Η Εαρινή Σύναξις των Λοιμωξιολόγων

 

Η απογευματινή ενημέρωση των επόμενων ημερών μοιάζει με ουρανό που θα πέσει στα κεφάλια μας, ενώ πάμε πρόσω ολοταχώς για άνοιγμα με το σημείο επαφής κυβέρνησης-επιστημονικής κοινότητας-κοινωνίας να έχει διαρραγεί εντελώς.

 

γράφει ο Παναγιώτης Μένεγος

 

Έχοντας ξεπεράσει τις 130 μέρες συνεχούς lockdown και μετά από τριήμερο που έγιναν σαφώς λιγότερα τεστ, η θετικότητα σε μοριακά και rapid τεστ για την Τρίτη 16 Μαρτίου ανήλθε στο πολύ υψηλό ποσοστό του 12.3%.

 

Η ανάλυση των λυμάτων στην Αττική για την εβδομάδα που προηγήθηκε της Καθαρής Δευτέρας δείχνει αύξηση 87% στο φορτίο κορωνοϊού (μάλιστα οι τάσεις κυμαίνονται από +41% στη Λάρισα έως και +1000% στα Χανιά.). Οι ΜΕΘ έχουν γεμίσει με πάνω από 600 διασωληνωμένους, φτάνοντας στο peak του περασμένου Νοεμβρίου, ο Ερυθρός Σταυρός μετατρέπεται εσπευσμένα σε νοσοκομείο Covid, στη Λαμία οι ασθενείς πια μεταφέρονται σε διπλανούς νομούς, η πολυσυζητημένη επίταξη ιδιωτικών κλινικών που ζητά σύσσωμη η αντιπολίτευση ξεκίνησε με κωμικό τρόπο αφού ανάμεσα στις προϋποθέσεις για να μεταφερθούν ασθενείς από το ΕΣΥ είναι «να είναι απύρετοι (…) με επιθυμητή ακτινογραφία θώρακος». Με τους νεκρούς να έχουν ξεπεράσει τους 7000 (εδώ κι ένα χρόνο ανώνυμοι, σαν να μην υπήρξαν ποτέ), η φριχτή λέξη triage (διαλογή ασθενών) ξαναβγαίνει από όλο και περισσότερα χείλη.

 

Με την απογευματινή ενημέρωση των επόμενων ημερών να μοιάζει με ουρανό που θα πέσει στα κεφάλια μας και την αναταραχή με το εμβόλιο της Astra Zeneca σίγουρα να μη βοηθάει, τα χτυπήματα των σημερινών πρωτοσέλιδων φέρουν τίτλους όπως «Ανοίγει από τη Δευτέρα η αγορά» ακολουθώντας τα χθεσινοβραδινά δελτία ειδήσεων που κύκλωναν τις ίδιες ημερομηνίες στο ημερολόγιο: «22 Μαρτίου, κομμωτήρια/ 29 Μαρτίου, λιανεμπόριο (με click away)/ 5 Απριλίου, σχολεία/ 19 Απριλίου, εστίαση (σε εξωτερικούς χώρους)». Κάπου εδώ, ας παίξει λίγο συρτάκι κι, ας θυμηθούμε την προηγούμενη εβδομάδα τον υπουργό Τουρισμού, Χάρη Θεοχάρη, να ανακοινώνει την έναρξη της τουριστικής περιόδου με το σύνθημα “All you want is Greece” χαλαρά τοποθετημένο με κοντομάνικο στα μέσα Μαΐου.

 

Η επιτροπή λοιμωξιολόγων ανέβαλε την χθεσινή της συνεδρίαση, μεταθέτοντάς τη για το τέλος της εβδομάδας, μοιάζοντας βέβαια για πολλοστή φορά εγκλωβισμένη στο «τετελεσμένο» των κυβερνητικών διαρροών όσον αφορά το πλάνο/χρονοδιάγραμμα. Η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι «πίσω από 151 πορείες την περίοδο της πανδημίας», ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί ολομέτωπα τη ΝΔ σε πολυβολικούς ρυθμούς 2012-14, η φημολογία για εκλογές το φθινόπωρο δίνει και παίρνει.

 

Το θέμα βέβαια είναι πώς θα φτάσουμε εκεί. Γιατι, όχι μόνο για τους λάτρεις της στατιστικής, αξίζει να θυμηθούμε ότι στις 6 Νοεμβρίου (παραμονή του lockdown 2), οι διασωληνωμένοι ήταν μόλις 196 κι ο αριθμός των νεκρών 715.

 

Αν όλα τα παραπάνω μαζί στο μπλέντερ δεν βγάζουν νόημα, είναι γιατί όντως…δεν βγάζουν. Εδώ κι ένα χρόνο προσπαθούμε, φυσικά όχι μόνο στην Ελλάδα, να τετραγωνίσουμε τον κύκλο κάνοντας ότι δεν βλέπουμε πώς απόλυτη υγειονομική προστασία και κανονική οικονομική δραστηριότητα δεν γίνεται να συμβαδίσουν. Το «ελληνικό παράδοξο» (ίσως όχι και τόσο αν αναλογιστεί κανείς ότι παντού υπάρχει κούραση, αντιφάσεις κι αρνητές), είναι ότι στη χώρα μας μοιάζει να έχει διαρραγεί εντελώς το σημείο επαφής κυβέρνησης-επιστημονικής κοινότητας-κοινωνίας.

 

Η κυβέρνηση αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή την πανδημία με όρους «πολεμικούς». Πολλοί ηγέτες το έκαναν αυτό για να επικοινωνήσουν πυγμή, όμως σε μια «μάχη» με την πανδημία οι πιθανότητες δεν είναι ποτέ με το μέρος σου. Ο κορονοϊός, ακόμα και σήμερα στα χείλη του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ο «εχθρός» - η στρατηγική να μάθουμε «να ζούμε μαζί του» μέχρι να επιτευχθεί η ανοσία δεν ήταν ποτέ επιλογή. Το «έξυπνο lockdown-ακορντεόν» εξελίχθηκε σε «lockdown-μπαμπούσκα», το αποτελεσματικό σύστημα ιχνηλάτησης δε συνέβη ποτέ, το ΕΣΥ και τα ΜΜΜ δεν ενισχύθηκαν ουσιαστικά, ενώ η διαχείριση της κοινωνικής αντίδρασης με όρους καταστολής κατασκεύασε εσωτερικούς εχθρούς στη βάση μιας α λα καρτ «ατομικής ευθύνης». Την ίδια στιγμή, «η Αθήνα έχει κίνηση» κάθε πρωί αφού τα ποσοστά τηλεργασίας παραμένουν χαμηλά ενώ το αντίθετο συμβαίνει με την καταχρηστική εργασία υπαλλήλων σε αναστολή. Το κυριότερο: με «Ικαρίες», «βαφτίσεις», τις, έστω λίγες, παραβιάσεις της σειράς για τα εμβόλια και μέτρα όπως το αψυχολόγητο «μέχρι τις 18.00 τα ΣΚ», η κυβέρνηση όχι μόνο δεν «έδωσε το παράδειγμα» αλλά έχασε και την αξιοπιστία της. «Μην τρολάρετε τα μέτρα», καλούσε πριν λίγες μέρες ο κύριος Πέτσας.

 

Σήμερα, με πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους από τον χώρο της εστίασης εξαγριωμένους στον πάγκο εδώ και μήνες και τα επιδημιολογικά δεδομένα να είναι καταφανώς εις βάρος μας, πάμε πρόσω ολοταχώς σε ένα άνοιγμα που μοιάζει ταυτόχρονα απόλυτα «επιβεβλημένο» κι απόλυτα «παράλογο». Κι εκεί που πριν μια εβδομάδα τα πτυσσόμενα γκλοπ έβγαιναν φόρα παρτίδα στις πλατείες, τώρα -όσο ανοίγει ο καιρός- θα πρέπει ο κόσμος να πειστεί να κυκλοφορεί σε εξωτερικούς χώρους και να μη συνωστίζεται σε τραπεζώματα στα σπίτια.

 

Δυστυχώς, μέσα σε όλο αυτό, η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Όχι με τον τρόπο που το έλεγε τον περασμένο Νοέμβριο ο ανεκδιήγητος Κυρανάκης, αλλά με το πόσο αυτοπροστατεύθηκε από να εργαλειοποιηθεί πολιτικά. Δεν κατάφερε καν το στοιχειώδες: να αρθρώσει έναν επιστημονικό λόγο κόντρα στο «με τη θεία κοινωνία δεν κολλάει» - το υποστήριζε στα τηλεπαράθυρα το μέλος της, Ελένη Γιαμαρέλλου, δεν το αντέκρουσε ξεκάθαρα ούτε η (πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για υπουργός Υγείας κοινής αποδοχής), Αθηνά Λινού. Ο Σωτηρης Τσιόδρας λειτούργησε, όσο υποστηριζόταν από τα νούμερα, ως «εθνικός ψυχολόγος». Μόλις αποσύρθηκε από το προσκήνιο, κάθε μέρα στις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές τα μέλη της επιτροπής αναιρούσαν το ένα το άλλο και όλοι μαζί αναιρούνταν από τους υπουργούς. Ίσως γιατι το πιο σημαντικό από όσα ενδιαφέροντα είπε την περασμένη εβδομάδα η διευθύντρια ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», Αναστασία Κοτανίδου, ήταν πέρα από την παραδοχή ότι η «επιτροπή έχει χάσει τον βηματισμό της» και το ότι «είχαμε ζητήσει εδώ και καιρό να βγαίνει ένα Δελτίο Τύπου μετά την συνεδρίαση της επιτροπής το οποίο να έχει bullets που να εξηγούν για ποιον λόγο παίρνονται τα μέτρα». Αναρωτιέται λοιπόν κανείς αν μια επιτροπή που δεν μπορεί καν να εξηγήσει δημοσία τις εισηγήσεις της, είναι πια κάτι παραπάνω από άλλοθι. Μια «εαρινή σύναξις των λοιμωξιολόγων» που μπορεί και να παρακάμπτεται από «σεβασμό στην παράδοση και την πίστη» όπως τον περασμένο Οκτώβρη στη Θεσσαλονίκη…   

πηγή