Από τον Φέλιξ στην Γκρέτα

Του Παντελή Μπουκάλα

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Φέλιξ Φινκμπάινερ, ένας δεκατριάχρονος Γερμανός, μίλησε στη Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών. Και χειροκροτήθηκε θερμά. Αλίμονο. Πάντα οι μεγάλοι χειροκροτούν τα παιδιά, ακόμα κι αν όσα ακούνε από το ανήλικό τους στόμα είναι μια σαφέστατη επίθεση εναντίον της δικής τους «ωριμότητας». Χειροκροτούν και πάνε παρακάτω. Ξεχνώντας, ίσως και καγχάζοντας σιωπηρά. Ο ήχος του χειροκροτήματός τους δεν αρκεί για να ξυπνήσει κάτι βαθύτερο μέσα τους.

Στα εννιά του ο Φέλιξ έπρεπε να γράψει μια έκθεση για την κλιματική αλλαγή. Οπως πάμπολλα παιδιά του νέου κόσμου μας, αναζήτησε πληροφορίες στο Διαδίκτυο. Ηθελε κυρίως να μάθει αν απειλείται το ζώο που διάλεξε να αγαπήσει. Κάποια παιδιά διαλέγουν ένα πάντα, ένα δελφίνι ή τον σκύλο τους. Ο Φέλιξ διάλεξε την πολική αρκούδα. Διαβάζοντας κατάλαβε ότι το αγαπημένο του ζώο κινδυνεύει να μείνει χωρίς πατρίδα. Οι πάγοι λιώνουν, τα ψάρια λιγοστεύουν, μέσα σε λίγες δεκαετίες τίποτε δεν έμεινε ίδιο. Τρομαγμένος έψαξε κι άλλες πληροφορίες. Κι έπεσε κάποια στιγμή στην ιστορία της Κενυάτισσας Wangari Maathai, η οποία το 2004 τιμήθηκε με το Νoμπέλ Ειρήνης, για τα 30 εκατομμύρια δεντρύλλια που φύτεψε, πολεμώντας την ερήμωση της πατρίδας της. Ο μικρός βρήκε παράδειγμα. Δύο μήνες μετά την εργασία του φύτεψε μια μηλιά στο σχολείο. Σήμερα, χάρη στην περιβαλλοντική οργάνωσή του, «Plant for the Planet», τα δέντρα του μετριούνται με τα εκατομμύρια.

Κανένας δεν είχε κακολογήσει τον Φέλιξ, ούτε στα εννιά ούτε στα δεκατρία του. Ούτε και στα δεκατέσσερά του, όταν διεκδίκησε να μειωθεί στα 16 το όριο για το εκλογικό δικαίωμα. Αντίθετα, η Γκρέτα Τούνμπεργκ έγινε εξαρχής στόχος σκληρών επιθέσεων ποικίλης προελεύσεως. Τα πρωτεία ανήκουν στους ακροδεξιούς της Ευρωβουλής. Τη χλεύασαν, οι χυδαίοι, ακόμα και για το σύνδρομο Ασπεργκερ. Γιατί άραγε τέτοια διαφορά αντιμετώπισης του Φέλιξ και της Γκρέτας; Να φταίει το ίδιο της το σύνδρομο, που την κατατάσσει στις «προβληματικές» μειονότητες, τις ενοχλητικές για τους υγιείς; Το ότι είναι κορίτσι και θα γίνει γυναίκα, γεγονός που επίσης την κατατάσσει στα «προβληματικά» πλάσματα;

Οχι. Η Γκρέτα, που ξέρει βέβαια ότι τα χειροκροτήματα στον ΟΗΕ για τον Φέλιξ δεν σήμαιναν τίποτε σπουδαίο, μιλάει συναισθηματικότερα, οξύτερα και συγχρόνως πολιτικότερα. Η στάση της κινητοποίησε εκατομμύρια νέους, που επίσης ξέρουν για τον Φέλιξ. Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους ώριμους, που αδυνατούν να συγκρατήσουν τη χολή τους.