Τι συμβαίνει με τη διαπραγμάτευση, με απλά λόγια

Του Κώστα Βαξεβάνη

Όσα συμβαίνουν και κυρίως γράφονται σε σχέση με τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, έχουν μια διάσταση που απαιτεί απλή εκλογίκευση. Με αυτή την εκλογίκευση προκύπτει ο βασιλιάς γυμνός και όχι το τέρας πύρινο. Ας πάμε λοιπόν με απλά βήματα προς τη λογική

1.Γιατί τόση σκληρότητα;Σε κάθε διαπραγμάτευση  η προσπάθεια που γίνεται είναι να εξασφαλίσει ο καθένας τα μέγιστα οφέλη και τις μικρότερες απώλειες. Αυτό δεν γίνεται κάτω από μια διαδικασία ευφορίας και φιλοφρονήσεων, αλλά με πιέσεις, απαιτήσεις και αρκετές φορές εκβιασμούς. Επίσης το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης δεν εξελίσσεται γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι αλλά σε όλα τα πεδία. Κυρίως αυτό της επικοινωνίας. Δηλαδή οι διαπραγματευόμενοι, με δηλώσεις ή διαρροές, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τετελεσμένων και κυρίως φόβου για τον «αντίπαλο». Σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε και τη λειτουργία του καλού και του κακού μπάτσου των κλασσικών αμερικάνικων ταινιών. Ο ένας απειλεί και ο άλλος δείχνει διαλακτικός και φιλικός. Αυτά συμβa;iνουν σε όλες τις διαπραγματεύσεις, ακόμη και αυτές που αφορούν την αγορά ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου.

2. Οι κλώνοι του Σόιμπλε. Είναι λοιπόν μάλλον ξεκάθαρο,πως για παιχτεί το παιχνίδι της διπραγμάτευσης σωστά, πρέπει από την κάθε πλευρά να υπάρχει όσο το δυνατόν μέτωπο «αμετακίνητων θέσων», προκειμένου η δεδομένη υποχώρηση από τις θέσεις αυτές, για να υπάρξει συμφωνία, να είναι όσο το δυνατόν πιο συμφέρουσα. Ο κάθε διαπραγματευτής προσπαθεί να κάνει συμμαχίες και να εξασφαλίσει ρωγμές στην απέναντι πλευρά. Στο θέμα αυτό η Ελλάδα έχει πραγματικά πρόβλημα. Μεγάλες πολιτικές ομάδες οι οποίες κυβέρνησαν στο παρελθόν, δημιουργούν εκ των πρωτέρων την εικόνα του «αδιαπραγμάτευτου» και της αποτυχίας. Δεν συντάσσονται με την εθνική απαίτηση, αλλά προφητεύουν την καταστροφή και δημιουργούν φόβο. Σε μια τέτοια λειτουργία στήνεται η ανακύκλωση κλίματος.Δηλαδή κάποιος Σόιμπλε στο εξωτερικό ή κάποια εφημερίδα, κάνει μία εκτίμηση ή δημιουργεί ένα φόβο για τις διαπραγματεύσεις. Αυτή η δήλωση που όπως είπαμε είναι μια δήλωση όχι που εκφράζει την πραγματικότητα απαραίτητα, αλλά που προσπαθεί να δημιουργήσει μια πραγματικότητα, αναπαράγεται από τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης και τους κλώνους του Σόιμπλε στην Ελλάδα. Στη συνέχεια το κλίμα που δημιουργείται με τον τρόπο αυτό στη χώρα, από τον Σόιμπλε και τους κλώνους Σόιμπλε,καταγράφεται ως «ρεπορτάζ» από ξένα ΜΜΕ και δημιουργεί πλέον μια πραγματικότητα που μπορεί να στηρίζεται σε φήμη αλλά είναι πια πραγματικότητα. Ένα παράδειγμα είναι οι πολλαπλές φήμες για Bank Run. Στην αρχή υπήρξαν φόβοι για διοχέτευση κεφαλαίων στο εξωτερικό. Στη συνέχεια κάποιες Τράπεζες δημιούργησαν μέσω «πληροφοριών» αυτή τη ροή. Τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης κατέγραψαν την πραγματικότητα που δημιουργήθηκε βάζοντας μάλιστα και φωτογραφίες από ουρές συνταξιούχων που περίμεναν στις ουρές στις Τράπεζες για τη σύνταξη εμφανίζοντας πως υπάρχει φυγή κεφαλαίων. Όλο αυτό ανακυκλώθηκε από τα κανάλια και τελικώς η φυγή κεφαλαίων επιτεύχθηκε.

3. Γιατί δεν συντάσσονται όλοι μαζί; Αυτή είναι μια απλοική και ευγενής ερώτηση την οποία βάζουν καλοπροαίρετοι  άνθρωποι ή απολίτικοι. Απέναντι σε αυτή την κρίση, όπως και σε όλα τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα, υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα αλλά και ερμηνείες. Μπορεί να συνταχθεί η κυβέρνηση και όποιος πιστεύει πως η Ελλάδα και η Ευρώπη δεν μπορούν να προχωρήσουν άλλο έτσι, με το Βενιζέλο που επέβαλε χαράτσια και το Σαμαρά που έκοψε μισθούς αλλά ταυτόχρονα έκανε πιο πλούσιους τους τραπεζίτες και την οικονομική ελίτ; Ο ένας θεωρεί πως η λύση για την ανάπτυξη είναι να επιβιώσει ο κόσμος με ανθρώπινα μεροκάματα για να αναπτυχθεί η χώρα, και ο άλλος πως πρέπει να πέσουν κι άλλο οι μισθοί για να είναι φτηνός ο στρατός που θα δουλεύει στο Λάτση. Η εικόνα του θύματος με τον θύτη αγκαλιά μπορεί να θυμίζει σε ρομαντισμό τα «ανεμοδαρμένα ύψη», αλλά δεν είναι πραγματικότητα. Σημασία έχει να είναι ισχυρές οι συμμαχίες στην κοινωνία που θα απαιτούν την αλλαγή και όχι να καθορίσουν την τύχη της χώρας αυτοί που την κατέστρεψαν. Ακόμη και οι εθνικές αφηγήσει που παρουσίαζαν τους έλληνες στο παρελθόν ενωμένους να μεγαλουργούν , είναι μύθοι. Στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο υπήρχαν πάντα Εφιάλτες και Λεωνίδες, Βελουχιώτηδες και Ράλληδες, κουζουλοί έλληνες και οπαδοί της υποχωρητικότητας.

4. Πού κολλάει η διαπραγμάτευση και γιατί; Η κυβέρνηση δήλωσε προεκλογικά και γι αυτό υποστηρίχθηκε από τους πολίτες, πως δεν θα πάρει υφεσιακά μέτρα. Δηλαδή δεν θα σπρώξει την ελληνική κοινωνία προς τα κάτω με απολύσεις, μειώση μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας. Όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις, αυτή τη διαπίστωση την έθεσε στο Τραπέζι και κατάφερε να πετύχει τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Όσο περνούσε όμως ο καιρός, η Γερμανία και οι εταίροι κατάλαβαν πως μπορούν σταδιακά να αποδομήσουν το εσωτερικό ελληνικό μέτωπο. Έτσι εκμεταλλεύτηκαν τους κλώνους Σόιμπλε και την ισχύ των ΜΜΕ στην Ελλάδα για να δημιουργήσουν  συσχετισμούς υπέρ τους ή έστω κλίμα φόβου. Αυτή τη στιγμή η διαπραγμάτευση κολλάει στις ελληνικές κόκκινες γραμμές. Δηλαδή η κυβέρνηση δεν υποχωρεί στην απόφαση να μην γίνουν απολύσεις, να μην κοπούν συντάξεις και μισθοί, να μην αυξηθεί ο ΦΠΑ και να μην δοθεί όσο όσο η Δημόσια περιουσία. Αντιθέτως έχει εξαγγείλει για πρώτη φορά μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής και του μαύρου πλούτου.

Οι εταίροι δεν θέλουν μια Ελλάδα που μπορεί να σωθεί, αλλά μια Ελλάδα που θα εφαρμόσει τα μέτρα τους. Δηλαδή τα μέτρα λιτότητας τα οποία θα εξασφαλίσουν τη «δημοσιονομική τάξη». Είτε πρόκειται για γερμανικό σύνδρομο είτε για αντίληψη για την οικονομία, αυτό το μοντέλο έχει αποτύχει ακόμη και στη Γερμανία των εκατομμυρίων φτωχών και υποαπασχολούμενων και της όλο πιο πλούσιας οικονομικής ελίτ.

Αυτο το μοντέλο αμφισβητείται πολιτικά σε όλη την Ευρώπη και κυρίως στο Νότο. Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία μιλούν ανοιχτά για την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής στην Ευρώπη. Δηλαδή το θέμα δεν είναι οι επιλογές λιτότητας, αλλά η αναδιαμόρφωση της Ευρώπης η οποία έχει δομικά λάθη και είναι άδικη.

Είναι λοιπόν στοίχημα για τη μερκελική αντίληψη, να μην περάσει η ελληνική αντίσταση η οποία θα γενικευτεί ως πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη. Γι αυτό τέτοια επίθεση, για αυτό τόση επιμονή και φόβος.

5. Αν υποχωρήσει η Ελλάδα; Το ερώτημα είναι γιατί να υποχωρήσει η Ελλάδα; Αν υποχωρήσει δεν γίνεται ανακόλουθος μόνο ο Συριζα αλλά επιστρέφουμε στην προηγούμενη κατάσταση. Να την θυμίσω λέγοντας πως η τρόικα κυβερνούσε μέσω mail, και ο πρωθυπουργός έκανε νόμους όσα απαιτούσε η τρόικα. Αυτά που απαιτούσε ήταν κόψιμο μισθών, απολύσεις, χτύπημα της πραγματικής Οικονομίας και βέβαια να γίνουν τα χρέη των Τραπεζών δικά μας, χωρίς να πληρώσουν ποτέ οι τραπεζίτες.

Αν υποχωρήσει η κυβέρνηση, θα χαθεί η μοναδική ευκαιρία να αλλάξει η Ευρώπη και να αναπτυχθεί η χώρα. Δεν είναι θέμα πολιτικής ανακολουθίας αλλά ευκαιρίας που θα χαθεί.

6. Τι θα πάθουμε αν δεν υποχωρήσουμε; Αν κοιτάξει κάποιος τα δημοσιεύματα του διεθνή Τύπου, το ερώτημα αυτό απαντιέται με πολλούς τρόπους. Άλλοι λένε πως θα καταστραφεί η Ελλάδα, αλλά υπάρχουν και αρκετοί που υποστηρίζουν πως θα καταστραφεί η Ευρώπη. Οι προφήτες της Οικονομίας, αυτοί δηλαδή που δεν κατάφεραν να προβλέψουν την κρίση και πούλαγαν κωλόχαρτα ως επενδυτικά προιόντα, είναι ανίκανοι να πουν τι ακριβώς θα συμβεί γιατί δεν το ξέρουν. Αν το ήξεραν και αυτό σήμαινε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την καταστροφή της, θα το είχαν ήδη πραγματοποιήσει. Δεν το ξέρουν όμως και πολύ περισσότερο φοβούνται τις εξελίξεις. Σε μια παγκόσμια Οικονομία, η κατάρρευση της Lehman Brother στην Αμερική οδήγησε την υφήλιο σε κρίση. Σκεφθείτε αν καταρρεύσει μια χώρα.

Άρα το τι θα κάνουν δεν το ξέρουν.Προσπαθούν μέσα από το φόβο που προξενούν, τις πιέσεις που ασκούν, τους εκβιασμούς και το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν στην Ελλάδα να δημιουργήσουν όσο καλύτερες συνθήκες μπορούν για τους ίδιους. Να θυμίσω πως με τα ίδια επιχειρήματα πέρασαν τα μνημόνια.

Η Ε.Ε και η Μέρκελ θα έχουν εκτός από οικονομικό πρόβλημα και πολιτικό με την κατάρρευση της Ελλάδας. Η Γερμανία για μια ακόμη φορά θα ενοχοποιηθεί για το τι κάνει στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάψει να είναι μια οραματική Ένωση και θα αποκαλυφθεί ως αυταρχικός μηχανισμός. Την ίδια ώρα θα δημιουργηθούν ίσως νέες Ενώσεις στην Ευρώπη και νέοι συσχετισμοί με παίκτη τη Ρωσία, πράγμα που δεν θέλει ούτε η Γερμανία ούτε η ΗΠΑ.

7.Έχουν τη δυνατότητα να κλείσουν τις στρόφιγγες; Την Τετάρτη μία ακτιβίστρια διατάραξε τη συνέντευξη τύπου του Ντράγκι, φωνάζοντας «κάτω η Δικτατορία της Κεντρικής Τράπεζας». Είχε δίκιο στο χαρακτηρισμό. Κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τους Σαμαρά και Βενιζέλο, δημιουργήθηκε χωρίς τις ελληνικές αντιρρήσεις η Τραπεζική Ενοποίηση. Ακούγεται ως κάτι καλό. Η Ευρωπαική Ένωση προχωρά σε διάφορες ενοποιήσεις, εκτός από αυτές των χρεών φυσικά. Πρακτικά αυτό που έγινε, ήταν να εκχωρηθούν μια σειρά από πολιτικές εξουσίες που ασκούνται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις στις Κεντρικές Τράπεζες και την Κεντρική Ευρωπαική Τράπεζα (πρόκειται ουσιαστικά για ιδιωτικούς μηχανισμούς όπως η Τράπεζα της Ελλάδος). Οι Τράπεζες κυβερνούν και καθορίζουν πώς θα ρέει το χρήμα. Οι κατά τόπους Τράπεζες δεν μπορούν να εκτυπώσουν χρήμα, μόνο να να ζητήσουν . Και η ΕΚΤ μπορεί να αρνηθεί είτε είναι ανήθικο, είτε παράλογο, είτε απαράδεκτο. Έχει τη «νομιμότητα» να λειτουργεί έτσι. Να σταματήσει να δίνει χρήματα στις ελλληνικές Τράπεζες παρότι η Ελλάδα είναι εντάξει με την αποπληρωμή των δανείων της. Η Ελλάδα δεν έχει πάρει χρήματα από το 2014, παρότι πληρώνει τις δόσεις. Άρα αυτό που τους ενδιαφέρει, το κριτήριο, δεν είναι αν θα πληρώνει η Ελλάδα, αν θα είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της, αλλά αν θα κάνουν αυτό που θέλουν στην Ελλάδα.

Με αυτή τη λογική λοιπόν μπορούν να κρατήσουν κλειστές τις στρόφιγγες και να εκβιάσουν. Αλλά την ίδια ώρα διακινδυνεύουν η Ελλάδα να μην υποχωρήσει και να έχουν οι ίδιοι τις επιπτώσεις που φοβούνται. Αν κλείσουν οι στρόφιγγες, η Ελλάδα μπορεί να μην αποπληρώνει τα δάνεια, αλλά να κρατάει το χρήμα για τις εσωτερικές ανάγκες. Τι θα κάνει η ΕΚΤ;Θα πάρει την απόφαση να δρομολογήσει τη διάλυση της Ε.Ε;

8.Μήπως λένε αλήθεια;

Όχι δεν λένε αλήθεια και το δείχνει η ιστορία τους και οι ήρωές της. Ο πρώην διευθυντής του ΔΝΤ πρόσφατα συνελήφθη για διαφθορά. Ο Γιούνγκερ είχε δημιουργήσει στο Λουξεμβούργο ως πρωθυπουργός φορολογικό παράδεισο. Ο Σόιμπλε είχε εμπλοκή σε χρηματισμό με το «σκάνδαλο Κολ». Η σχέση τους με την αλήθεια ποτέ δεν ήταν καλή. Απλώς ασκούν πολιτική με τον τρόπο που γνωρίζουν, προς όφελος της Οικονομίας που θέλουν. Δεν λένε λοιπόν αλήθεια.Δεν τα πάνε καλά με την αλήθεια. Ας δούμε την πρόσφατη Ιστορία. Όταν η Ελλάδα μπήκε υπό την διοίκηση της Τρόικας και των μνημονίων, εμφάνιζαν όλο αυτό ως μονόδρομο. Τώρα πλέον έχουν παραδεχθεί και οι ίδιοι πως αν η Ελλάδα έκανε στάση πληρωμών, θα αναγκάζονταν να υποχωρήσουν γιατί θα έχαναν τρισεκατομμύρια. Παρ όλα αυτά και τότε έλεγαν πως θα καταστραφεί η Ελλάδα.

Όταν στη συνέχεια μπήκε το θέμα του κουρέματος του Ελληνικού χρέους, Γερμανία και Γαλλία συμφώνησαν πως δεν θα γίνει και ο ντόπιος Παπακωνσταντίνου είχε πει πως αν γίνει θα είναι καταστροφή. Αποδεικνύεται πως δεν ήθελαν το κούρεμα γιατί οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες είχαν ελληνικά ομόλογα.Αν κουρευόταν το χρέος θα καταστρέφονταν οι ίδιοι και όχι η Ελλάδα.Παρ όλα αυτά έλεγαν πως θα καταστραφεί η Ελλάδα.

Μετά τη σύνοδο των Καννών και αφού ξεφορτώθηκαν τα ομόλογα, άλλαξαν εντελώς την επιχειρηματολογία και υποστήριξαν πως πρέπει να γίνει κούρεμα.Προχώρησαν σε κούρεμα με Αγγλικό Δίκαιο ενώ άλλαξαν και την κυβέρνηση στην Ελλάδα δίνοντας εντολή στο Βενιζέλο να ρίξει τον Παπανδρέου. Την απώλεια των Τραπεζών από το κούρεμα την αναλάβαμε εμείς με την ανακεφαλαιοποίηση. Αντιθέτως, δεν ζήτησαν να ανακεφαλαιοποιηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία  που κατέρρευσαν με το κούρεμα.Έλεγαν πως διαφορετικά θα καταστραφεί η χώρα.

Θα μπορούσε η ΕΚΤ να πάρει πρωτοβουλίες για το ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό χρέος. Αντί γι αυτό, έπαιρνε ομόλογα (ελληνικό χρέος δηλαδή) από την ελεύθερη αγορά σε μισή τιμή και εμάς μας έβαζε μέσω του δανεισμού να τα πληρώνουμε στην ονομαστική τους αξία. Και αυτή η τοκογλυφία έγινε για να μην καταστραφεί η Ελλάδα;

Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν πως «και τρων και ψεύδονται» που θα έλεγε και η Βλαχοπούλου. Άρα η επιχειρηματολογία τους είναι και σήμερα ψεύτικη. Απλώς ενεργοποιούν τη σωστή και αποτελεσματική ως σήμερα τακτική. Η οποία βέβαια απαιτεί να δημιουργηθεί έντονο κλίμα φόβου στη χώρα που θα αντικαταστήσει την αισιοδοξία μετά τις εκλογές.Το ρόλο αυτό δεν τον έχει αναλάβει ο Σόιμπλε αλλά το ντόπιο πολιτικό και μιντιακό προσωπικό. Τι ζητάνε σήμερα; Να μην υπάρχουν οι κόκκινες γραμμές γιατί θα καταστραφούμε. Δηλαδή να δεχθούμε να γίνουν απολύσεις, να κοπούν κι άλλο συντάξεις, να ανεβεί το ΦΠΑ και να παραδώσουμε τη Δημόσια περιουσία; Για να μην καταστραφεί η Ελλάδα λένε. Δηλαδή ποιά είναι η καταστροφή αν όχι αυτό;

Πηγή

Το σκάνδαλο της «ποσόστωσης» - Έτσι μοίραζαν τις θέσεις τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης

Στις αρχές Απριλίου ο Ανδρέας Λοβέρδος ανακοίνωσε την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από τη συζήτηση για το νομοσχέδιο του Γιώργου Κατρούγκαλου αναφέροντας ότι «το θέμα είναι ηθικό». Λίγες ημέρες νωρίτερα το ΠΑΣΟΚ είχε αποχωρήσει και από την επιτροπή δημόσιας διοίκησης πάλι επειδή σε αυτή συμμετείχε ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Ήρθε λοιπόν η ώρα να δούμε πως άσκησε τη δημόσια διοίκηση το ΠΑΣΟΚ όταν ήταν στην κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ και την ΔΗΜΑΡ.

 

του Κώστα Εφήμερου

Το σκάνδαλο είναι λίγο-πολύ γνωστό. Η περίφημη «ποσόστωση» που συμφωνήθηκε το 2012 προέβλεπε τα τρία κόμματα να μοιράσουν την πίτα του δημοσίου με κομματικά κριτήρια σε προσυμφωνημένες αναλογίες. Κανείς μας δεν περίμενε λοιπόν να σοκαριστεί όταν ξεκίνησε η ανάγνωση των εκατοντάδων εσωτερικών εγγράφων που έχουμε πλέον στα χέρια μας. Κι όμως η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.

Ξεκινήσαμε με διάθεση για μια έρευνα σε βάθος κρατώντας σημειώσεις για τα ονόματα, διασταυρώνοντας τα στοιχεία και δημιουργώντας πίνακες αλλά σύντομα καταλάβαμε ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο που κρύβεται σε αυτό τον τεράστιο όγκο ντοκουμέντων είναι η ίδια η μεγαλύτερη εικόνα του: Το μέγεθος της κομματικής διαπλοκής στον δημόσιο βίο.

Οι επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα περίπλοκο μαθηματικό μοντέλο πλήρους επιβολής κομματισμού και αναξιοκρατίας μέσω των θέσεων του δημόσιου τομέα.

Στα έγγραφα που επεξεργαζόμαστε και θα δημοσιοποιούμε σταδιακά τις επόμενες ημέρες γίνεται σαφές ότι από τις πρώτες ημέρες μετά τις εκλογές του 2012 στήθηκε ένας μηχανισμός εντός της γραμματείας συντονισμού του κυβερνητικού έργου που ανέλαβε να εκτελέσει την σχεδιασμένη «ποσόστωση». Η περιπλοκότητα του σχεδίου οδήγησε τους υπεύθυνους να φτιάξουν μέχρι καισχεδιαγράμματα αλλά και πίνακες σύμφωνα με τους οποίους ολόκληρο το δημόσιο μοιράζεται σαν κομμάτια πίτσας στα τρία κόμματα.

Και όταν λέμε το δημόσιο μιλάμε για όλο το δημόσιο. Από τις θέσεις των προέδρων σε αρχές και εταιρίες δημοσίου δικαίου μέχρι και τη στελέχωση των κατώτερων στελεχών σε νοσοκομεία, αγροτικούς συναιτερισμούς και λιμενικά γραφεία. Η «ποσόστωση» αφορούσε τα πάντα!

Αφού λοιπον οι υπεύθυνοι των κομμάτων συναποφάσισαν για τις θέσεις που θα έπρεπε να κατέχουν στο δημόσιο ξεκίνησε ένα παζάρι μεταξύ των κομμάτων για τις ίδιες τις θέσεις. Στα έγγραφα που έχουμε στην κατοχή μας (πολλά από αυτά με την σημείωση «Εμπιστευτικό») οι κομματικοί μηχανισμοί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ενημερώνουν τον ειδικό σύμβουλο του υπουργείου για συγκεκριμένα ονόματα, σημειώνοντας μάλιστα σχεδόν πάντα ποιος βουλευτής πρότεινε τον κάθε υποψήφιο.

Ανάμεσα στα έγγραφα που έχουμε στην κατοχή μας βρίσκονται επίσης και πολλά βιογραφικά που επισυνάπτονται μαζί με τις προτάσεις των βουλευτών. Ενδεικτικό της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για τις προσλήψεις στον δημόσιο τομέα είναι ότι υπάρχουν βιογραφικά υποψηφίων που αφοροπύν αποκλειστικά την κομματική δράση του ενδιαφερόμενου. Φαίνεται ήταν το μόνο που έπαιζε ρόλο.

Ένα άλλο τρομακτικό στοιχείο που γίνεται σαφές από την πρώτη ανάγνωση των ντοκουμέντων είναι ότι η κυβέρνηση ήταν διατεθειμένη να περάσει τροπολογίες (όπως και το έκανε) τροποποιώντας τις θέσεις ανά οργανισμό προκειμένου να βγούνε τα νούμερα στις ποσοστώσεις. Είναι προφανές ότι το «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» είχε εκληφθεί εντελώς εσφαλμένα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Στις επόμενες ημέρες το TPP θα συνεχίσει το ρεπορτάζ για την δημόσια διοίκηση και θα παρουσιάσει ολοκληρωμένα ρεπορτάζ για συγκεκριμένες θέσεις. Μέχρι τότε θα περιμένουμε και την δικαιοσύνη να ξεκινήσει από την πλευρά της έρευνα αφού τα έγγραφα που φέρνουμε στο φώς φωτογραφίζουν μια σπείρα εντός του δημοσίου που όριζε τους επικεφαλής όλων των οργανισμών αποκλειστικά βάσει κομματικών πεποιθήσεων και με την υπόδειξη εν ενεργεία βουλευτών, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν υποπέσει σε εγκληματικές πράξεις όπως αυτή της απιστίας ή της ενεργητικής δωροδοκίας. 

Κι αν το δημοσίευμα μας δεν καταφέρει να κινητοποιήσει αυταπάγγελτα τα γρανάζια της δικαιοσύνης θα πάμε εμείς να καταθέσουμε τα στοιχεία αφού ακόμα και αν παραδεχτούμε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή μπορούμε πάντα να ελπίζουμε ότι δεν έχει κουφαθεί και από πάνω… και αυτά τα στοιχεία φωνάζουν από απόσταση… 

Πηγή

Ιδού, ποιοι θέλουν να μας κάνουν… «κανονικούς»

Εργα και ημέρες των επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Ροντρίγκο Ράτο, Ισπανός πολιτικός, επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείουαπό τον Ιούνιο του 2004 ως τον Οκτώβριο του 2007. Συνελήφθη χθες για απάτη καιξέπλυμα χρήματος.

Ντομινίκ Στρος Καν, Γάλλος πολιτικός, επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το Νοέμβριο του 2007 ως το Μάιο του 2011. Δικάστηκε πρόσφατα γιαμαστροπεία, παραδέχθηκε ότι συμμετείχε σε σεξουαλικά όργια, αλλά δήλωσε ότι δεν… κατάλαβε ότι οι σύντροφοι του ήταν ιερόδουλες.

Κριστίν Λαγκάρντ, Γαλλίδα πολιτικός, επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από τον Ιούλιο του 2001 ως σήμερα. Εκκρεμεί σε βάρος της δίωξη για κατάχρηση εξουσίας στο «σκάνδαλο Ταπί», όπου ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, το 2008, «αποζημίωσε» με 400 εκατομμύρια τον έγκλειστο επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί, με χρήματα των φορολογουμένων.

Κυρίες και κύριοι. Αυτοί είναι που θέλουν να κάνουν τη χώρα μας «κανονική» και εμάς «υπεύθυνους»…

Ξέπλυμα χρήματος

Ο Ισπανός πολιτικός Ροντρίγκο Ράτο, πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνελήφθη για απάτη και ξέπλυμα χρήματος, μεταδίδουν ισπανικά μέσα ενημέρωσης.

Η δίωξη οικονομικού εγκλήματος πραγματοποίησε έρευνα στο σπίτι του Ράτο στη Μαδρίτη.

Ο Ράτο ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ από το 2004 έως το 2007. Πριν από αυτό ήταν στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος.

Έρευνα έχει ξεκινήσει, επίσης, για την περίοδο που ο Ράτο ήταν επικεφαλής της ισπανικής τράπεζας Bankia.

Μαστροπεία

Ο Ντομινίκ Στρος Καν βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 αντιμέτωπος με κατηγορίες για μαστροπεία που σχετίζονται με την υπόθεση που είναι γνωστή ως «υπόθεση Κάρλτον», από το όνομα του ξενοδοχείου όπου διαδραματίστηκαν τα σεξουαλικά όργια με ιερόδουλες, στα οποία ο Στρος Καν έχει παραδεχτεί ότι συμμετείχε, χωρίς όμως να γνωρίζει, όπως λέει, ότι κάποιες από τις γυναίκες ήταν εκεί επί πληρωμή.

Κατηγορίες «μαστροπείας στο πλαίσιο οργανωμένης συμμορίας» αντιμετώπισαν ακόμα 12 άτομα, μεταξύ των οποίων ένας ανώτατος αξιωματούχος της αστυνομίας, ο ιδιοκτήτης μίας αλυσίδας οίκων ανοχής, γνωστός ως «Ντόντο ο Μαστροπός», και δύο διευθυντές δύο πολυτελών ξενοδοχείων.

Στο κατηγορητήριο 240 σελίδων, η εισαγγελική αρχή ισχυριζόταν πως ο κατηγορούμενος συμμετείχε και σε ορισμένες περιπτώσεις είχε οργανώσει ο ίδιος πάρτι σε Βέλγιο, Γαλλία και ΗΠΑ, στα οποία ιερόδουλες πληρώνονταν για να κάνουν σεξ με τους καλεσμένους, του ιδίου συμπεριλαμβανομένου.

Ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ παραδέχθηκε πως συμμετείχε σε σεξουαλικά όργια στο ξενοδοχείο Carlton της Λιλ, όμως αρνήθηκε κάθε γνώση πως οι σύντροφοί του ήταν ιερόδουλες…. Εξ αυτού αθωώθηκε.

Κατάχρηση εξουσίας

Ενώπιον ενός ειδικού δικαστηρίου του Παρισιού εμφανίστηκε το Μάη του 2013 η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία κλήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις αναφορικά με μία ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη υπόθεση που επέβλεψε το 2008, ως τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας.

Η επίμαχη συμφωνία «είδε» τον πολυεκατομμυριούχο επιχειρηματία Μπερνάρντ Ταπί να λαμβάνει περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ από το γαλλικό Δημόσιο προκειμένου να διευθετήσει μία διένεξη με την κρατική τράπεζα Credit Lyonnais, αφότου η κ. Λαγκάρντ επέτρεψε επίτευξη μίας εξωδικαστικής συμφωνίας.

Η διένεξη μεταξύ του Ταπί, γνώριμου του τότε προέδρου Νικολά Σαρκοζί, και της τράπεζας αφορούσε την πώληση της εταιρείας αθλητικών ειδών Adidas κατά τη δεκαετία του 1990.

Το δικαστήριο διερευνά εάν οι χειρισμοί της κ. Λαγκάρντ συνιστούν παράβαση της γαλλικής νομοθεσίας, και εάν η νυν επικεφαλής του ΔΝΤ συμμετείχε στην υπεξαίρεση δημόσιου πλούτου και την κατάχρηση εξουσίας.

Δάνης Παπαβασιλείου

Μαξίμου: Ζητάμε «ενδιάμεση συμφωνία» έως το τέλος του μήνα

Ενδιάμεση συμφωνία με τους εταίρους έως το τέλος του μήνα και άρση της χρηματοδοτικής ασφυξίας παραμένει η στρατηγική της κυβέρνησης, εν όψει της επανέναρξης αύριο των διαπραγματεύσεων στο Brussels Group.

Η κυβέρνηση, σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου, παραμένει αισιόδοξη για συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα. Παρά, δε, τις «κακοφωνίες και τις αλλοπρόσαλλες διαρροές και δηλώσεις των τελευταίων ημερών από την άλλη πλευρά», τις οποίες επεσήμανε και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χθες στο Reuters., οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι «η Ευρώπη έχει μάθει να ζει μέσα από τις διαφωνίες της, να συνθέτει και να προχωράει.»

Το Μαξίμου επισημαίνει ότι «η όποια συμφωνία πρέπει να βασίζεται:

• Στο σεβασμό των υποχρεώσεων της χώρας σε διεθνές επίπεδο.
• Στην εμπέδωση εμπιστοσύνης με τους θεσμούς, πάντα, όμως, στο πλαίσιο του σεβασμού των δεσμεύσεων της κυβέρνησης προς τους πολίτες για έξοδο από την λιτότητα και εθνική κυριαρχία, καθώς και στην
• Άσκηση πολυδιάστατης πολιτικής στις διεθνείς μας σχέσεις.»

Κατά τις ιδιες κυβερνητικές πηγές, «οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς σε όλα τα επίπεδα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της ενδιάμεσης συμφωνίας με εταίρους και πιστωτές.

Το κυβερνητικό κλιμάκιο, που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, έχει κάνει σαφή τη στρατηγική του προκειμένου να υπάρξει ενδιάμεση συμφωνία για τη χρηματοπιστωτική χαλάρωση και την εκταμίευση των οφειλόμενων ποσών από τους πιστωτές προς την Ελλάδα. Να υπενθυμίσουμε ότι η χώρα δεν έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ από το καλοκαίρι του 2014, εκπληρώνοντας κανονικά τις υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές, γεγονός, δηλαδή, μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά, να μην αναχρηματοδοτεί μια χώρα το χρέος της.

Οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι συγκεκριμένες. Θυμίζουμε ότι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη δήλωσή του [Reuters, 15.04.2015] τόνισε ότι «παραμένουν, βεβαίως, τέσσερα σημεία διαφωνίας στα πεδία των εργασιακών σχέσεων, στο ασφαλιστικό, στην αύξηση του ΦΠΑ αλλά και στη φιλοσοφία για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Θέλω να είμαι σαφής: Δεν πρόκειται εδώ για αδυναμία τεχνικής προσέγγισης αλλά για πολιτική διαφωνία, που, όμως, όλοι γνώριζαν εκ των προτέρων στο βαθμό που αναγνώριζαν και εξακολουθούν να αναγνωρίζουν ότι ο συμβιβασμός που επιδιώκουμε θα σέβεται τη σαφή εντολή του ελληνικού λαού έτσι όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές του Ιανουάριο».

Πηγή

Κωνσταντοπούλου: Τα μνημονιακά ΜΜΕ τρομοκρατούν τους πολίτες [ΒΙΝΤΕΟ]

Σφοδρή επίθεση εναντίον μέριδας των ΜΜΕ που επιτίθενται συστηματικά εναντίον της κυβέρνησης εξαπέλυσε την Παρασκευή από το βήμα της Βουλής η πρόεδρος του Σώματος Ζωή Κωνσταντοπούλου, απαντώντας εμμέσως στις αιτιάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για την κατάργηση των φυλακών Τύπου Γ' «διευκολύνει τους τρομοκράτες»

«Το νομοσχέδιο στέλνει μήνυμα στους πολίτες να μην υποκύπτουν στην τρομολαγνεία, την κατατρομοκράτηση, και την προπαγανδιστική απεύθυνση από ελεγχόμενα και καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης», είπε η Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Συμπλήρωσε δε ότι οι επιθέσεις που δέχεται η κυβέρνηση εξαπολύονται από όσους «φοβούνται ότι ο λογιστικός έλεγχος του Δημόσιου Χρέους θα αναδείξει τα ανομήματα τους και τις συμβάσεις ντροπής».

Χαρακτήρισε, μάλιστα, «εξόχως τρομοκρατική» τη μνημονιακή διακυβέρνηση των προηγούμενων ετών, λέγοντας ότι «οι πολιτικές τους απέβησαν καταστροφικές για τις δημοκρατικές και οικονομικές δομές της χώρας».

Η Πρόεδρος της Βουλής έπλεξε, εν τω μεταξύ, το εγκώμιο του υπουργού Δικαιοσύνης για τις προβλέψεις του νομοσχεδίου. «Το δείγμα γραφής που δίνετε ως υπουργός σε αυτές τις εβδομάδες διακυβέρνησης δικαιώνει τα όνειρα, τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς τους αγώνες που δώσαμε στην προηγούμενη περίοδο για να προστατευθεί ο πυρήνας του κοινωνικού κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας», σημείωσε.

Πηγή

Βαρουφάκης: Ή κάνετε πίσω ή δεν πληρώνουμε

Αν οι υποστηρικτές της σκληρής γραμμή της λιτότητας στην Ευρώπη δεν κινηθούν ανάλογα, η Ελλάδα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αθετήσει τις επικείμενες πληρωμές του χρέους της, δήλωσε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης σύμφωνα με την Huffington Post σε μια συνέντευξη που της παραχώρησε την Πέμπτη.

Ο Έλληνας υπουργός είναι στην Ουάσιγκτον για μια συνάντηση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα καθώς οι διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς πιστωτές στην Ελλάδα πάνω στο χρέος, τον προϋπολογισμό και την αγορά εργασίας φτάνουν σε κρίσιμο σημείο σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Η Huffington Post υπενθυμίζει ότι από το 2010, η Ελλάδα εξαρτάται από τη διεθνή οικονομική βοήθεια και έχει λάβει δύο ξεχωριστά πακέτα διάσωσης, αξίας 254 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η HuffPost ρώτησε τον Γιάννη Βαρουφάκη, αν οι πιστωτές παραμείνουν σταθεροί στην άποψή τους ότι οι όροι είναι όροι κατά πόσο η Ελλάδα εξετάζει το ενδεχόμενο να αθετήσει τις υποχρεώσεις της προς αυτούς.

Η απάντηση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών ήταν η εξής:
«Επιτρέψτε μου να είμαι ακριβής σε αυτό, γιατί αυτές είναι προβληματικές εποχές και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα κολλήσουν σε οποιαδήποτε λέξη ή φράση που κρίνουν εκείνοι σκόπιμο για να δημιουργήσουν πρόβλημα. Αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να τους επιτρέψουμε να το κάνουν αυτό. Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα είναι έξω από τις αγορές και πληρώνει τα χρέη της τους τελευταίους μήνες χρησιμοποιώντας τη λιγοστή ρευστότητά της. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Εάν μπορούσε, τότε δεν θα ήμασταν χώρα σε πρόγραμμα, σωστά; Έτσι, εάν οι εταίροι μας στους θεσμούς μάς πουν “δεν έχει ρευστότητα για εσάς, καμία εκταμίευση, καμία νέα συμφωνία”, αυτό φυσικά δεν είναι βιώσιμο, όπως δεν θα ήταν για οποιαδήποτε χώρα που είναι σε ένα είδος προγράμματος του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα με την Τρόικα ή ένα πρόγραμμα της ΕΚΤ».

Ερωτηθείς κατά πόσο θα ήταν εφικτό η Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να εξακολουθήσει να είναι στο ευρώ, ο Γ. Βαρουφάκης τόνισε ότι η καταχρεωμένη χώρα είχε και παλαιότερα αθετήσει πληρωμές, το 2012: «Αυτό έχει ήδη συμβεί. Το 2012, η ελληνική κυβέρνηση αθέτησε την πληρωμή 100 δισ. ευρώ υφιστάμενων υποχρεώσεων για το χρέος».

Υπογράμμισε ωστόσο ότι οποιαδήποτε μορφή χρεοκοπίας δεν θα ήταν η σωστή λύση τώρα: «Δεν δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση, δεν είναι κάτι που σχεδιάζουμε, δεν είναι κάτι που ευχόμαστε. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να δημιουργήσουμε ένα νέο συμβόλαιο ανάμεσα στην Ελλάδα και τους διεθνείς εταίρους μας.

Έχουμε μια συμφωνία, αυτή της 20ής Φεβρουαρίου, η οποία πολύ συγκεκριμένα αναφέρει ότι η τελική αξιολόγηση της υφιστάμενης συμφωνίας θα κριθεί στα τέλη Απριλίου».

Η Ελλάδα θα μπορούσε να πληρώσει τις δόσεις προς τους δανειστές χωρίς κεφαλαιακή βοήθεια αλλά αυτό θα σήμαινε πως θα έπρεπε να αθετήσει τις πληρωμές συντάξεων και μισθών τόνισε τέλος ο Γιάννης Βαρουφάκης ο οποίος πρόσθεσε ότι στην επιλογή δόσεις για το χρέος ή συντάξεις είναι προφανές ότι οι συνταξιούχοι θα προτιμηθούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε με βάση ένα πρόγραμμα κατά της λιτότητας

Πηγή

2.5 δισ. ευρώ έσοδα μόνο από 5.500 ΑΦΜ της λίστα Νικολούδη

Συνολικά 2.5 δισεκατομμύρια ευρώ αναμένεται να εισπράξει το κράτος από 5.500 υποθέσεις δήλωσε ο υπουργός Επικράτειας κατά της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης.

Συνολικά ελέχθησαν 28.000 ΑΦΜ της αποκαλούμενης “λίστας Νικολούδη”. Η σύγκριση που έγινε ήταν με το τι δηλώνει το κάθε ΑΦΜ και με το τι καταθέσεις έχει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Προέκυψαν 5.500 υποθέσεις με απόκλιση ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ, κάτι το οποίο δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί. Ο φόρος που αναλογεί στα χρήματα αυτά ανέρχεται στα 2.5 δισ. Ευρώ.

Από αυτά τα χρήματα του φόρου, έχουν εισπραχθεί ελάχιστα, καθώς σύμφωνα με τον κ. Νικολούδη ο καταλογισμός είναι πολύ αργός.

Όπως είπε ο κ. Νικολούδης, στη λίστα συμπεριλήφθηκαν στοιχεία από το 2010 και έπειτα, καταθετών που είχαν από 200.000 ευρώ και πάνω και είχαν μεταφέρει χρήματα στο εξωτερικό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υπουργός υποστήριξε ότι δεν απονέμεται Δικαιοσύνη, αφού αυτή κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς, ενώ σημείωσε πως δεν ευελπιστεί ότι θα εξαλείψει τη διαφθορά, αλλά θα την περιορίσει.

Μεικτά κλιμάκια ελέγχου στα τελωνεία

Μεικτά κλιμάκια ελέγχου που αποτελούνται από στελέχη του ΣΔΟΕ, της οικονομικής αστυνομίας και του εσωτερικού ελέγχου υπουργείου Οικονομικων και του λιμενικού έχουν ήδη ξεκινήσει τελωνειακούς ελέγχους από τη Μεγάλη Δευτέρα σε όλες τις πύλες εξόδου του Ν. Αττικής σε λιμάνια τελωνεία και αεροδρόμια προκειμένου να παταχθεί κάθε μορφή λαθρεμπορίου.

Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Επικράτειας κατά της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης, τα κλιμάκια θα επεκταθούν σύντομα και στην υπόλοιπη Ελλάδα ενώ θα κάνουν ελέγχους και αποελέγχους την ίδια ημέρα.

Στόχος είναι να δημιουργηθεί σε όλους η αίσθηση ότι ανα πάσα στιγμή θα υπάρχει ένα «μάτι» που θα τους εποπτεύει όλους.

Μάλιστα, όπως ανέφερε σε συνάντηση που είχε με πρέσβεις ξένων χωρών, κάποιοι εξ αυτών του είπαν ότι θα είχε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας αν είχε αντιμετωπιστεί τα φαινόμενα λαθρεμπορίας.

Στην συνέντευξη που έδωσε ο κ. Νικολούδης σημείωσε ότι δεν γνωρίζει με ευθύνη ποιου το 2012 η Ελβετία στο πλαίσιο συμφωνίας της με την Ελλάδα για τον έλεγχο καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες ήταν έτοιμη να δώσει στη χώρα μας 1.4 δισ. ευρώ ως προκαταβολή των φόρων που εκτιμούσαν ότι θα εισπράξουν.

Όπως είπε, όμως, τα χρήματα αυτά δεν εισπράχθηκαν ποτέ χωρίς να γνωρίζει εάν έγινε με ευθύνη της Ελβετίας ή δική μας.

Πηγή

Πολ Κρούγκμαν: «Ο,τι ήταν να πετύχετε το πετύχατε - Ένα Grexit θα ήταν κόλαση και για την ΕΕ»

Ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, στη διάλεξή του στην Αθήνα, για τα «καυτά» ζητήματα της οικονομίας, τόνισε ότι «η Αθήνα ότι έπρεπε να πετύχει το πέτυχε», και πρόσθεσε ότι όλοι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, όχι μόνο η Ελλάδα -που όπως είπε «έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις»- αλλά κυρίως η ΕΕ, καθώς το Grexit δεν καταστρέφει μόνο τη χώρα μας. «Είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ, καθώς οτιδήποτε διαφορετικό θα δημιουργούσε προβλήματα και στις δύο πλευρές», είπε χαρακτηριστικά.

Σε περίπτωση που η Ελλάδα οδηγηθεί εκτός ευρώ η κατάσταση που θα επακολουθήσει μπορεί να χαρακτηριστεί ως «κόλαση» είπε μεταξύ άλλων ο Νομπελίστας Οικονομολόγος, στην ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής την Παρασκευή, προσθέτοντας ότι η μετάβαση στο νέο νόμισμα θα ήταν εφιαλτική. Ταυτόχρονα, τάχθηκε υπέρ ενός έντιμου συμβιβασμού, εναντιώθηκε όμως στη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας.

Ο Νομπελίστα επεσήμανε πως «Πρέπει να καταλάβουμε τι πήγε στραβά τα τελευταία έξι χρόνια» και παραδέχτηκε μεν ότι πολλοί πιστεύουν πως το ευρώ ήταν λάθος, αλλά τώρα, όπως υποστήριξε, δεν μπορούμε να το αναιρέσουμε.
Ο κ. Κρούγκμαν επεσήμανε τον κίνδυνο σχετικά με τον «ιό του αποπληθωρισμού», παρομοιάζοντας την Ευρώπη με την Ιαπωνία: «Η Ευρώπη μοιάζει με την Ιαπωνία χωρίς την κοινωνική συνοχή. Όλη η κατάσταση χειροτέρεψε λόγω κακής διάγνωσης».

Ως βασικό θέμα, ο κ. Κρούγκμαν, διαπιστώνει την ανταγωνιστικότητα: «Πρέπει να βρεις λύση στα δημοσιονομικά, αλλά το ερώτημα είναι πως κάνεις την οικονομία σου ανταγωνιστική χωρίς να υποτιμήσεις το νόμισμα σου».
Η Ελλάδα είναι πλέον μια χώρα με χαμηλό εργατικό κόστος, αλλά αυτό δεν φαίνεται λόγω αστάθειας και αν δεν υπήρχε ανεργία στην Ελλάδα θα είχε τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα, επεσήμανε.
Ως λύση, ο διακεκριμένος οικονομολόγος ζητά να μπει τέλος στη σκληρή λιτότητα.

Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκμαν, οι Ευρωπαίοι νομίζουν ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν να καταλάβουμε τι γίνεται, όμως η ΕΕ είναι πολύ σοβαρό σχέδιο και πρέπει να υποστηριχθεί και από την άλλη όχθη του Ατλαντικού. «Η ευρωπαϊκή ιδέα είναι εξίσου σημαντική σε όλο τον κόσμο», ανέφερε.

«Αν είναι έτσι, δεχτείτε αυτή τη συμφωνία» παρότρυνε την ελληνική κυβέρνηση, προσθέτοντας ότι η έξοδος από το ευρώ θα ήταν «κόλαση». Σε ερώτηση για το τι θα συμβεί σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ο Πολ Κρούγκμαν τόνισε ότι θα υπάρξει ένα τεράστιο «bank run», ενώ θα είναι και νομικά περίπλοκη η μετάβαση της χώρας στη δραχμή. Τόνισε, ωστόσο, συμβουλεύοντας και πάλι την ελληνική κυβέρνηση: «Αν σας πούνε να δεχτείτε κάτι παράλογο ή να βγείτε από το ευρώ, μην το δεχτείτε». «Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν είναι παράλογοι» συμπλήρωσε με νόημα.

Το Σάββατο ο Πόλ Κρούγκαν θα συναντηθεί στις 12:30 και με τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου

Πηγή

Ξύπνησε ο Δαβίδ...

Δεν βγαίνει στους Ευρωπαίους η καθυπόταξη της χώρας και έτσι τραβάνε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ το σκοινί μπας και μας σπάσουν… τα νεύρα, το ηθικό και ότι άλλο μπορούν, τέλος πάντων.  Την ίδια ώρα η προπαγάνδα και ο πόλεμος δηλώσεων από το σύστημα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και με μοναδικό στόχο να αλλάξουν την λαϊκή αποδοχή που απολαμβάνει σε μεγάλα ποσοστά η κυβέρνηση, έτσι ώστε να καταφέρουν με πλάγια μέσα να εφαρμόσουν την μνημονιακή λαίλαπα που μας επιβάλουν.

Το τι δεν λέει το στόμα τους, κατά της Ελλάδας… Το πιο πρόσφατό είναι αυτό του  Σόιμπλε: «Η Ελλάδα είναι πηγάδι χωρίς πάτο αφού έχει πάψει να είναι ανταγωνιστική»,  μαζί με το αμίμητο «τους τρώμε τα λεφτά»  και άλλα τέτοια γνωστά. Τα λένε αυτά μάλιστα, την ώρα που οι ίδιοι θησαυρίζουν και από τα δικά μας  χρήματα… Από τα 200 δις ευρώ, που έχει ετήσιο πλεόνασμα η Γερμανία, τα 110 προέρχονται μέσα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση… Από πού δηλαδή χάθηκαν αυτά τα χρήματα και τα βρήκαν αυτοί;

Όπως καταλαβαίνετε μια τέτοια τακτική – μνημόνια και παραμνημόνια-  που τους έφερε τόσα λεφτά θα κάνουν το παν να μην αλλάξει!!!  Για αυτό άλλωστε λένε ότι είμαστε ανήθικοι και ότι τους τρώμε τα λεφτά και άλλα τέτοια ωραία… Προσπαθούν να θυματοποιηθούν οι άνθρωποι, τώρα μάλιστα που έπεσε και στο τραπέζι το θέμα του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων!!!  Και όλα αυτά διότι η χώρα μας έχει πολύ ζουμί ακόμη…  

Έλα όμως που ξύπνησε και ο Δαβίδ και κάνει τώρα το δικό του αγώνα… ο οποίος ξεκίνησε με τον συντονισμό μας στην ενεργειακή πολιτική με αυτόν των Ρώσων…

Μιχαλού

Οι μεταλλωρύχοι και οι νουνεχείς

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Οσο αποκρουστικό και ομοιόμορφο, έως γελοίο, ήταν το θέαμα των μεταλλωρύχων στο κέντρο της Αθήνας, θα πρέπει εντούτοις να εξεταστεί σοβαρά και όχι απαξιωτικά από όσους αντιδρούν στις εξορύξεις στη Χαλκιδική. Μπορεί ο αστείος Αδωνις να προκαλεί τον γέλωτα στην Επικράτεια επιδεικνύοντας την υψηλή εργατική του συνείδηση, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να μπει στο αρχείο το μείζον θέμα που έχει ανακύψει φέρνοντας αντιμέτωπες χιλιάδες οικογένειες· αυτές που θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται (με όποιο τίμημα;) και ‘κείνες που αντιδρούν στη λειτουργία των ορυχείων φρονούσες ότι έτσι καταστρέφεται το περιβάλλον και κινδυνεύει η ζωή των κατοίκων από τα βαρέα μέταλλα και το αρσενικό, που έχουν ανιχνευθεί στο νερό της ευρύτερης περιοχής.

Η ανεργία και η πείνα κάνουν θηρίο τον άνθρωπο, ο οποίος προκειμένου να κορεστεί δεν διστάζει να προβεί στα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα, όπως είναι η μόλυνση γης τε και υδάτων, που έχουν θανάσιμες επιπτώσεις στην υγεία των ίδιων αλλά και των παιδιών τους. Αυτά θέλουν να αποφύγουν -με το δίκιο τους- όσοι αντιδρούν, αλλά εύκολα μπορούν να τους αποκαλούν ψευδοοικολόγους, σφετεριστές της ίδιας γης για ανέγερση τουριστικών δομών και πλείστα άλλα, που δίνουν δίκιο (;) σε κείνους που θέλουν να εργαστούν και να φάνε (!) και ας καεί ο ντουνιάς.

Οξειδωμένη πραγματικά η πραγματικότητα στις Σκουριές. Τι θα κάνουν οι εργαζόμενοι εάν σταματήσει η εξόρυξη; Ας αντιπαρέλθουμε (ως ισοπεδωτικό και λαϊκιστικό) το ότι εκατομμύρια είναι οι άνεργοι που ζουν στη χώρα. Οι πιο νουνεχείς θεωρούν ότι υπάρχει λύση. Εάν -λένε- βρεθεί τρόπος να αποφευχθεί η παραγωγή καρκινογόνων ουσιών, μπορεί η εταιρεία να συνεχίσει τις εργασίες της. Ο τρόπος όμως αυτός απαιτεί τεράστιες εγκαταστάσεις (ειδικά φίλτρα κ.λπ.), οι οποίες είναι πολύ υψηλού κόστους, άρα; Δώρον άδωρον;

Είναι εντούτοις, φαντάζει, σαν η μόνη λύση, αφού και οι δύο «παρατάξεις» επιμένουν να υπερασπίζονται τα επιχειρήματά τους. Βλέποντας βέβαια κανείς τις απαράδεκτες μεθόδους της εταιρείας να συνεχιστούν οι εργασίες (εκβιασμοί, χρηματισμοί, ψεύδη και λοιπά), τάσσεται με το μέρος εκείνων που αντιδρούν· αυτό επιτάσσει η εχεφροσύνη και η όποια ηθική, που δεν βρίσκονται μακριά από τον ρεαλισμό. Γνωρίζουμε δε καλά τι σημαίνει ρεαλισμός για τους ισχυρούς, γι’ αυτούς που εκμεταλλεύονται τα πάντα προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η καναδικών συμφερόντων εταιρεία «σήκωσε» τις εγκαταστάσεις της από τον Καναδά και τις μετέφερε σε τριτοκοσμική χώρα. Αυτή είναι και η νοοτροπία του αποικιοκράτη.

Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, όταν διαβεβαιώνει ότι ουδείς εργαζόμενος θα χάσει τη δουλειά του. Θα τους μετατάξει; Θα βρει μια μέση λύση αδιαφορώντας για το κόστος; Ακόμη και αν την αποτολμήσει, έχει διαπιστωθεί επιστημονικά ότι είναι δυνατή μια τέτοια (διηθητική) λύση; Σημασία έχει ο διάλογος να καταλήξει κάπου, σ’ εκείνον τον τόπο όπου λείπουν το μίσος και ο φανατισμός, η αντιπαλότητα και η εχθρότητα. Υπάρχει τέτοιος τόπος;

Πηγή

Στίγκλιτς: Αδιανόητη η στάση της ΕΚΤ στο ζήτημα της Ελλάδας

Οξεία κριτική στις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο ζήτημα της Ελλάδας κάνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς. "Πρόκειται για έναν αδιανόητο τρόπο για δημόσιο φορέα. Είναι λίγο σαν οι Αμερικανοί ηγέτες να άφηναν την Καλιφόρνια να φτάσει στην χρεοκοπία χωρίς να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι!" τονίζει ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα "Les Echos".

"Η ΕΚΤ δεν αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο ελιγμού στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι πραγματικά λάθος. Η στάση της δεν είναι μεμπτή μόνον σήμερα, ήταν και κατά την διάρκεια της κρίσης, κυρίως στην διαχείριση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Η ΕΚΤ, της οποίας προήδρευε τότε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ήταν αντίθετη σ' αυτό για καιρό. Η κύρια ανησυχία της ήταν να εμποδίσει μια χρεοκοπία η οποία θα ενεργοποιούσε τα CDS και θα ανάγκαζε ως εκ τούτου τους αγοραστές αυτών των κερδοσκοπικών εργαλείων να παίξουν τον ρόλο τους ως ασφαλιστές. Αυτή είναι μια περίεργη προτεραιότητα για μια τράπεζα ρυθμιστή! Και δεν μιλάω καν για το ιστορικό σφάλμα που διέπραξε αυξάνοντας τα επιτόκιά της στην αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης..." σημειώνει ο Τζ. Στίγκλιτς.

Ερωτηθείς για το αν κατανοεί το επιχείρημα του "ηθικού κινδύνου" που χρησιμοποιούν κυρίως οι Γερμανοί όσον αφορά την Ελλάδα, ο Στίγκλιτς επισημαίνει ότι "στην πραγματικότητα το επιχείρημα του ηθικού κινδύνου χρησιμοποιείται πάντα προς όφελος των πιστωτών. Πώς μπορεί κανείς να φανταστεί ότι μπορεί μια χώρα να θέλει να φτάσει σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση ώστε να ζητήσει ένα σχέδιο διάσωσης; Αυτό δεν βγάζει νόημα. Πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι, αν η Ελλάδα έβγαινε από την ευρωζώνη, το κόστος θα ήταν πολύ πιο υψηλό από αυτό της διάσωσης. Αυτό που χρειαζόταν από την έναρξη της κρίσης ήταν μια στρατηγική επικεντρωμένη στην ανάκαμψη της οικονομίας. Εξάλλου το ΔΝΤ τασσόταν περισσότερο υπέρ αυτής της πολιτικής, όμως δεν ήταν μόνο του στην διαχείριση του ελληνικού ζητήματος".

Σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο η ΕΚΤ θα μπορούσε να φανεί πιο χρήσιμη στην ευρωπαϊκή οικονομία, ο Στίγκλιτς, ο οποίος τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας το 2001, δηλώνει στη "Les Echos" ότι πιστεύει, "όπως και ο Γιάνης Βαρουφάκης, ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη χρήση του απολογισμού της ΕΚΤ, συνδυάζοντάς τον με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Η ιδέα θα ήταν να αγοράζονται από την κεντρική τράπεζα μαζικές ποσότητες ομολόγων που εκδίδονται από την ΕΤΕπ, προκειμένου αυτή να μπορεί να επενδύσει σε πολλά προγράμματα που είναι χρήσιμα για την ευρωπαϊκή οικονομία".

Εκτιμά δε ότι "θα πρέπει να προχωρήσουμε πιο μακριά απ' ό,τι το σχέδιο Γιούνκερ. Η ιδέα συνεργασίας της ΕΚΤ και της ΕΤΕπ μου φαίνεται καλή, αλλά μπορούμε να φανταστούμε επίσης την χρήση κι άλλων θεσμών ή την δημιουργία νέων για να ξεκινήσουμε ένα μεγάλο σχέδιο επενδύσεων".

Ο Στίγκλιτς, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του φόρουμ του Ινστιτούτου για τη Νέα Οικονομική Σκέψη, που διεξήχθη στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα, είχε συνομιλίες με αφορμή το συνέδριο αυτό με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη με τον οποίο μοιράζεται πολλές ιδέες. Οι δύο άνδρες εξέφρασαν την λύπη τους για την έλλειψη αλληλεγγύης στους κόλπους της ευρωζώνης όπως επίσης για τα καταστροφικά σφάλματα κρίσης της τρόικας (ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΔΝΤ) κατά την κρίση. Σήμερα τάσσονται υπέρ ενός ευρωπαϊκού "New Deal", το οποίο θα προχωρεί πέραν του σχεδίου επενδύσεων του Γιούνκερ. Η ΕΚΤ κι η ΕΤΕπ θα πρέπει να διαδραματίσουν έναν πολύ πιο σημαντικό ρόλο για την ανάκαμψη της οικονομίας, σύμφωνα με τους δύο οικονομολόγους.

Πηγή