Βαγγέλη, εσύ, super star

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

★ Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, καλώς ή κακώς, είναι ο κυρίαρχος των ΜΜΕ στην Ελλάδα. Διαθέτει ένα κανάλι, το One Channel. Διαθέτει δικές του εφημερίδες όπως τα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ, αλλά αγαπάει (και τον αγαπάνε) κι άλλες εφημερίδες, όπως τα «Παραπολιτικά» και το «Πρώτο Θέμα». Ή και ο «Πρωταθλητής». Επίσης, αγαπημένοι ραδιοσταθμοί του είναι το «Θέμα 104.6» και τα «Παραπολιτικά 90.1». Κι έχει και πολλά sites. Και μην ξεχνάμε πως διαθέτει το πλειοψηφικό πακέτο του μοναδικού πρακτορείου διανομής Τύπου στην Ελλάδα, του «Αργος». Οπως καταλαβαίνετε κι εσείς μιλάμε για έναν αληθινό βαρόνο των media.

★ Αλλά προφανώς δεν του αρκούν όλα αυτά και θέλει ακόμα περισσότερα. Κι έτσι «χτυπάει» και τη Nova. Θέλει να μπει δηλαδή και στη συνδρομητική τηλεόραση. Πώς του έχει γλιτώσει το YouTube έως τώρα, πραγματικά μου προκαλεί απορία. Να το αγοράσει και αυτό, γιατί όχι;

★ Τέτοια συγκέντρωση του ελέγχου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν θυμόμαστε ποτέ άλλοτε στη χώρα μας. Λογικό είναι να προκαλέσει το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ: περισσότεροι από 30 βουλευτές του κατέθεσαν σχετική επερώτηση στη Βουλή προς τον υφυπουργό στον πρωθυπουργό Στέλιο Πέτσα και τους υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Θέμα: «Σχετικά με την εξαγορά της εταιρείας Forthnet από την εταιρεία Alter Ego και τη συγκέντρωση του ελέγχου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης». Forthnet είναι η εταιρεία που έχει τη Nova και Alter Ego η εταιρεία του Βαγγέλη Μαρινάκη στα ΜΜΕ.

★ Αφορμή για την επερώτηση στάθηκε η ανακοίνωση της Forthnet Media A.E. στο Χρηματιστήριο ότι «οι πιστώτριες τράπεζες έχουν παραχωρήσει στην Αlter Ego δικαίωμα αποκλειστικής διαπραγμάτευσης». Το χρέος της Forthnet αγγίζει τα 310 εκατ. ευρώ, ενώ η πρόταση της Αlter Ego, που επεξεργάζονται οι πιστώτριες τράπεζες είναι η καταβολή ποσού 45 εκατ. ευρώ.

★ «Στον όμιλο Forthnet συμπεριλαμβάνεται και η εταιρεία συνδρομητικών καναλιών Nova, που έχει αποκτήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα των περισσότερων ομάδων της Super League, καθόσον τα κανάλια Novasports έχουν σε ισχύ συμφωνίες για τα εντός έδρας παιχνίδια των περισσότερων ΠΑΕ, δηλαδή των ΠΑΕ ΑΕΚ, ΑΕΛ, Αρη, Αστέρα Τρίπολης, Βόλου ΝΠΣ, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, Πανιωνίου και ΟΦΗ, ενώ από την άλλη μεριά με κυβερνητική πρωτοβουλία, εκπεφρασμένη σαφώς και διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, μειώθηκε ο αριθμός των ΠΑΕ, τα τηλεοπτικά δικαιώματα των οποίων κατείχε η ΕΡΤ, με αποτέλεσμα οι ΠΑΕ ΠΑΟ και Αρη να μεταφέρουν τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα στα συνδρομητικά κανάλια της Nova» σημειώνουν οι βουλευτές.

★ Και συνεχίζουν: «Δεδομένου ότι η εταιρεία Alter Ego ελέγχεται από τον συγκεκριμένο επιχειρηματία, ο οποίος είναι ταυτόχρονα μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, γεννάται το εύλογο και κρίσιμο ερώτημα, εφόσον φυσικά ολοκληρωθεί η παραπάνω εξαγορά, εάν υπάρχει κίνδυνος παραβίασης των αρχών του ελεύθερου ανταγωνισμού και της υγιούς επιχειρηματικότητας. Αφενός τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα αποτελούν το βασικό έσοδο μιας ΠΑΕ και αφετέρου ο έλεγχος και η διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των περισσότερων ΠΑΕ περνούν στον αποκλειστικό έλεγχο του μεγαλομετόχου μιας ανταγωνιστικής ΠΑΕ του ίδιου πρωταθλήματος, γεγονός που μπορεί να αφήσει χώρο για άνιση μεταχείριση μεταξύ των ομάδων και για διεξαγωγή του πρωταθλήματος με όρους αναξιοπιστίας και ενδεχόμενα παράπονα από τις ΠΑΕ».

★ Πάει να γίνει και στο ποδόσφαιρο αυτό που ζούμε εμείς στον Τύπο με το «Αργος» εδώ και χρόνια, κάποιος να διαθέτει εφημερίδες και ταυτόχρονα να διαθέτει το μοναδικό πρακτορείο διανομής Τύπου.

★ Το θέτουν το συγκεκριμένο ζήτημα και οι βουλευτές: «Η εταιρεία Alter Ego μέσω της εξαγοράς του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη κατέχει πλήθος εντύπων και ιστοσελίδων, μέσω της εξαγοράς της εταιρείας Αργους ελέγχει τη διανομή και την τιμολογιακή πολιτική αυτής σε ανταγωνιστικά έντυπα, γεγονός που είχε προκαλέσει και την αντίδραση της Επιτροπής Ανταγωνισμού υπό την προηγούμενη φυσικά σύνθεσή της, πρόσφατα ανακηρύχθηκε από το ΕΣΡ “οριστική δικαιούχος” για την έκτη τηλεοπτική άδεια πανελλαδικής εμβέλειας γενικού περιεχομένου».

★ Και ρωτούν τους υπουργούς κάποια βασικά πράγματα που αφορούν τη Nova ειδικά, αλλά στην ουσία αφορούν το σύνολο των ΜΜΕ στη χώρα μας:

«Αντιλαμβάνονται το τεράστιο πρόβλημα σύγκρουσης συμφερόντων, το οποίο προκύπτει όταν ένας συμμετέχων σε μια αγορά ελέγχει πλήρως τις χρηματοροές των ανταγωνιστών του; Θα ζητήσουν να επιληφθεί της υπόθεσης η Επιτροπή Ανταγωνισμού;

»Δημιουργούνται κατά την άποψή τους συνθήκες ολιγοπωλίων ή δεσπόζουσας θέσης στην αγορά των μέσων μαζικής ενημέρωσης από την ενδεχόμενη συγκέντρωση του ελέγχου της αγοράς των μέσων μαζικής ενημέρωσης;».

★ Ελπίζουμε η απάντηση των υπουργών να μην είναι σαν αυτή των ΝΕΩΝ του Σαββάτου, με ένα ανυπόγραφο ρεπορτάζ, που μιλούσε για «Θεσμικά παιχνίδια και με τα τηλεοπτικά» από τον ΣΥΡΙΖΑ. Λέτε να τους δίνει γραμμή; Πολύ πιθανόν. Θα το διαπιστώσουμε στη Βουλή.

Ένας από αυτούς λιγότερος, είπαν

γράφει η Έλλη Πράντζου

Ένα παιδί σε στάση εμβρυακή τόλμησε μια μέρα να ονειρευτεί πώς θα ήταν η ζωή αν είχε γεννηθεί αλλού, αλλιώς, αν ήταν κάποιος άλλος. Είχε κρυφτεί λίγο νωρίτερα μέσα σ’ ένα άδειο χαρτόκουτο που θα ήθελε πολύ η παιδική του φαντασία να μπορούσε να το βαφτίσει κάστρο, φρούριο ή έστω σπίτι. Πώς θα ήταν η ζωή αν είχε γεννηθεί αλλού, αλλιώς, αν ήταν κάποιος άλλος; Πώς μοιάζει ο ουρανός στα μάτια των άλλων παιδιών; Με τι μοιάζει ο καυτός ήλιος όταν δεν είναι δύσπνοια αλλά ευκαιρία για εκδρομή, πώς είναι να ζεσταίνεσαι τους χειμώνες μέσα σε αγκαλιές αντί να παγώνεις μες στο ίδιο σου το χνώτο; Τι θυμίζουν η φιλία, το παιχνίδι, η αποδοχή; Τι σημαίνει να είσαι παιδί κάπου όπου μπορούν να σε αγαπάνε; Πώς είναι να μην πεινάς, να γελάς από χαρά κι όχι από κεκτημένη ταχύτητα, να φοβάσαι το σκοτάδι αντί για το αύριο; Πώς είναι να ξέρεις ότι έχεις δικαίωμα να ονειρεύεσαι; Πώς είναι να τρέχεις στην αγκαλιά των γονιών σου μετά από έναν εφιάλτη αντί να ξυπνάς στον ίδιο τον εφιάλτη κάθε πρωί; Πώς είναι να σε ρωτούν “τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;” και να απαντάς ό,τι σου κατέβει νιώθοντας πως κάποτε θα έχεις δυνατότητα να το παλέψεις; Πώς είναι να ξαπλώνεις αντί να σε στοιβάζουν, να σε σκεπάζουν αντί να σε στριμώχνουν, να μοσχοβολάς αντί να σε θεωρούν φύσει βρόμικο επειδή ζεις στα χώματα, τρέχεις στους καταυλισμούς, κυλιέσαι στις λάσπες; Πώς είναι να έχεις γύρω σου παιχνίδια αντί για σκουπίδια; Πώς είναι να ζηλεύεις παγωτό σε χέρι παιδικό αντί να λοξοκοιτάς πρέζα καρφωμένη σε φλέβα καταραμένου; Πώς είναι να σε βρίσκουν όλοι χαριτωμένο αντί να σε θεωρούν παντού ανεπιθύμητο; Πώς είναι να νιώθεις χρήσιμος κι όχι περιττός; Πώς είναι να μη σε μισούν για το χρώμα σου, για μια τυχαία θρησκεία απ’ αυτές των μεγάλων, για έναν τόπο που σέρνεις πίσω σου και που σε έφτυσε κι εκείνος επιδεικτικά για να σε ξεβράσει το κύμα σαν παρία στο πουθενά τους; Πώς είναι να βλέπεις τη ζωή ευκαιρία κι όχι βάσανο;

Πώς είναι να ζεις;

Η φαντασία δεν εγκαταλείπει ποτέ τα παιδιά. Απλώς διαφέρει από παιδί σε παιδί, από ζωή σε ζωή.

Πώς είναι, λοιπόν, να ζεις;

Το παιδί πέρασε τις τελευταίες στιγμές της δικής του σύντομης ύπαρξης μέσα σ’ εκείνο το χαρτόκουτο. Πέντε χρόνια κράτησε αυτή κι όμως τόλμησε να ονειρευτεί πώς θα ήταν αν ζούσε κάπου αλλού, αλλιώς, αν ήταν κάποιος άλλος. Άραγε η φαντασία του κατάφερε να κάνει το χαρτόκουτο κάστρο, φρούριο ή έστω σπίτι κι εκείνον γενναίο επαναστάτη πριν πέσει ηρωικά στο όνομα όσων δεν πρόλαβε να ζήσει;

Όταν πέθανε το αγόρι βρέθηκαν πολλοί να πουν “καλύτερα, ένας από αυτούς λιγότερος”.

Γιατί πέντε χρόνια έζησε κι όμως πρόλαβε να πληρώσει για τα εγκλήματα όλου του κόσμου και να φταίξει για την τυχαιότητα της γέννησής του.

Πέντε χρονών σκοτώθηκε κι ήταν στις συνειδήσεις τους σαν να καθάρισε λεκές από καλό κοστούμι.

Δανεικά κι αγύριστα

Του Παντελή Μπουκάλα

Στο «πόθεν έσχες» των πολιτικών μπορεί να βρει κανείς πολλά για να τον ενοχλήσουν, λ.χ. τη μερική ή και ολική αδιαφάνεια του «πόθεν». Προβλήματα πάντως έχει και ο δημόσιος έλεγχος που ασκείται στην πολιτική συντεχνία για τα οικονομικά της, από τους δημοσιογράφους, αλλά πλέον και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η δημοσιογραφία έχει τα μοτίβα της, θεμελιωμένα στην προκατάληψη ή στην πολιτική σκοπιά κάθε Μέσου: θα ψέξουμε σαν πλούσιο τον αντίπαλο, και τους δικούς μας θ’ αφήσουμε να τους ψέξουν οι αντίπαλοι – τόσο απλό.

Οι δημοσιογράφοι πλεονεκτούμε σε σχέση με τους πολιτικούς: Κι εμείς καταθέτουμε «πόθεν έσχες» (όσοι είναι νομοταγείς και όχι «τζίνια»), αλλά μένει απόρρητο. Ετσι μπορούμε να κατακρίνουμε κάποιον πολιτικό για αμάρτημα στο οποίο έχει υποπέσει και η αφεντιά μας, πλην αφανώς. Το πλεονέκτημα της αφάνειας το απολαμβάνουν και οι σκοπευτές των σόσιαλ μίντια, τρολ και μη. Μπορούν να ελεεινολογήσουν ακίνδυνα κάποιον «λεφτά» πολιτικό κι ας άρχισαν να κάνουν φορολογική δήλωση στο τριακοστό έτος της καριέρας τους, αφού πριν είχαν αποκτήσει το κατιτίς τους, φοροδιαφεύγοντας εξ «αντικρατικής ιδεολογίας», μαγκιάς ή σκέτου αντικοινωνικού φιλοτομαρισμού.

Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα η επιλογή αρκετών πολιτικών, κάθε χρώματος, να κρατούν στο εξωτερικό το μεγαλύτερο μέρος των σφριγηλών αποταμιεύσεών τους. Κι αυτό τη στιγμή που προτρέπουν τους «απλούς πολίτες» να βάλουν πλάτη όπως και όσο μπορούν. Ας πούμε βγάζοντας τις δικές τους μάλλον ισχνές αποταμιεύσεις από το μαξιλάρι, που είναι το δικό τους «εξωτερικό», και καταθέτοντάς τες στις τράπεζες, για να ενισχυθεί η ρευστότητα. Εντάξει, άνθρωποι είμαστε, και πολλά μπορεί να συμβούν. Ωραία. Ας βοηθήσουν το χειμαζόμενο τραπεζικό σύστημα της Ελβετίας με μικρό τμήμα του πλούτου τους κι ας φέρουν το υπόλοιπο εδώ. Για να δώσουν το καλό παράδειγμα σε βιομηχάνους, εφοπλιστές και μεσαίους που, αν και ευπατρίδες, στέλνουν στην ξενιτιά τα κεφάλαιά τους.

Εξίσου ενοχλητικές είναι οι «χαλαρές» σχέσεις ορισμένων πολιτικών με τις τράπεζες. Δανείζονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, με εχέγγυο συνήθως το όνομά τους, τον αέρα τους. Ζουν την ωραία ζωή τους, ενισχύουν τις επιχειρήσεις τους, εκλέγονται και ξαναεκλέγονται με δανεικά. Περνούν τα χρόνια, πέντε, δέκα, δεκαπέντε, το δάνειό τους αυξάνεται αντί να μειώνεται, και οι τράπεζες ραθυμούν. Είναι γενικευμένη συνήθεια άραγε αυτή η ραθυμία ή πολιτικοποιημένη και προσωποποιημένη;

   

Στο σφυρί δύο ακίνητα ιδιοκτησίας Κοντομηνά...

Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 το ηλεκτρονικό σφυρί θα χτυπήσει για δύο ακίνητα ιδιοκτησίας του κ. Δημήτρη Κοντομηνά.

Πρόκειται για δύο διαμερίσματα -υπόγειο το ένα, ημιυπόγειο το δεύτερο- που ωστόσο βρίσκονται σε έναν από τους πλέον ακριβούς δρόμους της Αθήνας, στην συμβολή των οδών Μουρούζη 2 και Ηρώδου Αττικού.

Τα ακίνητα τα βγάζει στο σφυρί η εταιρεία GENERALI DEUTSCHLAND AG («ΤΖΕΝΕΡΑΛΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΕ») με έδρα το Μάναχο.

Συγκεκριμένα, η  GENERALI στρέφεται κατά της εταιρείας DEMCO INVESTMENT AND COMMERCIAL S.A. (ΔΕΜΚΟ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ), που εδρεύει στην Παιανία και πρόεδρος της είναι ο κ. Δημητρός Κοντομηνάς.

Όπως αναφέρεται στο απόσπασμα του πλειστηριασμού, το ποσό απαίτησης ανέρχεται στις 266.000 ευρώ, πλέον όλων των δικαστικών εξόδων.

Ειδικότερα, σε πλειστηριασμό θα βγει ένα  υπόγειο διαμέρισμα εεμβαδού 55 τετραγωνικών μέτρων με τιμή πρώτης προσφοράς τις 102 χιλιάδες ευρώ και ένα δεύτερο ημιυπόγειο διαμέρισμα -με δική του είσοδο- εμβαδού 80 τετραγωνικών μέτρων, με τιμή πρώτης προσφοράς τις 164.000 ευρώ.

Η πολυκατοικία, στην οποία βρίσκονται τα δύο διαμερίσματα έχει χτιστεί το 1955 και τα εν λόγω διαμερίσματα αποκτήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Ανήκουν, όπως προαναφέραμε, στο χαρτοφυλάκιο της εμπορικής και επενδυτικής εταιρείας ΔΕΜΚΟ συμφερόντων του κ. Δημήτρη Κοντομηνά, ενός εμβληματικού επιχειρηματία, ο οποίος στην κυριολεξία δημιούργησε την ασφαλιστική αγορά της χώρας.

Ο πολυσχιδής κ. Κοντομηνάς ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα τόσο στον τραπεζικό χώρο (Nova Bank) όσο και στον τηλεοπτικό, καθώς ήταν ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού Alpha.

Ωστόσο, πριν από ένα χρόνο ο Alpha πέρασε στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, καθώς η θυγατρική της Motor Oil, κυπριακή εταιρεία SEILLA ENTERPRISES LIMITED, απέκτησε το 50% συν δυο μετοχές του τηλεοπτικού σταθμού.

Ο κ. Δημήτρης Κοντομηνάς δραστηριοποιείται ακόμα στο χώρο των αιθουσών κινηματογράφου και του λιανικού εμπορίου.

Είναι συλλέκτης έργων τέχνης, σπανίων βιβλίων και αντικειμένων, καθώς επίσης και παλαιών μοντέλων αυτοκινήτων. Έχει να επιδείξει πληθωρικό και ιδιαίτερα σημαντικό κοινωνικό, φιλάνθρωπο και πολιτιστικό έργο.

Το Συμβούλιο Επικρατείας και τα πρόστιμα που παραγράφησαν

Σε δημοσιευμα του το mononews.gr στις αρχές του 2019 με τίτλο «Δημήτρης Κοντομηνάς: Πώς παραγράφηκαν φόροι και πρόστιμα 90 εκατ. ευρώ απο την εφορία» έγραφε:

Πριν από λίγα χρόνια το ΣΔΟΕ είχε καταλογίζει στον επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά (μέτοχος Alpha TV) επιπλέον φόρους και πρόστιμα 90 εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας διαφοράς φόρου για τα έτη 2006-2008 και υποβολής ανακριβούς δήλωσης.  Η διαδρομή του χρήματος, σύμφωνα με τις περιγραφές των αρχών, καταγράφεται από τότε που ήρθε στην Ελλάδα από την Γαλλία η περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.

Στην λίστα αναφέρεται πως εντοπίστηκαν ίχνη καταθέσεων του στην Τράπεζα HSBC της Γενεύης. Όμως στις αρχές Μαρτίου του 2019 , η υπόθεση κρίθηκε παραγεγραμμένη από το Συμβούλιο της Επικρατείας καθώς αν και βρέθηκαν καταθέσεις του σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού και εσωτερικού που δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει την προέλευσή τους, οι φόροι και οι πρόσθετοι φόροι που του επιβλήθηκαν υπέπεσαν σε 5ετή παραγραφή.

Πρόκειται για εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ που καταλαμβάνει όλες τις ανάλογες υποθέσεις που υπάγονται στον γενικό κανόνα 5ετούς παραγραφής.

Η εντολή έρευνας στο ΣΔΟΕ στον Κοντομηνά

Έτσι, κινητοποιήθηκε (4.10.2012) η Εισαγγελία του Οικονομικού Εγκλήματος και δόθηκε εντολή έρευνας στο ΣΔΟΕ και ακολούθησε (18.12.2014) παραγγελία του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος προς το Κέντρο Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ) για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης προκειμένου να ερευνηθεί εάν υπάρχει φοροδιαφυγή, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, κ.λπ.

Από τη λίστα Λαγκάρντ δεν προέκυψε κάτι το ιδιαίτερο. Βρέθηκε ένας λογαριασμός στην Τράπεζα HSBC της Γενεύης που σχετιζόταν με την Interamerican της οποίας ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν πρόεδρος και διευθυντής του εν λόγω ομίλου.

Επίσης, στην ίδια Τράπεζα της Γενεύης βρέθηκε λογαριασμός (Νοέμβριος 2005 έως Φεβρουάριο 2007) ο οποίος σχετιζόταν με την επιχείρηση Global Multi Strategies, o οποίος όμως από τον Μάρτιο του 1999 είναι αδρανής με μηδενικό υπόλοιπο.

Άρση του τραπεζικού απορρήτου

Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε άρση του τραπεζικού απορρήτου και τραπεζικός έλεγχος στην ημεδαπή (Ελλάδα) για τα έτη 2005-2007.

Από τον έλεγχο αυτό προέκυψε ένας λογαριασμός στην Τράπεζα Millennium που περιείχε καταθέσεις 41.241.277 ευρώ, 13.692.660 ευρώ και 11.030.778 ευρώ.

Τα ποσά αυτά αποτελούν πρωτογενείς καταθέσεις. Δηλαδή, για τα ποσά αυτά δεν προέκυψε πηγή και αιτία προέλευσης τους (σύμφωνα με πάντα με τις αρχές) , με αποτέλεσμα να έχει επέλθει προσαύξηση της περιουσίας του, η οποία δεν έχει φορολογηθεί, σύμφωνα με τις φορολογικές αρχές.

Έτσι, καταλογίστηκαν φόροι, προσαύξηση φόρου λόγω υποβολής ανακριβούς δήλωσης, κ.λπ.

Προσέφυγε στο ΣτΕ

Ο 80 χρονος (γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1939) Δημήτρης Κοντομηνάς προσέφυγε στο ΣτΕ υποστηρίζοντας ότι οι αξιώσεις της Εφορίας έχουν υποπέσει σε 5ετή παραγραφή (2006-2008), καθώς οι οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν το 2015.

Αντίθετα, οι φορολογικές αρχές υποστήριζαν ότι η παραγραφή είναι 10ετής.

Με απλά λόγια το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 2347/2018 απόφασή του και με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ, είπε ότι οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν μέσα στο 2015, δηλαδή μετά τη λήξη της προθεσμίας της παραγραφής και για το λόγο αυτό είναι άκυρες.

Ούτε όμως, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, μπορεί να θεωρηθούν νέα στοιχεία εκείνα με τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή, από τα οποία δεν προκύπτει –αποδεικνύεται η ύπαρξη φορολογητέας ύλης στην ημεδαπή.

Τέλος, το Ελληνικό Δημόσιο όχι μόνο έχασε την δικαστική μάχη με το Δημήτρη Κοντομήνα (και τους φόρους φυσικά που θα μπορούσε να εισπράξει), πλήρωσε και 460 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Έφη Καραγεώργου 

Το φρικιό με τη βαριοπούλα

Του Περικλή  Κοροβέση

Ο Φρόιντ υποστήριζε πως η βασιλική οδός για να φτάσουμε στο υποσυνείδητο είναι τα όνειρά μας. Τα όνειρα απασχολούσαν την ανθρωπότητα από την αρχή της. Και οι ερμηνείες τους είναι άπειρες. Από μηνύματα θεών, προβλέψεις για το μέλλον, σήματα για κάποιο επικείμενο καλό ή κακό ή αποκάλυψη κάποιου καλά φυλαγμένου μυστικού. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν ονειροκρίτες, ένα είδος fake εγκυκλοπαίδειας που ερμηνεύει τα διάφορα σύμβολα σε καλά ή κακά και ενίοτε δίνει και συμβουλές.

Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και οι καφετζούδες. Ενας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θεωρεί αυτή την εκδοχή εγκυρότερη από αυτήν του Φρόιντ, την οποία εκλαμβάνει ως διανοουμενίστικη. Αν την ξέρει βέβαια. Και νομίζω πως αυτή η τάση είναι ισχυρότατη σε αυτήν την κοινωνία και υποπτεύομαι πως αργά ή γρήγορα θα συγκροτηθεί σε πολιτικό κόμμα. Και αφού ξέρει και διαβλέπει το μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση αποτυχίας.

Οπως εκ των πραγμάτων ανήκω πάντα σε μια μειοψηφία της μειοψηφίας, έχω πειστεί για την αλήθεια της ανακάλυψης του Φρόιντ και προσπαθώ να ανακαλύψω τον άλλο μου εαυτό που είναι αμπαρωμένος στο υποσυνείδητό μου, που δεν μπορεί να μιλήσει γιατί δεν έχει το χάρισμα του λόγου.

Μόνο εικόνες που μοιάζουν αλλόκοτες, σκοτεινές και εκ πρώτης όψεως ακατανόητες. Και όμως εκεί βρίσκεται ο πραγματικός μας εαυτός, που, αν δεν το γνωρίσουμε, τότε σημαίνει πως θα πεθάνουμε χωρίς να μάθουμε ποτέ ποιοι είμαστε. Δουλειά δύσκολη για να την κάνει κάποιος μόνος του. Γιατί είναι ο ίδιος ο εαυτός που κλειδαμπαρώνει τα τραύματά του και τις επιθυμίες του, για να αμυνθεί από τα δυσάρεστα και οδυνηρά που κουβαλάμε όλοι μέσα μας.

Μετά πετάμε το κλειδί, με την ψεύτικη ελπίδα πως αυτά θα ξεχαστούν και θα περάσουν, άσχετα με το αν αυτά μας καθορίζουν. Γι’ αυτό όλοι μας χρειαζόμαστε ψυχανάλυση.

Η βοήθεια του άλλου είναι το κλειδί. Εντούτοις, αν και ενήμερος των δυσκολιών της αυτοερμηνείας των ονείρων, κατά διαστήματα, καταγράφω τα όνειρά μου και προσπαθώ να διαβάσω το χάος που κουβαλάω μέσα μου. Αλλά για την ακρίβεια της ερμηνείας δεν παίρνω όρκο. Ας δώσουμε λοιπόν ένα παράδειγμα από ένα πρόσφατο όνειρο, που πιστεύω πως αξίζει να έρθει στη δημοσιότητα, ακόμα και αν η αποτολμούμενη ερμηνεία είναι λάθος. Ας μην ξεχνάμε πως στο φως της δημοσιότητας δεν έρχονται πάντα τα σωστά.

Βρίσκομαι σε ένα τρένο υψηλής τεχνολογίας. Ολα αυτόματα και χωρίς οδηγό. Είμαστε στο μπαρ, ατμόσφαιρα οικεία, καλή μουσική και φάτσες Εξαρχείων ή Γαλλικού Μάη. Ολοι νέοι. Διαπιστώνουμε πως το τρένο όλο και επιτάχυνε. Τα τοπία περνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Τη μια ήταν χιονισμένα, την άλλη απόλυτη έρημος, μετά θυελλώδης βροχή και έπειτα καυτός ήλιος. Το τρένο δεν σταματούσε πουθενά. Και η ταχύτητα ολοένα αυξανόταν. Ρώτησα τον μπάρμαν αν όλα είναι φυσιολογικά. «Δεν είναι της αρμοδιότητάς μου», είπε. Τον ξαναρωτάω αν υπάρχει κάποιος αρμόδιος στο τρένο και μου ξαναδίνει την ίδια απάντηση.

Mας μπαίνει η ιδέα πως το τρένο πάει για εκτροχιασμό και μας κυριεύει έντονη αίσθηση κινδύνου. Φεύγω να δω τι κάνουν οι άλλοι επιβάτες του τρένου. Στο πρώτο βαγόνι όλοι ήταν ατάραχοι και παίζαν με τα κινητά τους ή τα λάπτοπ. Το δεύτερο βαγόνι ήταν ένα είδος duty free και πολύς κόσμος κυκλοφορούσε με τεράστιες σακούλες.

Προχωράω στο τρίτο βαγόνι που ήταν μια μεγάλη σκοτεινή ντίσκο, μια εκκωφαντική μουσική, λες και τα όργανά της ήταν κανόνια διαφόρων διαμετρημάτων. Και ένας κόσμος πολύ νέων να χορεύει έξαλλα. Γύρισα στη βάση μου. Είχαν μαζευτεί και άλλοι του ιδίου φυράματος.

Και κάποιος προτείνει να σπάσουμε τα τζάμια με τις καρέκλες και να εγκαταλείψουμε το τρένο που σίγουρα μας πήγαινε στον γκρεμό. Και αμέσως πιάσαμε δουλειά. Και αντί να σπάσουν τα τζάμια, σπάσαν οι καρέκλες. Ο μπάρμαν αδιάφορος έπλενε ποτήρια. Απελπισία.

Και ξαφνικά εμφανίζεται στην πόρτα ένα νεαρό κορίτσι, προχωρημένο φρικιό, με σκουλαρίκια και χαλκάδες παντού. Σηκώνει μια βαριοπούλα και ακούσαμε τα τζάμια που έπεφταν κάτω μονοκόμματα. Και εδώ ξύπνησα κολυμπώντας στον ιδρώτα.

Ερμηνεία: φάτσες Εξαρχείων-Γαλλικού Μάη, νέοι. Οι μόνοι που καταλαβαίνουν πως αυτή η ξέφρενη επιτάχυνση του τρένου οδηγεί στον αφανισμό. Βαγόνια με κινητά και λάπτοπ, ψώνια, ντίσκο, δηλαδή η απόλυτη πλειονότητα των επιβατών αδιάφορη για την επερχόμενη καταστροφή και τον αφανισμό τους.

Σωστή η αντίδραση των νέων να σπάσουν τα τζάμια και να πηδήξουν από το τρένο, αλλά ανεπαρκή τα εργαλεία τους (σεχταρισμοί, δογματισμοί, αριστερισμοί κ.λπ.). Και μόνο μια άλλη πρόταση φέρνει τη λύση: φρικιό με βαριοπούλα (εδώ, σύμβολο μιας νέας ιδέας).

Προφανώς τα αλλοπρόσαλλα τοπία που διαδέχονταν το ένα το άλλο είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος και το τρένο χωρίς οδηγό –και σε αυξανόμενη επιτάχυνση– ο καπιταλισμός που δεν γνωρίζει κανέναν περιορισμό. Ούτε νόμο ούτε κανόνες και κινείται χωρίς οδηγό.

Δηλαδή μια απόλυτη αναρχία που κανείς αναρχικός δεν θα μπορούσε να διανοηθεί. Η αναρχία έχει αυστηρούς περιορισμούς και κανόνες. Οπως κάθε ελεύθερη συνειδητή πράξη. Και αυτό σημαίνει: Για να ξεφύγω από τα δεσμά μου, πρέπει να τα ξέρω. Και συχνά τα δεσμά είναι αόρατα.

Ανείπωτη τραγωδία στη Μόρια: Μητέρα και παιδί απανθρακώθηκαν στον καταυλισμό : - Eκρηκτική κατάσταση ..!

Μια μητέρα βρήκε τραγικό θάνατο όταν τυλίχτηκε στις φλόγες δίπλα στο νεογέννητο μωρό της στον καταυλισμό της Μόριας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η μητέρα γέννησε λίγες ώρες πριν, μέσα στον καταυλισμό.

Όταν ξέσπασε η πυρκαγιά δεν πρόλαβαν βγουν από το κοντέινερ και βρήκαν φριχτό θάνατο. Απανθρακώθηκαν.

Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η σορός της απανθρακωμένης νεκρής γυναίκας μεταφέρθηκε, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης από ιδιώτη.

Το άψυχο σώμα του μωρού της το έβγαλαν, μέσα σε μια κουβέρτα, πρόσφυγες και μετανάστες.

Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες, γύρω στις 5 το απόγευμα της Κυριακής. Κάποιοι μιλούν για δύο μέτωπα. Ένα σε ελαιοκτήματα έξω από τον καταυλισμό, σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από τις σκηνές στον εξωτερικό χώρο του ΚΥΤ και ένα στη «ζώνη 4», όπου διαμένουν κυρίως Αφρικανοί σε διώροφους οικίσκους.

Κι ενώ η φωτιά στα ελαιοκτήματα κατεσβέστη άμεσα, οι φλόγες στους οικίσκους του ΚΥΤ επεκτάθηκαν γρήγορα καταστρέφοντας μεγάλο τμήμα του χώρου λόγω των εύφλεκτων υλικών.

Αρχικά οι πρόσφυγες δεν άφησαν τους πυροσβέστες να προσεγγίσουν τον καταυλισμό. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε και συνδρομή από ενάερια μέσα.

Η είδηση του θανάτου τουλάχιστον δύο προσφύγων... έριξε λάδι στη φωτιά.

Μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς ξέσπασαν επεισόδια ανάμεσα σε ομάδες προσφύγων και μεταναστών και αστυνομικών δυνάμεων, που έκαναν χρήση δακρυγόνων.

Οι διοικούντες του ΚΥΤ εγκατέλειψαν το χώρο διοίκησης μαζί με τους εργαζομένους σε αυτό, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις υποχώρησαν συντεταγμένα κάνοντας χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης.

Από τις συγκρούσεις υπάρχουν και πέντε τουλάχιστον τραυματίες που μεταφέρονται στο Νοσοκομείο.

Αργά το βράδυ ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο αρχηγός της αστυνομίας και τοπικοί παράγοντες πραγματοποίησαν σύσκεψη προκειμένου να βρουν τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.

πηγή 

«Μαύρες τρύπες» στο πόθεν έσχες Μητσοτάκη

«Μαύρες τρύπες» και ερωτήματα προκύπτουν από το πόθεν έσχες που κατέθεσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και συγκεκριμένα σχετικά με το διαβόητο σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι.

Μετά το θόρυβο που προκάλεσε η υπόθεση, το εν λόγω σπίτι «εξαφανίστηκε» από το πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους, μαζί με την ιδιοκτήτρια εταιρεία SCI Personal Ventures, η οποία ανήκε κατά 95% στη σύζυγό του Μαρέβα Γκραμπόφσκι, λόγω «δωρεάν μεταβίβασης», όπως αναφέρεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα Documento που επικαλείται τα γαλλικά αρχεία του εμποροδικείου του Παρισιού, η εταιρεία ανήκει μέχρι και σήμερα, κατά 95%, στη σύζυγο του πρωθυπουργού και ποτέ δεν μεταβιβάστηκε.

Υπενθυμίζεται πως το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι είχε αποκτηθεί από την εν λόγω εταιρεία με την καταβολή και 725.000 ευρώ σε μετρητά, όταν, βάσει όσων έχουν δηλωθεί, η Personal Ventures δεν διέθετε αυτό το ποσό καθώς το μετοχικό της κεφάλαιο ήταν μόλις 10.000 ευρώ.

Η Υπόθεση

Στις 11 Ιουλίου του 2006, περίοδο κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης με επιστολή του στο προεδρείο της Βουλής δήλωνε πως βρίσκεται σε διάσταση με τη σύζυγό του και είναι σε διαδικασία διαζυγίου άρα δεν την συμπεριέλαβε στη δήλωση πόθεν έσχες, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι αγοράζει από το ίδρυμα διαχείρισης περιουσίας του Pierre Cardin το γνωστό σπίτι στις όχθες του Σηκουάνα που υπήρξε τόπος διαμονής του Βολταίρου. Το σπίτι αγοράστηκε από την εταιρεία Personal Ventures, η οποία ανήκει κατά 95% στην ίδια και κατά 5% στον ετεροθαλή αδελφό της Γιώργο Παπαζήση, και έχει μετοχικό κεφάλαιο 10.000 ευρώ. Σημειώνεται πως πρόκειται για εταιρεία κατηγορίας SCI (Societe Civile Immobiliere), δηλαδή εταιρεία που δημιουργείται με αποκλειστικό σκοπό την αγορά ακινήτου στη Γαλλία. Πρόκειται για εταιρικό καθεστώς που παρέχει μεγάλη ευελιξία στους ιδιοκτήτες σε φορολογικά ζητήματα και σε περιπτώσεις μεταβίβασης του ακινήτου. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η Μαρέβα Γκραμπόφσκι φέρεται να είχε υπογράψει προσύμφωνο αγορά του σπιτιού από τις 5 Μαΐου του 2006, αλλά προχωρά στην κανονική αγορά μόνο αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταθέτει τη δήλωση πόθεν έσχες που δεν τη συμπεριλαμβάνει.

Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα Documento, βάσει εγγράφων που έχει καταθέσει στο δικαστήριο η ίδια η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, το σπίτι αξίας 1.470.000 ευρώ αγοράστηκε με δάνειο 900.000 ευρώ που πήρε η εταιρεία και με μετρητά 570.000 ευρώ από «ίδια κεφάλαια». Στα μετρητά οφείλει να προσθέσει κανείς και 154.000 ευρώ ακόμη που δόθηκαν για φόρους και μεσιτικά έξοδα. Συνεπώς, το σπίτι δεν αγοράστηκε αποκλειστικά με δάνειο αλλά υπολείπονται 724.000 ευρώ, που η εταιρεία έδωσε μετρητά από ίδια κεφάλαια και το ερώτημα που τίθεται είναι που βρέθηκε αυτό το ποσό καθώς το κεφάλαιο ήταν μόλις 10.000 ευρώ.

Ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός πως στη δήλωση «πόθεν έσχες» του 2016 (χρήση 2015), ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πλέον δηλώνει τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι ξανά ως σύζυγό του, αναφέρει πως η κ. Γκραμπόφσκι είναι μέτοχος κατά 95% στη γαλλική εταιρεία Personal Ventures, ιδιοκτήτριας του σπιτιού του Βολταίρου, όμως ως πηγή αγοράς του ακινήτου αναγράφεται «δάνειο». Έτσι αποκρύπτεται πως το σπίτι δεν αγοράστηκε μόνο με δάνειο αλλά και με μετρητά ύψους 725.000 ευρώ. Στη δήλωση «πόθεν έσχες» της επόμενης χρονιάς, το 2017 (χρήση 2016), ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει πως υπάρχει μεταβολή στην εταιρεία Persona Ventures, η οποία φέρεται να μεταβιβάστηκε σε κάποιον ως «δωρεάν μεταβίβαση». Με αυτόν τον τρόπο η εταιρεία «κλειδί» στην υπόθεση… εξαφανίζεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα Documento, από τα επίσημα έγγραφα με τα οποία δηλώνεται σήμερα η εταιρεία στο Παρίσι (αριθμός μητρώου 490 793 288 RGS Paris) προκύπτει πως μέχρι και σήμερα μέτοχος της εταιρείας και διευθυντής ήταν η Μαρέβα Γκραμπόφσκι.

Δηλαδή αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως από το 2016 η εταιρεία είχε «μεταβιβαστεί δωρεάν» σε κάποιον τρίτο, αυτή επισήμως ανήκει ακόμη, τρία χρόνια μετά, στη σύζυγό του. Μάλιστα μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 2019, από το επίσημο ιστορικό μεταβολών της εταιρείας, προκύπτει πως δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς από το 30 Ιουνίου 2016, ημέρα δηλαδή που ιδρύθηκε. Ακόμη η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, κατά την εκδικαση της αγωγής που είχε καταθέσει σε βάρος του Documento, εμφανίζεται το 2017 να υπεραμύνεται το νόμιμο της ιδιοκτησίας του σπιτιού.

Ποιος ελέγχει το «πόθεν έσχες»;

Νέος προϊστάμενος της Eπιτροπής Ελέγχου Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, η οποία συνεπικουρεί και υποστηρίζει το έργο της επιτροπής πόθεν έσχες που αποφαίνεται για το ποιες δηλώσεις αιρετών έχουν θολά σημεία και πρέπει να ελεγχθούν, διορίστηκε ο Στυλιανός Γαλούκας. Πρόκειται για υπάλληλο της Βουλής, ο οποίος εργαζόταν μέχρι πρότινος στο γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, ωσότου αυτός μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου. Επιπλέον ο Στυλιανός Γαλούκας εντοπίζεται και το 2016 σε ανακοίνωση της Πειραιώς ως ένα από τα στελέχη της ΝΔ που θα συγκροτήσουν το τμήμα δικαιοσύνης του κόμματος.

Επιπλέον στην Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής, η οποία θεωρητικά είναι και το κοινοβουλευτικό όργανο που ελέγχει τις δηλώσεις πόθεν έσχες, συμμετέχει ένας ακόμη πρώην συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Άγγελος Μπίνης διορίστηκε διοικητής της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, που δημιουργήθηκε με το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος». Πρόκειται για το πρόσωπο που αντικατέστησε στην Επιτροπή την πρώην γενική Διευθύντρια Δημόσιας Διοίκησης Μαρία Παπασπύρου.

Η εν λόγω Επιτροπή, πριν από λίγες ημέρες, αποφάσισε την αρχειοθέτηση της υπόθεσης του ελλειμματικού πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους με τα «ορφανά» 725.000 ευρώ...

Πηγή

   

Οι δυνατοί επιλέγουν την μοναξιά τους, γιατί δεν έμαθαν να κάνουν εκπτώσεις στα συναισθήματά τους.

Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου

Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι.

Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί.

Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές.

Δεν κάνουνε εκπτώσεις στα συναισθήματα τους.

Δεν μένουνε μόνοι επειδή έχουνε κολλήσει στο παρελθόν.

Απλά κουβαλάνε μέσα τους τις αναμνήσεις τους και δεν θέλουνε να προχωρήσουνε.

Όχι από αδυναμία αλλά από αδιαφορία.

Αδιάφοροι είναι.

Βαριούνται να εξηγούνε, βαριούνται να ξαναρχίζουν.

Τους είναι πολύ εύκολο να κοιμούνται μόνοι τους ,παρά να κοιμίζουνε μέτριες αγάπες και μέτρια αισθήματα στο στήθος τους.

Τους είναι πολύ οικείο να τρώνε μόνοι τους,παρά να διασκεδάζουνε έξω με κάποιον που δεν θα ονομάσουνε ποτέ Ζωή τους.

Για αυτό αφήστε αυτούς τους περήφανους, τους ανόητους ρομαντικούς μόνους τους.

Δεν έχουνε να απολογηθούνε για την μοναξιά τους.

Κάποτε αγάπησαν, κάποτε λάτρεψαν, κάποτε πέθαναν για έναν έρωτα.

Δεν αγαπάνε κάθε μέρα και κάθε σαιζόν.

Αγαπάνε μια φορά και για πάντα.

Μην ασχολείστε με τους ανθρώπους τους μοναχικούς.

Δεν επέλεξε η μοναξιά εκείνους.

Εκείνοι την διάλεξαν,σε αντίθεση από μία μίζερη και άνοστη ζωή.

Αφήστε τους μόνους τους.

Είναι το καλύτερο τους.

Μέσα στα σκοτάδια που άλλους τους τρομάζουν, εκείνοι φτιάχνουν τον δικό τους παράδεισο.

Η μοναξιά δεν είναι αναγκαστική για εκείνους.

Είναι λύτρωση.

Είναι απόλαυση.

Γιατί μοναξιά δεν είναι η απουσία της αγάπης από την ζωή μας.

Είναι η αρετή που μέσα από εκείνη, μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε την αγάπη.

Από τον Φέλιξ στην Γκρέτα

Του Παντελή Μπουκάλα

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Φέλιξ Φινκμπάινερ, ένας δεκατριάχρονος Γερμανός, μίλησε στη Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών. Και χειροκροτήθηκε θερμά. Αλίμονο. Πάντα οι μεγάλοι χειροκροτούν τα παιδιά, ακόμα κι αν όσα ακούνε από το ανήλικό τους στόμα είναι μια σαφέστατη επίθεση εναντίον της δικής τους «ωριμότητας». Χειροκροτούν και πάνε παρακάτω. Ξεχνώντας, ίσως και καγχάζοντας σιωπηρά. Ο ήχος του χειροκροτήματός τους δεν αρκεί για να ξυπνήσει κάτι βαθύτερο μέσα τους.

Στα εννιά του ο Φέλιξ έπρεπε να γράψει μια έκθεση για την κλιματική αλλαγή. Οπως πάμπολλα παιδιά του νέου κόσμου μας, αναζήτησε πληροφορίες στο Διαδίκτυο. Ηθελε κυρίως να μάθει αν απειλείται το ζώο που διάλεξε να αγαπήσει. Κάποια παιδιά διαλέγουν ένα πάντα, ένα δελφίνι ή τον σκύλο τους. Ο Φέλιξ διάλεξε την πολική αρκούδα. Διαβάζοντας κατάλαβε ότι το αγαπημένο του ζώο κινδυνεύει να μείνει χωρίς πατρίδα. Οι πάγοι λιώνουν, τα ψάρια λιγοστεύουν, μέσα σε λίγες δεκαετίες τίποτε δεν έμεινε ίδιο. Τρομαγμένος έψαξε κι άλλες πληροφορίες. Κι έπεσε κάποια στιγμή στην ιστορία της Κενυάτισσας Wangari Maathai, η οποία το 2004 τιμήθηκε με το Νoμπέλ Ειρήνης, για τα 30 εκατομμύρια δεντρύλλια που φύτεψε, πολεμώντας την ερήμωση της πατρίδας της. Ο μικρός βρήκε παράδειγμα. Δύο μήνες μετά την εργασία του φύτεψε μια μηλιά στο σχολείο. Σήμερα, χάρη στην περιβαλλοντική οργάνωσή του, «Plant for the Planet», τα δέντρα του μετριούνται με τα εκατομμύρια.

Κανένας δεν είχε κακολογήσει τον Φέλιξ, ούτε στα εννιά ούτε στα δεκατρία του. Ούτε και στα δεκατέσσερά του, όταν διεκδίκησε να μειωθεί στα 16 το όριο για το εκλογικό δικαίωμα. Αντίθετα, η Γκρέτα Τούνμπεργκ έγινε εξαρχής στόχος σκληρών επιθέσεων ποικίλης προελεύσεως. Τα πρωτεία ανήκουν στους ακροδεξιούς της Ευρωβουλής. Τη χλεύασαν, οι χυδαίοι, ακόμα και για το σύνδρομο Ασπεργκερ. Γιατί άραγε τέτοια διαφορά αντιμετώπισης του Φέλιξ και της Γκρέτας; Να φταίει το ίδιο της το σύνδρομο, που την κατατάσσει στις «προβληματικές» μειονότητες, τις ενοχλητικές για τους υγιείς; Το ότι είναι κορίτσι και θα γίνει γυναίκα, γεγονός που επίσης την κατατάσσει στα «προβληματικά» πλάσματα;

Οχι. Η Γκρέτα, που ξέρει βέβαια ότι τα χειροκροτήματα στον ΟΗΕ για τον Φέλιξ δεν σήμαιναν τίποτε σπουδαίο, μιλάει συναισθηματικότερα, οξύτερα και συγχρόνως πολιτικότερα. Η στάση της κινητοποίησε εκατομμύρια νέους, που επίσης ξέρουν για τον Φέλιξ. Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους ώριμους, που αδυνατούν να συγκρατήσουν τη χολή τους.