήν τη δήλωση ομολογία ήττας του κόμματος που κυβερνά, κυρίως κάποιοι περίεργοι δημοσιογράφοι, που δουλεύουν στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, ή ξέρω ’γώ σε ποιον επικοινωνιακό θεσμό [ή θεό, δεν έχει σημασία] πιστεύουν ή προσκυνάνε -το ίδιο είναι.

Και αυτοί του εν λόγω σταθμού ας πούμε ότι είναι φερέφωνα της αντίδρασης [γενικώς] ή εντεταλμένοι να ομιλούν κατά της «αριστερής» κυβέρνησης. Ας πούμε επίσης ότι ο Τσακαλώτος δεν ομιλεί καλά τα ελληνικά και ότι περιέπεσε σε γλωσσικό ολίσθημα· το επισήμαναν αυτό σημαντικοί πολιτικοί αναλυτές στα πρωινά δελτία ενημέρωσης (;). Ναι, αλλά μήπως έχουν δίκιο όσοι επέμεναν ότι ο κορυφαίος υπουργός είπε τα αληθή; Οτι δηλαδή έχει κατανοήσει ότι το κόμμα του, που κυβερνά, έχει πάρει την κάτω βόλτα; Εάν έτσι είναι, τότε ο κρίσιμος για την οικονομική πορεία της χώρας αυτός υπουργός έχει κυριευθεί από ηττοπάθεια -αυτό όμως δεν περιποιεί τιμή για τον κυβερνητικό σχηματισμό.

Εάν έχουν δίκιο οι «συνάδελφοι» του ΣΚΑΪ, τότε κάτι δεν πάει καλά στις κορυφές της κυβέρνησης, κάτι που σημαίνει ότι έχουν συνειδητοποιήσει την επερχόμενη εκλογική τους ήττα. Τι συνεπάγεται αυτό για την κοινωνία; Τι συνάγει η κοινωνία εξ αυτού του υπουργικού «ρητού»; [Είναι προφανές ότι έχουν παραδώσει τα όπλα και παλεύουν να περισώσουν μιαν ήττα με αξιοπρέπεια -και πέραν τούτου ουδέν]. Η κοινωνία λοιπόν δεν ξέρει ακόμη πού πατά και πού πηγαίνει [μπερδεύει τον τσάμικο με τον καλαματιανό -άσε που οι πλείστοι αγνοούμε αυτήν τη διάκριση, οι δυστυχείς, όλοι μας, σχεδόν].

Σημειολογικά είναι αυτά και όχι τόσο αληθινά, όταν όμως εκφέρονται από υπουργικά χείλη τέτοια [ηττοπαθή] έπεα δίνουν περιθώρια στους «αντίπαλους» να επιχαίρουν. Δεν είναι δικαιολογία ότι ο εν λόγω υπουργός δεν γνωρίζει καλά την ελληνική γλώσσα· είναι τουλάχιστον αστεία αυτή η υπεράσπιση -κάτι άλλο πρέπει να σκαρφιστούν οι οπαδοί αυτής της κυβέρνησης εάν θέλουν να έχουν ελπίδες για μια νέα διακυβέρνηση.

Πίσω από τα ελλιπή ελληνικά του κυρίου Τσακαλώτου πολλοί βλέπουν την αλήθεια [γλώττα αμαρτάνουσα τ’ αληθή λέγει... και τα συμπαρομαρτούντα]. Ισως έτσι να είναι, ίσως όμως ο υπουργός να είναι θύμα της τάχα ευρωπαϊκής νοοτροπίας, που θέλει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Μια τέτοια δήλωση σημαίνει, όντως, παραίτηση από μια νέα διεκδίκηση της εξουσίας και καλό θα ήταν να «συνευρεθούν» οι [δια]χειριστές της εξουσίας και να αποφασίσουν εάν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν τη διαχείριση ή να αποσυρθούν, προσδοκώντας μια καλύτερη τετραετία, όποτε κι αν είναι αυτή. [Ζήσε, Μαύρε μου, να φας τον Μάη τριφύλλι...].

Εχει ευθύνες [και] η σημερινή κυβέρνηση και μεγάλες μάλιστα για τη θλίψη που έχει κατακυριεύσει την ελληνική κοινωνία -ας πάψουν τουλάχιστον να διαχέουν οποιαδήποτε απαισιοδοξία, ας πάψουν να λένε ανοησίες, ας πάψουν να είναι αδολέσχες [ή να χορεύουν καρσιλαμά...].      

Όχι άλλο «στήθος ή μπούτι» στις λίστες υποψηφίων

Η ανακοίνωση των υποψηφίων ευρωβουλευτών από το κυβερνόν κόμμα έδωσε τροφή σε σχολιασμό από τα μέσα. Κάτι σωστό, κατά τη γνώμη του γράφοντος. Τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι που σέβονται το λειτούργημά τους οφείλουν να ενημερώνουν τους πολίτες. Πέραν αυτού, λόγω της εμπειρίας τους στην επικαιρότητα και την γενικότερη τυχούσα μόρφωσή τους, σε συνδυασμό με το βήμα που έχουν, προσφέρουν και τη γνώμη τους. Θεμιτό εώς και χρήσιμο, με μία διευκρίνιση ωστόσο: τα κριτήριά τους να είναι σαφή και προσαρμοσμένα στην εκάστοτε περίσταση. Δυστυχώς ωστόσο, δεν συμβαίνει πάντα έτσι.

Τα επίκαιρα σε βάθος χρόνου μας έχουν δείξει ότι γυναίκες που διεκδικούν κάποιο αξίωμα στη Βουλή, στην Κυβέρνηση, στην Ευρωβουλή ή σε άλλους θεσμούς προσεγγίζονται πέραν των τυπικών τους προσόντων και τοποθετήσεων, ως προς τις επιλογές τους και το σώμα τους. Μία ακόμη φορά αυτό γίνεται έκδηλο στις αναφορές μέσων στη Ραλλία Χρηστίδου. Η τοποθέτηση της ίδιας στην αριστερά δεν ήταν ποτέ κρυφή, χωρίς να διατυμπανίζεται. Ωστόσο δεν κρίνεται γι’ αυτό, παρά για τον τρόπο που κερδίζει τα προς το ζην.

Ο σεξιστικός λόγος δε, δεν περιορίζεται μόνο στις γυναίκες. Ο ίδιος τρόπος σκέψης που θρέφει τον σεξισμό, θρέφει και την ομοφοβία, όπως μαρτυρά άρθρο που αναφέρεται στον υποψήφιο ευρωβουλευτή Νίκο Γραικό. Η εστίαση του άρθρου βρίσκεται στο φύλο του συντρόφου του υποψηφίου, χωρίς περεταίρω εξήγηση στον τίτλο. Η απουσία σχολιασμού μαρτυρά ότι ο τίτλος από μόνος του -τουλάχιστον όπως μάλλον εκτιμάται από όποιον το δημοσίευσε- αποτελεί κατηγορία προς τον υποψήφιο. Φυσικά για να είναι τόσο σίγουρος αυτός που το δημοσιεύει ότι το μήνυμά του θα φτάσει στον παραλήπτη, σημαίνει ότι είναι πεπεισμένος ότι μοιράζονται κοινές αξίες με τους αναγνώστες του. Εν προκειμένω, ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα είναι εγγενώς κακοί υποψήφιοι για θεσμικές θέσεις.

Αυτό που είναι βέβαιο ωστόσο, είναι ότι αυτού του τύπου η δημοσιογραφία θα πετυχαίνει όσο εκφράζει μέρος της κοινωνίας μας. Το ζήτημα, λοιπόν, δεν περιορίζεται σε κάποια αίθουσα σύνταξης, αλλά απλωνεται σε κάθε μέρος που γίνονται τέτοιου τύπου εκτιμήσεις για όσους ασχολούνται με τα κοινά. Μέχρι να αναθεωρήσουμε, μάλλον ο καταλληλότερος υποψήφιος θα είναι αυτός που απαντάει πιο σωστά στο ερώτημα «Στήθος ή μπούτι;»     

πηγή

Υπουργέ μου, πάρε μίζα! Είναι καθήκον!

«Αν ένα αδίκημα ανάγεται στα καθήκοντα ή όχι του υπουργού είναι αρμόδια να τα κρίνουν κατά περίπτωση τα δικαστήρια» είπε στην ΕΡΤ ο βουλευτής της ΝΔ, Χαράλαμπος Αθανασίου. Και συνέχισε: «Δεν θα την έπαιρνε την μίζα αν δεν ήταν υπουργός. Εγώ πιστεύω ότι είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων του, γιατί αν δεν ασκούσε τα καθήκοντα δεν θα τα έπαιρνε, οποιοσδήποτε υπουργός».  Είναι στα καθήκοντα ή επ’ ευκαιρία των καθηκόντων ρωτήθηκε. «Είναι στα καθήκοντα του», απάντησε ορθά – κοφτά ο βουλευτής της ΝΔ.

Εάν δεν μας πιστεύετε πως ο Χ.Αθανασίου έκανε αυτές τις δηλώσεις (το πάθαμε κι εμείς όταν μάθαμε για τις δηλώσεις), τότε μπορείτε να δείτε το βίντεο παρακάτω.

Κατά τα άλλα έχουμε μια ερώτηση: Ο κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης τι κάνει; Είναι καλά; Πάντα καλά. Για την άποψη περί «καθήκοντος» της μίζας τι άποψη έχει; Εντάσσεται στην αριστεία ή είναι ανεξάρτητη; Εάν, πάντως, συμφωνεί μπορεί να υπάρξει και σχετική οδηγία για υπουργός. Θα μπορούσε να έχει και τίτλο η οδηγία: Υπουργέ μου, πάρε μίζα! Είναι καθήκον!

Μέχρι στιγμής, πάντως, εμείς βρήκαμε μια ανακοίνωση της ΝΔ, που ενδεχομένως να συνδυάζεται με το ζήτημα. Την παραθέτουμε, αν και δεν είναι ιδιαιτέρως συγκεκριμένη.

«Η κατάντια της δημόσιας τηλεόρασης δεν έχει προηγούμενο. Το Μαξίμου έχει μετατρέψει την ΕΡΤ σε ένα χυδαίο κανάλι διαστρέβλωσης των θέσεων της Νέας Δημοκρατίας. Ας γνωρίζουν τα πρόθυμα φερέφωνα της συριζαϊκής προπαγάνδας και οι προβοκάτορες κατασκευαστές των fake news, ότι από την επομένη κιόλας μέρα των εθνικών εκλογών, η ΕΡΤ θα γίνει η δημόσια, ανεξάρτητη και πολυφωνική τηλεόραση που αξίζει στους Έλληνες».

Επίσης, ρωτάμε (εμείς που θα ήταν αστείο να μας πει κανείς «φερέφωνο της συριζαϊκής προπαγάνδας») τελικά, είπε κάτι ο κ. Χ. Αθανασίου που δεν καταλάβαμε; Μπερδεύτηκε; Τι συνέβη;

O ίδιος ο Χ. Αθανασίου, λίγο αργότερα από την ανακοίνωση της ΝΔ, προχώρησε στις παρακάτω εξηγήσεις για τις δηλώσεις του:

«Εκτός από τη θλίψη φαίνεται πως και το γαρ πολύ του πανικού, γεννά παραφροσύνη. Η Κυβέρνηση έχοντας να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αποτυχίας της πρωτοφανούς στα χρονικά σκευωρίας της υπόθεσης Novartis αλλά και της καταβαραθρώσεώς της δημοσκοπικά, πλέον τα παίζει όλα για όλα: μεταχειρίζεται τεχνάσματα που δεν μπορούν να σταθούν με τους κανόνες κοινής λογικής και τα οποία εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους δημιουργούς τους.

Πιο συγκεκριμένα, ρωτήθηκα από δημοσιογράφους της εκπομπής “Απευθείας” στην ΕΡΤ, ευρισκόμενος σήμερα το πρωί έξω από το Κοινοβούλιο, αν θεωρώ, με την ιδιότητά μου ως νομικός και πρώην δικαστικός, ότι η παθητική δωροδοκία συνιστά αδίκημα που συνδέεται με πράξεις που ανάγονται στα καθήκοντα του Υπουργού ή τελείται επ’ ευκαιρία αυτών.  Απάντησα ότι κατά την επιστημονική άποψή μου αλλά και την πάγια νομολογία των ανωτάτων Δικαστηρίων και του Ειδικού Δικαστηρίου περί Ευθύνης Υπουργών (υποθέσεις: Παπανδρέου, Κουτσόγιωργα, Παπακωνσταντίνου κ.α) η δωροδοκία είναι πράξη που τελείται κατά την άσκηση των καθηκόντων του Υπουργού.  Στη μονταζιέρα του Μεγάρου Μαξίμου, απομόνωσαν τη φράση “η μίζα είναι στα καθήκοντα του Υπουργού” ώστε να ερμηνεύσουν τη δήλωσή μου πως τάχα θεωρώ ότι οι Υπουργοί μπορούν να παίρνουν μίζες και να παραμένουν ατιμώρητοι.  Αν είναι δυνατόν οι “φωστήρες” της Κυβέρνησης να θεωρούν ότι οι Έλληνες είναι τόσο αφελείς ώστε να καταναλώσουν άκριτα αυτήν την άθλια μηχανορραφία, που θα προκαλούσε μέχρι και στον Γκαίμπελς θυμηδία για την προχειρότητά της.

Τέλος, θέλω να σημειώσω ότι οι απόψεις οι δικές μου αλλά και του κόμματος μου είναι σαφείς: θεωρούμε ως αδήριτη ανάγκη την τροποποίηση επί το αυστηρότερον του άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης Υπουργών, που σήμερα δυσλειτουργεί, και τη θέση μας αυτή την έχουμε διατυπώσει σε όλους τους τόνους.

Αφήνουμε στο ΣΥΡΙΖΑ τα πυροτεχνήματα και τα τεχνάσματα που σκοπό έχουν μόνο την επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης Novartis, που χρησιμοποιήθηκε με κάθε τρόπο από την Κυβέρνηση για να σπιλωθούν πολιτικά πρόσωπα και συνειδήσεις, και τώρα καταρρέει σαν χάρτινος πύργος».

πηγή

    

Η ατζέντα της Χρυσής Αυγής έχει υιοθετηθεί σε σχεδόν απόλυτο βαθμό...

O Παναγιώτης Kουρουμπλής (χαρακτηριστική περίπτωση μαυρογιαλούρου ) χαριεντίζεται με Χρυσαυγίτη μητροπολίτη και παραμένει υποψήφιος ευρωβουλευτής. Η Κατερίνα Μάρκου (λίγα τα κόμματα απο τα οποία δεν εχει περάσει ) σ ενα αντιμεταναστευτικό κρεσέντο ανατωτιέται ''αν έχουμε ενδείξεις θανάτων στον Έβρο" (λιγα εικοσιτετράωρα μετά τον θάνατο 22χρονου πρόσφυγα). Και επισης παραμένει υποψήφια. Και ενας αρθρογράφος -που εξειδικεύεται στον αντικομμουνισμό της εποχής του εμφυλίου -κάνει συνδεση δήθεν συντάξεων 300 ευρώ που παίρνει εργαζόμενος με 28 χρόνια με τα επιδόματα 400 ευρω που παίρνουν οι πρόσφυγες (συντάξεις 300 ευρω με τόσα χρόνια δεν υπάρχουν ενω τα επιδόματα δεν τα δινει ο κρατικός προυπολογισμός αλλα η Ε.Ε.)

Με άλλα λόγια, η ατζέντα της Χρυσής Αυγής έχει υιοθετηθεί σε σχεδόν απόλυτο βαθμό...    

Από τη σελίδα του Facebook του Giannis Pantelakis