Τέλος το ΔΝΤ από τη χρηματοδότηση του προγράμματος

Στην προαναγγελία του τερματισμού της συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με τον ρόλο του χρηματοδότη προχώρηση ο Ολιβιέ Μπαγί, επικεφαλής του γραφείου του Επιτρόπου Οικονομίας, Πιέρ Μοσκοβισί.

Όπως είπε μιλώντας σε σεμινάριο που διοργάνωσε η Γενική Διεύθυνση Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις Βρυξέλλες, αντικαθιστώντας τον Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος ήταν αρχικά προγραμματισμένο να μιλήσει, "δεν υπάρχει πια το χρονικό περιθώριο για να ενεργοποιήσει το ΔΝΤ ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα". Όπως εξήγησε, το ΔΝΤ θα παραμείνει ως "τεχνικός σύμβουλος", ενώ υπογράμμισε μάλιστα πως αυτή είναι η εκτίμηση και του επιτρόπου Μοσκοβισί.

Στο πλαίσιο αυτού του ρόλου, ο Μπαγί σημείωσε πως τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους θα πρέπει να λάβουν με κάποιο τρόπο τη σφραγίδα του ΔΝΤ.  Εξάλλου, σημείωσε ότι κανείς στο Εurogroup δεν θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει πιστωτική γραμμή, περιλαμβανομένης και της Γερμανίας. «Κανείς που μίλησε με τον Μοσκοβισί δεν το θεωρεί πιθανό σενάριο» τόνισε.

Σε ό,τι αφορά τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, ο κ. Μπαγί τόνισε ότι οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν δεσμευθεί πως θα το κάνουν και ότι «όλοι έχουν όφελος» από αυτό. Όπως επισήμανε, τα μέτρα που βρίσκονται υπό συζήτηση είναι η επέκταση της ωρίμανσης των ελληνικών ομολόγων από μηδέν έως 15 χρόνια και οι επιστροφές των κερδών των SMPs και των ΑΝFAs (ύψους 4 δισ. ευρώ), που εξετάζεται να δοθούν υπό όρους και σταδιακά (1 δισ. ετησίως).

Εν τω μεταξύ κοινό μήνυμα για καθαρή ελάφρυνση του χρέους εξέπεμψαν οι εκπρόσωποι της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ από το βήμα του Economist. Η Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση χρέους χωρίς πολλά "αν" και "αλλά" σημείωσε ο αναπληρωτής διευθυντής του ΔΝΤ Φ. Γκέρσον, μιλώντας στο συνέδριο του Economist. "Χρειάζεται εμπροσθοβαρής και ουσιαστική ελάφρυνση χρέους" πρόσθεσε. Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Ντέκλαν Κοστέλο επανέλαβε ότι η Κομισιόν υποστηρίζει ένα σημαντικό πακέτο εμπροσθοβαρών μέτρων για το χρέος.  Χρειάζεται μια δίκαια συμφωνία για το χρέος και την Ελλάδα είπε από την πλευρά του ο Φρ. Ντρούντι, εκπρόσωπος της ΕΚΤ

tvxs.gr

Η ανάλαφρη βαρύτητα του (δικού σου) είναι

“Καθώς η υπάλληλος του φαρμακείου του τύλιγε το σαμπουάν, σαν να τον φώτισε μια σκέψη: τα λεφτά σε περιτριγυρίζουν στη ζωή, όπως το χώμα μετά τον θάνατο. Οι υποχρεώσεις είναι κανόνας γενικός.

Ποιος είναι ελεύθερος; Κανένας.

Ποιος δεν έχει βάρη στην πλάτη του; Όλοι κάτω από μια πίεση βρισκόμαστε. Ακόμα κι οι πέτρες, τα νερά της γης, τα ζώα, οι άνθρωποι τα παιδιά -όλοι κάποιο φορτίο σηκώνουν.”

Σολ Μπέλοου

“Η ολική απουσία του φορτίου κάνει το ανθρώπινο ον να γίνεται πιο ελαφρύ απ΄τον άνεμο, να πετάει, ν΄απομακρύνεται από τη γη, απ΄το γήινο είναι, να μην είναι παρά μόνο κατά το ήμιση αληθινό και οι κινήσεις του να είναι εξίσου ελεύθερες όσο και χωρίς σημασία.”

Μίλαν Κούντερα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πριν χρόνια πολλά είχα στην μπάρα για πελάτη έναν ελληναμερικάνο περασμένης ηλικίας που δίδασκε στο Σηάτλ επιστήμες του εγκεφάλου.

Καθώς μου εξηγούσε τη διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και στις υπόλοιπες ΗΠΑ ακούστηκε απ’ τα ηχεία του Κήπου το  “I’d Love to Change the World” των Ten Years After.

“Άκου το ρεφραίν”, μου είπε ο δρ Νίκος.

I’d love to change the world

But I don’t know what to do

So I’ll leave it up to you.

“Αυτό είναι το πρόβλημα”, μου είπε. “Χωρίς να το καταλάβουν εξήγησαν τι ακριβώς συμβαίνει. Δεν ξέρω τι να κάνω για ν’ αλλάξω τον κόσμο, οπότε το αφήνω σε σένα. Κι απαλάσσομαι απ’ το άγχος. Ακριβώς όπως είχε γίνει και με τους πιθήκους του πειράματος.””Ποιους πιθήκους;” τον ρώτησα.

Και μου εξήγησε.

~~~~~~~~~~~~~

Είχε γίνει ένα πείραμα με πρωτεύοντα, νομίζω χιμπαντζήδες. Δύο απ’ αυτούς ήταν καλωδιωμένοι και δέχονταν ηλεκτροσόκ, την ίδια στιγμή, σε σταθερά χρονικά διαστήματα.

Όμως υπήρχε μια ουσιώδης διαφορά:

Ο πρώτος πίθηκος, ας τον λέμε Κούντερα, είχε μπροστά του ένα κουμπί.

Ο δεύτερος, ο Μπέλοου, δεν είχε.

Τι έκανε το κουμπί;

Αν ο Κούντερα το πατούσε λίγο πριν το δεκάλεπτο, όταν επαναλαμβανόταν το ηλεκτροσόκ, το γλίτωνε. Μόνο για εκείνη τη φορά. Αν ήθελε να σταματήσει και το επόμενο έπρεπε να ξαναπατήσει το κουμπί. Όχι, όμως, κάποια τυχαία στιγμή, αλλά λίγα δευτερόλεπτα πριν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο.

Οι ερευνητές-βασανιστές έδειξαν στον Κούντερα τη λειτουργία του κουμπιού κι εκείνος πολύ γρήγορα κατάλαβε τι έπρεπε να κάνει. Αλλά δεν ήταν εύκολο. Δεν υπήρχε κάποιος προειδοποιητικός ήχος. Έπρεπε να καταφέρει να υπολογίζει το δεκάλεπτο ακριβώς -και δεν επιτρεπόταν να ξεχαστεί.

Αυτό που είχε μεγάλη σημασία για το πείραμα είναι πως όποτε ο Κούντερα πατούσε εγκαίρως το κουμπί απέφευγε το ηλεκτροσόκ και ο συνάδελφος του (στο μαρτύριο), ο Μπέλοου.

Εκείνος δεν είχε κανέναν έλεγχο -ούτε οπτική επαφή με τον Κούντερα. Τα ηλεκτροσόκ κάποιες φορές συνέβαιναν, κάποιες όχι.

Μετά από λίγες ώρες, όταν μέτρησαν το επίπεδο άγχους στους δύο πιθήκους, οι ερευνητές διαπίστωσαν το εξής: Ο Κούντερα ήταν πολύ πιο αγχωμένος απ’ τον Μπέλοου. Όλη του η ενέργεια και η σκέψη επικεντρωνόταν στο να υπολογίσει σωστά τον χρόνο, προκειμένου ν’ αποφύγει τον πόνο. Είχε τη μοίρα του στα χέρια του.

Ο Μπέλοου, από την άλλη, λειτουργούσε πιο “μοιρολατρικά”, κάπως στωικά.

Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι’ αυτό που του συνέβαινε, οπότε το αποδεχόταν ως κάτι το αναπόδραστο. Και δεν αγχωνόταν πολύ. Shit happens.

~~

Το συμπέρασμα των ερευνητών για τους πιθήκους, μοιάζει να ισχύει και για τους ανθρώπους.

Αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για όσα δεινά σου συμβαίνουν, ή έστω αν πιστέψεις ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι, ξαλαφρώνεις.

Ξεφορτώνεσαι το βάρος της ζωής, αποδίδοντας ‘το σε θέσφατα, είτε είναι η μοίρα, είτε ο θεός, η τύχη, η πουτάνα κοινωνία, οι πολιτικοί, οι μασόνοι κι οι εβραίοι, ο ανάδρομος Ερμής.

Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, τα γονίδια και η οικογένεια, έτσι είμαι εγώ, οι Σκορπιοί είναι καταθλιπτικά άτομα κλπ

Δικαιολογίες πολλές υπάρχουν, πολλές μπορούμε να βρούμε, αφού είμαστε ζώα με φαντασία.

Αρκεί να μη χρειαστεί να αναλάβουμε το πάτημα του κουμπιού, αρκεί να μην πρέπει εμείς να βρούμε τρόπο ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας, τον κόσμο. Γιατί αυτό προκαλεί άγχος.

~~

Πόσοι θα ήθελαν να είναι πίθηκοι Κούντερα και πόσοι Μπέλοου;

Ο νομπελίστας Σολ Μπέλοου στις ιστορίες του παρουσιάζει -με έξοχη ειρωνεία- ανθρώπους που πνίγονται απ’ το βάρος τους, αλλά δεν έχουν επίγνωση της κατάστασής τους, παρά σπάνιες αναλαμπές.

Παίζοντας με την εβραϊκή του καταγωγή (ο Γιαχβέ είναι αδυσώπητος κι ασυγκίνητος), ο Μπέλοου σαν τους ερευνητές-βασανιστές πετάει τους ήρωες του στα κλουβιά της αμερικανικής κοινωνίας, χωρίς κουμπιά για να γλιτώσουν το ηλεκτροσόκ.

Ο θα-πρεπε-να-είναι-νομπελίστας Μίλαν Κούντερα απ’ την άλλη παρουσιάζει όρθιους πιθήκους που αντιπαλεύουν τον θεό, τη φύση τους, την κοινωνία, την ιστορία.

Εκείνοι νομίζουν ότι έχουν τον έλεγχο, μέχρι που ο συγγραφέας κάνει ένα γκρο-πλαν και μας δείχνει τα κάγκελα του δικού τους κλουβιού.

Ποιος είναι πιο ευτυχισμένος; Ο πιθηκάνθρωπος του Μπέλοου ή εκείνος του Κούντερα;

~~

Μάλλον το μεγαλύτερο ζήτημα είναι να καταλάβουμε ποιοι μας τοποθετούν στα κλουβιά -αφού πρώτα αντιληφθούμε ότι βρισκόμαστε σε κλουβιά.

Μήπως κατασκευάζουμε μόνοι μας το κλουβί μας; Μήπως προτιμάμε να είμαστε σ’ ένα ασφαλές -ίσως και χρυσό ή επίχρυσο- κλουβί, παρά ελεύθεροι κι υπεύθυνοι;

Αυτές είναι ερωτήσεις που κανείς νομπελίστας δεν μπορεί να απαντήσει για μας, για καθένα από μας ξεχωριστά.

Shit happens, το φορτίο υπάρχει, κι ίσως η ευτυχία να μην μπορεί να είναι αέναη. Αλλά έχουμε τη δύναμη να επιλέγουμε, κάθε μέρα, με μικρές πράξεις, και κάποιες φορές με πιο μεγάλες, τη ζωή μας.

Είναι πιο βαριά έτσι τα χρόνια -και οι μέρες, αλλά έχουν και πιο βαρυσήμαντο νόημα. Αυτό το βάρος σε ξαλαφρώνει. Γιατί το επέλεξες, το προσπάθησες με τον δικό σου τρόπο. Γιατί είναι η δική σου ζωή.

~~

“Τα σίξτις στην Αμερική ήταν ένα τεράστιο βήμα”, μου είχε πει ο δρ Νίκος. “Για λίγο πιστέψαμε ότι μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Και το καταφέραμε, για λίγο. Το Βιετνάμ, οι Μαύροι Πάνθηρες και τα δικαιώματα των μαύρων, η σεξουαλική απελευθέρωση.”

“Κι η επανάσταση οδήγησε στον Ρήγκαν”, του είπα.

“Είναι σαν τον καλαματιανό”, μου είπε ο δρ Νίκος που είχε καταγωγή από ‘κει. “Λίγα βήματα μπροστά και μετά λίγα βήματα πίσω. Και πάλι μπροστά.”

Και πάλι πίσω. Η πρόοδος της ανθρωπότητας δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Αλλά προχωράει.

“Κυρίως επειδή υπάρχουν κάποιοι που χορεύουν μ’ άλλο τρόπο, βάζουν νέα βήματα”, μου είπε ο δρ Νίκος. “Συνήθως τους ποδοπατά το πλήθος, αλλά μετά ακολουθούν την παραξενιά τους.”

Και δεν έχει τέλος ο χορός.

Οι φωτογραφίες είναι του Philippe Halsman, απ΄το “Jump Book” (1959)

http://philippehalsman.com/?image=jumps

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός  

Βόρεια Μακεδονία, μεγάλο μπλέξιμο…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η κυβέρνηση λέει ότι έλυσε υπέρ των ελληνικών συμφερόντων  ένα θέμα (το σκοπιανό) που απασχολούσε και κατανάλωνε δυνάμεις της χώρας επί 25 χρόνια. Χωρίς καν να μπαίνουμε στην ουσία των συμφωνηθέντων (αν η συμφωνία είναι «καλή» ή «κακή») βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια ερωτήματα που δημιουργούν αμφιβολίες, τουλάχιστον, για αυτόν τον ισχυρισμό:

1. Η Συμφωνία με την υπογραφή της, την ερχόμενη Κυριακή (και πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας κυρώσεων η οποία προβλέπεται πολύμηνη)  παράγει έννομα διεθνή αποτελέσματα. Μάλιστα αυτά τα αποτελέσματα (όπως λένε τουλάχιστον οι ειδικοί περί των Διεθνών Σχέσεων) ισχύουν ακόμη και αν η διαδικασία  μέχρι την τελική κύρωση δεν ολοκληρωθεί. Ποια αποτελέσματα μπορεί να δημιουργήσει η υπογραφή της συμφωνίας; Και μπορούν αυτά τα αποτελέσματα να αναστραφούν σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της συμφωνίας;

2. Δεδομένης της αρνητικής τοποθέτησης του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛ) η κυβέρνηση υπογράφει την ερχόμενη Κυριακή μια Συμφωνία η οποία δεσμεύει τη χώρα χωρίς να έχει την απαραίτητη πλειοψηφία. Τί είδους προβλήματα εσωτερικής πολιτικής τάξης μπορεί να προκύψουν από την εν λόγω προφανή συνταγματική ασυνέπεια;

3. Δεδομένης, επίσης, της αρνητικής τοποθέτησης επί της συμφωνίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης η υπόθεση των Σκοπίων (ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής) θα εξακολουθήσει να αποτελεί ζήτημα έντονης εσωτερικής αντιπαράθεσης. Μπορεί ένα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής να επιλυθεί χωρίς την ελάχιστη πολιτική συναίνεση και στη βάση στιγμιαίων συσχετισμών και κοινοβουλευτικών τρικ; 

Επιχειρώντας μια σύντομη απάντηση στα πιο πάνω ερωτήματα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η εν λόγω Συμφωνία όχι μόνο δεν είναι η λύση που ισχυρίζεται ότι εξασφάλισε η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα υπάρχει ο κίνδυνος να  δημιουργήσει μεγαλύτερο μπλέξιμο από αυτό πού ήδη υπήρχε:

Το πρώτο και προφανές έννομο  αποτέλεσμα της υπογραφής της Συμφωνίας την ερχόμενη Κυριακή είναι η σύνδεση και τελικά η ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Αν είτε η πλευρά των Σκοπίων είτε η πλευρά των Αθηνών δεν κυρώσουν τη Συμφωνία αυτό το γεγονός είναι αδύνατο να αναστραφεί. Το γεγονός αυτό (πέρα από την τοποθέτηση που έχει κάποιος για τα ευεργετήματα ή τις καταστροφικές συνέπειες που συνεπάγεται η επέκταση του ΝΑΤΟ) ουσιαστικά απογυμνώνει την Ελλάδα από ένα διαπραγματευτικό μέσο καθώς παραχώρησε στην ΠΓΔΜ αυτό που επεδίωκε λαμβάνοντας μια συμφωνία η οποία δεν θεωρείται ικανοποιητική ούτε κάν από την ελληνική κυβερνητική κοινοβουλευτική  πλειοψηφία.

Η υποτίμηση των κοινοβουλευτικών πρακτικών (υπογραφή μιας διεθνούς συμφωνίας η οποία έχει με την υπογραφή έννομα αποτελέσματα χωρίς τη δεδηλωμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία) δημιουργεί εκ των πραγμάτων εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα. Με άλλα λόγια, η λύση που ισχυρίζεται ότι πέτυχε η κυβέρνηση μετατρέπεται σε μείζον εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα

Η αδυναμία των κομμάτων εξουσίας να συμφωνήσουν στα ελάχιστα για ένα ζήτημα μείζονος όπως έχει εξελιχθεί σημασίας ζήτημα εξωτερικής πολιτικής προδικάζει την διαιώνιση του προβλήματος και την εξάντληση του ισχνού έτσι κι αλλιώς διπλωματικού και πολιτικού κεφαλαίου της χώρας.

Συμπέρασμα: η διευθέτηση του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ προέκυψε ως ανάγκη της αμερικανικής διπλωματίας να εξασφαλίσει την ένταξη των δυτικών Βαλκανίων (και της ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ. Οι Αμερικάνοι  πυροδότησαν την διαπραγματευτική διαδικασία εκμεταλλευόμενοι το προφανές: την απόλυτη αδυναμία της χρεοκοπημένης (οικονομικά, πολιτικά) και εξουθενωμένη κοινωνικά Ελλάδα. Και πέτυχαν (ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ) αυτό που ήθελαν.  

     

Μεσοπρόθεσμο: Μέτρα λεηλασίας και μνημόνια διαρκείας

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Πλειάδα σκληρών μέτρων που θα σπρώξουν ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού περιέχει ο νέος εφαρμοστικός νόμος που κατατέθηκε την Παρασκευή στη Βουλή.

Το πολυνομοσχέδιο «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων – Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022» θα μπει για συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής τη Δευτέρα, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και θα ψηφιστεί από την Ολομέλεια την Πέμπτη 14 Ιούνη.

Το αντιλαϊκό νομοθέτημα περιέχει τα προαπαιτούμενα της τέταρτης «αξιολόγησης» και συνοδεύεται από το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022».

Το νέο Μεσοπρόθεσμο μειώνει συντάξεις και αφορολόγητο, με στόχο πρωτογενή πλεονάσματα 42 δισ. ευρώ ως το 2022! Με τον τρόπο αυτό ανεβάζει σε δυσθεώρητα ύψη τα πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 5% του ΑΕΠ το 2022, παρότι η κυβερνητική πλειοψηφία υποσχόταν ότι αυτά θα ανέρχονταν στο 3,5% του ΑΕΠ. Συγκεκριμένα τα «πρωτογενή πλεονάσματα» από 6,87 δισ. ευρώ το 2018 (3,56% του ΑΕΠ), φτάνουν στα 11,04 δισ. ευρώ το 2022 (5,19% του ΑΕΠ)!

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μνημόνιο διαρκείας που «καταρρίπτει» το κυβερνητικό αφήγημα περί «καθαρής εξόδου από τα μνημόνια» και έρχεται για κατακρεουργήσει συντάξεις, μισθούς και εισοδήματα. Ταυτόχρονα ανοίγει το δρόμο για μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών υπερχρεωμένων νοικοκυριών και υποθηκεύει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας.

Ειδικότερα:

— Το αφορολόγητο από 1.1.2020, μειώνεταιστα 5686 ευρώ, από τα 8636 που είναι σήμερα και η συγκεκριμένη πρόβλεψη θα αφαιρέσει από τις τσέπες των μισθωτών και συνταξιούχων 1,920 δισ. ευρώ!

— Οι περικοπές των συντάξεων, από 1η Ιανουαρίου 2019, αγγίξουν τα 2,882 δισ. ευρώ εκ των οποίων 1,434 δισ. ευρώ από την αναπροσαρμογή στις κύριες συντάξεις πλην δημοσίου και 1,121 δισ. ευρώ από την αναπροσαρμογή των κύριων συντάξεων δημοσίου! Επιπλέον οι περικοπές των «προσωπικών διαφορών» στις επικουρικές συντάξεις ύψους 232 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, ανεβάζουν τα «μαχαίρι» στα 3,02 δισ. ευρώ!

— Μπαίνει «ενέχυρο» στους δανειστές, η «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ» (ΕΕΣΥΠ) γνωστή και ως υπερταμείο που διαχειρίζεται όλες τις συμμετοχές και τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου (ΔΕΚΟ, τράπεζες, ακίνητα κλπ) να πληρώσει έως και 25 δισ. από το δάνειο των 86 που πήρε το 2015 η Ελλάδα από τον ESM, αν φανεί ασυνεπής στις πληρωμές του το δημόσιο.

Τα εισπρακτικά μέτρα με αριθμούς:

Ανοίγει το δρόμο για μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών

Το 2019 αναμένεται να μετατραπεί στο πρώτο έτος της «μεγάλης αρπαγής» μέσω των πλειστηριασμών υποθηκευμένων κατοικιών που υπάγονται στην κατηγορία των «κόκκινων δανείων».

Είναι ενδεικτικό ότι στις διατάξεις του πολυνομοσχέδιου δεν συμπεριλαμβάνεται η παράταση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (νόμος Κατσέλη, όπως αυτός «τροποποιήθηκε» στη συνέχεια), ο οποίος λήγει στις 31 Δεκέμβρη 2018. Με άλλα λόγια τα υπεχρεωμένα νοικοκυριά χάνουν και την τελευταία ασπίδα προστασίας την ίδια στιγμή θα νομοθετηθούν ως πρόσθετες προϋποθέσεις για την αίτηση δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία:

— Η αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας, σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Μάλιστα, η αποβολή από το καθεστώς «προστασίας» επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές, είτε όχι.

— Απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.

— Αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

— Κατάργηση της υποχρέωση των τραπεζών να ενημερώνουν ακόμη και τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου τους σε Fund.

«Ενέχυρο» το υπερταμείο

Προκειμένου να διασφαλιστεί η είσπραξη του δανείου των 25 δισ. από τα 86 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα από τον ESM, το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει την υπογραφή του Υπερταμείου Αποκατρικοποιήσεων. Με την διάταξη αυτή δρομολογείται η επέκταση της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης του 2015 προκειμένου να περιληφθεί στα συμβαλλόμενα μέρη και το Υπερταμείο.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 109 του πολυνομοσχεδίου προβλέπει την τροποποίηση της δανειακής σύμβασης της 14ης Αυγούστου του 2015 με τον ESM και, όπως αναφέρει στην αιτιολογική έκθεση το υπουργείο Οικονομικών, έχοντας υπόψη το γεγονός ότι το Φεβρουάριο 2017 συγκροτήθηκε σε σώμα το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας του Δημοσίου (ΕΕΣΥΠ ), ο ESM ζήτησε να εφαρμοστεί η δέσμευση μιας ειδικής ρήτρας της χρηματοδοτικής σύμβασης και να προσχωρήσει το Υπερ-Ταμείο στη Σύμβαση, ώστε «να αναλάβει τις δεσμεύσεις που ήδη προβλέπονται στην αρχική συμφωνία των μερών».

«Αντίμετρα» κοροϊδία για το λαό

Στο Μεσοπρόθεσμο αποτυπώνονται επίσης και τα ψηφισμένα αντίμετρα, τα οποία αφορούν μεταξύ άλλων σε μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 209 εκατ. ευρώ από το 2020, τον οποίο θα καταργούσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Του φορολογικού συντελεστή φυσικών προσώπων ( από το 22% στο 20%), αφού πρώτα θα έχει λεηλατηθεί το εισόδημα από τη μείωση του αφορολόγητου.

Την ίδια στιγμή βέβαια για το επιχειρηματικό κεφάλαιο, το μεσοπρόθεσμο προβλέπει μείωση του φορολογικού συντελεστή 29% σε 26% για τις επιχειρήσεις, που θα εξασφαλίσει στις επιχειρήσεις μειώσεις φόρων ύψους 461 εκατ. ευρώ τον πρώτο χρόνο εφαρμογής.

Συνελήφθη ο δημοσιογράφος Στέφανος Χίος!

Μετά την χθεσινή παρέμβαση του εισαγγελέα οι αρχές προχώρησαν σήμερα στην σύλληψη του εκδότη και δημοσιογράφου Στέφανου Χίου.

Σημειώνεται, πως την εισαγγελική παρέμβαση προκάλεσε το χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Μακελειό» στο οποίο, με αφορμή τη συμφωνία για το Μακεδονικό, παρουσιάζονται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς να εκτελούνται από στρατιωτικό απόσπασμα.

  

Χωρίζουν οι δρόμοι Σταύρου – Φώφης

Στα πρόθυρα διαζυγίου βρίσκονται στο Κίνημα Αλλαγής, καθώς έχει επέλθει σημαντική ρήξη ανάμεσα στους δύο βασικούς εταίρους της παράταξης, την Φώφη Γεννηματά και τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι επίκειται από ώρα σε ώρα ανακοίνωση της Φώφης Γεννηματα, η οποία θα επισημοποιεί την διαφοροποίηση και την ξεχωριστή πορεία.

Οι διαφορετικές απόψεις φάνηκαν στην τοποθέτηση για το Μακεδονικό, όπου ο Σταύρος Θεοδωράκης από το βήμα της  Βουλής τάχθηκε υπέρ της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ, χαρακτηρίζοντας την ως «ένα πρώτο αναγκαίο βήμα που πρέπει να γίνει», αλλά αναγνωρίζοντας ότι έχει αδυναμίες που πρέπει να συζητηθούν.

Αντιθέτως η Φώφη Γεννηματά, επίσης από το βήμα της Βουλής,  εξέφρασε τις αντιρρήσεις της για τη συμφωνία, τονίζοντας ότι μπορεί να έχουν γίνει θετικά βήματα, όμως τα αρνητικά σημεία είναι σημαντικά. Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής παρατήρησε επίσης ότι αποτελεί ένα βήμα, αλλά όχι ολοκληρωμένη λύση και επισήμανε ότι περιέχει αρνητικά σημεία που απομακρύνουν από τη προοπτική μιας βιώσιμης λύσης.

Πως σχολιάζει το Ποτάμι

Εντωμεταξύ πηγές από το Ποτάμι σχολίασαν διαρροές για τη χθεσινοβραδινή, άκαρπη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, η οποία είχε αντικείμενο τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ για το ονοματολογικό, τονίζοντας ότι «στο πολιτικό συμβούλιο, πέντε από τα έξι μέλη του, υποστήριξαν την ίδια άποψη για τη συμφωνία, ενώ η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είχε διαφορετική άποψη. Και σήμερα, καλούνται οι πέντε να ακολουθήσουν τη γραμμή του ενός!».

Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι όταν αποφασίστηκε η συγκρότηση ενός νέου κινήματος, «δεν είχαμε κατά νου ότι θα επανασυστήσουμε ένα παρωχημένο μονοκρατορικό μοντέλο», ενώ για την πρόταση μομφής σημείωσαν ότι οι αντιθέσεις με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι τόσο ξεκάθαρες που επιβάλλουν να μην δώσει το Ποτάμι ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή τους.

Το παρασκήνιο της ρήξης

Η οριστική ρήξη επήλθε σύμφωνα με πληροφορίες το βράδυ της Τετάρτης, στην μαραθώνια συνεδρίαση για την στάση που θα κρατούσε το Κίνημα Αλλαγής στην συμφωνία με τα Σκόπια. Εκεί η Φώφη Γεννηματά ήταν η μοναδική που τάχθηκε κατά της συμφωνίας και έθεσε ζήτημα κομματικής πειθαρχίας, έπεσε ωστόσο πάνω στην αντίδραση του Σταύρου Θεοδωράκη και του Γιώργου Παπανδρέου.

«Να μην παριστάνουμε τους δεξιούς», φέρεται να είπε ο επικεφαλής του Ποταμιού, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε θέμα στην κ. Γεννηματά λέγοντας: «πώς μπορείς να ζητάς από τον Σταύρο Θεοδωράκη να εκφράσει τη δική σου άποψη;». Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η κ. Γεννηματά αντέδρασε λέγοντας: «Υπάρχει εκλεγμένος αρχηγός. Δεν θα ανεχθώ οποιαδήποτε διαφοροποίηση».

Η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου ολοκληρώθηκε στις 2 το πρωί, σε πολύ κακό κλίμα και η κ. Γεννηματά μετά την αδυναμία της να επιβάλει την θέση της φέρεται να δήλωσε: «Δεν έχω σκοπό να ακολουθήσω προτάσεις που θα διαλύσουν την παράταξη. Ο καθένας ας πάρει τον δρόμο του».

Πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι διάφορες πτέρυγες του Κινήματος Αλλαγής προσπάθησαν ώστε να εκδοθεί μια κοινή ανακοίνωση, η κ. Γεννηματά ωστόσο δεν δέχτηκε τις παρατηρήσεις στο κοινό κείμενο και επέμεινε στην άποψή της, η οποία ήταν ένα κατηγορηματικό «όχι» στην συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ. Για τον λόγο αυτό μόνο κατά τις 10:00 το πρωί δημοσιοποιήθηκε τελικά η προσωπική δήλωση της Φώφης Γεννηματά ως επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής.

Ο Σταύρος και οι «κατσαρίδες» της πολιτικής

«Δεν θα γίνω κατσαρίδα της πολιτικής και να θυσιάσω τις αρχές και τα πιστεύω μου», ανέφερε στην Βουλή ο Σταύρος Θεοδωράκης, εξηγώντας τη στάση του απέναντι στη συμφωνία που έφερε η κυβέρνηση.

«Αν πούμε είμαστε υπέρ της λύσης του Μακεδονικού θα πούνε είμαστε υπέρ του Τσίπρα. Αν πούμε καταψηφίζουμε τα προαπαιτούμενα, θα πουν στηρίζετε τον Μητσοτάκη. Προσωπικά δεν καθοδηγούμαι από το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης. Δεν θα γίνω κατσαρίδα της πολιτικής και να θυσιάσω τα πιστεύω μου μόνο και μόνο για να παραμείνω στη θέση μου. Δεν με ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος. Γιατί τα προβλήματα δημιουργούνται από αυτούς που έχουν στο μυαλό τους το πολιτικό κόστος. Στη μια άκρη ο λαϊκισμός στην άλλη ο συντηρητισμός», υπογράμμισε ο κ. Θεοδωράκης.

Πρόσθεσε επίσης ότι «το Ποτάμι ήταν υπέρ της λύσης του Μακεδονικού από τη γέννηση του. Και δεν θα πω ότι όλες οι χώρες του πλανήτη και σύμμαχοι μας τους λένε Μακεδόνες. Μας επείγει μια καλή συμφωνία με τους γείτονες μας, να μην τους δώσουμε πακέτο στους Τούρκους».

slpress.gr

Άνθρωποι και «σκουλήκια» στην (κάθε) Άμφισσα

Του Γεράσιμου Χολέβα

Πριν ένα χρόνο είχαμε αναφερθεί σε «ανθρώπους και μισανθρώπους στο Μενίδι». Τότε, είχε χάσει τη ζωή του από «αδέσποτη σφαίρα» ένα μικρό παιδί, ο 11χρονος Μάριος. Σημειώναμε, μεταξύ άλλων, το αυτονόητο:  Δεν υπάρχει κάτι πιο τραγικό από την απώλεια ενός παιδιού. Κανείς δεν μπορεί να γίνεται «ειδικός» στον αβάσταχτο πόνο που προκαλεί ο χαμός του. Κανείς.  Κι όμως, τότε, βρέθηκαν κάτι τέτοιοι «ειδικοί»(μόνο για «καθαρούς Έλληνες») που επιδίωξαν το απάνθρωπο: Να εκμεταλλευτούν την απώλεια ενός παιδιού, για να σκορπίσουν μισανθρωπία (http://www.imerodromos.gr/anthropoi-kai-misanthropoi-sto-menidi/).

Τότε, στις συγκεντρώσεις των κατοίκων του Μενιδίου, επικρατούσε η δίκαιη οργή για την απώλεια του μικρού Μάριου, για τις αβίωτες συνθήκες στην περιοχή, για την ανασφάλεια της καθημερινότητας ακόμα και λίγα μέτρα έξω από τα σπίτια τους. Τότε, κάτι «περίεργες» ομάδες  έστρεψαν τα βλέμματα σε όλους τους τσιγγάνους της περιοχής, επιτέθηκαν, έκαψαν και κατέστρεψαν σπίτια τσιγγάνων.  Φασιστικός λόγος για τη συλλογική ευθύνη του εγκλήματος και αδιαφορία εάν οι επιθέσεις θα οδηγήσουν στην απώλεια ανθρώπινων ζωών, στην απώλεια ακόμα και ζωών μικρών παιδιών. Δεν αγνοούσαν, σίγουρα, πως και στις γειτονιές που μένουν τσιγγάνοι ζούνε κι εκεί παιδιά…

Τότε, δεν απλοποιήσαμε τα γεγονότα, αφού οι κάτοικοι του Μενιδίου ζούνε σε συγκεκριμένες συνθήκες, με εγκληματικότητα που ξεπερνά τα όρια πολλών περιοχών της Αττικής, με τα σημεία που γίνεται το εμπόριο ναρκωτικών να έχουν μετατραπεί σε μίνι – μάρκετ πρέζας. Δεν ωραιοποιήσαμε τίποτα, αφού σημειώσαμε ότι σε αυτό το αλισβερίσι συμμετέχουν (και) τσιγγάνοι. Γράφαμε όμως ότι αυτό «και» στο «(και) τσιγγάνοι» έχει ιδιαίτερη σημασία. Εάν δεν υπάρχει αυτό το «και» τότε τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα, αφού διαμορφώνεται η αντίληψη πως για την εγκληματικότητα, το εμπόριο ναρκωτικών, τις μικρές και μεγάλες μαφίες της περιοχής υπεύθυνοι είναι όλοι οι τσιγγάνοι. Είναι η έκφραση της αντίληψης πως εγκληματίες είναι οι «ξένοι» και μόνο οι «ξένοι», οι «διαφορετικοί» και μόνο οι «διαφορετικοί», οι τσιγγάνοι ή ή μετανάστες ή οι πρόσφυγες που κατοικούν σε κάθε χώρα. Είναι έκφραση φασιστικής αντίληψης.

Πέρασε ένας χρόνος και έχασε τη ζωή της η 13χρονη Γιαννούλα, στην Άμφισσα. Ο 34χρονος που κατηγορείται ότι την πυροβόλησε και την σκότωσε παραδόθηκε μετά από μέρες και πήρε προθεσμία για να απολογηθεί. Σύμφωνα με τον δικηγόρο του ο κατηγορούμενος υποστηρίζει ότι το κορίτσι ήταν στο σημείο μιας αντιδικίας και ο θάνατος του προκλήθηκε χωρίς ο ίδιος να το θέλει, ζητώντας συγγνώμη. Δείτε τις δηλώσεις του δικηγόρου του στο βίντεο (εδώ – από το 0.20 έως το 1.04).

Στο ίδιο βίντεο (εδώ – από το 1.20 έως το 1.40) μπορείτε να δείτε και κάτι άλλο, που συγκλόνισε όλη τη χώρα. Υπήρξαν άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί στο δικαστικό μέγαρο της Άμφισσας και τον χειροκροτούσαν, διοργανώνοντας μια άτυπη συγκέντρωση συμπαράστασης!

«Ξεχάσαμε» να σας πούμε κάτι που ήδη γνωρίζετε: Η 13χρονη Γιαννούλα ήταν τσιγγάνα. Μπορούμε, λοιπόν, να καταλάβουμε την «ταυτότητα» αυτών που χειροκροτούσαν. Όχι, δεν γνωρίζουμε ονόματα και διευθύνσεις και ούτε θα ψάξουμε να τα βρούμε. Ο εκφασισμός, άλλωστε, δεν κατοικεί μόνο στην Άμφισσα. 

Γνωρίζουμε, όμως, κάτι άλλο: Ο εκφασισμός, πριν καν γίνει «καθαρός» φασισμός (δεν έχουμε αποδείξεις ότι πρόκειται για οργανωμένη κίνηση φασιστών), έχει καταφέρει κάτι: Να μετατρέψει τους ανθρώπους σε «σκουλήκια». Όπως γράφεται, άλλωστε, και στο σύνθημα στη φωτογραφία, «φασίστας δεν γίνεσαι, καταντάς».     

Ακόμα πιο πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας

Από τον Χάρη Ζάβαλο

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απο την στιγμή που διαπιστώθηκε οτι δεν θα είναι μια αριστερή παρένθεση αλλα “αριστεροί” με εισαγωγικά και θα εξαντλήσουν 4ετια, κάτι που έχει να συμβεί απο την κυβέρνηση του εθνοσωτήρα Σημίτη, δέχεται έναν γελοίο πόλεμο φθοράς απο την αντιπολίτευση και τα μέσα που την στηρίζουν.

Ταΐζοντας τα δικά του παιδιά ο ΣΥΡΙΖΑ, δέχεται κριτική εδω και 3 χρόνια όχι για τα μνημόνια που υπογράφει το ένα πάνω στ’ αλλο, για μνημόνια 600 σελίδων στα αγγλικά χωρίς ούτε καν μετάφραση στα ελληνικά και χωρίς χρηματοδότηση που θα ψηφίσει τις επόμενες ημέρες, για το επιπλέον κόψιμο των ηδη τσεκουρεμένων λεηλατημένων συντάξεων, για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και μάλιστα ηλεκτρονικά, για την οριστική ισοπέδωση των εργασιακων, για την συνέχιση στο έγκλημα που συντελείται στις Σκουριές.

Αλλα για την δήθεν αυξημένη εγκληματικότητα (η οποία μάλιστα έχει φθίνουσα πορεία τους πρώτους μήνες του 2018), την ανομία των Εξάρχειών, τα τρομοκρατικά τρικάκια του Ρουβίκωνα, την Βενεζουέλα και τους Μαδούρηδες, το Μακεδονικό, τον φωτισμό του Pride στο κτίριο της Βουλής, οτι θα κάνει υποχρεωτικη αλλαγή φύλου στα 15χρονα θέλουν δεν θέλουν, οτι θα μας κάνει όλους πρεζακια με την φαρμακευτική κάνναβη και βέβαια το πάντα αγααπημένο ότι είναι κομμουνιστές βιετκόνγκ που θέλουν δήθεν να προλεταροποιήσουν τους πάντες ώστε να ξεκινήσουν την κομμουνιστική επανάσταση και τον 4ο γύρο ως άλλοι εαμοβούλγαροι και άλλες τέτοιες ψύχραιμες προσεγγίσεις βασισμένες όλα σε hoax και ατελείωτα ψέμματα.

Στόχος είναι πια τουλάχιστον να μην ξαναβγούν οι κομμουνιστοσυμμορίτες του Αλέκου Φλαμπουράρη μπας και ταΐστουν πάλι τα οικόσιτα της Ν.Δ. και δεν πρηστεί στο τέλος από το φαΐ ο Βαξεβάνης κ ο Περιοντίστα τελεία τζι αρ.

Σε χωρά που έχει απολέσει πλήρως και ολοκληρωτικά την οποιαδήποτε εθνική κυριαρχία και δυνατότητα λήψης της παραμικρής απόφασης χωρίς άδεια από τους θεσμούς, που δεν μπορεί  όχι να καταθέσει προϋπολογισμό χωρίς έγκριση άλλα ούτε να αλλάξει τους διευθυντές των νοσοκομείων χωρίς να ρωτήσεις πρώτα Τρόικα/ΕΚΤ/Μέρκελ/NATO.

Τα αεροδρόμια, οι αυτοκινητόδρομοι και ο ΟΤΕ είναι γερμανικά.

Τα λιμάνια κινέζικα.

Ο χρυσός είναι σε καναδέζικα χέρια.

Τον ΟΣΕ τον χαρίσαμε στους Ιταλούς.

ΑΛΛΑ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

Λέει ο ένας προδότης τον άλλον προδότη και τούμπαλιν.

Τέλος πάντων η φάση από δω και πέρα άλλωστε θα  είναι “εγώ την Βόρεια Μακεδονία θα την λέω για πάντα πΓΔΜ γιατί δεν δέχομαι να υπάρχει καθόλου το όνομα Μακεδονία μέσα στο όνομα”.

Ή ακόμα καλύτερα το αφήνουμε άλλα 100 χρόνια να σέρνεται χωρίς λύση και βλέπουμε μοναδικές εικόνες όπως η παρακάτω, όπου σε ευρωπαϊκό αγώνα μπάσκετ το ελληνικό κανάλι είχε κρύψει με το χρώμα του παρκέ το όνομα “Μακεδονία” που αγωνιζόταν εναντίον της Ελλάδας.

  

Μεγαλώνοντας, ξεχνάμε

Από την ψυχολόγο Εύη Νικολοπούλου

Μεγαλώνοντας απομακρυνόμαστε. Απομακρυνόμαστε από τον επαναστατημένο εφηβικό εαυτό μας, από τα όνειρα μας. Απομακρυνόμαστε από τους γνωστούς και τους φίλους μας, απομακρυνόμαστε από τα έξω, από τις πολλές συνάφειες και συγκεντρώσεις. Οι φίλοι γίνονται γνωστοί και οι γνωστοί ξένοι.

Μεγαλώνοντας χάνουμε. Χάνουμε τις συνήθεις μας, χάνουμε τα στέκια μας. Χάνουμε τον προσανατολισμό μας, χάνουμε την οικειότητα, χάνουμε την αγάπη. Χάνουμε το μέτρημα των συναισθημάτων που εξαφανίστηκαν κάπου στο βάθος του χρόνου.

Μεγαλώνοντας συνηθίζουμε. Συνηθίζουμε την πείνα, την φρίκη τους πολέμους. Συνηθίζουμε την αδιαφορία. Συνηθίζουμε και μεις να ζούμε με τα λίγα, και οι άλλοι να ζουν με το τίποτα. Συνηθίζουμε τις απώλειες και το πένθος. Συνηθίζουμε το γκρίζο.

Μεγαλώνοντας κουραζόμαστε εύκολα. Κουραζόμαστε από τη δουλειά, τη ζωή και τα προβλήματα. Κουραζόμαστε να εξηγούμε και να απολογούμαστε. Κουραζόμαστε από τα προβλήματα τα δικά μας, και τα προβλήματα των άλλων. Κουραζόμαστε τόσο, που ούτε που το παίρνουμε χαμπάρι όταν ο ναρκισσισμός μας κάνει επίσημη πρόσκληση στην μοναξιά.

Μεγαλώνοντας, μικραίνουμε. Μικραίνει το μέσα μας και κρύβεται, γιατί φοβάται. Φοβάται το μέλλον. Φοβάται τους άλλους, φοβάται την αρρώστια, την αδικία, τον ξενιτεμό. Φοβάται την ανασφάλεια, την αναξιοπρέπεια, τα γηρατειά. Φοβάται την απώλεια, την απομόνωση, την αποξένωση. Φοβάται το θάνατο. Το θάνατο των άλλων και το θάνατο το δικό του.

Μεγαλώνοντας ξεχνάμε. Ξεχνάμε τι σημαίνει αυθορμητισμός, τι σημαίνει χαρά, τι σημαίνει ανθρωπιά και αυτοθυσία. Ξεχνάμε ότι καμιά φορά μπορεί να κάνω καλό απλά δίχως να κάνω ή να λέω τίποτα κακό. Ξεχνάμε ότι μπορεί να είμαστε απλά «εκεί», δίχως επίκριση και συμβουλές.

Μεγαλώνοντας αμβλύνονται οι αισθήσεις μας. Αμβλύνεται και θολώνει η όραση, θολώνει η κρίση. Μεγαλώνοντας αμβλύνεται τόσο η ακοή μας, που δεν ακούμε τα βήματα των αγαπημένων μας όταν φεύγουν.

Μεγαλώνοντας μικραίνουμε καμιά φορά τόσο, που πρέπει να προσέχουμε να μην εξαφανιστούμε. Να προσέχουμε μήπως και ενώ υπάρχουμε, δεν μας βλέπει κανείς.