Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

Ο δήμος Χερσονήσου ζητά πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για την πρόσληψη 8 υδρονομέων!


Η δημοτική αρχή Χερσονήσου έφερε στο δημοτικό συμβούλιο θέμα για την πρόσληψη 8 υδρονομέων άρδευσης, με συμβάσεις διάρκειας 5 μηνών.  Μέχρι εδώ ακούγονται όλα κανονικά. Τι ζητά, όμως, ο δήμος για να προσλάβει υδρονομείς άρδευσης; Πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων!

Όπως δείχνει το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του candiadoc.gr, στη σελίδα 3 της απόφασης 56/2020 (προς το τέλος της) αναφέρεται ότι δεν μπορούν να προσληφθούν:

«β/ Οι εμφορούμενοι υπό ανατρεπτικών ιδεών κατά τον διά του ψηφίσματος ΜΘ’ του έτους 1948 κυρωθέντα υπ’ άριθ. 516 Α. Νόμον, εάν πρόκειται περί  υδρονομέως, ούτινος η διάρκεια της υπηρεσίας υπερβαίνει τους πέντε μήνας καθ’ έκαστον έτος, η περί επόπτου υδρονομέων.»
          





Δείτε το απόσπασμα της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου (από 15:59:50 μέχρι 16:08:30)  
















πηγή











Κορονοϊός: Πού εντοπίστηκαν τα νέα κρούσματα



Από τα 28 συνολικά κρούσματα, τα επτά είναι εισαγόμενα, ενώ τα δέκα εντοπίζονται στην Ξάνθη.

Από τα 28 νέα κρούσματα κορονοϊού το τελευταίο 24ωρο στη χώρα, τα 7 είναι εισαγόμενα. Από αυτά 2 εντοπίστηκαν στον Προμαχώνα και 1 στην Κάρπαθο (ταξιδιώτης από ΗΠΑ).

Τα υπόλοιπα 4 εισαγόμενα κρούσματα προέρχονται ένα από τη Βουλγαρία, ένα από τη Βοσνία, ένα από την Αλβανία και ένα από την Ινδία μέσω πτήσης από την Ολλανδία.


Επίσης, από τα υπόλοιπα 21 που δεν είναι εισαγόμενα, δέκα εντοπίστηκαν στην Ξάνθη, 2 στην Καστοριά, 2 στη Ροδόπη, 3 στη Δράμα, 1 στην Κοζάνη, 2 Λάρισα και 1 στην Αττική.












ΑΠΕ-ΜΠΕ        

Εξώδικο στον Τράγκα από τον διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου



Στη Δικαιοσύνη κατά του Γιώργου Τράγκα προτίθεται να προσφύγει ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφέιου  Γρηγόρης Δημητριάδης, μετά τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς και κατηγορίες για παράνομες δραστηριότητες που εκτοξεύει εναντίον του ο δημοσιογράφος.

«Οι ψευδείς και συκοφαντικοί σας ισχυρισμοί για το πρόσωπό μου, εκφεύγουν κατά πολύ της όποιας σκληρής δημοσιογραφικής κριτικής, την οποία και προσωπικά και ως εκ της θέσεως μου αποδέχομαι, αλλά πλέον προσβάλλουν βάναυσα την τιμή και την υπόληψή μου, γεγονός το οποίο δεν μπορώ να ανεχθώ» τονίζει σε εξώδικη διαμαρτυρία ο γενικός γραμματέας του πρωθυπουργού που έστειλε στον Γ. Τράγκα κάνοντας λόγο για εργολαβική προσπάθεια ηθικής σπίλωσής του, προσπάθεια που συνδέεται με τον πολιτικό του ρόλο.

Ο Γρ. Δημητριάδης, που εκτός από τους πιο στενούςς συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη είναι και ανιψιός του (γιος της Κατερίνας Μητσοτάκη και του δικηγόρου Σπύρου Δημητριάδη), ζητά από τον Γ. Τράγκα να ανακαλέσει και να ανασκευάσει προειδοποιώντας ότι θα προσφύγει στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια.   

























πηγή    

Μπορεί ένα νομοσχέδιο να μας κλέψει τον δρόμο;


Το φρένο στις διαδηλώσεις μας γκαζώνει.

 γράφει η Χρύσα Λύκου

Με τις φίλες που ανθίζουν κάθε μέρα στην καρδιά μου, ένα μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης και της αγάπης μας το χτίσαμε περπατώντας τους δρόμους, κόβοντας στένσιλ και ζωγραφίζοντας την πόλη, σφίγγοντας η μια το χέρι της άλλης, κάθε που οι χτύποι στο στήθος μας δυνάμωναν. Τα αγόρια για τα οποία έχασα τον ύπνο μου, κρατούσαν σημαίες που γκρεμίζουν σύνορα, μελάνιαζαν οι ώμοι τους από καδρόνια που τέντωναν πάνω στα πανιά συνθήματα, σφάλιζαν τα μάτια μου με φιλιά σε κάθε δακρυγόνο. Την πιο σφιχτή αγκαλιά με τον αδερφό μου, τη δώσαμε έξω από το Χίλτον, κάτω από χοντρές στάλες βροχής, στον ήχο ενός ποδοβολητού που πλησίαζε. Ο μεγαλύτερος ήρωας που χάραξε με ροδόνερο τη ζωή μου, όταν δεν μπορούσε να με σηκώσει πια στην πλάτη του, άρπαζε το μπράτσο μου, λέγοντας μου 'Στον δρόμο Χρύσα. Στον δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις". Ο μπαμπάς μου.

Αυτόν τον δρόμο που πάνω του γλιστρήσαμε, γδαρθήκαμε και αφήσαμε κάμποσο από τον ιδρώτα και το αίμα μας, έρχεται να σφραγίσει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες για τις διαδηλώσεις, από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ποινικοποιώντας τη διεκδίκηση και τον αγώνα.

Οι κυβερνητικές Αρχές, θα έχουν δικαίωμα να περιορίσουν ή ακόμη και να απαγορεύσουν μια διαδήλωση, όταν αυτή δεν πληροί τις κάτι περισσότερο από αυστηρές προϋποθέσεις που θεσπίζονται, καθώς και "μείωση των δημόσιων συναθροίσεων", εάν κριθεί ότι υπάρχει πιθανότητα διαταραχής της "κοινωνικοοικονομικής ζωής της περιοχής". Σε περίπτωση μάλιστα "έκτακτης ανάγκης", η αστυνομία θα μπουκάρει διαλύοντας όποια πορεία δεν έχει συμμορφωθεί στα κριτήρια του νόμου. Ας πει κάποιον στον φωστήρα αυτής της σύλληψης, ότι χρόνια τώρα αυτό συμβαίνει. Κόσμος διαδηλώνει ειρηνικά, ηλικιωμένοι, παιδιά, εργαζόμενες γυναίκες και από το πουθενά βρίσκονται σε κάποιο νοσοκομείο να μπατάρετε το κεφάλι τους.

Κερασάκι στην τούρτα της κατάφορης καταστολής, οι αδιανόητες αρμοδιότητες που επωμίζεται ο "οργανωτής", τον οποίο θα βαραίνουν ποινικές ευθύνες στην περίπτωση που δεν καταφέρει σαν καλό μέντιουμ, να προβλέψει εάν μια συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων, καταλήξει σε επεισόδια, στοχοποιώντας τον σαν εξιλαστήριο θύμα. Αυτό που δεν μας διευκρίνισαν είναι για το τι θα συμβεί με αυτούς που ξεπετάγονται από τις κλούβες, τρυπώνουν στο πλήθος και μέσα σε λίγα λεπτά πνίγεται ο τόπος στα χημικά. Μια πιο πονηρεμένη από εμένα, θα σκεφτόταν ότι μάλλον θα υπάρχει μια ελαστικότητα του νόμου και της εφαρμογής του, ως προς τα συγκεκριμένα θρεφτάρια.

Επιστρέφοντας στο θέμα του οργανωτή, θα πρέπει να παραθέσει αναλυτικά τα στοιχεία της ταυτότητας του και τρόπου επικοινωνίας, καθώς και να δηλώσει τον χρόνο έναρξης και λήξης της συνάθροισης. Οι άνθρωποι είναι ολοφάνερο ότι δεν έχουν ιδέα. Όλοι ξέρουμε ότι η ώρα συνάντησης είναι 2  ώρες μετά την προκαθορισμένη και η λήξη, έκπληξη. Προφανώς, από την ασφαλίτικη αυτή πρακτική, δεν θα μπορούσε να μη ζητηθεί ο σκοπός και η διαδρομή της πορείας. Λες και δεν έχουν γεμίσει οι μπάτσοι κάθε στενό, λες και δεν κόβουν τον δρόμο όπου και όποτε τους κάνει κέφι.

   


Ζητούμενο του νέου νομοσχεδίου είναι ο οργανωτής να συνεργάζεται με την αρμόδια αστυνομική και λιμενική Αρχή και να ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωση να μη φέρουν και χρησιμοποιούν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας, ζητώντας την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής και λιμενικής Αρχής. Με άλλα λόγια, ένα νταραβέρι ρουφιανιάς στην πλάτη του νόμιμου δικαιώματος στην απεργία και στην αυθόρμητη συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις. Από τη στοχοποίηση δεν θα μπορούσε να λείπει και η περιφρούρηση της εκάστοτε συνάθροισης, που θα πρέπει να δηλώνεται και αυτή με τη σειρά της. Τέτοιο φακέλωμα, προσπαθώ να θυμηθώ από πότε είχαμε να δούμε, και έχει κολλήσει το μυαλό μου.

Η αστυνομία θα θέτει τους δικούς της όρους αυτοβούλως ακόμη και αν διεξάγεται μια καταφανώς ειρηνική συγκέντρωση, πορεία ή παράσταση διαμαρτυρίας. Όποιος συμμετέχει σε "απαγορευμένη" για όποιον λόγο κινητοποίηση, θα τιμωρείται με φυλάκιση έως και ενός έτους. Μοιάζει να περνά από πάνω μας οδοστρωτήρας, που θέλει να σιωπήσουν οι φωνές μας στην πόλη, να θανατωθεί ο αντίλογος στον λόγο που υψώνεται.

Σύμφωνα με το "Έθνος", η ΕΛ.ΑΣ μοιάζει πανέτοιμη να προμηθευτεί 20 κάμερες υψηλής ευκρίνειας και 6 αναμεταδότες εικόνας. Ένας ΜΑΤατζής, θα αναλαμβάνει τον ρόλο του "κάμεραμαν", καταγράφοντας τους διαδηλωτές. Επίσης, και σύμφωνα με την "Καθημερινή" αυτήν τη φορά, η αστυνομία ετοιμάζει "αγορά εικοσαετίας", με χιλιάδες ασπίδες, κράνη, αλεξίσφαιρα γιλέκα, μεγάλες ποσότητες χημικών και drones επιτήρησης, πρόσχημα στην καλύτερη φύλαξη του Έβρου. Η ίδια πηγή αναφέρεται στις άδειες από χημικά  αποθήκες της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων, μιας και το προηγούμενο διάστημα στον Έβρο, "έπεφταν" 1.000 με 1.100 δακρυγόνα, καθημερινά. Ευτυχώς που όλα αυτά έχουν τιμή εκκίνησης τα 20 εκατομμύρια και δεν επιτρέπει να αναδειχθούν άλλες ελλείψεις του ελληνικού κράτους, που αφορούν λιγότερης σημασίας τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.

Αν δεν είχαμε περπατήσει τους δρόμους, δεν θα γνωρίζαμε ιστορίες από τη Μακρόνησο, δεν θα κλαίγαμε χωρίς ενοχές για την αδικία, δεν θα παρανοούσαμε κάθε φορά που επιστρέφαμε σπίτι, βλέποντας μια παραποιημένη εικόνα των Μέσων Ενημέρωσης. Αν δεν είχαμε τον δρόμο,  θα είχαμε λίγες περισσότερες ενοχές για τον κόσμο που δεν λέει να αλλάξει, θα φοβόμασταν περισσότερο, θα παραμυθιαζόμασταν πιο εύκολα. Τον έχουμε όμως, και δεν θα τον χαρίσουμε.


Καμιά φορά, μας λένε γιατί δεν κάνουμε πίσω. Γιατί έχουμε δίκιο. Γιατί το δίκιο δεν υποχωρεί, γιατί μας περιμένουν οι δρόμοι και οι ραγισμένοι ουρανοί.    





Από αναβολή σε αναβολή γα να δοθεί στη δημοσιότητα η λίστα των 20 εκατομμυρίων ευρώ στα ΜΜΕ


«Θέμα ημερών» σύμφωνα με τον Στέλιο Πέτσα.

Σε ερώτηση του Κώστα Σαββόπουλου της Αυγής, που έγινε στην σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, για την (πολυσυζητημένη) λίστα με τα ποσά που δόθηκαν στα ΜΜΕ για το «Μένουμε Σπίτι», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέβαλε κι άλλο την δημοσίευσή της λέγοντας πως «είναι θέμα ημερών» καθώς οι αρμόδιοι βρίσκονται στην φάση ολοκλήρωσης του ελέγχου της. Ιδού ο σχετικός διάλογος:

Δημοσιογράφος: Κύριε Εκπρόσωπε καλησπέρα σας. Μπορείτε να μας προσδιορίσετε τον χρόνο δημοσίευσης της λίστας με τα ποσά που έλαβαν τα ΜΜΕ για τη διαφημιστική καμπάνια κατά του κορονοϊού; Και αν υπάρχει καθυστέρηση, σε τι οφείλεται;

Στέλιος Πέτσας: Όσον αφορά το ζήτημα της διαφημιστικής εκστρατείας για τον κορονοϊό, ήταν μια εκστρατεία που έσωσε ζωές, κυριολεκτικά. Είμαστε στην φάση ολοκλήρωσης και του ελέγχου, και έχει ξεκινήσει και η διαδικασία της αποπληρωμής από το Υπουργείο Οικονομικών, και είναι θέμα ημερών. Δηλαδή είναι κάποια 24ωρα που απομένουν για τη δημοσιοποίηση της λίστας με το Μέσο και το ποσό το οποίο έλαβε. Επομένως, δεν μπορώ να είμαι απολύτως σαφής, αλλά είναι θέμα ημερών.

Και το βίντεο (στο 17:23):  
  











πηγή

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020

Αποζημίωση 175 εκ. ευρώ λόγω απώλειας τζίρου ζητάει η Fraport.!



Η εταιρεία που εξαγόρασε 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας ζητά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο της «κατανομής κινδύνων», όπως αυτού της πανδημίας.

Αλλεπάλληλες παρουσιάσεις σε υπηρεσίες του υπουργείου Oικονομικών έχει πραγματοποιήσει το τελευταίο δίμηνο σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες η Fraport Greece, η οποία, ακολουθεί μία πολύ συγκεκριμένη διαδικασία στο πλαίσιο της «κατανομής κινδύνων», όπως αυτού της πανδημίας, που προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης προκειμένου να εξασφαλίσει κρατική στήριξη.

Και ενώ οι διεθνείς πτήσεις προς τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια που διαχειρίζεται επιτρέπονται και πάλι από σήμερα, οι εκτιμήσεις μιλούν για απώλειες κύκλου εργασιών της τάξεως των 175 εκατομμυρίων μόνον κατά το πρώτο εξάμηνο και ενδεχομένως άνω των 200 εκατ. στο επτάμηνο. Και όπως προκύπτει από τη σύμβαση παραχώρησης η Fraport Greece μπορεί να τα διεκδικήσει. Ομως η Fraport εμφανίζεται να επιδιώκει να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση χωρίς να χρειαστεί να προσφύγει στις πρόνοιες της διαιτησίας και των άλλων έννομων μέσων που προβλέπονται, σημειώνουν κύκλοι που γνωρίζουν λεπτομέρειες των σχετικών προσπαθειών. Ωστόσο, κάτι τέτοιο εκτιμάται πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο δεδομένου πως το Δημόσιο υποχρεούται να εξαντλήσει όλα τα έννομα περιθώρια που έχει για να μειώσει και να μεταθέσει πιθανή αποζημίωση.


Η απόλυτη κατάρρευση της επιβατικής κίνησης, με την παράλληλη διατήρηση των λειτουργικών εξόδων αφού τα αεροδρόμια όφειλαν να είναι πλήρως λειτουργικά και ασφαλή ακόμα και χωρίς επιβάτες, προκάλεσαν συντριπτικό χτύπημα στις οικονομικές τους επιδόσεις. Προς το παρόν αυτή η «μαύρη τρύπα» χρηματοδοτείται με την ανάλωση κερδών των προηγούμενων τριών ετών, ενώ οι μέτοχοι δεν λαμβάνουν μερίσματα.

Τα στοιχεία από την αεροπορική κίνηση του Απριλίου και του Μαΐου στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια είναι συγκλονιστικά: η κίνηση των επιβατών μειώθηκε κατά 99,3% σε μόλις 10.000 άτομα από ενάμιση εκατομμύριο περίπου τον αντίστοιχο μήνα του 2019 τον Απρίλιο και κατά 98,4% τον Μάιο (23.146 από 1.437.682). Για ολόκληρο το πρώτο πεντάμηνο δηλαδή από την 1η Ιανουαρίου έως την 31η Μαΐου η μείωση της επιβατικής κίνησης είναι 84% (394.148 επιβάτες από 2.466.641) με τα αντίστοιχα ποσοστά για τον αριθμό των πτήσεων στο 99,9% για τις πτήσεις από το εξωτερικό και κατά 63,1% για αυτές από το εσωτερικό.

Σύμφωνα με τη μητρική Fraport AG, η θυγατρική της στην Ελλάδα παρουσίασε στους πρώτους έξι μήνες του 2019 έσοδα 206,2 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 45,5% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2018. Παράλληλα, τα λειτουργικά κέρδη (EBITDA) διαμορφώθηκαν σε 46,8 εκατ., σημειώνοντας αύξηση κατά 13,3%. Τα καθαρά αποτελέσματα, ωστόσο, ήταν ζημίες, ύψους 19,2 εκατ. έναντι ζημίας 20,7 εκατ. που ήταν στο α΄ εξάμηνο του 2018. Οι ζημίες αποδόθηκαν στις υψηλές κεφαλαιουχικές δαπάνες που γίνονται στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας.

Η «κατανομή κινδύνων» που προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης προκύπτει μέσα από τη σχετική αναφορά της σύμβασης σε γεγονότα ανωτέρας βίας. Πρόκειται για μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία που αποσκοπεί να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση που θα ρυθμίζει τις συνέπειες της πανδημίας COVID-19 στην εκτέλεση της σύμβασης. Με βάση τα όσα αυτή αναφέρει, γεγονός ανωτέρας βίας σημαίνει: (α) όλα εκείνα τα γεγονότα ή τα περιστατικά ή τις συνέπειές τους που δεν υπόκεινται στον έλεγχο ή την επιρροή των μερών και που δεν θα μπορούσαν να προβλεφθούν ή να αποτραπούν ή να παρεμποδιστούν ακόμα και αν τα μέρη είχαν επιδείξει ιδιαίτερη σύνεση και (β) κάθε συμβάν ή περιστατικό για την επέλευση του οποίου κανένα μέρος δεν είναι υπόλογο.


















Πηγή: kathimerini.gr

Το Καστελόριζο, η εθνική κυριαρχία και οι… «Ροζάκιδες»





Ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης είναι γνωστό πως θεωρείται (και είναι) ειδήμων στο Δίκαιο της θάλασσας. Γνωστές είναι επίσης και οι απόψεις του περί της ανάγκης ενός συμβιβασμού με την Τουρκία στη βάση μειζόνων ελληνικών παραχωρήσεων. Αυτές τις απόψεις είχε και όταν διορίστηκε (1996) μετά την κρίση των Ιμίων από τον  Σημίτη υφυπουργός εξωτερικών  και όταν τοποθετήθηκε από τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Κοτζιά (2017) πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του ΥΠΕΞ. Αυτές ακριβώς τις απόψεις (ότι το Καστελόριζο είναι μακριά) επανέλαβε ο καθηγητής και στη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Κρήτη tv και στον συνάδελφο Γιώργο Σαχίνη.

Προφανώς εν γνώσει του, ο  ειδήμων του Δικαίου της θάλασσας καθηγητής Χρήστος Ροζάκης αποδέχεται το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου, διατυπώνοντας δημόσια όσα υπογείως πράττουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ειδικά από την κρίση των Ιμίων και έπειτα. Ο επιφανής καθηγητής γνωρίζει και ομολογεί αυτά που οι ελληνικές κυβερνήσεις πράττουν αλλά αδυνατούν να παραδεχτούν δημόσια: οι ελληνοτουρκικές διαφορές έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν στη βάση του διεθνούς δικαίου. Κι αυτό γιατί, η Τουρκία επιμένει στη διμερή πολιτική διευθέτηση. Αυτήν την επιμονή της η Τουρκία την έχει οικοδομήσει ενισχύοντας τις στρατιωτικές της δυνάμεις με τρόπο που μπορούν να υποστηρίξουν τις  επιδιώξεις της χώρας. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας εγκαταλείφτηκαν στο εξοπλιστικό πάρτι των μιζών των κυβερνήσεων Σημίτη και των ασύλληπτων περικοπών την περίοδο των μνημονίων. Το αποτέλεσμα είναι προφανές και συνάγεται από την καθημερινή δραστηριότητα των Τούρκων στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Αυτή η τουρκική έξαρση διεκδικήσεων συνδέεται άμεσα με την εξουθένωση της αποτρεπτικής ισχύος της Ελλάδας. Γι αυτήν την κατάσταση, η οποία οδηγεί στην υιοθέτηση των πολιτικών κατευνασμού και μόνο προς την Τουρκία η ευθύνες είναι τεράστιες και  βαραίνουν όλους όσοι κυβέρνησαν.

Σήμερα, βρισκόμαστε στο σημείο όπου οι επιλογές των πολιτικών του κατευνασμού της Τουρκίας συνεπάγονται τεράστιο πολιτικό κόστος, σαν αυτό που ξεστόμισε  ο καθηγητής Ροζάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του. Η (όποια) ελληνική κυβέρνηση καλείται από την Τουρκία να αποδεχτεί ότι

·        Το Καστελόριζο είναι μακριά

·        Τα νησιά (ακόμη και η Κρήτη και η Ρόδος) δεν έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα πέρα από τα 6 μίλια χωρικά ύδατά τους

·        Υπάρχουν νησιά νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο με αδιευκρίνιστη κυριαρχία

·        Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα παράνομα κατέχονται από την Ελλάδα, καθώς έχει παραβιαστεί ο όρος της αποστρατιωτικοποίησής τους όπως πρόβλεπαν οι Συνθήκες παραχώρησής τους.

Το ποιοτικό σημείο αλλαγής της τουρκικής επιχειρηματολογίας αυτήν την περίοδο, είναι ότι συνοδεύονται από στρατιωτικές κινήσεις (πχ πτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά, όπως η Λέσβος και η Χίος, για να μην αναφερθούμε στα μικρότερα)…Είναι προφανές ότι αυτή η τουρκική επίδειξη δύναμης, συνδέεται άμεσα με την αδυναμία (ή την υπονόμευση εκ των έσω) της αποτρεπτικής δύναμης των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Αντιμέτωπο με αυτήν την πραγματικότητα το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα, αντί να επιχειρήσει να την αλλάξει (πράγμα που προϋποθέτει εσωτερικές συνεννοήσεις σχεδιασμούς στρατηγική κινητοποίηση της κοινωνίας κλπ) επιλέγει να κρυφτεί πίσω από τις απόψεις των «ροζάκιδων» οι οποίοι ρίχνουν στην κυκλοφορία θέσεις σύμφωνα με τις οποίες είτε το Καστελόριζο κείται μακράν είτε ότι η Ελλάδα έχει μαξιμαλιστικές  (άρα και άδικες) επιδιώξεις. Καθ ότι λοιπόν, δεν έχουμε και το δίκιο με το μέρος μας ας συνομολογήσουμε  όλοι μαζί την ήττα μας παραδίδοντα άκαπνα τα όπλα μας…

Ωστόσο, τα επιχειρήματα των ρεαλιστών ροζάκιδων χωλαίνουν, δεν είναι καν άξια κριτικής. Οι παρουσιαζόμενες μαξιμαλιστικές ελληνικές θέσεις είναι αυτές που δεν επιτρέπουν στη χώρα να εκμεταλλευτεί τη θάλασσα πέραν των 6 μιλίων στο Σούνιο, ή εντός του Θερμαϊκού, πέραν των 6 μιλίων από τις  ακτές!

Όσο για το μακρινό Καστελόριζο, αυτό βρίσκεται μόλις 60 μίλια μακριά από τη Ρόδο… Ή μήπως η Ρόδος δεν είναι ελληνικό έδαφος με πλήρη δικαιώματα; Μήπως ήδη έχουν αποδεχτεί οι κυβερνώντες μας την τουρκική «επιχειρηματολογία» περί περιορισμένης η μηδενικής επιρροής των νησιών σε ΑΟΖ ; Είναι δυνατόν, άραγε, να υποστηρίξει κανείς ότι με αυτούς τους όρους μπορεί η όποια ελληνική κυβέρνηση να συζητήσει και να αναζητήσει έναν συμβιβασμό;  Απ ότι, φαίνεται δυστυχώς, είναι δυνατόν…

Στη σκιά του καθηγητή Ροζάκη που συνεπώς διατυπώνει τις απόψεις ενδύοντάς τες με το κύρος της αδιαμφισβήτητης επιστημονικής του γνώσης φυτρώνουν πολλά και διάφορα μπουμπούκια δύο κατηγοριών: από τη μια οι καιροσκόποι και από την άλλη οι βαθιά νυχτωμένοι. Χαρακτηριστικό γνώρισμα και των δύο κατηγοριών είναι η παντελής άγνοια της ιστορίας. Δεν είναι, όλοι αυτοί, σε θέση να δουν την ύπαρξή τους ως μια στιγμή της ιστορίας, δηλαδή να κατανοήσουν από που έρχονται και υπάρχουν, και το κυριότερο, που οδηγούνται τα πράγματα μετά την στιγμιαία έκλαμψη της ύπαρξή τους…

Ο «ευδαιμονισμός» άλλωστε, και το «ατομικό δικαίωμα στην ευημερία» είναι το μείζον «αίτημα» όλων αυτών. Όσο για τα «Καστελόριζα», που είναι μάλιστα και μακριά, «να πάνε να γαμηθούνε» μαζί με τις σημαίες στα Ιμια που τις πήρε ο αέρας…

ΥΓ. Οι «ροζάκιδες» κάθε τύπου και είδους, προφανώς αδυνατούν να διακρίνουν μεταξύ πατριωτισμού και εθνικισμού και ως εκ τούτου είναι ανίκανοι να κατανοήσουν έννοιες όπως υποχρέωση και καθήκον, απέναντι στην ιστορία η οποία γράφτηκε πριν και θα συνεχίσει να γράφεται και μετά την στιγμιαία τους ύπαρξη…
  

Νέες μορφές εργασίας



Ο μετασχηματισμός του κόσμου της εργασίας μέσα από ηλεκτρονικά δίκτυα και δίκτυα πολυμέσων και που η κρίση της πανδημίας βοήθησε να καθιερωθεί σε μεγάλη κλίμακα, χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο για την καθιέρωση νέων ευέλικτων μορφών εργασίας που μπορεί να αυξήσει την κερδοφορία του αναδιοργανώνοντας τον τρόπο ελέγχου των εργαζομένων… 


Στην πανδημία COVID-19, με τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσής της, χρεώνεται από την κυρίαρχη εξουσία η επικείμενη οικονομική κρίση και ύφεση και όλες οι δυσμενείς επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Καθώς μετά τη λήξη του κλειδώματος οι κυβερνήσεις θέτουν σε εφαρμογή μέτρα κοινωνικής απόστασης και απομόνωσης, μια από τις αλλαγές ήδη επεκτείνεται όλο και περισσότερο, αυτή που αφορά στο ποσοστό των ατόμων που εργάζονται από το σπίτι, χρησιμοποιώντας τις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών.

Βέβαια δεν εμφανίστηκε τώρα με την πανδημία το φαινόμενο ένα ποσοστό των εργαζομένων να κάνουν κάποια μορφή τηλεργασίας, περιστασιακά ή τακτικά, αποσυνδέοντας την εργασιακή δραστηριότητα από έναν υλικό χώρο εργασίας όπως το γραφείο. Όταν η εξ αποστάσεως εργασία άρχισε να κερδίζει δημοσιότητα σε ακαδημαϊκούς κύκλους στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ειδικά όταν η ενεργειακή κρίση οδήγησε ερευνητές να θεωρήσουν την τηλεργασία ως εναλλακτική λύση για τη μείωση των  φυσικών μετακινήσεων, περισσότερο αυτή αφορούσε διευθυντές ή επαγγελματίες. Από την επόμενη δεκαετία μια πιο κριτική προσέγγιση της τηλεργασίας δεν περιορίζεται να την αντιμετωπίζει ως μέρος της μεταβαλλόμενης φύσης των συνθηκών εργασίας, αλλά και αιτία ανησυχίας σχετικά με τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών στην εργασία, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέσον εφαρμογής όρων μεγαλύτερης εκμετάλλευσης στο εργατικό δυναμικό. Δεν είναι μόνο η συγχώνευση του εργασιακού και προσωπικού χρόνου,  η απώλεια του βιώματος της συλλογικής εργασιακής εμπειρίας και της ανάγκης της αλληλεγγύης, αλλά και  το γεγονός της απομόνωσης των εργαζομένων στα σπίτια τους λειτουργεί αποτρεπτικά για συμμετοχή σε συλλογικές ενώσεις και συνδικάτα για να μπορούν να αντισταθούν στις πιέσεις των εργοδοτών, ενώ ως μέρος μιας νέας οργάνωσης της εργασίας ενισχύει την όλο και αυξανόμενη τάση προς πιο ευέλικτες μορφές της, που αμφισβητεί την ιδέα της κανονικής εβδομαδιαίας εργασίας. 

  Από την άλλη, δεν έχουν λείψει εδώ και καιρό οι πολιτικές συζητήσεις, συμπόσια  και συνέδρια που διαμορφώνουν μια θετική εικόνα  για την τηλεργασία που ευνοεί την αυτονομία και ελευθερία από τις οποίες επωφελούνται οι εργαζόμενοι, που προωθεί μια εναλλακτική μορφή εργασίας, με τους εργαζόμενους να έχουν πιο άμεσο έλεγχο στην επαγγελματική τους ζωή,  που διευκολύνει την επιχειρηματικότητα κλπ.

          Και ήρθε η πανδημία του COVID-19 η οποία επέτρεψε, εκτός των άλλων,  το τεράστιο πείραμα στην τηλεργασία, με ενδεχόμενο αποτέλεσμα την επέκταση και  μονιμοποίησή της

Βέβαια είναι οι οικονομικοί παράγοντες, που συνεπάγονται πιέσεις για αύξηση παραγωγικότητας και μείωση του κόστους, οι οποίοι επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο παίρνουν οι επιχειρήσεις αποφάσεις. Οι νέες τεχνολογίες λοιπόν δίνουν ευκαιρίες στις επιχειρήσεις για επενδύσεις σε άυλα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία περιλαμβάνουν πληροφορίες και επικοινωνίες, έρευνα και  λογισμικό, βάσεις δεδομένων και  σχεδιασμό, κλπ. που αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας και καθιστούν τις επιχειρήσεις πιο αποτελεσματικές στον ανταγωνισμό. Και η δημιουργία όμως άυλων  πραγμάτων χρειάζεται μια διαδικασία παραγωγής κάποιου είδους και δεν είναι ανεξάρτητη από την παραγωγή συγκεκριμένων και απτών πραγμάτων με υλικά χαρακτηριστικά. Οι ψηφιακές πληροφορίες παίρνουν μορφή και γίνονται απτές μέσω πολύ υλικών υπολογιστών, τηλεφώνων κλπ. Και αν τα αγαθά παράγονται και διανέμονται σε περίπλοκα δίκτυα με πολλαπλά στάδια παραγωγής, αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να καταργηθεί η πραγματική διαδικασία κατασκευής τους. Και αν όλο και λιγότερο η αξία των αγαθών προέρχεται από τις υλικές πτυχές της παραγωγής είναι γιατί η κατασκευή έχει ανατεθεί σε εργάτες με όρους δουλείας. Και βέβαια είναι οι άνθρωποι σε συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα που δημιουργούν αξία η οποία μπορεί να ενσωματωθεί στα άυλα προϊόντα. Η άυλη λοιπόν εργασία μέσω υπολογιστών αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης διαδικασίας που περιλαμβάνει υλικά πράγματα και που έχει πολύ απτές επιπτώσεις, οι οποίες εξαρτώνται από το οικονομικό σύστημα στο οποίο εντάσσονται, δηλ. τον καπιταλισμό.

 Οι νέες επομένως μορφές εργασίας υποδεικνύονται από τον κυρίαρχο λόγο σαν οι νέοι δρόμοι για εκπλήρωση του καπιταλιστικού ονείρου της ανάδειξης κι ευημερίας του ατόμου, που περιλαμβάνουν την έρευνα και καινοτομία και δεν κάνουν απαραίτητη την ύπαρξη κεφαλαίου με την φυσική του έννοια. Μόνο που το κεφάλαιο στον καπιταλισμό έχει την έννοια του τρόπου παραγωγής και κοινωνικής σχέσης που είναι εκμεταλλευτική μεταξύ των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής, υλικών και άυλων, και των παραγωγών αξίας, είτε είναι χειρωνακτικοί είτε διανοητικοί εργαζόμενοι. Και αν η  γνώση παράγεται από την διανοητική εργασία αυτή  δεν διαφέρει τελικά από τη χειρωνακτική εργασία. Και οι δύο συνεπάγονται δαπάνες ανθρώπινης ενέργειας. Η χειρωνακτική εργασία συνεπάγεται αντικειμενικούς μετασχηματισμούς του κόσμου έξω από μας, ενώ  η πνευματική εργασία μετασχηματίζει την αντίληψη και τη γνώση μας για αυτόν τον κόσμο. Το θέμα είναι ότι το απόθεμα γνώσης  χρησιμοποιείται από το  κεφάλαιο και βρίσκεται υπό τον έλεγχό του με  τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή παρόμοια μέσα  και η παραγωγή της γνώσης κατευθύνεται προς το κέρδος. Έτσι για παράδειγμα, η ιατρική έρευνα κατευθύνεται περισσότερο στην ανάπτυξη φαρμάκων για τη θεραπεία ασθενειών, όχι στην πρόληψη ασθενειών, η γεωργική έρευνα κατευθύνεται στην ανάπτυξη τύπων φυτών που μπορούν να κατέχουν και να ελέγχουν τα κεφάλαια, αντί να ανακουφίζουν την πείνα.

Η φύση λοιπόν του καπιταλισμού με την άυλη εργασία δεν αλλάζει, ούτε εκθέτει σε αχρηστία τη λεγόμενη οικονομία της αγοράς. Τα  προϊόντα της αποκτούν υλική υπόσταση στην αγορά  ως εμπορεύματα τα οποία φέρουν μια συγκεκριμένη τιμή στην αγορά και σχετίζεται με την διαδικασία της παραγωγής του κεφαλαίου. Κι επειδή για έναν μεμονωμένο καπιταλιστή η προστασία του κέρδους, που αποκτάται από ένα νέο κομμάτι έρευνας ή λογισμικού ή από την επωνυμία μιας εταιρείας, γίνεται πολύ πιο δύσκολη όταν το λογισμικό μπορεί εύκολα να αναπαραχθεί και να αντιγραφεί, γι’ αυτό εταιρείες  και κυβερνήσεις ενδιαφέρονται τόσο για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η ψηφιοποίηση λοιπόν της πληροφορίας που επιτρέπει την επέκταση της τηλεργασίας, δεν είναι αποκλειστικά μια τεχνολογική καινοτομία αφού  επηρεάζει το χωρικό και χρονικό πλαίσιο της εργασίας. Ο μετασχηματισμός του κόσμου της εργασίας μέσα από ηλεκτρονικά δίκτυα και δίκτυα πολυμέσων και που η κρίση της πανδημίας βοήθησε να καθιερωθεί σε μεγάλη κλίμακα, χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο για την καθιέρωση νέων ευέλικτων μορφών εργασίας που μπορεί να αυξήσει την κερδοφορία του αναδιοργανώνοντας τον τρόπο ελέγχου των εργαζομένων, αδιαφορώντας και πάλι για την εμβάθυνση της ανισότητας και την εξαθλίωση τους. 























Τεμενάδες στους ξένους (τουρίστες), βία στους ξένους (πρόσφυγες)



Από τη μία μεριά αποθέωση, από την άλλη μίσος.


Βλέποντας τους σημερινούς τεμενάδες στους τουρίστες, δεν μπόρεσα να μην κάνω τη σύγκριση με το.πώς υποδέχεται αυτή η χώρα τους πρόσφυγες, οι οποίοι αντιμετωπίζονται με ακραία βία αν κι έρχονται από ανάγκη, όχι για διασκέδαση. Ξένοι είναι και οι μεν και οι δε. Τους μεν όμως τους αποθεώνουν, τους δε τους μισούν. Γιατί το πρόβλημα στην πραγματικότητα δεν είναι ότι είναι ξένοι, αλλά ότι είναι.φτωχοί. Φτωχοί των οποίων η εργατική δύναμη να υποτιμηθεί και η ενότητα να διασπαστεί. Οι φτωχοί είναι ο στόχος. Ντόπιοι και ξένοι.

Tη στείρωση ανέργων γιατί φέρνουν στον κόσμο “παιδιά χαμηλής ποιότητας” για τα επιδόματα ζητά κυβερνητική βουλευτής στην Ουκρανία.!



Tην πρωτοκαθεδρία της ως έδρα του διεθνούς φασισμού επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά η ουκρανική κυβέρνηση, όπου ανοιχτά νεοναζιστικές αντιλήψεις περί ευγονικής προπαγανδίζονται στο κοινοβούλιο της χώρας.

Πιο συγκεκριμένα, η βουλευτής Γκαλίνα Τρετιακόβα, από το κόμμα του πρωθυπουργού Βλάντιμιρ Ζελένσκι (που προβαλλόταν μάλιστα κι ως “εναλλακτικός” πριν την εκλογή του στα δυτικά ΜΜΕ), μιλώντας σε σεμινάριο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου, καταφέρθηκε κατά των φτωχών, που “τρώνε” τα επιδόματα χωρίς να φροντίζουν για τη μόρφωση των παιδιών τους, με αποτέλεσμα οι απόγονοί τους να είναι “χαμηλής ποιότητας”:

“Όταν παρέχουμε επιδόματα, που χρησιμοποιούνται από την οικογένεια, και η γέννηση του παιδιού δεν είναι για να του δοθεί μια ισότιμη εκπαίδευση, αλλά για να λάβει υλική βοήθεια, τότε έχουμε – θα το πω ωμά – παιδιά πολύ κακής ποιότητας. Αυτό οδηγεί στο γεγονός πως ζουν επίσης σε βάρος των δημόσιων πόρων”, ισχυρίστηκε η Τρετιακόβα, που τυγχάνει μάλιστα επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής κοινωνικής πολιτικής.

Στη συνέχεια, η βουλευτής έπλεξε το εγκώμιο της Μάργκαρετ Θάτσερ για το σκληρό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τους ανέργους, αλλά και τις πρακτικές ευγονικής του πρώην πρωθυπουργού της Σιγκαπούρης Λι Κουάν Γιου, που “στείρωσε τις γυναίκες που δεν είχαν ανώτερη εκπαίδευση” και με τον τρόπο αυτό “ξερίζωσε στοιχεία του έθνους που δεν είναι υπερασπιστές της οικογένειας και άτομα που βγάζουν το ψωμί τους”. Αν και η ομιλία πραγματοποιήθηκε το Μάιο, ήρθε στην επιφάνεια πριν λίγες μέρες, καθώς άρχισε να κυκλοφορεί το βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οργισμένη υπήρξε η αντίδραση της Ομοσπονδίας Ουκρανικών Συνδικάτων, που ζήτησαν την παραίτηση της Τρετιακόβα από κάθε θέση και αξίωμα, για “την απάνθρωπη και αντικοινωνική της ομιλία”, που παραβιάζει βασικές προβλέψεις της Διακήρυξης του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το ουκρανικό σύνταγμα και άλλα τμήματα του διεθνούς δικαίου.

Καταπέλτης κατά της βουλευτή ήταν και ο πολιτικός επιστήμονας Βλάντιμιρ Κάτσμαν, παραλληλίζοντας δίκαια την ομιλία της με τα προγράμματα ευγονικής των ναζί: “Φαίνεται πως στη χώρα μας υπάρχουν, ας πούμε, πρώτης και δεύτερης κατηγορίας παιδιά και οικογένειες χωρίς κοινωνική προστασία απλά γεννάνε παιδιά της τάξης που δεν αρέσει στην κυρία Τρετιακόβα. Και, γενικά μιλώντας, υπέδειξε πως θα ήταν καλή ιδέα να εφαρμοστούν μέτρα όπως η στείρωση ή άλλα μέτρα σε αυτούς τους γονείς. Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Να μετράμε κρανία ή να συγκρίνουμε συγκεκριμένα γενετικά χαρακτηριστικά; Δεν το έχουμε κάνει αρκετά ήδη;”













DW: Η Αγία Σοφία, ο Ατατούρκ και ο Ερντογάν



Για την επιδιωκόμενη από τον τούρκο πρόεδρο Ερντογάν μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί μίλησε στο γερμανικό Καθολικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Κωνσταντίνος Μύρων.

Για τα κίνητρα του τούρκου προέδρου Ερντογάν μίλησε στο γερμανικό Καθολικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΝΑ) ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και ιερατικώς προϊστάμενος της Ενορίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κολωνίας Κωνσταντίνος Μύρων. Ποια, πιστεύει, ότι θα είναι η απόφαση των τούρκων δικαστών;

«Η ελπίδα ότι θα επικρατήσει η λογική πεθαίνει τελευταία. Αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι υπό τον πρόεδρο Ερντογάν η δικαιοσύνη δεν είναι πλέον ανεξάρτητη. Σε ένα τόσο συναισθηματικά και από λαϊκισμό φορτισμένο ζήτημα, η πίεση ενδέχεται να είναι τόσο μεγάλη, ώστε να δοθεί το πράσινο φως στο κίνημα μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί».

Αντιλαμβάνεται, συνεπώς, ο ίδιος τον λαϊκισμό ως το βασικό κίνητρο του Ερντογάν; «Ασφαλώς είναι πολύ σημαντικό. Πρόκειται αμιγώς για πολιτική σε επίπεδο συμβόλων. Η Κωνσταντινούπολη έχει εκατοντάδες τζαμιά […]. Επομένως δεν υπάρχει ανάγκη. Ο Ερντογάν θέλει όμως να κινητοποιεί το εθνικιστικό και συντηρητικό-ισλαμιστικό ακροατήριό του. Η Τουρκία περνά οικονομική κρίση και στις δημοσκοπήσεις το κόμμα του ΑΚΡ δεν τα πηγαίνει πλέον πολύ καλά».

«Make Turkey Great Again»

Εξάλλου, όπως επισημαίνει ο πατέρας Μύρων, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί θα συνιστούσε τον μεγαλύτερο συμβολικό θρίαμβο ως προς τον τρόπο που ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται το κράτος. «Ο Ερντογάν θέλει να θάψει μια και καλή το κοσμικό σύστημα του ιδρυτή της Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ και να στηρίξει την περαιτέρω ''επαναϊσλαμοποίηση''. Υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να μετατρέψει και πάλι σε τζαμί την Αγία Σοφία, την οποία ο Ατατούρκ είχε κάνει το 1934 μουσείο; Παράλληλα η πράξη αυτή θυμίζει την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, τους οποίους θέλει να μιμηθεί στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Τρόπον τινά «Make Turkey Great Again», παρότι οι υφιστάμενες συνθήκες στην Εγγύς Ανατολή δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο».

Ο πατέρας Μύρων εκτιμά ότι ενδεχόμενη μετατροπή της Αγίας Σοφίας θα έβλαπτε πρωτίστως την ίδια την Τουρκία: «Θα επιδείνωνε τη σχέση μεταξύ Άγκυρας και ΕΕ, κυρίως δε με την ορθόδοξη γείτονα Ελλάδα. Επιπλέον το βήμα αυτό θα ζημίωνε τον τουρισμό στην Κωνσταντινούπολη».

Πώς αξιολογεί ο ίδιος τον τρόπο που διαχειρίζεται το ζήτημα η ΕΕ; «Οι Βρυξέλλες άσκησαν πιέσεις ζητώντας να διατηρηθεί το Status quo. Η ΕΕ πρέπει ωστόσο να προσέξει ώστε να μην ενισχύσει άθελά της τον Ερντογάν. Εάν αναλάβει ιδιαίτερα ενεργό ρόλο, ο πρόεδρος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το ''χριστιανικό κλαμπ'' της Ευρώπης θέλει να υπονομεύσει την ισλαμική ταυτότητα της Τουρκίας».

Για τον ρόλο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Ερωτηθείς για τις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου εκτίμησε ότι ο Πατριάρχης «[...] επέδειξε θάρρος, λέγοντας ξεκάθαρα πως εάν υπάρχει θρησκεία που έχει δικαίωμα στη χρήση της Αγίας Σοφίας ως εκκλησία, τότε αυτοί είμαστε εμείς οι Ορθόδοξοι. Σε τελική ανάλυση εμείς τη χτίσαμε και για 916 χρόνια ήταν εκκλησία. Ωστόσο η θέση του Χριστιανισμού στην Τουρκία είναι εξαιρετικά αδύναμη για να μπορεί να επηρεάζει καταστάσεις. Μετά τους διωγμούς του 20ού αιώνα ζουν εκεί μόλις 100.000 Χριστιανοί που αντιστοιχούν στο 0,2% περίπου του πληθυσμού».

Όσον αφορά τη Ρωσία ο πατέρας Μύρων εκτιμά ότι η Μόσχα ακολουθεί μια αντιφατική πολιτική. «Αφενός η Αγία Σοφία είναι ιερή και για την ρωσική ορθόδοξη εκκλησία και η πολιτική του Ερντογάν προκαλεί αντιδράσεις. Αφετέρου ο Πούτιν προσπαθεί να τα βρει μαζί του στο θέμα της Συρίας, αποφεύγοντας άλλα θέματα που προκαλούν τριβές. Σε αυτά προστίθεται ότι ο Βαρθολομαίος αναγνώρισε την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας παρά τη βούληση του Πατριαρχείου της Μόσχας […] που τηρεί τώρα αποστάσεις στο ζήτημα της Αγίας Σοφίας. Πιθανότατα όμως να ενταθούν οι ρωσικές πιέσεις εάν το δικαστήριο συναινέσει την Πέμπτη (σσ. υπέρ της μετατροπής της Αγίας Σοφίας)».

Ποιο θα ήταν όμως το όνειρο του ιδίου για την Αγία Σοφία; Να γίνει, ενδεχομένως, και πάλι εκκλησία; «Όχι, η μετατροπή της σε μουσείο ήταν μια σοφή απόφαση του Ατατούρκ» λέει χαρακτηριστικά ο πνευματικός, προσθέτοντας πως επρόκειτο για έναν συμβιβασμό που ικανοποιεί όλες τις πλευρές εδώ και σχεδόν 90 χρόνια. «Έτσι θα έπρεπε να παραμείνει».

Σημειώνεται ότι αύριο Πέμπτη 2 Ιουλίου το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Τουρκίας αποφασίζει εάν θα δώσει το «πράσινο φως» στην επιδιωκόμενη από τον τούρκο πρόεδρο μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.  


























23 νέα κρούσματα covid 19: Η γεωγραφία της πανδημίας και τα «εισαγόμενα»



Ακόμη 23 επιβεβαιωμένα κρούσματα κοροναϊού ανακοίνωσε την Τετάρτη ο ΕΟΔΥ, με τον συνολικό αριθμό να φτάνει τα 3.432. Το τελευταίο 24ωρο δεν καταγράφηκε κανένας θάνατος από την πανδημία, διατηρώντας τον σχετικό αριθμό στους 192 νεκρούς.

Από τα 23 νέα κρούσματα:


8 εντοπίζονται στην περιφέρεια της Ξάνθης,
1 στη Ροδόπη,
2 στην Καστοριά
1 στην Αττική
Τα υπόλοιπα:

4 αφορούν ταξιδιώτες που εισήλθαν από τον Προμαχώνα,
2 είναι πολίτες που εισήλθαν από Αλβανία, ενώ
4 αφορούν επιβάτες πτήσεων
1 κρούσμα, Ελληνοαμερικανός, επίσης εισερχόμενο κρούσμα, διακομίστηκε από την Κάρπαθο στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Κρήτης, με την ειδική κάψουλα του ΕΚΑΒ.
Από τα 3.432 κρούσματα, τα 777 (22,6%) θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 1.906 (55,5%) είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

Εννέα άνθρωποι νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Το 88,9% έχει υποκείμενο νόσημα ή είναι ηλικιωμένοι 70 ετών και άνω και 119 ασθενείς έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ.  



















πηγή         

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *