Αργοσβήνει ο χαλυβουργικός κλάδος, με τις τραπεζικές υποχρεώσεις για τις 3 εταιρείες (Σιδενόρ, Χαλυβουργική και Χαλυβουργία Ελλάδας) να ξεπερνούν σήμερα το 1 δισ. ευρώ, οι εταιρείες να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό τους και τα εργοστάσια να λειτουργούν μόνο τη νυχτερινή βάρδια (22.00 - 06.00) για να περιορίσουν το κόστος λειτουργίας που έχει εκτοξευθεί λόγω των τιμολογίων ενέργειας.
Ταυτόχρονα οι ελάχιστες εξαγωγές πραγματοποιούνται με υψηλό κόστος και είναι στο σύνολό τους ζημιογόνες γι’ αυτό και αποκαλούνται «εξαγωγές ανάγκης». Θυμίζουμε ότι για ολόκληρο τον περασμένο Μάρτιο είχε ανασταλεί η παραγωγική λειτουργία της μονάδας της Sovel στον Αλμυρό Μαγνησίας, που είναι θυγατρική της Σιδενόρ.
Την τελευταία διετία τα δύο χαλυβουργεία στον Ασπρόπυργο Ελευσίνας, της Χαλυβουργίας της οικογένειας Μάνεση και της Χαλυβουργικής της οικογένειας Κ. Αγγελόπουλου ουσιαστικά έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Η Χαλυβουργία Ελλάδας στηρίζεται στο δεύτερο εργοστάσιο του Βόλου που και εκεί οι παραγγελίες έχουν συρρικνωθεί.
Η Χαλυβουργική θέτει σε διαθεσιμότητα σχεδόν το σύνολο (95%) των εργαζομένων της από την ερχόμενη Δευτέρα και για 6 εβδομάδες μέχρι τις 31 Μαρτίου 2014. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα καταβάλλεται το 50% του μισθού τους και 10% θα εισπράττεται το επίδομα ανεργίας. Οπως σημειώνουν οι εργαζόμενοι σε χθεσινή τους ανακοίνωση, πριν από 8 μήνες αποχώρησαν 148 εργαζόμενοι με τη μέθοδο της εθελουσίας εξόδου, ενώ όσοι εργαζόμενοι παρέμειναν είχαν υποστεί μείωση μισθού κατά 20%. Κάμψη πωλήσεων και αύξηση μεικτών ζημιών παρουσίασε η Χαλυβουργική Α.Ε. την οικονομική χρήση 2012 (01/01/2012 έως 31/12/2012) έναντι του 2011 (01/01/2011 έως 31/12/2011).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ισολογισμού της εταιρείας, ο κύκλος εργασιών (πωλήσεις) για το 2012 ήταν μειωμένος κατά 70,62% και διαμορφώθηκε στα 57,23 εκατ. ευρώ έναντι 194,77 εκατ. ευρώ το 2011. Η μεικτή ζημία της εταιρείας για το 2012 παρουσιάζει αύξηση της τάξεως του 21,19% και διαμορφώθηκε στα 18,35 εκατ. ευρώ έναντι μεικτής ζημίας 15,14 εκατ. ευρώ της προηγούμενης χρήσεως.
Οι ζημίες προ φόρων ανέρχονται στα 56,84 εκατ. ευρώ για το 2012, παρουσιάζοντας βελτίωση κατά 2,06% σε σχέση με τις ζημίες προ φορών το 2011. Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας για το 2012 παρέμεινε αμετάβλητο σε σχέση με το 2011 και ανέρχεται στα 273,44 εκατ. ευρώ. Το σύνολο ιδίων κεφαλαίων της επιχείρησης για το 2012 ανήλθε στα 66,33 εκατ. ευρώ (-46,18% σε σχέση με το 2011). Οι συνολικές υποχρεώσεις της έφτασαν στα 442,66 εκατ. ευρώ αυξημένες κατά 4,29% σε σχέση με το 2011. Το απασχολούμενο προσωπικό στην εταιρεία κατά το τέλος της χρήσης 2012 ήταν 462 άτομα (-3,95% σχέση με το 2011). Μέχρι το 2012 που υπάρχουν στοιχεία, η αξία των εξαγωγών στη χαλυβουργία έχει υποχωρήσει στα 300 εκατ. ευρώ έναντι 550 εκατ. ευρώ το 2011, ενώ τα προηγούμενα χρόνια οι εξαγωγές είχαν προσεγγίσει το 1 δισ. ευρώ. Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Χαλυβουργιών Ελλάδος, η συνολική παραγωγή του 2012 έπεσε στον 1,050 εκατ. τόνο από 1,610 εκατ. τόνους το 2011 (-34,8%) και 2,5 εκατ. τόνους το 2007 (-58%).
Την απόφαση καταγγέλλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ). «Για άλλη μια φορά οι εργοδότες βιομήχανοι επιχειρούν, με λαθεμένες και σπασμωδικές κινήσεις που καταγγέλλουμε, να μετακυλήσουν στους βιομηχανικούς εργάτες τις συνέπειες της κρίσης», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Εξάλλου, στηλιτεύει την «αδιαφορία της κυβέρνησης να εφαρμόσει ό,τι νομοθετεί, συγκεκριμένα τον Ν.4231/1-11-2013, ο οποίος καθιέρωσε την διακοψιμότητα».
Αναλυτικότερα, η πλήρης ανακοίνωση της Χαλυβουργικής έχει ως εξής:
«Η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΑΕ εφαρμόζει πάντα στις σχέσεις με το προσωπικό της διαφανείς διαδικασίες και συνεχή διάλογο, με αποτέλεσμα την κατά το δυνατόν άριστη επικοινωνία και άμεση πληροφόρηση των εργαζομένων για την πορεία της εταιρείας.
Στο πλαίσιο αυτό με το παρόν δελτίο τύπου η εταιρεία κοινοποιεί στο ευρύτερο κοινό τα παρακάτω στοιχεία, που έχουν ήδη γίνει αντικείμενο πολύμηνων διαβουλεύσεων με το προσωπικό της και το ΔΣ του Σωματείου Εργατοϋπαλλήλων Χαλυβουργικής ΑΕ.
Από την αρχή της κρίσης, το 2008 μέχρι σήμερα η ζήτηση προϊόντων χάλυβα στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραματικά. Συγκεκριμένα από 2.500.000 τόνους ετησίως προ κρίσης, η ζήτηση έχει καταβαραθρωθεί στο επίπεδο των 300.000 τόνων ήτοι 8 φορές λιγότερο. Αντίστοιχα μειώνονται η παραγωγή των προϊόντων της εταιρείας, οι πωλήσεις και ο τζίρος της ενώ οι ζημιές έχουν αυξηθεί και ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα η εξαγωγική δραστηριότητα καθίσταται ολοένα και πιο ζημιογόνος, εξαιτίας πολλών παραγόντων ιδιαίτερα δε λόγω του ενεργειακού κόστους.
Παρά τη δραματική μείωση της κατανάλωσης από το 2008 και τη συσσώρευση έκτοτε μεγάλων ζημιών, η Χαλυβουργική δεν έθιξε στο ελάχιστο το εισόδημα και τις παροχές των εργαζομένων της, κι ήταν η μόνη εταιρία του κλάδου που δεν προέβη σε καμιά απόλυση ή διαθεσιμότητα εργαζομένων. Η εταιρεία εξάντλησε όλα τα οικονομικά της όρια προκειμένου να διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων της στην καλλίτερη κατάσταση στην ελληνική βιομηχανία. Ακόμα και με καταγραφή δεκάδων εκατομμυρίων ζημιών το 2013 ανακοίνωσε κίνητρα και εφήρμοσε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου δημιουργώντας έτσι κατά το δυνατόν ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κοινωνικό δίχτυ για όσους από τους εργαζόμενούς μας αποφάσισαν οικειοθελώς να αποχωρήσουν. Επίσης η εταιρεία προχώρησε σε υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας, αντίθετα από το κλίμα της εποχής, που γενικότερα και ειδικά στη βιομηχανία, η συλλογική διαπραγμάτευση δεν αποτελεί πρακτική συνεννόησης μεταξύ διοικήσεων και εργαζομένων.
Το εργοστάσιο της Χαλυβουργικής διαθέτει τεχνολογία αιχμής και χαρακτηρίζεται ως μια από τις πλέον σύγχρονες μονάδες στον κόσμο. Παρά ταύτα και πέραν από την παραπάνω δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία, το υψηλό ενεργειακό κόστος (ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο), με το οποίο ως βιομηχανία εντάσεως ενέργειας, επιβαρύνεται η χαλυβουργία στη χώρα μας, ακυρώνει τα παραπάνω πλεονεκτήματα της εταιρείας και την καθιστά κατ' εξοχήν μη ανταγωνιστική ιδιαίτερα στην αγορά εκτός Ελλάδος, όπου θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε με εξαγωγική πολιτική.
Μέσα σε αυτό το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και εν αναμονή θετικότερων εξελίξεων, η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ Α.Ε., μετά από 6 χρόνια συνεχούς κρίσης, επέλεξε την εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας, αντί αυτού των απολύσεων, ως το λιγότερο επώδυνο για τους εργαζόμενούς της, έχοντας στόχο τη βιωσιμότητα και διατήρηση της λειτουργίας της εταιρείας».