«Συνταγματική εκτροπή!»

Του Γιώργου Δελατίκ

Βαρύτατες είναι οι κατηγορίες που απευθύνουν προς την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου οι Eνώσεις Δικα­στών και Εισαγγε­λέων, Διοικητικών Δικαστών, Εισαγγελέων Ελλάδος, Δικαστικών Λειτουργών Ελεγκτικού Συνεδρίου και Μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με κοινή τους ανακοίνωση. Την κατηγορούν ότι «παραβιάζει απροσχημάτιστα το Σύνταγμα»! Καταγγέλλουν επίσης «κλιμάκωση κατ' επανάληψη συνταγματικής εκτροπής της κυβέρνησης σε θέματα εφαρμογής δικαστικών αποφάσεων και σεβασμού των θεσμών, με ευρύτατες συνέπειες στην ίδια την αξιοπιστία του πολιτεύματος ως κράτους δικαίου»!

Η κυβέρνηση άρπαξε το 50% των αναδρομικών αποδοχών των δικαστικών λειτουργών, επειδή το Συμ­βού­λιο της Επικρατείας δικαίωσε προσφυγή των ενστόλων. Παρά τη δικαστική απόφαση, η κυβέρνηση αποφάσισε να «φάει» τα μισά χρήματα των αναδρομικών και των στρατιωτικών και των αστυνομικών!

Οι δικαστές κάλεσαν τους βουλευτές να καταψηφίσουν την τροπολογία κλοπής των χρημάτων τους «αρνούμενοι να ενδώσουν σε επικίνδυνες για τους θεσμούς της δημοκρατίας επιλογές της εκτελεστικής εξουσίας», όπως αναφέρουν στην κοινή ανακοίνωση των ενώσεών τους. Δικαιολογη­μένη απολύτως η οργή τους.

Δεν μασούν τα λόγια τους. Καταγγέλλουν ανοιχτά ότι «η κυβέρνηση επιβάλλει δημοσιονομικά μέτρα στους δικαστές επειδή με δικαστικές αποφάσεις δικαιώθηκαν άλλες κατηγορίες εργαζομένων, προειδοποιώντας σαφώς τους δικαστές να μην εκδίδουν δικαστικές αποφάσεις που παρεκκλίνουν από την πολιτική της». Η κυβέρνηση δηλαδή εκδικείται τους δικαστές και προσπαθεί να τους τρομοκρατήσει για να μην τολμήσουν να ξαναβγάλουν αποφάσεις που να δικαιώνουν εργαζομένους! Είδατε ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος -ο συνταγματολόγος!- πόσο μεθοδικά προσπαθούν να επιβάλουν τη συμμόρφωση όλων προς την πολιτική της κυβέρνησης; Ακούραστοι είναι!

Πολιτικό σεισμό έπρεπε να είχε προκαλέσει η ανακοίνωση των δικαστικών ενώσεων. Λόγω του λειτουργήματός τους οι δικαστές ουδέποτε εκφράζονται με σχήματα υπερβολής. Είναι πάντα ακριβολόγοι. Οταν λοιπόν οι δικαστές κατηγορούν την κυβέρνηση για «απροσχημάτιστη παραβίαση του Συντάγματος», για «κατ' επανάληψη συνταγματική εκτροπή», για «επικίνδυνες για τους θεσμούς της δημοκρατίας επιλογές», γνωρίζουν άριστα το περιεχόμενο των κατηγοριών που απευθύνουν προς τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του.

Ακούγοντας τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης να επισημαίνουν ότι η στάση της κυβέρνησης θίγει την «αξιοπιστία του πολιτεύματος ως κράτους δικαίου», οι Ελληνες πολίτες θα έπρεπε να έχουν όχι απλώς θορυβηθεί, αλλά να έχουν αναστατωθεί. Οφειλαν να έχουν εξεγερθεί από πολιτική σκοπιά. Αντιθέτως, το θέμα απασχόλησε τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις μία και μοναδική ημέρα και έπειτα έσβησε. Χάθηκε. Εξαφανίστηκε.

Ο μιθριδατισμός του ελληνικού λαού προκάλεσε φρίκη. Ο εθισμός στο δηλητήριο της «κατ' επανάληψη συνταγματικής εκτροπής» δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το μέλλον της πατρίδας μας. Σχεδόν κανένας διανοούμενος δεν βρέθηκε να υψώσει φωνή διαμαρτυρίας και να πει το απλούστατο: Αλίμονο στη χώρα που η κυβέρνησή της τολμά να παραβιάζει απροσχημάτιστα το Σύνταγμα εις βάρος ακόμη και των δικαστών! Καμιά κοινωνική ομάδα δεν πρόκειται να γλιτώσει από τον αυταρχισμό της! Τελεία και παύλα.

ΕΘΝΟΣ 17/112014

Εδώ Πολυτεχνείο!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Τι είναι το Πολυτεχνείο; Σίγουρα δεν είναι για όλους το ίδιο...

   

    Από τη μια μεριά υπάρχουν αυτοί που εμφανίζονται να το «τιμούν». Που το αξιοποίησαν σαν ένα πολύ καλό «διαβατήριο», το οποίο, αν και ληγμένο, το επιδεικνύουν χρόνια τώρα για να ανανεώνουν τη σκοροφαγωμένη καρτέλα με τα αγωνιστικά τους «ένσημα». Θεωρούν ότι έτσι αντιπαρέρχονται το παρόν τους, προτάσσοντας το παρελθόν τους αφού πρώτα το «έφτυσαν»...

    Είναι οι ίδιοι που κατά καιρούς πρωτοστάτησαν στη φιλολογία περί «απομυθοποίησης» του Πολυτεχνείου. Που επιχείρησαν να εξαγνίσουν το δικό τους«βόλεμα» με τις θεωρίες για «τη γενιά που κουράστηκε», με τα κηρύγματα για το «πάλιωμα» των συνθημάτων του Πολυτεχνείου.

    Είναι αυτοί που, αφού εξαργύρωσαν τη νιότη τους στα διάφορα πόστα του κράτους, τώρα ατενίζουν το τανκ που έριξε την πύλη, στρογγυλοκαθισμένοι στις καρέκλες των ...«θινκ τανκς» της εξουσίας. Μιας εξουσίας, που το πρώτο «φιλολαϊκό» της προσωπείο το έβαλε ο Γκιζίκης, και που εδώ και τέσσερεις δεκαετίες, το υπηρετούν οι ίδιοι, αλλάζοντας τις μάσκες...

Αφίσα από το δυσεύρετο λεύκωμα του εικαστικού Γιώργου Φαρσακίδη για τον Νοέμβρη του ‘73

    Σ' αυτή την ίδια πλευρά ανήκουν και εκείνοι που, αφού δεν καταφέρνουν να αποσιωπήσουν το Πολυτεχνείο, το συκοφαντούν και το διαστρεβλώνουν. Το θέλουν «αλλιώτικο» απ' ό,τι ήταν. «Συρρικνωμένο», «άχρωμο» και «άοσμο».Ένα Πολυτεχνείο άλλοτε «εκσυγχρονισμένο», άλλοτε «επανιδρυμένο» και εσχάτως «μνημονιοποιημένο» (!), απαλλαγμένο, φυσικά, από τα βασικά του συνθήματα, τους στόχους του, την αναφορά στα αίτια που το γέννησαν.

    Θέλουν ένα Πολυτεχνείο στην προκρούστεια κλίνη των δικών τους συμβιβασμών. Υποταγμένο στα δικά τους μέτρα. Μια «μουσειακή εκδήλωση».Μια τυπική γιορτή επειδή «μερικά καλά παιδιά - οι φοιτητές - αγωνίστηκαν για την ελευθερία, και οι κακοί - οι στρατιωτικοί - τα σκότωσαν στο Πολυτεχνείο». Πέραν τούτου ουδέν. Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε ΗΠΑ, ούτε αμερικανοκίνητη δικτατορία, τίποτα...

    Εδώ, στην όχθη των καπήλων και των καταχραστών θα βρείτε και τους υβριστές. Εκείνους που το πέρασμά τους από το Πολυτεχνείο το έκαναν καριέρα!Που είδαν στις κρατικές και υπουργικές Μερσεντές - που απέκτησαν προϊόντος του χρόνου - «το Πολυτεχνείο τώρα (να) δικαιώνεται»!!! Και που για να περισώσουν τη δική τους ξεφτίλα, πάσχισαν για δεκαετίες να ξεφτίσουν το Πολυτεχνείο, επιστρατεύοντας «αναρχικούς», «κλέφτες και αστυνόμους», «αγανακτισμένους πολίτες», κουκουλοφόρους, χαφιέδες, προβοκάτορες και στήνοντας για φόντο του Πολυτεχνείου μια κατασκευασμένη εικόνα «επεισοδίων», αστυνομοκρατίας και δακρυγόνων.

    Μεταξύ των οδηγών των ερπυστριοφόρων που ποδοπατούν τη μνήμη του Πολυτεχνείου δεν θα μπορούσε, φυσικά, να λείπει η μαυρίλα του χρυσαυγιτισμού.  Αυτά τα θρασίμια του «δεν υπήρξε νεκρός στο Πολυτεχνείο»!

    Από την άλλη πλευρά είναι όσοι δεν εννοούν να «σοφαντίσουν» τη μνήμη τους και να σβήσουν εκείνο το «Έξω οι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ» της πύλης κάτω από τις ερπύστριες. Που δε συμμορφώθηκαν ούτε με τα «ανήκομεν εις την Δύσιν»,ούτε με τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ». Που το ιδεολογικό πρόσημο που απορρέει από το «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία - Εθνική Ανεξαρτησία» δεν το απαρνήθηκαν για κανένα πόστο. Δεν το μαγάρισαν αναζητώντας θώκους. Δεν το στέγνωσαν στον ιδεολογικό «αποχυμωτή». Δεν το μετέτρεψαν σε ενέχυρο των παρακλήσεών τους για τη θεσούλα μιας προεδρίας κάποιου κρατικού οργανισμού ή μιας καρέκλας στα Επιτροπάτα του «ανήκομεν εις την τρόικαν»...

    Το Πολυτεχνείο και η 17η του Νοέμβρη, για τους περισσότερους, για τις γενιές τις παλιότερες αλλά και τις γενιές που δεν έζησαν το «γύψο», είναι το ορόσημο.Εκείνο το βράδυ, εκείνες τις τρεις μέρες, εκείνες τις στιγμές, ο πρωτοκαπετάνιος Άρης κι ο Κολοκοτρώνης μαζί, ο ΕΛΑΣίτης και ο μαχητής της ΕΠΟΝ, η Ηλέκτρα με τη Λέλα Καραγιάννη και το κορίτσι της πύλης χέρι - χέρι με τον κλέφτη, τον αρματολό και της γυναίκες της Πίνδου, παρέδωσαν τη σκυτάλη των ανεκπλήρωτων ονείρων, των αδικαίωτων οραμάτων, των αιματοβαμμένων αγώνων σε κείνους που θα συνεχίζουν να κρατάνε τις σημαίες ψηλά.

Το Πολυτεχνείο είναι η ελπίδα και ο όρκος, ο πόθος και η υπόσχεση: Σ' αυτόν τον τόπο, κόντρα στα εμπόδια, ενάντια στους «ΔουΝουΤοτσολιάδες» του ιμπεριαλισμού, κόντρα στους ντόπιους και ξένους «συνταγματάρχες» των «hedge funds», παρά τα «τάγματα εφόδου» της «νέας τάξης», όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν όλοι όσοι φέρονται ή δηλώνουν ότι «είναι Αμερικανοί» ή ότι «είναι Γερμανοί» και πάντα… «φιλέλληνες», ό,τι κι αν κάνουν οι υποτακτικοί του «ευλογημένου μνημονίου», τελικά, σ' αυτόν τον τόπο «θα κάνει ξαστεριά»!

Το Πολυτεχνείο, αδικαίωτο και ζωντανό, σε πείσμα όσων πέρασαν από το «εδώ Πολυτεχνείο» στο ...«εδώ Πεντάγωνο» - «εδώ τρόικα» - «εδώ Μνημόνιο», μια μόνιμη Ερινύα για όσους πέρασαν από την όχθη των «ελεύθερων πολιορκημένων Ελλήνων» στην αντίπερα όχθη, των πολιορκητών και των «ελεύθερων σκοπευτών», θα συνεχίζει να ενσαρκώνει τις μνήμες του μέλλοντός μας.

Για μια Ελλάδα με ψωμί για το λαό της, με μόρφωση για τα παιδιά της, με εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.

  

email: mpog@enikos.gr 


Πηγή

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η γενιά του Πολυτεχνείου

Του Πιτσιρίκου

Μετά την χρεοκοπία της χώρας, είναι πολύ διαδεδομένη η άποψη πως για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου (ο οποίος πέθανε το 1996). Πριν από την χρεοκοπία της χώρας, ήταν πολύ διαδεδομένη η άποψη πως για όλα τα άσχημα στην Ελλάδα έφταιγε η γενιά του Πολυτεχνείου.

Τα πράγματα μπερδεύονται λίγο όταν πλησιάζει η επέτειος του Πολυτεχνείου γιατί υπάρχουν πολλοί που δεν μπορούν να αποφασίσουν αν για όλα φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου ή η γενιά του Πολυτεχνείου.

Πάντως, αυτοί φταίνε μόνο. Κανένας άλλος.

Βέβαια, είναι μια πρόοδος να ευθύνεται για την κατάντια της Ελλάδας ο Ανδρέας Παπανδρέου ή η γενιά του Πολυτεχνείου, αφού, πριν ρίξουμε όλες τις ευθύνες σε αυτούς, για όλα έφταιγαν οι Τούρκοι.

Μάλλον κάποιοι αντιλήφθηκαν πως είναι πολύ αστείο να ρίχνουν τις ευθύνες στους Τούρκους, αφού αποχώρησαν -και μας άφησαν μόνους μας με τους Έλληνες- πριν από πάρα πολλές δεκαετίες.

Είναι εντυπωσιακό πως όλοι αυτοί που ρίχνουν όλες τις ευθύνες για την σημερινή κατάντια της Ελλάδας στον Ανδρέα Παπανδρέου, ή στη γενιά του Πολυτεχνείου, θεωρούν πως οι δεξιές κυβερνήσεις μετά την κατοχή, η χούντα -που κι αυτή δεξιά ήταν-, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, και οι κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή δεν έχουν απολύτως καμία ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα μας.

Είναι λογικό να μην αναγνωρίζουν ευθύνες σε όλους αυτούς γιατί τους περισσότερους τους ψήφιζαν με πάθος· 90% έπαιρναν μαζί, μέχρι πριν την χρεοκοπία, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, και δεν τους ψήφιζα εγώ.

Οπότε, αν έχουν ευθύνη ο Κώστας Σημίτης και ο Κώστας Καραμανλής, έχουν ευθύνες κι αυτοί που τους ψήφιζαν. Δηλαδή οι ίδιοι.

Την χούντα δεν την ψήφιζαν οι Έλληνες αλλά την γούσταραν τρελά.

Αν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε κάνει εκλογές, θα έβγαινε με 80%. Λάθος του που δεν έκανε εκλογές.

Οι Έλληνες αγάπησαν πολύ τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, όπως είχαν αγαπήσει και τον Ιωάννη Μεταξά.

Αυτό δεν είναι περίεργο· και οι Γερμανοί λάτρεψαν τον Χίτλερ, και οι Ιταλοί ερωτεύτηκαν τον Μουσολίνι.

Γενικά, οι λαοί λατρεύουν τους στιβαρούς ηγέτες, έστω κι αν είναι νούμερα. Οι μάζες γοητεύονται από τους αυταρχικούς άνδρες. Είναι επειδή οι μάζες αποτελούνται από δούλους. Και οι δούλοι θέλουν αφέντη.

Οι Έλληνες έφαγαν 7 χρόνια στη μάπα τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και τη γελοία παρέα του, δεν έβγαλαν άχνα, αλλά, μετά την τραγωδία της Κύπρου και την πτώση της χούντας, ανακάλυψαν όλοι πως έκαναν αντίσταση κατά της χούντας.

Όλοι οι Έλληνες ήταν στο Πολυτεχνείο. Θα θυμάστε την εποχή που δεν υπήρχε Έλληνας που να μην υποστήριζε πως ήταν στο Πολυτεχνείο την 17η Νοεμβρίου του 1973.

Το Πολυτεχνείο έγινε η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τους Έλληνες, αφού, αν δεν υπήρχε το Πολυτεχνείο, θα έπρεπε να αποδεχτούν την πικρή αλήθεια: η χούντα δεν γνώρισε ουσιαστική αντίσταση. Η χούντα έκανε περίπατο επί 7 χρόνια.

Οι Έλληνες και τα κόμματα φούσκωσαν τόσο πολύ το Πολυτεχνείο -για να καλύψουν τη δική τους δουλοπρέπεια και εθελοδουλία- που του έδωσαν διαστάσεις λαϊκής επανάστασης.

Όταν πέρασαν λίγο τα χρόνια, οι Έλληνες νοστάλγησαν τον Γεώργιο Παπαδόπουλο -που ήταν γελοίος και κάθαρμα όπως ήταν κι αυτοί, οπότε τους ταίριαζε απόλυτα-, και έριξαν τις ευθύνες για ό,τι άσχημο συνέβαινε στη χώρα στη γενιά του Πολυτεχνείου.

Μα η γενιά του Πολυτεχνείου δεν ήταν στο Πολυτεχνείο. Η γενιά του Πολυτεχνείου ήταν στο σπίτι της. Η γενιά του Πολυτεχνείου ήταν αυτοί οι ίδιοι που την κατηγορούσαν.

Στο Πολυτεχνείο ήταν μόνο μερικές χιλιάδες όμορφοι και γενναίοι νέοι, που έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την χούντα, τα κόμματα που ήταν στην παρανομία -και διαφωνούσαν με την κατάληψη-, και τη συντριπτική πλειοψηφία των αδιάφορων Ελλήνων πολιτών, και κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο.

Και ξαφνικά, οι ευθύνες για την κατάσταση στην Ελλάδα αποδόθηκαν σε αυτούς που είχαν κλειστεί στο Πολυτεχνείο.

Ποιοι τους απέδωσαν ευθύνες; Μα αυτοί που γούσταραν τρελά τη χούντα του Παπαδόπουλου. Η γενιά της χούντας. Η γενιά της χούντας, η οποία χρησιμοποίησε το Πολυτεχνείο, για να βαφτιστεί «γενιά του Πολυτεχνείου» και να πάρει συγχωροχάρτι για το γεγονός πως γούσταρε τη χούντα.

Την ευθύνη για την κατάντια της χώρας την έχει η γενιά της χούντας, η οποία το βράδυ του Πολυτεχνείου ήταν κλεισμένη στο σπίτι της και έβλεπε ανέμελα στην τηλεόραση τον χαριτωμένο Νίκο Μαστοράκη -βρίζοντας και τα «κωλόπαιδα που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και κάνουν φασαρίες»-, ενώ, μετά την πτώση της χούντας, η γενιά της χούντας πέρασε στη Νέα Δημοκρατία ή το έπαιξε σοσιαλίστρια -αλά ελληνικά-, καταστρέφοντας και το ΠΑΣΟΚ.

Η μόνη έγνοια που είχε η γενιά της χούντας -δηλαδή οι περισσότεροι Έλληνες- ήταν να φάει από όπου μπορούσε και να αρπάξει.

Και αυτοί κατηγορούν τώρα τους νέους που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973.

Υπάρχει κάποιος που να απορεί ακόμα για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας;

Η Ελλάδα και οι Έλληνες έχουν αυτό που τους αξίζει. Και αξίζουν και χειρότερα.

Πηγή

Kαραδεξιά και καραμίζες..

Δηλώσεις χωρίς να μπαίνει στην ουσία για τις εξωχώριες εταιρείες από τον Γιώργο Καρατζαφέρη

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν στη Δεξιά την εξέλιξη της υπόθεσης του Γιώργου Καρατζαφέρη. Το ρεπορτάζ της «Real News» την περασμένη Κυριακή αναφέρει ότι ο εισαγγελέας που διερευνά τις μίζες για τα εξοπλιστικά ψάχνει δύο εξωχώριες (off shore) εταιρείες που φέρεται να ανήκουν εξ ημισείας στον πρόεδρο του ΛΑΟΣ και τον γιο του, σύμφωνα με δικαστικές πηγές.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι οι μίζες για τη σύμβαση για την αγορά τεσσάρων ελικοπτέρων Super Puma με τίμημα περίπου 62 εκατομμυρίων, που υπογράφηκε το 2001 επί Άκη Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Άμυνας, ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια ευρώ. Με αφορμή μια ανώνυμη καταγγελία, σύμφωνα με το δημοσίευμα, έχουν καταλήξει από το 2000 έως το 2007 ύποπτα εμβάσματα σε δύο off shore εταιρείες που φέρεται ότι διατηρεί, την Catalina Ltd και τη Homeric.

Σύμφωνα με την εισαγγελική έρευνα, στο πλαίσιο της υλοποίησης της σύμβασης μεταξύ της εταιρείας Eurocopter και του Ελληνικού Δημοσίου, εμφανίζονται ως μεσάζοντες οι εταιρείες Kestrel και Malwern των επιχειρηματιών Αλέξανδρου Τσάτσου και Σταύρου Κομνόπουλου, που έχουν ήδη κληθεί για εξηγήσεις στον ανακριτή κατά της διαφθοράς Γαβριήλ Μαλή, ο οποίος ανέλαβε τη διενέργεια δικαστικής έρευνας.

Από το 2000 έως και το 2008 ο λογαριασμός που τηρούσε στο νησί Jersey – βρίσκεται στις ακτές της Νορμανδίας – η off shore Malwern, με έδρα τον Παναμά, είχε πιστωθεί με εμβάσματα ύψους 5,5 εκατομμυρίων ευρώ από τις λιβανέζικες εταιρείες Copsi Sal και Medifin Sal, που ανήκουν στον μεγαλομέτοχο της Eurocopter, ο οποίος είναι ξένος υπήκοος. Από αυτά, τα 1,6 εκατ. ευρώ βρίσκονται σε λογαριασμό της Catalina Ltd. Στο θέμα ενεπλάκη και η Βουλή προκειμένου να διερευνηθεί αν είχε δηλώσει τις δύο off shore εταιρείες ο Καρατζαφέρης.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου Πόθεν Εσχες Γ. Καλαντζής δήλωσε ότι το ζήτημα έχει ανατεθεί σε ορκωτούς λογιστές προκειμένου να διερευνήσουν το ζήτημα και να δώσουν τα στοιχεία στον αρμόδιο εισαγγελέα. Το ζήτημα έχει ουρά, αφού με βάση νόμο του 2010 ο Καρατζαφέρης, ακόμη κι αν διέθετε εξωχώρια εταιρεία στο παρελθόν, θα έπρεπε να είχε απαλλαγεί από αυτήν επειδή διαφορετικά θα είχε ποινικές επιπτώσεις.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αντέδρασε αμήχανα αρχικά την Κυριακή, δηλώνοντας τα εξής:

«Σχετικά με τη βασιμότητα και έκταση των αναφερομένων στο δημοσίευμα της εφημερίδας ‘‘Real News’’ δηλώνω ότι αγνοώ παντελώς τα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτό. Εκτιμώ την προσπάθεια της εφημερίδας να ρίξει άπλετο φως σε τέτοιες υποθέσεις, που άλλωστε είναι ξένες στον αξιακό και πολιτικό κώδικα και χαρακτήρα μου. Προσωπικά, θα κάνω τις επιλογές μου ώστε να διευκολύνω την απρόσκοπτη λειτουργία του κόμματος, έως ότου λάμψει η αλήθεια. Πάντως στέλνω προς όλους το μήνυμα ότι είμαι εδώ, όρθιος και “έχουν γνώσιν οι φύλακες”».

Η αναφορά περί «επιλογών» ερμηνεύτηκε ως έμμεση ανακοίνωση παραίτησής του από την προεδρία του κόμματος, αλλά ο ίδιος εμφανίστηκε την Τρίτη επιθετικός δηλώνοντας στον ΑΝΤ1 ότι δεν σκοπεύει να παραιτηθεί:

«Δεν υποχωρώ, δεν υποτάσσομαι, δεν συμβιβάζομαι. Το όλο θέμα είναι προσωπική μου υπόθεση και δεν αφορά το κόμμα. Αυτό εννοούσα με τη φράση μου στην ανακοίνωση που αφορά την “απρόσκοπτη λειτουργία του κόμματος”. Τέλος, τονίζω και κάνω σαφές ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψω την ηγεσία του κόμματος», είπε χαρακτηριστικά. Πάντως μέχρι τώρα έχει αποφύγει να μπει επί της ουσίας στο θέμα και να διαψεύσει αν διατηρούσε ποτέ εξωχώριες εταιρείες και αν έχει απαλλαγεί πια απ’ αυτές.

Εν τω μεταξύ να σημειωθεί ότι πολλοί είναι αυτοί που έχουν αρχίσει να ψάχνουν – και να υποσημειώνουν – το διαρκές ενδιαφέρον του Καρατζαφέρη και των βουλευτών του ΛΑΟΣ, τα προηγούμενα χρόνια, για τα εξοπλιστικά. Και αρχίζουν να θυμούνται ότι κόμμα και βουλευτές έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα εξοπλιστικά προγράμματα το 2009 και το 2010 με την κατάθεση ερωτήσεων στη Βουλή προς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές από αυτές:

• Στις 9.9.2010 κατατέθηκε ερώτηση για τη διακρατική συμφωνία του 2009 μεταξύ Ελλάδας - Γαλλίας για την αγορά δύο ελικοπτέρων Puma. Το ενδιαφέρον των βουλευτών εντοπιζόταν στα αντισταθμιστικά και τις ποινικές ρήτρες.

• Στις 13.7.2010 είχε κατατεθεί ερώτηση για τα ποσά που διατέθηκαν για εξοπλιστικά προγράμματα της περιόδου 2006 - 2010. Από την απάντηση προέκυπτε ότι η δαπάνη έφτανε το 1 δισ. ευρώ.

• Την ίδια μέρα κατατέθηκαν δύο ακόμη ερωτήσεις για τα ανταλλακτικά αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και για το Follow on Support των αεροσκαφών Mirage 2000.

• Δύο μέρες μετά, στις 15.7.2010, κατατέθηκε ερώτηση για τα μη επιχειρησιακά οπλικά συστήματα από το 1996 έως το 2009 και τα ποσά που διατέθηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλες τις ερωτήσεις γινόταν ονομαστική αναφορά σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα.

Εξελίξεις

Η εμπλοκή του Καρατζαφέρη με τη Δικαιοσύνη, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση, έχει δημιουργήσει πολλές και ενδιαφέρουσες εξελίξεις στο περιβάλλον της Άκρας ή σκληρής Δεξιάς. Εδώ και αρκετούς μήνες ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ γύριζε στην πιάτσα «μοστράροντας» κάποιες δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι θα είναι σίγουρα στη Βουλή στις επόμενες εκλογές. Μάλιστα στους πολλούς συνομιλητές του δεν παρέλειπε να «ελεεινολογεί» την κατάσταση των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του άσπονδου φίλου του Πάνου Καμμένου, τον οποίο ήθελε εκτός Βουλής.

Ο Καρατζαφέρης φιλοδοξούσε να απορροφήσει παλιούς του ψηφοφόρους που το 2012 στράφηκαν προς τη Χρυσή Αυγή, θεωρώντας ότι η εν εξελίξει ποινική διαδικασία λειτουργεί αποσυσπειρωτικά στον χώρο της Άκρας Δεξιάς, ειδικά σε όσους έχουν «εθνικιστικό» προσανατολισμό, αλλά απωθούνται από την εικόνα βίας και υποκόσμου που αποπνέει η Χρυσή Αυγή με βάση την ογκώδη δικογραφία που έχει σχηματιστεί.

Μάλιστα στους σχεδιασμούς του προέδρου του ΛΑΟΣ δεν διέφυγε ότι η κυβέρνηση επιθυμεί οι ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές να συμπέσουν με την έναρξη της δικαστικής διαδικασίας, με μια σειρά πρωτοπαλίκαρα της Χ.Α. να κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Η προοπτική της επανόδου στη Βουλή και η αποδοχή του ρόλου του «νηφάλιου» δεξιού συνομιλητή, που μπορεί να συμπράξει κυβερνητικά στη μεταμνημονιακή εποχή, ήταν και ένας από τους λόγους της σκλήρυνσής του απέναντι στην κυβέρνηση, τη Ν.Δ. και τον Αντώνη Σαμαρά.

Βλέποντας ότι η τελευταία κοινοβουλευτική του θητεία, όταν ο λόγος του κόμματος στρογγύλεψε, είχε αποτέλεσμα την εκλογική αποτυχία, ο Καρατζαφέρης προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην πολιτική επιβίωση και το ενδεχόμενο επανόδου του στην αγκαλιά της «μητέρας Ν.Δ.». Η κατάσταση με τη Ν.Δ. δεν ήταν ειδυλλιακή, αφού η φυγή και η προσχώρηση στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. μιας σειράς ηγετικών στελεχών που ο ίδιος ανέδειξε, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης, η Νίκη Τζαβέλλα, ο Αστέριος Ροντούλης, ο Γιώργος Κύρτσος, ο Θανάσης Πλεύρης, τον αποστράγγιξαν από κρίσιμες δυνάμεις.

Αντιρρήσεις

Από την άλλη πλευρά του λόφου, όμως, και η ηγετική ομάδα της Ν.Δ., παρότι θα ήθελε μια επανένταξη του Καρατζαφέρη, με την εκλογική του προίκα, έβλεπε ότι υπήρχαν σοβαρές αντιρρήσεις από φιλελεύθερους κεντροδεξιούς βουλευτές που δεν είδαν με ενθουσιασμό τις ακροδεξιές τάσεις της σαμαρικής ομάδας. Ακόμα όμως και ένθερμοι υποστηρικτές του Σαμαρά, όπως η Φωτεινή Πιπιλή, έβλεπαν με «μισό μάτι» μια τέτοια συγκόλληση.

Οι κεντροδεξιοί της Ν.Δ., που είδαν τους λαϊκιστές του κόμματός τους – ελέω Χρύσανθου Λαζαρίδη – να θριαμβεύουν στον τελευταίο ανασχηματισμό, δυσφορούν από την τάση της «ενσωμάτωσης» ακροδεξιών, εθνικιστικών, λαϊκιστικών και ρατσιστικών δυνάμεων στη Ν.Δ., θεωρώντας ότι το κόμμα πρέπει να κινηθεί προς το νεοφιλελεύθερο Κέντρο αλώνοντας το συντηρητικό ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ.
Ντόρα Μπακογιάννη, Δημήτρης Αβραμόπουλος, Κυριάκος Μητσοτάκης, Κωστής Χατζηδάκης, Ευριπίδης Στυλιανίδης και άπαντες σχεδόν οι καραμανλικοί έμοιαζε να δυσφορούν με την προσπάθεια ενσωμάτωσης του ΛΑΟΣ στο κόμμα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από προχθές όλοι αυτοί επιχαίρουν από τις εξελίξεις.

Πιο δηκτική από όλους τους νεοδημοκράτες, που γενικά κράτησαν χαμηλούς τόνους αναμένοντας την εισαγγελική έρευνα, ήταν η Φωτεινή Πιπιλή, η οποία δήλωσε προχτές στον ΣΚΑΪ πως «αν ο Καρατζαφέρης είχε δηλώσει τις οff shore στο πόθεν έσχες του, θα είχε μπει ήδη στη φυλακή. Να μη μας δουλεύει. Από το 2010 η συμμετοχή σε οff shore είναι ποινικό αδίκημα, όχι πολιτικό όπως την περίοδο Βουλγαράκη. Δεν τις έχει δηλώσει και είναι πολύ απλό να διαπιστωθεί. Αν τις είχε δηλώσει, θα ήταν ήδη φυλακή με τον νόμο του 2010».

Αλλά και ο Άδωνις Γεωργιάδης, κουμπάρος, οικογενειακός φίλος και πολιτικό παιδί του Καρατζαφέρη, παρότι εμφανίστηκε προσεκτικός, δεν άντεξε στον πειρασμό να αδειάσει τον παλιό μέντορά του:

«Είναι ένα θέμα που με προβλημάτισε πάρα πολύ και εύχομαι να μην είναι αλήθεια. Αν είναι αλήθεια, πρέπει να επιβληθούν τα νόμιμα και να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση», είπε μιλώντας στον Real FM. «Θα περιμένω να δω το πόρισμα της Δικαιοσύνης. Το τεκμήριο της αθωότητας πάντα υπάρχει στον δυτικό κόσμο για όλους. Ο κ. Καρατζαφέρης είναι γνωστό ότι είναι ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, αλλά δεν με αφορά η περιουσία του. Θα το διερευνήσει η Δικαιοσύνη και ό,τι αποφασίσει προφανώς θα είναι και το σωστό».

Σκλήρυνση

Τo άσχημο κλίμα για την επάνοδο Καρατζαφέρη, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλλε και ο Άδωνις, προκάλεσε και από την πλευρά του Καρατζαφέρη σκλήρυνση της στάσης του. Μάλιστα πολιτικοί φίλοι του έλεγαν τις τελευταίες μέρες ότι διάφορα συστήματα επιχειρούν να τον εξαφανίσουν πολιτικά επειδή ενοχλεί, κάτι που υπαινίχθηκε και ο ίδιος σε τηλεοπτική του εμφάνιση, μάλιστα, ότι τον κυνηγούν επειδή είπε «όχι» σε επιστροφή του στη Ν.Δ.

Περιθωριακά sites έγραψαν ότι η παρουσία του Καρατζαφέρη και ο αντικυβερνητικός και αντιμνημονιακός λόγος του μέσα από το κανάλι ΑΡΤ ήταν ένας από τους λόγους που συστημικοί συγκυβερνώντες και διαπλεκόμενα κέντρα αποφάσισαν να τον βγάλουν από τη μέση. Οι ίδιοι κύκλοι σχολίαζαν ότι η συνεχής παρουσία του μέσα από το ΑΡΤ κατάφερε την επανασυσπείρωση των οπαδών του λίγους μόλις μήνες μετά τις ευρωεκλογές.

Να σημειώσουμε ότι μέσα από την πόλωση των ευρωεκλογών ο ΛΑΟΣ μπορεί να μην κατόρθωσε να ξεπεράσει το 3% και να εκλέξει ευρωβουλευτή, αλλά με το 2,69% πέτυχε να αυξήσει κατά μια μία ολόκληρη μονάδα τους ψηφοφόρους του από την εκλογική επίδοση του 1,58% στις εκλογές του Ιουνίου 2012. Τους επόμενους των ευρωεκλογών μήνες υπήρξαν δημοσκοπήσεις που τον έφερναν, παρά την ένδεια πρωτοκλασάτων στελεχών, στο 3% και πολλοί το απέδωσαν στη δράση του καναλιού.

Μάλιστα στο πλαίσιο του «χαλαρού» και υπόγειου φλερτ Σαμαρά - Καρατζαφέρη θυμίζουν ότι το ΑΡΤ (πρώην Τηλεάστυ), το κανάλι που ίδρυσε ο ίδιος, πήρε μόλις τον Ιούνιο του 2014 από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο άδεια πανελλαδικής εμβέλειας φεύγοντας από την κατηγορία του περιφερειακού με δυνατότητα εκπομπής μόνο στην Αττική.

Δημοσιεύματα λοιπόν επισημαίνουν ότι ίσως κάποιοι «ποντάρουν» στην πτώση Καρατζαφέρη, προκειμένου να αποκτήσουν την πολυπόθητη άδεια.

Και σημειώνουν ότι η έρευνα για τις off shore που αποδίδονται στον Καρατζαφέρη ξεκίνησε με ανώνυμη καταγγελία στον αρμόδιο εισαγγελέα. Το ζήτημα είναι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου είδαν τα σχέδιά τους για μια «εφόρμηση» στον ακροδεξιό χώρο να ναυαγούν.

Εκτιμούν ότι και μόνο η ύπαρξη off shore του Καρατζαφέρη αποκλείει οποιαδήποτε εμπλοκή μαζί του, ακόμη και αν δεν υπάρξουν περαιτέρω νομικές εμπλοκές και όλα είναι νομότυπα. Το ζήτημα όμως είναι αν στη Συγγρού θα μπορέσουν να «εκμεταλλευτούν» την πολιτική του πτώση, αφού είναι κοινό μυστικό πως η ιστορία είναι πολύ σοβαρή για να μην πλήξει καίρια τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ.

Οι ΑΝΕΛ

Η ενδεχόμενη αποσυσπείρωση των οπαδών του δεν εκτιμάται ότι στην παρούσα φάση μπορεί να λειτουργήσει θετικά υπέρ της Ν.Δ. Μάλιστα παράγοντες της Ν.Δ. εκτιμούν ότι ανοίγει εκ νέου το παιχνίδι στα δεξιά της, με τους ΑΝΕΛ να μπαίνουν πιο δυνατά στο παιχνίδι, σε μια φάση που δοκιμάζονταν σκληρά και ο Πάνος Καμμένος βρισκόταν σε αδυναμία στρατηγικής, ενώ και μια σειρά πολιτικές κινήσεις, όπως αυτή του Χρήστου Ζώη, μπορεί να ενισχυθούν από αντιμνημονιακούς δεξιούς ψηφοφόρους που δεν επιθυμούν να στηρίξουν τη Χρυσή Αυγή.

Νηφάλια στελέχη της Ν.Δ. εκτιμούν ότι η εμπλοκή Καρατζαφέρη είναι ένα ακόμη μεγάλο πλήγμα για τη συστημική πολιτική, αφού ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ προέρχεται από τα σπλάχνα της και, αν η έρευνα αποδείξει εμπλοκή του με τις μίζες, θα είναι το πρώτο σημαντικό στέλεχος της Δεξιάς μεταπολιτευτικά που εμπλέκεται ανοιχτά με μίζες για τα εξοπλιστικά.

Παρότι όλοι απορούν για ποιο λόγο χρησιμοποιήθηκε στις μίζες για τα εξοπλιστικά, αν αποδειχτεί ότι έχει εμπλοκή, ένας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας εκτιμά ότι η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη, ειδικά υπό τις παρούσες συνθήκες όπου η Δεξιά μοιάζει να χάνει ψηφοφόρους.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι, αν υπάρχει κι άλλη μεγαλύτερη διασπορά μιζών σε πολιτικούς για τις μεγάλες συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων, η Δεξιά μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο του ΠΑΣΟΚ, όπου η υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για τη ραγδαία αποκλιμάκωση των εκλογικών του ποσοστών.

Το Ποντίκι

To νέο τείχος της Μέρκελ και η Ελλάδα

Του Στέλιου Κούλογλου

Η Γερμανία γιόρτασε πανηγυρικά την 25η επέτειο της πτώσης του τείχους και με το δίκιο της: η επανένωση τής έδωσε την ευκαιρία να ξαναγίνει η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη. Ενα πρόσφατο άρθρο της γαλλικής Liberation που είχε τίτλο "Bερολίνο, νέα πρωτεύουσα της Ευρώπης" ξεκινούσε με την διαπίστωση ότι, όταν πρόκειται να ζητήσουν επιείκεια για τις πολιτικές λιτότητας που καλούνται να εφαρμόσουν,  ο Γάλλος πρωθυπουργός και ο υπουργός του των Οικονομικών δεν ταξιδεύουν πλέον στις Βρυξέλλες, αλλά στο Βερολίνο.

Η παλιά ισορροπία ανάμεσα στην Γαλλία και την Γερμανία έχει πλήρως ανατραπεί. Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι την Ευρωβουλή, όλα τα βασικά πόστα έχουν καταληφθεί από τους Γερμανούς, με καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις για όλα τα κρίσιμα θέματα." Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει γίνει σχεδόν η τρίτη Βουλή της Γερμανίας", ήταν το μελαγχολικό συμπέρασμα του άρθρου.

Η Ανγκελα Μέρκελ ήταν ευτυχισμένη στους εορτασμούς για την πτώση, επίσης με το δίκιο της: μια άσημη φυσικός από την Ανατολική Γερμανία που δεν είχε καμία ανάμιξη στο δημοκρατικό κίνημα, ενώ την μέρα που οι συμπατριώτες της έριχναν το τείχος προτίμησε να πάει στη σάουνα, είναι σήμερα η ισχυρότερη γυναίκα του πλανήτη. Ο καιροσκοπισμός της, η τάση της αναβάλλει τις αποφάσεις μέχρι να δει προς τα που γέρνουν τα πράγματα, μετατράπηκε σε στρατηγικό πλεονέκτημα όταν, με το ξέσπασμα της κρίσης το 2008, η Γερμανία βρέθηκε να έχει τα περισσότερα χρήματα και η επιβίωση κρατών, όπως η Ελλάδα το 2009-10, να εξαρτάται από ένα νεύμα της.

Η Μέρκελ κατάλαβε τότε ότι μπορούσε να αξιοποιήσει την κρίση στην ευρωζώνη για να να εξασφαλίσει την ηγεμονία της χώρας της στην Γηραιά Ήπειρο και την διαιώνιση της δικής της προσωπικής εξουσίας. Η μεν Γερμανία έφτασε να δανείζεται με μηδενικό ή και αρνητικό επιτόκιο(να επιστρέφει δηλαδή λιγότερα χρήματα απ όσα είχε δανειστεί!) και να εκμεταλλεύεται το υποτιμημένο ευρώ για να αυξήσει τις εξαγωγές της. Η δε καγκελάριος, που στο γραφείο της έχει μια φωτογραφία της Αικατερίνης της Μεγάλης, κατάφερε να κερδίσει για τρίτη συνεχόμενη φορά, μετά από έναν ευχάριστο εκλογικό περίπατο.

Σε μια ανάλυση του για τα χρόνια που μεσολάβησαν από την πτώση του τείχους, το  Spiegel περιέγραφε τον καθοριστικό ρόλο της Μέρκελ στην "ανατολικογερμανοποίηση¨ της δυτικής Γερμανίας. "Υπάρχουν πλευρές στο τρόπο που διοικεί την χώρα, οι οποίες θυμίζουν την πρώην Ανατολική Γερμανία", έγραφε το γερμανικό περιοδικό. "Μια δικτατορία φοβάται τον ανοικτό διάλογο και τη σύγκρουση και ευδοκιμεί με την φαντασίωση της ενότητας …

...Ο κυβερνήτης ισχυρίζεται ότι εκτελεί τη βούληση του λαού , και επειδή αυτή υποτίθεται ότι είναι κοινή, όλοι είναι υποχρεωμένοι να συμφωνούν. Η σιωπή στη χώρα αντιμετωπίζεται ως συναίνεση .Η Μέρκελ μεγάλωσε σε αυτό το σύστημα και τα στοιχεία αυτά εκφράζονται στο πολιτικό της στιλ . Περιφρονεί τις ανοιχτές διαμάχες , αποφεύγει τον διάλογο και νιώθει άνετα όταν επικρατεί η σιωπή".Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι περισσότεροι Γερμανοί σήμερα, όχι μόνο αγνοούν τις αιτίες της κρίσης της ευρωζώνης και το πόσο κερδίζει η χώρα τους από αυτήν, αλλά αντίθετα πιστεύουν ότι οι ίδιοι υφίστανται στερήσεις επειδή η χώρα τους βοηθά τους διεφθαρμένους και τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίους.

Μαθημένη στο ολιγαρχικό, κομουνιστικό καθεστώς ότι η εξουσία είναι το παν και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, η  Μέρκελ κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία προδίδοντας τον ευεργέτη της Χέλμουτ Κολ. Ο κυνισμός αποτελεί βασικό στοιχείο της πολιτικής της. Ο τρόπος που άδειασε τον Α. Σαμαρά, αφού προηγουμένως τον έβαλε να εφαρμόσει τα επαχθή μέτρα υποσχόμενη ότι θα τον βοηθήσει, είναι χαρακτηριστικός: η συζήτηση για το χρέος παραπέμπεται στις καλένδες και την καγκελαρία ελάχιστα ενδιαφέρει ότι ο εκλεκτός της αφήνεται να καταρρεύσει.

Η Μέρκελ ήταν 35 όταν έπεσε το τείχος, που αποτελούσε μέρος της ζωής της. Το νέο τείχος που τώρα χτίζει, χωρίζει την Γερμανία και τους βόρειους συμμάχους της, από τον νότο που δεινοπαθεί. Αδιάφορη για το γεγονός ότι η διάλυση της ευρωζώνης, αναπόφευκτη με τις πολιτικές που υποστηρίζει, θα πλήξει και την ίδια την Γερμανία.

Αναδημοσίευση από την νέα εφημερίδα "Πολιτική και Οικονομική Αγορά".

via tvxs

Ο τραπεζοκόμος Βενιζέλος

γράφει ο Φέλιξ

Για όσους δεν το γνωρίζετε,η Ελλάδα είναι μια χώρα που οι Τράπεζες στηρίζουν την Οικονομία,τους δανειολήπτες και την ανάπτυξη. Διότι αν δεν ξέρει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Πρόεδρος του "ολίγον από ΠΑΣΟΚ" τι είναι οι Τράπεζες ποιός ξέρει;

"Όλα όμως μπορούν να γίνουν και θα γίνουν σύμφωνα με το ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου που θα καταστεί συμφωνία με τους εταίρους.Αρκεί να μην υποτιμούμε μόνοι μας το γεγονός ότι η χώρα διαθέτει ισχυρό τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της ανάπτυξης και της απασχόλησης, αλλά και ικανό να μεταχειριστεί με τον πιο φιλικό τρόπο τα νοικοκυριά που έχουν στεγαστικά δάνεια - τρόπο στην ουσία του καλύτερο από προσωρινές νομοθετικές παρεμβάσεις που λειτουργούν ως έσχατο δίχτυ ασφάλειας".

Συμπέρασμα πρώτο: Σε μια ολόκληρη παράγραφο ο Βενιζέλος δεν είπε τη λέξη "εγώ" ούτε αποκάλεσε τον εαυτό του Αντιπρόεδρο.

Συμπέρασμα δεύτερο: Πρέπει να τρέξετε αύριο στα γκισέ των Τραπεζών με γλυκίσματα και κεράσματα που καταφέραμε να έχουμε ένα τέτοιο τραπεζικό σύστημα.

Συμπέρασμα τρίτο: Μάλλον όλη αυτή η συμπερασματολογία προέρχεται από τα δεδομένα των προσωπικών του τραπεζικών λογαριασμών και τη δανειοδοτική συμπεριφορά των Τραπεζών προς την οικογένεια της συζύγου του η οποία παρότι υπό πτώχευση έπαιρναν δάνεια.

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Τα ΣΔΙΤ καταλήγουν στα σκουπίδια

Η περιφερειάρχης Αττικής έχει εντάξει στις προτεραιότητές της αναφορικά με την αναθεώρηση του σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων, μεταξύ άλλων, και την ακύρωση των ΣΔΙΤ | ΕUROKINISSI/ ΕΥΗ ΦΥΛΑΚΤΟΥ 

Συντάκτης : Στέργιος Ζαμπάκας

Συσχετισμοί που οδηγούν στην αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων, με πρώτο βήμα την ακύρωση των διαγωνιστικών διαδικασιών των τεσσάρων φαραωνικών μονάδων (ΣΔΙΤ) επεξεργασίας σύμμεικτων, διαμορφώνονται στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ).

Η Περιφέρεια και η Περιφερειακή Ενωση Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ) αποφάσισαν τον αριθμό των εκπροσώπων που θα στείλει κάθε παράταξη στο Δ.Σ. του ΕΔΣΝΑ. Ενας ευρύτερος χώρος που στηρίζει τις προθέσεις της περιφερειάρχη Ρ. Δούρου και θεωρεί την αναθεώρηση του σχεδιασμού υποχρεωτική αποκτά πλειοψηφία, η οποία αναμένεται να αποτυπωθεί και στην Εκτελεστική Επιτροπή του Συνδέσμου, όργανο που θα λάβει τις σχετικές αποφάσεις.

Οι 36 εκπρόσωποι που στέλνει η ΠΕΔΑ στο Δ.Σ. του ΕΔΣΝΑ κατανέμονται ως εξής, σύμφωνα με την απόφαση της τελευταίας συνεδρίασης της Ενωσης: 13 προέρχονται από την παράταξη του δημάρχου Πεντέλης Δ. Στεργίου-Καψάλη (Ν.Δ.), 7 από την παράταξη του προέδρου της ΠΕΔΑ και δημάρχου Ν. Ιωνίας, Η. Γκότση (ΣΥΡΙΖΑ), 7 από την παράταξη του δημάρχου Αγ. Αναργύρων-Καματερού Ν. Σαράντη (ΠΑΣΟΚ), 6 από την παράταξη του δημάρχου Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη Γ. Ιωακειμίδη («λευκοί» αιρετοί–Κεντροαριστερά) και 3 από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» (ΚΚΕ).

Οι 24 εκπρόσωποι που στέλνει η Περιφέρεια Αττικής προέρχονται: 16 από την παράταξη της Ρ.Δούρου, 3 από την παράταξη του Γ. Σγουρού, 2 από την παράταξη του Γ. Κουμουτσάκου και 1 από καθεμία από τις παρατάξεις των Π. Χαϊκάλη, Θ. Τζήμερου και Π. Μαντούβαλου. Υπενθυμίζεται ότι θέση στο 61μελές Δ.Σ. και την προεδρία στην 7μελή Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ καταλαμβάνει αυτοδικαίως, σύμφωνα με τον νόμο, η περιφερειάρχης.

Συσχετισμοί

Ο χώρος που θα στηρίζει την πρόθεση της Ρ. Δούρου να αναθεωρηθεί ο σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων αποκτά πλειοψηφία, λαμβάνοντας υπόψη τα εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει συνολικά 23 εκπροσώπους και με την περιφερειάρχη 24. Σύμφωνη με την αναθεώρηση και την ακύρωση των ΣΔΙΤ είναι και η πλευρά των «Λευκών». Αλληλέγγυος στους αγώνες της ΠΟΕ-ΟΤΑ κατά των διαγωνισμών ΣΔΙΤ είχε σταθεί και ο Ν. Σαράντης. Συνεργάτες του τονίζουν ότι υπάρχει μια πολιτική επιδίωξη συναντίληψης με τις παρατάξεις των Η. Γκότση και Γ. Ιωακειμίδη.

Επομένως, όπως και να ‘χει, οι επιλογές της Ρ. Δούρου εκτιμάται ότι θα τύχουν στήριξης στην Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ από 3+1 μέλη.

Οι εν λόγω συσχετισμοί, οι οποίοι θα καθορίσουν και την ταχύτητα της μεταβατικότητας προς ένα νέο πλαίσιο, χαρακτηρίζονται από μέλη παρατάξεων του προοδευτικού χώρου ως μια πολύ σημαντική επιτυχία της Αυτοδιοίκησης.

Δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι ο ΕΔΣΝΑ μπαίνει σε μια νέα εποχή και ότι στην πορεία οι επιλογές της νέας διοίκησης θα αποκτήσουν μεγαλύτερη δυναμική, συγκεντρώνοντας ισχυρότερη στήριξη.

Προτεραιότητες

Η περιφερειάρχης Αττικής έχει εντάξει στις προτεραιότητές της αναφορικά με την αναθεώρηση του σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων, μεταξύ άλλων, και την ακύρωση των ΣΔΙΤ. Στο ερώτημα, εάν δεσμεύεται η νέα διοίκηση του ΕΔΣΝΑ από τις αποφάσεις της προηγούμενης διοίκησης, οι περισσότεροι εκτιμούν πως όχι.

Με απόφασή της, η νέα Ε.Ε. του Συνδέσμου μπορεί να ακυρώσει τους επιζήμιους σχεδιασμούς που θα επιβαρύνουν οικονομικά τους πολίτες μέσω της αύξησης των τελών και θα υποβαθμίσουν περιοχές της Αττικής περιβαλλοντικά και κοινωνικά.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Πνέει τα λοίσθια η κυβέρνηση

Συντάκτης: 

Γιώργος Σταματόπουλος

Οταν οι φοιτητές φωνάζουν όχι μόνο να παραιτηθεί ο ανεκδιήγητος πρύτανης αλλά και «κάτω η κυβέρνηση», τότε αυτή η κυβέρνηση πνέει τα λοίσθια. Το πρόβλημα δεν είναι ακαδημαϊκό­· αφορά όλη την κοινωνία και, άρα, η απαίτηση των φοιτητών έχει παλλαϊκό χαρακτήρα. Και ο πρύτανης (Φορτσάκης) και ο υπουργός Παιδείας, αυτός που ζητάει από τους καθηγητές να τους πληρώνει με... μόρια είναι ο καθρέφτης της κυβέρνησης: αλαζονική, αυταρχική, βίαιη. Μόνο με τη βία, την επίσημη κρατική βία μπορούν να επιβάλουν την πολιτική τους (sic), να εφαρμόσουν τους νόμους που ψηφίζουν χωρίς να έχει προηγηθεί ο παραμικρός διάλογος.

Είναι καταδικασμένη να αποσυρθεί μια τέτοια κυβέρνηση που το μόνο που εκπέμπει στην κοινωνία είναι συντήρηση και ολοκληρωτισμός. Και όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της χώρας να επιστρατεύσει εναντίον των φοιτητών, το ᾽χει χάσει το «παιχνίδι». Το «κάτω η κυβέρνηση» δεν είναι ένα απλό σύνθημα, ένα πυροτέχνημα, μια ανέξοδη εξέγερση· είναι βαθιά πολιτικό και δείχνει την ουσία των καταλήψεων. Τούτη η κυβέρνηση τα ᾽χει φάει τα ψωμιά της, εξ ου και η λύσσα της και η ωμή βία κατά των φοιτητών. Ολα βοούν εναντίον της, εκεί αυτή, έχει γαντζωθεί από τους θώκους της εξουσίας και δεν λέει να ξεκολλήσει. Βέβαια, εύκολα αποχωρίζεται κανείς τη δόξα (;) και το χρήμα; Αν βάλουμε και τη ματαιοδοξία που διαπνέει τους πλείστους, μόνο με την αυστηρή καταδίκη της κοινωνίας θα ξεκουμπιστούν να πάνε σπίτια τους.

Ακουγα προχτές (συμμετείχα) σε μια εκπομπή στο Μεταδεύτερο, που επιμελείται ο συνάδελφος Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου. Είχε στον «αέρα» δύο φοιτητές των ΤΕΙ Ηπείρου που είχαν κάνει συμβολική κατάληψη στο κτίριο της σχολής τους (λαϊκής παραδοσιακής μουσικής, διδασκαλίας οργάνων, κάπως έτσι). Ενα από τα αιτήματά τους ήταν το εξής: να φύγει ο διευθυντής της σχολής ως ανεπαρκής και μη έχων καμία σχέση με τη μουσική. «Γιατί, τι είναι ο διευθυντής σας;» ρωτάει ο συνάδελφος. Και να η απάντηση που δείχνει πόσο παρδαλή χώρα έχουν καταντήσει την Ελλάδα: κτηνίατρος, παρακαλώ! Κτηνίατρος; Ισως αυτό δείχνει πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τους φοιτητές: σαν ζώα! Πού πάμε, αλήθεια, με τέτοιους τιμονιέρηδες στην Παιδεία; Κάποια στιγμή λες, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, και όμως, είναι και παραείναι, θεωρούνται μάλιστα φυσιολογικά από τους «ιθύνοντες», τρομάρα τους.

Εχουμε από καιρό επισημάνει ότι το μέλλον τούτου του ανθρώπου (Λοβέρδου) δεν θα είναι καλό· το πολιτικό του μέλλον, όχι το επιστημονικό - και ίσως να ήταν καλύτερα γι’ αυτόν να ασχοληθεί με το συνταγματικό δίκαιο, ίσως βοηθούσε περισσότερο τη χώρα, να την έσωζε καλύτερα απ’ ό,τι τη «σώζει» τώρα. Αλλά όλα αυτά είναι θέμα χρόνου. Ας κάνουν λίγο «κράτει» οι ανυπόμονοι.

Α, κι άλλος ανεκδιήγητος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., Κ. Μαρκόπουλος, απευθύνεται στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή: «Εμείς είμαστε με τους μέσα [τους φοιτητές που διαβάζουν]... Εσείς με τους έξω, τους τρομοκράτες». Δεν έχουν τσίπα οι άνθρωποι. Φοβάμαι ότι και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους θα τους πάρουν με τις λεμονόκουπες...

gstamatopoulos@efsyn.gr

Πηγή

Ο νόμος που έγραψε η PwC για λογαριασμό Χαρδούβελη

Ο Αναβαλλόμενος Φόρος που πέρασε πρόσφατα με τροπολογία δημιουργήθηκε για να μειωθεί η κεφαλαιακή επίπτωση του κουρέματος PSI στις ελληνικές τράπεζες. Πρόκειται στην πραγματικότητα για το χάρισμα (και όχι την αναβολή) των φόρων που θα έπρεπε να πληρώνουν τα τραπεζικά ιδρύματα για τα κέρδη τους. Ποιος λοιπόν θα ήταν καλύτερος στο να οργανώσει την δωρεά των φόρων από την PwC, που ξέρει και από τράπεζες… και από φόρους;

Του Κώστα Εφήμερου

Ο Αναβαλλόμενος Φόρος δεν είναι ούτε αναβαλλόμενος, ούτε φόρος. Πρόκειται για μια ακόμα περίπτωση αντιστροφής του νοήματος, από αυτές που έχουμε συνηθίσει στον καιρό των μνημονίων.

Αυτό που ψηφίστηκε είναι η πλήρης απαλλαγή των τραπεζών από την υποχρέωση να καταβάλλουν φόρους επί των κερδών τους για τα επόμενα 30 χρόνια. Το κέρδος για τις ελληνικές τράπεζες εκτιμάται ότι είναι περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τι είναι ο Αναβαλλόμενος Φόρος

Ο νόμος προβλέπει ότι τα ποσά που θα γλιτώσουν οι τράπεζες μπορούν να τα εγγράψουν στους ισολογισμούς τους ως κεφάλαια. Δηλαδή οι τράπεζες έχουν διπλό κέρδος αφού αφενός δεν χρειάζεται να πληρώνουν φόρους προς το κράτος και αφετέρου εμφανίζουν ενισχυμένες κεφαλαιακές δυνατότητες, συνυπολογίζοντας τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών και μειώνοντας με αυτό τον τρόπο την ανάγκη των μετόχων τους να προβούν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Να σημειωθεί εδώ ότι τα κεφαλαιακά διαθέσιμα χρησιμοποιούνται από τις τράπεζες ως εγγυήσεις για την χαμηλότοκη δανειοδότησή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δηλαδή αυτά τα ποσά που δεν θα χρειαστεί να δώσουν στους Έλληνες πολίτες χρησιμοποιούνται για την εισροή ζεστού χρήματος.

Το πραγματικά πρωτότυπο οικονομικό τέχνασμα που εισήγαγε όμως ο νόμος είναι η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Με απλά λόγια το κράτος εγγυάται ότι οι τράπεζές θα έχουν κερδοφορία για τα επόμενα 30 χρόνια και αναλαμβάνει την ευθύνη να προσφέρει σε μετρητά τα κεφάλαια στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν τα καταφέρουν.

Εξαιτίας του αναβαλλόμενου φόρου και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με χρήματα των Ελλήνων πολιτών οι 3 τράπεζες που παρουσίαζαν προβλήματα στο βασικό σενάριο των τραπεζικών stress tests εμφάνιζαν πολύ καλύτερη εικόνα στο δυσμενές σενάριο. Ωστόσο αξίζει να δούμε μαζί ένα γράφημα (ένθετο αριστερά): Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο βασικό σενάριο των stress test το κεφάλαιο των τραπεζών που καλύπτεται από τον αναβαλλόμενο φόροείναι της τάξης του 40%. Με απλά λόγια σχεδόν τα μισά χρήματα που φέρονται να έχουν στα ταμεία τους οι τράπεζές μας είναι… αέρας κοπανιστός. Το ποσοστό στην Πορτογαλία είναι 25% ενώ στη Γερμανία μόλις 10%.Αυτό προς απάντηση του Γκίκα Χαρδούβελη που κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου στη βουλή ισχυρίστηκε ότι αυτή η τακτική ακολουθείται παντού στην Ευρώπη, ακόμα και στη Γερμανία.

Πρέπει προκαταβολικά να πούμε ένα μπράβο σε αυτόν που σχεδίασε το νομοσχέδιο για τον Αναβαλλόμενο Φόρο. Οι τράπεζές μας πιθανώς θα είχαν καταρρεύσει στα τεστ αντοχής αν δεν τους χαρίζαμε ακόμα 10 δις από την πίσω πόρτα.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αναβαλλόμενος Φόρος καλύπτει μόνο τις απώλειες των τραπεζών από το PSI και όχι των ασφαλιστικών ταμείων ή των μικροομολογιούχων. Αυτοί μάλλον θα πρέπει να πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους για τα επόμενα 30 χρόνια.

Η PwC ως νομοθέτης

Τον σχεδιασμό του νόμου ανέλαβε -κόντρα στη λογική και την πάγια τακτική- η PriceWaterhouseCooperμε εντολή του Γκίκα Χαρδούβελη ήδη από τις αρχές Ιουλίου. Η κίνηση τότε είχε φανεί παράξενη και σε δημοσιεύματα της εποχής διαβάζουμε ότι είχαν υπάρξει αντιδράσεις για τον πλήρη παραμερισμό των οικονομικών και νομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών. Στο δημοσίευμα του Θανάση Κουκάκη στο in.gr αναφέρεται μάλιστα ότι οι υπηρεσίες του ΥΠΟΙΚ είχαν έτοιμη πρόταση νόμου η οποίααγνοήθηκε από τον Χαρδούβελη και δεν προωθήθηκε προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την EBA όπως όριζε η διαδικασία.

Ο Γκίκας Χαρδούβελης έχει λόγους να προτιμάει την λογιστική / ελεγκτική εταιρία PwC;  Προφανώς και θα είχε, άλλωστε ως υψηλόβαθμο στέλεχος της Eurobank σίγουρα θα γνώριζε την σχέση της τράπεζας με την αμερικάνικη εταιρία. Ίσως μάλιστα να είχε πάρει το αυτί του και το δίκτυο που είχε στήσει η PwC για την «ελάφρυνση» των φόρων της EFG Group, μητρικής εταιρίας της Eurobank που ελέγχεται από τονΛάτση. Εμείς πάντως χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι την αποκάλυψη του ICIJ για να μελετήσουμε τα έγγραφα της PwC για την Eurobank.

Αν υποθέσουμε όμως ότι ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν είχε καμία γνώση του δικτύου που είχε στήσει η PwC για λογαριασμό της Eurobank, τότε θα περιμέναμε ότι το ελληνικό δημόσιο θα είχε ήδη κινηθείπροκειμένου να ελέγξει αν η ανάδοχος εταιρία που σχεδίασε τον Αναβαλλόμενο Φόρο α) είχε πρόβλημα ασυμβίβαστου επειδή ταυτόχρονα εκπροσωπούσε και μια τράπεζα που θα ωφελούταν σημαντικά από το νομοσχέδιο και β) αν θα πρέπει να ασκηθούν διώξεις προς την εταιρία που συμβούλευε μια τράπεζα που έχει διασωθεί με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών για το πώς θα γλιτώσουν τους φόρους στη χώρα μας.

Άλλωστε διαβάζοντας τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου είναι σαφές ότι η PwC βρήκε για τους πελάτες της μια μόνιμη δομή για την νόμιμη φοροαποφυγή… για τουλάχιστον 30 χρόνια ακόμη, και χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να τρέχουν στο βροχερό Λουξεμβούργο.

Πηγή

Γιατί παραιτήθηκε ο Ψυχάρης...

Kάποιοι, τη χαρακτήρισαν «παραίτηση-βόμβα» ή «παραίτηση-σοκ»! Κάποιοι άλλοι είδαν το θέμα πιο... βαθειά: «η παραίτηση Ψυχάρη, σηματοδοτεί και αλλαγή πολιτικής πλεύσης από τον ΔΟΛ»! Προφανώς εννοούσαν πως ενδεχόμενη και πιθανή κυβερνητική αλλαγή με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αναγκάζει το μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα ν' αλλάξει την πολιτική του γραμμή, αποσύροντας τον έως προχθές βουλευτή της Ν.Δ.

Φυσικά οργίασαν και άλλου τύπου ερμηνείες, αναφορικά με το θέμα, οι οποίες δόθηκαν με τις γνωστές βεβαιότητες σε συνδυασμό με πολλές δόσεις συνομωσιολογίας, αλλά ας μην αναφερθούμε αναλυτικά σε όλες αυτές, έχει γεμίσει το διαδίκτυο.

Εγώ, χωρίς να γνωρίζω ούτε τον Ψυχάρη, ούτε το περιβάλλον του, ούτε καμία επιπλέον πληροφορία, έχω μια άλλη, πολύ πιο απλή ερμηνεία γι' αυτήν την παραίτηση. Το έκανε επειδή πολύ απλά δεν θα επανεκλεγόταν βουλευτής! Και προτίμησε μια αποχώρηση, την οποία μπορεί ο ίδιος να «πουλήσει» και ως κίνηση «αυτοθυσίας», «γενναιότητας» ή δεν ξέρω τι άλλο, παρά μια ταπεινωτική ήττα σε λίγους μήνες.

Η αλήθεια είναι, πως δεν μπορώ όλα αυτά να τα υποστηρίξω με βεβαιότητα. Ανάλογη ενός, γραφικού μάλλον, τύπου, ο οποίος έγραψε περίπου πως η παραίτηση του Αν. Ψυχάρη είναι μια κίνηση άρσης της στήριξης της αστικής τάξης απέναντι στη Ν.Δ.! Αυτός, προφανώς, ξέρει κατι περισσότερο. Εγώ το μόνο που ξέρω, είναι πως ο συγκεκριμένος πρώην βουλευτής, είχε εκλεγεί οριακά, στην τελευταία θέση στο ψηφοδέλτιο Α' Αθηνών της Ν.Δ. Και αυτό, παρά την αυτονόητη και μεγάλη στήριξη που είχε από το μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα.

Επίσης ξέρω, πως στα χρόνια αυτά παρέμεινε βουλευτής, δεν υπουργοποιήθηκε δηλαδή (όπως οι συνάδελφοί του στην ίδια περιφέρεια Κικίλιας, Κεφαλογιάννη κ.α.), κάτι που σημαίνει περισσότερες «διευκολύνσεις» προς ψηφοφόρους, άρα περισσότερες ψήφοι στις επόμενες εκλογές. Επίσης ξερω όλες τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η Ν.Δ. θα υποστεί μείωση των ποσοστών της, άρα ο τελευταίος σε εκλογικότητα βουλευτής των εκλογών του 2012 έχει απειροελάχιστες πιθανότητες επανεκλογής. Επίσης γνωρίζω πως στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, η Ν.Δ. εκλέγει στελέχη πρώτης γραμμής τα οποία έχουν μεγάλη εκλογική πελατεία και δύσκολα δεν θα επανεκλεγούν (Κακλαμάνης, Παυλόπουλος κ.α.).

Αυτά τα λίγα γνωρίζω και με αυτά τα λίγα εκτιμώ πως πρέπει να πάψουμε ή να βγάζουμε αστήρικτες ερμηνείες και να έχουμε φαντασιώσεις ή να θεωρούμε το αυτονόητο «πράξη ευθύνης» και να ηρωοποιούμε χωρίς λόγο.

Άλλωστε, ο κ. Ψυχάρης, αυτοακυρώθηκε προσπαθώντας να εμφανιστεί ως εκπρόσωπος ενός υγιούς πολιτικού προσωπικού. Λίγη ώρα πριν παραιτηθεί, είχε ψηφίσει υπέρ της ρύθμισης για τον ΕΝΦΙΑ, χαρακτηριστικό παράδειγμα του παλιού και άρρωστου πολιτικού συστήματος.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών