Τα αδιέξοδα και το τέλος του Τσίπρα.

Δριμεία κριτική στην κυβέρνηση εξαπέλυσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης αμέσως μετά την ενημέρωση για το αίτημα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να συγκληθεί το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Εκφράζουν την πρόθεσή τους να λάβουν μέρος στη συνάντηση που αιτήθηκε ο κ. Τσίπρας, αλλά υπογραμμίζουν ωστόσο σε όλους τους τόνους στον πρωθυπουργό ότι δεν θα πρέπει να θεωρεί δεδομένη τη στήριξή τους.

Δεν μπορούν να ξεχάσουν τα πέντε χρόνια σκληρής κριτικής εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και το σύνθημα των πρόσφατων εκλογών, «στις 20 τους τελειώνουμε», να αντηχεί ακόμη στα αυτιά των επιτελών τους. Ετσι, είναι τουλάχιστον λογικό ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δέχθηκαν την είδηση με μεγάλη επιφύλαξη.

Οπως είναι γνωστό, το προσφυγικό και η ασφαλιστική μεταρρύθμιση θα είναι τα δύο κρίσιμα θέματα που θα τεθούν στην ατζέντα του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.Φαίνεται ότι αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες να πείσει την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τα νέα μέτα, η οποία στην κυριολεξία βράζει. Σύμφωνα με πληροφορίες, δέκα τουλάχιστον φιλοκυβερνητικοί βουλευτές αρνούνται να δώσουν ψήφο σε νομοσχέδια που θα αφορούν την “ασφαλιστική μεταρρύθμιση”, καθώς πίσω από τις λέξεις κρύβονται και άλλες μειώσεις των συντάξεων.

Η Νέα Δημοκρατία τηρεί στάση αναμονής μέχρι την επίσημη ενημέρωση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τον κ. Τσίπρα ότι αναζητά συνενόχους, το Ποτάμι δήλωσε ότι θα προσέλθει στο Συμβούλιο αλλά δεν θα δεσμευτεί, ενώ το ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι δεν θα πάρει μέρος σε έναν διάλογο-παρωδία.

Συνεργάτες του νέου μεταβατικού προέδρου της ΝΔ, Γιάννη Πλακιωτάκη εξηγούν ότι δεν μπορεί να δεσμευτεί έτσι και αλλιώς και από εκεί και πέρα οι εξελίξεις στο ασφαλιστικό θα γίνει αντικείμενο συζήτησης μέσα στο κόμμα και θα ενημερωθεί η ΚΟ.

Προσθέτουν ότι στην ΚΟ δεν υπήρξε θετικό κλίμα για συναίνεση από την πλευρά της ΝΔ. Αναρωτιούνται μάλιστα στελέχη στη Συγγρού γιατί ο πρωθυπουργός ζητάει σύγκληση συμβουλίου την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει αρχηγό με πηγές της κυβέρνησης να επισημαίνουν ότι ο κ. Τσίπρας υπολόγιζε ότι θα είχε εκλεγεί μέχρι την Κυριακή ο αρχηγός της ΝΔ ώστε την Τρίτη να κάνει το συμβούλιο.

Τουλάχιστον άκομψη και αντιθεσμική χαρακτηρίζουν στη ΝΔ το γεγονός ότι έμαθαν από τα μέσα ενημέρωσης την πρόταση Τσίπρα για σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δείχνει εξόχως ενοχλημένο.

Σημειώνουν ότι αγνοούν παντελώς την ατζέντα της συνάντησης αυτής που ζητάει ο κ. Τσίπρας ενώ προσθέτουν ότι κατά βάση η ΝΔ ήταν πάντα ανοιχτή για συναίνεση σε θέματα εθνικά.

Στο ΠΑΣΟΚ αναμένουν την πρόσκληση του ΠτΔ, σύμφωνα όμως με συνεργάτες της Φώφης Γεννηματά, το κόμμα δεν θα γίνει συνένοχος σε περικοπή συντάξεων θεωρώντας ότι σε αυτά τα θέματα υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης με ανάρτησή του στο Facebook τονίζει ότι “τα δανεικά τέλος” και ότι στη σύσκεψη των αρχηγών που θα συγκαλέσει ο ΠτΔ ο ίδιος θα πάει χωρίς ψευδαισθήσεις καθώς ο πρωθυπουργός έχει πρόθεση να συμφωνηθεί το πλαίσιο με τον ίδιο να βάζει το περιεχόμενο, κάτι που όπως λέει ο επικεφαλής του Ποταμιού, δεν είναι αποδεκτό.

Ξεκάθαρα αρνητικό με τη συμμετοχή του στη σύσκεψη των αρχηγών είναι το ΚΚΕ και την χαρακτηρίζει “διάλογο – παρωδία” που “έχει στόχο να κάνει το λαό συνένοχο στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου και σε μέτρα, όπως είναι η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, που αποτελούν αιτία πολέμου για το εργατικό-λαϊκό κίνημα”.

Ο Βασίλης Λεβέντης μιλώντας το πρωί στο MEGA είπε ότι δεν συμφωνεί με τις περικοπές στο ασφαλιστικό και ότι αν θεωρούν συναίνεση ο,τι βγάζουν να το ψηφίζει η Ένωση Κεντρώων τότε αυτό δεν λέγεται συναίνεση αλλά φασισμός.

Αντιδράσεις προκύπτουν και από τους υποψήφιους προέδρους της ΝΔ. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στον Σκάι είπε ότι το αίτημα «αποτελεί προσπάθεια του κ. Τσιπρα να δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα στη ΝΔ και όχι να βρει συναίνεση για τη χώρα», έκανε λόγο για «πονηριά» του κ. Τσίπρα, «καθώς γνωρίζει τα όρια της εντολής του κ. Πλακιωτάκη» ενώ γνωστοποίησε ότι ζήτησε συνάντηση των τεσσάρων υποψηφίων προέδρων υπό τον κ. Πλακιωτάκη, «προκειμένου να συζητηθεί η συμμετοχή του κόμματος στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και αν κρίνεται απαραίτητη η σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος».

Σε έντονο τόνο ήταν το σχόλιο του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ζητά να μην συμμετάσχει η ΝΔ σε καμία πολιτική συνεννόηση με την κυβέρνηση πριν εκλεγεί ο νέος αρχηγός της. Επισημαίνει δε με νόημα ότι «η ΝΔ θα προσέλθει στη συζήτηση δια του κ. Πλακιωτάκη, ο οποίος δεν έχει την πολιτική εξουσιοδότηση να πάρει κάποια απόφαση για το κόμμα. Μέχρι να εκλέξει επόμενο αρχηγό η ΝΔ τις όποιες αποφάσεις θα τις λάβει η Κοινοβουλευτική Ομάδα».

Σε γραπτή δήλωσή του δε αναφέρει ότι « ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι προεκλογικές βαρύγδουπες δηλώσεις του πρωθυπουργού ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και αναρωτιέται «τι ήταν αυτό που έκανε τον κ. Τσίπρα να ανακαλύψει τώρα την αξία της συναίνεσης όταν γνωρίζει ότι η ΝΔ βρίσκεται σε μια ιδιαίτερη περίοδο με έναν μεταβατικό πρόεδρο που έχει χρέος μόνο να διενεργήσει εκλογές».

Προσθέτει ακόμη ότι «αν ο κ. Τσίπρας ψάχνει συνενόχους στη διάλυση του ασφαλιστικού να ψάξει αλλού. Αν ψάχνει συνεννόηση για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής τότε βεβαίως είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε. Σε αυτά τα ζητήματα δεν χωρούν χωριστές κομματικές γραμμές».

ΠΑΣΟΚ: Προσχηματικός ο διάλογος. Αναζητά «συνενόχους»

Από το βήμα της ημερίδας του ΙΣΤΑΜΕ-Ανδρέας Παπανδρέου για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, απάντησε στην πρόταση της κυβέρνησης για διάλογο λέγοντας ότι γίνεται για προσχηματικούς λόγους.

«Ο κ. Τσίπρας θυμήθηκε τώρα να μιλήσει για διάλογο. Τώρα που η κρίση και τα αδιέξοδα της κυβέρνησής του είναι σε όλους ορατά. Ο διάλογος που ζητά είναι προσχηματικός. Αναζητά “συνενόχους”, συνυπεύθυνους στις προειλημμένες καταστροφικές αποφάσεις του», τόνισε η κ. Γεννηματά.

Προσέθεσε ότι η εισήγηση του κ. Κατρούγκαλου στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αποκαλυπτική και πώς η κυβέρνηση της «δήθεν» Αριστεράς αποδομεί και διαλύει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. «Τον Ιούνιο του 2011 στους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα ο κ. Κατρούγκαλος έλεγε ότι “φυσάει ένα αεράκι που θα διώξει τα σύννεφα του μνημονίου”. Όμως επί ημερών τους έγινε τυφώνας και παρασύρει τα πάντα. Τώρα ως υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης ακολουθεί πειθήνια τις εντολές της τρόικας», είπε η κ. Γεννηματά και συμπλήρωσε: «Δεν θα βρείτε στο ΠΑΣΟΚ συνενόχους».

Εξέφρασε δε την πλήρη διαφωνία με τις προτάσεις που παρουσίασε ο υπουργός Εργασίας στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ ελπίζοντας, όπως είπε, «να μην ισχύει η διαρροή των προηγούμενων ημερών για φαλκίδευση της συμμετοχής του κράτους στην κοινωνική ασφάλιση». Η κ. Γεννηματά υπερασπίστηκε την πολιτική «κοινωνικής προστασίας» που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ από το 1981 παραδεχόμενη ωστόσο ότι έγιναν λάθη.

Επέκρινε έντονα τη κυβέρνηση για την τακτική που ακολουθεί και προειδοποίησε «να μη διανοηθεί να αλλάξει το νόμο ΠΑΣΟΚ για την ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων της χώρας από τα δημόσια έσοδα Υδρογονανθράκων».

Για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση έθεσε δύο βασικές προϋποθέσεις. Η πρώτη να προχωρήσει το Εθνικό Σχέδιο για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάπτυξη, στην βάση του νέου παραγωγικού μοντέλου που χρειάζεται η χώρα. Και η δεύτερη να διατηρηθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο, για προστασία και ασφάλεια για τις σημερινές και τις ερχόμενες γενιές.

ΚΚΕ: Δεν θα πάρουμε μέρος σε ένα διάλογο-παρωδία

«Η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για σύγκληση του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, γίνεται για να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, ώστε να εξασφαλίσει ένα και μοναδικό στόχο: Να καλλιεργήσει κλίμα ψευδεπίγραφης συναίνεσης, δήθεν «εθνικής ομοψυχίας», έτσι ώστε να αποσπάσει την ανοχή των κομμάτων και του λαού στα μέτρα σφαγιασμού του, που έχει ήδη δρομολογήσει μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, την ψήφιση, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και fast track διαδικασίες, προαπαιτούμενων και την προετοιμασία νέων αντιλαϊκών μέτρων» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του..

Και συνεχίζει: «Επίσης, η σύγκληση του Συμβουλίου συνδέεται και με τις πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις, στο πλαίσιο των οποίων η κυβέρνηση προωθεί την περαιτέρω εμπλοκή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, με τεράστιους κινδύνους για τον ελληνικό λαό, απαιτώντας απ’ αυτόν επίσης ανοχή και συναίνεση στις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.

Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να πάρει μέρος σε ένα διάλογο-παρωδία, που έχει στόχο να κάνει το λαό συνένοχο στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου και σε μέτρα, όπως είναι η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, που αποτελούν αιτία πολέμου για το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Η όποια συζήτηση και η κατάθεση των προτάσεων των πολιτικών κομμάτων, κάλλιστα μπορεί να γίνει στα πλαίσια των διαδικασιών της βουλής.

Καμία συναίνεση, καμία ανοχή. Ο λαός να ορθώσει το ανάστημα του, να οργανώσει την πάλη του, για να παρεμποδίσει τα βάρβαρα μέτρα, να ανατρέψει τελικά το ίδιο το σύστημα, που φέρνει κρίσεις, φτώχεια, ανεργία και πολέμους» καταλήγει.

Πηγή

Χαμένοι στη συναίνεση

γράφει ο Αλέξανδρος Ζέρβας

Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξέταζε κανείς τον τρόπο με τον οποίο οι εκάστοτε κυβερνήσεις, κάθε φορά που έβλεπαν τα μεγάλα ζόρια σε κοινωνικό επίπεδο, ανακάλυπταν ξανά τους όρους «συναίνεση», «συναντίληψη», «συμφωνία», ενώ κάποιοι το προχωρούσαν ακόμη παραπάνω εισάγοντας και την έννοια της «συγκυβέρνησης». 

Είναι αλήθεια πως για τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται νωρίς να «έσφιξαν τα γάλατα», γι΄αυτό κι έσπευσε να ζητήσει(από το Ισραήλ όπου βρίσκεται)την άμεση σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Προφανώς, έχει υπόψη πως με δεδομένες τις δυο  απώλειες που υπέστη η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή στην πρόσφατη ψηφοφορία για τα προαπαιτούμενα, τα πράγματα είναι πλέον οριακά με το νέο, «σκληρότατο» Ασφαλιστικό να βρίσκεται επι θύραις.

Σε κάθε περίπτωση, είναι γνωστό πως το project της «πολιτικής συναίνεσης εν καιρώ Μνημονίου» κλωθογυρίζει εδώ κι αρκετό καιρό στη σκέψη των δανειστών της χώρας, ακόμη κι αν αυτοί δεν το ζητάνε επισήμως μέσω non paper, όπως ισχυρίζεται μερίδα των συστημικών ΜΜΕ. Παλιότερα μάλιστα το έκαναν και με πιο «άγαρμπο» τρόπο. Ποιος ξεχνάει την απαίτηση εκ μέρους των δανειστών της χώρας να βάλει ο Αλέξης Τσίπρας την υπογραφή του μαζί με εκείνες του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου κάτω από τα πακέτα μέτρων που έφερνε η συγκυβέρνησή τους προς ψήφιση στη Βουλή;

Βέβαια τώρα που ήρθε η ώρα του Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει τη συναίνεση, τα πράγματα είναι κατά τι πιο περίπλοκα. Η ΝΔ βρίσκεται σε κατάσταση «νευρικής κρίσης», ο Γιάννης Πλακιωτάκης ως μεταβατικός προφανώς αδυνατεί να «πάρει πάνω του» σημαντικές αποφάσεις, οι υποψήφιοι αρχηγοί «μαζεύουν ψήφους» στην παράταση ποντάροντας στο αντιμνημόνιο, ενώ ο Μάκης Βορίδης ονειρεύεται την παλινόρθωση του Αντώνη Σαμαρά. Από την άλλη, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον καναπέ του ψυχαναλυτή, μοιάζει αρκετά δύσκολο για τα υπόλοιπα αντιπολιτευόμενα κόμματα να συναινέσουν σε μια νέα «άγρια» επίθεση σε βάρος των συντάξεων. Κάτι μου λέει λοιπόν πως η πολιτική συναίνεση αναμένεται να πάει, προς το παρόν, περίπατο.

Κάπου εδώ αναμένεται να ξεκινήσει το καινούργιο blame game μεταξύ των κομμάτων του μνημονιακού κατεστημένου για τη νέα αποτυχία να επιτευχθεί κοινωνική ειρήνη εν μέσω ενός άγριου οικονομικού πολέμου εις βάρος του ελληνικού λαού. «Εσείς βάλατε τη χώρα στα μνημόνια» θα λένε οι μεν, «Ναι, αλλά εσείς αντιστρέψατε την πορεία εξόδου από την κρίση» θα απαντάνε οι δε. Για να καταλήξουν πιθανότατα μετά από μερικές εβδομάδες κοκορομαχιών (κι ύστερα από τις απαραίτητες συστάσεις εκ μέρους των δανειστών) στο συμπέρασμα πως επιβάλλεται τελικώς να υπάρξει ομόνοια και συναντίληψη για να βγει επιτυχώς το πρόγραμμα. Το έργο άλλωστε το έχουμε δει αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν για να εκπλαγούμε με το φινάλε αυτής της επανάληψης.

Όπως βέβαια δεν αποτελεί για κανέναν έκπληξη το περίσσευμα υποκρισίας, που υποκρύπτει η συζήτηση περί πολιτικής συναίνεσης. Κάνεις άλλωστε δεν θέτει, δημόσια τουλάχιστον, τα πιο καίρια ερωτήματα γύρω απ’ αυτό το ζήτημα. Δεν αναρωτιέται δηλαδή προς όφελος ποιου θα λειτουργήσει αυτή η συναίνεση, αν η κοινωνία θα στοιχηθεί πίσω από τις ομονοούσες πολιτικές δυνάμεις γύρω από την περατέρω αφαίμαξή της ή αν όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν το κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης που παραμονεύει στη γωνία.

Κάπως έτσι λοιπόν η κοινωνία μετά από πέντε χρόνια μνημονιακής λεηλασίας, αφού έχει δει πολύ πρόσφατα να αυξάνεται το κόστος διαβίωσης, να του επιβάλλονται νέα φορολογικά βάρη, αλλά και να βρίσκεται πλέον ενώπιον του κινδύνου πλειστηριασμών, παρακολουθεί το αλισβερίσι των πολιτικών δυνάμεων για την ολοκλήρωση του μνημονιακού έργου. Βουλευτής των ΑΝΕΛ άλλωστε, μιλώντας πριν λίγες μέρες από το βήμα της Βουλής, είχε υπάρξει αφόρητα «ρεαλιστής» σχετικά με τα αποτελέσματα της ακολουθούμενων πολιτικών ακραίας λιτότητας: «Κάποιοι μπορεί να αδικηθούν. Ε και;», είχε πει. Έλα ντε...

Πολυεθνικές: Όταν συμφέρει, το μικρό ψάρι τρώει το μεγάλο

γράφει ο Μιχάλης Γιαννεσκής

Οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν προ πολλού ανακαλύψει ως μέθοδο φοροαποφυγής την εξαγορά εταιρειών από άλλες που έχουν την έδρα τους σε διαφορετική χώρα με χαμηλότερη φορολογία και συνήθως πιο επιεικείς κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης. Η σχετική διαδικασία είναι γνωστή ως inversion (αναστροφή). Διάφορες αμερικανικές πολυεθνικές χρησιμοποίησαν αυτήν την μέθοδο, όπως η Burger King και η Chiquita που εκμεταλλεύτηκαν τα φορολογικά καθεστώτα στον Καναδά και στην Ιρλανδία, αντίστοιχα. Όμως πρόσφατα αναπτύχθηκε μία πιο πρωτοποριακή μέθοδος φοροαποφυγής, με την οποία μία κολοσσιαία εταιρεία «εξαγοράζεται» από μία μικρότερη,  αντιστρέφοντας τον γνωστό κανόνα ότι «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».

Οι αλυσιδωτές εξαγορές που περιγράφονται παρακάτω ξεκίνησαν το Μάρτιο 2015 με την εξαγορά της αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας Allergan (τζίρος: 7 δισ. δολάρια) από την ιρλανδική Actavis (τζίρος: 13 δισ. δολάρια). Παραδόξως, η νέα εταιρεία ονομάστηκε Allergan. Ο σκοπός της εξαγοράς ήταν η μετακόμιση του κέντρου επιχειρήσεων της Allergan στην Ιρλανδία, όπου το φορολογικό καθεστώς είναι πιο χαλαρό. Όμως μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, η Allergan ανακοίνωσε ότι θα πουλήσει την Actavis στην ισραηλινή φαρμακοβιομηχανία Teva (τζίρος: 20 δισ. δολάρια). Και στις δύο περιπτώσεις η μικρότερη εταιρεία εξαγοράστηκε από τη μεγαλύτερη, αλλά το μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ τους και η διατήρηση του ονόματος της Allergan δείχνουν ότι οι δύο εξαγορές μάλλον συσχετίζονται.

Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε στις 23 Νοεμβρίου η ανακοίνωση ότι η ίδια η Allergan θα «εξαγοράσει» τη γιγαντιαία φαρμακοβιομηχανία Pfizer, την κατασκευάστρια του Viagra. Η Pfizer είναι η δεύτερη φαρμακοβιομηχανία στον κόσμο, με τζίρο 50 δισ. δολάρια. Βέβαια η εξαγορά είναι εικονική, γιατί η Allergan δεν έχει τους πόρους να εξαγοράσει ένα κολοσσό σαν την Pfizer. Η συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών πρέπει να εγκριθεί από το αμερικανικό Κογκρέσο.

Η νέα εταιρεία θα έχει την Ιρλανδία ως βάση της, θα ονομάζεται Pfizer, και θα διοικείται από το νυν διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer. Η Pfizer θα επωφεληθεί από το χαμηλότερο φόρο επιχειρήσεων, που είναι 12.5% στην Ιρλανδία, ενώ στις ΗΠΑ φτάνει το 35%: οι φόροι που πληρώνει σήμερα θα μειωθούν κατά 33%. Ταυτόχρονα, η «ιρλανδική» Pfizer, χρησιμοποιώντας την πρακτική Earnings Stripping, θα μπορεί να δίνει δάνεια στη «θυγατρική» της εταιρεία στις ΗΠΑ, οι τόκοι των οποίων θα αφαιρούνται από τη φορολόγηση της θυγατρικής.

Με αυτόν τον τρόπο, οι εν λόγω φαρμακοβιομηχανίες συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου: εκμεταλλεύονται όχι μόνο τις τιμές πώλησης των φαρμάκων που είναι πολύ υψηλότερες στις ΗΠΑ, από ό,τι στην Ευρώπη, αλλά και τη χαμηλότερη φορολογία στην Ιρλανδία. Και βέβαια αυτές οι περιπτώσεις φοροαποφυγής από πολυεθνικές έρχονται να προστεθούν στις συνηθισμένες μεταφορές εταιρικών εδρών σε φορολογικούς παραδείσους (ή στο Λουξεμβούργο από εταιρείες σαν την Amazon και τη Starbucks, όπως αποκάλυψαν το 2014 τα Luxleaks).

Όσο «στημένη» και αν φαίνεται η μαμούθ «εξαγορά» της Pfizer από την Allergan, το αμερικανικό Κογκρέσο που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους μάλλον θα την εγκρίνει. Γιατί η νεοφιλελεύθερη λογική επιτάσσει ότι ακόμα και αν το κράτος χάνει φορολογικά έσοδα, εφόσον ενισχύεται το εταιρικό κέρδος, δεν αποτελεί οξύμωρο, το ότι το μικρό ψάρι τρώει το μεγάλο.

Τι ζημιά θα πάθει η Τουρκία από το «εμπάργκο» των Ρώσων τουριστών

Η απαγόρευση που επέβαλε ουσιαστικά η Ρωσία στον τουρισμό πολιτών της στην Τουρκία θα έχει επιπτώσεις στην οικονομία της γειτονικής χώρας πολύ πέραν αυτών που θα υπάρξουν στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της, αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg.

Τα χρήματα που αφήνουν οι Ρώσοι τουρίστες στην τουρκική οικονομία εκτιμώνται στο 1,4% του ΑΕΠ της χώρας ετησίως, σύμφωνα με το δημοσίευμα, καθώς είναι πολύ υψηλές οι δαπάνες των Ρώσων για αγορές στην τοπική αγορά.

Η Τουρκία είναι ο πιο δημοφιλής ξένος τουριστικός προορισμός για τους Ρώσους, με τον αριθμό τους που επισκέφθηκε τη γειτονική χώρα στο 9μηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου φέτος να φθάνει τα 3,3 εκατομμύρια και να αποτελεί πάνω από το 10% των τουριστών στην Τουρκία την ίδια περίοδο. Η πώληση τουριστικών πακέτων για την Τουρκία θα αποτελούσε «κατάφωρη παραβίαση» ρωσικών νόμων, σύμφωνα με τον Ομοσπονδιακό Οργανισμό Τουρισμού. Αν και δεν υπάρχουν σχέδια για την εκκένωση των 11.000 Ρώσων τουριστών που βρίσκονταν ήδη στην Τουρκία, οι 6.000 περίπου Ρώσοι που είχαν κάνει κρατήσεις για τις επόμενες εβδομάδες, θα πρέπει να αλλάξουν τα σχέδιά τους.

Τα έσοδα της Τουρκίας από το τουριστικό συνάλλαγμα το φετινό 9μηνο ανήλθαν σε 21 δις. δολάρια και είναι ιδιαίτερα σημαντικά για να διατηρείται υπό έλεγχο το υψηλό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της. Πριν από την εβδομάδα που διανύουμε, το έλλειμμα αυτό αναμενόταν να υποχωρήσει στο 5% του ΑΕΠ από 5,8% το 2014 και 8% το 2013, σύμφωνα με προβλέψεις που έχει συγκεντρώσει το Bloomberg.

Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών έχει ξεχωριστή σημασία, επειδή η τουρκική οικονομία είναι ευάλωτη στις μεταβολές του επενδυτικού κλίματος έναντι των αναδυόμενων αγορών, καθώς η αμερικανική κεντρική τράπεζα (Fed) ετοιμάζεται να αυξήσει τα επιτόκια, δήλωσε αναλυτής του London Capital Group. Για να μειωθεί το έλλειμμα, η Τουρκία επέβαλε πριν από δύο χρόνια περιορισμούς στην καταναλωτική πίστη, ώστε να περιορισθεί η εγχώρια ζήτηση, με αποτέλεσμα να επιβραδυνθεί ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της. «Η τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας έχει ήδη κλονισθεί από τις αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις. Οι ακυρώσεις από τους Ρώσους μπορεί να αντιστρέψουν την πρόσφατη βελτίωση στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών», πρόσθεσε ο ίδιος αναλυτής.

Οι συνέπειες για την τουρκική οικονομία υπερβαίνουν τα επίσημα στοιχεία για το τουριστικό συνάλλαγμα. Τα συναλλαγματικά έσοδα της Τουρκίας που προέρχονται από μη καταγραφόμενες αγορές των Ρώσων τουριστών είναι υψηλότερα από 6 δις. δολάρια ετησίως, σύμφωνα με εκτιμήσεις της τουρκικής κεντρικής τράπεζας, ή λίγο πάνω από το 0,8% του ΑΕΠ της χώρας. Αν προστεθούν οι τουρκικές εξαγωγές μέσω επίσημων καναλιών, τα έσοδα της τουρκικής οικονομίας που σχετίζονται με τη Ρωσία φθάνουν στο 1,4% του ΑΕΠ, δήλωσε αναλυτής της τράπεζας Turk Ekonomi Bankasi στην Κωνσταντινούπολη.

Η τουρκική οικονομία είχε ήδη πληγεί από τη σύγκρουση στη γειτονική της Συρία και την κατάρρευση της τριετούς εκεχειρίας με τους Κούρδους μαχητές του PKK. Η τουρκική λίρα είχε την τρίτη χειρότερη επίδοση φέτος, μετά το ρεάλ και το πέσο της Κολομβίας, από όλα τα νομίσματα των αναδυόμενων αγορών, ενώ τα ομόλογά της είχαν τη χειρότερη επίδοση. Η απόδοση των 2ετών τουρκικών κρατικών ομολόγων αυξήθηκε κατά 31 μονάδες βάσης στο 10,65% μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους.

Πηγή 

Ο Τσίπρας ψάχνει σανίδα σωτηρίας, αλλά η αντιπολίτευση αντιδρά έντονα

Κλείδωσε η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για το Σάββατο στις 12:00, μετά τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε ο πρωθυπουργός με τους αρχηγούς των κομμάτων.

Ωστόσο, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να εντάξει στην ατζέντα το ασφαλιστικό προκάλεσε ενστάσεις από τα κόμματα και πλέον η στάση που θα κρατήσουν αύριο δεν είναι ξεκάθαρη. Μάλιστα, δεν έλειψαν και οι έντονοι διάλογοι κατά τη διάρκεια των τηλεφωνικών επικοινωνιών. Χαρακτηριστικά, η Φώφη Γεννηματά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από το συμβούλιο αν ανοίξει το θέμα του ασφαλιστικού.

Από την Πέμπτη που έγινε γνωστό ότι ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, οι αντιδράσεις των κομμάτων ήταν εντονότατες. Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά του, προσπάθησε να ρίξει γέφυρες συνεννόησης με τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης ενόψει της επώδυνης μεταρρύθμισης για το ασφαλιστικό, που φέρνει σημαντικές περικοπές στις συντάξεις. Τα κόμματα όμως από χθες ξεκαθάριζαν πως δεν θα γίνουν η σανίδα σωτηρίας της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό.

Η ατζέντα του συμβουλίου 

Το προσφυγικό και οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, το ασφαλιστικό και η συνταγματική αναθεώρηση αποτελούν την ατζέντα του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, όπως ενημέρωσε ο Αλέξης Τσίπρας τους αρχηγούς. 

Το τηλεφώνημα Τσίπρα σε Πλακιωτάκη

Η συμμετοχή της ΝΔ στο συμβούλιο δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως στήριξη στους τακτικισμούς και στα τερτίπια του κ. Τσίπρα, τόνισε σε δήλωσή του ο υπηρεσιακός πρόεδρος της ΝΔ Γιάννης Πλακιωτάκης. Ο κ. Πλακιωτάκης, ο οποίος δέχτηκε σήμερα το πρωί -σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα- την πρόσκληση για το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, επεσήμανε πως «ο κ. Τσίπρας με την κίνησή του αυτή, παρά τη νωπή λαϊκή εντολή, δηλώνει αδυναμία να κυβερνήσει και να υλοποιήσει τις ψεύτικες προεκλογικές του υποσχέσεις», ενώ ξεκαθάρισε πως η ΝΔ, ως σοβαρή και υπεύθυνη -όπως είπε- πολιτική δύναμη, θα ανταποκριθεί στον θεσμικό της ρόλο και θα παρευρεθεί στο αυριανό συμβούλιο.

Εντονος διάλογος με Φώφη 

Ο πρωθυπουργός συνομίλησε και με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, είπε στον πρωθυπουργό πως «το ασφαλιστικό δεν είναι εθνικό θέμα θα έπρεπε να έχει λυθεί με άλλο τρόπο». Ο κ. Τσίπρας της απάντησε ότι «το ασφαλιστικό είναι εθνικό θέμα» και πρόσθεσε ότι συγκαλεί το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών επειδή τα προβλήματα του ασφαλιστικού είναι διαχρονικά και έχουν ευθύνες και οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν στο παρελθόν.

Επίσης, ο πρωθυπουργός τής ανέφερε ότι το ασφαλιστικό είναι θέμα που αφορά τις μέλλουσες γενιές, για να του απαντήσει η κυρία Γεννηματά ότι και η Παιδεία είναι εθνικό θέμα αλλά έσπευσε να κάνει αλλαγές με τον... Μπαλτά και χωρίς να έχει προηγηθεί συνεννόηση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε στον πρωθυπουργό ότι θα πάει στη σύσκεψη, αλλά μόνο για να συζητήσει για το προσφυγικό και τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή που αφορούν την ασφάλεια και τα εθνικά μας θέματα και θα απαντήσει εντός της ημέρας για το αν θα καθίσει στη συζήτηση για το ασφαλιστικό. Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα συναινέσει στα κυβερνητικά θέματα (ασφαλιστικό) και τόνισε στον πρωθυπουργό πως θα έπρεπε να έχει ενημερώσει από καιρό για το ασφαλιστικό και πως έχει ακόμα χρόνο να το κάνει ακόμα και σήμερα στη Βουλή, μέσω του αρμόδιου υπουργού.

Με επιφυλακτικότητα στο διάλογο ο Σταύρος Θεοδωράκης  

Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον επικεφαλής του Ποταμιού, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε πως θα προσέλθει στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με επιφυλακτικότητα.  

«Η κυβέρνηση δεν έχει δείξει διάθεση για ειλικρινή διάλογο και συνεννόηση. Οι μέχρι τώρα αποφάσεις σε δικαιοσύνη, προσφυγικό, παιδεία είναι αρνητικά δείγματα. Προσερχόμαστε με επιφυλακτικότητα». Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης έθεσε το θέμα του εκλογικού νόμου, ενώ για τα υπόλοιπα ζητήματα είπε «θα ακούσουμε τις προτάσεις της κυβέρνησης και θα τοποθετηθούμε». 

Ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση ο Λεβέντης

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη είχε, επίσης, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου να τον ενημερώσει σχετικά με την πρωτοβουλία του για τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Λεβέντης ανταποκρίνεται θετικά για τη συμμετοχή του στο συμβούλιο.

«Οχι» από τον Κουτσούμπα 

Εξάλλου, ο κ. Τσίπρας είχε τηλεφωνική επικοινωνία και με τον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κουτσούμπας απάντησε αρνητικά για τη συμμετοχή του στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι είναι στη διάθεσή του να τον ενημερώσει όποτε ο γ.γ. του ΚΚΕ το κρίνει σκόπιμο.

Πηγή 

Και κιπά και μαντίλα...

Του Γιάννη Παντελάκη

Φοράει και κιπά και Παλαιστινιακή μαντίλα. Υπέγραψε και εφαρμόζει ένα σκληρό μνημόνιο, αλλά καλεί την κοινωνία να κατεβαίνει σε διαδηλώσεις εναντίον του μνημονίου. Δηλώνει ότι ηγείται της «ριζοσπαστικής αριστεράς», αλλά σαλιαρίζει πολιτικά και συνεργάζεται με ο,τι πιο βαθιά συντηρητικό υπάρχει. Θεωρούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους προσκυνημένους, αλλά ζητάει παράλληλα τη συναίνεσή τους. Ο κ. Τσίπρας είναι ικανός για όλα, μπορεί να τα συνδυάσει όλα, μπορεί να πετύχει το φαινομενικά ακατόρθωτο, μπορεί να έχει δυο-ή και περισσότερους-εαυτούς. Ακόμα και παράλληλα.

Και η αλήθεια είναι πως τα καταφέρνει κατά κάποιο σ' αυτό που κάνει. Δεν γνωρίζω για πόσο, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον βρίσκει πρόθυμους να δεχτούν ότι όλοι οι συνδυασμοί, ακόμα και αν περιέχουν μεταξύ τους απόλυτα αντιφατικές έννοιες και καταστάσεις, μπορούν να ακολουθηθούν. Η συνταγή θεωρείται επιτυχημένη. Και ο Τσίπρας δεν έχει λόγους να την αλλάξει. Όσο υπάρχουν κάποιοι που δέχονται αυτήν τη διττή συμπεριφορά, γιατί να το κάνει;

Ο πρωθυπουργός ακολουθεί την πεπατημένη, δεν πρωτοπορεί σ' αυτόν τον απόλυτα στρεβλό τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται τα κόμματα εξουσίας στη χώρα μας μεταπολιτευτικά τουλάχιστον. Έχει αυτό το μικρό «άλλοθι». Η πολιτική απάτη ως μέθοδος αναρρίχησης στην εξουσία και ιδιαίτερα παραμονής σ' αυτήν έχει λαμπρή προϊστορία σ αυτόν τον τόπο. Θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου, για παράδειγμα, στα πρώτα χρόνια που βρέθηκε στην κυβέρνηση. Είχε υποσχεθεί ότι «θα φύγουν οι-Αμερικανικές-βάσεις του θανάτου», διαπραγματευόταν την παραμονή των βάσεων και ο κόσμος, αρκετός κόσμος, κάτω από τις εξέδρες ζητωκραύγαζε. Και ανάμεσα στον κόσμο αυτόν ήταν και όσοι πίστευαν ότι οι βάσεις πρέπει να φύγουν και όσοι πίστευαν ότι οι βάσεις δεν πρέπει να φύγουν.
Βέβαια, υπάρχει μια σεβαστή διαφορά μεγεθών, πολιτικών μεγεθών. Ο Τσίπρας δεν είναι Αντρέας, όσο και αν προσπαθεί να τον μιμηθεί, μάλλον με αδέξιο τρόπο. Αλλά υπάρχει και μια διαφορά μεταξύ των δυο εποχών, δεν είναι συγκρίσιμες. Ούτε και η κοινωνία συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο. Τα ποσοστά επιρροής του ΠΑΣΟΚ στις χειρότερες επιδόσεις του (39% το 1989) ήταν μεγαλύτερα από εκείνα του ΣΥΡΙΖΑ στις καλύτερες.

Έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό η περίπτωση Τσίπρα που τον βοηθάει να δείχνει δυο εκ διαμέτρου αντίθετα πολιτικά πρόσωπα. Τον συνοδεύει η τύχη και η συγκυρία στις περισσότερες επιλογές του. Εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι την κρίση κλήθηκαν να την διαχειριστούν πολιτικές δυνάμεις οι οποίες είχαν κατά βάση και τις μεγαλύτερες ευθύνες για τη δημιουργία της. Και οι οποίες εξάντλησαν τα μικρά αποθέματα αξιοπιστίας τους στη διαχείριση αυτή. Παρά την εμφανή ανεπάρκειά σε πολιτικό λόγο ή ρεαλιστικό εναλλακτικό πρόγραμμα, αποτέλεσε μια αποδεκτή (από κάποιους) λύση, γιατί δεν υπήρχε και κάτι διαφορετικό ως πολιτικό πρόταση. Μια συντηρητική παράταξη σε παρακμή, μια κεντροαριστερά πολυδιασπασμένη και μια αριστερά της οποίας τα συνθήματα καπηλεύτηκε.

Πρέπει να θεωρούμε δεδομένο, ωστόσο, πως για ν' ασκηθεί μια τέτοια πολιτική, πρέπει πάντα να υπάρχουν πρόθυμοι να την αποδεχτούν. Τουλάχιστον τόσοι πρόθυμοι ώστε να μπορεί να υλοποιηθεί. Και όπως όλα δείχνουν, υπάρχουν. Και είναι αρκετοί. Παρ' ότι η πολιτική συμπεριφορά της κοινωνίας δεν έχει καταγραφεί με αναλυτικό τρόπο και στον βαθμό που θα έπρεπε, είναι σίγουρο πως ένα μεγάλο μέρος της έχει αποδεχτεί αυτήν την πολιτική τακτική. Η φράση «ξέρω ότι λέει ψέμματα, αλλά ας υλοποιήσει ένα μικρό ποσοστό από αυτά που υπόσχεται», συνοδεύει ένα μέρος της κοινωνίας όταν πηγαίνει στην κάλπη. Έχει εκπαιδευτεί να ακούει ψέμματα, να γνωρίζει πως αυτά που υπόσχονται δεν μπορούν να γίνουν, αλλά να ελπίζει στο ελάχιστο.