Συγκλονίζει η Μ. Φύσσα: Είμαι σχεδόν μόνη μου στις αίθουσες του δικαστηρίου...

Την καταδίκη όχι μόνο των δολοφόνων του γιου της Παύλου, αλλά και όλης της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ζήτησε η μητέρα του, Μάγδα Φύσσα, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στις «Ντάμες Σπαθί» με τις Ελευθερία Κουμάντου και Ελεωνόρα Ορφανίδου, στο πλαίσιο του αφιερώματος της εκπομπής  για τη συμπλήρωση τριών ετών από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής.  Στον σταθμό της πόλης  μίλησαν συνήγοροι, μάρτυρες, ενώ ακούστηκαν και ηχητικά αποσπάσματα από τηλεφωνικές συνομιλίες μελών της ΧΑ.

Αναλυτικά:

“Το έχω πει πολλές φορές ότι αυτή δίκη δεν αφορά εμάς, εμείς χάσαμε τον Παύλο, δολοφονήθηκε. Αυτή η δίκη αφορά περισσότερο τον υπόλοιπο κόσμο παρά εμάς. Περιμένω μια καταδίκη.. καταδίκη…Δολοφόνησαν έτσι εν ψυχρώ ένα παλικάρι 34 ετών του έκοψαν τη ζωή του και μαζί με εκείνον κι εμάς. Αλλά μιλάω για εκείνον ο οποίος σήμερα δεν είναι εδώ. Είχε να προσφέρει πάρα πολλά και θα πρόσφερε σε αυτή την κοινωνία. Ήθελε να ζήσει και δεν τον άφησαν να ζήσει. Να μου εξηγήσουν επιτέλους γιατί”.

Η κυρία  Μάγδα Φύσσα που είναι παρούσα σε κάθε συνεδρίαση του δικαστηρίου, είτε αυτή γίνεται στον Κορυδαλλό, είτε στο Εφετείο σχολίασε την έλλειψη ενημέρωσης για τη δίκη από τα ΜΜΕ καθώς και την απουσία κοινού.

“Είμαι σχεδόν μόνη μου στις αίθουσες του δικαστηρίου. Δεν έχει κοινό δυστυχώς. Δεν έρχεται κόσμος. Αν με ρωτήσεις τον λόγο δεν μπορώ να ξέρω. Σαφώς και παίζει ρόλο η ενημερωση το ότι δεν προβάλλεται η δίκη από τα τηλεοπτικά κανάλια. Επίσης παίζει ρόλο και η συμπεριφορά μας, καθώς αυτή εχει αλλάξει, σαν να μην μας αφορά ενώ μας αφορά όλους. Το έχω πει πολλές φορές ότι αυτή δίκη δεν αφορά εμάς, εμείς χάσαμε τον Παύλο, δολοφονήθηκε. Αυτή η δίκη αφορά περισσότερο τον υπόλοιπο κόσμο παρά εμάς, αλλά παρόλα αυτά βλέπω μια πτώση πάνω σε αυτό.Είμαι παρούσα στις αίθουσες γιατί πρέπει να είμαι εκεί, είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Πέραν του ότι αποφάσισαν να μας τελειώσουν, να τελειώσει η ζωή μας γιατί με την δολοφονία του Παύλου κι εμείς δεν υπάρχει τίποτα που να χαιρόμαστε και να ζούμε, απλά αναπνέουμε. Πέραν του ότι πρέπει να πηγαίνω στο νεκροταφείο, έχω και μια υποχρέωση να είμαι παρούσα στις δικαστικές αίθουσες για τον Παύλο μου, δεν γίνεται να μην είμαι εκεί, πρέπει να είμαι».

Για την συμπεριφορά της ΕΛΑΣ η κυρία Φύσσα υπογράμμισε ότι παρέχει ασφάλεια στους χρυσαυγίτες που βρίσκονται στην αίθουσα, την ώρα που συνεχίζουν να υπάρχουν θύματα από επιθέσεις της οργάνωσης.

«Προστατεύονται οι χρυσαυγίτες και όλοι αυτοί που έρχονται εκεί εκτός από εμάς. Και όχι μόνο εμείς ως οικογένεια και η πολιτική αγωγή και οι δημοσιογράφοι και αν μετρήσουμε τα θύματα αυτά τα τρία χρόνια που έχει ξεκινήσει η δίκη, είναι αρκετά που εξακολουθούν. Πόσους χτυπημένους έχουμε και με το πρόσφατο που χτυπήθηκαν 5 άνθρωποι ανάμεσά τους  και η δικηγόρος μας η οποία τραυματίστηκε πιο βαριά απ όλους. Όχι μόνο δεν νιώθουμε προστασία, αντιθέτως φοβόμαστε. Όταν βλέπαμε μέσα από τα κάγκελα, είμαστε μέσα στο Εφετείο και βλέπαμε την άλλη δικηγόρο την Ευγενία Κουνάκη, το τι προσπάθεια έκανε να μετακινήσει έναν αστυνομικό να πιάσει τους δράστες μετά την επίθεση το Νοέμβριο στην Λ Αλεξάνδρας και δεν κουνήθηκε κανείς, χτυπημένη με τα αίματα να τρέχουν, ήταν μια παρά πολύ θλιβερή εικόνα και εκείνη την ημέρα ένιωσα πάρα μα πάρα πολύ άχρηστη αφού δεν μπορέσαμε πάλι να κάνουμε κάτι.

Να διευκρινίσω όμως κάτι, ότι αυτή είναι η πλειοψηφία των αστυνομικών. Μέσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και μετρημένοι πάρα πολύ λίγοι, οι οποίοι βλέπεις στο βλέμμα τους ότι θέλουν να μας προστατέψουν. Στο Εφετείο δεν θα το ξεχάσω και δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ την εικόνα, αλλά έφαγα σπρωξιά από αστυνομικό, την ώρα που έλεγε το απόβρασμα της κοινωνίας, γιατί εγώ δεν μπορώ να τους χαρακτηρίσω κάπως αλλιώς, που μου έδειχνε με το χέρι του «που είναι ο Παύλος τώρα» και εκείνη την ώρα σε αυτή την έξαλλη κατάσταση που ήμουν ο αστυνομικός με έσπρωξε και με πάρα πολύ δύναμη για να βγω έξω, να φύγω από εκεί. Ακόμα και τους δικηγόρους της υπεράσπισης τους προστατεύουν, αντίθετα με εμάς. Έχουμε περάσει αρκετά, ακόμα και τώρα.

Μόνη μου στην δικαστική αίθουσα χθες συγκεκριμένα στον Κορυδαλλό, να σας πω ότι αυτές τις μέρες που είναι τα αναγνωστέα και προβάλλονται και οι συνομιλίες τους, τους δικηγόρους όλους αυτούς της υπεράσπισης να γελάνε. Είναι τραγικοί.

Αυτή την περίοδο στην δίκης της Χρυσής Αυγής παρουσιάζονται τα αναγνωστέα, δηλ. τα στοιχεία της δικογραφίας που “δένουν” τις κατηγορίες. Σύμφωνα με όσα έχουν ήδη παρουσιαστεί, η Χρυσής Αυγή είχε στοχοποιήσει τον Παύλο Φύσσα.

Όπως προκύπτει ο Παύλος ήταν στοχοποιημένος και δικαιώνονται οι δυο κοπέλες μάρτυρες και ο Νικολάου όπως είπαν τα πράγματα, έτσι ακριβώς έγιναν και τα είπαν οι ίδιοι μεταξύ τους, Παρόλα αυτά δεν ξέρω που αποσκοπεί αυτό, αλλά αυτό που βλέπουμε είναι να γελάνε ….με τα χάλια τους…να γελάνε….Σύμφωνα με την πολιτική αγωγή μπαίνουμε στην τελική ευθεία, ότι στον επόμενο ένα χρόνο θα έχει ολοκληρωθεί η δίκη».

Η κ. Φύσσα, είπε χαρακτηριστικά ότι μετά το τέλος της δίκης περιμένει “ να γυρίσουν οι χρυσαυγίτες στις τρύπες τους. Εκεί ανήκουν”

Μ.Φ.:«Προσδοκούμε να διαλυθεί ως κόμμα η Χ.Α. Είναι τόσο φανερό πια ότι είναι μια εγκληματική οργάνωση που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εγκληματική οργάνωση και να καταδικαστεί. Αυτή είναι η προσδοκία μου και γι αυτό αποφασίσαμε ότι θα πάμε με τον νόμο και αυτό που πρέπει να γίνει και δεν θα γίνει τίποτα άλλο. Με νύχια και με δόντια κρατήσαμε τα παιδιά, για τον πρώτο καιρό μιλάμε, γιατί ακούγονται στις συνομιλίες τους ότι θα γίνει χαμός, δηλαδή περίμεναν να γίνει ο χαμός. Κάτι που το αποτρέψαμε, επιλέξαμε να τραβήξουμε αυτόν τον δρόμο, έτσι θα πάμε και θα δούμε το αποτέλεσμα. Περιμένω μια καταδίκη.. καταδίκη…Δολοφόνησαν έτσι εν ψυχρώ ένα παλικάρι 34 ετών του έκοψαν τη ζωή του και μαζί με εκείνον κι εμάς. Αλλά μιλάω για εκείνον ο οποίος σήμερα δεν είναι εδώ. Είχε να προσφέρει πάρα πολλά και θα πρόσφερε σε αυτή την κοινωνία. Ήθελε να ζήσει και δεν τον άφησαν να ζήσει. Να μου εξηγήσουν επιτέλους γιατί; Για ποιο λόγο; Με τι ευκολία αφαιρούμε έτσι ανθρώπινες ζωές; Πως; Γιατί κάπου πατάνε, δεν μπορεί να γίνεσαι εγκληματίας από τη μια στιγμή στην άλλη, σφαγέας έτσι. Για ποιο λόγο; Τι είναι αυτό που τελικά έχει ανεβάσει τόσο την εγκληματικότητα σε αυτή την χώρα; Η ατιμωρησία; Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι θα υπάρξει ατιμωρησία. Δεν θέλω να το σκέφτομαι. Περιμένω.. περιμένουμε όλοι. Όλοι δίνουμε ένα αγώνα, είστε κι εσείς, είναι και η πολιτική αγωγή. Δεν είμαστε πολλοί αλλά είμαστε. Και όλοι περιμένουμε κάτι να γίνει, αν μη τι άλλο να τους αφανίσουν να ξανά πάνε εκεί που ήταν στις τρύπες τους. Εκεί ανήκουν».

Athina984  

Στο εδώλιο δεκαπέντε γιατροί και στελέχη του ΚΑΤ για ζημία εκατομμυρίων

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων θα καθίσουν συνολικά 15 άτομα ορθοπεδικοί χειρουργοί, διευθυντές κλινικών και διοικούντες του νοσοκομείου ΚΑΤ που υπηρέτησαν την περίοδο 2009-2011 κατηγορούμενοι για υπερκοστολογήσεις οστικών μοσχευμάτων.

Οι κατηγορούμενοι θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για το κακούργημα της απιστίας στην υπηρεσία κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου, με ζημία μεγαλύτερη των 15.000.000 ευρώ. Σύμφωνα με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών (578/2018) οι κατηγορούμενοι με τις ενέργειες τους προκάλεσαν ζημιά εκατομμυρίων ευρώ στο νοσοκομείο. Είναι ενδεικτικό πως μόνο για 1.500 χειρουργεία της διετίας 2009-2010, η οικονομική βλάβη του ΚΑΤ υπολογίστηκε από τους επιθεωρητές Υγείας στα 10 εκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο η προμήθεια των επίμαχων οστικών μοσχευμάτων γινόταν από ιδιωτικές εταιρείες της επιλογής των γιατρών του νοσοκομείου τα οποία να χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και σε ασθενείς που δεν τα είχαν ανάγκη.

Η υπόθεση μπήκε στο στόχαστρο της δικαιοσύνης με αφορμή πόρισμα των ελεγκτών του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας στο οποίο καταγράφονται περιπτώσεις παραγγελιών μοσχευμάτων στην ανώτερη δυνατή τιμή χωρίς, μάλιστα, να τηρηθούν οι διαδικασίες που προέβλεπε ο νόμος. Μάλιστα, αναφέρονται και πολλές περιπτώσεις στις οποίες η αξία των οστικών μοσχευμάτων δεν αποζημιώθηκε από τα ασφαλιστικά ταμεία των ασθενών αφού η τοποθέτηση τους δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση δαπάνη τοποθέτησης μοσχεύματος ανά ασθενή τη διετία 2009-2010 υπολογίστηκε στις 6.676 ευρώ.

Όπως ανέφεραν οι επιθεωρητές στο πόρισμά τους, για την παραγγελία και προμήθεια των μοσχευμάτων «δεν τηρούνταν καμιά διαδικασία προέγκρισης της δαπάνης πριν από την επέμβαση, γεγονός που τελικά επέτρεπε στα ιατρικά στελέχη του νοσοκομείου να επιβάλλουν στην πράξη προκαθορισμένες επιλογές και να προσανατολίζουν την ανάθεση προμήθειας με απ' ευθείας ανάθεση στις προτεινόμενες εταιρείες. Αντίθετα, πριν από την επέμβαση θα έπρεπε να υποβαλλόταν αίτημα χορήγησης υλικού, να συντασσόταν η ιατρική γνωμάτευση και να εγκριθεί αρμοδίως έχοντας τη σύμφωνη γνώμη του τμήματος Οικονομικού».

Από τα επίσημα οικονομικά στοιχεία που δόθηκαν από το ΚΑΤ προέκυψε ότι:

«Το 2009 τα οστικά μοσχεύματα που χρησιμοποιήθηκαν σε επεμβάσεις ασθενών κόστισαν 18.127.990,00 ευρώ, το 2010, 9.348.284,00 ευρώ και το 2011, 1.802.351,00 ευρώ. Μόνο για δύο χρόνια, το 2009 και το 2010, η εκτιμώμενη ζημιά για το Δημόσιο έπειτα από αξιολόγηση 1.500 φύλλων χειρουργείου φτάνει τα 10.099.497 ευρώ, που αποτελεί και την υπέρβαση δαπάνης σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων».

Αξίζει να σημειωθεί ότι με το ίδιο βούλευμα, οι δικαστές έπαυσαν την ποινική δίωξη για δύο εμπλεκόμενους στην υπόθεση, μετά από επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας τους σε πλημμέλημα ενώ παράλληλα απέρριψαν αιτήματα κατηγορουμένων για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης.

dikaiologitika.gr

       

Αναμνήσεις από μια Ελλάδα με μέλλον

γράφει ο Μένιος Τασιόπουλος 

Η τυπική έξοδος από τα Μνημόνια δεν μπορεί να άρει ουσιαστικά, αλλά μόνον διαδικαστικά, το δομικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει η Ελλάδα. Ακόμη και η ελάφρυνση του χρέους δεν είναι πανάκεια για την αναπτυξιακή ατονία, από την οποία  πάσχει η οικονομία μας εντός του περιοριστικού πλαισίου της Ευρωζώνης. Πολύ περισσότερο που η ελάφρυνση προσκρούει στην άρνηση του Βερολίνου. Ας υιοθετήσουμε, όμως, το αισιόδοξο σενάριο ότι με την στήριξη της Γαλλίας και ενδεχομένως με τις πιέσεις του ΔΝΤ ο συσχετισμός θα αλλάξει. Η Μέρκελ θα υποχρεωθεί να αλλάξει στάση και η ελάφρυνση θα δρομολογηθεί. Και πάλι δεν αρκεί.

Το κλίμα ακραίας πόλωσης που επικρατεί στο εγχώριο κομματικό και πολιτικό σύστημα δεν βοηθά να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας δημιουργικής διαλεκτικής στο Κοινοβούλιο, στα Μίντια και στην κοινωνία. Αυτό το κλίμα μετατρέπει τις εκλογές και την δημοκρατική διαδικασία σε μια συνεχή επιδίωξη ρεβάνς μεταξύ των κομμάτων εξουσίας, ασχέτως ιδεολογιών και διαχειριστικής επάρκειας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του χρόνιου προβλήματος γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και αναποτελεσματικότητας της Δημόσιας Διοίκησης. Με τον κρατικό μηχανισμό να «μπουσουλάει» δεν μπορεί, βεβαίως, να επιτευχθεί μια παραγωγική ανασυγκρότηση του κράτους, ούτε αναβάθμιση της επιχειρηματικότητας και των όρων λειτουργίας της αγοράς. Η Ελλάδα ουσιαστικά σήμερα μοιάζει πολύ πιο παράταιρη για τα δεδομένα της Ευρωζώνης σε σύγκριση με την περίοδο της υιοθέτησης του ευρώ.

Υπό την δαμόκλειο σπάθη

Και όμως πολλά δεδομένα του τότε, που θεωρήθηκαν κύριες αιτίες της οικονομικής χρεοκοπίας, έχουν μετασχηματισθεί τα τελευταία οκτώ χρόνια. Υπό την δαμόκλειο σπάθη της ευρω-γερμανικής επιτροπείας και του διεθνούς ελέγχου τα συνδικάτα μοιάζουν σκιά του εαυτού τους. Η ολιγαρχία των Μίντια και των κρατικών προμηθευτών έχει χρεοκοπήσει. Το διοικητικό και το αστικό δίκαιο έχουν τροποποιηθεί. Η δημοσιονομική πολιτική έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Τα ελλείμματα του δημοσίου, η κομματοκρατία, οι διορισμοί και τα άλλα ρουσφέτια έχουν περιορισθεί σημαντικά. Το ίδιο και το πλέγμα των εργασιακών δικαιωμάτων, που ενίοτε εκφυλίζονταν σε προνόμια. Τίποτα, όμως, επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει. Η Ελλάδα συνεχίζει με διαφορετικές κυβερνήσεις  και διεθνείς συγκυρίες την απέλπιδα πορεία της προς το χάος, ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε μία βασανιστική στασιμότητα.

Αλλαγή πλεύσης

Είναι εμφανές ότι χρειάζεται ένα ιστορικό New Deal για να βγει από την πορεία αυτή και να ανακτήσει την προοπτική της. Χρειαζόμαστε ένα νέο Σύνταγμα που θα εγγυηθεί μια επόμενη πιο επιτυχημένη λειτουργία της δημοκρατίας, χωρίς να έχει στο κέντρο ούτε την κομματοκρατία, ούτε την κάθε είδους ολιγαρχία. Χρειαζόμαστε ένα νέο κράτος πιο ψηφιακό, λιγότερο εκτεταμένο και γραφειοκρατικό, πιο λειτουργικό και με Διοίκηση βασισμένη σε αντικειμενικά κριτήρια πρόσληψης, σε αξιόπιστη αξιολόγηση, σε συνεχή επιμόρφωση και σε λειτουργική ιεραρχία.

Το κυριότερο χρειαζόμαστε μια νέα οικονομία, μια δομική αποκέντρωση του πληθυσμού με αντιστροφή του κύματος αστυφιλίας των τριών πρώτων δεκαετιών του μετα-πολέμου. Οι Έλληνες πρέπει να εγκαταλείψουν τον μηδενιστικό μικροαστισμό και την έμμεση δουλοπαροικία, στην οποία οδηγήθηκαν μέσα από τον άκριτο μοντερνισμό, τον εμμονικό νεοπλουτισμό-καταναλωτισμό και τον μορφωτικό «αναλφαβητισμό».

Πιεζόμενοι από τη δραματική κατάσταση της πραγματικής οικονομίας, κάποιοι Έλληνες έχουν διέξοδο την επιστροφή στην ιδιοκτησία τους, στη σχεδόν χέρσα γη, η οποία πρέπει να γίνει παραγωγική με νέο τρόπο και όχι με τη νοοτροπία των παραδοσιακών αγροτών. Το αξιοπρεπές επίπεδο ευημερίας μπορεί να ανακτηθεί μόνο με την εμπλοκή των νεότερων γενιών στον πρωτογενή τομέα, αλλά εξίσου και στην μεταποίηση και στη ναυτιλία και βεβαίως στην καινοτομία.     

Ο…φίλος Μακρόν και οι γαλλικές φρεγάτες

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο Μακρόν, κατάφερε τελικά, αυτό που οι δύο προκάτοχοί του δεν μπόρεσαν: Να συνεχίσουν το ρούφηγμα πόρων από την χρεωκοπημένη ελληνική οικονομία για λογαριασμό της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας του.

Πράγματι, ούτε ο Σαρκοζί το 2009 ούτε ο Ολάντ το 2013 μπόρεσαν να αποσπάσουν την υπογραφή από τους πρωθυπουργούς Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, την οποία εξασφάλισε από τον  Αλέξη Τσίπρα ο Ε. Μακρόν.

Βέβαια σήμερα, με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα ελληνοτουρκικά η  πενταετής ενοικίαση δυο γαλλικών φρεγατών την οποία φαίνεται να έχει αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται δικαιολογημένη και επιβεβλημένη από τις περιστάσεις. Ταυτόχρονα, ωστόσο, αυτή η απόφαση περιγράφει τον μηδενικό ελληνικό σχεδιασμό που έχει οδηγήσει στην απογύμνωση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων τη δύσκολη θέση της χώρας η οποία με μπαλώματα προσπαθεί να αντιμετωπίσει έναν επιθετικό γείτονα και την πρακτική των Εταίρων και φίλων οι οποίοι αφού πρώτα με την επιβολή περικοπών (και) στις αμυντικές δαπάνες υπονόμευσαν τις επιχειρησιακές δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων επιστρέφουν για να κερδοσκοπήσουν.

Κάτι που επίσης περιγράφει αυτή η ιστορία με τις γαλλικές φρεγάτες είναι η αδυσώπητη σύγκρουση μεταξύ των ισχυρών εταίρων (Γαλλίας – Γερμανίας) για τον έλεγχο και την απόσπαση πόρων από το ελληνικό οικόπεδό (τους).

Το παραμύθι  του «γαλλικού φιλελληνισμού» με την «προσφορά» φρεγατών ξεκίνησε γύρω στο 2004, ίσως και λίγο νωρίτερα. Πάντως στις 9/4/2009 στο ραντεβού που είχε ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με τον τότε Πρόεδρο Ν. Σαρκοζί υπογραμμίστηκε, από την ελληνική πλευρά, ότι υπό τις παρούσες συνθήκες έντασης της διεθνούς οικονομικής κρίσης, τα περιθώρια για την άμεση υλοποίηση της παραγγελίας (έξι γαλλικών φρεγατών) είναι εξαιρετικώς περιορισμένα.

Με το ξέσπασμα της κρίσης και την είσοδο της Ελλάδας στην μέγγενη του ΔΝΤ και των μνημονίων θα περίμενε κανείς να ατονήσει η γαλλική προσπάθεια για τις μπίζνες με τις φρεγάτες καθώς η Γαλλία ήταν μαζί με τη Γερμανία οι δύο χώρες που μετέφεραν πόρους από την ελληνική οικονομία για τη διάσωση των τραπεζών τους. Παρ όλα αυτά, η γαλλική προσπάθεια για περεταίρω  αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας συνεχίστηκε αμείωτη.

Στις 17 10 2011 ξεσπά  γαλλογερμανική διαμάχη για το  ενδεχόμενο αγοράς από την Ελλάδα γαλλικών φρεγατών, με την γερμανική αντιπολίτευση να εκφράζει ανησυχίες στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ καθώς «η αγορά δεν θα γίνει με χρήματα του ελληνικού λαού». Η αντίδραση αφορούσε σε πρόταση γαλλικής εταιρείας για ναυπήγηση τριών ή τεσσάρων stealth φρεγατών.

Στην εν λόγω  ελληνογαλλική συμφωνία ήταν  αντίθετοι οι Γερμανοί. Γερμανική ναυπηγική εταιρεία (ανταγωνίστρια της γαλλικής) ισχυρίζεται πως δεν είναι δίκαιη μία τέτοια αγορά αφού θα γίνει τελικά «με χρήματα του γερμανικού λαού», λόγω του πακέτου διάσωσης. Την άποψη αυτή ενστερνίζεται και ο Γερμανός βουλευτής των Σοσιολδημοκρατών Κλάους Μπάρτελ, που δηλώνει ότι «στην παρούσα φάση το μόνο που δεν χρειάζεται η Ελλάδα είναι πολεμικά πλοία».

Τον Φλεβάρη του 2013 ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς υποδέχεται τον τότε πρόεδρο της Γαλλίας Ολάντ στην Αθήνα. Οι φρεγάτες ήταν στο επίκεντρο των συνομιλιών. 

Ο πρόεδρος της Γαλλίας επεδίωξε  την έμμεση ενεργοποίηση παλιότερης συμφωνίας (Σαρκοζί - Καραμανλή) για την πώληση γαλλικών φρεγατών στο ελληνικό Δημόσιο, με προέκταση και στις διεργασίες γύρω από τους πιθανούς υδρογονάνθρακες. Η μέθοδος που, λόγω της κρίσης στην Ελλάδα, είχε προτείνει ο Ολάντ ήταν ένα leasing (ενοικίαση προς πώληση), ώστε η ελληνική  να μην προχωρήσει σε πληρωμές, πέρα από όσα απαιτούνται για τη μεταφορά, συντήρηση κλπ, στο άμεσο μέλλον, αλλά όταν ξεκινήσουν οι έρευνες για εξόρυξη υδρογονανθράκων. 

Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα όπου:

Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αντιμετωπίζουν (παρά τα δισεκατομμύρια του παρελθόντος σε όπλα για ανάγκες του ΝΑΤΟ με γνώμονα τις μίζες) τρομακτικές ελλείψεις

Η Τουρκία έχει ανεβάσει επίπεδο στον τρόπο που διεκδικεί και επιβάλλει τετελεσμένα στο Αιγαίο

Κλιμακώνεται η αντιπαράθεση Δύσης – Τουρκίας

Ολοκληρώνεται το παιχνίδι για τη διανομή των υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου

Για όλους αυτούς τους λόγους οι οποίοι συνδέονται με τα συμφέροντα των ισχυρών η Ελλάδα εξοπλίζεται από τους Γάλλους και Αμερικανούς  «φίλους» της - όχι για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της- αλλά  προκειμένου να είναι ένα «ενοχλητικό χαλίκι» στο παπούτσι του Σουλτάνου Ερντογάν.

ΥΓ: έχει υπολογιστεί με το ξέσπασμα της κρίσης ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες της χώρας συμμετείχαν στον 25% του χρέους της που την οδήγησαν στο ΔΝΤ και τα μνημόνια. Οι εν λόγω δαπάνες δυστυχώς όπως αποδεικνύεται δεν έπιασαν τόπο γιατί κατά κύριο λόγο αφορούσαν νατοικές υποχρεώσεις και μηχανισμό κονόμας και μιζών. Η Γαλλία ήταν μαζί με την Αμερική και τη Γερμανία βασικός αποδέκτης των ελληνικών εξοπλιστικών παραγγελιών.

Συμπέρασμα: Οι  εντιμότατοι φίλοι μας, μας δάνεισαν για να αγοράζουμε από τις πολεμικές τους βιομηχανίες, μας χρεοκόπησαν για να σώσουν τις τράπεζές τους, μας ξανα(δανείζουν) / εξοπλίζουν για να μας χρησιμοποιήσουν στο μεγάλο τους παιχνίδι για την διανομή των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Εν τω μεταξύ, αν σε όλη αυτήν την διαδικασία του «παιχνιδιού» η Τουρκία αρπάξει κανένα ελληνικό νησί, νησίδα ή βραχονησίδα, πιστεύει κανείς -εκτός από την κυβέρνηση- ότι θα έρθουν να υπερασπιστούν τα ελληνικά συμφέροντα;

   

Στην Βουλή μέσα στο 2018 το πόρισμα για τις γερμανικές επανορθώσεις

Μέχρι το τέλος του 2018 θα συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής το πόρισμα της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής για τις γερμανικές επανορθώσεις ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, χαιρετίζοντας την χθεσινή ημερίδα με θέμα «Η αρπαγή των αρχαιοτήτων στην Κατοχή και ο αγώνας για την επιστροφή τους» που πραγματοποιήθηκε στην Παλαιά Βουλή και την οποία συνδιοργάνωσαν το Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, υπό την αιγίδα της Βουλής.

Η συζήτηση του πορίσματος είναι απαραίτητη, έτσι ώστε αμέσως μετά «να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες σε διεθνές επίπεδο, αλλά και διακρατικά να γνωστοποιηθεί το ζήτημα και να τύχει στην ευρύτερη διεθνή κοινή γνώμη μιας πολύ μεγαλύτερης αποσαφήνισης, να υπάρξει πίεση εκεί που πρέπει, να δοθούν απαντήσεις και να διεκδικηθούν με όλα τα μέσα οι γερμανικές επανορθώσεις. Ως ηθικό ιστορικό καταρχήν μήνυμα και ως υποχρέωση όλων μας και πρώτα από όλα της Βουλής των Ελλήνων», σημείωσε ο Ν. Βούτσης, χαιρετίζοντας την ημερίδα.

Ο ίδιος αναφέρθηκε επίσης στην πολύ μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για την ανασύσταση της συλλογικής μνήμης, όπως για παράδειγμα σε σχέση με τις διώξεις των Ελλήνων Εβραίων πολιτών που είχαν αποσιωπηθεί επί δεκαετίες. «Δεν υπήρχε ούτε ένα άγαλμα, ούτε μια πλάκα μέσα στη Βουλή για τους οκτώ Έλληνες βουλευτές που ήταν θύματα του 'Αουσβιτς - κάτι που έγινε πρόσφατα», επεσήμανε ο πρόεδρος της Βουλής, που γνωστοποίησε επίσης ότι «την τρέχουσα περίοδο θα γίνει και ένα μνημείο στο 'Αουσβιτς - είμαστε η τελευταία χώρα της Ευρώπης που έχουμε εκεί μνημείο - με πλήρη χρηματοδότηση της Βουλής», τόνισε.

Χαιρέτισε τις διαχρονικές ενέργειες που έχουν γίνει για να μείνει ζωντανή και να εμπλουτίζεται συνεχώς η προσπάθεια για να τεθεί το ζήτημα της λεηλασίας των αρχαιοτήτων και να βρεθεί λύση στο ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων οφειλών  σε όλες τους τις εκφάνσεις.

Αναφέρθηκε  ιδιαίτερα στην ανάγκη να αποκτήσουν οι λαοί μας - μέσα από την γενικότερη  συζήτηση που γίνεται για το μέλλον της Ευρώπης - μια «κοινή κουλτούρα μνήμης». «Είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, μας αφορά όλους,  αφορά πρωτίστως εκείνους τους λαούς που  έχουν θέσει εκποδών και έχουν ρίξει στη σκιά και στο περιθώριο τις μνήμες και  τις ευθύνες  τους» είπε ο Ν. Βούτσης.

Υπενθύμισε επίσης τις προσπάθειες των Ελλήνων αρχαιολόγων πριν  και κατά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου να κρύψουν «πριν  και χωρίς να κρυφτούν οι ίδιοι» τα αγάλματα και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της χώρας μας  και να τα προφυλάξουν από την κλοπή  και την παραχάραξή τους τονίζοντας: «Αποδίδω εκ μέρους της Βουλής την τιμή σε όλους τους αρχαιολόγους για την διαχρονική προσπάθεια που κάνουν  για τις γερμανικές επανορθώσεις».

«Έχω τη γνώμη ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον προσανατολισμό μας. Τι ζητάμε; Το αναφαίρετο δικαίωμα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα είναι το θέμα, αλλά δεν είναι το κύριο. Το κύριο κατά τη γνώμη μου είναι να δείξουμε σε όλους τη συνεισφορά της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο Μανώλης Γλέζος, παραθέτοντας ως στοιχεία αυτής της συνεισφοράς μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι ήμασταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δέχτηκε διπλή επίθεση, από τη φασιστική Ιταλία και από τη φασιστική Γερμανία, καθώς και ότι ο αγώνας για να μας νικήσουν διήρκεσε 217 ημέρες, όταν η αμέσως επόμενη χώρα που «κράτησε» περισσότερο ήταν η Νορβηγία με 60 μέρες.

«Να σταματήσει η ανακωχή πολέμου με τη Γερμανία και να υπογραφεί συνθήκη ειρήνης. Μόλις υπογραφεί συνθήκη ειρήνης, αυτά που διεκδικούμε θα μας τα δώσουν αμέσως. Οι Γερμανοί είναι πολύ πειθαρχημένοι στις αποφάσεις τους, δεν θέλουν να παραβούν τους νόμους. Μια ανορθογραφία ιστορική πρέπει να εξαλειφθεί», τόνισε οΜ. Γλέζος, που συνέχισε με την εισήγησή του με τίτλο «Η έννοια της λεηλασίας από το Γ' Ράιχ», ωστόσο έφυγε πριν το τέλος της ημερίδας λόγω της εύθραυστης κατάστασης της υγείας του.

Στην ημερίδα παραβρέθηκαν επίσης η υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λ. Κονιόρδου, η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Μαρία Ανδρεαδάκη - Βλαζάκη, που απηύθυναν χαιρετισμό, καθώς και πολλοί βουλευτές, εκπρόσωποι αντιστασιακών οργανώσεων κ.ά.

http://tvxs.gr

Πώς θα μπορούν οι φορολογούμενοι να κάνουν πληρωμές φόρων με κάρτες

Στο ερχόμενο δεκαήμερο εκτιμάται ότι θα ανοίξει στον δικτυακό τόπο της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων η εφαρμογή για την πληρωμή φόρων και άλλων οφειλών με πλαστικό χρήμα, δηλαδή πιστωτική ή χρεωστική κάρτα. Η σχετική απόφαση του διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δημοσιεύτηκε χθες στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και από το περιεχόμενό της προκύπτει ότι οι φορολογούμενοι θα μπορούν να πληρώνουν το σύνολο ή μέρος μιας οφειλής, επιλέγοντας μάλιστα ποια οφειλή να πληρώσουν εφόσον έχουν πολλαπλές φορολογικές υποχρεώσεις.

Συγκεκριμένα, η απόφαση προβλέπει ότι: 

-η πληρωμή των βεβαιωμένων στις εφορίες ατομικών οφειλών (φυσικών και μη προσώπων) μπορούν να γίνονται με τη χρήση καρτών πληρωμών, μέσω της ηλεκτρονικής υπηρεσίας του Taxisnet στη διαδικτυακή πύλη της Α.Α.Δ.Ε. (www.aade.gr).

-Ο χρήστης επιλέγει την οφειλή ή τις οφειλές που επιθυμεί να πληρώσει και προσδιορίζει το ακριβές ποσό καταβολής για αυτές. Η συναλλαγή ολοκληρώνεται στο διαδικτυακό περιβάλλον της ΔΙΑ.Σ. Α.Ε.. Η Α.Α.Δ.Ε. δεν διατηρεί πρόσβαση σε στοιχεία της κάρτας, όπως τον αριθμό, την ημερομηνία λήξης και τον αριθμό ασφάλειας της.

Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι οι φορολογούμενοι που επιθυμούν να εξοφλήσουν τις φορολογικές τους οφειλές σε άτοκες δόσεις θα πρέπει να επιλέξουν για την εξόφληση τη χρήση πιστωτικών καρτών και τα ιντερνετικά δίκτυα τραπεζικής εξυπηρέτησης (web banking). Υπενθυμίζεται ότι οι τράπεζες δίνουν τη δυνατότητα στους πελάτες τους να εξοφλήσουν οποιαδήποτε φορολογική οφειλή σε έως 12 άτοκες δόσεις. Προϋπόθεση, ωστόσο, είναι να υπάρχει επαρκές πιστωτικό όριο στην κάρτα του φορολογούμενου.

Το πλεονέκτημα της πληρωμής των φορολογικών οφειλών απευθείας στο taxisnet είναι ότι η ηλεκτρονική καρτέλα των φορολογούμενων ενημερώνεται αμέσως και όχι σε 2-3 εργάσιμες ημέρες όταν γίνεται μέσω των τραπεζών. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι η φορολογική ενημερότητα εκδίδεται αμέσως και όχι με καθυστέρηση, όπως συμβαίνει όταν η πληρωμή του φόρου γίνεται μέσω των τραπεζών.

economy365.gr

.     

CNBC: Ελλάδα και πιστωτές φαίνεται να είναι πιο κοντά σε τελική συμφωνία για το χρέος

Ο πρόεδρος του Eurogroup, Mario Centeno, μιλώντας στο CNBC, κατέστησε σαφές πως αν και παραμένουν «λίγα ζητήματα», οι Ευρωπαίοι πιστωτές, το ΔΝΤ και η Αθήνα κινούνται προς επίλυσή τους. «Είμαστε σε καλό δρόμο για την οριστικοποίηση του προγράμματος με την Ελλάδα. Απομένουν λίγα ζητήματα που σχετίζονται με την ελάφρυνση του χρέους. Συνεργαζόμαστε με όλους τους θεσμούς για την επίτευξη συμφωνίας και έχω την αίσθηση ότι η πιθανότητα να κλείσουμε τις διαφορές είναι μεγαλύτερη παρά ποτέ», δήλωσε από την Ουάσινγκτον, όπου γίνεται η εαρινή σύνοδος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι ένα από τα πλέον επίμαχα ζητήματα του τρίτου προγράμματος στήριξης. Αρχικά, οι Ευρωπαίοι πιστωτές δεν ήθελαν να παραχωρήσουν την ελάφρυνση, κατόπιν διαφώνησαν με το ΔΝΤ στις εκτιμήσεις τους και δεν έχουν καταλήξει για την έκταση των μέτρων που είναι αναγκαία για να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος.

Το Reuters σημειώνει επίσης ότι οι ιθύνοντες της ευρωζώνης δεν συζητούν παράταση του ελληνικού προγράμματος και μετά την λήξη του, ενώ η Αθήνα θα υπόκειται στην συνήθη επίβλεψη όπως οι άλλες χώρες που ήταν ενταγμένες σε πρόγραμμα. Το Ρόιτερς μεταδίδει τη δήλωση του πρόεδρου του Eurogroup Mario Ceneteno, ο οποιος απαντά σε δημοσιεύματα για παραχώρηση στην Ελλάδα προληπτικής πιστωτικής γραμμής, ώστε να εξαρτάται λιγότερο από τις αγορές. Ούτε η Ιρλανδία, ούτε η Κύπρος αποφάσισαν να ζητήσουν τέτοιου είδους πιστωτική γραμμή, αλλά αντίθετα επέλεξαν την «καθαρή έξοδο».

  

«Δεν γίνονται συζητήσεις για παράταση του ελληνικού προγράμματος. Οι ελληνικές αρχές είναι προσηλωμένες στην έξοδο από το πρόγραμμα, όταν ολοκληρωθεί τον Αύγουστο», ανέφερε ο Centeno.

Το πρακτορείο Bloomberg υπογραμμίζει τελος ότι στο πλαίσιο της εαρινής Συνόδου της Παγκόσμιας Τράπεζας – ΔΝΤ, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde, αναφερόμενη στην Ελλάδα, δήλωσε: «Οι αγορές βλέπουν πιο ευνοϊκά από πριν την κατάσταση στην Ελλάδα. Το ΔΝΤ είναι πρόθυμο να υποστηρίξει την Ελλάδα».   

economy365.gr

Όταν ο Αλ. Τσίπρας απέρριπτε ως «ακατάλληλες» τις φρεγάτες που σήμερα θα νοικιάσει από τη Γαλλία

Δύο γαλλικές φρεγάτες τύπου FREMM (κατά πάσα πιθανότητα η Languedoc και η Aquitaine) θα ενταχθούν έως τον Αύγουστο στο Πολεμικό Ναυτικό, έπειτα από συμφωνία Αθήνας και Παρισιού. Σε επιστολές, οι οποίες αντηλλάγησαν σε ανώτατο πολιτικό (Αλέξης Τσίπρας και Εμανουέλ Μακρόν) και σε στρατιωτικό επίπεδο, οι Γάλλοι εμφανίστηκαν να κατανοούν απολύτως το περίπλοκο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο καλείται να λειτουργήσει η Ελλάδα, ιδιαίτερα λόγω της αυξανόμενης τουρκικής απειλής, όπως αυτή έχει εκδηλωθεί τα τελευταία δύο χρόνια και εξακολουθεί να εντείνεται.

Ωστόσο, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το 2013, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευσης, ως πρόεδρος του ο Αλ. Τσίπρας,  κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στη Θεσσαλονίκη είχε χαρακτηρίσει «ακατάλληλες για την Ελλάδα τις φρεγάτες τύπου FREMM».

  

Παράλληλα, τασσόταν εναντίον του μοντέλου ενοικίασης οπλικών συστημάτων, αποκαλώντας οξύμωρο το να ζητάει η χώρα βοήθεια από τους εταίρους της και αυτοί τα της νοικιάζουν οπλικά συστήματα με υψηλό κόστος. Το χαρακτηριστικό τμήμα της συνέντευξης έχεις ως εξής:

«Είναι οξύμωρο και αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν σε μια περίοδο κρίσης, σε μια περίοδο που ζητάμε βοήθεια από τους εταίρους αυτοί να απαιτούν, να τους δίνουμε χρήματα για να νοικιάζουμε οπλικά συστήματα. Οι γνώστες μάλιστα, οι βαθύτεροι γνώστες των τεχνικών ζητημάτων με ενημερώνουν ότι αυτά τα πλοία, είναι πλοία ακατάλληλα για τη χώρα μας, διότι είναι πλοία ανθυποβρυχιακού αγώνα και μάλιστα σε ανοικτές θάλασσες, όχι σε κλειστές θάλασσες όπως το Αιγαίο. Και προβλέπεται μάλιστα να τα νοικιάσουμε 200.000.000 το χρόνο για μια 5ετία, δηλαδή 1 δις στην 5ετία. Με δυο λόγια από τη μια τσέπη βγαίνει η βοήθεια από την άλλη μπαίνει. Το είχε πει αυτό και ο Κον Μπεντίτ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είχε απόλυτο δίκιο.»

economy365.gr