FT: «Ψήνεται» συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας -Η Αγκυρα θα δεχθεί όλους τους μη Σύρους πρόσφυγες

Μετά από πιέσεις και πολύωρες διαβουλεύσεις ημερών, ΕΕ και Τουρκία φαίνεται πως βρίσκονται κοντά σε συμφωνία, με την γείτονα χώρα να δέχεται την επαναπροώθηση όλων των μη Σύρων πρόσφυγων και μεταναστών, σύμφωνα με τους Financial Times.

O Αχμέτ Νταβούτογλου, όπως σημειώνουν οι FT, μετά από διαπραγματεύσεις κεκλεισμένων των θυρών την Πέμπτη φέρεται να είπε πως η Άγκυρα θα αποδεχθεί τις επαναπροωθήσεις μη Σύρων και θα κλιμακώσει τις δράσεις κατά των διακινητών.

«Παρά το γεγονός ότι η συμφωνία είναι αβέβαιη και η εφαρμογή της θα είναι σκληρή, οι όροι θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν το πολυπόθητο σημείο καμπής στην κρίση μετανάστευσης στην Ευρώπη, προσφέροντας μια νέα δυναμική σε μια στρατηγική που έχει αποτύχει να περιορίσει τις ροές, που διασχίζουν το Αιγαίο», αναφέρουν οι FT.

Επικαλούμενο διπλωμάτες, το δημοσίευμα τονίζει πως η Τουρκία συμφώνησε, επίσης, να δεχθεί όλους τους μετανάστες που διασώζονται στα διεθνή ύδατα από την αποστολή του ΝΑΤΟ -ένα ευαίσθητο ζήτημα, που δημιούργησε ένταση μεταξύ ΕΕ και Αγκυρας.

Σε δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση, ο κ. Τουσκ ανέφερε ότι πιστεύει πως θα μπορέσει να «ανακοινώσει την επίτευξη προόδου στην επαναπροώθηση».

Περίπου 2.000 άνθρωποι την ημέρα φτάνουν στα ελληνικά νησιά, από τους οποίους οι μισοί είναι Σύροι.

Πηγή 

Ψηφίστηκε το ν/σ για την εγγύηση καταθέσεων

Δεκτό κατά πλειοψηφία επί της αρχής, κατ’ άρθρον και στο σύνολό του, έγινε από την Ολομέλεια της Βουλής το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών για τα συστήματα Εγγύησης Καταθέσεων και το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων.

Υπέρ του σχεδίου νόμου, ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, το Ποτάμι, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Ένωση Κεντρώων.

Κατά ψήφισαν ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.

Πηγή

Η νέα ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμων- Τα ονόματα

Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ τοποθετήθηκαν οι ανώτατατοι αξιωματικοί

Μετά τη σημερινή απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την τοποθέτηση των αντιστράτηγων, αντιναυάρχων, αντιπτεράρχων και υποπτεράρχων, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων διαμορφώνεται ως εξής:

Αρχηγός ΓΕΕΘΑ : ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης

Αρχηγός ΓΕΝ : αντιναύαρχος Γεώργιος Γιακουμάκης

Αρχηγός ΓΕΑ : αντιπτέραρχος Χρήστος Βαίτσης

Αρχηγός ΓΕΣ : αντιστράτηγος: Βασίλειος Τελλίδης

Διοικητής 1ης Στρατιάς : αντιστράτηγος Ηλίας Λεοντάρης (έως σήμερα Διοικητής Γ Σώματος Στρατού (NRDC-GR ))

Αρχηγός Στόλου : αντιναύαρχος Κωνσταντίνος Καραγεώργης (παραμένων)

Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας : αντιπτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου (παραμένων)

Διοικητής Δ Σώματος Στρατού : αντιστράτηγος Ιωσήφ Μαυράκης (παραμένων)

Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ : αντιπτέραρχος Γεώργιος Παρασχόπουλος (παραμένων)

Επιτελάρχης ΓΕΕΘΑ : αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Γκατζογιάννης(νεοπροαχθείς)

Διοικητής ΑΣΔΕΝ : αντιστράτηγος Ανδρέας Ηλιόπουλος (παραμένων)

Διοικητής Γ Σώματος Στρατού (NRDC-GR ) : αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής (νεοπροαχθείς)

Διοικητής Διοίκησης Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού : αντιναύαρχος Μιχαήλ Καούτσκης (νεοπροαχθείς)

Γενικός Επιθεωρητής ΓΕΑ : αντιπτέραρχος Χριστόφορος Σμυρλής (ΜΑ), (νεοπροαχθείς)

Γενικός Επιθεωρητής Στρατού : αντιστράτηγος Ιωάννης Ηλιόπουλος (έως σήμερα Διοικητής 1ης Στρατιάς)

Α Υπαρχηγός ΓΕΣ : αντιστράτηγος Δημήτριος Θωμαίδης (παραμένων)

Β Υπαρχηγός ΓΕΣ : αντιστράτηγος Αλέξανδρος Οικονόμου (παραμένων)

Διοικητής Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού (ΑΣΔΥΣ) αντιστράτηγος Δημήτριος Μπαλαφούτης (παραμένων)

Στρατιωτικός Αντιπρόσωπος στη Στρατιωτική Επιτροπή του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΣΑ/ΣΕΒΑΣ): αντιστράτηγος Νικόλαος Ζαχαριάδης (παραμένων)

Διοικητής ΣΕΘΑ: αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης (παραμένων)

Διοικητής Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης : υποπτέραρχος Συμεών Αστρεινίδης (παραμένων).

Πηγή

Αμετακίνητο το ΔΝΤ: Ζητά μέτρα έως 9 δις

Μέτρα 9 δις ευρώ έως το 2018 επιμένει να ζητά από την Ελλάδα το ΔΝΤ, παραμένοντας αμετακίνητο στις θέσεις του και εγείροντας νέα ερωτήματα για το πώς και πότε θα κλείσει η αξιολόγηση.

Παρά τις πληροφορίες από τις Βρυξέλλες ότι υπήρξαν βήματα γεφύρωσης της κόντρας ΕΕ – ΔΝΤ κατά το χθεσινοβραδυνό δείπνο των εκπροσώπων των θεσμών στις Βρυξέλλες, ο εκπρόσωπος του Ταμείου Τζέρι Ράις επανέλαβε πριν από λίγο ότι για να πιαστεί ο στόχος για πρωτογενές πελόνασμα 3,5% του ΑΕΠ πρέπει να καλυφθεί δημοσιονομικό κενό της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ. Το κενό αυτό ισοδυναμεί με μέτρα 9 δις και αποτελεί επαναβεβαίωση των σκληρών θέσεων του διευθυντή του υρωπαϊκού τμήματος του Ταμείου Πολ Τόμσεν.

Ο Τζέρι Ράις είπε μεν και εκείνος πως «υπήρξε προοδος στις συζητήσεις» μεταξύ των θεσμών και εκτίμησε ότι το κουαρτέτο θα επιστρέψει σύντομα στην Αθήνα, υπεραμύνθηκε όμως των σκληρών θέσεων που ειχε εκφράσει ο Πολ Τόμσεν στο γνωστό του άρθρο στις 11Φεβρουαρίου.

Το δείπνο των Βρυξελλών

«Υπήρξε γεύμα των θεσμών χθες το βράδυ με συμμετοχή του Πολ Τόμσεν επιβεβαίωσε οο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, προσθέτοντας: «Έγινε πρόοδος στις συζητήσεις και περιμένουμε γρήγορη επιστροφή των επικεφαλής. Δεν έχω ημερομηνία αλλά αναμένω να είναι γρήγορη».

Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ είπε πως το Ταμείο «συμμερίζεται την άποψη της ελληνικής κυβέρνησης ότι η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί το γρηγορότερο». Εσπευσε ωστόσο να προσθέσει ότι η θέση του Ταμείου δεν έχει αλλάξει από το περασμένο καλοκαίρι, αποκρούοντας ουσιαστικά το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι το ΔΝΤ έχει απαιτήσεις που κινούνται εκτός και πέραν των συμφωνηθεντων.

«Δεν ζητάμε τίποτα επιπλέον πέρα από τους συμφωνημένους στόχους», προσθέτοντας με νόημα ότι οι στόχοι που τέθηκαν το περασμένο καλοκαίρι ήταν «πολύ φιλόδοξοι».

«Δημοσιονομικο κενό στο 4,5% του ΑΕΠ»

Ως εκ τουτου, είπε ότι η εκτίμηση του ΔΝΤ για δημοσιονομικό κενό 4-5% έως το 2018 δεν έχει αλλάξει και έταξε ξανά το «μπαλάκι» στους Ευρωπαίους καθιστώντας σαφές πως εάν η ευωζώνη θέλει να επιδειχθεί μεγαλύτερη ευελιξία στις μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να αναλάβει και το κότος της μεγαλύτερης ελάφρυνσης του χρέους.

«Υποστηρίζουμε», είπε, «ότι οι μεταρρυθμίσεις θα είναι μικρότερες αν υπάρξει μεγαλύτερη ανακούφιση χρέους, όπως λέμε πάντα... Σε αυτό το σημείο είναι οι συζητήσεις. Ευρωπαίοι και Ελληνες πρέπει να φτάσουν σε μια συμφωνία για αυτά τα δυο σκέλη».

«Εξαιρετικά απίθανη» η πολιτική διαπραγάτευση

Χαρακτήρισε, δε, ως «εξαιρετικά απίθανο» και το ενδεχόμενο πολιτικής διαπραγατευσης, λέγοντας ότι η επικεφαλής τυ ΔΝΤ υποστηρίζει το προσωπικό του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα. «Θα ήταν πολύ ασυνήθιστο η Γενική Διευθύντρια να πάρει αποστάσεις από το προσωπικό», τόνισε.

«Δεν είναι δίκαιο να κατηγορούμαστε ως σκληροί. Αυτό που κάνουμε είναι να βάζουμε ρεαλιστικά τα στοιχεία στο τραπέζι»κ, κατέληξε ο Τζέρι Ράις προσθέτοντας: «Πάντα προσπαθούμε να δουλέψουμε με εποικοδομητικό τρόπο, αλλά πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας».

Πηγή

Κάποιος να τους κόψει τον βήχα...

γράφει η Ιφιγένεια Κοντού

Ενός κακού – ως γνωστόν – μύρια έπονται. Ένα από αυτά που έπονται του προσφυγικού είναι ότι το δράμα των προσφύγων έχει τραβήξει όλη τη δημοσιότητα. Σαν να μην υπάρχουν άλλα προβλήματα... Σαν να μην υποφέρουν άλλοι άνθρωποι γύρω μας...

Δεν είναι  μόνο οι πρόσφυγες... Δεν είναι μόνο τα χιλιάδες χαμένα παιδιά που εξαφανίστηκαν σαν να πέσαν σε μια χαραμάδα της Ιστορίας...[και δεν πρόκειται να τα αναζητήσει κανείς, ούτε γονείς ούτε κυβερνήσεις, κανείς]. Δεν είναι τα ασυνόδευτα [ωραίο συνώνυμο για το «ορφανά»] παιδιά που δεν έχουν σε ποιας μάνας την αγκαλιά να κρυφτούν κι αν επιβιώσουν -όσα επιβιώσουν - ποιος ξέρει πώς θα ζήσουν...  Δεν είναι οι άνθρωποι που κοιμούνται στο πεζοδρόμιο δίχως να ξέρουν πότε θα ξανακοιμηθούν σε κρεβάτι, κάτω από στέγη... δίχως να ξέρουν καν πότε θα ξαναφάνε μια οποιαδήποτε μπουκιά... Δεν είναι οι οικογένειες που ’χουν σκορπίσει, άλλοι εδώ, άλλοι στις «φιλόξενες» χώρες της Ευρώπης, άλλοι πίσω στην πατρίδα τους κι άλλοι σε ανώνυμα μνήματα στα νησιά...

Υπάρχουν κι άλλοι που ζουν δράματα. Όπως ο Γερμανός φωτορεπόρτερ  Philipp Breu.

Ξύπνησε ανάποδα ο άνθρωπος. [Λίγο το ’χεις αυτό;] Άνοιξε σήμερα τα μάτια του κι αντί να ακούσει το κύμα να σκάει στην ακρογιαλιά ή το κελαριστό νερό στο ποταμάκι ή έστω την Άνοιξη του Βιβάλντι... του τρύπησαν τα τύμπανα οι φωνές των παιδιών [που είχαν διανυκτερεύσει γι άλλη μία νύχτα έξω, στο ύπαιθρο] στην Ειδομένη.Τσίριζαν τα μωρά παιδιά πρωί-πρωί στις 7, τιτίβισε ο φωτορεπόρτερ στο twitter. [Να ζητήσει από την εφημερίδα του κάτι παραπάνω για ψυχική οδύνη]. Δεν υπάρχει -λέει- τίποτα πιο ενοχλητικό από αυτό. Ούτε καν το κρύο.

Τίποτα, πράγματι. Είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε άνθρωπο. Αυτή την εποχή.

Από το βράδυ είχε ξαπλώσει ο Philipp με γκρίνια... Τον ενοχλούσε ο βήχας των προσφύγων... [Βήχουν κι αυτοί όποτε τους έρθει, όλοι μαζί... τίποτα δεν υπολογίζουν].

Δεν βρέθηκε -βλέπεις- κάποιος να τους κόψει τον βήχα... [ε  Philipp;]

Όπως δεν βρέθηκε κανείς να κόψει τον βήχα και στον Αυστριακό Υπουργό Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς [και στους άλλους «πονόψυχους» ευρωπαίους] που αξιώνει  να μην περάσουν ποτέ τα σύνορα οι πρόσφυγες αλλά να μείνουν εσαεί εδώ, στο απέραντο hot spot που λέγεται Ελλάδα.

Αν δεν κοπεί ο ένας βήχας Philipp, μην περιμένεις να κοπεί κι ο άλλος...

Βόμβα Ανδρέα Ψυχάρη: "Τι φοβάται ο Τσίπρας με τις ηχογραφήσεις;"

Μέσω Facebook επιτίθεται στον πρωθυπουργό υπενθυμίζοντας τον Βαρουφάκη

Τη στιγμή που η κυβέρνηση διαμηνύει προς όλες τις πλευρές πως οι μαγνητοφωνήσεις που ισχυρίζεται πως έκανε ο ισχυρός άνδρας του ΔΟΛ κατά τις κρυφές συναντήσεις που είχε προεκλογικά με τον Αλέξη Τσίπρα συνιστούν κακούργημα και μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε φυλάκιση, ο γιος του Σταύρου Ψυχάρη, Ανδρέας, με ανάρτησή του στο Facebook διερωτάται επίσης για ποιον λόγο "φοβάται ο πρωθυπουργός".

Ο ίδιος μάλιστα στην ανάρτησή του υπενθυμίζει τις ηχογραφήσεις Βαρουφάκη στα Eurogroups.

Πηγή

Κάλεσμα ΠΑΣΟΚ σε Ποτάμι για κοινή κοινοβουλευτική ομάδα και ψηφοδέλτιο

Μετά την πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη για το Κοινοβούλιο του Κέντρου, την οποία παρουσίασε στο πρόσφατο Συνέδριο του Ποταμιού, την δική της αντιπρόταση κάνει η Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Σε άτυπη σύσκεψη του Συντονιστικού της Συμπαράταξης αποφασίστηκε να προγραμματιστεί η συνδιάσκεψη προς τα τέλη Μαϊου και παράλληλα να απευθυνθεί προς το Ποτάμι η πρόταση για τη δημιουργία μιας επιτροπής η οποία θα αποτελείται από εκπροσώπους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού με δύο στόχους.

Αφενός, την ενοποίηση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων των δύο κομμάτων ώστε να σχηματιστεί μια ομάδα που θα είναι η τρίτη δύναμη στη Βουλή και  θα υπερβαίνει τη Χρυσή Αυγή και αφετέρου την σύνθεση των πολιτικών των δύο κομμάτων ώστε να οδηγηθούν και σε εκλογική συμπαράταξη.

Πηγές από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έλεγαν ότι απευθύνουν την πρόσκληση προς το Ποτάμι ως σύνθετη πολιτική οντότητα και ότι δεν βάζουν κανένα προαπαιτούμενο ούτε για τα πρόσωπα που θα επιλέξει ο κ. Θεοδωράκης ούτε για το κόμμα «Δράση» το οποίο έχει συμμαχήσει με το Ποτάμι, εφόσον αποδεχθεί να ξεκινήσει ο διάλογος.

Η διευκρίνιση αφορά την άποψη που έχει εκφράσει ο επικεφαλής του Ποταμιού ότι η Φώφη Γεννηματά μιλά μόνο για την Κεντροαριστερά ενώ ο ίδιος για μια αμιγώς μεταρρυθμιστική παράταξη η οποία θα περιλαμβάνει και πρώην στελέχη της Δράσης και φιλελεύθερες δυνάμεις του μεσαίου χώρου, αναφέρουν πηγές της Χαριλάου Τρικούπη.      

Την Κυριακή αναμένεται να συνεδριάσει και η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και γίνονται προσπάθειες ώστε να υπάρξει μια συνεδρίαση σύνθεσης των διάφορων απόψεων χωρίς καυγάδες που απειλούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.   

Τι απαντά ο Θεοδωράκης

Ο κ. Θεοδωράκης, πάντως, μιλώντας στον 9,84, δήλωσε ότι «για την πρόταση που κάναμε στο συνέδριο μας για το Κοινοβούλιο του Κέντρου έρχονται από παντού θετικά μηνύματα. Οι μεταρρυθμιστικές - εκσυγχρονιστικές δυνάμεις της χώρας είναι πολλές. Όλοι αυτοί πρέπει να συναντηθούμε, να συνεννοηθούμε και να δούμε τις δυνατότητες μιας έκφρασης πολύ δυναμικής. Πώς θα γίνει αυτό σε ποια θέματα; Αυτό εξαρτάται από το πόσοι θα μαζευτούμε. Από μια συμμαχία στη Βουλή, από συμμαχία στην κοινωνία μέχρι ένας εκλογικός συνδυασμός. Όλα αυτά όμως ας μη τα προεξοφλεί ένας αρχηγός. Ας τα συζητήσει η κοινωνία. Αυτή τη λογική έχει το Κοινοβούλιο του Κέντρου. Εμείς τα παραδίδουμε στην κοινωνία. Εμείς θα παρακολουθούμε και θα ενισχύουμε αυτές τις προσπάθειες».

 Πηγή

Τα βιογραφικά της ντροπής

Του Σάκη Μουμτζή

Όταν διάβασα την είδηση πως ο κ. Καρανίκας διορίσθηκε στο γραφείο του στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού, υπέθεσα πως ήταν ένας από τους εκατοντάδες πολιτικούς επιστήμονες που, για να εξοικονομήσει τα προς το ζην, δούλευε και ως σερβιτόρος. Προς στιγμήν είπα μπράβο και στον νεαρό αλλά και στον πρωθυπουργό μας, που εκτίμησε τη φιλοπονία του.

Όταν διάβασα όλο το βιογραφικό του και αντιλήφθηκα περί τίνος πρόκειται, εξοργίστηκα με τον εαυτό μου, που έστω και για λίγο πίστεψε πως από αυτό το συνονθύλευμα υπήρχε περίπτωση να προκύψει κάτι το θετικό.

Ο νεαρός δεν είναι κανένας ναυαγός της ζωής, χτυπημένος από τη μοίρα, που ασκούσε το επάγγελμα του σερβιτόρου. Αν συνέβαινε αυτό, θα ήταν άξιος θαυμασμού. Πρόκειται για άτομο που ξεδιάντροπα δηλώνει πως «η καριέρα είναι χολέρα» Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα με όλον τον συρφετό των συριζαίων που διορίζονται σωρηδόν στο Δημόσιο.

Τα βιογραφικά τους –βιογραφικά ντροπής– καθρεφτίζουν τις αρχές και τις αξίες του ΣΥΡΙΖΑ του 4%. Αντί να τα κρύβουν, τα ανεμίζουν προκλητικά και ανερυθρίαστα σε μία κοινωνία των ανέργων και των αναξιοπαθούντων, καθώς αναδεικνύουν τις αρχές και τις αξίες του χαβαλέ, της ξεφτίλας, του μπάχαλου, της καθόλου προσπάθειας.

Δηλαδή βρισκόμαστε μπροστά στην πλήρη αντιστροφή των αξιών με τις οποίες γαλουχήθηκαν και δημιούργησαν γενιές Ελλήνων. Δεν καταρρακώνονται απλώς οι έννοιες της εργατικότητας, του μόχθου, της προσπάθειας, της επιβράβευσης, αλλά αντικαθίστανται συγχρόνως από την τεμπελιά, τον φραπεδισμό, την ραθυμία. Γιατί αυτό ακριβώς επιβάλλει η κοσμοθεωρία τους.

Δεν αρκεί να γκρεμίσουν τις αξίες και τις αρχές του «παλιού καθεστώτος». Πρέπει να τις αντικαταστήσουν με τις δικές τους. Στην αρχή ίσως φανούν περίεργες, γραφικές, εξωτικές. Αλλά σιγά - σιγά με τους μηχανισμούς επιβολής που διαθέτει το «νέο καθεστώς» θα ηγεμονεύσουν.

Άλλωστε τι είναι προτιμότερο; Να δουλεύεις και να αμείβεσαι ή να μην δουλεύεις και πάλι να αμείβεσαι; Η απάντηση νομίζω είναι προφανής. Στο δε αυτονόητο ερώτημα «και πώς θα αμείβονται χωρίς να παράγουν έργο», η εξίσου αυτονόητη απάντηση είναι πως «πάντα θα υπάρχουν κορόιδα που θα δουλεύουν και με τους φόρους τους θα πληρώνουν τους άλλους». Τους, εκ πεποιθήσεως και ιδεολογίας, τεμπέληδες.

Σε μία κοινωνία με στοιχειώδη αυτοσεβασμό και ευαισθησία στο δράμα των ανέργων, η δημοσίευση αυτών των κατάπτυστων βιογραφικών, του «αρραβωνιαστικού» της Σβίγγου, του γραμματέα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, του Καρανίκα και πολλών άλλων, θα έθετε σε λειτουργία τους μηχανισμούς της συλλογικής αφύπνισης. Θα ενεργοποιούσε τα αντανακλαστικά της κοινωνικής αυτοάμυνας μπροστά στην επέλαση των «ανύπαρκτων», των εκφραστών του «τίποτα».

Έτσι, το πιο ανησυχητικό δεν είναι τα όσα πρωτοφανή διαπράττουν οι συριζαίοι, αλλά η απάθεια με την οποία τα αντιμετωπίζει η λεγόμενη κοινή γνώμη. Ο διορισμός του Καρανίκα αποτελεί την απόλυτη περιφρόνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις αρχές που μπορεί να μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη και στην πρόοδο. Και αποτελεί άμεση προσβολή και πρόκληση προς τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους –και στις οικογένειες τους– που ξενιτεύθηκαν για να κερδίσουν τη ζωή τους.

Κι όλοι εμείς, οι υπόλοιποι, ας σφίξουμε για μίαν ακόμα φορά τα δόντια.

Υ.Γ. Ελπίζω, όταν θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές, να έχει ανακληθεί ο διορισμός του «απίθανου αυτού τύπου» στη θέση του πρωθυπουργικού συμβούλου.

Προσφυγικό, μνημόνιο και αναπάντεχη γερμανική κατανόηση

Έτοιμος για παραχωρήσεις έναντι της Ελλάδας, προφανώς στα συμφραζόμενα της προσφυγικής κρίσης, εμφανίζεται ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. «Ναι» σε ισοδύναμα μέτρα, «αρκεί να βγαίνουν οι αριθμοί».

Μπορεί το Βερολίνο να διατείνεται επισήμως ότι το προσφυγικό δεν θα πρέπει να συνδέεται με την υλοποίηση του τρίτου προγράμματος, εντούτοις ο ασυνήθιστα ήπιος τόνος γερμανών αξιωματούχων οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα.

Όταν προ ημερών ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ζητούσε μέσω twitter από τους Ευρωπαίους να επιδείξουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, ο υπουργός παρά τη καγκελαρία Πέτερ Αλτμάγερ απαντούσε άμεσα ότι «μπορώ μόνον να συμφωνήσω».

Ακόμη και από τον υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε είναι σχεδόν αδύνατο να αποσπάσει κανείς στην παρούσα φάση αιχμηρές δηλώσεις. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια «εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση», είπε προ ημερών ο υπουργός Οικονομικών. Μέχρι πριν από λίγο καιρό την πρόταση αυτή θα ακολουθούσαν προειδοποιήσεις και νουθεσίες περί υλοποίησης του συμπεφωνημένου προγράμματος. Στο μεταξύ όμως ακούγονται απροσδόκητα ηπιότεροι τόνοι ακόμη και από το υπουργείο Οικονομικών στο Βερολίνο, όπως κατέδειξε και η χθεσινή τοποθέτηση εκπροσώπου του υπουργείου στο πλαίσιο του καθιερωμένου μπρίφινγκ. Μπορεί η Αθήνα να έχει καθυστερήσει με τις μεταρρυθμίσεις, εντούτοις καταβάλλει προσπάθειες για την υλοποίησή τους και αυτό θα πρέπει να της αναγνωριστεί, λένε κύκλοι τους υπουργείου τους οποίους επικαλείται η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.

Στη γερμανική πρωτεύουσα επισημαίνουν μάλιστα συχνά ότι εντέλει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα παρουσιάζει μεγαλύτερο έργο από πολλούς προκατόχους της. Εξάλλου, υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι, δεν διαφαίνεται καλύτερη εναλλακτική επιλογή.

Θα υπάρξει χαλάρωση του προγράμματος;

Η Ελλάδα και ο Αλέξης Τσίπρας εξελίσσονται εκ των πραγμάτων στον στενότερο σύμμαχο της καγκελαρίου στo προσφυγικό

Στο μέτωπο της προσφυγικής κρίσης η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ αποδίδει τεράστια σημασία στην αντιμετώπιση των διακινητών στο Αιγαίο. Αυτό όμως απαιτεί μια πολύ καλή, στενή και αποτελεσματική συνεργασία τόσο με την Τουρκία όσο και με την Ελλάδα που εξελίσσεται εκ των πραγμάτων στον στενότερο σύμμαχο της καγκελαρίου στo προσφυγικό. Στον αντίποδα όμως και η Ελλάδα χρειάζεται τη βοήθεια της Ευρώπης και δη στην παρούσα φάση που η ΠΓΔΜ έχει κλείσει τα σύνορα, με αποτέλεσμα να παραμένουν οι πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Γεγονός όμως είναι ότι η χώρα που προσφέρει σήμερα τη μεγαλύτερη πολιτική στήριξη στην Αθήνα στο προσφυγικό είναι η Γερμανία.

Σημαίνει αυτό ότι μπορεί να υπάρξει και χαλάρωση των όρων του τρίτου πακέτου βοήθειας με τις «ευλογίες» του Βερολίνου; Επισήμως η γερμανική κυβέρνηση απορρίπτει αυτό το ενδεχόμενο, τονίζοντας με κάθε ευκαιρία ότι η προσφυγική κρίση δεν θα πρέπει να συγχέεται με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Την ίδια ώρα όμως το Βερολίνο τονίζει ασυνήθιστα συχνά ότι το τρέχον πρόγραμμα προσφέρει αρκετή ευελιξία. Πρόκειται για μια επισήμανση την οποία δεν άκουγε κανείς στη γερμανική πρωτεύουσα μέχρι πρότινος.

Σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Süddeutsche Zeitung μάλιστα έρχεται να προσδιορίσει την εν λόγω ευελιξία και να ενισχύσει τις εκτιμήσεις που θέλουν τον Β. Σόιμπλε να είναι έτοιμος να προχωρήσει σε παραχωρήσεις έναντι της Ελλάδας. Εκπρόσωπός του σημείωσε χθες Τετάρτη ότι η Ελλάδα μπορεί να αποφασίζει με ευελιξία ποιες μεταρρυθμίσεις θα εφαρμόζει προκειμένου να εκπληρώσει τους όρους του προγράμματος. «Με τον τρόπο αυτό ο Σόιμπλε αποδεσμεύει ουσιαστικά την Αθήνα από την υποχρέωση να υλοποιήσει μια αμφιλεγόμενη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό για να λάβει νέα δάνεια», αναφέρει στο πρωτοσέλιδό της η SZ. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών υποστηρίζει ότι στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος η Αθήνα έχει τη δυνατότητα να αντικαταστήσει αμφιλεγόμενα μέτρα, όπως τη μείωση συντάξεων, με ισοδύναμα. «Αρκεί στο τέλος να βγαίνουν οι αριθμοί».

Μια επικίνδυνη ακροβασία για Μέρκελ και Σόιμπλε

Το ΔΝΤ προειδοποιούσε ήδη από τις αρχές του χρόνου για τον «κίνδυνο» να προχωρήσουν οι Ευρωπαίοι σε υπερβολικές παραχωρήσεις έναντι των Ελλήνων λόγω προσφυγικού

Η ευελιξία αυτή όμως εξελίσσεται σε μια επικίνδυνη ακροβασία. Διότι το ΔΝΤ επιμένει στην απαρέγκλιτη τήρηση των συμφωνηθέντων, αξιώνοντας πιο σκληρές παρά πιο ήπιες περικοπές. Οι εκπρόσωποι του Ταμείου προειδοποιούσαν ήδη από τις αρχές του χρόνου για τον «κίνδυνο» να προχωρήσουν οι Ευρωπαίοι σε υπερβολικές παραχωρήσεις έναντι των Ελλήνων λόγω της προσφυγικής κρίσης.

Στην περίπτωση αυτή απειλούν να εγκαταλείψουν το πρόγραμμα και αυτό θα έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη πολιτική θέση τους Μέρκελ και Σόιμπλε στο εσωτερικό. Διότι χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν αποσπούσαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων του δανείου προς την Ελλάδα.

Κώστας Συμεωνίδης

Go back, κύριε Κοτζιά…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, έκανε την εκτίμηση ότι η Αυστρία σήμερα κάνει το βρώμικο παιχνίδι πολλών που θα ήθελαν ν' ανατρέψουν τη Μέρκελ ή την πολιτική της τουλάχιστον. Αν ισχύει αυτό ή όχι, είναι ένα θέμα στο οποίο καλούνται ν' απαντήσουν όσοι έχουν γνώση. Υπάρχει ένα δεύτερο θέμα ωστόσο. Ότι οι θετικές δηλώσεις του υπουργού για τη Μέρκελ προκάλεσαν σε πολλούς στη χώρα μας εντύπωση. Ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κάνει θετικές δηλώσεις για τη στοχοποιημένη από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ Μέρκελ; Και εδώ υπάρχει ένα ολόκληρο θέμα. Πως ένα κόμμα ερμήνευσε τις σχέσεις της χώρας με τους δανειστές, πως δαιμονοποίησε στην κοινή γνώμη ορισμένα πρόσωπα και καταστάσεις και πως ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στήριξε σε τέτοια αφηγήματα τα αίτια της κρίσης και τη διαχείρισή της.

Οι εποχές που ο Τσίπρας φώναζε στις πλατείες «go back, κυρία Merkel» και ότι «η Μέρκελ καταστρέφει την Ευρώπη» δεν είναι ιδιαίτερα μακρινές. Ούτε δυο χρόνια δεν έχουν περάσει. Νωπές και οι ερμηνείες που έδιναν πολλά στελέχη του κόμματος για τη Γερμανίδα Καγκελάριο και ιδιαίτερα για τους πολιτικούς τους αντιπάλους στο εσωτερικό. Οι «Μερκελιστές», οι «Γερμανοτσολιάδες», οι «νενέκοι», που συνεργάζονται με «τους κατακτητές» και το «τέταρτο Ράιχ». Δεν συνέβησαν πριν δέκα χρόνια όλα αυτά, συνέβησαν όταν πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ κυνηγούσε την άνοδο στην εξουσία.

Στο κυνήγι αυτό, ερμήνευσε και την κρίση και τα αίτια της, αλλά και τους δανειστές και τις σκοπιμότητές τους με όρους εμφυλίου, με συνθήματα που άγγιζαν ταπεινά ένστικτα και με λογικές που δεν είχαν σχέση με τις συγκυρίες, τις δυνατότητες, τις διεθνείς ισορροπίες και τα επιχειρήματα. Η Μέρκελ δεν ήταν απλά ένας πολιτικός αντίπαλος, ήταν μια δαιμόνια πολιτικός που εποφθαλμιούσε τη χώρα. Δεν χρησιμοποίησαν καν πολιτικούς όρους ανάλυσης και κριτικής γι' αυτό που συνέβαινε. Αυτό που κυριάρχησε ήταν οι κραυγές που άγγιζαν το συναίσθημα. Παρ' ότι αντικειμενικά είχε το πλεονέκτημα (δεν είχε κυβερνήσει ως τότε, άρα δεν είχε το μεγάλο μέρος συμμετοχής στην κρίση, θα μπορούσε να έχει ρεαλιστικές εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις απέναντι στα μνημόνια κοκ), προτίμησε να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία, ενισχύοντας τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Δυο φαινόμενα που ήταν εύκολο να «ανθίσουν» σε μια κοινωνία που όχι απλά την γοητεύουν παραδοσιακά, αλλά και που ήταν έτοιμη, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να τα αποδεχτεί. Είναι μια κοινωνία που έχει δεχτεί μια βίαιη αναπροσαρμογή στο βιωτικό της επίπεδο.

Το κυνήγι της εξουσίας αποδείχτηκε επιτυχημένο. Σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις κατάφερε να κερδίσει. Ήδη βρίσκεται σ' αυτήν. Έχοντας ωστόσο αφήσει πίσω του ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να διατηρεί το ίδιο αφήγημα με το οποίο ερμηνεύει ακόμα και σήμερα την κρίση. Είπαμε, είναι πολύ νωπά όλα αυτά για να έχουν ξεχαστεί. Το κομμάτι αυτό της κοινωνίας είναι αυτό που εντυπωσιάζεται αρνητικά σήμερα με τις δηλώσεις Κοτζιά και μπορεί μέσα του να λέει και «go back, κύριε Κοτζιά». Είναι αυτό που ακόμα θεωρεί ότι κάποιο Ράιχ επιβουλεύεται τη γεμάτη πλεονεκτήματα αυτή χώρα και τον προικισμένο μόνο με προτερήματα αυτόν λαό. Είναι αυτό που θεωρεί τον σημερινό στενό συνομιλητή της Μέρκελ, Έλληνα πρωθυπουργό, έναν σαν τους άλλους. Έναν Γερμανόδουλο. Τα παρεπόμενα μιας ολόκληρης και πολύχρονης στρατηγικής έχουν αφήσει γερές βάσεις.

Οι επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, θα μας δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις για το πού θα κατευθύνει την ψήφο του αυτό το σεβαστό αριθμητικά κομμάτι της κοινωνίας. Μακάρι, να μην συμβεί αυτό που πολλοί φοβούνται. Σε σχήματα λαϊκίστικα, εθνικιστικά και επικίνδυνα…

Κατρούγκαλος: Τα εφάπαξ θα δοθούν μόνο αν ψηφιστεί το ασφαλιστικό!

Επέρριψε ευθύνες στο ΔΝΤ για τις καθυστερήσεις

Την επανεκκίνηση των καταβολών των εφάπαξ προανήγγειλε ο Γιώργος Κατρούγκαλος αλλά… μόνο αν ψηφιστεί το ασφαλιστικό.

Μιλώντας στο Πρακτορείο FM, ο υπουργός Εργασίας απέδωσε την καθυστέρηση της καταβολής του εφάπαξ στονμαθηματικό τύπο των προηγούμενων κυβερνήσεων, το οποίο χαρακτήρισε «λανθασμένο» και «πρακτικά ανεφάρμοστο».

«Για να αλλάξει ο μαθηματικός τύπος πρέπει να ψηφιστεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Όσο δεν ψηφίζεται το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, έχουμε καθυστέρηση» τόνισε ο κ. Κατρούγκαλος, ο οποίος είπε πως σε κάθε περίπτωση «ο Μάρτιος δεν μπορεί να φύγει χωρίς να έχει κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο».

Αναφορικά με τις συντάξεις, ο κ. Κατρούγκαλος επεσήμανε πως η κυβέρνηση δεν θα υποχωρήσει από τις κόκκινες γραμμές της: «Εμείς θα μείνουμε σταθεροί σ' αυτό το θέμα. Η νέα μείωση των συντάξεων δεν αφορά μόνο τους συνταξιούχους, θα έχει ένα σημαντικό υφεσιακό αποτέλεσμα στο σύνολο της οικονομικής ζωής».

Ο ίδιος, επέρριψε ευθύνες στο ΔΝΤ για την καθυστέρηση της αξιολόγησης, τονίζοντας πως αν δεν είχε τόσο σκληρή στάση η διαπραγμάτευση θα μπορούσε να είχε καταλήξει εδώ και καιρό, ενώ τέλος σημείωσε ότι ηαξιολόγηση και το προσφυγικό είναι μεν δύο διακριτά ζητήματα αλλά, από την άλλη, δεν μπορεί να μη λάβει κανείς υπόψη πόσο μεγάλη δυσκολία έχει η χώρα στο να αντιμετωπίσει τις προσφυγικές ροές.

Πηγή

Είναι Ο Νεοφιλελευθερισμός, Ηλίθιε

«Αυτή μπορεί να μην είναι η αρχή του τέλους, είναι όμως σίγουρα το τέλος της αρχής.»

Ουίνστον Τσώρτσιλ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το 1989, λίγο μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο Φράνσις Φουκουγιάμα κηρύσσει το «τέλος της ιστορίας».

«Χάρη στην εκτυφλωτική νίκη του οικονομικού και πολιτικού φιλελευθερισμού όλες οι αντιφάσεις επιλύονται και αυτό που μένει είναι, ουσιαστικά, η οικονομική δραστηριότητα».

Τέσσερα χρόνια μετά, και ενώ η ΕΣΣΔ δεν υπάρχει πλέον, ένας άλλος Αμερικάνος καθηγητής έρχεται να «διορθώσει» τη θεωρία του Φουκουγιάμα.

«Η πηγή των συγκρούσεων του μέλλοντος», γράφει ο Σάμιουελ Χάντιγκτον στη «Σύγκρουση των Πολιτισμών», «δεν θα είναι ούτε ιδεολογική ούτε οικονομική, αλλά πολιτισμική.»

Η ιστορία, που ποτέ δεν σταματά να κινείται, τους διέψευσε και τους δύο. Οι συγκρούσεις του 21ου αιώνα είναι όχι απλά οικονομικές, όχι απλά ταξικές, αλλά ολοκάθαρα διπολικές: Το 99% ενάντια στο  1%.

Και καθώς οι φτωχοί αυξάνονται και πληθαίνουν μέσα σε κάθε χώρα, τόσο οι συγκρούσεις θα γίνονται βιαιότερες.

«Ο εχθρός είναι εντός των πυλών. Στοιχειώδες, κύριε Γουάτσον.»

Ο 20ος αιώνας ήταν αναμφίβολα η εποχή της Αμερικανικής ηγεμονίας. Όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά κυρίως οικονομικά, τεχνολογικά, πολιτιστικά. Εκεί δημιουργήθηκαν τεράστιες καινοτομίες που κατέκτησαν τον πλανήτη πολύ πιο γρήγορα και πιο ολοκληρωτικά από το στρατό του.

Αυτοκίνητο, τηλέφωνο, ηλεκτρικός λαμπτήρας, ουρανοξύστης, λεωφόρος, αεροπλάνο, ψυγείο, ηλεκτρονικός υπολογιστής.

Ύστερα ήρθαν τα κύματα της μαζικής κουλτούρας:
Εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, το Χόλιγουντ, τα κόμικ, η τζαζ, τα ραδιοφωνικά σίριαλ, τα κινούμενα σχέδια, η τηλεόραση, το ροκ, τα ριάλιτι σόου.

Και της μαζικής κατανάλωσης:
Διαφήμιση, πολυκαταστήματα, σούπερ μάρκετ, μάρκετινγκ, πωλήσεις δια αλληλογραφίας,πωλήσεις μέσω διαδικτύου, pay per view κλπ.

Η σημαντικότερη, όμως, επινόηση της Αμερικής, η πιο κατακλυσμιαία, ήταν ο ακραίος φιλελευθερισμός, η αποθέωση της «ελεύθερης αγοράς».

Καθώς όμως το διαδίκτυο συντέλεσε ώστε ο φιλελευθερισμός να γίνει παγκόσμιος, χωρίς σύνορα, χωρίς περιορισμούς, χωρίς εθνική ταυτότητα, η Αμερική βρέθηκε να καταβροχθίζεται ζωντανή από το «τέρας που δημιούργησε».

~~{}~~

Η παγκοσμιοποίηση σκότωσε την εθνική αγορά, που είναι μία από τις βάσεις της κυριαρχίας του κράτους-έθνους.

Τα κράτη δεν έχουν πια τα μέσα να αντισταθούν στις αγορές. Ο όγκος των αποθεμάτων τους είναι γελοία αδύναμος απέναντι στη δύναμη των αγορών.

Έτσι οι κυβερνώντες, συμπεριλαμβανομένου του πλανητάρχη, εξαναγκάζονται να σεβαστούν τις γενικές οδηγίες της οικονομικής πολιτικής που ορίζουν παγκόσμιοι οργανισμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή η Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου.

Η χρηματοπιστωτική οικονομία, το εμπόριο, τα ΜΜΕ που ωθούνται από τις νέες τεχνολογίες, γνώρισαν μια πραγματική έκρηξη.

Δημιούργησαν νέου τύπου οικονομικές αυτοκρατορίες, που επεξεργάζονται τους δικούς τους νόμους, μεταφέρουν τους χώρους παραγωγής τους, μετακινούν τα κεφάλαια τους με ταχύτητα φωτός και επενδύουν από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη.

Δεν γνωρίζουν ούτε σύνορα ούτε κράτη ούτε πολιτισμούς. Περιφρονούν την εθνική κυριαρχία. Αδιαφορούν για τις κοινωνικές συνέπειες, κερδοσκοπούν κατά των νομισμάτων, προκαλούν υφέσεις και κρίσεις, και τα βάζουν με τις κυβερνήσεις.

~~{}~~

Η πολιτική εξουσία είναι πλέον η τρίτη εξουσία. Πρώτη είναι η οικονομική εξουσία και ύστερα η εξουσία των ΜΜΕ.

Πρόσφατα κάποιο περιοδικό είχε τους 50 ισχυρότερους άντρες του πλανήτη. Ούτε ένας πολιτικός δεν βρισκόταν ανάμεσα τους.

Οι πολιτικοί ακολουθούν πειθήνια τους ανθρώπους που δεν περιορίζονται από κανέναν κανόνα, χάρη στην παγκόσμια επικράτηση του “laissez faire, laissez passer”.

Ούτε ο Ted Turner ούτε ο Rupert Murdoch ούτε ο Bill Gates ούτε ο Larry Rong ούτε ο Robert Allen, ούτε οι δεκάδες άλλοι κυρίαρχοι του κόσμου υπέβαλαν ποτέ τα σχέδια τους σε καθολική ψηφοφορία.

Η δημοκρατία δεν τους αφορά. Είναι υπεράνω εννοιών όπως το δημόσιο καλό, η κοινωνική ευημερία, η ελευθερία και η ισότητα.

Όταν οι κυβερνήσεις δεν είναι συνένοχες, μοιάζουν παράλυτες. Είναι ανίκανες να επιλύσουν, στο επίπεδο τους, τα χιλιάδες σημαντικά προβλήματα που προκαλούνται από την κερδοσκοπική μανία των νέων κατακτητών, της νέας και απόλυτης εξουσίας.

Η πολιτική εξουσία συμπεριφέρεται όλο και περισσότερο ως όργανο, ως συμπλήρωμα, ως υπηρέτης των πραγματικών κυρίαρχων του κόσμου: των χρηματο-οικονομικών αγορών.

~~

Έτσι, στις σημερινές δημοκρατίες, όλο και περισσότεροι πολίτες αισθάνονται παγιδευμένοι από ένα είδος γλοιώδους δόγματος που ανεπαίσθητα περιβάλλει κάθε επαναστατική σκέψη, την καθυστερεί, την αναστατώνει, την παραλύει και καταλήγει να την πνίξει.

 Αυτό το δόγμα είναι η «μονόδρομη σκέψη», ή αλλιώς η ΤΙΝΑ που προστάζει: «There Is No Alternative».

Το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση γίνεται ιδεολογικό όργανο έχει ως σοβαρή συνέπεια την εκ των προτέρων καταδίκη –στο όνομα του ρεαλισμού- κάθε τάσης αντίστασης ή ακόμη και αντίθεσης.

Καταδικάζονται ή χαρακτηρίζονται ως «λαϊκιστικές» όλες οι δημοκρατικές απόπειρες, όλες οι αναζητήσεις εναλλακτικών λύσεων, όλες οι προσπάθειες δημοκρατικής ρύθμισης, όλες οι κριτικές κατά της αγοράς.

~~

Η νέα «θρησκεία», παγκόσμια όπως ποτέ καμία άλλη, είναι ακριβώς ο δογματισμός της αναγκαίας «ελεύθερης αγοράς», η μονόδρομη σκέψη του παγκόσμιου φιλελευθερισμού.

Αυτή είναι η μετάφραση -σε ιδεολογικούς όρους- των συμφερόντων μιας ομάδας οικονομικών δυνάμεων, και ιδιαίτερα των δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου.

Οι κύριες πηγές αυτής της σκέψης είναι οι μεγάλοι οικονομικοί και νομισματικοί οργανισμοί: Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Οργάνωση για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Μπούντεσμπανκ, Τράπεζα της Γαλλίας κλπ.

Αυτοί χρηματοδοτώντας, στρατολογούν στην υπηρεσία των ιδεών τους, σε όλο τον πλανήτη, πολλά ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια, ιδρύματα, τα οποία με τη σειρά τους επεξεργάζονται λεπτομερειακά και διαδίδουν το «λόγο του Ευαγγελίου».

~~

Η πρώτη αρχή της μονόδρομης σκέψης ακούγεται πλέον στα αυτιά μας ως αξίωμα: «Η οικονομία κυριαρχεί επί της πολιτικής».

Οι άλλες έννοιες-κλειδιά της μονόδρομης σκέψης είναι εξίσου γνωστές (τα ΜΜΕ φροντίζουν να τις διαδίδουν με ευλάβεια):

Η αυτορυθμιζόμενη αγορά, της οποίας «το αόρατο χέρι διορθώνει τις ατέλειες και τις δυσλειτουργίες», και ειδικά οι χρηματο-οικονομικές αγορές των οποίων «οι ενδείξεις προσανατολίζουν και καθορίζουν τη γενική κίνηση της οικονομίας».

Ο ανταγωνισμός και η ανταγωνιστικότητα, «που δίνουν δύναμη και ωθούν τις επιχειρήσεις, οδηγώντας ‘τες σε ένα διαρκή και προσοδοφόρο εκσυγχρονισμό».

Οι ελεύθερες συναλλαγές χωρίς εμπόδιο, που είναι «παράγοντας ασταμάτητης ανάπτυξης του εμπορίου και άρα των κοινωνιών».

Η παγκοσμιοποίηση της εργοστασιακής παραγωγής και η διεθνής κατανομή της εργασίας, που «μειώνει τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις και μειώνει το κόστος των μισθών».

Το σκληρό νόμισμα, «παράγοντας σταθερότητας».

Οι ιδιωτικοποιήσεις, η φιλελευθεροποίηση κλπ.

Και βέβαια η αδιαφορία απέναντι στο οικολογικό κόστος.

~~{}~~

Σε αυτόν τον νέο κόσμο τα άτομα χωρίζονται σε όσους μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους και σε όσους δεν μπορούν. Οι δεύτεροι θα απορριφθούν, θα εκδιωχτούν, θα περιθωριοποιηθούν, θα αποκλειστούν, γιατί στην νέα κοινωνική κατάσταση (που έχει πάψει να θεωρεί ως επιταγή την αλληλεγγύη), οι «χαμένοι» πρέπει να εγκαταλειφθούν.

Βεβαίως όσο περισσότερα βρίσκεται να χρωστάει κάποιος τόσο καλύτερη αντιμετώπιση έχει από τη «δικαιοσύνη», η οποία δε λογιέται πια ως εξουσία, αλλά ως περίπτερο.

Οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες είναι τεράστιες πλέον, όχι μόνο στις τριτοκοσμικές χώρες, αλλά και σε χώρες με δημοκρατική παράδοση, όπως η Βρετανία ή οι ΗΠΑ -ουσιαστικά σε όλες τις χώρες της υφηλίου.

Όμως οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι μετανάστες, οι γκετοποιημένοι, οι περιθωριοποιημένοι, φαίνεται να εξεγείρονται πολύ πιο εύκολα (δι’ ασήμαντον αφορμήν) απ’ όσο νόμιζε ο Χάντιγκτον.

Δεν υπάρχει πλέον δυτική χώρα που να μη χρειάζεται να ενδυναμώνει τις δυνάμεις καταστολής, προκειμένου να αντιμετωπίσει (πρόσκαιρα) αυτές τις εξεγέρσεις.

Ακόμα και ένας από τους υπεύθυνους του προβλήματος, ο Persy Barnevik, διευθυντής της ABB, μια από τις κυριότερες επιχειρήσεις ενέργειας στον κόσμο, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου:

«Εάν οι επιχειρήσεις δεν ανταποκριθούν στις προκλήσεις της φτώχειας και της ανεργίας, οι εντάσεις μεταξύ των κατεχόντων και των μη κατεχόντων θα αυξηθούν και θα έχουμε σοβαρή έκρηξη της τρομοκρατίας και της βίας.»

Η «μεγάλη αυτοκράτειρα», η αγορά, άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι η κυριαρχία της δεν μπορεί να διατηρηθεί. Ο κόσμος αλλάζει και ούτε οι μεγιστάνες δεν μπορούν να τον ελέγξουν.

«Βρισκόμαστε στη μέση μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας, που οδηγεί στην ανάδειξη -με τη μία ή την άλλη μορφή- μιας παγκόσμιας κοινωνίας, την πιθανή δομή της οποίας δεν μπορούμε ακόμα ούτε να φανταστούμε», γράφει ο Αλεξάντερ Κινγκ.

~~

Ο μηχανισμός που μπορεί να σταματήσει αυτόν τον αγώνα δρόμου προς την καταστροφή είναι η διαφωνία, που κινητοποιεί προοδευτικά μια κριτική μάζα πολιτών αποφασισμένων να υπερασπιστούν τα στοιχειώδη δικαιώματα τους και να εργαστούν για μια πραγματικά πολιτική κοινωνία.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται, κάπως συγκεχυμένα ακόμα, ότι πρέπει να κατακτήσουν νέα ανθρώπινα δικαιώματα. Ότι τη γενιά των πολιτικών δικαιωμάτων (18ος αιώνας) και αργότερα των κοινωνικών (19ος και 20ος αιώνας) πρέπει να τη διαδεχτεί μια γενιά νέων δικαιωμάτων, οικολογικών, που να εξασφαλίζουν στους πολίτες το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, στην πληροφόρηση, στην ειρήνη και την ασφάλεια, αλλά επίσης και στην καθαρότητα του αέρα και των υδάτων, καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Η κοινωνία της κατασπατάλησης πρέπει να παραχωρήσει φυσιολογικά τη θέση της σε μια κοινωνία της αναδιανομής.

Καθένας, σε γενικές γραμμές, αντιλαμβάνεται ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος που επιτρέπει τη διατήρηση του πλανήτη, την προστασία της φύσης και τη διάσωση του ανθρώπου.

~~

Λύσεις υπάρχουν, αλλά αυτές δεν πρόκειται να τις προωθήσουν οι οικονομικοί γίγαντες ούτε οι πολιτικοί νάνοι.

Οι ίδιοι οι πολίτες θα δημιουργήσουν αυτήν την νέα παγκόσμια κοινωνία, τη νέα πολιτική εξουσία, «την πιθανή δομή της οποίας δεν μπορούμε ακόμα ούτε να φανταστούμε.»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(Διαβάστε το βιβλίο «Γεωπολιτική του Χάους», του Ιγνάσιο Ραμονέ, ενός ανθρώπου που ανάμεσα σε πολλά άλλα είναι και διευθυντής της Le Monde Diplomatique. Στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις, μτφ Ελένη Τσερεζόλε, επίμετρο Μιχάλης Μητσός

Η φωτογραφία είναι του Aaron Titley).

Πηγή

Βαρουφάκης: Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει ένα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων

Για «διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία αντανακλάται μέσω της προσφυγικής κρίσης», έκανε λόγο σε συνέντευξή του προς το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.

«Ελλάδα και Τουρκία κινδυνεύουν να γίνουν ένα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης για κακότυχους πρόσφυγες», επισήμανε χαρακτηριστικά ο Γ. Βαρουφάκης.

Παράλληλα, ο ίδιος τόνισε πως «η Ευρώπη είναι αρκετά πλούσια, ώστε να αντιμετωπίσει την εισροή προσφύγων στην ήπειρο».

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να είναι κανονική ένωση με σύνορα που ελέγχουμε με ανθρώπινο τρόπο», κατέληξε ο πρώην υπουργός Οικονομικών.

Πηγή