Ας μαζευτούμε

Δεν θα γράψω καμία άλλη ιστορία. Άλλωστε αυτό που λέει η ψυχολογία είναι ότι αυτός που μένει άνεργος, δηλαδή αποκομμένος από το κοινωνικό σύνολο, κλείνεται στον εαυτό του και προσπαθεί να βγάλει όλο του το ξέσπασμα μέσα από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ή ακόμα χειροτέρα, κλείνεται στον εαυτό του και πέφτει σε κατάθλιψη. Όλα του φταίνε. Νευριάζει με το παραμικρό και στο τέλος τα βλέπει όλα μαύρα. 

 

Θα ήθελα μόνο να κάνω μια πρόταση σε όλους τους ανέργους και στη δική σας ιστοσελίδα: από στόμα σε στόμα μπορούμε να έχουμε τη δική μας φωνή. Φανταστείτε 1.500.000 ανέργους σε μια ιστοσελίδα, με τα στοιχεία μας και μαζεύοντας υπογραφές να στέλναμε στην κυβέρνηση ένα μήνυμα σε τι συμφωνούμε και σε τι διαφωνούμε. Παράλληλα δε, να δώσουμε δημοσιότητα σε όλη αυτή τη διαδικασία.

 

Αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, αυτοί θα νομίζουν ότι έχουμε λογαριασμούς στο εξωτερικό και εντάξει αφού δεν κουνιέται κανένας, μια χαρά πάνε όλα. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από σωματεία εργαζομένων. Αυτοί είναι βολεμένοι από τα αφεντικά τους, δηλαδή τους κυβερνώντες, ή τα κόμματα που πιστεύουν. 

 

Ακόμα και στο δρόμο να βγείτε για συγκεντρώσεις πάλι δεν θα αλλάξει τίποτα. Χρειάζονται δραστικά μέτρα και αυτά είναι μόνο τα ονόματα και στοιχεία ανθρώπων - και όχι αριθμών - που θα αποτελούν τους πραγματικούς άνεργους που διαμαρτύρονται ενεργά.

 

Κάντε μια αρχή από τη δική σας ιστοσελίδα να δούμε τα αποτελέσματα και να ξέρετε ότι οι άνεργοι δεν είναι απλά 1.500.000. Πίσω από αυτούς κρύβονται οι οικογένειές τους. Άρα πολλαπλασιάστε τα νούμερα επί 2, 3 ή 4.

 

Ευχαριστώ και ελπίζω να δω αναρτημένο το άρθρο μου.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ , 43 χρ.

http://imerologioanergou.gr/