Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Φτου Ρουβά και…βγαίνω


Του Άρη Σκιαδόπουλου
Όχι, ρε πούστη μου! Δεν μπορεί νάναι αυτή η πατρίδα μου! Δεν είναι δυνατόν Πολιτισμός της νάναι κάποιες «ρουβίτσες», με τρύπια τζιν κι” άναρθρες κραυγούλες. Δεν μπορεί να ορίζεται έτσι η αξία του καλλιτέχνη.
Να βραβεύεται ο Ρουβάκος με το βραβείο Κουν από μια απίθανη επιτροπή που δεν την ξέρει ούτε η μάνα της κι” αφού από την Ένωση Κριτικών αναγκάστηκαν να παραιτηθούν καθηγητές όπως ο Τσατσούλης κι” ο Πατσαλίδης.
Ντροπή και σ” όσους παριστάνουν τη γλάστρα του εν λόγω αοιδού με τα…μίνι και…επίτιμου οπαδού του Συλλόγου «Ελπίς» και διασκεδαστή της κυρίας Λάτση.
Κατ΄ αρχάς. Δε γουστάρει αυτός ο τόπος ευεργέτες και χορηγούς. Ξέρουμε δα διαχρονικά ποιοι υπήρξαν χορηγοί και ευεργέτες. Θέλουμε μόνο ν” αποδίδουν όλοι στο λαό, όσα πρέπει. Να αποδίδουν το ανταποδοτικό όφελος, κι” αυτό μας αρκεί.
Πάμε τώρα στην ευθύνη του καλλιτέχνη. Ο καλλιτέχνης και ο διανοούμενος, όπως μας δίδαξαν από τον Χάμφρι Μπόγκαρντ ως το Ντασέν κι” από τον Πικάσο ως το Μπρετόν και το Θεοδωράκη, έχει ευθύνη απέναντι στην κοινωνία. Το αν τραγουδάει ωραία, ή απαγγέλλει συγκλονιστικά…επέρδημεν!
Καλλιτέχνης δεν είναι οποίος κάνει αρπαχτές, ούτε οποίος ερμηνεύει καλά τον Τσέχοφ!Καλλιτέχνης είναι εκείνος πού με το ΣΥΝΟΛΟ της προσφοράς του δείχνει ότι σέβεται και συμπάσχει με την κοινωνία. Και στην Ελλάδα, ευτυχώς, είχαμε κάμποσους τέτοιους. Όπως ο Κατράκης, που του συνέθλιψαν τους όρχεις οι βασανιστές στη Μακρόνησο, όπως ο Μίκης, ο Βέγγος και άλλοι. Αυτοί οι σπουδαίοι έβαζαν πρώτα το καθήκον τους απέναντι στην κοινωνία κι” απέ το τεράστιο ταλέντο τους, που κι” αυτό δεν το ξόδεψαν για φραγκοδίφραγκα αλλά το έθεσαν μέσα από μια υψηλού επιπέδου αισθητική στην υπηρεσία και την αγωγή ενός ολόκληρου λαού.
Σήμερα λοιπόν, σε μια πατρίδα πού ψυχορραγεί και με κομμένη ανάσα ψάχνει το βηματισμό της, έχουμε κάθε τόσο μια επίθεση από φραγκάτους, από αυτούς που λέμε «με τα λεφτά μου, γαμώ και την κυρά μου»… Ένας απ´ αυτούς, ο κ. Παπαθεοχάρης, ο γνωστός που τσέπωσε κάποια φράγκα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, εμφανίζοντας το σκυλάδικο «Διογένης» ως…πολιτιστικό κέντρο. Κι” αφού επέβαλε στην πιάτσα τη «λέιντι Ντι» και τον Πανταζή, τώρα εμφανίζεται στην Πειραιώς να στήνει το «Πάνθεον», μπίζνα μελετημένη. Και πρώτο μεγάλο θέαμα «Οι άθλοι του Ηρακλέους», κάτι σα να κατέβηκε το Χόλιγουντ στη…Γούβα. Σενάριο η σύζυγος, σκηνοθέτης ο υιός και πρωταγωνιστής ο Σάκης Ρουβάς. Και περί το Ρουβά να παίζουν, δυστυχώς, ρόλο διακόσμησης ηθοποιοί από τους οποίους είχαμε άλλες απαιτήσεις. Κι” αρχίζει η φουλ διαφήμιση.
Πρώτης τάξεως επιτυχία η…βράβευση τού Σάκη! Κι” από κοντά να τον υπερασπίζονται ηθοποιοί του θιάσου! Εμ βέβαια, δε γίνεται να βγάλεις τα μάτια σου…
Η έκπληξη όμως είναι η παρουσία σ΄ αυτή την παράσταση της κυρίας Πατεράκη. Μιας κυρίας του θεάτρου, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε συνοδός του Σάκη στο σανίδι… Ήταν η μεγάλη μου έκπληξη. Διότι πέρα από την εκτίμηση μου, με τιμούσε με τη φιλία της.
Δεν αρκούσε όμως η συμμετοχή της, αλλά βγήκε και στην…Τατιάνα παρακαλώ, για να υπερασπιστεί το Σάκη, ότι είναι παιδί ταλαντούχο και ευαίσθητο… Για να καταλήξει ότι, έτσι κι αλλιώς, σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχει θέατρο!
Ε, λοιπόν, αγαπημένη μου Ρούλα! Θέατρο θα υπάρχει πάντα, γιατί το θέατρο αποτελεί κυτταρικό στοιχείο της κοινωνίας. Κι” όταν ακόμα εμείς θάμαστε απλή ανάμνηση, πάντα θα υπάρχουν παιδιά που θα καταθέτουν την αγωνία τους μέσα από τη δόκιμη, ή αδόκιμη υποκριτική τους. Και ειδικά για την Ελλάδα, θα υπάρχει όσο υπάρχει αυτός ο τόπος, γιατί είναι στοιχείο της μνήμης του. Αλλά κι” απανταχού στην Οικουμένη θα υπάρχει, γιατί είναι στοιχείο του Πολιτισμού της. Και μέσα απ´ αυτό αξιολογείται η ΕΥΘΥΝΗ του κάθε καλλιτέχνη απέναντι στην κοινωνία και τον Πολιτισμό. Που, όσα φράγκα και να ρίξει ο κάθε Παπαθεοχάρης, δε θα προσφέρει ούτε ένα λιθαράκι στον Πολιτισμό. Αντίθετα, με εκατοντάδες νέα παιδιά, σπουδαία και ταλαντούχα, σε κάποια μικρά θεατράκια, πού μ” αυτό το αίσθημα ευθύνης υπηρετούν σήμερα το θέατρο και την Κοινωνία,πολλές φορές ακόμα και χωρίς λεφτά. Δυστυχώς για τους φραγκάτους κι ευτυχώς για την κοινωνία, ο Πολιτισμός δεν εξαγοράζεται. Παράγεται ακόμα και σ” ένα μικρό υπόγειο με λάμπα θυέλλης. Όσο για το Σάκη, που δήλωσε ότι είναι ηθοποιός, γιατί αυτό λέει η ψυχούλα του, αν τον άκουγε ο Κουν, θα τον… εράπιζε !

Από τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Ευρωπαϊκή Επιτροπή: «Ψηφίστε Δήμα!»

Απροκάλυπτη παρέμβαση της Κομισιόν στις εσωτερικές εξελίξεις

Ωμή και απροκάλυπτη παρέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις συνιστά η δήλωση της εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία σήμερα το μεσημέρι μιλώντας στους δημοσιογράφους είπε: «Είναι ένα ισχυρό σήμα προς την Ευρώπη το ότι ο κ. Σαμαράς αποφάσισε να παρουσιάσει ως υποψήφιο τον κ. Σταύρο Δήμα, πρώην Επίτροπο και πεπεισμένο Ευρωπαίο. Η επιλογή βρίσκεται τώρα στην ελληνική Βουλή και τον ελληνικό λαό»!
Παρά τις έντονες αντιδράσεις που σημειώθηκαν από Ιταλούς και Γάλλους δημοσιογράφους, που διαμαρτυρήθηκαν για την χωρίς προηγούμενο παρέμβαση της Κομισιόν στα εσωτερικά μιας χώρας μέλους, η Ανίκα Μπράιτχαρτ επέμεινε στη δήλωση της.
H πλήρης δήλωση της  κ. Μπράιτχαρτ έχει ως εξής: 
«Η Επιτροπή σημειώνει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ξεκινήσει τη διαδικασία της εκλογής Προέδρου που θα αρχίσει την ερχόμενη Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου.
» Όπως γνωρίζετε προβλέπονται τρεις γύροι. Πρόκειται για μια δημοκρατική απόφαση των ελληνικών Αρχών και του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Η απόφαση αυτή μπορεί να βοηθήσει στην άρση των αβεβαιοτήτων στις αγορές.
» Είναι ένα ισχυρό σήμα προς την Ευρώπη το ότι ο κ. Σαμαράς αποφάσισε να παρουσιάσει ως υποψήφιο τον κ. Σταύρο Δήμα, πρώην Επίτροπο και πεπεισμένο Ευρωπαίο. Η επιλογή βρίσκεται τώρα στην ελληνική Βουλή και τον ελληνικό λαό».

Για όλα φταίει ο Συ.Ριζ.Α.

Σαφείς υπαινιγμούς για πρόωρες εκλογές άφησε ο λιπαρός αρχολίπαρος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των Εθνικών μας Ολετήρων, επισημαίνοντας επίσης ότι oι εταίροι θέλουν την παράταση του Μνημονίου λόγω του Σύ.Ριζ.Α. –λες και είναι ο Σύ.Ριζ.Α. που τους κοροϊδεύει τους επικυρίαρχους δανειστές τόσον καιρό και για τόσα πράγματα, που συνοψίστηκαν τις προάλλες σ’ εκείνα τα περίφημα 19 σημεία.

«Όταν υπάρχει μια αντιπολίτευση, η οποία προτείνει πράγματα, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό -όχι την Ευρώπη- την Ελλάδα και να οδηγήσουν σε απώλεια των επιτευγμάτων μέσα σε λίγες μέρες είναι λογικό να υπάρχει μια επιφυλακτικότητα και μια σκλήρυνση ώστε να δοθούν οι αναγκαίες εγγυήσεις» τόνισε με το χαρακτηριστικό του θράσος, ο εξουσιομανής παρασυνταγματολόγος.

Πράγματι, είναι προκλητική αυτή η έλλειψη σεβασμού των γκεμπελίσκων που μας κυβερνούν, προς τη νοημοσύνη μας -κι είναι απύθμενη η αισχύνη τους, σε αυτήν την ανεκδοτολογικού τύπου παρωδία με τίτλο: «Για όλα φταίει ο Συ.Ριζ.Α.».

Και βέβαια, είναι αστεία η μπλόφα αυτού του πανικόβλητου καταχραστή της νοημοσύνης μας, ο οποίος υπονόησε (sic) το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, συμπληρώνοντας ότι «εμείς ενεργούμε στο όνομα του ελληνικού λαού και πρέπει να έχουμε δύναμη, πρέπει να έχουμε στήριξη εσωτερική για να μπορέσουμε να επιβάλουμε την αλήθεια», δεδομένου ότι γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα δημοσκοπικά ευρήματα και τη κοινή γνώμη μας για τον κυβερνητικό εσμό.

«Ποιες εκλογές?» ήταν το σχόλιο του πολιτικού φασουλή που παριστάνει τον πρωθυπουργό μας, όταν ρωτήθηκε σχετικά από δημοσιογράφους στη Βουλή, κορυφώνοντας την πρωτοφανή θυμηδία.  

Ο,τι κι αν ισχυρίζεται, ο παρανοϊκός Φον Αντωνάκης ή ο συνένοχός του, αυτός  ο ελεεινός κουρέας του P.S.I., εσένα πάντως στο λένε καθαρά oι δημο(σ)κόποι -λες και δεν το ήξερες κι από μόνος σου: ούτε την αξιωματική αντιπολίτευση την εμπιστεύεσαι ούτε αυτήν τη άθλια κυβέρνηση την αντέχεις άλλο, έτσι που αναγκάζει την κοινωνία μας να πεθαίνει κάθε μέρα, με αυτόν τον αργό και βασανιστικό τρόπο.

Τα πράγματα είναι φως φανάρι και όλοι το ξέρουν και το ομολογούν, ότι το βάρος του ελληνικού χρέους είναι  επαχθές κι ότι οι πλάτες μας είναι πολύ αδύναμες για ένα τέτοιο φορτίο. Όλοι, εκτός από τους φαιδρούς που μας κυβερνούν και τρέμουν. Τρέμουν πανικόβλητοι, οι άθλιοι, από το γεγονός ότι οι πάτρονές τους, έχουν ήδη δώσει τις κατάλληλες οδηγίες κι είναι πια έτοιμοι οι πολιτικοί τάφοι των ανεκδιήγητων που μας κυβερνούν έχουν ήδη ανοιχτεί και χάσκουν φρέσκοι για να τους υποδεχτούν.


Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μας εξυπνότερος ή ειδικότερος από τους υπόλοιπους, για να αντιληφθεί ότι έχει φτάσει πια ο κόμπος στο χτένι κι ότι πορευόμαστε ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια, με τα περισσότερα από τα διαπραγματευτικά μας όπλα αχρηστεμένα, έτσι που μας έδεσαν χειροπόδαρα με τις κατάπτυστες συνθήκες που συνομολογούν για εμάς, χωρίς εμάς, οι αναίσχυντοι, εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια.

Ποιοι φέρουν τις ευθύνες, λοιπόν, είναι γνωστό –και πάντως ανάμεσά τους δεν είναι ο Συ.Ριζ.Α. Το μόνο που απομένει, είναι να καθαρογράψει η Ιστορία μας τα καθέκαστα, σε μια από τις μελανότερες σελίδες της. 

Αν αυτοί που έχουν πάρει σειρά και που ισχυρίζονται ότι είναι έτοιμοι να αναλάβουν τις τύχες του τόπου μας, σεβαστούν τον λόγο τους και καταφέρουν να αποδείξουν ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι συνολικά λερό, συνολικά ανίκανο και συνολικά παρηκμασμένο, έχει καλώς.

Αν όμως δεν τα καταφέρουν, τόσο το χειρότερο γι’ αυτούς. Τόσο το χειρότερο και για εμάς. Αλλά, κακά τα ψέματα: εδώ που φτάσαμε, άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οι ολέθριοι που ορίζουν τις τύχες μας, τα τελευταία δυόμιση χρόνια, σπέρνουν μόνο πόνο. Πόνο ποτισμένο από τα δάκρυά μας και το αίμα μας,  για να φυτρώνει περισσότερος πόνος. Πλούσια είναι  κι η φετινή χρονιά. Πλουσιότερη αναμένεται να είναι η σοδειά του χρόνου, αν δεν τους σταματήσουμε.

Ασφαλώς, πρέπει να διακοπεί αυτό το ταξίδι του χαμού από το πουθενά προς το τίποτα. Στο κάτω-κάτω της γραφής κι αν οι κυβερνήσεις χρεοκοπούν, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους λαούς. Όσο κι αν ταλαιπωρηθούμε, εμείς οι Έλληνες, θα βρούμε ξανά τον δρόμο μας, έστω κι αν χρειαστεί να χαθεί μια γενιά στα σκλαβοπάζαρα της ξενιτιάς ή στα στρατόπεδα εξόντωσης που απεργάζονται για το μέλλον μας, οι χυδαίοι που σήμερα μας κυβερνούν. 

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

Απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ ζητά ο Στουρνάρας!

Η απαλλαγή των ακινήτων της ΤτΕ από τον ΕΝΦΙΑ, που ζήτησε ο Γ. Στουρνάρας, θα επιβαρύνει όλους τους υπόλοιπους υπόχρεους στον φόρο, για να συμπληρωθούν τα 2,65 δισ. ευρώ που προβλέπεται ότι πρέπει να εισπραχθούν 

Συντάκτης : Μάριος Χριστοδούλου - Κώστας Τσάβαλος
Την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των 29 κτιρίων της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) ζητά από το υπουργείο Οικονομικών ο «αρχιτέκτονας» του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), σημερινός διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας. Ο άνθρωπος ο οποίος οδήγησε στο ταμείο της Εφορίας 5,5 εκατ. ιδιοκτήτες ακινήτων, με επιστολή την οποία έστειλε στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, ζητά να εξαιρεθούν από το «χαράτσι» όλα τα ακίνητα (διατηρητέα και μη) που κατέχει η τράπεζα, ανοίγοντας «φάμπρικα» για τράπεζες και άλλες ανώνυμες εταιρείες που έχουν στην ιδιοκτησία τους αντίστοιχα κτίρια. Ενα αίτημα κόντρα στον νόμο-έκτρωμα που δημιούργησε, και ο οποίος προβλέπει ότι οι Ανώνυμες Εταιρείες δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ.
Οσον αφορά δε τα διατηρητέα κτίρια, πίσω από τα οποία κρύβεται ο πρώην υπουργός, απαλλαγή από τον φόρο παρέχεται μόνο για το υπόλοιπο οικόπεδο, επί του οποίου υπάρχουν κτίρια, τα οποία έχουν χαρακτηρισθεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή έργα τέχνης.
Επικαλούμενος το δημόσιο συμφέρον, ο κ. Στουρνάρας παραβλέπει ότι ως Ανώνυμη Εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο με αξία κοντά στα 200 εκατ. ευρώ και η οποία ανήκει κατά 92% σε ιδιώτες μετόχους, η ΤτΕ μοιράζει μέρισμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ (μόνο για τη χρήση του 2013 έφθασε τα 12,5 εκατ. ευρώ), σε χιλιάδες άλλους μετόχους Ελληνες και ξένους. Ωστόσο, αρνείται να πληρώσει ΕΝΦΙΑ, φορτώνοντας το δικό της μερίδιο στον φόρο στα συνήθη «φορολογικά υποζύγια».
Με αυτή την κίνηση, ο κεντρικός τραπεζίτης προφανώς δεν προστατεύει από τη φορολογική επέλαση μόνο τα ιστορικά κτίρια της ΤτΕ, αλλά και όλους τους μετόχους της, που δεν είναι μόνο ασφαλιστικά ταμεία, τα αποθεματικά των οποίων μάλιστα κουρεύτηκαν άγρια στο πλαίσιο του PSI. Η ΤτΕ -υπό την πίεση προφανώς των συμφερόντων μικρών και μεγάλων μετόχων τα προηγούμενα χρόνια και σε σύμπνοια με τις κυβερνήσεις- διατήρησε το παράδοξο της συνέχισης της εμπορικής της δραστηριότητας.
Είναι η μόνη κεντρική τράπεζα (με εξαίρεση τη βελγική) που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Ωστόσο, το πιο προκλητικό στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι το αίτημα υποβάλλεται από έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, ο οποίος, ελαφρά τη καρδία, ενέκρινε την επιβολή του πιο άδικου φόρου στη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας που ετοίμασε ο στενός συνεργάτης του Νίκος Καραβίτης.
Ανεξαρτήτως αν ο Ν. Καραβίτης θεωρεί τον φόρο «νεωτεριστικό», πρόκειται για ένα «χαράτσι» το οποίο έχει γονατίσει τα νοικοκυριά και έχει οδηγήσει σε περαιτέρω έκρηξη τα ληξιπρόθεσμα χρέη, καθώς απόλυτα συνεπείς μέχρι πρόσφατα φορολογούμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη συγκεκριμένη υποχρέωση. Και αυτό γιατί καλούνται να πληρώσουν ενοίκιο για τα σπίτια που μένουν αλλά και για αυτά που κληρονόμησαν ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα χωριά της χώρας.
Τον δικό του φόρο κάνει προσπάθειες να αποφύγει τώρα ο κ. Στουρνάρας, δημιουργώντας μείζον ζήτημα, καθώς ανοίγει «παράθυρο» για όλες τις ανώνυμες εταιρείες, παρά το γεγονός ότι ο νομοθέτης έχει προβλέψει ήδη ειδική μεταχείριση για τα διατηρητέα.

Τάξις και ηθική

Συντάκτης: Δημήτρης Τρίμης
Ως γνωστόν η ψευδής δήλωση "πόθεν έσχες" συνιστά κακούργημα. Η Σοφία Βούλτεψη το γνωρίζει, γι αυτό και δήλωσε την πραγματική της ακίνητη περιουσία στη Βουλή. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων ακινήτων (εξοχικών και οικοπέδων) δήλωσε και τα 239 τετραγωνικά του σπιτιού της στη Γλυφάδα επί οικοπέδου 402 τ.μ, συν τα 130 τ.μ "των βοηθητικών χώρων". 
Ομως παλιότερα είχε καταφέρει στο Δήμο Γλυφάδας (στο γραφείο τύπου του οποίου είχε εργαστεί, επί δημάρχου Λανδράκη), να πληρώνει δημοτικά τέλη και τέλος ακίνητης περιουσίας μόνο για τα 230 τ.μ. Αυτό συνεχίστηκε και με το χαράτσι (ΕΕΤΗΔΕ και ΕΕΤΑ).
Κι όλα αυτά για να γλιτώσει 3.169, 20 ευρώ το χρόνο και ποιος ξέρει πόσα δημοτικά τέλη, όταν οι απλοί άνθρωποι πληρώνουν για όλα τα χτισμένα τους τετραγωνικά.
Αυτά τα εξηγώ διότι πολλοί φίλοι και δημοσιογράφοι δυσκολεύονται να καταλάβουν το σημερινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας μας που προέκυψε ύστερα από τις σχετικές καταγγελίες του κατασυκοφαντημένου συνδικαλιστή Ν. Φωτόπουλου. Και τα σημειώνω μόνο και μόνο για να δείξω και μ αυτό το παράδειγμα - όπως λίγες βδομάδες πριν και με τον Ντινόπουλο - την "τάξη και την ηθική" της ...παρατάξεως που μας κυβερνά και μας κουνάει απειλητικά και το δάχτυλο. 


Το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» και το μέτρο του πολιτικού τυχοδιωκτισμού !


Η δρομολογούμενη «έξοδος» της κυβέρνησης από την εξουσία, με την προσφυγή στις κάλπες είναι η ομολογία της διάψευσης όλων των προσδοκιών που είχε για να αλλάξει το κλίμα αλλά και αθέτησης όλων των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει ο Πρωθυπουργός από το Ζάππειο, την προεκλογική περίοδο του 2012, το τέλος των μνημονίων που «θα  έσκιζε» κλπ. Η πολιτική αυτή χρεοκόπησε και η φυγή ήταν αναγκαστική εφόσον οι δανειστές «αξιοποίησαν» στο έπακρο την πρόθυμη κυβέρνηση για το επαχθές της έργο και τώρα, σχεδόν, την εγκαταλείπουν και περιμένουν τους επόμενους.
Το σενάριο θέλει την απερχόμενη κυβέρνηση να «σπρώχνει» την επόμενη κυβέρνηση, με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ, σε μια καταστροφή αφού φιλοδοξούν ότι «η βόμβα θα σκάσει» στα χέρια του επόμενου Πρωθυπουργού και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει plan B. Από αυτή την άποψη ο χειρισμός είναι απολύτως επιδέξιος για τους Σαμαρά – Βενιζέλο, παρότι ελέγχεται για την ηθική του. Οι δύο άνδρες, οι οποίοι συγκεντρώνουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά πολιτικού τυχοδιωκτισμού στο σκηνικό της μεταπολίτευσης, ελπίζουν στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης» και τα «παίζουν όλα» διατηρώντας αμυδρές ελπίδες ότι ίσως την επόμενη μέρα να έχουν ρόλο.
Σε αυτό συνηγορεί και το σκηνικό των συσχετισμών που διαμορφώνονται αλλά και η ύπαρξη του Ποταμιού, το οποίο σε επίπεδο προγραμματικό και ουσιαστικό έχει αποδειχθεί μια «σοφτ» εκδοχή του Τζήμερου, ταυτιζόμενο απόλυτα με τις κυβερνητικές σκληρές πολιτικές λιτότητας και «υπευθυνότητας», τις οποίες πλασάρει με ένα απολίτικο και lifestyle περιτύλιγμα, αφού δημιουργήθηκε ακριβώς για να ανακόψει την αιμορραγία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς το ΣΥΡΙΖΑ και να τους συγκρατήσει σε ένα σχήμα ελεγχόμενο από τα οικονομικά συμφέροντα. Μέχρι στιγμής, το μόρφωμα αυτό κάνει σωστά τη δουλειά του, πρέπει να παραδεχτεί κανείς.  Το πρώτο κόμμα στον πλανήτη που είναι εκτός βουλής αλλά επιμένει να μην γίνουν εκλογές !
Tα πραγματικά δεδομένα που ξεχνάνε και η ανάγνωση του ΣΥΡΙΖΑ
Σε όλες αυτές τι περιπτώσεις οι ασκήσεις επί χάρτου επαναλαμβάνονται και βασίζονται σε μια τραγικά λανθασμένη, υπεροπτική και βαθιά αστική εκτίμηση του πολιτικού προσωπικού, που χρεοκόπησε μαζί με τη χώρα: Ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ομάδα «γραφικών» αριστερών  που εφορμούν με εφηβική ανωριμότητα προς την εξουσία, η οποία θα έπρεπε να παραδίδεται με κληρονομικό δικαίωμα από τζάκι σε τζάκι….
Ακριβώς επειδή υποτιμούν εδώ και χρόνια τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της αριστεράς βρίσκεται ένα βήμα πριν κυβερνήσει. Ταυτόχρονα και επειδή παρά τα όποια προβλήματα έχει στην οργανωτική του δομή –και λογικά λόγω της βίαιης προσαρμογής στην ανάγκη αντιστοίχισης της στελεχιακής του βάσης με την τεράστια κοινωνική του αποδοχή – είχε σε κεντρικό επίπεδο εξαιρετική ανάγνωση της κοινωνίας  και των πολιτικών δεδομένων. Άλλωστε, αν είχε οργανώσεις με την κοινωνική διείσδυση στα μεσαία στρώματα, αντίστοιχη αυτής των αστικών κομμάτων, δεν θα πάλευε απλώς για την αυτοδυναμία αλλά θα σάρωνε οριζόντια όλη την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Αλλά αυτό είναι κάτι που διορθώνεται και είναι και μια επιλογή  συνειδητή, όπως έχει αποδειχτεί. Ως δύναμη ανατροπής, δεν είναι εύκολο να αποκτήσει τόσο καθολική συναίνεση στη συντηρητική ελληνική κοινωνία. Δεν έγινε η κοινωνία ριζοσπαστική σε μια μέρα, ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ πιο κοντά της και εκφράζει τις ελπίδες της για κάτι άλλο, ας μην το ξεχνάει αυτό ο κόσμος της αριστεράς….
Το σενάριο της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ
 Το σενάριο της επόμενης μέρας  θα κριθεί εν πολλοίς στην  αυτοδυναμία ή μη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μπορεί μεν να συνεργαστεί ακόμη και αν θα είναι αυτοδύναμος, αλλά θα το κάνει με άλλους όρους και με δυνάμεις που να έχουν κάποια στοιχειώδη προγραμματική ή πολιτική συνάφεια  και όχι «ανεμομαζώματα».
Αρα, επειδή δεν σχεδιάζουν  μόνο οι Σαμαράς-Βενιζέλος αλλά και ο Τσίπρας που έχει αποδείξει ότι διαθέτει την απαιτούμενη πολιτική ευφυΐα. είναι πολύ πιθανό το δίλημμα των εκλογών που ακολουθούν για την αυτοδυναμία ή μη του ΣΥΡΙΖΑ, να τεθεί με κάπως εκβιαστικό τρόπο. Ο Τσίπρας έχει αποδειχτεί εξίσου καλός στο να διλημματοποιεί τις μονομαχίες και έτσι άλλωστε γιγαντώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκεται στο κατώφλι της κυβέρνησης. Ενδεχομένως να «τρομοκρατήσει» εμμέσως και ο ΣΥΡΙΖΑ – όπως οι δανειστές και οι εν Ελλάδι συνεργάτες τους-  ότι σε περίπτωση που δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία, θα προσφύγει εκ νέου σε κάλπες. Αν κάποιος ποτέ διανοηθεί να πει ότι πρόκειται περί ωμού εκβιασμού των ψηφοφόρων, ίσως και να σκέφτεται σωστά…. Αλλά ….
Στο βάθος βρίσκεται η ανάγκη μιας ισχυρής κυβέρνησης  που θα διαπραγματευτεί με νωπή εντολή χωρίς τρικλοποδιές από τα οικονομικά συμφέροντα και τους δανειστές, που επιμένουν στην αποτυχημένη πολιτική τρόμου και εξαθλίωσης για τον Έλληνα πολίτη.  Στη μνήμη επίσης βρίσκεται το 2011-12, όταν ο Σαμαράς με το Βενιζέλο έριξαν χωρίς προφανή λόγο – με βάση την πολιτική που ακολουθήθηκε- δύο κυβερνήσεις  και έσυραν τη χώρα σε δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις για να εξασφαλίσουν την προσωπική τους πολιτική επιβίωση (ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με το  χειρότερο ποσοστό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα, στην ιστορία τους !) την ώρα που αεροπλάνα φόρτωναν κρυφά χρήματα και τα μετέφεραν στις τράπεζες που είχαν «μείνει» από ρευστό αφού  η χώρα είχε, ουσιαστικά, χρεοκοπήσει. Άρα ποιος θα κατηγορήσει το ΣΥΡΙΖΑ ;
Οι επόμενες εξελίξεις και η στάση της κοινωνίας
Ίσως πάλι, να προτρέχουμε, θεωρώντας δεδομένο ότι η Βουλή δεν θα καταφέρει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ίσως, αλλά σε αυτές τις εκτιμήσεις συνηγορεί η βιασύνη με την οποία οδηγούμαστε σε εκλογές κατά τη λήξη της παράτασης που – πονηρά ποιούσα- πήρε η κυβέρνηση από τους δανειστές, ώστε να μην διαχειριστεί το πρόβλημα που δημιούργησε και να το «φορτώσει» στον επόμενο. Συνηγορεί και το όνομα του υποψήφιου που «μούδιασε» τον κόσμο της  «δεξιάς πολυκατοικίας». Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν ελπίδες στη συγκυβέρνηση να συγκεντρώσει την προεδρική πλειοψηφία, για την οποία η ίδια εμφανίζεται σίγουρη,  τα πραγματικά δεδομένα δείχνουν ότι η εξασφάλιση μιας πλειοψηφίας με ένα τρόπο, περίπου μαγικό και ανεξήγητο ή, ακόμη χειρότερα, με την εργαλειακή αξιοποίηση των νεοναζί ή «βενιζελικές» ερμηνείες του συντάγματος, θα έδινε μια παράταση σε μια κυβέρνηση ήδη νεκρή, σε ένα απόλυτα νοσηρό κλίμα και με κυβερνώντες ηθικά –και ίσως και συνταγματικά αν φτάσουν στα άκρα- απολύτως απονομιμοποιημένους. Είναι ένα κλίμα που η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να ανεχτεί στα χρόνια που ζούμε.
Το διακύβευμα των πολιτικών εξελίξεων θα τεθεί από τον τρόπο διαχείρισης της κατάστασης στις επόμενες μέρες και οι οποίες προφανώς είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Δυστυχώς όμως το πολιτικό προσωπικό, και κατ΄επέκταση το πολιτικό σύστημα, κατέρρευσε γιατί ακριβώς δεν διέθετε την υπευθυνότητα να διαχειριστεί τις υποθέσεις της χώρας. Είναι το πολιτικό προσωπικό που δεν δίστασε να ανασύρει από το μπαούλο μετεμφυλιακές ιαχές και φοβίες για να επιζήσει ή να επενδύσει στην καταστροφή των πόλεων, αναζητώντας ένα νέο Δεκέμβρη, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα. Είναι οι ίδιοι που στην παρακμή τους πριν την πτώση ανακάλυψαν «ιπτάμενους αναρχικούς που πετάνε μολότοφ στα Εξάρχεια» ! Δυστυχώς για αυτούς δεν υπάρχει σούπερμαν για να τους διασώσει…
Γιάννης Σιδηρόπουλος
isidister@gmail.com


ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ: Ένα ακόμη πολιτικό λαμόγιο

Η κουτσουκέλα του ως υπουργός: όταν διόριζε στη ΔΕΗ δικό του… παιδί.. θέλοντας να "θάψει"... ελληνόπουλο που βγήκε πρώτο στις εξετάσεις... ΜΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!  


Έχουμε κι άλλο για τη γούνα του Κορινθίου αυτού πολιτικού που μπορεί ..να γίνει και πρόεδρος Δημοκρατίας!!!
Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε το …άστρο του. ΄Ομως κάποιοι δικοί μας συνεργάτες βίωσαν τις παρακάτω αθλιότητες, δικές του, ή του Γραφείου του, δεν ξέρουμε, πάντως πήγαζαν από τη μεριά του: Δείτε το στόρυ:

Η ΔΕΗ προκηρύσσει διαγωνισμό για πρόσληψη μηχανικών. Πρωτεύει τέκνον δικού μας συνεργάτη.. Ο Ν.Β.. Του είπαν να περιμένει θα ειδοποιηθεί... Πέρασαν έξι μήνες και ειδοποίηση δεν έλαβε... ποτέ! Ο πατέρας του πρωτεύσαντος μετά εξάμηνον έψαξε το θέμα της τύχης του γιού του.. ΄Εστειλε γράμμα στον Δήμα, που εκείνη την εποχή ήταν υπουργός Βιομηχανίας και άρα το μεγάλο αφεντικό της ΔΕΗ και του είπε τα καθέκαστα. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Κατά την πορεία όμως διαπιστώθηκαν τα εξής φαύλα: Με τον διαγωνισμό αυτό της ΔΕΗ θα προσλάμβαναν ΜΟΝΟΝ ΔΥΟ! ... από τους 60 που μετείχαν στις εξετάσεις!  Αλλά αυτές οι δύο θέσεις είχαν εκ προοιμίου καταληφθεί από …παιδί του Δήμα κι έναν παλαιότερο εργατοτεχνίτη, υπάλληλο ήδη  της ΔΕΗ. Άρα ο πρωτεύσας στον διαγωνισμό δεν επρόκειτο ποτέ να προσληφθεί! Τότε γιατί μπήκε στη διαδικασία των εξετάσεων;

ΕΤΣΙ,  ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΓΙΝΟΤΑΙ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ...ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

Εμετική κατάσταση! ΄Ομως ο πατέρας του νεαρού ήρ είχε πάρει φόρα και δεν επρόκειτο να σταματήσει με τίποτε!
Επικοινώνησε με τον διοικητή της ΔΕΗ  καθηγητή του Πολυτεχνείου  κ. Ξανθόπουλο και του εξιστορεί τα γεγονότα. 
--Κύριε Ξανθόπολε ... ο γιός μου ήρθε πρώτος στις εξετάσεις της ΔΕΗ. Γιατί δεν τον  προσλαμβάνετε; Ψάξτε το φάκελλο του και θα καταλάβετε!
Ο Ξανθόπουλος ..αργότερα και υπουργός, έψαξε  και μάλλον θύμωσε με τη φαυλότητα... 
Ο πρωτεύσας τελικά προσλήφθηκε στη ΔΕΗ και παραμένει έως σήμερα..  Χάρις στον κέρβερο-δίκαιο -διοικητή καθηγητή κ. Ξανθόπουλο!


Πηγή

Δίκες χωρίς Μάρτυρες, Δικαιοσύνη χωρίς Αλήθεια


Θα μπορούσατε να φανταστούμε έναν κινηματογράφο χωρίς θεατές, ένα οδοντιατρείο χωρίς ιατρούς, ένα νοσοκομείο χωρίς νοσοκόμους; Θα μπορούσατε να φανταστείτε ένα ανθοπωλείο χωρίς λουλούδια, ένα κρεοπωλείο χωρίς μπριζόλες ή ένα μαναβικό χωρίς φρούτα; Θα μπορούσατε, τέλος, να φανταστείτε ένα δικαστήριο χωρίς μάρτυρες και δίκες που θα επισφραγίζουν την αλήθεια μόνο με έγγραφα;
Η απάντηση για την περίφημη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τον εκ της Λέσβου καταγόμενο υπουργό δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου είναι εμφατικά θετική. «ΝΑΙ», διατυμπανίζουν, «Ναι» είναι λογικό, είναι εφικτό και «Ναι» πρέπει να γίνει σύντομα, μολονότι κάτι τέτοιο δεν περιλαμβάνεται στις περίφημες υποχρεώσεις μας προς την αγαστή Τρόικα. Ναι, εν τέλει, γιατί όλα είναι εφικτά και υλοποιήσιμα σ’ αυτή τη χώρα των Μνημονίων, της μπανάνας Τσικίτα και του πανευρωπαϊκού ρεκόρ αυτοκτονιών.
Το νέο μεγάλο νομοθετικό σχέδιο λοιπόν, που επίσημα φέρει τον νομικό τίτλο «Τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», θα καταργήσει σύμφωνα με το Μέγκα Τσάνελ τους μάρτυρες από «τις αστικές και εμπορικές (sic) δίκες»  προκειμένου να επιταχυνθεί η ελληνική δικαιοσύνη. Αυτό όμως που δεν λέγεται καθόλου και είναι γνωστό στους κύκλους της δικαιοσύνης είναι με το αντισυνταγματικό αυτό μέτρο θα αυξηθούν κατακόρυφα οι λανθασμένες αποφάσεις, θα πολλαπλασιαστεί η απονομή αδικίας σε βάρος των «απλών πολιτών» υπέρ των οικονομικά εύρωστων επιχειρήσεων και προσώπων και συνακόλουθα θα εκτοξευθεί θεαματικά η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στη δικαιοσύνη.
Και το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι ένας πολίτης λόγου χάριν που έχει συγκρουστεί με όχημα πολυεθνικής εταιρίας, ένας πολίτης  που διαμαρτύρεται για τις παράνομες χρεώσεις στον τραπεζικό ή τηλεφωνικό του λογαριασμό, ένας πολίτης που δηλητηριάζεται από χαλασμένο συσκευασμένο τρόφιμο μεγάλης εταιρίας, να σκέφτεται 55 φορές προτού ζητήσει τη δικαστική του δικαίωση, απλά γιατί  η απονομή δικαιοσύνης μόνο με έγγραφα και χωρίς την παρουσία του ενδιαφερομένου προσώπου και των μαρτύρων του, να του δημιουργεί δικαίως μεγάλη ανασφάλεια δικαίου.
Και μπορεί το προηγούμενο τρελό σχέδιο να φορολογούνται εσαεί τα πανεπιστημιακά πτυχία των ελεύθερων επαγγελματιών να μην πέρασε τελικά το φθινόπωρο του 2012 λόγω των μαζικών αντιδράσεων στο διαδίκτυο που προκάλεσε τότε το γνωστό άρθρο του Intellectum, όμως αυτό το ακόμη πιο απίστευτο, και ισοπεδωτικό για τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στις πολυεθνικές εταιρίες και τα  μεγάλα οικονομικά συμφέροντα μέτρο είναι τώρα προ των πυλών με τις ευλογίες του Μέγκα, του Σκάι, της Καθημερινής και άλλων μεγάλων ΜΜΕ, τα οποία σπεύδουν με δημοσιεύματα, βίντεο και άρθρα τις τελευταίες εβδομάδες να μιλήσουν για την «ανάγκη επιτάχυνσης της δικαιοσύνης».
Μολονότι φυσικά κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει  επί της αρχής στο ζήτημα βελτίωσης της δικαιοσύνης, η απάντηση στα προβλήματα της δικαιοσύνης σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έρχεται μέσω μιας ακόμη παγκόσμιας πρωτοτυπίας κατάργησης της παρουσίας μαρτύρων στις δίκες που είναι τόσο προοδευτική όσο ακριβώς και η αρχή που αποδίδεται στο Χότζα «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι».
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση έχοντας ως άμεσο στόχο την θωράκιση ακόμη περισσότερο των πολυεθνικών και των οικονομικά ισχυρών απέναντι στους υπάλληλούς τους αλλά και σε όλους τους Έλληνες πολίτες εν γένει αποφάσισε την διάλυση της δικαιοσύνης βαπτίζοντάς την ως επιτάχυνση. Επίσης, έτσι θα αυξηθεί και η φορολογία, αφού θα αυξηθούν τα έσοδα των Τραπεζών εις βάρος του Δημοσίου και έτσι θα χρειάζονται νέοι φόροι ή αυξήσεις στους υπάρχοντες φόρους!
Παρά τις μεγάλες αντιδράσεις στο χώρο της δικαιοσύνης από 40 Αρεοπαγίτες και το σύνολο των δικηγορικών συλλόγων  της χώρας, μόνο η σύσσωμη και μαζική αντίδραση των Ελλήνων πολιτών μπορεί να βάλει τροχοπέδη σ’ αυτό το τελευταίο αντισυνταγματικό, αντιδημοκρατικό και αντιδικαιϊκό μέτρο της κυβέρνησης που στόχο έχει τον προβληματισμό του Έλληνα πολίτη προτού καταφύγει σε μια ελληνική δικαιοσύνη που δεν θα έχει μάρτυρες και γι΄αυτό το λόγο ακόμη λιγότερη αξιοπιστία.
Η μοναδικής πρωτοτυπία σύλληψη κατάργησης των μαρτύρων που δεν συνέβη ούτε επί της χούντας του Πινοσέτ στη Χιλή, δεν έρχεται μόνο σε αντίθεση με την γνωστή λατινική αρχή  που θεωρούσε ότι ένας μάρτυς δεν είναι αρκετός (testis unus, testis nullus). Ούτε μας γυρνάει απλά πίσω στο Μεσαίωνα (όπου κατέθεταν ως μάρτυρες μέχρι και ζώα!), αλλά ουσιαστικά πολύ πριν από τα Ομηρικά έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.
Και αυτό είναι κάτι που έχουμε υποχρέωση όλοι μας, όχι μονάχα απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς, αλλά πρωτίστως απέναντι στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές να σταματήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο.
Υ.Γ. Όσον αφορά την τελική «επιτάχυνση» των δικών σκεφθείτε το εξής παράδειγμα: σύμφωνα με τις νέες νομοθετικές αλλαγές η υπόθεση θα θέλει τουλάχιστον τέσσερις μήνες για να εκδικαστεί και ο δικαστής θα έχει οκτώ μήνες να βγάλει απόφαση, δηλαδή σύνολο 12 μήνες τουλάχιστον, αν βέβαια δεν διαταχθεί τελικά συζήτηση. Στη δεύτερη περίπτωση η απόφαση θα δημοσιεύεται σε 24 μήνες ή 2 χρόνια, δηλαδή με αστραπιαία ταχύτητα! Τέλος, προβλέπεται για μια ακόμη φορά η αύξηση της τιμής των παραβολών έτσι ώστε ο Έλληνας πολίτης να μπορεί ακόμη πιο δύσκολα να καταφεύγει στη δικαιοσύνη για αστικές-εμπορικές υποθέσεις οι οποίες (σε αντίθεση με όσα λένε κάθε λογής παπαγαλάκια) δεν παραγράφονταν πρακτικά σχεδόν ποτέ.
Υ.Γ. Νο2 Επίσης, σύμφωνα με το νέο σχέδιο νόμου για την διαφημιζόμενη «επιτάχυνση της δικαιοσύνης» από τους πλειστηριασμούς ακινήτων θα ικανοποιούνται πλέον πρώτα και πάνω απ’ όλους οι Τράπεζες. Ούτε το Δημόσιο. Ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία. Ούτε οι απαιτήσεις εργαζομένων, όπως ίσχυε σε ένα βαθμό μέχρι σήμερα. Οι Τράπεζες. Και μάλιστα με λιγότερα έξοδα από μέρους τους υπέρ του Δημοσίου αφού απλοποιείται πολύ η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν για να εισπράξουν τα χρήματα από τους πλειστηριασμούς που θα γίνονται πλέον με διαδικασίες εξπρές και με τη δυνατότητα να πέφτει γρήγορα η τιμή ενός ακινήτου στο 1/3 της αντικειμενικής του αξίας ( ή όπως θα λέγαμε «για μια μπουκιά ψωμί»).
ΨΗΦΙΣΤΕ  εδώ για να σταματήσουμε το νομοσχέδιο που καταργεί την ελληνική δικαιοσύνη:


Πηγή

Καιν-ούριος άνεμος!


Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Η σωτηρία μιας ζωής από τις δικονομικές μυλόπετρες είναι μια ανάσα για όλη την κοινωνία. Διπλή ανάσα αποτελεί η απομόνωση των τυχοδιωκτικών σεναρίων, η ευοίωνη πολιτική ισορροπία που ανέτειλε μέσα από την κατάρρευση του κυβερνητικού μπλοκ.

Προφανώς η διάσωση της ζωής ενός ανθρώπου βαραίνει περισσότερο από τις όποιες πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Κατά την άποψή μου βαραίνει περισσότερο ακόμα και από τις συνέπειες που θα είχε στην κοινωνία, στην πολιτική ή στην οικονομία το ενδεχόμενο να θυσιαζόταν τελικά η ζωή του Νίκου Ρωμανού.
 
Στα δικά μου τα μάτια, ωστόσο, η αίσια έκβαση της υπόθεσης Ρωμανού συνιστά μια μεγάλη στροφή στο πολιτικό σκηνικό. Μεγαλύτερη από τον εξαναγκασμό της κυβέρνησης να επισπεύσει την απόπειρα εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Μεγαλύτερη από τα γκάλοπ. Ισοδύναμη με την ίδια την προοπτική των εκλογών και τις ανατροπές που αυτές θα φέρουν.
 
Η κυβέρνηση είχε φανερά επιλέξει να οδηγήσει τα πράγματα στη σύγκρουση, αποβλέποντας στην ανασύνταξη του συντηρητικού μπλοκ σε μια τελευταία προσπάθεια αλλαγής της πολιτικής ατζέντας πριν από την τελική ήττα. Όντας απελπισμένοι, ήταν διατεθειμένοι να ρισκάρουν ακόμα και να χρεωθούν τη θυσία μιας ζωής, ακόμα και να οδηγήσουν τα πράγματα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που ούτε οι ίδιοι θα μπορούσαν να προβλέψουν την έκβασή τους.
 
Έχει αξία να καταγράψουμε ότι και αυτό το τυχοδιωκτικό σχέδιο ακυρώθηκε από την αντιπολίτευση και την κοινωνία. Όπως είχαν νωρίτερα αποδομηθεί, ένα προς ένα, όλοι οι προηγούμενοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί. Όπως αποδομήθηκε η θεωρία των δύο άκρων. Όπως αποδομήθηκε το success story. Όπως αποδομήθηκε η αφήγηση της ψευδεπίγραφης εξόδου από τα μνημόνια και της βιωσιμότητας του χρέους. Όπως αποδομήθηκε η ανάγκη εκλογής προέδρου από την παρούσα Βουλή. Και όπως αποδομείται ήδη η νέα κινδυνολογική θεωρία για την επόμενη μέρα της χώρας, που για να τη θεμελιώσουν έχουν οδηγήσει τη διαπραγμάτευση με την τρόικα σε οριακό σημείο, αντιδιαστέλλοντάς την με τη δημοκρατική διέξοδο των εκλογών και επιχειρώντας να φέρουν σε ισορροπία τρόμου της σχέσης της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι γύρω από τη σωτηρία της ζωής του Ρωμανού έγινε κατορθωτή η ευρύτερη κινητοποίηση και σύγκλιση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, από το ΚΚΕ και τους ΑΝΕΛ, μέχρι τους διαφόρων αποχρώσεων ανεξάρτητους βουλευτές. Η αντιπολίτευση κατόρθωσε να αποδαιμονοποιήσει την υπόθεση και να την καταδείξει ως αυτό που ήταν πραγματικά: μια μάχη αρχών για στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων. Κι ακόμα, να προτάξει την αξιολόγηση της ανθρώπινης ζωής από τις όποιες δικονομικές, προεκλογικές ή άλλες σκοπιμότητες.
 
Η πολιτική αυτή δημιούργησε ρωγμές μέσα στο ίδιο το κυβερνητικό μπλοκ, με αποτέλεσμα να πέσει στο κενό η στρατηγική της έντασης και του αίματος που σχεδίασε και είχε θέσει σε εφαρμογή ο κ. Σαμαράς. Ήταν φανερό από χθες ότι στο πλευρό του είχαν μείνει μόνο ο υπουργός Δικαιοσύνης και η Χρυσή Αυγή – ίσως και το Ποτάμι.
 
Από ’δω και πέρα, μέχρι τις εκλογές τίποτα δεν θα είναι ίδιο, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση έχει απολέσει πλέον κάθε πρωτοβουλία κινήσεων, επομένως και την ευχέρεια που είχε επιδείξει κατά το παρελθόν -βοηθούντων και πολλών άλλων εσωτερικών και εξωτερικών κέντρων εξουσίας- να σπείρει τον φόβο και ζοφερά διλήμματα.
 
Αυτό είναι σημαντικό, ίσως όμως να χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, με τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης σε απόλυτη εκκρεμότητα, με τις αγορές και τους δανειστές να απευθύνουν σκληρές προειδοποιήσεις, η αντιπολίτευση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αναλάβουν πλήρως την πρωτοβουλία των κινήσεων και να εγγυηθούν την πολιτική και οικονομική ομαλότητα που η κυβέρνηση σκοπίμως έχει θέσει υπό αμφισβήτηση.
 
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να αρθεί κάθε απόπειρα κινδυνολογίας και προβοκάτσιας μέχρι την ημέρα των εκλογών, ώστε να πάει ο κόσμος ήρεμα να ψηφίσει χωρίς φόβο.
 
Κυρίως όμως είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να προετοιμαστεί η ομαλή διαδοχή στην εξουσία και η διαχείριση των δύσκολων πρώτων βημάτων στα νέα αχαρτογράφητα για τη χώρα -αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη- νερά.



Από το thepressproject.gr/

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Βρώμικη εντολή Σαμαρά

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η Χρυσή Αυγή έδωσε στη δημοσιότητα ηχητικό στο οποίο ο πρωθυπουργός της χώρας ακούγεται να λέει διάφορα πράγματα που αποδεικνύουν, όπως υποστηρίζουν, την παρέμβασή του στη Δικαιοσύνη. Ο Αντώνης Σαμαράς εμφανίζεται να λέει «πες στον ψηλό τον Παναθηναικάκια, οι επόμενοι τρεις που θα πάνε να τους γαμήσει».
Σύμφωνα με όσα έχει πει ο Κασιδιάρης στο παρελθόν, ο «παναθηναικάκιας» είναι ο υπεύθυνος της εισαγγελικής έρευνας για τη Χρυσή Αυγή, Εισαγγελέας εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος. Η εντολή Σαμαρά λοιπόν φαίνεται να αφορά την προφυλάκιση των Ηλιόπουλου, Γερμενή και Μπούκουρα.
Τα θέματα που προκύπτουν από αυτή τη δημοσιοποίηση είναι σοβαρά.
Κατ'αρχάς, δεν μπορεί μια Δημοκρατία, πολύ περισσότερο ένας πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, να χρησιμοποιούν ως επιχείρημα πως «αυτά τα λέει η Χρυσή Αυγή». Το πραγματικό ερώτημα είναι αν ισχύουν κι όχι ποιός τα λέει. Οι φασίστες κρίνονται κι αντιμετωπίζονται επί της αλήθειας που υπάρχει κι όχι αυτής που αποκρύπτεται. Άρα ο πρωθυπουργός οφείλει να απαντήσει σήμερα για όσα ακούγονται να λέει.
Υπεκφυγή είναι και το επιχείρημα πως όλα αυτά έχουν υποκλαπεί, άρα δεν αποτελούν στοιχεία. Μπορεί να μην αποτελούν στοιχείο για δίκη αλλά αποτελούν στοιχεία για την κοινή λογική και την πολιτική κρίση. Ακόμη και νομικά όμως, όταν ακούγεται ο πρωθυπουργός να σχεδιάζει πράγματα ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, αυτά μπορούν να σταθούν ως αποδεικτικά στοιχεία.
Το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς βρίζει ως θαμώνας μαγαζιού της Τρούμπας τη δεκαετία του 60, το αφήνω να το λύσει ο ίδιος ως λογαριασμό με την Παναγία και τα θεία που τόσο συχνά επικαλείται ως μοναδικός έχων την ιερή πιστοποίησή τους.
Ως έλληνα πολίτη όμως με ενδιαφέρει αν ο πρωθυπουργός της χώρας παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και χειρίζεται εισαγγελείς και λειτουργούς της Δικαιοσύνης ως πιόνια ενός συστήματος διαπλοκής.
Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη δικαιολογία ότι αυτά τα λένε οι φασίστες. Σε τελευταία ανάλυση αυτών των φασιστών συνομιλητής ήταν μέσω Μπαλτάκου, τα συνθήματά τους αντέγραψε και η μόνη αντιπαλότητα που έχει μαζί τους σχετίζεται με το θέρισμα των ψήφων τους που δικαιωματικά θεωρεί πως του ανήκουν.
Επειδή στον πρωθυπουργό αρέσουν τα θέματα Ασφάλειας και θεωρεί πως είναι ο μοναδικός εκφραστής της, πρέπει επίσης να απαντήσει πώς γίνεται να ηχογραφούν συνομιλίες του και ως ποιό σημείο το έχουν κάνει. Ο πρωθυπουργός δεν απάντησε όταν αποκαλύψαμε πως στο Μέγαρο Μαξίμου βρέθηκε λογισμικό παρακολούθησής του. Και να τώρα που εμφανίζεται και ηχητικό. Ποιοί και πώς τον παρακολουθούν και τον καταγράφουν; Αν είναι εξωτερικοί παράγοντες είναι σοβαρό. Αν είναι συνεργάτες του είναι ακόμη πιο σοβαρό. Ο εραστής της Ασφάλειας είναι τρύπιος από παντού.
Ο Εισαγγελέας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος και τα όργανα της Δικαιοσύνης πρέπει επίσης να απαντήσουν γι' αυτά που μαθαίνει η κοινή γνώμη. Δεν φτάνει να απαντά ο κύριος Ντογιάκος «το μόνο αληθές είναι πως είμαι Παναθηναικός». Αν το ηχητικό είναι αληθινό, πράγμα που είναι εύκολο να διαπιστωθεί, τότε ο Σαμαράς δεν έδωσε μια εντολή για να μεταβιβαστεί στο υπερπέραν. Πρέπει σήμερα να ξεκινήσει έρευνα για το ποιοί ήρθαν σε επαφή με τον Ντογιάκο την επίμαχη περίοδο.
Για τους καλόπιστους που δε θέτουν το θέμα επί τάπητος «για να μην ρίχνουν νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής» έχω να πω πως τη Δημοκρατία συνθέτει το σύνολο των δικαιωμάτων και όχι οι εξαιρέσεις από τα δικαιώματα. Όποιος δεν θέλει να αβαντάρει τη Χρυσή Αυγή πρέπει απλώς να υποστηρίξει τη Δημοκρατία και να καταδείξει όσους την απειλούν με οποιοδήποτε τρόπο. Τόσο απλά...


Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *