Δεν σε ρώτησα αυτό Κατερίνα

Του Κώστα Βαξεβάνη
Ένα από τα πιο πετυχημένα ανέκδοτα που κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα είναι αυτό με την Κατερίνα. Κάποιος τύπος πάει σε ένα μπαρ, βλέπει μια κοπέλα στη μπάρα και κάθεται δίπλα της. Παραγγέλνει ποτό και γυρνάει με ύφος προς το μέρος της. «Τι θα γίνει, Κατερίνα, θα κάνουμε σεξ σήμερα;» τη ρωτάει. Αυτή γουρλώνει τα μάτια και όλο απορία του απαντάει: «μα δεν με λένε Κατερίνα». Αυτός με φυσικότητα της ανταπαντάει: «δεν σε ρώτησα αυτό».
Δεν θέλω να υπονοήσω τίποτα για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά οφείλω να ομολογήσω την αμαρτία μου. Όταν τον άκουγα στη Βουλή να παραληρεί για το πόσα πρόσφερε στη χώρα, και πόσο κακός και εμμονικός είμαι απέναντί του, την ώρα που έπρεπε να απαντήσει απλά και ξεκάθαρα για όσα τον κατηγορούσαν, μου ερχόταν να του πω «δεν σε ρώτησα αυτό Κατερίνα».
Η Κατερίνα-Βενιζέλος  -ή αν θέλετε ο Βενιζέλος που το παίζει αθώα Κατερίνα-  συστηματικά

H Υβρις κάνει πόλεμο

Μπορεί να χαθεί μια χώρα από ένα μαθηματικό λάθος στον υπολογισμό ενός πολλαπλασιαστή; ( όπως ισχυρίζεται στην έκθεσή του ο κ. Ολιβιέ Μπλανσάρ του ΔΝΤ) - όχι, εκτός κι αν βρισκόμαστε

στο τελευταίο στάδιο ενός προχωρημένου πυρηνικού πολέμου και ο σμηνίας υπηρεσίας έχει μπλέξει τις συντεταγμένες της τελευταίας συστοιχίας πυραύλων με τα «μπούτια της Μαρίας» που τραγουδούσε ως εκπαιδευόμενος στα καψώνια.


Αλλά κι αν ο πολλαπλασιαστής συνελήφθη λανθασμένος, γιατί δεν διορθώνεται, αλλά αντιθέτως το όποιο ΔΝΤ και ΣΙΑ επιμένουν στην εφαρμογή της θανατηφόρας συνταγής;

Η «ΑΦΕΛΕΙΑ» ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

Γράφει ο Καρτέσιος

Αγαπητοί κυρ – Παντελήδες μου, μέχρι τώρα διαμαρτύρονταν κάτι «ακριβοπληρωμένοι» ιδιωτικοί υπάλληλοι που δεν ένιωθαν τον αγώνα του αφεντικού, κάτι κωλόπαιδα στο Δημόσιο, κάτι «ρεμάλια αριστεροί» και «άπλυτοι αναρχικοί»...


«Συντεχνίες» και «συνάφια» όλοι τους. Χαιρόσασταν, κυρ- Παντελήδες μου, που οι πρώτοι απολύθηκαν, που οι δεύτεροι έχασαν το 50% του μισθού τους, που οι τρίτοι βρίζονται και συκοφαντούνται όλη μέρα από εκείνους που σου «εξασφάλιζαν» την ηρεμία του ευρώ.

Τσουνάμι πτωχεύσεων σε όλη τη χώρα - Τροποποιείται ο πτωχευτικός κώδικας Τα στοιχεία από 46 Πρωτοδικεία - 148 οι εταιρείες στην Αττική

Στις 148 ανήλθαν οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο λεκανοπέδιο της Αττικής και υπέβαλαν αίτηση για την ένταξή τους στις διατάξεις του άρθρου 99. Κι αυτό μόλις σε διάστημα ενός χρόνου (!), σύμφωνα με τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στη Βουλή από τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Αντώνη Ρουπακιώτη κι αφορούν στις εταιρείες που αιτήθηκαν αλλά και εκείνες που υπήχθησαν στις διατάξεις του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, από 46 Πρωτοδικεία της χώρας. 

Αυτοκρατορία του Χρήματος κατά Ελλάδας. Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 

^{«Η μακροχρόνια υποτέλεια δημιούργησε εθισμούς και στίγματα. Οι διαβρώσεις που προκάλεσαν στην εθνική ψυχή οι ξένες επεμβάσεις και η εξάρτηση κατά την περίοδο του ελευθέρου βίου, κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι βαθύτερες και χειρότερες από τη φθορά στους τρεισήμισι αιώνες της τουρκοκρατίας. Μπορεί να αποσυρθούν κάποτε οι βάσεις, αλλά οι Αμερικανοί θα μείνουν. Η ξενοκρατία διαπότισε όλα τα κοινωνικά στρώματα με το πνεύμα της υποτέλειας και της πνευματικής αδράνειας. Διέβρωσε τους εθνικούς ιστούς». Κυριάκος Σιμόπουλος, «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια», Αθήνα, εκδ. Στάχυ.}

Η ελληνική κοινωνία και το κράτος αντιμετωπίζουν σήμερα προβλήματα πρωτοφανή στα διακόσια χρόνια της (ανάπηρης) Ανεξαρτησίας και τα λιγότερα της (ανάπηρης) Δημοκρατίας. Δεν αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα μόνο η Ελλάδα, αλλά επίσης, σε διαφορετικό όμως βαθμό, η Κύπρος και τα μισά μέλη της ΕΕ.

 Η Ελλάδα είναι σήμερα, για τον «πρώτο κόσμο», όπως και το Ιράν για τον μεσανατολικό και

Μια τραυματισμένη κοινωνία. Tης Αλεξάνδρας Κορωναίου

Σε έρευνα που διεξάγεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο σχετικά με τις τραυματικές μνήμες του παρελθόντος και τις επιδράσεις τους στη συμμετοχή των νέων ηλικίας 16-24 ετών στην πολιτική και κοινωνική ζωή, αρκετοί νέοι χαρακτηρίζουν την κατάσταση που βιώνει η ελληνική κοινωνία ως τραυματική εμπειρία. Το τραύμα, λέξη οικεία στην ιατρική αλλά και στην καθημερινή γλώσσα, σημαίνει μια πληγή πάνω στο σώμα. Από την ιατρική η χρήση της λέξης μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική για να εκφράσει κάποια «δυσλειτουργία», μια «ρωγμή» στην προσωπικότητα του ατόμου. Αργότερα υιοθετήθηκε από τις κοινωνικές επιστήμες και τελευταία κυριαρχεί στις μελέτες για την ιστορική μνήμη και λήθη ατόμων και ομάδων (π.χ. επιζώντες του Ολοκαυτώματος, θύματα γενοκτονιών κ.ά.).

Στην κοινωνιολογία η λέξη περιγράφει ένα κοινωνικό-πολιτισμικό γεγονός που στιγματίζει, κάποτε

Αναζητώντας ένα νέο «εμείς» στη μεταμνημονιακή εποχή. Του Αντ. Λιάκου

Η Ελλάδα που βιώνουμε έχει αποκτήσει πια τα χαρακτηριστικά μιας χώρας μεταμνημονιακής. Το πειραματόζωο δεν βρίσκεται πλέον στην μεταιχμιακή κατάσταση να δεχτεί το πείραμα ή να αντισταθεί. Το έχει ήδη υποστεί. Τα σημερινά χαρακτηριστικά φωτογραφίζουν την επόμενη μέρα. Του Αντώνη Λιάκου

Οι δανειακές δεσμεύσεις θα εξυπηρετούνται αφαιμάσσοντας την κοινωνία που θα βαλτώνει σε

Οι ανθρακωρύχοι και το Μετρό. Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Σήμερα οι περισσότεροι θυμούνται τη μεγάλη απεργία των Βρετανών ανθρακωρύχων από την ταινία «Μπίλι Ελιοτ». Και όμως, ήταν ένας από τους σημαντικότερους κοινωνικούς αγώνες του περασμένου αιώνα. Κράτησε το μεγαλύτερο μέρος του 1984 έως τον Μάρτιο του 1985, και αποτέλεσε το βασικό πεδίο μάχης της βαρόνης Θάτσερ εναντίον του ισχυρού, ακόμη τότε, συνδικαλιστικού κινήματος.

Εφιπποι αστυνομικοί και πληρωμένοι κονδυλοφόροι επιστρατεύτηκαν εναντίον τους. Εννιά άνθρωποι

Όταν δεν πάνε οι επενδυτές στην Ελλάδα, πάει η Ελλάδα στους επενδυτές

Στο Κατάρ βρίσκεται από σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς, σε μια προσπάθεια να βρει επενδυτές για τη χώρα μας. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει την πληροφορία πως οι επενδυτές έχουν φωλιά κάπου στο Κατάρ και είναι αποφασισμένος να τους ξετρυπώσει, να τους συλλάβει και να τους φέρει στη χώρα μας.
Ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να ακολουθήσει επιθετική πολιτική ως πλασιέ και, αφού διαπίστωσε πως η Ελλάδα δεν προσελκύει επενδυτές, πάει να τους φέρει αυτός με το ζόρι.

«ΟΥΔΕΙΣ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ!

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:

«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!

Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!

Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που... «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αύριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα... «το λέει ο νόμος»!

Ιντερμέτζο...

Η στήλη δίνει σήμερα τον λόγο στον πολύ καλό συνάδελφο κ. Δημήτρη Κανελλόπουλο που επιμελείται τη στήλη «Μέρες Media» στις «6 Μέρες» και το ηλεκτρονικό «e-tetradio».
Με τίτλο «Η αυτοακύρωση του Γιάννη Πρετεντέρη» ο κ. Δ. Κανελλόπουλος γράφει (οι υπογραμμίσεις δικές μου): «Μια
συνέντευξη έδωσε στο “iefimerida.gr” ο Γιάννης Πρετεντέρης και μάθαμε ένα σωρό αλήθειες. Εστω και μισές. Οχι πως δεν τα υποψιαζόμασταν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αλλά δεν παύει να είναι κάπως σοκαριστικό να ακούς τους πρωταγωνιστές να το παραδέχονται με κυνικό τρόπο. Τι είπε ο καλός δημοσιογράφος του Mega; Δώστε βάση.

Σμήναρχος μήνυσε τον Βενιζέλο

Mηνυτήρια αναφορά κατά του Βενιζέλου κατέθεσε σμήναρχος ε.α για τα όσα κωμικοτραγικά κατέθεσε στη βουλή, γελώντας μάλιστα ο πρόεδρος του κόμματος του 5% ότι κατέχει σε ψηφιακή φωτοτυπία τα απόρρητα αμυντικά σχέδια της χώρας...



ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Ιγνατίου Καραθεοδώρου του Δημητρίου, απόστρατου αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας, κατοίκου Καλλονής – Δήμου Λέσβου.

1.-Την 17η Ιανουαρίου 2013, κατά την διάρκεια συζήτησης στη Βουλή των Ελλήνων σχετικά με την.........

ΜΕΤΡΟ: Όταν τραγουδάνε οι δρόμοι, υπάρχει ελπίδα

Ο πρωθυπουργός βγήκε μέσα στη βροχή για  να ανακοινώσει την επίταξη των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ. Δεν είναι και απλό πράγμα. O πολύς κύριος Σαμαράς ούτε που πάτησε στο ‘’ναό της δημοκρατίας’’, στη Βουλή, όταν γινόταν συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ. Άφησε τότε ένα θλιβερό Βενιζέλο να βγάλει τα μάτια του. Αλλά τώρα ο εχθρός λαός είναι προ των πυλών και είναι πιο επικίνδυνος φαίνεται από τους κοινοβουλευτικούς διαξιφισμούς που λύνουν τις διαφορές με χαρτάκια σε κάλπες.

Είχε προηγηθεί ο Υπουργός Μεταφορών για να υπερηφανευτεί ότι αυτός  πρότεινε την επιστράτευση. Και αυτό έχει τη σημασία του. Τόσες και τόσες φορές, οι υπουργοί ούτε που πατάνε στη Βουλή, για να απαντήσουν σε επερωτήσεις βουλευτών που τους αφορούν άμεσα. Και αποκρίνονται στους ελαχιστότατους παρόντες, οι ορντινάτσες τους και οι τοίχοι. Αλλά τώρα, το θέμα ήταν σοβαρό, τα ερωτήματα τα έθεταν εργάτες με συλλογικό τρόπο.  Έπρεπε λοιπόν ο εθνικός ήρωας που κατάφερε να χαρίσει την Ολυμπιακή στο Βγενόπουλο, να βγει στο κυνήγι της κατουρημένης ποδιάς.

Δύο Ελλάδες υπάρχουν πια, του Γιώργου Δελαστίκ

"Θυελλώδεις υπήρξαν οι πολιτικές εξελίξεις σε πολλούς τομείς στη διάρκεια της εβδομάδας που κύλησε. Εξελίξεις που δυστυχώς βάθυναν το ήδη αβυσσαλέο χάσμα που χωρίζει τις δύο Ελλάδες που έχουν πλέον διαμορφωθεί από τότε που η χώρα μας οδηγήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου σε καθεστώς Μνημονίου".

Το γεγονός που αδιαμφισβήτητα σφράγισε την πολιτική ζωή ήταν η απόφαση της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να προχωρήσουν σε επιστράτευση χιλιάδων εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αθήνας. Μπορεί η πολιτική επιστράτευση των απεργών να ενθουσίασε τους οπαδούς της κυβέρνησης και να την έκανε ακόμη πιο μισητή στο σύνολο των πολιτικών εχθρών της, αλλά η ουσία είναι ότι της επέτρεψε να σημειώσει μια εύκολη νίκη με μηδαμινό πολιτικό κόστος.
Αντισυνταγματική ή όχι -η σχετική συζήτηση συνεχίζεται αδιαλείπτως από το 1974- η πολιτική επιστράτευση χρησιμοποιείται συστηματικά από όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις για το σπάσιμο απεργιών. Γι' αυτό και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν είχαν το παραμικρό δισταγμό να

Κοινωνία Αλληλεγγύης* Γράφει ο Σταύρος Φυντικάκης

Τώρα που ακούσατε τα δελτία ειδησεων των 6 των 8 αλλά και των 9..!!! Τώρα που έχετε βομβαρδιστεί από τα δημισιογραφικά επιτελεία των ΜΜΕ για το πόσο άδικη είναι η απεργία των Εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ.

Τώρα που σας ανέλυσαν πόσο υψηλά αμοιβόμενοι είναι και δεν "δουλεύουν" όσο θάπρεπε..ενώ εσύ πιθανά να είσαι άνεργος ...ή να ψάχνεις για δουλειά ή να είσαι πρόσφατα απολυμένος ..

Τώρα που σου είπαν ότι το διογκωμένο δημόσιο και οι ΔΕΚΟ είναι καταστροφικές για την Οικονομία και το δημοσιοοικονομικό  έλλειμα της χώρας ..Τώρα που σου έχουν ζαλίσει το κεφάλι και νοιώθεις περισσότερο απελπισμένος από ποτέ..γιατί όντως αύριο θα είναι μία πολύ δύσκολη ημέρα για τις μετακινήσεις στο Λεκανοπέδιο..

Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ

Του Θανάση Καρτερού

Αν λάβει κανείς τον κόπο να μπει στο επίσημο site της Νέας Δημοκρατίας θα τον πιάσει ανατριχίλα. Όλες σχεδόν οι ανακοινώσεις τους τον τελευταίο καιρό είναι εμπύρετα κατεβατά –ένα ατέλειωτο κατηγορητήριο βίας και τρόμου με στόχο το ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βαμμένος βασιλικός επίτροπος την εποχή του εμφυλίου δεν θα είχε τόσο μένος και τόση φαντασία –και να σκεφτείς ότι τότε έστελναν με κάτι τέτοια ανθρώπους στο απόσπασμα.

Παρεμπιπτόντως: Η σκληρή μάχη που δίνουν ο Σαμαράς και οι εταίροι του για το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας, για την προσέλκυση τουριστών και επενδύσεων, πώς συμβιβάζεται με τέτοια προπαγάνδα; Τι διάολο αξιόπιστη και ασφαλή χώρα μας τσαμπουνάνε όταν διατείνονται ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σχετίζεται με τρομοκράτες, ότι βουλευτές της είναι υπέρ του ένοπλου αγώνα, ότι η αριστερά σπρώχνει σε ένα νέο εμφύλιο –λες και δεν μας έφτανε ο τελευταίος;

ΔΗΜ.ΑΡ.: Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;

Του Θανάση Καρτερού

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά διάφορα περίεργα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό προκαλούν μια κάποια σύγχυση. Και ένα ερώτημα ζητά επειγόντως απάντηση: τελικώς η ΔΗΜ.ΑΡ. τι διάολο είναι στην κυβέρνηση; Εταίρος ή θυρωρός; Συνιδιοκτήτης ή τσιράκι; Σύμμαχος ή καρπαζοεισπράκτορας; Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Βγήκε και καταδίκασε την πολιτική επιστράτευση των απεργών του μετρό από τον Σαμαρά. Με την ευγένεια που τη χαρακτηρίζει βέβαια, αλλά το έκανε. Και βγήκε καπάκι ο Κεδίκογλου να μας διαβεβαιώσει ότι αυτή είναι βέβαια μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία όμως ουδόλως αποτελεί πρόβλημα για την κυβερνητική συνοχή. Μπετόν η κυβέρνηση.

Μάχες οπισθοφυλακών;

Με το σύνθημα "σύγκρουση μέχρι τέλους", η κυβέρνηση Σαμαρά επιτίθεται, όχι βέβαια στους διεθνείς τοκογλύφους, ούτε στους φοροδιαφεύγοντες πλουσίους, αλλά στους εργαζόμενους που αντιδρούν στο Μνημόνιο, δηλαδή στην παραπέρα εκπτώχευσή τους. Αφορμή στάθηκε η απεργία των εργαζομένων στο μετρό, ώστε η θεωρία περί συντεχνιών να επανέλθει απειλητικά στον δημόσιο λόγο της τρικομματικής κυβέρνησης. Αν κρίνουμε από την έκταση των οριζόντιων περικοπών, που επί τρία χρόνια έχουν οδηγήσει σε μείωση κατά 30% του εισοδήματος των πολιτών, τότε δεν πρόκειται για σύγκρουση με τις συντεχνίες, αλλά με το σύνολο της κοινωνίας.

Κυβερνητική φασιστική απειλή

Του Γ. Δελαστίκ - "Πριν"  

Ξαναχτύπησαν οι ασφαλίτες νύχτα τα κουδούνια «η χιλιάδων σπιτιών - αυτή τη φορά για να επιδώσουν φύλλα πορείας πολιτικής επιστράτευσης απεργών στα μέσα μαζικής μεταφοράς και όχι  για να συλλάβουν τους πολίτες που μένουν εκεί και να τους οδηγήσουν κρατούμενους στα γήπεδα κατ'  εντολήν κάποιας στρατιωτικής χούντας πραξικοπηματιών. Η δημοκρατικότατα εκλεγμένη «χούντα» του δεξιού Σαμαρά και των δεκανέων Βενιζέλου και Κουβέλη αρκείται για την ώρα στην καταναγκαστική εργασία των εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων χωρίς σχεδόν αμοιβή. Άλλωστε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, τους «ανυπότακτους» της πολιτικής επιστράτευσης τους δικάζουν και τους καταδικάζουν σε τουλάχιστον τρεις μήνες φυλακή τα πολιτικά δικαστήρια και όχι τα έκτακτα στρατοδικεία!

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ

 ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ   Απεργούν οι εργαζόμενοι στο μετρό και στα άλλα ΜΜΜ. Από την επόμενη ημέρα αρχίζουμε τα «οι τεμπέληδες, οι κομματικά διορισμένοι, οι άσχετοι, οι χρυσοπληρωμένοι, που ταλαιπωρούν το λαό, που δε νοιάζονται για τον “απλό εργαζόμενο” – προφανώς υπάρχει και ο σύνθετος- να απολυθούν, να κρεμαστούν, να … να… να….» πάει η απεργία.
Απεργούν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ. Από το επόμενο λεπτό...
αρχίζουμε τα «Οι Φωτόπουλοι, που έγιναν κράτος εν κράτει, οι διορισμένοι, οι λεφτάδες, οι προνομιούχοι, που δεν καταλαβαίνουν την ταλαιπωρία μας, εμ βέβαια τι ανάγκη έχουν αυτοί, οι ανάλγητοι, να απολυθούν, να καούν, να… να… να…» πάει η απεργία.

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ // ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Η ΔΙΓΛΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ

«Οφείλουμε να πούμε πως όταν υπάρχει αναλγησία και ανευθυνότητα από την πλευρά της εξουσίας, τότε πράγματι πυροδοτούνται φαινόμενα ανυπακοής και αυτοδικίας. Όταν διαρρηγνύεται το κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον λαό, τότε καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους νόμους και διαχέεται κάθε είδους αντικοινωνική προδιάθεση.
Όταν διαλύεται η οικονομία από αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές, εκεί οδηγούμαστε. Όταν πληρώνουμε επί δεκαετίες για μελλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, εκεί οδηγούμαστε. Όταν αυξάνονται τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ πολύ πέρα από τα όρια ανοχής των ανθρώπων, εκεί οδηγούμαστε. Η ανυπακοή στους νόμους της δημοκρατίας είναι αντικοινωνική συμπεριφορά ή οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Αλλά αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή και οφείλουμε να την πούμε, είναι ότι η αναλγησία της κυβέρνησης, πυροδοτεί κάθε είδους αντικοινωνικές συμπεριφορές».
Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί μέρος από την ομιλία του Α. Σαμαρά στις 3/2/2011 στην Κ.Ο.  της  Ν. Δ.

Απ το ΟΧΙ στο "κανένας δεν είναι αναμάρτητος"

PS Είναι απορίας άξιον πως δύο χρόνια πριν περίπου τέτοια εποχή, ο Αντώνης ήταν κυριολεκτικά ανεβασμένος στα κάγκελα και κήρυττε τον δικό "αντημνημονιακό ανένδοτο αγώνα"...Αμέσως  μετά την επίσκεψη υψηλόβαθμου Κυβερνητικού στελέχους.... της τότε Κυβέρνησης , (μάλιστα κακές γλώσσες λένε ότι εγκατέλειψε ενώ συνεδρίαζε το Υπουργικό Συμβούλιο μετά από απαίτηση της φράου Μέρκελ, για να πάει του παραδώσει κάτι πολύτιμο....) ο Αντώνης άλλαξε άρδην.. ..Για του λόγου το αληθές δείτε το βίντεο..
Αλήθεια υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνεις?
Μία από τις επιπτώσεις του να αρνήσε να συμμετάσχεις στα πολιτικά ζητήματα είναι να καταλήξεις
να κυβερνιέσαι από κατώτερους ( Πλάτωνας).