Συνταγματική αναθεώρηση εντός και επί τα αυτά

γράφει ο Μάκης Ανδρονόπουλος 

Οιαδήποτε πολιτική συζήτηση για το Σύνταγμα είναι χρήσιμη και επ’ ουδενί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καιροσκοπική. Η κυβέρνηση που άνοιξε πολύ φιλόδοξα την συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση υποβάθμισε τον λαϊκό διάλογο-διαβούλευση και έκτοτε ανοιγοκλείνει το θέμα ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες της εκάστοτε συγκυρίας.

Μετά την εκλογή της στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, η Φώφη Γεννηματά επιχειρεί να κρατηθεί μπροστά στην επικαιρότητα και να διεμβολίσει την κυβερνητική ατζέντα, ανοίγοντας την συζήτηση για την αναθεώρηση. Πρώτον, με μία σχετική επιστολή προς τους αρχηγούς των κομμάτων  και δεύτερον, με τις προτάσεις του κόμματός της.

Ο πρωθυπουργός ανταποκρίθηκε άμεσα με ένα έξυπνο ελιγμό. Σε επιστολή του προς την κα Γεννηματά δηλώνει σύμφωνος με την εισαγωγική διαπίστωση των προτάσεών της ότι απαιτείται μια γενναία Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα σηματοδοτεί τη νέα εποχή στην οποία πρέπει να προχωρήσει η χώρα. Και προσθέτει:

«Ωστόσο,  εκτιμώ ότι αν ο τόπος  χρειάζεται μια γενναία τομή, αυτή δεν  μπορεί να είναι πολιτικά ουδέτερη. Ο τόπος έχει ανάγκη μια προοδευτική τομή και κατ΄ επέκταση μια προοδευτική Συνταγματική Αναθεώρηση, για την οποία φρονώ ότι οι παρόντες κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί επαρκούν προκειμένου να διαμορφωθεί  -σύμφωνα με όσα ο νομοθέτης ορίζει- μια θετική πλειοψηφία εκκίνησης της Αναθεωρητικής Διαδικασίας». Και τελειώνει: «είμαι πάντα στη διάθεσή σου προκειμένου να συζητήσουμε από κοντά τις προτάσεις σας», που σημαίνει έλα να συμφωνήσουμε με τη ΝΔ εκτός…

Σημειωτέον ότι προηγήθηκε -πως θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά!- άρθρο του Βαγγέλη Βενιζέλου με τίτλο «Σύνταγμα χωρίς ιστορική μνήμη δεν υπάρχει». Πρόκειται για μία συντηρητική προσέγγιση που επιχειρεί να πει πως δεν φταίει το τρέχον Σύνταγμα που δεν μπόρεσε να προστατεύσει τη χώρα από την χρεοκοπία, αλλά και να αποσιωπήσει τον βιασμό του από τους μνημονιακούς νόμους, με τις γνωστές εννοιολογικές ακροβασίες που χαρακτηρίζουν τον χειμαρρώδη λόγο του. Τονίζει πως δεν πρέπει να χαλαρώσει η «αυστηρότητα» του Συντάγματος.

Σε δύο άξονες

Οι προτάσεις Γεννηματά, που δεν ξέρουμε εάν είναι του ΠΑΣΟΚ ή του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή εάν έχουν εγκριθεί από τις άλλες συνιστώσες της νεοπαγούς παράταξης, κινούνται σε δύο άξονες: την λελογισμένη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας και την σταθεροποίηση του εκλογικού κύκλου. Ειδικότερα, προτείνει ο Πρόεδρος να έχει τη δυνατότητα να συγκαλεί με πρωτοβουλία του το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, το οποίο από άτυπο αποκτά θεσμικό χαρακτήρα.

Προτείνει μείωση στις 160 των ψήφων στην 3η ψηφοφορία που απαιτούνται για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αντί για 180 που απαιτούνται σήμερα. Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να διαλύει τη Βουλή και να στήνει προώρως κάλπες, επικαλούμενη την ανάγκη αντιμετώπισης «εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας», να αποφασίζεται από τη Βουλή με ενισχυμένη πλειοψηφία 180 ψήφων.

Προτείνεται επίσης η κατάργηση των προνομίων του πολιτικού συστήματος, καθώς και η αναθεώρηση του άρθρου 16, ώστε να δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών ΑΕΙ. Πανεπιστημίων σοβαρών κι αξιόπιστων, με διαδικασίες αυστηρής πιστοποίησης, ελέγχου και διαρκούς αξιολόγησης, ώστε να τελειώσει η απαράδεκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα με τα κατ’ ευφημισμόν πανεπιστήμια.

Να αλλάξει η ατζέντα

Χωρίς αμφιβολία, τα κόμματα της αντιπολίτευσης προκειμένου να δραπετεύσουν από την υπόθεση Novartis, στην οποία έχει εγκλωβίσει η κυβέρνηση την πολιτική αντιπαράθεση, έχουν συμφέρον να συμμετάσχουν στον διάλογο. Βέβαια, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία έκρινε αντισυνταγματικό τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στις τάξεις Γ’ έως ΣΤ’ Δημοτικού και του Γυμνάσιου, η συζήτηση για την αναθεώρηση εκ των πραγμάτων εισέρχεται επί της ουσίας.

Η συζήτηση έπρεπε να έχει ήδη ολοκληρωθεί και να έχει προηγηθεί του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. Δυστυχώς, όλα δείχνουν πως και αυτή η αναθεώρηση θα είναι μια ακόμη επιβεβαίωση του συντηρητισμού των πολιτικών κομμάτων. Όλα δείχνουν πως θα περιορισθεί στις προβλέψεις του άρθρου 86 για τις αναθεωρητέες διατάξεις.

  

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι με έμμεσο ή άμεσο τρόπο να συνταγματοποιηθούν οι μνημονιακές πολιτικές. Ο κόσμος το υποπτεύεται και τα κόμματα οφείλουν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις εγκαίρως και σαφώς. Σε κάθε περίπτωση μια αναθεώρηση που θα είναι «εντός και επί τα αυτά» σαν κι εκείνη του 2008, καλύτερα να μην γίνει, γιατί θα είναι ο έσχατος εξευτελισμός του πολιτικού συστήματος.   

slpress.gr

Αξιοπρέπεια

Του Γεράσιμου Χολέβα

Αργά το απόγευμα και ο ήλιος είχε ήδη αρχίσει να αποχαιρετά τη μέρα. Στο παρκάκι είχαν απομείνει πέντε – έξι παιδιά. Λίγο πιο πέρα μια μητέρα προσπαθούσε να ταΐσει το μικρό της κορίτσι, μα εκείνο είχε το νου του στο παιχνίδι. Συνεχώς της «ξέφευγε» και έτρεχε προς τα άλλα παιδιά. Όμορφες εικόνες, γεμάτες ζωή και ελπίδα. Η μητέρα ήθελε να του πει πάρα πολλά, αλλά περίμενε να μεγαλώσει λίγο ακόμη. Είχε μια ακαταμάχητη επιθυμία να μοιραστεί μαζί του πολλές σκέψεις της, όχι για να το «συμβουλέψει» μα για να το φέρει πιο κοντά της, για να γνωριστούν καλύτερα.

   Οι σκέψεις «δρούσαν» καταιγιστικά. Έπρεπε να επιλέξει ποιες θα κρατήσει και ποιες θα αφήσει. Κατέληξε ότι δύο ήταν τα «θέματα», για τα οποία ήθελε να μιλήσει, πρώτα απ’ όλα: Τα σταυροδρόμια και η αξιοπρέπεια. Ηθελε να του μιλήσει για τα σταυροδρόμια που, τελικά, μας καθορίζουν, για τις άπειρες δικαιολογίες που βρίσκει ο ανθρώπινος νους για να αποφύγει τα δύσκολα μονοπάτια, να του πει ότι αυτό που μετράει είναι η απόφαση.

   Τα ξανασκέφτηκε όλα αυτά και αναρωτήθηκε εάν είναι μόνο αμπελοφιλοσοφίες. Στη ζωή τα πράγματα κρίνονται στην πράξη, στο χρόνο που συμβαίνουν. Τότε αποφασίζεις, τότε επιλέγεις. Κανείς δεν μπορεί να σε «προετοιμάσει» για τις κρίσιμες ώρες. Τις όποιες κρίσιμες ώρες. Τα πράγματα μπερδεύτηκαν στο μυαλό της. Οι σκέψεις, όμως, δε σταματούσαν. Ηθελε να του μιλήσει για την αξιοπρέπεια. Είχε δει πολλούς ανθρώπους να υπερασπίζονται με σθένος μεγάλες ιδέες. Οι ίδιοι άνθρωποι στη συνέχεια βρέθηκαν απέναντι και πυροβολούσαν το παρελθόν τους, χωρίς ντροπή. Βάφτιζαν εξέλιξη της σκέψης το πέρασμα στην απέναντι όχθη.

  Είχε δει ανθρώπους που αναθεώρησαν όλη τους την ύπαρξη, προβάλλοντας τις πιο απίθανες δικαιολογίες. Τώρα, προσπαθούν να πείσουν ότι ο «εκσυγχρονισμός» της σκέψης έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση και το ξεπούλημά της. Στέκονται απέναντι, απόλυτοι κριτές, και βγάζουν ανορθολογικά πορίσματα. Αλλάζουν ονόματα σε αυτά που υπερασπίστηκαν. Τα ονομάζουν, πια, δογματισμό και θρησκευτική πίστη σε ξεπεσμένη ιδανικά και στις δημόσιες εμφανίσεις τους ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις με τους κάποτε «απέναντι».

   Τις σκέψεις της διέκοψε το μικρό κοριτσάκι. Όλη αυτή την ώρα έπαιζε με τα άλλα παιδιά. Είχε κουραστεί και παραπονέθηκε πως πεινάει. Η μητέρα χαμογέλασε και άρχισε να το ταΐζει. Χάζευε την κόρη της και προσπαθούσε να βρει τρόπους και λόγια για να της εξηγήσει τι είναι αξιοπρέπεια. Δεν είχε νόημα να της μιλήσει με αντιπαραδείγματα, αλλά με παραδείγματα. Η κατάκτηση του νοήματος αυτής της λέξης είναι ένας μόνιμος αγώνας για κάθε άνθρωπο. Της ήρθε στο μυαλό ένα όνομα που θα μπορούσε να χωρέσει όλο το μεγαλείο της αξιοπρέπειας σε μεγάλα σταυροδρόμια. Στο γυρισμό για το σπίτι άρχισε να της διηγείται, με τα πιο απλά λόγια, την ιστορία του κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη…

   (Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 17/3/2009 και αναδημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 30 Μαρτίου 2015)

Να κλείσουμε σε κλουβί την Ακρόπολη και το Σούνιο

Ε, αυτή τη φορά το παράκαναν. Η πλειοψηφία του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, με την ακατ - ανόητη απόφαση τους να μην επιτρέψουν στο BBC να γυρίσει στο ναό του Σουνίου σκηνές για ένα ποιοτικό σήριαλ, με κορυφαία σκηνοθεσία, που θα παιχτεί από 80 δίκτυα σε όλο τον κόσμο και θα απασχολούσε στην Ελλάδα πάνω από 1.100 Έλληνες, ξεπέρασαν κάθε όριο πουριτανισμού, ειδωλολατρίας και αναχρονισμού. Πίσω από τη δεκαετία του ’50!

Η πλειοψηφία του ΚΑΣ διώχνει για πολλοστή φορά την καθαρή προβολή της Ελλάδας από τη χώρα και στέλνει διεθνείς παραγωγές και πρωτοκλασάτα ονόματα της Τέχνης και του marketing σε άλλες χώρες, στην Τουρκία, την Ιταλία, την Ισπανία, το Μαρόκο. Χωρίς σοβαρό λόγο. Από αναχρονιστικές εμμονές.

Είχαν προηγηθεί πρόσφατα οι αρνήσεις για χρησιμοποίηση της Ακρόπολης από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας. Με το σκεπτικό της… βλασφημίας του ιερού χώρου! Αλλά, τα μέλη του που μειοψήφησαν στέκουν περήφανα για τις φωτογραφίες της Νέλλη στον Παρθενώνα! Ευτυχώς που τότε ήταν αγέννητοι. Μέχρι και τη Σύρο σαμποτάρισε προ λίγων ετών για ξένες παραγωγές η πλειοψηφία του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου! Που έχει διώξει με αστείες ειδωλολατρικές αιτιάσεις χολυγουντιανές παραγωγές και μεγάλους παραγωγούς διαφήμισης από τη χώρα!

Η έκρηξη του ελληνικού τουρισμού και της προβολής της χώρας έγινε τη δεκαετία του ’50 όταν ο Κ. Καραμανλής, έχοντας για σύμβουλους τα πιο φωτισμένα μυαλά της εποχής, παραχωρούσε όλη τη χώρα στα διψασμένα μάτια και στις διψασμένες κάμερες και στα διψασμένα καλλιτεχνικά εργαλεία της παγκόσμιας Τέχνης και του διεθνούς jet set. Τίποτε δεν καταστράφηκε. Τότε, που τα μέσα προστασίας ήταν μηδαμινά και τα αρχαία χύμα!

Εδώ και χρόνια οι αρχαιολογικοί χώροι σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου είναι διαθέσιμοι για πρωταγωνιστές σε μεγάλες παραγωγές. Είτε της τέχνης είτε της διαφήμισης είτε της μόδας. Κι αυτή τέχνη είναι. Γιατί οι θησαυροί του πολιτισμού είναι πρώτα για να μοιράζονται στον κόσμο και δεύτερο να παράγουν πλούτο ώστε να συντηρούνται.

Η σειρά που θέλει να γυρίσει εδώ το BBC είναι βασισμένη σε έργο του Τζον Λε Καρε, σε σκηνοθεσία του διάσημου Παρκ Τσαν Γουκ και με πασίγνωστους ηθοποιούς. Το έργο εκτυλίσσεται και στην Ελλάδα και στη συνεδρίαση του ΚΑΣ ήταν παρών ο ίδιος ο σκηνοθέτης, που τόνιζε ματαίως ότι το Σούνιο «έχει την πιο ισχυρή εικόνα από οπουδήποτε αλλού»!

Τα μέλη του ΚΑΣ που πλειοψήφησαν αρνήθηκαν την παραχώρηση με τη δικαιολογία ότι η κινηματογράφηση θα είναι μεγάλης διάρκειας (7 πρωί- 7 βράδυ!), ότι πολλοί συντελεστές θα στέκονται στο χώρο και θα σταματούν σε κάποιες στιγμές τη ροή των επισκεπτών (!) και ότι θα κουβαλάνε βαρύ εξοπλισμό (!) σε περίοδο που 1.000 επισκέπτες τη μέρα είναι στο ναό του Σουνίου! Τα 1.000 και 2.000 τακούνια ανδρών και γυναικών την ημέρα επί τόσα χρόνια δεν το ανησύχησαν το ΚΑΣ! Ούτε απαίτησε ποτέ να φοράνε σαγιονάρες οι επισκέπτες! Όλα φαιδρά!

Γιατί ο παρών εκπρόσωπος της παραγωγής είπε ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις παγκοσμίως οι επισκέπτες δείχνουν κατανόηση και πολλοί το διασκεδάζουν κιόλας, ενώ προθυμοποιήθηκε να πληρώσει η παραγωγή τα εισιτήρια που θα χαθούν από επισκέπτες, καθώς και τις αντίστοιχες ενημερώσεις στα ΜΜΕ! Μέλη που μειοψήφησαν πρότειναν εναλλακτικές, που έπεσαν στο κενό.

Περιττεύει να τονιστεί ότι η πλειοψηφία δείχνει άγνοια του απόλυτου επαγγελματισμού από τα συνεργεία του BBC στα γυρίσματα παγκοσμίως, με απόλυτο σεβασμό χώρων και ανθρώπων. Οι οποίοι αμφισβητήθηκαν από τους ιθαγενείς, που έχουν τα αρχαία και τον υπόλοιπο πλούτο της χώρας παραπεταμένο, γεμάτο σκουπίδια στην πλειονότητά του, εκτός από ό,τι φαίνεται στη βιτρίνα. Και που δεν έχουν ανησυχήσει ποτέ με δυναμική παρέμβαση το μισό χρόνο που οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία είναι κλειστά! Τώρα τους έπιασε ο πόνος για τους επισκέπτες και τους χώρους.

Και όλη αυτή η ρεζιλευτική απόφαση γίνεται για μία μέρα! Γυρίσματα μιάς ημέρας! Την 12η Απριλίου! Εκτός τουριστικής περιόδου αιχμής! Ημέρα Πέμπτη! Ούτε καν Σαββατοκύριακο! Για 12 ώρες! Τη στιγμή που οπουδήποτε στον κόσμο θα έκλειναν το χώρο στους επισκέπτες προκειμένου να γίνει η δουλειά και η προβολή της χώρας! Όπως γίνεται.

Σε ποια παραγωγή είπε όχι η πλειοψηφία του ΚΑΣ; Σε μια σειρά, που τα γυρίσματα της θα διαρκέσουν 5 μήνες στην Ελλάδα, με σύνολο εργαζόμενων 1.100 Έλληνες και πάνω από 100 ξένους, που θα ξοδέψουν πάνω από 1500 διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία εκτός Αττικής και πάνω από 4.000 στην Αθήνα! Ταυτόχρονα, εκατοντάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και προμηθευτές θα επωφεληθούν από τις ανάγκες των γυρισμάτων!

Τα μέλη του ΚΑΣ που πλειοψήφισαν στην απόφαση αποκλεισμού του Σουνίου, πέρα από τον υπερσυντηρητισμό τους, έδειξαν και την αδιαφορία τους για την τσέπη των Ελλήνων. Οι οποίοι πληρώνουν από τους φόρους τους και τη συντήρηση των μνημείων, και τις αμοιβές του ιερατείου και την οικονομική στενότητα της χώρας και της διακυβέρνησής της.

Πιστεύουν προφανώς ότι τα λεφτά μας περισσεύουν! Και ότι η χώρα και οι ομορφιές της και ο πλούτος της δεν έχουν ανάγκη προβολής. Ούτε τα μνημεία ανάγκη συντήρησης. Ούτε πρέπει να τα μοιραζόμαστε με άλλους. Μοιάζουν με όσους κρατάνε κλειδωμένους στα σκοτάδια σε σεντούκια τους θησαυρούς τους για να μην τα μοιραστούν με κανέναν και κανείς να μην τα δει. Να τα χαίρονται κρυφά, μόνοι τους.

Αυτή και μόνο η νοοτροπία είναι έξω από την ψυχή του Έλληνα, που έχει όλα τα ελαττώματα του κόσμου, αλλά δεν είναι σφιχτόψυχος. Το αντίθετο. Σ’ αυτό είναι ανοιχτόκαρδος. Την ομορφιά της χώρας του τη μοιράζεται. Θέλει να τη μοιράζεται. Είναι περήφανος γι αυτήν. Και δεν την έχει για να τη βλέπει θαμμένη και μούμια σε μια σαρκοφάγο για να τη χαίρεται για τον εαυτό του.

Η απόφαση του ΚΑΣ, στην πραγματικότητα προσβάλλει όλους τους Έλληνες. Που δεν έχουν σχέση με τη μικροψυχία της πλειοψηφίας του Συμβουλίου, που αρνήθηκε σε 100 ξένους να τιμήσουν την ομορφιά και τον παλιό πολιτισμό της Ελλάδας. Και σε εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο να τα χαρούν. Με κέρδος για τη χώρα.

Γ. Παπαδόπουλος – Τετράδης

liberal.gr

Ο υβριδικός Τραμπ και η «εποχή των τεράτων»

γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Μπορεί από την πρώτη ημέρα της εκλογής του ο πρόεδρος Τραμπ να έγινε στόχος μία ανελέητης και συνεχιζόμενης μέχρι σήμερα εκστρατείας από το αμερικανικό κατεστημένο, αλλά οι τελευταίες αποφάσεις του δείχνουν πως σε μεγάλο βαθμό εννοεί όσα έλεγε προεκλογικά. Αυτό φάνηκε και με την επιβολή δασμών στα κινεζικά προϊόντα, αλλά και με την αντικατάσταση του υπουργού Εξωτερικών Τίλλερσον και του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας στρατηγού Μάκ Μάστερ από πρόσωπα που εκφράζουν απόψεις συμβατές με τις δικές του.

Όποια άποψη κι αν έχει κάποιος για τον Τραμπ και την πολιτική του, οφείλει να ομολογήσει ότι συνιστά μία «ανορθογραφία» στην παραδοσιακή πολιτική σκηνή των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι στις εκλογές στράφηκαν εναντίον του τα περισσότερα παραδοσιακά ηγετικά στελέχη των Ρεπουμπλικανών. Στην πραγματικότητα, κέρδισε τις εκλογές, επειδή εξέφρασε την αντισυστημική ψήφο, η οποία συνήθως είναι βουβή και ακολουθεί υπόγειες διαδρομές. Ειδικά όταν προέρχεται από μικρομεσαίους νοικοκυραίους με μάλλον συντηρητική ιδεολογία που δεν έχουν συνηθίσει να κάνουν πολιτικό θόρυβο, όπως οι δεδηλωμένοι αριστεροί και οι αμφισβητίες των κοινωνικών κινημάτων.

Το φαινόμενο δεν είναι αμερικανικό. Χρειάσθηκε η αντισυστημική ψήφος να εκδηλωθεί σε αρκετές δυτικές χώρες για να μάθουν οι δημοσκόποι και τα κατεστημένα Μίντια το μάθημά τους. Είχαν εν τω μεταξύ διαψευσθεί παταγωδώς, επειδή διάβαζαν τα γεγονότα λες και βρισκόμαστε στο 2006. Δεν τους ήταν, άλλωστε, εύκολο να χωνέψουν το γεγονός ότι το μέχρι πριν μερικά χρόνια χειραγωγημένο ακροατήριό τους έχει περιέλθει σε κατάσταση εκλογικής ανταρσίας εναντίον των αρχουσών ελίτ.

Πριν την εκδήλωση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, θα ήταν αδιανόητο ο Σάντερς, ένας σοσιαλιστής από το μικρό και ασήμαντο Βερμόντ, να διεκδικούσε επί ίσοις όροις το χρίσμα των Δημοκρατικών από την Κλίντον. Και βεβαίως θα ήταν αδιανόητο ένας τύπος όπως ο Τραμπ να έπαιρνε το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών και πολύ περισσότερο να εκλεγόταν πρόεδρος.

Στρέφουν μαζικά την πλάτη

Τα μικρομεσαία στρώματα, που στρέφουν μαζικά την πλάτη στο παραδοσιακό πολιτικό πρότυπο, δεν έχουν, βεβαίως, προσβληθεί από κάποιου είδους ιδεολογικό ιό που τα ωθεί στα άκρα. Η κύρια αιτία που αμφισβητούν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων είναι ότι αυτή περισσότερο ή λιγότερο ανατρέπει τις σταθερές του βίου τους σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του δυτικού κόσμου.

Αναμφισβήτητα, οι μεγαλύτερες ή μικρότερες αλλαγές στο πολιτικό χάρτη των δυτικών χωρών είναι προϊόν των τεκτονικών αλλαγών που συνεχίζει να προκαλεί στις δυτικές κοινωνίες η οικονομική κρίση του 2008. Η κρίση, όμως, δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι αυθεντικό προϊόν της απληστίας της ολιγαρχίας του χρήματος. Η ανισοκατανομή του πλούτου έχει προσλάβει τρομακτικές διαστάσεις. Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, στη δεκαετία του 1990 το 1% των Αμερικανών προσποριζόταν το 45% της αύξησης του ΑΕΠ. Στη οκταετία του Μπους (2000-08) το 45% έγινε 65% και στην οκταετία του Ομπάμα εκτοξεύθηκε στο 93%!

Αν και η οικονομική πολιτική του Ομπάμα μετρίασε την κρίση στις ΗΠΑ, ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού δυσκολεύεται και εκεί να επιβιώσει αξιοπρεπώς. Δεν πρόκειται μόνο για τις μειονότητες και τους παραδοσιακά περιθωριοποιημένους. Η παγκοσμιοποίηση πετάει έξω από το “τρένο” μικρομεσαίους λευκούς νοικοκυραίους και ειδικά την παραδοσιακή λευκή εργατική τάξη που έχει πληγεί καίρια από την αποβιομηχάνιση.

Οι δύο ευαίσθητες χορδές

Η εκλογή Τραμπ ήταν το προϊόν αυτής ακριβώς της κατάστασης. Μία ματιά στον εκλογικό χάρτη των ΗΠΑ δείχνει ότι η Χίλαρι ψηφίσθηκε κατά κανόνα από τα ανώτερα και τα μεσαία στρώματα που έχουν ενσωματωθεί στο πλαίσιο του οικονομικού φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Επίσης, από τις μειονότητες (μαύροι, ισπανόφωνοι, μουσουλμάνοι κ.α.), οι οποίες φοβήθηκαν από την αντιμεταναστευτική ρητορική του ιδιόρρυθμου μεγιστάνα.

Όταν ο Τραμπ αναρωτιόταν γιατί το iphone να φτιάχνεται στην Κίνα και όχι στις ΗΠΑ, άγγιζε ευαίσθητες χορδές δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών που άμεσα ή έμμεσα έχουν πληγεί από την αποβιομηχάνιση. Ήταν προεκλογικό “πυρηνικό” όπλο η υπόσχεσή του ότι θα επιβάλλει δασμούς 35% στα εισαγόμενα για να υποχρεώσει σε επαναπατρισμό τις αμερικανικές επιχειρήσεις, που έχουν μεταφέρει τα εργοστάσιά τους σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και ανύπαρκτων εργασιακών δικαιωμάτων.

Προς την ίδια κατεύθυνση λειτούργησε και η ρητορική του για λήψη δραστικών μέτρων εναντίον του μεταναστευτικού ρεύματος. Η μαζική είσοδος μεταναστών παροξύνει το ένστικτο αυτοσυντήρησης κοινωνιών που ήδη νοιώθουν ότι απειλούνται με φτωχοποίηση. Γι’ αυτά τα τμήματα του πληθυσμού, ο ανταγωνισμός από τη φθηνή εργασία των μεταναστών βιώνεται σαν πρόσθετη απειλή. Γι’ αυτό και ως αντίδραση στις ΗΠΑ επικρατεί ένα αίσθημα νοσταλγίας για τις παλιές καλές ημέρες. Αντιστοίχως, στην Ευρώπη ενισχύεται η τάση παλινδρόμησης στο εθνικό κράτος.

Οι επαγγελίες του Τραμπ συνιστούσαν όχι απλώς φρένο στην παγκοσμιοποίηση, αλλά και ευθεία απειλή για την πανίσχυρη ολιγαρχία του χρήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι σύσσωμο σχεδόν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τα μεγάλα Μίντια και όλα τα παρακλάδια του αμερικανικού και διεθνούς κατεστημένου στήριξαν με πάθος τη Χίλαρι. Ταυτοχρόνως, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να γελοιοποιήσουν και να αποδομήσουν ηθικά τον αντίπαλό της.

Η ειρωνεία της ιστορίας

Αν και ο Τραμπ ξεκίνησε να διεκδικήσει την προεδρία μάλλον χαζοχαρούμενα, στην πορεία εξέφρασε την απόγνωση και την οργή των μικρομεσαίων λευκών νοικοκυραίων. Σ’ αυτό συνέβαλλαν αποφασιστικά με τις επιθέσεις τους οι αντίπαλοί του. Είναι από τις ειρωνείες της ιστορίας ότι ένας δισεκατομμυριούχος έφθασε να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι η παγκοσμιοποίηση είναι επιλογή των αρχουσών ελίτ και όχι φυσική εξέλιξη.

Αυτός ακριβώς, άλλωστε, είναι και ο κοινός παρονομαστής του με τις θέσεις του Σάντερς. Μπορεί οι δύο τους να έχουν κατά τα άλλα τεράστιες διαφορές (π.χ. στα ζητήματα της φορολογίας, του συστήματος υγείας, της μετανάστευσης και της εξωτερικής πολιτικής), αλλά αμφότεροι -ο καθένας με τον τρόπο του- αμφισβήτησαν την παγκοσμιοποίηση, το “ιερό” δόγμα της ολιγαρχίας του χρήματος.

Όσο οι άρχουσες ελίτ συνειδητοποιούν ότι χάνουν τον πολιτικό έλεγχο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας τόσο καταφεύγουν με αντιδημοκρατικές πρακτικές. Σερβίρουν νέου τύπου “αριστοκρατικές” αντιλήψεις, με σκοπό να αμφισβητήσουν την ικανότητα του λαού να αποφασίζει για κρίσιμα ζητήματα. Το είδαμε στην περίπτωση του Brexit, το ξαναείδαμε στην εκλογή Τραμπ και επανεμφανίζεται όποτε το εκλογικό αποτέλεσμα ξεφεύγει από τη νόρμα.

Στην πραγματικότητα, οι άρχουσες ελίτ αμφισβητούν τον πυρήνα της αστικής δημοκρατίας, η οποία, στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης, τείνει να μετατραπεί σε κέλυφος. Οτιδήποτε αμφισβητεί τη δέσμη των κυρίαρχων θέσεων χαρακτηρίζεται λαϊκισμός, απαξιώνεται και εξοβελίζεται. Είναι τέτοια η περιφρόνηση που επιδεικνύουν οι άρχουσες ελίτ προς το «πόπολο» και έχει γίνει τέτοια κατάχρηση στην πλύση εγκεφάλου, που έχει φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Όταν τα κατεστημένα Μίντια υποστηρίζουν με πάθος κάτι, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αντανακλαστικά υιοθετεί την αντίθετη θέση.

Η νέα διαχωριστική γραμμή

Είναι αληθές ότι η προεκλογική μάχη Τραμπ-Κλίντον είχε πολλές “βρώμικες” πτυχές. Από την άλλη πλευρά, όμως, ήταν, ίσως, η πρώτη φορά που σε μία αμερικανική προεκλογική εκστρατεία μπήκαν στο τραπέζι τα πιο κρίσιμα ζητήματα. Ο Τραμπ έβαλε στην άκρη τα περισσότερα από τα στερεότυπα της προεκλογικής ρητορικής των Ρεπουμπλικάνων, όπως π.χ. η θρησκεία.

Όπως προαναφέραμε εστίασε στο χαρτί της αντιπαγκοσμιοποίησης και της ανάσχεσης του μεταναστευτικού ρεύματος, συνδέοντας και τα δύο με τη διάχυτη οικονομική-κοινωνική ανασφάλεια της “βαθιάς Αμερικής”. Στην πραγματικότητα, υπερέβη την παραδοσιακή διαχωριστική γραμμή Δημοκρατικοί-Ρεπουμπλικάνοι. Ανέδειξε έναν άλλο διαχωρισμό που αναδύεται από τα σπλάχνα της αμερικανικής κοινωνίας και παραπέμπει σε μία νέα κοινωνικοταξική πραγματικότητα.

Συνεπής με τη στρατηγική του, δεν προσπάθησε να αλιεύσει ψήφους από προνομιακά ακροατήρια των Δημοκρατικών, όπως είναι οι μειονότητες. Αντιθέτως, απευθύνθηκε με σχεδόν απόλυτο τρόπο στη λευκή “βαθιά Αμερική”. Απευθύνθηκε στους Αμερικανούς που η παγκοσμιοποίηση πετάει έξω από το τρένο και τους οποίους η Κλίντον αποκάλεσε ωμά «θλιβερούς ανθρώπους». Σ’ αυτούς που οι Δημοκρατικοί δεν προσφέρουν καμία προοπτική, επειδή τους αντιμετωπίζουν σαν τα αναπόφευκτα θύματα της “προόδου”!

Η μέχρι τώρα θητεία του στον Λευκό Οίκο επιβεβαιώνει την πρόβλεψη ότι θα παρέμενε μερικώς πιστός στην προεκλογική ατζέντα του. Δεν θα μπορούσε να συμβεί και διαφορετικά, όταν έχει απέναντί του σύσσωμες τις άρχουσες ελίτ των ΗΠΑ και της διεθνούς ολιγαρχίας του χρήματος. Το γεγονός, ωστόσο, ότι με τις επιλογές του εν μέρει διαψεύδει όσους προεξοφλούσαν πως τελικώς θα ρυμουλκηθεί πλήρως από το κατεστημένο είναι σημάδι και της προσωπικότητάς του και κυρίως των καιρών.

Είναι προς το παρόν ερώτημα εάν ο Τραμπ θα είναι μία παρένθεση ή αντιθέτως θα ανοίξει ένα νέο -εκ των πραγμάτων αχαρτογράφητο- δρόμο στην αμερικανική πολιτική με εκ των πραγμάτων διεθνείς επιπτώσεις. Όπως, όμως, και εάν εξελιχθούν τα πράγματα, το σημαντικό είναι ότι το λαϊκό κύμα που τον έστειλε στην προεδρία δεν πρόκειται να εκτονωθεί όσο παραμένουν σε ισχύ και ενισχύονται οι αιτίες που το τροφοδοτούν.

Η εκλογή Τραμπ ήταν ουσιαστικά μία υβριδική πολιτική έκφραση αυτού του κοινωνικού κύματος, η οποία συνδυάζει αντισυστημικά στοιχεία και στοιχεία εξαιρετικά επικίνδυνα για τη διεθνή ειρήνη. Οι ιστορικές περίοδοι, άλλωστε, όπου το παλαιό έχει περιέλθει σε κρίση και το νέο δεν έχει γεννηθεί είναι οι «εποχές των τεράτων».   

 slpress.gr

Ανακαλύφθηκε νέο “όργανο” στο ανθρώπινο σώμα!

Το διαμέσιο

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο ανθρώπινο όργανο που “κρυβόταν” μέχρι σήμερα από τα συστήματα απεικόνισης του ανθρωπίνου σώματος. Αλλά μια νέα τεχνολογία με τη βοήθεια ενός συνεστιακού ενδομικροσκοπίου λέιζερ, το οποίο “βλέπει” τους ζωντανούς ιστούς, έδωσε στους επιστήμονες την ευκαιρία να “δουν” κάτι εντελώς καινούργιο.

Μάλιστα, ελπίζουν ότι το διαμέσιο όργανο θα μπορούσε να τους βοηθήσει να κατανοήσουν την εξάπλωση του καρκίνου μέσα στο σώμα.

Τι είναι το διαμέσιο όργανο

Τα στρώματα των ιστών του σώματος θεωρούνται ανέκαθεν πολύ πυκνά. Αλλά τώρα είδαμε, ότι ο συνδετικός ιστός είναι στην πραγματικότητα μια σειρά υγρών “διαμερισμάτων”, που οι ερευνητές ονόμασαν “interstitium”. Αυτή η λέξη αποδίδεται ως “η μικρή περιοχή, χώρος ή κενό στην ύλη ενός οργάνου ή ιστού”. Αυτό αποδίδεται στα ελληνικά ως “διαμέσιο”, δηλαδή το υγρό στο “ενδιάμεσο” της σύστασης των ιστών.

Αυτά τα διαμερίσματα του ιστού βρίσκονται κάτω από το δέρμα, καθώς και από την επένδυση του εντέρου, των πνευμόνων, των αιμοφόρων αγγείων και των μυών και ενώνονται, για να σχηματίσουν ένα δίκτυο που υποστηρίζεται από ένα πλέγμα ισχυρών, εύκαμπτων πρωτεϊνών.

Η νέα ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, είναι η πρώτη που αναγνωρίζει το δίκτυο αυτό,ενιαία, ως ένα νέο όργανο και προσπαθεί να κατανοήσει τη λειτουργία του.

Αξιοσημείωτο είναι ότι το διαμέσιο είχε προηγουμένως περάσει απαρατήρητο, παρά το γεγονός ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα όργανα στο ανθρώπινο σώμα.

Δείτε μια απεικόνιση του νέου οργάνου στο παρακάτω διάγραμμα:

Διαμέσιο  

Το νέο όργανο, εδώ απεικονίζεται κάτω από το ανώτερο στρώμα του δέρματος, βρίσκεται επίσης σε στρώματα ιστών που καλύπτουν το έντερο, τους πνεύμονες, τα αιμοφόρα αγγεία και τους μυς. Το όργανο είναι ένα ολόκληρο δίκτυο διασυνδεδεμένων, ρευστών διαμερισμάτων, που υποστηρίζονται από ένα δίκτυο ισχυρών, εύκαμπτων πρωτεϊνών. [mucosa: βλεννογόνος στρωμάτωση, collagen bundles: δεσμοί κολλαγόνου, CD34 positive lining cells: “θετικά” κύτταρα επένδυσης, fluid filled space: ενδιάμεσος χώρος γεμάτος υγρό]

Ελληνική συμμετοχή στην σπουδαία ανακάλυψη

Η επιστημονική ομάδα πίσω από την ανακάλυψη υποδεικνύει ότι τα διαμερίσματα αυτά μπορεί να λειτουργούν ως “αμορτισέρ” που προστατεύουν τους ιστούς του σώματος από ζημιές.

Οι ιατροί του Ιατρικού Κέντρου Mount Sinai Beth Israel, δρ. Carr-Locke και ο ελληνικής καταγωγής δρ. Πέτρος Μπένιας, “είδαν” το διαμέσιο όργανο, ενώ ανέλυαν την χοληδόχο οδό ενός ασθενούς, αναζητώντας σημάδια καρκίνου.

 nostimonimar.gr via  https://www.independent.co.uk, iatropedia.gr   

Come to Greece

Από τον Χάρη Ζάβαλο

Διαβάζουμε ότι ο αγγλικός Guardian διοργανώνει τον Μάρτη του 2019 ένα “ξεχωριστό ταξίδι” στο ηλιόλουστο μας προτεκτοράτο.

Για 7 βραδιές all-inclusive με πλήρη διατροφή και μόνο με 2.500 ευρώ, ροδομάγουλοι φλεγματικοί Βρετανοί με “βραχιολάκι” θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν την Ελλάδα της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης και να βιώσουν από πρώτο χέρι τις δυσκολίες επιβίωσης μιας κοινωνίας σε πλήρη διάλυση.

Έτσι σύμφωνα με το τουριστικό τους πρόγραμμα που έχουν ανεβάσει στον ιστότοπο, οι αγαπημένοι μας τουρίστες θα μπορούν να επισκεφτούν προσφυγικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, να μιλήσουν με ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην χώρα, υπέροχες ελληνικές παραλίες στην Σάμο και να ατενίσουν το πέλαγος που πνίγονται καθημερινά γυναικόπαιδα, να επισκεφτούν την πλατεία Συντάγματος και να συνομιλήσουν τόσο με όμορφους γραφικούς μεσογειακούς διαδηλωτές όσο και με έναν πρώην Έλληνα υουργό (φανταζόμαστε ότι θα τους εξιστορήσει πως τα κατάφερε και δεν έκανε τίποτα για να βγούμε από την κρίση), επίσκεψη στα πολύπαθα προάστια της πόλης όπου θα βιώσουν εξωτικές τριτοκοσμικές καταστάσεις και το καλύτερο θα γίνουν επισκέψεις σε διαμερίσματα Ελλήνων τσακισμένων από την οικονομική κρίση και την ανεξέλεγκτη ανεργία όπου οι (προς το παρόν τουλάχιστον) ιδιοκτήτες τους θα εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους που διάλεξαν την χώρα μας ώστε να ζήσουν αυτή την ανεπανάληπτη εμπειρία.

Έτσι πιστοί στο δόγμα της υπεράσπισης του τουρισμού (της βαριάς βιομηχανίας της χώρας) η Ελλάδα θα γίνει ένας ζωολογικός κήπος προς επίσκεψη και παρατήρηση των Ελλήνων πολιτών που παραδόξως έχουν επιβιώσει μετά από 8 χρόνια δολοφονικής λιτότητας.

Και αν στις αρχές του 20ου αιώνα στην διαφωτισμένη Ευρώπη εξέθεταν μέσα σε κλουβιά στις κεντρικές πλατείες των πόλεων “περίεργους” αφρικανούς και ινδιάνους, τώρα τουλάχιστον έβγαλαν τα κάγκελα και με το πρόσχημα ότι “αφήνουν λεφτά στην οικονομία” και μετατρέπουν μια ολόκληρη χώρα σε μια ατελείωτη παροχή υπηρεσιών ακόμα και αν χρειαστεί να ικανοποιήσουν τα πιο πρωτόγονα και άρρωστα ένστικτα.

Έτσι ανυπομονούμε να διαβάσουμε πόσα πολλά εκατομμύρια τουριστών θα κατακλύσουν τις ελληνικές παραλίες ώστε να χαρούμε με τα καθρεφτάκια και τις χαντρίτσες που θα μας πετάνε ενώ θα τους λέμε “yes mister” όσο μας ζουλάνε για αν δουν αν είμαστε αληθινοί και αν όντως ζούμε.

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.

(Kαι το τουριστικό πρόγραμμα της κρίσης για του λόγου το αληθές)

    
























nostimonimar.gr

Οργή Κρέτσου για το «όχι» του ΚΑΣ στο BBC για το Σούνιο

Κρέτσος: «Εάν αληθεύει ότι υπήρξε μέλος του ΚΑΣ που εξέφρασε την άποψη ότι το περιεχόμενο της ταινίας δεν συνάδει με τον χώρο, τότε το ΚΑΣ θα έπρεπε να παραιτηθεί».   

«Τεκμαίρεται πως η κακή αυτή απόφαση δεν αντανακλά τα οποιαδήποτε προβλήματα επιμελητείας, αλλά προβλήματα νοοτροπίας του φορέα που έλαβε την εν λόγω απόφαση», λέει ο γγ Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για το ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο δεν έδωσε το ΟΚ στο BBC να γίνουν στο Σούνιο γυρίσματα  για την μίνι σειρά The Little Drummer Girl.

Η ανακοίνωση του γενικού γραμματέα Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, Λευτέρη Κρέτσου:

H άρνηση του ΚΑΣ να χορηγήσει άδεια γυρισμάτων στο BBC και στον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Παρκ Τσαν Γουκ στο Σούνιο, για την μίνι σειρά The Little Drummer Girl, αναδεικνύει για μία ακόμα φορές τις παθογένειες που έχουμε ως χώρα.

Μετά από την πολυετή οικονομική κρίση που ισοπέδωσε την οπτικοακουστική παραγωγή της χώρας μας, που άφησε χιλιάδες εργαζόμενους στη βιομηχανία του θεάματος άνεργους, και τους υπόλοιπους να δουλεύουν υπο-αμοιβόμενοι, σε άθλιες εργασιακές συνθήκες, και την ίδια στιγμή που ολόκληρος ο ελληνικός λαός κάνει υπερπροσπάθεια για να υπερβούμε, όλοι μαζί, την περίοδο της επιτροπείας, με μία μόνο αξιολόγηση να μας χωρίζει από την οριστική έξοδο από τα μνημόνια, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο αρμενίζει σε δικές του ήρεμες θάλασσες σαν να μην έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια απολύτως τίποτα.

Αλλιώς δεν εξηγείται η σπουδή να απορριφθεί, με συνοπτικές διαδικασίες, και χωρίς να εξεταστούν εναλλακτικές, συμβιβαστικές λύσεις (όπως, για παράδειγμα, η δυνατότητα να γίνουν γυρίσματα νωρίς το πρωί ή σε ώρες μη αιχμής – λύσεις που πρότεινε, προς τιμήν της, η μειοψηφία) το αίτημα ενός, κατά τεκμήριο, σοβαρότατου φορέα, και ενός δημιουργού που τιμά τον τόπο μας επιλέγοντάς τον για την παραγωγή της σειράς του.

Σημειώνεται επίσης πως η προτεινόμενη ημερομηνία για τα γυρίσματα - 12η Απριλίου - είναι καθημερινή, αλλά και εκτός της σεζόν υψηλής τουριστικής κίνησης.  Η δε παραγωγός εταιρεία φέρεται να πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα – με δική της επιβάρυνση – προκειμένου να ελαχιστοποιήσει την ταλαιπωρία για τους επισκέπτες του χώρου

Τεκμαίρεται λοιπόν πως η κακή αυτή απόφαση δεν αντανακλά τα οποιαδήποτε προβλήματα επιμελητείας, αλλά προβλήματα νοοτροπίας του φορέα που έλαβε την εν λόγω απόφαση. Εάν μάλιστα αληθεύει το ρεπορτάζ ότι υπήρξε μέλος του ΚΑΣ που εξέφρασε την άποψη  ότι το περιεχόμενο της ταινίας δεν συνάδει με τον χώρο, τότε σύσσωμο το ΚΑΣ θα έπρεπε να παραιτηθεί για λόγους δεοντολογίας. Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα της Ε.Ε, εν έτει 2018, να γίνονται προσπάθειες να ασκηθεί τέτοιου είδους λογοκρισία ανάλογα με τις καλλιτεχνικές προτιμήσεις του καθενός.

Έτσι, ενδεχομένως, χάθηκε πριν από δύο χρόνια κι ένα άλλο σήριαλ του BBC, το The Night Manager, με πρωταγωνιστή το Χιού Λώρι, γνωστό σε όλους μας από τη δημοφιλή ιατρική σειρά Dr. House, το οποίο εντέλει γυρίστηκε στην Μαγιόρκα της Ισπανίας. Η εν λόγω σειρά, η οποία είχε πολλούς κοινούς συντελεστές με το The Little Drummer Girl και βασιζόταν επίσης σε μυθιστόρημα του Τζον Λε Καρέ, απέσπασε βραβείο Χρυσής Σφαίρας και είχε τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε τώρα γίνονται τα γυρίσματα του δεύτερου κύκλου.

Σημειώνεται, τέλος, πως δεν έχουν περάσει ούτε τρεις ημέρες από την ανακοίνωση του επενδυτικού κινήτρου για την προσέλκυση των οπτικοακουστικών παραγωγών στη χώρα μας από το ΥΨΗΠΤΕ, ενός κινήτρου που αγκαλιάστηκε αμέσως από την καλλιτεχνική κοινότητα και την αγορά των οπτικοακουστικών παραγωγών. Δηλώσαμε τότε πως η Ελλάδα είναι πλέον film friendly. Φευ, λίγα εικοσιτετράωρα μετά, έρχεται ένα άλλο θεσμικό όργανο να διαψεύσει, όχι εμάς, αλλά τις προσδοκίες και τις ελπίδες όλων των καλλιτεχνών, των τεχνικών και των χιλιάδων επαγγελματιών που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τα οπτικοακουστικά. Πρόκειται σαφώς για διεθνή γελοιοποίηση της χώρας.

Καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, συνδέσμους, ομοσπονδίες, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το Υπουργείο Πολιτισμού, τα κόμματα της Βουλής αλλά και τους πολίτες, να πάρουν θέση.

Θέλουμε πραγματικά την ενδυνάμωση του κλάδου των οπτικοακουστικών στην Ελλάδα, με σεβασμό στον τόπο μας και τις προοπτικές δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξής του;

Θέλουμε να προσελκύσουμε κινηματογραφικές παραγωγές, δίνοντας δουλειά σε τεχνικούς, καλλιτέχνες, επαγγελματίες, στους ταλαντούχους νέους της χώρας μας;

Είναι οι οπτικουακουστικές παραγωγές όχημα ανάπτυξης του τουρισμού αλλά και της συνέργειας μεταξύ τοπικών συνεργείων και ξένων εταιρειών;

Είναι οι οπτικοακουστικές παραγωγές μία από τις βαριές βιομηχανίες του μέλλοντος την οποία η χώρα οφείλει να αναδείξει;

Είναι σημαντική η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό με το απέραντο κάλλος και το φως της, της χώρας που γέννησε το δράμα και το θέατρο, αλλά και της χώρας που παραμένει δυνατή και λειτουργική παρά τις δυσκολίες που πέρασε;

Θέλουμε να έρχονται μεγάλες οπτικοακουστικές παραγωγές στη χώρα μας και να γίνει η Ελλάδα ένας φιλικός τόπος εγκατάστασης επενδύσεων στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο;

Εάν η απάντηση και άλλων φορέων στα παραπάνω είναι αρνητική - γιατί το ΚΑΣ έδωσε ήδη την απάντησή του- τότε θα πρέπει να υπάρξει και σαφής αιτιολόγηση , αλλά και ανάληψη των σχετικών ευθυνών.

Θα πρέπει να εξηγηθεί ευθαρσώς στους Έλληνες πολίτες ποια από τα παρακάτω στοιχεία που κατέθεσε η παραγωγή της σειράς τους ενοχλούν, και ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους στέλνουν μείζονες οπτικοακουστικές παραγωγές σε άλλες χώρες.

THE LITTLE DRUMMER GIRL

Βασικά μεγέθη και πληροφορίες

Στόχος: η προβολή της σειράς από ογδόντα τηλεοπτικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο.

Προϋπολογισμός δαπανών για τα γυρίσματα στην Ελλάδα: πάνω από 3.000.000 ευρώ.

Συνολική διάρκεια εργασιών στην Ελλάδα: 5 μήνες.

Σύνολο ελληνικού συνεργείου: περίπου 100 άτομα.

Σύνολο αγγλικού συνεργείου και ηθοποιών: περίπου 100 άτομα.

Σύνολο Ελλήνων βοηθητικών ηθοποιών: πάνω από 1.000 άτομα.

Σύνολο διανυκτερεύσεων αγγλικού συνεργείου και ηθοποιών στην Αττική: πάνω από 4.000.

Σύνολο διανυκτερεύσεων ελληνικού συνεργείου σε ξενοδοχεία σε απομακρυσμένες περιοχές της Αττικής: πάνω από 1.500.

Συνεργασία με εκατοντάδες μικρές / μεσαίες επιχειρήσεις και προμηθευτές για αγορά και ενοικίαση εξοπλισμού, ενοικίαση χώρων γυρισμάτων και βοηθητικών χώρων, ενοικίαση αυτοκινήτων, παροχή μεγάλης ποικιλίας υπηρεσιών κ.ά.

Μεταφορά πολύτιμης διεθνούς τεχνογνωσίας και εμπειρίας στο ελληνικό κινηματογραφικό συνεργείο.  

thetoc.gr