Η Τουρκία μπλοφάρει απρόβλεπτα

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ο νέος ηγέτης της Τουρκίας, ο περίφημος Ταΐπ Ερντογάν, φιλοδοξεί να αποδειχτεί άξιος διάδοχος των προκατόχων του που διακρίνονταν πάντα για το ανατολίτικο διπλωματικό παζάρι. Η τουρκική μέθοδος σε αυτό το παζάρι είναι εδώ και δεκαετίες γνωστή. Ρίχνουν στο τραπέζι πολύ περισσότερα από όσα πιστεύουν ότι θα κερδίσουν για να κερδίσουν ακριβώς περισσότερα από όσα έχουν την δυνατότητα να κερδίσουν.

Αυτό συνέβαινε μέχρι σήμερα και έχουμε πολλά ιστορικά παραδείγματα για αυτή την γνωστή τουρκική διπλωματική μέθοδο. Η διαφορά είναι ότι σήμερα τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά και οι συσχετισμοί για πρώτη φορά έχουν αλλάξει τόσο δραματικά. Η συνέπεια εκτός των άλλων είναι η σημερινή Τουρκία να κινείται σε μεγάλο βαθμό απρόβλεπτα και το τουρκικό «παζάρι» να γίνεται με τον κίνδυνο να ξεφύγει από τις γνωστές του διαστάσεις και να εξελιχτεί σε άκρως επικίνδυνες περιπέτειες ακόμα και για την ίδια την Τουρκία. Η σημερινή Τουρκία που εφάρμοσε την νεοοθωμανική πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες, έχει συσσωρεύσει μια σειρά μεγάλων και πολύπλοκων προβλημάτων σχεδόν με όλες τις γειτονικές της χώρες. Είναι χαρακτηριστικό εδώ το άρθρο του έγκυρου Τούρκου αρθρογράφου, İbrahim Karagül, (10/11), στην φιλοκυβερνητική εφημερίδα, Yeni Şafak, με τον τίτλο, «İsrail, Mısır ve İran Türkiye’den rahatsız!», δηλαδή, «Ισράηλ Αίγυπτος και Ιράν αισθάνονται άβολα με την Τουρκία!».

Στο άρθρο αυτό ο πολύ γνωστός Τούρκος αρθρογράφος παραδέχεται με ειλικρίνεια ότι έχει διαμορφωθεί μια πραγματικά πολύ δύσκολη κατάσταση για την Τουρκία όπου και οι τρεις χώρες, δηλαδή Ισραήλ, Αίγυπτος και Ιράν, ενώ μεταξύ τους έχουν τεράστιες αντιθέσεις τους ενώνει η εχθρότητα τους έναντι της τουρκικής πολιτικής. Πολύ χαρακτηριστικό είναι επίσης και το πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας Star, (10/11), με τον αποκαλυπτικό τίτλο, «ABD-İran-Suriye ittifakı», δηλαδή, «Συμμαχία ΗΠΑ Ιράν και Συρίας», όπου τονίζεται ότι για πρώτη φορά οι ΗΠΑ συνεργάζονται με το Ιράν και την Συρία εναντίον των Τζιχαντιστών. Αυτή είναι μια άκρως ανησυχητική εξέλιξη για την Τουρκία, γιατί αφ’ ενός δείχνει πως έχει παραγκωνιστεί από τις ΗΠΑ και αφ’ ετέρου είναι γνωστό πως οι Τζιχαντιστές στηρίχτηκαν από το ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν.

Η εμμονή των Ερντογάν Νταβούτογλυ να ανατραπεί στην Συρία το καθεστώς Άσαντ, εξέθεσε και τους δυο και τους οδήγησε σε ένα φανερό αδιέξοδο καθώς οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει ενώ ο ρωσικός παράγοντας έχει δείξει πως δεν θα αποδεχτεί μια τέτοια αλλαγή στην περιοχή. Στο Ιράκ η κατ” αρχή συνεργασία τους με τους Κούρδους για οικονομικά οφέλη, έχει εξελιχτεί σε μια αναπόφευκτη αναγνώριση της κουρδικής κυριαρχίας στην περιοχή με ολέθριες συνέπειες για την ίδια την συνοχή της Τουρκίας καθώς αυτό θεωρείται σαν το πρώτο βήμα για την δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Η αλαζονεία του ίδιου του Ερντογάν έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα με τους άλλοτε στενούς στρατηγικούς του εταίρους, όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, ενώ η πολιτική του έναντι της Αιγύπτου του προέδρου Μοχάμεντ Σίσι, τον οποίο ο Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει με ωμό τρόπο στυγνό δικτάτορα, έχει μετατρέψει την Αίγυπτο από παραδοσιακό σύμμαχο της Άγκυρας σε άσπονδο εχθρό της.

Όλες όμως αυτές οι εξελίξεις αντί να καθησυχάζουν την δική μας πλευρά θα πρέπει να μας ανησυχήσουνε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να δείχνουμε πανικόβλητοι στην ολοένα και αυξανομένη τουρκική προκλητικότητα. Αυτή την περίοδο το μόνο ατού της Τουρκίας είναι, όπως ήταν και πάντα, η γεωγραφική της θέση και η γεωπολιτική της σημασία. Αυτό όμως μπορεί να είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα της καθώς οι συνεχείς λάθος επιλογές της τα τελευταία χρόνια έχουν αυξήσει στο έπακρο το άγχος της πολιτικής αλλά και στρατιωτικής ηγεσίας για μια πιθανή διάσπαση, ακόμα και ολοκληρωτική διάλυση της σύγχρονης Τουρκίας. Πολλοί ενδιαφέρονται για το «τουρκικό χωράφι» από την αποχή του Ανατολικού Ζητήματος και κυρίως αυτοί που έχουν παραδοσιακά δικαιώματα, όπως κάποιες μειονότητες στο εσωτερικό. Το πιο επικίνδυνο για εμάς είναι ότι στην Άγκυρα εξακολουθεί να επικρατεί η αντίληψη μιας αδύναμης Ελλάδας η οποία τα τελευταία χρόνια μαστίζεται από την οικονομική κρίση και ότι οι «τουρκικοί τσαμπουκάδες» όπως περνούσαν τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και τώρα θα περάσουν ικανοποιώντας την τουρκική υπερηφάνεια με μέγιστα εσωτερικά πολιτικά οφέλη για τον Ερντογάν σε ένα επίσης δύσκολο εσωτερικό πολιτικό πεδίο.

Τι θα μπορούσε να γίνει από εδώ και πέρα ; Κατά πάσα πιθανότητα οι Τούρκοι θα συνεχίσουν τις προκλήσεις τους ιδιαιτέρα στον χώρο νότια της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά δεν θα τραβήξουν το σχοινί στα άκρα εφαρμόζοντας την συνηθισμένη μέθοδο τους του μπλοφαρίσματος. Έτσι μας ξεγέλασαν και στο παρελθόν στην Κύπρο και στα Ίμια απέναντι σε μια τελείως ανεύθυνη ελληνική ηγεσία. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο ατού της Άγκυρας έναντι της χώρας μας, δηλαδή οι ανεύθυνες και μειοδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις. Με λίγα λόγια το πρόβλημα μας δεν είναι η Τουρκία και το πως θα προκαλέσουν οι Τούρκοι, τα προβλήματα των οποίων μεγαλώνουν συνεχώς ενώ και η οικονομία τους έχει αρχίσει να παίρνει τον κατήφορο, αλλά η δική μας πλευρά. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν πάντα το μεγάλο μας πρόβλημα. Και δυστυχώς σήμερα στην Αθήνα η μειοδοσία έχει φτάσει στο κατακόρυφο.

Αν δεν συνέλθουμε και δεν αξιολογήσουμε προσεκτικά τις μεγάλες αδυναμίες της άλλης πλευράς του Αιγαίου, τότε θα έχουμε να δοκιμάσουμε και άλλες κρίσεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Η παλιά παροιμία των παππούδων μας από την Μικρά Ασία, ότι ο Τούρκος όταν βλέπει το «πίσω» του αντιπάλου δείχνει το «μπρος» του, αλλά όταν βλέπει το «μπρος» του αντιπάλου δείχνει τρομοκρατημένος το «πίσω» του, όσο και αν ακούγεται αστεία, έχει πολύ μεγάλη αξία και στην σημερινή συγκυρία.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πηγή

Για ποιόν λόγο ο Σαμαράς καλεί τον Νταβούτογλου στην Αθήνα;

Σε μια εξαιρετικά "περίοδο" που οι Τούρκοι έχουν ξεσαλώσει ο Σαμαράς αποφάσισε να καλέσει τον Αχμέτ Νταβούτογλου στην Αθήνα προκαλώντας εωρηματικά σε διπλωματικούς κύκλους.
Όπως έγινε σήμερα γνωστό, στην Αθήνα, το 3ο τακτικό ετήσιο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας, υπό την προεδρία των πρωθυπουργών, Αντώνη Σαμαρά και Αχμέτ Νταβούτογλου.

Το Συμβούλιο θα συγκληθεί στην ελληνική πρωτεύουσα στις 5-6 Δεκεμβρίου και σε αυτό εκτιμάται, σύμφωνα με μια πρώτη «ανάγνωση», ότι θα γίνει μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Υπενθυμίζεται ότι, όπως δείχνουν οι πρόσφατες κινήσεις της στην «σκακιέρα» της εξωτερικής πολιτικής, η Άγκυρα επιχειρεί να «ανταλλάξει» την αποχώρηση του σεισμογραφικού σκάφους «Barbaros» από την κυπριακή ΑΟΖ, με τη διακοπή των ερευνών για υδρογονάνθρακες στην περιοχή από την πλευρά της Λευκωσίας.

Υπενθυμίζεται ότι η πολιτική του «σκωτσέζικου ντους» από την Άγκυρα αποτελεί πάγια τακτική της, καθώς μόλις την περασμένη Τετάρτη και ενώ τουρκική κορβέτα διερχόταν από νησιά του Αιγαίου, αντιπροσωπεία Τούρκων αξιωματικών είχε μεταβεί στο ελληνικό Πεντάγωνο, για να συζητήσει το Πρόγραμμα Δραστηριοτήτων έτους 2015, στο πλαίσιο των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) μεταξύ των δύο χωρών.
Το ερώτημα είναι ωστόσο πώς θα εξελιχθεί το περιβάλλον ασφαλείας στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και στο Αιγαίο τις επόμενες 25 μέρες, μέχρι τη σχεδιαζόμενη κοινή συνεδρίαση των υπουργικών συμβουλίων της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Δεν έχει γίνει γνωστό αν η συμφωνία για σύγκληση του λεγόμενου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας περιλαμβάνει και τη σιωπηρή συμφωνία για αποχή από ενέργειες που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν το κλίμα και να κλιμακώσουν την ένταση, όπως οι πλόες τουρκικών πολεμικών πλοίων στην ελληνική χωρική θάλασσα ή οι πτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά. Επίσης δεν έχει διευκρινιστεί αν η Άγκυρα δεσμεύθηκε να αναστείλει τις σεισμογραφικές έρευνες του «Barbaros» στην κυπριακή ΑΟΖ ώστε να προχωρήσει απρόσκοπτα η κοινή συνεδρίαση του ελληνικού και του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου.

Ένα ακόμη ερώτημα είναι τι περιεχόμενο θα μπορούσαν να έχουν οι συνομιλίες που προγραμματίζονται για το διήμερο 5 και 6 Δεκεμβρίου όταν η Άγκυρα έχει διαμηνύσει ότι έχει αποδεσμεύσει κανόνες εμπλοκής στους κυβερνήτες των τουρκικών πολεμικών πλοίων που κινούνται στα ανοιχτά της Κύπρου. Έχει συμφωνηθεί ή επιδιώκεται κάποιου είδους «μορατόριουμ» μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας;
Πώς οι δύο κυβερνήσεις θα δείξουν ότι κάνουν «business as usual» την ώρα που η τουρκική επιθετικότητα επιχειρεί να σταματήσει την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων (όπως είναι η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου που υπάρχει στην κυπριακή ΑΟΖ) από την κυβέρνηση της Κύπρου;

Τι είδους συμφωνίες θα υπογραφούν στο πλαίσιο του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας;
Θα πρόκειται για συμφωνίες σε θέματα χαμηλής πολιτικής -που κατά γενική ομολογία έχουν εξαντλήσει τη δυναμική τους- ή θα περιλαμβάνονται τα ακανθώδη θέματα των θαλασσίων ζωνών, της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, των προκλήσεων στην Κύπρο και της αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης που προέρχεται από την Τουρκία;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα αναμένεονται απαντήσεις. Μία πρώτη εικόνα των όσων έχουν συμφωνηθεί θα έχουμε μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής αλλά και το βράδυ, μετά το πέρας της συνάντησης Σαμαρά - Βενιζέλου που ξεκίνησε σήμερα (10/11/2014) στις 18:00 στο πρωθυπουργικό γραφείο.

Πηγή

Άλλο πιτσαρία… άλλο μπανανία… άλλο Ελλάδα

Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός 


Ο βοσκός, στον μύθο του Αισώπου «Ο ψεύτης βοσκός», σκαρώνοντας φάρσες στους συγχωριανούς του φώναζε «λύκος, λύκος» χωρίς να υπάρχει κίνδυνος.  Στο σύγχρονο μύθο της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου δεν υπάρχει «λύκος» αλλά «Τούρκοι»!!! Δυστυχώς όμως για εμάς, οι κυβερνήτες μας ή δεν έχουν διαβάσει τον μύθο αυτό ή νομίζουν ότι οι ίδιοι δεν θα πάθουν ότι έπαθε ο βοσκός από τα ψέματα του.

Και να ήταν μόνον οι «Τούρκοι», καλά θα ήταν.  Το τελευταίο διάστημα η παραπληροφόρηση, η αποπληροφόρηση του κόσμου πάει σύννεφο.  Ξαφνικά και τι δεν μάθαμε!  Πρώτα από όλα για τις offshore του κ. Καρατζαφέρη… Πρέπει να είναι τελείως συμπτωματικό ότι εδώ και λίγο καιρό ενώ φαινόταν αρχικά ότι ο αρχηγός του ΛΑΟΣ θα επανέλθει στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, άρχισε μετά πάλι τις επιθέσεις εναντίον της ηγεσίας της Συγγρού… Και να το θαύμα με τις offshore εταιρείες.  Τώρα τις βρήκαν… Έγινε αυτό του λέει ο λαός, τώρα για ποιο λόγο το λέει δεν ξέρουμε, «του Τράγκα»… 
Μάθαμε ακόμη, για πολλοστή φορά, χωρίς ουσία βέβαια, για νέες φοροδιαφυγές, για CD με στοιχεία φοροφυγάδων, για τεκμήρια που δεν είχαν δηλωθεί από 25.000 ιδιοκτήτες ακινήτων, και άλλα παρόμοια.  Μετά μας ενημέρωσαν για την μάχη και τον «τσαμπουκά» της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα για τις 100 δόσεις.  Δηλαδή τι κυβέρνηση είναι αυτή;  Γίγαντες…  Τι γίγαντες; Τιτάνες!!! Από εκεί που ήταν να πνίξουν τον λαό με την φορομπηχτική τους πολιτική με χοντρό σκοινί, τώρα του δίνουν την ευκαιρία να πνιγεί με απλό σκοινί… Τεράστια διαφορά…  Και τι ανακούφιση για τον λαό.  Θα επιλέξει μόνος του με ποιον τρόπο θα πεθάνει…

Βέβαια μάθαμε και άλλα πράγματα. Που καίνε! Εκείνο που δεν μάθαμε ή καλύτερα δεν είδαμε, ήταν την αντίδραση της κυβέρνησης στα όσα έγιναν γνωστά και αφορούν τα ευρήματα της έρευνας της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων(I.C.I.J.) για το Λουξεμβούργο.  Για τις Ελληνικές εταιρείες και τράπεζες που φοροδιαφεύγουν.  Αλλά και για τα στελέχη της κυβέρνησης που είχαν ρόλο στους σχεδιασμούς των εταιρειών αυτών δηλαδή τον κ. Χαρδούβελη και την κυρία Σαββαίδου.  Είναι πρωτάκουστο κάποιοι από τους εμπνευστές ή χρήστες των κόλπων με την φορολογία στο Λουξεμβούργο να είναι σήμερα οι «φύλακες» των εσόδων του κράτους.  Να είναι οι εχθροί της φοροδιαφυγής… 
Αλλά και ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας κ. Μουζακίτης τι κεραυνούς έριξε με την συνέντευξη του στο Πρώτο Θέμα;  «Αφήστε κάτω τα μολύβια» τους είπαν για την Λίστα Λαγκάρντ…  Γίνονται αυτά βρε παιδί μου στην Ελλάδα της διαφάνειας; Του success story; Στην Ελλάδα της εντιμότητας; Στην Νέα Ελλάδα; Στην Νέα Μεταπολίτευση;  Αυτά δυστυχώς μόνον στην μπανανία Ελλάδα γίνονται. Του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Παπαδήμου, του Παπανδρέου, του Καραμανλή, του Σημίτη…

Και τώρα ας πάμε στην ουσία. Η κυβέρνηση είναι «τελειωμένη» από όλες τις πλευρές. Από τον ελληνικό λαό μέχρι τους ξένους δανειστές, τον κ. Σόιμπλε, και όχι μόνον αυτούς.  Ότι ήταν να τους προσφέρει ο κύριος Σαμαράς, το προσέφερε.  Έστω και αυτά τα λίγα που έκανε στον εισπρακτικό - φορομπηχτικό τομέα.  Έβαλε φόρους, έβαλε ΕΝΦΙΑ, έβαλε ότι θέλει αλλά από εκεί και πέρα μηδέν.  Γιατί ως γνωστόν με τις διαρθρωτικές αλλαγές, την φοροδιαφυγή, την διαφθορά και τα άλλα ας μην γράψουμε πως τα έκανε...  Βεβαίως η σημερινή «εκρηκτική» κατάσταση δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να προσφέρει «γην και ύδωρ» στους δανειστές προκειμένου να κρατηθεί λίγο ακόμη στην εξουσία.  Για παράδειγμα το εργασιακό-ασφαλιστικό όπου ο κύριος Βρούτσης τα «δίνει όλα», χωρίς να ενδιαφέρεται για τις συνέπειες προς τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων που επηρεάζονται από τις αποφάσεις αυτές.

Όμως εμείς πιστεύουμε ότι η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου μπορεί να προσφέρει τεράστιο εθνικό έργο.  Ναι όσο και αν ακούγεται παράδοξο αυτό που γράφουμε! Και με πολύ απλό τρόπο.  Να παραιτηθεί μια ώρα αρχύτερα… Ό,τι τερτίπι και να σκαρφιστεί ο «Δημοκρατική Παράταξη, Ελιά, ΠΑΣΟΚ» κ. Βενιζέλος, ό,τι μέσο παραπληροφόρησης και αν χρησιμοποιήσουν στην κυβέρνηση, ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ.  Και όσο περισσότερο παραμένουν στην εξουσία τόσο το χειρότερο είναι για τους ίδιους.   Προφανώς οι κυβερνήτες μας δεν είναι σε θέση να θυμηθούν τι έπαθαν στο πρόσφατο παρελθόν οι προκάτοχοι τους.

Μέχρι και ο κ. Αβραμόπουλος, όχι ο υπουργός Άμυνας, ο Επίτροπος  της ΕΕ, τους αδειάζει. Στην ερώτηση δημοσιογράφων εάν θα ήταν εφικτή μια κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εκείνος απάντησε ότι: «σε μια δημοκρατία εφικτό είναι ό,τι αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός. Αυτός αποφασίζει. Οι πολιτικοί και τα κόμματα οφείλουν να βρουν το πιο πρόσφορο και δημοκρατικό δρόμο να εφαρμόσουν την εντολή αυτή».  Ο ένας, ο κ. Αβραμόπουλος, βλέπει τι έρχεται και προσαρμόζεται. Για την ακρίβεια έχει προσαρμοστεί εδώ και καιρό μια και δεν είναι η πρώτη φορά που μιλά για συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Ο άλλος, ο κύριος Σαμαράς, έχει μείνει ακόμη στην θεωρία των δύο άκρων!!! Τέτοια αντίληψη… 

Τελικά αποδεικνύεται κατά τον πλέον αδιάψευστο τρόπο ότι άλλο πιτσαρία…, άλλο μπανανία… και άλλο Ελλάδα.  Γιατί την πιτσαρία μπορεί να την έκλεισε ο κύριος Σαμαράς και σκασίλα μας μεγάλη.  Γιατί η χώρα μας μπορεί να κατάντησε μπανανία στα χέρια του κ. Σαμαρά και των προκατόχων του.  
Όμως για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Χαρίλαου Τρικούπη, «η Ελλάς προώρισθαι να ζήσει και θα ζήσει».  Και όχι απλά θα ζήσει, αλλά για άλλη μια φορά θα μεγαλουργήσει!
Αρκεί να βρεθεί μια ομάδα έντιμων ανθρώπων να την διοικήσουν και να αλλάξουν τα κακώς κείμενα… 

Πηγή

Ο κάτωθι αποκεφαλισμένος δηλώνω ότι...

Την υπογραφή του μισού πληθυσμού της Ελλάδας ζητά από σήμερα η κυβέρνηση μέσω των 100 δόσεων για οφειλές σε Ταμεία και Εφορία. Βάζεις την υπογραφή σου σε ένα λευκό χαρτί και νομίζεις ότι τώρα την γλύτωσες από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς της περιουσίας σου. Αν δεν βάλεις την υπογραφή σου τώρα, πέθανες.

Την ώρα που θα στοιβαχτούν όλοι οι οφειλέτες να μοιράσουν την ζωή τους σε 100 δόσεις το λεπίδι της καρμανιόλας θα έχει σηκωθεί πάνω από τα κεφάλια τους, διότι την υπογραφή σου την βάζεις πριν το νέο Μεσοπρόθεσμο μπει στην Βουλή και υπερψηφιστεί χωρίς να γνωρίζεις τι σου έχει γραμμένο για άλλη μια φορά η Μοίρα που λέγεται «Πολιτική Σωτηρία». Η κυβέρνηση έβαλε σε ισχύ ένα νόμο ο οποίος έρχεται για κατανάλωση στα μάτια των πολιτών σε αντίθεση με τα θέλω της Τρόικα και οι δανειστές τώρα που το τυρί μπήκε στην φάκα έρχονται να μαζέψουν εκ νέου πτώματα Ελλήνων. Οι Έλληνες κυριολεκτικά δεν θα ξέρουν σε τι συμβόλαιο μεταξύ αυτών και του Κράτους βάζουν την υπογραφή τους, αφού από την μια θα παίρνουν τα χρήματά σου με την θέλησή σου, αλλά από την άλλη εσύ δεν γνωρίζεις ούτε πόσα χρήματα θα σου αρπάζουν νομίμως αλλά ούτε και τα δικαιώματα που θα έχεις ως φορολογούμενος ή ασφαλισμένος αφού το Μεσοπρόθεσμο ακόμη δεν έχει κατατεθεί στην Βουλή.

Ανάμεσα σε αυτά που περιέχει το νέο Μεσοπρόθεσμο, που θα μας βγάλει από το Μνημόνιο με την Τρόικα και θα μάς πάει στο Σύμφωνο με την Ε.Ε, είναι η νομιμοποίηση του νέου μηχανισμού μόνιμης μείωσης συντάξεων. Αυτό σημαίνει ότι όσον αφορά τους Έλληνες που θα έρθουν σε συμφωνία για τις 100 δόσεις για οφειλές στα Ταμεία θα πληρώνουν χρωστούμενα για σύνταξη των 1,000 ευρώ και το Ταμείο θα έχει δικαίωμα να τους ορίσει την σύνταξη στα 10 ευρώ ή ακόμα και παύση συντάξεων για την σωτηρία της χώρας. Από την άλλη πλευρά όσοι μπουν σε ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια σε συμφωνία με τις Τράπεζες, θα βάλουν την υπογραφή τους πριν γνωρίσουν τι τούς επιφυλάσσει το Μεσοπρόθεσμο για το δικαίωμα των Τραπεζών σε κατασχέσεις πρώτης κατοικίας αλλά και επιχειρήσεων.

Το κόλπο έξυπνο και μαφιόζικο όπως μάς έχουν συνηθίσει οι κυβερνήσεις των 5 τελευταίων χρόνων. Σε λευκή κόλλα θα παίρνουν τις υπογραφές με ένα νόμο που είναι σε αντίθεση με τους όρους του Μνημονίου και μετά νομιμοποιούν τους όρους των δανειστών μέσω Μεσοπρόθεσμου και μένεις εσύ και η υπογραφή σου ξεκρέμαστος. Βάζουν τους πολίτες με την τρομοκρατία της κατάσχεσης και της φυλάκισης να υπογράψουν ένα χαρτί που δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση τα δικαιώματά τους. Αν τον Μάρτιο που θα έχουν μαζέψει όλες τις υπογραφές μπει σε ισχύ ο νόμος του Μεσοπρόθεσμου που θα αναγκάζει όσους μπήκαν στην ρύθμιση των 100 δόσεων να πληρώσουν εφάπαξ το χρέος αλλιώς είναι υπόδικοι, εσύ ο σωσμένος σήμερα θα είσαι ο κρεμασμένος της επόμενης ημέρας.

Οι όροι του συμβολαίου των 100 δόσεων, που μπήκε σε ισχύ από σήμερα με την «φερεγγυότητα» του Ελληνικού Κράτους, δεν είναι τίποτε άλλο από μία πατσαβούρα που εσύ την βλέπεις ως σανίδα σωτηρίας αλλά ο τοκογλύφος-Κράτος με αυτή θα δώσει εσένα και την οικογένειά σου υποχείριο στα μεγάλα αφεντικά της Μαφίας που δεν είναι άλλα από τους δανειστές. Όταν έρχεται ο νέος τοκογλύφος δανειστής -Ε.Ε που σε απειλεί πριν καν μπει στο παιχνίδι με νέο δημοσιονομικό κενό 2,5 δις που εσύ ως πολίτης πρέπει να πληρώσεις με έκτακτα μέτρα το 2015, δεν θα μπορείς ούτε πίσω, ούτε μπροστά να πας. Έχοντας και τα εκατομμύρια υπογραφών μέσω συμβιβασμού των οφειλετών με το Κράτος, τους έχουν όλους στο χέρι . Άλλωστε ο όρος που σου βάζει για να έχεις το δικαίωμα των 100 δόσεων και για να μην σου αρπάξει αμέσως όλη την περιουσία το Κράτος είναι ότι στο διάστημα των 6 χρόνων που εσύ θα ξεχρεώνεις, θα πρέπει να μη δημιουργήσεις χρέος ούτε ενός ευρώ σε υπηρεσία του Δημοσίου.

Ποιος λογικός άνθρωπος αυτής της χώρας ξέρει τι του ξημερώνει αύριο για να βάλει την υπογραφή του ότι δεν πρόκειται να δημιουργηθεί αναγκαστικά χρέος εις βάρος του από τους ίδιους τους δανειστές και τα όργανα της κάθε κυβέρνησης που θα λαμβάνουν μόνο διαταγές;

Ειδικά με το Σύμφωνο που θα υπογραφεί μεταξύ κυβέρνησης και Ε.Ε που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο, οι ανάγκες που θα δημιουργηθούν για να γίνει η Ελλάδα βιώσιμη σε επίπεδο Γερμανίας σημαίνει πολλά. Πρέπει από τη μια να ξεχρεώνεις τα εκατοντάδες δις που σου έχει φορτώσει η Τρόικα και από την άλλη να πληρώνεις από εκεί που δεν έχεις για ένα Κράτος του επιπέδου μιας αναπτυγμένης χώρας.

Το επόμενο στάδιο των δανειστών μετά τις 100 δόσεις θα είναι οι 200 δόσεις που ούτε αυτές θα μπορείς να ξεχρεώσεις. Μετά θα μπουν στην τελική ευθεία των 300 δόσεων και τότε το λεπίδι της καρμανιόλας θα πέσει κάθετα στους λαιμούς όλων αυτών που από σήμερα θα υπογράψουν τα συγχωροχάρτια των τοκογλύφων. Για όλη την διάρκεια του βίου σου θα είσαι με ένα ενοίκιο ζωής που εσύ υπέγραψες νομίζοντας ότι θα σωθείς. Και όχι, δεν θα ζεις στο σπίτι που νομίζεις ότι το έσωσες από κατάσχεση. Τα γκέτο των δηλωσιών χρέους θα τα έχουν ήδη έτοιμα και θα είσαι πολύ χαρούμενος πολίτης που κατάφερες να σώσεις την "Δημοκρατία" από την Τρομοκρατία των κινδυνολόγων και πολύ περήφανος που εσύ έσωσες το Κράτος υπογράφοντας σε ένα χαρτί ότι εσύ φταις που κινδύνεψε να καταρρεύσει.


Γιάννης Λαζάρου
 

Σκάσε και πλήρωνε

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ακούσαμε πολλά  τις προηγούμενες μέρες και θα ακούσουμε τις επόμενες περισσότερα για το «τέλος του μνημονίου» , για την επιτυχία της κυβέρνησης να μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, για το τέλος της Εποπτείας και της Επιτήρησης. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ψεύτες υπερβαίνουν τους εαυτούς τους έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στη γκεμπελίστικη λογική ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμα τόσο πιο πιστευτό γίνεται…

Ωστόσο, παρά τους ψεύτες και τα ψέματα υπάρχει η πραγματικότητα, η οποία είναι απλούστατη:

• Οι δανειστές επιμένουν να μας δανείζουν
• Τα νέα δάνεια για την εξυπηρέτηση των παλαιών σημαίνουν νέες δεσμεύσεις και μνημόνια
• Οι νέες δεσμεύσεις σημαίνουν παράταση της εποπτείας και της επιτήρησης

Το συμπέρασμα είναι απλούστατο όπως αποκαλύπτουν οι πιο κάτω αριθμοί  του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους και περιγράφουν τα μέχρι αυτήν τη στιγμή προβλεπόμενα  ποσά που η χώρα χρωστά μέχρι το 2030. 

• 2013: χρεολύσια 12,890 – τόκοι 5,887
• 2014: χρεολύσια 24,900 – τόκοι 6,026
• 2015: χρεολύσια 16,018 – τόκοι 5,878
• 2016: χρεολύσια 7,075 – τόκοι 6,028
• 2017: χρεολύσια 7,480 – τόκοι 6,405
• 2018: χρεολύσια 4,672 – τόκοι 6,590
• 2019: χρεολύσια 9,949 – τόκοι 6,622
•  2020: χρεολύσια 7,052 – τόκοι 6,360
•  2021: χρεολύσια 7,169 – τόκοι 10,956
• 2022: χρεολύσια 8,873 – τόκοι 24,489
• 2023: χρεολύσια 11,186 – τόκοι 17,551
• 2024: χρεολύσια 10,864 – τόκοι 13,641
• 2025: χρεολύσια 8,795 – τόκοι 9,030
• 2026: χρεολύσια 8,569 – τόκοι 8,642
•  2027: χρεολύσια 8,453 – τόκοι 8,215
•  2028: χρεολύσια 8,060 – τόκοι 7,779
•  2029: χρεολύσια 7,308 – τόκοι 7,290
•  2030: χρεολύσια 7,329 – τόκοι 6,853
   

Αν σε αυτά τα δισεκατομμύρια συνυπολογιστούν
·         τα περίπου 90 που πλήρωσε η χώρα το 2012
·        Τα αναμενόμενα  χρηματοδοτικά κενά  του 2015-16  που θα καλυφθούν κι αυτά με δανεισμό
·        Αλλά και όσα ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει από το 1991 μέχρι και σήμερα και που αγγίζουν το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ

Αν λοιπόν συνυπολογιστούν όλα αυτά τότε η εικόνα της ελληνικής αποικίας χρέους σχηματίζεται ολοκάθαρα.

Τί ακριβώς σημαίνει αποικία χρέους δεν χρειάζεται κανείς να είναι οικονομολόγος για να το αντιληφθεί. Μπορεί να απευθυνθεί σε ένα συνοικιακό τοκογλύφο για να του το εξηγήσει: Αυτός που έχει πέσει στα χέρια του τοκογλύφου, όπως και μια αποικία χρέους σαν την Ελλάδα, υπάρχει και δραστηριοποιείται μόνο και μόνο για να πληρώνει το χρέος του. Είναι, νομίζουμε προφανές ότι ο τοκογλύφος δεν έχει κανένα συμφέρον να ξοφλήσει ο πελάτης το χρέος του. Εκτός κι αν το κάνει με νέα δανεικά…

Σ αυτό ακριβώς λοιπόν το σημείο βρίσκεται η κυβέρνηση. Είναι έτοιμη να συνάψει τη νέα συμφωνία με τον τοκογλύφο.

Θα ονομαστεί αυτή η συμφωνία προληπτική γραμμή πίστωσης, θα συνεπάγεται νέες δεσμεύσεις και θα προϋποθέτει την στενή Εποπτεία της χώρας από τους μηχανισμούς των τοκογλύφων δανειστών.

Συμπέρασμα: Για εσένα που ακόμη εξακολουθείς να μπερδεύεσαι  από την αντίφαση την οποία  δημιουργεί η ζοφερή πραγματικότητα που ζεις με τα όσα αισιόδοξα σου  λένε οι συγκυβερνώντες, αξίζει τον κόπο να ακούσεις με περισσότερη προσοχή την απλή οδηγία που στέλνουν με κάθε τρόπο οι τοκογλύφοι: Σκάσε και πλήρωνε…

 

 Πηγή

Ο λαός εθελοντής εργαζόμενος, ο Λάτσης εθελοντής φορολογούμενος...

Σκεφτείτε το ενδεχόμενο ο ελαιοχρωματιστής, ο υδραυλικός κι ο ηλεκτρολόγος τής γειτονιάς σας να είχαν φτιάξει κονσόρτσιουμ και με τις συμβουλές κάποιας ελεγκτικής, υποτίθεται, εταιρείας να είχαν χρησιμοποιήσει το Λουξεμβούργο για να γλιτώσουν τη φορολόγησή τους στη χώρα μας. Τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης θα έπαιζαν την είδηση της φοροαποφυγής, έστω και νόμιμης, του λούμπεν προλεταριάτου από το πρωί μέχρι το βράδυ και, μάλιστα, χρησιμοποιώντας σκαιότατους χαρακτηρισμούς τους οποίους θα επέκτειναν σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες. Κι ως ένα βαθμό καλά θα έκαναν αφού δεν είναι δυνατό την ώρα που κάποιοι τραβούν κουπί χωρίς σταματημό ορισμένοι "έξυπνοι" να βρέχουν τα ποδαράκια τους στο νερό σαν να βρίσκονταν σε ρομαντική κρουαζιέρα στο Νείλο. Μόνο που τα ίδια συμβατικά μίντια κλείνουν τα μάτια και τα στόματά τους στη φοροαποφυγή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ τραπεζών και πολυεθνικών με ελληνικό ενδιαφέρον, από τη Eurobank του Ομίλου Λάτση μέχρι τη Wind και την Coca Cola Ελλάς. Και την ίδια ώρα θεματοφύλακες του δημόσιου συμφέροντος είναι ο υπουργός Οικονομικών, Γκ. Χαρδούβελης, επί χρόνια υψηλόβαθμο στέλεχος της Eurobank,  και η γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, Κ. Σαββαΐδου, η οποία εργαζόταν στην ελεγκτική PwC τον καιρό που αυτή συνέδραμε τις "ελληνικές" πολυεθνικές στο να στήσουν το κόλπο τού Λουξεμβούργου, πρωθυπουργός τού οποίου το κρίσιμο χρονικό διάστημα ήταν ο σημερινός πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ.Κ. Γιουνκέρ. Ολοι μια μεγάλη οικογένεια είμαστε...

Φυσικά όλα αυτά γίνονται νόμιμα, αν κι όχι και τόσο ηθικά σε μια χώρα που την κυβέρνησε από την θέση τού πρωθυπουργού ακόμα και τραπεζίτης, ο Λ. Παπαδήμιος. Από τη στιγμή που η ελίτ ελέγχει τα κέντρα λήψης αποφάσεων και διαθέτει και μηχανισμούς προπαγάνδισης των συμφερόντων της είναι λογικό να νομιμοποιεί τις όποιες αυθαιρεσίες της απέναντι στην κοινωνική δικαιοσύνη και να ποινικοποιεί την όποια αντίδραση στην αδικία. Ποιός αποκλείει, για παράδειγμα, την πιθανότητα ο Ανδρ. Λοβέρδος να επιβάλει δια νόμου αύριο μεθαύριο την εθελοντική εργασία των εκπαιδευτικών γιατί οι έχοντες και κατέχοντες έχουν τα λεφτά τους σε οφσόρ εταιρείες και χώρες κι ο ίδιος δεν έχει τη βούληση να φορολογήσει τον αέρα που αναπνέουν στη χώρα μας ώστε να επέλθει μια κοινωνική ισορροπία;  Και γιατί όχι να τους επιβάλει (ξανά) επιστράτευση στην περίπτωση που αρνηθούν να γίνουν σκλάβοι και με τη σφραγίδα τού νόμου; Ακόμα και τότε, άλλωστε, στο MEGA θα προβάλλουν δηλώσεις αγανακτισμένων γονέων οι οποίοι θα εξοργίζονται όχι γιατί τα παιδιά τους δεν θα μαθαίνουν γράμματα, αλλά γιατί δεν θα ξερουν πού να τα "παρκάρουν"...

Θα μου πείτε όμως, τουλάχιστον για την περίπτωση των Χαρδούβελη-Σαββαΐδου, πως είναι χρήσιμο να έχει η κυβέρνηση στη δούλεψή της ανθρώπους που γνωρίζουν το σύστημα από τα μέσα γιατί εκείνοι ξέρουν και πώς να το αντιμετωπίσουν. Αν πιστεύετε, πάντως, ότι ο υπουργός Οικονομικών λειτουργεί ως μετανοημένος εγκληματίας ο οποίος ζητεί άφεση αμαρτιών μάλλον αυτή είναι η πρώτη σας ημέρα στην Ελλάδα. Τίποτα δεν δείχνει στη μέχρι τώρα πορεία τού Γκ. Χαρδούβελη πως ήρθε για να χτυπήσει τα παλιά του αφεντικά και να μοιράσει δίκαια τον παραγόμενο πλούτο. Οταν οι τράπεζες περνούν τα "stress tests", όπως τα περνούν τέλος πάντων και με πολιτικούς κι όχι οικονομικούς όρους, με τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων είναι αυθαίρετο να ισχυριζόμαστε πως ο αρχιτέκτονας αυτής της στρατηγικής είναι σαν τους συλληφθέντες χακεράδες τους οποίους εκμεταλλεύονται οι μυστικές υπηρεσίες για δικό τους όφελος. Ο Γκ. Χαρδούβελης και η Κ. Σαββαΐδου είναι οι λύκοι στο μαντρί κι όχι τα σκυλιά-φύλακες των προβάτων και δεν πρόκειται ποτέ να δαγκώσουν τα χέρια που τους τάιζαν παντεσπάνι και, αλίμονο, ενδεχομένως να ταΐζουν ακόμα τους Δούρειους Ιππους. Γι' αυτό και θα συνεχίσουν να είναι αμείλικτοι απέναντι στον περιπτερα που δεν έκοψε απόδειξη για τις τσίχλες που αγοράσατε αλλά την ίδια ώρα "τροχονόμοι" τής διακίνησης των χοντρών πακέτων τού μεγάλου κεφαλαίου... 



Πηγή

Μουζακίτης: Ζήτησε συμψηφισμό ποινών για τον πελάτη του Μάκη Ψωμιάδη, με εισαγγελέα τον Γρηγόρη Πεπόνη!

                      ΥΠΕΒΑΛΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 15 ΗΜΕΡΕΣ

Ενα νέο συμβάν με τον πρώην οικονομικό εισαγγελέα και νυν δικηγόρο Σπύρο Μουζακίτη έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Ο συνταξιοδοτηθείς πλέον οικονομικός εισαγγελέας, ως δικηγόρος του προφυλακισμένου πρώην προέδρου της ΑΕΚ Μάκη Ψωμιάδη, προέβη στην εξής κίνηση.

Ο κ. Μουζακίτης υπέβαλε αίτημα, πριν από δεκαπέντε ημέρες, στο 5μελές Εφετείο Αθηνών να συνυπολογιστεί ο χρόνος προσωρινής κράτησης του πελάτη του Μάκη Ψωμιάδη σε Σκόπια και Αθήνα.
Εισαγγελέας στην έδρα, η οποία θα ελάμβανε την απόφαση, ήταν ο πρώην συνεργάτης του και πρώην οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, ο οποίος δεν δήλωσε κώλυμα, παρότι το αίτημα προερχόταν από τον πρώην συνάδελφό του.

Ο κ. Μουζακίτης υπέβαλε αίτημα, πριν από δεκαπέντε ημέρες, στο 5μελές Εφετείο Αθηνών, να συνυπολογιστεί ο χρόνος προσωρινής κράτησης του πελάτη του Μάκη Ψωμιάδη σε Σκόπια και Αθήνα.

Το ερώτημα που τίθεται στους νομικούς και δικαστικούς κύκλους είναι αν από σύμπτωση ή σκοπίμως οι δύο άνδρες συνέπεσαν στην υπόθεση. Δικαστικοί κύκλοι εκτιμούν ότι ο Γρηγόρης Πεπόνης έπρεπε να ζητήσει εξαίρεση για τη συγκεκριμένη υπόθεση και προσθέτουν, αναφερόμενοι στον Σπύρο Μουζακίτη, ότι η υπόθεση δεν συνάδει με το ήθος πρώην δικαστικών λειτουργών, έστω και αν δικηγορούν μετά τη συνταξιοδότησή τους.

Πηγή 

Έφοδος στη Βουλή, κατασχέθηκαν οι μαϊμού τσάντες βουλευτίνων!

 

Συντάκτης: Λακης Μπέλλος

• Έφοδος της Δίωξης Λαθρεμπορίου στη Βουλή, τη Δευτέρα το πρωί, μετά τις καταγγελίες της Φωτεινής Πιπιλή πως το τι μαϊμού τσάντα κυκλοφορεί στη Βουλή από τις συναδέλφους της είναι άλλο πράγμα.
•  
• Βρέθηκαν οι εξής μαϊμού τσάντες και κατασχέθηκαν: 24 Louis Vuitton, 29 Hermes και 42 Zara.
   
• Συνελήφθη και η καταγγέλλουσα Φωτεινή Πιπιλή ως «μαϊμού - πολιτικός». Έπρεπε να το περιμένει. Πριν από δύο μέρες είχε δεχτεί τα εγκώμια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
   
• Νέα γραμμή τηλεφωνικής υποστήριξης καθιερώνει από σήμερα η κυβέρνηση. Είναι ο αριθμός 11-180. Θα μπορούν να καλούν όσοι βουλευτές θέλουν να συμπληρώσουν τον μαγικό αριθμό «180» για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
   
• Να παραμείνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο Παπούλιας έχει βάλει συνολικά 1.847 υπογραφές. Πρέπει οπωσδήποτε να τον τιμήσουμε και να τις στρογγυλοποιήσει σε 2.000.
   
• Η UEFA έστειλε έγγραφο το πρωί της Δευτέρας στην ΕΠΟ με το οποίο χαρακτηρίζει «μη διεφθαρμένο» τον αγώνα ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκού 1-2 και ζητάει περαιτέρω έρευνες.
   
• Και άνδρες υπουργοί έχουν μαϊμού τσάντες. Του Χαρδούβελη, όμως, είναι αυθεντική, κροκοδειλέ. Σε κατασπαράσσει.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΝΤΑΚΤΩΝ

Στη σύνταξη πριν από τα 62 – Επικουρική και κύρια σύνταξη γίνονται ένα

Εξοδο στη σύνταξη πριν από τα 62 μπορούν να κατοχυρώσουν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014 χιλιάδες ασφαλισμένοι από όλα τα Ταμεία συμπληρώνοντας τα ένσημα που λείπουν από πλασματικούς χρόνους ασφάλισης.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, στον ΟΑΕΕ, στα ειδικά ταμεία (ΔΕΚΟ-Τραπεζών-ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΕΤΑΑ) μπορούν να αναγνωρίσουν ως 7 πλασματικά έτη. Οι δημόσιοι υπάλληλοι αναγνωρίζουν μέχρι και 12 πλασματικά έτη, εκ των οποίων 7 έτη όπως ισχύουν για τους ασφαλισμένους των άλλων Ταμείων, και ως 5 έτη λόγω τέκνων.

Τα πλασματικά έτη χρησιμοποιούνται με δύο τρόπους:

1. Για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από τους ασφαλισμένους που έχουν συμπληρώσει την ηλικία εξόδου, αλλά τους λείπει ο απαιτούμενος χρόνος για να συνταξιοδοτηθούν. Σε αυτή την περίπτωση, τα πλασματικά έτη αναγνωρίζονται άμεσα με την υποβολή της αίτησης για σύνταξη.
2. Για την κατοχύρωση ευνοϊκών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης με αναδρομική αναγνώριση πλασματικών ετών, ώστε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος χρόνος ασφάλισης ως το 2012 και έτσι οι ασφαλισμένοι να «κλειδώσουν» τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που αντιστοιχούν στα έτη ασφάλισης που έπρεπε να είχαν μέχρι τις 31/12/2012.
3. Οι αναγνωρίσεις πλασματικών ετών συμφέρει να γίνουν πριν μπει το 2015. Ακόμη και αν γίνουν αλλαγές στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, τα πλασματικά έτη που θα έχουν αναγνωριστεί δεν χάνονται ούτε καταργούνται από την ασφαλιστική ιστορία των εργαζομένων.

Πάντως, σημειώνεται ότι στα πλασματικά έτη υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτά που ισχύουν για όσους θέλουν να συμπληρώσουν χρόνο ασφάλισης ως το 2010 και σε αυτά που αξιοποιούνται από το 2011 και μετά.

Για το 2010, μπορούν να αναγνωριστούν μόνο η στρατιωτική θητεία, όπως και 200 ημέρες από επιδοτούμενη ανεργία, ή 200 ημέρες από επιδοτούμενη ασθένεια, με την προϋπόθεση ότι ασθένεια και ανεργία υπήρξαν την τελευταία δεκαετία.
Από το 2011 και μετά και προκειμένου να γίνουν αναγνωρίσεις πλασματικών ετών, οι ασφαλισμένοι όλων των Ταμείων θα πρέπει να συμπληρώσουν 12 έτη πραγματικής εργασίας. Στα έτη αυτά συνυπολογίζεται μόνο ο χρόνος από προαιρετική ασφάλιση, δηλαδή 11 πραγματικά + 1 από προαιρετική ασφάλιση. Στα 12 έτη δεν συνυπολογίζεται ο χρόνος κύησης και λοχείας για τις γυναίκες.

Πόσα χρόνια εξαγοράζονται και πότε:

1. Για να συμπληρωθεί ο χρόνος ασφάλισης το 2011 αναγνωρίζονται μέχρι 4 πλασματικά έτη
2. Για να συμπληρωθεί ο χρόνος ασφάλισης το 2012 αναγνωρίζονται μέχρι 5 πλασματικά έτη
3. Για να συμπληρωθεί ο χρόνος ασφάλισης το 2013 αναγνωρίζονται μέχρι 6 πλασματικά έτη
4. Από το 2014 και εφεξής αναγνωρίζονται μέχρι 7 πλασματικά έτη

Ποιοι χρόνοι είναι δωρεάν:

1. Χρόνος παιδιών γεννηθέντων μετά το 2000, μόνο για θεμελίωση προϋποθέσεων για πλήρη σύνταξη μετά το 2013.
2. Χρόνος συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας. Συνυπολογίζεται για να συμπληρωθούν οι 4.500 ημέρες ασφάλισης αν πρόκειται για μετατροπή αναπηρικής σύνταξης σε γήρατος.
3. Χρόνος επιδοτούμενης ανεργίας-ασθένειας
4. Χρόνος κύησης-λοχείας

Τελειώνουν τον Σαμαρά

Μας δένουν χειροπόδαρα με τα νέα μέτρα που βάζουν - Μπούμερανγκ με το χρέος: Ξεχάστε επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων - Χάνει κάθε ελπίδα η κυβέρνηση να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις πρόωρες εκλογές.

ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ βάζουν οι δανειστές στις προσδοκίες της κυβέρνησης για την επόμενη ημέρα καθώς η λύση που προωθούν ισοδυναμεί με νέο Μνημόνιο και θα συνοδεύεται από επαχθείς όρους, ασφυκτικούς ελέγχους και δυσβάσταχτες δεσμεύσεις. Τινάζουν στον αέρα με τον τρόπο αυτό τους σχεδιασμούς του Αντ. Σαμαρά εν όψει της Προεδρικής εκλογής, που ήλπιζε σε μια συμφωνία η οποία θα σηματοδοτούσε την «αλλαγή σελίδας», θα ήταν πολιτικά διαχειρίσιμη και κοινωνικά αποδεκτή.

Η περίφημη έξοδος από το Μνημόνιο που επαγγελλόταν μήνες τώρα ο πρωθυπουργός μετατίθεται για το τέλος του 2015 κι αυτό αν κι εφόσον η χώρα μας τηρήσει πιστά και απαρέγκλιτα όλους τους όρους και με την προϋπόθεση ότι οι δανειστές δεν θα επιβάλουν νέους. Ενδεικτικό του μεγέθους της αποτυχίας της κυβέρνησης είναι και το ότι οι δανειστές είπαν κατηγορηματικά όχι στο αίτημα στη νέα συμφωνία το ΔΝΤ να περιοριστεί σε ρόλο τεχνικού συμβούλου. Το Ταμείο θα συνεχίσει να παίζει καθοριστικό ρόλο, να ελέγχει ασφυκτικά τις επιδόσεις της χώρας μας και να επιβάλλει όπου και όταν χρειαστεί τις... αναγκαίες κυρώσεις. Ταυτόχρονα, σε «μπούμερανγκ» εξελίσσεται η στρατηγική της κυβέρνησης στο ζήτημα του χρέους, που θεωρούσε ότι με «όπλο» το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε μέσα στο 2015 να βγει στις αγορές. Οι δανειστές αποφάσισαν ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο και ως εκ τούτου δεν πρόκειται να δώσουν τις ελαφρύνσεις (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση των επιτοκίων) για τις οποίες είχαν δεσμευτεί τον Νοέμβριο του 2012. Οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα χρειαστεί να ζητήσουν από τα Κοινοβούλιά τους να εγκρίνουν μία ακόμη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Ενώ η χώρα μας θα πρέπει να αναζητήσει στις αγορές τα δισεκατομμύρια που χρειάζεται κάτω από δυσβάστακτους όρους και με υψηλά επιτόκια, γεγονός που αργά ή γρήγορα θα την οδηγήσει πάλι πίσω στον μηχανισμό. Το κακό όμως δεν σταματάει εδώ, καθώς, υπό την απειλή της αναβολής των αποφάσεων, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην υλοποίηση σειράς μεταρρυθμίσεων. Οι πληροφορίες μάλιστα κάνουν λόγο για 15 τον αριθμό, για τις οποίες δεσμεύτηκε ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης και πρέπει να δρομολογηθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες. Κι αυτό διότι οι δανειστές απειλούν (κι εκβιάζουν) ότι αν δεν γίνουν πράξη, δεν θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και οι αποφάσεις για την επόμενη ημέρα θα παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες. Στο πλαίσιο αυτό, στη διάρκεια της εβδομάδας κυκλοφόρησαν στις Βρυξέλλες φήμες για ενδεχόμενη παράταση του υφιστάμενου προγράμματος κατά τέσσερις με έξι μήνες. Οι μεταρρυθμίσεις για τις οποίες πιέζει η «τρόικα» αφορούν τα εργασιακά και το Ασφαλιστικό, αλλά στην περίπτωση που η κυβέρνηση υποχωρήσει και τις κάνει αποδεκτές, οι αντιδράσεις που θα προκληθούν θα είναι χωρίς προηγούμενο. Τον τελειώνουν... Με την αδιάλλακτη στάση τους και τα νέα δεσμά που επιβάλλουν οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας. Αδιαφορούν πλήρως για τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσουν στο πολιτικό σκηνικό αλλά και τις ραγδαίες εξελίξεις που είναι πιθανό να δρομολογηθούν, καθώς υπάρχει η μεγάλη εκκρεμότητα με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμη περισσότερο, οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την τύχη της σημερινής κυβέρνησης και την πολιτική επιβίωση του Αντ. Σαμαρά. Αποκρυπτογραφώντας τις συζητήσεις στο τελευταίο Eurogroup, τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης σημείωναν ότι για τους ευρωπαίους ηγέτες «είναι σημαντικότερη η διασφάλιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης από την επανεκλογή του Σαμαρά». Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς που είχαν κάνει στο Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση θα έφτανε στην Προεδρική εκλογή έχοντας στα χέρια της μια καλή συμφωνία για την επόμενη ημέρα, χωρίς Μνημόνια και μέτρα, αλλά και μια απόφαση για ρύθμιση του χρέους. Θεωρούσαν δε ότι ύστερα από όλα αυτά θα κατάφερναν να εξασφαλίσουν τις ψήφους 180 βουλευτών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ο κ. Σαμαράς δεν πηγαίνει απλώς με άδεια χέρια και χωρίς όπλα στη μάχη για την εκλογή Προέδρου, αλλά κουβαλά το βάρος ενός νέου Μνημονίου και με τη στρατηγική του να έχει καταλήξει σ’ ένα μεγάλο «φιάσκο», με τεράστιο κόστος για τη χώρα και την κοινωνία. Ακόμη κι αν υπήρχαν κάποιες ελπίδες να καταφέρει να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 180, τώρα πλέον δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα, όπως ομολογούν ακόμη και κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Οι πρόωρες εκλογές δείχνουν να είναι αναπόφευκτες, και ο κ. Σαμαράς θα πάει σε αυτές με τις χειρότερες συνθήκες και ορατό τον κίνδυνο μιας βαριάς (καταστροφικής) ήττας. Στήνουν παγίδα Πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι με τις λύσεις που προωθούν (και θα επιβάλουν) οι δανειστές έχουν στόχο όχι απλώς να «σύρουν» τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά να δεσμεύσουν και την επόμενη. Αν, δηλαδή, ως πρωθυπουργός, ο Αλ. Τσίπρας επιχειρήσει να εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική ή, πολύ περισσότερο, να συγκρουστεί μαζί τους, θα θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιό τους με όπλο τις αγορές. Τόσο εύθραυστη που είναι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, «αρκεί», λένε, «μια απλή δήλωση του Σόιμπλε (ακόμη και να… βήξει, λένε χαρακτηριστικά) για να ανέβουν στα ύψη τα spreads και να κλείσουν οι αγορές για την Ελλάδα». Σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί, προκειμένου να βρει τα χρήματα που χρειάζεται η χώρα, να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης και αναγκαστικά να αποδεχτεί ένα νέο Μνημόνιο με δυσβάστακτους όρους. Το ερώτημα που τίθεται από τους οικονομολόγους είναι τι θα συμβεί αν ο κ. Τσίπρας κάνει πράξη τη δέσμευσή του για κατάργηση του Μνημονίου και όλων των νόμων που απορρέουν από αυτό.  Στο μεταξύ, αίσθηση και ποικίλες ερμηνείες προκαλεί η μεταστροφή μεγάλων Μέσων Ενημέρωσης του εξωτερικού υπέρ του κ. Τσίπρα, τον οποίο μέχρι πρότινος θεωρούσαν «απειλή» για τη συνοχή της Ευρώπης. Σε εκτενές ρεπορτάζ του, το Reuters τον περιέγραφε ως «εν αναμονή πρωθυπουργό», ενώ ακόμη πιο θερμό ήταν το δημοσίευμα του «Guardian» που έγραψε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του Μάη του '68»!..  Πηγή

Ο πυρσός των τιμωρών

Γιατί μας αφορά το κάψιμο της «Athens Voice»

του Στρατή Μπουρνάζου

Την Τετάρτη το βράδυ τα γραφεία της Athens Voice κάηκαν. Δεν ήταν βραχυκύκλωμα, όπως θεωρήθηκε αρχικά, αλλά ενέργεια συνειδητή. Την ευθύνη για την «εμπρηστική παρέμβαση» ανέλαβε η «Αναρχική Ομάδα Aντικαπιταλιστικής Δράσης».

Ο λόγος που αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω τις λίγες γραμμές που ακολουθούν δεν είναι η «νομιμοφροσύνη» ούτε η διάθεση μιας τυπικής πομπώδους καταδίκης· ούτε, τέλος, κάποια γνωριμία ή συμπάθεια για τους εκδότες και διευθυντές της ΑthensVoice (δεν τους γνωρίζω, ούτε και πολυθέλω, εδώ που τα λέμε). Ο λόγος είναι η βαθιά –υπαρξιακή πολιτικά, θα έλεγα–, πεποίθησή μου ότι όσοι ανήκουμε στον χώρο της Αριστεράς δεν μπορούμε να παρατηρούμε απαθείς ή να μασάμε τα λόγια μας για μια τέτοια ενέργεια. Η «παρέμβαση» αυτή μας είναι απολύτως απεχθής και εχθρική: πλήττει ευθέως την ελευθερία της έκφρασης, και μάλιστα με τρόπο όχι συμβολικό, αλλά εντελώς πραγματικό. Είναι πράξη βαρβαρότητας, αντίθετη στις αξίες μας.

Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ. Γιατί βρίσκω αχρείαστο (ή, μάλλον, βλαπτικό, γιατί συσκοτίζει την ουσία της υπόθεσης) να συζητήσουμε αν είναι καλή, κακή, κάκιστη ή παγκάκιστη η Αthens Voice, καθώς και τις διαφωνίες μας με αυτή. Δεν έχουν καμιά δουλειά να γίνουν τώρα αυτές οι συζητήσεις, και ειδικά σε συνάρτηση με τον εμπρησμό. Ούτε χρειάζεται να επαναλάβουμε τελετουργικά, για πολλοστή φορά, ότι τέτοιες ενέργειες εξυπηρετούν «εξ αντικειμένου» το κράτος, βλάπτουν το κίνημα κλπ. κλπ. Όχι γιατί αυτή η προσέγγιση στερείται βάσεως (προσωπικά, βέβαια, τη βρίσκω πολύ φτωχή πολιτικά), αλλά επειδή δεν είναι αυτός ο πρωταρχικός λόγος της αντίδρασής μας στον εμπρησμό: η στάση μας είναι αυτοτελής, και όχι συνάρτηση  και στάθμιση των όποιων συνεπειών της. Το κάψιμο των γραφείων μιας εφημερίδας (όσο αντίπαλη κι αν τη θεωρούμε, όσο κι αν μας εξοργίζουν λ.χ. τα editorial της) είναι πράξη αντίθετη στον πυρήνα των αξιών μας. Το ότι τα κινήματα αντίστασης υφίστανται πολλά (διώξεις, τρομοκράτηση, αποκλεισμό, συκοφάντηση) είναι ένας ακόμα λόγος που τον αντίπαλο δεν τον αντιμετωπίζουν με τέτοια μέσα, με «μικρές εμπρηστικές παρεμβάσεις» και τρομοκράτηση. Για να διαφωνείς με κάτι, αυτό πρέπει να συνεχίσει υπάρχει.

Αν θέλω να επιμείνω σε κάτι, είναι ότι η λογική των «συνεπαγωγών» (αντιγράφω από την προκήρυξη: «σκουπίδια σαν τα εναλλακτικά free press, όπως η Athens Voice, κατασκευάζουν μια απολίτικη μάζα πειθήνιων κανίβαλων», «η Athens Voice συμμετέχει στην καθεστωτική προπαγάνδα για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, για την επιβολή νυχτερινής εργασίας στα εμπορικά καταστήματα, γενικότερα για την αγιοποίηση της ελεύθερης αγοράς που εξοντώνει τους εκμεταλλευόμενους») οδηγεί στην παραφροσύνη: Όλοι όσοι έχουν δημόσιο λόγο και κάποια εξουσία μπορεί να θεωρηθούν, με πράξεις ή παραλείψεις τους, ένοχοι για εγκλήματα, πραγματικά ή δυνητικά — και άρα άξιοι του πυρσού του κάθε αυτόκλητου τιμωρού.  Δεν έχει τέλος μια τέτοια τρομακτική αλυσίδα συνεπαγωγών και ηθικής ευθύνης, όπου ο καθένας αναγορεύει ενόχους όποιους θέλει, αναλαμβάνοντας τιμωρητική δράση. Είναι βαριά η λέξη παραφροσύνη, αλλά σκέφτομαι ότι προχθές κάποιοι (και δεν ήταν χρυσαυγίτες) ρίξαν μπουνιές όχι σε κάποιον «καθεστωτικό» ή «εξωνημένο» αλλά σε ένα παράδειγμα αγωνιστή και αριστερού δικηγόρου: στον Γιάννη Ραχιώτη. Τι να λέμε τώρα, για όλα μπορεί να ανακαλυφθεί ένα κάποιο «σκεπτικό» ενοχοποίησης.

Θα κλείσω λοιπόν όπως ξεκίνησα: ο εμπρησμός της Αthens Voice πλήττει (εκτός από την ίδια, φυσικά) τις αξίες της Αριστεράς, της δημοκρατίας, της κοινωνίας που θέλουμε. Και γι’ αυτό μας αφορά άμεσα.

Πηγή

Να περνάς καλά!

Του Αντώνη Αντωνάκου

Αν η γενιά μου αφιερώθηκε σε κάτι, αυτό είναι η λατρεία του φτηνού κυνισμού. 

Το πέρασμα απ’ την καταπιεστική υποχόντρια φαμίλια, που άνδρωσε την γενιά του εβδομήντα, στον ελευθεριακό ψυχαναγκασμό της ευτυχίας.

Αυτό που νιώσαμε στην εφηβεία μας ήταν μια φονική βουβή περιφρόνηση προς τις ψόφιες αξίες.

Το Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια, η αγία τριάδα της νοικοκυροσύνης και του ευφρόσυνου συντηρητισμού ήταν ήδη χεσμένη πατόκορφα.

Η δεκαετία του ογδόντα υπήρξε μιαν ακραία κιτς δεκαετία.

Ντελικάτοι κοντόχοντροι κομματάρχες αλώνιζαν τα χωριά και τις πόλεις.

Ένας νέος τύπος ανθρώπου ερχόταν στα πράματα.

Οι περισσότεροι, δεξιοί που αυτομόλησαν την προηγούμενη δεκαετία προς το κέντρο, μοίραζαν αφειδώς διορισμούς και υποσχέσεις.

Το βόλεμα και η ευκολία έγιναν καθεστώς, ανοίγοντας το δρόμο για τα μεγάλα κόλπα.

Ο αυριανισμός ξεχείλωνε τις συνειδήσεις και το πολιτικό προσωπικό καβαλούσε το ακέφαλο άλογο των αγορών.

Δάνεια και χωματερές.

Συμφωνίες για θάψιμο της παραγωγής.

Ένας εισαγόμενος πολιτισμός ερχόταν να χωνέψει τον πεινασμένο νεοέλληνα.

Τα παιδιά της αντιπαροχής μεγάλωσαν με χαβαλέ και Στάθη Ψάλτη.

Ο διασκεδαστής αντί να μας διασκεδάσει ερχόταν κι αμολούσε μια γερή κλανιά ακριβώς στη μούρη μας.

Κι αυτό ήταν τέχνη και διασκέδαση.

Κάθε χαζοχαρούμενη συνθήκη του τύπου να περνάς καλά και γράψτους όλους στ’ αρχίδια σου, έγινε ο μόνιμος καταναγκασμός των άβουλων τέκνων της γενιάς μου.

Μια γενιά ζαλισμένη απ’ τα ξεθυμασμένα όπια της προηγούμενης.

Μια γενιά που δεν είχε το θάρρος και το θράσος να ξεκάνει την πατρική σαβούρα και να προχωρήσει μπροστά.

Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα περάσαμε στην ψηφιακή πάχυνση και την πόζα.

Στην γκρίνια και την ανασφάλεια.

Στις κάρτες στα δάνεια στα πτυχία.

Σε μια ακραία θεολογία του χρήματος και σε έναν ξεδιάντροπο φτηνό κυνισμό.

Ο θάνατος, ο πόνος, η εξαθλίωση των άλλων, έγιναν σκηνές στο ηλεκτρισμένο κάδρο της τηλεόρασης.

Τρώγοντας θα δεις σφαγμένους, ξεκοιλιασμένους, άστεγους, διάσημους ναρκομανείς και άσημα πρεζάκια.

Τρώγοντας και πίνοντας με τον ψυχρό συναισθηματισμό του χειρούργου η κοινωνία του θεάματος καταναλώνει αμάσητες τις ανθρώπινες τραγωδίες.

Ένας καταιγισμός από εικόνες και μια βροχή από σφαλιάρες πάνω στο σβέρκο του παντοδύναμου καταναλωτή.

Ο καταναλωτής που έρχεται να προδώσει τις ίδιες του τις ανάγκες λειτουργώντας ως Ιούδας του ίδιου του εαυτού του.

Είναι έτοιμος να χάσει την ψυχή του, δηλαδή την ουσία της ύπαρξής του, εκπληρώνοντας το θείο σχέδιο του καπιταλιστή.

Είναι έτοιμος κάθε στιγμή να πουλήσει τα παιδιά του, στον έμπορο και στον τεχνοκράτη.

Είναι σαν έτοιμος από καιρό να βγει ξανά στις αγορές και να το παίξει γκόμενος και καμάκι, να φέρει ξένους, τουρίστες, επενδυτές.

Να φέρει λάδι απ’ την Τουρκία, κρασιά απ’ τη Γαλλία, λαστέξ απ’ το Πακιστάν και τάπερ απ’ την Κίνα.

Η γενιά μου είναι δικτυωμένη.

Κυβερνά τον κόσμο απ’ το ιντερνέτ.

Η γενιά μου θα βάλει τα rooms to let και την τσαχπινιά και οι ξένοι θα βάλουν τα φράγκα.

Η γενιά μου ετοιμάζεται να κάνει το τελειωτικό ξεπούλημα.

Η γενιά μου ετοιμάζεται για την προδοσία.

Το έσχατο τεκμήριο αγάπης προς τις μέλλουσες γενιές.

 Πηγή

7 συμβουλές για εκείνους, που έχουν χάσει τα πάντα

Χθες συνάντησα μια εξαϋλωμένη μορφή, δεητική, σαν αυτές που βρίσκεις σε τοιχογραφίες ερειπωμένων εκκλησιών κι αναρωτιέσαι αν απεικονίζουν ανθρώπους ή πνεύματα ή δαίμονες με αγγελικό περίγραμμα: Έναν γνωστό μου επαγγελματία, που έχασε τη δουλειά του, χωρίς ένσημα και συνδικαλιστική αρωγή ή επιδόματα, με έγκυο γυναίκα και καταρρακωμένη αξιοπρέπεια.

Τα δάχτυλά του κιτρινισμένα από τη νικοτίνη, πρόλαβε να μου πει την απελπισία του, πριν μου ζητήσει δύο ευρώ. Τού έδωσα κι ήξερα πως τον καταδίκασα σε επαιτεία αδιέξοδη και τον κατέταξα ως ποσοστό σε στατιστικές ανάλγητες: Επόμενη στάση το αλκοόλ, ενδεχομένως τα ναρκωτικά, η περιθωριοποίηση, οι απόπειρες αυτοκτονίας. Όλα είναι τόσο ερμηνεύσιμα, όταν έχουν μια προβλέψιμη πορεία, όταν αφορούν τους άλλους κι όταν τα διδάσκεις σε φοιτητές. Τι γίνεται όμως, εάν χάσεις τα πάντα, σε ένα κράτος, που η Πρόνοια είναι ανέκδοτο

Η δυστυχία των ανθρώπων δεν μπαίνει σε νόρμες. Ο καθένας τη βιώνει με το δικό του τρόπο και η αντίδρασή στην έλευσή της μοναδική και καθοριστική. Κι αν στην ευτυχία το εγώ αυξάνει την αυτοεκτίμηση, διεκδικεί τα εύσημα και φλερτάρει με την έπαρση, στην κακοδαιμονία και τη συμφορά αποδιοργανώνεται και αποδομεί την ιστορικότητά του. Η ξαφνική πτώχευση διακόπτει τη συνέχεια του εαυτού, στρεβλώνει τη θέση στο χώρο, το χρόνο, την ιεραρχία, και εμπαίζει τις σταθερές και τις αξίες της ζωής.

Κάποιοι προκρίνουν την αυτοκτονία. Και παρά τη συχνότητά της καμιά ψυχολογική διαδικασία δεν μπορεί να την προβλέψει. Γιατί σε πολλούς περνά ως ιδέα, αρκετοί τη διατυμπανίζουν ως έκκληση για βοήθεια, άλλοι την αναφέρουν για εντυπωσιασμό.

Αλλά είναι εκείνη η μία ελάχιστη στιγμή, που το μυαλό θα κατακλυστεί από εικόνες, από δίψα για εκδίκηση, από αγάπη και αυτό-λύπηση, από μνήμες παλαιών καλών εποχών, ενοχές, πικρία, απελπισία, ντροπή και οδύνη, που θα υπνωτίσει τα ένστικτα και θα άρει τους δισταγμούς. Το τέλος τότε μοιάζει με λύτρωση και το αμετάκλητο σωτηρία.

Η ίδια η φύση και η κοινωνία ευνοούν την επιβίωση των δυνατότερων. Και όσοι δεν μπορούν να συνεχίσουν, ακόμα και υπό το κράτος της απώλειας ή του τραύματος, είναι θεμιτό να φεύγουν ως φυσική επιλογή. Η αγέλη με τον τρόπο αυτό θα ισχυροποιηθεί. Η ατομική ύπαρξη ποτέ δεν είχε τόση σημασία όσο η ομάδα.

Οι λατρεία της δύναμης και η διαιώνιση της πυγμής ίσως έχουν νόημα στο ζωικό βασίλειο και σε πολιτισμούς βαρβαρικούς. Όμως είμαστε άνθρωποι και η αδιαφορία μας απέναντι σε αυτούς, που λυγίζουν, πλήττει το πιο θεμελιώδες αγαθό: Την αγάπη, που προσδιορίζει την ανθρωπιά. Γιατί, όσοι έχετε επιβιώσει αρκετά, θα γνωρίζετε ότι η αγάπη είναι η αρετή, από την οποία εκπορεύονται όλες οι υπόλοιπες αξίες και η έλλειψή της μετατρέπει το χρυσό της ψυχής σε σκουριά.

Όταν λοιπόν χάσετε τα πάντα, σε μια στιγμή ή από κακό υπολογισμό ή από σκευωρία της τύχης:

1. Ετοιμαστείτε να δείτε τους φίλους σας να εξαφανίζονται σταδιακά, παρά την αρχική τους στήριξη. Όσοι στις μεγάλες στιγμές επαινούσαν και θαύμαζαν, σε κριτές και κατηγόρους γρήγορα θα μετατραπούν. Την εμπιστοσύνη τους πως καταχραστήκατε θα ουρλιάξουν και τις δύσκολες εποχές ή την οικογένεια και τα παιδιά τους θα επικαλεστούν. Αυτοί, που θα παραμείνουν ως το τέλος, θα πυροδοτήσουν τις απαρχές της νέας σας ζωής. Και αυτή είναι η πεμπτουσία της ανάνηψης. Απαλλαγείτε άμεσα από τα μιάσματα, όπως το νέο δάσος από τους καμένους κορμούς, και ενταχθείτε σε νέες συλλογικότητες, μιλήστε με καινούρια πρόσωπα, ασχοληθείτε με φορείς και οργανώσεις, που πριν υποτιμούσατε ή αγνοούσατε την ύπαρξή τους, θρησκευτικές, περιβαλλοντικές, πολιτιστικές. Οι πολίτες, που τις απαρτίζουν έχουν μεγαλύτερη ελαστικότητα και ευελιξία.
2. Κρατήστε την οικογένειά σας ιερή, γιατί εκείνης η συνοχή διακυβεύεται. Ο σύντροφος μπορεί να εξαντληθεί, να δειλιάσει, τα παιδιά να γίνουν αγχόνεςμε τις διαρκείς ανάγκες τους, οι γονείς να έχουν γεράσει. Όμως πάση θυσία αποφύγετε τους καυγάδες και μετρήστε τα λόγια σας, πριν τους πληγώσουν. Διαχειριστείτε τις ενοχές, γιατί κάθε ριπή εναντίον τους και κάθε μομφή είναι δηλητήριο, που παραλύει τα αντανακλαστικά. Και η εσωτερική διάβρωση έχει τη μεγαλύτερη τοξικότητα. Η φτώχεια δρα ως καταλύτης στο διαζύγιο, αλλά, αν συμβεί, ποτέ μην θυσιάσετε την αξιοπρέπειά σας. Αυτή είναι και η άριστη κληρονομιά προς τα τέκνα σας και το φυλαχτό για το νέο εαυτό.
3. Ήδη θα μάθατε να ξεχωρίζετε τους κόλακες, τώρα είναι καιρός να κλείσετε τα αυτιά σας σε ανυπόστατες υποσχέσεις. Πολλοί το ονομάζουν και σύνδρομο του ριμπάουντ και αποτελεί τη μεγαλύτερη παγίδα, επειδή το παιχνίδι έχει προχωρήσει χωρίς τη συμμετοχή σας. Αν χάσετε τα πάντα, δεν πρόκειται με εύκολο τρόπο να διεκδικήσετε πίσω τη ζωή σας, όπως ακριβώς ήταν, πόσο μάλλον να σκοράρετε άμεσα. Είναι καλύτερο να σχεδιάσετε μια μη μεταχειρισμένη ζωή. Να θυμάστε, λοιπόν, ποιος υπήρξατε και τι είχατε καταφέρει, αλλά μη μεμψιμοιρείτε. Τα ταξίδια στο χρόνο, μια στο ένδοξο παρελθόν και μια στο τρομακτικό μέλλον, αναζωπυρώνουν την ήττα. Δεν υπάρχουν θριαμβευτικές επιστροφές, παρά μικρά, αβέβαια βήματα του ασθενούς μετά την εγχείρηση. Που όμως τις πληγές επουλώνουν.
4. Θα καταλάβατε τώρα πια, πως ποτέ δεν ήσαστε τα υλικά αγαθά, που μέχρι πρότινος κατείχατε. Σταθερές και αδιαμφισβήτητες παραμένουν μόνο οι αξίες, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να αλλοιώσει και καμιά δυσκολία να βγάλει σε πλειστηριασμό. Μα ξαφνικά αλλάζουν και οι ανάγκες. Αλήθεια, με πόσα λιγότερα θα μπορούσατε να είχατε πορευθεί, κερδίζοντας χρόνο για τους αγαπημένους. Κι ετούτο εδώ το δίλημμα τώρα θα σας καταστείλει: Αν χάσετε την προσωπική σας ταυτότητα, θα γίνετε μια ακόμη στατιστική. Αλκοόλ, ναρκωτικά, συμμορίες αποτυχημένων, ορδές παρανόμων, πορνεία, τζόγος, ακραία κόμματα, μπορούν να σας φανούν σα φως στο έρεβος της απελπισίας, αλλά σύντομα θα σας ξεβράσουν σαν περιττώματα από την κοινωνία.
5. Μην ενδιαφέρεστε για τη γνώμη των άλλων. Έτσι κι αλλιώς, στους χαλεπούς καιρούς δραπετεύουν. Μιλήστε παντού για την κατάσταση, στην οποία έχετε περιέλθει και αναζητήστε εργασία από όλους. Δεν είναι εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλεί.. αλλά για δείτε. Ενώ εσείς εκλιπαρείτε για εργασία, από εκείνες που η προσφορά εργατικού δυναμικού είναι αμείλικτη, λίγο πιο πάνω ψάχνουν για ανθρώπους να μαζέψουν τις ελιές, σε κάποια τουριστική περιοχή αναζητούν προσωπικό. Το διαδίκτυο έχει γεμίσει από αγγελίες ανθρώπων που μαγειρεύουν για άλλους ή προσφέρουν ανταλλακτική εργασία. Αν χάσετε τα πάντα και η πιο μικρή απασχόληση γίνεται ευκαιρία για ένα ξεκίνημα, επειδή ακριβώς διαφυλάττει την ακεραιότητα και τον αυτοσεβασμό.
6. Φροντίστε την εμφάνισή σας, ώστε να μην προσομοιάζει ανθρώπου, που έχει ενδώσει
7. Σταματήστε τις παράλογες αρνητικές σκέψεις, που αιχμαλωτίζουν το μέλλον στη μιζέρια του παρόντος και στην καθήλωση του παρελθόντος. Μιλήστε με ανθρώπους, που τα έχουν καταφέρει κι όχι με τους πληβείους, που αποδίδουν τις ευθύνες στους άλλους και έχουν μεθύσει για εκδίκηση και αυτοτιμωρία. Στις μικρές καταστροφές πρέπει να βρεις το στοιχείο του αναστρέψιμου, που εγγενώς φέρουν. Αλλιώς γίνονται μεγάλες.

Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στη Μαρίνα, μια από τις γυναίκες, που κάτι με έχουν διδάξει

Ευστράτιος Παπάνης

Πηγή