Μήνυμα από το Σκοπευτήριο: «Δεν θα απαλλοτριώσετε την ιστορική μνήμη, δεν θα παίξετε παιχνίδια με τη δημοκρατία»

Ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες στην ανοιχτή εκδήλωση της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, με αφορμή την υπαγωγή του μνημείου στο ΤΑΙΠΕΔ με στόχο το ξεπούλημα του στο βωμό του μνημονίου, ξεπούλημα με πολλαπλές συμβολικές προεκτάσεις. Για «δεξιά παλαιάς κοπής» που κυβερνάει, μίλησε ο Αλ. Τσίπρας που δήλωσε με την ομιλία του πως «Το Σκοπευτήριο δεν θα το πειράξει κανείς».

Ο Αλ. Τσίπρας, ξεκίνησε την ομιλία του επισημαίνοντας ότι σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, «μνημείο της αντίστασης πουθενά στην Αθήνα δεν υπάρχει»  και στέλνοντας αμέσως το πρώτο μήνυμα:  «Το Σκοπευτήριο είναι κομμάτι της ιστορίας του Λαού μας και δεν θα επιτρέψουμε να ξεπουληθεί».

Ερμηνεύοντας τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση θέλει να πουλήσει τον ιστορικό τόπο, επισήμανε: «Εχουμε μια τρικομματική κυβέρνηση στην οποία κυρίαρχος εταίρος είναι η χειρότερη λαϊκιστική δεξιά που είδαμε από τη μεταπολίτευση και μετά. Μια δεξιά καταρρέουσα και απελπισμένη που πιάνεται από τα μαλλιά της.  Μια δεξιά που αναγνωρίζει τον εαυτό της στο μετεμφυλιακό κράτος, στην εποχή του χωροφύλακα και των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων (...), μια δεξιά παλαιάς κοπής, βγαλμένη από τη δεκαετία του ‘50, που σέρνεται πίσω από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής».

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ έκλεισε την ομιλία του με ένα τετραπλό μήνυμα:

«Δεν θα σας αφήσουμε να διαλύσετε τη χώρα.
Δεν θα σας αφήσουμε να απαλλοτριώσετε την ιστορική μνήμη
Δεν θα σας αφήσουμε να παίξετε παιχνίδια με την δημοκρατία και την ομαλότητα.
Το Μνημόνιο έχει τελειώσει. Έχετε τελειώσει και εσείς μαζί του».

Στην εκδήλωση, που άνοιξε η Θεανώ Φωτίου, το παρόν έδωσε με τη δική του ομιλία ο  Μανώλης Γλέζος.


Ολόκληρη η ομιλία του Αλ. Τσίπρα:

Είμαστε εδώ στον Σκοπευτήριο Καισαριανής. Στον τόπο που την Πρωτομαγιά του 1944, διακόσιοι αγωνιστές εκτελέστηκαν από τα στρατεύματα κατοχής.

Έχει σημασία να θυμόμαστε την ιστορία. Έχει σημασία να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν πολιτικοί κρατούμενοι της δικτατορίας Μεταξά.  Πολιτικοί κρατούμενοι οι οποίοι παραδόθηκαν κανονικά στους Γερμανούς κατακτητές, γιατί, όπως ακούμε αρκετά συχνά, σήμερα «το κράτος έχει συνέχεια».

Πολιτικοί κρατούμενοι που παραδόθηκαν στα δεσμά και το θάνατο γιατί ήταν επικίνδυνοι για την ναζιστική τάξη πραγμάτων.

Ήρωες οι οποίοι πέθαναν φωνάζοντας «Ζήτω η Ελλάδα» και «Ζήτω η Ελευθερία».

Το μετεμφυλιακό κράτος θέλησε να σβήσει αυτή τη Μνήμη. Ο λαός της Καισαριανής, όμως, και η Αριστερά έδωσαν μάχες για να την κρατήσουν τη μνήμη ζωντανή.

Δώσαμε μάχες για να μην αλλοιωθεί ο χώρος, για να αποδοθεί στον κόσμο, για να στηθεί ένα μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.

Γιατί, σε αντίθεση με όλες τις χώρες που αντιστάθηκαν στον Ναζισμό, μνημείο της αντίστασης πουθενά στην Αθήνα δεν υπάρχει.  

Ο λαός της Καισαριανής, όλες οι γενιές ενωμένες, από τους βετεράνους αγωνιστές του ΕΑΜ ΕΛΑΣ μέχρι τα παιδιά των σχολείων, αντιμετώπισε πολλές φορές δακρυγόνα, απειλές και δικαστήρια, για να υπερασπιστεί αυτόν εδώ τον τόπο.  

Σήμερα είμαστε εδώ για μια ακόμα φορά για να δηλώσουμε με δυνατή και αποφασιστική φωνή:

Το Σκοπευτήριο είναι κομμάτι της ιστορίας του Λαού μας.

Δεν ανήκει ούτε στην αριστερά ούτε στη δεξιά. Ανήκει στο σύνολο του λαού μας.

Είναι Εθνικό μνημείο και θα το υπερασπιστούμε.

Δεν θα επιτρέψουμε να ξεπουληθεί αυτός ο συμβολικός τόπος.

Δεν θα επιτρέψουμε να σβηστεί η ιστορική μνήμη μιας από τις κορυφαίες σελίδες που έχουν γραφτεί σε αυτόν τον τόπο: Της Εθνικής μας Αντίστασης.  

Πώς, όμως, να χαρακτηρίσει κανείς μία κυβέρνηση που βάζει ενοικιαστήριο στην Μακρόνησο και πωλητήριο στο σκοπευτήριο της Καισαριανής;

Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.

Οι ηρωικότερες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, ούτε πωλούνται, ούτε ενοικιάζονται. Κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές.

Μαζί με το μήνυμα της αντίστασης και της αξιοπρέπειας.

Αν όμως ο στόχος της κυβέρνησης είναι να σβήσει την ιστορική μνήμη, τότε να ξέρουν ότι αυτή τη μάχη την έχουν από χέρι χαμένη. Ας το γνωρίζουν καλά αυτό και εκεί στο εκτροφείο των σκανδάλων που λέγεται ΤΑΙΠΕΔ. Ας γνωρίζουν ότι το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να το ξεχάσουν ότι θα βάλουν πωλητήριο στη μνήμη και στα μνημεία των αγώνων του λαού μας. Αλλιώς θα μας βρουν μπροστά τους. Θα μας βρουν στην πρώτη γραμμή της μάχης της μνήμης ενάντια στη λήθη, της μάχης της αξιοπρέπειας ενάντια στην υποτέλεια.  

Και για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν. Το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι ιδιωτικοποιήσεις.

Ούτε η ανάγκη να περισώσουν την εξευτελιστική αποτυχία των Μνημονίων απολύοντας ανθρώπους και ξεπουλώντας ότι βρεθεί μπροστά τους.

Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο.

Είναι ότι έχουμε μια τρικομματική κυβέρνηση στην οποία κυρίαρχος εταίρος είναι η χειρότερη λαϊκιστική δεξιά που είδαμε από τη μεταπολίτευση και μετά.

Μια δεξιά καταρρέουσα και απελπισμένη που πιάνεται από τα μαλλιά της.

Μια δεξιά που αναγνωρίζει τον εαυτό της στο μετεμφυλιακό κράτος, στην εποχή του χωροφύλακα και τωνπιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων.

Είναι φυσικό, αυτή η δεξιά να θέλει να εξαλειφθεί κάθε ιστορική μνήμη σχετική με την Εθνική Αντίσταση.

Είναι φυσικό να ονειρεύεται την επιστροφή σε ένα αυταρχικό κράτος όπου οι πολίτες χωρίζονταν σε εθνικόφρονες και μιάσματα.

Το παράλογο είναι ότι αυτού του είδους η δεξιά, που πριν λίγα χρόνια θα ήταν μειοψηφία ακόμα και στο εσωτερικό της ΝΔ, σήμερα στηρίζεται σε δυο δεκανίκια, το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, που θέλουν να αναπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο.

Αλλά προοδευτικός χώρος που στηρίζει τη πιο συντηρητική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που φλερτάρει απροκάλυπτα με την ακροδεξιά και υιοθετεί, προκειμένου να ψηφοθηρήσει στο χώρο της Χρυσής Αυγής, ακροδεξιά ρητορική, δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτή η δεξιά κυβέρνηση, λοιπόν, την τελευταία περίοδο εκτίθεται. Και εκθέτει τη χώρα.

Δεν αντέχει το βάρος ενός αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Ενός νόμου όχι για να τιμωρεί την αντίληψη και τη γνώμη του καθενός. Αλλά την συστηματική δράση που διεγείρει το μίσος και προκαλεί εγκλήματα.

Δεν αντέχει να το κάνει.

Και δεν αντέχει στην παραμικρή εκ δεξιών κριτική, ότι εγκαταλείπει την ξενοφοβική ακροδεξιά ιδεολογική καθαρότητα. Ότι κάνει έστω και στο ελάχιστο, αυτό που κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες,  για να προστατεύσει την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των μεταναστών που ζουν στην χώρα μας.

Αυτή η πολιτική δεν είναι κατάντια μόνο για τη χώρα.

Δεν είναι μόνο όνειδος για το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ που τη στηρίζουν.

Είναι πισωγύρισμα και για την ίδια τη συντηρητική παράταξη της ΝΔ.

Αυτή η δεξιά, του κ. Σαμαρά, δεν έχει καμία σχέση με το μεσαίο χώρο των προηγούμενων ετών.

Πρόκειται για μια δεξιά παλαιάς κοπής, βγαλμένη από τη δεκαετία του '50, που σέρνεται πίσω από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.

Γίνεται ουρά τους.

Και προφανώς αυτή η πολιτική επιλογή δεν αποτελεί μόνο ιδεοληψία κάποιων φανατικών που βρίσκονται γύρω από τον πρωθυπουργό.

Αποτελεί επιλογή και του ιδίου.

Επιλογή ίσως φαινομενικά βολική αλλά επικίνδυνη.

Φαινομενικά βολική, γιατί επιχειρεί διαιρέσεις και συγκρούσεις πάνω στη παραδοσιακή ιδεολογική και πολιτική αντίθεση αριστεράς - δεξιάς, τη στιγμή που το μνημόνιο έχει διαλύσει τα πάντα και έχει ανασυγκροτήσει τις διαιρέσεις.

Έτσι, ίσως, σκέφτεται ο πρωθυπουργός, ο κόσμος θα πάψει να σκέφτεται ότι ο ίδιος είναι εντολοδόχος του μνημονίου, δηλαδή της καταστροφής.

Έτσι, ίσως, σκέφτεται ο πρωθυπουργός ο κόσμος θα πάψει να βλέπει την αιτία αλλά τα συμπτώματα.

Θα πάψει να τα βάζει με τους θύτες αλλά με τα θύματα.

Και θα ασχολείται όχι με το αν η κυβέρνησή του είναι έρμαιο της τρόικα, αλλά με το αν ανασυγκροτεί αποτελεσματικά, έστω και στο φαντασιακό επίπεδο, το μετεμφυλιακό κράτος.

Αυτή τη φορά όχι απέναντι στους κομμουνιστές, αλλά σε όσους αντιστέκονται, σε όσους απεργούν ή σε όσους έχουν διαφορετικό χρώμα και καταγωγή.

Είναι όμως εξαιρετικά επικίνδυνη αυτή η στρατηγική.

Εγκυμονεί το κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης κοινωνικής όξυνσης.

Εγκυμονεί το κίνδυνο να γυρίσει η χώρα δεκαετίες πίσω.

Να αναθερμάνει διχασμούς και διαιρέσεις που έχουμε αφήσει οριστικά πίσω στο παρελθόν.

Για αυτό φίλες και φίλοι

Εμείς σήμερα από το τόπο της θυσίας του λαού μας, στέλνουμε ένα μήνυμα ενότητας και όχι διχασμού.

Εμείς δεν έχουμε την παραμικρή πρόθεση να γυρίσουμε πίσω.

Τη παραμικρή πρόθεση να ανασυγκροτήσουμε την Αριστερά με εμφυλιακά συνθήματα.

Λέμε ξεκάθαρα: ο ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ υπερασπίζεται την ζωή και την αξιοπρέπεια των αδύναμων.

Χωρίς να εξετάζει αν είναι αριστεροί η δεξιοί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ υπερασπίζεται ένα σχέδιο απεμπλοκής από το Μνημόνιο, ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που θα βγάλει τον τόπο από την κρίση.

Και αυτό δεν αφορά διαιρέσεις και διλήμματα του παρελθόντος.

Αλλά ταυτόχρονα ο  ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ  υπερασπίζεται τη δημοκρατία και την κριτική σκέψη.

Την ανάγκη να προχωρήσει αυτός ο τόπος με ενότητα και συνεννόηση.

Την ανάγκη να βάλουμε στο περιθώριο τα υπολείμματα του μετεμφυλιακού κράτους.

Και φυσικά τα υπολείμματα της ναζιστικής κατοχής και των δωσίλογων, που ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους, σαν τις κατσαρίδες στο παρατημένο σπίτι.

Όμως η επιστροφή στην παλιά διχαστική ιδεολογία δεν είναι αυτοσκοπός.

Είναι παγίδα.

Προσπαθεί να μπαλώσει και να κρύψει την νέα ιδεολογία. Την ιδεολογία του ξεπουλήματος, και της διάλυσης του κοινωνικού ιστού.

Η κυβέρνηση δικαιολογεί την εξαφάνιση του Σκοπευτηρίου μόνο στην δεξιά πτέρυγα της δεξιάς πτέρυγας της βάσης της.

Επισήμως, φοράει το κοστούμι του Στουρνάρα και διακηρύσσει την θρησκευτική της προσήλωση στις ιδιωτικοποιήσεις.

Την πίστη της ότι δημόσια αγαθά όπως η ενεργεία και το νερό, πρέπει να περάσουν στα χέρια των καπιταλιστών.

Και να αποτελέσουν κερδοφόρες δραστηριότητες, σε ένα σχέδιο ανάλογο αυτού που εφάρμοσαν για τους Ινδιάνους στην Βολιβία και το Μεξικό, αλλά και  στην εργατική τάξη των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών,  πετώντας το πιο αδύναμο κομμάτι της κοινωνίας έξω από αυτές τις υπηρεσίες.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ήθελαν να θυσιάσουν το Σκοπευτήριο, ως έναν οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών τάδε και τάδε, χωρίς ο υφυπουργός να μπορεί αν να σηκώσει τα μάτια και να κοιτάξει στα ίσια τους βουλευτές μας.

Γι αυτό έκανε τόση εντύπωση ότι στην ερώτηση της Θεανώς Φωτίου, για το αν υπάρχει πρόθεση να παραχωρηθεί σε ιδιώτες το Σκοπευτήριο, ο λαλίστατος και ακατάληπτος εκπρόσωπος της κυβέρνησης κατέβασε το κεφάλι και δεν είπε τίποτα απολύτως.

Σήμερα όμως περιμένουμε μια επίσημη απάντηση.

Όχι από το ΤΑΙΠΕΔ αλλά από τη κυβέρνηση.

Όχι γιατί έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς που σήμερα κυβερνάνε.

Από αυτούς που πήραν την ψήφο του λαού για να κυβερνήσουν απολογούμενοι στην τρόικα.

Αλλά γιατί είναι προφανές ότι υπάρχουν και όρια στην ισοπέδωση.

Εμείς από το τόπο της θυσίας δηλώνουμε με αποφασιστικότητα :

Θα είμαστε εδώ και θα υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια αυτής της κοινωνίας.

Τη συνοχή της.

Το δικαίωμά της να επιλέξει δρόμους που θα την βγάζουν από την κρίση.

Θα είμαστε όμως εδώ, και  για να υπερασπιστούμε την ιστορική μνήμη και τους αγώνες αυτού του λαού.

Το σκοπευτήριο δεν θα το πειράξει κανείς.

Γιατί το σκοπευτήριο δεν ανήκει σε κανέναν, ανήκει σε όλο τον ελληνικό λαό.

Είναι και θα είναι συμβολικός τόπος της Εθνικής μας Αντίστασης.

Και κάθε αγώνας μας θα ξεκινάει από εδώ, με ένα λουλούδι στην μνήμη αυτών που έχυσαν εδώ το αίμα τους για την Ελευθερία.

Το μήνυμα μας είναι.

Δεν θα σας αφήσουμε να διαλύσετε τη χώρα.

Δεν θα σας αφήσουμε να απαλλοτριώσετε την ιστορική μνήμη

Δεν θα σας αφήσουμε να παίξετε παιχνίδια με την δημοκρατία και την ομαλότητα.

Το Μνημόνιο έχει τελειώσει. Έχετε τελειώσει και εσείς μαζί του.

Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη.

Θα παλέψει για ζωή και αξιοπρέπεια, Θα ανοίξει τον δρόμο για ανάκαμψη και αλλαγή.

http://left.gr/

«Κλωτσάει» η Κομισιόν για μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση

Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, που ζητά η Ελλάδα, δεν είναι η καλύτερη επιλογή για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της, τονίζει Ευρωπαίος επίτροπος

Αισιόδοξος ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2014 και κάνοντας λόγο για σαφή δείγματα αύξησης της εμπιστοσύνης έναντι της χώρας, εμφανίστηκε ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος για θέματα Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωσης, Ελέγχου και Καταπολέμησης της Απάτης, Αλγκίρντας Σεμέτα.

Μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Οικονομικών, Θεσμών και Διαφάνειας, ο  κ. Σεμέτα αναγνώρισε ότι έχει γίνει σκληρό έργο, τόσο από τις ελληνικές αρχές όσο και από τον ελληνικό λαό, ώστε να επιτρέπονται αισιόδοξες προβλέψεις.

Εξάλλου, ο κ. Σεμέτα τόνισε την ανάγκη αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος χαρακτηρίζοντας το ως σημαντικό μέτρο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

«Πρέπει να είναι απλό, δίκαιο, με μηχανισμό που να εντοπίζει και να τιμωρεί όσους παρανομούν» επισήμανε και εξέφρασε την άποψη ότι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, που ζητά η Ελλάδα, δεν είναι η καλύτερη επιλογή για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της.
http://www.amna.gr

Επιστολή Καπερνάρου κατά Παπαχρήστου

Επιστολή στον δημοσιογράφο της εφημερίδας “Τα Νέα”, Γιώργο Παπαχρήστο απέστειλε ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ, Βασίλης Καπερνάρος. Ο κ. Καπερνάρος κάνει λόγο για “συκοφαντικά δημοσιογραφήματα” εναντίον του, τα οποία προσβάλλουν την προσωπικότητά του και προειδοποιεί ότι θα καταφύγει στα δικαστήρια.

Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή του κ. Καπερνάρου:

«Κύριε Γιώργο Χρ. Παπαχρήστο,

Όπως; διαπιστώνετε, όταν «δηµοσιογραφείτε» ψευδόμενος κακοβούλως, εναντίον µου και προσβάλλοντας την προσωπικότητα µου, µε, σκοπίµως και µεθοδευµένως , συκοφαντικά «δηµοσιογραφήµατα» σας, θα καταφεύγω εναντίον σας, ενώπιον αστικών ή και ποινικών δικαστηρίων, όπως γίνεται πάντοτε, σύμφωνα µε τον νόμο.

Τώρα, όταν προσπαθείτε να µε κρίνετε, ως τεράστιος δημοσιογράφος (χρησιμοποιώ την λέξη «τεράστιος» καθ” ότι είναι το αγαπημένο σας επινόημα), έχω να παρατηρήσω, ορισμένα συμπτώματα που αφορούν στην δημοσιογραφική σας «τεραστιότητα» και αποδεικνύουν, προδήλως και ενδεικτικώς βέβαια, το νόημα και την ποιότητα της:

1) Στα «ΝΕΑ», της Παρασκευής 10/5/2013 και στη στήλη σας «ΣΤΙΓΜΑ», κάπου γράφετε την φράση « … αν µε εννοείται τι εννοώ … ». Όμως, τεράστιε, το -ται γράφεται µε έψιλον (-ε) διότι είναι πληθυντικός ενεστώτος, δηλαδή «εννοείτε». Μην µαλώσετε τον διορθωτή. Προφανώς, τι να σας πρωτοδιορθώσει ο ατυχής!!

2) Στη ραδιοφωνική σας εκπομπή στο ΒΗΜΑ FM, µε τον Άρη Ραβανό (16/5/2013) αν την ακούσετε ξανά, θα διαπιστώσετε ότι, όταν ο κ. Ραβανός σας απειλεί (αστειευόμενος) ότι θα σας καταγγείλει, εσείς του απαντάτε (και μάλιστα δύο φορές): «Κατήγγειλε µε». Όμως, τεράστιε, δεν είναι οριστική αλλά προστακτική αορίστου και γράφεται και προφέρεται: «κατάγγειλέ µε».

3) Στα «ΝΕΑ», στην ίδια πάντα στήλη σας, όπου, μεταξύ άλλων, µε αποκαλείτε και «μεγάλιθο της πολιτικής ζωής», γράφετε τα ακόλουθα επί λέξει: « … Πάντως ακόµη κι αν πρόκειται για πλάκα, όπερ και το πιθανότερο, ένα νοµοσχέδιο της ΧΑ λείπει για να ολοκληρωθεί το απόλυτο µπάχαλο. Ενημερώνω σχετικά ότι μετά το ν/σ του διδύμου ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, τις αντιρατσιστικές βελτιώσεις της ΝΔ, την πρόθεση του ΣΥΡIΖΑ να καταθέσει κι αυτός αντιρατσιστικό νομοσχέδιο… ». Όμως, «τεραστιόλιθε» της δημοσιογραφικής ζωής, γεράσατε και δεν μάθατε ακόμη ότι νοµοσχέδια καταθέτει µόνον η εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ τα υπόλοιπα κόµµατα καταθέτουν προτάσεις νόµου.

Άντε τώρα, φάτε λίγη από την µεγάλη εµπάθεια σας, πιείτε και λίγο από το δηλητήριο που έχετε (για την εκτροφή σας) βαθειά µέσα σας και ξαπλώστε για ύπνο. Καληνύχτα σας, τεράστιε δημοσιογράφε

Βασίλης Καπερνάρος

Υ.Γ’: Επαφιέµενος στην έστω και ελάχιστη διατιθεµένη, εκ µέρους σας, ηπειρώτικη αξιοπρέπεια, αναµένω την δηµοσίευση της παρούσης στο «στίγµα» σας».

http://www.koutipandoras.gr/

Ανοικτή επιστολή του Κ.Βαξεβάνη προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε

Στις 10 Ιουνίου,πρόκειται να δικαστώ γιατί ως δημοσιογράφος,δημοσίευσα στο περιοδικό μου HOT DOC τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών που συμπεριλαμβάνονταν στην λίστα Λαγκάρντ. Η κατηγορία εναντίον μου είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Στις 28 Οκτωβρίου,η Ελληνική Αστυνομία με ειδικό τμήμα της,με εντολή της Εισαγγελίας,με συνέλαβε πριν καλά καλά κυκλοφορήσει το περιοδικό με τα ονόματα αυτών που έπρεπε να ελεγχθούν για πιθανή φοροδιαφυγή.

Οδηγήθηκα βιαστικά και πρόχειρα σε δίκη όπου αθωώθηκα. Το δικαστήριο αποδέχθηκε πως δεν υπήρξε παραβίαση προσωπικών δεδομένων αφού δημοσιεύτηκαν ονόματα ανθρώπων που είχαν λογαριασμό στην Τράπεζα HSBC και όχι άλλα δεδομένα όπως καταθέσεις. Η επιχειρηματολογία μου στο δικαστήριο ήταν πως η σχέση με την Τράπεζα δεν είναι προσωπικό δεδομένο, αφού κανένας δεν προσέρχεται στο ATM για ανάληψη κρύβοντας το πρόσωπό του με κουκούλα. Το δικαστήριο επίσης αποδέχθηκε πως υπήρχαν λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που οδήγησαν στην δημοσίευση.

Όπως ίσως ήδη γνωρίζετε,ένα CD με τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ δόθηκε επισήμως στην ελληνική κυβέρνηση για να διερευνήσει την διαφθορά και τη φοροδιαφυγή. Η διερεύνηση της φοροδιαφυγής δεν έγινε ποτέ. Οι υπουργοί προφασίζονταν πως η λίστα ήταν παράνομη και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Έφτασαν σε σημείο να υποστηρίζουν πως έχασαν τα στοιχεία.

Όλη αυτή η συμπεριφορά δημιουργούσε ένα κλίμα αναξιοπιστίας προς το πολιτικό σύστημα. Σε περίοδο λιτότητας,οι ελληνικές κυβερνήσεις έδειχναν να προστατεύουν πιθανούς φοροκλέφτες με τρόπο που εξόργιζε τον κόσμο. Την ίδια ώρα,στο παρασκήνιο,εκβιασμοί,αλλά και συκοφαντίες εξελίσσονταν στο όνομα της λίστας. Η χώρα ήταν σε μια νοσηρή κατάσταση.
Στο HOT DOC αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε τη λίστα αμέσως μόλις καταλήξαμε πως τα στοιχεία της ήταν αληθινά. Αυτή την υποχρέωση είχαμε ως πολίτες και δημοσιογράφοι. Και τότε έγινε αυτό που έγραψαν οι New York Times και ο ξένος Τύπος. «Αντί να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή αποφάσισαν να χτυπήσουν το δημοσιογράφο που την αποκάλυψε».

Η Λίστα Λαγκάρντ δεν είναι απλώς μια λίστα με πιθανούς φοροφυγάδες. Φωτογραφίζει τον τρόπο που λειτουργεί η διαφθορά στην Ελλάδα, δυστυχώς πατώντας πάνω στο πολιτικό σύστημα.

Μετά την αθώωσή μου από το δικαστήριο, η Εισαγγελία έκανε το πρωτοφανές στα νομικά χρονικά για Μονομελές Δικαστήριο. Άσκησε Έφεση κατά της αθώωσής μου λέγοντας πως δεν ελήφθησαν υπόψιν όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Στη δικογραφία μέσα δεν υπήρχε κανένα στοιχείο, ούτε καν το ίδιο το δημοσίευμα. Η δίωξη ήταν τόσο πρόχειρη που ξέχασαν να βάλουν ακόμη και την σφραγίδα της Εισαγγελίας.

Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια στοχευμένη και επιλεκτική δίωξη απέναντι σε ένα περιοδικό που καταπολεμά τη διαφθορά. Έπρεπε να τιμωρηθούμε. Απόδειξη πως από τότε που δημοσιεύσαμε τη λίστα Λαγκάρντ, τρεις ελληνικές εφημερίδες έκαναν δημοσιεύματα με λίστες που περιλάμβαναν ονόματα φορολογούμενων που ελέγχονται. Μία από αυτές μάλιστα δημοσίευσε τα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ μαζί με τα ποσά των καταθέσεων. Καμία δίωξη δεν ασκήθηκε εναντίον τους.
Στη δίκη στις 10 Ιουνίου,δεν δικάζομαι εγώ αλλά η όποια ανεξαρτησία του Ελληνικού Τύπου. Συγκροτήματα Τύπου χρεωμένα σε τράπεζες, ιδιοκτήτες καναλιών που χρησιμοποιούν τα media ως όπλο για να παίρνουν δουλειές από τις κυβερνήσεις, επιχειρηματίες που κάνουν ό,τι θέλουν στη χώρα και τελικώς αθωώνονται με νόμους που γίνονται μόνο και μόνο για να μην καταδικαστούν, πνίγουν ασφυκτικά την ελευθερία του Τύπου. Η Ελλάδα φέτος κατέκτησε την 71η θέση σε θέματα ελευθερίας του Τύπου, κάτω ακόμη από αφρικανικές χώρες και στρατοκρατικά καθεστώτα. Έλληνας υπουργός πρόσφατα μήνυσε τον Guardian επειδή αποκάλυψε βασανιστήρια που γίνονταν από Έλληνες αστυνομικούς.

Για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Αυτή όμως σίγουρα δεν μπορεί να γίνει χωρίς Δημοκρατία. Η Ελλάδα απομακρύνεται συνεχώς από τα πρότυπα της δυτικής Δημοκρατίας που θεσπίστηκε μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αλήθεια του Τύπου,είναι το πρώτο θύμα.

Θα ήθελα να σας ενημερώσω, πως σε περίπτωση που καταδικαστώ, δεν θα ζητήσω η ποινή μου να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα και θα οδηγηθώ στη φυλακή. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να καταδείξω τι πραγματικά γίνεται σε αυτή τη χώρα που κατάγεται από την αρχαιοελληνική Δημοκρατία και υποστηρίζει πως ασπάζεται την Ευρωπαική. Ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας στη χώρα μου με διώκει για τους λόγους για τους οποίου μου αποδόθηκαν φέτος δύο Διεθνή Βραβεία Δημοσιογραφίας.

Θεωρώ πως η Ευρώπη μπορεί να διαφυλάξει τη Δημοκρατία,να αναδείξει τους πολιτισμούς και να ενώσει τους πολίτες της. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ανελεύθερους ανθρώπους και φιμωμένο Τύπο.

Σας ευχαριστώ

Κώστας Βαξεβάνης

http://www.koutipandoras.gr

H Λυκοσυμμαχία των Επιόρκων

Ενθυμείστε τον αρχικό αριθμό των «επιόρκων»; Οταν «έσκασε» το θέμα, ορισμένοι ομιλούσαν για 10-12-15.000! Κάποιοι πιο μετριοπαθείς και για να γίνεται το θέμα πιο πιστευτό

μέτραγαν τα δάκτυλά τους κι έβγαζαν τους επίορκους 8.000! Η συζήτηση του θέματος κράτησε μήνες, ώσπου ο αποστακτήρας να μετρήσει 5.000επίορκα σταγονίδια στο ελληνικό Δημόσιο και με αυτόν τον αριθμό

τα νούμερα που μας κυβερνάνε να απευθύνονται στους Ελληνες όπως απευθύνεται σε δαύτους η Τρόικα: με προστακτικές. Ιταμές και πονηρές· «επίορκοι» κατά το «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένοι».

Με το επίδικο των επιόρκων ως Δούρειο Ιππο καταργήθηκε ημονιμότητα των 1.500.000 δημοσίων υπαλλήλων (που εν τέλει είναι 480.000) στην Ελλάδα.

Με πολιορκητικό κριό το «θήλωμα των επίορκων» τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ έσπασαν το «ταμπού» της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, ανοίγοντας έναν ακόμα δρόμο για το τελικό αποξεχαρβάλωμα της δημόσιας διοίκησης και

την κατάτμησή της σε τιμάρια υπό τον ασφυκτικό πολιτικό έλεγχοτης εκάστοτε κυβέρνησης. Μεγάλη πρόοδος, ένας ακόμα «εκσυγχρονισμός», ένα ακόμα μεγάλο βήμα για την ανασυγκρότηση και την επανίδρυση του κράτους.

Ελα ντε όμως που οι επίορκοι μετρήθηκαν, ζυγίσθηκαν και βρέθηκαν λειψοί. Ελα ντε που έως τώρα, ψάχνουν από δω, ψάχνουν από κει και οι επίορκοι τους βγαίνουν τέσσερις!!! (αριθμός: 4!) Ντόρτια.

Δεν γνωρίζω αν οι επίορκοι είναι τέτταρες ή δεκατέτταρες ή εκατόντέτταρες! Ξέρω όμως

ότι αυτοί τους ψάχνουν, αυτοί τους μετρούν και τέσσερους τους βγάζουν!

Εγινε της «επίορκης» σε αυτήν τη χώρα για τους επίορκους και το όλον των επιόρκων δεν συναπαρτίζει ούτε μια μούντζα;!!

Δεν ξέρω, επαναλαμβάνω, πόσοι μπορεί να ’ναι οι επίορκοι ανάμεσα στους 650.000 (με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσα) δημοσίους υπαλλήλους, αλλά είναι βεβαίως επίορκοι

όσοι απ’ τους κυβερνώντες φλόμωσαν τον ελληνικό λαό με τέτοιουςκουβάδες ψέματα, για τόσον καιρό και με τέτοια αποτελέσματα. Επίορκοιπρώτα απ’ όλους είναι οι υπουργοί που ψεύδονται. Μάλιστα εκείνοι που ψεύδονται ευσυνειδήτως, προκειμένου να αποπροσανατολίζουν τον λαό και να καταφέρνουν εναντίον του συντριπτικά πλήγματα.

Η κυβέρνηση αυτή κοντεύει να κλείσει χρόνο. Οπου και να κοιτάξεις διαπιστώνεις συμπεριφορά ανέντιμη, όπως με την έκτακτη εισφορά που τη μετάλλαξε σε τακτική, χωρίς να παραλείψει να την αυξήσει. Οπως με τις συντάξεις που θα υποστούν στο εγγύς μέλλον και νέα μείωση, χωρίς να απαιτηθούν νέα μέτρα, αλλά διότι θα ενεργοποιηθεί ο τρόπος υπολογισμού τους καθώς τον προβλέπει ο νόμος Λοβέρδου.

Απ’ όπου κι αν τους πιάσεις, λερώνεσαι! είτε απ’ τη δολιότητα, είτε απ’ τη βλακεία τους, είτε κι απ’ τα δύο μαζί, όπως στην περίπτωση Θεοχάρη. Αυτό τοάχθος αρούρης που θέλει να φορολογήσει χέρσα χωράφια στα οποία ζουν μόνον αρουραίοι, αλεπούδες, λαγοί, χελώνες κι άλλα αθώα πλάσματα της πλάσης πουδεν

ξέρουν από φόρους, γραφειοκρατία, παπαγαλάκια, λερναίες ύδρες, Θεοχάρηδες κι όλο το κακό συναπάντημα μιας ορδής γελοίων, πλην όμωςαρπακτικών, που ενδημεί στο κράτος και νομοθετεί για να μας ληστεύει νόμιμα.

Με τον νόμο μάς ληστεύουν τα τσιράκια των φοροφυγάδων, με τον νόμο καταλύουν το Σύνταγμα οι σμπίροι των Δυνατών, με τον νόμο θα διώκουν ακόμα και τις ιδέες τα ανδρείκελα της Νέας Τάξης.

Με τον νόμο, τον ίδιο νόμο του δικομματικού μονοκομματισμού που πλέον η μικρόνοιά του (πλην, επωφελέστατη για τους ισχυρούς) δεν έχει όρια στο ψευδολογείν και το μπουρδολογείν. Οπως για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση«εν όψει» τουριστικής περιόδου - τι «εν όψει»; Ιουνίου τέτταρες έχουμε σήμερα! η σεζόν έχει κριθεί! Το success story της τουριστικής περιόδου φέτος είναι Cosco για τους εργαζόμενους σ’ αυτόν τον τομέα και κάλπικη λίρα για τα έσοδα του προϋπολογισμού, κάλπικη

όσον κάλπικη δεκάρα έχει αποδειχθεί σε όλα ο κ. Στουρνάρας. Δεν έχει ορκισθεί αυτός; όταν διαψεύδονται συνεχώς όσα λέει από το αποτέλεσμαόσων κάνει, δεν είναι επίορκος; Τι είναι; ασβός που τρέχει από αγρού εις αγρόν για να μην του φορολογήσει τα αυτιά ο Θεοχάρης;

Δεν ξέρω αν οι επίορκοι είναι τέσσερις ή χίλιοι δεκατέσσερις, ξέρω όμως ότι ο κ. Πρωθυπουργός με άλλο πρόγραμμα ορκίσθηκε και άλλα κάνει. Ξέρω ότι οι βουλευτές που υποστηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική άλλα υποσχέθηκαν στο λαό, για άλλα ορκίσθηκαν και άλλα κάνουν.

Δεν ορκίσθηκαν να καταπατούν το Σύνταγμα, δεν ορκίσθηκαν ναάρουν την Ασυλία της Ελλάδας, ούτε να τη θέσουν είτε υπό επιτροπεία, είτε υπόκατοχήν, δεν ορκίσθηκαν να αλαλιάσουν τον λαό στην πείνα, ούτε να εκχωρήσουν τη δημόσια περιουσία και τους εθνικούς πόρους.

Στην αρχαία Ολυμπία, στην είσοδο της ιεράς Αλτεως κι όχι αλλού, υπήρχε ναΐσκος όπου κατοικοέδρευε ο όφις του Ορκίου Διός - ένας μέγας φίδις που τιμωρούσε όσους δεν τηρούσαν τους όρκους τους. Θα καγχάζουν τώρα κάτι κυνικοί, όπως ο κ. Αδώνιδας Γεωργιάδης -σιγά μη με φάει εμένα, θα λέει, ένας φανταστικός φίδις- μαύρο φίδι που σ’ έφαγε! εσένα κι όλους τουςεπίορκους. Οταν

έβριζες τον κ. Σαμαρά σαν καραγωγέας, όταν τον έβριζε ο Βενιζέλος, όταν αλληλοσκυλοβριζόσαστε με τη Ρεπούση, αλήθεια λέγατε ή ψέματα; Και τώρα που συγκυβερνάτε σφιχταγκαλιασμένοι ποιους απ΄τους όρκους σας φτύνετε; Οι μεταξύ σας όρκοι

αιώνιας αφοσίωσης ή άλλοι μάς είναι παντελώς αδιάφοροι, άλλωστε πάλι κάποια στιγμή θα αλληλοδαγκώνεσθε εκ νέου, όταν η λυκοσυμμαχία σας φάει τα ψωμιά της, όπως τώρα τρώει το ψωμί του κοσμάκη - όμως οι όρκοιαπέναντι στον λαό, όταν υβρίζονται, στοιχειώνουν. Εστι Δίκης οφθαλμός.

 http://www.enikos.gr/

email: stathis@enikos.gr

Όσα δεν είδε ο Κάρολος Παπούλιας στην προβλήτα της COSCO

Του Γ. Ανανδρανιστάκη

Προτού επισκεφθεί την προηγούμενη εβδομάδα την προβλήτα ΙΙ, την προβλήτα όπου δραστηριοποιείται η Cosco, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε απαξάπαντος να περάσει και από την προβλήτα Ι, την οποία διαχειρίζεται ο ΟΛΠ. Αν πέρναγε από εκεί, άλλωστε το Ι προηγείται του ΙΙ, και συναντούσε τους ελάχιστους εργαζόμενους που έχουν απομείνει, θα απέφευγε επιμελώς να πει μπροστά στον φουσκωμένο από υπερηφάνεια Captain Κιου ότι «όταν οι συνθήκες είναι σωστές, τότε και οι εργαζόμενοι μπορεί να αποδίδουν καλύτερα», ή ότι «ήταν μια θαυμάσια επίσκεψη και έζησα ακριβώς αυτή την αποδοτικότητα της ελληνοκινεζικήςσυνεργασίας».

Δυστυχώς, ο κ. Παπούλιας δεν συμβουλεύθηκε τους εργαζόμενους στον ΟΛΠ, οπότε εκείνοι του έστειλαν χθες ανοιχτή επιστολή με την οποία τον πληροφορούν ότι η προβλήτα της Cosco, που τόσο θαύμασε, κατασκευάστηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και είχε κόστος 300 εκατομμύρια ευρώ. Η προβλήτα αυτή παραχωρήθηκε εν συνεχεία στους Κινέζους, με αποτέλεσμα να χαθούν 450 από τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας και, σα να μην έφτανε αυτό, το Ελληνικό Δημόσιο αναγκάστηκε να κατασκευάσει το 2010 και άλλη προβλήτα, την προβλήτα Ι του ΟΛΠ, που στοίχισε 190 εκατ. ευρώ.

Εντάξει, χάθηκαν 450 παλαιές θέσεις εργασίας, αλλά δημιουργήθηκαν 1.000 καινούργιες, τόσες είναι, το είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αν ρωτούσατε, κύριε Πρόεδρε, την Επιθεώρηση Εργασίας, θα διαπιστώνατε ότι στην προβλήτα της Cosco απασχολούνται μόλις 260 εργαζόμενοι, λένε στην επιστολή τους τα σωματεία. Μόνο 260; Τι απέγιναν οι υπόλοιποι, δεν υπάρχουν ή κάποιος τους κρύβει από την Επιθεώρηση; Δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα, διότι, όπως αποκαλύπτουν και πάλι οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ, «στην προβλήτα της Cosco δεν υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, καθώς και δυνατότητα λειτουργίας συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως ορίζει το Σύνταγμα της χώρας μας. Είναι γνωστό ότι είναι η μοναδική προβλήτα στην Ευρώπη που δεν αναγνωρίζονται συνδικαλιστικά δικαιώματα, καθώς και δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ».

Όσο για το τρένο, που τόσο εντυπωσίασε τον κ. Παπούλια, «έγινε το 2006, μετά από συμφωνία μεταξύ ΟΛΠ και ΟΣΕ, και αυτό αποσιωπάται και επικοινωνιακά επιχειρείται να πιστωθεί ως επένδυση της Cosco». Το τρένο φεύγει στις οκτώ.

Κι όμως, πολύ καλά έκανε ο κ. Παπούλιας και επισκέφθηκε την προβλήτα της Cosco. Εκεί εξελίσσεται το αναπτυξιακό μοντέλο που μας ετοιμάζουν, η Ελλάδα που μας ετοιμάζουν: Προνομιούχες υποδομές κατασκευασμένες από το Ελληνικό Δημόσιο, που παραχωρούνται έναντι πινακίου φακής σε ξένους επενδυτές, οι οποίοι εγκαθιστούν, με την ανοχή των κυβερνήσεων, καθεστώς εργασιακής δουλοπαροικίας, χωρίς ελέγχους, χωρίς συμβάσεις, χωρίς συνδικάτα.

Πολύ καλά έκανε ο Κ. Παπούλιας και πήγε στην Cosco. Αυτό είναι άλλωστε το καθήκον του ηγέτη, να παίρνει τον λαό του από το χέρι και να τον οδηγεί στο μέλλον.

http://beta.avgi.gr/

ΣτΕ: Κατεδαφιστέα όλα τα εκτός σχεδίου αυθαίρετα μετά το 1983

Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη

Ανυπέρβλητα «εμπόδια» στη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές όπου υπάρχει άναρχη οικιστική ανάπτυξη και αυθαίρετα, βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιμένοντας στη θέση ότι οι αυθαίρετες κατασκευές που ανεγέρθηκαν μετά τις 31-1-83 εκτός οικιστικών περιοχών είναι καταδαφιστέες.

Σύμφωνα με το ΣτΕ, σε μία τέτοια περιοχή (όπου αναπτύχθηκε και «νέα γενιά αυθαιρέτων, δεν μπορεί να θεμελιωθεί δικαίωμα για τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες να κτίσουν και αυτοί, επειδή το κράτος για μεγάλο χρονικό διάστημα έδειξε ανοχή στην άναρχη οικοδομική δραστηριότητα ούτε επειδή υπάρχουν τέτοιες περιοχές που εξυπηρετήθηκαν από οδικό δίκτυο και δίκτυα φωτισμού, ύδρευσης κ.λπ. Η μακρόχρονη κρατική αδράνεια δεν μπορεί να στηρίξει την προσδοκία ότι μια τέτοια περιοχή θα μετεξελιχθεί νόμιμα σε οικιστική.

Το κράτος -κατά το ΣτΕ- μπορεί νόμιμα να παρέμβει σε αυτές τις περιπτώσεις περιορίζοντας σημαντικά τη δόμηση, γιατί η μακρόχρονη ανοχή του δεν σημαίνει ότι υπάρχει υποχρέωση να διατηρηθεί η πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί αλλά ούτε ότι επιβάλλεται να διαιωνιστούν τυχόν ευνοϊκές ρυθμίσεις για εκτός σχεδίου ακίνητα.

Αξιώσεις
Από την άλλη, το δικαστήριο κρίνει ότι θα μπορούσαν οι ιδιοκτήτες να αξιώσουν αποζημίωση σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις όπου στερούνται ουσιωδώς τη χρήση της ιδιοκτησίας τους (σε σχέση με τον προορισμό της), εφόσον αποδείξουν με αγωγή στα δικαστήρια ότι το βάρος του περιορισμού που τους επιβάλλεται ξεπερνά το εύλογο όριο ανοχής και αλληλεγγύης, που δέχεται το Σύνταγμα.

Παράλληλα το ΣτΕ επιμένει ότι για τα αυθαίρετα που κτίστηκαν πριν από τις 31-1-83, η κρίση για οριστική εξαίρεσή τους, από την κατεδάφιση θα ήταν επιτρεπτή μόνο εάν είχε προηγηθεί ένταξη της περιοχής όπου βρίσκονται σε πολεοδομικό σχέδιο και είχε επομένως καταστεί οικιστική, γιατί διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν η γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, που θα καθιστούσε πολύ δυσχερή ή και αδύνατο τον πολεοδομικό σχεδιασμό.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση κρίθηκε σύμφωνο με το Σύνταγμα, Προεδρικό Διάταγμα για την περιοχή των Μεσογείων, κατά το σκέλος που πρόβλεψε τη ένταξη τμήματος της Ραφήνας σε ζώνη πρασίνου («μπλοκάροντας» έτσι τη δόμηση) με στόχο να διατηρηθούν άθικτα τα σημεία σε δασικές περιοχές γύρω από την οικιστική ζώνη και να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Ιδιοκτήτες ακινήτων προσέφυγαν στη δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι τέθηκαν υπέρμετροι περιορισμοί στην ιδιοκτησία τους που παραβιάζουν τις συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν την ιδιοκτησία, την ισότητα, την αναλογικότητα καθώς και το 1ο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) για την κατοχύρωση περιουσιακών δικαιωμάτων.

Μεταξύ άλλων υποστήριξαν ότι η επίμαχη ιδιωτική έκταση έχει αποκτήσει οικιστικό χαρακτήρα με ανάπτυξη κατοικιών και δίκτυα ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ. και οι περιορισμοί δόμησης παραβιάζουν τη δικαιολογημένη προσδοκία τους για μελλοντική ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πόλης, αφού το κράτος (με πράξεις και παραλείψεις) επέτρεψε ή ανέχθηκε για πολλά χρόνια τη δημιουργία οικισμού.

Ενταξη 
Το ΣτΕ δέχθηκε, όμως, ότι η εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα μιας περιοχής εκτός σχεδίου, δεν συνεπάγεται υποχρέωση του κράτους για διατήρηση της δημιουργηθείσας πραγματικής κατάστασης ούτε για ένταξή της στο σχέδιο πόλης, έστω και αν η οικιστική ανάπτυξη έγινε ανεκτή για μακρό χρονικό διάστημα. Ούτε όμως επιβάλλεται για το κράτος η διαιώνιση ευνοϊκών ρυθμίσεων ούτε η ιδατήρηση και νομιμοποίηση αυθαίρετων οικιστικών συνόλων, ιδίως όταν η ένταξή τους στο σχέδιο δεν εναρμονίζεται με τον ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό.

http://www.imerisia.gr/

Πιέσεις σε Σαμαρά να δώσει το χρίσμα του Πρόεδρου της Δημοκρατίας στον Σημίτη

ΕΝΤΟΝΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΩΝ»

Γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος
Την άνοιξη του 1995, ενόψει της λήξης της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναμενόταν η νέα εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, ο Ανδρέας Παπανδρέου χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τις 300 της Βουλής.
Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την Πολιτική Άνοιξη με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωστής Στεφανόπουλος, στηριζόμενος με τον συνδυασμό των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της Πολιτικής Άνοιξης, όπως και έγινε.

Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη Νέα Δημοκρατία, και τον τότε πρόεδρο της Μιλτιάδη Έβερτ, η οποία ήθελε να διεξαχθούν εκλογές με σκοπό την εκμετάλλευση της ραγδαίας πτώσης της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ώστε να κερδίσει τις εκλογές.
Ο Μ. Έβερτ και πολλά στελέχη της ΝΔ επιτέθηκαν με βαρύτατες εκφράσεις κατά του Σαμαρά μετά την εκλογή Στεφανόπουλου… Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα, υποστήριζε ο Μαρξ.
Ήδη στο παρασκήνιο έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για τον διάδοχο του Κάρολου Παπούλια αν και το 2015 είναι ακόμα μακριά…
Μάλιστα εκλεκτό μέλος των εκσυγχρονιστών συνομιλώντας με οικονομικούς παράγοντες, υποστήριξε ότι υπάρχει συμφωνία ανάμεσα σε Σαμαρά και Σημίτη για την προεδρία της Δημοκρατίας.      
Έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει, ότι αν δεν έβαζε πλάτη ο Σημίτης στις εκλογές του Ιουνίου, τότε ο Τσίπρας θα ήταν σίγουρος νικητής των εκλογών. Αποκάλυψε, μάλιστα, ότι καταλυτική ήταν η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού και για την αποκατάσταση στις σχέσεις του Σαμαρά με την κ. Μερκέλ.
Μάλιστα τις τελευταίες μέρες, υπάρχει εκνευρισμός στο Σημιτικό στρατόπεδο, γιατί ο πρωθυπουργός καθυστερεί τον ανασχηματισμό, ενώ κάνει δεύτερες σκέψεις και για το μέλλον του Γιάννη Στουρνάρα.  
Έτσι εξηγούνται και οι τελευταίες παρεμβάσεις εκσυγχρονιστών που δεν είναι απόλυτα υποστηρικτικές στον Αντώνη Σαμαρά, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.  
Ένα επίλεκτο μέλος αυτού του κύκλου, ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος έδωσε το στίγμα των προθέσεων τους, να επαναπροσδιορίσουν δηλαδή τη θέση τους στο πολιτικό σκηνικό, ενόψει επερχόμενων εξελίξεων.
Ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος μετά από έναν ολόκληρο χρόνο απουσίας, όχι μόνο παραβρέθηκε σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ με ομιλητή τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ, αλλά απηύθυνε ερώτηση για την πορεία του προγράμματος δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την απουσία αναπτυξιακού σχεδιασμού στην Ελλάδα, με σαφείς αιχμές προς την κυβέρνηση. 
Το «σύστημα Σημίτη», το οποίο εκπροσωπείται από τον Λουκά Παπαδήμο και μάλιστα ασκούνται πιέσεις για επιστροφή του σε ρόλο κλειδί στην κυβέρνηση.
«Ο Σαμαράς μας χρωστάει» λένε οι εκσυγχρονιστές, οι οποίοι έπαιξαν ρόλο και εντός της Δημοκρατικής Αριστεράς, ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση και να μην πάμε σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση που οδηγούσε σε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο τα ΜΜΕ που λάτρεψαν τον κ. Σημίτη, υποστηρίζουν τον τυφλά τον Αντώνη Σαμαρά.  
Όπως έχουν διαμηνύσει, λοιπόν, ήρθε η ώρα και για τον Αντώνη Σαμαρά να υλοποιήσει τις δικές του υποσχέσεις.
Σε πρώτη φάση με τον ανασχηματισμό και σε δεύτερη φάση με τη δρομολόγηση της διαδοχής του Κάρολου Παπούλια από τον Κώστα Σημίτη. Δεν είναι τυχαία και κάποια σχόλια που πέρασαν στα ψηλά, περί ενόχλησης του Μεγάρου Μαξίμου από το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ταξιδεύει, συχνά, στο εξωτερικό για να προωθήσει το καλό κλίμα που θέλει να δημιουργήσει η κυβέρνηση προς προσέλκυση επενδυτών.

http://newpost.gr

ΣΥΡΙΖΑ προς Στουρνάρα: «Εξηγήσου για μαύρο χρήμα και Λίστα Λαγκάρντ»

Ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα σχετικά με τη σκανδαλώδη εγκύκλιο που ρίχνει «στα μαλακά» όσους έχουν βγάλει στο εξωτερικό «μαύρο» χρήμα κατέθεσαν σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Δημήτρης Γάκης και Βαγγέλης Διαμαντόπουλος ζητώντας εξηγήσεις για την ευνοϊκή αυτή μεταχείριση προς τους οικονομικά ισχυρούς, την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες βιώνουν καθημερινά το φάσμα της εξοντωτικής φορολόγησης, της μείωσης εισοδημάτων, της ανεργίας και της φτωχοποίησης. Ο κ. Στουρνάρας ερωτάται, μεταξύ άλλων, και για τί ποσά έχει εισπράξει το υπουργείο Οικονομικών από τη φορολόγηση της εξαγωγής κεφαλαίων, μέσω της αξιοποίησης της Λίστας Λαγκάρντ, αλλά και της ευρύτερης λίστας των 54.000 ονομάτων της Τράπεζας της Ελλάδας, που έβγαλαν πάνω από 100.000 ευρώ ο καθένας.
Οι βουλευτές επισημαίνουν ότι πρόκειται για μία εγκύκλιο-ρουσφέτι του υπουργείου Οικονομικών σε εκείνους που έβγαλαν «χοντρά» λεφτά στο εξωτερικό στα χρόνια της κρίσης, και όπως φαίνεται, θα την «βγάλουν καθαρή», με το πρόσχημα ότι δήθεν αυτά προήλθαν από δωρεά κάποιου συγγενή τους. Με τον τρόπο αυτό, όποιος έχει βγάλει έξω «μαύρα» λεφτά μπορεί να χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία ότι του τα έδωσε κάποιος εκπρόθεσμα ως δωρεά, και να φορολογηθεί τελικά με 10% αντί για το αρχικό 45%.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου, τον περασμένο Φεβρουάριο, εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών έδωσε την δυνατότητα σε όσους έβγαλαν σημαντικά ποσά στο εξωτερικό την τριετία 2009-2011 και τα οποία δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές τους δηλώσεις, να τα δικαιολογήσουν εκπρόθεσμα ως δωρεές από συγγενικά ή άλλα πρόσωπα.
Πράγματι, η εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με στοιχεία ΠΟΛ 1033/21-2-2013 αναφέρει μεταξύ άλλων στην παράγραφο 25:
“25. Κάλυψη του εμβάσματος με χρηματικά ποσά από εκπρόθεσμες δωρεές, γονικές παροχές.
Οι άτυπες δωρεές και γονικές παροχές χρηματικών ποσών γίνονται δεκτές, έστω και αν υποβληθεί εκπρόθεσμα η οικεία φορολογική δήλωση (εισοδήματος ή δωρεάς), κατ’ εξαίρεση όσων ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 19ΚΦΕ, επειδή δεν αφορούν εμβάσματα που εμπίπτουν στην έννοια των τεκμηρίων………”.
Βασική συνέπεια είναι πως όσοι δικαιολογήσουν τα εμβάσματα με τους παραπάνω τρόπους, θα φορολογηθούν με μειωμένους συντελεστές, που μπορούν να κατέβουν στο 5%, αντί του αρχικού 45%. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που οι έλεγχοι των off shore εταιριών είναι ακόμη στα χαρτιά και οι ίδιες οι off shore φοροαπαλλάσσονται ή πληρώνουν ελάχιστα.
Είναι διπλά σκανδαλώδης η διάταξη αυτή διότι αφενός δεν τιμωρεί όσους εξήγαγαν μεγάλα ποσά χωρίς να το δηλώσουν, αφετέρου τους δίνει και έτοιμη λύση με την δυνατότητα εκ των υστέρων κάλυψης των εμβασμάτων με πολύ μικρή φορολόγηση.

Ερωτάται συνεπώς ο κ. Υπουργός:
• Πώς δικαιολογεί αυτή την σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση προς οικονομικά ισχυρούς την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες βιώνουν καθημερινά το φάσμα της εξοντωτικής φορολόγησης, της μείωσης εισοδημάτων, της ανεργίας και της φτωχοποίησης;
• Τί ποσά έχει εισπράξει το Υπουργείο Οικονομικών από την φορολόγηση της εξαγωγής κεφαλαίων, μέσω της αξιοποίησης της Λίστας Λαγκάρντ, αλλά και της ευρύτερης λίστας των 54.000 ονομάτων της Τράπεζας της Ελλάδας, που έβγαλαν πάνω από 100.000 ευρώ ο καθένας;
• Τι ενέργειες έχει κάνει το Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με παλιότερες υποθέσεις εξαγωγής και διακίνησης μαύρου χρήματος, και τι ποσά έχουν συγκεντρωθεί από αυτές;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Δημήτριος Παπαδημούλης
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Δημήτριος Γάκης
Βαγγέλης Διαμαντόπουλος

http://www.koutipandoras.gr

Στο... αντάρτικο κατά ΕΕ και Γερμανίας βγήκε ο Ολάντ!

Του Γ. Δελαστίκ 

Στο... αντάρτικο κατά ΕΕ και Γερμανίας βγήκε ο Ολάντ!

Βλέποντας κανείς την πρώτη σελίδα της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ» που απηχεί τις απόψεις του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, θα σχημάτιζε την εντύπωση ότι το Παρίσι ετοιμάζεται για... πόλεμο! «Ο Ολάντ κραδαίνει απειλητικά την εθνική κυριαρχία της Γαλλίας απέναντι στις απαιτήσεις των Βρυξελλών», διαλαλούσε ο τίτλος του πρώτου θέματος.
«Ο αρχηγός του κράτους φοβάται μη φανεί υπόδουλος της Κομισιόν αυτούς τους καιρούς του ευρωσκεπτικισμού» διευκρίνιζε ο υπότιτλος. «Η Κομισιόν δεν θα μας υπαγορεύσει όρους για το τι πρέπει να κάνουμε» είχε διακηρύξει την Τετάρτη, παραμονή της συνάντησής του στο Παρίσι με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, ο Γάλλος πρόεδρος επισκεπτόμενος εργοστάσιο στη νοτιοδυτική Γαλλία. Σύσσωμος ο γαλλικός πολιτικός κόσμος είχε σπεύσει να ταχθεί εναντίον των υποδείξεων της Κομισιόν προς τη Γαλλία. «Κήρυξη κοινωνικού πολέμου εναντίον του γαλλικού λαού» χαρακτήρισε τις θέσεις της Κομισιόν ο ηγέτης του κόμματος της Αριστεράς Ζαν - Λικ Μελανσόν. «Η Γαλλία πρέπει να αρνηθεί να εφαρμόσει αυτές τις υποδείξεις και να μην υπακούσει» πρότεινε. «Μέσα σε έναν χρόνο, από κινητήρας της Ευρώπης που ήταν η Γαλλία κατάντησε να τεθεί υπό την κηδεμονία των Βρυξελλών», δήλωσε περιφρονητικά η δεξιά ευρωβουλευτής και πρώην υπουργός του Νικολά Σαρκοζί, Ρασιντά Ντατί. «Ταπείνωση» χαρακτήρισε τη στάση της Κομισιόν και ο δεξιός βουλευτής και πρώην υπουργός Πατρίκ Ολιέ. «Ακραία νεοφιλελεύθερο μπιγκ μπανγκ» χαρακτήρισε τις εντολές της Κομισιόν ο αντιπρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Φλοριάν Φιλιπό, ο οποίος ταυτόχρονα κατάγγειλε για υποκριτική στάση τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ. «Θα εφαρμόσει αυτά που λέει η Κομισιόν» πρόσθεσε. Την ίδια γνώμη έχουν και οι Γάλλοι συνδικαλιστές των αριστερών συνομοσπονδιών CGT και FO. «Η Κομισιόν γράφει την παρτιτούρα και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την παίζουν» δήλωσε ο γενικός γραμματέας της Φορς Ουβριέρ (FO) Ζαν - Κλοντ Μελί.
«Πρέπει κάποια μέρα να αναρωτηθούμε για τη νομιμότητα αυτής της Κομισιόν» της ΕΕ, υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας της CGT Τιερί Λεπαόν. Οι πάντες κατάλαβαν ότι μπορεί οι Γάλλοι να πυροβολούσαν ομαδόν κατά της Κομισιόν, ο πραγματικός στόχος τους όμως ήταν οι Γερμανοί που βρίσκονταν πίσω από τις εντολές της Κομισιόν προς τη Γαλλία. Γι' αυτό και οι πολιτικοί του δεξιού κυβερνητικού συνασπισμού του Βερολίνου ανέλαβαν αυτοί να σηκώσουν το βάρος της γαλλικής επίθεσης. Ο Αντρέας Σόκενχοφ, αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών, άρχισε την αντεπίθεση.
Τα λόγια του Φρανσουά Ολάντ «αντιστρατεύονται το πνεύμα και το γράμμα των ευρωπαϊκών συμφωνιών και συνθηκών» τόνισε και πρόσθεσε: «Οποιος μιλάει έτσι, κλονίζει εκ θεμελίων την ΕΕ». Από κοντά και ο ομοϊδεάτης του Μίκαελ Μάιστερ: «Η Κομισιόν έχει δείξει επιείκεια απέναντι στη Γαλλία για το έλλειμμα του προϋπολογισμού της και εν τούτοις ο Ολάντ την επικρίνει. Η Γαλλία δεν τηρεί τις συνθήκες» υποστήριξε χωρίς περιστροφές. «Η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει περισσότερο τη Γαλλία» δήλωσε και ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ελευθέρων Δημοκρατών που συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό του Βερολίνου, Ράινερ Μπρίντερλε. Δικαίως η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την ίδια ημέρα που η γαλλική «Μοντ» σήκωνε το μπαϊράκι της αντίστασης, είχε κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο «Τα (γερμανικά) κυβερνητικά κόμματα εξοργισμένα με τον Ολάντ». «Θυμός στο Βερολίνο κατά του Ολάντ» και «Γερμανοί πολιτικοί εκφράζουν δυσαρέσκεια για την κριτική του Ολάντ προς την Κομισιόν» είναι δύο ακόμη τίτλοι στο ίδιο φύλλο της γερμανικής εφημερίδας.
Η πολιτική ουσία βρίσκεται στο ότι οι Γερμανοί άρχισαν να «βάζουν χέρι» στη Γαλλία και αυτό προοιωνίζεται σημαντικές εξελίξεις. «Η οξύθυμη αντίδραση του Ολάντ δείχνει τη μεγάλη απελπισία του, καθώς η κυβέρνησή του συνεχίζει να μην έχει βρει καμιά λειτουργική απάντηση στα οικονομικά και δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σόκενχοφ, ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των χριστιανοδημοκρατών. Ακόμη πιο επιθετική η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» σε πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της, δεν διστάζει να κατηγορήσει τον Ολάντ για... μεγαλομανία! «Πίσω από τους λόγους εναντίον της υπαγόρευσης όρων από τις Βρυξέλλες κρύβεται η ανικανότητά του να απομακρυνθεί από την παροιμιώδη αντίληψη «το κράτος είμαι εγώ...». Η αντίληψη περί εθνικής κυριαρχίας των Γάλλων προέδρων δεν εναρμονίζεται με την πρόσδεση της Γαλλίας στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ενοποίησης... Ο Ολάντ προσδένεται σε αυτή την παράδοση με άδοξο τέλος τη χειρότερη χρονική στιγμή που μπορούσε να φανταστεί κανείς» τονίζει μεταξύ άλλων.

Πηγή : Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Η δική μας «Τροία»

Στα σημερινά ερείπια της δικής μας «Τροίας», ο «Αγχίσης» συχνά αναλαμβάνει να κουβαλήσει στους κουρασμένους και κυρτωμένους του ώμους τον «Αινεία», γεγονός που συνιστά μια δραματική ανατροπή των ανθρωπίνων συνθηκών της αξιοπρέπειας και του πολιτισμού

 

Όλοι κουβαλάμε σαν τον Αινεία τον πατέρα μας στους ώμους

Horacio Castillio

Η εικόνα του Αινεία στην Ιλιάδα, που στα ερείπια της Τροίας κουβαλάει στους ώμους του τον γέρο τυφλό πατέρα του Αγχίση για να τον σώσει από τους Αχαιούς, διαπερνά τον ιστορικό χρόνο και παραπέμπει στον σεβασμό των απομάχων της ζωής. Είναι ακριβώς το σημείο εκείνο που ο νεώτερος αποδέχεται τη δική του ωρίμαση και διαισθάνεται πλέον ότι αναλαμβάνει την ευθύνη, στο μέτρο του δυνατού, της φροντίδας του γεννήτορα.

Πρόκειται, επίσης, για μια βασική αρχή του κοινωνικού Κράτους, που παρέχει τα αναγκαία για μια αξιοπρεπή διαβίωση σε εκείνους που μόχθησαν μιαν ολόκληρη ζωή, και τώρα, αργά αλλά σταθερά, οδηγούνται στο κλείσιμο του κύκλου.

Αυτή η πανανθρώπινη εικόνα του Αινεία αρχίζει όχι μόνον να ξεθωριάζει, αλλά και να υποστρέφεται, από το νεοφιλελεύθερο απάνθρωπο μοντέλο που έχει επιβληθεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και στον τόπο.

Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας δραματικής αλλοίωσης της εξέλιξης του ανθρώπου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την διαρκώς αυξανόμενη επιστροφή οικογενειών στο πατρικό σπίτι, καθώς και την αδυναμία των νεοτέρων να εγκαταλείψουν την γονεϊκή «εστία» αναζητώντας τη δική τους επαγγελματική και προσωπική ανάπτυξη.

Η τρομακτική αύξηση της ανεργίας (ακόμα μεγαλύτερη στους νέους), οι απολύσεις και τα πολλά νοικοκυριά που δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο, οδηγούν σε μια «συμπίεση» των γενεών, που προκαλεί μεγάλη σύγχυση και δυσχεραίνει τη φάση του «αποχωρισμού-ανεξαρτητοποίησης» του ανθρώπου (separation-individuation). H υποχρεωτική επιστροφή, στο πατρικό σπίτι, οικογενειών της παραγωγικής ηλικίας, αποτελεί ένα συντριπτικό πλήγμα αποτυχίας, ήττας και απογοήτευσης που διαχέεται και στα παιδιά, τα οποία «εκπαιδεύονται» ακούσια σε ρόλους που δεν συνάδουν με την ανάπτυξή τους και τα οδηγούν σε μια εξελικτική σύγχυση (enmeshment).

Μέσα σε αυτό το εφιαλτικό τοπίο, παρατηρείται ακόμα η αγωνία των γηραιοτέρων να συνδράμουν με τα πενιχρά τους μέσα τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, γεγονός από μόνο του συγκινητικό, αλλά και επώδυνο.

Οι «αστέρες» του νεοφιλελευθερισμού είναι πιθανό να θεωρούν «λαϊκισμό» την αδυναμία του συνταξιούχου να αγοράσει πλέον ένα μικρό, συμβολικό δώρο στα εγγόνια του, μιας και οι πενιχρές οικονομίες παραδίδονται στα παιδιά τους για την αντιμετώπιση, έστω κατ’ ελάχιστον, των βασικών οικονομικών υποχρεώσεων.

Ένα σπίτι τρεις γενιές, λοιπόν, γεγονός που οδηγεί σε αντιστροφή του ιστορικού εξελικτικού χρόνου και στην ανάπτυξη, μέσω «καθρεπτίσματος» (mirroring), ενός κεντρικού συναισθήματος αποτυχίας, το οποίο μάλιστα μετατρέπεται σε οδυνηρό «υπόδειγμα» για τα νεώτερα μέλη, που ως γνήσια «τέκνα της κρίσης» δεν θα εκπαιδευτούν στη δημιουργική αυτονόμηση.

Στα σημερινά ερείπια της δικής μας «Τροίας», ο «Αγχίσης» συχνά αναλαμβάνει να κουβαλήσει στους κουρασμένους και κυρτωμένους του ώμους τον «Αινεία», γεγονός που συνιστά μια δραματική ανατροπή των ανθρωπίνων συνθηκών της αξιοπρέπειας και του πολιτισμού.

Είναι μια ευθεία προσβολή στον βαθύτερο πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, που αν δεν αναστραφεί, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε μια συνολική κοινωνική ισοπέδωση και απάθεια η οποία θα ευνοήσει τις δυνάμεις εκείνες που επιθυμούν αφασικές και κατεσταλμένες οντότητες, αδύναμες και απελπισμένες.

Το «δικαίωμα στη στέγη» λοιπόν μαζί με τον πόλεμο κατά της ανεργίας, αποκτά ως αίτημα μεγάλη βαρύτητα, αφού δεν αποτελεί ενίσχυση της αίσθησης της «ατομικής ιδιοκτησίας», αλλά αντιθέτως είναι μια ουσιαστική παράμετρος ψυχολογικής και δημιουργικής ενίσχυσης της αυτονόμησης και της εξέλιξης, αλλά και της αποκατάστασης του ιστορικού χρόνου, η οποία σήμερα οδηγείται πίσω στον Μεσαίωνα.

Είναι πιθανότατο, οι κήρυκες του νεοφιλελευθερισμού να θεωρούν τα παραπάνω ως «λαϊκίστικες επισημάνσεις» που εμποδίζουν την ανάπτυξη. Εύλογη η δική τους θεώρηση μιας και γι’ αυτούς ο άνθρωπος ποτέ δεν ήταν το κεντρικό επίδικο, αλλά ανώνυμη «παραγωγική μονάδα». Άλλωστε γι αυτούς καμιά σημασία δεν έχει ούτε ο «Αινείας», ούτε ο «Αγχίσης», αλλά το τέλος και των δύο ως οντοτήτων. Είναι αυτό που περιγράφει ο ποιητής:

[…] λατομεία / γεμάτα ανθρώπους εξαντλημένους, σακάτηδες, χωρίς πνοή / και το αίμα αγορασμένο και το αίμα πουλημένο / και το αίμα μοιρασμένο σαν τα παιδιά του Οιδίποδα / και τα παιδιά του Οιδίποδα νεκρά (Γ. Σεφέρης –Τυφλός-Δεκέμβρης 1945).

Τώρα που ακόμα, ως Αριστερά, έχουμε τη δυνατότητα να περπατάμε πάνω στα ερείπια, είναι βασικό μας χρέος να «βλέπουμε» όλες αυτές τις «παράπλευρες» απώλειες. Να τις επισημαίνουμε, αλλά και να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να ξαναδώσουμε στον Άνθρωπο τις βασικές του ιδιότητες.

Το οφείλουμε πρωτίστως σε όσους έρχονται - αλλά και σε όσους φεύγουν...
http://www.rednotebook.gr/

ΣΥΡΙΖΑ των μελών ή των μεγαλομετόχων;

Χρήστου Δημήτρης

Ποια είναι σήμερα η καθοριστική πολιτική προτεραιότητα για την ανατροπή αυτής της υπόδουλης στους δανειστές κυβέρνησης; Δεν έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός τον κίνδυνο τωνμνημονιακών επιλογών και χρειάζεται αγώνας για να τον αποκαλύψουμε; Είμαι βέβαιος, και αυτό το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, πως το μεγαλύτερο ποσοστό όσων δηλώνουν πρόθεση ψήφου προς τη Ν.Δ. το κάνει με βαριά καρδιά υπό τον εκβιαστικό καλλιεργούμενο φόβο του αγνώστου στην πιθανότητα ανάληψης της κυβερνητικής ευθύνης από αντιμνημονιακέςδυνάμεις με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ.

• Το πρώτιστο καθήκον για την ανατροπή των ανδρεικέλων της Μέρκελ είναι η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα με συνοχή και ενότητα

ΘΕΛΩ δηλαδή να πω ότι το πρώτιστο καθήκον για την ανατροπή των ανδρεικέλων της Μέρκελ και των νεοφιλελεύθερων διευθυντηρίων είναι η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα με συνοχή και ενότητα. Με δυνάμεις που να είναι σε θέση να παρουσιάσουν εναλλακτικό πρόγραμμα και θέσεις για την έξοδο από την ανθρωπιστική κρίση, με τη στήριξη όλων των προκομμένων παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Καταληκτικός χρόνος για να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες είναι το επικείμενο συνέδριο του Ιουλίου. Ένα τέτοιο κόμμα, στις συγκεκριμένες εθνικές ευρωπαϊκές και παγκόσμιες συνθήκες, χρειάζεται την καλύτερη δυνατή οργάνωση, διότι χωρίς αυτήν ούτε το τεράστιο έργο που έχει ανάγκη ο τόπος μπορεί να παραχθεί ούτε οι παρεμβάσεις του και η πολιτική του δράση μπορεί να γίνει αποτελεσματική, ούτε οι άμυνές του απέναντι στους ντόπιους και ξένους μηχανισμούς υπονόμευσης θα καταφέρουν να αντέξουν για πολύ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ στον κρίσιμο αυτό τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι εξαιρετικά αδύναμος. Διαθέτει το κεντρικό επιτελείο του (Κεντρική Επιτροπή και Εκτελεστικό Γραφείο) και περίπου 300 τοπικές οργανώσεις, που, μη έχοντας σύνδεση μεταξύ τους, καθοδήγηση, οργάνωση και κουλτούρα δράσης με στόχους την ανάπτυξη της επιρροής τους στις τοπικές κοινωνίες όπου λειτουργούν, τείνουν να μετατραπούν σε μικρές Κεντρικές Επιτροπές όπου μονομαχούν μεταξύ τους οι συνιστώσες! Το συμμαχικό σχήμα της νέας μεγάλης Αριστεράς κατ' απαίτηση της κοινωνίας και των πολιτών που το εμπιστεύτηκαν υποτίθεται ότι έλαβε το μήνυμα και προχωράει στις διαδικασίες να γίνει ενιαίο κόμμα.

ΟΛΟΙ στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη συμφώνησαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών πρέπει να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Κανείς δεν διαφώνησε τότε με αυτή την επιλογή - σύνθημα. Δυστυχώς δεν το εννοούσαν όλοι. Και ενώ οι συνιστώσες είναι μπετοναρισμένες με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αντί να κατανοούν την αναγκαιότητα της ενοποίησης με αυτοδιάλυσή τους, προχωράνε και σε εσωτερικούς συνασπισμούς ενώνοντας τις δυνάμεις τους με σαφή κατεύθυνση να γίνουν δυνατότερα κόμματα μέσα στο κόμμα, το οποίο κόμμα δεν χρειάζεται δημοκρατικό συγκεντρωτισμό! Όσοι είναι απλά μέλη και δεν θέλουν να ενταχθούν σε συνιστώσες θα παραμείνουν θεατές ή αχθοφόροι.

ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ εκτιμούν μερικοί ότι βρισκόμαστε μπροστά στην "κατάληψη" της εξουσίας δεν μπορώ να το καταλάβω. Καμιά πολιτική ανάλυση, καμιά δημοσκοπική έρευνα και κανένας μαθηματικός υπολογισμός δεν οδηγεί σε τέτοιο συμπέρασμα. Ανιστόρητες ιδεοληπτικές ερμηνείες όπως συμφέρει τις απόψεις τους, αδιαφορώντας για τις γνώμες των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως αν πρέπει σχεδόν να διπλασιαστούν οι ψήφοι προς αυτόν για να αναλάβει τις ευθύνες διακυβέρνησης. Ευθύνες που ή δεν τις κατανοούν ή δεν είναι σε θέση να αναλάβουν.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, αν δεν γίνουν υπερβάσεις και θεαματικά ανοίγματα στην κοινωνία και στις πολύτιμες δυνάμεις που υπάρχουν και δεν αξιοποιούνται, αν δεν κατανοηθεί πως ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας και υπέρ επικυρίαρχων δυνάμεων, αν υπεράνω όλων δεν τεθούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας και της κοινωνίας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει από το επικείμενο συνέδριο ως ομοσπονδία κομμάτων, τότε η κοινωνία θα τον αποχαιρετήσει και θα ψάξει αλλού για λύσεις. Και δεν θα τις ψάξει μόνον Αριστερά. Πέσαμε όλοι στην παγίδα του αντιρατσιστικού λες και με ένα νομοσχέδιο, σε μια χώρα όπου δεν εφαρμόζεται σχεδόν κανένας νόμος και όσοι εφαρμόζονται είναι α λα καρτ, μπορεί να αντιμετωπιστεί η περίπτωση της Χρυσής Αυγής, που ήδη είναι η τρίτη πολιτική δύναμη. Ο πυρήνας αυτής της οργάνωσης μπορεί να είναι μια νεοναζιστική συμμορία, μόνο που αυτό το μόρφωμα πολιτικά έχει γίνει μεγάλο κίνημα. Κίνημα ικανό να φτάσει ακόμα και το 15% του εκλογικού σώματος! Οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Χρυσή Αυγή καταγράφουν ένα αξιοσέβαστο 7%. Οι άνθρωποι αυτοί, απλοί έως απλοϊκοί, δεν ήταν μπολσεβίκοι ούτε έγιναν ναζί. Συνθλίβονται από τις πολιτικές του Μνημονίου και αναζητούν δικαίωση και την τιμωρία των απατεώνων καταπιεστών τους.

Η ΕΞΟΥΣΙΑ δεν είναι αυτοσκοπός, έχω ακούσει να λένε συχνά στις οργανώσεις κάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Δίκιο έχουν, διότι σήμερα η ανάληψη της εξουσίας με την έγκριση και τον έλεγχο της κοινωνίας είναι ιερός σκοπός για τη σωτηρία της χώρας πριν πουληθεί και καταστραφεί ολοσχερώς. Και αντί όλοι να καταναλώνουν ενέργεια και φαιά ουσία για την απάντηση, με δημοκρατική εθνική ενότητα, θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι σαν Α.Ε. Όπου οι μέτοχοι υπερασπίζονται τις μετοχές τους και φοβούνται την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τη διανομή των νέων μετοχών στα απλά νέα μέλη και τους ενεργούς πολίτες. Αν λοιπόν το εννοούσαν, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι των μελών και όχι των μεγαλομετόχων, μπροστά είναι το συνέδριο για να το αποδείξουν.

dchristou52@gmail.gr

http://beta.avgi.gr/