Εcofin: Ενέκρινε την παράταση για γαλλικό έλλειμμα

Η διετής παράταση, η οποία εγκρίθηκε τυπικά από τους υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε. σε συνάντηση στις Βρυξέλλες την Τρίτη, ακολουθεί την απόφαση της Κομισιόν τον περασμένο μήνα.

Η γαλλική κυβέρνηση κέρδισε επιπλέον δύο χρόνια για την μείωση του ελλείμματος κάτω από το όριο του 3%, παρά τις αντιρρήσεις από άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης για ευνοϊκή μεταχείριση όσον αφορά την τήρηση των δημοσιονομικών κανονισμών.

Η διετής παράταση, η οποία εγκρίθηκε τυπικά από τους υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε. σε συνάντηση στις Βρυξέλλες την Τρίτη, ακολουθεί την απόφαση της Κομισιόν τον περασμένο μήνα. Με βάση τους κανονισμούς της Ε.Ε., η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταθέτει πρόταση για το αν πρέπει να δοθεί παράταση σε μια χώρα η οποία στη συνέχεια κρίνεται από τους υπουργούς Οικονομικών.

Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Μάικλ Νούναν, ένας από τους πιο ένθερμους επικριτές της απόφασης κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, δήλωσε πως έθεσε το ζήτημα της ισότιμης μεταχείρισης των κρατών μελών.

«Λέω πως αν κάνεις παραχωρήσεις σε έξι ή εφτά ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων και η Γαλλία, θέλουμε και εμείς παραχωρήσεις» δήλωσε ο κ. Νούναν. Αξιωματούχοι της Ε.Ε. ανέφεραν στους Financial Times πως παρόμοιες ανησυχίες εξέφρασαν και άλλες μικρότερες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Πορτογαλία και η Σλοβακία.

Πηγή

Ήσυχος: Έχουμε 400.00 έγγραφα της Βέρμαχτ που αποδεικνύουν τις καταστροφές των ναζί

Την αποκάλυψη ότι στο Πεντάγωνο υπάρχουν περίπου 400.000 έγγραφα της γερμανικής Βέρμαχτ που αποδεικνύουν τις καταστροφές που έγιναν στην Ελλάδα την Κατοχή, έκανε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Κώστας Ήσυχος μιλώντας στη Βουλή κατά την συζήτηση για την επανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για την Διεκδίκηση των Οφειλών της Γερμανίας.

Μάλιστα όλο το υλικό των 400.000 εγγράφων θα διατεθεί από την Τρίτη για την υποστήριξη του έργου της Επιτροπής. Τα έγγραφα βρίσκονται εδώ και λίγους μήνες στα ιστορικά αρχεία των Ενόπλων Δυνάμεων, βρίσκονται ήδη σε διαδικασία ψηφιοποίησης και προέρχονται από τις ΗΠΑ.

Όπως είπε ο Κ. Ήσυχος αφορούν τα ημερολόγια της Βέρμαχτ και των στρατευμάτων κατοχής την περίοδο 1941-1944 στην Ελλάδα και καταγράφονται παράνομες αρχαιολογικές ανασκαφές, εξορύξεις, αξιοποίηση και εκμετάλλευση πολύτιμων ορυκτών μετάλλων, καταστροφές ιστορικών μνημείων και βεβηλώσεις, καταστροφές αεροδρομίων, λιμανιών, δρόμων, γεφυριών και σπιτιών. Τα στοιχεία καταγράφονται από τους ίδιους τους κατακτητές, γεγονός που τα κάνει πολύ πιο αξιόπιστα.

Τα αρχεία θα είναι ανοιχτά σε όλα τα ακαδημαϊκά ινστιτούτα, στα πανεπιστήμια, τους φοιτητές, τα σχολεία αλλά και σε κάθε πολίτη.

Γιατί ο Σόιμπλε κρατάει αυτή τη στάση

Η ειρωνική και εμμονική στάση του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη συνέντευξη Τύπου την Τρίτη μετά το Ecofin προκάλεσε την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποίαυπογράμμισε πως η στάση του δεν συνάδει με την ενωμένη και δημοκρατική Ευρώπη. Η Deutsche Welle εξηγεί το εσωτερικό ζήτημα που επιχειρεί να διαχειριστεί ο Σόιμπλε.

Όπως υπογραμμίζει το γερμανικό πρακτορείο ο Σόιμπλε καλείται να διαχειριστεί το δυσμενές για την Ελλάδα κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο Βερολίνο και το οποίο επιδεινώθηκε τις δύο τελευταίες εβδομάδες μετά τη συμφωνία του Eurogroup.

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle το κλίμα στις τάξεις των Χριστιανοδημοκρατών / Χριστιανοκοινωνιστών της κεντροδεξιάς κυβερνητικής παράταξης παραμένει ιδιαίτερα βαρύ. Το “ναι” από τους βουλευτές στη συμφωνία του Eurogroup ήταν συντριπτικό αλλά απρόθυμο και το κλίμα δεν έχει βελτιωθεί. “Αντίθετα οι δυο τελευταίες εβδομάδες όπου ουσιαστικά δεν υπήρξε καμία πρόοδος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών αλλά και οι απειλές που διατυπώθηκαν τις τελευταίες μέρες από την ελληνική πλευρά περί προσφυγικού κύματος προς το Βερολίνο, ενέτειναν ακόμη περισσότερο τη δυσφορία στη γερμανική πρωτεύουσα”, γράφει η Deutsche Welle και προσθέτει:

“Αυτό ακριβώς το κλίμα επιχειρεί να διαχειριστεί και να κατευνάσει ο γερμανός υπ. Οικονομικών, επαναλαμβάνοντας ό,τι είχε πει και στο προοίμιο της ψηφοφορίας στη γερμανική βουλή: ότι ζητούμενο ήταν και παραμένει η ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και η αξιολόγησή του από τους τρεις θεσμούς. Μόνον υπό αυτή την προϋπόθεση θα εκταμιευτούν οι εναπομείνασες δόσεις”.

Όπως επισημαίνει η Deutsche Welle το γεγονός πως ο Σόιμπλε “συνεχίζει να κάνει λόγο για «τρόικα» και «μνημόνιο» θα πρέπει να αξιολογηθεί αφενός ως απάντηση στη ρητορική της ελληνικής κυβέρνησης που δεν χάνει ευκαιρία να κάνει λόγο για το τέλος της τρόικας και του μνημονίου, και αφετέρου ως μήνυμα προς το εσωτερικό πως παρά τα όσα ακούγονται από την Αθήνα και τις διαφορετικές ετικέτες που βάζει η κάθε πλευρά, η ουσία παραμένει ίδια: υπάρχει ένα πρόγραμμα που πρέπει να ολοκληρωθεί υπό την επιτήρηση των τριών θεσμών που έχουν παραχωρήσει στην Ελλάδα τα δάνεια. Και αυτό που περιμένει τώρα το Βερολίνο είναι να ξεκινήσει επιτέλους η ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα ολοκληρωθεί επιτυχώς αυτό το πρόγραμμα”.

Πηγή

"Εκτελεστή η απόφαση του 2000 για το Δίστομο"

Την θέση ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου για την αποκατάσταση των οικογενειών θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο παραμένει εκτελεστή εξέφρασε στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος ο οποίος ανακοίνωσε χειροκροτούμενος από την εθνική αντιπροσωπεία ότι είναι έτοιμος να δώσει την άδεια για την εκτέλεσή της. 

«Θέλω να εκφράσω την προσωπική μου θέση ως υπουργού της Δικαιοσύνης. Συγχωρέστε μου τον πρωτοπρόσωπο λόγο. Οφείλεται στο ότι η πολιτική δικονομία αναθέτει μια απόφαση στον υπουργό της Δικαιοσύνης. Έχω τη γνώμη ότι η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου που έκρινε ότι υπάρχει ετεροδικία και επομένως ασυλία του εναγόμενου γερμανικού κράτους δεν αναιρεί την εκτελεστότητα της Αρεοπαγιτικής απόφασης του έτους 2000 διότι δεν αφορά την ίδια υπόθεση. Η απόφαση του Αρείου Πάγου παραμένει εκτελεστή και προσωπικά είμαι έτοιμος να δώσω την άδεια για την εκτέλεσή της», είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης χειροκροτούμενος από βουλευτές.

«Το χρόνο για την εκτέλεση αυτής της επίσπευσης αυτής της διαδικασίας, βεβαίως θα τον εξαρτήσω, ενόψει και της νομικής πολυπλοκότητας του θέματος αλλά και των εθνικών του διαστάσεων, και από την πολιτική διαπραγμάτευση που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση και από τη γνώμη της Βουλής», είπε ο κ. Παρασκευόπουλος.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς το 1997 επιδικάστηκαν 28 εκατομμύρια ευρώ στους συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου. Η απόφαση κατέστη αμετάκλητη με την απόφαση του Αρείου Πάγου το 2000. 

Ωστόσο δεν μπορεί να εφαρμοστεί εάν δεν προηγηθεί απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης. 

Πολλαπλά σημαίνουσα χαρακτήρισε τη δήλωση του υπουργού η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, «ιδίως γιατί υπάρχουν ακόμα ζωντανοί άνθρωποι που έζησαν τη ναζιστική θηριωδία αλλά και ενόψει ακόμη του ότι έχουν φύγει πάρα πολλοί στη διαδικασία αναμονής να υλοποιηθεί μια απόφαση που έχει γίνει αμετάκλητη για την ελληνική δικαιοσύνη από το έτος 2000, εδώ και 15 χρόνια».

Πηγή

The Nation: Η Ελλάδα ορθώνει το ανάστημά της

Στο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού The Nation βρίσκονται οι προσπάθειες της Ελλάδας να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Ελλάδα υψώνει το ανάστημά της».

Στο σχέδιο του εξωφύλλου πρωταγωνιστεί μία γροθιά που κρατά ανάμεσα στα δάχτυλα μία ελληνική σημαία, ενώ ο υπότιτλος αναφέρει: «Ο ΣΥΡΖΑ κέρδισε ζωτικής σημασίας παραχωρήσεις από την τρόικα – και με τον τρόπο αυτό μπορεί να άλλαξε το μέλλον της Ευρωζώνης».

Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων στο σχετικό άρθρο της η Μαρία Μαργαρώνη, «ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε ζωτικής σημασίας παραχωρήσεις: χρόνο, ένα τέλος στην παράλογη απαίτηση για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, και το δικαίωμα να σχεδιάσει το δικό του μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Αυτή είναι μία νίκη μεγαλύτερη απ’ όσο μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως – και δε θα ήταν εφικτή χωρίς τη θέληση των Ελλήνων διαπραγματευτών να λάβουν μία πραγματικά ριζοσπαστική θέση, ρισκάροντας τα πάντα. Με αυτόν τον τρόπο, άλλαξαν επίσης το μέλλον της Ευρωζώνης. Ρωγμές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στο Τείχος του Βερολίνου. Το σκληρό υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας έχει αναγκαστεί να παραδεχθεί ότι η πολιτική μπορεί να διαχωριστεί από την οικονομία. Ία μικρή χώρα επιμένει στη δημοκρατία της, παρά την εναντίωση από τις Βρυξέλλες, εντείνοντας την αντίφαση στην καρδιά της Ευρωζώνης. Οι εκλογές πλησιάζουν σε Ισπανία, Ιρλανδία και Πορτογαλία, που όλες έχουν πληγεί σκληρά από τη λιτότητα. Οι αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές ανακοίνωναν ότι «η ελπίδα έρχεται» με ζωηρά χρωματισμένα γράμματα. Τώρα είναι ώρα για κανονική ελπίδα, σε μαύρο και άσπρο».   

Το τεύχος του The Nation με το εξώφυλλο αυτό θα κυκλοφορήσει στις 23 Μαρτίου.

Πηγή

Σαπίλα! Του Νίκου Μπογιόπουλου

Τα πέντε χρόνια που πέρασαν είχαμε:

α)  Έναν πρωθυπουργό που πήγε στις Κάννες, του είπαν εκεί η Μέρκελ, οι «εταίροι» και οι εγχώριοι «σωτήρες» ότι η θητεία του έληξε πριν την ώρα της, εκείνος το δέχτηκε, παρέδωσε την κυβέρνηση και όλα αυτά …  θυμήθηκε να τα «καταγγείλει» μετά από 4 χρόνια μόνο και μόνο για να πάρει μερικά ψηφαλάκια και να μπει στη Βουλή…

    β) Έναν δεύτερο πρωθυπουργό, δοτό, που διορίστηκε από τους εγχώριους «σωτήρες» με μόνη του ιδιότητα ότι ήταν τραπεζίτης, εκλεκτός της ΕΚΤ, που συγκρότησε κυβέρνηση με κοινοβουλευτικό μανδύα τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, μόνο και μόνο για να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα που αφαιρούσαν το αίμα του λαού για να ποτίζονται οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι ελληνικές και κάθε «εθνικότητας» τράπεζες… 

    γ) Έναν τρίτον πρωθυπουργό που έχτισε το αντιπολιτευτικό προφίλ του στην «αντιμνημονιακή» ρητορική, αλλά όταν έγινε πρωθυπουργός υπέγραψε επιστολές ότι τα Μνημόνια ήταν δικής του… «ιδιοκτησίας» και έφτασε να απολογηθεί ενώπιον της Μέρκελ για την προηγούμενη «αντιμνημονιακή» ρητορική του λέγοντας εκείνο το απίθανο «ουδείς αναμάρτητος»…

    δ) Τώρα μαθαίνουμε ότι είχαμε κι έναν υπουργό Οικονομικών, ο οποίος το διάστημα 2012 – 2014, όταν έξι εκατομμύρια Έλληνες βούλιαζαν στα Τάρταρα της φτώχειας και της ανέχειας, όταν το πολιτικό σύστημα μιλούσε στους Έλληνες για τον «πατριωτισμό των θυσιών», εκείνος φυγάδευε τα λεφτά του στο εξωτερικό, διότι φοβόταν ο καημένος μην τα χάσει λόγω της πολιτικής που εφαρμοζόταν στην Ελλάδα την οποία, όμως, οι υπόλοιποι Έλληνες έπρεπε να την υφίστανται σαν «πατριωτική»!   

    Αλήθεια – και χωρίς περιστροφές – αν όλα αυτά δεν αποτελούν αλάνθαστο μέτρο και αδιαφιλονίκητη απόδειξη για την «ποιότητα» της τάξης που κυβερνά αυτό τον τόπο, την ευτέλεια και ενίοτε την σαπίλα εκείνου που αποκαλείται αστικό πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας, τότε τι είναι; 

    Υστερόγραφο: Και μη μας πει κανείς ότι όλα αυτά άλλαξαν μετά τις 25 Γενάρη. Τίποτα δεν άλλαξε και τίποτα δεν θα αλλάξει όσο την πολιτική εξουσία (που είναι κάτι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο από την κυβερνητική εξουσία) θα συνεχίζει να την έχει εκείνη η τάξη που προκαλεί και στηρίζεται στην ευτέλεια και την σαπίλα. 

Πηγή 

Προς τι ο Eκνευρισμός του Δόκτορος Schäuble?

Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πηγές, κατά τη διάρκεια της τελευταίας συζήτησης στο Eurogroup, εκ μέρους του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ετέθη ζήτημα σχετικά με το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση που έχει καταθέσει η ελληνική κυβέρνηση. «Η Γερμανία είναι έξαλλη με την Ελλάδα επειδή κατέθεσε νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική βοήθεια», χωρίς προηγουμένως να έχει συνεννοηθεί με τους δανειστές, αναφέρει το ρεπορτάζ.

Πρόκειται, άραγε για μια ακόμα από τις πράξεις απλού και άδολου μισανθρωπισμού στον οποίο μας έχει συνηθίσει αρκούντως ο εκ των εντιμότατων φίλων μας, δόκτωρ Σόιμπλε όλα αυτά τα χρόνια ή σχετίζεται αυτή η αντίδραση με την είδηση του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που παραπέμπει σε δίκη, μεταξύ άλλων και 13 Γερμανούς, νυν ή πρώην στελέχη της Siemens για παλιά υπόθεση χρηματισμού στελεχών του ΟΤΕ?

Είναι τάχα η άτεγκτη γερμανική λογική, η οποία θεωρεί ότι είναι ορθότερο να πεθαίνουν στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού, άνθρωποι πριν της ώρας τους, στερημένοι από τη φαρμακευτική τους αγωγή ή μέσα στην παγωνιά, παρά να αφήνουν απλήρωτα τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους ή δικαιολογείται ευχερέστερα αυτή η αντίδραση ως απότοκος της δήλωσης του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών που από την γερμανική τηλεόραση δήλωσε ευθαρσώς ότι η ελληνική πλευρά επιθυμεί να πάρει τα πρωτόκολλα των καταθέσεων του κατά τα άλλα εντιμότατου κ. Χριστοφοράκου στη γερμανική δικαιοσύνη,  ώστε να βρεθούν οι αποδείξεις για το ποιοι δωροδοκήθηκαν στην Ελλάδα, από την καλή εταιρία?

Είναι οι επικρίσεις του δόκτορος Σόιμπλε, προς την ελληνική κυβέρνηση, σχετικές με την παραβίαση της αρχής pacta sunt servanda (οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται) ή είναι σχετικότερες με τον εκνευρισμό του,  αναφορικά με την υπενθύμιση εκείνης της φήμης που συνοδεύει τις καταθέσεις του κατά τα άλλα αξιολογότατου κ. Χριστοφοράκου, ο οποίος φέρεται να έχει ομολογήσει ότι το 2% του τζίρου της Siemens στην Ελλάδα όδευε προς χρηματισμό των κομμάτων που εναλλάσσονταν όλα αυτά τα χρόνια στην εξουσία, αλλά κι άλλων κομμάτων, όπως ενός μικρού κεντροδεξιού κόμματος που δεν υπάρχει πια?

Είναι ο εκνευρισμός του δόκτορος Σόιμπλε σχετικός με το γεγονός ότι ενδέχεται να αποδειχθεί, συν τω χρόνω, ότι όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, «διαπραγματευόταν» με εκπρόσωπους της ελληνικής πλευράς, τους οποίους είχε, κατά πάσα πιθανότητα, στο τσεπάκι του?  Δεν μπορεί να είναι αυτός ο λόγος του εκνευρισμού του δόκτορος. Άλλωστε, όλα αυτά, όπως προκύπτει από διάφορα δημοσιεύματα, δημοσιογραφικές έρευνες και διαρροές, όπως τα “Lux Leaks”, είναι μέσα στο πρόγραμμα και τη λογική των αξιότιμων μελών του ευρωπαϊκού ιερατείου: δεν συγχέουν αυτοί οι άνθρωποι τη νομιμότητα με την ηθική. Τα έχομε ξεκαθαρίσει και στα καθ' ημάς, εξάλλου, αυτά τα πράγματα: Ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό! 

Όπως άλλωστε έχει φανεί και από την εξέλιξη των ευρωπαϊκών μας πραγμάτων, ο νόμος που ισχύει και μας διαφεντεύει, δεν είναι ούτε το ευρωπαϊκό κεκτημένο ούτε άλλα τέτοια παραμύθια της Χαλιμάς! Είναι ο νόμος της ζούγκλας! Είναι ο νόμος του δυνατότερου επί του ασθενέστερου. Οπότε δεν μπορεί να ήταν αυτό ο λόγος του εκνευρισμού του ελλογιμωτάτου και εξοχοτάτου δόκτορος.

Ίσως, λοιπόν, αν αποκλειστούν όλα τα άλλα ενδεχόμενα, πηγή του εκνευρισμού του να ήταν το γεγονός ότι εφόσον η Siemens καταδικαζόταν κάπου, κάπως, κάποτε στο μέλλον, για τις εικαζόμενες παράνομες εμπορικές πρακτικές της από ευρωπαϊκό δικαστήριο, έστω κι από ένα παρακατιανό, όπως είναι τα ελληνικά, θα ήταν σοβαρό το ενδεχόμενο να έχει μεγάλες δυσκολίες με τις δουλειές και τις φούντες της, σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η καλή αυτή εταιρία.

Και να ήταν μόνο η Siemens! O κόσμος τις έχει τούμπανο κι ο δόκτωρ Σόιμπλε κρυφό καμάρι τις εμπορικές πρακτικές που είχε συλλάβει ο αλήστου μνήμης πρόγονός του, ο Αδόλφος Χίτλερ, που, ίσως, να τον θαυμάζει κιόλας ο δόκτορας, έστω και λιγάκι, έστω και στα κρυφά... Πρακτικές που από εκείνη την εποχή, φαίνεται ότι συνεχίζουν να τηρούνται απαρεγκλίτως. Με γερμανική ακρίβεια! 

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

 Alexandros Raskolnick

Πηγή

Για τον φόβο των νοικοκυραίων

Γιώργος Σταματόπουλος

Από φίλο ακριβό δέχομαι το εξής μήνυμα: «Οσοι παραιτούνται από την ελευθερία για λίγη ασφάλεια δεν αξίζουν ούτε την ασφάλεια ούτε την ελευθερία - Βενιαμίν Φραγκλίνος». Τον ευχαριστώ. Υποψιάζομαι πού θέλει να στρέψω την προσοχή μου. Θυμάμαι εντούτοις ότι η σημαντική αυτή περσόνα του αμερικανικού (και γενικότερα) Διαφωτισμού απεικονίζεται σε χαρτονόμισμα των ΗΠΑ (το μόνο πρόσωπο που δεν είναι πρόεδρος των αμερικανικών πολιτειών), ίσως γιατί θεωρείται ένας από τους «πατέρες» του αμερικανικού έθνους (εφευρέτης του αλεξικέραυνου, συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, καλλιεργητής του ηλεκτρισμού κ.ά.).

Είναι γνωστό ότι ο φόβος είναι το δεκανίκι της εξουσίας· το μέγα όπλο για την παγίωσή της και την εξάπλωσή της· μ’ αυτόν χειραγωγεί τους πολίτες, τους πείθει δε ότι μόνο αυτός είναι ο τρόπος για να διοικούνται οι άνθρωποι. Εχει δίκιο ο Αμερικανός επιστήμονας του 18ου αιώνα: η παραίτηση από την ελευθερία για ένα πιάτο φαΐ (σοβαρό φιλοσοφικό και πολιτικο-οικονομικό πρόβλημα) οδηγεί σε ολοκληρωτισμούς, σε κυβερνητική (και παντός είδους εξουσιαστική) αυθαιρεσία. Η ελευθερία είναι -καθίσταται- ξένη για τους φοβισμένους ανθρώπους. Οι πολίτες χάνουν τη σημαντική τους ιδιότητα (συμμετοχή - συναπόφαση) και την εκχωρούν στους εξουσιομανείς και στους περί αυτούς (είτε οι τελευταίοι ανήκουν στο κονκλάβιο είτε είναι απλοί παρατρεχάμενοι...).

Ολα αυτά γιατί είμαστε ανασφαλείς, φοβόμαστε δηλαδή, τρέμουμε μη χάσουμε και τα ψιχία με τα οποία μας ταΐζουν. Σ’ αυτήν την ψυχική διατάραξη οδηγούνται και τάχα μου αριστεροί (νέοι, νέες και πολλά ακόμα ανώριμα παιδάκια, ατίθασα, δήθεν, αλλά, τελικά, μετανεωτερικά μειράκια, τίποτα σπουδαίο). Ολοι αυτοί (οι φοβισμένοι) έχουν προ πολλού πάρει την απόφασή τους, με ποιους θα πάνε δηλαδή και ποιους θα αφήσουν, δεν είναι υπόθεση του τώρα.

Φοβήθηκα όπως και η μισή Ελλάδα το 2012, γι’ αυτό έβγαλα τα χρήματά μου στο εξωτερικό· φοβήθηκα μην καταρρεύσει οικονομικά η χώρα και σαν κάθε καλός και τρομοκρατημένος νοικοκύρης έβγαλα έξω, στην ασφάλεια, την περιουσία μου, έλεγε ο Γκίκας Χαρδούβελης στην τηλοψία και ο κακομοίρης δεν ντρεπόταν καθόλου. Ενας μικρούλης, θλιβερός νοικοκύρης· ένας άνθρωπάκος, υπάκουος στη δημοτική (ειρωνική και ανατρεπτική στο βάθος της εντούτοις) παράδοση: Βασίλη, κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης. Μην αντιδράς, μην αμφισβητείς, μην ξεσηκώνεσαι, μην εξεγείρεσαι.

Τέτοιοι άνθρωποι καθόρισαν την τύχη της χώρας και τις δικές μας, άτολμοι, απελπισμένοι, άνθρωποι που ως εκ της θέσεώς τους όφειλαν να είναι οι ίδιοι το παράδειγμα, ένα κάποιο φως. Α, μπα, το σαρκίο μας πάνω απ’ όλα. Τι σημαίνει μικρότητα; Τι σημαίνει ασφάλεια; Τι σημαίνει ελευθερία; Χαμένα όλα στη χοάνη του κοινοβουλευτισμού (του καπιταλισμού εννοείται...). Και: έξω από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση, επιτέλους. Εχουμε το σθένος;

Πηγή

Πραξικόπημα στην ένωση Ελληνικών Τραπεζών !

Απίστευτα πράγματα που ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία συμβαίνουν στον χώρο των τραπεζών, όπου το status quo των μεγαλοτραπεζιτών επιχειρεί να διατηρήσει τον έλεγχο της αγοράς. 

Όπως κατ' επανάληψη έχει αποκαλύψει το Newsbomb.gr, οι συστημικοί και μνημονιακοί θύλακες στον κρατικό μηχανισμό βάζουν συνεχώς προσκόμματα στα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης, ενώ δεν λείπουν και τα φαινόμενα μικρών ή και μεγάλων «πραξικοπημάτων», με μοναδικό στόχο τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους και την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης.

Ένα τέτοιο «πραξικόπημα» εξελίχθηκε τις προηγούμενες μέρες, στον εξαιρετικά κρίσιμο τομέα των τραπεζών.

Συγκεκριμένα και πριν τοποθετηθεί στη θέση της προέδρου του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας η Λούκα Κατσέλη (αναμένεται αυτό να γίνει την επόμενη εβδομάδα), οι διοικήσεις των τραπεζών και ιδίως των συστημικών συνεδρίασαν και επέβαλαν τον Μιχ. Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς στη θέση του νέου προέδρου της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών!

Αυτή τους η ενέργεια, για την οποία δεν υπήρξε καμιά ενημέρωση της κυβέρνησης, προκάλεσε την αντίδραση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και έχοντος την αρμοδιότητα και για τις τράπεζες Γ. Δραγασάκη, ο οποίος εξέφρασε «αρμοδίως» τη δυσαρέσκειά του.

Είναι αυτή τη στιγμή άγνωστο, αν η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών (στην ουσία οι συστημικές τράπεζες) θα λάβουν υπόψη αυτή την έντονη κυβερνητική δυσφορία...

Αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες μας τόνιζαν, ότι αυτό το «πραξικόπημα» κατά της κυβέρνησης ουσιαστικά έγινε επειδή το διαπλεκόμενο τραπεζικό σύστημα δεν ήθελε τη Λούκα Κατσέλη στην ευαίσθητη θέση της προέδρου της Ένωσης.

Είθισται –και τα τελευταία χρόνια αυτό συνέβαινε- πρόεδρος στην Ένωση να είναι ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας.

Και η Ένωση συνεδρίασε λίγες μόλις μέρες πριν την ανάληψη των αρμοδιοτήτων της προέδρου της ΕΤΕ απ' την κ. Κατσέλη, ακριβώς επειδή το σύστημα δεν την θέλει!

Και μάλιστα προκαλεί τεράστια ερωτηματικά, ότι ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΤΕ (και της Ένωσης) κ. Ζανιάς αποδέχτηκε αυτό το πραξικόπημα, το οποίο προσβάλλει καίρια και κάθε κανόνα δεοντολογίας, αφού όλοι γνώριζαν ότι η τοποθέτηση της Λούκας Κατσέλη ήταν θέμα ημερών!

Πηγή

 

Για να μην γίνουν «κόκκινα» τα «γκρίζα» δάνεια

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Χωρίς αμφιβολία η προσπάθεια της κυβέρνησης να εκκαθαρίσει την κινούμενη άμμο των «κόκκινων δανείων», ιδιωτών και επιχειρήσεων, είναι μια κρίσιμη πράξη ρεαλισμού και ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής, υπό τον όρο ότι όλα θα γίνουν αλά καρτ, δηλαδή, θα εξεταστεί κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ώστε να αποφευχθούν εύνοιες προς τους πονηρούς και φυσικά, σε μια διαδικασία εκτός τράπεζας, ώστε να διαμορφωθεί μια σχέση ισορροπίας μεταξύ τράπεζας και δανεισμένου.  Όμως, αν και είναι μια κίνηση ορθολογισμού, η πολιτική για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι δύσκολο να έχει σημαντική αναπτυξιακή επίπτωση.

Αντίθετα, αυτό μπορεί να συμβεί με τα «γκρίζα δάνεια», δηλαδή, αυτά που γίνεται προσπάθεια με αλλεπάλληλες ρυθμίσεις για 12 ή 24 ή 36 μήνες να εξυπηρετούνται. Αυτά τα δάνεια είναι εν δυνάμει «κόκκινα» διότι δεν μπορεί ες αεί να επεκτείνεται η ρύθμισή τους και κυρίως, αν επιστρέψουν στις «κανονικές» δόσεις, τότε, σίγουρα θα κοκκινίσουν γιατί ελάχιστοι θα μπορούν να ανταποκριθούν  σε αυτές. Το συνεχές «κοκκίνισμα» δανείων είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από εκείνο των κόκκινων και η κυβέρνηση οφείλει να το αντιμετωπίσει και να προλάβει ένα νέο τσουνάμι μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των φερόμενων ως στεγαστικών δανείων δεν είναι στην πραγματικότητα στεγαστικά, δηλαδή δεν χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά μιας κατοικίας ή την ανακαίνιση ή την επέκτασή της. Πρόκειται για επιχειρηματικά δάνεια ή καταναλωτικά μικρών επιχειρήσεων που έκλεισαν στην περίοδο της κρίσης και είχαν δάνεια κεφαλαίου κίνησης μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ, τα οποία υποχρεώθηκαν να πάρουν πάνω τους ως προσωπικά δάνεια οι επιχειρηματίες και να προσημειώσουν τα σπίτια τους. Επίσης είναι καταναλωτικά και κάρτες της οικογένειας που πακεταρίστηκαν σε ένα νέο δάνειο με προσημείωση ακινήτου, που συχνά ήταν ένα πατρικό ή οικογενειακό ακίνητο.

Μία άλλη κρίσιμη παράμετρος στα «στεγαστικά» δάνεια είναι ο εγγυητής. Τα δάνεια ήταν συνήθως μεγαλύτερα από την δυνατότητα του κάθε δανειολήπτη να εξοφλεί, δηλαδή, ο μισθός του δεν κάλυπτε το όριο που έθετε η Τράπεζα της Ελλάδος. Για να το ξεπεράσουν αυτό οι τράπεζες, ζητούσαν εγγυητή που συνήθως ήταν ο/η σύζυγος, αδερφός κ.ά. που έβαζαν μια υπογραφή και ξαφνικά, τώρα, δέχονται κλήσεις από τις εισπρακτικές εταιρείες, με συνέπεια οικογενειακά δράματα, διαζύγια κλπ.

Όλα αυτά τα δάνεια πρέπει να σταθμιστούν υπό τις συνθήκες επιβολής της δεσπόζουσας θέσης των τραπεζών έναντι των δανειοληπτών, όπως άλλωστε και οι μονομερείς ενέργειες που προβαίνουν κατά τη ρύθμισή τους. Παράδειγμα, κάποιος έχει δύο δάνεια 200.000 και 150.000 ευρώ, με προσημείωση του ίδιου ακινήτου, τα οποία ήταν σε ομαδικό πρόγραμμα ασφάλισης για το οποίο πλήρωνε κάποια ποσά κάθε μήνα.

Μόλις ρύθμισε, αντιλήφθηκε πως η τράπεζα δεν έπαιρνε το ασφάλιστρο για το ένα δάνειο, με αποτέλεσμα να πληροφορηθεί εκ των υστέρων και χωρίς καμιά γραπτή ενημέρωση ότι:

1) Η τράπεζα μονομερώς κατάργησε την ασφάλεια για το δεύτερο δάνειο, γιατί αποφάσισε να ασφαλίζει μόνο μέχρι 200.000, πράξη ακατανόητη, καθώς τα ασφάλιστρα δεν κατοχυρώνουν μόνο τον οφειλέτη, αλλά κυρίως την τράπεζα.

2) Η τράπεζα κατέβασε το όριο ηλικίας ασφάλισης των δανείων από τα 75 στα 70 έτη.

Το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτές τις μονομερείς ενέργειες είναι ότι η τράπεζα έχει κακές προθέσεις σε ό,τι αφορά το ακίνητο και τα δάνεια του πελάτη της. Όλα αυτά, πρέπει να τα μελετήσει ένας νέος φορέας που θα μπει ανάμεσα στον πελάτη και την τράπεζα, για να εξορθολογοποιήσει τη σχέση τους, να καταργήσει τις μονομερείς πράξεις και να αξιολογήσει τους όρους βιωσιμότητας των δανείων. Η προοπτική της οριστικής ρύθμισης των δανείων αυτών, με όρους πραγματικούς (δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν ζουν για πάντα για να ξεπληρώσουν σε 100 χρόνια, όπως τα κράτη) θα άρει τις συνθήκες αγωνίας χιλιάδων νοικοκυριών και θα δώσει μεγάλη αναπτυξιακή ανάσα στο σύστημα. Αυτό πρέπει να γίνει συστηματικά, αμέσως μετά την οριστική ρύθμιση του δημοσίου χρέους με τους εταίρους το φθινόπωρο του 2015.

Παρενθετικά, η προστασία της πρώτης κατοικίας δεν πρέπει να γίνεται με βάση την αξία, που αλλάζει άλλωστε από τις εκάστοτε συνθήκες της αγοράς, αλλά από την επιφάνεια. Δεν μπορεί να προστατεύεται ως πρώτη κατοικία μια ιδιοκτησία 600 τμ. Οτιδήποτε πάνω από 200 τμ επιφάνεια (εκτός αν πρόκειται για πολυμελή οικογένεια) πρέπει να έχει άλλη προσέγγιση.

Πηγή

Σάρα Βάγκενκνεχτ: Μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους πρέπει να διαγραφεί

Στην ψηφοφορία του γερμανικού κοινοβουλίου για την έγκριση της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, η αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Die Linke επέλεξε να απέχει καθώς θεώρησε ότι τι η εισήγηση της συμφωνίας από τον Σόιμπλε στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο δεν κατοχύρωνε την Ελλάδα απέναντι στην άσκηση περαιτέρω εκβιασμών.  Συζητάμε μαζί της για τη συμφωνία, τη γερμανική κοινή γνώμη και τις εναλλακτικές λύσεις για μια Ευρώπη χωρίς λιτότητας.

Τη συνέντευξη πήρε

ο Δημήτρης Γκιβίσης

Τι σκέφτεται η γερμανική κοινή γνώμη σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση;

Υπήρξε όλη αυτή η αηδιαστική εκστρατεία της Bild, λέγοντας ότι οι γερμανοί φορολογούμενοι δεν θα πληρώνουν πια για τους «άπληστους Έλληνες», που ανακίνησε τα σοβινιστικά συναισθήματα στη χώρα μας. Αυτό αποτέλεσε μια πρόκληση, ειδικά για το συντηρητικό κόμμα στη Γερμανία, όσον αφορά τη ψήφιση για άλλο ένα δάνειο στην Ελλάδα, που πιθανώς να είναι αναγκαίο προκειμένου να γίνουν οι πληρωμές του χρέους τον Ιούνιο στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που κατανοούν όλο και περισσότερο ότι η πολιτική της τρόικας ήταν ένας δημοσιονομικός εικονικός πνιγμός, ήταν μια καταστροφή για την Ελλάδα, αφού πάνω από το 90% των χρημάτων των φορολογουμένων πήγαν στις τράπεζες, ενώ ο ελληνικός λαός έπρεπε να καταβάλει μεγάλο τίμημα για αυτό το είδος της «βοήθειας». Είναι μια μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχει σήμερα μια νέα συζήτηση για τα λάθη που έχουν γίνει για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την αποτυχία των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, και τους κινδύνους για τη δημοκρατία και την Ε. Ε. αν συνεχιστεί αυτή η αντικοινωνική πολιτική.

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι κινητοποιήσεις των Ποδέμος και η άνοδος του Σιν Φέιν, δείχνουν ότι σταδιακά διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Πως θεωρείς ότι θα επηρεάσει αυτή η εξέλιξη την πολιτική της Μέρκελ;

Μετά τις ελληνικές εκλογές, η δύναμη της Μέρκελ στην Ευρώπη έχει υποστεί μια μικρή ρωγμή. Μέχρι τώρα αντέδρασε προσπαθώντας να εκφοβίσει και να εκβιάσει την κυβέρνησή σας, επειδή φοβάται ότι η σπίθα της ελπίδας θα μπορούσε να ξεπηδήσει και σε άλλες χώρες. Για να αποδείξει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση διακινδυνεύει ακόμα και το Grexit που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάλυση της Ευρωζώνης. Λόγω της κακής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, η Ευρώπη διχάζεται όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά. Σε ορισμένες χώρες κερδίζουν έδαφος οι δυνάμεις της αριστεράς, αλλά σε πολλές άλλες βλέπουμε μια άνοδο φασιστικών ή εθνικιστικών κομμάτων. Ένας λόγος για αυτό είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα είναι απρόθυμα, ή και δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους. Ελπίζω πραγματικά η Μέρκελ να ξυπνήσει και να αλλάξει η γερμανική και η ευρωπαϊκή πολιτική, πριν δούμε την Λεπέν πρόεδρο της Γαλλίας.

Πολλοί θεωρούν ότι σήμερα στην Ελλάδα κρίνεται το μέλλον της Ευρώπης. Ποια είναι η άποψή σου;

Συμφωνώ απόλυτα, γιατί το ελληνικό ζήτημα είναι και ευρωπαϊκό, και γιατί η ανθρωπιστική καταστροφή στη χώρα σας είναι κυρίως το αποτέλεσμα της καταστροφικής κακοδιαχείρισης μιας κρίσης που προέρχεται από τον ευρωπαϊκό τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τομέα. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην πρωτοπορία ενός αριστερού κινήματος στην Ευρώπη, που προσπαθεί να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, την λογική, τα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα, απέναντι στην συνεχώς αυξανόμενη χρηματοπιστωτική δικτατορία. Αν και αμφιβάλλω ότι αυτό που έκανε ο ελληνικός λαός και μόνο θα είναι σε θέση να αλλάξει την Ε. Ε, συμφωνώ ότι το μέλλον της Ευρώπης συνδέεται με το μέλλον της Ελλάδας. Αν οι άλλες κυβερνήσεις και η ΕΚΤ σας διώξουν από τη Ευρωζώνη, το μέλλον της Ε. Ε. στο σύνολό της φαίνεται αρκετά ζοφερό.

Ένα ερώτημα που αναδεικνύεται, είναι το αν μπορεί σήμερα στην Ευρώπη μια αριστερή κυβέρνηση να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Τι πιστεύεις;

Όπως όλοι γνωρίζουμε, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα προσπαθήσουν να μειώσουν την δυναμική της κυβέρνησής σας στο ελάχιστο. Αλλά: «οι άνθρωποι ενωμένοι δεν μπορούν ποτέ να νικηθούν», και είμαι αρκετά αισιόδοξη όταν ακούω ότι η ελληνική κυβέρνησή έχει κερδίσει την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Ελπίζω πραγματικά ότι οι Έλληνες δεν θα επαναπαυθούν, δεν επιτρέπεται να μην κάνουν τίποτα έχοντας την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο πρωθυπουργός και κάποιοι υπουργοί θα λύσουν τα προβλήματά τους. Μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να πετύχει μόνο αν μπορέσει να στηριχθεί σε ισχυρά κοινωνικά κινήματα και στην μαζική οργάνωση, πιέζοντας προς αυτήν και οργανώνοντας την κοινωνική αλλαγή. Για να το θέσω και με έναν άλλο τρόπο: η επιτυχία μιας αριστερής κυβέρνησης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προθυμία και την ικανότητα των ανθρώπων να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.

Το χρέος και οι γερμανικές αποζημιώσεις

Πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες είναι δέσμιες του χρέους. Τι μπορεί να γίνει;

Πιστεύουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους θα πρέπει να διαγραφεί, όχι μόνο στην Ελλάδα. Το χρέος και ο πλούτος είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, και κυρίως η Γερμανία θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να έχει τέτοια τεράστια εμπορικά πλεονάσματα με άλλες χώρες και ταυτόχρονα να τις πιέζει να μειώσουν το χρέος τους με κάθε τρόπο. Σύμφωνα με την Έκθεση Παγκόσμιου Πλούτου της ελβετικής τράπεζας UBS, περίπου 62.000 άνθρωποι στην Ευρώπη έχουν συνολικό πλούτο 8.355 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο πλούτος των υπερπλούσιων αυξάνεται πολύ ταχύτερα από την οικονομία στο σύνολό της, χάρη στις μαζικές διασώσεις των τραπεζών, στις οικονομικές και φορολογικές απάτες, στο ξεπούλημα, και στο μισθολογικό ντάμπινγκ. Πρέπει να ζητήσουμε έναν ευρωπαϊκό φόρο ακίνητης περιουσίας, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να μειωθούν τα επίπεδα του χρέους των χωρών της Ε. Ε. κάτω από το όριο του Μάαστριχτ, το 60% του ΑΕΠ. Και νομίζω ότι έφτασε η ώρα για να γίνει μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, όπως εκείνη στο Λονδίνο το 1953, όπου το μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού χρέους διαγράφηκε. Είναι κυνικό αυτό που κάνει η Γερμανία, η οποία ωφελήθηκε τόσο πολύ από το έλεος των πιστωτών της και τώρα αρνείται να μιλήσει για το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Επίσης, νομίζω ότι 70 χρόνια μετά την ήττα του φασισμού στην Ευρώπη, είναι καιρός να μιλήσουμε για την εξόφληση των αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου που επέβαλαν οι Ναζί στη χώρα σας.

Πηγή

Ν.Κοτζιάς προς Γερμανούς: "Δώστε μας τα ονόματα αυτών που δωροδοκήσατε - Kρύβετε μεγαλοαπατεώνες"

Για πρώτη φορά Έλληνας ΥΠΕΞ είπε την αλήθεια έξω από τα "δόντια" και ζήτησε από την Γερμανία και την γερμανική Δικαιοσύνη "να δώσουν τα πρωτόκολλα των καταθέσεων, ώστε να έχουμε αποδείξεις για το ποιος δωροδοκήθηκε στην Ελλάδα".

Σημείωσε δε ότι η Γερμανία έχει κερδίσει 80 δισ.ευρώ από την ελληνική κρίση και ζητάει μια καινούρια Συνθήκη του Λονδίνου για την Ελλάδα.

Στις 27 Φεβρουαρίου 1953 οι πιστωτές της Γερμανίας, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο για να "κουρέψουν¨" το χρέος της.

Το γερμανικό χρέος (προπολεμικό και μεταπολεμικό) ανερχόταν σε 32 δισεκατομμύρια μάρκα, χωρίς να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις.

Στους πιστωτές περιλαμβάνονταν η Ελλάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελβετία, η Γιουγκοσλαβία και η Νότιος Αφρική. Η Ρωσία και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.

Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν περίπου έξι μήνες και στις 8 Αυγούστου 1953 υπεγράφη η Συμφωνία του Λονδίνου για τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη (London Agreement on German External Debts), που προέβλεπε «κούρεμα» κατά 60% και  αποπληρωμή τους με μάρκα σε 30 χρόνια.

Ένας σημαντικός όρος της συμφωνίας ήταν ότι αποπληρωμή θα γινόταν εφόσον η Δυτική Γερμανία είχε εμπορικό πλεόνασμα και η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνούσε το 3% των εσόδων της από το εξαγωγικό εμπόριο. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπέγραψε ο πρεσβευτής μας στο Λονδίνο, Λέων Β. Μελάς, και κυρώθηκε από τη Βουλή με το νόμο 3480/56 (ΦΕΚ 6/7.1.1956).

Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους, μαζί με το σχέδιο Μάρσαλ, βοήθησαν καθοριστικά στην οικονομική «απογείωση» της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δυτικής Γερμανίας και τη βοήθησε να ενταχθεί ομαλά στους διεθνείς θεσμούς. 

Την ίδια αντιμετώπιση ζητάει τώρα και σωστά ο Έλληνας ΥΠΕΞ για την Ελλάδα.

Ο Ελληνας ΥΠΕΞ μιλώντας σε γερμανικά ΜΜΕ είπε πως η γερμανική δικαιοσύνη θα πρέπει να μας δώσει τα πρωτόκολλα των καταθέσεων, ώστε να έχουμε αποδείξεις για το ποιος δωροδοκήθηκε στην Ελλάδα, υποστήριξε. Δεν έχασαν χρήματα οι Γερμανοί. Θέλουμε λύση ανάλογη της Συμφωνίας του Λονδίνου.

«Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς. Υπαίτιοι αυτών των σκανδάλων, Έλληνες, ζουν σήμερα στη Γερμανία. Η γερμανική δικαιοσύνη θα πρέπει επιτέλους να μας δώσει τα πρωτόκολλα των καταθέσεων, ώστε να έχουμε αποδείξεις για το ποιος δωροδοκήθηκε στην Ελλάδα.

Δεν μπορεί να επιχειρηματολογεί κανείς με ψευτοηθικιστικές παραινέσεις και την ίδια στιγμή αυτά τα άτομα που προκάλεσαν τα σκάνδαλα, όπως ο κ. Χριστοφοράκος της Siemens, να βρίσκονται στη Γερμανία. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Η γερμανική δικαιοσύνη πρέπει να μας κοινοποιήσει τις καταθέσεις τους. Είμαστε κατά της διαφθοράς, είμαστε κατά του πλούτου που προέκυψε με μεθόδους διαφθοράς, αλλά η Γερμανία θα πρέπει να πάψει να κρύβει τέτοιους μεγαλοαπατεώνες».

Σχολιάζοντας ευρύτερα το πώς βλέπουν τα γερμανικά ΜΜΕ την Ελλάδα, ο κ. Κοτζιάς σημείωσε: «Υπάρχουν πάρα πολλά στερεότυπα. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Είμαι ένας φίλος της Γερμανίας. Αγαπώ τη Γερμανία – αυτό το είπα και στο Βερολίνο. Η γυναίκα μου είναι Γερμανίδα, άρα έχω οικογενειακές σχέσεις με τη Γερμανία. Καταλαβαίνω τη Γερμανία και θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό που γνωρίζει τη Γερμανία.

Εκτός αυτού, πιστεύω πως η Γερμανία είναι μια χώρα κατά βάθος φιλελληνική, γιατί αυτοκαθορίστηκε μέσω της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και των πολιτικών πεποιθήσεων.

Η Ελλάδα και η Γερμανία είχαν ανέκαθεν φιλικές σχέσεις και προσπαθώ με όλες μου τις πράξεις να στηρίξω αυτές τις σχέσεις. Όσον αφορά όμως την πληροφόρηση που παρέχουν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης στο θέμα της ελληνικής κρίσης, θα έλεγα πως υπάρχουν πάρα πολλά στερεότυπα. Πρόσφατα, μετά την τελευταία συμφωνία, είχαμε πηχυαίους πρωτοσέλιδους τίτλους σε γερμανικές εφημερίδες που έλεγαν 'Ούτε σεντ για την Ελλάδα', πράγμα που είναι βέβαια ψέμα, γιατί στην τελευταία συμφωνία το θέμα μας δεν ήταν τα χρήματα».

Όπως είπε «ένα άλλο ζήτημα που επανέρχεται συχνά στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης είναι το θέμα των χρημάτων που έχει χάσει η Γερμανία εξαιτίας της ελληνικής κρίσης. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: η Γερμανία με άμεσο ή έμμεσο τρόπο κέρδισε περί τα 80 δισ. ευρώ από την ελληνική οικονομική κρίση. Πρέπει να μιλούμε με αριθμούς και όχι η μία πλευρά να θέλει να δασκαλέψει την άλλη με ψευτοηθικιστικές τοποθετήσεις».

«Ένα από τα στερεότυπα είναι, επίσης, πως μια ολόκληρη χώρα, ένας ολόκληρος λαός έχει κάποιες αρνητικές ιδιότητες, στερεότυπα που δεν ανταποκρίνονται βέβαια καθόλου στην πραγματικότητα. Στερεότυπα πως όλοι οι Έλληνες είναι κλέφτες, τεμπέληδες και ψεύτες, αν και όλες οι ευρωπαϊκές στατιστικές λένε πως οι Έλληνες εργάζονται περισσότερες ώρες την εβδομάδα από όλους τους Ευρωπαίους.

Αυτή τη στιγμή έχουμε στην Ελλάδα 60% νεανική ανεργία, πρέπει να συζητήσουμε, να δούμε τι θα γίνει με αυτή τη νέα γενιά, ποια στάση θα κρατήσει αυτή η νέα γενιά απέναντι στην Ε.Ε. εάν δεν θα έχει δουλειά και ακούει συνέχεια για κυρώσεις. Εντάξει, καταλαβαίνω πως η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί, πως όλοι οι Έλληνες είναι κακοί, μπορώ να τα δεχθώ όλα αυτά, αλλά θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μετά. Αυτό που λέω διαρκώς είναι πως θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει μελλοντικά. Πρέπει να έχουμε μια θετική κατάσταση win-win»...

Η «επίθεση Σόιμπλε» για το νομοσχέδιο της ανθρωπιστικής κρίσης

Πληροφορίες που κυκλοφόρησαν σε μερίδα μέσων ενημέρωσης για τα όσα συνέβησαν στο Eurogroup έκαναν λόγο για έντονο επεισόδιο και επίθεση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τον Γιάννη Βαρουφάκη σχετικά με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατάθεση του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση. Ορισμένα μέσα, επικαλούμενα πηγές, ανέφεραν ακόμη πως “το Βερολίνο είναι έξαλλο” επειδή κατατέθηκε το νομοσχέδιο χωρίς να έχει πάρει το “πράσινο φως”.

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών φέρεται να απάντησε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης πως το νομοσχέδιο αυτό θα αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια, και πρόσθεσε ότι δεν έχει κανένα δημοσιονομικό κόστος και ήταν υποχρέωση της κυβέρνησης να το καταθέσει.

Όταν ρωτήθηκε για το θέμα στη συνέντευξη Τύπου o Γιάννης Βαρουφάκης απάντησε: “Ο κ. Σόιμπλε δεν μου έχει επιτεθεί ποτέ. Και προφανώς δεν το έκανε σήμερα. Ο κ. Σόιμπλε πράγματι έθεσε ένα ερώτημα για το οποίο ζητούσε πληροφορίες. Νομίζω πως η απάντησή μου τον κάλυψε, αν και θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο για το πόσο καλύφθηκε από την απάντηση μου. Γενικότερα θέλω να τονίσω πως πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησής μας είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Έχουμε υποσχεθεί στους εταίρους μας πως δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα που θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα”, όμως η ελληνική κυβέρνηση θα νομοθετεί στο πλαίσιο της λαϊκής κυριαρχίας που είναι αποφασισμένη να σεβαστεί. 

Πηγή