Θεσσαλονίκης έκθετα ατάκτως ερριμμένα

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Τι να κάνουμε; Ισχύει εθιμοτυπικώς. Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη στην Εκθεση (εξ ης τα έκθετα του σημερινού τίτλου) με ομιλία και συνέντευξη (για όσα δεν έγιναν κατανοητά κατά την ομιλία), πρώτα του πρωθυπουργού και, κατόπιν, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε... που έλεγε κι ένα παλιό (λυπητερό) τραγούδι. Απαντα ατάκτως ερριμμένα. Επί το λαϊκότερον, χύμα και τσουβαλάτα.

Θα το ξαναπώ, θα το λέω συνεχώς, ώσπου να μαλλιάσει η γλώσσα: Ποιους δεσμεύουν οι δεσμεύσεις; «Είμαστε σε ευθεία γραμμή με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις», δήλωσε, «στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου», ο πρωθυπουργός. Κι αν δεν είναι σε ευθεία; Και είναι σε πλαγία ή τεθλασμένη; Τι τον δεσμεύει να μην παρεκκλίνει; Ή μήπως, στους ήδη δύο μήνες που κυβερνάει δεν έκανε καμία παρέκκλιση από «προεκλογικές» του «δεσμεύσεις»;

Σε ποιον έδωσε ή θα δώσει λογαριασμό; Και δεν αναφέρομαι μόνο στον συγκεκριμένο πρωθυπουργό· αν και ο συγκεκριμένος –προεκλογικά και μετεκλογικά– δείχνει κάποια απώθηση στο συγκεκριμένο και περισσότερο έλκεται από το αόριστο. Αλλά δεν θυμάμαι έως τώρα νεόκοπο πρωθυπουργό που να μη ήταν, στην παρθενική του εμφάνιση στην Εκθεση Θεσσαλονίκης, «σε ευθεία γραμμή με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις».

Ποια η διαφορά; Αυτή τη φορά έλαμψαν διά της απουσίας τους οχληρές από δημοσιογράφους προς πρωθυπουργό ερωτήσεις. Ηξερε τα θέματα. Τα είχε σε «σκονάκια». Αν και με το μουσείο αρχαιολογικών ευρημάτων του σταθμού μετρό στη Βενιζέλου μάλλον πιάστηκε αδιάβαστος και, τυχαίως, αν όχι ταυτιζόμενος, πάντως ευμενώς διακείμενος προς θέσεις (διαβάζεται και συμφέροντα) εργολάβων. Εκθετα και ατάκτως ερριμμένα και αυτά. Τα συμφέροντα. Των εργολάβων.

Αν κάτι φάνηκε, νομίζω καθαρά, στο πρωθυπουργικό διήμερο της Θεσσαλονίκης, είναι μια προς εργολάβους δέσμευση διευθετήσεων. Μακάρι να κατάλαβα λάθος. Τόσο μυαλό διαθέτω...