Φωτογραφία της χρονιάς: Ο Σαμαράς, ο Ολάντ και ο ...άστεγος!

Φωτογραφία της χρονιάς: Ο Σαμαράς, ο Ολάντ και ο ...άστεγος!

  
















Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις από το χθεσινό περίπατο του Αντώνη Σαμαρά και του Φρανσουά Ολάντ. Μάλλον πρόκειται για photoshop. Η κρίση όμως δεν καμουφλάρεται.

Δάση: χειμώνα - καλοκαίρι στην πυρά

«Ζητείται πολιτική βούληση για την προστασία τους»
Της Βάσω Νάκου
Η έλλειψη δασικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι η κεντρική αιτία για την υποβάθμιση των ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων και της ελλιπούς διαχείρισής τους, με συνέπειες στο περιβάλλον, στην κοινωνία, στην οικονομία και στην απασχόληση. Ακόμα και παραβλέποντας σοβαρούς τρόπους υποβάθμισης των δασών, όπως αυθαίρετες καταπατήσεις, εγκατάσταση μεταλλείων, ανεξέλεγκτο κυνήγι και λαθροθηρία, εγκατάλειψη βασικών δασοκομικών πρακτικών για την ενίσχυση των φυσικών λειτουργιών του δάσους κ.ά. και επικεντρώνοντας μόνο σε δύο – πυρκαγιές και καυσοξύλευση –, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι διαβαίνουμε μια νέα περίοδο για την ελληνική δασοπονία, μια περίοδο που το αντικείμενό της, τα δάση, καταλήγει χειμώνα - καλοκαίρι στην πυρά.

"Άνεμος" Ολάντ...

Νίκος Μπογιόπουλος

Η εκλογή Ολάντ το Μάιο του 2012 επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί σαν «Νέος άνεμος αλλαγής για την Ευρώπη».

Αναλύσεις επί αναλύσεων παρουσίαζαν το νέο πρόεδρο της Γαλλίας ως εκφραστή «μιας άλλης πολιτικής, περισσότερο ανθρωποκεντρικής». Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι θα ακολουθήσει μια «φιλολαϊκότερη διαχείριση της κρίσης», θα «στηρίξει τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου», θα συγκρουστεί με τη Γερμανία, τις Βρυξέλλες και τους τραπεζίτες.

 

Τι απέμεινε από όλα αυτά;

α) Το Σεπτέμβριο του 2012, λίγους μήνες μετά την εκλογή του, ο Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε το σκληρότερο προϋπολογισμό που επιβλήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια στο λαό της Γαλλίας. Το «πακέτο» περιλαμβάνει δημοσιονομικές περικοπές ύψους 30 δισ. ευρώ, σφαγή των κοινωνικών παροχών και επιβλήθηκε με πρόσχημα «τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος για το 2013».

Απεργία διότι

Εως το 2015 περί τους 25.000 τραπεζοϋπαλλήλους θα έχουν απολυθεί. Οι τράπεζες επανακεφαλαιοποιούνται, συγχωνεύονται, δυναμώνουν, πλουτίζουν, ετοιμάζονται για την «επόμενη μέρα» και ακριβώς για αυτό θα απολύσουν 25.000 τραπεζοϋπαλλήλους!
Εσύ, αγαπητέ μου τραπεζοϋπάλληλε που δεν θα απεργήσεις αύριο, γιατί θα το κάνεις; Επειδή ελπίζεις ότι δεν θα είσαι ένας απ’ τους 25.000 προγραμμένους; Εσύ που θα πας αύριο στη «δουλίτσα σου», τι λες μέσα σου; άσε να τη σκαπουλάρουμε σήμερα κι αύριο έχει ο θεός;
Πόσο μακριά νομίζεις ότι μπορεί να φτάσει έτσι η ζωή σου; κι αν η δική σου ζωή τη γλιτώσει, με τους συναδέλφους σου γύρω σου να πέφτουν, τι ζωή θα ’ναι; Μια ζωή που θα εκτιμήσει το παιδί σου, όταν διαπιστώσει ότι η δική σου αδράνεια  και υποταγή αιχμαλώτισε κι ακύρωσε τις δικές του προοπτικές και τα δικά του όνειρα;
Πιστεύεις ότι η προσωπική σου ευθύνη δεν έχει σχέση με την ταξική σου ευθύνη; Πολλά χρόνια τώρα η εργατική τάξη αποδεκατίζεται. Σε τι σε ωφέλησε αυτό; Βρέθηκες με μειωμένο μισθό και μεγαλύτερους φόρους, απαξιωμένος και στριμωγμένος. Μόνον με το χειρότερο να σε περιμένει.

Αγρότες και ΕΕ

 Του Νίκου Μπογιόπουλου

 

1) Το 1980, η Ελλάδα είχε πλεόνασμα στο γεωργικό της ισοζύγιο. Η δραματική επιδείνωση στο ισοζύγιο των γεωργικών προϊόντων, συνέπεια της ένταξης στην ΕΟΚ και της αντιαγροτικής πολιτικής των κυβερνήσεων στην εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, φάνηκε από την πρώτη στιγμή:

 

Το 1980 η Ελλάδα είχε πλεόνασμα 763 εκατ. δολαρίων στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, αλλά το 1981, πρώτη χρονιά της ένταξης, παρουσιάστηκε έλλειμμα ύψους 377 εκατ. δολαρίων. Με βάση τα στοιχεία που είναι διαθέσιμα, η εικόνα καταγράφεται πλέον παραπάνω από δραματική:

Το έλλειμμα του γεωργικού ισοζυγίου έφτασε το 2008 στα 3 δισ. ευρώ, το 2009 στα 2,4 δισ. ευρώ, το 2010 και 2011 στα 2 δισ. ευρώ.

 

Δηλαδή: Από το 1981 το έλλειμμα στο αγροτικό ισοζύγιο αυξήθηκε μέχρι και πάνω από 900%!

Η κρίση αλλάζει τη σχέση των δύο φύλων

 

Του Κ.Παπαντωνίου

Η κρίση αλλάζει τη σχέση των δύο φύλων

 

 

Σε "Γυναίκες προμηθευτές" μετατρέπονται σήμερα χιλιάδες γυναίκες στην Ελλάδα, καθώς εξαιτίας της αυξημένης ανεργίας στους άνδρες επωμίζονται το βάρος της συντήρησης της οικογένειας, όπως προκύπτει από την παρουσίαση που έγινε σε ημερίδα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. Παρά το γεγονός ότι στις γυναίκες η ανεργία ανέρχεται πλέον στο 31% και σε αυτές κάτω των 25 ετών στο 65%, παρατηρείται αναδιάταξη των πόλων εξουσίας, με τους άνδρες να μετατρέπονται σε "house husbands", καθώς αδυνατούν να βρουν εργασία, ενώ πολλά ακόμα είναι τα ορατά και μη αποτελέσματα που έχει προκαλέσει η εποχή της λιτότητας.

 

"Ή θα στηρίξουμε τις γυναίκες ή θα πεθάνουμε σαν κοινωνία", ήταν μία από τις φράσεις που

Ας πούμε και μια αλήθεια...

Από τις 21 Ιανουαρίου στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα βίντεο του γαλλικού καναλιού France2. Το αναρτήσαμε κι εμείς. Ένα βίντεο που μιλάει για διεθνές σκάνδαλο, εν ψυχρώ ξεπούλημα κι εκμετάλλευση – καταστροφή τοπίου μεγάλης αξίας και καλλονής, της Χαλκιδικής, συγκεκριμένα. Μιλάει επίσης για παραγοντισμούς, για αδιαφανείς διαδικασίες, για Δήμαρχο που νοιάζεται, ως συνήθως, να «βολέψει» τους δικούς του. Δεν το γύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το βίντεο, εγγυημένα. Δε φτάνει μέχρι εκεί η χάρη του. Και μιλάει δημόσια – πανευρωπαϊκά, παγκόσμια – για μια αιτία προαναγγελθείσας αναταραχής. Κάποιος πρέπει να το δείξει στον κ. Δένδια. Της Βικτώριας Τράπαλη. 

Η σιωπή δεν είναι χρυσός

Του Γιώργου Αυγερόπουλου

Καθώς ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι με τη θεματική «Χρυσός στα χρόνια της κρίσης» έχοντας δουλέψει μαζί με τους συνεργάτες μου στην Κολομβία (1), τη Ρουμανία (2) και την Ελλάδα (3), οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Θα συγκρίνω την ελληνική περίπτωση με αυτή της Ρουμανίας (γιατί αν αρχίσω από την Κολομβία πολλοί θα πουν ότι συγκρίνω την Ελλάδα με μια λατινοαμερικανική χώρα και «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς, εδώ είναι Ευρώπη» και άλλα τέτοια, κατά τη γνώμη μου ευτράπελα).

Πριν απ” αυτό όμως ας θυμηθούμε τι προβλέπουν τα δύο μεταλλευτικά σχέδια:

Η χειραγώγηση των ταπεινωμένων

Από την Αυγή της Κυριακής
Του Νικόλα Σεβαστάκη Η χειραγώγηση του ταπεινωμένου αποτελεί ίσως τον κύριο υπόγειο μηχανισμό στρατολόγησης στην Ακροδεξιά. Τόσο στη «σιδηρά» όσο και στις άλλες της εκδοχές, που σκληραίνουν επικίνδυνα στις εποχές κρίσης

Στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Γιόζεφ Ροτ «Δεξιά και Αριστερά», ο ένας από τους τρεις κεντρικούς ήρωες, ο νεαρός Τέοντορ Μπερνχάιμ, γίνεται μέλος του συνδέσμου «Θεός και Σίδηρος», όπου φυσικά ανθούν όλες οι εμμονές που οδήγησαν στο Τρίτο Ράιχ: ο αντισημιτισμός, ο νοσηρός εθνικισμός, η περιφρόνηση για τους διανοούμενους και η λατρεία της πράξης που θα βάλει «σε τάξη» τη Γερμανία.

«Ο χρόνος της γραφής έχει παρέλθει! Το έθνος θέλει πράξεις» λέει ο Τέοντορ, εκνευρισμένος με τον αδελφό του, ο οποίος θα του υπενθυμίσει ότι αγνοεί βασικά πράγματα.

"Να είχαμε δέκα Στουρνάρες"

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο κ. Στουρνάρας δήλωσε χτες αισιόδοξος για τη χώρα καθώς, όπως είπε, αρχίζει να διαπιστώνει ενθαρρυντικά σημάδια στην οικονομία...

 

Κατ' αρχάς, θυμίζουμε ότι ο Στουρνάρας, από τη θέση του τραπεζίτη και του εκπροσώπου των βιομηχάνων, ως επικεφαλής του ΙΟΒΕ, ήταν εκείνος που χειροκροτούσε εξ αρχής το Μνημόνιο. Και τούτο διότι, χάρις στο Μνημόνιο, όπως έλεγε, ήδη από το 2010, προέβλεπε την ταχύτατη έλευση της «ανάπτυξης» και αναστροφή της ύφεσης.

 

Η προβλεπτική ικανότητα του κ. Στουρνάρα, δηλαδή, είναι παροιμιώδης...

 

Τώρα, όμως, τα όσα λέει ο Στουρνάρας, δεν (;) τα λέει ως εκπρόσωπος των τραπεζιτών και των βιομηχάνων.

 

Τα λέει ως υπουργός της κυβέρνησης. Ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης εξέφρασε την αισιοδοξία του ο κ. Στουρνάρας.

 

Το ψέμα και το αίμα

Ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου (για τους φίλους, τους κηπουρούς και την Κομαντατούς Μέρλιν, Γιωργάκης) εψεύδετο ασυστόλως. Εψεύδετο γενικώς, αλλά ενώπιον του Κοινοβουλίου εψεύδετο με την ευκολία του βλακός. Διότι οι πράξεις του διέψευδαν διαρκώς όσα έλεγε, πριν καν παρέλθουν οι τρεις μέρες που θεωρούνται απαραίτητες για τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια ενός ψεύτη. Εκείνην δηλαδή που του δίδει την δυνατότητα να ψευσθεί ξανά με κάποια αποτελεσματικότητα.
Είναι γνωστόν ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, αλλά σε περιπτώσεις όπως του Γιωργάκη έχει και μακρύ χέρι.
Εν προκειμένω, αυτό το μακρύ χέρι έχει πιάσει τους Ελληνες, πλην Δυνατών, Διαπλεκόμενων και «νταβατζήδων», σε ένα σημείο του σώματος πολύ ευαίσθητο – εκτός για τους χοντρόπετσους.

Δεν σε πιστεύω κύριε Σαμαρά

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

Κύριε Σαμαρά,

Θα μου επιτρέψεις να χρησιμοποιήσω τον ενικό αμεσότητας γιατί θεώρησα ότι η συνέντευξη που έδωσες σήμερα στην εφημερίδα Real News απευθύνεται και σε μένα. Βέβαια, δεν έχω τη δυνατότητα, όπως και οι υπόλοιποι συμπολίτες μου, να δώσω συνέντευξη σε μια εφημερίδα. Ποιός θα τη διάβαζε άλλωστε;

Έτσι, είπα να σου γράψω αυτή την επιστολή, γνωρίζοντας πως δεν θα τη διαβάσεις ποτέ. Το πολύ-πολύ να τη διαβάσει κάποιος από τους πολλούς και άξιους συμβούλους που έχεις δίπλα σου ο οποίος, θέλοντας, ενδεχομένως να μη σε στενοχωρήσει, θα αποφύγει να σου αναφέρει κάτι σχετικό.

Τα ορφανά του Φρίντμαν και το "πειραματόζωον Ελλάς"

Καπάκος Σ.
ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ σημείωμα προσπάθησα να πω μεταξύ άλλων ότι ακόμη και αυτός ο εμπνευστής του νεοφιλελευθερισμού, ο Μίλτον Φρίντμαν, ενδεχομένως θα διαχώριζε τη θέση του μπροστά στην πρωτοφανή βαναυσότητα του ελληνικού προγράμματος, αφού τη δεκαετία του '80 υποστήριζε ότι "μια ήπια μείωση της παραγωγής και της απασχόλησης" είναι παρενέργειες αποδεκτές προσωρινά, προκειμένου να μειωθεί ο πληθωρισμός και να πάρουν μπροστά η οικονομία και η ανάπτυξη.

Αν έχει κάποια βάση ότι ακόμη και ο Φρίντμαν θα διαχώριζε τη θέση του μπροστά στο μέγεθος της σκληρής πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, είναι βέβαιο ότι θα υπερθεμάτιζε ακούγοντας τα ορφανά του στην κυβέρνηση Σαμαρά να μιλούν κατά των συνδικάτων και να θέτουν θέμα περιορισμού των απεργιών. Ο περιορισμός της δύναμης των συνδικάτων ήταν η μόνιμη επωδός του...

Μη λησμονούμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός αναπτύχθηκε σε μια συγκυρία
στασιμοπληθωρισμού, που διαδέχθηκε τη "χρυσή" κεϋνσινή μεταπολεμική τριακονταετία. Αναπτύχθηκε δηλαδή σε μια περίοδο οικονομικής στασιμότητας και υψηλού πληθωρισμού (σ.σ.: 12% στις ΗΠΑ το 1980, έπεσε στο 5% επί Ρήγκαν το 1985), κατά συνέπεια είχε κάποια βάση παρά την ακραιφνώς ταξική του στόχευση και την αντικεϋνσιανή αντιπαρεμβατική ρητορική του. Το πόσο έχουν μεταλλαχθεί τα σημερινά ζόμπι του νεοφιλελευθερισμού μπορεί να φανεί καθαρά από τις σημερινές ιδεοληψίες περί ισοσκελισμένων ή πλεονασματικών προϋπολογισμών εν μέσω ύφεσης, ενώ ακόμη και ο Ρήγκαν, πριν από τριάντα χρόνια, σχεδόν τετραπλασίασε το δημόσιο έλλειμμα προκειμένου να τονώσει την αμερικανική οικονομία.
Η ΚΡΙΣΗ του 2008, που δεν είναι κυκλική αλλά αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης δράσης του χρηματοπιστωτικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου εις βάρος του παραγωγικού και των δυνάμεων της εργασίας, οφείλεται, βεβαίως και στην ανεξέλεγκτη λειτουργία των δυνάμεων της αγοράς, όμως η επικράτηση των χρηματοπιστωτικών ζόμπι είναι παρενέργεια, όχι στόχος του νεοφιλελευθερισμού.
Ο παραγωγικός επιχειρηματικός κόσμος, που στήριξε τις νεοφιλελεύθερες

Αξιοποίηση του αργούντος παραγωγικού δυναμικού: Ένας από τους πυλώνες για τη διάσωση της κοινωνίας

Του Γιάννη Μηλιού

Η Αριστερά μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δημόσιο πυλώνα του τραπεζικού συστήματος, να δημιουργήσει ένα ειδικό ταμείο με το οποίο να χρηματοδοτήσει τα συνεργατικά εγχειρήματα των νέων. Τώρα που το παλιό σύστημα καταρρέει είναι ευκαιρία να φτιαχτεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στην άμεση δημοκρατία, στον κοινωνικό έλεγχο, στην κάλυψη των αναγκών

Ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών κ. Μέργος στον ρόλο του «λαγού» προαναγγέλλει τη μείωση του κατώτατου μισθού. Οι φορο-οφειλέτες ελάχιστων ποσών απειλούνται με κατασχέσεις μισθών, συντάξεων και περιουσιακών στοιχείων, ακόμη κι αν πρόκειται για ανθρώπους με εισοδήματα 1.000 ευρώ τον μήνα. Κάθε αυταπάτη πλέον εξαφανίζεται και ο κόσμος της εργασίας συνειδητοποιεί ετεροχρονισμένα τη σημασία της ήττας του Ιουνίου. Οι προσδοκίες ότι οι κυβερνώντες θα «απαγκιστρώσουν» σταδιακά την Ελλάδα από το Μνημόνιο αποδείχθηκαν οριστικά φρούδες ελπίδες. Η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση θα φοβηθεί την πολιτική φθορά καθώς στην αντιπολίτευση βρίσκεται ένα δυνατό πλέον αριστερό κόμμα και θα φρενάρει τα μέτρα εξαθλίωσης του κόσμου της εργασίας και της ανεργίας για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία αποδεικνύεται λανθασμένη. Η λογική της ανάθεσης στον ΣΥΡΙΖΑ του καθήκοντος ανατροπής της κυβέρνησης αποδεικνύεται αναποτελεσματική. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να ανατρέψει μια κυβέρνηση, όσο κι αν το επιθυμεί, αν δεν εμφανιστούν οι μάζες στο προσκήνιο, όπως αποδεικνύεται γενικά στην Ιστορία αλλά και όπως έδειξε η πρόσφατη ιστορία των τελευταίων τριών χρόνων στην Ελλάδα. Η απεργία της 20ής Φεβρουαρίου θα δείξει πολλά για το μέλλον.
Το μέλλον που περιμένει με ανυπομονησία ο κόσμος της εργασίας για να αλλάξει η ζωή του, το

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική ανάπτυξη

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΘΑΚΗ*
Η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, όπως γίνεται σύμφωνα με το Μνημόνιο, έχει δύο σκέλη. Τη μείωση των μισθών κατά 40% και τη βίαιη προσαρμογή των δημοσίων οικονομικών κατά 20% του ΑΕΠ, ή περίπου 40 δισ., εντός μιας τριετίας. Η πολιτική αυτή έχει συρρικνώσει σε χρόνο ρεκόρ την πραγματική οικονομία από 240 δισ. το 2009 σε 185 δισ. σήμερα.
Το Μνημόνιο θεωρεί, λανθασμένα, ότι η οικονομία θα ανακάμψει με την προσέλκυση ή την τόνωση των ιδιωτικών επενδύσεων λόγω του νέου χαμηλού εργατικού κόστους και λόγω των ιδιωτικοποιήσεων. Μόνο που οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν στην καλύτερη περίπτωση 7-8 δισ. την επόμενη 5ετία, άρα λιγότερο από 2 δισ. ετησίως. Ενώ η ιδέα ότι η χώρα μπορεί να γίνει “παραγωγός χαμηλού κόστους”, ανταγωνιστική των γειτονικών χωρών (Βουλγαρία, Τουρκία κ.λπ.) είναι απλά λάθος στρατηγική επιλογή.
Σε κάθε περίπτωση η μεταστροφή της οικονομίας απαιτεί σήμερα τεράστιους επενδυτικούς πόρους

«Σε συνθήκες φόβου…» Άρθρο του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα

http://thehellenicmail.gr

   Η κοινωνία καθημερινά δίνει σκληρές μάχες επιβίωσης. Μάχη για το άδειο πιάτο στο τραπέζι της, για το κλειστό καλοριφέρ στο κρύο σπίτι της, για τα εξαφανισμένα φάρμακα , για την εργασία που χάνεται, την αγροτική παραγωγή που χτυπιέται, για την επιχείρηση που κλείνει. Η κοινωνία δίνει καθημερινή μάχη να επιβιώσει, να σώσει ό,τι σώζεται.

Υπάρχει όμως μία ακόμα μάχη την οποία ο ελληνικός λαός δίνει, και πολύ σύντομα θα κληθεί να δώσει, με όλη του την  ψυχική δύναμη. Τη μάχη εναντίον του φόβου.

   Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που δυστυχώς όταν μας κυριεύσει, μας φέρνει ακριβώς αυτό που φοβόμαστε. Τρανή απόδειξη η κατάσταση στην οποία βρεθήκαμε, ελάχιστους μήνες, μετά τις εκλογές.

Ο Βρούτσης «καπέλωσε» τον Σαμαρά

Ο τ. διοικητής του ΟΓΑ, Π. Πέτρουλας, καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» το παρασκήνιο της αποπομπής του

Του Τζώρτζη Ρούσσου

Την καμαρίλα της παλαιοκομματικής λογικής που διαπνέει τη συγκυβέρνηση των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, αναδεικνύει η υπόθεση της αποπομπής του Π. Πέτρουλα, διοικητή του ΟΓΑ. Μια λογική που επιτάσσει να διοριστούν «τα δικά μας» παιδιά… Ακόμη και τώρα που το σκηνικό στην κεντρική πολιτική σκηνή έχει συντριβεί, λογικές Μαυρογιαλούρου διαπνέουν τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γ. Βρούτση και το κομματικό επιτελείο της Ν.Δ.

Ο κ. Πέτρουλας καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» ότι βρέθηκε στο επίκεντρο αυτής της «καμαρίλας» όταν την προηγούμενη Τρίτη και ενώ ο υπουργός Γ. Βρούτσης είχε από τις 4 Φεβρουάριου υπογράψει, εν αγνοία του, τη λήξη της θητείας του, του τηλεφώνησε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς για να κανονίσουν τα οικονομικής φύσης θέματα του ΟΓΑ για το επόμενο 6μηνο!!!

Καλώς τους!

Στη μακρόχρονη ιστορία της "Η Αυγή" αντιμετώπισε πολλές φορές τους φανατισμούς και την ανοικτή δίωξη που μεθόδευσαν ή και απροκάλυπτα επιχείρησαν αυταρχικές εξουσίες, το επιθετικό κεφάλαιο, η αμερικανοκρατία και η Ακροδεξιά. Η εφημερίδα μας είναι μάλιστα η μοναδική εφημερίδα την οποία η χούντα έκλεισε, εξόρισε και φυλάκισε τους αναγνώστες και τους δημοσιογράφους της και λεηλάτησε την περιουσία της. Οι διώξεις κατά της "Αυγής" είναι το τίμημα της ανεξαρτησίας της από τα μεγάλα συμφέροντα και της ταύτισής της με την Αριστερά, τα συμφέροντα του λαού και τη δημοκρατία.
Δεν μας εξέπληξε, και πολύ περισσότερο δεν μας φόβισε, η χθεσινή, προαναγγελθείσα από ημέρες μέσω των twitter και του Διαδικτύου, αγωγή της εφημερίδας "Παραπολιτικά". Καλώς τους! Δεν μας εκπλήσσει, με δεδομένο το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Σε μια περίοδο που οι νεοναζί επιτίθενται σε ανυπεράσπιστους πολίτες, ο Δένδιας καλύπτει βασανιστήρια εις βάρος πολιτών μέσα στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, ο κυρίαρχος συστημικός λόγος επιχειρεί να ταυτίσει την Ακροδεξιά με την Αριστερά, μπράβοι της ακροδεξιάς διαπλοκής απειλούν δημοσιογράφους και ο Βορίδης θεωρεί το γεγονός "προσωπική διαφορά της πλάκας σε επίπεδο πταίσματος", είναι αναμενόμενη η αγωγή με τις πλάτες της κυβέρνησης.

Έχουν στην Πορτογαλία Πρετεντέρηδες και Καψήδες;

Δεν ξέρουμε αν στην Πορτογαλία έχουν Πρετεντέρηδες, Τσίμες και Καψήδες. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι αν γινόταν κάτι ανάλογο εδώ όπως αυτό που συνέβη στο κοινοβούλιο αυτής της χώρας οι μαρκουτσοφόροι υπηρέτες –με το αζημίωτο φυσικά- του συστήματος θα μας είχαν πρήξει αποδίδοντας μας «ασέβεια στους δεσμούς» και τα σχετικά.

Εκεί, λοιπόν, πολίτες που παρακολουθούσαν την συνεδρίαση του κοινοβουλίου, διέκοψαν την ομιλία του πρωθυπουργού τους Πάσους Κοέλιου τραγουδώντας τον ύμνο «της επανάστασης των γαρυφάλλων», σύμβουλο της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας της χώρας τους.

Δεν είναι στούρνος ο Στουρνάρας

Ουδεμία κρυφή ατζέντα διαθέτει η κυβέρνηση, στα φανερά «κυβερνά»! Aρκεί κανείς να διαβάζει τις εκθέσεις του ΔΝΤ.
Hδη από τον Γενάρη ο κ. Τόμσεν στην τότε έκθεσή του υπεδείκνυε την οδόν της Πορτογαλίας (με 400 ευρώ κατώτατο μισθό), βελτιώνοντάς την στα 350 τοιαύτα. Μακαρία η οδός και τα σκυλιά δεμένα - διότι
όταν το ΔΝΤ ή η Τρόικα «υποδεικνύει», στην πραγματικότητα υπαγορεύει!
Ουδεμία κρυφή ατζέντα διαθέτει η κυβέρνηση, ούτε καν ατζέντα. Αρκεί να διαβάσει κανείς το Μνημόνιο στην εξέλιξή του και το βλέπει να πραγματώνεται μπροστά του. Παντού!
Πρόκειται για μία κυβέρνηση ανδρεικέλων. Της οποίας η μόνη γελοία ικανότης είναι να προσπαθεί (όλο και πιο συχνά χωρίς επιτυχία) να διαχειρισθεί επικοινωνιακώς τη νίλα που υπηρετεί. Η μόνη φιλοδοξία που της έχει
απομείνει είναι να σκαρώνει πού και πού (κι αναλόγως ποια κεραμίδα θα της πέσει στο κεφάλι) κανένα (φθηνό) κόλπο για να περάσει η μέρα και να αγοράσει (πανάκριβον) χρόνο.
Επί παραδείγματι, οι ηρωικές δηλώσεις Στουρνάρα, Βρούτση και ΔΗΜΑΡ ότι δεν θα δεχθούν ποτέ περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού κάτω απ’ τα 500 ευρώ!

ΜΕΤΑ ΤΟΝ «ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ», ΑΣ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΑΖΙΜΟΥΘΙΟ»...

Του ΝΙΚΟΥ  ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Το Φλεβάρη του 1989, τρεις βδομάδες μετά την ανάδειξή του στην προεδρία της Βενεζουέλας, ο «σοσιαλιστή» Πέρες ανακοινώνει σε συνεννόηση με το ΔΝΤ ένα πρωτοφανές πρόγραμμα λιτότητας. Στις 27 του ίδιου μήνα η πρωτεύουσα Καράκας συγκλονίζεται από μαζικές διαδηλώσεις. Ο Πέρες κατεβάζει το στρατό εναντίον του λαού. Ακόμα και σήμερα ο αριθμός των νεκρών, που εκτιμώνται σε περισσότερους από 3.000, παραμένει ανεξακρίβωτος.

Ο τότε πρόεδρος του ΔΝΤ, ο επίσης «σοσιαλιστής» Καμντεσί, δεν μπορεί να κρύψει το θαυμασμό του. Ο Τύπος αναφέρει σχετικά: «Ο διευθυντής του ΔΝΤ κύριος Καμντεσί επαίνεσε τη νέα κυβέρνηση του Κάρλος Αντρές Πέρες για το "θάρρος" της να εφαρμόσει το σκληρό οικονομικό πρόγραμμα που συντάχθηκε προκειμένου να ενισχυθεί η οικονομία».

Πού το πάει το ΔΝΤ;

Του Γιάνη Βαρουφάκη
Σήμερα θα σας απευθυνθώ περισσότερο ως ‘ρεπόρτερ’ και λιγότερο ως σχολιαστής. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της συζήτησης που έχει φουντώσει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές και την «λανθασμένη» εκτίμησή τους από το ΔΝΤ (μια συζήτηση που εδώ στο protagon την ξεκινήσαμε πολύ πριν, π.χ. εδώ), αυτά που έχω να σας μεταφέρω θα φανούν χρήσιμα τόσο σε εκείνους που τείνουν να συμφωνούν με τις θέσεις μου ως προς το τι πρέπει να κάνουμε ως Ελλάδα όσο και στους πολλούς επικριτές των προτάσεών μου. Έτσι τουλάχιστον ελπίζω.