Η μοιραία απόφαση Μητσοτάκη, η εξαγορά ψηφοφόρων και νέα χρεοκοπία αχνοφαίνεται…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Το φιλοκυβερνητικό μέτωπο, πολιτικό και μιντιακό, βρίσκεται σε βέρτιγκο.

 

Πριν από μια εβδομάδα όλοι επιχειρηματολογούσαν υπέρ των πρόωρων εκλογών και εμφανίζονταν βέβαιοι ότι το φθινόπωρο η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανανέωναν την κυβερνητική τους θητεία. Τώρα οι μισοί εξυμνούν τη «θεσμική συνέπεια» του πρωθυπουργού και οι άλλοι μισοί βλέπουν «ρίσκο» στην ανακοίνωσή του ότι θα εξαντλήσει την τετραετία.

 

Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια; Αυτό που δεν κρύβεται είναι η ανησυχία. Άλλο να υπολογίζεις ότι σε τρεις-τέσσερις μήνες μπορείς να πετύχεις εκλογική νίκη και να σχεδιάζεις πώς θα φτιάξεις ξανά κυβέρνηση και άλλο να περιμένεις τουλάχιστον δέκα μήνες, χωρίς να ξέρεις τι θα φέρει ο χειμώνας που έρχεται.

 

Αν ο κ. Μητσοτάκης τηρήσει, τελικά, την υπόσχεση και δεν κάνει εκλογές το φθινόπωρο θα έχει πάρει μια μοιραία απόφαση.

 

Μοιραία για τη χώρα. Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η αναβολή των εκλογών δεν υπηρετεί τη σταθερότητα. Θα ζει συνεχώς μέσα στην αστάθεια. Ολοι και όλα θα κινούνται μέσα στη μακρά προεκλογική περίοδο. Και, δεύτερον, διότι αυτή η κατάσταση θα επιδεινώσει τα δημόσια οικονομικά, τόσο που η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα κατάσταση χρεοκοπίας.

 

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τι θα γίνεται από εδώ και πέρα. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του θα κοιμούνται και θα ξυπνούν με το άγχος των επόμενων εκλογών. Η ενεργειακή κρίση και η ακρίβεια θα πολλαπλασιάσουν τις απαιτήσεις σχεδόν των πάντων. Ολοι θα ζητούν περισσότερα. Και όταν οι ψηφοφόροι ζητούν στην προεκλογική περίοδο, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αντισταθεί. Μια γιγαντιαία επιχείρηση ικανοποίησης(ή εξαγοράς) των ψηφοφόρων βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και δεν θα σταματήσει πριν από τις εκλογές.

 

Οι οικονομικοί υπουργοί λένε κομψά «δεν υπάρχει άλλος δημοσιονομικός χώρος», για να μην πουν «άλλα λεφτά δεν υπάρχουν». Ποιος θα αντισταθεί όταν πρέπει να κερδηθούν οι εκλογές;

 

Μια παραλλαγή της γνωστής ρήσης είναι σε εξέλιξη: «Κυριάκο δώστα όλα». Και ο Κυριάκος δεν μπορεί παρά να τα δώσει, διότι αλλιώς ο κίνδυνος να γίνει άλλος ένας πρωθυπουργός της μιας θητείας θα τον απειλήσει.

 

Η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη και οι αγορές το ξέρουν.

 

Ισχυρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με πρώτη τη Γερμανία, περιμένουν εφιαλτικό χειμώνα: ασυγκράτητη ακρίβεια, ενεργειακή φτώχεια και ταλαιπωρία των πολιτών, ύφεση στην οικονομία.

 

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον η Ελλάδα θα ζει σε προεκλογική περίοδο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είναι υποχρεωμένη να μοιράζει ενισχύσεις και επιδόματα. Μέχρι στιγμής έχει μοιράσει περίπου 50 δισεκατομμύρια για την αντιμετώπιση της πανδημίας και της ακρίβειας. Και έπεται συνέχεια, ήδη οι προαναγγελίες δίνουν και παίρνουν. Πόσο απέχει αυτή η κατάσταση από μια νέα χρεοκοπία; Θα το μάθουμε μετά τις εκλογές. Όπως μάθαμε τη χρεοκοπία του 2009(είχε προηγηθεί η περίοδος 2007-2009, που τίναξε τη μπάνκα στον αέρα).

 

Για όλα αυτά η απόφαση του κ. Μητσοτάκη να μην κάνει πρόωρες εκλογές(αν, τελικά, ισχύσει) δεν είναι ούτε «θεσμική» ούτε «υπεύθυνη». Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος μπορεί να αποβεί σε βάρος του ίδιου και του κόμματός του, αλλά αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Ο κίνδυνος να οδηγήσει σε οικονομική αιμορραγία και τη χώρα στα πρόθυρα νέα χρεοκοπίας είμαι υπαρκτός και ουδείς δικαιούται να τον παραμερίζει.

 

Ας το πούμε καθαρά. Η επόμενη κυβέρνηση-όποια κι αν είναι, αυτοδύναμη ή συμμαχική, του κ. Μητσοτάκη, του κ. Τσίπρα ή κάποιου τρίτου- θα είναι δεμένη χειροπόδαρα. Μαζί της και η χώρα.

 

Όπως το λέει ο αρχαίος τραγικός: «Ενός ατόπου δοθέντος μύρια έπονται»…