Ασφαλιστικό ανασφάλειας

Βρισκόμαστε μπροστά σε νέες ανατροπές στην κοινωνική ασφάλιση. Η μελέτη του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), τους βασικούς άξονες της οποίας παρουσιάζει σήμερα η «Ε», είναι ο προπομπός για τις νέες αλλαγές που αξιώνει η τρόικα εις βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων στο όνομα του «περιορισμού των δαπανών». Αυτές τις αλλαγές ετοιμάζεται να θέσει στο τραπέζι των συνομιλιών με την κυβέρνηση στην αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου.

 Ως συνήθως, κάθε ανατροπή στο Ασφαλιστικό, την οποία πλήρωναν και πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, κυβερνήσεις και τρόικα την παρουσίαζαν ως αλλαγή με επιδιωκόμενο στόχο ένα «δικαιότερο» και «βιώσιμο» Ασφαλιστικό και κάθε φορά αυτό που συνέβαινε ήταν περικοπές στις κοινωνικές παροχές, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η κυοφορούμενη «διοικητική ενοποίηση» των Ταμείων δεν είναι μια απλή οργανωτική αλλαγή, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι συντάκτες της έκθεσης και οι αρμόδιοι. Ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων δεν είναι, όπως θέλουν να το εμφανίζουν, ένα μέτρο «κοινωνικής δικαιοσύνης». Η ενσωμάτωση των επικουρικών στις κύριες συντάξεις είναι μέτρο που υποκρύπτει τη μείωση των ήδη πετσοκομμένων συντάξιμων αποδοχών των δικαιούχων.

Το ασφαλιστικό σύστημα σήμερα είναι ο καθρέφτης της μνημονιακής λεηλασίας της ελληνικής οικονομίας και της κατακρεούργησης του εργατικού δικαίου που είχε η χώρα πριν από την οικονομική κρίση.

Ουδεμία αλλαγή προς όφελος του Ασφαλιστικού και των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων μπορεί να υπάρξει όσο οι αλλαγές αυτές ακολουθούν απλά τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, τις μειώσεις μισθών, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, τη γιγάντωση της ανασφάλιστης εργασίας.

Για να γίνει βιώσιμο και δίκαιο το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει πρώτα απ' όλα να καταπολεμηθεί η «μαύρη εργασία», να παταχθεί η μεγάλη φοροδιαφυγή, να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης στην πραγματική οικονομία με ανθρώπινους μισθούς και κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, να στηριχθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Διαφορετικά, κάθε λίγο και λιγάκι θα βρισκόμαστε μπροστά σε αλλαγές στον ασφαλιστικό χάρτη της χώρας που θα αλλάζουν δραματικά και πάντα προς το χειρότερο τις ζωές και τον προγραμματισμό εκατομμυρίων ανθρώπων.

Με δυο λόγια: για ένα δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα προϋπόθεση είναι η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας και της κοινωνικής ισοπέδωσης.

http://www.enet.gr/