Έφυγε από τη ζωή ο Νέλσον Μαντέλα

Έφυγε από τη ζωή ο Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής και σύμβολο του αγώνα κατά του απαρτχάιντ. Απεβίωσε στο σπίτι του, περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογένειάς του, όπως ανακοίνωσε ο νοτιοαφρικανός πρόεδρος Τζέικομπ Ζούμα.

«Ο Νέλσον Μαντέλα, ο πατέρας της δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής άφησε απόψε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 95 ετών, μετά από μακρά, άνιση μάχη με το θάνατο», ανακοίνωσε ο πρόεδρος Ζούμα, υπογραμμίζοντας ότι το έθνος έχασε το σημαντικότερο τέκνο του. «O λαός έχασε τον πατέρα του», ανέφερε φανερά συγκινημένος και ντυμένος στα μαύρα ο Ζούμα.

Ο Μαντέλα διακρινόταν, πέρα από τους πολιτικούς αγώνες του, για την «ταπεινότητα, την ανθρωπιά και τη συμπόνια» που έδειχνε σε όλους.

«Οι σκέψεις και οι προσευχές μας αυτήν την ώρα είναι με την οικογένειά του, στην οποία οφείλουμε ευγνωμοσύνη διότι θυσίασε πολλά για να είναι ελεύθερος ο λαός μας», συνέχισε ο Ζούμα αναφερόμενος ονομαστικά στη σύζυγό του, την Γκράσα Μασέλ, την πρώην σύζυγό του Ουίνι Μαντέλα, τα παιδιά, τα 17 εγγόνια και τα δισέγγονά του.

«Σκεφτόμαστε επίσης τους συντρόφους και τους φίλους του που πολέμησαν μαζί με τον Μαντίμπα, σκεφτόμαστε το λαό που σήμερα θρηνεί τον χαμό του μοναδικού ανθρώπου που πάνω απ' όλους ενσάρκωσε τις ελπίδες του για ειρήνη και συμφιλίωση», τόνισε ο πρόεδρος.

Ο Ζούμα υπογράμμισε ότι ο Μαντέλα θα κηδευτεί δημοσία δαπάνη και ότι οι σημαίες σε όλα τα δημόσια κτίρια θα κυματίζουν μεσίστιες από σήμερα Παρασκευή έως και την τέλεση της κηδείας του.
*****

O Νέλσον Μαντέλα ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς πολιτικούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήταν από τους θεμελιωτές και σίγουρα η πιο σημαίνουσα προσωπικότητα του κινήματος κατά του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Αγωνίστηκε να αντικαταστήσει αυτό το ρατσιστικό καθεστώς που έπληττε βαθύτατα τα ανθρώπινα δικαιώματα των μαύρων με μία πολυφυλετική δημοκρατία, γεγονός που του στέρησε την ελευθερία του για 27 χρόνια. Γεννήθηκε το 1918.

Φυλακίστηκε για 27 χρόνια  από το «καθεστώς των λευκών» αλλά απελευθερώθηκε το 1990 για να γίνει τέσσερα χρόνια αργότερα ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας  και να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην πορεία προς την ειρήνη και την κατάργηση των θεσμοθετημένων φυλετικών διακρίσεων. Του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης το 1993.

Το χάρισμά του, το αυτοσαρκαστικό του χιούμoρ, η απουσία πικρίας για τη σκληρή μεταχείριση που δέχθηκε, καθώς και η εκπληκτική ιστορία της ζωής του, εξηγούν σε ένα μέρος την αξιοσημείωτη απήχησή του ανά την υφήλιο.

Από την παραίτησή του από την προεδρία το 1999 ο Νέλσον Μαντέλα υπήρξε ο ισχυρότερος πρεσβευτής της Νότιας Αφρικής. Μεταξύ άλλων, συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία κατά του HIV/Aids, στην εξάλειψη της πείνας, ενώ βοήθησε επίσης να διασφαλίσει η χώρα του το δικαίωμα να φιλοξενήσει το 2010 το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου.

Ο Νέλσον Μαντέλα, που τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, συμμετείχε επίσης στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκο, το Μπουρούντι, σε άλλες αφρικανικές χώρες και αλλού.

Το 2004, σε ηλικία 85 ετών, ο Μαντέλα αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή περνώντας περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους τους και επιδιδόταν σε «ήρεμο στοχασμό».

«Μη με καλέσεις, θα σε καλέσω εγώ» , προειδοποιούσε όποιον είχε σκοπό να τον προσκαλέσει σε υποχρεώσεις.

Τα τελευταία δύο χρόνια εισήχθη αρκετές φορές σε νοσοκομείο. Τον Ιανουάριο του 2011 εισήχθη σε ένα νοσοκομείο του Γιοχάνεσμπουργκ για να κάνει εξειδικευμένες εξετάσεις καθώς αντιμετώπιζε λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Μια σύντομη αναδρομή της ζωής του

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στο χωριό Mvezo της πόλης Umtata (σήμερα Mthatha) που βρίσκεται στο Ανατολικό Ακρωτήρι της Νότιας Αφρικής.  Στη χώρα του συχνά αποκαλείται με το όνομα της  δυναστείας των Thembu «Madida». Thembu είναι η εθνοτική ομάδα στην οποία ανήκε o Μαντέλα .Το όνομα που του δόθηκε όταν γεννήθηκε ήταν Rolihlahla Dalibhunga ενώ το αγγλικό όνομα Νέλσον του το έδωσε ένας δάσκαλό του στα μαθητικά του χρόνια.

Ο πατέρας του, Madla Henry Mandela, τοπικός άρχοντας και  σύμβουλος της βασιλικής οικογένειας των Thembu, πέθανε όταν ο Νέλσον ήταν εννέα ετών. Τότε, η μητέρα του Νέλσον, Nongaphi Nosekeni, ανέθεσε τη φροντίδα του στον αντιβασιλέα των Thembu και εξάδελφο του πατέρα του, Jongintaba Dalindyebo και τη σύζυγό του στη Mqhekezweni.

Αν και δεν ξαναείδε τη μητέρα του για πολλά χρόνια, ο ίδιος ένιωθε ότι ο Jongintaba και η γυναίκα του Noengland του φέρθηκαν σα να ήταν δικό τους παιδί.

Όταν ενηλικιώθηκε, άρχισε τις προπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιου του Fort Hare, όπου σπούδασε κατά το πρώτο έτος αγγλικά, πολιτικές επιστήμες, ρωμαϊκό και ολλανδικό δίκαιο και τοπική αυτοδιοίκηση, σπουδές που τελικά δεν ολοκλήρωσε.

Τον Δεκέμβριο του 1940, σε ηλικία 22 ετών, γυρνώντας στο Mqhekezweni ο Μαντέλα ανακάλυψε ότι ο Jongintaba είχε προγραμματίσει τους γάμους του ίδιου και του Justice (του γιου του Jongintaba με τον οποίο ο Μαντέλα μεγάλωσε μαζί). Εξοργισμένοι, έφυγαν για το Γιοχάνεσμπουργκ.

Το 1943, ξεκίνησε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Witswaterand, του οποίου οι φοιτητές ήταν κυρίως λευκοί και όπου γνώρισε ανθρώπους με διαφορετικά φυλετικά και πολιτισμικά υπόβαθρα. Ήρθε σε επαφή με τη φιλελεύθερη, τη ριζοσπαστική καθώς και την αφρικανιστική (παν-αφρικανιστική) σκέψη , που τροφοδότησαν το πάθος του για την πολιτική.

Το 1944, εντάχθηκε στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (African National Congress, θα αναφέται και ως ANC)  και αργότερα έγινε συνιδρυτής της Νεολαίας του.

Παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Evelyn Mase, ακτιβίστρια του ANC τον Οκτώβριο του 1944. Έφεραν στον κόσμο τέσσερα παιδιά και πήραν διαζύγιο το 1958.

Η αντίσταση στο απαρτχάιντ μεγάλωνε, μετά και τους νέους νόμους του 1952, γνωστοί με την ονομασία «Pass Laws» οι οποίοι όριζαν πού είχαν το δικαίωμα οι μαύροι να ζουν και να εργάζονται και πού όχι. Οι μαύροι ήταν υποχρεωμένοι να έχουν ένα έγγραφο μαζί τους, όταν βρίσκονταν σε περιοχές λευκών, σαν έναν εσωτερικό διαβατήριο, το οποίο περιείχε στοιχεία τους, όπως αποτυπώματα, φωτογραφία, το όνομα του εργοδότη τους και άλλες πληροφορίες. Ο νόμος όριζε πού, πότε και για πόσο μπορούσε ένας μαύρος να παραμείνει σε περιοχή λευκών.

Τον Δεκέμβριο του  1952 ο Μαντέλα, ο οποίος είχε πλέον την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και μπορούσε να ασκήσει τη δικηγορία, άνοιξε ένα δικηγορικό γραφείο – το πρώτο στη Νότια Αφρική που ανήκε σε μαύρο- μαζί με τον συνεργάτη του Όλιβερ Τάμπο.

Για τα επόμενα δύο χρόνια ο Μαντέλα και ο Τάμπο υπερασπίστηκαν εκατοντάδες πολίτες που πλήττονταν από τους νόμους του απαρτχάιντ.

Το ίδιο έτος, ο Νέλσον Μαντέλα και ακόμη 19 αρχηγικά μέλη και ακτιβιστές του Νοτιοαφρικανικύ Κογκρέσου (Congress Alliance-Επρόκειτο ουσιαστικά για μια συμμαχία ακτιβιστικών ομάδων στην οποία συμμετείχε και το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο) συνελήφθησαν με το νόμο της «Κομμουνιστικής Καταστολής» (Suppression of Communism Act). Ο Μαντέλα, όπως και οι υπόλοιποι ακτιβιστές, καταδικάστηκαν σε 9 μήνες φυλάκισης και σκληρή εργασία με τριετή αναστολή. Του απαγορεύτηκε επίσης να συμμετέχει σε δημόσιες συγκεντρώσεις για 6 μήνες και να φύγει από το Γιοχάνεσμπουργκ. Για τους επόμενους 9 μήνες οι απαγορευτικές εντολές ανανεώνονταν συνεχώς.

Παρόλο που ο Μαντέλα ήταν ο επίσημος αντιπρόεδρος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, δεν του επιτρεπόταν από τον νόμο να παίξει οποιοδήποτε ρόλο στις δραστηριότητες του Κογκρέσου εξαιτίας των προαναφερθεισών απαγορευτικών αποφάσεων εναντίον του. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε να συναντά κρυφά την ηγεσία τόσο του ANC τόσο και του Congress Alliance. Έτσι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό όλων των μεγάλων εκστρατειών εναντίον του απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1950. 

Το 1955, η εκστρατεία ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ κορυφώθηκε με τη σύγκληση του ιστορικού Κογκρέσου του Λαού (Congress of the People) στις 25-26 Ιουνίου στο Κλιπτάουν. Εκεί, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, το Κομουνιστικό Κόμμα, οι Δημοκρατικοί και άλλα κινήματα διαμαρτυρίας υιοθέτησαν μια χάρτα δικαιωμάτων, με την οποία θα καταργούνταν όλες οι φυλετικές διακρίσεις στη Νότια Αφρική, θα εγκαθίστατο δημοκρατικό καθεστώς και ένα πολιτικό πρόγραμμα αγροτικής και σοσιαλιστικής μεταρρύθμισης ενώ η μεγάλη βιομηχανία θα κρατικοποιείτο.

Το 1956, ο  Νέλσον Μαντέλα με ακόμη 155 ακτιβιστές (συνολικά 156 άτομα: Μαύροι, 21 Ινδοί, 23 Λευκοί και 7 Μιγάδες) συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για εσχάτη προδοσία, με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν την ανατροπή της κυβέρνησης με τη βία και την εγκαθίδρυση κομουνιστικού καθεστώτος.

^{1956, Ο Νέλσον Μαντέλα (στα δεξιά) μαζί με άλλους συλληφθέντες ακτιβιστές λίγο πριν την έναρξη της δίκης.}

Εντέλει, μετά από μια πολυετή δίκη, το 1961 όλοι οι συλληφθέντες αθωώθηκαν.

Το 1958, ο Νέλσον Μαντέλα παντρεύτηκε τη Winnie Madikizela, η οποία αργότερα έπαιξε ενεργό ρόλο στην εκστρατεία για την αποφυλάκιση του.

Το κίνημα εναντίον του απαρτχάιντ διαιρείται το 1959, όταν οι ριζοσπαστικοί εγκαταλείπουν το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ιδρύουν το Παναφρικανικό Κογκρέσο, αργότερα γνωστό ως Παναφρικανικό Κογκρέσο της Αζανίας. 

Εν τω μεταξύ, το 1960 το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο τέθηκε εκτός νόμου. Η αγανάκτηση κορυφώθηκε όταν, το ίδιο έτος, 69 μαύροι πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν ενώ περίπου 131 τραυματίστηκαν από την αστυνομία, στη σφαγή της Sharpeville.

Αυτό το αιματηρό περιστατικό σηματοδότησε το τέλος της «ειρηνικής αντίστασης»και ο Νέλσον Μαντέλα, ως αντιπρόεδρος του ΑΝC, ξεκίνησε μια εκστρατεία οικονομικού σαμποτάζ.

Συγκεκριμένα, μετά τη σφαγή της Sharpeville, όπου δεκάδες ειρηνικοί διαδηλωτές κατά του απαρτχάιντ σφαγιάστηκαν στις 21 Μαρτίου 1960, χιλιάδες Μαύροι Νοτιοαφρικανοί κατέστρεψαν το "πάσο" τους, η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στις 8 Απριλίου1960 και απαγορεύτηκε η λειτουργία στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και στο Παναφρικανικό Κογκρέσο, θέτοντας σε ισχύ το νόμο περί καταστολής του κομουνισμού.

^{Ο Νέλσον Μαντέλα καίει το "πάσο" του ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σφαγή του Sharpeville και αντιτιθέμενος στους νόμους που όριζαν σε ποιες περιοχές μπορούσαν να κινούνται οι μαύροι στης Νοτίας Αφρικής.}

Σε διεθνές επίπεδο, φθίνει το στάτους της Νοτίου Αφρικής για πρώτη φορά, καθώς τίθεται εκτός από την Κοινοπολιτεία των Εθνών, την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, την ΟΥΝΕΣΚΟ και τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.

Αφού είχε ληφθεί πλέον η απόφαση περί τερματισμού της «ειρηνικής αντίστασης», τo 1961, ιδρύθηκε το Δόρυ του Έθνους (Umkhonto we Sizwe) (συντομογραφία ΜΚ), το στρατιωτικό παρακλάδι του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, και ξεκίνησε την εκστρατεία σαμποτάζ. Οι πρώτες επιθέσεις αφορούσαν κυβερνητικά κτίρια. Γρήγορα όμως οι αρχηγοί του κινήματος συνελήφθησαν τον Ιούνιο του 1963 στη Ριβονία, προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ, και καταδικάστηκαν σε ισόβια το 1964, ανάμεσα τους ήταν και ο Νέλσον Μαντέλα.

Ισόβια κάθειρξη

Ο Νέλσον Μαντέλα συνελήφθη και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σαμποτάζ και προσπάθειας βίαιης ανατροπής της κυβέρνησης.  Μιλώντας στο δικαστήριο ο Μαντέλα δήλωσε: «Έχω τιμήσει το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας στην οποία όλοι οι άνθρωποι ζουν αρμονικά με ίσες ευκαιρίες». «Είναι είναι ιδανικό για το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το καταφέρω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι έτοιμος να πεθάνω».

Το 1964 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

^{Ο Νέλσον Μαντέλα μετά την απόφαση ισόβιας κάθειρξης μεταφέρεται στις φυλακές του Robben Island.}

Μέσα σε έναν χρόνο, από το 1968 ως το 1969, η μητέρα του Νέλσον Μαντέλα πέθανε και ο μεγαλύτερος γιος του σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Δεν του επετράπη να παραστεί στις κηδείες τους.

Έμεινε στις φυλακές του Robben Island για 18 χρόνια και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Φυλακή Pollsmoor στην ηπειρωτική χώρα το 1982.

Ενώ ο Μαντέλα και άλλοι ηγέτες του ΑΝC βρίσκονταν στη φυλακή ή ζούσαν στην εξορία, νέοι από τις «πόλεις των μαύρων» στη Νότια Αφρική έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό στον αγώνα ενάντια στην κυριαρχία της λευκής μειονότητας. Εκατοντάδες σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν κατά τη βίαιη καταστολή της εξέγερσης των μαθητών.

Το 1980, το ANC με αρχηγό τον εξόριστο Τάμπο, ξεκίνησε μια διεθνή εκστρατεία εναντίον του απαρτχάιντ και έξυπνα αποφάσισε να στρέψει το ενδιαφέρον στο πρόσωπο του Νέλσον Μαντέλα και το αίτημα για την απελευθέρωσή του.

Αυτή η προσπάθεια κορυφώθηκε το 1988 στη συναυλία στο στάδιο Wembley στο Λονδίνο όπου 72.000 άνθρωποι –και εκατομμύρια άλλοι που παρακολουθούσαν μέσω τηλεόρασης σε όλο τον κόσμο- είπαν «Ελευθερώστε τον Νέλσον Μαντέλα». (Free Nelson Mandela).

Η πίεση της κοινής γνώμης οδήγησε ηγέτες ανά τον κόσμο να ενισχύσουν τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν για πρώτη φορά στη Νότια Αφρική το 1967 κατά του καθεστώτος του απαρτχάιντ. Το 1973, ένα ψήφισμα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αναγνώριζε το απαρτχάιντ ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Η απελευθέρωση

Το 1989, η εξουσία περνάει στον Φρεντερίκ ντε Κλερκ, τον τελευταίο λευκό πρόεδρο της Νοτίου Αφρικής. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του,απελευθερώνεται ο Νέλσον Μαντέλα στις 11 Φεβρουαρίου 1990.

Τον Δεκέμβριο του 1993, ο Μαντέλα και ο ντε Κλερκ βραβεύτηκαν με το Νόμπελ Ειρήνης «για τη συνεισφορά τους στον ειρηνικό τερματισμό του απαρτχάιντ και για τη θεμελίωση μιας νέας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής».

Πέντε μήνες αργότερα, το 1994, για πρώτη φορά στην ιστορία της Νότιας Αφρικής, οι πολίτες από όλες τις φυλετικές και εθνοτικές ομάδες ψήφισαν σε δημοκρατικές εκλογές και ο Νέλσον Μαντέλα εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία πρόεδρος της χώρας.

Στο μεταξύ, ο Μαντέλα χώρισε από τη δεύτερη σύζυγό του, τη Winnie, το 1992.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Μαντέλα κατά την προεδρική του θητεία (1994-1999) ήταν οι άστεγοι και φτωχοί των παραγκουπόλεων.

Ανέθεσε στον αναπληρωτή του, Thabo Mbeki, τις γραφειοκρατικές και καθημερινές εργασίες της κυβέρνησης, ενώ ο ίδιος ο Μαντέλα επικεντρώθηκε στα επίσημα καθήκοντα ενός ηγέτη, χτίζοντας μια νέα διεθνή εικόνα της Νότιας Αφρικής. Σε αυτό το πλαίσιο, κατάφερε να πείσει τις πολυεθνικές εταιρείες της χώρας να παραμείνουν και να επενδύσουν στη Νότια Αφρική.

Το 1997 ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την προεδρεία του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, δεν είναι ξανά υποψήφιος πρόεδρος της χώρας. Το 1999 τελείωσε η προεδρική του θητεία και αποχωρεί από την πολιτική ζωή της χώρας, με τη στενή τουλάχιστον έννοια.

Έναν χρόνο νωρίτερα, το 1998, στα ογδοηκοστά του γενέθλια παντρεύτηκε τηνGraca Machel, τη χήρα του πρώην προέδρου της Μοζαμβίκης. Συνέχισε να ταξιδεύει ανά τον κόσμο, να συναντά ηγέτες, να συμμετέχει σε συνδιασκέψεις καθώς και να συλλέγει σειρά βραβεύσεων, αφότου παραιτήθηκε από την προεδρία της χώρας του.

^{Με τον Φιντέλ Κάστρο το 2001.}

Μετά την επίσημη αποχώρησή του, οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν κυρίως συνδεδεμένες με τις εργασίας του Ιδρύματος Μαντέλα, το οποίο είναι ένας φιλανθρωπικός οργανισμός που ό ίδιος ίδρυσε.

Στα ογδοηκοστά ένατα γενέθλιά του ίδρυσε τους Πρεσβύτερους,  µια ανεξάρτητη οµάδα που αποτελείται από διακεκριμένους ηγέτες παγκόσμιου βεληνεκούς. Οι Πρεσβύτεροι προσφέρουν τη συλλογική επιρροή και εμπειρία τους για να υποστηρίξουν την εγκαθίδρυση της ειρήνης, να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των κυριότερων αιτιών του ανθρώπινου πόνου και να προωθήσουν τα κοινά συμφέροντα της ανθρωπότητας.

Το 2005, σε μια χρονική περίοδο που τα ταμπού ακόμη περιέβαλαν την επιδημία του AIDS, ο Μαντέλα ανακοίνωσε ότι ο γιος του πέθανε από AIDS και κάλεσε του Νοτιοαφρικανούς να μιλήσουν για το AIDS «για να φαίνεται ως μια κανονική ασθένεια».

Αργότερα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση να φιλοξενήσει η Νότια Αφρική το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 2010 και εμφανίστηκε κατά την τελετή λήξης του. 

Ο Νέλσον Μαντέλα χαρακτήριζε τον ευατό του ως ένα πατριώτη, που ασπαζόταν τις ιδέες της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού. Το κενό που αφήνει στην μαύρη Αφρική που αγάπησε και υπήρέτησε αλλά και σε όλο τον κόσμο, είναι δυσαναπλήρωτο. 

Πηγές:
nelsonmandela.org

http://tvxs.gr/

Συντάξεις: Αυξάνονται έως και 12 χρόνια τα όρια για τις μητέρες ανηλίκων

 Η αύξηση αφορά και άνδρες με 35ετια που είχαν δίκαιωμα να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη - Επηρεάζονται περίπου 150.000 ασφαλισμένοι που μεταπήδησαν από τον ΟΑΕΕ στο ΙΚΑ - 

Διαβάστε αναλυτικά παραδείγματα και την εγκύκλιο του ΙΚΑ
Εγκύκλιος του ΙΚΑ που χαρακτηρίζεται εχθρική και απαράδεκτη από τους ειδικούς στην ασφάλιση , εγκλωβίζει 150.000 ασφαλισμένους , μητέρες ανηλίκων και άνδρες με 35ετία που είχαν το δικαίωμα να κάνουν χρήση των μεταβατικών διατάξεων και να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη. Σύμφωνα με την εγκύκλιο οι άτυχοι εργαζόμενοι με διαδοχική ασφάλιση που μεταπήδησαν από τον ΟΑΕΕ στο ΙΚΑ επιβαρύνονται με 5 έως και 12 χρόνια υποχρεωτικής παραμονής στη δουλειά. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι μητέρες που είναι άνεργες θα δουν το όριο να αυξάνεται έως και 17 έτη (καθώς δεν έχουν 100 ημέρες ασφάλισης το έτος για τη μειωμένη σύνταξη).

Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Σε μία εκδικητική μανία η εγκύκλιος προβλέπει την αναδρομική εφαρμογή της αύξησης των ορίων ηλικίας και για τις συντάξεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα αλλά και για τις συνταξιοδοτικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί οι οποίες όπως αναφέρει χαρακτηριστικά θα ανακληθούν. Πρόκειται για 30.000 άτομα (εκ των οποίων 10.000 είναι οι αποφάσεις που έχουν εκδοθεί). Σ' αυτά προστίθενται και 120.000 ασφαλισμένοι που υπολόγιζαν να βγουν στη σύνταξη καθώς θεωρούσαν πως είχαν «κλειδώσει» το σχετικό δικαίωμα 

Η εγκύκλιος που ανατρέπει τους ισχύοντες νόμους προβλέπει ότι θα εξετάζεται εάν κατά το έτος της εκ νέου επανασύνδεσης του ασφαλισμένου με το Ίδρυμα, συντρέχουν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που απαιτούνται κατά περίπτωση κατά την υποβολή του συνταξιοδοτικού αιτήματος. Δηλαδή η κατοχύρωση του δικαιώματος δεν μπορεί να λειτουργεί αναδρομικά με την έννοια της συμπλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης καθ' όν χρόνο ο ασφαλισμένος ευρίσκεται σε ασφαλιστικό δεσμό με άλλο φορέα πλην του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ. 

Για παράδειγμα μητέρα ασφαλισμένη αρχικά στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ασφαλίζεται στη συνέχεια στον ΟΑΕΕ μέχρι το 2009, έχοντας ανήλικο τέκνο και 5500 ημέρα ασφάλισης. Εισέρχεται και πάλι στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ το 2011 αλλά το τέκνο έχει ήδη ενηλικιωθεί το έτος 2010. Η ασφαλισμένη δεν κατοχυρώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα σαν μητέρα ανηλίκου, διότι ελλείπει η απαραίτητη προϋπόθεση της ανηλικότητας του τέκνου κατά την στιγμή της κατοχύρωσης του δικαιώματος κατά τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 3863/2010. Αυτό σημαίνει ότι η συγκεκριμένη εργαζόμενη χάνει το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθεί στα 52 και παραμένει υποχρεωτικά έως τα 67 για πλήρη σύνταξη και έως τα 62 για μειωμένη.

Πάντως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ασφαλισμένων που προτίμησαν να αλλάξουν ασφαλιστικό φορέα μεταπηδώντας στο ΙΚΑ από τον ΟΑΕΕ ώστε να βγουν στη σύνταξη με ευνοϊκότερες ασφαλιστικές διατάξεις. Η εγκύκλιος όμως ήρθε αιφνιδιαστικά να τους «τιμωρήσει» ανατρέποντας τα σχέδιά τους. 

Να σημειώσουμε ότι η ίδια εγκύκλιος είχε εκδοθεί το Μάιο του 2013 και μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν ο διοικητής του ΙΚΑ κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος αναγκάστηκε να την πάρει πίσω για να την επαναφέρει την Τετάρτη.

Τα παραδείγματα που αναφέρει η εγκύκλιος και αφορούν κυρίως μητέρες ανηλίκων αποκαλύπτουν την κατάφορη αδικία που υφίστανται ασφαλισμένες οι οποίες αναγκάζονται εξαιτίας της ανεργίας να αλλάξουν ασφαλιστικό φορέα.

Ακολουθεί ολόκληρη η εγκύκλιος 

ΘΕΜΑ : 1. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗΣ ΣΥΝΤ/ΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ 3863/10 και 4093/12. 2. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 40 ΤΟΥ Ν. 3996/11 ΣΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ.

ΣΧΕΤ : Το Φ1500/οικ. 5443/77/21-2-2013 έγγραφο του τμήματος Διαδοχικής Ασφάλισης της Γεν. Γραμ. Κοιν. Ασφαλίσεων του Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
Μετά την δημοσίευση του Ν. 3863/2010 και των αλλαγών που επήλθαν στην νομοθεσία συνταξιοδότησης λόγω γήρατος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κυρίως λόγω της αύξησης των χρονικών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης και των ορίων ηλικίας των ασφαλισμένων κατά το μεταβατικό διάστημα από 2011 - 2015 αλλά και μετά, προέκυψαν ερωτήματα σχετικά με την κατοχύρωση-θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος με τις διατάξεις της Διαδοχικής Ασφάλισης.
Η Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων με το ανωτέρω σχετικό έγγραφο της φωτοαντίγραφο του οποίου σας κοινοποιούμε, μας γνωστοποίησε τις απόψεις της για την αντιμετώπιση των παραπάνω θεμάτων. Ειδικότερα:

Α. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΜΕ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ.

1. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος, σημαίνει, ότι έχουν συμπληρωθεί ταυτόχρονα τόσο οι ελάχιστες απαιτούμενες χρονικές προϋποθέσεις όσο και η απαιτούμενη από την νομοθεσία ηλικία. Από την ημερομηνία αυτή και μετά, μπορεί να ασκηθεί το θεμελιωμένο δικαίωμα συνταξιοδότησης και να χορηγηθεί σύνταξη. Η κατοχύρωση, δεν μπορεί να λειτουργεί αναδρομικά, με την έννοια της συμπλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης καθ όν χρόνο ο ασφαλισμένος ευρίσκεται σε ασφαλιστικό δεσμό με άλλο φορέα πλην του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ.

Επομένως, προκειμένου να διαπιστωθεί η κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης θα εξετάζεται εάν κατά το έτος της εκ νέου επανασύνδεσης του ασφαλισμένου με το Ίδρυμα, συντρέχουν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που απαιτούνται κατά περίπτωση (ημέρες ασφάλισης - ηλικία - ανηλικότητα τέκνου) χωρίς να απαιτείται η συμπλήρωση των προϋποθέσεων αρμοδιότητας (1500-500 ή 1000-300) διότι αυτές εξετάζονται κατά την υποβολή του συνταξιοδοτικού αιτήματος.

Β. ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ ΜΕ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ - ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Οι περί διαδοχικής ασφάλισης διατάξεις, εφαρμόζονται μόνο όταν επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος (γήρας-αναπηρία-θάνατος) και εφ όσον ο ασφαλισμένος επικαλεσθεί αυτές και όχι πριν την επέλευση αυτού. Ο ασφαλιστικός κίνδυνος επέρχεται μόνο μία φορά και συντελείται, όταν ο ασφαλισμένος τελεί σε ασφαλιστική σχέση με τον τελευταίο οργανισμό.
Για να εξετασθεί η ασφαλιστική περίπτωση από τον τελευταίο οργανισμό, θα πρέπει:

1. Να επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος.
2. Να υπάρχει η προϋπόθεση για την κρίση της αρμοδιότητας (συμπλήρωση 1500-500 ή 1000-300 ΗΑ).
3. Να γίνει συνυπολογισμός όλου του χρόνου διαδοχικής ασφάλισης και να ερευνηθεί αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του αρμόδιου οργανισμού για την χορήγηση της σύνταξης.

Επομένως, με την υποβολή της αίτησης στον τελευταίο οργανισμό και με το ισχύον κατά την υποβολή της αίτησης δίκαιο, θα εξετάζεται κατ εφαρμογή των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης του άρθρου 5 του Ν. 3863/2010, εάν έχει επέλθει κατά την νομοθεσία του ο ασφαλιστικός κίνδυνος, δηλαδή για το γήρας η συμπλήρωση του ορίου ηλικίας (ενός εξ αυτών της νομοθεσίας του), αν έχουν συμπληρωθεί οι 1500 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων οι 500 ή 1000 εκ των οποίων οι 300 ημέρες ασφάλισης την τελευταία πενταετία και στη συνέχεια εάν πληρούνται οι κατά περίπτωση προϋποθέσεις της νομοθεσίας του (ημέρες ασφάλισης, κ.λ.π.) για την απονομή της σύνταξης.

Σημειωτέον, στις περιπτώσεις απονομής της σύνταξης από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σαν προηγούμενος φορέας του τελευταίου, θα εξετάζεται με ολόκληρο τον χρόνο της διαδοχικής ασφάλισης εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομοθεσίας του Ιδρύματος.

Γ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1. Μητέρα ασφαλισμένη αρχικά στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ασφαλίζεται στη συνέχεια στον ΟΑΕΕ μέχρι το 2009, έχοντας ανήλικο τέκνο και 5500 ΗΑ.

Το 2011 εισέρχεται και πάλι στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ενώ το τέκνο εξακολουθεί να είναι ανήλικο.

Η ασφαλισμένη κατοχυρώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα σαν μητέρα ανηλίκου με τις προϋποθέσεις του Ν. 3863/10 για το έτος 2011, δηλαδή για μειωμένη στο 52° και πλήρη στο 57° έτος της ηλικίας της.

2. Μητέρα ασφαλισμένη αρχικά στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ασφαλίζεται στη συνέχεια στον ΟΑΕΕ μέχρι το 2009, έχοντας ανήλικο τέκνο και 5500 ΗΑ. Εισέρχεται και πάλι στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ το 2011 αλλά το τέκνο έχει ήδη ενηλικιωθεί το έτος 2010.

Η ασφαλισμένη, δεν κατοχυρώνει συντ/κό δικαίωμα σαν μητέρα ανηλίκου, διότι ελλείπει η απαραίτητη προϋπόθεση της ανηλικότητας του τέκνου κατά την στιγμή της κατοχύρωσης του δικαιώματος κατά τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 3863/2010.

3. Αρχικά ασφαλισμένη στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ασφαλίζεται στην συνέχεια στον ΟΑΕΕ μέχρι το 2011, έχοντας συνολικά 4500 ΗΑ και ηλικία 55 ετών.

Το 2012, εισέρχεται και πάλι στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Η ασφαλισμένη, κατοχυρώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, με τις προϋποθέσεις του έτους 2012, δηλαδή στο 57° έτος της ηλικίας της για μειωμένη σύνταξη, (εφ όσον έχει ανά 100 ημέρες ασφάλισης την τελευταία 5ετία πριν την αίτηση ή την συμπλήρωση του ορίου ηλικίας) για δε πλήρη στο 67° (Ν. 4093/2012). Αρχικά ασφαλισμένη στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, έχει το 2010 τελευταίο φορέα ασφάλισης τον ΟΑΕΕ, έχοντας πραγματοποιήσει 4500 ΗΑ συνολικά, εκ των οποίων 3600 στην ασφάλιση των βαρέων εκ των οποίων 1000 τα τελευταία 13 χρόνια.

Το 2011 εισέρχεται εκ νέου στην ασφάλιση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

Η ασφαλισμένη, κατοχυρώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του 2011 του Ν. 3863/2010, δηλαδή στο 56° έτος της ηλικίας της με τις διατάξεις των βαρέων.
Ευνόητο είναι, ότι, σ' όλες τις παραπάνω περιπτώσεις εάν διαπιστώνεται κατοχύρωση αυτοτελούς δικαιώματος σύνταξης, πριν την εκ νέου επανασύνδεση, θα αντιμετωπίζονται με τις προϋποθέσεις του έτους κατοχύρωσης του αυτοτελούς δικαιώματος.

Δ. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΚΚΡΕΜΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ

α) Αιτήσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα σε οποιοδήποτε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας θα κριθούν σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, με έναρξη των οικονομικών αποτελεσμάτων από την ημερομηνία της αίτησης συνταξιοδότησης.

β) Περιπτώσεις που έχουν αντιμετωπιστεί διαφορετικά, και αφορούν συνταξιοδοτικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί, θα ανακληθούν και θα αποσταλούν στην Δ/νσή μας.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 40 ΤΟΥ Ν. 3996/2011 ΣΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ. Με την 408/95 γνωμοδότηση του ΝΣΚ που κοινοποιήθηκε στις υπηρεσίες μας με την Εγκύκλιο 67/1996, οι χρόνοι επιδότησης λόγω ανεργίας ή ασθενείας ή συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας, υπολογίζονται μεν για την θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος αλλά όχι για την συμπλήρωση των προϋποθέσεων αρμοδιότητας στην διαδοχική ασφάλιση, διότι σύμφωνα με την παραπάνω γνωμοδότηση απαιτείται ενεργός ασφαλιστικός δεσμός καθ' όλο το διάστημα των 1500-500 ή 1000-300 ημερών με το Ίδρυμα .

Ως γνωστόν, με τις οδηγίες του ΓΕ Σ40/207/5.7.2012 διευκρινίστηκαν, εκτός των άλλων, το ζήτημα της τοποθέτησης των πλασματικών χρόνων του άρθρου 40 του Ν.3996/2011 ως προς το συνολικό χρόνο ασφάλισης.

Σύμφωνα με αυτές οι πλασματικοί χρόνοι του άρθρου 40 του Ν. 3996/2011, συνυπολογίζονται στο τέλος του συνολικού χρόνου ασφάλισης. Με τον τρόπο αυτό, δεν επηρεάζεται ούτε η πριμοδότηση των βαρέων ούτε ο υπολογισμός της ασφαλιστικής κλάσης.

Συνεπώς, οι παραπάνω χρόνοι δεν θα λαμβάνονται υπόψη ούτε για την συμπλήρωση των προϋποθέσεων αρμοδιότητας στην διαδοχική ασφάλιση (1500-500 ή 1000-300 ημερών ασφάλισης σε πρώτη και δεύτερη φάση αντίστοιχα, με εξαίρεση την στρατιωτική υπηρεσία η οποία λαμβάνεται υπόψη μόνο για την συμπλήρωση των 1500 ή 1000 ημερών ασφάλισης για δε τις 300 της τελευταίας 5ετίας στις περιπτώσεις αναπηρίας και θανάτου μόνο αν συμπίπτει χρονικά).

Στο πλαίσιο της εφαρμογής των αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης, ορίζεται ότι τα παραπάνω θα ισχύσουν για τις αιτήσεις αναγνώρισης ή συνταξιοδότησης που θα υποβληθούν από την ημερομηνία έναρξης της παρούσης και μετά, ενώ οι αποφάσεις αναγνώρισης και συνταξιοδότησης που έχουν ήδη εκδοθεί εξακολουθούν να ισχύουν.

ΦΥΓΕΤΕ Ή ΨΟΦΗΣΤΕ

Είδηση πρώτη: «Τα “κόκκινα” δάνεια αντικείμενο συζήτησης στη συνάντηση Προβόπουλου με τους τραπεζίτες».

Ακραίος παραλογισμός. Οι ελληνικές τράπεζες διασώθηκαν λαμβάνοντας 78 δισ. ευρώ από το κράτος μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).  Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ποσοστό συμμετοχής του ΤΧΣ στις ιδιωτικές τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους να είναι από 81% έως 93% του μετοχικού τους κεφαλαίου.

Για άγνωστο λόγο, η μειοψηφία του 19% έως 7% των ιδιωτικών τραπεζών ελέγχει το μάνατζμέντ τους. Δε γνωρίζω κάποια εταιρεία στην οποία το 93% θα ελεγχόταν από το 7%. Και όχι μόνο θα ελεγχόταν, αλλά θα το εκλιπαρούσε. Διότι αυτό κάνει σήμερα η κυβέρνηση. Εκλιπαρεί τους τραπεζίτες να βρεθεί μια κάποια λύση στα «κόκκινα» δάνεια και «εύχεται» δημοσίως να καταλάβουν οι τράπεζες την ανάγκη να ρίξουν ρευστό στην αγορά.

Είδηση δεύτερη: «Κυβερνητική πρωτοβουλία για τα νοικοκυριά χωρίς ρεύμα»

Ειδικότερα, «σε ευρεία κυβερνητική σύσκεψη, υπό τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, και παρουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου, στο Μέγαρο Μαξίμου έγινε εκτενής αναφορά και για το πρόβλημα των νοικοκυριών που δεν έχουν ρεύμα. Σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη οι τοπικές αρχές θα πρέπει να ενημερώνουν άμεσα τη ΔΕΗ για τις περιπτώσεις εκείνες, των οικογενειών που πραγματικά δεν μπορούν να αποπληρώσουν και η ΔΕΗ θα επαναφέρει το ρεύμα».

Κάνουν πλάκα, δεν υπάρχει περίπτωση να το εννοούν. Το επιχείρημα ότι κάποιοι έχουν χρήματα να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους στις τράπεζες και δεν το κάνουν, έχει κάποια βάση. Ποιος όμως θα είχε χρήματα να πληρώσει τη ΔΕΗ και δε θα το έκανε; Και γιατί να το κάνει δηλαδή; Γιατί να θέλει να του κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ ενώ έχει χρήματα να πληρώσει το λογαριασμό του; Αν συμβαίνει αυτό, σημαίνει ότι πρόκειται για καθαρή επιλογή του. Άρα πως θα του συνδέσει με το ζόρι το ρεύμα η ΔΕΗ;

Επίσης, ποιες ακριβώς είναι εκείνες «οι τοπικές αρχές» που θα πρέπει να ενημερώνουν άμεσα τη ΔΕΗ; Από πότε υπάρχουν «αρμόδιες αρχές» να ενημερώνουν τη ΔΕΗ ή να γνωρίζουν την πραγματική οικονομική κατάσταση μιας οικογένειας, πλην της εφορίας; Ακόμη όμως κι αν μπούμε στην παράλογη σκέψη τους, γεννιέται ένα άλλο ερώτημα. Εφόσον υπάρχουν αυτές οι «αρμόδιες αρχές» που γνωρίζουν τα ονόματα «των οικογενειών που πραγματικά δεν μπορούν να αποπληρώσουν τη ΔΕΗ», γιατί δε χρησιμοποιούνται για να κάνουν το ίδιο και με τα τραπεζικά δάνεια;

Δηλαδή, πώς είναι εύκολο να ξεχωρίζεις την οικογένεια που πραγματικά δε μπορεί να πληρώσει το ρεύμα, αλλά είναι αδύνατον να ξεχωρίσεις την οικογένεια που δε μπορεί να πληρώσει τις δόσεις του δανείου της; Η απάντηση φυσικά βρίσκεται στο ότι αν τελικά καταγράψεις τις οικογένειες που πραγματικά δε μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις τους στις τράπεζες, τότε κάτι θα πρέπει να κάνεις ως ιδιοκτήτης των τραπεζών.

Το επιχείρημα ότι στη ΔΕΗ συμμετέχει το Δημόσιο άρα μπορεί να παρέμβει, ισχύει ακριβώς και ίσως παραπάνω και για τις τράπεζες. Το Δημόσιο έχει σώσει τις τράπεζες, διαθέτει την πλειοψηφία του μετοχικού τους κεφαλαίου και άρα θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη της διαχείρισης του θέματος.

Το συμπέρασμα ότι μας δουλεύουν είναι γνωστό. Δε χρειάζονται παραδείγματα. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι του σημείου βουλευτές και υπουργοί της κυβέρνησης να είναι ντίλερς πανεπιστημίων του εξωτερικού, όπως ο υιός Ψυχάρη που δήλωσε σε συνέντευξή του «Προτείνω σε όσους γονείς έχουν λεφτά να στείλουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό» ή ντίλερς ιδιωτικών συμφερόντων όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης που δήλωσε προ ημερών «Η μεταφορά τομέων της δημόσιας Υγείας στους ιδιώτες δεν είναι κατ’ ανάγκην κάτι κακό», το πράγμα αποκτά άλλη διάσταση.

Είναι αρκετά μεγάλο για να το δούμε σε όλη την έκτασή του. Ο τίτλος του έργου θα μπορούσε να είναι «Φύγετε ή ψοφήστε». Βλέπετε, η δημοκρατία τους έχει περιορισμένο αριθμό επιλογών .

http://kartesios.com/

Και ο Στ. Ψυχάρης, που σπούδασε τον γιο του στο εξωτερικό, τι κατάλαβε;

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗ

Να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στα πανεπιστήμια του εξωτερικού πρότεινε ο Ανδρέας Ψυχάρης στους Έλληνες γονείς που έχουν λεφτά. Λάθος συμβουλή. Έπρεπε να τους προτείνει να παραχωρήσουν προς υιοθεσία τα παιδιά τους στον Σταύρο Ψυχάρη, μπας και έχουν την τύχη του Ανδρέα, που χάρη στον μπαμπά έφτασε στο ύπατο αξίωμα του βουλευτή της Ν.Δ. του Σαμαρά. Του συστήνουμε επίσης του Ανδρέα να μην πολυλέει δημοσίως ότι σπούδασε σε πανεπιστήμια της Αμερικής, διότι μπορεί να φάει καμιά ξεγυρισμένη αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση. Αν είναι τα Χάρβαρντ και τα Κολούμπια να βγάζουν αποφοίτους του πνευματικού και ρητορικού επιπέδου του βουλευτή της Ν.Δ., καλύτερα να κατεβάσουν τα ρολά και να γίνουν Mac Donald's.

Στείλτε τα παιδιά σας στο εξωτερικό, να γλιτώσουν από τις συντεχνίες των ελληνικών πανεπιστημίων, δήλωσε από την τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο εκπρόσωπος της μεγαλύτερης και μακροβιότερης συντεχνίας, της συντεχνίας των υιών και των κορών. Ζούμε στη χώρα όπου ελεεινολογούν τα πανεπιστήμιά της εκείνοι που σπούδασαν στην εσπερία χάρη στο βρόμικο χρήμα της διαπλοκής. Δίδακτρα πληρωμένα με μεγάλα έργα, με ευρωπαϊκά κονδύλια, με θαλασσοδάνεια, με χορηγίες Μεγάρων, με παράνομες άδειες λειτουργίας μεγάλων καναλιών, με χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία. Άσε που πολλοί και πολλές εξ αυτών κατέφυγαν στα ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια επειδή δεν μπορούσαν να τελειώσουν τα ελληνικά, μερικοί δεν κατάφεραν ούτε να μπουν στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Είπε κι άλλα ο υιός του κυρ-Σταύρου, τα έβαλε με τον Αρβανιτόπουλο, που δεν είναι λέει αρκετά αυστηρός με τους διοικητικούς και τους καθηγητές. Δεν του αρκούν του Ανδρέα οι καθημερινές απειλές που εκτοξεύει το υπουργείο στους διοικητικούς, δεν του αρκεί η παραπομπή, για πρώτη φορά στα χρονικά του ελληνικού πανεπιστημίου, ενός πρύτανη, θέλει σκληράδα, θέλει τσαμπουκά, θέλει επιστράτευση και είναι, τρομάρα του, και διπλωμάτης.

Η αλαζονεία των υπόλοιπων γόνων είναι απλώς εκνευριστική, η αλαζονεία του κ. Ανδρέα Ψυχάρη, εκτός από σπαστική, είναι και ύποπτη. Διότι ο κ. Ψυχάρης είναι ιδιοκτήτης των εφημερίδων («Τα Νέα», «Το Βήμα») και συνιδιοκτήτης του καναλιού (Μega) που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης για τη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου, οπότε τα λόγια του έχουν άλλη βαρύτητα. Είναι εκπρόσωπος εκείνων που έχουν πάρει εργολαβία την κατασυκοφάντηση των διοικητικών, των φοιτητών, των καθηγητών, των πρυτάνεων, που αποκαλούν τον Πελεγρίνη «θεατρίνο», όπως τον αποκάλεσε και ο ίδιος ο Ψυχάρης. Ρε πού φτάσαμε, να λοιδωρεί έναν φιλόσοφο ο πολιτευτάκος της διαπλοκής, που δεν εκρίθη άξιος ούτε για υφυπουργός της ρημαδοκυβέρνησης του Σαμαρά και του Βενιζέλου.

Και δεν πάνε καλά κι οι δουλειές του μπαμπά...

http://www.avgi.gr/

Σε διάλυση οδηγούν τα ΑΕΙ οι απολύσεις των υπαλλήλων τους

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ανατριχιαστικό ήταν το συναίσθημα που προκάλεσε η παραπομπή στο πειθαρχικό συμβούλιο του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόση Πελεγρίνη από τον υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο. Στόχος της κυβερνητικής απόφασης είναι η ντε φάκτο καθαίρεση του εκλεγμένου και ενοχλητικού πρύτανη μέχρι την εκδίκαση της παραπομπής του, ώστε στο μεσοδιάστημα η κυβέρνηση με τα όργανά της στα ΑΕΙ να περάσει την πολιτική της που αποσκοπεί εμφανώς στην υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων. Φρίκη προκαλεί η απαράδεκτη αιτιολόγηση εκ μέρους του υπουργού Παιδείας της παραπομπής για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους (!) του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών στο πειθαρχικό.

Με έμμεσο τρόπο, ο υπουργός ομολογεί ουσιαστικά ότι καθαιρεί τον πρύτανη επειδή δεν εφαρμόζει την κυβερνητική πολιτική! «Ο πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίων Αθηνών, σε αντίθεση με τους άλλους επτά πρυτάνεις των ΑΕΙ που επηρεάζονται από το μέτρο της διαθεσιμότητας, κρατά το ίδρυμα κλειστό με την απραξία του και την αδυναμία του να εφαρμόσει τις αποφάσεις της συγκλήτου. Γι' αυτό παραπέμπεται στο πειθαρχικό για παράβαση καθήκοντος, γιατί οι πράξεις και οι παραλείψεις του έθιξαν τη λειτουργία και το κύρος του πανεπιστημίου» γράφει στην ομολογουμένως εντυπωσιακά σαθρή από πλευράς αιτιολόγησης γραπτή δήλωσή του ο υπουργός Αρβανιτόπουλος.

Επειδή «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» παραπέμπεται για... «παράβαση καθήκοντος»! Ειλικρινής ομολογία του πώς αντιλαμβάνεται η Δεξιά το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και την ακαδημαϊκή ελευθερία. «Ευχαριστώ πολύ τον συνάδελφο καθηγητή και υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο για την υψηλή τιμή που μου έκανε να παραπέμψει στο πειθαρχικό συμβούλιο εν ενεργεία εκλεγμένο πρύτανη για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Αλλωστε την παραπομπή μου αυτή απεργάζονται καιρό τώρα κύκλοι που επιδιώκουν τη διάλυση του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών» απάντησε δικαίως ο υπό καθαίρεση εκ μέρους του υπουργού, πρύτανης Θ. Πελεγρίνης. Οπως ήταν αναμενόμενο, ομόφωνα η σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών τάχθηκε εναντίον του υπουργού Αρβανιτόπουλου, αρνούμενη να συναινέσει στην καθαίρεση του πρύτανή της, του επικεφαλής της. Φυσικά, οι διοικητικοί υπάλληλοι του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου της Αθήνας συνεχίζουν τις επαναλαμβανόμενες απεργίες τους, αρνούμενοι και αυτοί να απολυθούν προκειμένου να εμφανιστεί η κυβέρνηση ότι ικανοποιεί με επιτυχία τις εντολές της τρόικας των ξένων επικυρίαρχων που ακολουθούν σκοταδιστική πολιτική απέναντι στα ελληνικά πανεπιστήμια - προφανώς θεωρώντας ότι οι Ελληνες δεν χρειάζονται ανώτερη μόρφωση! Η ουσία πάντως είναι ότι η μνημονιακή πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου διαλύει τα ΑΕΙ, αποσυνθέτει τη λειτουργία τους και έτσι οι Ευρωπαίοι δανειστές πετυχαίνουν τον στόχο τους αντικειμενικά, από τη στιγμή που το Μέγαρο Μαξίμου εκτελεί με προθυμία τις εντολές τους.

Επιτείνεται έτσι η κατάπτωση της ελληνικής κοινωνίας σε όλους τους τομείς, αυτά τα δίσεκτα χρόνια. Με θλίψη οφείλουμε να επισημάνουμε ότι αυτή η γενική καταβαράθρωση επεκτείνεται και στον ηθικό τομέα, όπως αποδεικνύεται από μια πτυχή των επιθέσεων πολλών μέσων ενημέρωσης και κυβερνητικών στελεχών εναντίον του πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη.

Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ ότι θα υπήρχαν στην Ελλάδα άνθρωποι που θα επιχειρούσαν να στιγματίσουν τον πρύτανη εξαιτίας της αγάπης του για το θέατρο! Εχουμε πλήρη επίγνωση της πολιτιστικής βαρβαρότητας των σύγχρονων πολιτικών ανδρών και γυναικών των κομμάτων εξουσίας στη χώρα μας. Παρ' όλα αυτά μας προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η δήλωση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης στον «Σκάι» ότι «δεν είναι δυνατόν ο πρύτανης να είναι στο Παρίσι και να παίζει θέατρο» την Κυριακή! Ουδέποτε το πολιτιστικό ή το μορφωτικό επίπεδο του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας υπήρξε αξιοζήλευτο, σύμφωνοι, αλλά δεν είναι ανάγκη να επιδεικνύουν ενώπιον όλων την πολιτιστική τους χυδαιότητα - πόσω μάλλον να τη χρησιμοποιούν και ως... πολιτικό επιχείρημα για να μειώσουν κάποιον που δεν ικανοποιεί τις εντολές τους! Εκάς οι βέβηλοι!

http://www.ethnos.gr/

Πλειστηριασμοί: Οι γείτονες να έχουν το νου τους! Του Νίκου Μπογιόπουλου

Στις ΗΠΑ (που δεν έχουν… μνημόνιο) , από την εκδήλωση της κρίσης – μια κρίση για την οποία οι τράπεζες μόνο «ανεύθυνες» δεν είναι – πάνω από 7 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τα σπίτια τους! Στις ΗΠΑ το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης (σσ: η ιδιοκατοίκηση αποτέλεσε συστατικό στοιχείο του λεγόμενου «αμερικανικού ονείρου») έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του ‘60! Οι τράπεζες πρώτα έπαιξαν και κερδοσκόπησαν με τη στεγαστική φούσκα. Τώρα, στα χρόνια της κρίσης, κατάσχουν κατά εκατομμύρια τα σπίτια των ανθρώπων που χρεοκόπησαν. Οι τελευταίοι, ακόμα κι αν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν, δεν τους δίνεται καμία ευκαιρία ρύθμισης των χρεών τους. Πώς αντιμετωπίζεται εκεί  η ασυδοσία των τραπεζών; Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό: Το αμερικανικό κράτος έχεi εντοπίσει 500.000 περιπτώσεις καταχρηστικής εφαρμογής του νόμου για τις κατασχέσεις κατοικιών από τις τράπεζες. Πώς αποζημιώνει τους ανθρώπους που υπέστησαν την κατάσχεση των σπιτιών τους από την καταχρηστική λειτουργία των τραπεζών; Παρέχοντάς τους το εφάπαξ επίδομα… των 300 δολαρίων! Τέτοια «κοινωνικά κριτήρια» στο Αμέρικα…

   Στην Ισπανία (που δεν έχουν μνημόνιο…) από την εκδήλωση της κρίσης υπολογίζονται σε πάνω από 400.000 οι Ισπανοί που έχουν χάσει τα σπίτια τους! Προφανώς δεν πρόκειται για «μπαταξήδες», ούτε για κατοίκους της «Εκάλης» της Μαδρίτης, αλλά για τα θύματα μιας πολιτικής που έχει οδηγήσει 1,5 εκατομμύρια οικογένειες να μην εργάζεται κανένα μέλος τους, που έχει οδηγήσει τον έναν στους δυο νέους στην ανεργία. Τι γίνεται εκεί με τις τράπεζες; Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Bankia. Η Bankia έφτασε στα όρια της κατάρρευσης εξαιτίας της μεγάλης έκθεσης που είχε σε στεγαστικά δάνεια, ύψους 32 δισ. ευρώ, τα οποία ήταν αδύνατο να αποπληρωθούν. Σαν αποτέλεσμα η ισπανική κυβέρνηση πήρε υπό την προστασία της την τράπεζα, την «εθνικοποίησε», της έχει δώσει  ενισχύσεις που φτάνουν τα 40 δισ. ευρώ και την ίδια ώρα η Bankia και οι άλλες τράπεζες που τυγχάνουν της αρωγής του ισπανικού κράτους βουτάνε τα σπίτια του κόσμου, τον οποίο πρώτα τον χρεοκόπησαν!

   Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα (σσ: όπου έχουμε και μνημόνιο…).  Εμφανίστηκε χτες ο πρωθυπουργός να δηλώνει ότι οι  πλειστηριασμοί θα γίνουν (με κοινωνική ευαισθησία, φυσικά…) για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»! Μήπως, πριν οι τράπεζες αρχίσουν να βουτάνε και τα σπίτια του κόσμου, θα πρέπει να μας πει κάποια στιγμή τι έχει γίνει με εκείνα τα εκατοντάδες δισ. ευρώ, που από την έναρξη της κρίσης έχουν φορτωθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού και έχουν πάει με τη μορφή ενισχύσεων στις τράπεζες για την «αποκατάσταση της υγιούς τραπεζικής»;

   Εμφανίστηκε προχτές ο κ.Βενιζέλος και μαζί του ένα σμήνος από λεβέντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (που όλοι τους έχουν ψηφίσει τα Μνημόνια) και προτάσσουν τα στήθη τους ενάντια στις «παράλογες απαιτήσεις της τρόικας» για τους πλειστηριασμούς. Θυμηθείτε: Είναι τόσο ηρωικό το «λεβέντικο» που έχουν σηκώσει, που το μόνο που έχουμε να περιμένουμε είναι να τους θαυμάσουμε – για μια ακόμα φορά – να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης ότι κατάφερε να πείσει την τρόικα για «λογικούς» πλειστηριασμούς αφού σε συνθήκες χρεοκοπίας, φτωχοποίησης και λεηλασίας υπάρχουν (κι αν δεν το ξέρετε να το μάθετε) και «λογικοί πλειστηριασμοί»! Οι οποίοι θα γίνονται με «κοινωνικά κριτήρια»! Όπως, για παράδειγμα, τα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία 8 στους 10 Έλληνες μένουν χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης. Ή τα άλλα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία 3 στους 4 άνεργους δεν παίρνουν ούτε καν το επίδομα ανεργίας. Ή τα άλλα «κοινωνικά κριτήρια» με τα οποία ο κ.Στουρνάρας θεωρεί ότι στην Ελλάδα των χαρατσιών δεν υπάρχει υπερφορολόγηση…

   Ας σταθούμε, όμως, σε ένα ακόμα «εργάκι». Τίτλος του: «Η κακή τρόικα που επιτίθεται και η καλή κυβέρνηση που… αντιστέκεται». Την περασμένη Τρίτη στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στον Real ο αρμόδιος υφυπουργός Θανάσης Σκορδάς ρωτήθηκε τι συζητά η κυβέρνηση με την τρόικα για τους πλειστηριασμούς. Αρνήθηκε να απαντήσει με το φοβερό επιχείρημα ότι δεν θα κοινοποιήσει στοιχεία της «διαπραγμάτευσης» (σσ: εδώ μπορείτε να γελάσετε) διότι η κυβέρνηση το έχει παρακάνει με τη… διαφάνεια (σσ: εδώ μην κάνετε τίποτα γιατί θα φάμε πρόστιμο από το ΕΣΡ…). Ρωτήθηκε επανειλημμένως ποια θα είναι τα περίφημα «κοινωνικά κριτήρια». Τσιμουδιά. Ρωτήθηκε πώς ορίζεται ο «οικονομικά αδύναμος». Απάντησε ότι αυτό είναι «αντικείμενο της διαπραγμάτευσης»! Στο μόνο που ήταν σαφής ο κύριος υφυπουργός ήταν σε τούτο: Θα γίνουν πλειστηριασμοί!  «Σταδιακή έξοδος από τις διατάξεις» προστασίας της πρώτης κατοικίας, ήταν η ευγενική του διατύπωση… 

   Αλλά τους πλειστηριασμούς που θα γίνουν, τους θέλει μόνο η κακή τρόικα; Η κυβέρνηση δεν τους θέλει ; Αν θυμόμαστε καλά (και θυμόμαστε περίφημα) μήνες πριν, τον περασμένο Ιούνιο για την ακρίβεια, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επί του νομοσχεδίου για τη διευκόλυνση - τάχα - των δανειοληπτών, ήταν ο ίδιος άνθρωπος, ο κ.Σκορδάς, που έθεσε το ζήτημα άρσης της απαγόρευσης των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας που είναι υποθηκευμένες στις τράπεζες. Διαβάστε τι έλεγε, από τότε, ο κύριος αυτός και φρίξτε: «Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2013 στην Ισπανία έγιναν 42.000 κατασχέσεις σε δανειολήπτες. Εδώ δεν έγινε καμία. Αυτό έτσι το περνάμε; Άνευ αξίας;»...Και συνέχισε (ο κύριος αυτός) λέγοντας ότι αν το καθεστώς του παγώματος των πλειστηριασμών παραταθεί, τότε «θα οδηγήσει στο φαινόμενο των μαζικών πλειστηριασμών με το τέλος της οικονομικής κρίσης, που θα έχει ως συνέπεια να πέσει δραματικά η αξία της ακίνητης περιουσίας των πολιτών»! Να τα πάρουν, δηλαδή, τώρα τα σπίτια οι τράπεζες, όσο ακόμα έχουν αξία!

   Αναρωτιόμαστε: Τότε ο κύριος Σκορδάς ως τι μιλούσε; Ως εκπρόσωπος της τρόικας ή ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης; Η τρόικα τον είχε βάλει να πει ό,τι είπε ή η κυβέρνηση; Για λογαριασμό της κυβέρνησης δεν μιλούσε; Ο κύριος αυτός μιλούσε (ή μήπως όχι;) με τη θεσμική του ιδιότητα ως υφυπουργός της συγκυβέρνησης και όχι ως εισπράκτορας των τραπεζιτών ή των τροϊκανών. Και ήταν με αυτή του την ιδιότητα που είχε καταστήσει σαφές ότι η κυβέρνηση εμπνέεται από το παράδειγμα των Ισπανών τραπεζιτών, όπου – επαναλαμβάνουμε - με τις ευλογίες της κυβέρνησής τους έχουν κατασχέσει την τελευταία 3ετία 400.000 σπίτια αφήνοντας άστεγα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά!

   Θυμίζουμε ότι: Αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα, περισσότερα από 60.000 ακίνητα, σύμφωνα με στοιχεία τραπεζών, βρίσκονται υπό την απειλή πλειστηριασμού. Για 62.000 ακίνητα έκανε λόγω πρόσφατο δημοσίευμα του «Βήματος» (27/10/2013). Μπορεί να μην έχουν βγει ακόμη στο σφυρί, λόγω της ισχύουσας αναστολής, αλλά για τα ακίνητα αυτά έχουν ήδη εκδοθεί διαταγές πληρωμής και έχουν συνταχθεί κατασχετήριες εκθέσεις! Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το 25% των στεγαστικών δανείων - σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας - έχουν χαρακτηριστεί ήδη «κόκκινα» και έχουν μπει σε οριστική καθυστέρηση. Σε αυτές τις συνθήκες είναι που έρχεται η κυβέρνηση - αφού πρώτα φρόντισε οι τράπεζες να αρμέξουν και τα λεφτά της «ανακεφαλαιοποίησης» - για να κάνει δυο πράγματα: Πρώτο, να προχωρήσει στους πλειστηριασμούς και δεύτερο, να παραστήσει ότι κάνει «αντάρτικο» (!) απέναντι στην τρόικα για το θέμα των πλειστηριασμών που η ίδια το άνοιξε εδώ και 6 μήνες!

   Να υπενθυμίσουμε, επίσης, ότι τότε, τον Ιούνιο, όταν ξέσπασε σάλος με τις δηλώσεις του κ.Σκορδά, στην προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις ο κύριος υφυπουργός είχε προσπαθήσει να ανασκευάσει μιλώντας για «προβληματισμό»! Μπα! Και σε τι συνίστατο ο... προβληματισμός; Σε τι αφορούσε; «Στην ομαλή μετάβαση μετά την έξοδο από την κρίση, που θα αποτρέπει τον μαζικό πλειστηριασμό ακινήτων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην τεθεί σε κίνδυνο η αξία της ιδιοκτησίας των πολιτών». Αυτά είχε... διευκρινίσει ο κύριος (ο υφυπουργός). Και για όσους δεν κατάλαβαν τι σήμαιναν και τι σημαίνουν αυτά, να τα «μεταφράσουμε»: Η κυβέρνηση των «σωτήρων», αφού πρώτα χρεοκόπησε το λαό, πλέον... «προβληματίζεται» για το πώς οι τράπεζες θα βουτήξουν τα υποθηκευμένα σπίτια των χρεοκοπημένων ανθρώπων, αν όχι τώρα, αν όχι σήμερα, πάντως το συντομότερο! Και πάντως όσο αυτά τα σπίτια θα έχουν ακόμα κάποια αξία... Με αυτό τον τρόπο θα εξυπηρετηθούν και οι τράπεζες και τα κάθε λογής «κοράκια», από «funds» μέχρι ξένες κοινοπραξίες «επενδυτών», που ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον αφενός να αγοράσουν στο 30% ή 40% της ονομαστικής τους αξίας τα ακίνητα και να τα μεταπουλήσουν, αφετέρου να αξιοποιούν τις αξίες που θα έχουν βουτήξει από τον κοσμάκη ως εγγύηση για τον δανεισμό τους και για τα κάθε λογής παιχνίδια τους στην διατραπεζική αγορά.

   Αυτή είναι η πολιτική των πλειστηριασμών. Κι όσοι την προωθούν δεν έχουν ούτε όσιο, ούτε ιερό! Η απανθρωπιά τους δεν έχει όριο! Είναι αδίστακτοι! Και το θέμα δεν είναι προσωπικό. Δεν αφορά τα πρόσωπα. Αν αφορούσε τα πρόσωπα θα ήταν μικρό το κακό. Εδώ μιλάμε για ένα σύστημα λεηλασίας, αρπαγής και εξολόθρευσης του λαού! Εδώ μιλάμε για μια πολιτική ταξικού κανιβαλισμού! Απέναντι στον κανιβαλισμό η απάντηση δεν είναι – τάχα μου - η παράταση της αναστολής των πλειστηριασμών, ούτε τα «κοινωνικά τους κριτήρια». Η απάντηση είναι: Κανένας πλειστηριασμός, ούτε ενός σπιτιού ανθρώπου του μόχθου, ποτέ!  Η απάντηση είναι: Να μην τολμήσουν ούτε να το σκεφτούν ότι θα ξεσπιτώσουν άνθρωπο από τα σπίτι του! Οι γειτονιές – να το ξέρουν – θα έχουν το νου τους…   

email: mpog@enikos.gr

http://www.enikos.gr/

Η NSA γνωρίζει και από πού τηλεφωνείς

Όπως ισχυρίζεται η Washington Post, NSA συγκεντρώνει δισεκατομμύρια δεδομένα για τις τοποθεσίες κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως

Η Εθνική Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA) συγκεντρώνει σχεδόν 5 δισεκατομμύρια αρχεία την ημέρα σχετικά με τη τοποθεσία κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών πολιτών, ανέφερε την Τετάρτη σε άρθρο της η εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ, επικαλούμενη πηγές, όπως τα έγγραφα που είχαν αποσταλεί από τον πρώην υπάλληλο της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν.

Τα αρχεία τοποθετούνται σε μια βάση δεδομένων όπου αποθηκεύονται πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις «τουλάχιστον εκατοντάδων εκατομμυρίων συσκευών», αναφέρει η εφημερίδα, σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα και συνεντεύξεις στελεχών των υπηρεσιών πληροφοριών.

Στο άρθρο αναφέρονται δηλώσεις αξιωματούχων σύμφωνα με τις οποίες τα προγράμματα που συλλέγουν και αναλύουν τα δεδομένα των τοποθεσιών είναι νόμιμα και αποσκοπούν αποκλειστικά στο να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με ξένους στόχους.

Το περιεχόμενο του άρθρου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. «Πόσες αποκαλύψεις πρέπει ακόμα να γίνουν μέχρι να αναλάβει δράση το Κογκρέσο; Το άρθρο αυτό αποτελεί το πιο πρόσφατο πλήγμα στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής», δήλωσε ο Ζικ Τζόνσον, διευθυντής της αμερικανικής Ασφάλειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας.

PRISMNSA

http://www.thepressproject.gr/

Bloomberg: Οι Έλληνες "κλέβουν" ρεύμα από ανάγκη

"Ο Κώστας Ιωαννίδης, ένας άνεργος μεταλλεργάτης με άρρωστη μητέρα και ανάπηρη σύζυγο δεν μπορεί να πληρώσει για το ρεύμα. Έτσι, το κλέβει".

Με αυτήν την εισαγωγή ξεκινά άρθρο του πρακτορείου Bloomberg για τα προβλήματα χιλιάδων Ελλήνων που δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ρεύματος και καταφεύγουν στην παράνομη (αλλά όχι ανήθικη) επανασύνδεση του ρεύματος μετά τη διακοπή του.

Μιλώντας στο Bloomberg, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδης Τσακαλώτος υποστηρίζει πως η επανασύνδεση του ρεύματος είναι μία κατανοητή μορφή αντίστασης κατά των οικονομικών αδικιών, ενώ ένας 35χρονος ακτιβιστής που έχει επαναφέρει το ρεύμα σε δεκάδες σπίτια στη Θεσσαλονίκη δηλώνει: "Είναι ανήθικο να κόβεις το ηλεκτρικό ρεύμα. Η ηλεκτρική ενέργεια είναι κάτι που όλοι στον πλανήτη θα έπρεπε να έχουν δωρεάν".

Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δε ζητά χρήματα για τις επανασυνδέσεις ρεύματος που κάνει, ενώ δε θεωρεί πως η βοήθεια που προσφέρει είναι "φιλανθρωπία".

Σύμφωνα με τον κ. Καραμπετιάν, πολλές οικογένειες φοβούνται ή ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια. "Έχω δει ανθρώπους να κλαίνε επειδή ντρέπονταν. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί άνθρωποι δε ζήτησαν βοήθεια επειδή ντρέπονται", σημειώνει.

Ανάμεσα σε αυτούς που έχει βοηθήσει ο 35χρονος είναι και μία 42χρονη γυναίκα, μητέρα πέντε παιδιών, που περιγράφει πώς ήταν η ζωή χωρίς ρεύμα: "Τα παιδιά έπρεπε να διαβάζουν πολύ γρήγορα, πριν πέσει ο ήλιος. Έπρεπε να ζεστάνουμε νερό στη σόμπα για να κάνουμε μπάνιο. Αν δεν έχεις ηλεκτρικό, δεν έχεις ανέσεις".

"Δεν υπήρχε άλλη λύση. Ανησυχούσα για τα παιδιά μου", δηλώνει για την απόφαση να επανασυνδέσει παράνομα την παροχή ρεύματος. "Επτά άνθρωποι σε ένα μικρό σπίτι, να ζουν χωρίς ηλεκτρισμό, μου θύμισε το πώς ζούσαν οι άνθρωποι στον Εμφύλιο", σχολιάζει ο Καραμπετιάν.

Αντίθετα, ένας 59χρονος άνεργος μηχανικός ζει εδώ και τρεις μήνες χωρίς ρεύμα, αφού η ΔΕΗ του έκοψε την παροχή για χρέος 1.000 ευρώ. Σύμφωνα με τον ίδιο, το χρέος οφείλεται στο "χαράτσι" της ΔΕΗ. "Είναι άδικο, πλήρωσα για αυτό το σπίτι, γιατί να πληρώσω πάλι; Αν θέλουν να πληρώσω, θα έπρεπε πρώτα να μου βρουν δουλειά", δηλώνει.

Από την πλευρά του, ο μεταλλεργάτης στον οποίο αναφέρθηκε στην αρχή του εκτενούς δημοσιεύματος το Bloomberg λέει: "Δεν μπορώ να πληρώσω 150 όταν το εισόδημά μου είναι 250. Δεν πρέπει να φάω;". Και συνεχίζει: "Πληρώνω τους φόρους μου αν έχω δουλειά, αλλά αν δεν έχω δουλειά, πώς μπορώ να πληρώσω; Δεν είμαι κλέφτης, δεν είμαι απατεώνας. Ζητάω μια δουλειά".

http://www.koutipandoras.gr/

Επίδομα θέρμανσης: Χάνδρες στους ιθαγενείς

Του Νίκου Χαραλαμπίδη

Μαθαίνω ότι ξεκινά η εκταμίευση των χρημάτων που (μαζί με αυτά που δεν έχουμε) θα μας βοηθήσουν να αγοράσουμε πετρέλαιο θέρμανσης για να ζεστάνουμε τα ενεργειακά σουρωτήρια στα οποία κατοικούμε. Πώς αλλιώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε άλλωστε τα εκατομμύρια σπίτια χωρίς στοιχειώδη μόνωση; Και τι καλύτερο για τις πετρελαϊκές εταιρείες από το να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να τα ζεστάνουμε;

Αντί λοιπόν να ενισχύσουμε το απαράδεκτο και απάνθρωπο κτιριακό μας απόθεμα, ενισχύουμε τη βιομηχανία του πετρελαίου! Τι πιο λογικό εν μέσω οικονομικής κρίσης εξάλλου: να εξάγεις χρήμα για να εισάγεις κι άλλο πετρέλαιο! Μήπως και αυτό ενισχύει το πρωτογενές πλεόνασμα;

Το ποσό που έχει δεσμευθεί για να κοπάσει τις αντιδράσεις από τα νοικοκυριά που ξεπαγιάζουν θα μπορούσε να κατευθυνθεί στην ενεργειακή αναβάθμισημερικών δεκάδων χιλιάδων σπιτιών. Μια κι έξω, αντί για ελεημοσύνη κάθε χρόνο.

Χωρίς αρχικό κεφάλαιο, η κυβέρνηση μπορεί (επιβάλλεται) να προχωρήσει σε οικονομικά κίνητρα για μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. Μη βιαστείτε να πείτε «πώς θα γίνει αυτό χωρίς χρήματα;». Τα έχουμε ξαναπεί: μείωση ΦΠΑ, επιστροφή φόρου, επιδότηση επιτοκίου είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που έχουμε προτείνει (ήδη προ κρίσης). Στα θετικά των προτάσεων αυτών συνυπολογίζονται η δημιουργία θέσεων εργασίας, κυρίως στον κατασκευαστικό κλάδο, τα δημόσια έσοδα από την αντίστοιχη φορολογία, η αποκεντρωμένη ανάπτυξη κ.ο.κ. Όσο για την επιστροφή φόρου, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται για απώλεια δημόσιων εσόδων, αφού οι συγκεκριμένες δαπάνες δεν θα γίνονταν σε άλλη περίπτωση!

Δυστυχώς όλα αυτά μοιάζουν ακόμα ακατανόητα στην κυβέρνηση αλλά και στις διοικήσεις των οικονομικών υπουργείων. Προτιμούν το ζεστό χρήμα (που καταλήγει σε ήδη ζεστές τσέπες).

Υπάρχει φως; 

Ναι, και έρχεται από την κοινωνία. Ένα σχολείο στους Στρόπωνες Εύβοιας θα ζεσταίνεται πλέον χωρίς επίδομα θέρμανσης αλλά και χωρίς πετρέλαιο. Γίνετε κι εσείς μέρος αυτής της προσπάθειας. Τώρα.

ΥΓ. Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο έχουν ξεκινήσει τα όργανα. Τα πρώτα σχολεία έκλεισαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την έλλειψη πόρων για τη θέρμανση. Όμως η αλήθεια είναι ότι η θέρμανση δεν επαρκεί, διότι και τα σχολεία, όπως και η πλειοψηφία των κτιρίων της χώρας, μπάζουν από παντού! Η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε άμεσα αυξάνοντας τους πόρους για το επίδομα θέρμανσης. Δεν θα ρωτήσω πού τα βρήκε, αλλά μαντέψτε ποιος είναι ο κερδισμένος και πάλι.

*Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι Διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace
 

http://www.topontiki.gr/

Θα πεθάνουμε... υγιέστατοι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ακούμε από χθες την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για τον «προϋπολογισμό» που οδηγεί τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Το Σάββατο ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ομιλία του θα μας (ξανα)πεί πόσο υπέροχα πάνε τα πράγ­ματα και πόσο μεγάλη επιτυχία είναι το «πρωτογενές» (του) πλεόνασμα. Δεν θα αμφισβητήσουμε την επιτυχία για την οποία ομιλούν οι κυβερνητικοί εταίροι. Πράγματι, για κάποιους - λίγους - τα πράγματα πηγαίνουν υπέροχα!

Για τους υπόλοιπους υπάρχουν οι αριθμοί, όπως αυτοί που την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Σύμ­φωνα με αυτούς, από το 2012, 2.535.700 πολίτες αντι­μετωπίζουν τον εφιάλτη της φτώχειας. Αυτός ο αριθμός προφανώς δεν επηρεάζει τους στόχους που θέτουν οι δανειστές και η συγκυβέρνηση. Ένας από τους βασικούς στόχους των εν λόγω αξιότιμων κυρίων είναι η εξυπη­ρέτηση του χρέους, την οποία φροντίζει με τον προϋπο­λογισμό που κατέθεσε στη Βουλή ο κύριος Στουρνάρας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτόν, παρότι 2.535.700 άνθρωποι απορρίπτονται στον Καιάδα, το 64% των ετήσιων συνολι­κών δαπανών του 2014 προορίζεται να πάει στην εξυπη­ρέτηση των δανείων.

Τα πράγματα πηγαίνουν ακόμη καλύτερα γι’ αυτούς που περιμένουν να εισπράξουν από τη μαζική εκποίηση των πάντων. Έχουν να λαμβάνουν από τους πλειστηριασμούς, από την υπερφορολόγηση των κορόιδων, από το ξεπού­λημα της δημόσιας περιουσίας. Έχουν ήδη εξασφαλίσει κέρδη από τη μετατροπή του εργασιακού περιβάλλοντος σε δουλοκτητικό, με την τεράστια δεξαμενή ανέργων και τους μισθούς που καταβάλλονται - όταν καταβάλλονται - σαν ελεημοσύνη.

Όλα αυτά τα ωραία που βιώνει η ελληνική κοινωνία δεν αποτυπώνονται στα κιτάπια των δανειστών. Αυτοί και οι συνεργάτες τους στην ελληνική κυβέρνηση μετρούν τους δείκτες, τους αριθμούς, το πλεόνασμα και το χρήμα που κατευθύνεται στα σεντούκια του (επίσημου) τοκογλυφι­κού τομέα.

Όσο προκύπτει χρήμα που επιστρέφει στους τοκογλύφους, τα εφαρμοζόμενα προγράμματα θα χαρακτηρίζονται επι­τυχημένα και οι πολιτικοί που τα υλοποιούν θα παραμυθιάζουν για μια ακόμη στροφή πριν από τη λεωφόρο της ανάπτυξης και της ευημερίας.

Ωστόσο υπάρχει ένας αριθμός που δεν μπορεί να παρερ­μηνευτεί: 2.535.700 άνθρωποι στο κατώφλι - και στο υπόγειο - της φτώχειας. Είναι οι άνθρωποι που πεθαίνουν καθημερινά στο... υγιέστατο, κατά τα λοιπά, ελληνικό οι­κονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

http://www.topontiki.gr/

«Όχι» στην παραπομπή Πελεγρίνη αποφάσισε η Σύγκλητος

Κατά της παραπομπής του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Πειθαρχικό Συμβούλιο τάχθηκε ομόφωνα η Σύγκλητος του Ιδρύματος.

Όπως δήλωσε ο προεδρεύων της Συγκλήτου M. Τσινισιζέλης δεν προκύπτει κανένας λόγος που να δικαιολογεί την παραπομπή του Θ. Πελεγρίνη και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένας λόγος να τεθεί σε αργία.

Στην απόφαση που λήφθηκε ομόφωνα από τα 25 μέλη του οργάνου, που συμμετείχαν στη συνεδρίαση, η Σύγκλητος δηλώνει επίσης αναρμόδια εκ του νόμου να αποφασίσει για το θέμα της παραπομπής του πρύτανη.

Μιλώντας νωρίτερα σε εκδήλωση των διοικητικών υπαλλήλων στα Προπύλαια, ο Θ. Πελεγρίνης κατηγόρησε το υπουργείο Παιδείας για «αυταρχισμό», ενώ εξαπέλυσε βολές και κατά του Συμβουλίου του Ιδρύματος, υποστηρίζοντας «ότι ενεργεί σαν πέμπτη φάλαγγα του υπουργείου Παιδείας». Επεσήμανε επίσης ότι η ηγεσία του υπουργείου «έχει υποπέσει σε σωρεία λαθών», ενώ δήλωσε πως αισθάνεται «δέος» απέναντι στους υπαλλήλους «που δίνουν το αίμα τους για να σώσουν τη σάρκα τους».

«Δεν ξέρω αν θα είμαι αύριο εδώ, αλλά είμαι περήφανος για τους υπαλλήλους του ιδρύματος» τόνισε και κατέληξε: «Προτιμώ ένα πανεπιστήμιο με ζωντανούς φοιτητές τους οποίους θα προσπαθώ να πείσω με επιχειρήματα, ενώ εκείνοι θα με προπηλακίζουν παρά ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα έχει παρεισφρήσει η Χρυσή Αυγή».

Στο μεταξύ, όπως έγινε γνωστό, στις 16:00 ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος θα συναντηθεί με εκπροσώπους της ομοσπονδίας των διοικητικών υπαλλήλων.

Οδιοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ θα συνεδριάσουν αύριο στις 10 το πρωί, προκειμένου να καθορίσουν την περαιτέρω στάση τους, ενώ σε εξέλιξη την ίδια ώρα βρίσκεται η γενική συνέλευση των υπαλλήλων του ΕΜΠ, όπου άνοιξαν σήμερα δύο ακόμη σχολές.

http://www.e-reportaz.gr/

Πόσα πληρώνουμε σε βουλευτές – μέλη επιτροπών για μόλις μία μέρα

Το ποσό των 18.600 ευρώ για μόλις μία ημέρα προβλέπεται να μοιραστούν, πέραν της μηνιαίας αποζημίωσής τους, 148 βουλευτές που μετείχαν σε πέντε συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής. Δηλαδή, περίπου 125 ευρώ ο καθένας.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», τυχεροί για τη χθεσινή μέρα ήταν επτά γαλάζιοι οι Ελ. Αυγενάκης, Γ. Κοντογιάννης, Ευστ. Κωνσταντινίδης, Ι. Πλακιωτάκης, Δ. Τσουμάνης, στις Επιτροπές Παραγωγής – Εμπορίου και Κοινωνικών Υποθέσεων, Γερ. Γιακουμάτος και Ευ. Μπασιάκος, Δημ. Διοίκησης και Κοινωνικών Υποθέσεων), μία από τον ΣΥΡΙΖΑ (Ευαγγελία Αμανατίδου στις Επ. Παραγωγής-Εμπορίου και Κοινωνικών ), δύο από το ΠΑΣΟΚ (Κ. Τριαντάφυλλος και Γ. Ντόλιος στις Επ. Δημόσιας Διοίκησης και Κοινωνικών Υποθέσεων) και ένας από τη Χρυσή Αυγή (Δ. Κουκούτσης στις Επ. Δημόσιας Διοίκησης και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Περισσότερο «τυχεροί» ήταν οι βουλευτές -μέλη της Επ. Παραγωγής και Εμπορίου καθώς έγιναν τρεις συνεδριάσεις.

Σημειώνεται ότι χθες συνεδρίασε και η Επιτροπή Ισότητας με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας εις βάρος των Γυναικών. Αν η συγκεκριμένη συνεδρίαση συνυπολογιστεί τότε το ποσό μπορεί να ανέλθει στις 19.500 ευρώ, οι «διπλοθεσίτες» γίνονται περισσότεροι ενώ ο κ. Πλακιωτάκης δύναται να χαρακτηριστεί «πρωταθλητής» καθώς είναι και σε αυτήν μέλος.

Πηγή: news247

Το μικρό άλμα του Σύριζα προς την κυριαρχία… προσοχή στο κενό

Του Απόστολου Φωτιάδη από το apostolisfotiadis.wordpress.com

Υπάρχει μια διάχυτη απογοήτευση τον τελευταίο καιρό σε χώρους δορυφορικά του Σύριζα για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται το πλησίασμα του προς την εξουσία. Υπάρχουν μομφές για την κλίση που διαμορφώνεται προς το εύκολο και επικοινωνιακό πολιτικό παιχνίδι και την ταυτόχρονη έλλειψη εμβάθυνσης σε στρατηγικές και προγραμματικές θέσεις. Πιο απλά στο προσκήνιο μένουν συχνά θέματα όπως το μέλλον του Τατσόπουλου στο κόμμα, θα μείνει ή θα φύγει, και τι θα κάνει, θα λέει γραμμή ή όχι.

Είναι διακριτό για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι πολλά από τα καυτά και δύσκολα θέματα, όπως π.χ. οι θέσεις του κόμματος για την αναπτυξιακή και οικονομική πολιτική, τα διαχειρίζονται άνθρωποι που δεν έχουν ξαναβρεθεί σε τόσο απαιτητικές θέσεις, όχι μόνο πολιτικά αλλά και «επικοινωνιακά». Χωρίς να αμφιβάλει κανείς για τις ικανότητες τους, το να μην δέχονται να μιλήσουν σε δημοσιογράφους (όπως αρκετοί συνάδελφοι επιβεβαιώνουν) που θέλουν να μάθουν για το πώς δουλεύουν οι ομάδες εργασίας και η επιτροπή προγραμματικής πολιτικής τους πάει λίγο πίσω. Βεβαίως υπάρχουν και εδώ κάποια ελαφρυντικά που πρέπει να αναγνωριστούν. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους ζουν υπό το φόβο της μονταζιέρας, που και υπαρκτός και πολύ νοσηρός είναι. Έχουν μάλιστα προειδοποιηθεί από ψηλά στο κόμμα να μετράνε τι λένε, και πού το λένε. Ωστόσο πολιτική που δεν επικοινωνείται απτά και με τρόπο που να γίνεται κατανοητή, στις μέρες μας είναι μη πολιτική. Όσο δύσκολο και εάν είναι, το πώς ο Σύριζα επικοινωνεί την δουλειά του με τον κόσμο που τον παρακολουθεί, παραμένει ένα στοίχημα ανάμεσα στα άλλα.

Το έτσι και αλλιώς χαμένο στοίχημα τις μικροπολιτικής…

Στις 20 του Οκτώβρη η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου κυκλοφόρησε μια αναλυτική έκθεση σημείων για τον μεταναστευτικό κώδικα που συγκεντρώνει σε ένα νομικό πλαίσιο ό,τι αφορά την διαχείριση της μετανάστευσης στη χώρα. Εκτός από το συμμάζεμα άρθρων και τροπολογιών που βρίσκονταν διάσπαρτα στο νομικό λαβύρινθο, ο κώδικας ρυθμίζει μια σειρά από διοικητικά θέματα που φαίνονται βαρετά και προσφέρουν μικρό άμεσο πολιτικό όφελος άλλα αφορούν την τύχη και την ταλαιπωρία χιλιάδων ανθρώπων. Ανεξάρτητα από τον εάν ο κώδικας κινείται σε θετική κατεύθυνση ή όχι, οι θέσεις του Σύριζα για τον κώδικα δεν κινήθηκαν πουθενά. Εκτός από μια γενική καταγγελία για το ότι ο κώδικας τίποτα καινούργιο δεν έχει να προσφέρει, δεν φάνηκε, δημοσίως τουλάχιστον, να ασχολείται κανείς εντατικά με το θέμα, και σε μια θεματική αιχμής για το κόμμα όπως το μεταναστευτικό.

Όπως λέει και ο Δημήτρης Χριστόπουλος, μέλος της Ένωσης, υπάρχει μια «κρίση αξιολόγησης στο εσωτερικό του Σύριζα που ακολουθείται από μια πολιτική νοοτροπία ότι κάποια θέματα τα αφήνουμε γιατί είτε δεν είναι δημοφιλή, είτε συχνά γιατί είναι δυσκολότερα. Το χειρότερο είναι ότι δεν παίρνουν ούτε από τα έτοιμα» λέει ο κ. Χριστόπουλος εξηγώντας τη διστακτικότητα του Σύριζα να χρησιμοποιήσει γνώσεις και εμπειρία που η Ένωση προσέφερε στο θέμα της ιθαγένειας ώστε να διεμβολίσουν τις θέσεις εταίρων της κυβέρνησης όταν το θέμα ήταν επίκαιρο. «Σε μεγάλο βαθμό ήταν αποφυγή ενός θέματος που άπτεται των εθνικών θεμάτων και έχει μεγάλο πολιτικό κόστος σε κοινό που ο Σύριζα αποβλέπει, ενώ αντίθετα δεν θα αποδώσει μεγάλα οφέλη αφού τον κόσμο που τον αφορά ο Σύριζα θεωρεί ότι τον έχει». Ακόμα και σε περιπτώσεις όπως το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, όπου ο Σύριζα παρουσίασε ένα εξαιρετικά καλά οργανωμένο νομικό πλαίσιο, ο δυϊσμός μεταξύ στρατηγικής και μικροπολιτικής παραμένει για αυτούς που κοιτάζουν στις λεπτομέρειες. «Ναι μεν το θέμα ήταν ουσίας και το αποτέλεσμα ενθαρρυντικό, αλλά δεν αποφεύγει κανείς να προσέξει ότι τα αντανακλαστικά του Σύριζα ενεργοποιήθηκαν σε αντιδιαστολή με τις πρωτοβουλία του Ρουπακιώτη που αρχικά φάνηκε να κερδίζει τις εντυπώσεις στο ακροατήριο που αναφέρονταν από κοινού Σύριζα και ΔΗΜΑΡ. Με λίγα λόγια ο Σύριζα έπρεπε να κατεβάσει καλύτερο νομοσχέδιο για να μην χάσει στο θέμα και το έκανε».

Προκύπτει ένα ερώτημα εδώ μήπως υπάρχει μεγάλη σύγχυση για το πού πέφτει το βάρος της δουλειάς όσον άφορα τα στελέχη πρώτης γραμμής. Αυτό διακρίνεται αρκετές φορές στην προχειρότητα και τα λάθη με τα οποία είναι γραμμένες επερωτήσεις του κόμματος. Ίσως να οφείλεται και στο ότι προεξοφλείται ότι οι περισσότερες από αυτές δεν θα απαντηθούν ποτέ αφού η κυβέρνηση δεν ασχολείται με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο έτσι και αλλιώς.

Το μεγάλο άλμα προς την εξουσία…

Ο κόσμος της πολιτικής έχει τις δικές του ιδιορρυθμίες. Πολλές από τις οποίες αφορούν πρωτόκολλα και τύπους που δεν οφείλει κανείς να γνωρίζει, οφείλει όμως να μαθαίνει γρήγορα εάν θέλει την εξουσία. Γιατί αλλιώς εκτίθεται. Με αυτή την λογική γνωστός προοδευτικός αρθρογράφος εξηγούσε πόσο απροετοίμαστος φαίνεται ο Σύριζα σαν κόμμα όταν κανονίζει να βρεθεί ο αρχηγός κόμματος με τον Ρώσο ΥΠΕΞ Λαβροφ στην Αθήνα σε κτίριο της ρωσικής πρεσβείας. «Δεν πας εσύ, αυτοί έρχονται» λέει εννοώντας ότι στο άχαρο παιχνίδι τις διπλωματίας πολλά εξαρτώνται από συμβολισμούς, εντυπώσεις, και στενά περιθώρια ελιγμών. Με αφορμή αυτό προέκυψε ένας άλλος συνειρμός για το πώς η Ελλάδα διαπραγματεύτηκε το πρώτο μνημόνιο, ουσιαστικά χωρίς επαρκή διαπραγματευτική ισχύ και με την εκπρόσωπο της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας σε μια από τις πρώτες συναντήσεις στις Βρυξέλλες να κάθεται το τραπέζι από την μεριά των πιστωτών της χώρας. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί επακολούθησε ένας διαπραγματευτικός όλεθρος. Και οφείλει να ανησυχεί κανείς ότι όταν έρθει η σειρά του Σύριζα δεν διακρίνεται κάποιος γίγαντας της διπλωματίας να αναλάβει. Αντιθέτως, όσον αφορά τη λειτουργία του κράτους και τις διεθνείς σχέσεις οι προσωπικότητες που έχουν προβληθεί ως αρμόδιες δεν έχουν ιδιαίτερη εμπειρία. Αν σκεφτεί κανείς ότι σε πέντε ημέρες οι Κύπριοι γονάτισαν κάτω από την πίεση των Ευρωπαίων και υπαναχώρησαν με τραγικές συνέπειες, πώς άραγε θα συγκροτήσει ο Σύριζα μέτωπο για να σπάσει ένα πιθανό μέτωπο υπέρ της λιτότητας με ΕΚΤ, Βρυξέλες, Βερολίνο απέναντί του; Πάντως όχι κάνοντας παράπονα στους ανταποκριτές Γερμανικών εφημερίδων επειδή έπαιξαν με φάουλ τον αρχηγό.

Το θέλω… και το είναι…

Πάντα υπάρχει διάσταση ανάμεσα στην πραγματική ικανότητα πολιτικών δυνάμεων να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους, ακόμα και εάν αυτές δεν αντιστοιχούν στις προγραμματικές τους δηλώσεις, και στην βεβαιότητα με την οποία επιχειρηματολογούν ότι μπορούν να το κάνουν. Αυτός είναι από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι πολιτικοί και οι πολιτικές ενίοτε αποτυγχάνουν.

Εάν το επίκαιρο και μικροπολιτικό είναι σήμερα μια πρόκληση ενάντια στην ουσία της στρατηγικής του Σύριζα, τότε η διαχείριση της τραγικής κατάστασης που θα παραλάβει παίρνοντας την εξουσία θα απαιτεί από μόνη της τέτοια προσπάθεια που το πραγματικό επίδικο, η αλλαγή κοινωνικού παραδείγματος θα απομείνει ευσεβής πόθος.

Απαντώντας σε κάποια σχετικά ερωτήματα ο κ. Δραγασάκης σε μια συνάντηση στο γραφείο του πριν μερικές μέρες σημείωσε πως κάθε κριτική πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της ότι ο Σύριζα κινείται από το καλοκαίρι του 2012 σε αχαρτογράφητη περιοχή. «Έχουμε περάσει από το ‘ποια είναι η θέση μας’ στο ‘τι’ και στο ‘πώς’ το κάνουμε, και με ποιες δυνάμεις. Εκεί που λέγαμε ότι θα κάνουμε μια επιτροπή π.χ. για το ασφαλιστικό, που σήμαινε να συναντηθούν μερικοί ανθρώποι να το κουβεντιάσουν, τώρα απαιτείται παραγωγή γνώσης. Αυτό προϋποθέτει διαπιστώσεις, αναλύσεις, διεθνή εμπειρία, πληροφορίες, και εάν μας φαινόταν απλό, αποδείχθηκε δύσκολο».
Με πολύ συνειδητό τρόπο ο ίδιος λέει ότι ο βαθμός δυσκολίας πολλαπλασιάζεται υπό της σημερινές συνθήκες. «Ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχε πραγματικά ποτέ προγραμματικός διάλογος. Τώρα πια το μόνο θέμα είναι εάν θα κάνουμε αυτό που λέει η Τρόικα. Στον αντίποδα αυτού εμείς σκεφτήκαμε να μαζέψουμε κόσμο ανεξαρτήτως κομματικής προσέγγισης και να μοχλεύσουμε αυτή τη διαδικασία». Αυτό εξηγεί ο ίδιος αποτυπώνεται και στις δομές που έχουν προκύψει ως ομάδες εργασίας, επιτροπές ελέγχου κοινοβουλευτικού έργου και το βασικό όργανο παραγωγής πολιτικής, την Επιτροπή Προγράμματος. «Από τον Μάρτιο εγκαινιάσαμε μια διαδικασία όπου η στρατηγική μας θα μεταφράζεται σε μεσοπρόθεσμα μέτρα. Υπάρχουν κενά, τι λέμε για παράδειγμα για το δημογραφικό ή την επαναβιομηχάνιση» και συνοψίζει λέγοντας, «εάν κανείς κοιτάξει πίσω έχουν γίνει τεράστια βήματα, εάν γυρίσει να κοιτάξει μπροστά είναι σα να έχουμε κάνει μερικά μικρά βηματάκια. Ξέρουμε όμως που πρέπει να πάμε, η έξοδος από την κρίση είναι πια συνυφασμένη με την έξοδο από το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα».

«Αίμα, δάκρυα και ιδρώτα»

Η πύκνωση του πολιτικού χρόνου προεξοφλεί ότι το στοίχημα του Σύριζα θα πρέπει θα παιχτεί μακριά από τις ιδανικές συνθήκες και χωρίς αυτός να επιλέξει το πότε. Αυτό το γνωρίζουν οι άνθρωποι του και το αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό. Όποιος παρακολουθεί λεπτομέρειες για την εξέλιξη των αληθινών οικονομικών μεγεθών ή την διεθνή πολιτική σύγκρουση γύρο από τις πολιτικές λιτότητας έχει τον τελευταίο μήνα περισσότερο ή λιγότερο παραδεχτεί ότι το παιχνίδι για την Ελλάδα έχει χαθεί. Όπως λέει με ιδιόμορφο τρόπο και ο κ. Χριστόπουλος «η κρίση έχει κατά κάποιο τρόπο τελειώσει. Είμαστε πια σε μια μορφή μετάβασης στη νέα συνθήκη τα χαρακτηριστικά της οποίας θα προκύψουν από την σημερινή εικόνα της κοινωνίας». Με άλλα λόγια, και εκεί είναι και το κεντρικό θέμα για την ηγεσία του Σύριζα, υπάρχει ένα έλλειμμα ρεαλισμού ανάμεσα στο να γνωρίζεις ότι ζεις και θα κυβερνήσεις μέσα στα συντρίμμια, αλλά να πολιτεύεσαι σαν αιωρούμενος μέσα σε πολιτικό κενό μιλώντας για «επαναφορά» και λέγοντας τις λιγότερο αιχμηρές ατάκες για το κάθε δεδομένο ακροατήριο. Το να μην μπορείς να πεις στο κόσμο την αλήθεια, όταν όλα γύρω σου την φωνάζουν, είναι μια πολιτική συνθήκη ξεπερασμένη από την οποία ο Σύριζα οφείλει να απεμπλακεί. Στη βάση της η λογική ότι ένα κόμμα δεν συνδυάζει αυτά που θέλει με αυτά που μπορούν να γίνουν για να μην αποξενώσει κανένα εν δυνάμει κοινό του δεν διαφέρει σε ουσία (διαφέρει βέβαια σε νοσηρότητα) από το success story που ενώ όλα καταρρέουν τα στελέχη της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ διαπιστώνουν κάθε βράδυ, τηλεοπτικά, ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα.

Μάζι με όλα τα άλλα είναι και αυτή η συμπεριφορά ένα κατάλοιπο του πολιτικού παρελθόντος της τρίτης Ελληνικής δημοκρατίας, η οποία ανέδειξε κυρίως ηγέτες νάνους. «Νομίζουν ότι ο κόσμος δεν θέλει να το ακούσει και ότι δεν μπορούν να του το πουν, αλλά ο κόσμος είναι έτοιμος για αυτό, γιατί αυτή είναι η ζωή του σήμερα» θα πει ο κ. Χριστόπουλος. Η ιστορια λέει ότι γίνεται και αλλιώς. Όταν ο Τσώρτσιλ έγινε πρωθυπουργός, παραμονές της εισβολής του Ράιχ την Γαλλία, και υπό μεγάλη αμφισβήτηση για την επιλογή ως αντικαταστάτη του Τσάμπερλειν, το ερώτημα ήταν εάν είχε δική του εναλλακτική πρόταση. Η απάντηση ήταν «Δεν έχω τίποτα άλλο να προσφέρω εκτός από αίμα, σκληρή δουλειά, δάκρυα και ιδρώτα. Μπροστά μας έχουμε μια από τις πιο λυπητερές δοκιμασίες. Μπροστά μας έχουμε αμέτρητους μήνες αγώνα και ταλαιπωρίας».

Υ.Γ. Βέβαια μια ανάλογη διατύπωση από τον Τσίπρα θα έπρεπε να παιχθεί με επικοινωνιακή μαεστρία, γιατί καιροφυλακτεί και η μονταζιέρα.

http://www.koutipandoras.gr/

Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, του Ζαχαρία Τριγάζη

Την Κυριακή, 1η Νοεμβρίου 2013 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Υπουργού Παιδείας κου Αρβανιτόπουλου με 12μελή αντιπροσωπεία των απεργών διοικητικών του ΕΚΠΑ.

Στη συζήτηση που επακολούθησε ο κος Υπουργός Παιδείας έκανε μερικές παραδοχές:

1. Το ΕΚΠΑ δεν μπορεί να ανοίξει και να λειτουργήσει χωρίς τους 399 εργαζόμενους που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα και τους 172 που έχουν τεθεί σε καθεστώς πειθαρχικών δίωξης και αργίας.
2. Τα παράγωγα της Κοινής Υπουργικής Απόφασης
α) πλατφόρμα αυτοαπογραφής που βάσει αυτής έγινε η τελική λίστα των διαθέσιμων,
β) παραπομπή σε πειθαρχικά των μη απογραφέντων
γ) η τελική λίστα διαθεσιμότητας 399 εργαζομένων διοικητικών

ήταν πράξεις που έγιναν βιαστικά και πρόχειρα, είναι διάτρητες, νομικά έωλες, βρίθουν λαθών και ανακριβειών και έγιναν μόνο για να υπηρετηθεί ο στόχος να δοθούν τα νούμερα διαθέσιμων στην τρόικα. Γι αυτό πρέπει να καταργηθούν.

Στη συνάντηση τέθηκε το θέμα παραπομπής του Πρύτανη του ΕΚΠΑ στο πειθαρχικό. Ο κος Αρβανιτόπουλος το διέψευσε κατηγορηματικά.

Στο τέλος της συνάντησης ο Υπουργός Παιδείας έκανε έκκληση για «οικοδόμηση ενός κλίματος εμπιστοσύνης και διαλόγου» για να αντιμετωπιστεί η κρίση και «να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο». Συμφωνήθηκε να συνεχιστεί ο διάλογος και τις επόμενες μέρες.

Την επομένη, ημέρα Δευτέρα, 2/12/2013 αργά το απόγευμα ο Υπουργός ανακοίνωσε τη διακοπή του διαλόγου με το διοικητικό προσωπικό του ΕΚΠΑ και ταυτόχρονα την παραπομπή του Πρύτανη, καθηγητή Θεοδόση Πελεγρίνη στο πειθαρχικό με το ερώτημα της αργίας.

Ο πανεπιστημιακός Υπουργός Παιδείας κος Κ. Αρβανιτόπουλος ξέχασε τις διαβεβαιώσεις που έδινε ενώπιον 15 ανθρώπων την Κυριακή 1/12 για διάλογο και τους «όρκους πίστης» εναντίον των αυταρχικών πρακτικών. Καταφεύγει σε μεθόδους ακραίου αυταρχισμού που αγγίζουν τα όρια της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Με φασίζουσες μεθόδους επιτίθεται στο θεσμό του δημόσιου Πανεπιστήμιου και στον εκπρόσωπο του, τον Πρύτανη, εκλεγμένο από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Υπολογίζει, ίσως, ότι με αυτές τις μεθόδους θα κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των απεργών εργαζομένων διοικητικών, των οποίων ο αγώνας διαρκεί 13 βδομάδες. Είναι γελασμένος και με αυτά που κάνει φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι περήφανα και με αξιοπρέπεια αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι για την υπεράσπιση της ζωής τους και του δημόσιου Πανεπιστήμιου πεισμώνουν. Δεν υποτάσσονται όπως δεν πρόκειται να υποταχθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα.

Την απάντηση θα πάρει ο Υπουργός Παιδείας κος Αρβανιτόπουλος από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, φοιτητές, εργαζόμενους, διδάσκοντες και αυτό θα σημάνει το τέλος της πολιτικής του καριέρας όπως έχει συμβεί με πολλούς προκατόχους του.

* Ζαχαρίας Τριγάζης, μέλος του Κ.Σ. της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ). Συμμετέσχε στη 12μελή αντιπροσωπεία των απεργών διοικητικών του ΕΚΠΑ.

Πηγή: Alfavita