Ο Ανδρέας, ο Κυριάκος, ο Αλέξης και η φτώχεια στην πολιτική μας σκηνή…

Το ότι σε συνεδρίαση της ελληνικής βουλής πρωταγωνιστής αναδεικνύεται ο Ανδρέας Παπανδρέου που έχει φύγει από τη ζωή το 1996 δεν το χαρακτηρίζεις πρόοδο.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Πόση φτώχεια, αλήθεια, υπάρχει στη σημερινή πολιτική μας σκηνή, για να αναδεικνύεται πρωταγωνιστής σε μια συζήτηση στη Βουλή ένας πολιτικός που έχει πεθάνει εδώ και 26 χρόνια;

 

Ναι, ακριβώς αυτό συνέβη χτες: ο Ανδρέας Παπανδρέου πρωταγωνίστησε στη συζήτηση για την εξωτερική πολιτική, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποπειράθηκε να κερδίσει πόντους σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα όσα έκανε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.

 

Ο σημερινός πρωθυπουργός πρέπει να έχει κάποιο απωθημένο με τον Ανδρέα. Πέρσι, σε μια ανάλογη συζήτηση, είχε πει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν είστε Ανδρέας Παπανδρέου». Χτες του είπε: «Μου θυμίσατε τον Ανδρέα Παπανδρέου, που εκλέχτηκε με το «έξω οι βάσεις του θανάτου, για να υπογράψει το 1983 την παραμονή τους για πέντε χρόνια».

 

Ο Μητσοτάκης θέλησε, μέσω του Ανδρέα Παπανδρέου, να δυσκολέψει τον Τσίπρα, ο οποίος αντιτίθεται σήμερα στην υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας, αν και η δική του κυβέρνηση την είχε ξεκινήσει.

 

Ο καθένας καταλαβαίνει ό,τι θέλει από τη σημερινή αντιπαράθεση. Πάντως, συνδυάζοντας τα τότε με τα σημερινά, έχουμε τα εξής γεγονότα και συμπεράσματα:

 

Πρώτον, ο Μητσοτάκης πάει στις ΗΠΑ για συνάντηση με τον πρόεδρο Μπάιντεν τη στιγμή ακριβώς που η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέλει να άρει την απαγόρευση πώλησης αεροπλάνων στην Τουρκία. Και αυτό γίνεται την ώρα που η Τουρκία είναι η μόνη δυτική χώρα που δεν συμμετέχει στο εμπάργκο κατά της Ρωσίας.

 

Δεύτερον, αλήθεια ο «δεδομένος» και «συνετός» εταίρος, η Ελλάδα, πώς επιβραβεύεται από την υπερδύναμη έναντι του «μη δεδομένου» και «ασύνετου», που είναι η Τουρκία; Δεν υπάρχει απάντηση, διότι επιβραβεύεται η Τουρκία.

 

Τρίτον, ο Ανδρέας Παπανδρέου πράγματι υπέγραψε συμφωνία για παραμονή των αμερικανικών βάσεων. Τι παραβλέπει, όμως, ο Μητσοτάκης; Ότι επί των ημερών του Ανδρέα Παπανδρέου δεν διαταράχθηκε η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μολονότι ο ίδιος δεν ήταν αρεστός στις ΗΠΑ, στις οποίες ουδέποτε προσκλήθηκε στην πρώτη οκταετία του.

 

Συμπέρασμα: ο σημερινός πρωθυπουργός δεν κερδίζει πόντους απέναντι στο Τσίπρα προσπαθώντας να τον ταυτίσει με τον «αναξιόπιστο» Ανδρέα. Αντίθετα, ματαιοπονεί με τις ιστορικές αναφορές που κάνει.

 

Ο Τσίπρας ασφαλώς δεν είναι Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά ο νεότερος Μητσοτάκης πρέπει να φάει πολλά πολιτικά καρβέλια, για να μπορεί να μιλάει τόσο εύκολα για το μεγαλύτερο πολιτικό ηγέτη των τελευταίων 45 χρόνων. Ο σημερινός πρωθυπουργός μάλλον δεν γνωρίζει ότι με τους μύθους δεν τα βάζεις. Γιατί; Μια απάντηση κρύβεται σ’ αυτό που πιστεύουν, διαχρονικά, οι Ελληνες πολίτες για την καλύτερη περίοδο διακυβέρνησης μετά το 1974.

 

Όποιος συμβούλεψε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να «ταυτίσει» τον Αλέξη Τσίπρα με τον Ανδρέα Παπανδρέου τού πρόσφερε κακή υπηρεσία. Μεγάλη προσφορά στον Τσίπρα είναι…