ΠΥΡΙΝΑ ΛΑΒΑ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΑΛΚΕΙΑ -Eσείς ξέρετε από αποστασίες, πάμε τώρα σε εκλογές!

«Αν δεν υπάρξουν από σήμερα οι 180, ελάτε αύριο το πρωί να συμφωνήσουμε στην ημερομηνία των εκλογών» κάλεσε τους βουλευτές της συμπολίτευσης ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής - Δεν μπορεί κάποιος που θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό να ψηφίσει σε λίγο καιρό την παράταση του βίου της κυβέρνησης, η βασική αιχμή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ

- Ο προϋπολογισμός του 2015 αποτελεί φωτογραφία του Μνημονίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ήδη από το 2010 «όχι» στις πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης και ακραίας λιτότητας, ενώ οι όλες οι κυβερνήσεις μας έλεγαν ότι είμαστε «έξω από το ευρωπαϊκό πλαίσιο» και προτείνουμε αντιευρωπαϊκές λύσεις. Σήμερα, υπάρχουν ρωγμές σε αυτήν την κατεύθυνση και είναι αποδεκτό ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Για εμάς, αυτό είναι το κρίσιμο θέμα που χρειάζεται στρατηγική διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Θα αισθανθείτε την ανάγκη να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό γιατί το χρέος αυξήθηκε και γιατί επιβάλλατε βάρβαρα προγράμματα χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού».

- Στην Ελλάδα παίχτηκε το μεγαλύτερο κόλπο αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των ισχυρών. Γιατί η κρίση έγινε ευκαιρία για τους λίγους και εκλεκτούς Ο προϋπολογισμός αποτελεί τη θλιβερή εικόνα μιας παραδομένης κυβέρνησης, είναι φανερό ότι «δεν βγαίνει». Ο προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί είτε από την καταρρέουσα συγκυβέρνηση είτε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς όφελος της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και της ανάπτυξης.

- Αν ο βίος της κυβέρνησης παραταθεί, είναι δεδομένο ότι έρχεται η πιο σκληρή πολιτική, έρχεται η ισοπέδωση. Είτε με προληπτική γραμμή στήριξης είτε χωρίς αυτήν, η λιτότητα θα συνεχιστεί. Σε αυτά τα μέτρα ζητάτε λευκή επιταγή μέσω της Προεδρικής εκλογής. Εγγυάστε την εφαρμογή προαπαιτουμένων λέγοντας ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

- Θέλετε να κρύψετε το περίφημο success story και τα περί αποχώρησης του ΔΝΤ ενώ ομολογήσατε ότι μένουμε στο πιο βαθύ σκοτάδι με ένα δυσθεώρητο χρέος, μία ασταθή κυβέρνηση και χωρίς πλάνο ανάπτυξης. Για όλα αυτά, είπατε (σσ ο Ε. Βενιζέλος) ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ!

- Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σημείο καμπής για την πολιτική ζωή του τόπου γιατί παρουσιάσαμε ένα πρόγραμμα κοστολογημένο που θα εφαρμοστεί από μία νέα κυβέρνηση με ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης. Ο δρόμος για την ανάπτυξη είναι η προστασία και η κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων μέσα από την κατάργηση της εργασιακής νομοθεσίας. Οι εργαζόμενοι θα φέρουν την ανάπτυξη και όχι η αποχαλίνωση των εργοδοτών. Η έξοδος από το μνημόνιο απαιτεί το ξήλωμα του καθεστώτος αυτού και της λιτότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει μα κάνει πράξη μόνο την ανατραπεί η μνημονιαή πολιτική αλλά θέλει να κερδίσει ο κόσμος τη χαμένη του αξιοπρέπεια, να ξαναγυρίσουν στον τόπο μας η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία. 

- To Σύνταγμα πρέπει να αναθεωρηθεί και θα ξεκινήσει η όλη διαδικασία μετά από εκλογές που θα αποκαταστήσουν τη λαϊκή κυριαρχία. Άλλο πράγμα η συνεννόηση και ο πολιτικός πολιτισμός (ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έρχεται στη Βουλή) και άλλο η συναίνεση σε μία πολιτική υποταγής, σε ένα κράτος καταστολής, ένα κράτος που κάνει το λιοντάρι στον 20χρονο απεργό πείνας αλλά κάνει το ερίφιο στην τρόικα και τους δανειστές. Τέτοια συναίνεση δεν θα έχετε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ζήτημα ηθικής τάξης, Δεν θα τα ισοπεδώσετε όλα σε αυτή τη χώρα!

- Όλος σας ο σχεδιασμός είναι να φτιάξετε μία πλειοψηφία που πολιτικά δεν στέκεται πουθενά. Η αποστασία σας ενοχλεί γιατί έχετε εμπλακεί σε τέτοιες διεργασίες (σσ εννοεί το 1993 όταν ο Α. Σαμαράς «έριξε» την κυβέρνηση Μητσοτάκη). Ακόμα κι αν όλοι οι ανεξάρτητοι βουλευτές άλλαζαν γνώμη, τα κουκιά δεν βγαίνουν καθώς όλα τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης θεωρούν την παρούσα Βουλή απονομιμοποιημένη. Τι εννοείτε άραγε όταν λέτε ότι έχετε «μαξιλαράκια». Αν κάποιος έχει άλλη άποψή να το πει σήμερα «ντόμπρα και παστρικά», σήμερα που ψηφίζουμε τον προϋπολογισμό. Όταν καταψηφίζεις έναν προϋπολογισμό, ουσιαστικά ζητάς την άμεση παραίτηση της κυβέρνησης, ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης ο προϋπολογισμός. Όσοι απορρίπτουν τον προϋπολογισμό, πρακτικά ζητούν άλλη πολιτική, από άλλη κυβέρνηση. Το όχι στον προϋπολογισμό σήμερα που θα γίνει ναι αύριο δεν δικαιολογείται παρά μόνο ως αποτέλεσμα μεθοδεύσεων και ας πάρει ο καθένας την ευθύνη του απέναντι στον ελληνικό λαό. 

- Διακινείται το σενάριο ενός τεχνάσματος της κυβέρνησης, με μία υποτιθέμενη συμφωνία που θα έρθει εκβιαστικά στη Βουλή το Γενάρη. Όποια παιχνίδια και να παίξετε για να αποφύγετε τη λαϊκή ετυμηγορία, δεν θα ξεγελάσετε κανέναν, ούτε θα γλιτώσετε τη λαϊκή κατακραυγή. Όποιος ψηφίσει πρόεδρο, υπερψηφίζει συνειδητά την κυβέρνηση Σαμαρά και τα σκληρά προαπαιτούμενα. Κανείς δεν δικαιούται να κάνει ιστορικές επιλογές ερήμην του ελληνικού λαού. Δεν θα δεσμεύσετε την επόμενη κυβέρνηση με τετελεσμένα και αποφάσεις που θα μας δένουν τα χέρια. 

- Αν δεν ανακοπεί η πορεία, δεν θα υπάρχει δρόμος επιστροφής. Η χώρα και ο λαός μας πρέπει να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν όσα μας αξίζουν, κλείνοντας τα μάτια στην κινδυνολογία και στην τρομοκρατία. Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, η Δημοκρατία θα επιστρέψει για να φέρει τους λαούς της Ευρώπης στο προσκήνιο. Καλώ τους βουλευτές της συμπολίτευσης να προσφέρουν την τελευταία θετική υπηρεσία που σας απομένει. Αν δεν πάρετε ψήφο εμπιστοσύνης από 180 βουλευτές, ελάτε αύριο το πρωί να συμφωνήσουμε την ημερομηνία των εκλογών, μην επιλέγετε την αποσταθεροποίηση. 

Πηγή

Η τρόικα λαλεί, το Μαξίμου χορεύει

Κόβουν μισθούς, αυξάνουν τον ΦΠΑ, αλλάζουν το ασφαλιστικό, αλλά... αντιστέκονται

Μόλις 1,5 δισ. ευρώ μέτρα θα πάρουν οι κυβερνώντες για αρχή, μετά το success story, το πρωτογενές πλεόνασμα, το ρεκόρ μεταρρυθμίσεων, των δημοσιονομικών παρεμβάσεων αλλά και τις σκληρές διαπραγματεύσεις με την τρόικα, στις οποίες, όπως ήταν αναμενόμενο, είπαν σε όλα ναι, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία είναι εξαθλιωμένη με πάνω από 6 εκατ. κατοίκους να είναι πλέον φτωχοί.

Έτσι λοιπόν τα τζιμάνια δέχτηκαν για άλλη μια φορά να μειώσουν περαιτέρω τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων από την 1η Ιανουαρίου 2015. Ειδικότερα ψαλιδίζουν τις πρόσθετες αμοιβές (των αποκαλούμενων «προσωπικών διαφορών» μισθολογίου), υπερωρίες, οδοιπορικά, επιδόματα συμμετοχής σε συμβούλια, επιτροπές κ.λπ.

Την ίδια ώρα προχωρούν σε περαιτέρω μείωση βασικού μισθού για τους νεοεισερχόμενους στο Δημόσιο, ο οποίος θα ξεκινά από τα 684 ευρώ.

Το νέο μισθολόγιο θα εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2015 για τους νεοπροσλαμβανόμενους και από την 1η Ιανουαρίου 2016 για όλους τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, συνδεόμενο με το νέο σύστημα αξιολόγησης.

Συμφωνήθηκε επίσης να κοπεί από τον Ιούλιο εν μέρει ή ολόκληρο το ποσό της «προσωπικής διαφοράς» μισθού που καταβάλλεται σε 66.000 δημοσίους υπαλλήλους (80 έως 690 ευρώ τον μήνα) και να καθιερωθεί νέο κλιμάκιο με αμοιβές ιδιωτικού τομέα, αποκλειστικά για τους νεοεισερχόμενους στο Δημόσιο. Ως «προσωπική διαφορά» μισθού καταβάλλονται ετησίως περίπου 200 εκατ. ευρώ, τα οποία θα εξοικονομηθούν.

Για τους νεοπροσλαμβανόμενους στο Δημόσιο, που θα τοποθετηθούν σε θέσεις μακριά από τον τόπο διαμονής τους (καθηγητές, γιατροί), προβλέπεται καταβολή επιδόματος στέγασης, προκειμένου να αντισταθμιστεί η μείωση του βασικού μισθού.

Αναλυτικά οι μισθοί για τους νεοεισερχομένους:

• Υποχρεωτικής εκπαίδευσης: 684 ευρώ (από 780 μέχρι τώρα).
• Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: 752 ευρώ (από 858).
• Τεχνολογικής εκπαίδευσης: 889 ευρώ (από 1.037).
• Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης: 957 ευρώ (από 1.092).

Τα... κοστουμάκια

Έτσι στο πολυνομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το υπουργείο Οικονομικών θα προβλέπεται ότι ο μισθός του νεοεισερχόμενου υπαλλήλου Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) θα είναι στα 684 ευρώ, από 780 ευρώ σήμερα (-96), του υπαλλήλου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα 752 ευρώ, από 858 ευρώ σήμερα (-106), του υπαλλήλου με πτυχίο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) στα 889 ευρώ, από τα 1.037 ευρώ σήμερα (-148), και του υπαλλήλου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) στα 957 ευρώ από 1.092 ευρώ σήμερα (-135).

Επίσης από το επόμενο έτος δρομολογείται:

• Νέα μελέτη αναμόρφωσης του ενιαίου μισθολογίου, με στόχο την αποσυμπίεση των αποδοχών των υπαλλήλων και προς τις δύο κατευθύνσεις και τη σύνδεση των αμοιβών με την αποδοτικότητα, τα προσόντα και τη θέση ευθύνης που κατέχει ο υπάλληλος.

• Νέα μελέτη όλων των μη μισθολογικών παροχών που καταβάλλονται σε όλους τους λειτουργούς και υπαλλήλους των φορέων της γενικής κυβέρνησης, με στόχο τον εξορθολογισμό της χορήγησης των παροχών αυτών, λαμβανομένων υπόψη και των άριστων πρακτικών σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Η περαιτέρω αναμόρφωση του νόμου περί οδοιπορικών προκειμένου να βελτιωθεί το νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει την κάλυψη των δαπανών μετακίνησης εντός και εκτός επικράτειας.

Τα αφεντικά μας βέβαια δεν σταμάτησαν εκεί… Έβαλαν χέρι και στο ασφαλιστικό. Ζήτησαν από τα πειθήνια όργανά τους την αύξηση των ελάχιστων χρόνων ασφάλισης για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 20 χρόνια από τα 15 χρόνια, για όσους έχουν γεννηθεί από το 1975 και μετά, ενώ ακούγεται κάτι και για περιορισμό πλασματικών ετών που θα μπορούν να αγοράσουν οι ασφαλισμένοι.

Η εσωτερική τρόικα δεσμεύτηκε ακόμη για «πάγωμα» για τουλάχιστον δύο ακόμα χρόνια των συντάξεων και μάλιστα ρητώς, με νομοθετική διάταξη, καθώς και για την κατάργηση συντάξεων πριν από τα 62 (πλήρης εφαρμογή από το 2019 με τριετή μεταβατική περίοδο).

Πιο συγκεκριμένα, στην αύξηση των ενδιάμεσων (πριν από το 62ο) ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά το 2018 με την προσθήκη δυο ετών από την 1.1.2019 και τεσσάρων ετών από την 1.1.2020, έτσι ώστε την 1.1.2021 να ισχύει για όλους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (οικοδόμους, εργαζόμενους σε στοές, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.ά.) το 62 ο έτος για μειωμένη και το 67ο για πλήρη σύνταξη.

Μετά τις αυξήσεις των ορίων που ήδη έχουν επιβληθεί με την προσθήκη 2-12 ετών για όσους θεμελιώνουν από την 1.1.2013 συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στους υπόλοιπους «παλαιούς» ασφαλισμένους δίνεται περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών.

Έτσι «καίγονται» κυρίως οι μητέρες ανηλίκων που είναι σήμερα κάτω από 44 ετών (γεννημένες μετά το 1970).

Σύμφωνα με την ελληνική πρόταση, για τις αλλαγές στο ασφαλιστικό που εστάλη στην τρόικα:

• Οι ασφαλισμένοι/ες που θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης έως τις 31.12.2018 (έτη ασφάλισης και όριο ηλικίας) «διασώζονται» και εξακολουθούν να συνταξιοδοτούνται με τα μεταβατικά όρια που ορίζει ο 3863/2010.

• Το 2019 τα όρια ηλικίας αυξάνονται κατά δυο.

• Το 2020 κατά τέσσερα.

• Όσοι συνταξιοδοτούνται μετά το 2021 θα πρέπει υποχρεωτικά να περιμένουν έως τα 62 τους χρόνια, καθώς η πόρτα με τις εξαιρέσεις φαίνεται ότι κλείνει οριστικά.

Ο εκβιασμός

Οι αλλαγές θα αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα, αν και δεν έχουν δοθεί ακόμα διευκρινίσεις.

Τέλος, αλλάζουν τα κριτήρια για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ σε χαμηλοσυνταξιούχους με πρόβλεψη να ενταχθεί η σχετική παροχή στο πλαίσιο των κοινωνικών επιδομάτων και στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα προκειμένου να εξοικονομηθούν 80 εκατ. ευρώ.

Όσο για το τι θα γίνει με τις κύριες συντάξεις, ο εκβιασμός ήταν: ή θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις ή θα αυξηθεί ο ΦΠΑ. Τελικά αποφάσισαν να κάνουν και τα δύο. Δηλαδή και αλλαγή τρόπου υπολογισμού σύνταξης, που θα σημάνει μειώσεις στις κύριες συντάξεις από 15% έως και 20%, αλλά και αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό για τις διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία από 6,5% σε 13%. Για να μην παίρνουν και τα μυαλά μας αέρα ότι θα έχουμε πάλι αύξηση στους τουρίστες!!! Κομμένα αυτά που ξέραμε.

Το μέτρο αφορά επίσης τα βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, εφημερίδες και φάρμακα.

Η τρόικα επιμένει επίσης ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να εξοικονομήσει τουλάχιστον 4-5 δισ. ευρώ τον χρόνο αν κόψει και τις 700 φοροαπαλλαγές που δεν έχουν ακόμα καταργηθεί.

Επιπρόσθετα φαίνεται να μην «γουστάρουν» καθόλου και τις πολλές απαλλαγές φόρου για τους μισθωτούς, από τις οποίες θεωρούν πως το Ελληνικό Δημόσιο χάνει τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ τον χρόνο. Ακόμα χειρότερα, η τρόικα θεωρεί ότι οι μισθωτοί έχουν υπερβολικά πολλές φοροαπαλλαγές. Βλέπει ότι το Δημόσιο χάνει πάνω από 50 εκατ. ευρώ τον χρόνο για εκπτώσεις φόρου σε ιατρικές δαπάνες και πάνω από 200 εκατ. για εκπτώσεις σε γονικές παροχές και κληρονομιές.

Παραβλέπει όμως τους κοινωνικούς ή οικονομικούς λόγους για τους οποίους πολλές από τις απαλλαγές επιβάλλονται!Για παραλογισμό καταγγέλλει τους δανειστές το ΕΒΕΑ

Για παράλογη και αναποτελεσματική απαίτηση της τρόικας κάνει λόγο το ΕΒΕΑ.

Δεν πρόκειται να συνεισφέρει στην αύξηση των δημοσίων εσόδων η αύξηση των κατώτατων συντελεστών ΦΠΑ, καθώς η φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων και των πολιτών έχει εξαντληθεί. Απεναντίας, θα προκαλέσει τσουνάμι αυξήσεων σε προϊόντα και υπηρεσίες, θέτοντας έτσι πρόσθετα εμπόδια στην ανταγωνιστικότητα βασικών τομέων της ελληνικής οικονομίας, όπως ο τουρισμός, αλλά και σε άλλους ευαίσθητους τομείς για την κοινωνία, όπως η φαρμακευτική περίθαλψη και ο πολιτισμός. Η κυβέρνηση θα πρέπει να κρατήσει σθεναρή στάση απέναντι στην τρόικα και να αναζητήσει αλλού ισοδύναμα.

Τρίτο πακέτο διάσωσης «βλέπει» το «Der Spiegel»

Για διάθεση τρίτου πακέτου διάσωσης στην Ελλάδα, ύψους 10 δισ. ευρώ, μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), κάνει λόγο το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», αναφέροντας πως ο ESM θα κάνει χρήση του προγράμματος που προβλέπει αυστηρότερους όρους και ελέγχους (Enhanced Conditions Credit Line - ECCL).

Στην ιστοσελίδα του «Spiegel» προδημοσιεύεται ρεπορτάζ, το οποίο αναφέρεται στο EuroWorkingGroup της προηγούμενης Πέμπτης και στις αποφάσεις που ελήφθησαν σε αυτό για τη χορήγηση προληπτικής γραμμής στήριξης προς την Ελλάδα.

Σύμφωνα με το περιοδικό, ανώτεροι αξιωματούχοι από τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ συμφώνησαν σε μεγάλο βαθμό στα τέλη της περασμένης εβδομάδας σε συνάντηση στις Βρυξέλλες ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης για την Ελλάδα.

Έτσι, βάσει των αποφάσεων που ελήφθησαν θα τεθούν στη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης, στο πλαίσιο της λεγόμενης προληπτικής χρηματοδοτικής βοήθειας, περίπου 10 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.

Ο ESM δεν θα χρειαστεί να κινητοποιήσει επιπλέον χρήματα για τον σκοπό αυτό, καθώς θα ανακατανεμηθούν τα ποσά από το δεύτερο πακέτο βοήθειας, τα οποία προβλέπονταν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά τελικώς δεν χρειάστηκαν.



Πηγή

Μαφιόζικες πρακτικές στην Νέα Φιλαδέλφεια

Απειλητικά σημειώματα στο κατώφλι των 17 πολιτών που προσέφυγαν ενάντια στην παράδοση του Άλσους στον επιχειρηματία Μελισαννίδη

Το …σημείωμα που βλέπετε στην φωτογραφία ανακάλυψαν το Σάββατο (6/12) το πρωί, μπροστά στις πόρτες των σπιτιών τους και οι 17 δημότες της Νέας Φιλαδέλφειας, που έχουν καταθέσει αίτηση ακύρωσης της απόφασης για την επέκταση και ανακατασκευή -από εταιρία του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΚ, Γιάννη Μελισσανίδη- του γηπέδου της ΑΕΚ.

Οι 17 πολίτες που έχουν προσφύγει στην δικαιοσύνη δεν αντιτίθενται γενικώς και αορίστως στην κατασκευή του γήπέδου της ιστορικής ομάδας, αλλά στα «παράθυρα» που ανοίγει για παραχώρηση του Αλσους της Νέας Φιλαδέλφειας σε ιδιωτικά συμφέροντα (πολύ συγκεκριμένα σε αυτή την περίπτωση).

Αυτό γιατί η κατασκευή προβλέπεται να γίνει βάσει του περίφημου «Ρυθμιστικού Σχεδίου», δηλαδή του νόμου που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προβλέπει αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας ώστε να μήν θεωρείται πλέον «αμιγής τόπος κατοικίας». Μετατρέπεται έτσι σε «ξέφραγο αμπέλι» για τις ορέξεις των κάθε λογής «επενδυτών» του real estate.

Προφανώς η επιχείρηση τρομοκράτησης δεν είναι άσχετη από το γεγονός ότι την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ – ΑΕΚ αναρτήθηκαν τα ονόματα των 17 δημοτών. Στοχοποιήθηκαν έτσι αυτόματα στα μάτια του «οπαδικού στρατού» που έχει εδώ και πολλούς μήνες στηθεί στην Νέα Φιλαδέλφεια προκειμένου να υπερασπιστεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Γ.Μελισαννίδη.

Οτι κι αν συμβεί από εδώ και πέρα είναι σαφές το ποιοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί….

Πηγή

Εστάλη το απαντητικό e-mail στην τρόικα...

Παρά τις απόψεις που ήθελαν να μην σταλεί e-mail στην τρόικα, τελικά αργά το βράδυ της Παρασκευής, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης απέστειλε απαντητικό e-mail προς την τρόικα, το οποίο δεν περιλαμβάνει...
νέα μέτρα, παρά μια αναλυτική παρουσίαση των προτάσεων της ελληνικής πλευράς για να διευκρινιστούν τα ζητήματα που έθεσαν οι δανειστές.


Παρά τις απόψεις που ήθελαν να μην σταλεί e-mail στην τρόικα, τελικά αργά το βράδυ της Παρασκευής, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης απέστειλε απαντητικό e-mail προς την τρόικα, το οποίο δεν περιλαμβάνει νέα μέτρα, παρά μια αναλυτική παρουσίαση των προτάσεων της ελληνικής πλευράς για να διευκρινιστούν τα ζητήματα που έθεσαν οι δανειστές.

Μέχρι το πρωί, η κυρίαρχη άποψη ήταν να μην σταλεί e-mail και η ελληνική απάντηση να δοθεί στο Eurogroup της Δευτέρας. Τελικά αποφασίστηκε να υπάρξει απάντηση, καθώς κρίθηκε πως δεν έπρεπε να φανεί ότι η Αθήνα δυναμιτίζει την προσπάθεια για συμφωνία. «Για να μην μας πουν ότι δεν μας στείλατε τίποτα» έλεγε χαρακτηριστικά στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών.

Πηγή 

Ρωμανός: “Δε θέλω οι γονείς μου να συναντήσουν τον Σαμαρά”

Σε ιδιόχειρο σημείωμά του, ο Νίκος Ρωμανός βάζει τέρμα στα εκτονωτικά σενάρια που πήγαν να καλλιεργηθούν μετά την είδηση ότι οι γονείς του θα συναντηθούν με τον Σαμαρά τη Δευτέρα. Ο απεργός πείνας δηλώνει την κάθετη αντίθεσή του και δηλώνει: ο Σαμαράς ξέρει και επικροτεί.

Παραθέτουμε στη συνέχεια ολόκληρη την ιδιόχειρη δήλωση του Νίκου Ρωμανού.

«Δηλώνω σε όλους τους τόνους ότι το αίτημα των γονιών μου να συναντήσουν τον Σαμαρά είναι κάτι που με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Κατανοώ την αγωνία τους αφού κινδυνεύουν να χάσουν το παιδί τους. Ομως ο Σαμαράς έχει πλήρη γνώση των γεγονότων και δεν χρειάζεται κανένα πυροσβεστικό ραντεβού για να ενημερωθεί για καταστάσεις που γνωρίζει και επικροτεί».

«Αγαπώ τη ζωή και θέλω να την ομορφύνω με τη μάθηση. Δεν έχουν το δικαίωμα να μου στερήσουν κανένα από τα δύο» δήλωσε επίσης στο «Βήμα της Κυριακής» ο Νίκος Ρωμανός, μέσω του συνηγόρου του, Φραγκίσκου Ραγκούση.

«Σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, μπορεί και να το’λεγα…σώστε το παιδί μου, σώστε το παιδί μου. Μπορεί και να το’λεγα, στην πολύ κρίσιμη στιγμή όμως. Γιατί πονάω» δήλωσε σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής» ο Γιώργος Ρωμανός, πατέρας του απεργού πείνας.

Τα συναισθήματά του, όπως αναφέρει, είναι «αγάπη, περηφάνια και κυρίως η βεβαιότητα ότι μπορεί να αφηγηθεί και κάτι».

Σε ερώτηση για το αν κάποια στιγμή κλονίστηκε με όλα αυτά που έχουν συμβεί, ώστε να του πει «Νίκο μου, εδώ κάνεις λάθος», απάντησε αρνητικά: «Όχι, γιατί δεν πιστεύω ότι κάνει λάθος. Καταλαβαίνω τη λογική που το λέτε και ως πατέρας δεν μου αρέσει να βασανίζεται το παιδί μου. Δεν μου αρέσει καθόλου να βασανίζεται και επιμένω από αυτό το σάπιο κράτος. Πονάω και δεν το δέχομαι αυτό, αλλά από την άλλη μεριά, αναγνωρίζω το ηθικό υπόστρωμα των κινήσεών του».

Πηγή

Ο ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας (ασφαλείας).

Ο ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας έχει οχυρωθεί πίσω από την πανάκριβη πόρτα ασφαλείας που μόλις αγόρασε. Ο ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας είναι ένας ανθρωπάκος με αδυναμίες, ανασφάλειες και κόμπλεξ. Ναι .. με συμπλέγματα. Από κείνα που κλειδώνουν και φαντάζουν μη αναστρέψιμα. Έχει ανασφάλειες χτισμένες από μπετό λέξεων και συμπεριφορών του παρελθόντος. Έχει αδυναμίες. Έχει φτάσει, όμως, στην παραδοχή τους και αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα, ξέρεις. Έχει μείνει αρκετά με τον εαυτό του για να ξέρει να τα εντοπίζει. Ποιος ξέρει, όμως, πόσα έχει να βρει ακόμη; Πόσα έχει να γκρεμίσει για να αναγερθούν νέα στη θέση τους; Ο ανθρωπάκος αυτός, όμως, αγαπάει. Και ακριβώς επειδή αγαπάει, έχει δικαίωμα και να αγαπιέται. Έχει τη δύναμη να αγαπιέται. 

Η αγάπη άλλοτε τα συνθλίβει τα παραπάνω. Τα ελαχιστοποιεί. Άλλοτε. όμως, τα δυναμώνει. Γίνεται άνεμος στην φωτιά τους. Ειδικά, δε, αν συνδυαστεί με σταγόνες έρωτα η χημική αντίδραση μπορεί να γίνει καταστροφική, έχει φανεί.

Ο ανθρωπάκος έχει μάθει να αγαπάει τους ανθρώπους του επειδή γνωρίζει πως και εκείνοι με τα ίδια φορτία κυκλοφορούν τριγύρω. Έχει μάθει να τους αγαπάει γιατί τους έχει επιλέξει, γιατί του δίνουν χαρά και ολοκλήρωση. Ξεκλειδώνει την σκληρή, βαριά και επιβλητική πορτούλα του και ξεπορτίζει για ένα αλισβερίσι ολοκλήρωσης και δικαιολογημένης ύπαρξης.Για στιγμές ευτυχίας. Και τότε νιώθει τυχερός, που πίσω από τα οικοδομήματα των ανασφαλειών, των αδυναμιών και των συμπλεγμάτων του, διαπιστώνει πως δεν είναι μονάχος. Πως οι άνθρωποί του τον ξέρουν και τον "οσφρίζονται". Πως τον ξέρουν καλύτερα και από τον ίδιο.
Πως η πόρτα στην οποία επένδυσε πολλά χρήματα για να τον προστατεύει, ίσως δεν χρειάζεται να είναι τόσο απροσπέλαστη, τελικά. Πως μπορεί να αντικατασταθεί από μια συμβατική. Πως στο τέλος, μπορεί να μην υπάρχει και καθόλου.
Ο ανθρωπάκος της διπλανής πόρτας είσαι 'συ και είμαι 'γω...



Πηγή

Γρηγόρης Ψαριανός ή, μήπως, Λουκάς Σιδηρόπουλος;

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ποιος είναι, λοιπόν, ο Ψαριανός; Ελπίζω να μην είναι αυτός που γράφει στο facebook με το ψευδώνυμο Λουκάς Σιδηρόπουλος, γιατί αν είναι, τότε έχει γράψει, με αφορμή την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού, τα εξής: «Ρε καθίκια, δωσίλογοι, μνημονιακοί μερκελιστές, γιατί εμποδίζετε το δικαίωμα ενός νέου να σπουδάσει; Κι όχι ΜΟΝΟ αυτού του ηρωικού νέου αγωνιστή... Αύριο, που θα θέλει να 'σπουδάσει' ο ισοβίτης δολοφόνος, ο Κασιδιάρης και ο κάθε φασίστας εγκληματίας, ο σίριαλ κίλερ ή βιαστής, ο μαφιόζος θεριστής με το καλάσνικοφ, ο τύπος που γαμούσε τα παιδιά του στην υπόγα που τα 'χε δεμένα; ΑΝΘΡΩΠΟΙ δεν είναι κι αυτοί; Δεν πρέπει να συμπαρασταθούμε στον αγώνα τους για Μόρφωση; Δε θα πάμε με τη Ζωίτσα, τον Τασούλη και τους άλλους βουλευτές της Αριστεράς και της προόδου να κάνουμε κάνα μπουρμπουτσουλούκι, να κάψουμε κάνα δυο Κολωνάκια και λίγα Εξάρχεια;».

Το κείμενο το έφερε στην επιφάνεια η «Εφημερίδα των Συντακτών» την Τετάρτη και μέχρι την Πέμπτη δεν είχε υπάρξει καμία αντίδραση. Ελπίζω ότι μέχρι την Παρασκευή που θα διαβάζετε αυτό το κείμενο ο Ψαριανός θα έχει δηλώσει δημοσίως ότι δεν είναι ο Λουκάς Σιδηρόπουλος. Το ελπίζω ακόμη κι εγώ, που έχω τη χειρότερη γνώμη για τον Ψαριανό. Ελπίζω ότι ο άνθρωπος που έχει κάτσει στα βουλευτικά έδρανα δύο κομμάτων της Αριστεράς δεν δημοσίευσε ποτέ εμέσματα επιπέδου Ηλία Κασιδιάρη. Ακόμη κι εγώ, που παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τη διολίσθησή του, ελπίζω ότι ο Ψαριανός ήταν και παραμένει ένας γραφικός διάδοχος του Θεόδωρου Πάγκαλου και ότι δεν έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα του φασισμού.

Μέχρι να γίνουν τα αποκαλυπτήρια του Λουκά Σιδηρόπουλου, ας δώσουμε τον λόγο σε άλλα κυνηγόσκυλα του καθεστώτος, στον γραμματέα της Ν.Δ. Ανδρέα Παπαμιμίκο, που έγραψε στο facebook ότι υπάρχει υποκρισία γύρω από το θέμα του Ρωμανού και ότι ο απεργός πείνας «επιδιώκει πολιτικό εκβιασμό». Το να βάζει ένας νέος άνθρωπος σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του και τη σωματική του ακεραιότητα εκεί στη Ν.Δ. το εκλαμβάνουν ως καπρίτσιο, ως πολιτικό παίγνιο. Απολύτως φυσιολογική αντίδραση, το λιγότερο που μπορεί να περιμένει κανείς από τους Παπαμιμίκους, από τα παιδιά που βγήκαν από τον δοκιμαστικό σωλήνα της ΟΝΝΕΔ, της ΔΑΠ και των ΜΚΟ.

Ο Γιώργης ο Τράγκας δεν χρησιμοποιεί facebook και άλλες τέτοιες φλωριές, τα λέει όλα με τη φωνούλα του από το ραδιόφωνο. Δεν γίνεται να πάει στα ΤΕΙ ο Ρωμανός, έκραξε ο Γιώργαρος. Αν πάει, θα τον ακολουθούν πέντε διμοιρίες των ΜΑΤ, που θα πρέπει να μπαίνουν και μέσα στις αίθουσες. Να σπουδάσει εξ αποστάσεως ο Ρωμανός κι αν δεν θέλει, να γίνει υποχρεωτική σίτιση κι αν πεθάνει, θα φταίνε όσοι του συμπαραστέκονται. Δολοφόνοι είναι, κατά τον Τράγκα, οι συμπαραστάτες του Ρωμανού.

Ο Παπαμιμίκος με τον Τράγκα έχουν τουλάχιστον το θάρρος να χρησιμοποιούν τα πραγματικά τους ονόματα. Ο Λουκάς Σιδηρόπουλος;

Από ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Αυτό το Κράτος, είναι ο μόνος Τρομοκράτης!

Θυμάμαι, τότε που ήμουν στην ηλικία του Νίκου Ρωμανού και δεν μπορώ να σου περιγράψω με λέξεις τη χαρά που ένοιωθα  εκείνα τα πρωινά, που πήγαινα στο περίπτερο για να αγοράσω την «Ελευθεροτυπία», για να ξεκοκαλίσω την προκήρυξη της «17Ν», που δημοσιευόταν μετά από κάποιο της χτύπημα. Ρουφούσα το περιεχόμενο του κειμένου μαζί με τον καφέ μου –δεν είχαμε τότε το διαδίκτυο- πολύ ευχαριστημένος με τον τρόμο που έσπερνε η οργάνωση στην «λματ», όπως σημείωναν οι προκηρύξεις της, τη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη.

Είναι άλλο ζήτημα αν αργότερα, η «17Ν» πήρε έναν δρόμο που σταμάτησε να μου αρέσει και μ' έκανε περισσότερο καχύποπτο. Πάντως, εκείνη την εποχή, την εποχή που ήμουν στην ηλικία του Ρωμανού, επικροτούσα το επιλεκτικό ξεμαγάρισμα που έκαναν για λογαριασμό της κοινωνίας, αυτοί οι αυτόκλητοι τιμωροί. Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο και ν' αποκτήσω ξανά τα φρέσκα μου μυαλά εκείνης της εποχής, θα ήμουν ασφαλώς αλληλέγγυος. 

Σήμερα όμως, πολύ μεγαλύτερος πια, σχεδόν μισού αιώνα άνθρωπος, δεν είμαι καθόλου αλληλέγγυος. Το αφήγημα αυτό, της μικρής ομάδας που αποφασίζει με τα δικά της κριτήρια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, ακόμα κι αν είναι ένα αφήγημα που έχει και τις καλές του στιγμές, δεν παύει να είναι βάρβαρο και ατελέσφορο.

Το γεγονός όμως ότι δεν είμαι αλληλέγγυος, δε σημαίνει ότι δε σέβομαι τον αγώνα του Ρωμανού και την ψυχική του δύναμη να αποδείξει εμπράκτως την ηλιθιότητα, τη χυδαιότητα και την ασχήμια του κακού μας κράτους. Κυρίως, δεν μπορώ να κρύψω την ικανοποίηση μου, που η προσπάθειά του, έχει στεφθεί πλέον με απόλυτη επιτυχία, αφού με τη στάση του το έχει ξεφτιλίσει πια αυτό το φαιδρό κράτος -κι ελπίζω ότι τώρα πια, θ' ανακαλέσει την απεργία πείνας του. 

Είχα πει να μην καταπιαστώ με αυτό το θέμα, αλλά, καταρχήν, ομολογώ ότι βαρέθηκα την πλημμυρίδα των επιχειρημάτων που στηρίζονται στο γεγονός ότι η αδέκαστη (sic) δικαιοσύνη έχει απαλλάξει τον Ρωμανό από την κατηγορία του τρομοκράτη κι ότι κακώς τον παρουσιάζουν ως τέτοιο, τα Μέσα της Μαζικής μας Εξαπάτησης.

Ας αφήσουμε τα αστεία, αφενός διότι γνωρίζουμε καλά ότι κανείς μας δεν έχει πλέον την παραμικρή εμπιστοσύνη σ’ αυτήν την δικαιοσύνη ούτε δίνει, έτσι ή αλλιώς, την παραμικρή σημασία στις αποφάσεις της κι αφετέρου επειδή δεν είναι δυνατόν να υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να αμφιβάλλει ότι ο Ρωμανός, είναι ένας συνειδητός εχθρός του καθεστώτος κι όπως ίσως θα έλεγε κι ο ίδιος, είναι ένας ταγμένος στρατιώτης σε κοινωνικοταξικούς αγώνες γνήσιας ρήξης και ανατροπής του συστήματος. Τα κείμενά που υπογράφει, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία επ' αυτού. 

Βιώνουμε όμως όλοι, σήμερα, τη λειτουργία ενός κράτους που, παρεμπιπτόντως, συμβαίνει να είναι σαπισμένο μέχρι το μεδούλι, κι αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να το κρατήσουμε στην άκρη, τροφή για τη σκέψη μας, αφού είναι κάτι στο οποίο, λίγο ή πολύ, όλοι συμφωνούμε πια. 

Οι προθέσεις του, αυτού του «τζιχαντιστή», με τα δικά του πάντα κριτήρια, είναι και ευγενείς και με βεβαιότητα πια, αφού κινδυνεύει πλέον κι η ίδια του η ζωή, ανυπόκριτες -και ασφαλώς, κρίνοντας ο καθένας όσο καλύτερα μπορεί,  βρίσκει ότι η συμπεριφορά του ταιριάζει σ’ έναν ανήσυχο άνθρωπο της ηλικίας και του δικού του υπόβαθρου, που μέσα στο δεδομένο κοινωνικό γίγνεσθαι, τράβηξε τον δρόμο που τράβηξε.

Το ότι του έλειψε η φρόνηση κι ότι την «κακή ώρα» επιχείρησε ληστεία με ένα καλάσνικοφ στο χέρι, το οποίο ουδέποτε χρησιμοποίησε, ασφαλώς δεν τον κατατάσσει στους εγκληματίες ούτε στους δημόσιους κινδύνους που ξεχειλίζουν από δολοφονικά ένστικτα. Αντιθέτως, με αφορμή την ιστορία αυτής της ληστείας, θα μπορούσε να γραφτεί και κάποιο σενάριο κωμωδίας, αν το τέλος αυτής της ιστορίας δεν προδιαγραφόταν τόσο ζοφερό, σήμερα που η κατάστασή της υγείας του απεργού πείνας χειροτερεύει.

Σ’ ένα φιλελεύθερο κράτος δικαίου, ο πιτσιρικάς Ρωμανός θα είχε ίσως διαφορετική τύχη –αφού, άλλωστε, το αποτέλεσμα της άδοξης δράσης του, εν τέλει κατέληξε σ΄αυτό που λέμε "ούτε γάτα ούτε ζημιά", με εξαίρεση την παροδική ζημιά στο παραμορφωμένο από το ξύλο πρόσωπό του ιδίου. Ο φυσικός δικαστής, συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία, σε ένα τέτοιο κράτος δικαίου θα καταδίκαζε, ίσως, τον δράστη σε κοινωνική εργασία κι εποπτεία. Όμως, ποιος θυμάται τώρα και τρέχα-γύρευε γιατί, οι επικοινωνιακές ανάγκες εκείνης της εποχής ήταν διαφορετικές και η τιμωρητική σκληρότητα του δικού μας μικρότατου κράτους, έγινε προσταγή προς την αδέκαστη (sic) δικαιοσύνη να κατεβάσει τον πέλεκύν της με την μέγιστή του ορμή -κι έτσι αυτή έπραξε!

Έχει την αξία του και το γεγονός ότι ένας ιερολοχίτης-καμικάζι που μάχεται υπέρ της ανατροπής, όπως συμβαίνει και με τους ήρωες των κόμιξ, που άλλοι στην ίδια ηλικία με αυτόν, ξεφυλλίζουν ακόμα στα παιδικά τους δωμάτιο ή παρακολουθούν μαζί με τους γονείς τους τα βράδια  στην τηλεόραση, αναζητά μέσα από τη φυλακή τα αναγκαία εργαλεία για να δραπετεύσει. 

Σου θυμίζει τον Μονοκόκαλο, δεν σου τον θυμίζει?! Ίσως και τον "V" που τόσο αγάπησες. 

Έτσι, αρπάζει την ευκαιρία που του δίνει ο σωφρονιστικός κώδικας για να αποδράσει και γελοιοποιεί για άλλη μια φορά το κράτος, αναγκάζοντας τον κ. «υπουργό» της Δικαιοσύνης να τρέχει άρον-άρον, προκειμένου να κλείσει την τρύπα διαφυγής που ανακάλυψε ο μικρός, αραδιάζοντας εν τω μεταξύ, ο κ. «υπουργός», ψεύδη και ανοησίες, ανάλογες της υποστάθμης του.

Δεν δίνει, ασφαλώς, κανείς σημασία σε όσους πιστεύουν το αντίθετο για τις προθέσεις του νεαρού κι ότι, τάχα, τον ενδιαφέρουν οι σπουδές του, αφού επαναστατικό καθήκον του Ρωμανού είναι να αποδράσει.  

Είχα πει, λοιπόν, ότι δεν θα ασχοληθώ με αυτό το θέμα, ούτε ένοιωθα κάποια εσωτερική ανάγκη να αναψηλαφήσω την ψυχολογική εξέλιξη του Ρωμανού ή να συγκινηθώ, επειδή υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της εκτέλεσης του κολλητού του. Η κοινωνία μας, εδώ που έχομε καταντήσει, έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα για να ασχοληθεί, σκεφτόμουν, μέχρι που βρήκα σήμερα το πρωί που ξύπνησα, στο γραμματοκιβώτιό μου, μια παλιά και λησμονημένη είδηση, του 2010. Αφορούσε στην απελευθέρωση του εκτελεστή αστυνομικού και του συνεργού του, που δυο χρόνια πριν, είχαν πρωταγωνιστήσει σε αυτήν την απαίσια και παράλογη δολοφονική πράξη.

Έτσι, όταν μου πέρασε η πρώτη τρομάρα ότι η είδηση ήταν φρέσκια -γιατί αν ήταν τωρινή, η πρόκληση του άθλιου κράτους μας θα ήταν εξοργιστική και θα ανέβαζε ακόμα περισσότερο τους βαθμούς της θερμοκρασίας στο αίμα των θερμόαιμων αλληλέγγυων, πιάστηκα απ’ αυτό το e-mail και την ξεχασμένη είδηση, για να κατασταλάξω ξανά στο ίδιο συμπέρασμα και να επαναλάβω αυτά που λέω κάθε φορά και με κάθε αφορμή, καταντώντας γραφικός και κουραστικός: το κράτος μας, δεν θα πω η κοινωνία μας, γιατί κανείς ποτέ δεν μας ρωτά, εμάς γι’ αυτά τα θέματα, το κράτος μας λοιπόν, είναι άσχημο, πανούργο, κακό και παράλογο. 

Είναι ένα κράτος που μπορεί να συγχωρεί έναν δολοφόνο αστυνομικό, αλλά όχι ένα κράτος που θα συγχωρέσει το «κωλόπαιδο», που πήρε τον δικό του επικίνδυνο δρόμο∙ κακό του κεφαλιού του, θα σου πουν κι οι νοικοκυραίοι. Είναι ένας εχθρός του κράτους και πρέπει να εξολοθρευτεί.

Όσο για εμάς τους υπόλοιπους που δεν μπορούμε να συνταχθούμε με αυτούς τους απαίσιους νοικοκυραίους, εμείς που γερνώντας καταλαβαίνουμε ότι όταν δεν υπάρχει κράτος, οι δυνατοί σπεύδουν να φάνε τους αδύναμους -και μάλιστα ζωντανούς, γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου- το θέλουμε το κράτος για να κάνει τον ρυθμιστή των σχέσεών μας. Δεν θέλομε την ανατροπή του, αλλά θέλομε τη μετάλλαξή του από ένα κράτος-τρομοκράτη, που είναι σήμερα, σ' ένα κράτος δικαίου.

Τρομοκρατία είναι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Τρομοκρατία είναι οι συνεχείς και αδιάλειπτες παραβιάσεις του Συντάγματος, που ετούτες τις μέρες, οι Εθνικοί μας Ολετήρες, τρομάρα τους, συζητούν να το αναθεωρήσουν κι από πάνω. Τρομοκρατία είναι τα άδικα χαράτσια και οι απειλές, προς όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τους παράνομους φόρους, για προσωποκράτηση και για αναγκαστικές εκτελέσεις. Τρομοκρατία είναι να ψηφίζουν -και δημοκρατικά ν' αποφασίζουν, οι λύκοι, ποιοι από εμάς -ανάμεσα στα πρόβατα μέσα στο μαντρί, θα φαγωνόμαστε, κάθε καινούρια μέρα που θα ξημερώνει.

Αλλά ας μην ξαναγράφω πάλι τα ίδια και τα ίδια, τα χθεσινά, τα περσινά και τα προπέρσινα∙ από αυτά που είναι γεμάτο, ετούτο το ηλεκτρονικό σημειωματάριο.

Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ για τον Νίκο Ρωμανό, ετούτες τις ώρες που η βλάβη της υγείας του αρχίζει να γίνεται ανήκεστη, είναι τούτο: είθε, όπως τότε που αποφάσισε να μην τραβήξει την σκανδάλη του καλάσνικοφ, έτσι και τώρα να αποφασίσει να δεχτεί τροφή. 

Σε τούτο μόνο μπορούμε να ελπίζουμε κι όσοι από εσάς πιστεύετε και σε κάποιον Θεό, μόνο αυτό θα μπορούσατε να Τον παρακαλέσετε: προσευχηθείτε, λοιπόν, για να τον φωτίσει ο Θεός σας, διότι αν ελπίζετε στο διανοητικά ανάπηρο, το εξέχοντος ανάλγητο κι απελπιστικά ανυπόφορο κράτος μας να επέμβει, τι να σας πω, σωθήκατε…

Ας τελειώνει, όμως, αυτή η ιστορία, για να επικεντρωθούμε επιτέλους στα σπουδαιότερα, διότι εάλω η Πόλις.

Το κολάζ είναι από την OKTANA

Πηγή

Η βιοεξουσία του Μνημονίου και οι κρυφοί μηχανισμοί που προσπαθούν να μας αλλάξουν*

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Τι κρύβεται πίσω από τη νέα επίθεση διαβολής των Ελλήνων από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης  και τους Έλληνες πολιτικούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Βερολίνου; Και γιατί ταυτόχρονα, απαιτούν και επιβάλουν νέα σκληρά ταξικά μέτρα;

Καθώς πλησιάζει η ώρα της απαλλαγής, το Βερολίνο επιδιώκει να ποδηγετήσει τον ελληνικό λαό ενεργώντας σε δύο επίπεδα: πρώτον, επιχειρεί να κλειδώσει οικονομικά και νομοτεχνικά την επόμενη κυβέρνηση σε τετελεσμένα (νέο μνημόνιο, συνταγματοποίηση των μνημονιακών νόμων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) και δεύτερον, να προκαλέσει την ηττοπάθεια και την υποταγή στον ανορθολογισμό των πολιτικών του.

Η συστηματική διαβολή των Ελλήνων άρχισε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο του Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο μάλιστα ο Σαρκοζί του είπε κατάφατσα ότι είναι ψυχοπαθής, ένα προσβλητικό  χαρακτηρισμό που ξεπερνούσε το πρόσωπο και ακουμπούσε τη χώρα. Είχε προηγηθεί μια βροχή με χαρακτηρισμούς για τους Έλληνες όπως τεμπέληδες, κλέφτες, ψεύτες, φοροφυγάδες, καθώς επίσης η προσβολή εθνικών συμβόλων. Και φυσικά, ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, η συστηματική αυτή διαβολή επανέρχεται σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα ο ελληνικός λαός.

Στον πρόσφατο γύρο διαβολής, υπάρχει νέο πακέτο χαρακτηρισμών, όπως υποκριτές,

ζητιάνοι κ.ά. Το περιβόητο Spiegel έγραψε πρόσφατα για την Ελλάδα πως είναι «σαν ένας ασθενής να έχει επιβιώσει στη μονάδα εντατικής θεραπείας και θέλει αμέσως μετά να δώσει εξιτήριο στον εαυτό του», ενώ επισημαίνει την τσαπατσουλιά, την διαφθορά και την αδυναμία για μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που τα έκαναν όλα (ΣΣ: αλλά όχι ίδιας έντασης) και πάνε καλά…

Όπως στον πρώτο γύρο διαβολής, βγήκε ο Πάγκαλος και είπε το άθλιο «μαζί τα φάγαμε», τώρα ήταν η σειρά του Σημίτη να πει (Έθνος, 30.11.2014) ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί αρνείται πεισματικά να αλλάξει. Συγκεκριμένα είπε: «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση γιατί δεν έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που προέκυψαν από την παγκοσμιοποίηση και την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Φαντασιώνεται μια αυτονομία που έχει προ πολλού χαθεί, αρνείται πεισματικά να αλλάξει τους τρόπους λειτουργίας της κοινωνικής και κρατικής οργάνωσης».

Όλα αυτά βεβαίως είναι κατευθυνόμενη δημοσιολογία και δημοσιογραφία, αλλά πίσω από αυτή, όπως και άλλους άτυπους μοντέρνους θεσμούς εξουσίας που παρεμβαίνουν στην παιδαγωγική, στην σεξουαλικότητα, στον σωφρονισμό, κρύβονται οι κατηγοριοποιήσεις, οι αποκλεισμοί και οι ρατσισμοί του επίσημου συστήματος εξουσίας, δανειστών και τοπικών τοποτηρητών.

Στόχος  αυτών των άτυπων και έμμεσων θεσμών εξουσίας και παρεμβάσεων, όπως έχει καταδείξει με το επιστημονικό έργο του ο Μισέλ Φουκώ, δεν είναι απλώς η αλλαγή νοοτροπιών, αλλά η παρέμβαση στην συγκρότηση των υποκειμένων και κυρίως των ταυτοτήτων. Δηλαδή, η διαμόρφωση νέων προτύπων και κανόνων που αποτελούν ωμή ποδηγέτηση των πολιτών δια της βιοεξουσίας, όπως την όρισε ο Φουκώ.

Στην ελληνική περίπτωση, τα μνημόνια και οι πολιτικές δεν επιχειρούν απλώς να εξυγιάνουν τα δημοσιονομικά της χώρας και να την μετατρέψουν σε «αποικία  χρέους», αλλά και να αλλάξουν τη δομή βασικών θεσμών της ελληνική κοινωνίας (οικογένεια, αυτοαπασχόληση, μικρομεσαία επιχείρηση) και κυρίως να παρέμβουν στην εθνική ταυτότητα σπάζοντας τον σκληρό της πυρήνα που είναι η υπερηφάνεια του να είναι κανείς Έλληνας. Έτσι, ο εξευτελισμός της ελληνικής κυβέρνησης από την τρόικα των δανειστών και η εξώθησή της στην επιβολή νέων, ακόμη πιο ακραίων, ταξικών μέτρων μεταλλάσσεται

στο σπάσιμο του τσαμπουκά του Νίκου Ρωμανού που βεβαίως ξεφεύγει από τα νομοτεχνικά ζητήματα και αναδεικνύεται σε συμβολικό μέσο επιβολής προς όλη την κοινωνία και κυρίως τη νεολαία. Το φαινόμενο Φορτσάκης, οι ομοφοβικές δηλώσεις του Αθανασίου, η απώθηση των ΑΜΕΑ από τα ΜΑΤ και τόσα άλλα αποτελούν εκφάνσεις της βιοεξουσίας των μνημονίων.  Η ανθρωπιστική κρίση, οι αυτοκτονίες, η κατάθλιψη αποσαθρώνουν κυριολεκτικά την οικογένεια και τον κοινωνικό ιστό. Παράλληλα, η οικονομική βία, η προπαγανδιστική πίεση με τον πλήρη έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και οι απροκάλυπτοι εκβιασμοί  επιτυγχάνουν μια υπερνομική νομιμοποίηση μέσω των  μνημονίων  που οδεύουν προς συνταγματοποίηση, οδηγούν σε ένα νομικό μηδενισμό και στην αποκοπή του νικημένου από κάθε πρόσβαση στο δίκαιο και στις διεθνείς συνθήκες.

Ο εγκλεισμός του πολίτη σε ένα απόλυτο αδιέξοδο και η υποταγή του στη μοίρα που ορίζει η ισχύς των βιοεξουσιαστών είναι ο τελικός στόχος.

Εξ ου και οι συστηματικές διαβολές των Ελλήνων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των δανειστών. Με την συκοφαντία ενοχοποιούν το παρόν, απομυθοποιούν το παρελθόν. Η βιοεξουσία προσπαθεί να δεσμεύσει το φαντασιακό των Ελλήνων που τρέφεται από το παρελθόν, σε ένα δεσμευτικό μέλλον κατασκευασμένο από αυτή. 

Είναι τόσο συστηματική η κατασυκοφάντηση των Ελλήνων και τόσο ισχυρή η πίεση που ασκείται, με αποτέλεσμα να αυξάνει παντού ο αντιγερμανισμός  που ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ που είναι και πρόεδρος του SPD, είπε πρόσφατα αναφερόμενος στην Ελλάδα ότι «συμπεριφερθήκαμε ελιτίστικα … τους είπαμε κόψτε τις συντάξεις και τους μισθούς και είδαμε στη συνέχεια την ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη. Τους είπαμε αν κάνετε μεταρρυθμίσεις θα πάτε καλύτερα. Αυτό δεν έγινε. Αυτή η πολιτική δεν εξυπηρετεί τον πολίτη και τα μεγάλα προβλήματα του».

Αυτός όμως είναι ένας κλασικός ελιγμός, για να προχωρήσει η ουσία. Και ουσία είναι να μεταναστεύσουν 100.000 Έλληνες επιστήμονες υψηλής εξειδίκευσης (εθνικό κεφάλαιο) και να δουλέψουν στις χώρες των δανειστών κυρίως, να τοποθετηθεί  ο Γερμανός  Άκερμαν στην προεδρία της Τράπεζας Κύπρου και να εξαγοραστούν τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας από την γερμανική Fraport AG (ο μεγαλύτερος μέτοχος της οποίας είναι το Ομόσπονδο Γερμανικό Κράτος της Έσσης)!...

*Το κείμενο αυτό γράφτηκε ,  για τους αγνοούντες ή τους εθελοτυφλούντες για το τι ακριβώς μας συμβαίνει, με αφορμή το αφιέρωμα για τα 30 χρόνια από τον θάνατο του Μισέλ Φουκώ που έκανε στο Κόκκινο 105,5 το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς.

Από  το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Ο επιθανάτιος ρόγχος

Του Γιάννη Μακριδάκη

Το σύγχρονο νεοελληνικό κράτος παραδομένο στην ανοησία, την αναξιοπρέπεια, τον αυταρχισμό και την βαθιά και μη αναστρέψιμη αμορφωσιά των δεξιών αλλά και στην εμφανέστατη ανεπάρκεια των αριστερών, οι πλείστοι των οποίων είτε υποκρίνονται είτε είναι τελείως αλλοτριωμένοι από το σύστημα καταναλωτές και δεν δύνανται να απεγκλωβιστούν από τους δομικούς του ορισμούς και νόμους, βαδίζει προς την εποχή της τελευταίας, όντως, εσωτερικής υποτίμησης αφού κατόπιν αυτής θα αλλάξει, και τυπικά πλέον, χέρια.

Όλοι εμείς, οι εθισμένοι στην ανάθεση των ευθυνών μας σε άλλους, από το να μας δώσουν να φάμε έως το να διαχειριστούν τις τύχες μας προσωπικά και συλλογικά, παρακολουθούμε αδρανείς κάθε μέρα ως σφάγια την θανάτωσή μας, την οποίαν οι δωσίλογοι της ακροδεξιάς διακυβέρνησης διαπραγματεύονται μόνον ως προς τον χρόνο της, ζητούν την άδεια των εντολέων τους δηλαδή να την πράξουν κατόπιν της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και της εξασφάλισης δύο ακόμη ετών στην διακυβέρνηση της χώρας.

Ως συνεπείς ακροδεξιοί οι Σαμαράς Βενιζέλος και Σία (όπου Σία σημαίνει βεβαίως όλα τα ρετάλια της κοινωνίας, τα οποία εμφανίστηκαν στην πολιτική σκηνή από δεξιά και από αριστερά παίζοντας εξαρχής ρόλους καθαρά χρυσαυγίτικους  και τα οποία με αντίτιμο ιταμό, όπως οι ίδιοι, θα δώσουν παράταση στον βίο τους και στον βίο αυτής της κυβέρνησης καθώς και οι παντελώς αναίσχυντοι εναπομείναντες ψηφοφόροι και οπαδοί αυτών και των κομμάτων τους), κοιτάζουν πρώτα απ' όλα τον εαυτό τους, το ιδιωτικό τους συμφέρον, το οποίον ταυτόχρονα το αναγάγουν στην ρητορική τους και ως συμφέρον της πατρίδας και της δημοκρατίας διότι, ως γνωστόν, ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων αλλά και η επίκληση της Δημοκρατίας το πρώτο και κύριο επιχείρημα των φαιδρών απολυταρχών της νεοφιλελεύθερης αναξιοπρέπειας.

Μέσα σε όλην αυτή την κατάντια των νεοελλήνων, την οποία βεβαίως εκφράζει και εκπροσωπεί απόλυτα η άθλια κοινοβουλευτική εικόνα, ένα παιδί πεθαίνει φρουρούμενο στο νοσοκομείο έξι ακριβώς χρόνια μετά την ουσιαστική του δολοφονία από το άθλιο αυτό κράτος και είναι σαν να εκπροσωπεί Ιστορικά την ίδια την Ελλάδα των εναπομεινάντων αξιοπρεπών ανθρώπων, η οποία ξεψυχάει και αυτή εδώ και πολλά χρόνια, ψυχορραγεί δε τα τελευταία έξι παράλληλα μαζί του, αλλά ούτε ο αγώνας του ούτε ο επικείμενος θάνατός του δείχνουν να μπορούν να ανατρέψουν την γενική αποκτήνωση.

Ο επιθανάτιος ρόγχος μπορεί να είναι κάθε ανάσα πλέον.

Πηγή

Στήνεται σκηνικό για νοικοκυραίους

Εδώ και λίγες ημέρες η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει έντονα σκηνές ταινίας τρόμου. Οι επόμενες πολιτικές εξελίξεις φαίνεται να περνάνε από το φρουρούμενο δωμάτιο ενός νοσοκομείου και την ίδια ώρα η κυβέρνηση παρουσιάζεται έτοιμη για την πιο δραματική της παράσταση. Κυρίες και κύριοι νοικοκυραίοι, αυτό είναι ένα υπερθέαμα γραμμένο ειδικά για εσάς.

Του Κώστα Εφήμερου

Στην υπόθεση του Νίκου Ρωμανού η κυβέρνηση επέλεξε ακραία στάση: Επί 24 ημέρες οι αρμόδιοι πετούσαν το μπαλάκι ο ένας στον άλλο, και όταν πλέον ήταν σαφές ότι ο νεαρός αναρχικός είναι αποφασισμένος να θυσιαστεί δεν θέλησαν να βρουν μια ανώδυνη διέξοδο. Το συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιά που συνεδρίασε προχθές ήταν η τέλεια ευκαιρία. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει πιέσει για την έγκριση του αιτήματος του Ρωμανού και έπειτα να κρυφτεί πίσω από την «ανεξάρτητη» και «αυτόνομη» δικαιοσύνη. Αυτό δεν θα γινόταν για πρώτη φορά. Το βίντεο με την απολογία Μπαλτάκου άλλωστε το έχει αποδείξει (και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη φυσικά δεν ελέγχει την ουσία των καταγγελιών από τον ισχυρότερο γραμματέα της κυβέρνησης αλλά μόνο την παράνομη καταγραφή του).

Αντίθετα ο υπουργός Δικαιοσύνης επέλεξε να προτείνει τη μοναδική νομοθετική παρέμβαση που ο Ρωμανός είχε απορρίψει προκαταβολικά. Στη συνέντευξη Τύπου που συγκάλεσε χθες στο υπουργείο δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ψέματα περί υποτιθέμενης σίτισης με «υγρή τροφή» του Ρωμανού στοχεύοντας αποκλειστικά στους νοικοκυραίους μέσω της μετάδοσης του αποσπάσματος από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Το σενάριο του κοινωνικού αυτοματισμού που έχουν αναλάβει να «πουλήσουν» οι μέτοχοι της DIGEA κάνει λόγο για «αναρχικό τρομοκράτη που δεν αναγνωρίζει το σύστημα αλλά επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει», για «έναν νεαρό ψευτοήρωα που χαίρει άκρας υγείας και σιτίζεται κανονικά με ορό» και φυσικά «για την κοινωνία που φοβάται το επόμενο χτύπημα του Χριστόδουλου Ξηρού και δεν αντέχει να δραπετεύσει άλλος ένας τρομοκράτης». Το ότι ο Ρωμανός έχει αθωωθεί για τη συμμετοχή του σε τρομοκρατική οργάνωση αποτελεί απλά μια λεπτομέρεια.

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε -με αφορμή την επίσκεψη Νταβούτογλου- τον αστυνομικό αποκλεισμό μιας τεράστιας περιοχής της Αθήνας για το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα δηλαδή της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η περιοχή στην οποία θα απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις είναι μεγαλύτερη ακόμα και από αυτή που είχε κλείσει για την επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ. Τους τελευταίους μήνες άλλωστε έχουν επισκεφτεί τη χώρας μας τουλάχιστον 4 πρωθυπουργοί χωρίς φυσικά να γίνει τίποτα ανάλογο.

Στην υπόθεση της Τρόικας η κυβέρνηση έχει ηττηθεί. Ο πρωθυπουργός έφτασε να παρακαλά τους εκπροσώπους των δανειστών να μη ζητήσουν την ψήφιση όλων των μέτρων μέχρι την άνοιξη, μέσω του Ελληνοαμερικανιού Επιμελητηρίου. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει την δυνατότητα να μιλάει απευθείας με την Τρόικα και προφανώς δεν χρειάζεται δημόσιες τοποθετήσεις τέτοιου τύπου. Εύκολα συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η δήλωση του ήταν άλλη μια σκηνική πράξη του σεναρίου. Στόχος ήταν και πάλι οι νοικοκυραίοι που ενημερώνονται από τα τηλεοπτικά κανάλια και από τον Γιώργο Τράγκα. Η εμφάνισή του πρωθυπουργού, όπως και η έκτακτη συνάντηση του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο το πρωί της Παρασκευής έχει μόνο ένα στόχο: την κλιμάκωση της πόλωσης και την πρόκληση φόβου. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση έχει δεχτεί να περνά μέτρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο χωρίς να επιδείξει την παραμικρή κοινωνική ευαισθησία και άρα μπορούμε να είμαστε επιφυλακτικοί όταν βλέπουμε ότι όλα τα διλλήματα επιστρέφουν για μια διαφορά της τάξης του ενάμισι δισ. ευρώ. Οι κινήσεις-θρίλερ των τελευταίων ημερών μοιάζουν με προγραμματισμένο σενάριο που βγήκε από το βιβλίο «Το δόγμα του σοκ».

Στο σκηνικό τρόμου που στήνεται συστηματικά αυτή την εβδομάδα είμαστε τώρα όλοι παγιδευμένοι. Κανείς δεν μπορεί να προτείνει μια λύση έστω συμβιβαστική. Βρισκόμαστε μπροστά από τις οθόνες μας και με το νου μας να βρίσκεται σε ένα παιδί που ετοιμάζεται για μια θυσία χωρίς να γνωρίζουμε αν θα υπάρξει ένας από μηχανής Θεός να δώσει ένα αίσιο τέλος στο σύγχρονό μας δράμα.


Από το thepressproject.gr/

VIDEO: Ομάδα ασφαλιτών με κουκούλες στη Στουρνάρη

Μεγάλη ομάδα ασφαλιτών μαζί με τις δυνάμεις των ΜΑΤ στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη   Πρόκειται για την ίδια ομάδα όπου κατευθύνθηκε προς τα Εξάρχεια στη Στουρνάρη και επέστρεψε για να δώσει αναφορά στον διμοιρίτη.

Δεύτερο βίντεο με τη «πορεία» των ασφαλιτών οι οποίοι προστίθενται στους προηγούμενους:  

Πηγή