Ή αλλάζει ή βουλιάζει

Του Πιτσιρίκου

Αν πιστέψουμε τα ξένα και ελληνικά ΜΜΕ -και αν μείνουμε στις εντυπώσεις της επικαιρότητας-, είναι η Ελλάδα, οι Έλληνες και η ελληνική κυβέρνηση που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση. Στην πραγματικότητα, αυτός που βρίσκεται σε πάρα πολύ δύσκολη θέση είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όποια κι αν είναι η λύση που θα υπάρξει για την Ελλάδα -συμφωνία με νέο Μνημόνιο ή εξαναγκασμός της χώρας μας σε έξοδο από την Ευρωζώνη-, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κληθεί το επόμενο διάστημα να αντιμετωπίσει μια πολύ σκληρή πραγματικότητα.

Αν η Ελλάδα ήταν το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους επόμενους μήνες η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απογειωθεί.

Αλλά δεν θα απογειωθεί.

Γιατί δεν είναι η Ελλάδα το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το ευρώ έχουν αποτύχει.

Και δεν απέτυχαν εξαιτίας της Ελλάδας.

Αντιθέτως, η Ελλάδα έφερε στην επιφάνεια την αποτυχία και όλα τα αδύνατα σημεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την ανεργία να φουντώνει στην Ευρώπη, με την Κίνα και άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες να διεκδικούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα υποχωρεί διαρκώς.

Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία Ιταλία, Γαλλία και άλλες χώρες θέτουν ερωτήματα τα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση -με τη σημερινή της πολιτική- δεν μπορεί να απαντήσει.

Η λογική ότι η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βάζει τους κανόνες, θα στέλνει τελεσίγραφα και οι κυβερνήσεις των μικρότερων χωρών και οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υπακούν τυφλά, δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ καιρό ακόμα.

Η εικόνα της ευρωπαϊκής ηγεσίας που συνεδριάζει πίσω από κλειστές πόρτες και παίρνει αποφάσεις για τις άλλες χώρες και τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών είναι αποκρουστική.

Μπορεί κάποιοι ξεπουλημένοι δημοσιογράφοι και οι ντόπιοι εκπρόσωποι της γερμανικής κυβέρνησης να ενθουσιάζονται από την σκληρότητα και την «πυγμή» της Άνγκελα Μέρκελ, του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Μάριο Ντράγκι, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με όλους όσοι δεν είναι ξεπουλημένοι.

Ο φανατισμός που επικράτησε στη χώρα μας μετά την χρεοκοπία δεν βοηθάει τους περισσότερους Έλληνες να δουν τη συνολική εικόνα και να μη μένουν μόνο στις εντυπώσεις και τα ουρλιαχτά της επικαιρότητας.

Φέρνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, οι Έλληνες έθεσαν -μάλλον ενστικτωδώς και όχι συνειδητά- το ζήτημα της δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έχουν οι λαοί κάθε χώρας το δικαίωμα να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους ή θα αποφασίζουν για αυτούς η γερμανική κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οπότε οι εθνικές εκλογές πρέπει να καταργηθούν;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει απαντήσει ακόμα σε αυτό το ερώτημα.

Όπως φαίνεται, δυσκολεύεται πάρα πολύ.

Από αυτή την άποψη, η Ελλάδα και οι Έλληνες προσέφεραν μια πολύ καλή υπηρεσία στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης.

Τους αμέσως επόμενους μήνες, αυτό το ερώτημα θα γίνεται όλο και πιο επίμονο.

Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξέρει πολύ καλά πως δεν είναι η Ελλάδα το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πως πλησιάζει η ώρα που δεν θα μπορεί πια να συνεχίσει να πουλάει αυτό το παραμύθι σε μεγάλα τμήματα των πολιτών της Ευρώπης.

Οι λαοί της Ευρώπης θα διεκδικήσουν ξανά την εξουσία που παραχώρησαν σε μαριονέτες των ολιγαρχών, όπως η Μέρκελ και ο Ντράγκι.

Έφτασε η στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει.

Ή αλλάζει, ή βουλιάζει.

Πηγή 

Δραγασάκης: Ούτε δεχόμαστε τελεσίγραφα, ούτε υποκύπτουμε σε εκβιασμούς

«Ως κυβέρνηση ούτε δεχόμαστε τελεσίγραφα, ούτε υποκύπτουμε σε εκβιασμούς», διεμήνυσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, σε ομιλία του από το βήμα ημερίδας που διοργανώνει η ευρωομάδα της Αριστεράς στην Αθήνα, ξεκαθαρίζοντας ότι η ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν αντέχουν άλλη λιτότητα.

Ο κ. Δραγασάκης επεσήμανε πως η κυβέρνηση έχει καταθέσει γραπτά διατυπωμένες προτάσεις για όσα ζητήματα έχουν τεθεί στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, με στόχο την ανάπτυξη της οικονομίας και την ανάκτηση της αισιοδοξίας της ελληνικής κοινωνίας, με την αποκατάσταση των αδικιών και των ανισοτήτων που έχουν ριζώσει στην Ελλάδα.

Αναφερόμενος στη συμφωνία με τους δανειστές, τόνισε πως αυτή πρέπει να αποκαθιστά την ομαλότητα ως προς τη ρευστότητα και να είναι μακράς πνοής, να έχει μακροχρόνιο ορίζοντα, καθώς και να περιλαμβάνει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κάτω από το 1% για το 2015 και από το 1,5% για το 2016.

Χαρακτήρισε εξάλλου το μνημόνιο «ένα πλέγμα αστοχιών με οδυνηρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις», υπενθυμίζοντας ότι η κυβέρνηση εξαρχής αρνήθηκε τη συνέχιση του παλιού προγράμματος και πέτυχε τη διαμόρφωση ενός κοινού χώρου για την επίτευξη νέας συμφωνίας. Ωστόσο, όπως σχολίασε, η συμφωνία για την ώρα παραμένει ένας στόχος προς επίτευξη, και όχι μία συντελεμένη πραγματικότητα.

Πηγή

Financial Times: Ετοιμη η πολιτική συμφωνία μέχρι το τέλος της εβδομάδας

Οι πιστωτές της Ελλάδας έχουν μειώσει τις μεταξύ τους διαφορές ως προς τι πρέπει να πετύχει η Αθήνα για να μπορέσει να έχει πρόσβαση στην τελευταία δόση των 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό βγαίνει ως συμπέρασμα από την πενταμερή του Βερολίνου.

Οι πληροφορίες έρχονται από το ρεπορτάζ του γνωστού δημοσιογράφου των Financial Times Πίτερ Σπίγκελ, ο οποίος γράφει ότι οι πέντε συνδαιτυμόνες έδωσαν, πλέον, τη σκυτάλη στα τεχνικά κλιμάκια να διαμορφώσουν το τελικό κείμενο που θα παρουσιαστεί στον Αλέξη Τσίπρα και θα είναι η βάση για μια πολιτική συμφωνία – με την ελπίδα ότι αυτή θα καταγραφεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Σύμφωνα με αξιωματούχους που γνωρίζουν τι ακριβώς συζητήθηκε στο Βερολίνο, οι διαφορές ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Κομισιόν εξακολουθούν να υφίστανται και έχουν να κάνουν με το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος που πρέπει να πετύχει η Ελλάδα και το οποίο πρέπει να συμπεριληφθεί στο τελικό κείμενο.

Πού διαφωνούν

Το ΔΝΤ, σύμφωνα με όσα γράφει ο Σπίγκελ, παραμένει σκεπτικό και εξακολουθεί να ζητάει εγγυήσεις ότι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα συμφωνήσουν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους -το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται κατά κύριο λόγο στα χέρια των Ευρωπαίων πιστωτών- εάν δεν συμφωνηθεί ένα αξιόπιστο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι.

«Υπήρχε, τουλάχιστον, μια συμφωνία στα κείμενα, αλλά και οι σκέψεις τους απέχουν», είπε με νόημα ανώτερος αξιωματούχος της Ευρωζώνης.

Πότε θα δοθεί στον Τσίπρα

Παρ' όλα αυτά, οι συζητήσεις ξεπέρασαν το σημείο καμπής της ελληνικής κρίσης και οι αξιωματούχοι ελπίζουν πως το τελικό κείμενο που θα περιγράφει τι αναμένεται να κάνει η Αθήνα μπορεί να έχει συμφωνηθεί μέχρι την Τρίτη (σ.σ.: σήμερα).

Οι αξιωματούχοι πρέπει εν συνεχεία να αποφασίσουν εάν θα παρουσιάσουν την πρόταση στον Τσίπρα διά ζώσης ή μέσω τηλεδιάσκεψης. Όπως και να έχει, οι αξιωματούχοι ελπίζουν πως θα υπάρχει μια καταρχήν πολιτική συμφωνία πριν η Ελλάδα κληθεί να πληρώσει την πρώτη δόση του Ιουνίου προς το ΔΝΤ (την Παρασκευή).

Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο εβδομάδων η Ελλάδα οφείλει να πληρώσει στο ΔΝΤ επιπλέον 1,2 δισ. ευρώ και αξιωματούχοι της Ευρωζώνης ελπίζουν σε πλήρη συμφωνία -σε επιτελικό επίπεδο- η οποία θα περιλαμβάνει μια πιο λεπτομερή περιγραφή για το ποιες θα είναι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ακολουθήσει άμεσα η Αθήνα και θα έχει συμφωνηθεί μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας.

Ανησυχία της Ευρωζώνης

Αρκετοί αξιωματούχοι της Ευρωζώνης εξακολουθούν να ανησυχούν ότι, παρά την ενδεχόμενη συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους τρεις θεσμούς, η Ελλάδα μπορεί να είναι απρόθυμη να δεχθεί την κοινή θέση. Αξιωματούχοι αναφέρουν ότι το κείμενο θα περιλαμβάνει μέτρα για τα οποία η Ελλάδα δεν έχει ακόμη συμφωνήσει και ότι οι διαφορές ανάμεσα στην Αθήνα και τους πιστωτές της Ευρωζώνης παραμένουν μεγάλες.

Ξέχωρα από τις συζητήσεις του Βερολίνου, οι πιστωτές «ζυγίζουν» ένα σχέδιο που θα φέρει την Ελλάδα μέχρι το καλοκαιριού, καθώς ο χρόνος έχει εξαντληθεί και δεν γίνεται να συμφωνήσουν για τη νέα συμφωνία διάσωσης με τη λήξη του υπάρχοντος προγράμματος.

Ένα σχέδιο που βρίσκεται υπό εξέταση θα ήταν να επεκταθεί το υφιστάμενο σχέδιο διάσωσης μέχρι το καλοκαίρι, ακόμη και αν υπάρξει επίτευξη της τρέχουσας συμφωνίας, έτσι ώστε η ΕΚΤ να συνεχίσει να παρέχει δάνεια έκτακτης ανάγκης στο ελληνική τραπεζικό σύστημα.

Τα χρήματα του ΤΧΣ

Επιπλέον βοήθεια προς την Ελλάδα θα μπορούσαν να είναι και τα 10,9 δισεκατομμύρια ευρώ του ΤΧΣ που μέχρι τώρα είναι ανενεργά και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τις πληρωμές που έχει μπροστά της η Ελλάδα (Ιούλιο, Αύγουστο) προς την ΕΚΤ.

Πηγή 

Spiegel: Γιατί διαφέρει ο Τσίπρας από τον Σαμαρά και τον Παπανδρέου

Αυτή τη φορά, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Αθήνας και των πιστωτών της είναι πραγματικά κοντά. Υπό τον φόβο ότι δεν θα καταβληθεί η δόση προς το ΔΝΤ, οι χρηματοδότες της χώρας επιμένουν σε μια γρήγορη εξέλιξη έπειτα από διαπραγματεύσεις που κράτησαν καιρό.

Με αυτά τα λόγια εξηγεί το γερμανικό περιοδικό Spiegel και ο αρθρογράφος Wolfgang Munchau τον πυρετό διαβουλεύσεων που παρουσιάζεται τα τελευταία 24ωρα με επίκεντρο το Βερολίνο και τη πενταμερή συνάντηση. Σύμφωνα με το άρθρο, οι πέντε της συνάντησης θα κάνουν μια τελευταία προσφορά προς την Αθήνα και αν εκείνη δεν τη δεχθεί, τότε τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί.

Από τη μεριά του, ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να παραμένει πίσω από τις «κόκκινες γραμμές» του και να κάνει λόγο για «ρεαλιστικές» προτάσεις που θα βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση.

Η διαφορά με Σαμαρά και Παπανδρέου

Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον σημείο του άρθρου βρίσκεται στο σημείο όπου ο αρθρογράφος κάνει σύγκριση της τωρινής κυβέρνησης με εκείνες του Αντώνη Σαμαρά και του Γιώργου Παπανδρέου. Γράφει χαρακτηριστικά: «Οι διαπραγματεύσεις είναι στην κόψη του ξυραφιού επειδή η σημερινή κυβέρνηση -σε αντίθεση με τις προηγούμενες των Σαμαρά και Παπανδρέου- δεν απέκλεισε μια εθνική χρεοκοπία και μια έξοδο από το ευρώ. Οι Σαμαράς και Παπανδρέου απέκλειαν κατηγορηματικά το Grexit και το μονομερές κούρεμα. Μέχρι πρόσφατα οι πιστωτές της Αθήνας θα μπορούσαν να υπαγορεύσουν τους όρους τους, αυτό με τον Τσίπρα είναι μέχρι στιγμής δύσκολο (τουλάχιστον προς τα έξω)».

Στο άρθρο σημειώνεται ακόμη ότι οι Έλληνες, παρά την ασθενέστερη οικονομική τους θέση, σε διαπραγματευτικό επίπεδο βρίσκονται αναλογικά σε πιο ισχυρή θέση, επειδή έχουν κάνει σαφές ότι εν ανάγκη θα εγκαταλείψουν το ευρώ. «Θα προτιμούσαν ένα deal, που θα τους επιτρέψει να παραμείνουν, αλλά αν δεν γίνεται, τότε είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν τις επιπτώσεις» σημειώνει ο Munchau και συμπληρώνει πως έχει δίκιο ο Χανς Βέρνερ Ζιν όταν λέει πως η διαπραγματευτική τακτική του Γιάνη Βαρουφάκη είναι πολύ πιο έξυπνη από όσο νομίζει κανείς.

Πηγή 

Πέσε, Τσίπρα, να σε φάμε

Του Θανάση Καρτερού

Είναι κάπως παράδοξο, αλλά μια από τις πιο στεγνές δηλώσεις της εβδομάδας προέρχεται από το Ποτάμι: Ο κ. Τσίπρας πρέπει ν' αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει. Δεν γίνονται και τα δύο, δεν γίνεται και Λαφαζάνης και Ευρώπη, δεν γίνεται και Καμμένος και Ευρώπη. Δενγίνεται και Μπαλτάς και Ευρώπη. Αυτά είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Αυτοπροσώπως. Θυμίζοντας τον καλό του τηλεοπτικό εαυτό, όταν με γενναιότητα επιδίωκε την κάθαρση της Χρυσής Αυγής. Τώρα επιδιώκει την κάθαρση ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνησης.

Κάθαρση από ποιους; Μα από τα ούτως ειπείν βλαβερά για την Ευρώπη στοιχεία. Διότι ο Σταύρος δηλώνει σε κάθε ευκαιρία, ή και χωρίς ευκαιρία, ότι είναι με την Ευρώπη. Ψυχή τε και σώματι. Και αναγνωρίζει συνεπώς στον εαυτό του το δικαίωμα να είναι ευρωκριτής. Και ευρωασφαλίτης κατά κάποιο τρόπο. Θυμίζοντας στην περίπτωση αυτή τις εποχές που αν είχες συγγενή, ή φίλο κάποιο βλαβερό στοιχείο, σε περιλάβαινε η Ασφάλεια. Και σου ζητούσε να αποκηρύξεις δημοσίως τον βλαβερό, για να αποδείξεις ότι ανήκεις στη Δύση.

Βέβαια, όπως τότε τα δυτικά, έτσι και τώρα τα ευρωπαϊκά διλήμματα είναι εισαγόμενα. Η ιδέα της κάθαρσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι, ως γνωστόν, παραγωγής των πιο σκληρών από τους δανειστές. Υιοθετείται από έγκυρα think tanks όπως αυτό της Ντόιτσε Μπανκ. Διακινείται από έγκυρα έντυπα όπως οι "Financial Times". Και αποκτά υπεραξία κύρους με τη χρήση της από έγκυρους ανθρώπους όπως ο Γιούνκερ. Ο οποίος πριν λίγες μέρες μάς ενημέρωσε για τις διαφορές ανάμεσα στον Τσίπρα και στο κόμμα του.

Ο Σταύρος εντούτοις έχει προσδώσει στο εμπόρευμα κάτι το ελληνικό. Δεν είναι και για ISO, αλλά το προωθεί φιλότιμα. Κι αν εδώ πολλοί το ειρωνεύονται, σε κάποιους ευρωπαϊκούς κύκλους χαίρει εκτιμήσεως. Συνεπώς χαίρει εκτιμήσεως και ο επίμονος πωλητής, έστω κι αν δεν πουλάει ούτε κάλτσα. Ενώ παράπλευρη ωφέλεια είναι ότι προσφέρει λίγο γέλιο στο σκοτισμένο Μαξίμου. Και στα επίσης σκοτισμένα βλαβερά στοιχεία που ονομαστικά καρφώνει στον πάσαλο της ευρωπαϊκής ατίμωσης.

Η συνέπεια στην κάθαρση του είδους συνεπάγεται βέβαια και υπεύθυνη στάση απέναντι στους δανειστές. Και επιβεβαιώνεται από αυτή. Τσιμουδιά ο Σταύρος για τους εκβιασμούς, την πιστωτική ασφυξία, τις προκλητικές δηλώσεις, τις ταπεινωτικές απαιτήσεις. Κανένα δίλημμα του είδους Σόιμπλε ή Ευρώπη. Προφανώς εκεί δεν απαιτείται καμιά κάθαρση, καμιά απαλλαγή από βλαβερά στοιχεία, κανένας σεβασμός απέναντι στην Ελλάδα. Ενώ αν τα σπάσει ο Τσίπρας με τους βλαβερούς, θα μπούμε σε καλύτερους καιρούς.

Πέσε-Τσίπρα-να-σε-φάμε δηλαδή η υπόθεση. Ή ο Θεοδωράκης φούρναρης. Μπορεί όμως κανείς να απαγορεύσει στον πεινασμένο να ονειρεύεται καρβέλια;

Πηγή

Γιούνκερ: Όποιος δε βλέπει την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα είναι κουφός και τυφλός

Μετά τη χθεσινή τηλεδιάσκεψη Τσίπρα, Μέρκελ και Ολάντ, όπου διαπιστώθηκε η βούληση και των τριών για επίσπευση των διαπραγματεύσεων, το θέμα θα τεθεί και πάλι στο τραπέζι της συνάντησης της γερμανίδας καγκελαρίου, του γάλλου προέδρου και του επικεφαλής της Κομισιόν, αργά το απόγευμα.

Στην πραγματικότητα η συνάντηση αυτή, στην οποία θα συμμετάσχουν διευθυντές διοικητικών συμβουλίων από 20 ευρωπαϊκούς βιομηχανικούς κολοσσούς, αφορά στην οικονομική πολιτική, αλλά θα ήταν μεγάλη έκπληξη, όπως ανέφερε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στη σημερινή Süddeutsche Zeitung, εάν η ελληνική κρίση δεν θα ήταν στο επίκεντρο της συνάντησης.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που το τελευταίο διάστημα καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να πέσουν οι τόνοι ανάμεσα στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές της, κάνει την αυτοκριτική του για λογαριασμό της ΕΕ, παραδεχόμενος ότι «ήμασταν απρόσεκτοι σε ό,τι αφορά τις κοινωνικές επιπτώσεις της πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης, σε ό,τι αφορά τις επιμέρους χώρες. Όποιος δεν βλέπει ότι στην Ελλάδα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, είναι και κουφός και τυφλός», αλλά αυτό, προσθέτει, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξουμε εντελώς την πολιτική μας.

Ο Γιούνκερ επαναλαμβάνει την άπωσή του σε ενδεχόμενο Grexit, τονίζοντας ότι δεν συμμερίζεται τις απόψεις εκείνων που λένε ότι «εάν έβγαινε η Ελλάδα τότε θα είχαμε λιγότερες ανησυχίες στην ευρωζώνη. Το Grexit δεν είναι επιλογή, θα πρέπει να το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται εντατικά, το ξέρουν, ελπίζω, και οι Έλληνες». Ο Γιούνκερ αναφέρεται συγκεκριμένα στον κίνδυνο να αποσυρθούν οι διεθνείς επενδυτές από την Ευρώπη. Όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Κομισιόν, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Τόκιο, ο ιάπωνας πρωθυπουργός Άμπε ρωτούσε διεξοδικά για το ελληνικό ζήτημα, λέγοντας ότι οι επενδύσεις της χώρας του στην Ευρώπη εξαρτώνται από την εμπιστοσύνη στο ευρώ.

Για το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι θα πρέπει να παραμείνει ως εταίρος ανάμεσα στους θεσμούς, ακόμη κι αν δεν δίνει οικονομική στήριξη, γιατί τυχόν αποχώρησή του θα δημιουργούσε τεράστιες αντιστάσεις στη γερμανική βουλή. «Με ποια ακριβώς μορφή θα συμμετέχει, είναι αντικείμενο των συζητήσεών μας». Ο Γιούνκερ διαπιστώνει προόδους στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες όμως δεν έχουν «ωριμάσει» για να επιτρέψουν την οριστική θετική κατάληξη των διαπραγματεύσεων. Για το θεωρητικό ενδεχόμενο παράτασης του τρέχοντος προγράμματος, προκειμένου να γίνουν ενδεχομένως πρόωρες εκλογές ή ανασχηματισμός, ο πρόεδρος της Κομισιόν δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετος. «Δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τη διάρκεια των προγραμμάτων διάσωσης ανάλογα με τις εσωτερικοπολιτικές διαδικασίες (…) Η πιο ρεαλιστική εκδοχή είναι να εκμεταλλευτούμε τις επόμενες μέρες για να επιταχύνουμε με ευκταίο χρονικό στόχο, αλλά όχι απαραίτητο, τη σύνοδο κορυφής της ομάδας των 7» (σσ. στις 7 και 8 Ιουνίου στη Βαυαρία).

O Ζαν Κλοντ Γιούνκερ παραδέχεται ότι τα παραδοσιακά κόμματα έχουν χάσει την αίσθηση των φόβων και των αναγκών των ανθρώπων. «Το ευρωπαϊκό κομματικό σύστημα σείεται, θεωρώ προσωρινό το φαινόμενο, εάν βέβαια τα λαϊκά κόμματα αντιδράσουν», υποστηρίζει.

Πηγή: Deutsche Welle

Μουνχάου: Η Ελλάδα μπορεί να βγει κερδισμένη από τις διαπραγματεύσεις

Την εκτίμηση ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποκομίσει σημαντικά οφέλη από τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς υπογραμμίζει σε άρθρο του στους βρετανικούς Financial Times o δημοσιογράφος Βόλφγκανγκ Μουνχάου.

Αναλυτικά το άρθρο του Γερμανού αρθρογράφου έχει ως εξής:

«Οι διαπραγματεύσεις που γίνονται τώρα αφορούν την τελευταία δόση του προηγούμενου πακέτου διάσωσης. Εάν η Ελλάδα δεν πάρει τη δόση, τότε μπορεί πολύ σύντομα να μην καταφέρει να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις. Εάν όμως υπάρξει συμφωνία, ανεξαρτήτως περιεχομένου. Την εβδομάδα αυτή ή τον επόμενο μήνα η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί ως αντάλλαγμα μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που θέλουν να επιβάλουν οι δανειστές τμηματικά. Θα ανακοινωθεί η αύξηση του ΦΠΑ, ενώ η αύξηση στις συντάξεις θα καθυστερήσει κι άλλο.

Μετά από το τέλος των συζητήσεων θα ξεκινήσουν νέες συζητήσεις, αλλά αυτό δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Η Ελλάδα θα χρειαστεί και άλλα κεφάλαια για να μπορεί να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις.

Πολύ σύντομα θα υπάρξει νέα σύγκρουση με τους πιστωτές και η Ελλάδα θα επιμείνει σε μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που για τους Γερμανούς είναι το μεγάλο ταμπού. Και το «τσίρκο» των διαπραγματεύσεων θα συνεχιστεί.

Οι Ελληνες παρά την οικονομική αδυναμία είναι σχετικά σε πιο ισχυρή διαπραγματευτική θέση επειδή έχουν κάνει ξεκάθαρο ότι αν αναγκαστούν είναι έτοιμοι να φύγουν από την Ευρωζώνη. Και αυτό παρά το γεγονός ότι θα προτιμούσαν μια συμφωνία που θα τους επέτρεπε την παραμονή στο ευρώ.

Αν δεν την έχουν είναι πρόθυμοι να υποστούν τις συνέπειες. Αυτό είναι και το σημείο στο οποίο η κυβέρνηση Τσίπρα διαφέρει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά αρνούνταν μια μονομερή διαγραφή του χρέους και την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Για τον λόγο αυτό οι δανειστές κατάφεραν να επιβάλουν τους όρους τους.

Η κυβέρνηση Τσίπρα, όμως, πρεσβεύει κάτι άλλο. Ο Χανς Βέρνε Ζιν έχει δίκιο όταν λέει πως η διαπραγματευτική τακτική του Γιάνη Βαρουφάκη είναι ξεκάθαρα πιο έξυπνη απότι γενικώς πιστεύεται.

Από τη στιγμή που η ΕΚΤ χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες μέσα από ένα έκτακτο πρόγραμμα, οι εκροές καταθέσεων από την Ελλάδα υποστηρίζονται εμμέσως από τις Κεντρικές Τράπεζες άλλων χωρών. Δεν χρηματοδοτούν οι Ελληνες την έξοδο των κεφαλαίων, αλλά οι κεντρικές τράπεζες των πιστωτριών χωρών.

Το έλλειμμα της Ελλάδας στο Ευρωσύστημα φθάνει πλέον τα 100 δισ. ευρώ. Οταν η Ελλάδα δεν θα εξυπηρετεί το χρέος της, τότε οι συνολικές ζημιές για τους πιστωτές θα είναι τεράστιες. Και αυτή αυξάνεται εβδομάδα την εβδομάδα που διαρκούν οι διαπραγματεύσεις. Και μία συμφωνία για την τελευταία δόση του δεύτερου πακέτο διάσωσης δεν θα αλλάξει θεμελιωδώς αυτό το πρόβλημα.

Εάν κανείς δει πέρα απ' τα όρια των διαπραγματεύσεων που πραγματοποιούνται τώρα στις Βρυξέλλες, υπάρχουν μόνο δύο πιθανές λύσεις: Οι πιστωτές να ασκήσουν πιέσεις, αλλά να δώσουν μια συμφωνία στον Τσίπρα που θα του επιτρέπει να επιβιώσει πολιτικά ενώ οικονομικά δεν θα του απαιτήσουν περαιτέρω μέτρα λιτότητας. Αυτό θα είναι ένα πακέτο που θα παράγει σημαντικά λιγότερα πλεονάσματα από αυτά που απαιτούν τώρα οι δανειστές. Ηδη μετά από κάποιους μήνες η πρόβλεψη και η πραγματικότητα συγκλίνουν. Το πακέτο αυτό θα είναι η άτυπη ομολογία για ένα μελλοντικό κούρεμα χρέους.

Η δεύτερη λύση είναι να σταματήσει η Ελλάδα να εξυπηρετεί το χρέος της. Κάτι που μπορεί να συμβεί αυτό το μήνα κιόλας.

Προσωπικά υπολογίζω ότι τελικά θα υπάρξει μια συμφωνία που ωστόσο, θα ενεργοποιήσει άμεσα συζητήσεις για ένα τρίτο πακέτο βοήθειας. Εως τότε η Ελλάδα θα εγείρει θέμα αναδιάρθρωσης χρέους, το οποίο θα ενισχύεται πάντα από την απειλή να μην εξυπηρετείται το μελλοντικό χρέος.

Με αυτή την οπτική η ελληνική κυβέρνηση με το να εμφανίζεται ότι είναι στην πραγματικότητα πρόθυμη να αναλάβει το ρίσκο μίας μονομερούς στάσης πληρωμών αποτελεί μία στρατηγική η οποία πιθανόν να πετύχει: είτε η Αθήνα θα κερδίσει με μία καλή συμφωνία για την Ελλάδα ή οι πιστωτές θα χάσουν επειδή θα παραμείνουν κολλημένοι στο ζήτημα του χρέους.

Βλέποντας όμως κανείς την τηλεφωνική διπλωματία που διεξάγεται μεταξύ Βερολίνου, Παρισίων και Αθήνας αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει η προθυμία οι Ευρωπαίοι να τα βρουν με την Αθήνα. Ειδάλλως γιατί να έμπαιναν στον κόπο να συζητήσουν;

Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να βγει θριαμβεύτρια απ' αυτές τις διαπραγματεύσεις».

Πηγή

Γλέζος: Ανιστόρητος και προκλητικός ο Σόιμπλε

Αποφασισμένος να συνεχίσει να παλεύει για τη δικαίωση των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και την επιστροφή στο ελληνικό δημόσιο των γερμανικών οφειλών που εκκρεμούν από την περίοδο της Κατοχής δήλωσε τη Δευτέρα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος, με συνέντευξή του στην πολιτική ιστοσελίδα της Δανίας Altinget.

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς κάνει ιδιαίτερη μνεία στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε ό,τι αφορά τις θέσεις τους για το θέμα των πολεμικών επανορθώσεων και τον χαρακτηρίζει «ανιστόρητο και προκλητικό».

Αναλυτικά, ολόκληρη η συνέντευξη του Μανώλη Γλέζου έχει ως εξής:

Τι σας ωθεί να συμμετέχετε στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή; Ποιο είναι το βασικό αντικείμενο ενδιαφέροντός σας στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής σας εργασίας;

Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές του 2014 ήταν ότι έκρινα πως ήταν πλέον καιρός κάποια θέματα να γίνουν γνωστά στους πολίτες της Ευρώπης. Αναφέρομαι στο ζήτημα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και την Κατοχή της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα.

Δυστυχώς, εβδομήντα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου και είκοσι πέντε μετά την επανένωση της Γερμανίας, οι ελληνικές απαιτήσεις παραμένουν ανεκπλήρωτες. Σημειώστε εδώ ότι οι δύο άλλες κατοχικές δυνάμεις στην Ελλάδα, Ιταλία και Βουλγαρία, έχουν εκπληρώσει προ πολλού τις υποχρεώσεις που τους αναλογούσαν απέναντι στην Ελλάδα. Όπως επίσης και ότι η ίδια η Γερμανία έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις όλων των άλλων χωρών, όπως ορίστηκαν στη Διάσκεψη του Παρισιού, το 1946. Γιατί, λοιπόν, δύο μέτρα και δύο σταθμά για παρόμοιες υποθέσεις; Δεν μπορεί να συνεχίσει η Γερμανία να αυτοεξαιρείται έναντι της Ελλάδας, όπως κάνει μέχρι σήμερα.

Όσο μού το επιτρέπουν οι δυνάμεις μου, λοιπόν, θα συνεχίσω να παλεύω τόσο για να αποζημιωθούν οι απόγονοι των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας όσο και για να επιστραφούν στο ελληνικό Δημόσιο αυτά που δικαιούται. Οι απαιτήσεις του ελληνικού Δημοσίου περιλαμβάνουν: (α) το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο οι Ναζί είχαν δημιουργήσει, (β) τις επανορθώσεις για την καταστροφή της εθνικής οικονομίας της χώρας, όπως προσδιορίστηκαν στη Διάσκεψη του Παρισιού το 1946 και (γ) την επιστροφή των κλαπέντων αρχαιολογικών θησαυρών.

Ο δεύτερος λόγος που με έφερε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι η ανθρωπιστική κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Ήθελα να μεταφέρω την αγωνία και την αγανάκτηση των Ελλήνων πολιτών λόγω της αυταρχικής πολιτικής της Ευρώπης και των καταστροφικών και παράλογων μέτρων λιτότητας που μας έχουν επιβληθεί, όχι προς όφελος του λαού, αλλά προς όφελος του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των γερμανικών επιχειρήσεων. Πού είναι, λοιπόν, η Ευρώπη της Ειρήνης, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης και της Λαϊκής Κυριαρχίας, που οραματίστηκαν οι θεμελιωτές της Ενωμένης Ευρώπης;

Κατά πόσο η θέση του Ευρωβουλευτή ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σας;

Η θέση του Ευρωβουλευτή εξυπηρέτησε στο να μου δώσει πιο εύκολη πρόσβαση στο σύνολο των λαών και των πολιτών της Ευρώπης, για να τους ενημερώσω για τα ζητήματα που βρίσκονται ψηλά στο πολιτικό μου πρόγραμμα. Υπό την έννοια αυτή, η θέση ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου και εξυπηρέτησε το σκοπό μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαι ευχαριστημένος από τη σημερινή κατάσταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή κατάσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

Υπήρξα ευρωβουλευτής και στο παρελθόν. Το Κοινοβούλιο που είχα γνωρίσει το 1985 με το Κοινοβούλιο που βρήκα στη δεύτερη αυτή θητεία μου διέφεραν κατά πολύ. Αντί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εξελιχθεί περαιτέρω σε ένα δημοκρατικό όργανο εκπροσώπησης των Ευρωπαίων πολιτών, κατάντησε ένα άκρως γραφειοκρατικό και αυταρχικό σώμα, το οποίο φιμώνει τα μέλη του, περιορίζοντας το χρόνο έκφρασής τους και αφήνοντας τα δύο μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα να κυριαρχούν εις βάρος των υπολοίπων. Επιπλέον, παρά την υποτιθέμενη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Ευρωκοινοβουλίου, τα όσα διαδραματίζονται εδώ ελάχιστα συμβάλλουν στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών της Ευρώπης.

Ποια διδάγματα της εμπειρίας σας χρησιμοποιείτε εντός του Κοινοβουλίου και πώς;

Το βασικό δίδαγμα της πείρας μου είναι ότι τίποτα δεν σου χαρίζεται. Αν δεν επιμείνεις και δεν παλέψεις γι’ αυτά που θέλεις, δεν πρόκειται και να τα αποκτήσεις. Όταν ήρθα στις Βρυξέλλες, τον Ιούλιο του 2014, κανείς δεν θυμόταν, ουσιαστικά, το ρόλο της Ελλάδας στα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Κανείς δεν αναφερόταν στις θυσίες της Ελλάδας, που είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα της οποίας ο πληθυσμός μετά τη λήξη του πολέμου ήταν μικρότερος, σε απόλυτους αριθμούς, απ’ ό,τι στην αρχή του πολέμου.

Και το κυριότερο: δεν επρόκειτο για απώλειες στα πεδία των μαχών, αλλά κυρίως για αμάχους. Σκεφτείτε ότι οι νεκροί από την πείνα, τις εκτελέσεις και τις μάχες στη διάρκεια της Κατοχής έφτασαν τις 600.000! Ένα άλλο δίδαγμα της εμπειρίας μου, περισσότερο πρακτικό αν θέλετε, είναι να μη συμβιβάζομαι με τους κανόνες, αλλά να τους χρησιμοποιώ προς όφελός μου. Έτσι επωφελούμαι των διαφόρων διαδικαστικών διόδων και, αντί να στερώ τον ήδη περιορισμένο χρόνο ομιλίας των συναδέλφων μου, προβάλλω τις θέσεις μου με τα ίδια τα όπλα των διαδικασιών, χρησιμοποιώντας εναλλακτικά τις δυνατότητες έκφρασης που ο ίδιος ο Κανονισμός λειτουργίας του Ευρωκοινοβουλίου προβλέπει.

Έχετε μια πολύ συγκεκριμένη ατζέντα. Έχετε την αίσθηση ότι δημιουργείτε κάποια διαφορά;

Είναι προφανές ότι πλέον στο ζήτημα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα υπάρχει μια μεγάλη κινητικότητα μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Δεν θέλω να συνδέσω την εξαιρετικά γόνιμη περιοδεία που έκανα πρόσφατα στη Γερμανία με τη διαφαινόμενη αλλαγή προσέγγισης του συγκεκριμένου ζητήματος από τη γερμανική πολιτική ηγεσία. Ωστόσο παραμένει γεγονός ότι, σε αντίθεση με τις ανιστόρητες και προκλητικές απόψεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, πληθαίνουν απρόσμενα εκείνοι που διαφοροποιούνται, μιλώντας ευθέως για υπαρκτές και νόμιμες απαιτήσεις της Ελλάδας.

Εκείνο που μένει σε μένα και με συγκινεί βαθιά από την περιοδεία μου στη Γερμανία είναι η ανταπόκριση που είδα να έχει ο γερμανικός λαός. Γερμανοί πολίτες ήρθαν, μας άκουσαν και, αντί να ζητήσουν μια άνευ σημασίας συγγνώμη, έκαναν κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: προχώρησαν στην ίδρυση Επιτροπών Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα για λογαριασμό της χώρας μας.

Κι αυτό έχει για μένα τη μεγαλύτερη σημασία, γιατί δεν δρομολογείται απλώς η επίλυση ενός ηθικού ζητήματος, αλλά σφυρηλατείται και μια σχέση φιλίας, αλληλεγγύης και αλληλοκατανόησης ανάμεσα στους δύο λαούς, μια γέφυρα ειλικρινούς επικοινωνίας πάνω απ’ όλα. Ο γερμανικός λαός δεν ευθύνεται για τα εγκλήματα του Γ΄ Ράιχ και γι’ αυτό δεν πρέπει να πληρώσει τα όσα οφείλει η χώρα τους στην Ελλάδα.

Εκείνοι που πρέπει να πληρώσουν είναι οι γερμανικές εταιρείες που θησαύρισαν ληστεύοντας τον ελληνικό Λαό, όπως η Κρουπ, η Ζήμενς και η Ντόιτσε Μπανκ. Ειδικά σε μια περίοδο κρίσης όπως αυτή που διανύουμε, οι σχέσεις φιλίας των λαών Γερμανίας και Ελλάδας μπορούν να μας κρατήσουν ενωμένους και να διασφαλίσουν μια καλύτερη προοπτική για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σχεδιάζετε να ξανακατέβετε υποψήφιος;

Είμαι πλέον 93 ετών. Έκανα την αρχή, πάλεψα τους αγώνες μου και με το παραπάνω. Αν δεν έρθουν οι επόμενες γενιές να αναλάβουν να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο, τότε θα έχω αποτύχει. Ωστόσο δεν θα πάψω μέχρι τέλους να μάχομαι γι’ αυτά που πιστεύω. Το οφείλω στους συναγωνιστές μου που χάθηκαν αδικαίωτοι, το οφείλω στην Ιστορία και στην αλήθεια. Και κάτι τελευταίο. Στα ελληνικά, αλήθεια σημαίνει άρνηση της λήθης. Κι εγώ θέλω να συνεχίσω να θυμάμαι.

Πηγή

«Κλειδώνουν» στο χαμηλό ΦΠΑ τα τρόφιμα

Ξεκίνησε στις Βρυξέλλες σε επίπεδο Brussels Group η νέα διαπραγμάτευση της ελληνικής πλευράς με τα υψηλόβαθμα στελέχη των «θεσμών». Κεντρικά θέματα θα είναι ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας και το δημοσιονομικό κενό του 2015. Κοντά σε συμφωνία για το ΦΠΑ στα τρόφιμα.

Σε ότι αφορά το ΦΠΑ, πηγές από το υπουργείο λένε πως το θέμα θα οριστικοποιηθεί σήμερα. Το νέο καθεστώς θα προβλέπει τέσσερις συντελεστές με το συντελεστή στα τρόφιμα να «κλειδώνει» στο 7% από 13% που είναι σήμερα.

Χαμηλές προσδοκίες για τη συνάντηση στο Βερολίνο

Η Ελλάδα, ακόμα κι αν δεν είναι ο επίσημος λόγος για τις συνομιλίες τους, θα είναι στην ατζέντα και της σημερινής συνάντησης που θα έχουν το βράδυ ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ με την Άνγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ στο Βερολίνο, είπε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη «Sueddeutsche Zeitung».

Στο Βερολίνο, ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Ζάιμπερτ, αναφερόμενος στην αποψινή συνάντηση Μέρκελ - Ολάντ και Γιούνκερ, ανέφερε ότι δεν έχει προγραμματιστεί συνάντηση με τον Αλ. Τσίπρα και διευκρίνισε ότι στο δείπνο εργασίας συμμετέχουν και οι επικεφαλής των 20 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, ενώ το κεντρικό θέμα είναι οι προοπτικές της ευρωπαϊκής οικονομίας στην ψηφιακή εποχή. Δεν απέκλεισε ωστόσο το ενδεχόμενο στο περιθώριο να συζητηθεί και το ζήτημα της Ελλάδας, αν και δεν θα αποτελέσει το βασικό θέμα.

Πηγή

Τέλος Ιουνίου η προθεσμία για συμφωνία

Κρίσιμη εβδομάδα για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και την κατάληξη σε αμοιβαία επωφελή συμφωνία, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση, ξεκινά, με τις διαβουλεύσεις τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο να έχουν επιταχυνθεί. Η αναπληρωτής εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μίλησε για μεγάλη συναίνεση μεταξύ των ελληνικών αρχών και των «θεσμών».

Υπάρχει μεγάλη συναίνεση μεταξύ των ελληνικών αρχών και των «θεσμών»

Το στίγμα ως προς την πολιτική βούληση όλων των πλευρών για την επίτευξη συμφωνίας δόθηκε εκ νέου στη χθεσινή τηλεδιάσκεψη -τη δεύτερη εντός τριών ημερών- του Έλληνα πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο.

Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου επισημαίνουν ότι η επικοινωνία διεξήχθη σε πολύ καλό κλίμα και με κοινή παραδοχή όλων ότι πρέπει να βρεθεί γρήγορα συμφωνία.

Εν τω μεταξύ, σήμερα, συνεχίστηκαν οι ανταλλαγές απόψεων στο πλαίσιο του Brussels Group, μεταξύ των ελληνικών αρχών και των «θεσμών», προκειμένου να συμφωνηθεί ένας αξιόπιστος κατάλογος μεταρρυθμίσεων, ανέφερε η αναπληρωτής εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μίνα Αντρέεβα.

Η Μ. Αντρέεβα επανέλαβε ότι δεν υπάρχει προθεσμία για την επίτευξη συμφωνίας και ότι η μόνη προθεσμία είναι το τέλος του Ιουνίου.

Κατά την τακτική ενημέρωση προς τον Τύπο, η εκπρόσωπος τόνισε ότι υπάρχει μεγάλη συναίνεση μεταξύ των ελληνικών αρχών και των «θεσμών» για το τι πρέπει να γίνει και πού πρέπει να οδηγηθούν οι συνομιλίες, στο πλαίσιο του Brussels Group, τονίζοντας πως οι «θεσμοί» έχουν πολύ καλή συνεργασία με τις ελληνικές αρχές.

Τέλος, η M. Αντρέεβα ανέφερε ότι οι συζητήσεις αναμένεται να συνεχιστούν και πως οι επαφές του Σαββατοκύριακου ήταν εποικοδομητικές.

AP Photo/Michael Sohn

Δηλώσεις εκπροσώπου Β. Σόιμπλε

Κινούμαστε στο πλαίσιο ενός υπάρχοντος προγράμματος και της δήλωσης του Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, δήλωσε ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Μάρτιν Γιέγκερ και επισήμανε ότι τα στοιχεία που πρέπει να περιέχει η ελληνική πρόταση περιλαμβάνονται στην ενδιάμεση έκθεση των «θεσμών» του περασμένου Δεκεμβρίου.

«Υπάρχουν δεκαπέντε σημεία και σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινείται μια συνολική λύση» δήλωσε ο κ. Γιέγκερ και αναφέρθηκε στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στο συνταξιοδοτικό, όπου πρέπει να μην υπάρχει έλλειμμα στην αγορά εργασίας, στον δημόσιο τομέα και στις ιδιωτικοποιήσεις.

Τόνισε δε ότι στόχος των επιμέρους μέτρων είναι να επιτευχθεί βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, διότι χωρίς αυτήν, σύμφωνα με τους κανόνες του ΔΝΤ, δεν μπορεί να υπάρξει επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος και σημείωσε ότι οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται με τους «θεσμούς» και με κανέναν άλλον.

Στις 18 Ιουνίου ή και νωρίτερα η σύγκλιση του Eurogroup

Η εκπρόσωπος του Z.K. Γιούνκερ είπε πως στις 18 Ιουνίου είναι προγραμματισμένο να συγκληθεί Eurogroup αλλά μπορεί και να συγκληθεί και νωρίτερα.

«Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία από τα άρθρα είναι οι προτάσεις για μεταρρυθμίσεις» ανέφερε με δεικτικό τρόπο στο Γαλλικό Πρακτορείο, η εκπρόσωπος αναφερόμενη στο άρθρο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Ο κ. Γιέγκερ ανέφερε με τη σειρά του ότι δεν έχει κάποια ενημέρωση για το ενδεχόμενο έκτακτης σύγκλησης Eurogroup πριν από το προγραμματισμένο της 18ης Ιουνίου.

EUROKINISSI/Ε.Ε.

Αισιοδοξία Γκάμπριελ

O αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ εξέφρασε σήμερα την ελπίδα ότι θα υπάρξει σύντομα μία συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της για τις μεταρρυθμίσεις.

Τον περασμένο μήνα, ο ίδιος είχε προειδοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι η Ελλάδα θα λάμβανε νέα οικονομική βοήθεια μόνο αν εφάρμοζε τις μεταρρυθμίσεις.

Πηγή

Το παρασκήνιο της παραίτησης Παναρίτη

Η απόφαση για ορισμό της Έλενας Παναρίτη ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποτέλεσε για αρκετούς στο Μαξίμου, την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ την επιβεβαίωση μιας φήμης που κυκλοφορούσε για αρκετό καιρό, αλλά ήλπιζαν να μην ισχύσει τελικά.

Δεν ήταν άλλωστε λίγοι που άφηναν να εννοηθεί ότι η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και άλλοτε στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας πιέζει με όλα τα μέσα για να διοριστεί στην συγκεκριμένη θέση. Ο δε Γιάνης Βαρουφάκης φαινόταν να έχει ενοχληθεί με τον «αποκλεισμό» της συνεργάτιδάς του από την τεχνική ομάδα διαπραγμάτευσης κατά την πρόσφατη «ανακατανομή» αρμοδιοτήτων.

Κύκλοι του Μαξίμου επιμένουν ότι η επιλογή της Έλενας Παναρίτη για το ΔΝΤ έγινε συλλογικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η απόφαση ήταν και ομόφωνη, καθώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά τη διάρκεια της σύσκεψης των τεσσάρων υπουργών, αντέδρασε έντονα στην πρόταση που κατέθεσε ο Γιάνη Βαρουφάκης και υποστήριξε ο Γιώργος Σταθάκης. Ο δε Γιάννης Δραγασάκης δεν θέλησε να τοποθετηθεί.

Στην Κουμουνδούρου η είδηση προκάλεσε άμεσα αντιδράσεις, οι οποίες δεν περιορίστηκαν σε μια τάση, με τον Τάσο Κορωνάκη να εκφράζει στους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην Ομάδα Πολιτικής Διαπραγμάτευσης την αντίθεσή του με την συγκεκριμένη επιλογή.

Την πρωτοβουλία για τη συλλογή υπογραφών έλαβε η βουλευτής Β' Αθήνας Βασιλική Κατριβάνου, ενώ χαρακτηριστικό είναι το ότι «ενώθηκαν» τέσσερις τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στους 44 υπογράφοντες βουλευτές συγκαταλέγονται οι δυο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι Νίκος Φίλης και Θανάσης Πετράκος, καθώς συμμετέχοντες σε όλες σχεδόν τις τάσεις, και συγκεκριμένα στους  «53+», στην «Αριστερή Πλατφόρμα», στην «Ενωτική Κίνηση» και την ΚΟΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες επρόκειτο να υπογράψουν και ακόμα δυο βουλευτές από την «Πλατφόρμα 2010», καθώς ο Δημήτρης Παπαδημούλης αντέδρασε έντονα δημοσίως, αλλά τελικά επέλεξαν να μην «σηκώσουν» το όλο θέμα περισσότερο.

Πληροφορίες αναφέρουν μάλιστα ότι η κίνησή του Αλέξη Τσίπρα να καλέσει τον Γιάνη Βαρουφάκη την Κυριακή στο Μαξίμου και να συζητήσουν, μεταξύ άλλων, το θέμα Παναρίτη, αποσκοπούσε στο να πέσουν οι τόνοι, αλλά και να μην λάβει δημοσιότητα η επιστολή των 44 βουλευτών. Η δυσαρέσκεια πάντως υιοθετήθηκε από τον πολύ στενό κύκλο συνεργατών του πρωθυπουργού, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Νίκου Παππά, που, αναπαράγοντας το «tweet» του Δημήτρη Παπαδημούλη, διαφοροποιήθηκε για πρώτη φορά από μια επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Γ.Γ. της Κυβέρνησης, Σπύρος Σαγιάς.

Το «κλίμα», λοιπόν, «βάρυνε» υπερβολικά για την Έλενα Παναρίτη και το ευρύ ενδοκυβερνητικό και εσωκομματικό «μέτωπο», που έφτασε μέχρι το γραφείο του πρωθυπουργού, έπρεπε να «κλείσει» το ταχύτερο δυνατόν. Η πιο πρόσφορη μέθοδος ήταν η ίδια να εκδώσει μια ανακοίνωση με την οποία θα αρνείτο την «πρόταση» για διορισμό της στο ΔΝΤ.

Νίκος Σβέρκος για την Εφημερίδα των Συντακτών

Φανατικοί Τοκογλύφοι

Του Στέλιου Κούλογλου

Μου ζητήσατε να μιλήσω για τον νεοφιλελεύθερο φανατισμό στηνΕλλάδα, ωστόσο αυτό τον φανατισμό πρέπει να τον κατανοήσουμε και να τον δούμε στις πραγματικές τους διαστάσεις. Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός στην Ελλάδα, όπως επιβλήθηκε από το ξέσπασμα της κρίσης το 2010 μέχρι σήμερα, αποτελεί ένα μείγμα ιδεολογικού φανατισμού και ωμού κυνισμού(*).

Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν επιβάλει τα προγράμματα λιτότητας υπάρχουν ασφαλώς και φανατικοί. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, επιμένουν σ’ ένα πρόγραμμα, το οποίο έχει αποτύχει εντελώς.

Η διάσωση της Ελλάδας, την οποία επικαλούνται ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για τη διάσωση των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών, έχει αποτύχει πλήρως. Το ΑΕΠ της χώρας έχει μειωθεί κατά 25% κατά τα τελευταία 5 χρόνια, πρωτοφανές αρνητικό ρεκόρ εν καιρώ ειρήνης. Επιπλέον, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 25%, με ένα ποσοστό 60% για τους νέους. Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι λόγος για τον οποίο ξεκίνησε όλη αυτή η τραγωδία, ήταν ότι το χρέος ήταν πολύ ανεβασμένο σε σχέση με το ΑΕΠ. Εκείνη την περίοδο, το χρέος ήταν στο 120% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει το 175%. Αλλά αυτοί επιμένουν να συνεχίσουμε την ίδια πολιτική.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ιδεολογικού φανατισμού. Δίνω συχνά το εξής χαρακτηριστικό παράδειγμα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα: την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας. Από την αρχή της εφαρμογής των μνημονίων η τρόικα ζητούσε τα κεφάλια δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε μήνα χίλια κεφάλια. Μέσα σε ένα χρόνο δώδεκα χιλιάδες. Πώς μπορεί όμως μια κυβέρνηση να βρει μέσα σε μερικούς μήνες είκοσι χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους για να τους απολύσει; Με τι κριτήρια και διαδικασίες αξιολόγησης; Οπότε αυτό που έκαναν είναι να βρίσκουν μαζεμένους δημόσιους υπαλλήλους και να τους απολύουν όλους μαζί.

Με αυτό τον τρόπο έκλεισε και η δημόσια τηλεόραση μέσα σε μια νύχτα. Βρήκαν μαζεμένους 2500 υπαλλήλους και τους απέλυσαν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάποια στιγμή, όπως δεν έβρισκαν κεφάλια να πάρουν, αποφάσισαν να καταργήσουν τη δημοτική αστυνομία. Όμως η δημοτική αστυνομία εκτός του ότι ήταν απαραίτητη για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, ήταν και μια υπηρεσία που απέφερε κέρδος με τα πρόστιμα για τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Αυτοί, όμως, επέμεναν στη διάλυση της κι έτσι και λιγότερα κέρδη υπάρχουν και μεγαλύτερο χάος στο παρκάρισμα.

Ένα ακόμη παράδειγμα. Υπάρχουν πολλοί πολίτες που χρωστάνε φόρους ή στο ταμείο ασφάλισής τους. Όχι γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα. Η προηγούμενη κυβέρνηση ψήφισε ένα νόμο, σύμφωνα με τον οποίο μπορούσαν να πληρώσουν το οφειλόμενο ποσό σε 100 δόσεις. Η τρόικα πήρε αμέσως τηλέφωνο και είπε όχι! Απαίτησε από την κυβέρνηση να αλλάξει το νόμο. Και ο νόμος άλλαξε μέσα σε τρεις μέρες.

Ένα από τα πρώτα σημεία διαφωνίας ανάμεσα στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους θεσμούς, όπως αποκαλείται πλέον η τρόικα, ήταν και αυτό: η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αυτός ο νόμος θα τεθεί εκ νέου σε ισχύ και πράγματι έχει επιφέρει εντυπωσιακά οικονομικά αποτελέσματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Γιατί οι πολίτες ήθελαν να πληρώσουν, για να μπορούν να συνεχίσουν τη νόμιμηεπιχειρηματική λειτουργία τους  αλλά δεν είχαν τα χρήματα. Όμως δεν έχουμε να κάνουμε με φανατισμένους όπως οι Κόκκινοι Χμέρ, που κυνήγησαν τον κόσμο από τις πόλεις για να εγκαταστήσουν έναν παράδεισο επί της γης στην ύπαιθρο.

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι λιγότερο ιδεαλιστικοί και περισσότερο «πρακτικοί» που εξηγούν  τη συμπεριφορά τους. Πρώτα απ όλα, σε αυτά τα πέντε χρόνια κρίσης ένα πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού έχει γίνει πλουσιότερο. Είναι αυτό ελέγχει τα ΜΜΕ, τα μέσα παραγωγής και τις τράπεζες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες αναγκάστηκε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση σε εξευτελιστικές τιμές πώλησης. Στην ατελείωτη λίστα με σκανδαλώδεις πωλήσεις ξεχωρίζει η πώληση το 2013, από το ελληνικό κράτος, 28 κτιρίων, τα οποία εξακολουθεί  να χρησιμοποιεί και τώρα τα νοικιάζει. Τα επόμενα είκοσι χρόνια η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να πληρώσει 600 εκατ. ευρώ για το ενοίκιο, δηλαδή τρεις φορές το ποσό που κέρδισε, με την πώληση (και το οποίο επέστρεψε άμεσα στους δανειστές).

Μικρή λεπτομέρεια: τα κτίρια αυτά αγοράστηκαν από τις θυγατρικές δύο ελληνικών τραπεζών, των οποίων δύο άλλες θυγατρικές συνεργάζονται ως σύμβουλοι στο ΤΑΙΠΕΔ, τον ελληνικό οργανισμό ιδιωτικοποιήσεων.

Επωφελούνται βέβαια και ορισμένες χώρες, εκτός από κάποιες επιχειρήσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή, για να το πω αλλιώς, το Βερολίνο, απαιτεί τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων που εξυπηρετούν συμφέροντα γερμανικών επιχειρήσεων, όπως συμβαίνει με τις ιδιωτικοποιήσεις στα αεροδρόμια. Συγχρόνως, η Γερμανία του κ. Σόιμπλε, που είναι ιδιαίτερα αυστηρός με την τήρηση των κανόνων και των δεσμεύσεων, έχει βγει κατά πολύ κερδισμένη από την ελληνική κρίση.

Κι ενώ το δάνειο παρουσιάζεται στη γερμανική και διεθνή κοινή γνώμη σαν μια δωρεάν βοήθεια στους τεμπέληδες Έλληνες, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα δάνειο με τόκους μέσω των οποίων η γερμανική κυβέρνηση –όχι ο γερμανικός λαός- έχει κερδίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Η Γερμανία έχει γενικότερο όφελος όσο η κρίση της ευρωζώνης, είναι ελεγχόμενη, τόσο αυξάνοντας τις εξαγωγές της που ευνοούνται από τις χαμηλές ισοτιμίες του ευρώ όσο απολαμβάνοντας επιτόκια δανεισμού, τα οποία παραμένουν μηδενικά ή αρνητικά πολλές φορές.

Δεν είναι λοιπόν αθώοι βάρβαροι, όπως οι Κόκκινοι Χμέρ. Δεν είναι μόνο ιδεολογικοί οι λόγοι, για τους οποίους συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο, αλλά και γιατί κερδίζουν χρήματα απ’ όλη αυτή την κατάσταση. Πρόκειται για ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα: είναι φανατικοί τοκογλύφοι. Ο Θεός να βοηθάει το λαό που θα πέσει στα χέρια τους.

(*)(Ομιλία του Σ. Κούλογλου στην διάσκεψη στο Παρίσι της Cedep - Ευρωπαϊκοί Επιτροπή για το Δίκαιο της Ηθικής και της Ψυχιατρικής- με θέμα «Φανατισμός και Δογματισμός»).