Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Για ένα μήνα αναβάλλεται η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ

Την αναβολή στην καταβολή της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ κατά ένα μήνα (η πρώτη δόση έπρεπε να καταβληθεί μέχρι 29 Αυγούστου) ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος Ευάγγελος Βενιζέλος, ώστε «να διορθωθούν λάθη και να γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές χωρίς επιβάρυνση και ταλαιπωρία των πολιτών». Στο μεταξύ, τις ευθύνες για το φιάσκο του Ενίαου Φόρου Ακινήτων, επιρρίπτει οΜιλτιάδη Βαρβιτσιώτης στο προηγούμενο οικονομικό επιτελείο. Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλους κάλεσε να «αναλάβουν τις ευθύνες τους» όσους όσοι έκαναν την προσομοίωση για τη φορολογία του ΕΝΦΙΑ, επιρρίπτοντας ευθύνες και στον πρώην ΥΠΟΙΚ, Γιάννη Στουρνάρα.
Εξερχόμενος από το Μεγάρο Μαξίμου, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ανέφερε επίσης ότι δεν αρκούν τα μέτρα προσωρινής απασχόλησης και στήριξης ανέργων, και ανακοίνωσε ότι στις 25 Αυγούστου θα συνέλθει σε πρώτη συνεδρίαση το Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης. Παράλληλα, εξέφρασε την ικανοποίηση του γιατί η κυβέρνηση «επισημοποίησε τη συνέχιση των μέτρων στήριξης των ανέργων».
Βγαίνουν τα «μαχαίρια» για το φιάσκο 
Τις ευθύνες για τους λάθους υπολογισμούς στον ενιαίο φόρο ακινήτων επέρριψε ο υπουργός Ναυτιλίας,Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, στο προηγούμενο οικονομικό επιτελείο και ειδικότερα στον προηγούμενο γενικό γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη, μιλώντας στον Σκαϊ. «Ο γγ. Εσόδων διαχειριζόταν τα θέματα, σαφέστατα υπάρχουν ευθύνες του προηγούμενου οικονομικού επιτελείου με τους φόρους. Ο αρμόδιος για την υλοποίηση γενικός γραμματέας δεν είχε προετοιμάσει καλά το σύστημα αυτό. Έγιναν λάθη», δήλωσε. «Βλέπω υπουργό στον ΣΚΑΪ να ξεφτιλίζεται. Αν δεν ξέρει τα θέματα ας μην μιλάει καλύτερα», σχολίασε ο Χάρης Θεοχάρης.
Να «αναλάβουν τις ευθύνες τους» όσους όσοι έκαναν την προσομοίωση για τη φορολογία του ΕΝΦΙΑ, κάλεσε, από την πλευρά του ο υφυπουργός Ανάπτυξης Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος. Όπως είπε, «πρόκειται για λάθος προσομοίωση και υπολογισμό έχουν ευθύνη όλοι όσοι ασχολήθηκαν» επισήμανε, ενώ σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι ευθύνη έχει και ο τέως υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.
«Είναι τροχοπέδη η ιστορία με τον ΕΝΦΙΑ μας παει ένα βήμα πίσω στους πολίτες που έχουν αποδεχθεί κάποια δεδομένα και βλέπουν να γίνονται κάποια αλλά που είναι εντελώς εξόφθαλμα τραγικά», σημείωσε ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος προσθέτοντας ότι  «είναι θετικό ότι άρχισαν οι αλλαγές και δεν έχουν τελειώσει όλες... Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι συγκεκριμένη να παει πληρωμή ένα μήνα πίσω (τέλη Σεπτεμβρίου) για να γίνουν οι αλλαγές που χρειάζονται».
Νωρίτερα, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη, μιλώντας στον Ant1, ανέφερε για το φιάσκο του ΕΝΦΙΑ, ότι «δεν το έκανε το λάθος ο Σαμαράς, ούτε ο υπουργός Οικονομικών. Κάποιος έκανε το λάθος, κάποιος δεν επαλήθευσε, κάποιος δεν κοίταξε το χαρτί πριν φύγει κτλ.». «Υπάρχει οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση και από τη βαριά φορολογία. Η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτή τη βαριά φορολογία», σημείωσε επίσης.
Υπενθυμίζεται ότι μετά τις έντονες αντιδράσεις για το φιάσκο του ΕΝΦΙΑ, με τα «φουσκωμένα» εκκαθαριστικά που καλούνται να πληρώσουν χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβεληςανακοίνωσε την Τετάρτη από τη Βουλή ότι ο ΕΝΦΙΑ για 4.000 οικισμούς, στους οποίους τα ακίνητα και τα οικόπεδα είναι εκτός αντικειμενικού προσδιορισμού των αξιών, θα υπολογιστεί όπως ο ΦΑΠ του 2013.
ΣΥΡΙΖΑ: Ο ΕΝΦΙΑ είναι το Βατερλό της κυβέρνησης
«Μετά τα κροκοδείλια δάκρυα των βουλευτών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς τον εμπαιγμό και την κοροϊδία των Σαμαρά-Βενιζέλου οι οποίοι αφού στέλνουν τον Ε(Ν)ΦΙΑΛΤΗ στα νοικοκυριά "δίνουν εντολές" ανερυθρίαστα για "διορθώσεις"  και πληρωμή ένα μήνα αργότερα!», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ. 
«Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου δήμευση περιουσίας των πολιτών αφού αντικειμενικά και λόγω της μνημονιακής πολιτικής δεν μπορούν να πληρώσουν. Δεν προβλέπει αφορολόγητο όριο και δεν προστατεύει και τη μικρή ιδιοκτησία. Είναι το Βατερλό της κυβέρνησης η οποία πρέπει να φύγει άμεσα», αναφέρει επίσης η αξιωματική αντιπολιτευση. 


http://tvxs.gr/

Το σιωπηλό πραξικόπημα

Του Στέλιου Κούλογλου
Δεν έχουμε ούτε τανκς στους δρόμους, ούτε φυλακές και ξερονήσια για τους αντιφρονούντες. Έχουμε όμως μια συστηματική παραβίαση του Συντάγματος, από τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που το Σύνταγμα ορίζει σαφώς ότι αφορούν την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων και όχι το κλείσιμο της ΕΡΤ, παραδείγματος χάριν, μέχρι τις τροπολογίες όπως αυτή για τα ΜΜΕ που ψηφίστηκε χθες σε έναν νόμο που αφορούσε δωρεές ανάμεσα σε δύο νοσοκομεία.
Κανονικά, αν υπήρχε στοιχειώδης σεβασμός στο Σύνταγμα, η τροπολογία που προκάλεσε χθες την αποχώρηση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ από την Βουλή καθώς και την απεργία της ΕΣΗΕΑ, δεν θα έπρεπε ούτε καν να είχε μπει για συζήτηση. Το άρθρο 74, παράγραφος 5 του Συντάγματος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: «Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση».
Το ίδιο σαφές είναι και το άρθρο 75 παρ.2 του Συντάγματος, που προβλέπει ότι κάθε νομοσχέδιο ή τροπολογία που καταθέτει προς ψήφιση η κυβέρνηση πρέπει να συνοδεύεται από έκθεση προκειμένου να γνωστοποιούνται οι οικονομικές επιπτώσεις των νομοθετημάτων. Για την τροπολογία αυτή λοιπόν για τα ΜΜΕ που όπως σημειώθηκε δεν έπρεπε καν να συζητηθεί, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ήταν καταπέλτης: «Τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια εντός των οποίων ζητήθηκε η σύνταξη της έκθεσης δεν επέτρεψαν την ολοκληρωμένη επεξεργασία της τροπολογίας και της εκτίμησης των οικονομικών αποτελεσμάτων».
Τι ακριβώς συμβαίνει εδώ; Μέσα σε τρεις μέρες, από κατακαλόκαιρο Σάββατο το πρωί που κατατέθηκε η τροπολογία μέχρι χθες που ψηφίστηκε, η κυβέρνηση, οι αρμόδιοι υπουργοί που την υπέγραψαν και οι βουλευτές που την ψήφισαν παραβίασαν το Σύνταγμα δύο φορές, με τον πιο χοντροκομμένο τρόπο!
Αν μάλιστα δούμε και το περιεχόμενο της τροπολογίας, ότι ήταν σαν να είχε γραφεί σε κάποια γραφεία εκδοτών, τότε έχουμε πλήρη απαξίωση της Δημοκρατίας: Το Σύνταγμα παραβιάζεται ανοιχτά και η Βουλή μετατρέπεται σε όργανο εξυπηρέτησης συγκεκριμένων εγχώριων οικονομικών συμφερόντων, όταν δεν νομοθετεί υπέρ των ξένων δανειστών όπως γίνεται με το πολυνομοσχέδιο που συζητείται σήμερα.
Με την σειρά τους, τα εγχώρια συμφέροντα ελέγχουν την ενημέρωση και έτσι τα βασικά ΜΜΕ κάνουν τα στραβά μάτια για τις παραβιάσεις του Συντάγματος και αποκρύπτουν τις ειδήσεις για παρόμοιες τροπολογίες. Αν δηλαδή δεν υπήρχαν μια-δυο εφημερίδες της αριστεράς και κυρίως η ενημέρωση στο ίντερνετ, δεν θα ξέραμε τίποτα. Θα ήταν όπως σε μια δικτατορία, όπου μια ανεξέλεγκτη εξουσία αποφασίζει και διατάσσει και οι πολίτες μαθαίνουν τι συμβαίνει στη χώρα τους από τους ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Δεν έχουμε φτάσει ακόμη, αλλά προς τα εκεί βαδίζουμε ολοταχώς: Η ακροδεξιά ομάδα που κυβερνά την χώρα με ολίγη πράσινη συνιστώσα έχει ξεκινήσει τα τελευταία 2 χρόνια ένα σιωπηλό πραξικόπημα που καταργεί το ένα άρθρο του Συντάγματος μετά το άλλο, επιστρατεύει απεργούς, κλείνει την Βουλή το καλοκαίρι επειδή δεν υπάρχει… νομοθετικό έργο και γενικώς γυρίζει το δημοκρατικό παιχνίδι δεκαετίες πίσω. Και επειδή είναι πολλά τα λεφτά, γιατί πλιάτσικο γίνεται και τίποτα άλλο πια, θα συνεχίσουν ακάθεκτοι στον ίδιο δρόμο όσο δεν υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις(όχι δηλαδή απεργίες της ΕΣΗΕΑ που ανακοινώνονται στους ενδιαφερόμενους 10 λεπτά πριν ξεκινήσουν). Και όσο δεν γίνει σαφές σε υπουργούς και βουλευτές που παραβιάζουν το Σύνταγμα, ότι θα χρειαστεί κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν για αυτό.
Η «Επιτροπή για τις αλλαγές στο κράτος, το πολιτικό σύστημα και το Σύνταγμα» που είχε εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ενεργοποιηθεί και οι αντιστάσεις να οργανωθούν από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας. Γιατί μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου να μην κάνει το σιωπηλό πραξικόπημα επίσημο αφού πρέπει η Μέρκελ να κρατάει τα δημοκρατικά προσχήματα στην ΕΕ, αλλά όλο και κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει, όσο ο βιασμός του Συντάγματος γίνεται ρουτίνα ενώ βαθαίνει η πολιτική και κοινωνική κρίση στη χώρα. To κανονικό από το σιωπηλό πραξικόπημα δεν είναι παρά μερικά άρθρα απόσταση.

http://tvxs.gr/

400.000 μικρομεσαίοι απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ - Ποιοί γλυτώνουν τον "εφιάλτη" του 23%



Να μην χρεώνουν ΦΠΑ 6,5% έως 23%, επιτρέπει σε περισσότερους από 400.000 μικρομεσαίους η κυβέρνηση. Με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών κύριος Χαρδούβελης, όσοι έχουν τζίρο κάτω των 10.000 ευρώ, μπορούν αν θέλουν να απαλλαγούν από τον ΦΠΑ. «Αποκτούν έτσι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα αφού δεν θα χρεώνουν ΦΠΑ» τόνισε ο κύριος Χαρδούβελης, ενώ θα απαλλαγούν από τα κόστη και την ταλαιπωρία για να υποβάλλουν κάθε τρεις και λίγο δηλώσεις ΦΠΑ στην εφορία.
Το σχέδιο αφορά μόνο στα φυσικά πρόσωπα (ατομικές επιχειρήσεις) που θα πρέπει πριν επιλέξουν, να παραμείνουν στο σύστημα ΦΠΑ για τουλάχιστον πέντε  χρόνια. Κριτήριο θα είναι ο τζίρος των τελευταίων ετών.
Ποιοί θα γλιτώσουν 23% ΦΠΑ
Είχε προηγηθεί πάντως μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση του αρμόδιου υφυπουργού κυρίου Γιώργου Μαυραγάνη με την Τρόικα, προκειμένου να απαλλαχθούν από τον ΦΠΑ οι μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες. Η απαλλαγή από ΦΠΑ των επιχειρήσεων με πολύ μικρό τζίρο βρίσκει σύμφωνη την Task Force του Χορστ Ράιχενμπαχ αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες,  τα κλιμάκια του ΔΝΤ  και κυβέρνηση διαφωνούσαν για το όριο του τζίρου που θα επιλεγεί.
Στο "παζάρι" αυτό, το οικονομικό επιτελείο ζητούσε να τεθεί χαμηλό όριο στα 10.000 ευρώ, κάτω από το οποία δεν θα υπάγεται ένας επιτηδευματίας σε ΦΠΑ. Έτσι απαλλάσσονται 400.000 και πλέον επιτηδευματίες. Αντιθέτως το ΔΝΤ πίεζε να εξαιρεθούν από τον ΦΠΑ σχεδόν 600.000 μικρές επιχειρήσεις και επαγγελματίες, ανεβάζοντας το όριο τζίρου στα 20.000-25.000 ευρώ.


http://www.koutipandoras.gr/

X. Αλεξίου προς Μ. Καψή: «Κανένας πριν από σένα δεν μού έχει ανακατώσει τόσο το στομάχι»

Την παρακάτω απάντηση στο twitter του Μανώλη Καψή (https://twitter.com/ManolisKapsis) έδωσε η δημοφιλής τραγουδίστρια Χαρούλα Αλεξίου:
Μανώλη Καψή,
Κανείς πριν από εσένα δεν με έχει κάνει μέχρι τώρα να νοιώσω τέτοιο ανακάτεμα στο στομάχι με την επίθεση του.
Γιατί ; είπα.
Τέτοιο μίσος, τέτοια αηδία μπορεί να έχω προκαλέσει σε έναν άνθρωπο που δεν με ξέρει παρά μόνο μέσα από το τραγούδισμα μου;
Γιατί δεν έχω το δικαίωμα να έχω γνώμη για ότι συμβαίνει στον τόπο μου ακόμη κι αν κάνω λάθος ;
Γιατί αφού εσύ πονάς περισσότερο την χώρα από εμένα δεν έψαξες να βρεις (μια και δεν είδες το δικό μου όνομα στις λίστες που δεν είναι δική μου ευθύνη) το πόσο εντάξει ή όχι είμαι ;
Αν ψάξεις και εκπλαγείς θα ζητήσεις συγνώμη ;
Έχεις το δικαίωμα να διασύρεις ανθρώπους και να χρησιμοποιείς τέτοιο λεξιλόγιο χωρίς λόγο ;
Μήπως δεν είσαι εσύ, αλλά κάποιος άλλος κακοήθης που χρησιμοποιεί το όνομά σου ;
Μόνο “Γιατί” έχω να επαναλαμβάνω .
Δεν υπάρχει λογική στα γραφτά σου για να μπορέσω να σε κατανοήσω ακόμη κι αν τα έγραψες εν θερμώ (;).
Μακάρι να μην είσαι ο αληθινός.
Τί να πω;
Χαρούλα Αλεξίου
________
Αυτά που έγραψε ο Μανώλης Καψής στο τουίτερ του είναι τα εξής:


http://www.koutipandoras.gr/

Ας μαζευτούμε

Δεν θα γράψω καμία άλλη ιστορία. Άλλωστε αυτό που λέει η ψυχολογία είναι ότι αυτός που μένει άνεργος, δηλαδή αποκομμένος από το κοινωνικό σύνολο, κλείνεται στον εαυτό του και προσπαθεί να βγάλει όλο του το ξέσπασμα μέσα από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ή ακόμα χειροτέρα, κλείνεται στον εαυτό του και πέφτει σε κατάθλιψη. Όλα του φταίνε. Νευριάζει με το παραμικρό και στο τέλος τα βλέπει όλα μαύρα. 
 
Θα ήθελα μόνο να κάνω μια πρόταση σε όλους τους ανέργους και στη δική σας ιστοσελίδα: από στόμα σε στόμα μπορούμε να έχουμε τη δική μας φωνή. Φανταστείτε 1.500.000 ανέργους σε μια ιστοσελίδα, με τα στοιχεία μας και μαζεύοντας υπογραφές να στέλναμε στην κυβέρνηση ένα μήνυμα σε τι συμφωνούμε και σε τι διαφωνούμε. Παράλληλα δε, να δώσουμε δημοσιότητα σε όλη αυτή τη διαδικασία.
 
Αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, αυτοί θα νομίζουν ότι έχουμε λογαριασμούς στο εξωτερικό και εντάξει αφού δεν κουνιέται κανένας, μια χαρά πάνε όλα. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από σωματεία εργαζομένων. Αυτοί είναι βολεμένοι από τα αφεντικά τους, δηλαδή τους κυβερνώντες, ή τα κόμματα που πιστεύουν. 
 
Ακόμα και στο δρόμο να βγείτε για συγκεντρώσεις πάλι δεν θα αλλάξει τίποτα. Χρειάζονται δραστικά μέτρα και αυτά είναι μόνο τα ονόματα και στοιχεία ανθρώπων - και όχι αριθμών - που θα αποτελούν τους πραγματικούς άνεργους που διαμαρτύρονται ενεργά.
 
Κάντε μια αρχή από τη δική σας ιστοσελίδα να δούμε τα αποτελέσματα και να ξέρετε ότι οι άνεργοι δεν είναι απλά 1.500.000. Πίσω από αυτούς κρύβονται οι οικογένειές τους. Άρα πολλαπλασιάστε τα νούμερα επί 2, 3 ή 4.
 
Ευχαριστώ και ελπίζω να δω αναρτημένο το άρθρο μου.
ΛΙΟΝΤΑΡΙ , 43 χρ.

http://imerologioanergou.gr/

Η ώρα της αμείλικτης επιλογής πλησιάζει κι ο καθένας μας ας κάνει το κουμάντο του...

Του Δημήτρη Καζάκη

Ο Αύγουστος αυτός από πολλές απόψεις μοιάζει με τον Αύγουστο του 2007. Να θυμηθούμε ότι τότε άρχισαν να καταρρέουν οι χρηματιστικές αγορές λόγω της μαζικής εκποίησης τίτλων με εγγύησεις τα δάνεια υψηλού ρίσκου των ΗΠΑ. Ήταν το πρελούδιο που τελικά οδήγησε στο κραχ του Οκτωβρίου 2008 μετά την κατάρρευση της τράπεζας Lehmann Brothers. Από τότε η παγκόσμια οικονομία και κυρίως τα δυο μεγαλύτερα κέντρα της, οι ΗΠΑ και η Ευρωζώνη, έχουν επιδοθεί σ' έναν απεγνωσμένο αγώνα δρόμου να απομακρύνουν ένα νέο καταστροφικό κραχ.


Τι κατάφεραν μετά από σχεδόν 6 χρόνια παγκόσμιας κρίσης; Να εκτινάξουν τον όγκο του πλασματικού κεφαλαίου, δηλαδή των χρηματαγορών, παγκόσμια σε επίπεδα που ξεπερνούν πια το ύψος ρεκόρ του 2007, ενώ η παγκόσμια οικονομία έχει συρρικνωθεί από τότε κατά το μέγεθος μιας Γερμανίας. Να δημιουργήσουν τέτοια επίπεδα κοινωνικής ανισότητας και υποβάθμισης της ζωντανής εργασίας, που έχουν οδηγήσει την πραγματική οικονομία σε μια πρωτόγνωρη ύφεση δίχως δυνατότητα διαφυγής.

Η ανισότητα υπονομεύει την όποια ανάκαμψη...

Το γεγονός αυτό αναγκάζει ακόμη και τυπικούς εκπροσώπους των χρηματαγορών να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Μόλις χθες ο οίκος Standard & Poor's δημοσίευσε μια μελέτη με τον χαρακτηριστικό τίτλο: Πώς η αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα υπονομεύει την οικονομική άνοδο των ΗΠΑ... Για φανταστείτε σε τι αδιέξοδο βρίσκεται το παγκόσμιο σύστημα και οι ίδιες οι ΗΠΑ, για να φτάνει μέχρι και η S&P να ομολογεί το προφανές.

Σ' αυτήν αναφέρει χαρακτηριστικά: "Υψηλότερα επίπεδα εισοδηματικής ανισότητας αυξάνουν την πολιτική πίεση, αποθαρρύνοντας το εμπόριο, τις επενδύσεις και τις προσλήψεις... Εκτός από τις ακραίες διακυμάνσεις της οικονομίας, τέτοιες ανισορροπίες στο εισόδημα τείνουν να αμβλύνουν την κοινωνική κινητικότητα και να παράγουν ένα λιγότερο εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, το οποίο δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε μια μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία. Αυτό μειώνει τις μελλοντικές προοπτικές εισοδήματος και τις δυνατότητες μακροπρόθεσμης ανάπτυξης, παγιώνονται οι πολιτικές επιπτώσεις και επεκτείνονται τα προβλήματα."

Και καταλήγει στο συμπέρασμα: "Η επισκόπησή μας των δεδομένων, καθώς και ο πλούτος της έρευνας για το θέμα αυτό, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το τρέχον επίπεδο της εισοδηματικής ανισότητας στις ΗΠΑ επηρεάζει αρνητικά την αύξηση του ΑΕΠ, σε μια εποχή που η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου πασχίζει να ανακάμψει από τη Μεγάλη Ύφεση [εννοεί αυτή που ξέσπασε με το κραχ του 2008] και η κυβέρνηση είναι σε ανάγκη από κεφάλαια για να υποστηρίξει τη γήρανση του πληθυσμού."

Αν αυτά ισχύουν - και ισχύουν, όπως πολύ καλά γνωρίζουν όσοι ασχολούνται σοβαρά με το θέμα - για τις ΗΠΑ, τότε τι πρέπει να πούμε εμείς στην Ελλάδα, αλλά και οι άλλοι λαοί στην ευρωζώνη, όπου οι πολιτικές οριζόντιων περικοπών και εισοδηματικής ανισότητας προκειμένου να διασωθεί το ευρώ και οι τράπεζες, είναι πολύ χειρότερες απ' ότι στις ΗΠΑ; Μάλιστα πρόσφατα το Economist(19/7) σε μια κρίση πανικού και υστερίας μπροστά στη νέα διαφαινόμενη επιδείνωση της αμερικανικής οικονομίας, στο κεντρικό άρθρο του ζητά από τις ΗΠΑ να μιμηθούν την Ευρώπη στον τρόπο ολοκληρωτικής διάλυσης του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων της εργασίας.

Εντός των πλαισίων, το πλήρες αδιέξοδο...

Το δυστύχημα όμως για το παγκόσμιο σύστημα, για το σύστημα που αντιπροσωπεύουν οι ΗΠΑ και η ευρωζώνη, δεν είναι δυνατόν πλέον να υπάρξει διορθωτική πολιτική που να αντιμετωπίζει τις ανισότητες. Ούτε καν με τους όρους που έγινε την εποχή του μεταπολεμικού "κοινωνικού συμβολαίου" στην Ευρώπη και αλλού. Δεν το επιτρέπει το μέγεθος των διεθνών χρηματαγορών και των τραπεζών.

Σήμερα ο εξέχων εκπρόσωπος του παγκόσμιου καπιταλισμού, ο κατ' εξοχήν "συλλογικός κεφαλαιοκράτης" - για να θυμηθούμε έναν όρο του Μαρξ - δεν είναι ούτε το κράτος, ούτε ο επιχειρηματίας. Είναι η τράπεζα και ο επενδυτής της χρηματαγοράς. Κι αυτούς δεν τους αφορά η οικονομία με όρους ενεργούς ζήτησης και προσφοράς. Τα κέρδη τους δεν εξαρτώνται από τις επενδύσεις στην παραγωγή, τις πωλήσεις εμπορευμάτων και την μισθωτή απασχόληση. Το δικό τους κέρδος μετριέται από τις αποδόσεις χαρτιών στο χρηματιστήριο και τις αγορές χρήματος. Πράγμα που έχει οδηγήσει στην σχεδόν απόλυτη κυριαρχία της χρηματιστικής κερδοσκοπίας σε βάρος ακόμη και των πιο παραδοσιακών μορφών καπιταλιστικού κέρδους. 

Κι έτσι μέσα στα 6 χρόνια της παγκόσμιας ύφεσης που κατάφερε στις πλάτες μιας τερατώδους αναδιανομής εισοδήματος και πλούτου διεθνώς, με την πραγματική οικονομία να γνωρίζει τις χαμηλότερες ιστορικά επιδόσεις της, τουλάχιστον για έναν ολόκληρο αιώνα, ο σημερινός "συλλογικός κεφαλαιοκράτης" κατόρθωσε να εκτινάξει τις αποδόσεις της χρηματαγοράς σε επίπεδα υψηλότερα του 2007. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργήσει μια ακόμη πιο αδύναμη οικονομία με χρηματαγορές πολύ πιο επιρρεπείς και ανοιχτές στα κραχ.

Σε αναμονή ενός νέου μεγάλου κραχ...

Σήμερα, ακόμη και η πιο περιορισμένη "διόρθωση" της χρηματιστικής αγοράς, είναι σε θέση να πυροδοτήσει ένα παγκόσμιο κραχ πολύ πιο ισχυρό από αυτό του 2008, αλλά και του 1929-33. Κι απ' ότι φαίνεται βρισκόμαστε ήδη σε μια τέτοια τροχιά.

Ξεκίνησε μ' ένα κύμα εκποιήσεων μετοχών στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης την προηγούμενη εβδομάδα. Συνεχίζεται από την Δευτέρα με πτώση των χρηματιστηρίων στην Ευρώπη, όπου τα χρηματιστήρια της Ιταλίας και της Ισπανίας πλήττονται ιδιαίτερα. To ίδιο και στην Ασία. Μέχρι και η Κίνα νιώθει τη θερμότητα της χρηματιστικής κρίσης.

Οι αναλυτές αποδίδουν αυτή τη "διόρθωση" - όπως ελπίζουν - των αγορών στις γεοπολιτικές εντάσεις και σε άλλους συγκυριακούς παράγοντες. Δεν έχουν πντελώς άδικο. Όντως οι γεοπολιτικές εντάσεις θα εντισχύσουν την αστάθεια. Όμως και οι γεωπολιτικές εντάσεις με τη σειρά τους είναι προϊόν όχι απλά κάποιων "κακών" ή "άστοχων" πολιτικών επιλογών, αλλά της ίδιας της ανάγκης πρόσθετων ευκαιριών κέρδους στις χρηματαγορές σε συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης.

Η  αλήθεια λοιπόν είναι ότι μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τεράστιο κύμα εκποίησης χαρτιών ανάλογο με εκείνο του Αυγούστου 2007. Ίσως και μεγαλύτερο. Καταμεσής μιας παγκόσμιας ύφεσης. Αυτοί που γνωρίζουν ήδη κρατούν την αναπνοή τους, καθώς βλέπουν να συνεχίζεται η καθοδική τάση των αγορών.

Οι γνωρίζοντες δεν αγωνιούν μόνο για ένα πιθανό κραχ, που τελικά είναι σίγουρο ότι η παγκόσμια οικονομία δεν θα το γλυτώσει, αλλά και για την "φούσκα" των παραγώγων, που αισίως έχει ξεπεράσει κατά πολύ το ύψος του 2007 και βρίσκεται κοντά στα 700 τρις δολάρια διθνώς. Το κραχ του 2008 δεν πυροδότησε την κατάρρευση της αγοράς παραγώγων κι έτσι τα κράτη κατόρθωσαν να διασώσουν τις παγκόσμιες τράπεζες και χρηματαγορές. Βέβαια με τρομακτικές επιπτώσεις στους λαούς και στην κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, την οποία βύθισε σε μια πρωτοφανή Μεγάλη Ύφεση.

Τι θα γίνει τώρα, αν τελικά καταρρεύσει η αγορά παραγώγων μετά από ένα ενδεχόμενο κραχ; Κανένα κράτος, ή συνδυασμός κρατών δεν θα μπορέσει να περισώσει τις μεγάλες τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια που κερδοσκοπούν στις χρηματαγορές. Μόνο η γνωστή Deutsche Bankδιαθέτει στα χαρτοφυλάκιά της περί τα 75 τρις δολάρια σε παράγωγα. Μαζί με την GoldmanSachs, η οποία διαθέτει άλλα 45 τρις δολάρια σε παράγωγα, υπερβαίνουν το παγκόσμιο ΑΕΠ σχεδόν κατά 160%. Φανταστείτε μόνο τι θα γίνει αν και όποτε καταρρεύσει η αγορά παραγώγων.

Τι σημαίνει κραχ για τους λαούς;

Αν κοιτάξει κανείς το πρόβλημα από την σκοπιά των λαών, θα διαπιστώσει ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθαυτό το κραχ. Αντίθετα, το κραχ μαζί με μια ενδεχόμενη κατάρρευση της αγοράς παραγώγων, αποτελεί μια βίαιη αναπροσαρμογή ισορροπιών σε μια οικονομία με τόσο βαθιές ανισσοροπίες που χωρίς κραχ και επαναλαμβανόμενες μεγάλες υφέσεις, δεν μπορεί ούτε καν να συνεχίσει όπως είναι. Το κορυφαίο πρόβλημα για τους λαούς είναι οι πολιτικές αποτροπής του κραχ και διάσωσης του "συλλογικού κεφαλαιοκράτη".

Αν σκάσει η μπόμπα ενός παγκόσμιου κραχ είναι σίγουρο ότι η ευρωζώνη και οι τράπεζές της θα υποστούν τις μεγαλύτερες ζημιές, μιας και λόγω της νομισματικής ένωσης έχουν ελάχιστους βαθμούς ελευθερίας κίνησης σε επίπεδο οικονομικών πολιτικών. Τα επιτελεία της ευρωζώνης είναι καταδικασμένα να ακολουθούν νομισματικές μεθόδους για να αντιμετωπίσουν μια κρίση που απαιτεί ριζικά άλλου είδους πολιτικές στο επίπεδο της λαικής κατανάλωσης και της παραγωγής.
Επομένως ένα πιθανό κραχ θα οδηγήσει αναγκαστικά στο κλείσιμο πολλών τραπεζών. Πρωτίστως σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Σε μια τέτοια περίπτωση οι κυβερνώντες κατά τη συνήθη τους πρακτική θα προχωρήσουν σε αναστολή πληρωμών προς το εσωτερικό σε μισθούς και συντάξεις, προκειμένου να διασώσουν τους ολιγάρχες και τους τραπεζίτες. Οι καταθέσεις θα κάνουν φτερά και ο πληθυσμός θα κληθεί να τα φέρει βόλτα όπως-όπως.

Φυσικά οι κυβερνώντες θα επικαλεστούν και πάλι "έκτακτες συνθήκες" για να επιβάλουν τώρα πια καθεστώς πολιορκίας με ντόπιες και ξένες δυνάμεις εξ Ευρώπης, αλλά και με το κοινοβούλιο να λειτουργεί όπως και τώρα ώστε η αντιπολίτευση να κάνει το καθήκον της - να καταγγέλει κρατώντας τα προσχήματα - αλλά χωρίς να βάζει εμπόδια στην πράξη.

Και τότε ο Έλληνας θα κληθεί να αποφασίσει. Ή να ζήσει σε κατάσταση πλήρους αποκτήνωσης, ή να σηκωθεί όρθιος για να διεκδικήσει την χώρα του. Με ή χωρίς παγκόσμιο κραχ, αυτή η ώρα της αμείλικτης επιλογής για τον καθένα από εμάς δεν θα αργήσει να έλθει. Το τι θα γίνει τελικά θα εξαρτηθεί από το αν το 10-20% του λαού μας που υπολογίζω ότι δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του, τον πατριωτισμό του, τη θέλησή του να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο, δικό του και των παιδιών του, θα εγκαταλήψει τα κομματικά μαντριά, τους ιδεολογικούς φραγμούς για να ενωθεί σ΄ένα αυθεντικά εθνικό απελευθερωτικό κίνημα με σκοπό να φέρει τον λυτρωμό. Διαφορετικά η Ελλάδα και ο λαός της, όπως έχουν ταυτιστεί ως έθνος ιστορικά μέχρι σήμερα, θα σβήσουν από τον οικονομικοπολιτικό χάρτη του πλανήτη.



http://dimitriskazakis.blogspot.gr/

Κομπίνα 28 εκατ. ευρώ στα ΕΛΤΑ -Χρηματοδοτούσαν παράνομα τους συνδικαλιστές

Μία μεγάλη κομπίνα που είχαν στήσει συνδικαλιστές των ΕΛΤΑ, μέλη της Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Ταχυδρομικών (ΠΟΣΤ), κατάφερε να εντοπίσει η ΕΛ.ΑΣ. Συγκεκριμένα η Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας έπειτα από φορολογική έρευνα εντόπισε μεγάλες παρατυπίες στις επιχορηγήσεις & ενισχύσεις της Ομοσπονδίας (εισροές χρημάτων), αλλά και οικονομικές ατασθαλίες στις εκροές χρηματικών ποσών για έξοδα κίνησης, ταξίδια, αποζημιώσεις κ.ά. δαπάνες, από μέλη της.

Το ποσό μάλιστα φτάνει τα 28.000.000 ευρώ και αφορά την χρονική περίοδο 2007-2010. Ηδη στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ είναι πέντε μέλη της συνδικαλιστικής οργάνωσης, ενώ ο εισαγγελέας ερευνά και πιθανή εμπλοκή μελών της διοίκησης των ΕΛΤΑ. Μαλιστα όπως έδειξαν οι έρευνες της ΕΛ.ΑΣ για 7 εκατομμύρια ευρώ δεν υπάρχει ούτε ένα παραστατικό.

Σημειώνεται ότι, η συγκεκριμένη Ομοσπονδία είναι δευτεροβάθμια συνδικαλιστική Οργάνωση των επαγγελματικών σωματείων των εργαζομένων του παραπάνω νομικού πρόσωπου, ενώ ως προς τη νομική της μορφή, είναι Σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Ειδικότερα, από την ενδελεχή επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων και στοιχείων, σε συνδυασμό με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, το οποίο διέπει και ρυθμίζει τη λειτουργία των συνδικαλιστικών Οργανώσεων, προέκυψαν μεγάλες παρατυπίες στις επιχορηγήσεις & ενισχύσεις της Ομοσπονδίας από το ως άνω νομικό πρόσωπο (εισροές χρημάτων), αλλά και οικονομικές ατασθαλίες στις εκροές χρηματικών ποσών, από την Ομοσπονδία προς τα μέλη της, μεταξύ των οποίων σε έξοδα κίνησης, ταξίδια στο εσωτερικό, το εξωτερικό, αποζημιώσεις κ.ά. δαπάνες.

Πιο αναλυτικά, οι παρατυπίες αυτές αφορούν :

Σε ποσό ύψους (5.642.592,54) ευρώ, το οποίο εισέρρευσε στην συνδικαλιστική οργάνωση, μέσω λογαριασμού του παραπάνω νομικού προσώπου, με τις κρατήσεις/συνδρομές των εργαζόμενων, που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα Διακοπών, στη λειτουργία του Παραθεριστικού Κέντρου και γενικότερα στις συνδρομές που προβλέπονται από το καταστατικό της για τα μέλη της.
Σε ποσό ύψους (2.370.472,28) ευρώ, που εισέρρευσε μέσω άλλου λογαριασμού, ο οποίος αφορούσε στις επιχορηγήσεις του παραπάνω νομικού προσώπου προς την Ομοσπονδία, στο πλαίσιο υλοποίησης των όρων των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που έχουν υπογραφεί μεταξύ τους.
Επίσης, κατά την αντιπαραβολή των στοιχείων του λογιστηρίου του νομικού προσώπου με το Βιβλίο Ταμείου που τηρούσε η συνδικαλιστική οργάνωση, διαπιστώθηκε ότι εισπράξεις και πληρωμές, συνολικού ποσού (2.178.252,15) ευρώ, το οποίο αφορούσε στη λειτουργία των προγραμμάτων «Διακοπών» και «Παραθεριστικού Κέντρου» αντίστοιχα, δεν είχαν καταγραφεί όπως προβλέπεται στο Βιβλίο Ταμείου της.
Επιπλέον, διαπιστώθηκαν οικονομικές ατασθαλίες στις εκροές χρημάτων από την Ομοσπονδία προς τα μέλη της, οι οποίες αφορούσαν κυρίως σε έξοδα κίνησης, ταξίδια, αποζημιώσεις και άλλες δαπάνες.

Πιο αναλυτικά :

Κατά την επεξεργασία εντολών πληρωμής, που είχαν εκδοθεί με αιτιολογία Έξοδα κίνησης - Λειτουργικών Επιτροπών, Έξοδα κίνησης Δ.Σ. κ.λπ., που αφορούσαν αποζημιώσεις μελών της, προέκυψε ότι ορισμένες κατηγορίες εξόδων για αποζημίωση, οι οποίες είχαν καταχωρηθεί με συγκεκριμένες κωδικές ονομασίες και ενδείξεις, δεν προσδιορίζονται στις αντίστοιχες κατηγορίες αποζημίωσης, που προβλέπονται τόσο στο καταστατικό, όσο και στον κανονισμό λογαριασμού αλληλεγγύης του Σωματείου.

Όσον αφορά στα αποτελέσματα ελέγχου των δαπανών της Ομοσπονδίας, που προέρχονται από την χορήγηση αποζημιώσεων στα μέλη της για ταξίδια, προέκυψε ότι πολλές εντολές πληρωμής, είτε δεν συνοδεύονται από κανένα παραστατικό – αποδεικτικό τόσο της πραγματοποίησης, όσο και του συνολικού πραγματικού κόστους των ταξιδιών, είτε συνοδεύονται από μέρος παραστατικών (μεταφορικών μέσων ή ξενοδοχείων).

Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, μέλη της φαίνεται να έχουν λάβει παραπάνω αποζημίωση από την προβλεπόμενη για ημερησία δαπάνη, διαμονή και διανυθέντα χιλιόμετρα.

Καταγράφηκαν ακόμα, περιπτώσεις υπέρβασης αποζημίωσης για κάλυψη ημερησίας δαπάνης και για κάλυψη δαπάνης διανυθέντων χιλιομέτρων.

Κανένα παραστατικό πληρωμής για αποζημίωση ταξιδιών

Χαρακτηριστικό είναι ότι συνολικά 463 εντολές πληρωμής για αποζημίωση ταξιδιών εντός της Ελλάδας και στο εξωτερικό, ποσού (228.115,59) ευρώ, δεν συνοδεύονται από κανένα παραστατικό αποδεικτικό τόσο της πραγματοποίησης όσο και του συνολικού πραγματικού κόστους των ταξιδιών. Από τα παραστατικά των ταξιδιών που ελέχθησαν, για τις περιπτώσεις που προκύπτουν οι ημερομηνίες τέλεσης αυτών, μέλη της Ομοσπονδίας φαίνεται να έχουν λάβει και παραπάνω αποζημίωση ύψους (23.264) ευρώ, σε σχέση με την προβλεπόμενη, για ημερησία δαπάνη, διαμονή και διανυθέντα χιλιόμετρα.

Η δικογραφία που σχηματίσθηκε για τη συγκεκριμένη υπόθεση με τα αποτελέσματα της έρευνας, έχει υποβληθεί στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.

Αναψε «φωτιές» στην Ελλάδα ο Πούτιν με το εμπάργκο στα γεωργικά προϊόντα -Εκτακτη σύσκεψη στο υπουργείο

Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις Ρώσων αξιωματούχων προς την Ελλάδα, τις προηγούμενες ημέρες, τα αντίποινα που αποφάσισε το Κρεμλίνο για τις κυρώσεις της ΕΕ δεν εξαιρούν τη χώρα μας. Κάτι που άναψε «φωτιές» στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. 

Την Τετάρτη ο Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα για απαγόρευση ή περιορισμό για ένα χρόνο των εισαγωγών αγροδιατροφικών προϊόντων που προέρχονται από χώρες που επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία εξαιτίας του ρόλου της στην κρίση της Ουκρανίας. 

Η απόφαση αυτή εκτιμάται ότι θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στην ελληνική οικονομία καθώς θα σταματήσει η εξαγωγή προς τη Ρωσία γεωργικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα μας. Το διάταγμα της ρωσικής προεδρίας, καθώς αφορά  το σύνολο των χωρών-μελών της ΕΕ, η οποία έχει επιβάλλει κυρώσεις κατά της Ρωσίας, δεν εξαιρεί την Ελλάδα.

Για αυτό το λόγο συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη το βράδυ της Τετάρτης στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. 

Φωτογραφία: Eurokinissi

Πηγή: www.iefimerida.gr/ 

Οι πιο καλές γκαρσόνες είμαστε εμείς...

Με τα μπάνια του (ξένου) λαού να συνεχίζονται, όλοι περνάμε υπέροχα. Όλοι; Όχι!
Οι Έλληνες τουρίστες έχουν μειωθεί κατά 50%, αλλά αυτό δε μας πειράζει, αφού εμείς είμαστε τα γκαρσόνια της Ευρώπης.
Και μάλιστα εμείς οι ίδιοι αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας έτσι.

Πάω σε ταβέρνα τουριστικού μέρους, ανοίγω τον κατάλογο και παρατηρώ ότι είναι γραμμένος σε όλες τις πιθανές και απίθανες γλώσσες, εκτός -μαντέψτε- από τα ελληνικά!
Ξέρω ξένες γλώσσες αλλά στη χώρα μου απαιτώ να μη χρειάζεται να... μεταφράζω τον κατάλογο της ταβέρνας!
Φωνάζω τη σερβιτόρα, που απ' τη φάτσα φαινόταν καταγόμενη εκ Βορρά, της ζητώ να μου πει έστω προφορικά τι περιλαμβάνει το μενού, αλλά εκείνη μου απαντάει "i don't speak greek, only english"!
Ε τότε της ζητώ (στα ελληνικά εννοείται) να μου φωνάξει κάποιον που να μιλάει ελληνικά.
Εκείνη, με ολίγη από παντομίμα, μού εξηγεί ότι δεν υπάρχει κανείς (στην ελληνική ταβέρνα ελληνικού παραθαλάσσιου μέρους) που να μιλάει ελληνικά...
Της ζητώ να μου φωνάξει το αφεντικό.
Τον φωνάζει.
Έρχεται αυτός.
Με υφάκι "σας γαμάω όλους".
"Τι θέλετε κύριε;" με ρωτά.
"Να παραγγείλω στα ελληνικά θέλω".
"Δε γίνεται κύριε, εδώ είναι τουριστικό μέρος".
"Σοβαρά μιλάτε; Ποιας χώρας;" τον ρωτώ κι εγώ.
"Σας παρακαλώ" μου λέει. "Εδώ δουλεύουμε μόνο με τουρίστες".
"Ε και; Κι εγώ δεν είμαι τουρίστας;" τον ρωτώ. "Και μάλιστα στη χώρα μου!"
"Τελοσπάντων, να φωνάξω την κοπέλα να παραγγείλετε;" μου γυρίζει βαριεστημενα ο τύπος.
"Στη χώρα μου συνεννοούμαι στα ελληνικά" του λέω. "Χαίρετε!"
Και φεύγω φυσικά.

Πού φτάσαμε ρε πούστη μου;
Να χρειαζόμαστε διερμηνέα για να συνεννοηθούμε στη χώρα μας;
Τι μαλακισμένη νοοτροπία είναι αυτή;
Πόσο... απίθανο τους φαίνεται να κάτσει στο μαγαζί τους ένας... Έλληνας;


Και το θέμα είναι ότι είναι και μαλάκες οι ταβερνιάρηδες.
Γιατί οι Έλληνες πηγαίνουμε στην ταβέρνα και γεμίζουμε το τραπέζι τρεις φορές, παίρνουμε τις μερίδες μας, τα ορεκτικά μας, μπαίνουν και βγαίνουν πιάτα στο τραπέζι, πίνουμε τα κρασιά μας με το κιλό... εν ολίγοις πληρώνουμε!
Και στο δίπλα τραπέζι κάθονται οι τουρίστες, δέκα άτομα σε ένα σχεδόν άδειο τραπέζι, με δυο χωριάτικες στη μέση και τρία εφιαλωμένα νερά και μπαστακώνονται και κάνα τρίωρο.
Τζαμπαατζήδες δηλαδή, που κάθονται σαν τους Βούδες και οι ταβερνιάρηδες... υποκλίνονται σ' αυτούς και γράφουν εμάς στα παπάρια τους!
Ποιους; Εμάς που και χώρα μας είναι και πληρώνουμε τα πενταπλάσια από κείνους και φέρνουμε και ζωντάνια στα μαγαζί.
Και το ωραίο είναι ότι μόλις ζητήσουμε λογαριασμό, στους ξένους θα φέρουνε γλυκάκι και παγωτάκι -προσφορά του καταστήματος- ενώ σ' εμάς θα φέρουν (μαζί με την αμφιλεγόμενη απόδειξη) μόνο τα στραβωμένα τους μούτρα, λες και τους ζητήσαμε... δανεικά!

Και μετά, αοφύ μας διώξουν εμάς καλά-καλά από τα κωλομάγαζά τους, διαμαρτύρονται για την πτώση του τζίρου τους, διότι καταλαβαίνουν στο τέλος πως, ό,τι τζίρο κάνανε τόσον καιρό, τον οφείλανε σ' εμάς και μόνο.
Καλά να πάθουν όμως οι ξενολιγούρηδες κι οι τουριστολάγνοι.



http://toixo-toixo.blogspot.gr/

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Οδός Κεμάλ Ατατούρκ

Επέτειος της 4ης Αυγούστου 1936 σήμερα.
Της μέρας που επιβλήθηκε η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά. Ναι, αυτού που είπε το περίφημο "ΟΧΙ" στους Ιταλούς, την 28η Οκτωβρίου 1940. Ένα Όχι που ακόμα διχάζει τους ιστορικούς, επειδή ο Μεταξάς ήταν γερμανόφιλος, και το οποίο εξαγνίζει για πολλούς το πραξικόπημά του.

Στην εκπομπή του Α.Λυκεσά σήμερα το πρωί άκουσα πως ο Μεταξάς αρνήθηκε το 1922 να πάρει μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία και ότι, μετά το θάνατο του Ατατούρκ το 1938 μετονόμασε -ευτυχώς για λίγο- την οδό Αποστόλου Παύλου της Θεσσαλονίκης σε... Κεμάλ Ατατούρκ!


Προφανώς αυτά δεν τα γνωρίζουν οι νοσταλγοί του, οι οποίοι συνήθως δεν διαβάζουν Ιστορία, αλλά κάτι γελοία συνωμοσιολογικά βιβλία επιπέδου Άδωνη και Λιακόπουλου.

Πάντως, στη Θεσσαλονίκη κονταροχτυπιούνται πάλι Μπουτάρης και Άνθιμος, επειδή ο δήμαρχος θέλει να αναγράφονται στους οδοδείχτες της πόλης και οι οθωμανικές ονομασίες, οραματιζόμενος εκατομμύρια τούρκων τουριστών που θα περάσουν τα σύνορα για να στηρίξουν τη χειμαζόμενη οικονομία μας.
Η Τουρκία, από την άλλη, προσκάλεσε επίσημα 5.000 έλληνες γιατρούς να κάνουν εκεί την ειδικότητά τους, υποσχόμενη παχυλούς μισθούς. 
Τι κι αν χάσουμε γιατρούς; Θα έχουμε τουρίστες. Αυτό θα πει "πολιτιστικές ανταλλαγές".
Επίσης, ο μητροπολίτης Άνθιμος κονταροχτυπιέται και με τη Θεολογική Σχολή, η οποία συμπεριέλαβε κύκλο ισλαμικών σπουδών. Όπως είπε ο πρόεδρός της, σκοπός είναι να μαθαίνουν οι θεολόγοι το Κοράνι, να το διδάσκονται σωστά οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας και να γίνονται οι συζητήσεις μεταξύ των δύο θρησκειών με βάση τη γνώση και όχι την προκατάληψη.

Υ.Γ. Εκείνη η τροπολογία που διευκρινίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες για την καύση νεκρών τι απέγινε; Ενώ ο νόμος την επιτρέπει εδώ και χρόνια, η Εκκλησία βάζει εμπόδια.
Κι έπειτα κάποιοι αποκαλούν "θεοκρατικό καθεστώς" το Ιράν!




http://lotofagus.blogspot.gr/

Ελλάδα και Αργεντινή

Του Πιτσιρίκου

Μετά την χρεοκοπία της χώρας τους, οι πολίτες της Αργεντινής είχαν την εξυπνάδα και την εξιοπρέπεια να μην διατηρήσουν στην εξουσία τους πολιτικούς που οδήγησαν την Αργεντινή στην χρεοκοπία. Αντιθέτως, οι Έλληνες πολίτες παλεύουν ακόμα με τους Σαμαράδες και τους Βενιζέλους.

 Δεν είναι αναρχοκομουνιστές σήμερα στην κυβέρνηση της Αργεντινής. Οι περονιστές είναι στην εξουσία.

Μετά την χρεοκοπία, δεν έγινε καμία επανάσταση στην Αργεντινή και οι αστοί πολιτικοί είναι ακόμα στην κυβέρνηση.
Αλλά οι αστοί πολιτικοί της Αργεντινής δεν είναι εντελώς ξεπουλημένοι όσο οι Έλληνες πολιτικοί.
Και προφανώς, δεν τους έχουν δεμένους από παντού - όπως τους πολιτικούς της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης -, οι «αντίπαλοι» της Αργεντινής.
Δεν είναι ίδιοι όλοι οι αστοί πολιτικοί.
Μπορεί να διαφωνούσες πολιτικά με τον Παπάγο αλλά δεν ήταν ηλίθιος και εντελώς ξεπουλημένος σαν τον Σοφοκλή Βενιζέλο.
Οι πολιτικοί που είναι σήμερα στην κυβέρνηση της Αργεντινής αγαπούν την πατρίδα τους.
Δεν θέλεις να την πούμε «πατρίδα»; Να την πούμε κοινωνία, χώρα, τόπο, πολίτες, ανθρώπους, να την πούμε όπως θέλεις.
Αλλά την αγαπούν. Και έχουν και λίγη τσίπα πάνω τους.
Σε αντίθεση με τους αστούς κυβερνήτες της σημερινής Ελλάδας που είναι ξεπουλημένοι και αγαπούν μόνο τον κώλο τους.
Αλλά οι Έλληνες πολίτες τους διατηρούν στην εξουσία.
Και έχουν μεγάλη ευθύνη για τα δεινά της χώρας.
Οι Έλληνες περιμένουν να καταρρεύσει οριστικά η χώρα, για να αλλάξουν τους πολιτικούς που ευθύνονται για την χρεοκοπία της Ελλάδας.
Αλλά τότε θα είναι αργά.
Και δεν θα έχει πια κανένα νόημα.

Μια Γάζα για την πληγή μου

Του Στέλιου Κυμπουρόπουλου

Έστω και μια ημέρα πολέμου είναι αρκετή για να πληγωθούν οι καρδιές πολλών ανθρώπων. Μόνο που τώρα δε γίνεται συζήτηση για μια συναισθηματική απόρροια ή εμφάνιση αγχωδών εκδηλώσεων αλλά για σώματα που είναι κομμένα στη μέση, για ανθρώπους που διαμελίζονται, για παιδιά που χάνονται για άτομα που «φταίνε» γιατί γεννήθηκαν.
Καθημερινό δελτίο πόνου, μετρημένες ημέρες επιβίωσης του Θανάτου χωρίς να υπάρχει αξία στις 17 ή 18 ημέρες πολέμου.
Χωρίς να δίνεται έμπρακτη σημασία στα άψυχα κορμιά. Πού είναι η ανθρώπινη πρόοδος; Πού είναι η ανύψωση του;
Πόσο πρέπει να αγαπάμε το Εγώ για να θεωρούμε πως κάποιοι λίγοι κάποιοι, εκλεκτοί αξίζει να ζούμε;
Τόσο άσπλαχνοι; Τόσο ελεήμονες του κέρδους; Τόσο ναρκισσισμός;
Αδέλφια μας είναι και άνθρωποι και φίλοι μας.
Ας παραδειγματιστούμε τι όλεθρο φέρει ο πόλεμος και ας νιώσουμε τον κάθε πόλεμο που γίνεται στην καθημερινότητά μας.
Η θέωση που ψάχνουμε οι Χριστιανοί έρχεται από την ταπεινότητα. Ας συμφιλιωθούμε με το γείτονα, με το παιδί μας, με το σύντροφό μας.
Και αν σώσουμε αυτόν τον πόλεμο σε κάθε γωνιά, η Ειρήνη γρήγορα θα οχυρωθεί και θα δώσει τα φώτα της αληθινής Αγάπης. Ποιος θεός ζήτησε να το δοξάσουμε με πόλεμο;
Ποιος μικρός λαός αποφάσισε πως είναι ο εκλεκτός του;
Δυστυχώς, όταν δολοφονούμε το Παιδί του γείτονα, είναι σα να σκοτώνουμε το μέλλον όλου του κόσμου.
Γιατί, μαζί με το νεκρό παιδί του άλλου, σκοτώνουμε και την αθωότητα του δικού μας παιδιού και δίνουμε βαριά κληρονομιά στο αύριο. ΑΙΜΑ!
Κάθε φορά που δεν κάνουμε κάτι, γινόμαστε συνένοχοι για την οβίδα που έφυγε από το όπλο και διαμέλισε ένα αθώο κορμί.
Και τελικά γιατί «ενωνόμαστε» και φτιάχνουμε οργανώσεις Ειρήνης;
Για να δώσουμε μια καλή διαφήμιση στον πόλεμο που γίνεται στη Γάζα, στη Συρία, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στο παντού!
Στην αρχαία Ελλάδα είχανε θεοποιήσει τον πόλεμο και τον είχαν τοποθετήσει μαζί με την ομορφιά και το φως. Γιατί και σήμερα σκοτώνουμε και χαιρόμαστε και από κάποιο θεωρείται τόσο όμορφο και φωτεινό;
Φαίνεται γιατί 2000 χρόνια από τότε ακόμα να καταλάβουμε πως ΟΛΟΙ μοιραζόμαστε τα ίδια κύτταρα. κύτταρα που φτιάχνουν κόκκαλα, μύες, καρδιά, κλάμα. Το κλάμα που βγαίνει μετά από κάθε πληγή.
Σε όποιο Θεό και να πιστεύουμε, απόψε το βράδυ ας κάνουμε αυτήν την προσευχή που θα λέει «συγγνώμη Θεέ που αφήνω τα αδέλφια μου στα χέρια του κενού μου, της ματαιοδοξίας μου, της καλοπέρασής μου, του προσωπικού μου ωχαδελφισμού».
Ο πόλεμος κανένα δε βοήθησε. Μόνο μίσος και μαυρίλα στις σελίδες της ιστορίας.
Δε θέλω άλλες Γάζες στις πληγές μου! Αυτό που ζητάω είναι να μη μου δημιουργούνται άλλες πληγές.
(Αγαπητέ Στέλιο, αν υπήρχε Θεός, θα τον δίκαζαν για τις ιδέες του. Και μάλλον θα του ζητούσαν να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Για μην υπάρχουν πόλεμοι -οι πόλεμοι δεν είναι φυσικό φαινόμενο- και για να ζουν οι άνθρωποι αδελφωμένοι, θα πρέπει να τα τινάξουν πρώτα ο καπιταλισμός και η πατριαρχία· που έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Θα συμβεί κάποτε αλλά εμείς δεν θα είμαστε εδώ. Να είσαι καλά.)
 http://pitsirikos.net/

Γιατί η πατρίδα των ποιητών δεν υπάρχει στο google earth



Μόνο οι ποιητές έχουν κερδίσει το δικαίωμα να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν την έννοια πατρίδα. Είναι η μόνη φυλή ανθρώπων που έχει καταφέρει να την αποτιμήσει και να την εξυψώσει μέσα από τις πραγματικές της διαστάσεις.
Γιατί μόνο εκείνοι μπορούν να αναφέρονται στη λέξη πατρίδα και να εννοούν μυρωδιές, μουσικές, χαμόγελα, πένθη, γενέθλιες πόλεις, αντικείμενα, νοσταλγίες, ξενιτεμένους, απότοκους του πόνου, φίλους που γνώρισαν στα ταξίδια τους, έρωτες που είχαν τραγικές καταλήξεις. Μόνο εκείνοι μπορούν να την αναγάγουν σε μετρήσιμη έννοια όπως «μικρή» ή «μεγάλη», να της δίνουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως «καλή» ή «απόμακρη» ή «δύστυχη». Να τη θεοποιούν αλλά και να την οχτρεύονται συνάμα.
Μόνο εκείνοι μπορούν και τον πιο απατρίδη, κυνικό σκεπτικιστή -αν διαβάσει το ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη…
«[...]Τὴ μακρινὴ Πατρίδα μου,
πρὶν ἡ σκλαβιὰ πλακώσει,
τὴ δόξαζ᾿ ἡ παλληκαριά,
τὴ φώτιζεν ἡ γνώση.
Καὶ τώρ᾿ ἀπὸ τὴ μαύρη γῆ,
τὴ γῆ τὴ ματωμένη,
πρόβαλε πάλ᾿ ἡ ἐλευθεριὰ
σὰν πρῶτα ἀντρειωμένη».
«Φτάνει τὴ χώρα ποὺ μοῦ λές,
τὴ γνώρισα, τὴν εἶδα,
τὴ μακρινὴ Πατρίδα σου
ἔχω κι ἐγὼ Πατρίδα».
…να τον μεταπείσουν για την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας κάποιας πατρίδας.
Γι” αυτό οι ποιητές μπορούν να μιλούν για την πατρίδα, δίχως στους στίχους τους να ενεδρεύουν αναθεωρητισμοί, μίση, υπεροψίες ή εθνικιστικές κορώνες, ακόμη και αν πολλές φορές έτσι έχουν αποδελτιωθεί κατά καιρούς και κατά τόπους, χάριν ιδιοτελών σκοπών.
Η πατρίδα, όπως μανιχαϊστικά μας μαθαίνουν από το σχολείο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας μικρός αλλά τόσο μα τόσο ύπουλος αναγραμματισμός. Παρτίδα. Σε αυτήν που στο τέλος ό,τι και αν έχεις κάνει την κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί ή τα καζίνο ή οι τράπεζες.
Η πατρίδα των ποιητών αντιθέτως -αυτή δηλαδή την οποία φοβούνται να μας διδάξουν- δεν γνωρίζει από συμβάσεις, από ανωτερότητα έναντι άλλων, από ανάλγητους αμαθείς και επικίνδυνους θεματοφύλακες «εθνικών συμφερόντων» ή από στυγνά νομοθετήματα που καταλύουν την ανθρωπίνως κατοχυρωμένη σύσταση της.
Γιατί η πατρίδα των ποιητών δεν υπάρχει στο google earth.


http://www.toperiodiko.gr/

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *