Σόιμπλε πάει το βασίλειο – by To Skouliki Tom

Σε ψυχροπολεμικό κλίμα πραγματοποιήθηκε η κοινή συνέντευξη Τύπου μεταξύ των Υπουργών Οικονομικών Γερμανίας κι Ελλάδας, αφού ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν άφησε ούτε ένα κολακευτικό σχόλιο για το ντύσιμο του Γιάνη Βαρουφάκη, γεγονός που εξόργισε τις εκατομμύρια Βαρουφίτσες ανά τον πλανήτη.

Βέβαια, σημασία δεν έχει πώς πήγε ντυμένος ο Γιάνης Βαρουφάκης αλλά πώς έφυγε, δηλαδή με όλα του τα ρούχα, σε αντίθεση με τους υπουργούς Οικονομικών των προηγούμενων κυβερνήσεων που πήγαιναν στο Βερολίνο και τους έπαιρναν μέχρι και τα σώβρακα.

Η ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα καλλιεργήθηκε από χθες, όταν με εντολή Μέρκελ διέρρευσε απόρρητο έγγραφο που έλεγε ότι η γερμανική κυβέρνηση δε δέχεται καμία αλλαγή στα συμφωνηθέντα με την κυβέρνηση Σαμαρά, ενώ έδινε εγγυήσεις ότι η Γερμανία δε θα εισβάλλει στην Πολωνία, παρά το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ που υπέγραψε με τη Ρωσία.

Με λίγα λόγια, η Μέρκελ είπε ότι δεν ξεχωρίζει Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου – τον είχατε ξεχάσει ε; -, Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα, Τσίπρα ή Βαρουφάκη. Για αυτήν είναι όλοι ίδιοι.

Καταπληκτική Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών! Να τη χαιρόμαστε!

Τη διαρροή του εγγράφου διαδέχτηκε η ανακοίνωση της εντελώς ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που έλεγε ότι, με εντολή Μέρκελ, δε θα δέχεται ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά. Ζμπούτσα μας! Έχουμε 21 δις ευρώ στις ελληνικές τράπεζες που κάθονται.

Επιστρέφοντας στη συνέντευξη Τύπου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε πως συμφώνησε με τον Γιάνη Βαρουφάκη ότι διαφωνούν σε όλα, ενώ ο Γιάνης Βαρουφάκης είπε ότι δε συμφώνησαν ούτε σε αυτό, οπότε καταλαβαίνουμε ότι η συνάντησή τους ήταν το ίδιο εποικοδομητική με τη συνάντηση Χίτλερ-Τσάμπερλεν το 1938.

Κι αφού έκανα επίδειξη των εντυπωσιακών ιστορικών μου γνώσεων, θα σταθώ σε 2 μόνο σημεία της συνέντευξης Τύπου.

Καταρχάς, συγχαρητήρια στον Γιάνη Βαρουφάκη που έθιξε την άνοδο των ναζί στην Ελλάδα, ως αποτέλεσμα της λιτότητας που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, και για την αναφορά που έκανε στην πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να επισκεφτεί το σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου εκτελέστηκαν 200 κομμουνιστές από Γερμανούς στρατιώτες το 1944.

Είναι καλό να υπενθυμίζεις σε μία χώρα που ντρέπεται για το εγκληματικό παρελθόν της ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο να το ξαναζήσει. Εξού και τα ξινισμένα μούτρα του Σόιμπλε.

Κατά δεύτερον, δε μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι το highlight της συνέντευξης ήταν η παρέμβαση Έλληνα δημοσιογράφου που ρώτησε τον Σόιμπλε για τη Siemens και τον Χριστοφοράκο, τον οποίο η Γερμανία αρνείται να εκδώσει στην Ελλάδα για να δικαστεί – γιατί άραγε; -, με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών να απαντάει “Μια ωραία πεταλούδα, μια ωραία πεταλούδα, μια ωραία πεταλούδα σ’ ένα κάμπο μια φορά ζούσε κι ήταν μια χαρά.”

Επικαλούμενος τον Γκαίτε, ο κ. Σόιμπλε είπε ότι ο καθένας πρέπει να ασχολείται με τα του οίκου του κι αυτό είναι πολύ αστείο αν σκεφτεί κανείς ότι η μοναδική χώρα στην οποία δεν έχουν παρέμβει οι Γερμανοί είναι το Παλάου. Μάλλον επειδή δε ξέρουν κατά που πέφτει.

Κι ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στο Βερολίνο, σε κάποιον άλλο γαλαξία οι βουλευτές του Ποταμιού γέμιζαν τα κινητά τους με 32 giga σέλφις από την ορκωμοσία της Βουλής.

Κι άλλοι γάμησαν για πρώτη φορά αλλά δεν έκαναν έτσι.

Παράλληλα, ο Αντώνης Σαμαράς δε σηκώθηκε όρθιος να χαιρετήσει τον Αλέξη Τσίπρα όταν εκείνος τον πλησίασε για χειραψία κι αυτό είναι πολύ σωστό, αφού θα έβλεπαν οι πάντες πόσο μικρός και τιποτένιος φαίνεται μπροστά του.

Ειπώθηκαν κι άλλα ωραία στη συνεντευξη Τύπου, όπως για παράδειγμα ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί κατά 67% με το υπάρχον πρόγραμμα αλλά αυτό δε με ανησυχεί καθόλου, αφού είμαι σίγουρος ότι ο Λαφαζάνης θα καταργήσει το υπόλοιπο 33% με ένα νόμο κι ένα άρθρο.

Γενικά τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά για καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – βάζω και τη Γερμανία μέσα – αλλά είναι ακόμα χειρότερα για αυτούς που έχουν διαλέξει τη λάθος πλευρά.

Ποια είναι η λάθος πλευρά;

Μα φυσικά η πλευρά που εναντιώνεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια ενός λαού.

Οποιουδήποτε λαού.

Καλή λευτεριά!

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Στις 9 Δεκεμβρίου ο Γιάνης Βαρουφάκης έλεγε ότι “Μια νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί υπό την απειλή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για κλείσιμο των ΑΤΜs κι ότι θα υπάρξει επιχείρηση τρομοκράτησης της νέας κυβέρνησης από το Βερολίνο.” Μάγος ήταν;)

(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Δεν καταλαβαίνω τη λύσσα με τις σέλφις των παιδιών του Ποταμιού. Αφήστε τους να το χαρούν! Το έχω πει και το ξαναλέω. Είναι η πρώτη και τελευταία τους φορά στη Βουλή.)

  Τhe Τhree Μooges

Νέο Γερμανικό Lebensraum; -του Θανάση Αλμπάντη

Lebensraum ή ζωτικός χώρος. Σύμφωνα με την στρατηγική αυτή, ένας λαός δικαιούται να επεκταθεί σε εδάφη, που του είναι αναγκαία, προκειμένου να ικανοποιηθούν δημογραφικές και οι εξ αυτών παραγόμενες οικονομικές ανάγκες του. 

Οι δημογραφικοί αυτοί λόγοι θεμελιώνονται επί της έννοιας πάντοτε του φυσικού δικαιώματος ενός λαού να μη στερείται του αναγκαίου γι αυτόν εδαφικού χώρου, άνευ της ικανοποίησης του οποίου κυοφορείται ο κίνδυνος να υποστεί τις ολέθριες συνέπειες του υπερπληθυσμού. Από οικονομικής πλευράς η επιζητούμενη επέκταση αυτή δικαιολογείται από την ιδέα του να επιτευχθεί τουλάχιστον αυτάρκεια ως προς τα κυριότερα οικονομικά αγαθά και τις πρώτες ύλες. 

Βάσει λοιπόν της παραπάνω θεωρίας, ως Ζωτικός Χώρος κατά τη δεύτερη περίπτωση μπορεί να αφορά ένα απομακρυσμένο έδαφος όπως για παράδειγμα μια υπερπόντια κτήση ή αποικία.

Η επέκταση του ζωτικού χώρου χαρακτηρίζει την γερμανική πολιτική από την εποχή του Ότο φον Μπίσμαρκ, του σιδηρού καγκελάριου, που ενοποίησε την Γερμανία. Ο Μπίσμαρκ δεν είχε την δυνατότητα να κατακτήσει αποικίες, διότι τούτο θα τον έφερνε σε σύγκρουση με τις άλλες αποικιοκρατικές χώρες της Ευρώπης και κυρίως την Αγγλία. Πιθανόν και να μην θεωρούσε τη χώρα του έτοιμη να προχωρήσει σε υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Παρέμεινε, λοιπόν, στα όρια της Ευρώπης, εφαρμόζοντας το δόγμα του ζωτικού χώρου μόνο σε βάρος της Αυστρίας και Δανίας, αρχικά, με την προσάρτηση των πριγκιπάτων Σλέσβιχ-Χολστάιν και εν συνεχεία σε βάρος της Γαλλίας, με τον πόλεμο του 1870, προσαρτώντας στη Γερμανία τις γαλλικές επαρχίες Αλσατίας και Λωραίνης. 

Πρέπει εδώ να επισημάνω, ότι ο Μπίσμαρκ είχε ακραιφνή πρωσική και προτεσταντική νοοτροπία. Στόχος του ήταν η δημιουργία ενός συμπαγούς γερμανικού κράτους, προστατευμένου από ένα πλαίσιο αυστηρών νόμων, στους οποίους θα υπακούνε όλοι, με ένα συμπαγές, επίσης, κοινωνικό status, ανάλογο, περίπου, των καστών της παραδοσιακής ινδικής κοινωνίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που επεχείρησε να περιορίσει και την επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας στη γερμανική κοινωνία και κράτος.

Είναι γεγονός, ότι ο Μπίσμαρκ, παρά τις στρατιωτικές και πολιτικές επιτυχίες του, ήταν ελάχιστα δημοφιλής. Η γερμανική κοινωνία ήταν αρκετά διαποτισμένη από τα κινήματα του Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού, αλλά σε ένα εκρηκτικό μείγμα με την υπεροψία που δίνουν πρωσική νοοτροπία και παιδεία. Η έκρηξη επήλθε με την ήττα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την κοινωνική εξαθλίωση των Γερμανών, λόγω των σκληρών όρων της Συνθήκης των Βερσαλιών.

Αυτό το μείγμα εγώ το αποδίδω με τον όρο «πρωσισμός», ο Τόμας Μαν με τον όρο «γερμανισμός». Στον γερμανισμό ο Μαν αποδίδει και την κτηνώδη συμπεριφορά των Γερμανών στην περίοδο της χιτλερικής παντοδυναμίας. Δεν είναι τυχαία η τεράστια απήχηση του συνθήματος Deutschland uber alles, και υπεράνω όλων των λαών ήταν ο γερμανικός. 

Το δόγμα του Lebensraum προσπάθησε να εφαρμόσει η Γερμανία με τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. 

Πιστεύει κανείς, πως η Γερμανία άλλαξε; 

Το Lebensraum του Μπίσμαρκ και του Χίτλερ (βλέπετε, οι σοβαρές χώρες σχεδιάζουν μακροχρόνια εξωτερική πολιτική και σπανίως αφίστανται αυτής), ισχύει ακόμη. Δεν αναφέρομαι μόνο στα όσα συμβαίνουν προσφάτως και αφορούν άμεσα στην Ελλάδα. Η Γερμανία, εδώ και δεκαετίες, με συντονισμένες ενέργειες, διευρύνει τον ζωτικό της χώρο, με ειρηνικά μέσα, αλλά με όλως αποικιοκρατικό τρόπο. Αν τώρα αυτή η διεύρυνση θα έχει ως αποτέλεσμα την ανθρωπιστική κρίση σε άλλες χώρες ή στις φτωχές τάξεις της ιδίας, δεν την απασχολεί καθόλου. 

Η μεθοδικότητα της Γερμανίας είναι αξιοθαύμαστη. Έχει εκπονήσει το πρόγραμμα εφαρμογής του δόγματος με εξαιρετικά λεπτομερή τρόπο και πιθανόν έχει προνοήσει για ασφαλιστικές δικλείδες, σε περιπτώσεις διακλαδώσεων. Η εφαρμογή γίνεται με ακρίβεια γερμανικής τεχνολογίας, εξαιρετικό συντονισμό και χωρίς αναισθητικό. 

Η Γερμανία, μέσω της Ο.Ν.Ε., έχει δημιουργήσει γύρω της ένα συμπαγές τοίχος κρατών, που εξαρτώνται οικονομικά από αυτήν. Τα λοιπά κράτη έχουν υποκύψει σ’ έναν οικονομικό και, πλέον, πολιτικό απομονωτισμό απέναντι στον λοιπό κόσμο, με αποτέλεσμα να ελέγχει αυτή πλήρως τις τύχες των Ευρωπαίων. Είναι η γερμανική εκδοχή του δόγματος Μονρόε.

Το ενεργειακό πρόβλημά της το αντιμετωπίζει με την στροφή στις καθαρές μορφές ενέργειας. Σήμερα η Γερμανία είναι κυρίαρχη στον τομέα αυτή. Πρωτοπόρος ήταν η Ισπανία, αλλά η Γερμανία απέκτησε την αποκλειστικότητα των ισπανικών καινοτομιών. Παράλληλα επεκτείνει το δίκτυο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. Για τον λόγο αυτό, μάλιστα, υποχρεώθηκε, λόγω «μνημονίων» η Ελλάδα να υποτιμήσει το ρεύμα που παράγεται από τις πηγές αυτές. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό, η Γερμανία κατόρθωσε να αποκλείσει ανταγωνιστές της (κυρίως Κινέζους), αφού πια οι επενδύσεις έχουν καταστεί ασύμφορες. 

Στον τρόπο άσκησης της ενεργειακής πολιτική της και της προάσπισης του ζωτικού της χώρου, εντάσσεται και η πολιτική της έναντι της Ρωσίας. Οι ενεργειακές πηγές της Ρωσίας την ενδιαφέρουν, βεβαίως, αλλά θέλει να θέσει τους δικούς της όρους και να δημιουργήσει ένα τόξο δορυφόρων χωρών της (Πολωνία-Ουκρανία) γύρω από την Ρωσία, όπου είναι πιθανόν να εγκατασταθούν, εφόσον αυτή το εγκρίνει, πυραυλικές και στρατιωτικές βάσεις, στα πλαίσια –υποτίθεται- του ΝΑΤΟ.

Στον τομέα της γεωργίας προωθεί τις πράσινες καλλιέργειες, μέσω της ΚΑΠ. Τους πειραματισμούς της τις κάνει σε τρίτες χώρες (Αίγυπτο και Βραζιλία, απ’ όσο ξέρω) και η τεχνογνωσία της είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Έχει την πρόνοια να μην στραφεί στην τεχνολογία των μεταλλαγμένων, όπου δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί Η.Π.Α., Κίνα και Ινδία. Έχει οικολογική συνείδηση; Είναι γεγονός, ότι οι Γερμανοί είναι πολύ ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβάλλοντος. Όμως, η οικολογική αυτή στροφή τής επιτρέπει να θέτει περιορισμούς, όσον αφορά στα φθηνά μεταλλαγμένα, προς όφελος της δικής της βιομηχανίας παραγωγής ειδών διατροφής. 

Ήδη έχει κάνει και μια δυναμική παρέμβαση στον τομέα του ελαιολάδου, αφού μπορεί κανείς να βρει «γερμανικό» εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, παραγόμενο σε ελλαδικούς ελαιώνες (Μάνη, Πήλιο), γερμανικής ιδιοκτησίας. Το αν θα μπορέσει να ελέγξει πλήρως τον τομέα αυτό, δεν γνωρίζω. Σημειωτέον, όμως, ότι μία μνημονιακή υποχρέωση της Ελλάδας ήταν η κατάργηση των τοπικών ελαιοτριβείων και η δημιουργία δύο (2) μόλις κεντρικών σε όλη την Ελλάδα.

Τι σημαίνει αυτό; α) δεν θα υπάρχουν ελαιόλαδα Π.Ο.Π. και β) πλήρης έλεγχος του κύκλου παραγωγής, επεξεργασίας και τυποποίησης του ελαιολάδου. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη εδώ, ότι το μνημόνιο επιβάλλει μονοπωλιακές πρακτικές, πρακτικές που ευνοούν (και η Ελλάδα αποδέχεται, μέσω Τράπεζας της Ελλάδας και Τραπεζών) τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Τα δύο αυτά ελαιοτριβεία, λοιπόν, θα είναι τερατώδεις επενδύσεις, που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν από Έλληνες για πολλούς λόγους. 

Τονίζω, τέλος, ότι οι δύο μεγάλες ελαιουργικές βιομηχανίες της Ελλάδας, η ΕΛΑΪΣ και η ΜΙΝΕΡΒΑ, μάλλον δεν βρίσκονται υπό ελληνικό έλεγχο και είναι πολύ πιθανόν να απαξιωθούν (εδώ και καιρό δεν έχουν κάνει εκσυγχρονισμό και επενδύσεις), για να μεταφερθούν στο εξωτερικό. Οι συνέπειες για την ελληνική ελαιοπαραγωγή θα είναι εξαιρετικά δυσμενείς, αν συμβεί κάτι τέτοιο.

Στον τομέα υγείας και φαρμάκων βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο που άνοιξε τις πόρτες της στους Έλληνες γιατρούς. Η παιδεία στην Γερμανία είναι εντελώς ταξική, διότι, όπως προανέφερα, δεν επιθυμεί την ανατροπή του κοινωνικού-οικονομικού status της. Διαπιστώνει, όμως, την ανάγκη της να ανανεώσει το επιστημονικό δυναμικό της. Αν ανοίξει την παιδεία στις λαϊκές τάξεις, υπάρχει κίνδυνος ανατροπής του status της.

Προτιμά, λοιπόν, το επιστημονικό παιδομάζωμα. Ήδη έχει διδαχτεί από το λάθος του ναζιστικού καθεστώτος, που εξαπέστειλε τους Γερμανοεβραίους και αντικαθεστωτικούς επιστήμονες στις Η.Π.Α., με αποτέλεσμα να κατασκευάσουν οι τελευταίες την ατομική βόμβα και όχι η Γερμανία, που είχε προχωρήσει περισσότερο από κάθε άλλη χώρα στην ατομική επιστήμη. Επισημαίνω, τέλος, ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία ειδικεύεται κυρίως στα γενόσημα και όχι στην φαρμακευτική έρευνα και πρωτοτυπία, τα οποία κυρίως εξάγει. 

Ένας άλλος τομέας που αποδεικνύει την γερμανική πολιτική του ζωτικού χώρου είναι οι επενδύσεις της στην Ελλάδα. Ήδη έχει στραφεί στην εκμετάλλευση του συνόλου, σχεδόν, των περιφερειακών αεροδρομίων και ειδικά όσων συνδέονται με εμπορικά λιμάνια και θελκτικούς τουριστικούς προορισμούς. Η Ελλάδα είναι κομβικό σημείο για το διαμετακομιστικό εμπόριο προς τις αγορές της Αφρικής και της Ασίας, θέση που ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε. 

Η Γερμανία θα αποκτήσει πρώτο και κυρίαρχο λόγο στον τομέα αυτό, ώστε και νέες αγορές να δημιουργήσει και πηγές πρώτων υλών να βρει. Για τον λόγο αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία: α) Η διείσδυση της SIEMENS και της DEUTSCΗE TELEKOM στις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας, σε σημείο που η χώρα μας να εξαρτάται πλήρως από την τεχνολογία της πρώτης και το software της δεύτερης, σε κάθε τομέα τηλεματικής. β) Η απαξίωση των Ελληνικών Ναυπηγείων και της ελληνικής ναυτιλιακής τεχνολογίας.

Τα ναυπηγεία είχαν πολυσχιδή κατασκευαστική ικανότητα (οχήματα κ.λπ.), ερευνητική επάρκεια, προσόντα πλέον ανύπαρκτα και για τον λόγο αυτό προστρέχουμε στα αντίστοιχα γερμανικά προϊόντα και οι τομείς συγκοινωνίας και επικοινωνίας εξαρτώνται από την Γερμανία απολύτως. γ) Η έξοδος των Γερμανών από το αεροδρόμιο των Σπάτων, που εξυπηρετεί κυρίως επιβάτες. 

Επειδή, πλέον, η παγκόσμια οικονομία έχει στραφεί προς τον χρηματιστηριακό-τραπεζικό καπιταλισμό, κατόρθωσε (η Γερμανία) να επιβάλει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, με ασφυκτικά δεσμευτικούς όρους και με απόλυτο έλεγχο του ΕΥΡΩ και της ροής του. Όλες οι χώρες της Ζώνης επαιτούν από την Γερμανία και αυτή είναι επαρκώς εξασφαλισμένη από τις διακυμάνσεις και ισοτιμίες άλλων νομισμάτων, ειδικά του δολαρίου, ενώ μπορεί να δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο, αλλά η ίδια δανείζει εκ του ασφαλούς και με κέρδος.

Να μην περιμένουμε “έλεος” από τους Γερμανούς. Η πρωσική παιδεία τους και το ηθικό υπόβαθρο του προτεσταντισμού θα οδηγήσουν την κατάσταση στα άκρα.

Η Ελλάδα σήμερα ακολουθεί μία σαφώς πιο ικανοποιητική πολιτική έναντι των προβλημάτων της. Είναι προφανές, ότι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την τακτική που επιβάλλει η θεωρία των παιγνίων. Ο Βαρουφάκης έχει ειδικευτεί σ’ αυτήν. Καλό θα ήταν να πάρει και ως σύμβουλο τον Κων/νο Δασκαλάκη, που σήμερα θεωρείται ο κορυφαίος μαθηματικός στον τομέα αυτό. Πρέπει να ανατρέψει την υπάρχουσα συμπαγή κατάσταση, με την εξεύρεση ισχυρών συμμάχων, εντός και εκτός Ευρώπης.

Η στάση των ΗΠΑ δεν είναι τυχαία υπέρ της Ελλάδας, διότι οι ΗΠΑ διαβλέπουν τον γερμανικό κίνδυνο. Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί δεν έχουν κατανοήσει μάλλον τον κίνδυνο, την κατάστασή τους και το δυσμενές μέλλον που τους επιφυλάσσεται. Η Ελλάδα πρέπει να τους το επισημάνει και, προφανώς, θα ανεύρει, στις χώρες αυτές, σημεία της αδυσώπητης γερμανικής διείσδυσης. 

Ίσως έτσι τις ταρακουνήσει και τις πάρει με το μέρος της και επιτύχει τους στόχους της.

Θανάσης Αλμπάντη

Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα

Του Γιάννη Μακριδάκη

 Αγαπητέ Πρωθυπουργέ, κ. Αλέξη Τσίπρα, πρώτη φορά απευθύνομαι έτσι σε Πρωθυπουργό του νεοελληνικού κράτους αφού όλους τους προηγούμενους από εσάς, τους οποίους έζησα, μόνον αγαπητούς δεν μπορούσα να τους προσφωνήσω. Πολύν καιρό ήθελα να σας γράψω, πολύ πριν εκλεγείτε Πρωθυπουργός αλλά συνεχώς το ανέβαλα μέχρι που ήρθε προφανώς η κατάλληλη ώρα.

Δεν θα μακρηγορήσω, ούτε και θα γράψω αναλυτικά τις σκέψεις μου. Μοναχά θα σας πω ότι το πράγμα άρχισε να φαίνεται ολοκάθαρα πια, από τότε που ο Κ. Σημίτης ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας διαλάλησε το περίφημο: “Εκσυγχρονιζόμαστε, γινόμαστε Ευρώπη. Τα κουρεία θα γίνουν κομμωτήρια και τα καφενεία καφετέριες”. Από τότε, όλοι όσοι αγαπήσαμε την διαφορετικότητα της κάθε πατρίδας μέσα στο παγκόσμιο στερέωμα αρχίσαμε να θρηνούμε για την διαφαινόμενη ισοπέδωση, που είχε ήδη αρχίσει να επελαύνει ταχύτατα σε όλα τα επίπεδα, από τη φύση μέχρι τον πολιτισμό, μέχρι την οικονομία και τον άνθρωπο, τον οποίον ομογενοποίησε αποπροσανατολίζοντάς τον και καθιστώντας τον χυδαίο καταναλωτή του οικοσυστήματος δηλαδή του εαυτού του.

Η πατρίδα μας, πάμπλουτη σε φυσικούς πόρους, σε φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο, σε ανθρώπινο δυναμικό, η χώρα αυτή που κατοικούνταν μέχρι πριν μερικές δεκαετίες από ανθρώπους με τσαγανό, σοφία και απίστευτη ευρηματικότητα, προσόντα ανεπτυγμένα λόγω του γεωφυσικού τοπίου και του κλίματος, ανθρώπους οι οποίοι ένιωθαν τον πλούτο που τους περιέβαλλε και που κατείχαν, το εξέφραζαν δε ως “ήμασταν πλούσιοι, όλα τα είχαμε, μόνο λεφτά δεν είχαμε”, δέθηκε ξαφνικά στο άρμα του καταναλωτισμού και της Γερμανίας, παραδόθηκε στα δανεικά ευρώ και μετατράπηκε σε έναν κακομοίρη φτωχό δήθεν και προβληματικό συγγενή μιας ανιστόρητης και αποικιοκρατικής ευρωπαϊκής ένωσης, με την ευθύνη βέβαια να βαραίνει απόλυτα τους γερμανόδουλους ιδιοτελείς πολιτικούς νάνους που κυβέρνησαν έως πριν λίγες μέρες πριν από εσάς, ως τοποτηρητές της Γερμανίας επί εδάφους ελληνικού.

Δεν σκοπεύω αγαπητέ Πρωθυπουργέ, κ. Αλέξη Τσίπρα να αναλωθώ ούτε σε αυτούς ούτε στα έργα και τις ημέρες τους. Το μόνο που θέλω να σας πω είναι το εξής:

Ανήκω σε αυτούς που δεν ψήφισαν τον Σύριζα αλλά ανακουφίστηκαν από την εκλογική του επικράτηση λόγω φυσικά της εξαφάνισης από το οπτικό πεδίο και τις ζωές μας της ακροδεξιάς αμορφωσιάς, ακαλαισθησίας, αναξιοπρέπειας και των εκφραστών αυτής. Δεν ψήφισα τον Σύριζα για πολύ συγκεκριμένο λόγο. Διότι ενώ έβλεπα πεντακάθαρα ότι έχετε, το κόμμα και εσείς προσωπικά ως νέος άνθρωπος και πολιτικός, την μέγιστη ιστορική ευκαιρία να εμπνεύσετε την κοινωνία, να την ξεκολλήσετε από τον βούρκο της ευτέλειας και να την οδηγήσετε ξανά προς τις πραγματικές αξίες, δίνοντας το παράδειγμα σε όλο τον “πολιτισμένο” δυτικό κόσμο, με πίκρα διαπίστωνα συνεχώς ότι εσείς δεν το βλέπετε καθόλου έτσι αλλά έρχεστε μοναχά ως διορθωτές του υφιστάμενου συστήματος και όχι ως ριζοσπαστικοί αμφισβητίες αυτού.

Ήρθατε όμως στην εξουσία, σας έφερε ο λαός που μέχρις εδώ ήταν έτοιμος για αλλαγές, πολύ καλώς έκρινε και έπραξε, ήταν αυτό ένα τεράστιο βήμα προόδου και ελπίδας για επαναφορά τουλάχιστον των αξιών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης στην ζωή μας. Ήρθατε λοιπόν στην εξουσία και ξεκινήσατε με το καλημέρα και με τσαγανό, όπως φαίνεται, μια διαπραγμάτευση, η οποία όμως τελεί υπό τους όρους, τους ορισμούς και τα όρια του υφιστάμενου καταστροφικού για τους ανθρώπους και για το οικοσύστημα χρηματοοικονομικού συστήματος και της ανιστόρητης γερμανοκρατούμενης ευρωπαϊκής ένωσης.

Βρισκόμαστε τις μέρες αυτές εμπρός στην σκληρή στάση των Γερμανών και των εθελόδουλων πολιτικών των άλλων κρατών της Ευρώπης, οι οποίοι ακόμη κρατούν τις καρέκλες τους σε αντίθεση με τους Έλληνες ομοίους τους, τους οποίους εξαφανίσαμε ανεπιστρεπτί εύχομαι.

Αυτή η σκληρή στάση όλων δείχνει πεντακάθαρα ότι η Ευρώπη, όπως και όλος ο δυτικός καταναλωτικός “πολιτισμός”, δεν έχουν κανένα μέλλον αγαπητέ Πρωθυπουργέ. Δείχνει ότι οδεύουν προς την τελική αυτοκαταστροφή δια του κανιβαλισμού, αφού όμως πρώτα θα αφανίσουν όλα τα υπόλοιπα πλάσματα και το οικοσύστημα.

Η ιστορική λοιπόν παγκόσμια ευκαιρία που έχετε αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα, είναι να αποτελέσετε έμπνευση για την ελληνική κοινωνία, η οποία μπορεί να γίνει η πρώτη του δυτικού κόσμου που θα περάσει σταδιακά σε μια μετακαταναλωτική εποχή, η οποία έχει ήδη αρχίσει να αχνοφέγγει ούτως ή άλλως για την ανθρωπότητα.

Τα στάδια της πορείας αυτής είναι συγκεκριμένα.

Καμία υπαναχώρηση και παύση κάθε διαπραγμάτευσης εντός του γερμανικού μοντέλου διακυβέρνησης της Ευρώπης, αποχώρηση από την ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή ένωση του κεφαλαίου, με όλες τις απαραίτητες οικονομικού χαρακτήρα άμεσες πολιτικές  ενέργειες που συνεπάγεται κάτι τέτοιο ώστε να γίνει όσο πιο ομαλά η μετάβασή μας (κρατικοποίηση τραπεζών, κόψιμο εθνικού νομίσματος, κατάργηση όλων των άμεσων φόρων και έμμεση φορολόγηση της κατανάλωσης κλπ), πολιτική κινήτρων στους Έλληνες πολίτες ώστε να ενθαρρυνθούν να εγκαταλείψουν τις μεγαλουπόλεις, τα γήπεδα δηλαδή του καταναλωτισμού, που τους καθιστά ασθενείς και χειραγωγούμενους, ανασφαλείς και έρμαια των πολυεθνικών και να εγκατασταθούν ξανά στην ελληνική επαρχία, πλάι στους φυσικούς πόρους και την παραγωγή, πλάι στον πλούτο δηλαδή τον αέναο, ταυτοχρόνως στροφή σε μία ανάπτυξη ήπια, που να σέβεται το φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο αλλά και την κλίμακα κάθε τόπου, στροφή δηλαδή σε πολιτικές σμίκρυνσης και όχι πλέον γιγαντισμού, σε προτάσεις που θα αποτελέσουν όλες μαζί ένα γιγάντιο αναπτυξιακό έργο κάνοντας την Ελλάδα ένα άθροισμα μικρών παραδείσων φύσης πολιτισμού και συμβατής επιχειρηματικότητας, ταυτόχρονη παροχή παιδείας και όχι πλέον εκπαίδευσης, για την συνειδητοποίηση της φυσικής υπόστασης των Ελλήνων πολιτών, για την διαχείριση και την αναπλήρωση του αμύθητου και αειφόρου πλούτου της πατρίδας μας, για την επανάστηση του αξιακού μας συστήματος, για την επανασύνδεσή τους με την φιλοσοφία, την υγεία, τη ζωή.

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για όλα αυτά αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα, έχω άλλωστε ήδη γράψει πολλά επ’ αυτών καθ’ όλα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Δεν θα συνεχίσω όμως άλλο. Θα κλείσω λέγοντάς σας μόνον ότι ουτοπία είναι να πιστεύεις σε ένα τεχνητό ανθρώπινης νόησης και κατασκευής σύστημα και να παλεύεις να το τελειοποιήσεις, ενώ ρεαλισμός και μάλιστα απόλυτος είναι να πιστεύεις στο μόνο αυθύπαρκτο και αληθινό σύστημα, το οικοσύστημα, να το συνειδητοποιείς και να μην εκβιάζεις τους Νόμους του, οι οποίοι διέπουν κι εσένα ως πλάσμα φυσικό διότι κάθε τέτοια σου ενέργεια έχει συνέπειες που δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ολόγυρά σου.

Ας βγούμε αγαπητέ Πρωθυπουργέ κ. Αλέξη Τσίπρα από τον φαύλο κύκλο του χυδαίου καταναλωτισμού και ας πάρουμε τη ζωή και την πορεία εξαρχής, ας δείξουμε τον δρόμο στην Ευρώπη αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα των καταναλωτών. Αν πετύχουμε θα ζήσουμε ευτυχείς και με ευημερία, αν αποτύχουμε θα πεθάνουμε αξιοπρεπείς. Σε καμία περίπτωση δεν θα βγούμε χαμένοι.

Πηγή

 

Η Κεντροαριστερά της ΕΕ απειλείται από... ΣΥΡΙΖίτιδα!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Εμβρόντητοι ομολογούμε ότι μείναμε, μόλις αρχίσαμε να διαβάζουμε στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» ένα άρθρο του Ελιό ντι Ρουπό, του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Βελγίου στο γαλλόφωνο τμήμα της χώρας και μέχρι πρότινος πρωθυπουργού του Βελγίου. Σε πλήρη διάσταση με τον υποτιθέμενο ομοϊδεάτη του Ευάγγελο Βενιζέλο, ο Βέλγος σοσιαλιστής πανηγύριζε ανεπιφύλακτα για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. «Οι Ελληνες πολίτες ψήφισαν μαζικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια κραυγή ελπίδας για μια κοινωνία πιο δίκαιη και μια ολοφάνερη απόρριψη της πολιτικής λιτότητας, την οποία εφαρμόζει η ΕΕ και υποστήριζε ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς» υπογραμμίζει ευθύς εξαρχής ο πρόεδρος των Βέλγων σοσιαλιστών. «Είτε το θέλει είτε όχι η ευρωπαϊκή Δεξιά και παρ' όλες τις προσπάθειες που κατέβαλε εναντίον της Αριστεράς στον ελληνικό προεκλογικό αγώνα, η νίκη του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα είναι πλέον πολιτικό γεγονός το οποίο οφείλει να σεβαστεί ο καθένας, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρώπης» γράφει χωρίς περιστροφές.

Κλιμακώνει ανελέητα ο Βέλγος πρώην πρωθυπουργός την επίθεσή του εναντίον της γερμανικής και της υπόλοιπης ευρωπαϊκής Δεξιάς. «Ενώ η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιτευχθεί, εκπρόσωποι της Δεξιάς έκριναν απαραίτητο να υπενθυμίσουν ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να συνεχίσει με οποιοδήποτε κόστος τις μεταρρυθμίσεις της, ακόμη και με την κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτό υποδηλώνει μια βαθιά περιφρόνηση της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού, ο οποίος έκανε μια επιλογή εν πλήρει κυριαρχία» καταγγέλλει αδίστακτα ο Βέλγος σοσιαλιστής. «Βαθιά περιφρόνηση της δημοκρατίας και του ελληνικού λαού»! Αλήθεια, ποιος Ελληνας πολιτικός (ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ!) τόλμησε να χαρακτηρίσει με τόσο βίαιες εκφράσεις τη στάση της Δεξιάς, της Μέρκελ και του Σόιμπλε; Κανένας, προφανώς.

Ο Ελιό ντι Ρουπό δεν αναχαιτίζεται με τίποτα: «Οι υποστηρικτές της λιτότητας κάνουν λάθος μέσα στην ιδεολογική ξεροκεφαλιά τους. Διακινδυνεύουν να προσθέσουν μια δημοκρατική κρίση σε μια κρίση οικονομική και κοινωνική» τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση. «Η Ευρώπη πρέπει να χτίζεται με τους λαούς και όχι εναντίον των λαών!» προσθέτει. «Η επιβολή μεταρρυθμίσεων που μερικές φορές βιώνονται ως ταπείνωση είναι το καλύτερο μέσον για να τεθεί σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή οικοδόμηση και να φτιαχτεί το λίπασμα της κοινωνικής αποξένωσης και στη συνέχεια το λίπασμα των λαϊκισμών και των εξτρεμισμών» υπογραμμίζει. Μέχρις εδώ, θα έλεγε κανείς, ότι πρόκειται για ένα αξιοπρόσεκτο άρθρο ενός βαθιά δημοκρατικού σοσιαλιστή ηγέτη, ο οποίος με θέρμη υπερασπίζεται την επιλογή του ελληνικού λαού και προειδοποιεί την ευρωπαϊκή Δεξιά για τις συνέπειες της άρνησής της να αναγνωρίσει στους Ελληνες το δικαίωμα να εκλέγουν και κυβέρνηση η οποία αρνείται να εφαρμόσει την πολιτική της λιτότητας που έχει επιβάλει η ευρωδεξιά. Υπάρχει όμως και κάτι επιπλέον στο άρθρο του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Βελγίου το οποίο ανησυχεί πολύ περισσότερο τους Γερμανούς.

Πρόκειται για το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου αναγορεύει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε καταλύτη και σύμβολο ενότητας της Αριστεράς με την Κεντροαριστερά στην πάλη για μια «άλλη Ευρώπη», όπως λέει, την οποία περιγράφει ως «πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, πιο οικολογική και πιο αλληλέγγυα»! Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε εφιάλτη για την κυβέρνηση του Βερολίνου! Γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων στο άρθρο του ο Ελιό ντι Ρουπό: «Είναι τεράστιες οι ελπίδες που προκάλεσε η νίκη του Αλέξη Τσίπρα...

Πολλοί βλέπουν σήμερα έναν άνεμο αλλαγής στη νίκη του Αλέξη Τσίπρα. Πρέπει πάνω απ' όλα να ενωθούν όλοι για να δείξουν μέχρι ποιου σημείου είναι θεμελιώδης για όλους τους Ευρωπαίους μια άλλη Ευρώπη» τονίζει και προχωράει στο άκρως επώδυνο για το Βερολίνο κεντρικό σημείο της θέσης του: «Ως φυσικός σύνδεσμος με τις λαϊκές τάξεις, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και ευρύτερα η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να προωθήσουν το μήνυμα ελπίδας και νέας ώθησης, το οποίο ισχύει για το σύνολο των χωρών της Ευρώπης...

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα μαζί με άλλους στην Ευρώπη θα συνεχίσει αυτήν την κινητοποίηση και θα εξακολουθήσει να δίνει τη μάχη για μια ΕΕ πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική, πιο οικολογική και πιο αλληλέγγυα»! Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι στον χώρο της κεντροαριστερής σοσιαλδημοκρατίας και μόνο εκεί όλα τα κόμματα παραμένουν τυφλά υποταγμένα στη γερμανική πολιτική, αντιλαμβάνεται πως αν υλοποιηθεί η γραμμή του προέδρου των Βέλγων σοσιαλιστών, η κυβέρνηση του Βερολίνου θα κινδυνεύσει να βρεθεί απομονωμένη πολιτικά, με τον αντιγερμανισμό να κάνει θραύση σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο! Αμήν και πότε!

Πηγή

Τοπίο στην ομίχλη…

Του Άρη Σκιαδόπουλου

Αν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία αυτού του τόπου, θα εντοπίσει στιγμές απαράμιλλης αυτοθυσίας του ελληνικού λαού. Μιας αυτοθυσίας για το όραμα της ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας, της Δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας. Δεν ήταν όμως όλα πάντα εφικτά και το τίμημα ήταν πάντα βαρύ κι αβάσταχτο. Η μόνη σταθερά ήταν οι τσιφλικάδες, οι λαθρέμποροι, οι κραταιοί φοροκλέφτες του έθνους, οι λαθρέμποροι και οι μαυραγορίτες. Εκείνοι που διαχρονικά ωφελήθηκαν σε βάρος αυτού του λαού. Και εξακολουθούν να ευημερούν…

Αξιωματική αρχή αυτής της χώρας επιβλήθηκε να είναι το «αν πας με το σταυρό στο χέρι είσαι μαλάκας»… Έτσι καταστρατηγήθηκε κάθε έννοια δικαίου και αξιοκρατίας. Και έτσι φτάσαμε ως εδώ, που η χώρα χρεώθηκε με αυτούς όλους να ευημερούν και να μας λοιδορούν πισώπλατα.

Από την άλλη ήταν οι… προστάτες. Οι Ρώσοι, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Αμερικάνοι. Καθένας, ανάλογα, με τα συμφέροντά του, άνοιγε ή έκλεινε τις στρόφιγγες, χαλάρωνε ή έσφιγγε το βρόχο. Κι εμείς ασκούσαμε πάντα μια εξωτερική πολιτική που πάσχιζε έναν συνδυασμό των δικών μας επιδιώξεων σε συνάρτηση με τα συμφέροντα αυτών των δυνάμεων. Και είναι γεγονός ότι από την Απελευθέρωση του Έθνους από τους Τούρκους ως τα σήμερα δεν απεξαρτηθήκαμε απ´ αυτή την προστασία. Απλά, προϊόντος του χρόνου, οι προστάτες μετονομάστηκαν σε συμμάχους. Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο των εθνικών μας επιλογών, οι δυνατότητες μας ήταν πάντα ενορχηστρωμένες σ” ένα «πάρε δώσε». Κι” όποιος ονειρεύεται μια Ελλάδα ανεξάρτητη κι ακηδεμόνευτη σήμερα, κινείται στο πεδίο των ψευδαισθήσεων. Πολύ περισσότερο, όποιος υπόσχεται στο Λαό μια τέτοια Ελλάδα.

Σ αυτό το μαξιμαλισμό των υποσχέσεων και των ουτοπικών οραμάτων συχνά αναλίσκονται τα κόμματα και οι πολιτικοί. Έχουν συνηθίσει να υπόσχονται πολλά περισσότερα απ´ αυτά που είναι σε θέση να υλοποιήσουν. Όλοι μιλάνε αίφνης για τις βάσεις του θανάτου, αλλά οι βάσεις παραμένουν κραταιές. Αλλά δεν ξέρω αν κάποιο απ´ αυτά τα κόμματα θα μπορούσε ποτέ να μετατρέψει σε θαλάσσιο… πάρκο προστασίας της θαλάσσιας χελώνας τη Σούδα! Άλλο λοιπόν δικαιούμαι να ονειρεύομαι και άλλο δίνω σάρκα και οστά στα όνειρά μου.

Έτσι, μέσα στο πλαίσιο του προεκλογικού μαξιμαλισμού, ακούσαμε κι” ότι την επαύριο των εκλογών η Κυβέρνηση θα σκίσει τα μνημόνια. Ήξερε όμως πάρα πολύ καλά, ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Μάλιστα είχε πάρει και το μήνυμα από φίλα προσκείμενο πανεπιστημιακό (που υπήρξε και είδωλο του Βαρουφάκη), ότι μ” αυτά τα μυαλά, το πρόγραμμα δε βγαίνει. Εκείνο όμως που είναι βέβαιο είναι ότι η Ευρώπη δεν θα έλεγε όχι σε μια αποσυμπίεση της κοινωνίας. Μ” αυτή τη λογική, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε μια στρατηγική γνωστή στους Ευρωπαίους παλαιόθεν: Ζητώ το μάξιμουμ για να πετύχω το μίνιμουμ. Και το μίνιμουμ δεν προβλέπει τίποτα άλλο από μια ελάφρυνση των υποχρεώσεων της χώρας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα δώσει και τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να ελαφρύνει τα βάρη στην κοινωνία και να κυνηγήσει στο βαθμό που μπορεί τη φοροδιαφυγή και την απληστία της πλουτοκρατίας. Ως εκεί.

Από κει και πέρα, το τοπίο παραμένει ακόμα θολό.

Πηγή

Γιατί έχει άδικο η κυβέρνηση και γιατί πρέπει να τη στηρίξουμε

Τελικά θα κατέβουμε στο Σύνταγμα να στηρίξουμε την κυβέρνηση, με ρωτούν από το πρωί πολλοί φίλοι και αναγνώστες. Η απάντηση δεν μπορεί να στηρίζεται στο θυμικό. Στους δρόμους δεν κατεβαίνεις επειδή «τα πήρες στο κρανίο» αλλά για να πετύχεις συγκεκριμένους στόχους. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.

Υπάρχουν ορισμένα σημαντικά προβλήματα στην ακολουθούμενη οικονομική διαπραγμάτευση της κυβέρνησης, τα οποία πηγάζουν από την ευρο-λαγνεία της και την μέχρι στιγμής απόφαση να μην προχωρήσει σε ρήξη με τους δανειστές.

Όπως εξηγούσε ο James Meadway, από το New Economic Foundation, οι δυο βασικές προτάσεις του Γ.Βαρουφάκη, οι οποίες δεν περιλαμβάνουν διαγραφή χρέους, πάσχουν σε σημαντικά σημεία τους.

Καταρχήν η πρόταση του ελληνικού υπουργείου οικονομικών προβλέπει ότι το χρέος που κατέχει η ΕΚΤ θα ανταλλαγεί με «διηνεκή ομόλογα» (perpetual bonds), για τα οποία η Ελλάδα θα πληρώνει μόνο (χαμηλούς) τόκους, χωρίς να αποπληρώνει τα κεφάλαια δανεισμού. Κατά δεύτερον ο Βαρουφάκης φαίνεται να προτείνει ανταλλαγή του χρέους με «ρήτρα ανάπτυξης», το οποίο σημαίνει ότι η Ελλάδα θα αρχίσει την αποπληρωμή μόνο όταν η αύξηση του ΑΕΠ ξεπερνά ένα ποσοστό (πιθανότατα το 3%).

Όπως εμμέσως πλην σαφώς είχε προβλέψει ο Meadway και αρκετοί ακόμη οικονομολόγοι, μετά την πραξικοπηματική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εναντίον της Ελλάδας η ελπίδα να συμπράξει η ΕΚΤ στο πρώτο σκέλος της πρότασης αποτελεί χίμαιρα. Με τη στάση της η ΕΚΤ απέδειξε ότι αποτελεί τυφλό όργανο του Βερολίνου με αποστολή να συνθλίβει οποιαδήποτε χώρα τολμά να ξεστρατίσει από τη γραμμή του οικονομικού Ράιχ.

Εξίσου προβληματική είναι όμως και η δεύτερη πρόταση, η οποία στην πράξη προϋποθέτει και υπονοεί την ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 1.5%. Το πρωτογενές πλεόνασμα να θυμίσουμε είναι η διαφορά ανάμεσα σε αυτά που μπαίνουν στα κρατικά ταμεία (π.χ από φόρους) και σε αυτά που δαπανώνται – χωρίς να συνυπολογίζονται οι τόκοι για την αποπληρωμή των δανείων.

Θεωρητικά, εκτιμά ο Meadway, o ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να πετύχει το συγκεκριμένο στόχο με τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος – ουσιαστικά βάζοντας τους πλούσιους να πληρώσουν. Αυτό που δεν θέλησε δηλαδή να κάνει καμία κυβέρνηση από δημιουργίας του ελληνικού κράτους πρέπει να γίνει σε διάστημα λίγων μηνών ενώ η χώρα βρίσκεται με το περίστροφο του Βερολίνου στον κρόταφο και ενώ αυτοί που χρωστάνε ελέγχουν το σύνολο των καθεστωτικών ΜΜΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κυβερνητικό κόμμα που μπορεί και επιβάλλεται να το τολμήσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρει – και σίγουρα όχι στα χρονικά περιθώρια που έχει μπροστά του.

Αν όμως η μεταρρύθμιση αποτύχει ή καθυστερήσει η μόνη εναλλακτική είναι νέος κύκλος λιτότητας, που θα υποσκάψει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα την πολιτική δύναμη της κυβέρνησης.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι συνήθως δεν εξεγείρονται στο αποκορύφωμα μιας κρίσης αλλά όταν καταποντίζονται οι ελπίδες τους. Και αυτή τη στιγμή ελπίζουν.

Στην ουσία του όμως το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό. Όπως εξηγούσε και ο Πολ Κρούγκμαν, στο πλαίσιο της ευρωζώνης τα χέρια της Ελληνικής κυβέρνησης είναι δεμένα – για αυτό άλλωστε και ο ίδιος παρομοίαζε πάντα το ευρώ σαν ένα «ζουρλομανδύα». Όσο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται υπό την ομηρεία της ΕΚΤ για την παροχή ρευστότητας, καμία κυβέρνηση δεν έχει ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά στα χέρια της. Ο εκάστοτε πρόεδρος της ΕΚΤ θα προκαλεί μια τραπεζική κρίση και θα απειλεί να ανατρέψει την κυβέρνηση σε διάστημα λίγων ημερών.

Ας μην ξεχνάμε ότι στελέχη της Deutsche Bank δήλωναν ότι είτε θα αλλάξει το (ευρωπαϊκό) Status Quo ή η ελληνική κυβέρνηση. Και μπορούμε να υποθέσουμε ότι απλώς δίνουν εντολή να συμβεί το δεύτερο.

Προφανώς και μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης μπορεί να επέλθει μια σοσιαλδημοκρατικού τύπου βελτίωση των συνθηκών για την ελληνική κοινωνία. Οι οικονομικές ελίτ της Ευρώπης το γνωρίζουν και θα μπορούσαν να συναινέσουν σε μια προσωρινή χαλάρωση – πριν προχωρήσουν δηλαδή σε μια νέα επίθεση εναντίον των εργαζομένων σε μερικά χρόνια. Σήμερα όμως δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν εάν η Ελλάδα δεν τους απειλεί με μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από το ευρώ και εθνικοποίηση των τραπεζών.

Σημαίνουν μήπως όλα αυτά ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην τύχη της αν διαφωνούμε με την μετριοπαθή στάση της; Ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει όλοι να είμαστε στους δρόμους σήμερα και κάθε ημέρα αποδεικνύοντας ότι δεν θα περάσει ο πραξικοπηματικός εκβιασμός της Ε.Ε.

Στο παρελθόν πολύ πιο δεξιές και συντηρητικές κυβερνήσεις αναγκάστηκαν, υπό την λαϊκή πίεση, να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι απέναντι στους δανειστές τους. Πόσο μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος περιέχει εν σπέρματι αρκετά ριζοσπαστικά στοιχεία στους κόλπους του.

Η μαχητική στάση στους δρόμους δεν σημαίνει αποδοχή της μετριοπάθειας ή της δικτατορίας της Ε.Ε. Σημαίνει ότι στηρίζουμε την κυβέρνηση αφαιρώντας της την επιλογή της συνθηκολόγησης.

Αρης Χατζηστεφάνου

Πηγή

Όταν οι άθλιοι απειλούν τους εξαθλιωμένους

Αγαπητέ πιτσιρίκο,

Τα σημερινά γεγονότα είναι η αδιάσειστη απόδειξη πως η δημοκρατία εμποδίζει την οικονομική πρόοδο. Απαγορεύεται σε μια αποικία χρέους να εκλέγει πατριωτική κυβέρνηση. Οι ωμές παρεμβάσεις δεν πρέπει να προκαλούν εντύπωση. Η Ελλάδα είναι αποικία από το έτος ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους.

Γι” αυτό νοιώθω ελπίδα με το ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπω μια πρωτοφανή ανυπακοή ελληνικής κυβέρνησης.

Θα προτιμούσα να μπει στο τραπέζι η έξοδος από το ευρώ, για να τρέχουν οι τραπεζίτες και να μην φτάνουν, αλλά δεν πειράζει κάτι είναι και αυτό.

Σήμερα ξεκινάει μια μεγαλειώδης επιχείρηση τρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Τις επόμενες μέρες ενδέχεται να κλείσουν ΑΤΜ να στερέψει η αγορά από ρευστό να κλείσουν τα σουπερμάρκετ.

Η τηλεόραση θα μας βομβαρδίσει με απίστευτο όγκο στυγνής προπαγάνδας και η στάση μας θα είναι καθοριστική για το μέλλον.

Ήρθε η ώρα που οι άθλιοι γραφειοκράτες απειλούν τους εξαθλιωμένους να συμμορφωθούν. Μήπως ήρθε η ώρα να ανταποδώσουμε;

Τα τελευταία χρόνια, έχασα την επιχείρηση μου, βρέθηκα μήνες χωρίς δουλειά, άλλαξα πόλη, κατεληξα σε χωριό της Λάρισας, παραλίγο να πεινάσω, ένοιωσα τον οικονομικό ρατσισμό της κοινωνίας στο πετσί μου νοσηλεύτηκα ανασφάλιστος επειδή δεν είχα να πάρω κάποια φάρμακα.

Να φοβηθώ τώρα τι; Τις απειλές του Ντράγκι; Να μη σώσουν να μας δώσουν ούτε δεκάρα τσακιστή. Μολών λαβέ ρε. Ελάτε να τα πάρετε από αυτούς που σας χρωστάνε. Ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή.

Γι” αυτό, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να κάνει ούτε ένα χιλιοστό πίσω. Πρέπει να βγει μαζικά στους δρόμους για να κάνει πλάτες στην ελληνική κυβέρνηση.

Αν κάτσει πάλι σπίτι τότε θα αποφασιστούν όλα ερήμην του για άλλη μια φορά.

Ήρθε η στιγμή που οι προβολείς πέφτουν πάνω μας. Όλος ο κόσμος θα παρακολουθήσει το γαλατικό χωριό ή άλλη μια συντριβή της αυθάδειας.

Πρέπει να θυμόμαστε καθημερινά τι ζήσαμε τα τελευταία έξι χρόνια: μνημόνια, χημικό πόλεμο από τα ΜΑΤ, μαύρο στη δημοκρατία, φοροληστρικές επιδρομές, επιστράτευση απεργών, πρωτοφανής ανεργία, καταποντισμός μισθών-συντάξεων, συντριβή της κοινωνικής πρόνοιας, πάνω από 1 εκατομμύριο ανασφάλιστοι, Σκουριές Χαλκιδικής, δολοφονία Φύσσα, νεοναζισμός, μετανάστευση χιλιάδων ανθρώπων, αύξηση του χρέους στο 180% του ΑΕΠ, εξαετής ύφεση ρεκόρ για κράτος σε καιρό ειρήνης, λίστα Λαγκάρντ, μεγαλοπρεπείς κωλοτούμπες πολιτικών, πεινασμένα παιδιά στα σχολεία, κλείσιμο σχολείων-νοσοκομείων, ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, διαθεσιμότητα, διαγραφή αιώνιων φοιτητών, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αστυνομοκρατούμενες εθνικές παρελάσεις, απόπειρα χρηματισμού βουλευτή, συνταγματικές εκτροπές, ορισμός τραπεζίτη μη εκλεγμένου από τον ελληνικό λαό στο πρωθυπουργικό αξίωμα, ματωμένες φράουλες, εισιτήριο στα νοσοκομεία, ελεγκτές ράμπο στα ΜΜΜ.

Θέλουμε και άλλα; Δε φτάνουν αυτά;

Σου είχα γράψει πριν δυο χρόνια πως έχω κουραστεί με την απάθεια πιτσιρίκο. Τον τελευταίο μήνα αρχισα πάλι να ελπίζω στη διάθεση που φαίνεται υπάρχει για κάτι διαφορετικό. Αργησε ξε-άργησε ελπίζω να μην διαλέξουμε να μείνουμε στην ιστορία ως οι αθλιοι του Βίκτωρ Ευρώ.

Δεν χρωστάμε σε κανέναν. Τώρα νεοέλληνα δράσε ή σκάσε.

Στο μεταξύ, οι Γερμανοί φόρεσαν τη στολή του δυνάστη για άλλη μια φορά. Κρίμα.

Ο γερμανικός λαός πρέπει σύντομα να διαφοροποιηθεί από τη στάση της καγκελαρίας. Ξυπνάει μνήμες στους άλλους λαούς που δεν θα βγουν σε καλό για το όνειρο της αδελφοποιημένης Ευρώπης. Δεν θα βγουν σε καλό για την ίδια τη Γερμανία.

Από καρδιάς

Λαρισαίος

ΥΓ1: Μνεία στους λιαρόπουλους που και καλά εκπροσωπούν το εναλλακτικό ρεύμα. Στους αντισυστημικούς με αφεντικά. Κοροιδία.

ΥΓ2: Ειδική μνεία στην Αννα Παναγιωταρέα που προειδοποίησε εγγράφως για το ΣΥΡΙΖΑ. Η κρατικοδίαιτη νεο-δούλα που τώρα είναι υπεύθυνη επικοινωνίας της Αμφίπολης μίλησε για δικαίωση του Σαμαρά. Εμετός.

ΥΓ3: Ειδικότερη μνεία στον Θεόδωρο Πάγκαλο που αποκάλεσε ψυχοπαθή τον Βαρουφάκη. Ασχολίαστο.

ΥΓ4: Από τον Θούριο του Ρήγα Φερραίου. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή. Αφιερωμένο.

(Αγαπητέ φίλε, είστε σαρωτικός. Να είστε καλά.)

Πηγή

«Συμφωνήσαμε ότι διαφωνούμε»

Η διαφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας στον τρόπο αντιμετώπισης της ελληνικής οικονομικής κρίσης ήταν το αποτέλεσμα της συνάντησης των υπουργών Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Γιάνη Βαρουφάκη, που συναντήθηκαν στη Γερμανία. 

«Συζητήσαμε διεξοδικά και για αρκετή ώρα -όχι πάντα με συμφωνία- αλλά στο επίπεδο της παραδοσιακής φιλίας των δύο χωρών» ανέφερε αρχικά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και συμπλήρωσε πως οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι θα παραμείνουν δεσμευμένοι για μια ενωμένη Ευρώπη.

«Η Ελλάδα είχε τον πιο δύσκολο δρόμο, σημείωσε σημαντική πρόοδο το τελευταίο διάστημα. Όμως προέχει η τήρηση των ανειλημμένων δεσμεύσεων» είπε ο κ. Σόιμπλε και σημείωσε πως η Ελλάδα πρέπει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, ενώ αναφερόμενος στις εξαγγελίες της κυβέρνησης στο ότι οι πλούσιοι πρέπει να συμμετέχουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, πρότεινε να υπάρξει γερμανική βοήθεια με εμπειρογνώμονες, ώστε να φτιαχτεί αποτελεσματικός φοροεισπρακτικός μηχανισμός, πρόταση που, όπως είπε, απορρίφθηκε στο παρελθόν. 

Ο Γερμανός υπουργός υπογράμμισε ότι περίπτωση κουρέματος ή απομείωσης του χρέους δεν υπάρχει στην ατζέντα και πρόσθεσε ότι το θέμα είναι να εξασφαλιστεί η πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές. Αναφορικά με φόβους που εκφράζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ανέφερε πως δεν υπάρχει θέμα δημιουργίας μιας «γερμανικής Ευρώπης». 

Ερωτηθείς από τον ανταποκριτή της «Εφημερίδας των Συντακτών» στη Γερμανία, Παντελή Βαλασόπουλο, σχετικά με τις υποθέσεις διαφθοράς όπως αυτή της Siemens, ο κ. Σόιμπλε απάντησε με ένα γερμανικό ρητό: «Ο καθένας να κοιτάξει την πόρτα του». 

«Υπήρξε σημαντική πρόοδος στην υλοποίηση του προγράμματος στην Ελλάδα, αλλά, όπως σημείωσε, υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει ακόμα να γίνουν» υπογράμμισε ο κ. Σόιμπλε και συμπλήρωσε πως «η Ελλάδα ανήκει στο ευρώ. Πρέπει να διαπραγματευτεί με τους τρεις θεσμούς που στηρίζουν το πρόγραμμα διάσωσης».

Από την πλευρά του ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης σημείωσε οι δύο πλευρές δεν κατέληξαν σε συμφωνία, αλλά έθεσαν το πλαίσιο για τις διαβουλεύσεις και πως η ελληνική κυβέρνηση θέλει λίγο χρόνο για να παρουσιάσει τις θέσεις της. 

Ο κ. Βαρουφάκης είπε: «Δεν συζητήσαμε ούτε το χρέος, ούτε το πρόγραμμα αποπληρωμής αλλά μόνο το πλαίσιο για τις διαβουλεύσεις. Το μήνυμά μας είναι ότι με τη δική μας κυβέρνηση υπάρχει ένας δυνητικός εταίρος για τα ευρωπαϊκά προβλήματα». 

«Η Γερμανία να περιμένει ότι δεν θα προάγουμε μόνο τα συμφέροντα των Ελλήνων, αλλά και των Ευρωπαίων. Είναι σθεναρή μας δέσμευση να λέμε τα πράγματα όπως είναι και έχουμε τη βούληση να κάνουμε μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις που δουλεύουν» συμπλήρωσε ο Έλληνας υπουργός και πρόσθεσε πως η ελληνική πλευρά θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμα γέφυρα μέχρι το τέλος Μαΐου. 

«Ζητάμε χρόνο, λίγο χρόνο, ώστε η κυβέρνηση να παρουσιάσει στους εταίρους της συνεκτικές προτάσεις» υποστήριξε. 

«Το μήνυμά μου προς τον κ. Σόιμπλε είναι ότι στην κυβέρνηση αυτή έχει εταίρο στην αναζήτηση λύσεων σε προβλήματα της Ένωσης» υπογράμμισε ο κ. Βαρουφάκης και συμπλήρωσε πως «ο ελληνικός λαός θέλει να τελειώσει αυτή η ταπείνωση».

Τέλος, ο κ. Βαρουφάκης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της Χρυσής Αυγής λέγοντας ότι «πρέπει να σεβαστούμε τις υπάρχουσες συνθήκες και συμφωνίες, χωρίς να συνθλίψουμε με ένα σφυρί τη Δημοκρατία» και πρόσθεσε πως η Γερμανία είναι ένα έθνος που μπορεί να καταλάβει την Ελλάδα πολύ καλύτερα από κάθε άλλο, πώς δηλαδή μια οικονομία σε ύφεση μπορεί να επωάσει το «αυγό του φιδιού». 

Πηγή

Τσίπρας: Διασφαλισμένες οι καταθέσεις - Μηνύματα προς Μέρκελ

Μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας, διαβεβαιώσεις για την διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και τις καταθέσεις των πολιτών αλλά και αιχμές που στρέφονται τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό και ιδιαίτερα της Γερμανία σχετικά με τον σεβασμό της δημοκρατίας και του αποτελέσματος των ελληνικών εκλογών, θέλησε να στείλει ο πρωθυπουργός μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ο φόβος τελείωσε υπάρχει δύσκολη δουλειά μπροστά, ο δρόμος θα είναι ανηφορικός γιατί πρέπει να χτίσουμε την Ελλάδα από την αρχή, διαμήνυσε καλώντας τους βουλευτές του σε εγρήγορση για τον δύσκολο έργο που έχουν μπροστά.

Σημείωσε ότι η Ελλάδα δεσμεύεται από τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ελληνική κυβέρνηση θα τους σεβαστεί αλλά και θα εργαστεί για να τους αλλάξει. Δεσμευόμαστε είπε για πρωτογενώς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς αλλά, ξεκάθαρα πράγματα η λιτότητα δεν αποτελεί ιδρυτική συνθήκη τη Ευρωπαϊκής Ένωσης

Θα πρέπει συνέχισε και οι εταίροι να σεβαστούν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.

 

Λίγο πριν, αναφερόμενος στον κύκλο επαφών που πραγματοποίησε τις τελευταίες ημέρες και κατά την πρώτη εβδομάδα διακυβέρνησης έκανε θετικό απολογισμό. Συγκεκριμένα τόνισε ότι η Ελλάδα πλέον αποτελεί σημείο αναφοράς στην Ευρώπη, καθώς κατάφερε να αλλάξει η ατζέντα και να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων η ανάπτυξη και όχι η λιτότητα, ενώ για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια παρουσίασε στους Ευρωπαίους αξιωματούχους και σε Ευρωπαίους ηγέτες ένα εθνικό εναλλακτικό σχέδιο και κέρδισε συμμαχίες.

Το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια είπε, οδήγησε σε απόλυτη αποτυχία αλλά η Ελλάδα υπογράμμισε "δεν είναι πια ο μίζερος εταίρος που ακούει διδαχές και κάνει τα μαθήματά του". Στη συνέχεια και απαντώντας στις γερμανικέ πιέσεις για ένα συγκεκριμένο σχέδιο, πέταξε το μπαλάκι στην πλευρά της Γερμανίας λέγοντας ότι η Ελλάδα έχει καταθέσει τις προτάσεις της και περιμένει να δει και τις προτάσεις των εταίρων της καθώς η Γερμανία δεν έχει διατυπώσει συγκεκριμένη πρόταση.

 

Ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του ζήτησε εκ νέου χρόνο προσθέτοντας ότι αυτό είναι προς το συμφέρον και της Ευρώπης, και διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση του δεν θα προδώσει την εμπιστοσύνη των πολιτών καθώς και ότι εγγυάται την ασφαλή διαπραγμάτευση που διασφαλίζει και δεν ρισκάρει την πορεία της χώρας στην ΕΕ, ενώ παράλληλα ανέφερε ότι εγγυάται τις καταθέσεις των πολιτών.

Επέμεινε στην ανάγκη πραγματικών μεταρρυθμίσεων όχι επειδή κάποιοι τις ζητάνε όπως είπε, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τις έξωθεν πιέσεις στις οποίες συμπλήρωσε ότι αυτοί που τις ζητάνε είναι "υποκριτές" γιατί δεν έκαναν τίποτε τα τελευταία πέντε χρόνια. 

 

Κλείνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε σε στρατηγικά σχέδια που υπάρχουν και θέλουν να υπονομεύσουν την Ελλάδα - αναφέρθηκε και σε εκείνους εντός της χώρας που θέλουν, όπως είπε, να πετύχει ο νεοφιλελευθερισμός και δεν το κρύβουν, παραπέμποντας σε περίπτωση στελέχους που σχολίαζε τη συνάντηση Ντάισελμπλουμ - Βαρουφάκη στο τουίτερ.

Στο σημείο αυτό χαρακτήρισε επικίνδυνες δηλώσεις ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα και επανέλαβε ότι η Ελλάδα "δεν απειλεί και δεν απειλείται, δεν εκβιάζει και δεν εκβιάζεται".Και κάλεσε απευθυνόμενος εντός κι εκτός χώρας "και οι τελευταίοι οπαδοί των πιο σκληρών και άδικων πολιτικών να σταματήσουν να προσβάλλουν την νοημοσύνη του ελληνικού λαού και των Ευρωπαίων πολιτών".

Πηγή

 

Bloomberg: Το μόνο που λέμε είναι, δώστε στην Ελλάδα μια ευκαιρία

Λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά τη νίκη του στις ελληνικές εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα δυσβάσταχτα χρέη της Ελλάδας. Η προθυμία του να ζητήσει από τους πιστωτές μερική διαγραφή των οφειλόμενων αξίζει μια συμβιβαστική απάντηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κάπως έτσι ξεκινούν το άρθρο τους οι editors του Bloomberg το οποίο παραφράζει το γνωστό στίχο των Beatles και ζητάει από τους εταίρους να δώσουν μια ευκαιρία στην Ελλάδα. Σημειώνει παρακάτω: «Αυτή η συμβιβαστική απάντηση δεν συμβαίνει. Ο Έλληνας Γιάνης Βαρουφάκης σε μια επίθεση γοητείας στην περιοδείας του ανά την Ευρώπη, συνάντησε ένα ανάχωμα την Τετάρτη στη συνάντησή του με τον Μάριο Ντράγκι ο οποίος ανακοίνωσε πως δεν θα δεχθεί τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση για νέα δάνεια. Αν και τα ελληνικά ομόλογα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη για τη λήψη επείγουσας παροχής ρευστότητας από την Τράπεζα της Ελλάδας, η κίνηση της ΕΚΤ σηματοδοτεί μια σκληρή γραμμή στις απαιτήσεις της Ελλάδας για ελάφρυνση του χρέους και ευκολότερες φορολογικές συνθήκες.

Και συνεχίζει το άρθρο του Bloomberg: Την Πέμπτη ο κ. Βαρουφάκης συναντάει τον Σόιμπλε. Μένει να δούμε αν η Γερμανία θα δώσει χρόνο στην Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της στις διαπραγματεύσεις, χωρίς να αντιμετωπίσει μια κρίση ρευστότητας, αν και η κυβέρνηση της Γερμανίας οδηγεί την αντίσταση κατά ενός συμβιβασμού. Η Γερμανία και η ΕΚΤ θα πρέπει να αναγνωρίσουν την ανάγκη να βρουν κοινό έδαφος με την Ελλάδα και μάλιστα γρήγορα. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελλάδας εξαρτάται από τη χρηματοδότηση της ΕΚΤ, τη στιγμή μάλιστα που οι καταθέτες σηκώνουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες και θα κρύβουν κάτω από πλακάκια μπάνιου. Η ΕΚΤ ζητάει από την Ελλάδα να παραμείνει κάτω από ένα πρόγραμμα με το υπάρχον να λήγει στο τέλος του μήνα.

Ως απάντηση ο Βαρουφάκης αφήνει τη συγχώρεση του χρέους και προτείνει να επιτραπεί στην Ελλάδα να καθυστερήσει την αποπληρωμή και να ανταλλαχθεί κάποιο χρέος με νέους τίτλους που θα συνδέονται με τις επιδόσεις της οικονομίας. Και τα δύο είναι άξια προσοχής.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν υπό τον έλεγχό τους το οικονομικό πεπρωμένο της Ελλάδας. Η χώρα χρωστάει 316 δισεκατομμύρια ευρώ με το χρέος να είναι άνω του 170% του ΑΕΠ. Λιγότερο από το 1/5 ανήκει σε ιδιώτες επενδυτές και το υπόλοιπο οφείλεται σε κράτη.

Και καταλήγει το άρθρο του Bloomberg: Η ΕΕ πρέπει να αναγνωρίσει ότι είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών μελών να θέσει εκ νέου την Ελλάδα στο δρόμο προς τη φερεγγυότητα και αυτό σημαίνει περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους. Η ακραία δημοσιονομική λιτότητα δεν βοηθάει, ενώ η γερμανική δημοσιονομική αδιαλλαξία έχει επιδεινώσει την οικονομική δυσπραγία της Ευρωζώνης. Πρόσφατα ο γραμματέας του γαλλικού προϋπολογισμού Κριστιάν Εκέρτ δήλωσε στην Εθνοσυνέλευση ότι «θα πρέπει να αφήσουν την Ελλάδα να επιστρέψει στην ανάπτυξη. Αν η αποκατάσταση της ευρωπαϊκής ενότητας είναι ένας στόχος -και πρέπει να είναι ένας στόχος – υπάρχει ένα κέρδος με το δείξει κανείς ευελιξία. Θα αναγνωρίσει την εντολής της νέας ελληνικής κυβέρνησης και τη διαμαρτυρία που εκφράστηκε στις πρόσφατες εκλογές από τους Έλληνες ψηφοφόρους. Στην πρώτη περίπτωση το μόνο που χρειάζεται είναι μια οικονομική ανάσα, επιτρέποντας στην ΕΚΤ να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις τράπεζες της χώρας και να διευκολύνει τις προθεσμίες του προγράμματος διάσωσης. Η ΕΕ και η Ελλάδα θέλουν να κρατήσουν τη χώρα στο σύστημα του ευρώ. Ωστόσο, ο κίνδυνος ενός παραπατήματος από μια άπειρη νέα κυβέρνηση, καθώς αντιμετωπίζεται σκληρά από τους συνομιλητές της, παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Οι ηγέτες της Ευρώπης πρέπει να καταλάβουν ότι το κόστος της ελληνικής εξόδου του ευρώ θα είναι τεράστιο - όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την ευρύτερη Ένωση.

Πηγή 

«Σώστε την Ευρώπη από την τρέλα της»: Τα αμερικανικά ΜΜΕ για τις ελληνικές προτάσεις

Κατανόηση στο αίτημα της Ελλάδας για μία νέα συμφωνία για το χρέος δείχνουν πολλά αμερικανικά ΜΜΕ, τουλάχιστον μεγαλύτερη κατανόηση από αυτή που φαίνονται να δείχνουν πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.

Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο της Katrina van der Heuvel στη Washington Post, στο οποίο κάνει λόγο για «βλακείες» που ακούγονται σχετικά με την ευρω-κρίση και τονίζει πως με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο ελληνικός λαός δίνει ελπίδα στην Ευρώπη.

Καλεί μάλιστα στον Μπαράκ Ομπάμα να δράσει, απευθύνοντας μία ηχηρή έκκληση για να «σωθεί η Ευρώπη από την τρέλα της», υπογραμμίζοντας πως το ελληνικό χρέος είναι αδύνατο να αποπληρωθεί.

Σε άρθρο της στους New York Times, σε αντίστοιχο ύφος, η ακαδημαϊκός Τέρα Λόσον Ρέμερ κάνει λόγο για «συμφωνία που η Ευρώπη δεν μπορεί να αρνηθεί», αναφορικά με τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Καλεί μάλιστα τον Μάριο Ντράγκι και την Κριστίν Λαγκάρντ να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις και να «συναντήσουν» τον Αλέξη Τσίπρα στη μέση του δρόμου, προκειμένου να βγουν όλοι κερδισμένοι, με λογικούς όρους αποπληρωμής για την Ελλάδα, που θα επιτρέψουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και θα έχουν θετική επίδραση σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.

Εξάλλου, τόσο η Wall Street Journal όσο και το τηλεοπτικό δίκτυο CNBC επισημαίνουν πως οι αγορές φαίνονται να ηρεμούν από τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, σημειώνοντας πάντως πως αυτές δεν πείθουν τη Γερμανία, που εμμένει στις θέσεις της.

Πηγή