Και πασών των Ρωσιών

 γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

   

Χρόνια τώρα, φυσιογνωµιστές, ψυχολόγοι, παθολόγοι, επικοινωνιολόγοι, μακιγιέρ, κατάσκοποι προσπαθούν να διαβάσουν τη μάσκα στο πρόσωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Να εντοπίσουν ραγισματιές στο σιδηρούν προσωπείο. Και να ανελκύσουν συναισθήματα από τα βάθη του παγερού βλέμματός του. Στις μέρες του πολέμου, οι αναγνωστικές – ερμηνευτικές προσπάθειες αφενός εντάθηκαν, αφετέρου επεκτάθηκαν σε άλλα σημεία του σώματός του, που, όσο γνωρίζουμε από τα βίντεο της προπαγάνδας, το λατρεύει περισσότερο και από την Κριμαία. Αίφνης, στράφηκαν και στο χέρι του: «Γιατί σφίγγει συνεχώς την άκρη του τραπεζιού;» Αλλά και στα πόδια του: «Γιατί φροντίζει να ακουμπάνε και τα δύο στο πάτωμα όσο κάθεται; Ποια νοσηρή αστάθεια δηλοί αυτή η στάση του Ανταίου;».

Κανενός ανθρώπου το πρόσωπο δεν είναι ένα και μόνο ένα βιβλίο. Πολύτομες εγκυκλοπαίδειες είναι. Κι αν έχει μάθει να κρύβει και να κρύβεται, εξαιτίας του ψυχισμού του, του επαγγελματικού προσανατολισμού του, KGB, CIA, MI6 κ.ο.κ., ή της εξουσίας του, τότε το προσωπείο του δυσκολεύει ακόμα και «τον ετάζοντα καρδίας και νεφρούς», «τον της αληθείας εξεταστήν και των κρυπτών γνώστην». Είδαμε το Πάσχα τον Ρώσο πρόεδρο στον ναό του Σωτήρος Χριστού, στη Μόσχα, να παρακολουθεί όσα έλεγε χοροστατών ο «λειτουργός του Κυρίου» Κύριλλος, πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών. Αυταπάτες για το ποιου ακριβώς κυρίου λειτουργός τυγχάνει ο πατριάρχης δεν επιτρέπονται – καλή είναι η ουράνια βασιλεία, αλλά μακρινή, πολύ μακρινή, χωρικά και χρονικά. Αλλο είναι το βασανιστικό ερώτημα, που όμως περιμένει χιλιετίες την απάντησή του: πώς δεν έσπασε μέσα στην εκκλησία η μάσκα ευλαβείας του στρατηλάτη Πούτιν; Κι όχι από θαύμα, τέτοια γίνονται με την ντουζίνα μόνο στα ελληνορθόδοξα πρωτοσέλιδα, αλλά επειδή ο ίδιος ο μασκοφόρος ένιωσε κάπου στα υπόγεια της ψυχής του ότι θα ‘πρεπε να είναι προσεκτικότερος με τις γκριμάτσες ευσέβειας. Ακριβώς για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο του τιμωρητικού θαύματος, στο οποίο οφείλει να πιστεύει κάθε καλός χριστιανός;

Εστειλε και το πασχαλινό μήνυμά του ο πασών των Ρωσιών Πούτιν, ένα μνημείο κυνισμού. Η Ανάσταση, είπε, «ξυπνάει στους ανθρώπους τα πιο φωτεινά συναισθήματα, πίστη στον θρίαμβο της ζωής, της καλοσύνης και της δικαιοσύνης». Αμέσως έπειτα έπεμψε με ρουκέτες το χαρμόσυνο άγγελμα στους ομοδόξους του Ουκρανούς. Που δύο χιλιετίες μετά ανακαλύπτουν ξανά τον χριστιανισμό των κατακομβών.