«Αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι» (2)

 Στο προηγούμενο σημείωμα της στήλης (με αφορμή τη συζήτηση που οργάνωσε ο Νίκος Χατζηνικολάου στον «Ενικό» για το ρόλο των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων), αναφερθήκαμε στο γεγονός ότι πέρα και πάνω από την «αντικειμενικότητα» των συνολικά 25.000 δημοσιογράφων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, δηλαδή πέρα και πάνω από την ειλικρίνεια και την ευθύτητα με την οποία καταθέτουν την υποκειμενική τους άποψη, βρίσκεται η ισχύς και η διαπλοκή μεταξύ των τριών πλευρών του τριγώνου: «Οικονομική ελίτ – πολιτική εξουσία – μιντιακό κατεστημένο».

   Η πρώτη, η οικονομική ελίτ, είναι αυτή που, αφενός, ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τα ΜΜΕ και βασικά την τηλεόραση (σσ: επιμένουμε στην τηλεόραση επειδή ακριβώς αποτελεί το σύγχρονο «εικονοστάσι» σε κάθε σαλόνι). Αφετέρου βρίσκεται σε σχέση απόλυτης συνάφειας με το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα.

   Η παρακμή των «αθανάτων»

   Κάπου εδώ φτάνουμε στη ρίζα της υπόθεσης: Η ενημέρωση είναι δημόσιο αγαθό. Αυτό το αγαθό δεν ανήκει στους καναλάρχες. Ανήκει στο λαό, και σε αυτόν πρέπει να επιστρέφει. Οι τηλεοπτικές συχνότητες είναι περιουσία του λαού, που απλώς έχει παραχωρηθεί στους καναλάρχες, με την προϋπόθεση ότι θα φροντίσουν στα ΜΜΕ που κατέχουν για «την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου...» (Σύνταγμα, άρθρο 15).

   Όμως, οι διατάξεις του Συντάγματος, μαζί με τα ηχηρά περί «πλουραλισμού», «αντικειμενικότητας» κλπ, δεν είναι παρά ο «φερετζές. Aποδεικνύεται καθημερινά και επί δεκαετίες. Τόσο από τα φέσια των καναλαρχών προς το δημόσιο ταμείο, όσο και από το πρόγραμμά τους:

• Η πλειοψηφία της κοινωνίας εκφράζεται (και εκλογικά) ενάντια στην πολιτική του Μνημονίου, αλλά τηλεοπτικά το Μνημόνιο στηρίζεται σχεδόν κατά 100%.
• «Θεσμοί» όπως η ΕΕ κατακρημνίζονται σε αξιοπιστία, αλλά στην τηλεόραση εκείνο που βασιλεύει είναι η τρομοκρατία του «Ευρωπαϊκή Ένωση ή χάος».

   Όσο για την «ποιότητα» του προγράμματος, εδώ είναι που το «τρίγωνο»… μεγαλουργεί επί 24ώρου βάσεως:

• Το ξημέρωμα, όταν ξεφτιλίζεται η ανθρώπινη ύπαρξη στα «πρωινάδικα».
• Το μεσημέρι, όταν την ξεφτιλίζουν στα «μεσημεριανάδικα».
• Το βράδυ, όταν την αλέθουν στα κάθε λογής «μπιγκ-μπραδεράδικα».
• Και μεταμεσονύκτια, όταν την εκπορνεύουν στα «090»!

   Οι ίδιοι που προΐστανται Μεγάρων, που εκπροσωπούν το Ολυμπιακό ιδεώδες ως «αθάνατοι», οι καναλάρχες που πρωταγωνιστούν στον αθλητισμό και στον… Πολιτισμό, είναι αυτοί που μάθανε το τηλεοπτικό κοινό να θεωρεί «είδηση» το… μενού της Συνόδου των ηγετών της ΕΕ. Που κατοχύρωσαν σαν προϊόντα ...«του λόγου και της Τέχνης» τα κάθε λογής τηλε-ξεκατινιάσματα . Και που κατά καιρούς αναθέτουν την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και την «ψυχαγωγία» του λαού από τον Μαστοράκη, τον Ψινάκη και την Πάνια μέχρι τις… αγελάδες που αφοδεύουν στα στούντιο.

«Πολιορκητικός κριός»

   Η περίφημη «επαγγελματική δημοσιογραφία» που, σύμφωνα με τους Αμερικανούς στις αρχές του 20ού αιώνα, θα αποτελούσε την ασφαλιστική δικλείδα ανάμεσα στον ιδιοκτήτη του Μέσου και τον αναγνώστη, ανάμεσα στην πολιτική εξουσία και τον ακροατή, ανάμεσα στο κράτος και τον τηλεθεατή, ώστε ο πολίτης να μαθαίνει την αλήθεια «αντικειμενικά και ολόπλευρα» από τον τάχα μου ανεπηρέαστο από πιέσεις δημοσιογράφο, αποδείχτηκε ένα παραμύθι, που οι εξαιρέσεις του επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

   Για παράδειγμα: Άλλη είναι η «αλήθεια» που μεταδίδουν τα ΜΜΕ της Ρωσίας κι άλλη η «αλήθεια» που μεταδίδουν τα ΜΜΕ της Δύσης για τα γεγονότα της Ουκρανίας. Άλλη ήταν η αλήθεια όσον αφορά τις δολοφονίες είτε του βασιλιά Γεώργιου, είτε του Γιάννη Ζεύγου, είτε του Πολκ, κι άλλη η «αλήθεια» του καθεστωτικού Τύπου στην Ελλάδα που μηρύκαζε τα «ρεπορτάζ» της Ασφάλειας ότι τα εγκλήματα τελέστηκαν «υπό των κομμουνιστών». Άλλη είναι η αλήθεια για το Μνημόνιο και το δημόσιο χρέος, κι άλλη η «αλήθεια» που τρομοκρατούσε την κοινή γνώμη, που υποδυόταν «το θέατρο ότι το χρέος είναι βιώσιμο» και που φώναζε «‘‘Λύκος’’ περισσότερες φορές από όσες έπρεπε (από) τα μέσα ενημέρωσης» (Γιάννης Πρετεντέρης, iefimerida.gr, 25/1/2013)…

   Η δημοσιογραφία – ή τουλάχιστον εκείνη η εκδοχή της που εκλαμβάνεται ως κυρίαρχη μορφή δημοσιογραφίας από τον μέσο τηλεθεατή και αναγνώστη - θα λειτουργεί όλο και περισσότερο σαν «αλήτισσα και ρουφιάνα», σαν δακτυλογράφος, σαν «παπαγαλάκι», σαν ιδεολογικός «μαντατοφόρος» και σαν πολιτικός προπαγανδιστής για λογαριασμό των οικονομικών ελίτ που κατέχουν τα ΜΜΕ και των κυβερνώντων που ελέγχουν τα ΜΜΕ. Για πόσο θα συμβαίνει αυτό; Μα, ακριβώς, για όσο η εξουσία θα είναι υπόθεση των ελίτ που κατέχουν και ελέγχουν τα ΜΜΕ.

   Αυτή η «ενσωματωμένη δημοσιογραφία» θα αναπαράγεται, θα προβάλλεται και θα λανσάρεται ως φορέας της «απόλυτης αλήθειας», όσο θα διατηρείται η ενσωμάτωση των ΜΜΕ ως οικονομικού, πολιτικού (ή ακόμα και επίλεκτου «στρατιωτικού») πολιορκητικού κριού στη φαρέτρα των μονοπωλίων και του κράτους.  

«Ενημέρωση – εμπόρευμα»

   Η ουσία της υπόθεσης έχει να κάνει με το γεγονός ότι η διαπλοκή του μεγάλου κεφαλαίου με τα ΜΜΕ αγγίζει την καρδιά του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Δηλαδή, είναι ένα ζήτημα που, τελικά, αγγίζει την καρδιά του καπιταλισμού, διότι άπτεται του θέματος της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας.

   «Ελευθερία του Τύπου στην καπιταλιστική κοινωνία - αυτό σημαίνει να εμπορεύεσαι τον Τύπο και να ασκείς επίδραση πάνω στις λαϊκές μάζες. Ελευθερία του Τύπου - είναι η συντήρηση του Τύπου, πανίσχυρου μέσου επίδρασης πάνω στις λαϊκές μάζες, με έξοδα του κεφαλαίου». Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση θα πρέπει να περιμένουμε τη στιγμή όπου «δε θα υπάρχει η αντικειμενική δυνατότητα να υποτάσσεται ο Τύπος ούτε άμεσα ούτε έμμεσα στην εξουσία του χρήματος και τίποτε δε θα εμποδίζει τον κάθε εργαζόμενο - ή ομάδα εργαζομένων ανεξάρτητα από τον αριθμό της - να έχει και να ασκεί το δικαίωμα χρησιμοποίησης των κοινωνικοποιημένων τυπογραφείων και του κοινωνικοποιημένου χαρτιού» (Λένιν, «Άπαντα», τόμος 37, σελ. 495-496, ομιλία στο 1ο Συνέδριο της 3ης Διεθνούς).

   Μέχρι να γίνουν αυτά (αλλά να διευκρινιστούν και τα άλλα, που θέλουν τα ΜΜΕ να λειτουργούν ως ιμάντας μεταφοράς της κρατούσας ιδεολογίας υπό οποιοδήποτε καθεστώς), ισχύει ότι: Όπως οι δρόμοι και οι τηλεπικοινωνίες, ο ορυκτός πλούτος και οι παραλίες, η ενέργεια και τα πάντα που ως «εμπορεύματα» ανήκουν στην ιδιοκτησία των εργολάβων - τραπεζιτών - βιομήχανων, έτσι και η είδηση μετατρέπεται σε «εμπόρευμα» στα χέρια των καναλαρχών. Ένα «εμπόρευμα» που βρίσκεται διαρκώς στη διατίμηση της συναλλαγής μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

   Με άλλα λόγια: Εφόσον ο κεφαλαιοκράτης έχει τη δυνατότητα να κατέχει ΜΜΕ, τίποτα δεν μπορεί να του απαγορέψει να χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ σαν «όπλο» για τις μπίζνες του ή τις πολιτικές του επιλογές. Όσο θα συνεχίζεται το καθεστώς της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού που λέγεται «τηλεοπτική συχνότητα», τότε η διαπλοκή, τα μιντιακά πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια, η υπαγωγή του δικαιώματος στην πληροφόρηση σε εργαλείο επιχειρηματικών και πολιτικών συναλλαγών, είναι δεδομένα.

Το «Α» και το «Ω» της διαπλοκής

   Το θεμέλιο πάνω στο οποίο έχει οικοδομηθεί η κατάσταση στα ΜΜΕ, το δικαίωμα δηλαδή της οικονομικής ολιγαρχίας να μεταχειρίζεται ως «κτήμα» της ένα κοινωνικό αγαθό, όπως (θα έπρεπε να) είναι η ενημέρωση, η δυνατότητα των «αφεντικών» να ρυθμίζουν την πληροφόρηση πέρα από κάθε κοινωνικό έλεγχο και κοινωνική λογοδοσία, αποτελεί το «Α» και το Ω» τόσο της διαπλοκής, όσο και της μονοδιάστατης εκπομπής της δικής τους ταξικής και πολιτικής «αλήθειας».

   Όποιος, επομένως, λέει ότι μπορεί να επιτευχθεί η δημοκρατία ή έστω να μπουν όρια στην ασυδοσία στο χώρο των ΜΜΕ, αλλά την ίδια ώρα εξυμνεί, υπηρετεί ή συμβιβάζεται με την λειτουργία των ΜΜΕ υπό το καθεστώς των «κανόνων της ελεύθερης αγοράς» (του καθεστώτος, δηλαδή, που συνιστά τη βάση της ασυδοσίας των ολιγαρχών που τα ελέγχουν), τότε, είτε είναι πολιτικά αφελής, είτε είναι καθαρός ψεύτης, είτε  – εφόσον υπό οποιαδήποτε ιδιότητα κινείται στο χώρο του Τύπου - θα αναγκαστεί να λειτουργεί ως πανταχόθεν βαλλόμενη «νησίδα».

   Στην τελευταία περίπτωση, ακόμα κι αν τα καταφέρει να επιβιώσει, το μέτρο της δικής του αξιοπρέπειας δεν θα είναι αυτό που θα αλλάξει τους «κανόνες της αγοράς», ούτε θα καθορίσει το είδος της πληροφόρησης που, γενικά, θα εκπέμπεται προς την κοινωνία. 

*

   Σημείωση 1^η : Πριν από 70 χρόνια μια εκπομπή του Ορσον Ουέλς από τα ερτζιανά ήταν αρκετή να δημιουργήσει πανδαιμόνιο στην Αμερική. Χιλιάδες Αμερικανοί έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν, καθώς είχαν πιστέψει ότι άρχισε η επίθεση ...των εξωγήινων. Από την εποχή του ραδιοφώνου ακόμα, ένας Αυστριακός εθιμογράφος έλεγε: «Δώστε μας τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του κόσμου και 100 ανθρώπους ικανούς στην προπαγάνδα και μέσα σε 2 μήνες θα έχουμε κάνει την Ελβετία κομμουνιστική και τους κατοίκους της Ονδούρας να βάφουν τα μαλλιά τους πράσινα». Η δύναμη, η επιρροή και η επίδραση των ηλεκτρονικών μέσων είναι τόσο μεγάλη που οι κάτοχοι της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας δεν είναι φυσικά ανόητοι ώστε να αφήσουν αυτή τη δύναμη, αυτό το «όπλο», να περάσει στα χέρια εκείνων που θα 'θελαν να δουν την Ελβετία κομμουνιστική...

*

   Σημείωση 2^η : Η δύναμη των ηλεκτρονικών ΜΜΕ είναι θηριώδης. Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί με έμφαση: Όσο μεγάλη κι αν είναι η επιρροή και η δύναμη των ΜΜΕ και του Τύπου να κατευθύνουν, να προπαγανδίζουν, να τρομοκρατούν, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια δύναμη σχετική, μια δύναμη που έχει όρια, μια δύναμη που δεν είναι ανυπέρβλητη. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, όσο κι αν ακούμε ότι εκδοτικά συγκροτήματα «ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις», αλλά τόσο ισχύει πως δεν καθόρισε τη στάση του ελληνικού λαού η τακτική «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» που επέδειξε ο καθεστωτικός Τύπος στην Κατοχή. Ένα ακόμα παράδειγμα: Ένας Πρόεδρος που το 2000 ήρθε δεύτερος και κέρδισε «πραξικοπηματικά» τις εκλογές στις ΗΠΑ, ο Μπους, κατάφερε στις εκλογές του 2004, και με τη βοήθεια των ΜΜΕ, να υπερσκελίσει τον αντίπαλό του κατά 3 εκατ. ψήφους και να επανεκλεγεί. Την ίδια ώρα, στη Βενεζουέλα, παρότι όλα σχεδόν τα ΜΜΕ ήταν εναντίον του, ο Τσάβες κατάφερε να επικρατήσει σε 10 εκλογικές αναμετρήσεις. Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν: Η δύναμη των ΜΜΕ είναι τεράστια. Αλλά δεν είναι ανίκητη.

*

   Σημείωση 3^η : Ο δημοσιογράφος, στο πλαίσιο της ιδεολογίας του, της πολιτικής του άποψης, της προσωπικής του γνώμης, είναι το αδύναμο μέρος στη σχέση του με τον κάτοχο του ΜΜΕ. Αλλά αυτό δεν τον καθιστά ούτε  άβουλο, ούτε πολύ περισσότερο τον απαλλάσσει της ευθύνης του. Θα είναι πάντα υπεύθυνος και υπόλογος κάθε φορά και κάθε στιγμή που θα συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω να τον αφορούν οι στίχοι του Βάρναλη: «Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη, της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα, και συ πρόστυχη Πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα»...

  

 http://www.enikos.gr/

 

Το BACKSTAGE των σκανδάλων

Πραγματικά ενδιαφέρουσα η είδηση σχετικά με την κομπίνα του προμηθευτή νοσοκομείων, ο οποίος με ένα απλό κόλπο κατάφερε μόνο την τριετία 2008-2010 να ζημιώσει το Δημόσιο από τις προμήθειες ιατρικών υλικών, τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ! Και είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα, διότι αποκαλύπτει με σαφήνεια το ποιος επιτρέπει να γίνονται αυτά τα σκάνδαλα.

Ας προσέξουμε λίγο τις χρονολογίες. Η κομπίνα στην προμήθεια των νοσοκομείων εκτιμάται μεταξύ 2008 – 2010. Όμως από το 2000 λειτουργεί το Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών του υπουργείου Ανάπτυξης. Σύμφωνα με αυτό «Κάθε χρόνο, περί το μήνα Σεπτέμβριο η Γενική Διεύθυνση Κρατικών Προμηθειών αποστέλλει στους διάφορους φορείς του Δημοσίου (ΟΤΑ, Νοσοκομεία, ΕΛΑΣ, ΓΕΣ, ΟΣΚ, κτλ) εγκύκλιο με την οποία τους ζητά να της κοινοποιήσουν τις ανάγκες τους σε προμήθειες για το επόμενο έτος. Οι προμήθειες που προτείνονται από τους φορείς εντάσσονται στο Ενιαίο Πρόγραμμα Προμηθειών (ΕΠΠ), το οποίο εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Ανάπτυξης. Η σύνταξη του ΕΠΠ, σε ετήσια βάση, και η δημοσίευσή του (στον τύπο και το internet) αποτελεί παράγοντα διαφάνειας και προγραμματισμού».

Επειδή όμως αυτό μάλλον δε βόλευε, από τις αρχές του 2008 ο τότε υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος – μεγάλη η χάρη του – δημιούργησε το Ενιαίο Σύστημα Προμηθειών για όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Στόχος των αλλαγών από αυτό το Σύστημα σύμφωνα με τον τότε υπουργό ήταν «να εξοικονομηθούν 500 εκατομμύρια τον χρόνο, με τα οποία μπορούν να πραγματοποιηθούν 16.000 προσλήψεις και να χρηματοδοτηθεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση». Τα γνωστά ψωλαρμενίσματα, αλλά τέλος πάντως έγινε και αυτό το Σύστημα.

Εκείνη την εποχή, που λέτε, βγήκε ο τότε υπεύθυνος του τομέα Υγείας και Πρόνοιας του ΠAΣOK κ. Χρήστος Πρωτόπαπας και κατηγόρησε τον Αβραμόπουλο για σοβιετικές πρακτικές στις προμήθειες. Η δήλωσή του ήταν η εξής: «Η σπατάλη και η διαφθορά που χαρακτηρίζουν την πολιτική τους και η διόγκωση των χρεών των νοσοκομείων σε 2,5 δισ. ευρώ μέσα σε 24 μήνες, δεν αντιμετωπίζονται με συγκεντρωτικές, αδιαφανείς και σοβιετικού τύπου διατάξεις Νόμων. Χρειάζεται ένα διαφανές, πλήρως αποκεντρωμένο και σωστά ελεγχόμενο νέο σύστημα προμηθειών». Κι άλλα ψωλαρμενίσματα, αλλά είμαστε μαθημένοι.

Το 2009, ο Δημ. Βαρτζόπουλος, τότε Συντονιστής της Επιτροπής Οικονομικών και Προμηθειών του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων πανηγύριζε ότι βρέθηκε επιτέλους η αποτελεσματικότερη λύση για τον έλεγχο προμηθειών των νοσοκομείων και έγραφε άρθρο με τίτλο «Με μέτρα θωρακίστηκε η διαφάνεια στις προμήθειες νοσοκομείων».

Παρ’ όλα αυτά, το 2012 ο πρόεδρος της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ)κατήγγειλε ότι τα νοσοκομεία χρησιμοποιώντας «το τέχνασμα της “κατεπείγουσας ανάγκης” καταφέρνουν να μην προβαίνουν σε διαγωνιστική διαδικασία για την προμήθεια υλικών και υπηρεσιών, αλλά να καλύπτουν τελικά τις ανάγκες τους μέσω της απευθείας ανάθεσης, χωρίς καν δημοσίευση των προκηρύξεων.

Προσέξτε όμως κάτι σημαντικό! Ο πρόεδρος της ελεγκτικής αρχής δε ρίχνει τις ευθύνες στα νοσοκομεία, αλλά στους κεντρικούς φορείς, δηλαδή στα υπουργεία καθώς όπως ανέφερε στο σχετικό έγγραφό του προς τον τότε υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανδρέα Λυκουρέντζο: «Στην πληθώρα των περιπτώσεων, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο να κωλυσιεργούν δραματικά οι ενιαίοι διαγωνισμοί, με υπαιτιότητα συχνά των ιδίων των κεντρικών φορέων, δεδομένου ότι πολλοί εξ αυτών δεν έχουν καν προκηρυχθεί, ενώ άλλοι ευρίσκονται σε κατάσταση εμπλοκής λόγω δικαστικών προσφυγών».

Δηλαδή, πρώτα τα υπουργεία Υγείας , Ανάπτυξης, Οικονομικών και δεν ξέρω γω ποιο άλλο, ψήφιζαν νόμους για τον έλεγχο των προμηθειών και στη συνέχεια δημιουργούσαν προβλήματα στην εφαρμογή των νόμων αυτών, αφήνοντας διάφορα παραθυράκια για προμήθειες εκτός ελέγχου!!!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στο 2014 οπότε χτες ανακοινώθηκε ΚΑΙ ΠΑΛΙ ότι «Μπαίνει τέλος στο πάρτι με τις προμήθειες στα νοσοκομεία» και ότι αυτό θα γίνει με την κατάργηση όλων των ειδικών καθεστώτων που εφάρμοζαν μέχρι σήμερα τα νοσοκομεία για την ανάθεση των προμηθειών τους. Τις λεπτομέρειες για τον τρόπο που θα διασφαλίζει ο νέος νόμος «τη διαφάνεια, τον ανταγωνισμό και τον περιορισμό των δαπανών» έδωσε ο…. υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χαχαχαχατζηδάκης!

Εν κατακλείδι, από το 2000 ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι προσπαθούν να σταματήσουν το πάρτυ των προμηθειών στα νοσοκομεία. Μέχρι και σήμερα έχουν αποκαλυφθεί σκάνδαλα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για τα οποία ΔΕΝ έχει τιμωρηθεί ούτε ΕΝΑΣ υπουργός, ούτε ΕΝΑΣ γενικός γραμματέας, ούτε ΕΝΑΣ πρόεδρος ελεγκτικού μηχανισμού.

Αντίθετα, για να βουλώσουν τις τρύπες των σκανδάλων για τα οποία – στην καλύτερη και πιο καλοπροαίρετη περίπτωση- ευθύνεται η ανικανότητα των αρμόδιων υπουργών, τιμωρούν τους ασθενείς με ταλαιπωρία και το προσωπικό των νοσοκομείων με απομακρύνσεις, κινητικότητες, συνεχόμενες διπλοβάρδιες, μειώσεις μισθών και διαρκή τρομοκράτηση μέσω εκβιασμών για απολύσεις.

Αυτή τη φορά ο Χατζηπετρής έχει το πρόσωπο της νοσηλεύτριας, του γιατρού και, κυρίως, του ασθενή. Επί 14 ολόκληρα χρόνια δεν τιμωρήθηκε ΚΑΝΕΙΣ πραγματικά υπεύθυνος. Κι αυτή η ατιμωρησία δεν προβλέπεται να καταργηθεί από καμία «μεταρρύθμιση» και δεν εντάσσεται σε κανένα μνημονιακό προαπαιτούμενο. Ζωντανούς μας τρώνε οι κανίβαλοι. Το γάλα ας είναι 10 ημερών, αλλά τις σάρκες μας τις θέλουν φρεσκότατες.

Καρτέσιος

Το συμβολικό κεφάλαιο ενός άνεργου πτυχιούχου

Σε κάθε ελληνική οικογένεια υπάρχει ένας τουλάχιστον άνεργος. Συνήθως είναι ένα «παιδί», 20, 25, 30, 30-κάτι χρονών, που μπορεί να μην έχει προλάβει καν να μπει στον κόσμο της εργασίας· να σπούδασε 4, 5, 10 χρόνια, να κρέμασε τα πτυχία, τα μάστερ και τα ντοκτορά και τώρα να αποστέλλει βιογραφικά, όλο και πιο μελαγχολικά. Δεν είναι υπόθεση, δεν είναι μεγεθυμένη προβολή, είναι εμπειρία καθημερινή και διαρκής, σε εκατοντάδες νοικοκυριά συνομηλίκων.

Πού θα φτάσει; Δύο στους τρεις νέους Ελληνες αδυνατούν να βρουν την πρώτη μυητήρια δουλειά τους· και ο τυχερός ένας βρίσκει συνήθως δουλειά κατώτερη των τυπικών προσόντων του και με μισθό που δεν του επιτρέπει να στήσει σπιτικό, να κάνει παιδί. Το ιστορικό σοκ, διαρκές από το 2010 έως σήμερα, έδειξε γυμνούς τους αρμούς του ελληνικού παραγωγικού σχηματισμού: από δεκαετίας ήδη, οι πολυπτυχιούχοι, υπερειδικευμένοι βλαστοί της μεσαίας τάξης δεν απορροφούνταν· η καχεκτική ελληνική οικονομία απλούστατα δεν τους χρειαζόταν, δεν μπορούσε να τους χρησιμοποιήσει. Η εγχώρια αγορά εργασίας είχε προσανατολιστεί στις υπηρεσίες, που ζητούσαν χαμηλή ή μέση ειδίκευση· δεν ζητούσαν ερευνητές και καινοτόμους επιστήμονες, πόσο μάλλον πολυπτυχιούχους ανθρωπιστικών επιστημών. Εχει περιγραφεί άριστα από το 2010, σε έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας υπό τον καθηγητή Λόη Λαμπριανίδη. Το διάστημα 2009-11, σύμφωνα με τον ίδιο ερευνητή, από τους 120.000 μεταναστεύσαντες, οι μισοί είχαν μάστερ ή διδακτορικό, ενώ το 60% δεν αναζήτησε εργασία στην Ελλάδα προτού φύγει.

Οι νέοι με τις λαμπρές σπουδές, που τώρα μεταναστεύουν ή μένουν άεργοι στα σπίτια των γονιών τους, αποτελούν την ουρά μιας μακράς διαδικασίας σχηματισμού μεσαίας τάξης κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Οι γονείς τους είναι οι εγχώριοι baby boomers, που απήλαυσαν σε μεγάλο βαθμό τις εκπληρωμένες προσδοκίες της ειρηνικής αναπτυσσόμενης Ευρώπης μετά τον Δεύτερο Πόλεμο. Ειδικότερα, στην Ελλάδα, οι γεννηθέντες μετά τις αρχές της δεκαετίας ’50, ήταν οι γενιές που βρήκαν ανοιχτές τις πόρτες των δημόσιων γυμνασίων και πανεπιστημίων και τις διάβηκαν μαζικά και δημοκρατικά. Για αυτές τις περίπου δύο γενιές, η μόρφωση, τυπική και ουσιαστική, το πανεπιστημιακό «χαρτί» και η διάχυτη αγάπη για τα γράμματα, ήταν διαβατήριο κοινωνικής ανόδου αλλά και ηθική καταξίωση. Για τους φοιτητές του ’60, του ’70, του ’80, η πανεπιστημιακή ζωή αποτελούσε συχνά πέρασμα σε μια άλλη πνευματική πίστα, και όχι μόνο με όρους επαγγελματικής σταδιοδρομίας και κοινωνικής κινητικότητας. Ηταν μια μακρά περίοδος μύησης στην τέχνη και στον αστικό βίο, στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τις ιδέες, την ποπ κουλτούρα, τα ταξίδια. Οχι για όλους, και όχι με την ίδια ένταση, αλλά σε αυτές τις δεκαετίες μέσα από το πανεπιστήμιο αναδύθηκε μια νέα τάξη μορφωμένων μεσοαστών, που προσπάθησε εν συνεχεία να διαμορφώσει δικό της αξιακό πλαίσιο, πρώτα-πρώτα προεκτείνοντας τη λατρεία της μόρφωσης στα παιδιά τους ― αυτά τα πολυπτυχιούχα παιδιά της ανεργίας ή της υπερορίας, που λέγαμε στην αρχή.

Χωρίς να ισχυρίζομαι ότι τα πτυχία είναι μόρφωση ―κάθε άλλο―, θέλω εντούτοις να επισημάνω ότι το σοκ της πτώχευσης μαζί με την εν εξελίξει υλική ταπείνωση της μεσαίας τάξης συνεπιφέρει και έναν άλλον μετασχηματισμό: αξιακό. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση δεν έχει αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας· οι πολυετείς δαπάνες των οικογενειών δεν οδηγούν σε επαγγελματική εξασφάλιση των τέκνων. Οι πληγωμένες μικρομεσαίες οικογένειες τα τελευταία χρόνια δυσκολεύονται ή αδυνατούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, σε μακρινό ή ξένο πανεπιστήμιο. Το πάνδημο προνόμιο της ανώτατης εκπαίδευσης, φαλκιδευμένο ήδη, θα περιορίζεται, θα στενεύει.

Μαζί με την τρέχουσα εργασιακή απαξίωση του πτυχίου, μαζί με την αναδυόμενη δύσκολη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο, για μια μεταβατική περίοδο τουλάχιστον, θα έρθει και μια περαιτέρω υποτίμηση της αξίας των γραμμάτων, της ουσιαστικής μόρφωσης. Η οποία είχε ήδη αρχίσει να συντελείται με την ποσοτικοποίηση και την υπερειδίκευση των πανεπιστημιακών σπουδών και με την απογύμνωση της μέσης εκπαίδευσης. Νέα αξία θα είναι η επιβίωση παντί τρόπω, το γυμνό μεροκάματο του νεοπληβείου.

Πώς θα ανανεωθεί πνευματικά αυτή η δημογραφικά φθίνουσα κοινωνία, όταν τα παιδιά της βιαίως συρρικνούμενης μεσαίας τάξης πάψουν να την τροφοδοτούν με τη ζωτικότητα, το πνεύμα, τα ταλέντα και τις δεξιότητες τους; Αδηλον. Προς το παρόν, κινούμαστε με τα έτοιμα, και με το, πληθωρικό ακόμη, συμβολικό κεφάλαιο των βλαστών μας.

http://vlemma.wordpress.com/

Οι καταλληλότεροι του ΣΥΡΙΖΑ. Του Θανάση Καρτερού

Υπάρχει ένα συστηματικά καλλιεργημένο αρνητικό στερεότυπο που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ: Ότι δεν έχει αρκετά ικανά στελέχη για να κυβερνήσει. Ή για να κουμαντάρει τον κρατικό μηχανισμό. Ή για να δώσει με αξιώσεις τη μάχη στους δήμους και στις περιφέρειες. Ή για να διοικήσει δήμους και περιφέρειες.

Πρόκειται φυσικά για κατάφωρα άδικη και στρεβλή εικόνα, την οποία το κόμμα όφειλε ήδη να έχει κάνει φύλλο και φτερό, προβάλλοντας την αλήθεια, που είναι ως γνωστό πάντοτε επαναστατική. Μια απλή καταγραφή αποδεικνύει του λόγου το ασφαλές.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωτογενές πλεόνασμα στελεχών. Εθελοντών καθ' όλα έτοιμων για θέσεις προβολής, ευθύνης και εξουσίας. Αυτό το καταλαβαίνει αμέσως όποιος διαθέτει έστω ελάχιστη πολιτική πείρα.

- Για τις υπουργικές ευθύνες υπάρχει ήδη ικανός αριθμός καταλληλότερων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα υπάρχει και υγιής άμιλλα μεταξύ τους.

- Για τις βουλευτικές έδρες στις επόμενες εκλογές επίσης. Σε ορισμένες εκλογικές περιφέρειες υπάρχει μάλιστα όχι απλώς μεγάλος αριθμός υποψηφίων, αλλά και συνωστισμός. Έτσι όσες έδρες και να καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις καλύψει και θα τις υπερκαλύψει.

- Στους δήμους υπάρχουν και ένας και δύο και τρεις και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα περισσότεροι υποψήφιοι για υποψήφιοι δήμαρχοι. Με στήριξη -κάθε ένας τους δικούς του- στις οργανώσεις, άρα και με αποδοχή από την τοπική κοινωνία.

- Σε πολλές περιφέρειες και δήμους υπάρχει τόσο μεγάλο και ικανό στελεχικό δυναμικό, ώστε να διεξάγεται ένας άτυπος αλλά ευγενής συναγωνισμός ποιοι θα επωμιστούν ευθύνες αντιπεριφερειαρχών, αντιδημάρχων κ.λπ. Για τους συμβούλους δεν το συζητάμε.

- Απόδειξη όχι μόνο της πληθώρας ικανών, αλλά και του πολιτικού εθελοντισμού, και της κομματικής αυτοπεποίθησης είναι ότι σπάνια γίνονται δεκτές προσφορές εκτός κόμματος. Όταν διαθέτεις τέτοιο εύρος ικανών και κατάλληλων δεν έχεις λόγο να υποχρεώνεσαι σε τρίτους και να αναζητάς επισφαλείς συμμάχους.

- Για τις διοικήσεις των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων υπάρχουν όχι απλώς ικανά στελέχη, αλλά και με δεδηλωμένη από τώρα θέληση να αναλάβουν τη διαχείριση ανθρώπων και πόρων. Στον τομέα αυτό μάλιστα παρατηρείται και μεγάλη κινητικότητα πρόθυμων τεχνοκρατών οι οποίοι είχαν θείο στη Μακρόνησο ή ξάδελφο στο Πολυτεχνείο.

- Υπάρχουν βέβαια και πολλά κομματικά στελέχη που βλέπουν τις θέσεις εξουσίας με καχυποψία. Κανένα πρόβλημα. Σε ένα αριστερό κόμμα αυτό δεν είναι κακό, αρκεί να μη γενικεύεται...

http://www.avgi.gr/

Δημοψήφισμα στην Κριμαία: Στην αγκαλιά της Ρωσίας με πάνω από 95%, σε αμηχανία η Δύση

Τελευταία ενημέρωση 23:50 Το αποτέλεσμα της κάλπης είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό από αυτό των «exit poll». Με καταγεγραμμένο το 50% των εκλογικών τμημάτων, το 95,5% ψήφισε υπέρ της ένωσης της Κριμαίας με τη Ρωσία, πονοκεφαλιάζοντας ακόμα περισσότερο τη Δύση. Το Κοινοβούλιο της Κριμαίας θα συνέλθει αύριο Δευτέρα σε έκτακτη συνεδρίαση για να εγκρίνει την επίσημη υποψηφιότητα για την ένταξη στη Ρωσική Ομοσπονδία, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Κριμαίας, Σεργκέι Αξιόνοφ.

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν κι ο ομόλογός του των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα είχαν απόψε τηλεφωνική συνομιλία κατά την οποία ο πρώτος δήλωσε ότι το δημοψήφισμα στην Κριμαία συνάδει πλήρως με το διεθνές δίκαιο. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ωστόσο ότι παρά τις διαφορές τους, είναι αναγκαίο να συνεργαστούν για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ουκρανία.

Ο ρώσος πρόεδρος ανάφερε, εξάλλου, πως μία αποστολή παρατηρητών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη πρέπει να καλύψει το έδαφος ολόκληρης της Ουκρανίας, ενώ επεσήμανε την έλλειψη βούλησης εκ μέρους των ουκρανικών αρχών να εμποδίσουν τη βία κατά των ρωσόφωνων στην Ουκρανία.

Τελευταία ενημέρωση 22:15 Την πρόθεσή του να ταξιδέψει τη Δευτέρα στη Μόσχα προκειμένου να υποβάλει αίτημα ένωσης με τη Ρωσία ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Κριμαίας, Σεργκέι Αξιόνοφ, μετά από την ανακοίνωση των πρώτων «exit poll» για το δημοψήφισμα της Κυριακής που έδωσαν 93% στο «ναι» όσον αφορά την προσάρτηση της χερσονήσου στη Ρωσία. Παράλληλα με μήνυμά του στον προσωπικό του λογαριασμό στο «Twitter» ο κ. Αξιόνοφ έκανε λόγο για «ιστορική απόφαση». Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ξεπέρασε το 80% σε ολόκληρη τη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας και το 85% στη Σεβαστούπολη.

Την ίδια ώρα, σε «πολεμικά» του σχόλια ο παρουσιαστής εβδομαδιαίου ενημερωτικού μαγκαζίνο στο ρωσικό κρατικό τηλεπτικό δίκτυο Rossiya 1 Ντμίτρι Κισέλεφ τόνισε: «Η Ρωσία είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε ραδιενεργό σκόνη». Από την πλευρά τους, Βρετανία και Γαλλία ανακοίνωσαν πως δεν αναγνωρίζουν το δημοψήφισμα, καθώς σημειώνουν ότι παραβιάζει το ουκρανικό σύνταγμα και τα καλέσματα της διεθνούς κοινότητας για αυτοσυγκράτηση. Στο ίδιο πλαίσιο, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν πως απορρίπτουν το δημοψήφισμα στην Κριμαία, χαρακτηρίζοντας «επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές» τις ενέργειες της Ρωσίας και προειδοποιώντας τη πως θα πληρώσει τίμημα για την στρατιωτική επέμβαση μέσω της επιβολής κυρώσεων και της αύξησης της αστάθειας.

Στο μεταξύ, στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Ουκρανίας, φιλορώσοι πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας, ζητώντας από τη Ρωσία να μεσολαβήσει ώστε να γίνει δημοψήφισμα και σε αυτή την περιοχή, ακόμα κι εντός του Απριλίου. Στο Ντόνετσκ, που και αυτό βρίσκεται στα σύνορα με την Ρωσία και όπου έχουν σημειωθεί βίαιες συγκρούσεις τις τελευταίες εβδομάδες, εξαγριωμένοι διαδηλωτές κατέλαβαν το κτίριο της εισαγγελίας αλλά και το αστυνομικό μέγαρο της πόλης, ενώ πολιόρκησαν και το κυβερνείο της περιοχής.

Τελευταία ενημέρωση 20:30 Σε ανακοίνωσή του, ο Λευκός Οίκος σημειώνει ότι έχουν περάσει οι εποχές που η διεθνής κοινότητα παρακολουθούσε απαθής μία χώρα να αποκόπτει και να προσαρτά το έδαφος μιας άλλης, συμπληρώνοντας πως οι κινήσεις της Ρωσίας στην Κριμαία είναι επικίνδυνες κι αποσταθεροποιητικές.

Ο πρωθυπουργός της Κριμαίας, Σεργκέι Αξιόνοφ δήλωσε ότι η Αυτόνομη Δημοκρατία θα ενωθεί το συντομότερο δυνατό με τη Ρωσία.

Τελευταία ενημέρωση 20:05 Οι πρώτες πληροφορίες από τα "exit poll" κάνουν λόγο για ποσοστό 93% υπέρ της προσάρτησης στη Ρωσία και της απόσχισης από την Ουκρανία.

Τελευταία ενημέρωση 18:45 Σε ένα ακόμα παραλήρημά του ο Ντμίτρι Γιάρος, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος της Ουκρανίας, Δεξιός Τομέας, υποσχέθηκε πως θα καταστρέψει τους αγωγούς φυσικού αερίου με τους οποίους η Ρωσία προμηθεύει ενέργεια τη Δύση: «Πρέπει να απαγορεύσουμε στον εχθρό να πραγματοποιήσει επιθέσεις στην ουκρανική επικράτεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ρωσία βγάζει χρήματα μέσω των αγωγών μας προς τη Δύση. Υπόσχομαι ότι θα καταστρέψουμε αυτούς τους αγωγούς και θα στερήσουμε στον εχθρό μας αυτή την πηγή εισοδήματός. Ας καεί το έδαφος κάτω από τα πόδια των κατακτητών! Ας τους αφήσουμε να πνιγούν στο αίμα τους όταν επιτίθενται στα ουκρανικά εδάφη. Ούτε ένα βήμα πίσω. Δεν θα επιτρέψουμε στη Μόσχα να προκαλέσει τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο κ. Γιάρος, το κόμμα του οποίου συμμετέχει στη μεταβατική ουκρανική κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα, συνεχίζεται η εκλογική διαδικασία στην Κριμαία, με τη συμμετοχή στο δημοψήφισμα να έχει ξεπεράσει το 70%. Οι ΗΠΑ προτείνουν στη Ρωσία να στηρίξει τη συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ουκρανία, μέσω της οποίας θα κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα, μεταξύ άλλων και των Ρώσων και ρωσόφωνων πολιτών της Κριμαίας. Πολιτική λύση του ζητήματος της Κριμαίας, με παράλληλη απόσυρση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη χερσόνησο, ζήτησε από τον ρώσο ομόλογό του, Σεργκέι Λαβρόφ ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι.

Στο μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί το δημοψήφισμα στην Κριμαία παράνομο και παράτυπο και δεν θα αναγνωρίσει τα αποτελέσματά του, όπως αναφέρεται σε κοινή δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπέι και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Ταυτοχρόνως, η καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ εξέφρασε την επιθυμία να αναπτυχθούν περισσότεροι παρατηρητές του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στην Ουκρανία, στη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε σήμερα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.

Σε άλλη εξέλιξη, μέλη των αυτοαποκαλούμενων «δυνάμεων αυτοάμυνας» της Κριμαίας επιτέθηκαν σε συνεργείο του τηλεοπτικού δικτύου Al-Jazeera, απαγορεύοντάς του να βιντεοσκοπήσει εκλογικό τμήμα στην Αλούστα, στο νότιο τμήμα της Κριμαίας.

Τελευταία ενημέρωση 17:45 Κάλεσμα για ένταξη 20.000 ανδρών στη νεοδημιουργηθείσα Εθνοφρουρά της Ουκρανίας απηύθυνε στους πολίτες της χώρας ο μεταβατικός πρωθυπουργός Αρσένι Γιάτσενιουκ. Στις 20:00 κλείνουν οι κάλπες για το δημοψήφισμα στην Κριμαία. Την ίδια ώρα αναμένεται και η ανακοίνωση «exit poll».

Τελευταία ενημέρωση 16:35 Σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο υποστηρίζει ο Βλαντίμιρ Πούτιν πως είναι το δημοψήφισμα στην Κριμαία και πρόσθεσε πως η Ρωσία θα σεβαστεί το αποτέλεσμά του σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την Άνγκελα Μέρκελ. Σχετική ανακοίνωση του Κρεμλίνου ανέφερε ότι ο κ. Πούτιν χρησιμοποίησε το τηλεφώνημά του στην καγκελάριο της Γερμανίας για να εκφράσει ανησυχία για μια κλιμάκωση της έντασης η οποία προκλήθηκε, όπως είπε, από ριζοσπαστικές οργανώσεις στις νοτιοανατολικές περιοχές της Ουκρανίας σε συμπαιγνία με τις αρχές του Κιέβου.

Την ίδια ώρα, ο μεταβατικός πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Αρσένι Γιάτσενιουκ δεσμεύθηκε να εντοπίσει και να οδηγήσει στη δικαιοσύνη όλους όσοι προωθούν την απόσχιση της ελεγχόμενης από τη Ρωσία περιοχής της Κριμαίας υπό το κάλυμμα ρωσικών στρατευμάτων.

Απο τις 8 το πρωί άνοιξαν οι κάλπες του δημοψηφίσματος στην Κριμαία, με το οποίο οι πολίτες της χερσονήσου καλούνται να αποφασίσουν εάν επιθυμούν την ένωσή της με τη Ρωσία.
Το δημοψήφισμα έχει καταδικαστεί από πολλές χώρες της Δύσης που το χαρακτηρίζουν παράνομο και προειδοποιούν τη Ρωσία ότι θα υποστεί κυρώσεις εάν προχωρήσει στην ενσωμάτωση της Κριμαίας. Η Μόσχα από την πλευρά της υποστηρίζει ότι οι κάτοικοι της περιοχής, το 60% των οποίων είναι ρωσικής καταγωγής, έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν εάν επιθυμούν να παραμείνουν στην Ουκρανία.

Όπως ανακοίνωσαν οι τοπικές αρχές της Κριμαίας, τα εκλογικά τμήματα θα φρουρούνται από στρατιώτες και προβλέπουν ότι το 80% του 1,5 εκατομμυρίου των ψηφοφόρων θα εγκρίνει την ένωση με τη Ρωσία στο δημοψήφισμα που, όπως τονίζουν, θα είναι ελεύθερο και δίκαιο.

- Ιστορική στιγμή χαρακτήρισε το δημοψήφισμα ο πρωθυπουργός της Κριμαίας

«Ιστορική στιγμή» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Κριμαίας Σεργκέι Αξιόνοφ το σημερινό δημοψήφισμα, αφού ψήφισε σε ένα εκλογικό τμήμα της Συμφερόπολης.
«Είναι μια ιστορική στιγμή, όλοι θα χαρούν. Ξεκινά μια νέα εποχή», είπε ο Αξιόνοφ και την ίδια στιγμή οι φρουροί απομάκρυναν έναν άνδρα που κουνούσε μια ουκρανική σημαία.
«Απόψε θα γιορτάσουμε» πρόσθεσε ο πρωθυπουργός που εμφανίστηκε βέβαιος για τη νίκη του «ναι» στην ανεξαρτητοποίηση της Κριμαίας και την ένταξή της στη Ρωσία.

-Λαβρόφ: Σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο το δημοψήφισμα 

Τη θέση της Μόσχας ότι το δημοψήφισμα στην Κριμαία είναι σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο επανέλαβε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε σήμερα με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι.
Το τηλεφώνημα αυτό, που σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αποτελούσε συνέχεια των συνομιλιών που είχαν οι δύο υπουργοί την Παρασκευή στο Λονδίνο, έγινε με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον,καταγράφει το naftemporiki.gr.
«Ο Σεργκέι Λαβρόφ επανέλαβε ότι το δημοψήφισμα της Κριμαίας συμμορφώνεται πλήρως με το διεθνές δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και ότι τα αποτελέσματα θα αποτελέσουν την αφετηρία για τον καθορισμό του μέλλοντος της χερσονήσου», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.
Ο Ρώσος υπουργός επεσήμανε ακόμη ότι «είναι ανάγκη οι αρχές του Κιέβου να χαλιναγωγήσουν την ανεξέλεγκτη βία των υπερεθνικιστικών και ριζοσπαστικών οργανώσεων που τρομοκρατούν τους αντιφρονούντες ρωσόφωνους». 

-Το Σάββατο, μια διεθνής αποστολή παρατηρητών με επικεφαλής τον Πολωνό, αριστερό πολιτικό Ματέους Πισκόρκι ανέφερε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για νοθεία. Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) δεν έχει στείλει παρατηρητές γιατί, όπως διευκρίνισε, δεν το ζήτησε η κυβέρνηση της Ουκρανίας η οποία θεωρεί αντισυνταγματικό το δημοψήφισμα.

Ο μεταβατικός πρόεδρος της Ουκρανίας Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ έχει καλέσει τους κατοίκους της Κριμαίας να μποϊκοτάρουν τη διαδικασία. Σε μποϊκοτάζ έχουν καλέσει επίσης και οι Τάταροι της Κριμαίας που αποτελούν το 10-12% του πληθυσμού της περιοχής.

Οι κάλπες θα κλείσουν στις 20.00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας). Η κυβέρνηση της Κριμαίας ανακοίνωσε ότι θα δοθεί στη δημοσιότητα ένα έξιτ πολ ενώ οι παρατηρητές αναμένουν ότι τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν την Δευτέρα.

με πληροφορίες απο Reuters,naftemporiki,rt.com

http://www.koutipandoras.gr/

«Επίθεση» φοιτητών στον Άδωνι Γεωργιάδη - ΒΙΝΤΕΟ

Χαμός επικράτησε στην ομιλία του υπουργείου Υγείας στο κολλέγιο του Λονδίνου

Θερμή υποδοχή επιφύλαξαν Έλληνες φοιτητές στο Imperial College στον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, το βράδυ της Κυριακής όταν επιχείρησε να πραγματοποιήσει ομιλία.

Με το που μπήκε στην αίθουσα και επιχείρησε να ξεκινήσει την ομιλία του ο υπουργός Υγείας, μια κοπέλα του φώναξε: «εμείς σας πληρώσαμε να έρθετε εδώ; οι Έλληνες φορολογούμενοι;»

Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε το Βίντεο

Ακολούθησε πανδαιμόνιο και ανάμεσα στους φοιτητές που αντάλλαξαν φραστικές αντεγκλήσεις ενώ κάποια στιγμή ο υπουργός Υγείας κατέβηκε από το βήμα και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον από τους φοιτητές.

Τελικά ο υπουργός Υγείας επέτρεψε σε μια από τις φοιτήτριες να διαβάσουν κείμενο εναντίον του.

prismanews.gr

Ανοδος των αντι-ΕΕ δυνάμεων. Του Γ. Δελαστίκ

Εκνευρισμός επικρατεί στη Γερμανία, αλλά και στους ηγετικούς κύκλους όλων των χωρών της ΕΕ εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν παντού άνοδο των αντι-ΕΕ πολιτικών δυνάμεων τόσο της Δεξιάς όσο και της Αριστεράς.
Μόνο οι κεντροαριστεροί σοσιαλδημοκράτες παραμένουν αμετακίνητοι στην υπεράσπιση της ασκούμενης πολιτικής λιτότητας. Πολλά δεξιά κόμματα και όλα ανεξαιρέτως τα ακροδεξιά στρέφονται εναντίον της ΕΕ, ενώ διαρκώς και περισσότερα αριστερά κόμματα στρέφονται κατά της πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη και εξαθλιώνει τους λαούς των κρατών που χρησιμοποιούν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Αν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών αποδειχθεί ότι ανταποκρίνονται λίγο - πολύ στα δημοσκοπικά ευρήματα, η ΕΕ θα εισέλθει σε περίοδο σοβαρών κλυδωνισμών και ανακατατάξεων.

Πρώτη στη Γαλλία η Μαρίν Λεπέν με κεντρικό σύνθημα... «Εξω η Γαλλία από το ευρώ»; Κυριολεκτικά αδιανόητο! Πώς θα σταθεί η Ευρωζώνη μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Αλλά και πρώτη να μη βγει η Λεπέν, αν απέχει μόνο δύο - τρεις εκατοστιαίες μονάδες από τους σοσιαλιστές, η αποτυχία της ΕΕ θα είναι παταγώδης.

Πάνω από 20% στην Αγγλία ο Νάιτζελ Φάρατζ και το Κόμμα Ανεξαρτησίας με κεντρικό σύνθημα «Εξω η Βρετανία από την ΕΕ» και τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων των Συντηρητικών να συμμερίζονται το σύνθημα αυτό; Μα τότε αν γίνει όντως το δημοψήφισμα που έχει υποσχεθεί ο Κάμερον για το 2017 με το ερώτημα «να αποχωρήσει η Βρετανία από την ΕΕ;», η έκβασή του θα είναι σε μεγάλο βαθμό προκαθορισμένη και η Γηραιά Αλβιών θα αποχαιρετήσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση! Ο Βρετανός πρωθυπουργός πρέπει τότε να εξαπατήσει εν ψυχρώ τους ψηφοφόρους του και να μην κάνει το δημοψήφισμα που έχει υποσχεθεί!

Στην Ιταλία άνω του 20% θα πάρει ο Μπέπε Γκρίλο, με σύνθημα «Το ευρώ είναι θηλιά στον λαιμό μας»; Χώρια το ποσοστό εκείνου του τμήματος της διασπασμένης ιταλικής Δεξιάς που συνεχίζει να ακολουθεί τον πραξικοπηματικά ανατραπέντα Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος διεξάγει λυσσώδη αγώνα εναντίον του «Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας», όπως δηλώνει ο ίδιος! Μα οι Ιταλοί μέχρι πρόσφατα ήταν οι κατ' εξοχήν... «ευρωλιγούρηδες (!)» που υποστήριζαν την ΕΕ σε ποσοστά πάνω από 80%!

«Εξω από ευρώ και ΕΕ η Ολλανδία»! Είναι δυνατόν με αυτό το σύνθημα να βγει πρώτος στις Κάτω Χώρες ο ακροδεξιός Χέερτ Βίλντερς, ο οποίος από τότε που παράτησε τα αντιισλαμικά συνθήματα και ύψωσε τα αντι-ΕΕ λάβαρα έχει απογειωθεί δημοσκοπικά; Αμφιβάλλουμε, αλλά καθώς οι αριστεροί αντι-ΕΕ της Ολλανδίας διεκδικούν ακόμη και 4 ευρωβουλευτές έχοντας διπλασιάσει δημοσκοπικά το ποσοστό τους, είναι εκ των προτέρων βέβαιο ότι στη χώρα αυτή οι αντίπαλοι του ευρώ και της ΕΕ θα ενισχυθούν σημαντικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αντι-ΕΕ πολιτική δύναμη, αλλά σίγουρα δεν είναι και υποστηρικτής της ευρω-λιτότητας. Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και το ΚΚΕ όμως είναι αντίπαλοι της ΕΕ. Το ίδιο και το ΚΚ Τσεχίας που ίσως πάρει πάνω από 15%, όπως και το στηριζόμενο από τη ρωσική μειονότητα κόμμα της Λετονίας.

Ακόμη και στη Γερμανία είναι βέβαιο ότι για πρώτη φορά θα μπουν στο Ευρωκοινοβούλιο αντίπαλοι της ΕΕ! Αντι-ΕΕ πολιτικές δυνάμεις θα κερδίσουν έδρες και στην Αυστρία, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, ίσως και στην Κροατία. Σίγουρα επίσης στη Δανία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία. Η Ευρώπη αλλάζει ραγδαία...

ethnos.gr

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης στο κανάλι Ε (Βίντεο)

Ομαδικές απολύσεις ή κυβερνητική αποπομπή;

Του Βασίλη Δρουκόπουλου

«Η μαγεία μιας καλά τακτοποιημένης κοινωνίας έγκειται στο ότι κάθε άνθρωπος δουλεύει για άλλους, ενώ νομίζει ότι δουλεύει για τον εαυτό του»

Μιραμπώ 

Πριν από δύο χρόνια, ένας από τους πιο γενναιόδωρους χρηματοδότες του βρετανικού συντηρητικού κόμματος, ο Έντριαν Μπίκροφτ, δημοσίευσε ένα κείμενο που προπαγάνδιζε τα υποτιθέμενα οφέλη μιας ριζικής απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων με ειδική αναφορά στη διευκόλυνση των ατομικών αλλά και των ομαδικών απολύσεων. Προς μεγάλη έκπληξη όλων, ο υπουργός Επιχειρήσεων και Καινοτομίας Βινς Κέιμπλ που ανήκει στο κόμμα των Φιλελευθέρων -ελάσσονα συνεταίρο του κυβερνητικού σχηματισμού- αποκήρυξε τις προτάσεις ως «παλαβές».

Σ' εμάς οι «χρηματοδότες», εντόπιοι και αλλοδαποί, τα ίδια υποστηρίζουν για να δικαιολογήσουν την πλημμυρίδα των αντεργατικών μέτρων που έχουν ήδη νομοθετηθεί ή σχεδιάζεται να εφαρμοστούν. Όμως εδώ οι αρμόδιοι υπουργοί δεν απορρίπτουν τις σχετικές προτάσεις αλλά ασμένως τις δέχονται γιατί έτσι τους δίνεται η ευκαιρία να εφαρμόζουν κάτι που ιδεολογικά, ως ομογάλακτοι, εγκολπώνονται ενώ μπορούν να ισχυρίζονται ότι τους επιβλήθηκαν επειδή «προβλέπονται από τα Μνημόνια». Ωσάν να μην είναι οι ίδιοι που τα έχουν προσυπογράψει. Πρόσφατο παράδειγμα η συζήτηση για την άρση των όποιων περιορισμών έχουν εναπομείνει αναφορικά με τις ομαδικές απολύσεις.

Αυτό το κύριο «αίτημα» από την τρόικα συνοδεύεται από μια σειρά αντεργατικών φετφάδων, όπως η άρση των περιορισμών για την πρόσληψη ενοικιαζόμενων εργαζόμενων μέσω Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης, η νέα μείωση στους κατώτατους μισθούς, η κατοχύρωση του δικαιώματος της ανταπεργίας, η υιοθέτηση απαγορευτικών υποχρεώσεων για την κήρυξη απεργιών, η μείωση των μισθών των (τυχόν) νεοπροσλαμβανόμενων δημόσιων υπαλλήλων στο επίπεδο του κατώτατου μισθού, η κατάργηση προσαυξήσεων (τριετιών) και επιδομάτων (ανθυγιεινό, τέκνων, πτυχίου), η δρομολόγηση χιλιάδων πρόσθετων απολύσεων από το Δημόσιο για το 2015 κ.λπ. Έχει διαρρεύσει ότι η ελληνική πλευρά δεν είχε σημαντικές ενστάσεις ως προς την ουσία του θέματος των ομαδικών απολύσεων. Αντιμετωπίζει όμως το ενδεχόμενο της σχετικής μη υπερψήφισης από την ξεζουμισμένη κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή λόγω των επερχόμενων εκλογών του Μαΐου. Με άλλα λόγια, είναι η εξασθένηση του βαθμού της επερχόμενης πανωλεθρίας που επιδιώκεται και όχι η αντίθεση στη φιλοσοφία που διέπει αυτό και τα υπόλοιπα μέτρα. Τι πιο πειστικό επιχείρημα υφίσταται όταν άρθρο στο Βήμα (12.3.2014) καταλήγει: «Αν τα γκρεμίσουμε όλα, όπως απαιτεί σήμερα η τρόικα, για ποια Ευρώπη θα κληθούν αύριο να ψηφίσουν οι πολίτες;». Ας παραπεμφθούν λοιπόν όλα, όχι βέβαια στις ελληνικές καλένδες, αλλά μετεκλογικά και ας γκρεμιστούν τότε όλα όσα έχουν εναπομείνει.

Μόνον οι απελευθερωμένες από θεσμικούς «ασφυκτικούς» περιορισμούς «ευέλικτες» ή «ελαστικές» αγορές εργασίας -προβάλλεται ο ισχυρισμός- είναι σε θέση να εγγυηθούν την ανάπτυξη και ευημερία και σ' αυτές, ως φυσικές δυνάμεις που υποτίθεται ότι είναι και όχι κοινωνικά κατασκευάσματα, πρέπει μόνον ελάχιστα να επεμβαίνουμε. Με αυτόν τον τρόπο, και σε αντίθεση με την άκαμπτη και σκληρωτική αγορά εργασίας -διατείνονται οι νουθετούντες- ενισχύεται η παραγωγική απασχόληση, ενδυναμώνεται η κερδοφορία των επιχειρήσεων με συνέπεια την άνοδο των επενδύσεων, εντείνεται η καινοτομική δραστηριότητα, μειώνεται η ανεργία, αυξάνει η παραγωγικότητα κ.ο.κ. Και πώς επιτυγχάνεται ένα τέτοιο ειδυλλιακό αποτέλεσμα στον θαυμαστό αυτόν μυθικό κόσμο; Μα βέβαια με την αποφυγή γραφειοκρατικών διαδικασιών και της εμπλοκής του κράτους, με την αποδυνάμωση των εργατικών συνδικάτων, με την ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος, με την ελαχιστοποίηση της φυγοπονίας, με τους πιο χαμηλούς κατώτατους μισθούς, με τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας, τη σύντμηση τής διάρκειάς τους και την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων που αφορούν στους δικαιούχους, με την πιο ενεργητική προσπάθεια των ανέργων για ανεύρεση εργασίας, με την αύξηση της μερικής, προσωρινής και επισφαλούς εργασίας, με τους «αχρήστους» να μην αποτελούν πλέον «φόρτωμα» στις επιχειρήσεις και ταυτόχρονα με την εισροή νέου αίματος, σε ηλικία, δυναμικότητα και ποιότητα. Με αυτό τον τρόπο η «τύχη» της εργατικής τάξης αφήνεται ανεξέλεγκτα στις ασύδοτες δυνάμεις της αγοράς και θεωρείται πλέον προσωπικό και όχι ως συστημικό διακύβευμα.

Τι κι αν όλα αυτά αντιστρατεύονται, κατά κανόνα, τα ευρήματα της διεθνούς βιβλιογραφίας; Κανείς δεν ανησυχεί ούτε κι ενοχλείται. Αρκεί που οι επιταγές και οι παραινέσεις βρίσκονται σε συμφωνία και αντανακλούν την κατανομή της οικονομικής και πολιτικής ισχύος, τις θεωρητικές προκείμενες και τους ανομολόγητους στόχους των διακινητών της θεωρίας των ελαστικών αγορών εργασίας που με τόση ιεραποστολική εμμονή και ζέση επιχειρούν να εφαρμόσουν. Να μην ξεχνούμε ότι η αγορά εργασίας είναι το θεσμικό πλαίσιο μέσω του οποίου κατανέμονται οι θέσεις απασχόλησης, πραγματοποιείται ή αντιπαλεύεται η εκμετάλλευση, η αντίσταση παίρνει τη μορφή της. Αυτή η αντίσταση είναι στο χέρι μας να οδηγήσει τελικά στην απόλυση της παρούσας συγκυβέρνησης, με όλα τα ευμενή αποτελέσματα: στην απόλυση των ολίγων που θα αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις των πολλών.

http://www.avgi.gr/

Σχέδιο Σαμαρά: Επανατοποθέτηση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη

Με διάγγελμά του από την Τζακάρτα, ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανήγγειλε ότι έκανε πραγματικότητα την υπόσχεσή του να επανατοποθετήσει την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε ότι χάρη σε μια άκρως μυστική και αθόρυβη επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της νύχτας, η ελληνική κυβέρνηση κατόρθωσε να μεταφέρει την Ελλάδα 11.000 χιλιόμετρα προς τα νοτιοανατολικά και να την προσαρτήσει στην Ινδονησία.

Φορώντας ένα ελαφρύ πουκαμισάκι, ο Αντώνης Σαμαράς είπε ότι το θαλάσσιο τμήμα εκεί όπου παλιά βρισκόταν η Ελλάδα θα πουληθεί στην Aegean Oil του Δημήτρη Μελισσανίδη για να κάνει γεωτρήσεις και να συνεχίσει ανενόχλητος το λαθρεμπόριο πετρελαίου, ενώ το Αιγαίο θα παραχωρηθεί στην Τουρκία ως αποζημίωση για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. 

Σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με την τύχη της Κύπρου, ο Αντώνης Σαμαράς απάντησε ότι σκοπεύει να αποσχίσει το νότιο τμήμα της από τα κατεχόμενα και να το πετάξει στη μέση του Ειρηνικού να το φάνε τα γιγάντια καλαμάρια, γιατί πολύ μας τα έχουν πρήξει και οι Κύπριοι με την εισβολή 40 χρόνια τώρα. 

Με δάκρυα στα μάτια, ο Αντώνης Σαμαράς επισήμανε ότι το όνειρο εκατομμυρίων Ελλήνων να πάρουμε πίσω την Πόλη θα πρέπει να περιμένει λίγο, αφού δεν είναι και πολύ εύκολο να κάνεις εκστρατεία από μισό ημισφαίριο μακριά, αλλά υπάρχει πάντα η Ινδία που μας περιμένει να την κατακτήσουμε, ώστε να πάρουμε πίσω τις χαμένες πατρίδες του Μέγα Αλέξανδρου.

Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι η μεταφορά της Ελλάδας θα δώσει τεράστια ώθηση στη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον τουρισμό, αφού πλεόν θα μπορούμε να φιλοξενούμε πάνω από 170 εκατομμύρια τουρίστες που θα χαίρονται τα μπάνια τους στις βόρειες ακτές της Μακεδονίας και της Θράκης.

Σύμφωνα με τον Αντώνη Σαμαρά, από την επανατοποθέτηση της Ελλάδα θα ωφεληθεί και η αλιεία, αφού, εκτός από μαρίδες, γαύρους και σφουγγάρια, θα εξάγουμε πλέον και καρχαρίες, φάλαινες και εξωτικά κοράλια.

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα, χάρη στην επανατοποθέτηση που κατάφερε, βγαίνει οριστικά από το μνημόνιο και το ευρώ αλλά δεν τίθεται θέμα επιστροφής στη δραχμή, αφού ο Γιάννης Στουρνάρας υπέγραψε ήδη νέο μνημόνιο με την Ινδονησία κι όλες οι συναλλαγές θα γίνονται πλέον σε ρουπία, ενώ η Ελλάδα θα συνεχίσει να διαγωνίζεται κανονικά στη Εurovision.

Το διάγγελμα του Αντώνη Σαμαρά κατέληξε με τη διαπίστωση ότι όπου και να πάμε θα είμαστε για πάντα σκλάβοι των τραπεζών και των αγορών, οπότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανοίξουμε μια τεράστια τρύπα στη μέση του Ινδικού Ωκεανού που θα μας καταπιεί ή να μεταναστεύσουμε στο διάστημα για να γλιτώσουμε μια και καλή από τα βάσανά μας.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Ο Αντώνης Σαμαράς ευχαρίστησε προσωπικά τον Jo Di Graphics για την συμβολή του στη διάσωση της Ελλάδας από τους μοχθηρούς Γερμανούς με την υπέροχη ιδέα που του έδωσε πριν από λίγες μέρες.)

 

ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ ΚΑΪΛΑΣ

Πραγματικά συγκλονίστηκα μαθαίνοντας ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης εργάζεται από την τρυφερή ηλικία των 16 ετών. Μπράβο του. Είναι πραγματικά ένας Σταυράκης Καΐλας. Είναι όμως ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που λέει ότι εργάζεται από τα 16 του; Για να δούμε.

Νομίζω πάντως ότι ο Καρατζαφέρης αδικεί τον εαυτό του, καθώς η Βικιπαίδεια αναφέρει ότι «Σε ηλικία 13 ετών (1960) έγινε ραδιοφωνικός παραγωγός». Ίσως όμως στα 13 του να μην κολλούσε ένσημα, οπότε δε μετράει. Επίσης δε θα πρέπει σε αυτόν τον διαγωνισμό να ξεχάσουμε και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος από τα 15 του έως σήμερα κολλάει ένσημα αντάρτη.

Δεν θα ήταν άξια σχολιασμού η δήλωση του κ. Θεοδωράκη σχετικά με τα χρόνια που εργάζεται αν ο ίδιος δεν τη χρησιμοποιούσε ως πολιτικό επιχείρημα. Συγκεκριμένα και όπως γράφουν τα ρεπορτάζ: «Στο ερώτημα ενός πολίτη των Χανίων, ο οποίος δεν έκρυψε την προτίμησή του προς τον ΣΥΡΙΖΑ, για το ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από «το Ποτάμι», ο Σταύρος Θεοδωράκης απάντησε: «Φέρε μου πρώτα τα ένσημα του αρχηγού σου (σ.σ. εννοώντας τον Τσίπρα) και μετά μιλάμε για συμφέροντα».

Συγγνώμη που κάθε λέξη του «Σταύρου» μου θυμίζει και κάποιον, αλλά τώρα μου θύμισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος προσφάτως είχε δηλώσει «Δεν με ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας είναι άθεος, με ενδιαφέρει αν έχει κολλήσει κανένα ένσημο». Το αστείο είναι ότι στη συζήτηση περί ενσήμων του Τσίπρα είχε παρέμβει με άρθρο που έχει τίτλο «Δείξε τα ένσημά σου» ο Γιώργος Καρελιάς. Ένα άρθρο το οποίο αναρτήθηκε στο…. protagon.gr! Διαβάστε το, έχει ενδιαφέρον. Ίσως μάλιστα αν το είχε διαβάσει και ο ιδιοκτήτης του site να μην προχωρούσε στην ατάκα του περί ενσήμων. Όμως μάλλον ο Θεοδωράκης δεν προλαβαίνει να διαβάζει όσα δημοσιεύει.

Τέλος πάντων, το ζήτημα είναι στο ότι αν ο Θεοδωράκης έφτασε τόσο γρήγορα να χρησιμοποιεί τα απεγνωσμένα επιχειρήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη κάτι δεν πάει καλά στην ανανεωτική ροή του Ποταμιού. Και φυσικά, αυτή δεν είναι η μόνη ένδειξη. Ειλικρινά θα χαιρόμουν αν παρουσιαζόταν στην πολιτική σκηνή κάτι πραγματικά νέο και ανατρεπτικό, όμως αυτό να εκφραζόταν με προτάσεις και λύσεις.

Περίμενα να μάθω τις προτάσεις του Ποταμιού στην πρώτη του ανακοίνωση. Διάβασα μόνο διαπιστώσεις σχετικά με τους 40 ανθρώπους που περιμένουν στη στάση του λεωφορείου. Ωραίο πλάνο μεν, άσχετο με την πολιτική δε. Ήλπιζα να ακούσω προτάσεις στη δεύτερη παρουσίαση του Ποταμιού. Άκουσα και πάλι διαπιστώσεις περί του πολιτικού κατεστημένου ίδιου ύφους και αξίας που γίνεται σε αντροπαρέες πριν ξεκινήσει η συζήτηση για γκόμενες.

Περίμενα να μάθω τις προτάσεις του Ποταμιού στην πρώτη προεκλογική συγκέντρωση του Σταύρου Θεοδωράκη στα Χανιά. Για τρίτη φορά άκουσα τις ίδιες κουραστικές και πολυφθαρμένες διαπιστώσεις. Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του protagon.gr για να μην αμφισβητηθεί η αντικειμενικότητα. Είπε λοιπόν ο Σταύρος Θεοδωράκης για… :

«Την ΑΟΖ: Το πρόβλημα με την Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα, είναι ένα κουβάρι με προβλήματα που έγινε μπάλα και μας κρατάει χαμηλά. Δεν θέλω να έρθω σε σύγκρουση με λαούς της Ευρώπης που θα ενοχληθούν με μια τέτοια πολιτική.

Τους δημοσίους υπαλλήλους και τη μονιμότητα: Στη ζωή μου δεν είμαι ούτε με το μαύρο, ούτε με το άσπρο. Το ελληνικό δημόσιο αναλογικά με τον πληθυσμό δεν είναι μεγάλο. Είναι αναποτελεσματικό και γραφειοκρατικό. Αυτό που χρειάζεται είναι αξιολόγηση και αξιοκρατία.

Το χρέος και τις διαπραγματεύσεις: Το χρέος της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλο και δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Αυτό πρέπει να το θέσουμε στην Ευρώπη, γιατί το ποσό του χρέους έχει μεταφερθεί στα κράτη, στις κοινωνίες των εταίρων μας. Η Ευρώπη πρέπει να δει πως έχουμε μπει σε τροχιά ανάπτυξης κι όταν είμαστε στα πόδια μας τότε να κάνει μια τολμηρή προσπάθεια για να μας βοηθήσει».

Συγγνώμη δηλαδή, αλλά τι είπε; Τίποτα δεν είπε. Το κυριότερο, τι ακριβώς πρότεινε; Τίποτα δεν πρότεινε. Τελικά ίσως αυτό να είναι το μεγάλο ατού του Ποταμιού. Δε μπορεί να κριθεί, διότι δεν έχει άποψη για να την κρίνει κάποιος. Είναι ολόκληρο μία διαπίστωση και μάλιστα όσο πιο επιδερμική μπορεί να γίνει. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει πιο απολίτικες θέσεις πολιτικού κόμματος. Ακόμη και ο Δημοσθένης Βεργής κάτι έλεγε μέσα στο τρολάρισμά του. Ο Σταύρος Θεοδωράκης δε λέει κάτι.

Κατόπιν αυτών είναι λογικό ο «Πρωταγωνιστής» να δίνει τόση σημασία στο γεγονός ότι δουλεύει από τα 16 του. Όμως είναι χρήσιμο κάποια στιγμή να καταλάβει ότι θα πρέπει να προχωρήσει και να γίνει τουλάχιστον 17.

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Έτσι αποφεύγουμε την χρεοκοπία...

Η κυβέρνηση συνεχίζει τη "μάχη" της για να αποφύγουμε την χρεοκοπία. Αυτό το κάνει με τους νόμους που ψηφίζει για τη διαθεσιμότητα και άλλων ΔΥ, οι περισσότεροι από τους οποίους θα απολυθούν στο τέλος της περιόδου, γιατί δεν θα υπάρχει υπηρεσία να τους απορροφήσει. Το κάνει επίσης με το 27,5% της ανεργίας. Με την εξίσωση των φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης. Με τις χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις και καταστήματα. Με τη μείωση του επιδόματος ανεργίας. Με την ανασφάλιστη εργασία. Με τις αυτοκτονίες. Με την παύση πληρωμών που έχει κηρύξει το Δημόσιο.

Παράλληλα, η κυβέρνηση περνά σε άσχετους νόμους τροπολογίες, για να απαλλάξει τους φίλους της από επιβληθέντα πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για φορολογικές παραβάσεις. Στη λίστα των ωφελούμενων επιχειρήσεων, περισσότερο κερδισμένες - τελείως συμπτωματικά - εμφανίζονται οι πετρελαιακοί όμιλοι Βαρδινογιάννη και Λάτση.

Τα πρόστιμα αφορούν τα χρόνια 2010 και 2011. Σύμφωνα με εφοριακούς, αν ο έλεγχος επεκταθεί αφ' ενός χρονικά και αφ' ετέρου σε μεγαλύτερο αριθμό μεγάλων εταιριών, είναι πιθανό να πρόστιμα να φτάσουν τα 15 δισ.

Η κυβέρνηση βεβαίως δεν επιθυμεί να στεναχωρίσει τους φίλους της, αυτούς που τη στηρίζουν μέσα από τα ΜΜΕ και την κυβερνητική προπαγάνδα που αυτά κάνουν και που πολλοί από αυτούς κατέχουν. Για την κυβέρνηση φτάνει που υπάρχουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, από τους οποίους απομυζούν όσα χρειάζονται.

Αυτή είναι η ηθική των ευσεβών και θρησκευόμενων Σα(χλα)μαρά, Βενιζέλου και των φίλων τους. Και έτσι αποφεύγουμε την χρεοκοπία...

http://swell-swell.blogspot.gr/

Ποταμός Γουλιμής. Του Στάθη

Τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές το «ποτάμι» του κ. Σταύρου Θεοδωράκη βρίσκεται στο 10%! Και η στάθμη ανέρχεται!! Ώσπου να τελειώσετε την ανάγνωση αυτού του πονήματος το ποτάμι θα έχει φτάσει στο 20% !!! Νιαγάρας ο Σταύρος. Το κόμμα που εμετρήθη (δημοσκοπικώς) πριν καν να γεννηθεί, που εμετρήθη χωρίς καν να ζυγισθεί, εισβάλει ορμητικό στην πολιτική σκηνή όπως ο χείμαρος του Ποδονίφτη, όταν έχει βρέξει καρέκλες, και απειλεί να σαρώσει ό,τι σάπιο το γέννησε. Έτσι, χωρίς ιδρυτική διακήρυξη, χωρίς καταστατικό, χωρίς ιδεολογία , χωρίς πρόγραμμα – κάτι δηλαδή σαν εκπομπή της Μαρίας Ρεζάν χωρίς τη Μαρία Ρεζάν – ο φουσκωμένος ποταμός Σταύρος διαβαίνει τον Γρανικό κι απειλεί να φθάσει ως τα Γαυγάμηλα σαρώνοντας στο διάβα του το σάπιο κατεστημένο στο οποίον τόσα χρόνια σύχναζε (δεν θα πω ανήκε, διότι είναι βαρειά κουβέντα, και τις βαρειές κουβέντες ο Σταύρος δεν τις σηκώνει). Για παράδειγμα : ποιός Σημίτης; ποιός Γιωργάκης; πού τους είδα, πού τους ξέρω! – ίσως να με ξέρουν εκείνοι! Πρόβλημά τους, «εγώ δεν είμαι υποχείριο» λέει ο Σταύρος. «Εγώ είμαι επιτυχημένος δεν είμαιλούζερ, ποιανού να γίνω υποχείριο;». Πράγματι ! Ο Σταύρος είναι υπεράνω δεξιάς και αριστεράς – αυτά είναι πράγματα ντεμοντέ. Απλώς όπως λέει «θα κλέβει ιδέες πότε απ΄την αριστερά πότε απ΄τη δεξιά» και θα πορεύεται σαν φούσκα μέσα στην εποχή της φούσκας, όπου φυσάει ο άνεμος. Πολύ βολικό. Όσο βολική ήταν και η έως τώρα διαδρομή του κ. Σταύρου Θεοδωράκη, «αντισυστημικός» στα εύκολα, όπως για τα προβλήματα των τσιγγάνων ή των γκαίυ (χωρίς να τα υποτιμώ), συστημικός όμως ως τα μπούνια για τα χοντρά προβλήματα, όπως το μεροκάματο, τα μνημόνια η εθνική ανεξαρτησία, οι αυτοκτονίες και άλλα «λαϊκιστικά»! Άπαγε! το κόμμα του Σταύρου δεν έχει σχέση με τέτοιες βαρβατίλες, είναι κάτι σαν ΜΚΟ, σαν ψόφιο λάιφ στάιλ που δεν έχει βρωμίσει ακόμα, ένα κίνημα «καθώς πρέπει αγανακτισμένων», με τις απαιτήσεις ενός λαού που έχει τη «δυστυχία να είναι έλληνας», ενός λαού που αρνείται να σιχαθεί τον εαυτό του και να γίνει σλόγκαν, διαφημιστικό σποτ, ατάκα, αντί να μαζεύεται στις πλατείες, όπως οι τρισκατάρατοι αγανακτισμένοι και να εκδηλώνει τον πόνο του, την οργή του, το θόλωμά του, την αγωνία του, χωρίς κανέναν στυλ χωρίς να΄χει ένα image, βρε αδερφέ, χωρίς να πουλάει κάποια μούρη- δες τον Σταύρο με τι άνεση μιλάει στους δημοσιογράφους πηγαίνοντας πάνω-κάτω, μια εικόνα χίλιες λέξεις κυρίως όταν αυτές οι χίλιες λέξεις δεν υπάρχουν. Κυρίως όταν απλώς επαναλαμβάνεις πεθαμένα κλισέ που τριάντα χρόνια τώρα νεάζουν- ένας σοβαροφανής Μπέπε Γκρίλο που την πέφτει στον Μπερλουσκόνιπου τον γέννησε. Διότι αυτό είναι το κόμμα του Σταύρου: ένα απότοκο του εκφυλισμού της δημοκρατίας. Μια ακόμα απόπειρα αποπολιτικοποίησης της πολιτικής. Ένα παρεάκι που ζει στον μικρόκοσμό του και απαρτίζεται από ανθρώπους που κολακεύουν ο ένας τον άλλον ότι είναι επιτυχημένοι και όχι λούζερ. Είναι το κόμμα αυτό ένα ακόμα παραλήρημα της κεντροαριστεράς πουψυχορραγεί ανάμεσα στους 58 της Ελιάς, τους 30 του Σταύρου, τους 101 της ΔΗΜΑΡ και τα 101 ντόπερμαν των αφεντικών στα ΜΜΕ. Πολιτικά σχήματα που, αφού χρεοκόπησαντη χώρα κι αλάλιασαν τον λαό, προσπαθούν τώρα να διασωθούν και αλληλοπνίγονται - μοιάζουν όλα αυτά όχι σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αλλά σαν μια γούρνα όπου πλατσουρίζει μέσα της πικρόχολος τις γέρων, πεπεισμένος ότι είναι το άλας της γης και το αθάνατο νερό της αλαζονείας. Το σύστημα που έκανε την Ελλάδα (και την Ευρώπη) μπάχαλο, στην Ελλάδα πνέει τα λοίσθια -πολλά τα απόνερα, δεν τα βλέπω ποτάμι. Ευτυχώς, διότι τέτοιο ποτάμιμόνον Αχέροντας θα μπορούσε να ‘ναι, να πνίγει μέσα του «αγανακτισμένους» και «λαϊκιστές» κι όλο εκείνο το λαϊκό καρκατσουλιό που δεν μπορεί να φάει ένα σατομπριάν, χωρίς να μπερδέψει τα μαχαιροπίρουνα καθώς και τις χρονιές που το κρασί της Αλσατίας ήταν άξιο να το πιει ο Μπαρόζο Όπως και να ‘χει, αντί Παπανδρέου, ο Σημίτης, αντί Σημίτη ο Γιωργάκης, αντίΓιωργάκη ο Βενιζέλος, αντί Βενιζέλου ο Σταύρος, μια πορεία του ΠΑΣΟΚ (διότι περίτου ΠΑΣΟΚ και των παρενδύσεών του πρόκειται) προς τα κάτω, από τον Τρικούπη στονΓουλιμή, ή, αν προτιμάτε, από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στον Κληκλή, ένα άγος που έφαγε τα ψωμιά του, αφού πρώτα κατασπάραξε το σώμα της πατρίδας...

http://www.enikos.gr/


 

Προσυμφωνημένη έξοδος στις αγορές με την JP Morgan – Αποκάλυψη στην ΕΡΤ3 και τον Απαγορευμένο Λαβύρινθο (video)

Σε προσυμφωνημένη αγοραπωλησία ομολόγων με την JP Morgan, έχει προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών. Αυτό αποκάλυψε, μιλώντας στην ΕΡΤ3 και τον Απαγορευμένο Λαβύρινθο, χθες ο Γιώργος Χριστοφορίδης, εκδότης της εφημερίδας «ΤΟ ΧΩΝΙ» σημειώνοντας μάλιστα, ότι δεν αποκλείεται να πάμε τελικά για εθνικές εκλογές πριν από τις ευρωεκλογές.  Λέει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος στο 1:08:00 της εκπομπής. «Η κυβέρνηση έχει κάνει ένα ντιλάρισμα (εν. συμφωνία) με την JP-MORGAN να βγουν στις Αγορές και να αγοράσει η εν λόγω εταιρία ελληνικά ομόλογα , ώστε να δημιουργήσει τη αίσθηση ότι η Ελλάδα βγαίνει στις Αγορές και να το πλασάρουν ως της ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, που πλέον αποδίδει».

http://www.ertopen.com/