Βερίκοκα και πικρά βότανα κατά του καρκίνου

ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΟΥΣΙΑ

Yπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος. Πρόκειται για την φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το φαινόμενο αυτό δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες. Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα. Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι οι Χούνζα τρώνε πολλά βερίκοκα μαζί και τα κουκούτσια τους. Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση. Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει. Οι Χούνζα όμως, έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας!
    Θυμηθείτε. Το κουκούτσι από το βερίκοκο είναι πάρα πολύ πικρό.
    Θυμηθείτε! Το πικρό είναι αναγκαίο για τον καρκίνο.
    Θυμηθείτε! Το πικρό ανοίγει την όρεξη και πολλοί καρκινοπαθείς δεν έχουν όρεξη και πεθαίνουν από καχεξία (υπερβολικό αδυνάτισμα).
    Θυμηθείτε! Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17.
    Θυμηθείτε! τα παλικάρια των φαρμακευτικών έθαψαν την εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης στο πεδίο του καρκίνου και εκ. άνθρωποι θα πεθάνουν άδικα (Otto Warburg).
Τι έγινε μετά;
Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ, ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, έκανε πειράματα με ποντικούς. Η ουσία που ανακάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs μέσα στα βερίκοκα, ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17. Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε.
Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα. Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα.
Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και να αποδείξει πως ήταν λάθος!
Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν. Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες. Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.
Ο Ράλφ Μος, δεν άντεξε το βάρος της συγκάλυψης ενός τόσο μεγάλου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Εδώ παίζονταν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Βγήκε και κατήγγειλε ευθαρσώς τη μεγάλη απάτη. Τιμή στον θαρραλέο δημοσιογράφο. Τιμή στο Σιγκουίρα. Τιμή στον Κρεμπς που βρήκε έναν πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του για τον καρκίνου. Από τις ελληνικές εφημερίδες μόνο «Το Βήμα» ανέφερε στις 23/5/1980 ακροθιγώς το θέμα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία του θέματος. Ποιος Έλληνας γνωρίζει αυτή την μεγάλη απάτη;
Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα σύμφωνα με τον Σιγκουίρα:
α) σταμάτησαν τις μεταστάσεις,
β) βελτίωσαν την γενική υγεία,
γ) εμπόδισαν την ανάπτυξη μικρών όγκων,
δ) παρείχαν ανακούφιση από τον πόνο,
ε) ενεργούν πολύ σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου.
Επίσης η πρώτη επίσημη αναφορά του Μεμόριαλ υπογράμμιζε με ιδιαίτερη έμφαση τα θετικά πλεονεκτήματα της Β17. Μετά έπεσε γραμμή. Ξέρετε εσείς… Γραμμή και την ακολούθησαν άπαντες. Χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις!. Δεν αποδείχθηκε! Απορώ! Γιατί να μην βάζουμε ένα ερωτηματικό όταν ακούμε αυτό το μονότονα επαναλαμβανόμενο μότο των φαρμακευτικών.
Θυμηθείτε! Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα στο μανάβη της γειτονιά σας έχουν την ίδια αξία με τα κουκούτσια από τα βερίκοκα των Χούνζα.
Αν λοιπόν αυτοί οι «κύριοι» έσβησαν έναν ερευνητή του κύρους του Κανεμάτσου Σιγκουίρα, που γι΄αυτόν είχε ειπωθεί από τον αντιπρόεδρο του Μεμόριαλ, ότι είναι ευρέως γνωστός στον κόσμο της έρευνας και ότι οι συνάδελφοί του ερευνητές τον εκτιμούν απεριόριστα. Αν αυτοί οι κύριοι δολοφονούν τους γιατρούς στη Χιλή καταλαβαίνουμε όλοι πως ο πραγματικός καρκίνος για την υγεία της ανθρωπότητας βρίσκεται στα διοικητικά συμβούλια των φαρμακευτικών εταιριών.
Και μην ξεχνάτε: τα κυτταροτοξικά φάρμακα, οι ακτινοβολίες κ.λ.π., είναι γνωστό – και κανείς δεν το αρνείται- ότι προκαλούν καρκίνο. Είναι δηλαδή βασικές αιτίες ανάπτυξης καρκίνου.
Κανόνας Νο1:
• Τρώτε πικρά, τρώτε βερίκοκα και τα κουκούτσια τους.
• Πίνετε χυμό από φύλλα ελιάς.
• Τρώτε ραδίκια και πίνετε το ζουμί τους με λεμόνι κάθε μέρα.
• Τρώτε αγκινάρες (πικρές).
• Πίνετε ζουμί από άγριες αγκινάρες (πολύ πικρό), Βολβούς (πικρό) ή Γαϊδουράγκαθο (silybuns marianum), αυξάνει την παραγόμενη γλουταθειόνη υπεροξειδάση: Εξαιρετικό τονωτικό – αποτοξινωτικό για όλες τις παθήσεις του συκωτιού.
Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή των καλύτερων γερμανών γιατρών, της περίφημης Επιτροπής Ε.
Η Επιτροπή Ε, κατατάσει τα πικρά βότανα ως εξής:
    (1) κάσσια (quassia amara)
    (2) γεντιανή
    (3) άγρια αψιθιά.
    (4) Φλοιός Gonolobus cocdurango,
    (5) Centantium pulchellum,
    (6) cot αρπαγόφυτο από την έρημο Καλαχάρη της Αφρικής (τό βρίσκετε στα φαρμακεία).
    7) φλούδα νερατζιού.
    8) γαϊδουράγκαθο (cnicus benediktus).
    9) Ραδίκι.
    10) κανέλα.
    11) κόλιανδρος.
Οι πικρές αυτές τροφές ανοίγουν την όρεξη. Ο καρκινοπαθής συνήθως δεν έχει όρεξη και πεθαίνει από καχεξία. Διεγείρουν την ορμόνη γαστρίνη, που με τη σειρά της διεγείρει την παραγωγή και την απελευθέρωση υδροχλωρικού οξέως.
Αν το σώμα μας έχει μετατραπεί σε ζαχαροπλαστείο, από τα πολλά γλυκά, ποτά, πατάτες κ.λ.π., (όλα αυτά μετατρέπονται σε γλυκόζη) και συγχρόνως έχουμε απορρίψει την πικρή γεύση, δεν θα πάθουμε καρκίνο; Το κλειδί είναι η ισορροπία (ομοιόσταση στην ιατρική γλώσσα)

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μέσω ΑΠΔ οι κρατήσεις για επικουρικό και εφάπαξ

Από 1η Δεκεμβρίου υποχρεωτικά όλοι οι εργοδότες θα καταβάλουν μηνιαία και ηλεκτρονικά τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις στις οποίες θα αναγράφονται οι εισφορές τόσο για τις κύριες όσο και για τις επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ. Αυτό αποφασίστηκε στη σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας που ολοκληρώθηκε πριν από λίγο με στόχο την πάταξη της εισφοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου από την ενέργεια αυτή θα εξοικονομηθούν ετησίως 65 – 70 εκατ. ευρώ.

 

Στο πλαίσιο των αποφάσεων το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) – αλλά και οι 12 τομείς του Φορέα Πρόνοιας του Ταμείου Πρόνοιας Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑ.Π.Ι.Τ.) – θα ενταχθούν στο βασικό εργαλείο, την Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ), που είναι εγκατεστημένη και στηρίζεται από το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ–ΙΚΑ).

 

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση «η υλοποίηση αυτής της διαρθρωτικής αλλαγής δεν θα παραπεμφθεί στις «ελληνικές καλένδες», όπως γίνονταν στο παρελθόν στα ασφαλιστικά και όχι μόνο ζητήματα. Θα πραγματοποιηθεί με δομημένο και ολοκληρωμένο τρόπο, αλλά και με αυστηρό χρονοδιάγραμμα.

 

Καταρχήν, ήδη από σήμερα συγκροτείται ειδική για το σκοπό αυτό, Επιτελική Επιτροπή (Executive Steering Committee). Το έργο της Επιτροπής ξεκινά από αύριο και περιλαμβάνει το συντονισμό και την παρακολούθηση των ενεργειών, την επίλυση τυχόν προβλημάτων και την υποβολή προτάσεων για νομοθετικές παρεμβάσεις, όπου κρίνεται απαραίτητο, για την ένταξη των Τομέων του ΕΤΕΑ και του ΤΑΠΙΤ στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα του ΙΚΑ.

 

Το έργο θα ολοκληρωθεί στις 15 Νοεμβρίου, ενώ από 1η Δεκεμβρίου 2013 θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή.

 

«Οι αλλαγές που ανακοινώνουμε σήμερα και θα υλοποιηθούν στο παραπάνω αυστηρό χρονοδιάγραμμα, αφορούν περίπου 400.000 ασφαλισμένους του ΕΤΕΑ και περίπου 800.000 δικαιούχους παροχών πρόνοιας του ιδιωτικού τομέα (ΤΑΠΙΤ). Και με συντηρητικές εκτιμήσεις, το πρόσθετο όφελος από την εφαρμογή αυτού του ενιαίου τρόπου καταβολής των εισφορών εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 12-15% επί των υφιστάμενων εσόδων για το ΕΤΕΑ και στο 20-25% επί των υφιστάμενων εσόδων για τους φορείς πρόνοιας. Συνολικά μιλούμε για 65 έως 70 εκατ. ευρώ ετήσια εξοικονόμηση. Ένα ακόμη βήμα για το νοικοκύρεμα της κοινωνικής ασφάλισης. Με την επίτευξη και αυτής της μεταρρυθμιστικής αλλαγής, ισχυροποιούνται τόσο οι δημόσιοι μηχανισμοί ελέγχου και εποπτείας των ασφαλιστικών φορέων όσο και η ίδια η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση», τόνισε ο κ.Βρούτσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επαναπαύεται ότι είναι ο μόνος εναλλακτικός πόλος

Ενωμένο, ισχυρό, ευρύχωρο κόμμα του 30%, που να μιλά την γλώσσα των λύσεων για τους επόμενους μήνες και χρόνια

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης συμμετείχε σήμερα 2/9/2013 στην εκπομπή “Πρώτη Γραμμή” του ραδιοφώνου του ΣΚΑΪ με τους ΔημοσιογράφουςΒασίλη Λυριτζή και Δημήτρη Οικονόμου.

Ο Δ. Παπαδημούλης τόνισε ότι η αποτυχία των Μνημονίων δικαιώνει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για κούρεμα του χρέους και υλοποίηση προγράμματος ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της χώρας, οι οποίες έχουν διατυπωθεί από το 2010. Σήμερα, μόνο η γερμανική και η ελληνική κυβέρνηση αρνούνται το κούρεμα του χρέους. Επισήμανε ότι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ κυβερνούν τρεισήμισι μήνες χωρίς προγραμματική συμφωνία γιατί απλούστατα το πρόγραμμά τους είναι το Μνημόνιο. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ένα πλήρες, πιο επεξεργασμένο εκλογικό-κυβερνητικό πρόγραμμα για το τι θα κάνουμε άμεσα, τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, με διαρκή επαφή με τον κόσμο, μιλώντας τη γλώσσα των λύσεων. Για τις Αυτοδιοικητικές εκλογές τόνισε ότι ο κόσμος ζητά και στην Αυτοδιοίκηση ικανούς, έντιμους, εργατικούς ανθρώπους, με φρέσκες ιδέες, με επαγγελματική, κοινωνική και πολιτική καταξίωση, που δεν είναι μέρος του αυτοδιοικητικού κατεστημένου. Ο κόσμος που στρέφεται στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να βρει τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες νοοτροπίες που εγκαταλείπει.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Δ. Παπαδημούλη

1. Δικαιώνονται οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία

Είναι ολοφάνερο ότι το πρόγραμμα του Μνημονίου παρά την κοινωνική και οικονομική οδύνη που προκαλεί, δεν βγαίνει. Το δημόσιο χρέος στο τέλος του 2013 θα φτάσει το 175% του ΑΕΠ, πολύ παραπάνω από αυτό που ήταν πριν μπούμε στο Μνημόνιο, υπάρχει εκρηκτική ύφεση, μεγαλύτερη από αυτή που έζησε η Ελλάδα μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καλπάζουσα ανεργία και τρομακτικά άνιση κατανομή των βαρών.

Επομένως ο κόσμος που στρέφει τις ελπίδες του στο ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινά από μια διαπίστωση: Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Ο κυβερνητικός εξωραϊσμός, το «success story», το «φως στην άκρη του τούνελ», δεν πείθουν πια ούτε τους ψηφοφόρους των κυβερνώντων κομμάτων.

Το βέβαιο είναι ότι χρειάζεται άλλη πολιτική με βασικό στόχο τον τερματισμό της ύφεσης και την επίτευξη ανάπτυξης για να αντιμετωπισθεί η ανεργία. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει κάποιοι πόροι που στρέφονται στα τοκοχρεολύσια και στην εξυπηρέτηση ενός χρέους που γιγαντώνεται, να στραφούν σε επενδύσεις ικανές να ανατροφοδοτήσουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία. Για να συμβεί αυτό, πρέπει οι Γερμανοί να δώσουν στην Ελλάδα αυτό που έδωσε η Ελλάδα μαζί με του Αμερικανούς, τους Άγγλους και άλλους στη Γερμανία το 1953.

Και ενώ έρχεται η Die Zeit, μια γερμανική εφημερίδα, πριν από λίγες μέρες και το υιοθετεί και το προτείνει, το τραγικό είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν το διεκδικούν. Ο κόσμος επενδύει τις ελπίδες του στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί το διεκδικούμε και το ζητήσαμε από το 2010. Οι εξελίξεις δυστυχώς μας δικαιώνουν.

Το αποτυχημένο και καταστροφικό Μνημόνιο, το οποίο έχει προκαλέσει στην πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας το μαρτύριο του μύθου του Σίσυφου πρέπει να αντικατασταθεί από ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, που δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς ένα δραστικό κούρεμα του χρέους. Φτάσαμε στο σημείο οι μόνοι που αρνούνται το κούρεμα του χρέους να είναι η γερμανική και η ελληνική κυβέρνηση με πρωτοστάτη τον κ. Στουρνάρα, ο οποίος έσπευσε, πριν δέκα μέρες, να ευθυγραμμισθεί με τον κ. Σόιμπλε στο «ξεχάστε το κούρεμα», καταστρέφοντας τα επικοινωνιακά σενάρια του κ. Σαμαρά και του Μεγάρου Μαξίμου.

2. Το Μνημόνιο είναι η προγραμματική συμφωνία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ

Τα σενάρια για το τέλος του Μνημονίου και η αισιοδοξία του κ. Σαμαρά, συντρίβονται στην οδυνηρή πραγματικότητα και έχει τόση αξιοπιστία όση είχε και «ο πάτος στο βαρέλι» που είχε βάλει ο κ. Βενιζέλος πριν από δύο χρόνια.

Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμιά αξιοπιστία γιατί έχει την κύρια ευθύνη για την είσοδό μας στη περιπέτεια και την οδύνη των Μνημονίων. Το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου έχει μετατραπεί πια σε συνιστώσα της ΝΔ και τρέμει τόσο πολύ τις εκλογές που ό,τι κι αν λέει στο τέλος υποτάσσεται.

Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα κατάντιας είναι το γεγονός ότι ενώ η προγραμματική συμφωνία μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ήταν υποτίθεται προτεραιότητα για το ΠΑΣΟΚ, κυβερνούν τρεισήμισι μήνες χωρίς προγραμματική συμφωνία γιατί απλούστατα το πρόγραμμά τους είναι το Μνημόνιο.

3. ΣΥΡΙΖΑ: Να μιλάμε την γλώσσα των λύσεων

Ασφαλώς ο ΣΥΡΙΖΑ για να πείσει περισσότερους και περισσότερο δεν πρέπει να επαναπαύεται ότι είναι ο μόνος εναλλακτικός πόλος, αλλά οφείλουμε να υλοποιήσουμε τις προτεραιότητες και τις αποφάσεις του Συνεδρίου μας με τη μεγαλύτερη δυνατή επάρκεια.

Πρώτον: πιο συγκεκριμένο, πιο πλήρες, πιο επεξεργασμένο εκλογικό-κυβερνητικό πρόγραμμα. Όχι τι θα θέλαμε για τα επόμενα εκατό χρόνια αλλά τι διεκδικούμε και τι θα κάνουμε άμεσα, τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.

Δεύτερον: ενωμένο, ισχυρό, ευρύχωρο κόμμα του 40% και όχι του 4% και διαρκή επαφή με τον κόσμο μιλώντας τη γλώσσα των λύσεων. Δίπλα σε κάθε «όχι» στα κυβερνητικά μέτρα, τη δική μας αξιόπιστη πρόταση για τη διοίκηση, το χρέος, την ανάπτυξη, κλπ.

Να ενισχυθεί η επικοινωνία με έναν κόσμο πέρα από τις παραδοσιακές δεξαμενές της Αριστεράς. Η κρίση αλλάζει και την πολιτική συμπεριφορά των πολιτών και στρέφει προς το ΣΥΡΙΖΑ τμήματα της κοινωνίας που ουδέποτε είχαν σκεφτεί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.

4. Για τις Αυτοδιοικητικές εκλογές

Αυτό που ο κόσμος ζητά και στην Αυτοδιοίκηση είναι ικανούς, έντιμους, εργατικούς ανθρώπους, με φρέσκες ιδέες, με επαγγελματική, κοινωνική και πολιτική καταξίωση που δεν είναι μέρος του αυτοδιοικητικού κατεστημένου.

Ο κόσμος που στρέφεται στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να βρει τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες νοοτροπίες που εγκαταλείπει. Αυτοί που μας πιέζουν να μην γίνουμε το «νέο ΠΑΣΟΚ» είναι, πριν από όλους, ο λαϊκός κόσμος που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και το εγκατέλειψε γιατί ένιωσε προδομένος.

http://papadimoulis.wordpress.com

To ΕΜΠ κλείνει... Η κυβέρνηση διατάζει και “εκτελεί” ... 1700 εργαζομένους (ΙΔΑΧ, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ) σε ΑΕΙ και ΤΕΙ σε ολόκληρη την χώρα.

Με συνοπτικές διαδικασίες το υπουργείο εξαναγκάζει τα πανεπιστήμια να “αξιολογήσουν”(τα κριτήρια αυτής της αξιολόγησης προφανώς και τα θέτει η κυβέρνηση) το προσωπικό τους και στη συνέχεια να πετάξουν στο δρόμο όσους “περισσεύουν”. Κάτι τέτοιο προφανώς και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί “εξορθολογισμό” της λειτουργίας των πανεπιστημίων, αλλά ίσα ίσα επιδεινώνει την κατάσταση σε μια τριτοβάθμια εκπαίδευση που αντιμετωπίζει μέσα σε άλλα και την έλλειψη προσωπικού λόγω της ήδη εμφανούς υποχρηματοδότησης. Ειδικά στο ΕΜΠ γίνεται λόγος για απόλυση εώς και 50% των διοικητικών υπαλλήλων κάτι που θα έχει ως άμεσες συνέπειες πέραν των άλλων ακόμα και την αδυναμία να φέρει το ίδρυμα εις πέρας ακόμα και στοιχειώδεις λειτουργείες του όπως οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών ή η διεξαγωγή της εξεταστικής.
Όλα αυτα έρχονται να συμπληρώσουν ενα ευρύτερο πλαίσιο μνημονιακών πολιτικών που έχουν φέρει την κοινωνία στα όρια της επιβίωσης. Απολύσεις-διαθεσιμοτήτες για χιλιάδες εργαζομένους , καταργήσεις-συγχωνεύσεις δημόσιων νοσοκομείων και σχολείων αλλά και κατάργηση οργανικών θέσεων και ειδικοτήτων (βλ. κατάργηση σχεδόν όλων των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ) αποτελούν πρόσφατο δείγμα της κυβερνητικής στρατηγικής για να “παραδώσει έργο” στην τρόικα. Παιδεία , υγεία, και σχεδόν όλα τα δημόσια αγαθά θυσιάζονται στο βωμό του χρέους, μια κατάσταση που τα κυβερνητικά επιτελεία συχνά ονομάζουν “ανάπτυξη”. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό ο δημόσιος τομέας ξεπουλιέται και υποβαθμίζεται με κάθε μέσο από την κυβέρνηση γεγονός που διαλύει υπηρεσίες και δομές που συνδέονται με δημόσια κοινωνικά αγαθά. Το κράτος τρομοκρατεί κάθε εργαζόμενο στο δημόσιο με το φάσμα της απόλυσης και θέλει τη σιωπή για όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι.
Παρά τον κρατικό εκφοβισμό, τέτοια μέτρα εξαθλίωσης εχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις σε όλη την κοινωνία, σε κάθε κλάδο που πλήττεται. Χαρακτηριστικές είναι οι κινητοποιήσεις των δημοσίων υπαλλήλων (καθηγητών, γιατρών, εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση κτλ.) με απεργίες, πορείες, καταληψεις δημοσίων χώρων, αλλά και έντονη προσπάθεια συντονισμού μεταξύ τους ώστε να υπάρξει κλιμάκωση του αγώνα. Με κόμβο μάλιστα την ΔΕΘ φαίνεται να σηματοδοτείται η έναρξη ενός νέου κύκλου κοινωνικής αναταραχής που δύναται να ανατρέψει τις επιβαλλόμενες στο λαό πολιτικές.
Μέσα σε αυτό το πνεύμα των κινητοποιήσεων, οι εργαζόμενοι του ΕΜΠ την προηγούμενη εβδομάδα προχώρησαν σε μονοήμερη απεργία και αναστολή των εξετάσεων σε όλο το ίδρυμα σε συντονισμό με όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα μέσα από τη παμπολυτεχνειακή συνέλευση εργαζομένων, φοιτητών, καθηγητών. Η τρομοκρατία της απόλυσης φάνηκε να μην φοβίζει τους εργαζομένους οι οποίοι με εκ νέου συνέλευση του σωματείου τους αποφάσισαν απεργία διαρκείας,κλείσιμο του ιδρύματος και αναβολή επ' αόριστον της εξεταστικής με αρχής γεννομένης την Πέμπτη 5/9 μέχρι τι δικαίωση τους.
Το ερώτημα που τίθεται από εκεί και πέρα είναι τι κάνουμε εμείς οι φοιτητές. Ως μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και ευρύτερα της κοινωνίας βιώνουμε στην καθημερινότητα μας μέσα και έξω από τις σχολή τα αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθούνται. Ένας 19χρονος δολοφονείται επειδή δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο,οι σχολές μας χωρίς βιβλία και προσωπικό, τα ΜΑΤ εισβάλλουν στον χώρο του Πολυτεχνείου, απολύσεις και μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Όλο και περισσότερο παρουσιάζεται ο μονόδρομος του αγώνα ως η μόνη λύση για να ανατραπούν όλα αυτά. Σε αυτό λοιπόν τον αγώνα των εργαζομένων του ΕΜΠ να γίνουμε συμμέτοχοι και να τους στηρίξουμε όσο μπορούμε σαν να ήταν δικός μας αγώνας. Το δίλημμα δεν είναι εξεταστική ή όχι, αλλά ζωή με αξιοπρέπεια ή χωρίς!
Όχι στις απολύσεις! Ενωτικός αγώνας εργαζομένων και φοιτητών στο ΕΜΠ για δωρεάν εκπαίδευση, για μια ζωή με αξιοπρέπεια!  
Όλοι στην περιφρούρηση της απεργίας των εργαζομένων την Πέμπτη 5/9 και κάθε μέρα στην πύλη Ζωγράφου και συμμετοχή στην Παμπολυτεχνειακή συνέλευση την Παρασκευή 6/9 στο κτίριο διοίκησης.

Syria killer

Του Θανάση Καρτερού

Μια υπερδύναμη οφείλει όχι απλώς να είναι, αλλά και να φαίνεται υπερδύναμη σε όλες τις περιπτώσεις. Να δείχνει σε κάθε περίπτωση σε όλο τον κόσμο, και κυρίως σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να την αμφισβητήσουν, όχι μόνο πόσο ισχυρή είναι, αλλά και πόσο έτοιμη να χρησιμοποιήσει την ισχύ της γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τη διεθνή έννομη τάξη, τον ανθρωπισμό όσων συγκινούνται με την προοπτική ανθρώπινων θυμάτων και εν τέλει τα ανθρώπινα θύματα. Η ισχύς για μια υπερδύναμη που έχει επίγνωση του ρόλου της απαιτεί θυσίες -των άλλων συνήθως.
Αυτή η πλευρά δεν διαφεύγει από τις αναλύσεις για το επικείμενο χτύπημα των ΗΠΑ κατά της Συρίας. Δημοσιογράφοι, αναλυτές, προπαγανδιστές του πολέμου με πανεπιστημιακές περγαμηνές, εκπρόσωποι think tanks, αξιωματούχοι ασχολούνται φυσικά με τα αποτελέσματα που θα έχει ένα σοκ και δέος συριακού τύπου για τη Συρία, την περιοχή και τον κόσμο. Ασχολούνται όμως και με τα αποτελέσματα που θα είχε στην εικόνα της υπερδύναμης, στην περιοχή και στον κόσμο τυχόν αυτοσυγκράτηση των ΗΠΑ. Πόσο ολέθριο θα ήταν για τον ρόλο της υπερδύναμης αν ο Ομπάμα δήλωνε το απλό: Δεν ξέρουμε ποιος έριξε τα χημικά, θα περιμένουμε να διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας και μετά θα δράσουμε. Ή: Θα δράσουμε εφόσον υπάρξει απόφαση του ΟΗΕ, διότι αυτό απαιτεί η διεθνής έννομη τάξη.
Αυτά τα απολύτως λογικά όμως είναι το άκρον άωτον του παραλογισμού και της ηττοπάθειας για τους προπαγανδιστές, τους αναλυτές, τον Ομπάμα και την Ουάσιγκτον. Η ρομφαία πρέπει να επιπέσει, οι πύραυλοι πρέπει να καταστρέψουν, οι βόμβες πρέπει να σκοτώσουν κόσμο για να επιβεβαιωθεί ότι η υπερδύναμη παραμένει υπερδύναμη και δεν έχει γίνει χάρτινη τίγρη. Η λογική, η μετριοπάθεια, η δικαιοσύνη, η δημοκρατία είναι ψιλά γράμματα στην περίπτωση αυτή. Και για λόγους πετρελαϊκούς, βεβαίως, και για λόγους γεωστρατηγικούς, αλλά και για λόγους επιβεβαίωσης της ισχύος. Ισχύς που δεν ασκείται σε κάθε ευκαιρία δεν είναι ισχύς και υπερδύναμη που δεν συμπεριφέρεται φονικά δεν είναι υπερδύναμη. Τόσο απλά.
Από την άποψη αυτή είναι αφέλεια να περιμένει κανείς οτιδήποτε άλλο από λογική ολέθρου στη Συρία. Ένας serial killer θα γίνει πολύ λογικά Syria killer για να επιβεβαιώσει ότι έχει τη θέληση και τη δύναμη να σκοτώνει...

Η γκανγκστερική Υπερεθνική ελίτ και η Συρία

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Την στιγμή που θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές είναι πιθανό η γκανγκστερική Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), η οποία διαχειρίζεται τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) να έχει ήδη ξεκινήσει το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα έγκλημα στη καριέρα της. Δηλαδή, την εγκληματική καριέρα που άρχισε  με τoν πόλεμο στον Κόλπο, συνεχίστηκε με τους μαζικούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία, την επίθεση στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια την εισβολή στο Ιράκ και τελικά την σφαγή στη Λιβύη. Η διαδικασία αυτή βασικό στόχο είχε πάντα την πλήρη ενσωμάτωση κάθε αντιστεκόμενου λαού στη ΝΔΤ, η οποία ορίζεται στο οικονομικό επίπεδο από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, στο πολιτικό από την κοινοβουλευτική Χούντα και στο πολιτιστικό  από την πολιτιστική ισοπέδωση που φέρνει η παγκοσμιοποίηση της υποκουλτούρας που προωθούν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η Υ/Ε απαρτίζεται από:
―τις οικονομικές ελίτ, δηλαδή τα διευθυντικά στελέχη μερικών εκατοντάδων πολυεθνικών επιχειρήσεων που εδράζονται βασικά στις χώρες της «Ομάδας των 7» και ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο και την παραγωγή, καθώς και τους διεθνείς ληστοτραπεζίτες που απομυζούν τους λαούς μέσα από τα ληστρικά Χρέη και τοκοχρεολύσια που τους φορτώνουν (Goldman Sachs κ.λπ.).
―τα εκτελεστικά τους όργανα στις πολιτικές ελίτ, δηλαδή τους εγκληματίες επαγγελματίες πολιτικούς των κομμάτων εξουσίας κυρίως της Ομάδας FUKUS (ΗΠΑ/Αγγλία/Γαλλία) που έχουν και την απαιτούμενη πολιτικοστρατιωτική δύναμη για να παίζουν τον ρόλο του «παγκόσμιου χωροφύλακα», αλλά και των άλλων χωρών με υπερεθνική οικονομική δύναμη (Γερμανία, Ιαπωνία, Σκανδιναβικές χώρες, κ.λπ.), καθώς και τους εγκληματίες κομπάρσους τους σε χώρες όπως η Ελλάδα.
―τις πολιτιστικές ελίτ, δηλαδή τους μεγιστάνες του τύπου που είναι ιδιοκτήτες των διεθνών καναλιών (CNN, Fox News, Al Jazeera, Al Arabiya κ.λπ.) ή έμμεσα ελέγχουν διεθνή μίντια όπως το BBC, καθώς και αντίστοιχα έντυπα που με την βοήθεια ενός στρατού από  εξαχρειωμένους αναλυτές και δημοσιογράφους (οι οποίοι έχουν μοναδικά κίνητρα την καλοπέραση και την κοινωνική προβολή τους) φροντίζουν να εκφράζουν  την γραμμή της Y/E για όλα τα σημαντικά θέματα της επικαιρότητας. Ανάλογο ρόλο παίζουν και τα στελέχη μεγάλων ερευνητικών κέντρων και think tanks, τύπου Brookings Institution, Levy Economics Institute κ.α..
Με το σημερινό έγκλημα, κατά τη γνώμη μου, μπαίνουμε στο τελικό στάδιο ολοκλήρωσης της παραπάνω διαδικασίας που σκοπεύει να οδηγήσει στην ανατροπή των τελευταίων ιστορικών εθνικοαπελευθερωτικών καθεστώτων στην Μέση Ανατολή: του Μπααθικού καθεστώτος στην Συρία (μετά την καταστροφή του Μπααθικού καθεστώτος στο Ιράκ και του Γκανταφικού καθεστώτος στην Λιβύη) και τελικά του Ισλαμικού καθεστώτος στο Ιράν. Είναι μάλιστα πιθανό, αν το Ιράν αναμιχθεί στην σύγκρουση που ξεκινά σήμερα στην Συρία, τα δύο αυτά στάδια να συγχωνευθούν. Για την ολοκλήρωση όμως της ΝΔΤ απαιτείται και η πλήρης υποταγή (οικονομική αλλά και πολιτικοστρατιωτική) της Ρωσίας και της Κίνας στη ΝΔΤ. Και αν μεν η Κινεζική ελίτ είναι ήδη απόλυτα εξαρτημένη οικονομικά από την ελίτ αυτή, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ρωσική, όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο, η οποία έχει και πολύ ισχυρή πολιτικοστρατιωτική δύναμη, όχι όμως ακόμη ανάλογη, τουλάχιστον όσον αφορά στα συμβατικά όπλα, με αυτήν της Υ/Ε. Αυτήν ακριβώς την προσωρινή  ασυμμετρία δύναμης προσπαθεί να εκμεταλλευθεί η Υ/Ε για να ολοκληρώσει την παγκόσμια κυριαρχία της, με μια μορφή άτυπης πιθανώς, παγκόσμιας διακυβέρνησης. Γι αυτό, ο πόλεμος αυτός μπορεί να έχει πολύ επικίνδυνες, αν όχι μοιραίες,  συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη... Φυσικά, τα παραπάνω σκοπεύουν να περιγράψουν την γενική εικόνα και όχι τις λεπτομέρειες. Και είναι λεπτομέρειες το εάν, κάτω από την ολοκληρωτική αντίθεση των λαών που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ακόμη και η Βρετανική Βουλή ανάγκασε την πολιτική ελίτ σε προσωρινή αναδίπλωση. Κάτω απο την μαζική προπαγάνδα των διεθνών ΜΜΕ, αλλά και τον άθλιο ρόλο μιας συνοδοιπορούσας εκφυλισμένης «Αριστεράς», μόλις σήμερα άρχισαν οι λαοί να αντιλαμβάνονται τα αποτρόπαια σχέδια της Υ/Ε και της Σιωνιστικής ελίτ για παγκόσμια επικράτηση, διακινδυνεύοντας τις τύχες όλων μας. Είναι πια τέτοια η αποθράσυνση αυτής της ελίτ, μετά τις συνεχείς επιτυχίες της στην συντριβή των αντιστεκόμενων λαών στην Μέση Ανατολή και του οικονομικού στραγγαλισμού των λαϊκών στρωμάτων παντού, ώστε δεν δίστασαν να καταφύγουν σε επιχειρήματα για τροφίμους ασύλων ανιάτων για να δικαιολογήσουν το νέο έγκλημά τους. Έτσι, οι ΗΠΑ που χρησιμοποίησαν μαζικά τα χημικά  όπλα στο Βιετνάμ, και ανάλογα τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου στην Γιουγκοσλαβία, στην Λιβύη και στο Ιράκ (όπου ακόμη γεννιούνται δύσμορφα παιδιά) μαζί με το Σιωνιστικό Ισραήλ, που πρόσφατα βομβάρδιζε με βόμβες φωσφόρου την Γαζα, έγιναν σήμερα οι παγκόσμιοι τιμητές της διεθνούς ηθικής και επιβάλλουν ένα νέο, ίσως τον καταστροφικότερο, πόλεμο. Και φυσικά, γι' αυτά τα εγκλήματα δεν ξεσηκώθηκε καμιά από τις λαλίστατες διεθνείς ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την Υ/Ε (Διεθνής Αμνηστία, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, HRW κ.λπ.) που σήμερα ζητούν την κεφαλή του Ασσάντ επί πίνακι (αύριο του Πούτιν!), πράγμα που ποτέ δεν έκαναν για τους αρχιεγκληματίες πολέμου Μπους, Μπλερ, Κλίντον, Ομπάμα, Σαρκοζί κ.α., που τυχαίνει να ανήκουν στα αφεντικά τους! Τις προηγούμενες ημέρες, όπως ανέφερε ακόμη και το διεθνές όργανο της εκφυλισμένης «Αριστεράς», η Γκάρντιαν (26/8), (που στήριξε όλους τους πολέμους της Υ/Ε!) οι μισθοφόροι εγκληματίες «επαναστάτες» της Συρίας παρέλαβαν από τα αφεντικά τους (τους κομπάρσους της Υ/Ε στην περιοχή)  το μεγαλύτερο ποτέ φορτίο βαρέων όπλων. Είναι φανερό ότι ταυτόχρονα με τους κτηνώδεις βομβαρδισμούς έχει σχεδιαστεί γενική επίθεση από τους δήθεν «αντάρτες» για την ανατροπή του καθεστώτος που υποστηρίζει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, συμπεριλαμβανομένων και των έντιμων κομμουνιστών, στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του. Αυτός άλλωστε ήταν και ο βασικός στόχος της Υ/Ε σε όλη την Αραβική "Άνοιξη" που, αντίθετα με τις αποπροσανατολιστικές θέσεις της εκφυλισμένης "Αριστεράς", διεθνώς και στα παρ' ημίν, ήταν προσχεδιασμένη  για την επίτευξη των παραπάνω στόχων.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (1 Σεπτεμβρίου 2013)

Η "δημοκρατική στιγμή" & η ανάδυση της μεταδημοκρατίας

η μεταδημοκρατία στην Ελλάδα της κρίσης [κεφάλαιο 3]

...γράφει ο Πάνος Παναγιώτου

  

 Οι μετασχηματισμοί που παρουσιάστηκαν προηγουμένως [κεφάλαιο 1 & κεφάλαιο 2] και οι οποίοι συναρθρώνουν την μεταδημοκρατία φαντάζουν εξαιρετικά επίκαιροι αν τους προσαρμόσουμε στην ελληνική πραγματικότητα. Διαβάζοντας κανείς τη Μεταδημοκρατία του Κράουτς αισθάνεται ότι μιλά για την Ελλάδα του σήμερα, παρόλο που το βιβλίο είναι γραμμένο το 2003 και αντλεί έμπνευση από τα τεκταινόμενα κυρίως στην Αγγλία. Στα επόμενα δυο κεφάλαια θα επιχειρήσουμε μια μελέτη των μεταδημοκρατικών συμπτωμάτων της Ελλάδας, επικεντρώνοντας στη περίοδο από το 2009 μέχρι σήμερα, την περίοδο δηλαδή που η οικονομική [και όχι μονο] κρίση έπληξε με ιδιαίτερη σφοδρότητα τη χώρα μας. Στο παρόν κεφάλαιο ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση της ελληνικής μεταδημοκρατίας, όπως αυτή ξεκινά, ακολουθώντας τις παγκόσμιες εξελίξεις τη δεκαετία του 1980, μια παρουσίαση που θα στηριχθεί σε κάποιον βαθμό στην εισαγωγή της Μεταδημοκρατίας, την οποία επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Κιουπκιολής (Κράουτς,2006:5-47)

  Ξεκινώντας την περιπλάνηση μας στην ελληνική μεταδημοκρατία είναι απαραίτητη μια διευκρίνηση. Ο ιδεότυπος που έχει στο μυαλό του ο Κράουτς σχετικά με την ακμάζουσα περίοδο της δημοκρατίας [μέχρι τη δεκαετία του 1960] δεν ταιριάζει στο ελληνικό παράδειγμα. Η Ελλάδα αποτελεί μια ειδική περίπτωση. Μεταξύ εμφυλίου και χούντας κυριαρχεί ένα πολίτευμα που απέχει αρκετά από αυτό που θα ονομάζαμε "δημοκρατικό", στη συνέχεια έχουμε τη δικτατορία και επομένως υπάρχει μια καθυστέρηση συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη, ιδίως τη Δυτική. Η περίοδος ακμής της δημοκρατίας στη σύγχρονη Ελλάδα εντοπίζεται στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ (1981-1985) με τον Ανδρέα Παπανδρέου να γίνεται για πρώτη φορά πρωθυπουργός. Με συνθήματα όπως "Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία", "Δεν υπάρχουν θεσμοί, μόνο λαός", "το κοινωνικό κράτος δεν χαρίζεται, με αγώνες κερδίζεται" και τα πολύ γνωστά "Αλλαγή" και η "Ελλάδα ανήκει στου Έλληνες", ο "Ανδρέας" κατάφερε να συγκεντρώσει το 48,1%. Τότε είναι που παρατηρείται μαζική κινητοποίηση, συμμετοχή και ενδιαφέρον του λαού για το δημόσιο πεδίο, προώθηση του κράτους πρόνοιας, ανάπτυξη συνδικάτων, μαζικών κομμάτων [με το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί το πρώτο μαζικό κόμμα που δεν είναι κομμουνιστικό και τη ΝΔ να ακολουθεί το ίδιο παράδειγμα], μια φιλολαϊκή πολιτική με αυξήσεις μισθών και μια γενικότερη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των κατώτερων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων. Τότε είναι που η δημοκρατία "θριαμβεύει" και πάλι στην Ελλάδα. Για πόσο όμως;

    Αυτός ο "θρίαμβος της δημοκρατίας" πολύ γρήγορα αρχίζει να παρουσιάζει σημάδια κατάρρευσης. Οι παγκόσμιες εξελίξεις στο χρηματοοικονομικό πεδίο παίζουν σημαντικό ρόλο σε τούτη την αλλαγή. Η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού και του θεσμικού προτύπου της παγκόσμιας εταιρείας σε συνδυασμό με τη λιτότητα και τη δημοσιονομική αυστηρότητα εξαιτίας της κρίσης, που εκδηλώθηκε το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980, και της στενότερης σύνδεσης με την ΕΕ που επιχείρησε η κυβέρνηση, παρά τις αρχικές της δηλώσεις, έβαλαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη της ελληνικής μεταδημοκρατίας. Από το 1985 εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια αυτής της μετατόπισης, με την επέκταση της παγκόσμιας εταιρείας μέσω της προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων, ο κύκλος των οποίων θα ανοίξει ουσιαστικά με την άνοδο του Μητσοτάκη στην εξουσία το 1990, την μείωση της φορολογίας για τις ανώνυμες εταιρείες και υψηλά εισοδήματα, την αποξένωση του λαού από την πολιτική, την αποδυνάμωση της εργατικής τάξης [ ήδη  από το 1983 η μαζική και οργανωμένη δράση της εργατικής τάξης φθείρεται και ο συνδικαλιστικός τομέας εισέρχεται σε μια περίοδο κρίσης, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση ψηφίζει νόμους σχετικά με την απαγόρευση αυξήσεων σε μισθούς], τις αλλαγές στο πολιτικό και κομματικό σύστημα, την αυξανόμενη ισχύ των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ, την ηθικοποίηση της πολιτικής, τον ρόλο των νεοϊδρυθέντων ιδιωτικών ΜΜΕ, τα πρώτα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που αποκαλύπτουν την διαπλοκή δημόσιου και ιδιωτικού τομέα  [σκάνδαλο Κοσκωτά, σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμπακιού] και την γενικότερη αποτελμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας. 

  Η περίοδος πρωθυπουργίας του Μητσοτάκη προχωράει ένα βήμα παραπέρα το ήδη επερχόμενο στάδιο παρακμής της δημοκρατίας. Η μείωση του δημόσιου τομέα, η δημοσιονομική πειθαρχία, η προώθηση ιδιωτικοποιήσεων [ιδιωτικοποίηση της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των αστικών λεωφορείων της Αθήνας και του ΟΤΕ], ο παραμερισμός του συνδικαλιστικού τομέα, η απελευθέρωση της οικονομίας από διαφόρων ειδών περιορισμούς και του εργασιακού κλάδου με την απελευθέρωση του ωραρίου είναι μερικές απο τις μεταρρυθμίσεις που επισπεύθηκαν και συνέβαλλαν σημαντικά στην ανάδυση της ελληνικής μεταδημοκρατίας. Η επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην κυβέρνηση (1993) δεν φέρνει καμία ουσιαστική αλλαγή στις πολιτικές εξελίξεις, μάλιστα το 1994 με νόμο επιτρέπεται η μετοχοποίηση του ΟΤΕ σε ποσοστό 25%, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς μια σειρά μετοχοποιήσεων της δημόσιας μέχρι τότε επιχείρησης. Παράλληλα προωθείται η πορεία προς την ΟΝΕ που συνεπάγεται με επιπλέον αλλαγές στην οικονομική πολιτική.

      Ο θάνατος του Ανδρέα Παπανδρέου και η διαδοχή του στην πρωθυπουργία και την προεδρία του κόμματος από τον Κώστα Σημίτη, σηματοδοτούν μια νέα σελίδα στην ιστορία του τόπου, μια νευραλγικής σημασίας σελίδα για την περαιτέρω ρηγμάτωση της δημοκρατίας. Ο εκσυγχρονισμός που αποτελεί το κομβικό σημείο στο λόγο του Κ.Σημίτη, κατά δική του ομολογία σημαίνει αντιλαϊκισμός. Πόσο όμως ταιριάζει σε μια δημοκρατία ένας αντι-λαϊκισμός, ένας λόγος δηλαδή που δεν ενέχει το σημαίνον "λαός" ;  Τα οκτώ χρόνια πρωθυπουργίας του χαρακτηρίστηκαν από την προσήλωση σε μια τεχνοκρατική ιδέα, εμμονή στους αριθμούς, εν ολίγοις την υιοθέτηση μιας νεοφιλελεύθερης δημοκρατίας. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως συνεχιστής στο έργο των ιδιωτικοποιήσεων που είχε ξεκινήσει η Δεξιά κυβέρνηση του Κ.Μητσοτάκη και που επιχείρησε φαινομενικά να διακόψει ο Α.Παπανδρέου στη σύντομη δεύτερη περίοδο πρωθυπουργίας του, το 1993-1996. Ο Κ.Σημίτης υπηρετεί πιστά το μοντέλο των ιδιωτικοποιήσεων που προβάλλει η νεοφιλελεύθερη λογική. Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να μας ξενίζει. Πώς ένα σοσιαλιστικό ή σοσιαλδημοκρατικό κόμμα προωθεί με τόσο πάθος μια σειρά από ιδιωτικοποιήσεις και αφήνει στην άκρη τους αδύναμους και παρίες της κοινωνίας; Είναι μια εποχή όπου ο σοσιαλισμός επιχειρεί τη συμπόρευση με τον φιλελευθερισμό, σε επίπεδο τόσο πολιτικό, όσο και ιδεολογικό. Η πολιτική του σημιτικού ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίστηκε γενικότερα από μια πορεία προς το κέντρο (Πανταζόπουλος). Παρουσιάζεται την περίοδο αυτή μια "σύμπτυξη Αριστεράς - Δεξιάς που προβάλλεται ως νίκη της δημοκρατίας, ωστόσο η σύμπτυξη αυτή οδηγεί σε μια παθητικότητα των μαζών, με την έννοια ότι τα πάθη δεν μπορούν να κινητοποιηθούν" (Μουφ, συνέντευξη "τόποι ιδεών"/Μεταδημοκρατία). Το άλλοτε σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ ενστερνίζεται εκ τότε σε απόλυτο βαθμό το νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Από "κόμμα μαζών" γίνεται τώρα "κόμμα του κράτους" (Βερναρδάκης,2004).   

     Η περίοδος Σημίτη αυξάνει τα σημάδια φθοράς της μαζικής δημοκρατίας που γεύτηκε για λίγο η Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο "εκσυγχρονιστικός" πια λόγος του ΠΑΣΟΚ προβάλλει ως κυβερνητικό και ιδεολογικό πρότυπο, μια στάση, η οποία "σε μια χώρα εξωστρέφειας, όπου η πολιτική στηρίζεται σε υποσχέσεις, μεγάλα λόγια, θεατρικές κινήσεις, ξένιζε και ξενίζει" (Σημίτης, 2004/ομιλία στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ) [ χρησιμοποιώ τη φράση αυτή με ειρωνικό και οπωσδήποτε διαφορετικό τρόπο από αυτόν που πιθανόν να εννοούσε ο Σημίτης]. Για να κλείσουμε την σύντομη αναφορά μας στην ιδιαίτερης σημασίας για την μελέτη μας περίοδο του Κ.Σημίτη θα σημειώσουμε ότι κατά την διάρκεια της πολύχρονης κυβερνητικής του θητείας 31 ΔΕΚΟ μετατράπηκαν σε Ανώνυμες Εταιρείες και εισήχθησαν στο χρηματιστήριο, μετοχοποιήθηκαν-ιδιωτικοποιήθηκαν ουσιαστικά, βάζοντας τις βάσεις για μια πορεία ιδιωτικοποίησης όλων των ΔΕΚΟ. Τράπεζες πουλήθηκαν [ τράπεζα Κρήτης, τράπεζα Μακεδονία-Θράκης, Ιονική Τράπεζα] και άλλες μετοχοποιήθηκαν [ Εθνική Τράπεζα]. Ο ιδιωτικός τομέας αρχίζει να παίζει σημαντικό ή μάλλον τον πλέον βασικό ρόλο στη δημόσια ζωή. 

    Η είσοδος στην ΟΝΕ με τη βοήθεια του Λουκά Παπαδήμου [διοικητή τότε της Τράπεζας της Ελλάδος] και της Goldman Sachs που έκρυψε με έξυπνο τρόπο από τα λογιστικά βιβλία του κράτους το 2,5% του ΑΕΠ, μετατρέποντας ένα μέρος του ελληνικού χρέους που καταμετρούταν σε δολάρια και γιεν σε ευρώ χρησιμοποιώντας παλαιότερη ισοτιμία. Το γεγονός αυτό αποκαλύφθηκε στον αμερικανικό τύπο με τα ονόματα "Αριάνδη", "Αίολος" και "Άτλας", τρεις εταιρείες ειδικού σκοπού. Οι εταιρείες αυτές δέσμευαν ,εν αγνοία φυσικά του ελληνικού λαού, για λογαριασμό της Goldman Sachs μέρος των μελλοντικών εσόδων του ΟΠΑΠ, των τελών του "Ελευθέριος Βενιζέλος" και των  διοδίων αντίστοιχα. Για την ιστορία, ο Λουκάς Παπαδήμος ένα χρόνο μετά διορίστηκε Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν υπονοώ κάτι, μονάχα αναρωτιέμαι πόσο τυχαία ήταν αυτή η εξέλιξη; Προσχωρώντας στην ΟΝΕ η νομισματική πολιτική γίνεται αποκλειστική υπόθεση της ΕΚΤ. Το "σκάνδαλο του χρηματιστηρίου" επίσης επί Σημίτη, δείχνει την διαπλοκή δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που αρχίζει να κυριαρχεί. Πιο συγκεκριμένα, αυτό που έγινε τότε ήταν ότι ο πρωθυπουργός της χώρας και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας (Γ.Παπαντωνίου) προέβησαν σε δηλώσεις που καλούσαν, εμμέσως ή και ξεκάθαρα, τους μικροκαταθέτες να επενδύσουν τα χρήματα τους σε μετοχές στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Σημαντικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση έπαιξαν και τα ΜΜΕ, τα οποία θα μας απασχολήσουν περισσότερο στο επόμενο κεφάλαιο. Αμέσως μετά την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου χιλιάδες μικροεπενδυτές έχασαν τα λεφτά τους. Ο πρωθυπουργός περιορίστηκε σε μια δήλωση που προδίδει πολλά: "Ας πρόσεχαν". Οι ιδιωτικοποιήσεις ή μετοχοποιήσεις ή αποκρατικοποιήσεις, η είσοδος στη Νομισματική Ένωση και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου νομίζω συνοψίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την περίοδο Σημίτη. 

       Από τον Σημίτη στον Κώστα Καραμανλή, μια μετάβαση που έγινε με τον πλέον απολίτικο τρόπο. Στην προεκλογική διαμάχη κυριάρχησε το θέμα της διαφθοράς, καμία ουσιαστική πολιτική ή ιδεολογική διάφορα, καμία διαφορετική πρόταση, με κύριο σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας το "Το ΠΑΣΟΚ ότι ήταν να δώσει, το έδωσε". Ήδη από το 2000 ξεκινά μια προσπάθεια από τον πρόεδρο του κόμματος της ΝΔ να κατευθυνθεί και αυτός προς το κέντρο, θέλοντας να ξεφορτωθεί την ρετσινιά της "Δεξιάς" και να οικοιοποιηθεί την ταμπέλα ενός κόμματος του "μεσαίου χώρου" που απευθύνεται σε όλους του Έλληνες. Η ίδια αυτή η συμπόρευση Αριστεράς-Δεξιάς στον λεγόμενο μεσαίο χώρο αποτελεί σημαντικό σύμπτωμα της μεταδημοκρατίας. Ακολουθώντας και πάλι τα λεγόμενα της Σαντάλ Μουφ η σύμπτυξη αυτή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο εθνικιστικών, φασιστικών κομμάτων που επιχειρούν μια μαζική κινητοποίηση επιχειρώντας να αποκομίσουν κέρδη από την παθητικότητα στην οποία οδηγούνται οι μάζες εξαιτίας αυτής της συμπόρευσης. Αυτό επιβεβαιώνεται με την είσοδο του ακροδεξιού ΛΑΟΣ στη Βουλή [το 2007]. Κατά τ'άλλα, η κυβέρνηση Καραμανλή συνέχισε το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό η θέση του ιδιωτικού τομέα απέκτησε επιπλέον ισχύ. Προωθήθηκαν οι λεγόμενες ΣΔΙΤ [Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα] για ένα σύνολο έργων που κάλυπτε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής. Επιπλέον αποφασίστηκε η μείωση φορολόγησης του κεφαλαίου κατά 10 μονάδες. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί, συν τοις άλλοις, η πρόταση του υπουργού επικρατείας Θ.Ρουσόπουλου, που αφορούσε την "πρόσληψη διεθνών εταιρειών για την αναδιοργάνωση της λειτουργίας του δημοσίου αλλά και τον ίδιο τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου" (Κράουτς,2003:45). Πλέον η αλληλεξάρτηση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα εκλαμβάνεται, κατά κάποιον τρόπο, ως κάτι φυσικό και αυτονόητο. Επιπρόσθετα, προς την απαξίωση της εργατικής τάξης, που είχε ξεκινήσει από το 1985 και μετά, συνέτεινε η κατάργηση της μονιμότητας των εργαζομένων με τον νόμο του υπουργού οικονομικών, Αλογοσκούφη, το 2005. Η κυβέρνηση, γενικότερα, ακολουθούσε πιστά τις οδηγίες τραπεζιτών και ΕΕ περί ιδιωτικοποιήσεων, μείωσης δαπανών του δημοσίου, απελευθέρωσης των αγορών και "ελαστικών" εργασιακών σχέσεων. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι το 2005 η Ελλάδα γίνεται η πρώτη και μοναδική τότε χώρα της Ευρωζώνης, η οικονομία της οποίας περνά στα χέρια των Βρυξελλών. Τίθεται υπό κηδεμονία εξαιτίας των αποκλήσεων από το Σύμφωνο Σταθερότητας ενώ συγχρόνως επιταχύνονταν οι "θατσερικού τύπου", μεταρρυθμίσεις, με το ξεπούλημα τραπεζών, λιμανιών, ακινήτων και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων (Βήμα,2006:Φεβρουάριος / προσωπικό αρχείο).        

       Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της πενταετούς θητείας του Καραμανλή σχετίζεται με τα σκάνδαλα που ήρθαν στο φως. Η μονή Βατοπεδίου, τα δομημένα ομόλογα, η υπόθεση Ζαχόπουλου, η υπόθεση των υποκλοπών είναι μερικά από τα εκείνα που μας απασχόλησαν. Κατά περιόδους στήθηκαν τα γνωστά πλέον τηλεδικεία που ανεβάζουν τα νούμερα τηλεθέασης και μεταφέρουν το βάρος των ειδήσεων σε ένα ανούσιο πεδίο, παραπλανώντας τους τηλεθεατές. Η ηθικολογία που επικράτησε στον δημόσιο λόγο, σε συνδυασμό με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια απομάκρυναν ακόμα περισσότερο τον λαό από την πολιτική. Κυριάρχησε η ιδέα που ήθελε όλους τους πολιτικούς διεφθαρμένους - "όλοι τα τρώνε", αυτή η φράση επικρατούσε στα χείλη των ανθρώπων που αδιαφορούσαν ολοένα και περισσότερο για την πολιτική. 

    Ακολουθήσαμε μια χρονολογική σειρά και παρουσιάσαμε με τρόπο αρκετά σύντομο και σχηματικό τα κύρια χαρακτηριστικά της κάθε περιόδου. Δεν αναφερθήκαμε, ωστόσο, καθόλου στο πολιτικό σύστημα έτσι όπως στήθηκε από τους ανθρώπους που σήμερα καθιστούν συνένοχους τους πολίτες. Ένα πελατειακό σύστημα, όπου πρωταγωνιστούν το ρουσφέτι και η διαφθορά. Λίγο πριν ή λίγο μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση προσλαμβάνονταν πότε "πράσινα" και πότε "γαλάζια παιδιά" στο δημόσιο με αντάλλαγμα φυσικά τη ψήφο τους. Ο ψηφοφόρος μετατρέπεται σε πελάτη και το ιδεολογικό πεδίο, κατά κάποιον τρόπο, θυσιάζεται χάριν του συμφέροντος. Ένα ακόμα στοιχείο στο οποίο δεν δόθηκε η απαιτούμενη προσοχή είναι στην επικράτηση μιας τεχνοκρατικής αντίληψης για την αντιμετώπιση διαφόρων ζητημάτων με τη σύσταση επιτροπών να αναλαμβάνουν την επίλυση τους (Κράουτς,2003:44).   

    Ανακεφαλαιώνοντας, περάσαμε από την "δημοκρατική στιγμή" της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, στον εκσυγχρονισμό του Κώστα Σημίτη και έπειτα στον Κώστα Καραμανλή του "μεσαίου χώρου". Την περίοδο αυτή εμφανίστηκαν δυναμικά τα πρώτα συμπτώματα της μεταδημοκρατίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις, ο αυξανόμενος ρόλος των ιδιωτικών εταιρειών στο δημόσιο πεδίο, η σύμπτυξη Αριστεράς-Δεξιάς, η απογοήτευση και η αδιαφορία της μεγαλύτερης μερίδας του εκλογικού σώματος για την πολιτική με τη σταδιακή αύξηση της αποχής [με αποκορύφωμα τις ευρωεκλογές του 2009 όπου άγγιξε το 36,1%] , η παρακμή του συνδικαλιστικού τομέα, η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων, η διαφθορά και τα ΜΜΕ ως καθρέφτης των συμφερόντων της εκάστοτε κυβέρνησης. Όλα αυτά τα συμπτώματα γίνονται ακόμα πιο φανερά στην περίοδο της "κρίσης". Ο λαός πια παραμερίζεται πλήρως, καθώς άλλοι αποφασίζουν γι αυτόν και ο ρόλος του περιορίζεται στο να ακούει τις αποφάσεις που πάρθηκαν στο όνομα του.

http://an8rwpakos.blogspot.gr/ 

Λουκέτο στις αμυντικές βιομηχανίες ζητάει η τρόικα

Λουκέτο σε ΛΑΡΚΟ, ΕΛΒΟ και ΕΑΣ και απόλυση των εργαζομένων φέρεται να ζητά η τρόικα μέσω email μπλοκάροντας τα σχέδια της κυβέρνησης για ε«εξυγίανση εν λειτουργία». Στις αμυντικές βιομηχανίες εργάζονται συνολικά 2.200 άτομα. 

Η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας Φώφη Γεννηματά, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στην εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ για την επέτειο της ίδρυσής του, αναφέρθηκε στο ζήτημα, πως την προηγούμενη εβδομάδα η κυβερνητική πρόταση για αναδιάρθρωση των αμυντικών βιομηχανιών με έγκριση Σαμαρά και Στουρνάρα εστάλη στην τρόικα, η οποία την Κυριακή το βράδυ απάντησε αρνητικά κάνοντας λόγο για «μη ρεαλιστικές και μη βιώσιμες» προτάσεις.

Η Φώφη Γεννηματά δήλωσε πως η τρόικα ζήτησε από την κυβέρνηση το κλείσιμο των αμυντικών βιομηχανιών ακόμα και χωρίς αποζημιώσεις στους εργαζόμενους, προκρίνοντας το σενάριο της πτώχευσης. Σύμφωνα αναπληρώτρια υπουργό ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε πως «η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη αλλά πάμε για μάχη», ενώ η ίδια ζήτησε «να γίνουν παρεμβάσεις ανώτατο δυνατό επίπεδο γιατί υπό την πίεση επόμενης δόσης αργά ή γρήγορα το θέμα θα έρθει σε αδιέξοδο». Η Φ. Γεννηματά δήλωσε πως η κυβέρνηση αναζητά πλέον μια «τεχνοκρατική απάντηση».  
Το email, σύμφωνα με τις πληροφορίες, εστάλη το βράδυ της Κυριακής κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των Σαμαρά και Βενιζέλου. Η τρόικα, όπως μεταδίδει ο ANT1,  φέρεται να ζητάει «μέθοδο ΕΡΤ» τονίζοντας πως δεν συναινεί με τη διάθεση των 40 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό με την μορφή δανεισμού, προκειμένου να γίνει η αναδιάρθωση των αμυντικών βιομηχανιών
Η είδηση για ανατροπή των κυβερνητικών σχεδίων από την τρόικα είναι εντυπωσιακή σε δύο επίπεδα: Αφενός γιατί δείχνει ότι δεν επίκειται σκληρή διαπραγμάτευση, όπως διαφημίζεται, αλλά ήδη η κυβέρνηση στέλνει στους ελεγκτές προς έγκριση ό,τι σχεδιάζει. Αφετέρου, γιατί επιβεβαιώνονται οι χειρότεροι φόβοι των εργαζομένων ότι το «σχέδιο κινητικότητας/διαθεσιμότητας» και η «αναδιάρθρωση του Δημοσίου» είναι ευφημισμοί που κρύβουν απολύσεις «τελεία και παύλα», κατά την έκφραση που αρέσει στον πρωθυπουργού.
Αιτία πολέμου οι προτάσεις της τρόικας αλλά και τα κυβερνητικά σχέδια
Οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ πραγματοποίησαν την Τρίτη πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ενώ από σήμερα ξεκίνησαν και επίσχεση εργασίας καθώς παραμένουν απλήρωτοι τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Όπως ανακοίνωσαν, σύμφωνα με το Thestival, θα συμμετάσχουν και στις διαδηλώσεις το ερχόμενο Σάββατο στο πλαίσιο των εγκαινίων της 78ης ΔΕΘ, με μια ιδιότυπη παρέλαση οχημάτων που σχεδιάσαν και κατασκεύασαν οι ίδιοι όλα αυτά τα χρόνια στη βιομηχανία της ΕΛΒΟ.
Δείτε το Βίντεο

«Είναι έγκλημα, είναι εθνική προδοσία», δήλωσε ο Αντιπρόέδρος των εργαζομένων της ΕΛΒΟ στη Θεσσαλονίκη, Θόδωρος Δημητριάδης, στο άκουσμα της είδησης ότι η τρόικα απαιτεί τον «ξαφνικό θάνατο» της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.
«Εμείς θα κάνουμε παρέλαση με τα οχήματα που κατασκευάσαμε εδώ και 45 χρόνια, αυτά που ο ελληνικός λαός χειροκροτούσε στις παρελάσεις, έτσι ώστε να αναβιώσουμε στη μνήμη τους ότι υπάρχει μία εθνική, αμυντική βιομηχανία», είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι.

Δείτε το Βίντεο
Σύμφωνα με το AltetThess οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ ξεκαθάρισαν πως τόσο τα αρχικά κυβερνητικά σχέδια, όσο και οι προτάσεις της τρόικας αποτελούν αιτία πολέμου. Μάλιστα ισχυρίζονται πως ήταν ενήμεροι από το υπουργείο, πως το σχέδιο της κυβέρνησης δεν είχε συζητηθεί με τους τροικανούς και αποτελεί μόνο μια πρώτη πρόταση! Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία υποστηρίζουν τώρα πως πρόκειται για επικοινωνιακό παιχνίδι τη κυβέρνησης, προκειμένου να φανεί πως δόθηκε μια μάχη, αλλά οι τροικανοί ήταν ανένδοτοι. Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικό του εμπαιγμού είναι πως ενημερώθηκαν για τη στάση της τρόικας από τα ΜΜΕ, ενώ την ίδια στιγμή πραγματοποιούσαν συνάντηση με τον υπουργό Μακεδονίας-Θράκης.
http://tvxs.gr/

Πώς αποκαλεί ο Σαμαράς τους εντιμότατους Ψωμιάδη - Παπαγεωργόπουλο;

Σκληρή επίθεση εξαπέλυσε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις γαλαζοπράσινες αντιδράσεις (Κεδίκογλου, Μιχελάκης, ΠΑΣΟΚ και Ασκούνης) μετά τη συνάντηση Τσίπρα με την ΠΟΕ-ΟΤΑ, αλλά και την αποστροφή του περί... "φθαρμένων βλαχοδημάρχων της συμμαχίας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ".

• Σκληρή απάντηση του Σύριζα

Σε απόλυτη σύμπνοια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατηγορούσε τον Αλ. Τσίπρα για "καταστροφολογία" και οι άλλοι για έλλειψη σεβασμού προς τους δημάρχους και τους πολίτες που τους ανέδειξαν.
Σε όλους αυτούς απάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ σε υψηλούς τόνους, θέτοντας την... ταμπακέρα, που ακούει στο όνομα Παπαγεωργόπουλος, Ψωμιάδης κ.ο.κ., την ίδια ώρα που πηγές της Κουμουνδούρου έθεταν το ερώτημα αν, μεταξύ πολλών άλλων λόγων, ο Αντ. Σαμαράς αποφεύγει τη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ προκειμένου να μη δεχθεί ερώτημα για τους δικούς του δημάρχους, που κάποτε εκθείαζε...
Στην αναλυτική, αιχμηρή απάντησή του το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ερωτά τον πρωθυπουργό: "Αλήθεια, πώς αποκαλούν εκεί στη Ν.Δ. και στην κυβέρνηση γενικότερα τους κ.κ. Παπαγεωργόπουλο, Ψωμιάδη, Λιακόπουλο, Μπαλάσκα, αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, στελέχη της Ν.Δ. και φίλους του κ. Σαμαρά; Αυτές είναι μερικές από τις πρόσφατες περιπτώσεις που έλαβαν χώρα και ο κατάλογος των ονομάτων είναι μακρύς από διάφορους εκπροσώπους της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στην τοπική αυτοδιοίκηση και όχι μόνο, όπου η διαφθορά, η διασπάθιση δημοσίου χρήματος, οι καταχρήσεις και οι κομπίνες ήταν ο κανόνας για τους αιρετούς και τα κόμματά τους, αποδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αποτέλεσαν διαχρονικά τη μήτρα της διαφθοράς και της διαπλοκής".
Μάλιστα, η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει ένα βήμα πιο πέρα θυμίζοντας την τελευταία συνέντευξη του κ. Σαμαρά στη ΔΕΘ το 2011, όπου "ο ίδιος υποστήριζε για τον κατάδικο πλέον για υπεξαίρεση πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Παπαγεωργόπουλο τα εξής: 'Θεωρώ ότι είναι ένας έντιμος άνθρωπος ο οποίος έχει προσφέρει απίστευτα πράγματα στην πόλη της Θεσσαλονίκης'". Και προσθέτει: "Ο άλλος 'έντιμος' άνθρωπος της περιοχής και υπεύθυνος για τον προεκλογικό αγώνα της Ν.Δ. στη Μακεδονία και ένθερμος υποστηρικτής της συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή, κ. Ψωμιάδης, καταδικάστηκε για παράβαση καθήκοντος και εξέπεσε του αξιώματος του περιφερειάρχη". Αναφορά γίνεται και στους "γαλάζιους" αντιδήμαρχο Χαϊδαρίου και δήμαρχο Κιλκίς. "Αυτά προς το παρόν" κλείνει με νόημα η σχετική ανακοίνωση...
Ν. ΠΑΠ.
http://www.avgi.gr/

Ο Ρέστης δάνειζε τον ΔΟΛ όταν ήταν μέτοχός του

Υπέρογκα δάνεια, περισσότερα από τα μέχρι σήμερα γνωστά, για λογαριασμό οργανισμών των οποίων ο επιχειρηματίας Βίκτωρας Ρέστης ήταν μέτοχος ή μέλος του διοικητικού συμβουλίου, είχε εκδώσει η δικής του ιδιοκτησίας τράπεζα First Business Bank. Μεταξύ αυτών κι ένα δάνειο ύψους περίπου 8 εκατ. ευρώ στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ), την περίοδο κατά την οποία ο Ρέστης ήταν βασικός μέτοχος και μέλος της διοίκησης. Επίσης υπάρχει δάνειο που δόθηκε εκτός τραπεζικής πρακτικής στην εταιρεία DA Ανώνυμη Εκδοτική Εμπορική Εταιρεία, που εκδίδει την εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ. Πρόκειται για δύο δάνεια τα οποία περιλαμβάνονται στη δικογραφία της First Business Bank, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχουν δημοσιευθεί περισσότερα στοιχεία γι΄αυτά.
Σύμφωνα με στοιχεία της δικογραφίας που αποκαλύπτει το thepressproject.gr, η First Business Bank ενέκρινε χρηματοδότηση με κάλυμμα μετρητά, τα οποία δεν αφορούν σε ίδια διαθέσιμα των εταιριών, αλλά στο προϊόν του δανείου. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις το προϊόν της κατάθεσης αποδεσμεύεται σταδιακά με συνέπεια η εγκριθείσα χορήγηση να παραμένει χωρίς εξασφάλιση.
Για τη δανειοδότηση του ΔΟΛ αναφέρεται ότι: η Τράπεζα χορήγησε μακροπρόθεσμα δάνειο ποσού 8 εκατ. ευρώ στο ΔΟΛ Α.Ε. διάρκειας 7 ετών με αποπληρωμή κεφαλαίου στη λήξη (Ιούλιος 2018) με επιτόκιο euribor 3 μηνών πλέον περιθωρίου 4% και εισφοράς του Ν. 128/75. Το δάνειο χορηγήθηκε με σκοπό την υλοποίηση του προγράμματος αναδιοργάνωσης και εξυγίανσης των εταιριών του ομίλου ΔΟΛ Α.Ε. Ως εξασφάλιση προβλεπόταν η λήψη ισόποσης κατάθεσης.
Επιπλέον παρατηρείται ότι:
1. Ο όμιλος Ρέστη κατείχε το 19,23% των μετοχών του ΔΟΛ Α.Ε. ενώ παράλληλα τα χαρακτηριστικά της εν λόγω χορήγησης κρίνονται ιδιαιτέρως ευνοϊκά για μία ζημιογόνα εταιρία που δραστηριοποιείται σε έναν ιδιαίτερα επηρεασμένο από την οικονομική κρίση κλάδο. Καθίσταται συνεπώς απαραίτητη η ένταξή της στα χρηματοδοτικά ανοίγματα του ομίλου Ρέστη.
2. Η χρηματοδότησή της εταιρίας στη βάση της προόδου του προγράμματος αναδιοργάνωσης είναι γενική και δεν μπορεί εύκολα να αξιολογηθεί και να επιβεβαιωθεί. Η χρηματοδότηση θα πρέπει να αφορά συγκεκριμένα αντικείμενα/προγράμματα τα οποία θα πρέπει να είναι ελεγμένα εκ μέρους της τράπεζας.
3. Δεν υπάρχει δεσμευμένη κατάθεση από ίδια διαθέσιμα της εταιρίας αλλά το προϊόν του δανείου έγινε κατάθεση σε δεσμευμένο λογαριασμό από τον οποίο γίνονται σταδιακά οι εκταμιεύσεις. Αποτέλεσμα αυτό το δάνειο είναι ανεξόφλητο κατά το ήμισυ.
4. Μία εκ των τριών εκταμιεύσεων στις 28.9.2011 ποσού 1,25 εκατ. ευρώ εγκρίθηκε με καθυστέρηση από την Επιτροπή δανείων (ημερομηνία έγκρισης 22.11.2011). Αίτημα της εταιρίας από 20.12.2011 για εκταμίευση του υπόλοιπου ποσού 4,25 εκατ. ευρώ του εγκριθέντος ορίου μέχρι το πέρας του ελέγχου δεν είχε εγκριθεί να εκταμιευθεί.
5. Δεν αναφέρεται ο λόγος αποπληρωμής του δανείου με μία πληρωμή στη λήξη του μετά από επτά έτη, ούτε οι πηγές, προέλευσης των ταμειακών ροών αποπληρωμής του. Αν ληφθούν υπόψη και τα δυσμενή στοιχεία του ομίλου, η αποπληρωμή τίθεται εν αμφιβόλω.
6. Το επιτόκιο χορήγησης euribor 3 μηνών και περιθώριο 4% βάσει των οικονομικών στοιχείων του ομίλου ΔΟΛ, αλλά και γενικότερα της τραπεζικής πρακτικής με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες θεωρείται ευνοϊκό. Πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η δεσμευμένη κατάθεση ποσού 4,25 εκατ. ευρώ προσφέρει επιτόκιο 3,02% γεγονός που μειώνει ακόμα περισσότερο το περιθώριο κέρδους της τράπεζας.
7. Μέχρι 30.4.2012 δεν είχαν πληρωθεί τόκοι συνολικού ποσού 241 χιλιάδων ευρώ, οι οποίοι αφορούν το εάμηνο 31.10.2011 έως 30.4.2012 και ως εκ τούτου θα πρέπει να παύσει ο εκτοκισμός της απαίτησης (άρθρο 88 του Ν. 3601/2007).
8. Λόγω των απλήρωτων τόκων της μη εκταμίευσης του συνόλου του δανείου των δυσμενών οικονομικών στοιχείων της εταιρίας και του ομίλου, της μη ύπαρξης εξασφαλίσεων και συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος αποπληρωμής προτείνεται ο σχηματισμός πρόβλεψης σε ποσοστό 25% επί της ακάλυπτης απαίτησης 3,991 εκατ. ευρώ.
9. Αναφορικά με την ΠΔ/ΤΕ 2442/99 η τράπεζα κατατάσσει τη χρηματοδότηση στην κατηγορία των ενήμερων απαιτήσεων ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στην κατηγορία των απαιτήσεων με καθυστέρηση 3-6 μήνες.
Ο Ρέστης είναι προφυλακισμένος από τον περασμένο Ιούλιο και κατηγορείται ότι μαζί με τους συνεργάτες του Αναστάσιο Πάλλη και Δημήτρη Καλλιμάνη υπεξαίρεσε χρήματα της τράπεζας μέσω δανειοδότησης. Στην αποκάλυψη αυτή είχε προχωρήσει ο πρόεδρος της Αρχής για το Ξέπλυμα Βρώμικου Χρήματος, Παναγιώτης Νικολούδης, ο οποίος σε πόρισμά του κατέγραφε τη διαδρομή δανείου ύψους 5,8 εκατ. ευρώ που είχε χορηγηθεί από την τράπεζα First Business Bank του ομίλου Ρέστη σε εταιρία συμφερόντων της ίδιας οικογένειας.
Ειδικότερα, στο πόρισμά του ο κ. Π. Νικολούδης διαπίστωνε ότι το επίμαχο δάνειο χορηγήθηκε από τη συγκεκριμένη τράπεζα στην εταιρεία AAM Holding τη 13η Ιουνίου 2012 με τη μορφή κεφαλαίου κίνησης. Το χρηματικό ποσό, σε ένα μήνα, φέρεται να κατέληξε στην εταιρεία BSR Fund S.A., το διοικητικό συμβούλιο της οποίας αποτελείτο από μέλη της οικογένειας Ρέστη. Στη διαδρομή των 5,8 εκατ. ευρώ από την ΑΑΜ Ηolding στην BSR Fund S.A. μεσολάβησε, μεταξύ άλλων, η Ronda Shipmanagement Inc., που έχει έδρα τη Λιβερία και ήταν υπό τον έλεγχο του Αναστάσιου Πάλλη. 
http://www.koutipandoras.gr/

Αν υπήρχε Mega Chanel την 21η Ιουλίου 1928

Ανανδρανιστάκης Γιώργος

Το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1928, ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης βρέθηκε νεκρός από σφαίρα πιστολιού στα περίχωρα της Πρέβεζας. Η ιατροδικαστική έρευνα δεν άφηνε την παραμικρή αμφιβολία: Επρόκειτο για αυτοκτονία.
«Νισάφι πια, Όλγα μου, με τους δημοσίους υπαλλήλους! Έχουνε φτάσει στα άκρα! Σήμερα ένας από δαύτους, κάποιος Καρυωτάκης, αυτοκτόνησε εν ώρα υπηρεσίας», είπε ο Γιάννης του 1928, που φυσικά δεν ήταν ο σημερινός Γιάννης. «Εν ώρα υπηρεσίας, Γιάννη μου, εν ώρα υπηρεσίας!», υπερθεμάτισε η τότε Όλγα, που φυσικά δεν ήταν η σημερινή Όλγα, αν και για να είμαστε απολύτως βέβαιοι, θα πρέπει να καταφύγουμε στην μέθοδο ραδιοχρονολόγησης «Άνθρακας 24». «Αυτός ο Καρυωτάκης, Όλγα μου, είναι επίορκος και πρέπει να τεθεί πάραυτα σε διαθεσιμότητα». «Σε διαθεσιμότητα, Γιάννη μου, σε διαθεσιμότητα!». Το πώς ακριβώς θέτεις έναν νεκρό σε διαθεσιμότητα δεν το γνωρίζω, εκείνο που γνωρίζω είναι ότι οι νεκροί είναι πάντοτε διαθέσιμοι και γνωστής κατοικίας, εκτός κι αν οι στάχτες τους έχουν διασκορπιστεί στις αχανείς Άνδεις.
«Δεν είναι μόνο επίορκος ο Καρυωτάκης, Όλγα μου, είναι και τρομοκράτης!». «Τι είναι αυτά που λες, Γιάννη μου; Με τρομοκρατείς!». «Αντί να χρησιμοποιήσει κάποια ακίνδυνη μέθοδο αυτοχειριασμού, το δηλητήριο, την πτώση από την Ακρόπολη, την ανταλλαγή ευχετήριων καρτών με τον Κ. Μητσοτάκη, την παραμονή επί δεκάλεπτο στο w.c. του Πάγκαλου, προτίμησε το πιστόλι, εξωθώντας τους νέους να πάρουν τα όπλα και να βγουν στους δρόμους». «Τρομοκράτης, Γιάννη μου, τρομοκράτης! Να βγει και να καταδικάσει αμέσως την αυτοκτονία ο ΣΥΡΙΖΑ», ο οποίος δεν ήταν ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Σύνδεσμος των Ριζικά Αντιβασιλικών, σε αντίθεση με το τότε ΜΕGA, που ήταν κάργα βασιλόφρων. Όπως άλλωστε και το σημερινό.
«Δεν είναι μόνο επίορκος και τρομοκράτης, Όλγα μου, είναι και αρνησίπατρις!». «Τι είναι ο Αρνησίπατρις, Γιάννη μου; Πλοίο του Αγούδημου;» «Αρνησίπατρις, Όλγα μου, είναι ο προδότης, σαν τον Καρυωτάκη που πήγε και αυτοκτόνησε, αντί να μείνει στη ζωή και να συμβάλει στον τιτάνιο αγώνα του Βενιζέλου και του Σαμαρά», όπου ο Βενιζέλος ήταν προφανώς ο Ελευθέριος και ο Σαμαράς ήταν προφανώς κάποιος που έφτιαχνε σαμάρια.
Θα τον βγάζανε τον Καρυωτάκη επίορκο, θα τον βγάζανε τρομοκράτη, θα τον βγάζανε προδότη και μετά θα βγάζανε και τον Ψαριανό- ναι, υπήρχε και τότε Ψαριανός, διότι οι Ψαριανοί είναι σαν τους μύθους, παντού υπάρχει ένας- για να πει ότι ο Καρυωτάκης αυτοκτόνησε από έρωτα, όπως άλλωστε και οι 4.000 αυτόχειρες του Μνημονίου. Κι αν για τους αυτόχειρες του Μνημονίου υπάρχει κάποια αμφιβολία, για τον Καρυωτάκη δεν υπάρχει η παραμικρή, αφού ως γνωστόν ο ποιητής έπασχε από την σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ωχρά σπειροχαίτη.
«Τι είναι η ωχρά σπειροχαίτη, Γιάννη μου; Βαφή μαλλιών;». «Όχι Όλγα μου, αρρώστια είναι». «Κι εσύ αρρώστια είσαι, Γιάννη μου».
http://www.avgi.gr/

Ο "πρόθυμος" Βενιζέλος σε αναδίπλωση μετά την κατακραυγή

Γιάμαλη Αναστασία

Να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη φιλοπόλεμη στάση του, κατηγορώντας μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι διαστρεβλώνει τις δηλώσεις του, επεχείρησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος βλέποντας ότι το διεθνές κλίμα έχει αλλάξει άρδην με αποτέλεσμα να εκτίθεται ακόμη περισσότερο. Ο ΥΠΕΞ επανέλαβε πως η στάση που τηρεί έχει να κάνει με συμφέροντα, τα οποία συνδύασε και με τη μέριμνα για τους χριστιανούς σε Αίγυπτο και Συρία αλλά και με τις υποχρεώσεις τις οποίες οφείλει να σεβαστεί η χώρα μας εκτός από ΟΗΕ Ε.Ε. ΝΑΤΟ σε διμερές επίπεδο ανοίγοντας έτσι το παράθυρο της παραχώρησης διευκολύνσεων στις ΗΠΑ στο μέτρο που ΝΑΤΟ και ΟΗΕ δεν σκοπεύουν να εμπλακούν σε ενδεχόμενη επέμβαση.

• 
  
• Ρ. Δούρου: Αντί για εν κρυπτώ διαβουλεύσεις περί πολεμικής εμπλοκής, η Ελλάδα χρειάζεται μια ενεργητική πολιτική ειρήνης, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, του ΟΗΕ, μακριά από τον ατλαντισμό, με πρωτοβουλίες που θα αναβαθμίζουν πραγματικά τη διεθνή της θέση»

Άλλωστε ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας ουσιαστικά απέρριψε το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για σύγκληση ολομέλειας της Βουλής με θέμα τη Συρία υποστηρίζοντας -μέσω ανακοίνωσης του υπουργείου- πως "το πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δεν προσφέρεται για αντιπολίτευση" και πως είναι "στη διάθεση των κομμάτων για κατ' ιδίαν ενημέρωση οσάκις του ζητηθεί. "Σε συνέντευξή του στη Real Νews συνέχισε λέγοντας πως υπάρχουν "πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο δημόσιας συζήτησης στη Βουλή στο μέσον μιας κρίσης που εξελίσσεται ανά ώρα μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας πολιτικοδιπλωματικής κινητικότητας".
Στη συνέντευξη επανέλαβε τη θέση του και πρόσθεσε πως: "Όσοι στην Ελλάδα εκφράζονται με ευκολία για θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σκεφτούν ότι η στάση μας σε σχέση με τη Συρία συγχρονίζεται με τη στάση μας σε σχέση με την Αίγυπτο, που είναι χώρα καθοριστική για πάρα πολλά θέματα, όχι μόνο στη Μ. Ανατολή και στη Β. Αφρική, αλλά και στην Α. Μεσόγειο, δηλαδή για θέματα που μας αφορούν άμεσα ως χώρα".
 

Η απάντηση της Ρ. Δούρου

Τα όσα είπε ο Ευ. Βενιζέλος δεν έμειναν αναπάντητα από την υπεύθυνη Ευρωπαϊκής Πολιτικής, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ρ. Δούρου, που σχολίασε πως: «Στη συνέντευξή του ο κ. Βενιζέλος ισχυρίζεται, πρώτον, ότι η ελληνική στάση σε σχέση με τη Συρία ‘συγχρονίζεται με τη στάση μας σε σχέση με την Αίγυπτο'. Ωστόσο, η Αίγυπτος, διά στόματος του υπουργού Εξωτερικών, Ναμπίλ Φάχμι, έχει απορρίψει τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, εμμένοντας στο ότι η μόνη λύση είναι η πολιτική. Αντιθέτως η Ελλάδα, διά στόματος του κ. Βενιζέλου, έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ στρατιωτικής επιχείρησης πριν καν αυτή συγκεκριμενοποιηθεί. Πώς θα εξηγήσει την ελληνική, υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης, θέση κατά την επίσκεψή του την Πέμπτη στον Αιγύπτιο ομόλογό του;".
Ακόμη αναρωτιέται "πώς" επιτυγχάνεται ο στόχος της ειρήνης και της σταθερότητας "από τη στιγμή που η χώρα μας έχει επιλέξει δημόσια το στρατόπεδο του πολέμου" και καταλήγει ότι μπορεί να "είναι δικαίωμα της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου να μην ανακοινώνει τις ενέργειές της. Ωστόσο αυτή η αντιδημοκρατική στάση είναι αποκαλυπτική του πώς αντιλαμβάνεται την άσκηση (και) της εξωτερικής πολιτικής: εν κρυπτώ, μακριά από τη βάσανο της δημόσιας κριτικής, μακριά από τη Βουλή. Οι λόγοι είναι φανεροί κι έχουν να κάνουν με τη μαζική, λαϊκή απόρριψη μιας πολιτικής που καθιστά την Ελλάδα κρίκο της αλυσίδας του πολέμου. Αντί για εν κρυπτώ διαβουλεύσεις περί πολεμικής εμπλοκής, η Ελλάδα χρειάζεται μια ενεργητική πολιτική ειρήνης, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου, του ΟΗΕ, μακριά από τον ατλαντισμό, με πρωτοβουλίες που θα αναβαθμίζουν πραγματικά τη διεθνή της θέση».
Ο υπουργός, που την Πέμπτη θα βρεθεί στην Αίγυπτο για να αποδείξει πως "είμαστε ενεργά παρόντες στην περιοχή", συναντήθηκε χθες με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά για να συζητούσουν και πάλι το ζήτημα της συριακής κρίσης μετά τις τελευταίες εξελίξεις. καθώς και με τον πρώην πρωθυπουργό της Ιορδανίας.
Να μην εμπλακεί η Ελλάδα σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία ζήτησε η ΔΗΜ.ΑΡ. και υποστήριξε πως η χώρα "πρέπει να υποστηρίζει την πολιτική λύση καθώς και την εφαρμογή της διεθνούς νομιμότητας σε οποιαδήποτε παρέμβαση".
http://www.avgi.gr/