Οι καθηγητές και οι κροκόδειλοι της ΑΔΕΔΥ

Την περασμένη βδομάδα η ΟΛΜΕ, αποφάσισε να προτείνει στον κλάδο δυναμικό απεργιακό αγώνα, για να μην περάσουν οι προωθούμενες απολύσεις και υποχρεωτικές μεταθέσεις χιλιάδων καθηγητών, μαζί και με άλλα αιτήματα ενάντια στη διάλυση της παιδείας.

Η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, αμέσως ανακοίνωσε προληπτική επιστράτευση, πριν ξεκινήσει απεργία και πριν καλά καλά να αποφασιστεί!

Την Τρίτη 13/5  85.000 καθηγητές προσέρχονται σε γενικές συνελεύσεις, για να εγκρίνουν μαζικά τον  απεργιακό αγώνα, από την Παρασκευή 16/5, μέρα έναρξης και των πανελλαδικών εξετάσεων.

Η φασιστική επιστράτευση ξεκινάει από την Τετάρτη 14/5.

Η Παρασκευή 16/5 θα είναι μια κρίσιμη μέρα, η πρώτη μέρα μιας μεγάλης σύγκρουσης

Η κοινή λογική λέει ότι σε αυτή τη σύγκρουση πρέπει να παραταχθεί ολόκληρο το εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι, οργανωμένοι κα μη στα συνδικάτα, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση.

Τι αποφάσισε όμως η ΑΔΕΔΥ, μέλος της οποίας είναι και η ΟΛΜΕ; Να μη γίνει απεργία ούτε την Παρασκευή που ξεκινά η απεργία, με στόχο να σπάσει η  επιστράτευση, ούτε έστω την Τετάρτη και Πέμπτη συμβολικά ενάντια στην επιστράτευση που θα έχει ξεκινήσει. Αντί αυτού, αποφάσισε απεργία την Τρίτη 14/5!

Τι σημαίνει αυτή η απόφαση;

Πρώτο: Η ΑΔΕΔΥ δε στηρίζει την απεργία της ΟΛΜΕ που ξεκινάει την Παρασκευή. Την ίδια άρνηση έχει και η ΓΣΕΕ.

Δεύτερο: Δε θέλει να συγκρουστεί με την επιστράτευση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση

Τρίτο: Δε θέλει να αποφασίσουν οι καθηγητές στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ. Έβαλε απεργία την συγκεκριμένη μέρα, για να μην είναι οι καθηγητές στα σχολεία και να μη γίνουν ή να απομαζικοποιηθούν οι συνελεύσεις ή να αναγκασθούν οι καθηγητές να μην απεργήσουν.

Φρικτό και τερατώδες; Ηλίθιοι; Προβοκάτορες;

Είναι χειρότερα τα πράγματα. Ας θυμηθούμε μόνο ότι σε μια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ έχει δεν έχει 6% στην ελληνική κοινωνία, πριν λίγο στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, πήρε κοντά στο 40!

Ας ανοίξουμε τα μάτια μας.

Αυτό το συνδικαλιστικό  κίνημα, στην κυρίαρχη  δομή του,   όχι μόνο δεν είναι η πρωτοπορία και η απαντοχή των εργαζομένων, αλλά αποτελεί τη βραδυπορία τους. Ακριβώς γιατί ήταν και  είναι υποταγμένο στον κόσμο του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις του και την Ευρωπαϊκή Ένωση.  Όσο πιο ψηλά, τόσο χειρότερα...Εκεί συναντάς καθαρά ένα πτώμα που βρωμάει, αδιάφορο και  ανίκανο να καλύψει τόσο τους εργαζόμενους, όσο και το 1,5 εκατομμύριο ανέργων εξ αιτίας της στενής  ομοιο-επαγγελματικής δομής του, της πολιτικής υποταγής του και της γραφειοκρατικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας του.

Ας πάρουμε τα μέτρα μας.

Χωρίς όπλα δεν κερδίζεται κανένας πόλεμος. Ένα νέο εργατικό κίνημα που θα θέλει να ενώσει στον αγώνα, αυτό είναι το ζητούμενο. Ένας μεγάλος ενωτικός αγωνιστικός συντονισμός, όλων των αγωνιστικών προσπαθειών, που θα συνεπάρει τον κόσμο. Ένα άλλο κέντρο αγώνα, με πολιτικό μπόι και στόχο ανατροπής της επίθεσης. Αυτός είναι ο στόχος.

Ένα νέο εργατικό κίνημα δεν θα είναι προϊόν παρθενογένεσης, αλλά αποτέλεσμα της συντριβής και ενωτικής αγωνιστικής υπέρβασης του υποταγμένου συνδικαλισμού. Από τα κάτω, ενωτικά, αγωνιστικά, δημοκρατικά. Δε μπορεί να είναι προϊόν αναχώρησης, αλλά μιας νέας συνάντησης πάνω στην  αντικαπιταλιστική προοπτική του κόσμου της δουλειάς ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπηρέτες του.

Ένα νέο εργατικό κίνημα, θα αποτελεί διαζύγιο και διάσπαση με την εθελοδουλεία, τον κρατικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Θα συμπυκνώνει την αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων, στο δικό τους έδαφος της ανεξάρτητης από εργοδοσία και κράτος συνδικαλιστικής οργάνωσης στην βάση των κλάδων, με πόδια στις επιχειρήσεις, από κοινού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Κάθε τίμιος εργαζόμενος, κάθε ταξικό ρεύμα και κίνηση, κάθε δύναμη της αριστεράς, μπορεί και πρέπει να συμβάλλει σε αυτό το στόχο. Τα αναθέματα δεν αρκούν, ούτε πολύ περισσότερο η πολιτική ουράς και η υπερψήφιση (με ...διαφορετικό σκεπτικό),  τέτοιων κατάπτυστων αποφάσεων των  ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ.

Εργατικό κίνημα αυτή τη στιγμή, είναι ένα και μοναδικό πράγμα: οι εκπαιδευτικοί που είναι στην κόντρα. Όπως χτές ήταν οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ. Και πιο πίσω οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ. Όπως προχτές ήταν οι εργαζόμενοι στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ. Έτσι προχωράει ο ταξικός αγώνας. Όχι με μετρήματα της σειράς, ούτε με λιβανίσματα της ‘’κοινής γνώμης’’.

Ας διαλέξουμε την θέση μας λοιπόν: Νίκη στους καθηγητές και το λαό, κάτω η επιστράτευση....

http://aristeroblog.gr/

Ο Άδωνις Γεωργιάδης πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη

Να ψεύδεται και να χρησιμοποιεί τη βουλευτική του ιδιότητα για λόγους προσωπικής εκδίκησης πιάστηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Μετά τις αποκαλύψεις του ΗΟΤ DOC αναφορικά με την εμπλοκή της γυναίκας του, Ευγενίας Μανωλίδου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τη δημόσια τοποθέτηση του δημοσιογράφου και εκδότη του ΗΟΤ DOC, Κώστα Βαξεβάνη ότι θα πρέπει για λόγους ηθικής τάξης να παραιτηθεί από μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής, ο βουλευτής της ΝΔ χρησιμοποίησε με αισχρό τρόπο τη βουλευτική του ιδιότητα.Δηλαδή ζήτησε να ενημερωθεί για το κόστος της εκπομπής ενώ ως γνωστόν το κόστος της μπορεί να το δει ο οποιοσδήποτε στο «Διαύγεια».

Αναλυτικότερα, το ακριβές κόστος της εκπομπής το “Κουτί της Πανδώρας” το οποίο προβαλόταν στην ΕΡΤ βρίσκεται αναρτημένο στο Διαύγεια. Για τρία χρόνια δηλαδή για το 2010, το 2011 και το 2012 ανήλθε σε 1.447.388 ευρώ. Το 2010 το κόστος της εκπομπής ήταν 362.786 ευρώ. Το 2011, κόστισε 716.217 ευρώ και αυτό επειδή προβλήθηκαν περισσότερα επεισόδια, ενώ το 2012 ήταν 368.385 ευρώ. Σε ότι αφορά το κόστος ανά επεισόδιο ήταν 24.772 ευρώ το 2010, 22.000 το 2011 και 20.000 ευρώ το 2012.

Σημειωτέον, ότι το 2012, το κόστος ήταν τελικά πολύ χαμηλότερο διότι προβλήθηκαν μόνο 13 επεισόδια και στη συνέχεια η ΕΡΤ αναίτια σταμάτησε να προβάλει την εμπομπή. Όπως φαίνεται απο το Διαύγεια όμως, το ποσό αυτό αφορά μισθούς 20 ανθρώπων, κάμερες, μοντάζ, έξοδα αποστολής, έξοδα διαμονής, και ότι περιελάμβανε ολοκληρη η παραγωγή. Και μάλιστα πρόκειται για το μικρότερο κόστος από όλες τις ομοειδείς εκπομπές τόσο στην κρατική, όσο και στην ιδιωτική τηλεόραση.

Παρόλο που αυτό ήταν γνωστό και ο καθένας μπορούσε να πληροφορηθεί το κόστος της εκπομπής, ο κ. Γεωργιάδης εντέχνως έγραφε στο twitter, καλυμένος απο τη βουλευτική του ασυλία, ότι η εκπομπή στοίχισε γύρω στα 2 εκατ. ευρω και αυτά για μια μόνο τηλεοπτική σεζόν.

Παρότι αυτά ήταν γνωστά ο Άδωνις Γεωργιάδης, άφηνε να εννοηθεί οτι το ποσό αυτό ήταν ο μισθός του Βαξεβάνη. Στη συνέχεια υποστήριξε ότι επρόκειτο για αποζημίωση την οποία έλαβε η εταιρεία του κ. Βαξεβάνη, παρά το γεγονός ότι γνώριζε πως ο Κώστας Βαξεβάνης δεν είναι ιδιοκτήτης καμιάς εταιρείας παραγωγής.

Η ίδια η ΕΡΤ με απάντησή της όμως διαψεύδει κατηγορηματικά τον κ. Γεωργιάδη. Συγκεκριμένα στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας, αναφέρονται ως μέτοχοι οι Αντώνης Καφετζόπουλος, Κωνσταντίνος Μωριάτης, Παναγιώτης Καραμπίνης, Αλέξανδρος Καρδαράς, Δέσποινα Κονταργύρη, Άρης Παππάς και Μαρία Δρανδάκη. Το όνομα του Κώστα Βαξεβάνη δεν αναφέρεται πουθενά.

Είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται για κάποιο λάθος του κ. Γεωργιάδη αλλά για συνειδητή διαστρέβλωση της αλήθειας και ανέντιμη συμπεριφορά την οποία επέδειξε με τη χρήση της βουλευτικής του ιδιότητας, υποβάλλοντας ερωτήσεις για θέματα που ήταν ήδη γνωστά και δημοσιευμένα. Ο κ. Γεωργιάδης δεν πιάστηκε απλώς με τη γίδα στην πλάτη αλλά αποτελί τον τράγο της πολιτικής. Η συνέχεια θα δοθεί στα ελληνικά δικαστήρια.

Δείτε την επίσημη απάντηση της ΕΡΤ

Σας παραθέτουμε τις συμφωνίες της εταιρίας παραγωγής του Κουτιού της Πανδώρας με την ΕΡΤ, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν στη Διαύγεια. Σε αυτές μπορείτε να δείτε τα ποσά και τον αριθμό των εκπομπών που σύμφωνα με τη σύμβαση έπρεπε να προβληθούν. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε η συμφωνία για το 2012 περιελάμβανε 36 εκπομπές. Από αυτές προβλήθηκαν μόλις 13. Η ΕΡΤ υπέγραψε με την εταιρία παραγωγής νέα συμφωνία, η οποία προέβλεπε ότι θα προβληθούν ακόμη 21 εκπομπές μέσα στο 2013 με ακόμη χαμηλότερο κόστος. Από τότε, δεν προβλήθηκε ποτέ καμία εκπομπή.

Ιδού τα tweets του κ. Γεωργιάδη:

http://www.koutipandoras.gr

Α. Τσίπρας στο "Κόκκινο": Ανοικτός και ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ξεχωριστές λίστες και εσωτερικές παρατάξεις

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ευθύνη να κινητοποιεί τους πολίτες και να στριμώχνει την κυβέρνηση, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας στην εκπομπή του Κώστα Αρβανίτη στο "Κόκκινο", για να αποτρέψει τη "νομοτέλεια" του Μνημονίου.

"Η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη" και "το Σύνταγμα και τα δημοκρατικά δικαιώματα δεν είναι πολυτέλεια", συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η βαριά ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να φθάσει στο 50 και το 60%, αλλά να απαλλάξει τους πολίτες από το Μνημόνιο και να προωθήσει αλλαγές στην κοινωνία, εκτιμά ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κερδίσει τις εκλογές για να φέρει το λαό στην εξουσία

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να δημιουργήσει ένα κοινωνικό ρεύμα, γιατί δεν υπάρχει γραμμική πορεία προς το θρίαμβο εάν δεν χτιστούν δεσμοί μέσα στην κοινωνία, συμπλήρωσε ο Α. Τσίπρας, τονίζοντας την ανάγκη για τη δημιουργία ενός μαζικού και ανοικτού κόμματος που να στέκεται δίπλα στις αγωνίες του πολίτη, όπως της ανεργίας, της περιθωριοποίησης και της επισφαλούς απασχόλησης.

Η κοινωνία και το αυθόρμητό της θα μας καθοδηγεί, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί ένα μπολσεβίκικο κόμμα της δεκαετίας του '20 που θα αποτελούσε την πρωτοπορία για να καθοδηγήσει τις μάζες, τόνισε ο Α. Τσίπρας.

Η κυβέρνηση επέλεξε τη σύγκρουση στην περίοδο των εξετάσεων για να επιβάλλει τα αντιδημοκρατικά της σχέδια, με αίσθηση αλαζονείας και παντοδυναμίας νομίζοντας ότι μπορεί να επιβάλλει με την καταστολή το δίκαιο των ισχυρών, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση έχει επιτεθεί στο σύνολο της κοινωνίας και θα λάβει απάντηση, όπως θα λάβει απάντηση και από τους γονείς των 100.000 μαθητών που θα δώσουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τα αιτήματα των καθηγητών γιατί είναι αιτήματα για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου και της κοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύει στους εκπαιδευτικούς τι να κάνουν, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση σημαίνει ότι ο λαός βρίσκεται στο δρόμο διεκδικώντας την εξουσία, προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, για έναν κοινωνικό μετασχηματισμό, τόνισε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας πως οι μγημονιακές δυνάμεις φοβήθηκαν το Μάιο και τον Ιούνιο όταν κατάλαβαν ότι η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ ανατρέπει τα δεδομένα.

Ο λαϊκός παράγοντας παίζει καθοριστικό ρόλο, γιατί απέδειξε ότι εάν δεν υπήρχε δεν θα υπήρχε η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, συμπλήρωσε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας η χώρα δεν πρέπει να επιστρέψει στην προ του 2008 εποχή, γιατί υπήρχαν ήδη οι ρίζες της καταστροφής.

Το ευρώ μετατράπηκε σε κυρίαρχο ζήτημα στην Ελλάδα από τη στιγμή που πήγαμε στο Μνημόνιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια μη δογματική θεώρηση, εκτιμώντας πως η κρίση είναι ευρωπαϊκή, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας. 

Θα διαπραγματευτούμε στην Ευρώπη με όλα τα ισχυρά όπλα που έχουμε, τόνισε ο Α. Τσίπρας, προειδοποιώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει μάχη, γιατί αυτοί που χάνουν από την κρίση είναι η Ελλάδα και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.

Αυτό που προέχει είναι να σώσουμε την χώρα και το λαό μας μέσα στο ευρώ, χωρίς την αυταπάτη ότι θα σώσουμε το ευρώ, αλλά ότι θα σώσουμε το λαό μας, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας πως το κρίσιμο ζήτημα είναι να μην κάνουμε καμία θυσία για την πλουτοκρατία. 

Δεν μπορούμε να περιμένουμε το ραντεβού με την ιστορία και να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να δημιουργήσουμε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, με τη διαμόρφωση τάσεων στο εσωτερικό του, γιατί δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, τόνισε ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι κανένας δεν θα πρέπει να εκβιάζει κανένα και πως εάν ορισμένες συνιστώσες δεν θέλουν μπορεί να παραμείνουν ως παρατηρητές. 

Πρέπει να ανταποκριθούμε στην εντολή που μας έδωσε ο κόσμος και το ιδρυτικό μας συνέδρια θα καθορίσει την πολιτική μας για αρκετά μεγάλο διάστημα, αλλά θα πρέπει να πάρουμε τα θετικά της εμπειρίας μας και να αφήσουμε τ κακά και τους μηχανισμούς που πνίγουν το κόμμα, τόνισε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται διορθωτικές κινήσεις, με άξονα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε φτιάχνοντας παρατάξεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα προτείνω να σταματήσουμε να εκλέγουμε στα καθοδηγητικά όργανα με χωριστές λίστες και θα προτείνω ενιαίες λίστες για την εκλογή των εκπροσώπων μας και της ηγεσίας μας, γιατί δεν βοηθάει τη δημοκρατία η καταγραφή πολλών κομμάτων στη συσκευασία του ενός, συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στο "Κόκκινο".
http://beta.avgi.gr

«Έπρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις»

 Γράφει η Κέζα Λώρη

Εγώ δεν είμαι τυχαίος, είμαι χρόνια στην πολιτική, εγώ συνέβαλα στη διάλυση, εγώ θα ξαναχτίσω τη χώρα. Και θα την ξαναχτίσω με τους όρους που εγώ θέλω. Θα την ξαναχτίσω δίνοντας άδειες για ξενοδοχεία. Με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό που έφτιαξα οι ξενοδόχοι μπορούν να χτίζουν παντού, οι μεγάλοι ξενοδόχοι, οι ξενοδόχοι σαν τη γυναίκα μου και τον πεθερό μου.

Κάνω αυτό που μου αρέσει και λογαριασμό δεν δίνω. Τα κατάργησα όλα για την ανάπτυξη. Παλιά ήθελες 15 στρέμματα για να χτίσεις ξενοδοχείο, τώρα θέλεις τα μισά. Στα δάση, όπου θες. Για μεγάλες επενδύσεις μιλάω. Τις ξέρω εγώ τις μεγάλες επενδύσεις από μέσα.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Επρεπε να με ευγνωμονείς. Διόρισα και τη γυναίκα ρε, δεν ντρέπεσαι ρε γελοίε; Σκύψε τώρα να μου γλείψεις τα παπούτσια. Το μαγαζί είναι δικό μου, διορίζω αβέρτα. Και δεν ντρέπομαι σαν τους άλλους που μιλάνε για αξιοκρατία και διαγωνισμούς. Εγώ ακόμη και τώρα, που καταρρέει η χώρα τιμώ τον ψηφοφόρο μου και του βρίσκω δουλειά στο μαγαζί μου.

Οχι, δεν του βρίσκω δουλειά στα ξενοδοχεία της γυναίκας μου, το δικό μου μαγαζί είναι το κράτος. Ο δημόσιος τομέας, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας. Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις επειδή εγώ στέλνω επιστολές, με την υπογραφή μου. Λέω: να εξετάσετε την περίπτωση ώστε ο ψηφοφόρος να συνεχίσει να εργάζεται ανεξάρτητα από την απόφαση του ΑΣΕΠ. Δεν υπάρχει ΑΣΕΠ, εγώ είμαι το ΑΣΕΠ. Ακούς εκεί, επιλογή προσωπικού.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Εχω τη δύναμη να αλλάξω τα πάντα. Ποιος έλεγε ότι «δεν μπορείς να αλλάξεις το σπίτι όπου γεννήθηκες». Ποιος το έλεγε, ο Κομφούκιος, ο Νταλάρας, δεν θυμάμαι, κάποιος διάσημος το έλεγε. Εγώ το άλλαξα. Όχι μόνο το σπίτι. Αλλαξα όλο το χωριό. Τις Πρασσιές στο Ρέθυμνο. Οχι, δεν έβγαλα λεφτά από την τσέπη μου, έβγαλα λεφτά από τη δική σου τσέπη. Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις, τόσο δυνατός είμαι.

Λέγανε ότι οι Πρασσιές είναι αδιάφορου κάλλους. Πήρα κονδύλια από εδώ, πήρα κονδύλια από εκεί και έφτιαξα τα πάντα στο χωριό. Για εκατό κατοίκους έκανα έργα εκατομμυρίων. Πλατείες, αναπαλαιώσεις, υποδομές. Ότι υπάρχει γύρω γύρω από το σπίτι μας το φρέσκαρα για να έχουμε ωραία θέα. Όχι με δικά μου λεφτά, με δικά σου και με ευρωπαϊκά.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Τα σχέδιά μου έχουν βάθος χρόνου. Τι νομίζεις, ότι έφτιαξα τις Πρασσιές σε ένα χρόνο; Όχι ρε γελοίε, έχω πρόγραμμα. Βάλε κάτω και μέτρα πόσα λεφτά έχω ρίξει στο χωριό μου σε μια δεκαετία.

Ξεκινήσαμε γερά το 2003. Πήραμε 667.000 ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πριν στεγνώσουν τα τσιμέντα, το 2009, πήραμε από το ΕΣΠΑ 980.000. Τη μελέτη την έκανα εγώ, είχα ιδρύσει μια Μη Κυβερνητική με τον αδερφό μου. Μετά πήραμε επιπλέον 305.000 για να φτιάξουμε τα απέναντι σπίτια, τις προσόψεις. Πέρασαν λίγα χρόνια και βάλαμε υπόγεια τα καλώδια του ρεύματος, με 123.000 ευρώ. Φτιάξαμε αποχέτευση με 173.000 και για τα λύματα βρήκα άλλες 473.000.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις, ρε γελοίε. Εσύ δεν έκανες τίποτα για το δικό σου χωριό. Δεν έχεις κυβερνήσει, δεν έχεις διορίσει, δεν έχεις μοιράσει χρήμα. Και θέλεις να ασχοληθείς και με την πολιτική. Αντε από δω ρε γελοίε.

** Το φανταστικό υπουργικό παραλήρημα είναι εμπνευσμένο από όσα απηύθυνε ο κ. Νίκος Σηφουνάκης, βουλευτής ΠαΣοΚ, στον κ. Σπύρο Γαληνό, βουλευτή Ανεξάρτητων Ελλήνων, σε τηλεοπτική εκπομπή.  
http://www.tovima.gr/
Απολαύστε το βίντεο

Γόνοι πολιτικών έπαιρναν παχυλές συντάξεις με πλαστά χαρτιά

Θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί γόνους πολιτικών, να λαμβάνουν παράνομα συντάξεις με πλαστά χαρτιά; Και όμως, από ότι φαίνεται οι γόνοι κάποιων πολιτικών οικογενειών δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να το πράξουν, παρά το γεγονός ότι τις λάμβαναν παράνομα. Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, οι αδιάφθοροι της ΕΛ.ΑΣ διαπίστωσαν ποσοστό παρανομιών ύψους 40% σε παχυλές συντάξεις άνω των 4.000 ευρώ μηνιαίως.

Στο στόχαστρο των Αρχών βρίσκονται οι γόνοι περίπου 50 δικαιούχων πολιτικών , δικαστικών, στρατιωτικών και πανεπιστημιακών, οι οποίοι συνέχιζαν με πλαστά δικαιολογητικά να λαμβάνουν τις συντάξεις των νεκρών δικαιούχων. Μάλιστα σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας το ύψος της ζημίας υπερβαίνει τα 4 εκατ. Ευρω, ενώ αναμένονται και συλλήψεις. Στο κύκλωμα, σύμφωνα πάντα , με το δημοσίευμα φέρονται να συμμετείχαν και στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ).

Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται περιπτώσεις που συγγενικά πρόσωπα διακαιούχων εισέπρατταν παράνομα συντάξεις, με πλαστα δικαιολογητικά. Αυτό που προκαλεί όμως εντύπωση είναι ότι πρόκειται για περιπτώσεις συγγενών πολιτικών προσώπων που πήραν την ψήφο του ελληνικού λαού. Κάποιοι όμως το εκμεταλλεύτηκαν διαφορετικά.

http://www.koutipandoras.gr/

6 σημεία για την επίταξη

Toυ Χρήστου Κάτσικα

1. Η τρικομματική κυβέρνηση του Σαμαρά δείχνει για άλλη μια φορά, ακόμα πιο αποκρουστικά, το αυταρχικό πρόσωπό της. Ουσιαστικά, με την επιστράτευση των εκπαιδευτικών μετατρέπει τη σκέψη της απεργίας σε ιδιώνυμο αδίκημα. Μετά την επιστράτευση των ναυτεργατών, των εργαζομένων στο Μετρό και στους ΟΤΑ, προχώρησε στην επιστράτευση των 85.000 καθηγητών, προχωρώντας ολοένα και βαθύτερα στην κατεύθυνση του πολιτικού εκφασισμού, επισείοντας τη φοβέρα των απολύσεων. Από τη μια πλευρά κρατάει τη βάρβαρη ταξική πολιτική της γενικευμένης φτώχειας και ανεργίας και από την άλλη προσπαθεί να διασπάσει και να συκοφαντήσει κάθε κλάδο εργαζομένων που σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται. Αυτή η πολιτική είναι επικίνδυνη και πρέπει να ηττηθεί.

2. Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών είναι δίκαιες και αναγκαίες. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια Μνημονίου έκλεισαν πάνω από 1.000 σχολεία, η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης βρέθηκε σε επίπεδα αφρικανικής χώρας, οι μισθοί στην εκπαίδευση συρρικνώθηκαν κατά 40%-48%, η ανεργία στους νέους ξεπέρασε το 60%, το πτυχίο έγινε κουρελόχαρτο, τα ΑΕΙ – ΤΕΙ κλείνουν, το φάντασμα της γενικευμένης απομόρφωσης απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και ο εκπαιδευτικός καλείται να γίνει λάστιχο, ανασφαλής και μεταφερόμενος σε κάθε γωνιά της χώρας μας, ενώ 10.000 αναπληρωτές και αρκετές χιλιάδες μόνιμων εκπαιδευτικών απειλούνται με απόλυση, για να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της συγκυβέρνησης.

3. Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει πίσω του μια μεγάλη ιστορία αγώνων. Η απεργία στις εξετάσεις (1988), η δολοφονία του Ν. Τεμπονέρα (1991), η μεγάλη απεργία των 60 ημερών (1997), ο ματωμένος διαγωνισμός ΑΣΕΠ (1998), η απεργία των δασκάλων (2006), οι μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις (1999/00) δείχνουν ότι στην εκπαίδευση συμπυκνώνονται πάντοτε σοβαρές κοινωνικές αντιπαραθέσεις, αλλά και ένα έμπειρο και αγωνιστικό δυναμικό που δεν είναι διατεθειμένο να σκύψει το κεφάλι.

4. Η υπόθεση της δημόσιας εκπαίδευσης αφορά όλη την κοινωνία. Πάνω από 1,2 εκατ. μαθητές βρίσκονται στα θρανία. Ως εκ τούτου ο κοινωνικός αυτοματισμός της κυβέρνησης Σαμαρά και η προσπάθεια να εφαρμοστεί το δόγμα τού «διαίρει και βασίλευε» ώστε να στραφούν οι εργαζόμενοι γονείς ενάντια στους δασκάλους των παιδιών τους πρέπει να συναντήσουν παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας.

5. Η υπεράσπιση των συνδικάτων είναι πρώτιστης σημασίας. Η διάλυση των σταθερών εργασιακών σχέσεων, η προσπάθεια εξαφάνισης της Συλλογικής Σύμβασης παραδίδει τους εργαζόμενους βορά στις ορέξεις του κράτους και των εργοδοτών. Οι θεωρίες των «καθαρών σωματείων», των ξεχωριστών συγκεντρώσεων και η αδιέξοδη φυγή προς το χάος πρέπει να συναντήσουν μια σοβαρή, εργώδη και ουσιαστική αντιπαράθεση από τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλισμού και της αριστερής πτέρυγας. Τα συνδικάτα είναι όπλα στα χέρια των εργαζομένων, ιδιαίτερα στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες.

6. Η απάντηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στις απειλές, τους εκφοβισμούς και την επιστράτευση πρέπει να είναι πολιτική. Πρέπει να συγκληθούν άμεσα Γενικές Συνελεύσεις, να εξασφαλιστεί πολιτικά η θωράκιση του εκπαιδευτικού αγώνα με ανακοινώσεις, ψηφίσματα, πολιτική ή υλική στήριξη. Σ’ αυτόν τον δρόμο, ιδιαίτερο ρόλο πρέπει να διαδραματίσουν γονείς, μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι. Να κληθούν τα συνδικάτα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν πανεθνική απεργία στις 17 Μάη και συλλαλητήρια όλη την εβδομάδα από 13 – 17 Μάη. Σ’ αυτόν τον βηματισμό να κινηθούν εργατικά κέντρα, νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ, πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες.

http://www.efsyn.gr/

Νέα ρατσιστική επίθεση: Χάραξαν το πρόσωπο 15χρονου Αφγανού

Άλλη μια ρατσιστική επίθεση, αυτή τη φορά σε βάρος ενός ανήλικου Αφγανού στο κέντρο της Αθήνας, καταγγέλλουν οι Γιατροί του Κόσμου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του παιδιού, μια ομάδα ανδρών ντυμένοι με μαύρα ρούχα, του επιτέθηκαν, τον χτύπησαν και το χαράκωσαν στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι μπίρας.
«Το παιδί δέχτηκε επίθεση στο δρόμο. Ο ίδιος περιγράφει ανθρώπους με μαύρες μπλούζες, το κλασικό στοιχείο που βλέπουμε σε όλες τις επιθέσεις που γίνονται από ακροδεξιές συμμορίες. Αφού τον χτύπησαν, τον χαράκωσαν στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι μπίρας. Ήταν βάρβαρο. Μιλάμε πια με ψυχωτικούς», δηλώνει στο in.gr ο Νικήτας Κανάκης από τους Γιατρούς του Κόσμου.
 
Σύμφωνα με τον κ. Κανάκη, ο 15χρονος μετά την επίθεση που δέχτηκε, πήγε στο νοσοκομείο για να του παρασχεθεί βοήθεια, αλλά το περιστατικό δεν καταγράφτηκε ποτέ. «Πως είναι δυνατόν σε ένα νοσοκομείο να πάει παιδί τραυματισμένο και να το αφήνουν να φύγει; Κανένας δεν ενδιαφέρεται τι γίνεται με αυτά τα παιδιά;», αναρωτιέται ο κ. Κανάκης.
 
Στη συνέχεια, ένας συμπατριώτης του 15χρονου τον πήγε στο πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου και μετά από πρωτοβουλία της οργάνωσης ενημερώθηκε η Ύπατη Αρμοστεία και κινήθηκαν οι δικαστικές διαδικασίες.
 
«Εμείς βρήκαμε μια μόνιμη στέγη για το παιδί σε κάποιους ξενώνες, το παρακολουθούμε, έχουμε αναλάβει τα χαρτιά του και την ιατρική του φροντίδα και το κυριότερο να επισπεύσουμε τη διαδικασία να βρεθεί ξανά με την υπόλοιπη οικογένεια»,η οποία έχει φύγει για την Ελβετία, συνεχίζει ο κ. Κανάκης.  
 
«Αρχίζει πια να επιβεβαιώνεται αυτό που φοβάμαι. Υπάρχει μια προσπάθεια με τα χαράγματα και όλα αυτά που γίνονται, να αφήνουν σημάδια για να τρομοκρατούν και την υπόλοιπη κοινότητα. Μπαίνουν πια σε μια άλλου είδους λογική».
http://tvxs.gr/

Eπιστολή ΟΛΜΕ στους μαθητές για την απεργία

Ανοικτή επιστολή προς τους μαθητές για τους λόγους που οδήγησαν τους καθηγητές στην απόφαση της απεργίας μέσα στις Πανελλαδικές, έδωσε στη δημοσιότητα η ΟΛΜΕ.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:

«Φίλε μαθητή/ φίλη μαθήτρια,

Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις.

Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στη αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.

Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γιʼ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.

Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης. Οι μεγαλύτεροι φίλοι σου ομολογούν πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια όποια δουλειά, κι ας έχεις ένα σωρό πτυχία. Μόνη διέξοδο βλέπουν στη μετανάστευση. Αλλά και συ ο ίδιος παρατηρείς το χαρτζιλίκι σου να λιγοστεύει, το σπίτι σου μέρα τη μέρα να αδειάζει. Και την ίδια ώρα οι υπουργοί μας κάνουν λόγο για νέες περικοπές και νέα μέτρα, που σχεδιάζει να επιβάλει η τρόικα, ή για δημόσια περιουσία που πρέπει να ξεπουληθεί.

Αυτά, φίλοι μαθητές, είναι προβλήματα που κι εμείς οι καθηγητές σας αντιμετωπίζουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Ο μισθός μας μειώθηκε μέχρι το μισό, το διδακτικό μας ωράριο αυξήθηκε, οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, οι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών σταμάτησαν. Ταυτόχρονα, πολλά δημόσια σχολεία καταργούνται και συγχωνεύονται, άλλα δεν έχουν θέρμανση, εξοπλισμό, αίθουσες και εργαστήρια. Με τα τελευταία μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, μπορούν να μας ξεσπιτώνουν και να μας στέλνουν από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οποτεδήποτε, χωρίς να νοιάζονται πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τέτοιους μισθούς. Μπορούν ακόμη να μας απολύουν με το παραμικρό.

Μετά από αυτά τα τελευταία μέτρα το ποτήρι ξεχείλισε. Πήραμε την απόφαση πως πια δεν πάει άλλο. Το ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να απεργούμε σε μέρες που κάποιοι από σας δίνουν κρίσιμες εξετάσεις για το μέλλον τους. Όμως δεν διαλέξαμε εμείς αυτή την περίοδο για να συγκρουστούμε, αλλά η κυβέρνηση, που προώθησε αυτά τα μέτρα. Ούτε είναι εύκολο για μας σε τέτοιες συνθήκες να στερηθούμε το μισθό μιας πολυήμερης απεργιακής περιόδου. Όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη διέξοδο.

Στην τηλεόραση συχνά θα ακούς ότι τάχα η απεργία μας έχει στο στόχο της εσένα. Αυτοί που τα λένε αυτά έχουν κάνει ήδη την επιλογή τους. Πήγαν με εκείνους τους λίγους, που συνεχίζουν να κερδίζουν ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Είναι αυτοί που διαπομπεύουν τους γονείς σου και όλους τους εργαζόμενους σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Μην επιτρέπεις σʼ αυτούς να μιλούν στο όνομά σου. Μην τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν σαν όπλο ενάντια στο δίκαιο αγώνα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Σκέψου πως έχουμε ένα κοινό στόχο, που μας φέρνει από την ίδια πλευρά. Θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε αυτή την πολιτική, που διαλύει τη χώρα, που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας. Έχουμε επιλέξει να σταθούμε από την πλευρά του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Και θα το κάνουμε, όσο περνάει από το χέρι μας.

Δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Αλλά, πίστεψέ μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.»

http://www.koutipandoras.gr/

Επιστολή ΣΟΚ αριστούχου μαθητή για την απεργία των καθηγητών

«Όποια υποχώρηση και να κάνετε , όποια νίκη της κυβέρνησης , θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω , να ονειρεύομαι , να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.»

Γράφει ο Κώστας Μανίκας, αριστούχος μαθητής της πρώτης Λυκείου!

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας...
Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου , μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου ,που «κινδυνεύει» απ αυτήν.

Τι λέτε;;;;;
Τι μέλλον έχω , -εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;

Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;

- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό , δεν περισσεύουν –όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;;;;;

- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

- Ποιος τον συκοφάντησε ,τον απείλησε με επιστράτευση , απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;

- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου , με την απεργία , θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα –όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία-;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης ;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου , σ όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου , έχετε υποχρέωση απέναντι σ όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .
Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε , όποια νίκη της κυβέρνησης , θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω , να ονειρεύομαι , να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς , τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα ;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη ;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού , αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι ;

Από αύριο κιόλας , καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ’ ένα τραγούδι , ένα σύνθημα : «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία .

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας ,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα» , παραθέτω τους βαθμούς μου...

Πηγή:RAMNOUSIA 

Δημοσιογραφία ως… απόσπασμα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Στις 24 Μαΐου 2012 το blog Fimotro δημοσίευσε μιας πλαστή απόδειξη, η οποία με εμφάνιζε ως μισθοδοτούμενο από την ΕΥΠ. Ήταν η μέρα που το 3ο τεύχος του Hot Doc μόλις είχε φτάσει στα περίπτερα, με μια αποκαλυπτική έρευνα για τις τράπεζες. Η πλαστότητα της απόδειξης δεν ενδιέφερε αυτούς που τη δημοσίευσαν, αφού σκοπός ήταν η συκοφάντηση. «Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει», έλεγε ο Γκέμπελς, και οι πλαστογράφοι το γνώριζαν πολύ καλά. Ένα χρόνο μετά, στο προηγούμενο τεύχος, παραδώσαμε στη δημοσιότητα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ενός σχεδίου εξόντωσης που περιελάμβανε και τη φυσική εξόντωση. Το Fimotro του Γιάννη Παπαγιάννη είχε αναλάβει ένα κομμάτι του σχεδιασμού. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο blog έπαιζε τον ρόλο του πληρωμένου πιστολιού απέναντι σε επώνυμους και επιχειρηματίες. Όσα συλλέξαμε σε αυτή την έρευνα είναι δημοσιεύματα που έχουν εξαφανιστεί και αποδεικνύουν τον ρόλο των συντακτών ως ομάδας άσκησης πίεσης, εκφοβισμού και εκβιασμών. Δεν αποκαλύπτεται η δράση της σπείρας μόνο, αλλά και η ψυχοπαθολογία των ανθρώπων αυτών που με μεγάλη ευκολία βαφτίζουν πληροφορία και αποκάλυψη τα στημένα σενάρια και την προσπάθεια εξόντωσης ανθρώπων.

Στις 25 Μαρτίου, μία μέρα μετά το συκοφαντικό δημοσίευμα, που τώρα πια αποδεικνύεται πως ήταν οργανωμένο σχέδιο από ομάδα της ΕΥΠ, κατέθεσα μήνυση εναντίον του Γιάννη Παπαγιάννη, ο οποίος ήταν διαχειριστής του Fimotro. Ο Παπαγιάννης συνελήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ο οποίος όμως περιέργως τον άφησε ελεύθερο, χωρίς να ορίσει καν τακτική δικάσιμο, παρά μόνο προκαταρκτική έρευνα. Το επιχείρημα ήταν πως δεν ήταν γνωστός ο διαχειριστής του Fimotro. Ο Παπαγιάννης ήταν, χωρίς αμφιβολία, ο διαχειριστής του Fimotro, αφού είχε ταυτοποιηθεί από την Google σε δικογραφία που είχε σχηματιστεί εναντίον του. Ο διευθυντής ειδήσεων του Mega, Χρήστος Παναγιωτόπουλος, είχε μηνύσει τον Παπαγιάννη για απόπειρα κακουργηματικής εκβίασης και απειλή κατά της ζωής του ίδιου και του γιου του. Επειδή επρόκειτο για κακούργημα, η Google έδωσε την ταυτότητα του διαχειριστή.

Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του ρεπορτάζ.

http://www.koutipandoras.gr/

Τα ίδια νεότερα απ’ το Δυτικό Μέτωπο

«Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» καλοπερνούν ακόμα. Ο Νικολάκης (ο αδελφόθεος του Γιωργάκη) τσαλαβούταγε αθώα – αθώα στη Μύκονο δις λαστ γουήκ έντ σε μια πρώιμη απόλαυση του καλοκαιριού με τη συνείδησή του να επιπλέει αμέριμνη στα κύματα, όπως οι καρπουζόφλουδες στα κύματα, όπως οι καρπουζόφλουδες τον Αύγουστο. Ο κ. Χριστοφοράκος απολαμβάνει τα λουκάνικά του στη Γερμανία, πίνοντας έξι γεύσεις μπύρας και δακρύζοντας συγκινημένος με την προσπάθεια της μητέρας πατρίδας να διεκδικήσει τις πολεμικές επανορθώσεις, καθώς και την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών, που της έκλεψαν οι ναζί κατακτητές.

Ο Γιωργάκης (ο Καστελόριζος) σε μιαν ακόμα διάλεξή του στους κουλοχέρηδες του Λας Βέγκας  εξηγεί πως γίνεται μέσα σε δύο χρόνια να κάνεις μια χώρα γιουσουρούμ – ό,τι πάρετε ένα τάλιρο, σε εξακόσιες ογδόντα πέντε δόσεις. Βεβαίως ο Γιωργάκης, γνωστός για τη σεμνότητά του, δίνει αυτές τις διαλέξεις αφιλοκερδώς, μόνον για ένα φιλοδώρημα απ’ αυτά που παίρνουν οι γκρουμ του ξενοδοχείου Bellagio όπου διαμένει αυτό το αγλάισμα της ποδηλασίας, του σοσιαλισμού και των πουσάπς... Ο κ. Σημίτης – ένας άκακος πλέον γεροντάκος, γράφει στο Κορακοχώρι τα απομνημονεύματα του κ. Τσουκάτου σε ποίηση Πανταγιά και καλλιτεχνική επιμέλεια Μαντέλη.

Ο κ. Σαμαράς! Πουλάει σε τιμές ΟΠΑΠ ό,τι έμεινε απούλητο. Με ΦΠΑ Χόχτιφ, μεροκάματα Cosco και φορολόγηση έλληνα εφοπλιστή – περάστε κόσμε! ό,τι πάρετε πέντε ευρώ (εμείς δεν είμεθα του λόμπι της δραχμής) -  το αφεντικό τρελάθηκε, πουλάει όσο – όσο θέσεις εργασίας με 350 ευρώ το κεφάλι, ανεργία με το καντάρι και αλλαγή του κλίματος οπωσδήποτε.

Ο κ. Βενιζέλος! Αποφάσισε να ξεχρεώσει τα 130 εκατομμύρια που χρωστάει το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας κατ’ έτος τα 2 εκατομμύρια της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης του κόμματος. Δηλαδή για τα επόμενα 75 χρόνια το ΠΑΣΟΚ όχι μόνον πρέπει να υπάρχει, όχι μόνον πρέπει να παίρνει τουλάχιστον 4%, αλλά θα πρέπει να του δίνουμε και πάλι δικά μας λεφτά (κρατική επιχορήγηση) για να ξεχρεώσει αυτά που μας έφαγε. Θεϊκά πράγματα! και ο αρχηγός του, ως άνθρωπος της Εκκλησίας, με προσωπική περιουσία εκατομμυρίων Ευρώ (ούτε αυτός είναι του λόμπι της δραχμής), κάποιον ψαλμό θα γνωρίζει σχετικό με τέτοιες καταστάσεις – του στυλ μου-φαγες-όλα-τα-δαχτυλίδια...

Αλλά, αν χίλια πρόσωπα στην επικράτεια προσπαθούν να τη σώσουν απ’ τα έργα τους, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους 1.200.000 δημοσίους υπάλληλους, που είναι 870.000 δηλαδή 780.000, που σημαίνει 480.000. Αν απ’ αυτούς εξαιρέσετε καθηγητές, στρατιωτικούς και γιατρούς μας μένουν 2.000 επίορκοι και 1833 συντάξεις μαϊμούδες, που κατέστρεψαν τη χώρα.
Τα ίδια και χειρότερα στον ιδιωτικό τομέα. Από τα 3.000.000 τεμπέληδες και διεφθαρμένους που δούλευαν μόνον και μόνον για να κλέβουν τα αφεντικά τους, ένας προς έναν έβγαιναν κάθε μέρα με τον κ. Πάγκαλο και τα έτρωγαν μαζί. Με αποτέλεσμα σήμερα οι μισοί να είναι άνεργοι και οι υπόλοιποι μισοί να δουλεύουν με τα μισά λεφτά. Δίκαιο.

Κατόπιν τούτων, δεν καταλαβαίνω γιατί ο Κολονέλο Αντόνι να μην επιστρατεύσει τους καθηγητές φερ ειπείν, οι οποίοι ως γνωστόν μισούν τα παιδάκια που διδάσκουν. Κι όποτε έρχονται εξετάσεις, ζητούν με τελεσίγραφα απ’ την κυβέρνηση να απολύσει 10.000 καθηγητές, να μεταθέσει όποιον γουστάρει και να μην θεωρείται στο εξής επικίνδυνο και ανθυγιεινό το επίδομα γάμου.

Ρίχτε μου ένα πέναλτι, ρε παιδιά να (το) σφυρίξω, μπας και σκοράρω....


email: stathis@enikos.gr via http://www.enikos.gr/

Tags: ΣΤΑΘΗΣ

Χαμένοι στην απάθεια

Ένα από τα συμπτώματα της κοινωνικής νοσηρότητας, είναι η απάθεια. Είναι η αρρώστια εκείνη που στερεί την δυνατότητα για συμμετοχή, για δημιουργία και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο. Σε καταστάσεις γενικευμένης απάθειας, οι άνθρωποι απομακρύνονται από τις καταστάσεις που τους αφορούν, αισθανόμενοι ανήμποροι να παρέμβουν.

Έτσι, φτάνουν στο σημείο... να νιώθουν κουρασμένοι για την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας, προτιμώντας να εμπιστευτούν στα χέρια άλλων την ευθύνη. Αυτή η κατάσταση αφαιρεί οποιαδήποτε διάθεση για αλλαγή και για νέες αξίες. Ουσιαστικά από πιθανοί οραματιστές, οι άνθρωποι μεταλλάσσονται σε όντα εσωστρεφή και εγωπαθή, σε πολίτες “της τάξης και της ασφάλειας”.

Οι οικονομικοπολιτικές συνθήκες δεν είναι η μόνη ανάγνωση για αυτή την παθογένεια. Οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από το ίδιο το σύστημα. Έχουν προσκολληθεί στις αξίες του, στο χρήμα, έχουν εκπαιδευτεί να ακολουθούν κι όχι να ηγούνται. Έχασαν το πάθος τους, τον ενθουσιασμό, έπαψαν να θέλουν την υπέρβαση, την θέωση. Όχι όμως εκείνο το συναίσθημα αλαζονείας και ξιπασμού που φέρνει ο πλουτισμός. Αλλά  ο στόχος που ξεπερνά τα στενά όρια του στείρου ατομικισμού και που ποθεί την ελευθερία και την αυτονομία. Είναι εκείνο το προσωπικό “συμφέρον” που ευννοεί όμως και το σύνολο.

Το πάθος είναι απαραίτητο για την δημιουργικότητα. Η πολιτική πάλι, χρειάζεται το πάθος για τον οραματισμό μιας καλύτερης κοινωνίας. Πολιτική όμως που δεν γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων, με κουστουμαρισμένους υπαλλήλους των trusts, αλλά πολιτική ως εργαλείο βελτίωσης των συνθηκών ζωής.

Η απάθεια επίσης, δεν ευνοεί την αμφισβήτηση. Ας πούμε πως είναι το ναρκωτικό της συνείδησης, η λάσπη που θάβει την κριτική προς τις δομές και την άρχουσα τάξη. Είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη οποιασδήποτε ριζοσπαστικής σκέψης. Αν πιστεύεις τυφλά στο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να θες να το αλλάξεις. Αντιθέτως, η αμφισβήτηση θέτει τις προϋποθέσεις για να αγαπήσεις κάτι νέο.

Γιατί όμως οι άνθρωποι δεν θέλουν να έχουν την ζωή τους στα χέρια τους και εμπιστεύονται κάθε επαγγελματία πολιτικό; Γιατί τα θέματα που τους ενδιαφέρουν δεν γίνονται αντικείμενο άξιο προς υπεράσπιση και αντίθετα τα παρατάνε στις ορέξεις άλλων με διαφορετικά συμφέροντα; Πολλώ δε μάλλον να τους επιβραβεύουν και να εγκρίνουν τις τακτικές τους; Είναι ο άνθρωπος πλάσμα που ρέπει προς την εθελοδουλία; Γιατί δίνει ξανά και ξανά ψήφο εμπιστοσύνης σε ψυχανώμαλους;

den-exo-stoma-kai-thelo-na-ourliaksoΣτην καπιταλιστική κοινωνία, οι αγνές επιθυμίες και το πάθος (όχι η εμμονή ν’ αγοράσω 40″ οθόνη) καταπνίγονται και είναι μέρος του εξουσιαστικού παιχνιδιού. Ποινικοποιούνται -ακόμη χειρότερα- ή καλουπώνονται σε ακίνδυνες απομιμήσεις. Διοχετεύονται δηλ. σε καταναλωτικά πρότυπα, σε life style και σε παρατάξεις. Ψεύτικες ανάγκες και αρνητικά συναισθήματα όπως ο φανατισμός και ο οπαδισμός, ουσιαστικά γεμίζουν τον άνθρωπο, αναπληρώνοντας το κενό που άφησε το ξερίζωμα του πάθους για την Ελευθερία.

Ταυτόχρονα, καλλιεργούνται memes θυματοποίησης και “θυσίας” των επιθυμιών. Εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να παίξουν ρόλους που να ταιριάζουν στο σύστημα, πετώντας την διάθεσή τους για αλλαγές. Δεν είναι δύσκολο να παρατηρήσει κανείς, ότι πιο εύκολα πείθεται κανείς να παλέψει για να εξασφαλίσει π.χ. καλύτερο μεροκάματο, από το να κερδίσει την θέση του να διαμορφώνει καταστάσεις.

Η απάθεια οδηγεί λοιπόν στον θάνατο, γιατί δεν υπόσχεται καμία βελτίωση, κανένα μέλλον και καμία εναλλακτική. Αποτελεί συστατικό χρήσιμο για μια εξουσία, καθώς φτιάχνει ορδές υπηκόων, που όχι μόνο δεν θα της εναντιωθούν, αλλά θα φτάσουν στο σημείο να την υπερασπιστούν.

Αδειάζοντας το άτομο από πάθος, το οδηγούν στην αναμόρφωσή του, γεμίζοντάς το με τα πάθη που εγκρίνει το σύστημα. Έτσι η απάθεια είναι μια κατάσταση κανονικότητας, που “σπάει” μόνο όταν χάσεις το αμαξάκι σου, την δουλίτσα σου και το ψυγείο σου.      STRANGE JOURNAL

Το ΑΚΕΛ, ο Λαφοντέν, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ευρώ

Γράφει ο Δημήτρης Χρήστου

Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κοινού νομίσματος είναι πλέον μείζον θέμα στην Ε.Ε. Είναι θέμα για την παγκόσμια οικονομία λόγω της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει η γερμανική ηγεμονία, με την άδεια της εξαφανισμένης Γαλλίας. Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, απαιτεί και αντίστοιχη σοβαρή μελέτη. Εδώ δεν πρόκειται για προσωπικές ιδεοληπτικές αντιλήψεις. Αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά, πρέπει να υπολογίζουμε ότι οι προτάσεις επ' αυτού του ζητήματος απαιτούν σοβαρότητα εφόσον καθορίσουν πολιτικές που αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και εδώ δεν χωράνε συγνώμες για πιθανά λάθη.
Η ΘΕΣΗ του ΑΚΕΛ ως αντιπολίτευση, για έξοδο από το ευρώ, ήταν αυτή που δημιούργησε αίσθηση εδώ στην Ελλάδα και έγινε αφορμή για να πιεστεί ο ΣΥΡΙΖΑ από έξω και από μέσα. Ακολούθησε η ιδέα του Όσκαρ Λαφοντέν και οι απόψεις του συμβούλου του, οικονομολόγου Χ. Φλάσμπεκ. Ως σοβαροί άνθρωποι και επιστήμονες, οι γνώμες τους είναι προσεκτικά διατυπωμένες, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το σημερινό πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη. Ο Λαφοντέν μίλησε για επαναφορά στα εθνικά νομίσματα όλων των χωρών της Ευρωζώνης, ως απάντηση στην τακτική της Γερμανίας να εξωθήσει χώρες σε άτακτη έξοδο από το ευρώ, αφήνοντας τα εθνικά τους νομίσματα στο έλεος της αγοράς και της σπέκουλας. Ο Λαφοντέν μιλάει για συντεταγμένη διαδικασία ρύθμισης των νομισματικών ισοτιμιών, όπως είχε συμβεί στο πρώτο στάδιο (με την ECU) πριν την τυπική έκδοση του κοινού νομίσματος. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς και λόγω των σημερινών πολιτικών συσχετισμών στην Ε.Ε.
ΑΠΟ τη μεριά του ο Χ. Φλάσμπεκ, που πρόσφερε τις γνώσεις του για τη διαμόρφωση της πρότασης του ΑΚΕΛ, σε πρόσφατη συνέντευξή του στη "Real News" μίλησε για την ανάγκη μιας πολιτικής συμμαχίας που θα πει στους ισχυρούς «κοιτάξτε, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Ή αλλάζετε γραμμή ή φεύγουμε». Η Γαλλία θα μπορούσε να ηγηθεί μιας τέτοιας πρωτοβουλίας, αλλά για την ώρα δεν κινείται. Σε ερώτηση για την πιθανή έξοδο της Ελλάδας και της Κύπρου απάντησε: "Θα ήταν πολύ δύσκολο. Ας μην κοροϊδευόμαστε, θα ήταν πολύ δύσκολη για την Ελλάδα η έξοδος από το ευρώ. Οι εισαγωγές θα γίνονταν πολύ ακριβές. Αν όμως έφευγαν περισσότερες χώρες μαζί, θα ήταν πιο εύκολο. Αυτό που είπα και στην Κύπρο είναι 'πηγαίνετε να διαπραγματευτείτε στις Βρυξέλλες για μια συντεταγμένη έξοδο, με οικονομική και πολιτική στήριξη'. Δεν μπορείς να καταστρέψεις ένα μοντέλο σε μια νύχτα. Χρειάζονται διαδικασίες, προσαρμογή, διαρθρωτικές αλλαγές".
ΔΙΑΒΑΣΑ στο προηγούμενο φύλλο της "Εποχής ένα άρθρο του κυπριακής καταγωγής στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Αδάμου Ζαχαριάδη για την πολιτική του ΑΚΕΛ. Σημειώνει: "Έχουμε συνηθίσει τέτοιου είδους σημαντικές μετατοπίσεις, να συνοδεύονται από κάποια στοιχεία αυτοκριτικής για την προηγούμενη στάση. Αντιθέτως στο κόμμα της κυπριακής Αριστεράς δεν φαίνονται πρόθυμοι να προβούν σε καμιά αυτοκριτική για τους λανθασμένους χειρισμούς των τελευταίων χρόνων". Τι έκανε το ΑΚΕΛ πέντε ολόκληρα χρόνια στην εξουσία; Πόσους από τους κινδύνους εντόπισε και κατάφερε να τους αντιμετωπίσει επιτυχώς; Για να είμαστε ειλικρινείς, το ΑΚΕΛ δεν ζήτησε βοήθεια (Λαπαβίτσας - Φλάσμπερκ) για να βγάλει σωστή απόφαση. Είχαν πάρει ήδη την απόφαση και ζητούσαν επιχειρήματα για να τη στηρίξουν. Φυσικά, η πρόταση του ΑΚΕΛ με πρόεδρο και κυβέρνηση του ΔΗΣΥ δύσκολα θα γίνει δεκτή. Θυμίζουμε πως το πολιτικό σύστημα της Κύπρου είναι προεδρικό και δεν προβλέπει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Συνεπώς, η στροφή του ΑΚΕΛ είναι μια πολιτική διαφυγή - επένδυση για την αντιπολιτευτική περίοδο και τα δύσκολα χρόνια που περιμένουν τους Κυπρίους πολίτες.
ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε; Το ένα τέταρτο του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούσε το ΑΚΕΛ μια διαχειριστική συντεχνία, προκειμένου να στηρίξει την άποψη για μονομερή αποχώρηση από το ευρώ, χαρακτηρίζει τώρα τη νέα θέση ως υπεύθυνη, σοφή και ρεαλιστική! Δεν έχω διάθεση να ρίξω λάδι στην εσωστρέφεια του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όμως πάμε στις επόμενες εκλογές με δύο, τρεις ή και περισσότερες γραμμές, ο κόσμος θα μας κρεμάσει κουδούνια. Είναι διαφορετικό να είσαι στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης, οπότε μπορείς να λες ό,τι θες, και διαφορετικό να έχεις ιερό σκοπό να κυβερνήσεις και να σώσεις τη χώρα. Και το ΑΚΕΛ είναι πλέον στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης. Κανείς δεν αρνείται τις πιθανές οδυνηρές εξελίξεις στην Ε.Ε. Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να έχουμε προετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα. Να έχουμε υπολογίσει όλα τα σενάρια και να έχουμε προετοιμάσει λύσεις και συμμαχίες για κάθε απρόοπτο. Να γνωρίζουμε λεπτομερώς τη δραματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στα εκατομμύρια των πολιτών που θέλουν να μας εμπιστευτούν. Και να ολοκληρώσω με ένα ερώτημα προς τους όλους τους αριστερούς που προτείνουν ως σωτήρια λύση την έξοδο από το ευρώ. Από πού προκύπτει ότι αν αυτό συμβεί, η έξοδος από το ευρώ, την πολιτική εξουσία και τη διαχείρισή της μετά θα την έχει η Αριστερά; Ειλικρινά περιμένω μία τεκμηριωμένη απάντηση.
dchristou52@gmail.com
http://beta.avgi.gr/

Επιστράτευση αυταρχισμού

Η κυβέρνηση μεθόδευσε τη σύγκρουση με τους εκπαιδευτικούς για να πυροδοτήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον τους με "όπλο" τις αγωνίες των νέων και των οικογενειών τους. Μετά την άρνηση της κυβέρνησης να παγώσει τις διαδικασίες κρίσιμων αποφάσεων και να ξεκινήσει διάλογο, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ αποφάσισε να εισηγηθεί στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, απεργιακές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων.

• 
  
• Μεθοδευμένα το υπουργείο επιδιώκει τη σύγκρουση

Ο υπουργός Παιδείας διαμηνύει ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε επιστράτευση των εκπαιδευτικών, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτό να γίνει ακόμη και προληπτικά, πριν δηλαδή ο κλάδος πάρει τις τελικές του αποφάσεις μέσα από τις γενικές συνελεύσεις. Οι εκπαιδευτικοί είναι θυμωμένοι γιατί οι αποδοχές τους έχουν μειωθεί δραματικά ώς και 45% -οι ωρομίσθιοι μάλιστα δουλεύουν για 300 ευρώ-, ενώ φοβούνται ότι με τη νέα χρονιά τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα, αφού διαπιστώνουν ότι η δημόσια Παιδεία, μετά τις συνεχείς περικοπές, αφήνεται στην τύχη της από την κυβέρνηση.

Το ΦΕΚ της επιστράτευσης:





http://beta.avgi.gr/

Νέος γύρος αποδόμησης της Δημόσιας Διοίκησης

Του Αλέξη Μητρόπουλου*

Η κυβέρνηση, δέσμια του πιο σκληρού και αντικοινωνικού μνημονιακού στόχου, να σχεδιάσει και να λειτουργήσει δηλαδή τη Δημόσια Διοίκηση με τα λιγότερα οικονομικά μέσα από κάθε άλλη πολιτισμένη χώρα (μέχρι 9% επί του ΑΕΠ, σελ. 998 Ν. 4046/2012), συνεχίζει το δεύτερο μέρος του σχεδίου "Κούρεμα του κράτους".

Μετά την ψήφιση του Ν. 4109/2013 (ΦΕΚ Α 16/23-1-2013), που κατάργησε 8 φορείς και συγχώνευσε 197 Νομικά Πρόσωπα, περνά στην επόμενη φάση δραστικής μείωσης του Δημοσίου και των υπαλλήλων του, σύμφωνα με τη μνημονιακή δέσμευση για "μείωση της απασχόλησης στη γενική κυβέρνηση κατά τουλάχιστον 150.000 την περίοδο 2011-2015" (σελ. 998-999 Ν. 4046/2012). Από αυτούς, σε πρώτο στάδιο θα απολυθούν 15.000 άνθρωποι και θα τεθούν σε διαθεσιμότητα άλλοι 25.000, από τους οποίους θα απολυθούν αργότερα οι περισσότεροι.

Παρά τα τεκμηριωμένα στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και των κοινωνικών φορέων ότι το πρόβλημα της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης δεν είναι αριθμητικό, κάτι που προκύπτει και από τα έγγραφα της ίδιας της κυβέρνησης (βλ. το υπ'αριθ. ΤΚΕ/Φ.2/17973 απαντητικό έγγραφο του κ. Μανιτάκη στην από 2-8-2012 ερώτησή μας), με το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο (τέταρτο Μνημόνιο) η κυβέρνηση

* μείωσε δραστικά το ελληνικό κράτος,

* αυστηροποίησε το Πειθαρχικό Δίκαιο ακρωτηριάζοντας το δικαιοκρατικό σύστημα,

* θεσμοθέτησε μόνιμους μηχανισμούς άντλησης υπαλλήλων προς απόλυση και εν τέλει

* θέσπισε ανοιχτά και την απόλυση χωρίς την ενδιάμεση "διαθεσιμότητα - κινητικότητα" των υπαλλήλων που υπηρετούν με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στους φορείς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν. Κράτησε όμως σε ισχύ τη ρύθμιση του Ν. 4093/2012 (σελ. 5571), που επιτρέπει την απόλυση μονίμων δημοσίων υπαλλήλων μετά το πέρας της διαθεσιμότητας για φορείς και θέσεις που καταργούνται.

Ήδη δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 14.5.2013 σχέδιο νόμου με τίτλο"Οργάνωση Δημόσιας Διοίκησης και άλλες διατάξεις". Σ' αυτό χρησιμοποιείται κάθε είδους ευφημισμός και ωραιοποίηση των στόχων, κατ'ουσίαν όμως υλοποιεί τη σκληρή μνημονιακή ιδεολογία για ένα κράτος επιχειρηματικής επίνευσης, μικρό και αδύναμο για ένα κράτος - "ιμάντα" μεταξύ της Διοίκησης και των ιδιωτών ιδιωτών για ένα κράτος χωρίς πόρους για κοινωνική πολιτική, αποστασιοποιημένο από τις πολιτικές απασχόλησης και τις φιλοκοινωνικές παρεμβάσεις, αποξενωμένο από τους πολίτες, που μεταβάλλονται σε καταναλωτές.

Αντιμετωπίζει τους υπαλλήλους ως εχθρούς και οιονεί εγκληματίες, που με την πρώτη καταγγελία τίθενται υπό διαδικασία απομάκρυνσης. Έτσι αποκόπτεται κάθε δίαυλος λαϊκής συμμετοχής και κοινωνικού ελέγχου. Κυρίως όμως με αυτή τη διαδικασία αποθαρρύνονται οι νέοι ταλαντούχοι επιστήμονες να στελεχώσουν τον δημόσιο τομέα. Ο στόχος δεν είναι ούτε ο εξορθολογισμός, ούτε η καλή λειτουργία του Δημοσίου, αλλά η μετατροπή του σε υπηρέτη της αποτυχημένης στη χώρα μας ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Πρέπει, επομένως, να πάψουμε να βλέπουμε το ζήτημα της Διοίκησης αμυντικά και απολογητικά. Το ζήτημα του κράτους σήμερα λαμβάνει υπαρκτικό για την κοινωνία χαρακτήρα και ξεδιπλώνει τη νέα εθνικο-ανεξαρτησιακή του διάσταση. Αντί της διάλυσής του, απαιτείται ανασχεδιασμός. Αντί της αποδόμησης της κοινωνικής του ουσίας, χρειάζεται επέκταση και εμβάθυνση της κοινωνικής του αποστολής.

Η κυβέρνηση, διαλύοντας το κράτος και ευαίσθητες δομές του, "παίζει με τη φωτιά". Οφείλει να σταματήσει την καταστροφή του. Η προστασία του κράτους, στα πλαίσια ενός σχεδίου επανεκκίνησης, μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο της νέας συνεννόησης της Ενωμένης Ελληνικής Αριστεράς που επιθυμεί ένα κράτος οργανωμένο με τις βέλτιστες μεθόδους και στελεχωμένο με τους αρίστους νέους λειτουργούς, που θα βοηθήσουν στην παραγωγή ποιοτικών αγαθών και υπηρεσιών, προσιτών σε όλους τους πολίτες.

Το νέο σχέδιο εισάγει ένα πλαίσιο - φενάκη για να συγκαλύψει - δικαιολογήσει τις μαζικές απολύσεις και τις δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών. Επιχειρεί ένα -χωρίς προηγούμενο- κούρεμα των σύγχρονων δομών, χωρίς σχέδιο και προοπτική. Με το πρόγραμμα της γενικευμένης... "αξιολόγησης - ορθολογισμού" διαλύονται και οι πλέον ανθεκτικές του δομές. Χρησιμοποιεί ψευδεπίγραφα και ευρηματικά μέσα - μηχανισμούς-θεσμούς για να "χρυσώσει" τον πραγματικό στόχο: τον απορφανισμό του από πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό.

Καταφεύγει σε παρωχημένους για ευρωπαϊκά κράτη θεσμούς, προσβάλλοντας το έθνος και τον λαό. Χρησιμοποιεί μεθόδους "αξιολόγησης" και ερωτηματολόγια απαξιωτικά και παιδαριώδη για δημοσίους υπαλλήλους, ζητώντας απαντήσεις - διευκρινίσεις που είτε διαθέτει, είτε όφειλε να διαθέτει. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται περί μιας ανώφελης επαναπληροφόρησης των αυτονόητων.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται περί παρωχημένων ερωτημάτων, στοιχείων, μεθόδων και μηχανισμών, που εμπλουτίζονται από αφελείς ευφημισμούς και ψευδεπίγραφες διαδικασίες για να καλύψουν τον μοναδικό στόχο των απολύσεων. Επιπλέον δημιουργεί μόνιμους μηχανισμούς κατάργησης οργανικών θέσεων, μια περιττή και ενεργοβόρα κινητικότητα και εναλλαγή των υπαλλήλων και μια προϊούσα αποκοινωνικοποίηση των δομών, ιδίως αυτών που υπηρετούν το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου. 

* Ο Αλέξης Μητρόπουλος είναι καθηγητής  του Εργατικού δικαίου  και Βουλευτής της Περιφέρειας Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ  ΕΚΜ 

http://beta.avgi.gr