Έρευνα της MARC: Δείτε πόσοι δεν θα πληρώσουν φέτος τον ΕΝΦΙΑ

Τρεις στους δέκα ιδιοκτήτες δηλώνουν πως δεν θα πληρώσουν φέτος τους φόρους ακινήτων, ενώ τέσσερις στους δέκα ενοικιαστές υποστηρίζουν πως ήδη πληρώνουν τα ενοίκια με καθυστέρηση, έχοντας αυξηθεί σημαντικά την τελευταία διετία.

Ενας στους τρεις ιδιοκτήτες καθυστερεί το στεγαστικό του δάνειο και θα συνεχίσει και στο μέλλον. Στο 70% των ενοικιαστών έχει γίνει μείωση ενοικίου λόγω κρίσης.

Πρόκειται για τα συμπεράσματα της νέας έρευνας της εταιρείας MARC «οι τάσεις στην αγορά ακινήτων», που παρουσιάστηκε στο συνέδριο Prodexpo, και η οποία περιγράφει με μελανά χρώματα τις προοπτικές για το ελληνικό real estate.

ΤΙΜΕΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ. Ένας στους δύο, το 50% των ερωτηθέντων, πιστεύει ότι στην επόμενη 3ετία, οι τιμές των ακινήτων θα πέσουν κι άλλο. Ποσοστό πάντως μικρότερο από την έρευνα του 2013, όπου μείωση έβλεπε το 66%.

ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΑΓΟΡΑ. Η αγορά ακινήτων θα παραμείνει ακόμη παγωμένη για τουλάχιστον μια 3ετία. Διότι ούτε το 92% προτίθεται να αγοράσει ακίνητο την επόμενη τριετία, αλλά ούτε το 75% -σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα της Marc- προτίθεται να πουλήσει κάποιο ακίνητο που έχει. Ο λόγος είναι απλώς, επειδή οι τιμές είναι σκοτωμένες, και προτιμά να περιμένει καλύτερες ημέρες, κάτι που φυσικά αποτελεί και δίκοπο μαχαίρι.

ΥΠΕΡΠΡΟΣΦΟΡΑ. Υπάρχει ένα 19% των ερωτηθέντων που πουλάει σπίτι αυτή την περίοδο, αλλά μόνο ένα 4,5% που ψάχνει να αγοράσει σπίτι. Δηλαδή υπάρχει υπερπροσφορά, και έτσι εξηγούνται και οι πιεσμένες, σκοτωμένες σε πολλές περιπτώσεις, θα έλεγα, τιμές.

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ. Το 73% πιστεύει ότι δεν κινδινεύει από τυχόν άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών από τις τράπεζες. Ανησυχεί ωστόσο ένα 25%, δεν είναι μικρό νούμερο.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Το 52% των ερωτηθέντων θεωρεί πως τα ακίνητα πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες, είτε για να γίνουν επενδύσεις, είτε για να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ. Η αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ενώ ακολουθεί η αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας, η αξιοποίηση του Ελληνικού και η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου.

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. Το 61% θεωρεί ότι φταίνε οι φόροι και το 48% η πολιτική αστάθεια, που εμποδίζουν τη προσέλκυση επενδυτών.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Το 63,5% θεωρεί ότι μέρος της πρέπει να δοθεί για αξιοποίηση στο Δημόσιο.

Πηγή 

Πιστεύω τον Βαρουφάκη...

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

Ίσως είναι η πρώτη φορά που συμφωνώ με τον Βαρουφάκη. «Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί, για να βρεθεί μία δικαιολογία για την επικείμενη υποταγή. Το πιστεύω πραγματικά»  δήλωσε σε γαλλικό περιοδικό. Αυτό είπε ο Βαρουφάκης που την εποχή εκείνη βρισκόταν δίπλα στον Τσίπρα και μετείχε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Αυτό, πιστεύω κι εγώ που βρισκόμουν σπίτι μου και απλά παρακολουθούσα τις εξελίξεις. Ο Τσίπρας, έκανε το δημοψήφισμα πιστεύοντας πως το «ναι» θα είναι μεγαλύτερο του «οχι» ή στην καλύτερη περίπτωση η μια απάντηση θα ήταν κοντά στην άλλη.

Αυτό δεν προέκυψε. Το 61,31 % υπέρ του «όχι» δεν ήταν μια εξέλιξη που ήθελε ο Τσίπρας, ήταν απρόσμενη και έκανε τα  πράγματα πιο δύσκολα. Ουσιαστικά εγκλωβίστηκε στην ίδια την τακτική του.

Ήταν φανερό πως ο Τσίπρας μετά από πολύμηνες, αδιέξοδες και πολλές φορές τραγελαφικές διαπραγματεύσεις με την τρόικα, είχε καταλήξει πως πρέπει να κάνει μια συμφωνία. Να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο δηλαδή. Και αυτό δεν είναι εκτίμηση, προκύπτει από τα γεγονότα. Από ένα κείμενο δηλαδή 47 ολόκληρων σελίδων το οποίο είχε προτείνει η κυβέρνησή του στους δανειστές. Ας μην ξεχνάμε πως οι 47 αυτές σελίδες, περιελάμβαναν πολλά από τα μέτρα τα οποία αργότερα αποδέχτηκε. Έμμεση μείωση συντάξεων, πώληση περιφερειακών αεροδρομίων και λιμανιών κ.ο.κ.

Αυτό το νέο μνημόνιο, προτάθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα και μπήκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο, το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας δεν ήταν  ευνοϊκό για την υπογραφή ενός μνημονίου από μια κυβέρνηση που έως τότε «πούλαγε» αντιμνημονιακή ρητορική. Και από δυο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), που έχτισαν για χρόνια μια αντιμνημονιακή τακτική και με την οποία αναρριχήθηκαν στην εξουσία. Τα πράγματα ήταν δύσκολα για να δεχτεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που είχε πιστέψει τα συνθήματα αυτά, πως η κυβέρνηση Τσίπρα θα έβαζε την υπογραφή της σε κάτι, το οποίο μπορεί να είχε ονομαστεί τότε «συμφωνία», άλλα δεν ήταν παρά ένα μνημόνιο.

Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του σκαρφίστηκαν την ιδέα του δημοψηφίσματος. Πίστευαν πως αν έπαιρναν ένα  αποτέλεσμα μοιρασμένο, θα μπορούσαν να διαχειριστούν καλύτερα την θεαματική μεταστροφή τους, την στροφή 180 μοιρών. Έτσι, αποφάσισαν ν αποχωρήσουν απο τις διαπραγματεύσεις για το μνημόνιο 47 σελίδων (που οι ίδιοι ειχαν προτείνει στην τρόικα) για μια διαφορά 60 εκατ. ευρώ μεταξύ των δυο πλευρών, όπως αργότερα είπε ο Γιουνκερ.

Το δημοψήφισμα ήταν κάλπικο ωστόσο. Το ερώτημα του ήταν παραπλανητικό. Η κυβέρνηση, είχε προτείνει τα μέτρα των 47 σελίδων, ένα νέο μνημόνιο δηλαδή. Άρα, το «όχι» που υποστήριξε-με βάσει την λογική-δεν ήταν «όχι» στο μνημόνιο, αφού η ίδια η κυβέρνηση είχε προτείνει μνημόνιο.  Το μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, αγνόησε τις 47 αυτές σελίδες μνημονίου και ερμήνευσε-με την βοήθεια στελεχών της κυβέρνησης τότε-το «όχι» ως ενα «όχι στα μνημόνια και την λιτότητα». Έτσι ψήφισε.

Ο Τσίπρας εγκλωβίστηκε, υπέγραψε ένα σκληρότερο (από εκείνο που είχε θέσει προς δημοψήφισμα) μνημόνιο, προκάλεσε απογοήτευση και συναισθήματα προδοσίας, την διάσπαση του κόμματός του και οδήγησε την χώρα σε εκλογές. Γιατί τις κέρδισε, είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία για την οποία έχουν γραφτεί πολλά...

 

5.000 δημόσιοι υπάλληλοι έπαιρναν 2.800 ευρώ, καθαρά

Με το μισθό γενικού γραμματέα υπουργείου είχαν συνδέσει τον μισθό τους 5.000 δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι απασχολούνται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.

Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, στο πλαίσιο μείωσης των μισθών υπουργών και βουλευτών (για τους τελευταίους μέσω φορολόγησης), ανακάλυψε πως περίπου 5.000 δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίως ειδικών επιστημονικών κατηγοριών, σε βάθος χρόνων, είχαν συνδέσει τις μισθολογικές τους απολαβές με τους υψηλόμισθους γενικούς γραμματείς υπουργείων, με αποτέλεσμα, όταν αποφασιζόταν αύξηση σε αυτούς, να... παρασύρει και άλλους 5.000.

Σήμερα μπορεί ο μισθός των γενικών γραμματέων να είναι της τάξης των 2.800 ευρώ καθαρά, ωστόσο εκπρόσωποι των συγκεκριμένων ομάδων υπαλλήλων διαμαρτυρήθηκαν στο υπουργείο για περαιτέρω μειώσεις και έτσι... αποκαλύφθηκαν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είχε γνώση του φαινομένου, όμως αγνοούσε την έκτασή του.

Η διόρθωση αυτής της κατάστασης θα περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για τις μειώσεις των μισθών υπουργών και βουλευτών, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί τον επόμενο μήνα στη Βουλή από τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρυθμισης, Χριστόφορο Βερναρδάκη. Η μείωση υπολογίζεται σε 25% περίπου, μεσοσταθμικά.

Πηγή 

Διευθέτηση χρέους, μεταρρυθμίσεις και επιπλέον μέτρα 1,35 δισ. ευρώ ζητά το ΔΝΤ

Περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό και στον τρόπο διοίκησης των τραπεζών ζήτησε η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.

Σε ό,τι αφορά το ελληνικό χρέος επανέλαβε ότι το Ταμείο θεωρεί ότι δεν είναι βιώσιμο, υπενθυμίζοντας ότι η διευθέτηση του θέματος αποτελεί όρο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο ελληνικό πρόγραμμα. Δεύτερος όρος, είναι η υιοθέτηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων. 

Απανωτά είναι τα χτυπήματα τις τελευταίες ημέρες από το ΔΝΤ, που σε τελευταία έκθεσή του, μιλά για ανάγκη επιπλέον επώδυνων μέτρων 1,35 δισ. ευρώ τη διετία 2015-2016 διαφωνώντας με τις προβλέψεις της Αθήνας και της Κομισιόν.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, από την Λίμα του Περού όπου διεξάγεται η ετήσια γενική συνέλευση του ΔΝΤ, η Λαγκάρντ επανέλαβε ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο, καθώς η θέση του Ταμείου για τη διατηρησιμότητα του χρέους δεν έχει μεταβληθεί από τον περασμένο Ιούλιο, οπότε και δημοσίευσε την τελευταία έκθεση βιωσιμότητας.

Υπογράμμισε ότι το ΔΝΤ είναι πρόθυμο να συνδράμει την Ελλάδα μετά από το σχετικό αίτημα που έχει υποβάλλει η κυβέρνηση της χώρας. 

Επισήμανε ωστόσο ότι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εγκριθεί βοήθεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα είναι το πρόγραμμα προσαρμογής να στηρίζεται σε δύο σκέλη: 

Το πρώτο σκέλος αφορά την υιοθέτηση και ψήφιση σημαντικών μεταρρυθμίσεων, ανέφερε, προσθέτοντας ότι θα πρέπει η χώρα να προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, αλλά και στο μέτωπο της τραπεζικής διακυβέρνησης.

Το δεύτερο σκέλος αφορά την βιωσιμότητα του χρέους, καθώς πρέπει να αναληφθούν σχετικές πρωτοβουλίες που θα το επαναφέρουν σε τροχιά βιωσιμότητας.

Επαφές για τα ανοικτά θέματα αυτά αναμένεται να έχει με την κυρία Λαγκάρντ ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος βρίσκεται στη Λίμα του Περού επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.

ΔΝΤ: Επιπλέον μέτρα 1,35 δισ. ευρώ

Διαφορετική γνώμη για το έλλειμμα του 2015 αλλά και του 2016 έχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από την Κομισιόν. 

Σε αντίθεση με την πρόβλεψη του Προϋπολογισμού του 2016 για πρωτογενές έλλειμμα 0,24% του ΑΕΠ το 2015, και του Μνημονίου για έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το ΔΝΤ αναμένει πρωτογενές έλλειμμα 0,5% του ΑΕΠ, κάτι που ισοδυναμεί με αίτημα για νέα μέτρα 450 εκατ. ευρώ για το 2015. 

Σε ότι αφορά το 2016 η διαφορετική πρόβλεψη του Ταμείου ισοδυναμεί με ανάγκη λήψης νέων μέτρων 900 εκατ. ευρώ. Και αυτό γιατί το ΔΝΤ, διαφωνώντας και πάλι με την πρόβλεψη του Μνημονίου και του Προϋπολογισμού για πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ, αναμένει το 2016 ισοσκελισμό του πρωτογενούς ισοζυγίου (0% του ΑΕΠ), επίδοση κατά 0,5% του ΑΕΠ (900 εκατ. ευρώ) χαμηλότερη των προβλέψεων. 

Δηλαδή για τη διετία 2015-2016 το σύνολο ανέρχεται σε μέτρα ύψους 1,35 δισ. ευρώ.

Στο θέμα του χρέους το Ταμείο πιέζει για νέα ελάφρυνση εκτιμώντας ότι θα εκτιναχθεί στο 206,6% του ΑΕΠ το 2016, έναντι 200,9% του ΑΕΠ που προβλέπει το μνημόνιο.

Το 2020 το ΔΝΤ «βλέπει» το χρέος στο 182,5% του ΑΕΠ έναντι στόχου για 174,5% του ΑΕΠ.

Οι εκτιμήσεις αυτές περιλαμβάνονται στην έκθεση του Ταμείου για τις δημοσιονομικές εξελίξεις στη διεθνή οικονομία, Fiscal Monitor, η οποία παρουσιάστηκε στη Λίμα του Περού όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η Ετήσια Σύνοδος του Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. 

Στην Αθήνα, από το πρωί της Πέμπτης κλιμάκια του ΔΝΤ μαζί με στελέχη από τους άλλους Θεσμούς της τρόικας θα ξεσκονίσουν τα «βιβλία» που αφορούν στην πορεία της οικονομίας. 

Νέα τρύπα 2,2 δισ. ευρώ τη διετία 2017-2018

Επιπλέον το ΔΝΤ βλέπει δημοσιονομικό κενό 400 εκατ. ευρώ το 2017 και 1,8 δισ. ευρώ το 2018 για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 και μετά.

Νέες μειώσεις στις συντάξεις

Νέες μειώσεις στις συντάξεις προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, παρόλο που η Ελλάδα ανακηρύσσεται «πρωταθλήτρια» στις μεταρρυθμίσεις για το ασφαλιστικό σύστημα.

Η έκθεση Δημοσιονομικό Παρατηρητήριο (Fiscal Monitor) του ΔΝΤ που δόθηκε σήμερα, Τετάρτη, στη δημοσιότητα στη Λίμα του Περού, διαπιστώνει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία την τριετία 2011-2014 αυξήθηκε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, τέθηκαν αυστηρότεροι κανόνες στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και εισήχθησαν προοδευτικές μειώσεις στις συντάξεις. 

Παρά ταύτα, το ΔΝΤ προβλέπει ότι υπό την πίεση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας στο τρίτο μνημόνιο τόσο η δαπάνη για τις συντάξεις, όσο και για την υγεία θα συνεχίζουν να συρρικνώνεται, παρά τη γήρανση του πληθυσμού.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς οργανισμού, οι δαπάνες για συντάξεις στην Ελλάδα αναμένεται να αυξηθούν με μέσο ρυθμό 0,5% του ΑΕΠ στο διάστημα 2015-2050, όταν ο μέσος όρος αύξησης σε 35 αναπτυγμένες οικονομίες θα είναι 1% του ΑΕΠ και, όταν ο μέσος όρος στις αναπτυσσόμενες οικονομίες θα κινηθεί στο 1,8% του ΑΕΠ.

Oι δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα αναμένεται να αυξηθούν με μέσο ρυθμό 0,8% του ΑΕΠ στο διάστημα 2015-2050, όταν ο μέσος όρος αύξησης σε 35 αναπτυγμένες οικονομίες θα είναι 3,1% του ΑΕΠ και, όταν ο μέσος όρος στις αναπτυσσόμενες οικονομίες θα κινηθεί στο 1,2% του ΑΕΠ. 

Η μεταβολή των δαπανών Υγείας στην Ελλάδα σε όρους καθαρής παρούσας αξίας θα κινηθεί στο 37,2% του ΑΕΠ στο διάστημα 2015-2050, όταν σε 35 αναπτυγμένες οικονομίες θα είναι στο 105,6% του ΑΕΠ στις αναπτυσσόμενες οικονομίες στο 43,2% του ΑΕΠ.

Πηγή

Τελευταία ευκαιρία…

γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Η ομιλία του Δημ.Παπαγελλόπουλου στη Βουλή για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, δεν θα παίξει πολύ στα ΜΜΕ…

Τα μηνύματα που έστειλε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης- κωδικοποιημένα αναλόγως – δεν απευθύνονται τόσο στους ανύποπτους πολίτες όσο στους ύποπτους παράγοντες της διαπλοκής…

Όταν επισημαίνει ότι «τη μνημονιακή περίοδο διακυβέρνησης το φαινόμενο της διαφθοράς γιγαντώθηκε», παραπέμπει στις πολυσύνθετες και πολυεπίπεδες εργολαβίες που έφεραν, προπαγάνδισαν και στήριξαν τη μνημονιακή βαρβαρότητα, με το αζημίωτο πάντα…

Όταν υπογραμμίζει πως «η διαφθορά έχει εξαπλωθεί οριζόντια στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης, η οποία πάσχει, όχι από στελέχη, αλλά από έλλειψη διαφανών διαδικασιών, γεγονός που επιτρέπει την εύκολη και ανέλεγκτη λειτουργία κυκλωμάτων που λυμαίνονται στην κυριολεξία τη δημόσια διοίκηση και την οικονομία της χώρας», περιγράφει το κλεπτοκρατικό μοντέλο μιας οικονομικής ελίτ, στηριγμένο σε λατινοαμερικανικά πρότυπα…

Όταν λέει πως γνωρίζει « πρόσωπα και πράγματα στο χώρο της Δικαιοσύνης και τα νομικά και μη τερτίπια που χρησιμοποιούν κάποιοι, για την παρεμπόδιση του έργου τους» προειδοποιεί το παραδικαστικό κύκλωμα η δράση του οποίου αναβαθμίστηκε εξόχως κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά…

Όταν ορίζει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης απορρίπτοντας «ιδεολογικές, ιδεοληπτικές, εμμονικές, ιεραρχικές» και άλλες εξαρτήσεις, περιγράφει στην ουσία το πλαίσιο της νοσηρότητας στο οποίο κινείται επί δεκαετίες ένας από τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας…

Όταν προαναγγέλλει νέες αποκαλύψεις και διώξεις λέγοντας πώς «είναι ακόμα πιο σημαντικά αυτά που θα ακολουθήσουν», προϊδεάζει αρκούντως για τη ρήξη με το «παλιό και χρεωκοπημένο σύστημα, την οικονομική ολιγαρχία, το φαύλο κατεστημένο και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα»…

Στην τριτοκοσμική Δημοκρατία των «νταβατζήδων» και των πολιτικών κληρονόμων, η κατά καιρούς συζήτηση για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, μοιάζει τα τελευταία χρόνια με μια τρύπα στο νερό…

Οι πολίτες δεν μασάνε πια και δικαίως, σε μια βαρετή και αναξιόπιστη  κοινοτοπία που έχει γίνει το εθνικό μας σύντομο ανέκδοτο, από τότε που ο Κ.Μητσοτάκης δήλωσε ότι « τον έριξαν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα»…

Η κυβέρνηση Τσίπρα, με όπλο το τεκμήριο της «καθαρότητας», δείχνει αποφασισμένη να συγκρουστεί μέχρι τέλους με τη μεγαλύτερη διαχρονική παθογένεια, η αντιμετώπιση της οποίας θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες, μείζων εθνικός στόχος από όλο το πολιτικό σύστημα…

Η επιχείρηση «καθαρά χέρια» ξεκίνησε… Μένει να φανεί εάν και κατά πόσον θα ολοκληρωθεί με τρόπο που θα λυτρώσει τη χώρα και τους ανθρώπους της, ή θα αναχαιτισθεί…

Είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους…

ΕΕΤΤ: Πώς να προφυλαχθείτε από ανεπιθύμητες χρεώσεις στις τηλεπικοινωνίες

Συστάσεις προς τους καταναλωτές με σκοπό να επιλέγουν και να απολαμβάνουν τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους αλλά και να προλαμβάνουν ανεπιθύμητες χρεώσεις, δίνει η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η ΕΕΤΤ συνιστά στους καταναλωτές:

- να ενημερώνονται αναλυτικά για το κόστος, το περιεχόμενο και την ποιότητα των υπηρεσιών του οικονομικού προγράμματος που επιλέγουν

- να επιδεικνύουν προσοχή όταν χρησιμοποιούν το κινητό τους τηλέφωνο για να έχουν πρόσβαση στο Internet και ιδίως όταν κάνουν χρήση υπηρεσιών αυξημένης χρέωσης (πολυμεσικές υπηρεσίες)

- να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση όλων των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας όταν βρίσκονται στο εξωτερικό ή σε παραμεθόριες περιοχές της ηπειρωτικής ή νησιωτικής Ελλάδας

- να γνωρίζουν ότι έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν από τον πάροχο την ενεργοποίηση υπηρεσιών ελέγχου χρεώσεων

Επιπλέον, η ΕΕΤΤ έχει αναπτύξει και διαθέτει στο www.eett.gr εύχρηστα εργαλεία ώστε να μπορούν οι ίδιοι οι καταναλωτές να:

- ελέγχουν την ποιότητα και απόδοση της σταθερής σύνδεσης στο Internet (ADSL/VDSL) με το εργαλείο «ΥΠΕΡΙΩΝ»

- ενημερώνονται για τη φορητότητα αριθμών σε σταθερό και κινητό τηλέφωνο στον διαδικτυακό τόπο www.foritotita.gr στον οποίο μπορούν επίσης να γνωρίζουν, μέσω ειδικής εφαρμογής, σε ποιο δίκτυο ανήκει συγκεκριμένος τηλεφωνικός αριθμός ώστε να εκτιμούν το κόστος των κλήσεων

- ενημερώνονται σε ποιον πάροχο έχει εκχωρηθεί ένας αριθμός αυξημένης χρέωσης μέσω ειδικής εφαρμογής

Αναλυτικές συστάσεις της ΕΕΤΤ για τους καταναλωτές βρίσκονται στο www.eett.gr εύχρηστα εργαλεία ώστε να μπορούν οι ίδιοι οι καταναλωτές να: - ελέγχουν την ποιότητα και απόδοση της σταθερής σύνδεσης στο Internet (ADSL/VDSL) με το εργαλείο «ΥΠΕΡΙΩΝ» - ενημερώνονται για τη φορητότητα αριθμών σε σταθερό και κινητό τηλέφωνο στον διαδικτυακό τόπο www.foritotita.gr στον οποίο μπορούν επίσης να γνωρίζουν, μέσω ειδικής εφαρμογής, σε ποιο δίκτυο ανήκει συγκεκριμένος τηλεφωνικός αριθμός ώστε να εκτιμούν το κόστος των κλήσεων - ενημερώνονται σε ποιον πάροχο έχει εκχωρηθεί ένας αριθμός αυξημένης χρέωσης μέσω ειδικής εφαρμογής Αναλυτικές συστάσεις της ΕΕΤΤ για τους καταναλωτές βρίσκονται στο http://www.eett.gr. - See more at: http://left.gr/news/eett-pos-na-profylahtheite-apo-anepithymites-hreoseis-stis-tilepikoinonies-systaseis-pros-toys#sthash.403ZlHRa.dpuf" target="_blank">http://www.eett.gr.

Πηγή

Τρύφων Αλεξιάδης: Το μόνο άβατο που υπάρχει είναι αυτό του Αγίου Όρους

«Το μόνο άβατο που υπάρχει για το ΥΠΟΙΚ είναι αυτό του Αγίου Όρους. Δεν υπάρχει κανείς μπροστά στον οποίο θα διστάσουμε», τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης, δηλώνοντας αποφασισμένος για την πάταξη της φοροδιαφυγής. 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha 989 είπε ότι «έχοντες, κατέχοντες, φοροφυγάδες και λαθρέμποροι» είναι αυτοί που πρέπει «να πληρώσουν το μεγάλο κομμάτι της πίτας».

«Στο εξωτερικό υπάρχει "μια άλλη Ελλάδα" σε καταθέσεις και ομόλογα, όλα αυτά θα αποκαλυφθούν» ανέφερε και πρόσθεσε: «Οι αντιδράσεις και οι ψευτοτσαμπουκάδες μας δυναμώνουν, δεν θα διστάσουμε στον αγώνα για τη φοροδιαφυγή και το εμπόριο».

Ο Τρύφων Αλεξιάδης αναφέρθηκε και στις αντιδράσεις για τις εφόδους εφοριακών σε σπίτια και επιχειρήσεις  λέγοντας ότι «απόρησε» με αυτές. 

«Αναφέρθηκα στα πρότυπα ευρωπαϊκών χωρών ώστε να μην ταλαιπωρείται ο πολίτης. Αυτό που έγινε στη Γερμανία ξημερώματα (δεν είπα ποτέ βράδυ) είναι να μπαίνουν οι εφοριακοί σε μεγάλες επιχειρήσεις, αυτό πρέπει να είναι πρότυπο», εξήγησε.

«Δεν θα χαριστούμε σε οποιονδήποτε άλλο. Κάποιοι το παραποίησαν. Οι φορολογικές υπηρεσίες μπαίνουν για έλεγχο σε όποιο χώρο λειτουργεί. Αν λειτουργεί βράδυ, θα μπούμε μεσημέρι;», διερωτήθηκε. 

Στόχος η μεγάλη φοροδιαφυγή 

Σε άλλες δηλώσεις του στο Mega, ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ μίλησε για 25.000 υποθέσεις με μέσο όρο απόδοσης φόρου 600.000 ευρώ η κάθε μια, από τις οποίες όμως έχουν ελεγχθεί λιγότερες από 1.500.

«Εμείς δεν θέλουμε να ασχοληθούμε κυρίως με τη μικρή και τη μεσαία φοροδιαφυγή. Πάμε να αντιγράψουμε τη λειτουργία των φορολογικών υπηρεσιών της Ευρώπης όπου στοχεύεις κυρίως στη μεγάλη φοροδιαφυγή. Έχουμε υποθέσεις αυτή τη στιγμή σε ελεγκτικό κέντρο που αποδίδει κάθε υπόθεση μέσο όρο φόρου 600.000 ευρώ», σημείωσε.

«Είναι δυνατό από τις 25.000 περίπου αυτές υποθέσεις να έχουμε ελέγξει λιγότερες από 1.500 και να μην έχουμε ελέγξει τις 10.000 με τέτοια εισπραξιμότητα;», διερωτήθηκε, λέγοντας χαρακτηριστικά πως μέχρι τώρα η στόχευση δεν πήγαινε προς τα μεγάλα ποτάμια, αλλά «στα ρυάκια και στους παραπόταμους».

Πηγή

Στο 25% η ανεργία τον Ιούλιο. Ο «χάρτης» της ανεργίας στη χώρα με βάση τα τελευταία στοιχεία

Μειωμένο στο 25% ή κατά 1,3 μονάδες ήταν το ποσοστό ανεργίας στη χώρα τον Ιούλιο φέτος σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2014, ενώ σε σύγκριση με τον Ιούνιο 2015 παρέμεινε αμετάβλητο και ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.196.736 άτομα. 

Ωστόσο, παραμένει το πρόβλημα της πολύ υψηλής ανεργίας στις παραγωγικές ηλικίες, ενώ πλέον γίνονται τάση οι απολύσεις στις ηλικίες λίγο πριν από τη σύνταξη (πέριξ των 50 ετών), με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να μην μπορούν να βρουν πάλι εργασία. 

Σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, το εποχικά διορθωµένο ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο 2015 ανήλθε σε 25% έναντι 26,3% τον Ιούλιο 2014 και του αναθεωρηµένου προς τα κάτω 25% τον Ιούνιο 2015. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.196.736 άτοµα και ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 71.421 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούλιο πέρυσι (µείωση 5,6%) και κατά 1.863 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούνιο εφέτος (µείωση 0,2%).

Το σύνολο των απασχολουµένων εκτιµάται ότι ανήλθε σε 3.591.407 άτοµα. Οι απασχολούµενοι αυξήθηκαν κατά 33.506 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούλιο 2014 (αύξηση 0,9%) και µειώθηκαν κατά 508 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούνιο 2015 (αµελητέα µεταβολή).

Ο οικονοµικά µη ενεργός πληθυσµός (τα άτοµα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε σε 3.296.280 άτοµα. Οι οικονοµικά µη ενεργοί µειώθηκαν κατά 10.248 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούλιο 2014 (µείωση 0,3%) και κατά 1.984 άτοµα σε σχέση µε τον Ιούνιο 2015 (µείωση 0,1%)

Η ανεργία στις γυναίκες (29,4% τον Ιούλιο 2015 από 30% τον Ιούλιο 2014) παραμένει σημαντικά υψηλότερη από την ανεργία στους άνδρες (21,5% από 23,3%).

Ηλικιακά, η υψηλότερη ανεργία καταγράφεται στις ομάδες 15 - 24 ετών (48,6% τον Ιούλιο 2015 από 49,5% τον Ιούλιο 2014) και 25 - 34 ετών (32,2% από 35,1%). Ακολουθούν οι ηλικίες 35 - 44 ετών (22,5% από 22,7%), 45 - 54 ετών (19,7% από 20,3%), 55 - 64 ετών (17,8% από 16,6%) και 65 - 74 ετών (11,4% από 11,3%).

Σε επίπεδο αποκεντρωμένων διοικήσεων της χώρας, στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Ήπειρος- Δυτική Μακεδονία (27,1% τον Ιούλιο 2015 από 27% τον Ιούλιο 2014), η Πελοπόννησος- Δυτική Ελλάδα- Ιόνιοι Νήσοι (26,6% από 25,6%) και η Θεσσαλία- Στερεά Ελλάδα (26,2% από 26%). Ακολουθούν, η Αττική (24,8% από 27%), η Μακεδονία- Θράκη (24,7% από 27,1%), η Κρήτη (24,7% από 23,5%) και το Αιγαίο (18,4% από 20,8%).

Πηγή

To ναρκοπέδιο των «κόκκινων» δανείων

Κρίσιμο κρας-τεστ για τον Τσίπρα. «Πράσινο φως» από Στουρνάρα στην BlackRock Solutions για εκπόνηση σχεδίου

Ένα από τα πιο κρίσιμα κρας-τεστ για την κυβέρνηση θα είναι το θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων που έχουν εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη ξεπερνώντας τα 41,1 δισεκατομμύρια ευρώ από 8 δισ. ευρώ που ήταν η πρόβλεψη των ίδιων των τραπεζών πριν από επτά χρόνια!

Κρίσιμο κρας-τεστ από τη στιγμή που η προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς θα μπει σε νέα βάση, με νέα αυστηρά κριτήρια που δεν θα καλύπτουν όλους ανεξαιρέτως τους δανειολήπτες.

Το μεγαλύτερο στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς του είναι το κατά πόσο οι όποιες αποφάσεις για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων θα κινούνται στη λογική της πλήρους εξασφάλισης των οικονομικά αδυνάτων μέσα από την προστασία της πρώτης κατοικίας ή η μνημονιακή επιταγή για ρύθμιση του ασφυκτικού προβλήματος θα γίνει με γνώμονα περισσότερο το ξεκαθάρισμα - «εξυγίανση» των τραπεζών και λιγότερο την ανακούφιση χιλιάδων δανειοληπτών μέσα από μια κοινωνικά δίκαιη λύση.

Και πρόκειται για στοίχημα αφού το τρίτο μνημόνιο προβλέπει ότι επί της ουσίας τον πρώτο λόγο στο θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων έχει η Τράπεζα της Ελλάδος, αφού η συμφωνία προβλέπει ότι θα έχει τον κεντρικό ρόλο στη χάραξη της στρατηγικής, στην εκπόνηση του νέου πλαισίου και στην παρακολούθηση της συμμόρφωσης από πλευράς των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Ο Γιάννης Στουρνάρας, ήδη, έδωσε στη γνωστή και μη εξαιρετέα BlackRock Solutions το «πράσινο φως» για να εκπονήσει για λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος το σχέδιο για τα «κόκκινα» δάνεια, πατώντας πάνω στον οδικό χάρτη που περιγράφεται στο τρίτο μνημόνιο.

Η ανάθεση στην BlackRock Solutions του ρόλου του συμβούλου στο θέμα των «κόκκινων» δανείων έγινε δεκτή με ποικίλα σχόλια στο παρασκήνιο αφού πρόκειται για θυγατρική της BlackRock, του γιγαντιαίου αμερικανικού επενδυτικού οργανισμού. Οι πληροφορίες αναφέρουν, μάλιστα, ότι το ελληνικό team συγκροτήθηκε και με πρώην στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ.

Το πρόβλημα με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχει φτάσει σε οριακό σημείο αφού, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τραπεζών, στα τέλη Ιουνίου ο δείκτης των «κόκκινων» δανείων έφτανε στο 35%, δείκτης που εκτοξεύθηκε μεμιάς στο 45% με την επιβολή των capital controls.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, με την επιβολή των ελέγχων κεφαλαίων, οι τράπεζες εκτιμούν ότι μόνο το 15% των ενήμερων δανειοληπτών πλήρωναν τις δόσεις τους, με το μεγαλύτερο ποσοστό των δανειοληπτών να κάνει στάση πληρωμών είτε γιατί είχε πραγματική δυσκολία να αντεπεξέλθει είτε γιατί προτίμησε να κινηθεί άκρως συντηρητικά μέχρι να δει πού θα φτάσει η ιστορία με τον έλεγχο κεφαλαίων.

Να σημειωθεί ότι η διευθέτηση του θέματος με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών που εκτιμάται ότι τελικά θα απαιτήσει περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια ευρώ και, όπως διατείνονται, θα είναι και η τελευταία για τις ελληνικές τράπεζες.

Στο τρίτο μνημόνιο περιγράφονται σαφώς ο οδικός χάρτης και οι κινήσεις που απαιτούνται για τη διαχείριση του θέματος των «κόκκινων» δανείων. Οδικός χάρτης - «ναρκοπέδιο» αφού πίσω από τα χρονοδιαγράμματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το τρίτο μνημόνιο υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες χτυπημένοι από την οικονομική κρίση, που αδυνατούν αντικειμενικά να αντεπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις και απειλούνται ανά πάσα στιγμή να χάσουν το μοναδικό τους περιουσιακό στοιχείο, επιδεινώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ποιότητα της ζωής τους. 

Όπως βέβαια υπάρχουν και δεκάδες χιλιάδες μπαταχτσήδες που κρύβονται πίσω από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους πραγματικά κοινωνικά ευάλωτους πολίτες και επωφελούνται από τον προστατευτικό νόμο σε βάρος των πραγματικά δικαιούχων.

Το σφιχτό χρονοδιάγραμμα του τρίτου μνημονίου προβλέπει, πάντως, ότι πρέπει να γίνουν πέντε συγκεκριμένα βήματα μέχρι και τον Ιούνιο του 2017. 

Παράλληλα, η Τράπεζα της Ελλάδος σε συνεργασία με την BlackRock Solutions, θα ακτινογραφήσουν τα δεδομένα της κάθε τράπεζας και θα προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα και ρυθμίσεις.

Ειδικότερα, η συμφωνία προβλέπει:

■ Έως τον Δεκέμβριο του 2015 να έχουν εντοπιστεί οι μεγαλοοφειλέτες των τραπεζών και να υπάρξει σαφής διαχωρισμός των βιώσιμων από τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις.

■ Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου του 2016 θα πρέπει η Τράπεζα της Ελλάδος, σε συνεργασία με πιστωτικά ιδρύματα, να καθορίσει συγκεκριμένους στόχους για τη ρύθμιση δανείων και πλειστηριασμών. Παράλληλα, θα πρέπει να δρομολογηθεί πρόγραμμα για την αξιολόγηση των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών.

■ Έως τον Μάρτιο του 2016 να έχει δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο για τη δυνατότητα άμεσης εκκαθάρισης και πλειστηριασμού όλων των μη βιώσιμων περιπτώσεων. 

■ Έως τα τέλη Μαρτίου του 2016 η Τράπεζα της Ελλάδο0ς θα πρέπει να αναθεωρήσει τον Κώδικα Δεοντολογίας που θα περιλαμβάνει οδηγίες για ομαδικές αναδιαρθρώσεις δανείων.

■  Έως τα τέλη Ιουνίου του 2017 θα πρέπει να γίνει η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του πτωχευτικού κώδικα καθώς και η αξιολόγηση του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας 

Το μόνο σίγουρο, όπως επισήμαναν στο «Π» άνθρωποι της αγοράς, είναι ότι θα δημιουργηθεί η λεγόμενη «κακή τράπεζα», στην οποία θα συμμετέχουν και ιδιώτες και στην οποία θα μεταφερθούν όλα τα «κόκκινα» δάνεια όλων των τραπεζών. Με τον τρόπο αυτόν, οι «νοσούσες» τράπεζες εν όψει της ανακεφαλαίωσης θα μπορέσουν να ξεφορτωθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που τους χαλάνε το ενεργητικό.

Η πρόταση των τραπεζών για τη δημιουργία της bad bank «πατάει» πάνω στο ιρλανδικό και το ισπανικό μοντέλο και προβάλλεται ως λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος με δανειολήπτες που χρωστούν σε περισσότερες από μία τράπεζες, πρόβλημα που σήμερα δεν αντιμετωπίζεται.

Να σημειωθεί, πάντως, ότι η εμπειρία από την Ισπανία δεν είναι θετική, αφού υπολογίζεται ότι έχουν γίνει μέχρι σήμερα πάνω από 50.000 κατασχέσεις σπιτιών, ενώ, παρά τις ρυθμίσεις, τα «κόκκινα» δάνεια αυξάνονται μήνα με τον μήνα φτάνοντας πλέον στο 11% επί του συνόλου, ποσό που μεταφράζεται σε 167 δισεκατομμύρια ευρώ. 

Η αύξηση, μάλιστα, στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Ισπανία σημειώθηκε παρά το γεγονός ότι στο τέλος του 2012 το ποσοστό των «κόκκινων» δανείων είχε μειωθεί όταν οι τράπεζες μετέφεραν τα μη εξυπηρετούμενα στην «κακή τράπεζα» που έχει συσταθεί για τον σκοπό αυτόν.

Το μέγα θέμα, βέβαια, είναι πώς θα μπορέσει να χειριστεί η κυβέρνηση το θέμα των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων της πρώτης κατοικίας. Και αυτό γιατί οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον προστασία της πρώτης κατοικίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν θα υπάρξει προστασία της πρώτης κατοικίας, αλλά μέσα από ένα αυστηρό πλαίσιο που θα θέτει νέα κριτήρια και επί της ουσίας θα προστατεύει μόνον τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες και τα νοικοκυριά που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να καλύψουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις.

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, αναμένεται να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο όρων και προϋποθέσεων που μεταξύ άλλων θα προβλέπει θέσπιση κριτηρίων για τον κατά το δυνατόν διαχωρισμό μεταξύ καλόπιστων και κακόπιστων οφειλετών καθώς και αξιοποίηση στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ για τον προσδιορισμό των λεγόμενων ευλόγων δαπανών διαβίωσης.

Το δείγμα γραφής που έχει δώσει, πάντως, μέχρι στιγμής η Τράπεζα της Ελλάδος με την απόφαση που έλαβε τον Μάιο του 2014, δεν είναι αισιόδοξο για τη λύση του προβλήματος αφού οι 22 ρυθμίσεις που πρότεινε προς τις τράπεζες για τη ρύθμιση δανείων, τόσο των νοικοκυριών όσο και των επιχειρήσεων, σκόνταφταν και σκοντάφτουν στην απροθυμία των πιστωτικών ιδρυμάτων να δουν το θέμα σφαιρικά και με στόχο την οριστική λύση και όχι την παράταση του προβλήματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΚΠΟΙΖΩ, που έχει διαχειριστεί περίπου 15.000 περιπτώσεις πολιτών με «κόκκινα» δάνεια, από την πρώτη στιγμή επισήμανε ότι ακόμα και οι συντηρητικές ρυθμίσεις που προτείνονται, φρενάρουν σε τρία σημεία και συγκεκριμένα:

■ στο γεγονός ότι είναι στη διακριτική ευχέρεια της κάθε τράπεζας να αποφασίσει ποιες και πόσες ρυθμίσεις θα ακολουθήσει και με ποια κριτήρια,

■  στο ότι οι τράπεζες δεν υποχρεώνονται να συνεργαστούν μεταξύ τους για να δώσουν λύση από κοινού, τη στιγμή που, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΠΟΙΖΩ, κατά μέσο όρο οι οφειλέτες οφείλουν σε 2,8 τράπεζες και

■ στο ότι οι τράπεζες δεν υποχρεώνονται να κάνουν κινήσεις για την επίτευξη οριστικής λύσης.

Αυτή η τελευταία διαπίστωση της ΕΚΠΟΙΖΩ είναι άκρως σημαντική αφού η εμπειρία αποδεικνύει ότι οι τράπεζες προτιμούν να προτείνουν λύσεις βραχυπρόθεσμες με αποτέλεσμα απλώς το πρόβλημα να μεταφέρεται χρονικά ενώ παράλληλα υπάρχει διόγκωση του δανεισμού.

Ένα ακόμα σημαντικό θέμα έχει να κάνει με τις περισσότερες από 130.000 υποθέσεις «κόκκινων» δανείων που εκκρεμούν στα Ειρηνοδικεία της χώρας και αναμένεται να εκδικαστούν μέχρι το 2030! Ο φόβος στην περίπτωση αυτήν είναι μήπως οι υποθέσεις οδηγηθούν στο αρχείο με απρόβλεπτες συνέπειες για τους δανειολήπτες που είχαν ποντάρει στον νόμο Κατσέλη για τη διευθέτηση του θέματός τους.

ΒΑΛΙΑ ΜΠΑΖΟΥ

Ρακιντζής: Στα 33 δισ. ετησίως το κόστος της διαφθοράς

Η διαφθορά είναι διάχυτη στην ελληνική κοινωνία και για να καταπολεμηθεί απαιτείται πάνω απ’ όλα πολιτική βούληση, κάτι που δεν υπάρχει. Το κόστος της φτάνει τα 33 δισ. ευρώ ετησίως, συνεπώς αν για 10 χρόνια δεν είχαμε φαινόμενα διαφθοράς, θα είχε εκλείψει το δημόσιο χρέος της χώρας.

Τα λόγια αυτά ανήκουν στο πλέον αρμόδιο πρόσωπο για το ζήτημα, τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή, ο οποίος σε δημόσια συζήτηση, χθες το βράδυ, με τη δημοσιογράφο Μαργαρίτα Πουρνάρα στο βιβλιοπωλείο «Ιανός», κατέθεσε την εμπειρία του επί του θέματος και αφηγήθηκε μερικά από τα χαρακτηριστικότερα περιστατικά κακοδιοίκησης, αδιαφάνειας και ατασθαλιών στον δημόσιο τομέα που έχει συναντήσει μέχρι τώρα στην 11χρονη θητεία του.

Για το επίκαιρο θέμα των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, ο κ. Ρακιντζής σκιαγράφησε το προφίλ των περισσοτέρων, αναφέροντας ότι συνήθως πρόκειται για άτομα με ανώτατο εκπαιδευτικό επίπεδο, βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και κατέχουν θέσεις σε υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, κυρίως διευθυντικές. Χάρη στον πόστο τους διαθέτουν οικονομική ευχέρεια, με αποτέλεσμα όταν κατηγορηθούν για διαφθορά και παραπεμφθούν στο δικαστήριο, να αναθέτουν την υπόθεσή τους στους καλύτερους και ακριβότερους δικηγόρους, οι οποίοι συχνά πετυχαίνουν την αθώωσή τους.

Λόγω της οικονομικής κρίσης, είπε, έχουν λιγοστέψει τα φαινόμενα διαφθοράς, αλλά και έχουν μειωθεί αισθητά τα σχετικά «κόστη» με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το «φακελάκι»: Πριν από τα μνημόνια γιατροί ζητούσαν από τους ασθενείς ακόμα και 5.000 ευρώ, ενώ σήμερα το αντίστοιχο ποσό έχει πέσει στα 300 ευρώ.

Γιατροί, ωστόσο, εμπλέκονται και σε υποθέσεις που στοιχίζουν σε ανθρώπινες ζωές, επιβαρύνουν παράνομα τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ άλλοι προκειμένου να γλυτώσουν την τσιμπίδα του νόμου εφευρίσκουν φθηνές δικαιολογίες. Ειδικότερα, ο κ. Ρακιντζής υπενθύμισε την υπόθεση χειρούργου που κατάφερε να προαχθεί σε καρδιοχειρουργό προσκομίζοντας ακόμα και πλαστή συστατική επιστολή του Μαγκντί Γιακούμπ. Κίνησε τις υποψίες και τελικά απολύθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς του που πέθαιναν στα χέρια του ήταν τριπλάσιοι σε σχέση με τον μέσο όρο των συναδέλφων του.

Σε μεγάλο κρατικό νοσοκομείο αποκαλύφθηκε ότι σε μόλις έξι μήνες 32 χειρουργοί, εκμεταλλευόμενοι τις υποδομές του ιδρύματος, εξυπηρετούσαν την ιδιωτική πελατεία τους κάνοντας εκατοντάδες αισθητικές επεμβάσεις (μπότοξ, ανόρθωση στήθους, επιθέματα στο πρόσωπο, ρινοπλαστικές και λιποαναρροφήσεις) και τις δήλωναν ως επείγοντα περιστατικά (σκωληκοειδίτιδα κ.λπ), επιβαρύνοντας τον ασφαλιστικό φορέα του «ασθενή».

Γιατρός δημόσιου νοσοκομείου διατηρούσε, κατά παράβαση της νομοθεσίας, ιδιωτικό ιατρείο. Την ώρα που εκπρόσωποι των αρχών διενέργησαν έλεγχο στο ιατρείο του βρίσκονταν στην αναμονή 6-7 ασθενείς του. Ο γιατρός δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι βρίσκεται στο χώρο όχι για άσκηση του επαγγέλματός του, αλλά γιατί γιορτάζει τα γενέθλιά του και ότι οι παρευρισκόμενοι είναι συγγενείς και φίλοι που ήρθαν για να του ευχηθούν.

Ο γενικός επιθεωρητής αναφέρθηκε και σε «αμαρτωλά» δημόσια έργα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την παράκαμψη της Σπάρτης. Ο εργολάβος εισέπραξε το σύνολο των 17 εκατ. ευρώ που προϋπολογίστηκε το έργο, το οποίο ωστόσο ουδέποτε κατασκευάστηκε, με αποτέλεσμα η χώρα να απειλείται από την ΕΕ με υψηλό πρόστιμο.

Ο κ. Ρακιντζής υποστήριξε ότι για να αντιμετωπιστεί η διαφθορά θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία του λαού αλλά και να υπάρχει σχετική πολιτική βούληση. «Όλες οι κυβερνήσεις διακηρύττουν ότι θα πατάξουν τη διαφθορά και ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο, αλλά μέχρι τώρα δεν έχω δει κανένα μαχαίρι να φτάνει στο κόκκαλο» πρόσθεσε.

Ο ίδιος πρότεινε την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για να διαπιστωθεί ποιοι νόμοι είναι σε ισχύ και ποιοι είναι ανενεργοί. Με αυτό τον τρόπο, διευκρίνισε, θα έχουμε ασφάλεια Δικαίου, που αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα της διαφάνειας. Από συστάσεως του ελληνικού κράτους έως σήμερα, συμπλήρωσε, έχουν ψηφιστεί 17.500 νόμοι και έχουν εκδοθεί 120.000 εγκύκλιοι, ενώ ο Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός αποτελείται από 30.000 σελίδες.

Κ. Βεργόπουλος: Η κοινωνία βρίσκεται καθηλωμένη στις κερκίδες

Κρυσταλία Πατούλη

Σήμερα, έπειτα από δεκάμηνη περίοδο αναμονής, παραμένουμε ακόμη στην φάση της αναμονής και των προσδοκιών  […] Η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι φλέγεται πολύ περισσότερο για να εκπληρώσει με εξονυχιστική ακρίβεια τις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών και πολύ λιγότερο αυτές που έχει αναλάβει έναντι του ελληνικού λαού. […] Κοινωνικές διαβουλεύσεις, με φωτεινή εξαίρεση τις εξαγγελίες για την παιδεία, δεν φαίνονται ούτε καν στον ορίζοντα και επί του παρόντος η κοινωνία βρίσκεται καθηλωμένη στις κερκίδες σαν απλός θεατής [...] Ο Κώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο VIII του Παρισιού, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλησυμμετέχοντας στην Έρευνα για την κρίση.

Κρ.Π.: Πιστεύετε ότι αυτή η κυβέρνηση έχει όραμα; Μπορεί να έχει όραμα, με ένα τρίτο μνημόνιο, και ποιο θα έπρεπε να είναι αυτό;  

 

Κ.Β.: Οπωσδήποτε, η κυβέρνηση έχει όραμα, για το όποιο άλλωστε και ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό. Ωστόσο, το όραμα δεν αρκεί.

 

Απαιτούνται επίσης δράσεις, συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ημερομηνίες για την υλοποίηση του και φυσικά οπωσδήποτε η συμμετοχή της κοινωνίας στην επεξεργασία και εφαρμογή του οράματος.

 

Και ποιό θα είναι αυτό το όραμα; Μα φυσικά η άμεση ανάκαμψη της οικονομίας και η ανάταση της κοινωνίας, όπως το επαγγέλθηκε προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση και επιβεβαιώθηκε με τις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού.

 

Το όραμα για το μέλλον απαιτεί έργο στο παρόν. Οι δεσμεύσεις έναντι του ελληνικού λαού δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι χαλαρότερες από αυτές έναντι των δανειστών, ούτε βέβαια να αποδίδεται μεγαλύτερη σημασία και προτεραιότητα στην αξιολόγηση, από ό,τι στην άμεση ανάκαμψη.  

 

Κρ.Π.: Τι έχετε να πείτε για τον οδικό χάρτη της νέας διακυβέρνησης, όπως τον κατέθεσε προχθές ο πρωθυπουργός;

 

Κ.Β.: Δεν έχω αντίρρηση, όλα καλά. Ωστόσο, σημαντικό είναι το ειδικό βάρος που δίδεται σε κάθε κεφάλαιο και πτυχή του προγράμματος.

 

Η συναίνεση και συμμετοχή της κοινωνίας δεν ταυτίζεται με τα ανοίγματα προς κομματικούς χώρους. Οι ποικίλοι κομματικοί χώροι δεν υποκαθίστανται στην κοινωνία.

 

Στις σημερινές συνθήκες, κανένα άνοιγμα προς άλλους κομματικούς χώρους δεν καλύπτει το αναγκαίο άνοιγμα που έχει αναλάβει να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση προς τις κοινωνικές δυνάμεις.

 

Και αυτό όχι βέβαια για να «εμπλέξει» την κοινωνία στα δικά της σχέδια και να την καταστήσει «συνένοχο», αλλά για να επωφεληθεί και να εμπλουτιστεί η ίδια από το δυναμικό που διαθέτει η ελληνική κοινωνία και που επί του παρόντος παραμένει περιθωριοποιημένο και ανενεργό.

 

Κρ.Π.: Τι σκέψεις κάνατε για τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στην Ελλάδα;  

 

Κ.Β.: Η λαϊκή ετυμηγορία της 20ης Σεπτεμβρίου δεν ήταν διαφορετική από την προηγούμενη της 25ης Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους. Επιβεβαίωσε και ανανέωσε την λαϊκή εμπιστοσύνη προς τον Σύριζα, αποδοκίμασε ξεκάθαρα τα παλαιά κόμματα.

 

Ωστόσο, ο σημερινός Σύριζα δεν είναι ίδιος με τον προηγούμενο. Βασικά απαλλάχτηκε από τα «επαναστατικά» βαρίδια  που παρεμπόδιζαν την προσαρμογή στην καθημερινή πραγματικότητα. Με το αναμενόμενο νέο σχήμα, ο Σύριζα επαγγέλθηκε να είναι σήμερα πιο ευέλικτος και πιο κοντά στις άμεσες ανάγκες της κοινωνικής πραγματικότητας.

 

Το εκλογικό αποτέλεσμα δικαίωσε τις επιλογές του, ωστόσο το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν είναι παρά μια επανέκδοση του προηγούμενου, με την κυβερνητική αδράνεια και αβεβαιότητα να παρατείνονται.

 

Για την αδράνεια, στην πρώτη φάση η ευθύνη φορτώθηκε στο «σύνδρομο Βαρουφάκης», στην δεύτερη φάση φορτώθηκε στο «σύνδρομο Λαφαζάνης» και στο αριστερό ρεύμα.

 

Σήμερα, έπειτα από δεκάμηνη περίοδο αναμονής, παραμένουμε ακόμη στην φάση της αναμονής και των προσδοκιών.  Οπωσδήποτε το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν θετικό, όμως για την κυβέρνηση που προήλθε από αυτό, παραμένει ασαφής ο ορίζοντας όχι μόνον ο απώτερος, αλλά ακόμη και ο άμεσος. Ο κόσμος που εμπιστεύτηκε στον Σύριζα ευελπιστεί ότι η ασάφεια θα ξεπεραστεί το συντομότερο.   

 

Κρ.Π.: Τα ποσοστά που πήραν τα κόμματα στις εκλογές αφορούν μόνο το 56,57% των ψηφοφόρων, αφού το 43,43% απείχαν. Άρα και το ποσοστό της δημοκρατίας που ασκείται στην ελληνική βουλή είναι ανάλογο; 

 

Κ.Β.: Το ότι 43,43% των ψηφοφόρων επέλεξαν την αποχή αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί ήταν ψήφοι της Αριστεράς, ούτε φυσικά ότι όλοι επέλεξαν την αποχή για τους ίδιους λόγους. Υπάρχουν δυσαρεστημένοι και αποστασιοποιημένοι από όλους τους πολιτικούς χώρους.

 

Γενικά, η αποχή καταγράφει κάποιο βαθμό αδιαφορίας για το εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κατ’ ανάγκην και ότι οι απέχοντες το αμφισβητούν, ούτε βέβαια, ακόμη λιγότερο, ότι προτίθενται να αμφισβητήσουν την νομιμότητα της κυβέρνησης και των επιλογών της.

 

Οπωσδήποτε η αποχή συνιστά σοβαρό πρόβλημα και πλήγμα στην αξιοπιστία του δημοκρατικού πολιτεύματος, όμως αυτό πρέπει να απασχολήσει όλα τα πολιτικά κόμματα και όχι μόνον ένα.

 

Φυσικά, η Αριστερά πρέπει να απασχοληθεί περισσότερο από όλους με την αποχή, αφού αυτή διεκδικεί περισσότερο από όλους την σύνδεση με την κοινωνία και την δυναμική των κοινωνικών μεταβολών.

 

Κρ.Π.: Εάν οι μισοί περίπου έλληνες δεν εκπροσωπούνται από τα κόμματα της βουλής, πόση σταθερότητα μπορεί να υπάρξει, για την οποία ο πρωθυπουργός εγγυάται στους επενδυτές; 

 

Κ.Β.: Δεν είναι ότι οι απέχοντες δεν εκπροσωπούνται, αφού οι ίδιοι επιλέγουν να μην εκπροσωπούνται. Πως μπορούν να διαμαρτύρονται οι ίδιοι για τις επιλογές τους;

 

Θα πρέπει όμως το πολιτικό σύστημα να φροντίσει να τους πείσει ότι με την συμμετοχή τους στις εκλογές κάποια πράγματα θα μπορέσουν να αλλάξουν. Κι αυτό δεν είναι καθόλου προφανές ούτε εύκολο έργο στις σημερινές συνθήκες υπό τις οποίες παρά την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία τα πράγματα παραμένουν σε βασικές γραμμές ίδια και απαράλλακτα.

 

Όσο για την σταθερότητα που επιθυμούν οι υποψήφιοι επενδυτές, δεν πιστεύω ότι την εξαρτούν από το ύψος της εκάστοτε αποχής. Στην ουσία, όσο μεγαλύτερη είναι η αποχή, τόσο περισσότερο πλήττεται η κοινωνική αξιοπιστία της Αριστεράς.

 

Κρ.Π.: Η Κωνσταντοπούλου κατέθεσε το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, λέγοντας πως «το τρίτο Μνημόνιο είναι καταδικασμένο να αποτύχει, αφήνοντας το χρέος μη βιώσιμο». Το δε ΔΝΤ δήλωσε πρόσφατα πως χρειάζεται να γίνει οπωσδήποτε κούρεμα 100δις στο ελληνικό χρέος. Τι έχετε να πείτε; 

 

Κ.Β.: Δεν είναι μόνον το χρέος μη-βιώσιμο, αλλά και το πρόγραμμα του Μνημονίου, αφού η εφαρμογή του αποφέρει με μαθηματική ακρίβεια μεγαλύτερη ύφεση και υψηλότερη ανεργία, χωρίς από την άλλη πλευρά η οικονομία να εξυγιαίνεται ούτε να γίνεται περισσότερο ανταγωνιστική.

 

Ωστόσο, αυτό αποτελεί γενική διαπίστωση που δεν παρασιωπά ο Σύριζα, αφού παραδέχεται ότι οι συνέπειες από την εφαρμογή του θα είναι οπωσδήποτε υφεσιακές: Επιδείνωση της ύφεσης, της ανεργίας και της κάθε παθογένειας. Προς τούτο, ο ίδιος επαγγέλλεται σειρά από αντιμέτρα και αναπτυξιακό σχέδιο ικανό να αντισταθμίζει και να υπερβαίνει τις αρνητικές συνέπειες του Μνημονίου.

 

Με δυο λόγια, ο Σύριζα ανέλαβε δεσμεύσεις όχι μόνον έναντι των δανειστών μέσω του Μνημονίου, αλλά και έναντι του ελληνικού λαού προκειμένου να σταματήσει την υφεσιακή πορεία της χώρας και να εκκινήσει την ανάκαμψη.

 

Ωστόσο στην πράξη και μέχρι σήμερα η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι φλέγεται πολύ περισσότερο για να εκπληρώσει με εξονυχιστική ακρίβεια τις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών και πολύ λιγότερο αυτές που έχει αναλάβει έναντι του ελληνικού λαού.

 

Μέχρι σήμερα, πέρα από  ρητορικά σχήματα, τα αντιμέτρα που θα αντισταθμίζουν τις υφεσιακές και αρνητικές συνέπειες του Μνημονίου δεν εμφανίζονται ούτε καν στον ορίζοντα.

 

Για την επερχόμενη πρώτη αξιολόγηση η κυβέρνηση δείχνει σχολαστική σπουδή, ενώ για την ανάκαμψη εμφανίζεται πολύ πιο χαλαρή, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο και κατ’ ανάγκην χωρίς δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα και ημερομηνίες.

Κρ.Π.: Ένα σοκαριστικό γεγονός όπως μάλλον ήταν η υπογραφή του τρίτου μνημονίου για τους περισσότερους έλληνες μετά το "Όχι", ο κόσμος χρειάζεται χρόνο για να το διαχειριστεί, άρα το πώς θα αντιδράσει στο μέλλον, ποιος μπορεί να το προβλέψει;

Κ.Β.: Αφού το τρίτο Μνημόνιο θεωρήθηκε απαράκαμπτο, η νίκη του Σύριζα δεν οφείλεται στην πρώιμη επαγγελία του ότι θα το έσκιζε, αλλά στην πρόσφατη δέσμευση του ότι θα λάβει αναπτυξιακά αντιμέτρα που θα το αντισταθμίζουν.

 

Κατά συνέπεια, οι αντιδράσεις των πολιτών θα εξαρτηθούν άμεσα από το κατά πόσο η κυβέρνηση περιορίζεται στο να εφαρμόζει αποκλειστικά το Μνημόνιο ή εφαρμόζει και αλλά μέτρα πέρα από αυτό, μέτρα που αντισταθμίζουν τις υφεσιακές συνέπειες του και το υπερβαίνουν.

 

Το ζήτημα είναι ότι μέχρι σήμερα η κυβέρνηση διεκδικεί, έστω και ανόρεκτα, την αυστηρή εφαρμογή του Μνημονίου, ενώ παράλληλα για τα αντι-υφεσιακά μέτρα δεν παρουσιάζονται αποφάσεις, αλλά μόνον υποθετικές εκθέσεις ιδεών.

 

Κρ.Π.: Επιπλέον, ποιές είναι οι σωστές και ποιές οι λάθος κινήσεις της μέχρι τώρα διακυβέρνησης της χώρας; 

 

Κ.Β.: Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι η διαπραγμάτευση με τους δανειστές κατά το πρώτο εξάμηνο, όσο σκληρή και αν ήταν, δεν κατέληξε πρακτικά παρά στην γερμανική πρόταση για 5ετη αποβολή της χώρας από την Ευρωζώνη.

 

Παρά την καλή θέληση και την αποφασιστικότητα στην προάσπιση των λαϊκών στρωμάτων από ελληνικής πλευράς, υπήρξε οπωσδήποτε έλλειμμα διαπραγματευτικής εμπειρίας που κινδύνεψε να ρίξει την χώρα σε άγνωστα και επικίνδυνα ύδατα. Όμως, έστω και την έσχατη στιγμή αυτό έγινε αντιληπτό από την κυβέρνηση και το χειρότερο αποφεύχθηκε.

 

Εάν είχε υπάρξει ικανή διαπραγματευτική εμπειρία και με την υποστήριξη άλλων φιλικών προς την Ελλάδα ευρωπαϊκών χωρών, θα ήταν δυνατόν να έχει κλείσει συμφωνία πολύ ενωρίτερα και με καλύτερους όρους.

 

Τον Φεβρουάριο, όταν η οικονομία ήταν ισχυρότερη, περιορίστηκε στο να ζητήσει 4μηνη παράταση, ενώ τον Ιούλιο, όταν η οικονομία ήταν πλέον αδύναμη, η συμφωνία έκλεισε με δυσμενέστερους ορους.

 

Έκτοτε, ενώ το κύριο ζήτημα για τους δανειστές είναι η εφαρμογή του Μνημονίου, για την χώρα κύριο ζήτημα είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη με αναπτυξιακό σχέδιο που να υπερβαίνει το Μνημόνιο.

Κρ.Π.: Τι δεν γίνεται που θα έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει;

Κ.Β.: Ενώ όλοι συμφωνούν ότι η χώρα χρειάζεται επενδυτικό πακέτο και ακόμη και αν αυτό εξασφαλιστεί, μέχρι σήμερα ουδείς είναι σε θέση να εντοπίσει σε ποιους ακριβώς τομείς και κλάδους θα πρέπει κατά προτεραιότητα να διοχετευτούν οι επενδύσεις.

 

Κι ακόμη ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει με ποιους ακριβώς θεσμούς και μηχανισμούς θα εντοπιστούν οι επενδυτικές προτεραιότητες και με ποιους κανόνες θα εξασφαλιστεί η επωφελέστερη διαχείριση τους.

 

Για όλες τις απαραίτητες διεργασίες, όχι μόνον στην οικονομία αλλά και στα αλλά μέτωπα, όπως στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό, στην υγεία, επιβάλλεται η άμεση συμμετοχή της κοινωνίας και ευρύτατες κοινωνικές διαβουλεύσεις. Όπως για παράδειγμα δείχνει ότι το έχει αντιληφτεί ο Νίκος Φίλης για την παιδεία.

 

Ένα άλλο αρνητικό παράδειγμα είναι ο τουρισμός: ενώ η Ελλάδα τροφοδοτεί παγκόσμιο τουριστικό ενδιαφέρον, εν τούτοις η τουριστική οικονομία στη χώρα μας παραμένει απολύτως ανοργάνωτη και χαοτική.

 

Ο πολιτιστικός τουρισμός είναι σε ακόμη χειρότερη αποδιοργάνωση και αυτό συμβαίνει στη χώρα που διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει παγκόσμιο υπόδειγμα στον συγκεκριμένο τομέα.

 

Όμως, κοινωνικές διαβουλεύσεις, με φωτεινή εξαίρεση τις εξαγγελίες για την παιδεία, δεν φαίνονται ούτε καν στον ορίζοντα και επί του παρόντος η κοινωνία βρίσκεται καθηλωμένη στις κερκίδες σαν απλός θεατής.

Κρ.Π.: Το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης / προσφυγικό - μεταναστευτικό, είναι ένα φλέγον ζήτημα που δείχνει πόσο ανάγκη υπάρχει για την συνεννόηση των λαών της Ευρώπης και τη συνεργασία τους;  

Κ.Β.: Το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα είναι σήμερα τεράστιο και φυσικά δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με αστυνομικούς ελέγχους.

 

Ίσως αυτό το πρόβλημα να αποδεδειχθεί και ο καταλύτης για την αλλαγή κατεύθυνσης στην μέχρι σήμερα ευρωπαϊκή πολιτική της λιτότητας.

 

Η Ευρώπη χρειάζεται σήμερα επειγόντως τη μαζική δημιουργία νέων θέσεων εργασίας προκειμένου να απορροφήσει με επωφελή τρόπο τα ρεύματα των μεταναστών, αλλα φυσικά και δικών της ανέργων, των οποίων ο αριθμός δεν παύει να αυξάνεται ενόσω η Ευρώπη παραμένει σε λάθος δρόμο: στην πολιτική της λιτότητας, με συνέπεια την εκρηκτική και απαράδεκτη αύξηση της ανεργίας ακόμη και για τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.

 

Κατά συνέπεια, το προσφυγικό ζήτημα έρχεται σήμερα σε κατευθείαν σύγκρουση με τις ισχύουσες στην Ευρώπη πολιτικές και απειλεί να τις ανατρέψει.

Κρ.Π.: Υπάρχει κάτι που πρέπει να αντιληφθούμε αλλά εθελοτυφλούμε;

Κ.Β.: Θα πρέπει να αντιληφτούμε ότι δραματικό πρόβλημα σήμερα δεν αντιμετωπίζει μόνον η χώρα μας, αλλά επίσης οι χώρες της υπόλοιπης ευρωπαϊκής περιφέρειας – Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, όπως επίσης και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στο σύνολο του, λόγω των νοσηρών και αδιεξοδικών γερμανικών επιλογών.

 

Η αγωνία του ελληνικού λαού δεν βρίσκεται στο περιθώριο της Ευρώπης, αλλά στο κέντρο της, λόγω του ότι από εκεί εκπέμπεται η σημερινή νοσηρότητα.

 

Οι Έλληνες το αντιλαμβάνονται αυτό και γι’ αυτό δεν γοητεύονται από την διεκδίκηση του εθνικού απομονωτισμού. Και ακόμη με το αίσθημα δικαιοσύνης, αντιλαμβάνονται επίσης ότι ο υπαίτιος για την κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή στη χώρα μας θα πρέπει να αναλάβει και αυτός τις ευθύνες του και να αποζημιωσει επιτέλους τα θύματα των καταστροφικών επιλογών του.-