Έγγραφα – «φωτιά»! Πώς έστησαν πάρτι σε ΔΤ κ΄ ΝΕΡΙΤ με προσλήψεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ

Οι μνήμες, όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν, δεν είναι «κοντές». Το θέμα του «μαύρου» στην ΕΡΤ παραμένει και η «επιστροφή» του ρολογιού κοντά στον Αύγουστο του 2013, και συγκεκριμένα στις 22 Ιουλίου, αποκτά ιδιαίτερη αξία. Ο φάκελος με θέμα… «προσλήψεις σε ΔΤ – ΝΕΡΙΤ» ανοίγει και τα ντοκουμέντα «κόβουν την ανάσα».

Ο ρόλος του Π. Καψή

Το υπό ανέγερση «βασίλειο» του Παντελή Καψή εκδίδει δια μέσω του ειδικού εκκαθαριστή της ΕΡΤ, Γκίκα Μάναλη, το έγγραφο με την ένδειξη εξαιρετικά επείγον και θέμα: Έγκριση πρόσληψης προσωπικού στο Υπ, Οικονομικών για την λειτουργία δημόσιου φορέα Ραδιοτηλεόρασης κατά το μεταβατικό χρονικό διάστημα μέχρι την σύσταση νέου φορέα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Στη σελίδα δώδεκα (12) της προκήρυξης υπάρχει η παγκόσμια πρωτοτυπία σε διαγωνισμό …στην κατηγορία ΔΕ (σ.σ. δηλαδή απόφοιτοι Λυκείου) οπολλαπλασιαστής για το απολυτήριο είναι ο αριθμός 20. Πολύ απλά, να δίνονται περισσότερα μόρια σε άτομα που έχουν τελειώσει το λύκειο σε σχέση με πτυχιούχους πανεπιστημίων!

Το παράδειγμα της «τρέλας»

Για να γίνει αυτό κατανοητό παρατίθεται από το nez.gr το εξής παράδειγμα: Απόφοιτος Λυκείου με βαθμό αποφοίτησης 15 λαμβάνει 250 (15Χ20=250) μόρια. Στην ίδια παράγραφο γίνεται γνωστό πως: …για τις κατηγορίες ΠΕ (σ.σ. απόφοιτοι Πανεπιστημίου) και ΤΕ (σ.σ. απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης) ο πολλαπλασιαστής είναι 40. Αυτό σημαίνει ότι απόφοιτος ΠΕ ή ΤΕ με βαθμό πτυχίου 5 συγκεντρώνει 200 μόρια… Συγχαρητήρια, λοιπόν. Προσλαμβάνετε ο απόφοιτος Λυκείου!

 

Σημειώνεται ότι στην ολομέλεια της Βουλής τότε, αίσθηση είχε προκαλέσει η παραδοχή του Παντελή Καψή.

Τι είναι πει ο κ. Καψής; Ότι οι προσλήψεις στην Δ.Τ. δεν έγιναν αξιοκρατικά, αλλά με αντικειμενικά και κοινωνικά κριτήρια και… διαφάνεια.

Τι έλεγε η ΕΣΗΕΑ

Η ΕΣΗΕΑ με ανακοίνωσή της ανέφερε: «Η ασυδοσία και οι παραπλανητικές υποσχέσεις για μια επισφαλή θέση εργασίας είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας. Η λίστα των επιτυχόντων έχει γίνει «λάστιχο». Καθημερινά «μαγειρεύεται» ενώ προκύπτουν συνεχώς ζητήματα νομιμότητας. Απορρίπτονται άνευ λόγου επιτυχόντες, τον οποίον τα δικαιολογητικά έχουν γίνει αποδεκτά, ενώ καλούνται να υπογράψουν σύμβαση εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου σε ειδικότητες που δεν περιλαμβάνονται στην πρόσκληση. Απασχολούνται ακόμα εργαζόμενοι με παράλληλη απασχόληση, ενώ συμβάσεις που έχουν υπογραφεί καταργούνται με ένα τηλεφώνημα…».

Το άρθρο της εφημερίδας «Έθνος» με συντάκτρια τη δημοσιογράφο, Σόνια Χαϊμαντά και τίτλο «Καταγγελίες για διάτρητη προκήρυξη: Αλαλούμ με τις προσλήψεις στη Δ.Τ.» παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Το «γλέντι» της ΝΕΡΙΤ

Στα κριτήρια αξιολόγησης προσωπικού της ΝΕΡΙΤ, βάσει πάντα της προκήρυξης ο υποψήφιος με πτυχίο ΑΕΙ πιστώνεται με χίλιες μονάδες. Οι άνθρωποι… έκοψαν «ταρίφα» κατά το κοινώς λεγόμενο. Είτε κάποιος είχε πτυχίο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, το οποίο βάσει Νόμου έχει συνάφεια με το αντικείμενο της θέσης (κάτι που δεν αναγράφεται στην προκήρυξη), είτε όχι, ήταν ένα και το αυτό!

Να εξηγήσουμε… Αν κάποιος είχε τελειώσει την σχολή ΜΜΕ Παντείου, έχει την ίδια ακριβώς πριμοδότηση 1.000 μορίων με κάποιον άλλο υποψήφιο που έχει πτυχίο… Ιατρικής ή και πυρηνικής φυσικής! Τη δε βαθμολογία του πτυχίου την… «πήρε το χιόνι», καθώς δεν διαδραμάτισε εν τέλει καμία σημασία.

Τι να πήρε κανείς το πτυχίο του με βαθμό «10», τι με «5», το ένα και το αυτό, όπως έλεγαν την εποχή εκείνη όσοι παρακολουθούσαν το θέμα. Η «ταρίφα» ήταν 1.000 μόρια. «Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΑΣΕΠ», θα μπορούσε εύλογα να πει κανείς, που μάλιστα… θα διαπιστώσετε στις παρακάτω γραμμές έχει και άλλα εδάφια.

Παράλογη «ισοτιμία»

Την ισοτιμία τη γνωρίσαμε όσον αφορά στα νομίσματα… Έχει και άλλες εκφάνσεις, όμως, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του nez.gr. Το διδακτορικό στον εν λόγω διαγωνισμό πιστωνόταν με 250 μόρια, όσα δηλαδή έπαιρνε κάποιος άλλος υποψήφιος που στην κατοχή του είχε μεταπτυχιακό τίτλο.

Αξίζει να υπογραμμιστεί μια μικρή λεπτομέρεια…

Αφενός, ο κάτοχος και των δύο τίτλων σπουδών είχε το δικαίωμα να προσκομίσει μόνον τον έναν από τους δύο, αφετέρου, το μεταπτυχιακό και τοδιδακτορικό είχαν την ίδια βαθμολόγηση, ήτοι σαν να λέγαμε, ότι το απολυτήριο Δημοτικού είναι ισότιμό με αυτό του Λυκείου!

Η ΕΣΗΕΑ στις 21/7/2014 καταγγέλλει την τρόπο αξιολόγησης των δημοσιογράφων για τις θέσεις μονίμου προσωπικού της ΝΕΡΙΤ. Σε έγγραφό της Ένωσης γίνεται λόγος για προσπάθεια δημιουργίας ενός μικρού αθηνοκεντρικού καναλιού που θα υποκαθιστούσε τη δημόσια ραδιοτηλεόραση της χώρας, ενώ για τις θέσεις προσωπικού προκρίθηκαν επιλογές έξω από κάθε λογική, καθώς την ώρα που ο κλάδος μαστίζεται από πρωτοφανή ανεργία έγιναν προσλήψεις σε θέσεις μόνιμου προσωπικού από συνταξιούχους οι οποίοι πριμοδοτήθηκαν προκλητικά.

Το πάρτι εκατομμυρίων και η παρέμβαση εισαγγελέα

Είχε προηγηθεί βέβαια ένα πάρτυ εκατομμυρίων με τις πιστοποιήσεις γλωσσομάθειας. Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ και εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ Μιχάλης Κουρουτός είχε προβεί σε κείμενο καταγγελία για πλαστά πτυχία. Βάσει αυτής της καταγγελίας υπήρξε παρέμβαση εισαγγελέα την επόμενη ακριβώς ημέρα 11/3/2014, η οποία έγινε γνωστή στο γραφείο του τότε υφυπουργού για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση Παντελή Καψή.

Η ICAP και η αποκάλυψη της Στάη

Στις 10 Αυγούστου του ίδιου έτους από το διαδικτυακό τόπο thetoc της Ελλης Στάη γίνεται σε ένα κείμενο τριών σελίδων πλήρης σκιαγράφηση του καθεστώτος προσλήψεων και των μαγειρεμάτων για τους δημοσιογράφους. Η πρώτη επιλογή από τους χιλιάδες που κατέθεσαν αιτήσεις, όπως αναγράφεται στα έγγραφα που παραθέτουμε, πραγματοποιήθηκε από την ιδιωτική εταιρεία ICAP και στη συνέχεια ανέλαβε ρόλο η διοίκηση της ΝΕΡΙΤ.

Για να μην αναπαράγουμε αυτά που είναι ήδη γραμμένα δείτε το κείμενο του thethoc, το οποίο είναι άκρως αποκαλυπτικό για πρόσωπα και πράγματα.

Τι είχε καταγγείλει ο Φορτσάκης στον Γ. Προκοπάκη

Όλα αυτά τα ευτράπελα τα είχε καταγγείλει με έγγραφό του από τις 11/3/2014 ο πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ και νυν βουλευτής επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας Θεόδωρος Φορτσάκης, απευθυνόμενος στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΡΙΤ Γιώργο Προκοπάκη, ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε. Το κείμενο με ιδιόχειρη υπογραφή Φορτσάκη τα λέει όλα.  

Ο δε Προκοπάκης, πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ μετά την παραίτησή του προσέφυγε στο ΣτΕ καταγγέλλοντας αδιαφανής διαδικασίες στην εταιρεία.

Ο Θόδωρος Καρούνος μέλος του Δ.Σ. της ΝΕΡΙΤ καθυστέρησε λίγο στην αντίδρασή του, αλλά από την προσωπική του ιστοσελίδα στις 11/10/2014, αναφέροντας τα συνοπτικά συμπεράσματά του από το πέρασμα στο ΔΣ της ΝΕΡΙΤ κατακεραυνώνει όλους όσοι συμμετείχαν στη διαδικασία καθώς και την διαδικασία την ίδια. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο σχετικό κείμενο που αναρτάται ακριβώς από κάτω. Δώστε προσοχή στο κομμάτι που μιλά για… Αξιολόγηση… ΔΙΧΩΣ αξιολογητές!!!

Τι ορίζει το ΑΣΕΠ

Βασική αρχή του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις είναι βάσει του νόμου 2190/1994 (νόμος Πεπονή): Η βασική αρχή της διαφάνειας καλύπτεται με την δημοσιοποίηση για κάθε υποψήφιο όλων των σταδίων της διαδικασίας επιλογής προσωπικού. Φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και της τοπικής αυτοδιοίκησης κατά κανόνα διεξάγουν οι ίδιοι τη διαδικασία των προσλήψεων με βάσει τον ίδιο νόμο αλλά πάντα υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ το οποίο και εξετάζει τις ενδεχόμενες ενστάσεις.

Στην περίπτωση βέβαια της ΝΕΡΙΤ και της ICAP, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Χαρακτηριστικός ο τίτλος από τις Τυπολογίες της εποχής: « Όσοι … «πιστοί» προσέλθετε στη ΝΕΡΙΤ »!

Η προτίμηση της ΙCAP ίσως δεν είναι τυχαία. Η εταιρία δεν διαθέτει κλειστό σύστημα ηλεκτρονικής διασύνδεσης που να πιστοποιεί τη γνησιότητα των τίτλων σπουδών. Αυτή τη διαδικασία δηλαδή της ταυτοποίησης πτυχίων για διαγωνισμούς μπορεί να την πραγματοποιεί μόνο το ΑΣΕΠ.

4 ερωτήματα αναζητούν απαντήσεις από τους αρμοδίους

* Θα διερευνηθεί η υπόθεση σε βάθος;

* Θα αποδοθούν ευθύνες αν υπάρχουν, όσο ψηλά και αν φτάνουν;

* Θα λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί, εφόσον η αλήθεια «καίει»;

* Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για όσους κριθεί ότι παρανόμησαν;

Φωτογραφία (αρχική): Από το προεκλογικό σποτ της ΝΔ με μπίκη δόση χιούμορ αφού οι καταστάσεις είναι για γέλια και για… κλάματα.

Πηγή

M. Γλέζος: "Να καταπιούν τη γλώσσα τους όσοι λένε ότι είμαι απέναντι στην κυβέρνηση"

Τη στήριξή του στην κυβέρνηση εξέφρασε, μετά από τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος, προτρέποντας "να καταπιούν τη γλώσσα τους" όσοι λένε ότι είμαι απέναντι της.

Αν και παραδέχθηκε ότι σε μερικά σημεία υπάρχει διαφορά απόψεων, ωστόσο δήλωσε ότι οι διαφορές αυτές θα λυθούν, ενώ επισήμανε: "Δεν ήμουν ποτέ απέναντι στην κυβέρνηση, ούτε τώρα».

Παράλληλα, ο Μανώλης Γλέζος εξέφρασε εμπιστοσύνη στην "κυβέρνηση του λαού" και στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, λέγοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας "ταυτοποιείται με την ιστορία".

Ερωτηθείς αν συζητήθηκε με τον πρωθυπουργό το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, απάντησε αρνητικά λέγοντας ότι το θέμα αυτό θα συζητηθεί στην ώρα του. Όπως σημείωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων αντιμετωπίζεται από μερικούς ως άλλοθι απέναντι σε άλλα ζητήματα.

Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι είχαν μια ουσιαστική και απο καρδιάς συζήτηση, τονίζοντας ότι ο Μ. Γλέζος δεν είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα σύμβολο αγώνων του ελληνικού λαού.

Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι "βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη περίοδο", αλλά δήλωσε αισιόδοξος ότι "θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγωνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή".

Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε την ικανοποίησή του για τις επαφές του με τους προέδρους της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς και της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και δήλωσε ότι "σήμερα ήταν μια θετική μέρα".

Πηγή

Χερ Κάμμεν

Του Θανάση Καρτερού

Βρε, βρε, νεύρα! Είπε ο Καμμένος -που τα συνηθίζει κάτι τέτοια και καλά θα κάνει να τα κόψει- ότι αν οι δανειστές "χτυπήσουν" την Ελλάδα, θα δώσουμε κι εμείς στους μετανάστες χαρτιά να πάνε στο Βερολίνο.

Μια "απειλή" της πλάκας δηλαδή. Πρώτον, γιατί οι μετανάστες δεν είναι τετράποδα να τα φορτώσουμε στα φορτηγά και να τα στείλουμε στην καγκελαρία. Και δεύτερον, γιατί οι πάντες ξέρουν ότι η σημερινή κυβέρνηση ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο.

Το τι ακολούθησε όμως εξαιτίας αυτής της ρουκέτας δεν λέγεται. Πόλεμος οργίλων γερμανικών δηλώσεων. Πυρ ομαδόν κατά της ελληνικής κυβέρνησης από χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, δημοκράτες, ευρωπαϊστές, αντιευρωπαϊστές.

Γερμανούς εννοείται. Όλη η αφρόκρεμα της πολιτικής των Μνημονίων επί ποδός. Να διώξουμε την Ελλάδα από τη Σένγκεν. Να της κόψουμε τα λεφτά. Να της κόψουμε τον βήχα. Να την κάνουμε και να τη ράνουμε.

Προς το μεγαλομανιακό φέρνει το πράγμα.

Γιατί από επίσημα και ανεπίσημα γερμανικά χείλη έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια όσα σέρνει η σκούπα. Τεμπέληδες, κλέφτες, διεφθαρμένοι, ανίκανοι, μπαγαμπόντηδες.

Έχουμε φάει -κι ακόμα τρώμε- θράσος και εκβιασμούς με το τσουβάλι. Έχουμε υποστεί μεταχείριση περίπου κατεχόμενης χώρας, που μόνο της δικαίωμα είναι η υπακοή. Μόλις προχθές ο έξοχος Γερμανός υπουργός Οικονομικών εξαπέλυσε άλλο ένα θρασύτατο τελεσίγραφο. Μεταρρυθμιστείτε ή θα σας...

Μπροστά σε τέτοια συμπεριφορά, η δήλωση του Καμμένου είναι πταίσμα. Άλλο Ελλάδα, όμως, κι άλλο Γερμανία. Την άρπαξαν και την περιφέρουν δήθεν οργισμένοι. Επί της ουσίας ποιος πρώτος και ποιος πιο πολύ θα συγκινήσει το κοινό της "Bild": Να πώς μιλάνε οι αχάριστοι Έλληνες για τη μεγάλη χώρα μας! Τολμούν να μας απειλούν! Χρησιμοποιούν τους μετανάστες για να μας κηρύξουν τον πόλεμο! Μπούρδες δηλαδή και ανοησίες, εκατό φορές πιο άδικες και ηλίθιες από τη δήλωση που τις προκάλεσε. Και χίλιες φορές πιο δηλητηριώδεις.

Αν τον έλεγαν χερ Κάμμεν και έλεγε να στείλουν την Ελλάδα στην κόλαση -πόσες φορές δεν το έχουν πει οι διάφοροι χερ;-, ρουθούνι δεν θα άνοιγε. Αλλά τώρα πλημμύρισε τους εραστές των Μνημονίων, των εκβιασμών και της γερμανικής υπεροχής η οργή.

Η οποία ουδόλως κάνει την εμφάνισή της όταν μιλάμε, παραδείγματος χάρη, για το Δίστομο, τις αποζημιώσεις, το αναγκαστικό δάνειο. Ο Καμμένος τούς μάρανε...

Πηγή 

Η Ψυχή και η Λογική

Από τι στιγμή που θα γεννηθούμε, σε κάθε βήμα μας, υπάρχει ένας πόλεμος που συμβαίνει μέσα μας σε ότι και να κάνουμε. Υπάρχει ο κόσμος που είναι ήδη έτοιμος , ένα σύνολο που μας παρουσιάζεται στο πιάτο και μας διατάζει να ακολουθήσουμε τις εντολές του. Είναι αυτό που θα μας υποβάλλουν όλοι οι άλλοι να κάνουμε για να είμαστε ένα ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ. Δίπλα, βαδίζει αυτό που, όπως συνηθίζουμε να το ονομάζουμε, η ψυχή , μας προστάζει.  Ολη μας μας η ζωή συγκρούεται ασταμάτητα σ'αυτό το σιωπηλό πόλεμο. Είμαστε μία μονάδα του πρέπει και την ίδια στιγμή είμαστε μια μονάδα του θέλω. 

Σ΄αυτή τη πορεία στους περισσότερους ανθρώπους αυτό το στενάχωρο πρέπει, καταλήγει να είναι ταυτόσημο με το θέλω. Είναι ένας συμβιβασμός , μια σιωπηλή ανακωχή για να μπορέσει κάποιος να αντέξει την υποχρέωση να είναι μέρος ενός κοινωνικού συνόλου. Σ΄αυτή τη προσαρμογή, σ΄αυτή την υποταγή, στριγμώνονται τα φτερά μας, τα ράβουμε στη πλάτη μας και μαθαίνουμε να περπατάμε με τα πόδια γερά καρφωμένα στη γη. Το ατίθασσο παιδί που τα θέλει όλα, το παιδί που διψάει να μάθει τις απαντήσεις στα χιλιάδες γιατί, μαθαίνει να δέχεται τις απαντήσεις που το κοινωνικό σύνολο με τους κανόνες του θα του επιβάλλει. Αλλες φορές με νεύρα, άλλες φορές με δάκρυα, άλλες φορές απλά σιωπόντας και υπομένοντας, αναγνωρίζουμε πως πάνω από αυτό που η ψυχή μας ζητάει, υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες  που ορίζουν τα σύνορα της καθημερινότητας. 

Σιγά σιγά οι φανταστικοί ήρωες που μιλάγαμε τα βράδυα στο παιδικό μας δωμάτιο χάνονται. Η ικανότητα μας να μιλάμε με τη γλώσσα των ονείρων μας χάνεται. Η ικανότητα μας να ξεστομίζουμε ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΤΑΚΤ, αυθόρμητα, όπως ακριβώς τις βλέπουμε χάνεται. Κι ο πρώτος μας έρωτας με τη ζωή, εκείνος ο έρωτας που μετατρέπει όλα σε μαγεία, αλλάζει και στριγμώνεται σε ένα γαμήλιο συμβόλαιο με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και τακτικές.  Σιγά σιγά, στο κάδο ανακύκλωσης μας, στριγνώμονται όλα εκείνα τα θέλω που δεν τα βρήκαν με τα πρέπει μας. Λίγοι άνθρωποι καταφέρνουν να μείνουν παιδιά μέχρι το τέλος. Λίγοι άνθρωποι καταφέρνουν να παραμείνουν ανόθευτοι, ανυπότακτοι, ψυχές ελεύθερες με τα φτερά έτοιμα να πετάξουν, ακόμα κι αν είναι τσακισμένα.

Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες, σε πολιτικό επίπεδο στη χώρα μας, είναι ακριβώς ότι συμβαίνει στο κόσμο που κουβαλάει ο καθένας μας. Ενα στυγνό, ανελέητο σύστημα συμφωνιών, ένα αισχρό παιχνίδι εξουσίας, έχει καθορίσει τους κανόνες της ΛΟΓΙΚΗΣ. Ετσι ονομάζουν το σύνολο των κανόνων που κρατούν καλά κλειδωμένους τους ανθρώπους στα κλουβιά τους. Δεν έχει σημασία αν η λογική μας δεν συμβαδίζει με τη λογική τους. Νικάει αυτός που έχει τη δύναμη να κινεί τα νήματα. Εκείνοι που έχουν στα χέρια τους όλα εκείνα που πουλάνε κι αγοράζουν όλα αυτά που ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ. Δεν υπάρχει ελευθερία μέσα στη τάξη πραγμάτων που έχουν στριμωχτεί οι ζωές μας. Το χρημα καθορίζει αν θα φας, αν θα ντυθείς, αν θα έχεις στέγη να κοιμηθείς, πως θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου, πως θα γιατρέψεις τις αρρώστιες σου, πως θα πορευτείς σ΄αυτή τη ζωή. Το πολιτικό, οικονομικό, νομικό σύστημα που αποδέχεται κάποιος με τη γέννηση του, καθορίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. 

Για να πει κανείς πως είναι ελεύθερος, δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Είναι  η είσαι ΜΕΣΑ ή είσαι ΑΠΕΞΩ. Το απέξω είναι κάτι που δεν μπορεί πλέον να συλάβει ο ανθρώπινος νους ενός ΛΟΓΙΚΟΥ πολίτη. Το απέξω είναι ένας δρόμος που κανένας δεν γνωρίζει εκτός από πολύ ελάχιστες μονάδες που βρήκαν τρόπους να μπαινοβγαίνουν σ΄αυτό το τρελοκομείο που ο άνθρωπος έχει ονομάσει πολιτισμό, δοκιμάζοντας τις αντοχές τους και τη δύναμη τους να είναι το περιθώριο στη σελίδα. Είναι ένα μικρό σύνολο από ελεύθερους αλεξιπτωτιστές της ζωής που δεν ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ. 

Οταν αυτό το σύστημα εξουσίας χαιδεύει τα αυτιά των πολιτών και τους καλοπιάνει για να πετύχει τα σχέδια του, οι πολίτες εισπράττουν μικρές χάρες, μπιχλιμπιδάκια που ομορφαίνουν τη μίζερη πραγματικότητα. Ησυχάζουν, λουφάζουν και γεμίζουν τη ζωή τους με σκουπιδάκια φανταχτερά που απαλύνουν το κενό μέσα τους, σκεπάζουν τη φωνή της ψυχής με λουστραρισμένα αυτοκίνητα, καλο επιπλωμένα σπίτια, μοδάτα ρούχα, πλούσια εδέσματα και ηλεκτρικά καλώδια που υπακούουν στα μικρά τους βίτσια. Ετσι το σύστημα σχεδιάζει τα επόμενα βήματα, κάνει τα κουμάντα του χωρίς ενοχλήσεις. Δεν μπορεί να σκοτώσει το κρυμμένο εαυτό της μονάδας απλά τον αποκοιμίζει. 

Οταν αυτό το ίδιο σύστημα νοιώσει πως είναι παντοδύναμο, πως έχει εξολοθρεύσει όλα τα ζιζάνια που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αναταραχές στο καλοφτιαγμένο κήπο του, δεν ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΛΟΠΙΑΝΕΙ τους φυλακισμένους ανθρώπους. Τους δείχνει το αληθινό του πρόσωπο. Τη περιφρόνηση, την απαξίωση, τη στυγνότητα που έχει μέσα στη σκατόψυχη κατασκευή του. Αυτό όμως λειτουργεί σαν ένα καμπανάκι στ΄αυτιά των κοιμισμένων υπηκόοων. Οσο πιο μεγάλη είναι η απαξίωση τόσο ο κοιμισμένος λύκος, εκείνος ο λύκος που έχει συμβιβαστεί ξανά και ξανά μέσα σ΄ενα μαντρί, ο λύκος που κουβαλάει στις πλάτες του όλο το κάδο ανακύκλωσης με τα χαμένα, εκείνος που είπε τόσα πολλά ναι στη ζωή υποδυόμενος το πρόβατο, αρχίζει και αγριεύει. 

Ομως πόσο διατεθειμένος είναι να αγριέψει μέσα σε μια φυλακή? Οι πλατείες γέμισαν και φώναξαν, μετά από πολύ καιρό. Ονειρα εκτοξεύτητκαν κάτω από τα προεκλογικά μπαλκόνια, όνειρα θαμένα που ξύπνησαν για λίγο , τελευταία έξοδος έγινε η φρέσκια κυβέρνηση, για ένα ΠΕΤΑΓΜΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ. ΕΝΑ ΠΕΤΑΓΜΑ ΨΥΧΗΣ. Ομως την επόμενη μέρα,  η επαναφορά στη πραγματικότητα. Ολες αυτές οι φωνές δεν ήταν κάτι το αόριστο. Το σύστημα που γνωρίζει πολύ καλά το πόσο καλά έχει εγκλωβισμένους τους ανθρώπους σε μια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, το σύστημα που γνωρίζει πως κρατάει τις ζωές των ανθρώπων στο χέρι του, ότι και να θέλουν, όσο και να φωνάξουν, έβγαλε τα νύχια και τα δόντια. Κι εκτόξευσε την απειλή του. ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ.

Κι όσο αυτό είναι η πραγματικότητα μας πρέπει να πάψουμε να γκρινιάζουμε ασκόπως. Πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε μέσα ή έξω. Αν είμαστε μέσα ο κάθε εκπρόσωπος μας απεναντι στο θηρίο τα ΙΔΙΑ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ. Κι εμείς θα πρέπει να ευχόμαστε να είναι κάποιος που θα κάνει το λιγότερο ΟΔΥΝΗΡΟ. Ηδη οι αφυπνισμένοι λύκοι πρώην αρνιά κουνάνε το δάχτυλο στη νέα κυβέρνηση πως κάνει κωλοτούμπες. ΛΑΘΟΣ. Κωλοτούμπα είναι όλη μας η ζωή κι από τη στιγμή που δεν δώσαμε λευκό χαρτί σε κάποιον να την ανατρέψει από τα θεμέλια, να σαρώσει τα πάντα αλλά ευχηθήκαμε να φτιάξει τα πράγματα χωρίς να χαλάσει όλα αυτά που γνωρίζουμε, η νέα κυβέρνηση λοιπόν περπατάει με τη ΛΟΓΙΚΗ και πολύ σωστά. 

Είναι πολύ βολικό να νομίζει κάποιος πως με μια ψήφο αναθέτει σε κάποιον άλλον να έχει ψυχή αντί να έχει ο ίδιος. Είναι πολύ βολικό να ρίξεις μια ψήφο και μετά να καθίσεις σ΄ενα καναπέ και να περιμένεις ένα σωτήρα να σε σώσει από τη φυλακή που ο ίδιος έχεις δεχτεί σαν κάτι το φυσιολογικό. Να κάνει τι η νέα κυβέρνηση? Να τα κάνει όλα πουτ@να?  Είσαι σίγουρος πως μπορεις ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΕΙΣ? Είσαι σίγουρος πως είσαι έτοιμος να βαδίσεις πια με τη ψυχή σου κι όχι με τη λογική σου ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ? Κι εσύ και τα παιδιά σου? Είσαι σίγουρος πως αν αύριο το πρωί κάποιος αναλάμβανε την ευθύνη ν΄ανοίξει τη πόρτες και να σου πει θα τα χάσεις όλα, θα τσακιστείς κάτω, θα πεινάσεις, θα χάσεις το κόσμο γύρω σου, θα ματώσεις αλλά θα ανοίξεις το κελί σου και μάθεις ξανά να πετάς.. είσαι σίγουρος πως δεν θα πάθαινες πανικό και δεν θα παρακάλαγες να σταματήσει το μαρτύριο της ελευθερίας?

Για να απαιτήσεις περηφάνεια όπως λες, ελευθερία, αξιοπρέπεια, είσαι σίγουρος πως δεν είσαι ένας όμηρος ερωτευμένος με τον απαγωγέα του που θα φτάσει στο σημείο να πολεμήσει τον ελευθερωτή του αν τολμήσει να τον βγάλει από το κελί του?

Για σκέψου το.. Πάει πολύ βαθειά η τρύπα του λαγού.  Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Αν πραγματικά είσαι έτοιμος να πετάξεις ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.  Το γεγονός πως είσαι εδώ, άλλη μια φορά, με κλάψα και γκρίνια να κριτικάρεις το ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, αποδεικνύει απλά πως ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ περισσότερο από αυτό που έχεις μάθει. Κι αυτό η κάθε κυβέρνηση που είναι απλά διαχειριστής μιας  ίδιας τάξης πραγμάτων το ξέρει. Κι όσο πιο έντιμη είναι θα προσπαθήσει απλά να διαχειριστεί κάπως καλύτερα τα ήδη υπάρχοντα. Τίποτα παραπάνω μη περιμένεις.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ , ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ. Κι αυτοί που ορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού το ξέρουν. 

Πηγή

Linke: Να αποπληρωθεί το κατοχικό δάνειο

Την εκτίμηση ότι το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποπληρωθεί και ότι δεν παραγράφεται εξέφρασε ο πρόεδρος του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) Μπερντ Ρίξινγκερ αναφερόμενος στις ελληνικές διεκδικήσεις από την Γερμανία και επισήμανε ότι «σε αυτό έχουν δίκιο οι Έλληνες»

Μιλώντας στο πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD, ο κ. Ρίξινγκερ σημείωσε ότι θα ήταν καλό η γερμανική κυβέρνηση «να μην απορρίπτει τόσο σκληρά το θέμα» και της συνιστά «να ξεκινήσει τον δρόμο του διαλόγου, της κατανόησης και του δικαίου».

Καταιγισμός εν τω μεταξύ δημοσιευμάτων στον γερμανόφωνο Τύπο για την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει ενδεχομένως στην κατάσχεση γερμανικής δημόσιας περιουσίας στην Ελλάδα.

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Το θέμα της ενοχής δεν συζητείται. Οι Γερμανοί κατακτητές έκαναν φρικτά εγκλήματα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι στο οποίο δεν δίνεται συχνά αρκετή προσοχή στη Γερμανία. Η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο και πάλι για επανορθώσεις ύψους 300 δισ. ευρώ και μιλάει για κατασχέσεις. Με τον τρόπο αυτό ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλει να θέσει υπό πίεση την γερμανική κυβέρνηση ώστε αυτή να συμφωνήσει στη διαμάχη γύρω από την πολιτική διάσωσης».

Ανεξάρτητα από αυτή την προφανή πρόθεση, σημειώνει η SZ, παραμένει το ερώτημα αν η Γερμανία πρέπει να πληρώσει για το παλιό χρέος. Το Βερολίνο επικαλούμενο καλά νομικά επιχειρήματα απαντά «όχι». Όπως αναφέρει η εφημερίδα, το σύμφωνο «2+4» και η Χάρτα των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη του 1990 συμπεριλαμβάνουν μια τελική ρύθμιση και αποκλείουν απαιτήσεις για αποζημιώσεις.

Η SZ καταλήγει: «Η Γερμανία θα έπρεπε ηθικά να αισθάνεται υποχρεωμένη απέναντι στην Ελλάδα και να συνεχίσει να επιδεικνύει μεγάλη υπομονή στη διαμάχη για το χρέος με την Αθήνα παρά τις προκλήσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα».

Η Frankfurter Rundschau κάνει τον διαχωρισμό μεταξύ αποζημιώσεων και κατοχικού δανείου και επισημαίνει: «Η περίπτωση του κατοχικού δανείου που δόθηκε το 1942 είναι διαφορετική. Εκεί δεν ισχύει η αρχή της ετεροδικίας αλλά πρόκειται για ένα γερμανικό χρέος, το οποίο η Ελλάδα ορθώς διεκδικεί».

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει: «Η Ελλάδα ανήκει σε αυτά τα κράτη που υπέφεραν περισσότερο από τη γερμανική Κατοχή κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ισχυρίζονται συχνά Έλληνες πολιτικοί. Αυτό είναι σωστό αλλά δεν είναι πλήρες. Διότι ήταν τρία κράτη στην κατοχή των οποίων βρέθηκε η Ελλάδα. Σωστό θα ήταν να μιλήσει κανείς για μια γερμανοϊταλοβουλγαρική κατοχή, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 1943 που έπεσε η Ιταλία. Τότε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να ζητήσει αποζημιώσεις όχι μόνο από το Βερολίνο, αλλά και από τη Ρώμη και τη Σόφια».

Η Welt γράφει για το ίδιο θέμα: «Η Αθήνα αρνείται μεταρρυθμίσεις ζωτικής σημασίας. Αντ’ αυτού προτιμάει να παρασύρει τον λαό σε μια αντιγερμανική μέθη. Εάν συνεχίσει να παίζει με την σκέψη να στείλει ισλαμιστές στη Γερμανία, να ζητά επανορθώσεις και να θέλει να κλείσει το Ινστιτούτο Γκαίτε, η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μια: σκληρότητα. Η διαφορετικά διατυπωμένο: η Αθήνα δεν μπορεί να φανεί ως νικητής».

Τέλος, η αυστριακή Die Presse σχολιάζει το θέμα εμπιστοσύνης μεταξύ Ε.Ε. και Ελλάδας: «Μόνο όταν κανείς πληρώνει τα οφειλόμενα και σέβεται τους κανόνες και τις συμφωνίες που από κοινού κλείστηκαν μπορεί να υπάρξει εμπιστοσύνη. Και αυτό είναι το μόνο έδαφος στο οποίο μπορεί να καρποφορήσει μια φιλία».

Πηγή: The Press Project

FTimes: Η αντι-γερμανική έκρηξη Τσίπρα θυμίζει Ανδρέα

«Η έκρηξη του Αλέξη Τσίπρα κατά της Γερμανίας, κάτι θυμίζει», υποστηρίζουν σε άρθρο τους για την Ελλάδα οι Financial Times, εντοπίζοντας ομοιότητες ανάμεσα στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και τη νυν τακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Financial Times συγκρίνουν τη σκληρή αντι-αμερικανική ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου με την σημερινή στάση Τσίπρα έναντι της Γερμανίας και επιχειρούν μια αποτύπωση ταυτίσεων και διαφορών ανάμεσα στο τότε και στο τώρα. Ολόκληρο το άρθρο είναι το εξής:

«Στους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες η σκληρή ρητορική του Αλέξη Τσίπρα και των μελών της αριστερής κυβέρνησής του κατά της Γερμανίας έχουν έναν οικείο τόνο. Ο νέος πρωθυπουργός μόλις που είχε πάει σχολείο όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένας φλογερός ρήτορας και αμερικανοτραφής οικονομολόγος, έπαιρνε εξουσία το 1981 ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Ο Παπανδρέου, μέσα σε ένα κλίμα ισχυρών αντι-δυτικών αισθημάτων από τους Έλληνες, υποσχόταν να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ, το οποίο κατηγορείτο ότι απέτυχε να αποτρέψει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Στοχοποίησε επίσης την Ουάσιγκτον, υποσχόμενος να κλείσει τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα – μια υπόσχεση που ικανοποιούσε την βαθιά λαϊκή δυσαρέσκεια για τη στήριξη που παρείχαν οι ΗΠΑ στο στρατιωτικό καθεστώς της επταετίας 1967-1974.

Η μεσοαστική τάξη των Ελλήνων συνέρρεε τότε κατά χιλιάδες στις πλατείες για να ακούσει τον ηγέτη της χώρας να κατακεραυνώνει τους δυτικούς συμμάχους. Οι ξένοι διπλωμάτες ανησυχούσαν πως η Ελλάδα θα διέκοπτε τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και θα έμπαινε στην ομάδα των αδέσμευτων κρατών που κρατούσαν αποστάσεις τόσο από την Ουάσινγκτον όσο και από τη Μόσχα.

Σήμερα, η αφήγηση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ έχει εντυπωσιακές ομοιότητες με εκείνη την εποχή, παρ’ ότι οι στόχοι είναι διαφορετικοί και τα ζητήματα περισσότερο οικονομικά παρά πολιτικά.

Η Γερμανία έχει αντικαταστήσει τις ΗΠΑ ως ο «όλεθρος» για τους Έλληνες που πλήττονται από τη λιτότητα, ενώ αντί για το ΝΑΤΟ είναι οι ελεγκτές της «τρόικας» από την Κομισιόν, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ που ευθύνονται για τα δεινά της χώρας. Ένας λόγος για την υιοθέτηση της στρατηγικής Παπανδρέου από τον κ. Τσίπρα είναι το γεγονός ότι υψηλόβαθμα στελέχη του «παλαιού» ΠΑΣΟΚ εισήλθαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν το κόμμα τους απώλεσε την λαϊκή στήριξη λόγω του ρόλου που έπαιξε στην εφαρμογή σκληρών οικονομικών μεταρρυθμίσεων.

Πολλοί κορυφαίοι «παλαιοπασόκοι» έχουν σήμερα θέσεις - κλειδιά στη νέα διοίκηση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η στρατηγική αυτή έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για την συγκράτηση των εσωτερικών διαφωνιών. Όπως και ο Παπανδρέου, ο κ. Τσίπρας έχει να αντιμετωπίσει μια ηχηρή σκληροπυρηνική αριστερή πτέρυγα, η οποία στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται κατηγορηματικά στον συμβιβασμό με τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας. 

Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού αυτή την εβδομάδα της νέας προσπάθειας για τη διεκδίκηση των απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας για μη καταβληθείσες πολεμικές επανορθώσεις ύψους άνω των 160 δις δολαρίων – απαιτήσεις, που παγίως το Βερολίνο απορρίπτει – είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.

Η στρατηγική Παπανδρέου, παρά τις ανησυχίες που προκαλούσε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσας, τελικά οδήγησε σε αποτελέσματα που άμβλυναν τις εντάσεις με Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες.

Την ώρα που οι προπαγανδιστές του ΠΑΣΟΚ απειλούσαν με εθνικοποίηση αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων, χαμηλού βεληνεκούς συνομιλίες για τις στρατιωτικές βάσεις οδήγησαν σε συμφωνία για τη διατήρησή τους. Η Ελλάδα επίσης ξανάρχισε σιωπηρά να συμμετέχει σε νατοϊκές ασκήσεις.

Οι οιωνοί δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας θα ήθελε να ακολουθήσει μια ανάλογη τακτική. Η έκρηξή του κατά «των εγκλημάτων και των καταστροφών που προκάλεσαν οι δυνάμεις του τρίτου Ράιχ» ήρθε μόλις η Ελλάδα ξεκίνησε ενδελεχείς διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» - όπως μετονομάστηκαν η τρόικα και οι διεθνείς πιστωτές – για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.

Εάν οι διαπραγματεύσεις κλείσουν επιτυχών, θα αποδεσμευτούν κεφάλαια 7,2 δις ευρώ από το πακέτο διάσωσης και η Αθήνα μπορεί να ξεκινήσει συνομιλίες και για ένα τρίτο πακέτο όπως προτείνει η Γερμανία, διασφαλίζοντας την επιβίωσή της ως μέλος της ευρωζώνης.

Όμως, ο κ. Τσίπρας αντιμετωπίζει προκλήσεις ως προς την ηγετική του ισχύ, τις οποίες ο Παπανδρέου είχε λύσει όταν ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση. Ο Παπανδρέου κράτησε το κόμμα υπό τον αυστηρό του έλεγχο και έπαιρνε αποφάσεις με ένα υπουργικό συμβούλιο που αποτελείτο από έμπιστους συνεργάτες του.

Ο νέος πρωθυπουργός αναγκάστηκε τον περασμένο μήνα να υπερασπιστεί τη στροφή της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος σε μια μαραθώνια, 11ωρη συνεδρίαση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων περίπου 30 φέρονται να εξέφρασαν την αντίθεσή τους.

Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην ρισκάρει την ταπείνωση με την ψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή, καθώς η άτυπη ψηφοφορία μεταξύ των βουλευτών του έδειξε ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να την περάσει χωρίς την υποστήριξη των φιλο-ευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Το να ενσωματώσει τη λεγόμενη Αριστερή Πλατφόρμα του κόμματος, που περιλαμβάνει ομάδες από Μαρξιστές-Λενινιστές έως οπαδούς του Ούγκο Τσάβες, μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες, ίσως είναι ένας στόχος που δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας ούτε ο Παπανδρέου».

Πηγή

«Όχι» στην ΕΕ είπε η Ισλανδία

Η κυβέρνηση της Ισλανδίας απέσυρε οριστικά την υποψηφιότητά της για ένταξη της χώρας στην ΕΕ.

Η κεντροδεξιά κυβέρνηση της χώρας είχε προαναγγείλει πως θα έβαζε τέλος στη διαδικασία, που είχε ξεκινήσει από το 2009, και την Πέμπτη το επισημοποίησε με σχετική ανακοίνωση προς την προεδρεύουσα στην ΕΕ για το τρέχον εξάμηνο, Λετονία. Με τη σειρά της η Λετονία ενημέρωσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το τέλος των συζητήσεων με την ΕΕ.

Υπενθυμίζεται πως η Ισλανδία με το ξέσπασμα της τραπεζικής κρίσης, παρά τις πιέσεις της Ευρώπης για μια πολιτική λιτότητας, ακολούθησε ένα διαφορετικό μοντέλο με στήριξη της εγχώριας οικονομίας, που οδήγησε στην γρήγορη ανάκαμψή της. Μεταξύ άλλων η Ισλανδία δεν έσωσε τις τράπεζές της και προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος με στόχο την ενίσχυση συγκριτικών της πλεονεκτημάτων, όπως είναι ο τουρισμός και η αλιεία.

Πρόσφατα ο πρόεδρος της Ισλανδίας, σε επίσκεψή του στην Ισπανία, έστειλε μήνυμα προς την Ευρώπη πως υπάρχει και άλλος δρόμος και η Ισλανδία είναι ένα παράδειγμα για αυτό. Παράλληλα υπογράμμισε ότι το κλειδί για την έξοδο από την κρίση είναι η διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ της Δημοκρατίας και των οικονομικών συμφερόντων.

Πηγή

Τεράστια ποσά για τζούφια όπλα

Στη Δικαιοσύνη για τα περαιτέρω βρίσκονται πια δύο φάκελοι που περιέχουν – σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας Π. Καμμένου – «αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία προκύπτουν πιθανά κακουργήματα και πάρα πολλά χρήματα, τεράστια ποσά, τα οποία έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός» για να εξοπλιστούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας με υποβρύχια (που γέρνουν) και ελικόπτερα (που δεν πετάνε).

Οι φάκελοι παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη ύστερα από μια γρήγορη έρευνα αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Άμυνας κι έπειτα από συνάντηση του υπουργού με τον πρωθυπουργό.

Όπως είπε σε συνέντευξή του ο Π. Καμμένος, όταν πήγε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας ζήτησε να δει αν υπάρχει υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων στο υπουργείο και διαπίστωσε ότι, ενώ υπήρχε σχετικός νόμος, τέτοια υπηρεσία δεν είχε συσταθεί ποτέ!

«Σύστησα την υπηρεσία εντός 10 λεπτών και τους είπα: Πάρτε τα κλειδιά του γραφείου μου και ψάξτε το γραφείο μου. Έχετε δικαίωμα να ψάχνεται το γραφείο μου, εμένα, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, μέχρι και τον τελευταίο στρατιώτη».

Μετά τις πρώτες έρευνες και τα αποτελέσματα που προέκυψαν, ο υπουργός Άμυνας συνάντησε τον πρωθυπουργό. Ο Π. Καμμένος μετά τη συνάντηση αυτή είχε δηλώσει: «Ενημέρωσα τον πρωθυπουργό για τα θέματα διαφθοράς στις Ένοπλες Δυνάμεις και ιδιαίτερα για αυτά που αφορούν τους εξοπλισμούς, καθώς προκύπτουν αποδεικτικά στοιχεία που αφορούν την υπόθεση των ελικοπτέρων NH-90 που ξεκινά το 2003 και συνεχίζεται έως σήμερα, καθώς και την υπόθεση των υποβρυχίων, η οποία ξεκινά το 1998». Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Άμυνας, «από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ευθύνη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας συστήσαμε την Επιτροπή Ελέγχου Εσωτερικών Υποθέσεων των Ενόπλων Δυνάμεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Οι αξιωματικοί που ανέλαβαν το έργο αυτό ξεκίνησαν τη διενέργεια ελέγχου από τη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών. Για δυο από τις υποθέσεις έχουμε ήδη τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία – πολύ σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία –, από τα οποία προκύπτουν πιθανά κακουργήματα και πάρα πολλά χρήματα, τεράστια ποσά, τα οποία έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός και για τα οποία θα ελεγχθούν οι υπεύθυνοι ποινικά και αστικά».

Πληρωμένα και άχρηστα

Η ιστορία της απόκτησης των ελικοπτέρων ΝΗ-90 είναι εκπληκτική και χαρακτηριστική του τρόπου με τον οποίο γίνονταν οι εξοπλιστικές προμήθειες. Τα εν λόγω ελικόπτερα χρυσοπληρώθηκαν με προκαταβολή του 40% της συνολικής τους αξίας και άρχισαν να παραλαμβάνονται με έξι (!!!) χρόνια καθυστέρηση. Σήμερα δε, το 90% απ’ αυτά είναι καθηλωμένα λόγω βλαβών!!!

Το πρόγραμμα προμήθειας σύγχρονων μεσαίας μεταφορικής ικανότητας ελικοπτέρων είχε και εξακολουθεί να έχει στρατηγική σημασία για τον Ελληνικό Στρατό και κατ’ επέκταση για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το ελληνικό σύστημα ασφάλειας, για μια σειρά λόγων που έγιναν με τραγικό τρόπο αντιληπτοί στην κρίση των Ιμίων το 1996. Τότε, όπως υπογραμμίζουν ειδικοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, η απουσία ενός σύγχρονου μεσαίου ελικοπτέρου έκρινε σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της κρίσης. Όμως, κατά περίεργο τρόπο, τέτοιο πρόγραμμα δεν περιελήφθη στο ΕΜΠΑΕ 1996-2000.

Η προμήθεια των ελικοπτέρων συμπεριλήφθηκε στο αμέσως επόμενο ΕΜΠΑΕ 2001-2005 και ύστερα από διεργασίες τριών ετών, τον Αύγουστο του 2003, το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε την απόφαση προμήθειας της ευρωπαϊκής κοινοπραξίας ΝΗIndustries. Η προμήθεια αφορούσε 16+4 ελικόπτερα, δηλαδή 16 τακτικής μεταφοράς με τέσσερις συλλογές αεροδιακομιδής (MEDEVAC) και τέσσερα ελικόπτερα ειδικών αποστολών, συν ανταλλακτικών αρχικής υποστήριξης, βιβλιογραφίας και εκπαίδευσης. Το συνολικό κόστος προμήθειας ήταν 657.523.069 ευρώ.

Μία λεπτομέρεια: Βάσει της σύμβασης 034A/2003 μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της κοινοπραξίας ΝΗΙ της 29ης Αυγούστου, η εταιρεία εισέπραξε, τον Οκτώβριο του 2003, 40% προκαταβολή, όταν οι συνήθεις προκαταβολές σε τέτοιες συμβάσεις σε καμία περίπτωση δεν υπερβαίνουν το 20%.

Μετά τον Μάρτιο του 2004, η νέα κυβέρνηση, βάσει των διακηρύξεών της, σύστησε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας επιτροπή έρευνας της προμήθειας. Αυτό έγινε τον Ιούνιο του 2004. Το πόρισμα της επταμελούς επιτροπής παραδόθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2004, χωρίς να υπάρξει καμία περαιτέρω ενέργεια.

Το απίστευτο είναι ότι εδώ και περίπου έντεκα χρόνια, για την ακρίβεια από τις 2 Σεπτεμβρίου του 2004 που κατατέθηκε επισήμως το πρακτικό της επιτροπής, με εξαίρεση μια ρύθμιση που είχε γίνει επί Β. Βασιλάκου και καταβλήθηκαν ρήτρες 100 εκατ. ευρώ λόγω της καθυστέρησης έξι ετών στην έναρξη παραδόσεων των ελικοπτέρων, δεν έχει λυθεί το πρόβλημα της διαθεσιμότητάς τους, με αποτέλεσμα, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Καμμένος στη Βουλή, να πετά μόνο το ένα (!) από αυτά...

Για την υπόθεση των ελικοπτέρων ο Π. Καμμένος έχει υποστηρίξει ότι:

♦ Δεν βρήκε εγγυητικές επιστολές από την πλευρά των εταιρειών που πούλησαν στην Ελλάδα αυτά τα ελικόπτερα.

♦ Πληρώθηκαν 240 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να υπάρχουν τιμολόγια.

♦ Η σύμβαση για το κόστος όλων των ελικοπτέρων έγραφε ως ποσό τα 690 εκατομμύρια ευρώ, ενώ όταν έκανε τις επιμέρους προσθέσεις το ποσό αυτό δεν ξεπερνούσε τα 649 εκατομμύρια.

Όσο για την υπόθεση των υποβρυχίων, ο υπουργός Άμυνας δεν απέκλεισε το θέμα των τεχνικών προβλημάτων τους να «έκλεισε πολιτικά». Δηλαδή να δεχτήκαμε την παραλαβή με αντάλλαγμα «λίγο παραπάνω ΕΣΠΑ».

Ο Π. Καμμένος, θέλοντας να περιγράψει την κατάσταση που βρήκε στο υπουργείο στον χώρο των προμηθειών, σημείωσε ότι «ο Άκης Τσοχατζόπουλος είναι μέσα για τροχαία παράβαση σε σχέση με όσα έχουν κάνει άλλοι».

Πηγή

Να καταθέσουν Ράιχενμπαχ και Φούχτελ για τα «μαύρα ταμεία»

Πού να είναι αυτό το παλικάρι, ο Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ; Τον ψάχνουν απεγνωσμένα κάτι δεκάδες δημαρχαίοι και περιφερειάρχες, οι οποίοι συνωστίζονταν στην αυλή του – και είχαν γίνει η «αυλή» του.

Τόσες συναντήσεις, τόσες πρωτοβουλίες, τόσοι σχεδιασμοί πάνε στράφι; Με τα πάντα μπλεκόταν ο φοβερός αυτός τύπος – και πολλές από τις ασχολίες του σχετίζονταν άμεσα ή έμμεσα με μπίζνες, αφού μέχρι και με τα σκουπίδια, το νερό και τα «φθηνά εργατικά χέρια» είχε ασχοληθεί. Με μεγάλο του όνειρο τις αλήστου μνήμης δουλοκτητικές Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Έτσι ξαφνικά που εξαφανίστηκε ο Γερμανός, οι φίλοι του τα έχουν βάψει μαύρα. Μήπως να εκδώσουμε ένα Silver Alert για τον Γιόαχιμ;

Πού να είναι και το άλλο παλικάρι, ο επίσης Γερμανός επικεφαλής της Task Force της ΚομισιόνΧορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος έλυνε και έδενε τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς αυτόν δεν κουνιόταν φύλλο στις μνημονιακές κυβερνήσεις; Ο ρόλος τής υπ’ αυτόν ομάδας της Κομισιόν ήταν καθοριστικός στα υπουργεία. Όμως χάθηκε κι αυτός και είναι αρκετοί οι μεγαλόσχημοι φίλοι του στην Ελλάδα που ανησυχούν. Μήπως να εκδώσουμε κανένα Silver Alert ή να δώσουμε απευθείας τη δουλειά στη... Νικολούλη;

Στην περίπτωση του Φούχτελ η απουσία του την προηγούμενη περίοδο είναι ένα μυστήριο. Ωστόσο έκανε την εμφάνισή του σε ελληνικού ενδιαφέροντος έκθεση στο Βερολίνο, στο περίπτερο της Ρόδου στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού του Βερολίνου (ΙΤΒ), στις 5 Μαρτίου. Σε ελληνικό έδαφος έχει μήνες να πατήσει.

Στην περίπτωση του Ράιχενμπαχ τα πράγματα είναι απλούστερα και πιο διαφανή. Ο επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα επρόκειτο να αποχωρήσει με το τέλος του μνημονίου τον Φεβρουάριο.

Η ομάδα του θα αποχωρούσε επίσης και ο ίδιος θα προαγόταν καθώς έχει αποφασιστεί να τοποθετηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development - EBRD), αλλά και στη νέα υπηρεσία που θα δημιουργηθεί στην Κομισιόν, στο πρότυπο της Task Force, με στόχο να παρέχει τεχνική βοήθεια σε χώρες της Ε.Ε. που την αιτούνται.

Γιατί τους θυμηθήκαμε τους ανωτέρω; Μα, με αφορμή την υπό σύσταση εξεταστική για τα μνημόνια, η οποία ενδέχεται να είναι τελικά προκαταρκτική ή να καταλήξει σε προκαταρκτική αν βρεθούν σοβαρές ενδείξεις για την τέλεση διαρκούς εγκλήματος, όπως είναι π.χ. το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Στην περίπτωση αυτή καλό θα ήταν και οι δύο αυτοί κύριοι – όπως και αρκετοί άλλοι εκ του μηχανισμού επιτήρησης της χώρας – να κληθούν ως μάρτυρες.

Γιατί να καταθέσουν; Μα, διότι και οι δύο φαίνεται να ξέρουν πολλά για όσα έγιναν στη χώρα στη διάρκεια των μνημονίων. Τότε που πλήθος Ελλήνων επιχειρηματιών περνούσαν τα προσωπικά και επιχειρηματικά τους συμφέροντα στα μνημόνια και, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, αρκετοί πολιτικοί στην Ελλάδα φρόντιζαν να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εν λόγω επιχειρηματιών – φανταζόμαστε, όχι με το αζημίωτο...

Γιατί, περαιτέρω, αυτοί οι δύο Γερμανοί κύριοι θα ήταν καλό να καταθέσουν; Διότι και οι δύο έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί για διάφορα.

Ο Ράιχενμπαχ για παράδειγμα είχε «καταφέρει» – σύμφωνα με παλαιότερη καταγγελία του νυν υφυπουργού Επικρατείας Τέρενς Κουίκ, η οποία ουδέποτε απαντήθηκε – να ανατεθεί ένα τεράστιο πακέτο μελετών σε ξένα μελετητικά γραφεία, τα οποία με τη σειρά τους έδιναν τα υπό μελέτη έργα σε δικές τους εταιρείες και όχι βεβαίως σε ελληνικές.

Πώς είχε «καταφέρει» να συμβεί αυτό και ποιοι από την τότε ελληνική κυβέρνηση – και με ποιαανταλλάγματα – είχαν σπεύσει να ικανοποιήσουν το αίτημά του είναι άγνωστο. Όπως επίσης παραμένουν άγνωστες σχεδόν όλες οι πτυχές της δραστηριότητας του εν λόγω ανθρώπου στην Αθήνα, αλλά και του μεγάλου κλιμακίου του οποίου προΐστατο. Αν όμως σχετιζόταν με μπίζνες– άρα και χρήμα που εκινείτο προς διάφορες κατευθύνσεις – είναι μια ευκαιρία να μας ενημερώσει.

Για τον Φούχτελ τα πράγματα είναι πιο σαφή, αφού ο επονομαζόμενος και «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας» – υφυπουργός της Μέρκελ, για να μην ξεχνιόμαστε –, μέσω τηςΕλληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας, ανακατευόταν σε πάρα πολλά θέματα αποσκοπώντας στο άνοιγμα του δρόμου για γερμανικές μπίζνες στην Ελλάδα.

Έως και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης – κατηγορηθείς παλαιότερα για στενή σχέση με τον Φούχτελ – τον είχε ξεφωνίσει τον περασμένο Ιούλιο για «αποικιοκρατική δράση»στην Ελλάδα και είχε ζητήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά να τον μαζέψει.

Δεδομένου ότι ο εν λόγω κύριος, με στενή σχέση με την κυρία Μέρκελ και με απρόσκοπτη πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου τα προηγούμενα τρία χρόνια, είχε άμεση πρόσβαση όχι μόνο σε επιχειρηματικά ντιλ και στα οικονομικά και τεχνικά θέματα της ελληνικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας σε Αθήνα και Βερολίνο, ενδεχομένως να έχει σημαντικές πληροφορίες να συνεισφέρει, προκειμένου να διαφωτιστούμε όχι μόνο για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια, αλλά και για τον τρόπο διαχείρισής τους.

Ενδέχεται λοιπόν οι δύο αυτοί Γερμανοί κύριοι να μας ανοίξουν νέους δρόμους διερεύνησης των μαύρων ταμείων του μνημονίου, τα οποία αποτελούν μέχρι σήμερα την πιο σκοτεινή πλευρά της μνημονιακής Ελλάδας...

Πηγή 

Ο... ηθικός Σόιμπλε και τα ελληνικά μέζεα

Του Δημήτρη Μηλάκα

Στις διεθνείς σχέσεις – κατά κανόνα – η επίκληση του «δικαίου» και της «ηθικής» από τον ανίσχυρο είναι χαμένη υπόθεση. Διότι, πολύ απλά, το «δίκαιο» αποτυπώνει τους κανόνες που έχει επιβάλει ο ισχυρός. Όσο για την «ηθική», αυτή ανασύρεται επιλεκτικά και κατά περίπτωση για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του ισχυρού.

Οι Γερμανοί, για παράδειγμα, προβάλλουν την ηθική υποχρέωση της Ελλάδας να αναγνωρίσει το χρέος της και τη γενική αρχή ότι το ελληνικό κράτος έχει συνέχεια και οι υποχρεώσεις του πρέπει να εξυπηρετηθούν από τον ελληνικό λαό και τις κυβερνήσεις που αυτός θα εκλέξει.

Με αυτήν την «ηθική» προσέγγιση το Βερολίνο ζητάει από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί το γερμανικό «δίκαιο» που έχει επιβληθεί στη χώρα με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις που οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις υπέγραψαν.

Μάλιστα, το Βερολίνο ζητάει από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να αποδεχτεί ότι το γερμανικό «δίκαιο» (δηλαδή οι πολιτικές των μνημονίων) που εφαρμόζεται στη χώρα από το 2010 είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βαδίσει η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι αυτές οι πολιτικές εξυπηρετούν μόνο την αέναη τροφοδότηση του ελληνικού χρέους με νέα δάνεια που εξυπηρετούν παλαιότερα δανεικά.

Αυτή είναι η γερμανική πολιτική «ηθική»... Αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν με συνέπεια οι κυβερνήσεις - μαριονέτες των κυρίων Παπανδρέου - Παπαδήμου - Σαμαρά - Βενιζέλου, αυτήν την πολιτική ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή στη σημερινή του κυβέρνηση να ανατρέψει.

Είναι προφανές ότι οι διαθέσεις και οι πολιτικές επιλογές του ελληνικού λαού αφήνουν παγερά αδιάφορους τους ισχυρούς του Βερολίνου, οι οποίοι θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα και τη δύναμη να προβάλλουν το συμφέρον τους ως «δίκαιο».

Ωστόσο, έχει και ο ανίσχυρος ένα αδιαμφισβήτητο, τελικά, δικαίωμα, το οποίο πηγάζει από τα βάθη της μνήμης και της ιστορίας του: Να ζητήσει «ευγενικά» από τον ισχυρό να πάψει να του ζαλίζει τα μέζεα.

Και πιο συγκεκριμένα, κατά τη διατύπωση του Κώστα Ζουράρι, «μας έχουν πρήξει τα μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος οι Γερμανοί ότι “τα κράτη έχουν συνέχεια”. Επομένως, εφόσον το ναζιστικό καθεστώς αναγνώρισε τις δύο πρώτες δόσεις (του κατοχικού δανείου), το μεταναζιστικό καθεστώς πρέπει να συνεχίσει, διότι τα μέζεά μας μάς τα έχουν πρήξει»...

Πηγή

Πηγή