Ο συμμαθητής μου ο τρομοκράτης της 17Ν

Της Χριστίνας Ταχιάου

Αν με ρωτούσες, μέχρι το 2002, «ποιος από τους γνωστούς σου θα μπορούσε -θεωρητικά- να είναι μέλος της 17 Νοέμβρη;», θα σου έλεγα «Ο Κώστας Τέλιος». Συμμαθητές από την πρώτη ως την τρίτη Λυκείου, συνεχόμενοι «στον κατάλογο» (Ταχιάου – Τέλιος, ήξερες ότι όταν φώναζε ο καθηγητής το ένα όνομα δε θα φώναζε και το άλλο), κάποια στιγμή στο ίδιο θρανίο, με έντονες συγκρούσεις -στην πρώτη Λυκείου ο Κώστας στην ΚΝΕ, αργότερα ανένταχτος του αριστερού χώρου- γνωριζόμασταν αρκετά καλά.

Όταν γίνονταν οι αποκαλύψεις και οι συλλήψεις για τα μέλη της 17 Νοέμβρη, εκείνο τον Ιούλιο του 2002, δεν έπεσα από κανένα σύννεφο. Μου φάνηκε εντελώς φυσιολογικό το ότι ο Κώστας ήταν μέλος της. Ήταν κάτι στο μάτι του, στη συμπεριφορά του που πρόδιδε ότι θα μπορούσε να αγωνιστεί βίαια. Αλλά, δεν ξέρω πώς να το πω χωρίς να παρεξηγηθώ: μέσα στην ακραία επαναστατική συμπεριφορά που υποψιαζόμουν ότι θα μπορούσε να δείχνει, έβλεπα έναν αγώνα για τα πιστεύω του. Φυσικά και δε θα δικαιολογούσα ποτέ τη βία του, εννοείται, έτσι; Απλώς προσπαθώ να εξηγήσω ότι ο τρομοκράτης ήταν, για μένα -για μας- ο συμμαθητής του διπλανού θρανίου, με τον οποίο περνούσαμε 6 ώρες τη μέρα, κάθε μέρα, μαζί. 

Τελευταία φορά τον είχα δει με μια πανάρχαια BMW μηχανή, «κατοχική», από αυτές που περιμένεις να έχουν κι ένα καλάθι δίπλα, να ετοιμάζεται για διακοπές σε ένα τότε ερημικό και νυν τρέντι νησί. Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90, εγώ με ένα καλό παπί της εποχής, να του λέω «τι παλιατζούρα είναι αυτή, ρε Κώστα; Πάρε ένα μηχανάκι της προκοπής να κυκλοφορείς σαν άνθρωπος!» κι εκείνος να γελάει. Να τον υποψιάζομαι για βίαιες ενέργειες, αλλά ταυτόχρονα να τον νιώθω ως τον συμμαθητή που θα σήκωνε ο καθηγητής αν δε σήκωνε εμένα. Και να μαθαίνω, αργότερα, ότι την εποχή εκείνη ήταν μέλος της 17 Νοέμβρη.

Χθες διάβασα την είδηση περί οριστικής απόλυσής του. Ο Κώστας ήταν δάσκαλος μέχρι το 2002, οπότε και συνελήφθη. Μ’ έναν περίεργο τρόπο, νιώθω ότι υπάρχει μια αδικία στην περίπτωσή του. Ίσως επειδή πιστεύω πάντα στην ειλικρινή μεταμέλειά του. Επειδή τον γνωρίζω. Αν δεν τον γνώριζα, το πιθανότερο είναι ότι θα έβλεπα απέναντί μου έναν τρομοκράτη. Στην περίπτωση του Κώστα, όμως, βλέπω ένα ευαίσθητο άτομο που κάποια στιγμή πίστεψε ότι -με λάθος τρόπο- θα αλλάξει τον κόσμο.

Μη βαράτε, αντιβίαιοι, φιλειρηνιστές και αντιτρομοκράτες. Δείτε λίγο τον ανθρώπινο παράγοντα. Έναν άνθρωπο που μπορεί να έχει, ειλικρινά, μεταμεληθεί. Που εξέτισε την ποινή του και βγήκε ξανά έξω στην κοινωνία στα 44-45 του. Που υπήρξε μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης και πλήρωσε γι' αυτό. Που έχει μια πορεία ζωής (πες την εγκληματική, δε θα διαφωνήσω) για την οποία πολλά μπορεί να πει, να διδάξει σε νεαρούς μαθητές. Αν είχα παιδί, θα ήθελα γι' αυτό έναν δάσκαλο που να έχει περάσει στην άλλη πλευρά και να έχει γυρίσει από αυτήν, πιστεύω ότι θα είχε πολλά να δείξει. (Ναι, ξέρω, δεν έχω παιδιά, ας μη μιλάω κ.λπ…)

Πιστεύω ότι ο Κώστας υπήρξε -μέχρι το 2002, οπότε και συνελήφθη- καλός δάσκαλος. Κι ότι σήμερα, μετά την εφιαλτική εμπειρία του θα ήταν ακόμη καλύτερος δάσκαλος. (Πιστεύω στην ειλικρινή μεταμέλειά του, το ξαναλέω…) Κι ότι είναι κρίμα να μη διδάσκει.

Κι άντε να το δεχτώ ότι ο Κώστας Τέλιος καλώς απολύθηκε οριστικά από τη δουλειά του. Τι θα κάνει, πλέον, στη ζωή του; Στιγματισμένος ως τρομοκράτης, σε μια Ελλάδα αυστηρή, ηθικοπλαστική όπου κι όπως της γουστάρει, ανίκανη να δώσει δεύτερη ευκαιρία σε κάποιον που παραστράτησε ή καταστράφηκε; Σε μια Ελλάδα που δε συγχωρεί και δεν είναι εξοικειωμένη με έννοιες όπως η επανένταξη; Με ένα σωφρονιστικό σύστημα που παρατά τον αποφυλακισμένο στην τύχη του;

Μη βαράτε, αντιβίαιοι, φιλειρηνιστές και αντιτρομοκράτες. Μια σκέψη κάνω. Εκεί που εσείς βλέπετε έναν στυγνό τρομοκράτη, εγώ βλέπω τον Κώστα τον συμμαθητή μου. Κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.
C’ est la vie.

http://www.protagon.gr/

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Η ΕΡΤ εξέπεμψε ραδιοφωνικά από το Πολυτεχνείο - Εκπομπή και Σάββατο από τις 12μ. - 9μ.μ.

Η ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ:

"Θα εκπέμψουμε από το Πολυτεχνείο"

«Συνεχίζουμε τον αγώνα και θα εκπέμψουμε από το Πολυτεχνείο, μέσω διαδικτύου, στο www.ertopen.com με τη βοήθεια μόνο των φοιτητών και των εργαζομένων στο ΕΜΠ» τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΣΠΕΡΤ και καλεί σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων για να κερδίσουμε τώρα τις μάχες, αλλά και να αποτρέψουμε το νέο κύμα απολύσεων, που προετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα.

Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας καθημερινά τις προκλήσεις και τις φασιστικές μεθόδους που ακολουθεί , μετά την παρέμβασή της στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου για να μας φιμώσουν, σήμερα παράνομα και καταχρηστικά προσπάθησε να απομακρύνει με ΜΑΤ τις δύο συναδέλφους της ΠΟΣΠΕΡΤ που έκαναν βάρδια στα γραφεία της. Ενώ συνεχίζει να παρεμποδίζει τη συνδικαλιστική δράση και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες που προβλέπει ο ν.1264, απαγορεύοντας με τα ΜΑΤ στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ΕΣΗΕΑ να εισέλθουν στα γραφεία τους, που βρίσκονται εντός του Ραδιομεγάρου.

Μετά από τη γενική κατακραυγή και την αντίσταση των δύο συναδέλφων να παραδώσουν τα γραφεία της Ομοσπονδίας και την αντίδραση της ΠΟΣΠΕΡΤ, απετράπη η εκδίωξή τους όπως ζητούσαν οι εγκάθετοι του Υπουργείου Οικονομικών. Το βλέμμα των συναδέλφων, μέσα από τα γραφεία της ΠΟΣΠΕΡΤ, τους ενοχλούσε!!! στην καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων της ΕΡΤ , που παράνομα και καταχρηστικά προέβαιναν και παρά τα τρία εξώδικα της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ΕΣΗΕΑ. Συνεχίζουμε τον αγώνα και θα εκπέμψουμε από το Πολυτεχνείο, μέσω διαδικτύου, στο www.ertopen.com με τη βοήθεια μόνο των φοιτητών και των εργαζομένων στο ΕΜΠ, παρά την εμμονή της Πρυτανείας να μη συγκαλεί την Επιτροπή Εορτασμού του Πολυτεχνείου εχθές, ώστε να μην διαφανεί η ομόθυμη θέληση όλων όσων απαρτίζουν αυτή την επιτροπή πλην της Πρυτανείας. Μας δίνει δύναμη η χθεσινή δυναμική συγκέντρωση και πορεία στη Βουλή, στην οποία εισήλθε αντιπροσωπεία. Βρεθήκαμε μαζί και διαδηλώσαμε εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, απεργοί εδώ και δέκα εβδομάδες του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πολυτεχείου καθώς και άλλων ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία, τους δήμους, το δημόσιο, τα ΜΜΕ και φοιτητικοί σύλλογοι. Δώσαμε όλοι μαζί ένα ηχηρό μήνυμα ότι ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ συντονισμένα τους αγώνες μας για να μην περάσουν το μαύρο στην ΕΡΤ και οι χιλιάδες απολύσεις - διαθεσιμότητες.

Αναδείχθηκε η ανάγκη να απλωθεί το κύμα σύγκρουσης με τις διαθεσιμότητες σε όλους τους χώρους του δημοσίου που αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα. Για να κερδίσουμε τώρα τις μάχες, αλλά και να αποτρέψουμε το νέο κύμα 12.000 διαθεσιμοτήτων – απολύσεων, που προετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα για τον Δεκέμβριο. Από όλους τους ομιλητές αναδείχθηκε η ανάγκη κλιμάκωσης του απεργιακού μετώπου στο πλευρό των αγωνιζόμενων κλάδων, Καταγγέλλουμε τις διαρροές της κυβέρνησης, για επιστράτευση του διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ αν συνεχίσουν την απεργία τους.

Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια καταστολής των αγώνων παρόμοια με την απαράδεκτα συνεχιζόμενη επιστράτευση των εργαζόμενων του ΜΕΤΡΟ εδώ και 11 μήνες, με την εισβολή των ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο, με τις απειλές για εισβολή στο ΕΜΠ αν εκπέμψει η ΕΡΤ από τον χώρο του Πολυτεχνείου. Ο πανικός μιας κυβέρνησης που προσπαθεί με την καταστολή να σταματήσει τους αγώνες μας είναι φανερός. Θα κλιμακώσουμε τους αγώνες και τη δράση μας και δεν θα τους περάσει.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ: Συμμετοχή στην εκδήλωση εργαζομένων που γίνεται το Σάββατο 16 Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο. Μαζική συμμετοχή όλων στην πορεία για τα 40 χρόνια του Πολυτεχνείου.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην πορεία της Κυριακής 17/11 με προσυγκέντρωση στις 2μμ στην πλ. Κλαυθμώνος.

Καλούμε τους εργαζόμενους να βρεθούμε μετά την πορεία στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζόμενων στην ΕΡΤ την Τρίτη 19 Νοεμβρίου στις 7μμ στην Αγ. Παρασκευή. Για να στείλουμε το μήνυμα σε κυβέρνηση και τρόικα ότι το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ ανήκει στο λαό και τους εργαζόμενους και όχι στην αστυνομία. ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1973 - 2013

http://www.avgi.gr/

Σπαγγέτι γουέστερν

Του Θανάση Καρτερού

Σπαγγέτι γουέστερν με το Τέξας. Ο ένας πυροβολεί τον Τσίπρα ότι έκανε τούμπα με τη γραμμή του κόμματος για το ευρώ. Ο άλλος γιατί ανακάλυψε πως ο Τσίπρας είπε στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ότι αλλιώς μιλάς στο εξωτερικό κι αλλιώς σε μια συγκέντρωση του κόμματος. Ο τρίτος γιατί στη συζήτηση επί τεξανού εδάφους συμμετείχαν εξέχοντες οικονομολόγοι, κάποιοι από τους οποίους κατηγορούνται ότι υπήρξαν σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου -όπερ έδει δείξαι.

Έφτασε μέχρι τη Βουλή το πιστολίδι. Ξέχασαν ότι τόσο καιρό απαιτούν το λυντσάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι άκρο και πρότειναν το λυντσάρισμά του επειδή δεν είναι άκρο. Γιατί μόλις πήγε, λέει, η αντιπροσωπεία του στο Τέξας ξέχασε ότι είναι με τους Ινδιάνους και συντάχθηκε με τους Λευκούς. Άποψη που απέκτησε, όσο και να 'ναι, κάποιο κύρος από το γεγονός ότι την επικαλέστηκαν ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος, οι οποίοι ως γνωστόν ανησυχούν για τη συνέπεια της Αριστεράς.

Μπορεί όλα αυτά να φέρνουν κάπως σε κωμωδία, αλλά δεν πρόκειται απλώς για άλλο ένα μέτωπο ανοησίας. Υπάρχει κάτι καινούργιο που τους ανησυχεί σφόδρα: Η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό αλλάζει γοργά. Και σε ανθρώπους με διεθνές κύρος και επιρροή, όπως ο Γκαλμπρέιθ, ο Πάρκερ και πολλοί άλλοι. Και σε έντυπα με διεθνή κυκλοφορία και απήχηση που μόνο για αριστερές συμπάθειες δεν μπορούν να κατηγορηθούν. Και σε πολιτικές προσωπικότητες με εξέχοντα ρόλο.

Και οι κυβερνήσεις όμως -και ο νοών νοείτω- αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι, θέλουν δεν θέλουν, τους αρέσει δεν τους αρέσει, αύριο θα υποχρεωθούν να συνδιαλλαγούν με μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και έτσι τους βλέπουμε ήσυχα - ήσυχα και χωρίς ντόρο να παρατούν τις ανοησίες για εξτρεμιστές και ακραίους, να μαζεύουν τη γλώσσα τους, να προσέχουν τα λόγια τους και να αφήνουν γενικώς την πόρτα ανοιχτή στη συνύπαρξη μ' αυτό που δεν θέλουν να γίνει -αλλά θα γίνει.

Αυτή η αλλαγή κλίματος στο εξωτερικό, που οφείλεται βεβαίως στην αλλαγή συσχετισμών στο εσωτερικό, τους προκαλεί παραληρηματικό πυρετό. Χάνουν την αποκλειστική αντιπροσώπευση της χώρας οι άνθρωποι. Εξ ου και το σπαγγέτι γουέστερν. Όπου όμως ξεχνούν ότι δεν είναι οι ίδιοι, αλλά ο πολίτης - σκηνοθέτης που επιλέγει ποιος είναι ο Καλός, ποιος ο Κακός και ποιος ο Άσχημος...

http://www.avgi.gr/

Δήλωση σοκ: Η Ελλάδα έχει τελειώσει

Συνέντευξη σοκ του Γιάννη Βαρουφάκη στο ABC (BBC της Αυστραλίας) πριν λίγες μέρες. Σοκάρουν οι απαντήσεις του έγκριτου καθηγητή πιο κάτω:

LEIGH SALES, Παρουσιαστής: Μαζί μας σήμερα από την Αθήνα είναι ο Έλληνας οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης.

Το προφανές ερώτημα είναι: τι θα γίνει τώρα;

Γ. ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Λοιπόν, ο εκτροχιασμός του τρένου που είναι η ευρωζώνη, η οποία ξεκίνησε με την Ελλάδα και στη συνέχεια άρχισαν να φεύγουν διαδοχικά και άλλα βαγόνια - η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, τώρα και η Ισπανία - συνεχίζεται. Και η χθεσινή ψηφοφορία δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όλος ο........ ενθουσιασμός και οι εορτασμοί είναι πλήρως και εντελώς άστοχοι. Φοβάμαι ότι η ευρωζώνη και η Ευρώπη συνεχίζει την ίδια διαδρομή εδώ και τα δύο τελευταία χρόνια με μια πλειάδα λαθών, που καταντάνε κωμικά πια. Κοιτάξτε την Ισπανία, τι συμβαίνει σήμερα. Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ιταλία. Εκτός αν η λογική ή ό,τι περνάει για λογική στην ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση αλλάξει και μάλιστα πολύ σύντομα η ευρωζώνη θα αποτελεί ιστορία.

LEIGH : Λοιπόν, ας μείνουμε με την γενική εικόνα για την ώρα πριν εμβαθύνουμε στην Ελλάδα. Τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να συμβεί για να αποτραπεί η καταστροφή όπως την προβλέπετε;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Τρία πράγματα, πολύ απλά βήματα που πρέπει να ληφθούν. Κοιτάξτε, στην Ευρώπη, είτε πρόκειται για την Ελλάδα ή την Ισπανία, αυτό που έχουμε τώρα είναι αφερέγγυες τράπεζες που βρίσκονται σε θανάσιμο εναγκαλισμό με αφερέγγυα κράτη. Έτσι, τα κράτη δανείζονται από τον πυρήνα της Ευρώπης, προκειμένου να δώσουν στις τράπεζες και οι τράπεζες δανείζονται για να δώσουν στο κράτος και έτσι τράπεζες και κράτη είναι εγκλωβισμένοι σε ένα θανάσιμο εναγκαλισμό που αναμένεται να καταλήξει σε ναυάγιο πολύ γρήγορα. Λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να σπάσουμε αυτό το δεσμό μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και κρατών σε πτώχευση. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να ενοποιήσουμε το τραπεζικό σύστημα, να το εξευρωπαΐσουμε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να χρηματοδοτείται άμεσα και όχι μέσω εθνικών κυβερνήσεων. Αυτό είναι ένα πολύ απλό βήμα, αλλά φαίνεται ότι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον, αυτό που χρειάζεται είναι η αμοιβαιοποίηση, ένα είδος κοινού χρέους, όπως έχουμε στην Αυστραλία, ξέρετε, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει το δικό της χρέους, πέραν αυτού των πολιτειών. Και τρίτον, χρειαζόμαστε μια επενδυτική πολιτική η οποία να διατρέχει ολόκληρη την ευρωζώνη. Επειδή έχετε μια δευτερεύουσα νομισματική περιοχή, πρέπει να έχετε μια επενδυτική στρατηγική, ένα μηχανισμό ανακύκλωσης για το όλο θέμα. Αν δεν έχουμε αυτά τα πράγματα, και η Γερμανία δεν τα θέλει, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να αποτρέψει τη συνέχιση αυτού του εκτροχιασμού σε αργή κίνηση.

LEIGH : Για να επιστρέψω στην Ελλάδα συγκεκριμένα, οι πολιτικοί στην χώρα δεν μπορούσαν καν να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους μιας τηλεοπτικής συζήτησης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πώς πρόκειται να συμβιβαστούν για τα μέτρα που αφορούν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Δεν μπορούν να διορθώσουν την ελληνική οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει τελειώσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια μεγάλη, μεγάλη ύφεση. Η αυξανόμενη κοινωνική οικονομία περνάει ένα μακρύ χειμώνα δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη, καμία δύναμη εντός της ελληνικής οικονομίας, εντός της ελληνικής κοινωνίας, που μπορεί να αποτρέψει - φανταστείτε ότι είμαστε στο Οχάιο το 1931 και ρωτούσαμε: τι μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί του Οχάιο για να σώσουν το Οχάιο από τη Μεγάλη Ύφεση; Η απάντηση είναι τίποτα.

LEIGH: Λοιπόν, τι θα συμβεί στη συνέχεια στην Ελλάδα;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Εξαρτάται από το τι θα συμβεί στην ευρωζώνη. Ακριβώς όπως αυτό που συνέβη στο Οχάιο εξαρτήθηκε από την άνοδο του προέδρου Ρούζβελτ και του New Deal, αν δεν έχουμε μια νέα συμφωνία για την Ευρώπη, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ανάσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εάν η Ευρώπη γιατρέψει τις πληγές της, θα γιατρευτεί και η Ελλάδα. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση να βρει η ευρωζώνη ένα ορθολογικό σχέδιο για τον εαυτό της. Δεν είναι η επαρκής προϋπόθεση. Η Ευρώπη μπορεί να διορθωθεί αλλά η Ελλάδα με τη σαθρότητα και τα κακώς κείμενα που την χαρακτηρίζουν μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ. Αλλά έως ότου (και αν) η ευρωζώνη βρει ένα λογικό σχέδιο για να σταματήσει αυτό το ναυάγιο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ολόκληρη την ευρωζώνη, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία τύχη.

LEIGH: Διάβασα κάποια στατιστικά σήμερα ότι επτά στους δέκα Έλληνες θέλουν να μεταναστεύσουν. Πώς θα περιγράφατε την εθνική διάθεση εκεί;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Αυτή είναι η δικιά μας Μεγάλη Ύφεση. Όχι μόνο από οικονομικής άποψης, αλλά και με μια ψυχολογική έννοια. Οι Έλληνες βρίσκονται σε κατατονική κατάσταση. Από τη μια στιγμή στην άλλη, σε κατάσταση οργής, αυτή είναι μια τυπική περίπτωση μανιοκατάθλιψης. Δεν υπάρχουν προοπτικές. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Υπάρχουν θυσίες, αλλά κανείς δεν έχει την αίσθηση ότι οι θυσίες λαμβάνουν τη μορφή κάποιου είδους επένδυσης για αλλαγή πορείας. Αυτό είναι το πρόβλημα όταν είστε κολλημένοι σε μια ευρωζώνη που είναι πραγματικά άσχημα σχεδιασμένη, η οποία καταρρέει και η οποία δεν δίνει ευκαιρίες στα πιο αδύναμα μέλη της του να διαφύγουν μέσω κάποιου είδους λυτρωτικής κρίσης.


Πηγή:tromaktiko

Τσιπρανδρέου;

Του Θέμη Τζήμα

Οι δηλώσεις Τσίπρα στο Τέξας περί προκαταβολικού αποκλεισμού από πλευράς του οποιασδήποτε σκέψης περί εξόδου της χώρας από το ευρώ, έρχεται να παγιώσει τη στροφή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ «στο ρεαλισμό»

Του Θέμη Τζήμα

Έτσι απεφάνθη από το καλοκαίρι άλλωστε μια από τις ναυαρχίδες του καθεστωτικού τύπου, το Βήμα.

Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουν ολοένα περισσότερο Γιώργο Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ του 2009, αντίστοιχα, χωρίς βεβαίως να έχουν την- αν μη τι άλλο- οργανωτική επάρκεια που διέθετε τότε το ΠΑΣΟΚ.

Όπως το ΠΑΣΟΚ του 2009 έτσι και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται από το άγχος της επίδειξης συστημικής νομιμοφροσύνης. Από την αγωνία να πείσει την άρχουσα τάξη της χώρας και τα ξένα κέντρα που την εντέλλουν ότι δε θα προχωρήσει σε ενέργειες που σήμερα θα βλάψουν καίρια τα συμφέροντά της.

Στην περίπτωση της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν η προκαταβολική της δέσμευση ότι δε θα προχωρούσε σε στάση πληρωμών και αναδιάρθρωση χρέους. Δεν το έθεσε καν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, κατηγορώντας σχεδόν για προδοσία όσους το την υποστηρίζαμε ως αναγκαία. Διασφάλισε έτσι αντικειμενικά τα συμφέροντα του ξένου τραπεζικού κεφαλαίου και ακύρωσε μια αναγκαία επιλογή για τη χώρα, αφού όταν υλοποιήθηκε εφαρμόστηκε ανεπαρκώς και με τρόπο που έπληξε κατά βάση τους πολίτες της χώρας.

Σήμερα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κινείται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στο νέο «καυτό» για το κατεστημένο ζήτημα: την παραμονή της χώρας με κάθε κόστος- για τον ελληνικό λαό- στο ευρώ. Πρέπει να τονίσουμε πως είναι πιθανόν σε μελλοντική φάση, η άρχουσα τάξη να επιλέξει την έξοδο από το ευρώ. Όπως και η πανευρωπαϊκή ελίτ να προχωρήσει σε συρρίκνωση ή και διάλυση του κοινού νομίσματος.
Απαιτούν όμως τέτοιες επιλογές να γίνουν μόνο όταν και υπό τους όρους που θα διασφαλίζουν την ενίσχυση της θέσης του παρασιτικού και του μεγάλου κεφαλαίου. Όχι ως αποτέλεσμα λαϊκής αντίδρασης, που μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει πραγματικός δρόμος εξόδου από την κρίση για τους λαούς της Ευρώπης και άρα να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Αυτό τους το φόβο, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βιάζεται να καθησυχάσει. Καμία κίνηση που να θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Αντίθετα, προσχωρεί στην κινδυνολογία: αναφέρει δηλαδή όλα τα πιθανά αρνητικά αποτελέσματα από την περίπτωση εξόδου από το ευρώ, παραλείποντας όλα τα πιθανά θετικά αποτελέσματα και κυρίως αρνούμενη να επεξεργαστεί οποιοδήποτε σχέδιο αντιμετώπισης αυτών ακριβώς των κινδύνων που περιγράφει.
 Πρόκειται για καθαρό αλλά και μικροκομματικό ανορθολογισμό: ετοιμάζεσαι με σχέδιο για το τι θα κάνεις ακριβώς για εκείνα τα σενάρια εξέλιξης της κρίσης που ορίζεις ως τα δυσκολότερα, προκειμένου ο λαός και η ηγεσία του να επιδείξουν ετοιμότητα και ωριμότητα. Μόνο στην Ελλάδα της χυδαίας και προδοτικής ως προς τον ίδιο της το ρόλο μεγαλοαστικής τάξης, το να ετοιμάζεσαι για τα δυσκολότερα σενάρια θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως από τους τηλέ-παπαγάλους, ενώ να τα εξορκίζεις και να μένεις απροετοίμαστος, συνταγή προσεταιρισμού κεντρώων ψηφοφόρων.

Προσχωρώντας σε αυτόν τον ανορθολογισμό, ο Αλέξης Τσίπρας θυμίζει το Γιώργο Παπανδρέου και σε κάτι ακόμα: περιγράφει εκ των προτέρων και με σαφήνεια, πού ακριβώς πρέπει να τον πιέσει η άλλη πλευρά στην όποια διαπραγμάτευση για να πετύχει τους στόχους της. Όταν αποδέχεται ότι το όριό του είναι η παραμονή στο ευρώ, μπορεί να είναι βέβαιος ότι η συζήτηση θα ξεκινήσει από το δίλημμα μνημόνιο ή ευρώ.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεχόμενη ότι το ευρώ είναι αν όχι φετίχ, τουλάχιστον θέσφατο και με δεδομένο ότι τα λεφτά που υπάρχουν στη χώρα θα δυσκολευτεί μάλλον να τα μαζέψει από τις πρώτες εβδομάδες της μελλοντικής κυβέρνησης που θα συγκροτήσει, αποδέχεται μοιραία ως μοναδικό χρηματοδότη της οικονομίας το μηχανισμό που εκφράζεται διά της τρόικας. Μακάρι η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση να τους μετατρέψει ως εκ θαύματος από μονεταριστές και νεοφιλελεύθερους έστω σε κεϋνσιανούς. Μάλλον όμως πρόκειται περί απίθανου σεναρίου.

Αλλά κυρίως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λησμονεί τι συνέβη με το Γιώργο Παπανδρέου όταν ο τελευταίος απεδέχθη πρώτα τα συστημικά διλήμματα και έπειτα, μοιραία, τις καθεστωτικές απαντήσεις σε αυτά: έχασε κάθε έρεισμα στο λαό, έκανε τη λάντζα της ολιγαρχίας και έφυγε απαξιωμένος, διασφαλίζοντας την έλευση των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων μεταπολιτευτικά.

Οι μόνες διαφορές που θα υπάρξουν μεταξύ των δύο, εφόσον η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσει σε αυτόν το δρόμο είναι πρώτον ότι θα πετύχει πολύ μικρότερη απήχηση στο εκλογικό κοινό που φιλοδοξεί να κατακτήσει, καθότι οι αντιφάσεις της πολιτικής της φωτίζονται εντονότερα και ότι το κατεστημένο της χώρας θα είναι ακόμα σκληρότερο μαζί της από ό,τι με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του 2009.

http://www.thepressproject.gr/

Ζουμ στους φτωχοδιάβολους

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ε, αφού οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ φέρονται να είναι σύμφωνοι πάνω στο νέο σχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων, εμείς πρέπει ν’ αρχίσουμε να ανησυχούμε πολύ σοβαρά για το τι μας περιμένει.

Δεν είναι ότι δεν λαμβάνω σοβαρά υπόψη τις αντιδράσεις των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων. Πολλοί υποστηρίζουν ότι όλο αυτό το αντάρτικο των βουλευτών είναι ένα στημένο παιχνίδι, μια θεατρική παράσταση που όφειλαν να δώσουν ώστε να είναι μετά σε θέση να επιστρέψουν στις περιφέρειές τους και να μπορούν στοιχειωδώς να κυκλοφορήσουν στους δρόμους με το επιχείρημα ότι εκείνοι εξάντλησαν όλα τα περιθώρια αντίδρασης που διέθεταν, για χάρη της εκλογικής τους πελατείας. Κι από την άλλη, ότι η κυβέρνηση όφειλε από την πλευρά της να τους προσφέρει την ικανοποίηση ότι άλλαξε τα κριτήρια του φόρου ακινήτων κατόπιν των ενεργειών τους, ώστε το κολπάκι να γίνει πιο πειστικό.

Και βέβαια για θεατρική παράσταση πρόκειται. Υπάρχει ωστόσο μια υγεία σε όλο αυτό, με την έννοια ότι ο λαϊκός παράγοντας υπεισέρχεται έστω και με οριακό τρόπο στο παιχνίδι. Κι έπειτα, αυτή η διαδικασία, όσο ανώδυνη κι αν φαντάζει για την κυβέρνηση και την τρόικα, κλωνίζει κατά κάποιον τρόπο τις ισορροπίες του συστήματος, δείχνει ότι υπάρχει περιθώριο αντιδράσεων και εντείνει τις ρωγμές στην ούτως ή άλλως εύθραυστη πλειοψηφία.

Ο λόγος που κρατάω παρόλα αυτά μικρό καλάθι είναι ότι απορρίπτω το συνολικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η δημόσια συζήτηση. Αμφισβητώ τα κριτήρια, τις προβαλλόμενες ενστάσεις, τις εκδηλούμενες ευαισθησίες.

Όλη η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στο πλήγμα που θα υποστεί η μεσαία τάξη επειδή θα αναγκαστεί να ΠΛΗΡΩΣΕΙ τον φόρο ακίνητης περιουσίας. Αλλά το αληθινό δράμα θα εκτυλιχθεί ακριβώς παραδίπλα: σ’ εκείνους που ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.

Παράδοξο, ε; Εξηγούμαι αμέσως: Από την αρχή της συζήτησης περί του ενιαίου φόρου ακινήτων έγινε δεκτή ως φυσιολογική η ιδέα της εισπραξιμότητας. Σύμφωνα μ’ αυτή την καινοφανή προσέγγιση, για να εξασφαλίσει το κράτος τους φόρους που απαιτεί, και επειδή εκ των προτέρων γνωρίζει ότι κάποιοι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, επιβάλλει περισσότερους φόρους ώστε να καλύψει τη διαφορά. Στην περίπτωσή μας η μπίλια φαίνεται να κάθεται τελικά στην επιβολή φόρων ύψους 3,24 δισ. ευρώ, με στόχο να εισπραχθούν 2,65 δισ. Κρατείστε παρακαλώ αυτή τη διαφορά των 590 εκατομμυρίων γιατί θα μας χρειαστεί παρακάτω.

Δεν θα σταθώ εδώ στο γεγονός ότι για να εξωραϊστεί ο ενιαίος φόρος ακινήτων και να μπορούν να πάνε οι βουλευτές ασπροπρόσωποι στις περιφέρειές τους, προκύπτει κενό 250 εκατομμυρίων ευρώ. Και όλοι ξέρουμε ότι το κενό αυτό σημαίνει νέα μέτρα, προς δόξαν της προγραμματικής συμφωνίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και των αλλεπάλληλων σχετικών διαβεβαιώσεων του πρωθυπουργού.

Προτιμώ να επιστρέψω σ’ εκείνα τα 590 εκατομμύρια που κρατήσαμε στην άκρη. Τι αντιπροσωπεύουν, λοιπόν, αυτά τα 590 εκατομμύρια; Αντιστοιχούν σε εκείνους εκ των συμπολιτών μας που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν για το ακίνητό τους – άνεργοι, συνταξιούχοι, ευπαθείς ομάδες, υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Εκείνοι ακριβώς που δεν έχουν φωνή, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Και τι θα γίνει μ’ αυτούς; Σε μια στοιχειωδώς ευνομούμενη κοινωνία, θα εξαιρούνταν από τη φορολογία και θα πλήρωναν όλοι οι υπόλοιποι. Διότι δεν έχει νόημα να φορολογείς τον άφραγκο λέγοντας ότι τάχα διευρύνεις τη φορολογική βάση, φορολογείς αυτόν που -έστω και με δυσκολία- μπορεί να πληρώσει. Ε, λοιπόν, αυτοί δεν έχουν και δεν μπορούν να πληρώσουν.

Αλλά όχι, η δική μας μη ευνοούμενη πολιτεία δεν πρόκειται να τους εξαιρέσει. Θα τους έχει εσαεί όμηρους, καθώς θα εξακολουθούν να χρωστάνε. Θα τους πιέζει, θα τους απειλεί, θα τους διασύρει, θα τους χτυπάει κάτω σαν χταπόδια, θα τους στέλνει σημειώματα στο σπίτι και αργότερα εισπρακτικές εταιρείες, θα τους θυροκολλάει εξώδικα, διαταγές πληρωμής και εντολές πλειστηριασμού. Θα τους κρατάει στο χέρι για πάντα, με τον πέλεκυ της κατάσχεσης να επικρέμαται πάνω απ’ τα κεφάλια τους. Θα τους προτείνει διακανονισμούς για να τους ξεζουμίσει και να τους στύψει όσο μπορεί, καθώς εκείνοι θα δίνουν την ύστατη μάχη μήπως και σώσουν το σπιτάκι τους. Και στο τέλος, αν τους αφήσουμε, θα τους το πάρει κιόλας.

Αυτή είναι η παράπλευρη τραγωδία που στήνεται αυτές τις μέρες και μ’ αυτές τις μεθόδους - και δεν μιλάει κανείς. Όχι λοιπόν κλάματα γι’ αυτούς που θα δυσκολευτούν να πληρώσουν. Τα δικά μου κλάματα τα κρατάω για τους φτωχοδιάβολους που δεν θα μπορέσουν.

 Χριστόφορος Κάσδαγλης

Κι όμως η βόμβα εξερράγη: Το μέλος του ΤΧΣ, Α. Μπερούτσος παραιτήθηκε

Η Εθνική Τράπεζα πουλάει τη θυγατρική της Πανγαία και χρηματοδοτεί με δάνειο άνω των 400 εκατ. τον αγοραστή της σε μια συναλλαγή συνολικής αξίας άνω των 600 εκατ. ευρώ!

Μύλος είναι μία λέξη που ίσως δεν ταιριάζει σε όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες στον κλάδο των τραπεζών και συγκεκριμένα στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο κλήθηκε προχθές να εγκρίνει την συναλλαγή πώλησης της εταιρείας εκμετάλλευσης ακίνητης περιουσίας, Πανγαία, θυγατρική της Εθνικής, σε επενδυτικά κεφάλαια ισραηλινών συμφερόντων (Benny Stenmetz).

Σύμφωνα με πληροφορίες, το μέλος του ΤΧΣ και μέλος της Επιτροπής Ελέγχου, κ. Ανδρέας Μπερούτσος, ψήφισε κατά της συναλλαγής, δηλαδή δεν την ενέκρινε και δήλωσε προφορικά ότι παραιτείται (η συναλλαγή εγκρίθηκε τελικά από το ΤΧΣ με ψήφους 4-3). Η παραίτηση βγήκε στη δημοσιότητα όχι όμως το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ενέκρινε την συναλλαγή.

Κάποιοι προσπάθησαν να τον μεταπείσουν. Γι΄αυτό και πηγές του ΤΧΣ διέρρεαν χθες ότι ο κ. Μπερούτσος ανακάλεσε την παραίτηση.

Οταν όμως άρχισαν να βγαίνουν στη δημοσιότητα α) η αρνητική ψήφος του στην πώληση της Πανγαία και β) οι περίεργοι όροι της συναλλαγής, με την ένοια ότι ο πωλητής χρηματοδοτεί τον αγοραστή με εξαιρετικούς όρους, τότε ο κ. Μπερούτσος επέμεινε στην αρχική του απόφαση.

Σήμερα πριν από λίγο το ΤΧΣ ανακοίνωσε επισήμως ότι ο κ. Μπερούτσος παραιτείται, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους.

Οπως αποκάλυψε από χθες το ThePressProject η Eθνική Τράπεζα, που είναι ο πωλητής της θυγατρικής της χρηματοδοτεί τον αγοραστή με μεγάλο δάνειο άνω των 400 εκατ. ευρώ. Το δάνειο μάλιστα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα λεφτά που βάζει ο αγοραστής, λένε οι πληροφορίες. Eπίσης σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες το δάνειο έχει χαμηλό επιτόκιο, που εάν όχι σπανίως, δεν δίνεται σε καμία επιχείρηση από καμία ελληνική τράπεζα αυτή την περίοδο.

Σημειώνεται ότι ενώ πρόκειται για μια συναλλαγή αξίας άνω των 600 εκατ. ευρώ δεν έγινε διεθνής διαγωνισμός, αλλά απευθείας διαπραγματεύσεις με ενδιαφερόμενους επενδυτές.

Πολιτικό θέμα

Η τέταρτη παραίτηση σε λιγότερο από ένα χρόνο του νέου διοικητικού συμβουλίου (υπήρχε και παλιό που άλλαξε όλο) του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δείχνει ότι τα άτομα που διορίζονται δεν μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους για διάφορους λόγους.

Επίσης, η Εθνική Τράπεζα, επικεφαλής της οποίας είναι ο Αλέξανδρος Τουρκολιάς, προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, οφείλει να δημοσιοποιήσει τους όρους και να δικαιολογήσει τη συναλλαγή αυτή και στο ευρύ επενδυτικό κοινό και όχι μόνο στο ΤΧΣ.

http://www.thepressproject.gr/

Ο Άδωνις δεν είναι «γελοία πατσαβούρα»

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το 2010 ο Ηλίας Ψινάκης είχε αποκαλέσει τον Άδωνι Γεωργιάδη, δημόσια, «μωρή γελοία πατσαβούρα της Βέρμαχτ». Ο Άδωνις δεν κατέφυγε νομικά εναντίον του Ψινάκη. Δεν γνωρίζω αν ο λόγος είναι πως θεωρούσε πως θα δυσκολευόταν να αντικρούσει νομικά τις κατηγορίες ή αν αποφάσισε να δείξει κατανόηση απέναντι στον κατήγορό του.

Ήταν η εποχή που ο Ψινάκης είχε προταθεί να είναι υποψήφιος του ΛΑΟΣ και ο Γεωργιάδης θεωρούσε πως κάτι τέτοιο υποβαθμίζει το οραματικό κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ήταν επίσης η εποχή, που ο Άδωνις Γεωργιάδης, ως τηλε-βιβλιοπώλης και όχι ακόμη τηλε-υπουργός, έλεγε για τον Αντώνη Σαμαρά, ότι «δεν είναι πατριώτης», ότι «παίζει το ρόλο του ΠΑΣΟΚ», ότι έχει σχέση με την υπόθεση SIEMENS και πολλά άλλα. Είχε αποκαλέσει τον Προκόπη Παυλόπουλο «αχρηστότερο υπουργό που υπήρξε ποτέ» και τον πρωθυπουργικό σύμβουλο Φαήλο Κρανιδιώτη ότι «έχει πολιτική σκέψη νηπίου». Η επίθεση μάλιστα στον Φαήλο ήταν γιατί είχε υποστηρίξει πως θα φύγει από το ΛΑΟΣ, πράγμα το οποίο φυσικά έγινε. Όσοι άλλοι υποστήριζαν ότι θα πάει στη ΝΔ, κατά τον Γεωργιάδη «έπαιρναν ναρκωτικά» όπως είπε χαρακτηριστικά σε μια τηλεπώληση.

Σήμερα ο Άδωνις, είναι υπουργός του Σαμαρά, πολιτικός συνέταιρος με τον Βενιζέλο και αν πιστέψουμε τον απόμαχο της ανάλυσης του κλειτοριδικού οργασμού Πέτρο Κωστόπουλο, είναι και «ντόμπρος και εργατικός». Η ελληνική κοινωνία δείχνει να παραπέει ανάμεσα στην άποψη για το αν ο Γεωργιάδης είναι «γελοία πατσαβούρα» και την άποψη που τον θέλει χρήσιμη μονάδα της κυβέρνησης.

Θα συμφωνήσω με τη δεύτερη άποψη. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν είναι γελοία πατσαβούρα. Αντιθέτως είναι ένα αποτελεσματικό φτερό που ξεσκονίζει και καθαρίζει τα σημεία που ακουμπάνε οι βρώμικες πολιτικές. Είναι αν θέλετε ο αυτοφοράκιας της πολιτικής. Λέει όσα ψιθυρίζει ο Βενιζέλος και εύχεται ο Σαμαράς, αλλά δεν τολμούν να τα πουν οι ίδιοι για να μην χαρακτηριστούν. Είναι αυτός που αμολάει τον ανυπόστατο ψίθυρο ως είδηση, για να τον δει να αναπαράγεται, χωρίς να έχει το φόβο να το χρεωθεί η κυβέρνηση. Δεν βαριέσαι ο Άδωνις το είπε, λένε οι πολλοί, αλλά αποκτούν τροφή οι λίγοι.

Δεν νομίζω πως υπάρχει υπουργός στον κόσμο, ο οποίος να συναγωνίζεται το ρόλο του συμπαθούς Φικιώρη στις τηλεπωλήσεις, και αυτό να το κάνει με τον τρόπο που το κάνει ο Άδωνις. Να το σκάει από το υπουργείο όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, για να βγει σε τριτοκλασάτα κανάλια για να πουλήσει βιβλία, χρησιμοποιώντας το παραπλανητικό «Ε» που δηλώνει επανάληψη. Δεν πρόκειται για εργατικότητα του Άδωνι όπως έτρεξε να δικαιολογήσει ο Πέτρος Κωστόπουλος και πάλι, αλλά για μια διακριτή τρέλα με την κάμερα.

Ο Άδωνις λοιπόν, δεν είναι γελοία πατσαβούρα, αλλά ένα γρανάζι του συστήματος, που ωφελείται ακόμη και από την αρνητική δημοσιότητα. Κανένας σοβαρός άνθρωπος, από τη θέση του σε ένα υπουργείο που παίζει με ζωές ανθρώπων, όπως το Υγείας, δεν θα τολμούσε να πει όσα λέει ο Άδωνις. Ο Γεωργιάδης και τα λέει και τα απολαμβάνει επικοινωνιακά. Σε βαθμό που δήλωσε πως οι απολύσεις είναι δική του δόξα και όχι της τρόικας.

Ανάμεσα στα άλλα που έχει αναλάβει να κάνει ο Γεωργιάδης, είναι η βρώμικη δουλειά της απαξίωσης ανθρώπων, καλυμμένος πάντα πίσω από την ασυλία. Λέει χοντρές κουβέντες, χρησιμοποιεί την ίδια τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, για να χτυπήσει ανθρώπους.

Η προσωπική μου σχέση με τον Άδωνι Γεωργιάδη ξεκίνησε όταν αποκαλύψαμε πως η σύζυγός του, Ευγενία Μανωλίδου ήταν αντιπρόσωπος σε λογαριασμό της λίστας Λαγκάρντ (ανήκε στον πρώην σύζυγό της). Ο λογαριασμός αυτός συνδεόταν μάλιστα απ” ότι προκύπτει από τα έγγραφα της Τράπεζας, με θυρίδα χρυσού. Παρ όλα αυτά ο Γεωργιάδης υπήρξε μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ. Δεν είχε την ευθιξία να αυτοεξαιρεθεί, ούτε και ο Σαμαράς να τον εξαιρέσει. Ο Γεωργιάδης μετά από αυτό χρησιμοποίησε την ιδιότητά του ως βουλευτής, για να κάνει ερώτηση στη Βουλή για τα έσοδά μου από την ΕΡΤ. Ο σκοπός ήταν να δημιουργήσει εντυπώσεις και δημοσιεύματα. Ο βουλευτής χρησιμοποίησε το ελληνικό Κοινοβούλιο για προσωπικό πόλεμο. Μέσα στην ίδια την Επιτροπή της Βουλής, όταν κατέθετα ως μάρτυρας, έκανε απαξιωτικές ερωτήσεις με υπονοούμενα. Πάλι χρησιμοποίησε την ιδιότητά του. Στη συνέχεια, παρότι η Βουλή ερευνούσε τη λίστα Λαγκάρντ με το επίσημο usb που είχε πάρει από τη εισαγγελία, χρησιμοποίησε πάλι την ιδιότητά του, για να ισχυριστεί πως είχα αλλοιώσει τη λίστα Λαγκάρντ. Για να δημιουργήσει δηλαδή ουσιαστικά σύγχυση στον κόσμο ο οποίος ως αλλοίωση είχε στο μυαλό του, όσα σχετίζονταν με τον Παπακωνσταντίνου.

Την Παρασκευή το πρωί έφτασε στο απόγειο του. Εγκάλεσε τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη γιατί έδωσε συνέντευξη στο HOT DOC RADIO, με την οποία έθετε θέμα για την αξιοκρατία των προσλήψεων που κάνει ως υπουργός. Ο Γεωργιάδης μετέτρεψε το βήμα της Βουλής σε προσωπικό μετερίζι και βεβαίως σε βήμα λογοκρισίας δημοσιογράφων. Πού επιτρέπεται και πού όχι να μιλούν οι βουλευτές, θα το εγκρίνει ο Άδωνις. Το περιστατικό δημιούργησε την παρέμβαση του προεδρεύοντα Γιάννη Δραγασάκη αλλά τι σημασία έχει; Όλοι άκουσαν τον Άδωνι να λέει ότι «η ελληνική Βουλή αποφάσισε πως ο Βαξεβάνης είχε αλλοιώσει τη λίστα» και κάποιοι ίσως και να το πίστεψαν.

Ο άνθρωπος που διαφήμιζε τα ΙΕΚ ΞΥΝΗ, τις επιχειρήσεις αυτού του μεγάλου οφειλέτη του Δημοσίου, ως καλύτερα από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, από το βήμα της Βουλής, δημιουργεί τις εντυπώσεις πως το ηθικό ανάστημα ενός δημοσιογράφου είναι ελλιπές. Και όπως έλεγε ο φιλικός στον Άδωνι, Γκαίμπελς, «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει».

Ο Άδωνις αυτό δεν το λέει δημόσια, απλώς πουλάει τη φασιστική, αντισημιτική Βίβλο του Πλεύρη, χαρακτηρίζοντάς το ως βιβλίο που αποκαλύπτει την αλήθεια. Και η αλήθεια του Πλεύρη είναι πως δεν υπάρχει Ολοκαύτωμα. Η αλήθεια του Άδωνι προχωράει παρακάτω. Είναι η αλαζονεία του και το προσωπικό συμπέρασμα πως αφού με αυτό που είναι έγινε υπουργός, μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα. Ίσως τα πάντα. Σχετικά άπειρος στην πολιτική ή μάλλον ευτυχής που ως τώρα καταφέρνει αυτή να είναι συμβατή με τις κωλοτούμπες του, αγνοεί πως όταν όλοι κάνουν πίσω (και τα συγκροτήματα που τον προβάλουν) θα μείνει τραγικά μόνος απέναντι σε αυτούς που ακόμη και αν δεν θυμούνται κάτι που έκανε, απλώς θα τον αναγνωρίζουν, αλλά για να του αποδώσουν την ευθύνη.

Αυτή τη φορά ο Άδωνις Γεωργιάδης νομικά δεν θα τη γλυτώσει. Είναι όμως μια άλλη υπόθεση. Σημασία έχει να καταλάβει ο καθένας πως ο Άδωνις δεν είναι «γελοία πατσαβούρα της Βέρμαχτ». Είναι υπεύθυνος για μια πολιτική, της οποίας την ευθύνη δεν θέλουν να πάρουν οι άλλοι. Είναι ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος των ημερών μας. Και επειδή είναι και ένας πολιτικός Ηρόστρατος, ο οποίος μπορεί να κάψει τα πάντα μόνο και μόνο για να μείνει στην Ιστορία, η Ιστορία θα τον γράψει. Και δεν είναι απαραίτητο πως θα τον καταγράψει ως Γεωργιάδη.

http://www.koutipandoras.gr/

Δημοσιογραφία στη Βόρειο Κορέα. Του Στέλιου Κούλογλου

Καμιά δεκαριά λεπτά αφιέρωσε χθες το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega, στη διαμάχη του ΣΥΡΙΖΑ με τα «Νέα» για τον τρόπο που κάλυψε η εφημερίδα την συζήτηση της πρότασης μομφής και το επίμαχο σκίτσο του Δ. Χατζόπουλου. Η ετυμηγορία των 3 παρουσιαστών και των τριών σκιτσογράφων που παρουσιάστηκαν στο σχετικό ρεπορτάζ ήταν ομόφωνη: Tα κόμματα δεν πρέπει να εκδίδουν ανακοινώσεις εναντίον των ΜΜΕ, η σάτιρα είναι εκτός κριτικής τέτοιου τύπου και ανάλογες κομματικές καταγγελίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση.

Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να εκδώσει ανακοίνωση για το πως κάλυψε μια εφημερίδα τα της πρότασης μομφής και πολύ περισσότερο για μια γελοιογραφία. Μιας όμως και μιλάμε για δεοντολογία, δεν θα έπρεπε και η πλευρά του καταγγελλόμενου κόμματος να εκπροσωπηθεί στην δεκάλεπτη συζήτηση, έστω και με έναν εκπρόσωπο αντίθετο με την γνώμη των 6; Είναι δηλαδή το μοντέλο Βορείου Κορέας που πρέπει να εφαρμόζεται στην ελληνική δημοσιογραφία;

Η τελευταία ατύχησε και στην κάλυψη της συζήτησης για την πρόταση μομφής. Τα προφανή πολιτικά κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ από την όλη υπόθεση καλύφτηκαν με τις κριτικές για την ομιλία του προέδρου του ενώ η αντικοινοβουλευτική παρουσία του πρωθυπουργού ούτε καν αναφέρθηκε στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Γιατί άραγε να μην ήταν αυτό το τελευταίο ένα ακόμη θέμα στα δελτία ειδήσεων, όταν το φαινόμενο του πρωθυπουργού - κουτσαβάκη επίσης παρουσιάζεται για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση;
 

^{Διαβάστε επίσης:
Ο πρωθυπουργός που γελούσε. Του Στέλιου Κούλογλου}

Η απάντηση για όλα αυτά είναι απλή. Η μονομέρεια, η παραβίαση των κανόνων της δεοντολογίας και η αχαλίνωτη προπαγάνδα των ΜΜΕ δεν έχει προηγούμενο όχι μόνο στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας αλλά και στην διεθνή ευρωπαϊκή πρακτική. Και αυτές οι παραβιάσεις είναι που προκαλούν τις ανάλογες, σπασμωδικές αντιδράσεις.

http://tvxs.gr/

Σαράντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας η 40η επέτειος του Πολυτεχνείου. Στις εκδηλώσεις, οι οποίες θα κορυφωθούν την Κυριακή με την καθιερωμένη πορεία, περιλαμβάνεται σήμερα κατάθεση στεφάνων στο ιστορικό κτίριο του Ιδρύματος στην οδό Πατησίων.

Με την κατάθεση στεφάνων στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων άνοιξαν σήμερα οι τριήμερες εκδηλώσεις για την 40η επέτειο της 17ης Νοέμβρη, οι οποίες θα κορυφωθούν την Κυριακή με την καθιερωμένη πορεία.

Οι πύλες του Πολυτεχνείου ανοίγουν, όπως κάθε χρόνο, στις 09:30 και κλείνουν στις 21:00, ενώ την περιφρούρηση του κτιρίου έχουν αναλάβουν φοιτητές και καθηγητές. Την Κυριακή, οι πύλες του Πολυτεχνείου θα κλείσουν στις 13:00 και θα ακολουθήσει η πορεία προς την πρεσβεία των ΗΠΑ στις 15:00.

Κάλεσμα για μαζική συμμετοχή

Το ΔΣ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων & Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 καλεί τα μέλη του, τους εργαζόμενους και τη νεολαία στις εκδηλώσεις που διοργανώνει στο πλαίσιο του εορτασμού.

«Σήμερα, 40 χρόνια μετά την κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο, τα κύρια συνθήματα της εξεγερμένης νεολαίας και του λαού μας, τότε, για: Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, αποκτούν συγκεκριμένο περιεχόμενο στις συνθήκες που διαμορφώνονται από τη γενικευμένη οικονομική κρίση και τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται, δίνοντας σύγχρονα νοήματα στους σημερινούς αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων για ένα καλύτερο αύριο, για την αντιμετώπιση και ανατροπή της πολιτικής κάθε ξένου και ντόπιου κέντρου εξουσίας» αναφέρεται σε ανακοίνωση του συνδέσμου.

Μεταξύ άλλων, στην αίθουσα Γκίνη στο ιστορικό κτίριο της Πατησίων θα παρουσιαστεί έκθεση ντοκουμέντων και θα προβληθεί η ταινία «Εδώ Πολυτεχνείο».
 

^{Διαβάστε:
Εδώ Ξανά Πολυτεχνείο
Φοιτητές ΕΜΠ: «Να έρθουν στο Πολυτεχνείο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ»
Πολυτεχνείο: Στήνεται σκηνικό σύγκρουσης με αβάσιμες διαρροές}
 

Περίπου 8.000 αστυνομικοί στους δρόμους 

Η πόλη θα βρίσκεται σε αστυνομικό κλοιό, όλο το τριήμερο καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, περίπου 7.000 - 8.000 αστυνομικοί όλων των ειδικοτήτων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ ΔΕΛΤΑ, Κρατική Ασφάλεια) θα είναι επί ποδός για την αποφυγή τυχόν επεισοδίων, ενώ δεν αποκλείεται να έρθουν και ενισχυτικές διμοιρίες ΥΑΤ και ΥΜΕΤ από την επαρχία, ενώ στους δρόμους ίσως βρίσκονται και κλιμάκια της αντιτρομοκρατικής. Το δόγμα για μια ακόμα φορά θα είναι της «μηδενικής ανοχής» αλλά και των «προληπτικών προσαγωγών».

Την Κυριακή, αστυνομικές δυνάμεις θα αναπτυχθούν σε καίρια σημεία της πρωτεύουσας, όπως στη Βουλή, στα υπουργεία και τις πρεσβείες, ενώ ελικόπτερο της ΕΛΑΣ θα πραγματοποιεί χαμηλές πτήσεις ώστε να επιβλέπει τις κινητοποιήσεις των διαδηλωτών.

http://tvxs.gr/

Όχι στους πλειστηριασμούς ακινήτων των υπερχρεωμένων Ελλήνων

 Ενώνουμε την φωνή μας με αυτή της ΕΚΠΟΙΖΩ ενάντια στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών! Δεν θα επιτρέψουμε να βρεθούν χιλιάδες οικογένειες στον δρόμο ενώ θα οφείλουν ακόμα στις τράπεζες χρήματα για το ακίνητο που έχασαν και πρέπει να ξεπληρώσουν! Δεν θα επιτρέψουμε να κινδυνεύσουν χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες να χάσουν, όχι μόνο την κατοικία τους, αλλά και την επαγγελματική τους στέγη, οδηγούμενοι οριστικά στο περιθώριο της ζωής! Λέμε ΟΧΙ στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών για τα επόμενα 3 χρόνια! Λέμε ΟΧΙ στην πώληση επισφαλών δανείων σε ξένες εταιρείες. Απαιτούμε από την κυβέρνηση την λήψη άμεσων μέτρων για τις ρυθμίσεις των χρεών βάσει των πραγματικών δυνατοτήτων των οφειλετών. Join your voice with ours and sign our petition! Together with EKPIZO we say NO to bank foreclosure auctions on the property of Greeks suffering from the financial crisis. We demand government measures for debt adjustments and settlements that correspond to the real financial capacity of the debtors.

Πληκτρολόγησε το email σου

26,050 υπογραφές. Ας φτάσουμε τις 100,000

Γιατί είναι σημαντικό;

Λέμε ΟΧΙ στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών!
Λέμε ΝΑΙ στην παράταση της αναστολής τους για 3 χρόνια με τους όρους που ισχύουν!

Επειδή…

Δεν έχουν εκλείψει οι κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι που υπαγόρευσαν την κυβερνητική απόφαση για απαγόρευση των πλειστηριασμών, αλλά αντίθετα έχουν επιδεινωθεί...

Όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας, άτομα ή μικροεπαγγελματίες, δεν μπορούν πλέον όχι μόνο να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, αλλά ούτε καν να επιβιώσουν με αξιοπρέπεια…

Η αγορά ακινήτων ήδη ασφυκτιά και μια μαζική εισροή ακινήτων προς πώληση θα καταλήξει σε μεγαλύτερη απαξίωσή τους…

Χιλιάδες οικογένειες θα βρεθούν κυριολεκτικά στον δρόμο, ενώ θα οφείλουν ακόμα στις τράπεζες χρήματα για το ακίνητο που έχασαν και πρέπει να ξεπληρώσουν…

Χιλιάδες μικροεπιχειρηματίες θα κινδυνεύσουν να χάσουν, όχι μόνο την κατοικία τους, αλλά και την επαγγελματική τους στέγη, οδηγούμενοι οριστικά και αμετάκλητα στο περιθώριο της ζωής…

Θα υπερφορτωθεί η δικαιοσύνη από την προσφυγή δεκάδων χιλιάδων απελπισμένων οφειλετών…

Δεν πιστεύουμε ότι αυτή η εικόνα διάλυσης της κοινωνίας μπορεί να αποτελεί όραμα της πολιτικής ηγεσίας του τόπου…

Η πολιτική ηγεσία, πρέπει να είναι ταγμένη στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και να το αποδεικνύει ανά πάσα στιγμή εμπράκτως…

Η επί μήνες δημοσιοποίηση πληροφοριών για το άνοιγμα των πλειστηριασμών δημιουργεί μεγάλη αβεβαιότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και συμβάλλει στην ψυχολογική τους εξουθένωση…

Το άνοιγμα των πλειστηριασμών ακινήτων θα απειλήσει συγκεκριμένα και ορατά την, επιδιωκόμενη και αναγκαία όσο ποτέ, οικονομική, πολιτική και κοινωνική σταθερότητα της χώρας μας…

Ενώνουμε την φωνή μας με αυτή της ΕΚΠΟΙΖΩ και όλοι μαζί απαιτούμε:

Να μην απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί ακινήτων, ούτε με όρους και προϋποθέσεις, από τον Ιανουάριο του 2014,

Η αναστολή των πλειστηριασμών να διαρκέσει επί 3 χρόνια τουλάχιστον, όπως ισχύει μέχρι το τέλος του 2013, δίνοντας έτσι χρόνο στην επανεκκίνηση της οικονομίας, στην απορρόφηση των ανέργων, στην αποκατάσταση οικονομικής δυνατότητας ατόμων και μικροεπαγγελματιών,

Να μην επιτραπεί η πώληση επισφαλών δανείων των ελληνικών συστημικών τραπεζών, οι οποίες βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, σε ξένες επενδυτικές εταιρείες με αδιαφανείς διαδικασίες και σε εξευτελιστικές τιμές,

Οι τράπεζες να προχωρήσουν σε προσαρμογές των οφειλών και μείωση των επιτοκίων, δίνοντας κίνητρο στους οφειλέτες να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους σύμφωνα με τις δυνατότητές τους,

Να μεριμνήσει η κυβέρνηση άμεσα για την λήψη αποτελεσματικών μέτρων για τις ρυθμίσεις των χρεών που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές δυνατότητες των οφειλετών.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

In Greece, over the 4 last years, a constantly increasing number of households and small professionals have become overindebted because of the economic crisis and its consequences. High rates of unemployment, salary cuts, increased taxes and other austerity measures mean that not only are people unable to make their loan payments, even worse, they can't afford their everyday necessities.

During this period, the Greek government, in an effort to support citizens, passed two laws which protected the property of those who couldn’t pay their loans, to keep them from losing their homes; in addition, each year the Government decided to suspend auctions on foreclosed properties for the next year.

By the end of 2013 government should again take these same steps; however, it appears they're moving in the opposite direction. They seem ready to allow auctions on foreclosed homes and small businesses… despite the fact that the reasons for their previous decisions to ban them still exist, and have even gotten worse.

If the government makes this new decision:

thousands of families will find themselves homeless (on the street), while still being in debt to the banks for the property they lost ...

thousands of small professionals would risk losing not only their homes but also their business premises, thus pushing them to the fringes of society ...

the economic, political and social stability of our country will be put at serious risk...

Take action!

Help us to prevent the government decision to release auctions in January 2014!

https://secure.avaaz.org/

Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;

Ο υποφυρερίσκος της Χρυσής Αυγής, ο Παπάς, με τη σημαία του… 

Κάποτε ρώτησαν τον Γκέμπελς αν υπήρχαν κρεματόρια κι αν οι ναζί είχαν επιδοθεί στην εξολόθρευση των Εβραίων. Κι εκείνος απάντησε: «Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»! Η ιστορία του γκεμπελισμού είναι επομένως παλιότερη των αποβρασμάτων που την υπηρετούν. Η διαφορά πλέον είναι ότι ο γκεμπελισμός πέραν των παλιών μεθόδων, αξιοποιεί και νέες μορφές διάχυσής του, όπως για παράδειγμα αυτός ο παράλληλος και συχνά ανεξέλεγκτος κόσμος του διαδικτύου. Όποιος επιχειρήσει να σερφάρει τούτες τις μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου στο διαδίκτυο θα διαπιστώσει ότι είναι αδύνατον να μείνει ανέγγιχτος από τα βρομόνερα του γκεμπελισμού. Η προσφιλής ενασχόληση των διαδικτυακών «ΕΣΑτζήδων» είναι  η διακίνηση της θεωρίας πως «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο» και πως «οι νεκροί  του Πολυτεχνείου είναι μύθος»…

Πηγή αυτής της προβοκατόρικης παραχάραξης της Ιστορίας και της αλήθειας είναι η ναζιστική Χρυσή Αυγή και η συναφής με αυτήν χορωδία του εθνικισμού, που εξυμνεί τη χούντα των συνταγματαρχών. Μάλιστα τα ηγετικά κλιμάκια της Χρυσής Αυγής είχαν φροντίσει  ήδη από πέρσι να δώσουν και μια διάσταση «ντοκουμενταρισμένης» άρνησης της δολοφονίας πολιτών από τη χούντα στο Πολυτεχνείο, γεμίζοντας την Αθήνα με τρικάκια στα οποία έγραφαν:«Πολυτεχνείο – Ζητούνται νεκροί – Ο ευρών αμοιφθήσεται» και «Όχι στο παραμύθι του Πολυτεχνείου – Όχι στους ψεύτικους νεκρούς»….    

 Μη δίνεται σημασία στην ορθογραφία των χρυσαυγιτών, λάθη συμβαίνουν, πόσο μάλλον όταν είσαι «ούγκανος» της συνομοταξίας του «εγέρθητου». Η ουσία, εν προκειμένω, βρίσκεται στο τι λένε και όχι στο πώς το γράφουν…

Θα πει κανείς ότι το να απαντάς σε τέτοιες αθλιότητες είναι σαν να χαραμίζεις χρόνο για να υποστηρίξεις ότι «η Γη γυρίζει». Εντούτοις υπάρχουν ιστορικές περίοδοι που πρέπει να μάχεσαι ακόμα και για το αυτονόητο. Ειδάλλως με την ίδια ευκολία που οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι 2+2 κάνει 4 μπορεί να διαπιστώσεις ότι κάποιοι τους έχουν πείσει πως δεν κάνει 4, αλλά 5. Τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει στο βάλτο του τη «Γη» για να μην γυρίζει, την Ιστορία για να μην διδάσκει και το μυαλό των ανθρώπων για να μην σκέφτεται.

Υπήρχαν, λοιπόν νεκροί στο Πολυτεχνείο;

Τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε δεν είναι άγνωστα (είχε γίνει ανάλογη μνεία στον «Ριζοσπάστη» στις 15/11/2012), περιλαμβάνονται στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της. Εκ τω προτέρων σημειώνουμε ότι δεν θα αναφερθούμε και στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή), ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.

Μένουμε στην έρευνα του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» και καταγράφουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

• Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
• Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
• Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».
• Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε νεκρός στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.
• Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βραδινές ώρες της 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, χτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού.
• Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Στις 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
• Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Στις 17/11/1973, στην πλατεία Βάθη, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973.
• Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17/11/1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου εξέπνευσε στις 30/11/1973.
• Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 17/11/1973, επί της πλατείας Αιγύπτου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτορίας) διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
• Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
• Αλέξανδρος - Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17/11/1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέιδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου πιστοποιήθηκε ο θάνατος του.
• Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου, 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Εξέπνευσε στο ΚΑΤ στις 30/1/1974.
• Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε αυθημερόν.

Ο κατάλογος που προηγήθηκε είναι ενδεικτικός. Στα θύματα που περιλαμβάνει πολλά από αυτά δολοφονήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, την πέραν του Πολυτεχνείου, κατά τη διάρκεια του γενικευμένου πογκρόμ καταστολής που είχε εξαπολύσει η χούντα.

Τέτοιες ήταν, για παράδειγμα, οι δολοφονίες

• του Κυριάκου Παντελεάκη, εκτελεσμένου στις 18/11/1973 από πυρά άρματος μάχης στην Πατησίων,
• του Ευστάθιου Κολινιάτη που κτυπήθηκε στις 18/11/1973 από αστυνομικούς,
• του Σπυρίδωνα Κοντομάρη (πρώην βουλευτής Κερκύρας) που χτυπήθηκε από την Αστυνομία,
• του Σωκράτη Μιχαήλ που τον χτύπησαν στην οδό Μπουμπουλίνας στις 16/11/1973,
• του Δημήτρη Θεοδώρα που γαζώθηκε στις 17/11/1973 από πυρά στρατιωτικής περιπόλου,
• του Αλέξανδρου Παπαθανασίου που εκτελέστηκε από τα πυρά των αστυνομικών του ΙΣΤ' Αστυνομικού Τμήματος Αθήνας...

Τα θρασίμια του ναζισμού, απέναντι στα προηγούμενα έχουν το εξής «επιχείρημα»: «Αυτοί – λένε - δεν είναι νεκροί  του Πολυτεχνείου, γιατί δεν ήταν μέσα,  ήταν "έξω" από το Πολυτεχνείο»!

Από μια άποψη… πάλι καλά. Γιατί αυτοί – οι ναζί – είναι ικανοί να ισχυριστούν ακόμα και αυτό: Οτι οι «έξω» από το Πολυτεχνείο δεν δολοφονήθηκαν, επειδή ήταν «έξω»!. Ότι επειδή ήταν «έξω» δεν εκτελέστηκαν από τη χούντα στο πλαίσιο της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Κατά τους ναζί μπορεί, ενδεχομένως, να «σκόνταψαν» και να «χτύπησαν μόνοι τους»...

Ντερτιλής – Μιχαλολιάκος, Δεκέμβρης 2012…

Ας πάρουμε, όμως, ένα δείγμα, για το τι πραγματικά συνέβη με τους «έξω» από το Πολυτεχνείο: To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (αυτός με τον οποίο φωτογραφιζόταν πριν μερικούς μήνες ο Μιχαλολιάκος κρατώντας του σεβάσμια το χέρι) βρισκόταν με το υπηρεσιακό του τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούσαν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξέφυγε. Όχι όμως κι από τον Ντερτιλή. Ο Ντερτιλής έβγαλε από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβόλησε. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...

Αυτός είναι ο «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα ναζιστοειδή της Χρυσής Αυγής που την εκπροσωπούν σήμερα.

Ο Ντερτιλής επί τω έργω, αλλά «έξω» από το Πολυτεχνείο …

email: mpog@enikos.gr

http://www.enikos.gr/